PRZYSTANEK WOJSKA POLSKIEGO
i
sk tr K o zł o w
P
io
Prywatna kolejka Carla Westphala O małej wąskotorówce na „piaskuli” przy ulicy Grunwaldzkiej większość z Czytelników zapewne słyszała. To jedna z kolejek cegielnianych należących do dużego przedwojennego kompleksu zakładów Carla Wesphala. A czy wiecie, że o wiele dłuższa kolejka przecinała ulicę Bałtycką i liczyła sobie kilka kilometrów? Na ślad tej wąskotorowej „magistrali” natrafiłem studiując stare plany Słupska, trudno odnaleźć akurat tę wąskotorówkę, ponieważ jest naniesiona tylko na niektórych kartograficznych dokumentach.
Linia miała cztery stacyjki końcowe. Gówna znajdowała się na terenie największego z cegielnianych zakładów Wesphala, zlokalizowanego po prawej stronie ulicy Bałtyckiej, przed wiaduktem kolejowym. To właśnie do tego miejsca dostarczane były surowce. Tutaj też w pierwszym czasie funkcjonowania wąskotorówki zlokalizowana była stajnia dla koni pociągowych, które ciągnęły wagoniki. Charakterystyczny budynek stajenny stoi do dziś - na jego frontowej ścianie tuż poniżej linii dachu znajdują się charakterystyczne głowy zwierząt. Za tym właśnie budynkiem była główna stacyjka kolejki. W późniejszym czasie konie ze stajni zastąpiono niewielkimi parowozami, które zwiększyły szybkość dowozu piasku i gliny.
Pierwszy tunel - ul. Borchardta
Przebieg wąskotorówki Wesphala. Po lewej widoczny jest także fragment kolejki z ulicy Grunwaldzkiej
10
TRAMWAJ SŁUPSKI • V 2022
Kolejka dwukrotnie przejeżdża tunelami pod normalnotorową linią Słupsk-Lębork. Pierwszy z tuneli prowadzi wprost na ulicę Borchardta, która częściowo biegnie po starym torowisku. Kolejka jechała w stronę Ustki, by na wysokości dzisiejszego komisu samochodowego skręcić na rozjeździe w prawo do wyrobiska, z którego pozyskiwano piasek. Jadąc dalej prosto składy dojeżdżały wzdłuż
