2de weekend Gent Jazz
Wisselvallig Tijdens het tweede weekend Gent Jazz is het weercontrast enorm: van kou naar subtropische temperaturen. Ook de programmering is anders: het accent ligt minder op jazz en improvisatie. TEKST: ANGELIQUE VAN OS
FOTO’S: JOS KNAEPEN
Agnes Obel De donderdag staat in het teken van componisten en serene atmosferen, die te veel in elkaars verlengde liggen. De spanningsboog verdwijnt daardoor na een aantal nummers. De eerste twee groepen, het Zwitserse trio Plaistow en het IJslandse Òlafur Arnalds, overtuigen te weinig. Plaistows pittige mix van meditatieve en terugkerende passages, soundscapes en invloeden van Reich en Philip Glass blijven te lang in rockgrooves hangen met kleine harmonieverschillen. Arnalds voegt met zijn strijkbezetting meer gelaagdheid toe en een melancholische en filmische sfeer, maar qua inhoud en tempi gebeurt er te weinig. De verzadiging volgt bij de lieveling van België, Melanie De Biasio. Ondanks haar heldere, warme stem, haar intrigerende, hypnotiserende verschijning en beeldende teksten blijft de minimalistische set te vlak. De Biasio gaat nergens los, terwijl zo zoveel meer in haar mars heeft. Zonde. Tot slot is het ook een lange zit bij Ludovico Einaudi. De Italiaanse pianist springt er dynamisch wel het meeste uit. Zijn klassiek en filmisch georiënteerde stukken hebben een fraaie opbouw en ontpoppen zich soms tot een theatrale climax. Michael Kiwanuka