g n i n i a r t k u e r Succesverhaal: Jan van der Meer Bestuurslid Jan van der Meer verloor zijn reuk in 2013 na een stevige verkoudheid. In eerste instantie kreeg hij van de KNO-arts te horen dat het misschien vanzelf goed zou komen, maar dat er verder niet veel aan te doen was. Reuktraining stond toen nog in de kinderschoenen. Wanneer hoorde je voor het eerst over reuktraining? Nadat ik voor het eerst bij de KNO-arts was geweest heb ik een aantal maanden gewacht, in de hoop dat mijn reuk zich vanzelf zou herstellen. Na een half jaar was dit nog niet gebeurd en het begon me steeds meer te frustreren. Toen ben ik gaan googelen en zo kwam ik al vrij snel bij de vereniging terecht, waar ik mij direct aanmeldde als lid. Bij de vereniging hoorde ik voor het eerst over de reuktraining van Thomas Hummel, maar het was toen nog geen wetenschappelijk geaccepteerd gegeven dat het zou werken. Dat kwam pas later. Tijdens een van de workshops van de vereniging, een paar jaar later, hoorde ik van Ilona Owusu weer over reuktraining. Zij had zelf haar eigen soort reuktraining ontwikkeld en boekte daar succes mee. De vereniging was daar heel enthousiast over en zo is uiteindelijk ook de reuktrainingapp tot stand gekomen, op basis van de bevindingen van Ilona en die van dr. Thomas Hummel. En toen besloot je om het zelf te gaan proberen? Nadat ik was gevraagd om tot het bestuur van de vereniging toe te treden, kwam ik in aanraking met het Reuk- en smaakcentrum in Ede. Ik gaf me op voor een reukonderzoek. Daar kwamen ze erach-
ter dat er nog wel activiteit was in mijn hersenen wanneer ik geuren aangeboden kreeg, ook al rook ik ze niet.
is hetzelfde als bij je spieren, als je ze niet gebruikt dan verzwakken ze. Dat klonk mij heel logisch in de oren; ik moest mijn reukorgaan blijven trainen.
Bij het Reuk- en smaakcentrum waren ze nog niet bezig met reuktraining, maar ze stonden er wel voor open. Ze hadden zoiets van: baat het niet, dan schaadt het
Hoelang heb je de reuktraining gedaan? Ik heb het drie maanden volgehouden met de vier eerste geurflesjes. Dat vond ik al best wel lang, ik vond het moeilijk om de discipline op te blijven brengen. Daarna zat mijn geur al weer op zo’n niveau dat ik met de training gestopt ben. Ik ben wel altijd heel bewust aan de geuren om mij heen blijven ruiken. Ik overweeg nu om toch weer verder te gaan met de tweede geurset, ik heb de flesjes nog staan. Ik denk dat het belangrijk is om de training te onderhouden. Wie weet gaat mijn reuk wel verder vooruit!
niet. Toen besloot ik ook om het zelf te gaan proberen. Ik kocht de losse geurflesjes bij de Kruidvat, volgens de geurprofielen van dr. Hummel. Een belangrijke reden voor mij om er toch mee te beginnen was omdat dr. Hummel aankaartte dat als je je reukorgaan niet meer gebruikt, deze alleen maar meer zal verslappen. Dat
Wanneer begon je voor het eerst weer te ruiken? Ik rook de geurflesjes zelf al vrij snel, met name de kruidnagel-geur kon ik goed ruiken. Ik rook de geuren ook
6
zoals ze moesten zijn, niet vervormd. Na een paar weken begon ik te merken dat ik ook weer geuren om mij heen waarnam. Niet heel sterk, maar ik kon steeds meer geuren weer duiden. Ook de geurflesjes zelf ging ik steeds sterker ruiken. Denk je dat deze verbetering door de reuktraining kwam, of dat je anders misschien ook hersteld zou zijn? Dat is een lastige vraag, maar ik denk wel echt dat het door de reuktraining kwam. Door er zo bewust mee bezig te zijn stimuleer je het herstel, dat geloof ik echt. Misschien was er anders ook wel verbetering geweest, maar misschien ook niet. Ik ben dus heel blij dat ik het gedaan heb. Hoe is je reuk nu? Mijn reuk is niet zo goed als voorheen, maar ik ruik nu veel sterkere geuren om mij heen. Daar ben ik heel dankbaar voor. Er is misschien nog ruimte voor verbetering, maar met dit niveau ben ik heel tevreden. Toen ik helemaal niets rook miste ik vooral heel erg de geur van hout. Dat hout kan ik nu weer ruiken, dat doet heel veel met me. Toen ik dat voor het eerst weer rook was ik enorm blij. • Lees HIER het verhaal van Jan voordat hij begon aan reuktraining.
