reuksmaakstoornis.nl Nieuwsbericht juli 2023

nieuwsbericht

Beste Vriend(in) van de Vereniging,

De zomervakantie is alweer begonnen en het stralende zomerweer van de afgelopen weken heeft mij al in de vakantiestemming gebracht! Terrasjes met een zomerse cocktail, strandbezoekjes en elke avond eten in de tuin.

Ga je op vakantie in Nederland of maak je een buitenlandse reis? Dat betekent ook dat je nieuwe gerechten gaat eten. Misschien een zoete crêpe of een knapperige pizza uit een houtoven met zongerijpte Italiaanse tomaten. Of een hoorntje met drie bolletjes ijs. Genieten of een uitdaging?

Voor mensen met een beperkte of vervormde smaakbeleving door reukproblemen best spannend of ronduit een uitdaging. Dus neem je misschien een flesje chilisaus, mosterd of hagelslag mee op reis om je eten spicy te maken of stop je vertrouwde zoetigheid in de koffer? Wat neem jij mee op vakantie?

Iedereen die onze proefles met Joël Broekaert in mei heeft bijgewoond weet dat met bewust proeven je je smaakbeleving kan optimaliseren. Wat bijzonder om het verschil te proeven

tussen gewoon kauwen en doorslikken, naar even stilstaan bij wat er daadwerkelijk in je mond (en hoofd!) gebeurt. Zelfs voor mij als doorgewinterde proever met anosmie een positieve openbaring. Voor degenen die de proefles niet konden bijwonen, in deze nieuwsbrief nog een interview met Joel.

Om deze nieuwsbrief culinair af te sluiten tipt onze recensent Ferry ons weer over een restaurant waar hij een prettige eetervaring heeft gehad.

Rest mij nog om jullie – mede namens mijn collega bestuursleden - een zonnige, relaxte en smakelijke zomer te wensen!

Kirsten Jaarsma voorzitter

Tekst en tekstredactie: Annelieke Heppenhuis

Vormgeving: André van Dijk

Proeven met Joël Broekaert

Op 27 mei organiseerde Reuksmaakstoornis.nl voor onze leden een heuse proefles van restaurantrecensent en proefexpert Joël Broekaert. De proefles vond plaats in Theater de Tuyter in Krimpen aan den IJssel, een klein theater waar men op een intieme manier bij elkaar kwam. Maar liefst zestig leden en genodigden waren aanwezig en luisterden aandachtig naar wat Joël te vertellen had én proefden met hem mee.

Joël Broekaert is restaurantrecensent voor het NRC en schreef een boek over de kunst van het proeven, ‘Proefles’, waarin hij onder andere schrijft over hoe onze smaakbeleving tot stand komt en hoe je aandachtig leert proeven. In lijn met dit boek geeft hij regelmatig proeflessen aan groepen mensen, dit keer voor het eerst aan mensen met een beperkte of veranderde smaakbeleving. Wij waren benieuwd wat hij ervan vond!

Waar gaan jouw proeflessen over?

‘Iedereen denkt altijd dat ik bijzonder goed kan proeven, omdat ik dat voor mijn werk doe. Maar eigenlijk kan ik niet meer dan de gemiddelde mens. Maar als je een beetje snapt hoe het werkt, dan weet je een beetje waar je op moet letten. En dan ga je van de een op de andere dag opeens veel beter proeven, simpelweg omdat je veel aandachtiger gaat proeven.

Dat is het uitgangspunt van mijn proeflessen: hoe leer je om aandachtig te proeven? Iedereen eet drie keer per dag, maar hoe vaak stop je iets in je mond? Misschien wel vijftien keer op een dag. Stel je voor dat je van al die momenten iets heel leuks kan maken? Er ligt heel veel onontgonnen proefplezier in het verschiet!

Wat ik in mijn proefles onder andere uitleg is: hoe werkt proe ven? Proeven doe je met al je zintuigen. In de mond proef je

eigenlijk alleen maar de vijf basissmaken: zoet, zout, zuur, bitter en umami. Maar smaak bestaat uit veel meer componenten. Smaak is altijd een combinatie van die basissmaken en aroma’s, en aroma’s ruiken we. Neem als voorbeeld een appel. Er is niet één appelaroma. De smaak van appel, het geurbeeld wat het bij ons oproept, bestaat uit tien tot honderden verschillende aroma’s. Ik vergelijk het ook wel met harmonie in de muziek. Losse tonen zijn maar losse tonen, maar op het moment dat je ze samen hoort krijgen ze harmonische betekenis. Ze hebben dus alleen maar betekenis in onderlinge samenhang en niet los van elkaar.’

