VRIEND VAN HET BOS
Zullen we een bos Een ambitieuze Vlaamse doelstelling, 4.000 ha nieuw bos tegen eind 2024. Onze provincie bevat momenteel al tal van prachtige grote en kleinere boscomplexen maar met een bosindex van 15% - die sterk schommelt overheen de verschillende gemeenten - is er ook hier nood aan meer bos. De Antwerpse Bosgroepen en de Provincie Antwerpen steken samen de handen uit de mouwen. Een bebossingsteam werd in het leven geroepen, hun missie: 150 ha nieuw bos tegen 2025. Nieuw bos in alle mogelijke formaten en varianten, buurtbosjes, voedselbossen, vogelbosjes, speelbossen, populierenbossen… Alle nieuwe bossen - groot en klein – belangrijk voor natuur, mens, landschap en klimaat. If you have a problem*, if no one else can help, and if you can find them ... maybe you can hire* - The Aforrestation-Team.” * ps: wij zijn gratis Dag Sander, Isis, Jordan en Matthias. Wat hebben jullie met bos en De Bosgroepen? Sander (coördinator): Ik ben altijd graag en veel in de natuur geweest. Met de scouts zaten we vaak in de Bonheidense bossen, en ook nu trekken we er met het gezin vaak op uit. Hoewel ik van opleiding linguïst ben, was mijn ambitie altijd om beroepshalve veel met de natuur bezig te kunnen zijn. Zo mocht ik o.a. als domeinwachter aan de slag bij de provincie en als boswachter bij het Agentschap voor Natuur en Bos, waar ik echt enorm veel heb kunnen bijleren over natuur- en waterbeheer. Toen ik zag dat de provincie een coördinator zocht om de bosuitbreiding te kunnen realiseren, heb ik me kandidaat gesteld. De kans om via de bosgroepen en de provincie nieuwe bossen te kunnen realiseren wilde ik niet laten liggen. Matthias (BGAG): Al van kleins aan heb ik veel natuurliefde meegekregen van m’n vader, door overal ten velden samen vogels te gaan kijken en lange boswandelingen te maken. Die passie heb ik praktisch omgezet in mijn studies als bio-ingenieur. De Bosgroepen zelf zijn niet nieuw voor mij, hiervoor was ik al enkele jaren aan de slag bij de Bosgroep
4
Vlaams-Brabant maar de roep van mijn ‘moeder’-provincie bleek toch te groot! En dan zeker de kans om hier te kunnen werken op zo’n dankbaar thema als bosuitbreiding. Je creëert als het ware tegelijkertijd nieuwe habitats, speelmogelijkheden, verpozingsplekken, … en een duurzame grondstof. Het lijkt me dan ook fantastisch om later door de gemeenten van de Antwerpse Gordel te kunnen fietsen en stil te staan bij alle bossen waaraan ik heb kunnen meewerken. Jordan (BGKN): Het lijkt wel een beetje de rode draad doorheen ons team. Iedereen vertoefde in zijn jeugd in de bossen, ook ik als animator bij jeugdkampen, hier ontstond echt mijn fascinatie voor het natuurschoon. Tijdens het middelbaar en mijn hogere studies volgde ik ook richtingen die gericht waren op natuur en milieu én startte ik met vrijwilligerswerk bij Natuurpunt om zo ook in mijn vrije tijd meer te weten te komen over het Vlaamse landschap. Na de studies ben ik bij de KU Leuven aan de slag gegaan als technieker Bos, Natuur en Landschap en Archeologie, hier heb ik veel praktische ervaring opgedaan. Toen ik de functie projectmedewerker bosuitbreiding zag, waagde ik mijn kans. Ik kon me volledig plaatsen in deze uit-
daging. Zo hard zelfs dat ik in functie van de job ook naar de regio van Bosgroep Kempen Noord ben verhuisd! Isis (BGZK): Buiten in de natuur ben ik helemaal in mijn element. Hoewel mijn eerste gedachte was om biologie te gaan studeren, heb ik alsnog door mijn fascinatie voor de aarde in zijn geheel, voor Geologie gekozen. Je zal denken, wat doet een geologe bij de Bosgroep? De dode en levende materie zijn met elkaar verweven en onafscheidelijk. Het ene sluit het andere niet uit. De mineralen die bomen voeden waren eens een gesteente. The present is the key to the past, schreef Charles Lyell (1797-1875), maar ook omgekeerd, hoe de ‘afdruk’ van klimaatveranderingen in stalagmieten, ijskernen, jaarringen en gesteentelagen uit het geologisch verleden ons een idee kunnen geven van de toekomst. De noodzaak van bossen in dit verhaal is ondertussen duidelijk. Als geologe bij de Bosgroep Zuiderkempen tracht ik de ‘afdruk’ van onze toekomst mee te bepalen door samen met – toekomstige – boseigenaars ons levend groen erfgoed te koesteren en door bosuitbreiding de toekomst en welzijn van de volgende generaties te garanderen, zodat ook zij de geneugten en schoonheid die onze planeet en wereld bieden, kunnen beleven. Aan enthousiasme duidelijk geen gebrek. 150 ha nieuw bos is een hele zoektocht. Hoe gaan jullie te werk? Jordan: Samen met de gemeentebesturen gaan we aan de slag om de kansen voor bebossing op hun grondgebied op te speuren. We gebruiken hiervoor heel wat relevant kaartmateriaal, onder andere om te bepalen of er juridisch op deze plek wel bos kan komen maar we kijken even goed naar het gebied zelf, waar zijn de grotere bossen? De dorpskernen? Kunnen we de huidige bossen vergoten of verbinden? Zijn er relevante plekken voor een volledig nieuw speelbos?
