Cd's algehele expressiviteit. Zoals vaak tegenwoordig worden elektronica ingezet, ze hebben vooral een ritmische of inkleurende functie. Het solowerk is goed, vooral van Silva en Santos. De drummer speelt veel, maar domineert niet. Een elegant debuut. Ken Vos
zoals in de drieluik The Architecture. Het niveau is echter dusdanig hoog, dat dit geen afbreuk doet aan het geheel en Blom en Dietrich zijn perfect op elkaar ingespeeld, evenals de ritmesectie die strak en pulserend is. En Scholten toont ook een ingetogen kant van zichzelf met bijvoorbeeld Fire And Snow. Identikit zet een sterke eigenzinnige plaat neer waarbij de gitarist de rode draad vormt in zowel subtiliteit als uitbundigheid. Angelique van Os
Marzio Scholten Identikit Garage Moi Eigen beheer Modern creative **** Rauw, intens, uitbundig, avontuurlijk en expressief, het zijn enkele steekwoorden die na het luisteren van Garage Moi, de indentiteit lijken te vormen van Marzio Scholtens nieuwe album en band, Identikit. Dit kwintet knettert van de energie, bestaande uit Lars Dietrich (altsax) Jasper Blom (tenorsax), Sean Fasciani (bas) en Kristijan Krajncan (drums). Scholten is gegroeid in zijn composities die toegankelijke en lekker pittige thema’s hebben, maar van een dusdanige diepgang zijn, dat na de eerste akkoorden al duidelijk is dat hier een groot talent speelt. Soms spuien de saxen wel erg veel vuurwerk in hun improvisaties, waarin alles vol gespeeld wordt. Iets meer rust en de ruimte opzoeken zou wellicht een betere balans geven,
116 N OV E MB E R / D E C E MBER 2013
landse datum. Icon grijpt duidelijk terug naar haar jaren tachtig hoogtijdagen en brengt dus weinig nieuws of ontwikkeling, maar met gastoptredens van onder meer Prince, MC Lyte en Ledisi is het album best onderhoudend. Helaas niet meer dan dat. Sjeng Stokkink
Icon Moosicus/Suburban r&b/soul/funk **1/2 We zijn de dochter van Pete Escovedo alias de jaren tachtig-drummer van Prince de afgelopen jaren dan wel tegengekomen op de tv (in een programma van Candy Dulfer, in clips van Beyonce, Ringo Starr en Cyndi Lauper) of bij live-optredens (met Gloria Estefan, opnieuw bij Prince, vorig jaar nog met Sy Smith door Europa), want zo’n muzikant zit natuurlijk nooit stil, maar haar laatste studio-album (Heaven, op Concord) verscheen inmiddels alweer twaalf jaar geleden. Vorige maand toerde ze samen met Larry Graham door Europa om de release van dit nieuwe album te ondersteunen, maar helaas zonder Neder-
Matthew E. White
Leon Thomas
Stackhouse
Sheila E
wat dat betreft boekdelen. Fijne plaat! Dietmar Terpstra
Big Fish Boogie Stack Records Blues ***1/2 Dat er in de blues niet zoiets bestaat als een genratiekloof, wordt duidelijk na het belui steren van Big Fish Boogie, het albumdebuut van Nederbluesformatie Stackhouse genoemd naar deltablues-muzikant Houston Stackhouse. De band bestaat uit de ervaren rotten Willem van Dullemen (gitaar/ zang) en Bert Post (drums), die in 1981 nog samen op North Sea Jazz speelden met de Hoochie Coochie Band, aangevuld met young guns Machiel Meijers (zang/ harmonica) en Emiel van Pelt (gitaar). De band is gespecialiseerd in old school blues zoals die destijds vanuit Chicago tot ons gekomen is. Helemaal niets nieuws onder de zon, maar uit alles spreekt liefde voor de muziek en vakman schap. Afsluiter Fine Little Man van de hand van slidefenomeen Elmore James spreekt
www.jazzism.nl
The Leon Thomas Album BGP/Munich/V2 funk/vocal jazz **** Een juweel van een album uit 1970 wordt met deze re-issue terecht aan de vergetelheid ont trokken. Leon Thomas was een unieke jazzvocalist vanwege zijn jodelende uithalen, waarmee hij ook bij elk gastoptreden altijd direct herkenbaar was, van Pharoah Sanders (The Creator Has A Master Plan werd het visitekaartje van Thomas) en Hank Crawford tot Roland Kirk, Oliver Nelson en uiteindelijk Santana (albums Lotus, Welcome en Rainbow Serpent). Op zijn indertijd tweede soloalbum (Spirits Known And Unknown was een jaar eerder zijn opvallende debuut op Flying Dutchman) zijn vooral de twee lange tracks fenomenaal: Um Um Um vanwege de furieuze jodelscats en Pharoah’s Tune vanwege de spiritualiteit. Maar ook de drie kortere tracks (waaronder Bag’s Groove van Milt Jackson) munten uit in groove en instrumentatie, de blazers vooral! De vocalen zijn hier echter het leidmotief. Prachtalbum! Sjeng Stokkink
Outer Face Domino Soul/funk **** Wat een fijn extraatje krijgen we met Outer Face voorgeschoteld. Als een toevoeging aan de deluxe editie van het geweldige album Big Inner horen we Matthew E White in optima soulfunkforma. Het vijf tracks tellende mini-album kent dezelfde onderkoelde, briljant geproduceerde sound die ook Big Inner zo onweerstaanbaar maakte. Outer Face werd wederom geproduceerd door Spacebomb en opgenomen in de eigen studio in Richmond, Virginia. De rijke arrangementen die de songs nog meer klasse geven, zijn van de hand van Trey Pollards en wederom valt op hoe briljant het ritmetandem met bassist Cameron Ralston en drummer Pinson Chanselle is. Geweldige grooves en vloeiende baslijnen vergezellen alle tracks. Luister naar tracks als Signature Move (die strijkers en beats), het briljante Hot Hot Hot en het adembenemend mooie In The Valley. Zoveel rijkdom in instrumentatie en arrangement en die warmbloedige zachte stem van White zelf strak in de overweldigende mix! Eyes Like The Rest en Human Style sluiten er naadloos op aan. Dick Hovenga