Onze leden hebben problemen met ruiken en proeven, hoe heb je dit in je les verwerkt?

‘Toen ik ervoor gevraagd werd dacht ik eerst wel even: oeh, hier moet ik even goed over nadenken, want het is natuurlijk niet zo leuk om te gaan vertellen wat iemand allemaal mist. Maar proeven bestaat uit nog veel meer dan alleen het registreren van die basissmaken en de aroma’s. Je gebruikt al je zintuigen. Je gehoor, je zicht, je tastzin, alles doet mee. Er is een heel belangrijk aspect van proeven wat we vaak vergeten, wat plaatsvindt in de mond. Het heeft niet zoveel te maken met de smaakreceptoren en de basissmaken; in je mond

zitten ook een heleboel andere zenuwen die bijvoorbeeld prikkeling of pijnprikkels waarnemen.

Als je bijvoorbeeld een menthol-kauwgompje neemt, dan voelt het echt alsof je een frisse adem krijgt. Dit komt door het aroma van de menthol, maar het doet ook nog wat anders. Het bindt ook aan de temperatuurzenuw in je mond, waardoor alles vier tot zeven graden kouder aanvoelt dan het is. Als je dus niet kunt ruiken of proeven, kun je juist dat soort dingen gaan opzoeken. Chilipeper is ook een beroemd voorbeeld, dat is geen smaak maar een pijnprikkel.

Het was voor mij nu dus een uitdaging om me vooral op deze dingen te focussen. Dingen die niet per se met ruiken te maken hebben, maar die het eten wel interessanter maken. Het is allemaal onderdeel van het proeven.’

Hoe vond je het om deze les te geven aan mensen met een reuk- of smaakstoornis?

‘Ik vond het superinteressant om te doen. Het daagt mij uit om de bekende stof even van een andere kant te bekijken en dit zorgt toch weer voor nieuwe inzichten. Het is ook leuk om net even een keer wat anders te vertellen dan normaal. Het was ook een heel leuk, geïnteresseerd publiek. Ze kon den mij allemaal heel makkelijk volgen en er was veel interactie. Soms praat ik snel en veel, maar dat was voor jullie leden geen probleem. Ik denk dat het komt doordat zij, juist door hun reuk- of smaakstoornis, al een betere basiskennis hebben over hoe proeven werkt. Meer dan de gewone proever, en dat maakt het voor mij leuk, want dan kan ik snel door naar de interessante dingen toe.

Iedereen kan proeven, alleen de meeste mensen doen het gedachteloos en staan er nooit bij stil. Maar omdat jullie leden vaak een onderdeel missen of een andere proefervaring hebben, denken ze waarschijnlijk veel meer na dan de gemiddelde mens over wat proeven nou precies is. En dus zou je ook kunnen zeggen dat zij in zekere zin misschien wel beter proeven dan de gemiddelde mens. Dat is ook een manier om ernaar te kijken.’

Heb je nog een leuke tip voor diegenen die niet bij de proefles aanwezig waren?

‘We hebben vijf basissmaken, maar eigenlijk hebben we veel meer receptoren in de mond. Denk bijvoorbeeld aan receptoren voor zetmeel en calcium. Dit zijn geen officiële ‘smaken’, maar je kunt ze wel waarnemen. Met dat in gedachten is het heel leuk om een keer een waterproeverij te doen. Water heeft geen geur, dus kun je niet ruiken, maar toch proef je verschillen. Er is bijvoorbeeld Sloveens water waar zo ongelooflijk veel magnesium in zit dat het heel zwaar in je mond voelt en heel krijtig smaakt. Als je direct daarna water uit de Noorse fjorden waar amper mineralen in zitten drinkt, dan voelt het net alsof je verdoofd bent bij de tandarts. Dat is allemaal onderdeel van het mondgevoel.’ •

Ik ga op vakantie en

De zomer is in volle gang en velen van jullie zijn misschien al op vakantie geweest, of hebben dit nog voor de boeg. Al is een vakantie in de eigen achtertuin ook niet verkeerd, met de tropische temperaturen die we de afgelopen tijd voorgeschoteld kregen.

