Cd's
Dianne Reeves Beautiful Life Concord Records/Universal Vocal jazz/soul/r&b ****1/2 De grand dame van de vocal jazz, Dianne Reeves, is na vijf jaar terug met een trefzeker album: Beautiful Life. Reeves die alleen al imponeert met haar zangkwaliteiten - haar warme timbre, zuivere klanken en heerlijke timing - doet er een schepje bovenop met een indrukwekkend lijstje van meewerkende musici. Namen als George Duke, Esperanza Spalding, Raoul Midon, Gregory Porter, Robert Glasper, Gerald Clayton, Lalah Hathaway, Sheila E. en onze eigen Tineke Postma zijn allen te horen. Reeves brengt een ode aan en reflectie op de hedendaagse generatie jazzmuzikanten en hun inbreng in het genre. Daardoor klinkt het heel fris en hip. De verrassende plaat heeft een hoog soul en r&b-gehalte en geproduceerd door nog zo’n vakvrouw, Terri Lyne Carrington. Het repertoire bestaat enerzijds uit eigen stukken, zoals het fraai melodische Cold, en Feels So Good (Lifted). Anderzijds verrast La Reeves met prachtige interpretaties van Stevie Nicks’ Dreams en Leon Ware’s soulvolle opener, I Want You. Zelfs Bob Marley komt voorbij met Waiting In Vain. De laatste twee (van twaalf) eigen stukken zijn iets minder spannend, maar het is een album dat op repeat blijft staan! Angelique van Os
Argentijns-Nederlandse duo Guillermo Celano (gitaar) en Marcos Baggiani (drums) met Ingrid Laubrock (tenorsax) en Jasper Stadhouders (bas). Stadhouders heeft in korte tijd naamgemaakt als een oorspronkelijke en vindingrijke gitarist uit de impronoise hoek (Cactus Truck, Spinifex Quintet, Govaerts/ De Joode/Stadhouders
Trio), maar speelt hier basgitaar, soms een beetje alsof hij het instrument nog aan het onderzoeken is. In ieder geval klinkt het niet als conventionele basgitaar. Celano zocht namelijk naar een bassist die niet aan tradities gebonden is en Stadhouders maakt dat waar met een bijzonder kleurrijk, breed geluid. Laubrock, nu een van de meest besproken
musici in New York, maakt haar reputatie waar met een bijzonder gevarieerde benade ring van het materiaal. De thema’s zijn vooral aanzetten voor levendig improvisatiewerk. Het resultaat is een vet, beweeglijk geluid met grote dynamische contrasten en een mooie continuïteit in de solo’s. We worden vergast op veel leuke klankdetails zoals we die ook kennen van de Celano-Baggiani Group. Er is ruimte voor nog meer intensiteit, zo bewees de tournee in oktober. Ken Vos
haver tot gort en jutten elkaar van tijd tot tijd op tot grote hoogten. Ze dagen elkaar uit en inspireren elkaar ook op pastiches uit Cubaanse klassiekers. Nussa smelt zijn klassieke conser vatoriumopleiding en voorliefde voor Rachmaninov en Bach samen met Cubaanse klassie kers en geliefde stijlen van pianisten als Chick Corea, Herbie Hancock en Keith Jarrett. Buenos Modales, overigens het enige nummer waarin ze ook zingen, is zo’n schitterend op Jarrett en de zijnen geïnspireerd modaal nummer. Na alle guirlandes en watervallen van notenreeksen, die culmineren in bijzonder fraai ritmisch klankenspel, weer een andere uiting van Nussa’s grote klasse. Pieter Franssen
en op het platteland. Erg mooi is het weemoedige A Espera. Bij Portugese weemoed denk je al snel aan fado, maar dat is het beslist niet, het is juist heel eigen net als Dorme Meu Menino dat een heel landelijke klankkleur heeft. De enige fado, een hele lichte, draagt de titel van de stijl. Mendes zingt met een zacht fluwelen stem zoals ze dat ook bij Luzazul doet. De dertien nummers zijn in feite te beluisteren als mooie muzikale schetsen, sommigen zoals het instrumentale Bossavé met een warm filmisch karakter, poëtisch zoals Oliveiras of puur traditioneel zoals Ó Balancé. Rik van Boeckel
Harold Lopez Nussa New Day Jazzvillage/Harmonia Mundi Cubaanse jazz ****1/2 Na Herencia en El Pais de Las Maravillas met saxofonist David Sanchez als speciale gast is New Day de derde cd van de talentrijke Cubaanse pianist Harold Lopez Nussa met zijn trio. Op New Day plaatst bassist Gaston Joya precies de juiste accenten. Trompettist Mayquel Gonzalez, die helemaal loskomt in Buenos Modales, schreef mee bij het uitbundige, vrolijke en bruisende titelnummer. Lopez Nussa speelt vooral op de vleugel, maar soms ook ruig op de Fender Rhodes. De broers kennen elkaar en hun mogelijkheden van
www.jazzism.nl
Minyeshu
Magda Mendes Casa da Bôxa Fintuns Portugees **** Casa da Bôxa is het resultaat van een persoonlijke reis van de in Nederland wonende Portugese zangeres Magda Mendes naar haar moeders geboortedorp in midden Portugal. Ze ging erheen met een aantal musici en een filmploeg, op zoek naar haar muzi kale oorsprong. De cd is gekoppeld aan een documentaire over het tijdloze leven in het dorp
Black Ink Westdrum Records/Coast to Coast Ethiopische pop **** Op Black Ink creëert Minyeshu haar eigen vorm van Ethiopische pop met hulp van de Stefans (Schmid en Kruger) van Zuco 103 en Paul Willemsen (gitaar). Izaline Calister en Shirma Rouse doen de backing vocals. De moderne ethiogrooves worden vet aangezet, maar zitten Minyeshu’s Ehiopische klankkleur niet in de weg. Met de opener Zare (Vandaag) kun je zo de dansvloer op, net als met het hitgevoelige Jopia dat verwijst naar Ethiopië.
NOV E M B E R / DE CE M B E R 2013 111