Op vakantie gaan kan een extra grote uitdaging zijn als je te maken hebt met een reuk – of smaakstoornis. Niet alle producten die je gewend bent en waarvan je weet dat ze je goed smaken zijn overal verkrijgbaar, en ook terrasjes pakken en uit eten gaan kan een grote uitdaging zijn. Het kan ook confronterend zijn. Onze bestuursleden vertellen daarom hier hoe zij dat aanpakken, en welke onmisbare items zij meenemen op vakantie!

YVONNE (penningmeester, haar man Bernard heeft aangeboren anosmie):

‘Dit jaar blijven we in Nederland, we gaan naar een goed hotel waar we ons lekker laten verwennen met een goed ontbijt en een gezellige omgeving. Als wij op vakantie gaan, gaat er altijd wel wat herkenbaars te eten mee. Om te beginnen hagelslag, iets zoets in een hotel is vaak jam of chocoladepasta, en dat is alleen maar plakkerig spul. Koffie is ook vaak een probleem: of je krijgt een hele slappe

bak, of hele sterke espresso die na één slok op is. Wij nemen daarom altijd Nescafé espresso oploskoffie mee, misschien niet eens voor de smaak, maar het ziet er lekker schuimig uit en zorgt voor een shot cafeïne.’

• Onmisbaar in de koffer: ‘Een goed boek, want daar kom ik normaal nooit aan toe, hagelslag en espresso oploskoffie.’

TIM (algemeen bestuurslid, heeft hyposmie na een virus):

‘Ik ben net terug van een maand reizen in Australië, dat was mijn grote reis van dit jaar. In de herfst ga ik nog een week naar Rome. Ik houd niet echt speciaal ergens rekening mee als ik op reis ga nu ik niet goed meer ruik, behalve misschien de keuze van mijn vliegtuigmaaltijd. Wel neem ik mijn reuktrainingkit mee. Ik vind het fijn om de dag te beginnen met de verzekering dat ik nog wel een beetje kan ruiken en dat ik bezig blijf met mijn herstel.’

• Onmisbaar in de koffer: ‘Mijn reuktrainingset’

SASKIA (secretaris, heeft aangeboren anosmie):

‘Wij gaan dit jaar voor het eerst kamperen in ZuidFrankrijk. Als ik op vakantie ga neem ik altijd gemberthee mee. Ik houd niet van koffie en de meeste thee smaakt naar niks, dus er gaat altijd een doosje thee of verse gember mee. En als we naar een warme bestemming gaan neem ik altijd extra sterke deo en wat wasmiddel mee, ik wil geen risico lopen! Verder sta ik eigenlijk nooit stil bij mijn reukstoornis als ik op vakantie ben. Al kan ik soms

wel jaloers zijn op mensen die door bepaalde geuren een vakantiegevoel krijgen, of die het bijvoorbeeld hebben over ‘de lekkere berglucht’.’

• Onmisbaar in de koffer: ‘Gemberthee, deo en wasmiddel.’

KIRSTEN (voorzitter, heeft anosmie als gevolg van hoofdletsel):

‘Dit jaar staat onze vakantie gepland naar de Provence in Frankrijk. Dat wordt een feest met lavendelvelden die in volle bloei staan.

Yvonne

Saskia

Tim

neem mee…

Kirsten

man noem ik daarom soms gekscherend mijn geurgelei dehond.’

• Onmisbaar in de koffer: ‘Mijn ‘geurgeleidehond’, mijn man die zorgt voor geurondertiteling.’

JAN (algemeen bestuurs lid, heeft hyposmie na een virus):

pigheid en dat bittere zoet, het liefst fris uit de koelkast, werkt als appetizer voor het ontbijt, heerlijk! Afgelopen voorjaar zijn we naar Toscane geweest. Helaas waren we het koffiepotje vergeten… Gelukkig hebben de Italianen een perfecte koffiecultuur, dus de koffie was overal helemaal oké.’

Lavendel – als ik dit tussen mijn vingers wrijf – geeft mij een soort geurervaring. Dat is altijd bijzonder. Op weg naar de Provence stoppen we ook in de Champagnestreek, dan nemen we ongetwijfeld een glaasje bubbels! Als we een bestemming voor de vakantie uitzoeken houden we niet per se ergens rekening mee, ook al kijk ik wel altijd uit naar het eten en drinken op de bestemming. Dit jaar ga ik in Frankrijk zeker genieten van zongerijpte tomaten en blauwschimmelkazen. Op vakantie heb ik altijd de geurondertiteling van mijn partner hard nodig. Ik merk dat als ik op vakantie ben ik me meer bewust ben van de omgevingsgeuren die ik niet kan ruiken. Ik stel hier veel vragen over. Als mijn man dan de geur benoemt krijg ik vanuit mijn geurherinneringen toch een beeld. Mijn

‘Op vakantie gaan we meestal kamperen of een huisje huren. Daarbij hoort de zekerheid van twee war me dranken: koffie en thee. Ik drink ’s ochtends het liefste jasmijnthee ‘Chung Hao’ vanwege de sterke geur en dus smaak. Al snel

Jan

• Onmisbaar in de koffer: ‘Jasmijnthee ‘Chung Hao’, koffie ‘Corleone’ en rode grapefruits.’

LEONIE (algemeen bestuurslid, heeft aangeboren anosmie):

‘Dit jaar ga ik mijn broer en zijn gezin opzoeken op hun vakantieadres in Valencia. Mijn oudste neefje van 6 is zich vanaf jongs af aan erg bewust van het feit dat zijn tante niets kan ruiken. Hij vertelt me (ongevraagd) hoe sommige dingen ruiken en checkt ook regelmatig of

Leonie

daarna drink ik een cappuccino of espresso. Daarvoor kopen we de koffieboon ‘Corleone’, fijn gemalen voor een koffiepotje. Als het even kan neem ik ook rode grapefruits mee, al jaren eet ik die elke ochtend. De sap-

ikzelf fris ben. Vaak maakt hij er grapjes over, wat natuurlijk mag als je 6 jaar oud bent! We moeten dan samen hard lachen. Ik ben erg benieuwd naar zijn geuromschrijvingen in Valencia. Voor als de temperatuur hoog oploopt neem ik speciale anti-transpirant mee op vakantie, hierdoor ben ik zekerder over mijn hygiëne en het niet uitstoten van ongewenste geurtjes. Wat eten en drinken betreft; ik vind altijd wel iets met een voldoende uitgesproken smaak en structuur om van te genieten. Ik ben gek op (lekker) eten!’

• Onmisbaar in de koffer: ‘Anti-transpirant.’

Achter glas 2023

Achter de schermen zijn we druk bezig met het maken van alweer een nieuwe Achter glas! Dit jaar zal het magazine in het teken staan van ‘smaak’. Er worden acht professionals en ervaringsdeskundigen geïnterviewd die allemaal iets doen met betrekking tot proeven, smaakbeleving of een beperkte reuk en smaak. Het is bijzonder om te zien hoe zij zich inzetten voor mensen die om wat voor reden dan ook te maken hebben met een veranderde reuk en smaak. Onder andere Michael van ’t Hoff, Eric-Jan de Smaakman en Ferry Aker komen aan het woord in dit magazine. Als alles volgens plan verloopt kunnen wij het magazine weer op onze jaarlijkse Vriendendag, op 30 september, lanceren!

Achter glas

Behoefteonderzoek Hersenstichting

De Hersenstichting is bezig met een behoefteonderzoek, uitgevoerd door de Vrije Universiteit Amsterdam. Op basis van de uitkomsten hiervan zullen ze bepalen op welke onderwerpen zij zich de komende jaren zullen focussen. Ook de impact van een reukof smaakstoornis op het dagelijks leven willen zij meenemen in hun onderzoek. Daarom vragen ze zoveel mogelijk mensen met een reuk- of smaakstoornis om deze enquête in te vullen.

Jullie ervaringen worden gekoppeld aan nieuwe wetenschappelijke of sociale ontwikkelingen.

Vul hem in met deze link

De enqûete neemt in totaal zo’n 30 minuten in beslag en is volledig anoniem. Bedankt voor het invullen!

Uit eten met Ferry: Bij de Burgemeester

Ferry Aker (60) heeft anosmie en is fervent restaurantbezoeker én liefhebber van lekker eten en drinken. Sinds hij niet meer kan ruiken zoekt hij restaurants op die rekening houden met zijn veranderde smaakbeleving. Speciaal voor Reuksmaakstoornis.nl schrijft hij zijn ervaringen op en beoordeelt hij zijn favoriete restaurants. Dit keer bezocht hij restaurant Bij de Burgemeester in Bleskensgraaf.

Mag ik aan u voorstellen: chef-kok Michael van ‘t Hoff (www.michaelvanthoff.nl), werkzaam bij restaurant Bij de Burgemeester in Bleskensgraaf. Ik had het genoegen deze chef-kok te ontmoeten tijdens ons bezoek aan dit restaurant, een tip van Annelieke Heppenhuis, tekstschrijver voor Reuksmaakstoornis.nl. En wat een tip was dit! Vanaf de eerste stap in het prachtige gebouw aan de Kerkstraat zijn mijn vrouw en ik door Michael en zijn brigade heel prettig ontvangen en echt in de watten gelegd. Wat een welkom en wat een mooie avond hebben wij gehad.

Michael is een zeer gepassioneerde chef-kok die u wellicht al eens heeft ontmoet op een van de vriendendagen van Reuksmaakstoornis.nl, waar hij aanwezig was om zijn passie en kijk op eten te delen. Michael heeft als doel gesteld om mensen met een smaakbeperking te helpen om weer te genieten van eten en zo de kwaliteit van hun leven te vergroten. Dit doet hij door in gesprek te gaan met zijn gasten en goed te luisteren naar wat men nog beleeft aan eten en waar iemands voorkeur naar uitgaat. Daarna stapt hij gemotiveerd de keuken in om samen met collega-kok Harm de meest fraaie en heerlijke gerechten te bereiden. Wij hebben het genoegen gehad hier ook van te genieten.

Verrassende start

We startten de avond buiten in het zonnetje met een glas cava om de tong te prikkelen, voor het aankomend diner al vrij snel kwam. Michael kwam zelf met een bordje waarop twee lepels lagen met daarop een amuse. Hij vertelde uitgebreid dat het hier ging om een marshmallow van tomaat en daaroverheen een laagje crumble van zuurdesembrood en een kleine rode peper. We namen in één keer de marshmal-

lows in de mond en een zacht, spekachtig, ietwat smeuïg zoet hapje streelde de tong en binnenkant van de wangen. De crumble maakte het feestje compleet omdat dit de structuur steeds een andere wending gaf. De nasmaak was een heel klein beetje pittig, waardoor je van alle kanten werd verrast. Wat was dit heerlijk.

Vlak daarna kregen we ook van Michael in een kleine ijscoupe een granité (halfbevroren drankje) van sinaasappel en citroen met atsina cress (zoete anijs) en opgemaakt met eetbare bloemetjes uit eigen tuin. Hij vertelde erbij dat deze amuse speciaal is gemaakt voor mensen met smaakverlies door bijvoorbeeld kanker en zeer wordt gewaardeerd doordat het langzaam op de tong smelt, en dat begrepen wij direct. Het heeft een heel verrassend effect. Zoet en

zuur wisselen elkaar af en de bloemetjes zorgen voor een droge structuur en geven een apart gevoel in de mond. Wederom een perfecte amuse voor ons.

Taartjes vol structuur & krachtige smaakmakers

Na deze fantastische start namen we de trap om naar binnen te gaan. We kregen een mooie ruime tafel met heerlijke stoelen aangewezen. Er zijn overal ramen in het restaurant en het was gezellig druk. De akoestiek is prima waardoor je absoluut geen last heb van de andere aanwezige gasten. Rustig en sfeervol dus. Het restaurant wordt bediend door Lianne en Daniël. Twee goed geïnstrueerde jonge en enthousiaste mensen die je echt welkom laten voelen. Het werd ons steeds meer duidelijk dat het team van vier personen er echt alles aan wil doen om ons op en top te laten genieten van hun voorstelling en onze avond.

We kozen voor het verrassingsmenu, wat Michael ons had aangeraden, en ik bestelde nog een glas cava en mijn vrouw een glas Verdejo. Als voorafje kregen we een plankje met desembrood van de naburige bakker Schalkwijk met daarbij gezouten roomboter. De eerste gang liet daarna ook niet lang op zich wachten. Geroosterde coquille met komkommerchutney, dunne plakjes chorizo, een krokantje van sherry-azijn en een schuim van kreeft. Wat dit gerecht zo bijzonder maakt is de hoeveelheid aan kleine bijsmaken eromheen. Hoe verzin

je het bijvoorbeeld om chorizo erbij te serveren, maar wat een verstandige beslissing. De dunne schijfjes coquille sneed ik in vier stukjes en combineerde ik met alles wat op het bord lag. Zo maakte ik mooie kleine taartjes met als bodem de coquilles. Fantastisch waren de krachtige verschillende smaken en structuren in de mond. Echt ieder hapje was anders en heerlijk genieten. Wat een feest.

De tweede gang was zeeduivel in een paddenstoelenbouillon genaamd sauce au ceps, daarbij zeewier, wasabi en gebakken kappertjes. U leest het al, wederom een bord vol krachtige smaakmakers. De bite van de zeeduivel vond ik bijna perfect en ik kon weer heel veel combineren. Zeeduivel vind ik van zichzelf een beetje flauw en niet echt spannend, maar daar merkte ik op dit bord niets van. Alles in mooie proporties, de wasabi was niet scherp en het bord was snel leeg. Onze complimenten.

Als tussendoortje kregen we van Michael een glas met rendang met daarbovenop een crème van zoete aardappel, gember en krokante ui. Mijn vrouw vond het heerlijk en ook ik genoot uiteraard van de heerlijke umamismaak, maar ik kon niet goed onderscheiden wat nu de rendang was of de aardappel. Beide waren namelijk boterzacht, één structuur dus in de mond, wat een beetje zonde is van het mooie gerecht. Beter zou het zijn als het naast elkaar zou liggen zodat er beter te combineren valt. Maar wat een heerlijkheden allemaal en alles liep ook zo soepel dat we het gevoel hadden dat we de enige gasten waren in het restaurant. Chapeau hiervoor aan Lianne en Daniël. Ze hielden alles heel goed in de gaten.

Knaller van een hoofdgerecht

Ik kreeg een lekker rood wijntje bij het hoofdgerecht waar mijn vrouw overging op een ginger ale, ditmaal omdat zij terug zou rijden. Wat een mazzel weer. Het hoofdgerecht was een knaller. Dun gesneden entrecote gebakken in mosterd en bruine suiker. Daarbij zoetzure ui, gebakken groene asperges en sojabonen in aceto balsamico. Als er een gerecht is waar je alle smaken in één hap kunt ervaren dan is het deze. Zo proefde ik zoet door het zachte vlees heen, met af en toe een suikerkristalletje knarsend tussen de tanden. De groente was perfect gebakken met een heerlijke bite en een fantastische nasmaak. Van de zes dunne plakjes entrecote maakte ik wederom kleine taartjes en ik ging los in het combineren van smaken en structuren. Zo schrijvend verlang ik weer naar dit gerecht. Wat een topper. Wat een creatie.

Kan het nog beter, zou je dan denken? Bijna, maar absoluut gelijkwaardig, was het toetje. Een aardbeiendessert met een bonbon van witte chocolade, basilicum en

daarin zacht aardbeienijs. Een topje van vanilleijs ernaast en een tuille van frambozenazijn. En dat alles liggend op een harde wener met daaromheen wijnbesjes uit eigen tuin. Wat een zaligheid. De bonbon was een ijsje in de mond, de vanille niet te zoet en alles klopte bij elkaar. Een geweldige afsluiting.

Nog nagenietend kwam Michael nog een kleine verrassing brengen. Als trotse chef-kok liet hij ons zijn nieuwste sensatie proeven, namelijk een lepeltje met daarop een topje van dropcrème met Napoleon-crumble. U kent de reclame wel van ‘Napoleon’. Ik proefde met m’n ogen dicht drop. En dat is lang geleden…

Zelden zo genoten

Ik wil Michael, Harm, Lianne en Daniël heel erg bedanken voor de geweldige avond die zij ons hebben gegeven. Echt alles klopte hier en ik heb zelden zo genoten als in restaurant Bij de Burgemeester. Ik heb de reis terug met een glimlach naast mijn vrouw gezeten. Zoals Annelieke mij tipte over dit restaurant, geef ik deze tip graag aan u door. U moet dit restaurant echt een keer hebben meegemaakt. Geniet van alles wat u hoort, proeft en ziet én van de lieve mensen van restaurant Bij de Burgemeester in Bleskensgraaf. •

Meer lezen en luisteren?

Kun je geen genoeg krijgen van de nieuwsbrief en wil je meer lezen en/of luisteren? Neem dan een kijkje op onze website voor de nieuwste berichten. Bekijk en beluister ook onze: