04 Hoe ver staat het met de dossiers op het kabinet Vandenbroucke?
06 Specifieke tangentiële gewrichtsbewegingen
12 Behandeling van scoliose met Global Postural Rehabilitation
18 De statuten van mijn vennootschap zijn niet tijdig gewijzigd. Wat nu?
02 Vakliteratuur
20 Reprobel promocode
Deze nieuwe uitgave in de klassieke Churchill Livingstone Pocketbookserie kreeg een eervolle vermelding bij de 2009 British Medical Association Medical Book Awards. Het pocketboek behandelt de essentie van orthopedie, trauma en reumatologie en is geschikt voor medische studenten en artsen in opleiding.
AXXON EXCLUSIEF PUBLICATIE VAN AXXON VZW MAART 2024
DRIEMAANDELIJKSE UITGAVE JAARGANG 15 NR. 61 IMPERIASTRAAT 16 -1930 ZAVENTEM
AFGIFTEKANTOOR: ANTWERPEN X ERKENNINGSNUMMER: P910666
VERANTWOORDELIJKE UITGEVER: PETER BRUYNOOGHE
IMPERIASTRAAT 16 -1930 ZAVENTEM
REDACTIE & COPYWRITING: SÉBASTIEN KOSZULAP & HELENA
D.MILONAS REDACTIE@AXXON.BE
CONCEPT EN VORMGEVING: ANTILOPE DE BIE printing
DRUKWERK: ANTILOPE DE BIE printing
CORRESPONDENTIEADRES AXXON: IMPERIASTRAAT 16 - 1930
ZAVENTEM TEL: 02/709.70.80 WWW. AXXON.BE
REKENINGNUMMER VOOR LIDMAATSCHAP: BE18 3631 0868 1365
Auteurs : Daniel Porter, Stuart H.
Uitgeverij: Elsevier Health Sciences
Publicatiedatum: 1 mei 2016
Pagina’s: 272
ISBN: 9780702063183
Uitvoering: Paperback
U ontvangt dit tijdschrift op de naam en het adres die zijn opgenomen in ons adressenbestand. In uitvoering van de wet van 8 december 1992 tot bescherming van de persoonlijke leefsfeer hebt u inzage- en correctierecht. De artikels/ publiciteit verschijnen onder verantwoordelijkheid van de auteurs/firma’s. AXXON houdt zich het recht voor om ingestuurde teksten en/of publiciteit die het beroep kunnen schaden te weigeren.
© Niets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, microfilm, fotokopie of op welke andere wijze dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
Gelukkig Nieuwjaar! Vanwege het bestuursorgaan en de medewerkers van het infopunt wensen we ieder lid en in uitbreiding iedere kinesitherapeut in Vlaanderen veel geluk, gezondheid en professioneel succes. Koester de warmte, de liefde en de harmonie van je directe omgeving want dit vormt de voornaamste basis om alles in de goede richting te laten evolueren.
Een nieuw jaar betekent ook een nieuwe start met nieuwe mogelijkheden en prachtige avonturen. Als nieuwe voorzitter zet ik mijn schouders onder het nieuw beleidsplan 2024-2025 dat weldra concreet vorm krijgt en aan het werkveld zal worden gepresenteerd. Alvast zijn alle bestuursleden, toegevoegde experten en de medewerkers van het infopunt enthousiast om in een
nieuw opgezette interne structuur de toegewezen processen niet enkel mee vorm te geven, maar ook verantwoordelijkheid te nemen naar timing en de uitwerking hiervan.
Al lijken de oplossingen voor vele problemen ver weg, toch willen we met AXXON voornamelijk in deze uitdagende tijden een warme thuis zijn voor alle kinesitherapeuten. Een thuis waar de deur steeds open staat voor zowel opbouwende commentaar als kritische reflecties. Er is immers ook de wens om jullie aan te moedigen om actief deel te nemen aan de dialoog tussen bestuur en werkveld via enquêtes, vragenuurtjes, de kringbesturendag, enz.
Laten we samen verder bouwen aan een gemeenschap van denkers en doeners, waarin we voortdurend
streven naar groei, begrip en vooruitgang. Kernwoorden zijn hierbij professionalisme, transparantie, openheid, respect hebben, open aanspreekcultuur, verbondenheid, versterken, vernieuwen en voorkomen.
Ik wil tenslotte mijn diepe waardering uitspreken aan Dirk Verleyen. Zonder zijn toewijding als gewezen voorzitter zou AXXON niet staan waar ze nu staat. Het vormt de basis waar we verder op bouwen en waar we af en toe nog eens zijn expertise nodig zullen hebben.
AXXON staat ook op heel wat anderen vlakken voor je klaar. We verwelkomen je graag in 2024 weer bij onze beroepsvereniging.
Alvast veel leesplezier.
In navolging van de gesprekken op het Kabinet van Minister Vandenbroucke (zie AXXON Exclusief van september ’23) werd het Kabinet geconsulteerd bij de stand van zaken van een aantal dossiers.
De Minister beschikt nog steeds niet over de financiële inschatting vanuit het RIZIV wat de kostprijs is om loontrekkende kinesitherapeuten, werkzaam in Federale zorginstellingen, sociale voordelen RIZIV te kunnen toekennen. De Minister wenst deze voordelen dus enkel aan de ziekenhuis- en revalidatiecentra kinesitherapeuten toe te kennen, gezien de woonzorgcentra tot de bevoegdheid van de Gewesten behoren. De Overheid (lees: het RIZIV) beschikt nog altijd niet over het lang verwachtte dynamisch kadaster om na te gaan om hoeveel kinesitherapeuten dit nu gaat, zodat een correcte financiële inschatting moeilijk wordt. Het dossier wordt met argusogen door AXXON verder opgevolgd.
Het Ministerieel Besluit omtrent de erkenning van de Bijzondere Beroepsbekwaamheid in de Sportkinesitherapie loopt vertraging op. Tijdens een IKW (interkabinettenwerkgroep tussen de Deelstaten en Federaal) kwamen er bezwaren vanuit het Brussels Hoofdstedelijk Gewest op dit MB. Een Franstalige opleiding organiseert momenteel een opleiding in de
sportkinesitherapie, opengesteld voor andere zorgberoepen, waar het aantal opleidingseenheden aanzienlijk lager liggen dan wat er in het MB wordt voorgesteld. Zij vragen dan ook een overgangsperiode van 3 jaar om zich in orde te stellen met de voorwaarden binnen dit MB. Na terugkoppeling door het Kabinet Vandenbroucke werd in een schrijven vanuit de Federale Raad voor Kinesitherapie bijkomende argumenten aangebracht om het MB in zijn oorspronkelijke vorm te behouden. Dit schrijven werd ondersteund door alle decanen van de faculteiten kinesitherapie. Hopelijk komt dit dossier nu in een stroomversnelling waarna tot publicatie kan worden overgegaan.
In de Belgische context worden tijdens IKW’s bepaalde dossiers soms als pasmunt gebruikt om zijn eigen dossier er door te krijgen, waarbij men zich vragen kan stellen bij het democratisch gehalte van dergelijke handelswijzen.
AXXON heeft het kabinet ook gewezen op hun belofte om nog voor de ontbinding van het Parlement, n.a.v. de verkiezingen, werk te maken
van de publicatie van de MB’s van de bijzondere beroepsbekwaamheden voor de kinesitherapie bij oudere personen en in de geestelijke gezondheidszorg.
Op 19 december ‘23 werd onder het waakzaam oog van de ViceKabinetschef Bernard Lange het proefproject van het ‘Vrij kinesitherapeutisch onderzoek’ (VKO) besproken met vertegenwoordigers van een aantal artsensyndicaten.
De artsen hadden alvast een aantal opmerkingen op dit proefproject. Een belangrijk struikelblok zijn de arbeidsongeschiktheidsattesten; waarbij de artsen zich niet herleid willen zien tot een attestenmachine waarbij het diagnostisch en behandelwerk door andere disciplines wordt gedaan. En wat als er medicatie moet worden voorgeschreven?
Stappenplan wanneer een patiënt zich aanbiedt Wanneer een patiënt zich aanbiedt, start de kinesitherapeutische screening om te bepalen of de kinesitherapeut de geschikte persoon is voor de hulpvraag of klacht en of de situatie "veilig" is. Pas wanneer deze screening een "veilige situatie" aanduidt (geen ‘rode vlaggen’) en een eventuele kinesitherapeutische
behandeling niet gepaard gaat met arbeidsongeschiktheid, kan het kinesitherapeutisch onderzoek uitgevoerd worden. Tijdens het VKO maakt de kinesitherapeut een kinesitherapeutische diagnose en maakt hij/zij het bilan en behandelplan op samen met de patiënt. In het voorstel kan de patiënt maximaal 3 maal per kalenderjaar gebruik maken van het VKO.
Pas wanneer ook de onderzoeksbevindingen een "veilige situatie" weergeven zonder arbeidsongeschiktheid, kan de kinesitherapeutische behandeling starten. In het voorstel zijn maximum 9 sessies voorzien onder directe toegang.
Dírecte toegang tot kinesitherapeutische behandelingen is enkel toegelaten wanneer er zich tijdens de voornoemde stappen een veilige situatie presenteert, dus wanneer kinderen, adolescenten en volwassenen zich met een voor de kinesitherapeut bekend patroon met normaal beloop of met een afwijkend beloop met verklaarbare reden aanbieden.
In het kader van Directe Toegang tot de kinesitherapie worden uitsluitend de lichte en matige stoornissen, beperkingen en problemen
autonoom behandeld zonder medische tussenkomst of voorschrift, en dit op een veilige en effectieve wijze volgens de actuele wetenschappelijke inzichten en praktijkrichtlijnen. Uiteraard kan elke arts verder, zoals in het verleden, steeds elke kinesitherapeutische handeling of verstrekking blijven voorschrijven.
De arts houdt de regie van de zorg in handen.
Tijdens dit stappenplan is een efficiënte en directe communicatie tussen de kinesitherapeut en de huisarts of behandelend specialist van de patiënt onontbeerlijk. Het is ook niet de intentie dat de patiënt zijn dagdagelijkse werkactiviteit onderbreekt, zodat in principe geen attest van arbeidsongeschiktheid moet opgemaakt worden. Indien dit zich wel voordoet, moet de patiënt eerst de huisarts of behandelend specialist raadplegen.
Minder zorgkosten, meer therapietrouw
Onderzoeksresultaten en -ervaringen in Australië, Nieuw-Zeeland, de Verenigde Staten en in meer dan de helft van de Europese landen tonen aan dat directe toegang tot kinesitherapie de zorgkosten laat afnemen en zorgt voor een snellere werkhervatting. Bovendien zijn
minder behandelsessies noodzakelijk dan na een verwijzing en gebeuren er ook minder technische onderzoeken en heelkundige ingrepen. Ook is de therapietrouw hoger bij directe toegang tot de kinesitherapie dan na verwijzing.
Het huidige voorstel betreffende een proefproject inzake directe toegang tot de kinesitherapie kadert in de vraag om in de gegeven omstandigheden van de gezondheidszorg positief gebruik te maken van de competenties waarover de hedendaagse kinesitherapeuten beschikken.
In de laatste fase van dit proefproject kan een analyse en vergelijking gebeuren tussen de gegevens van het VKO met behandeling versus behandeling op verwijzing. Er dient een opvolging te gebeuren van de kosten-baten en of het VKO met aansluitend behandelingen kan leiden tot overconsumptie of niet. De reductie van de secundaire kosten - zoals beeldvorming, heelkunde en medicatie - kunnen eveneens in kaart worden gebracht.
Na verdere bespreking met de artsensyndicaten zal het wachten zijn of het kabinet dit proefproject daadwerkelijk gaat uitrollen.
Al meer dan 50 jaar biedt de Analytische Kinesitherapie een scala aan diagnostische en therapeutische technieken voor de behandeling van aandoeningen aan het bewegingsapparaat, orthopedische, reumatologische en traumatische pathologieën, zowel bij volwassenen als bij kinderen.
Deze benadering is met name gebaseerd op de nauwe relatie tussen de kwaliteit van mechanische stimuli en de reacties die worden gegenereerd op weefsel- en celniveau (Sohier, 2000).
Deze ‘microscopische fysiologie’, die weinig bekend was op het moment dat deze technieken werden ontwikkeld, wordt steeds meer geanalyseerd in de mechanobiologie. Deze opkomende fundamentele wetenschap brengt biologie, fysica en bv. hun betrokkenheid bij bio-engineering samen (Jansen et al., 2015).
Het bestudeert hoe mechanische stimuli het gedrag van cellen bepalen,van morfogenese tot de regulering van de extracellulaire omgeving, of nog verder in de pathofysiologische processen die samenhangen met bepaalde
mechanische omstandigheden (Wang, 2006). Geïntegreerd met de principes van klinische semiologie, is het kinesitherapeutisch onderzoek gebaseerd op een specifieke analyse van gewrichtsfunctie en spiergedrag.
In de fysiologie zijn er drie opeenvolgende stadia bij het stoppen van de gewrichtsbeweging: het aanspannen van de antagonistische musculatuur, gevolgd door capsuloligamentaire spanning, en ten slotte de finale stevige, elastische verstijving van het gewricht. Onder deze omstandigheden laat periarticulaire spierpalpatie een normale, fysiologische en pijnloze spanningstoestand zien.
Maar de gewrichtsfunctie kan ook veranderd zijn, bv. als gevolg van een voornamelijk professionele of sportieve uitoefening, een voorbijgaand of terugkerend tekort aan motorische controle, of een aangeboren of verworven structurele verandering. Een van de postulaten van de Analytische Kinesitherapie is dat er sprake is van een overmatige translatie van een gewrichtsoppervlak, in een of meer richtingen, afhankelijk van de gewrichtsconfiguratie en de mechanische belasting.
Deze positionele afwijking gaat gepaard met een verandering in de kinematica van het gewricht, waardoor de beweeglijkheid van het gewricht en de stops op het einde van de beweging worden verstoord, met name door abnormale spanning van de capsulo-ligamentaire en periarticulaire spierelementen. Palpatoir onderzoek onthult een toestand van reactieve contractuur in een of meer spieren die bekend staan als “controle”-spieren voor deze arthrokinematische verandering.
Deze observaties zijn duidelijk voor klinische verschijnselen zoals facet torticollis, waarbij mobiliteitsbeperkingen en spiercontracturen significant zijn. Maar er zijn ook kleine manifestaties, soms asymptomatisch, met dezelfde gewrichts- en spierstoornissen, die stil kunnen evolueren naar verschillende pathologieën.
De analytische benadering maakt het mogelijk deze situaties te diagnosticeren en biedt behandeling op basis van de principes van specifieke tangentiële gewrichtsmobilisatie (mobilisations articulaires tangentielles spécifiques -
MATS), het belangrijkste hulpmiddel van de Analytische Kinesitherapie.
In het kader van een afstudeerproject (Soumoy C. - HEPH Condorcet, 2023 - Academic Ethical Committee Brussels Alliance for research and Higher Education n°B200-2022111 ), analyseerden we de impact van ‘MATS’ op een populatie van gymnasten (Gymnos - Charleroi).
Methodologie
De steekproef bestond uit 30 vrouwelijke turnsters in de leeftijd van 12 tot 18 jaar met een beperkte mobiliteit in dorsaalfl exie van de enkel. Mannelijke proefpersonen werden uitgesloten, evenals turnsters met een voorgeschiedenis van enkeltrauma (minder dan 6 weken) of trauma aan de onderste ledematen (minder dan 6 maanden) en functionele enkelinstabiliteit (IdFAI-test). (Beaudart et al., 2022) .
Dit is een gerandomiseerd, enkelblind onderzoek.
Deelnemers worden beoordeeld door:
Goniometrie: meting van de dorsaalfl exie van de enkel.
Weight Bearing Lunge Test (Hall & Docherty, 2017). A
Balance Error Scoring System (Bell et al., 2011). B
Y-Balans test (Picot, 2018). C
Echografi e: meting van de pennatiehoek van de suralis triceps (Kawakami et al., 1998). D
De steekproef werd gerandomiseerd in drie subgroepen van 10 deelnemers:
Experimentele groep: ‘one-shot’ toepassing van specifi eke tangentiële gewrichtsmobilisaties op de talocrurale, subtalaire, calcaneocuboid en talonaviculaire gewrichten, gebaseerd op gewrichtsbeoordeling.
Placebogroep: ‘shame’ elektrostimulatie van de suralis triceps, machine uitgeschakeld (20 minuten).
Controlegroep: 20 minuten rust tussen de metingen
Het verloop van het experiment is als volgt:
Resultaten
Experimentele groep
N = 10
Gewrichtsmobilisatie volgens analytische kinesitherapie
Selectie van populatie via de test van de dorsaalflexie van de enkel.
N = 30
Eerste meting
Randomisatie
Placebogroep
N = 10
Sessie van 20 minuten ‘elektrostimulatie’
Tweede meting
Controlegroep
N = 10
20 minuten rust
Statistische analyse van verzamelde gegevens
Statistische analyse van de gegevens (steekproefnormaliteitstest gevolgd door parametrische test of niet-parametrische test) geeft het volgende aan: (tabel 1)
In de vergelijking binnen de groepen vertoonde de experimentele groep significante verschillen in de verschillende beoordelingen, behalve in de Y-balanstest. De placebo- en controlegroepen vertoonden geen significant verschil. In de vergelijkingen tussen de groepen lieten de analyses “Experiment vs Placebo” en “Experiment vs Controle” significante verschillen zien in de verschillende beoordelingen, behalve voor de Y-balanstest (gedeeltelijke resultaten). Er was geen significant verschil tussen de placebo- en controlegroep. (tabel 2)
Op basis van deze resultaten kunnen de volgende punten worden gemaakt. Specifieke tangentiële gewrichtsmobilisaties verhoogden mobiliteit in dorsaalflexie van de enkel, zoals gemeten door goniometrie en WBLT. Deze resultaten komen overeen met andere onderzoeken (Gogate et al., 2021; Hernández-Guillén & Blasco, 2020).
De variatie in BESS-scores voor de experimentele groep suggereert een verbetering in de proprioceptieve functies van de gemobiliseerde gewrichten en dus een grotere efficiëntie in de motorische controle van de regio. We hebben geen vergelijkbare studies gevonden, dus we kunnen onze resultaten niet vergelijken met andere referenties.
De scores van de Y-balanstest bleven niet significant voor de Experimentele groep ondanks de toename in metingen in de verschillende richtingen. De gedeeltelijke betrokkenheid van de enkel bij deze test kan deze resultaten verklaren. Uit de literatuur blijkt dat het herhalen van meerdere mobilisatiesessies het mogelijk maakt om een significant verschil te krijgen in de gegevens van de Y-balanstest. (Kamali et al., 2017).
Tot slot veranderen specifieke tangentiële gewrichtsmobilisaties de pennatiehoek van de gastrocnemius en soleus spieren, wat duidt op een vermindering van de spanningstoestand van deze structuren. Deze resultaten komen overeen
Experimentele groep
Placebogroep voor/na
Controlegroep voor/na
Goniometrische metingen Zeer sterk significant Niet significant Niet significant
WBLT metingen Significant Niet significant Niet significant
BESS metingen Sterk significant Niet significant Niet significant
Metingen Y-balanstest voorwaarts Niet significant Niet significant Niet significant
Metingen Y-balanstest posterolateraal Niet significant Niet significant Niet significant
Metingen Y-balanstest postero-intern Niet significant Niet significant Niet significant
Metingen echografie mediale gastrocnemius Sterk significant Niet significant Niet significant
Metingen echografie laterale gastrocnemius Significant Niet significant Niet significant
Metingen echografie soleus Sterk significant Niet significant Niet significant
Experimentele groep
Goniometrische metingen
Placebogroep voor/na
Controlegroep voor/na
Zeer sterk significant Zeer sterk significant Niet significant
WBLT metingen Sterk significant Significant Niet significant
BESS metingen Sterk significant Sterk significant Niet significant
Metingen Y-balanstest voorwaarts Niet significant Niet significant Niet significant
Metingen Y-balanstest posterolateraal Significant Significant Niet significant
Metingen Y-balanstest postero-intern Niet significant Niet significant Niet significant
Metingen echografie mediale gastrocnemius
Zeer sterk significant Zeer sterk significant Niet significant
Metingen echografie laterale gastrocnemius Sterk significant Sterk significant Niet significant
Metingen echografie soleus Sterk significant Sterk significant Niet significant
met een proefschrift over echografische analyse van de suralis triceps voor en na specifieke tangentiële gewrichtsmobilisaties in een asymptomatische populatie met beperkte mobiliteit in dorsaalflexie van de enkel (Koper M. - HEPH Condorcet, 2019Ethics Committee Erasme Hospital B406201838178).
Het lijkt ons interessant om een aantal verbanden te leggen tussen onze klinische praktijk en mechanobiologie. De kwaliteit van mechanische stimulatie is essentieel voor het behoud van de fysiologische condities van peesweefsel. Zodra de spanningen “pathologisch” worden, worden ontstekingsmechanismen, desorganisatie van de extracellulaire matrix en peesdegeneratie in gang gezet (Benage et al., 2022).
Volgens Wang treden de eerste pees-laesies (“microrupturen”) op na 4% spanning op de peesstructuur (J.H.-C. Wang, 2006). In het geval van contractuur van de controlespieren
kan deze drempel echter sneller worden bereikt of overschreden.
Cyclische stimulatie lijkt het meest geschikt om de peesfysiologie te respecteren (Benage et al., 2022). Het herstellen van de ontspanningscapaciteit van de controlespier is daarom een relevant therapeutisch doel.
Het is ook interessant om te melden dat, in het diermodel, de afwezigheid van mechanische stimulatie de degradatie van de pees bevordert (cel-apoptose, desorganisatie van de extracellulaire matrix, etc.), maar dat de hervatting van cyclische spanningen het herstel van de peeseigenschappen mogelijk maakt (T. Wang et al., 2015). Onze technieken kunnen ook worden gecombineerd met excentrische versterkingsprotocollen.
Laten we ook opmerken dat mechanobiologie ook soortgelijke fenomenen in chondrocyten en kraakbeenweefsel beschrijft.
Conclusie
Het normaliseren van spierspanning door specifieke tangentiële gewrichtsmobilisaties is interessant.
We moeten ons onderzoek voortzetten met protocollen op pathologische proefpersonen en hun therapeutische impact analyseren.
Ons doel is om deze technieken te integreren in EBPzorg, gebaseerd op kinesitherapeutisch bewijs en geïntegreerd met de vooruitgang in mechanobiologie.
Specifieke tangentiële gewrichtsbewegingen Welke invloed hebben ze op het normaliseren van spierspanning?
Bibliografie
1. Beaudart, C., Demoulin, C., Mehmeti, K., Bornheim, S., Van Beveren, J., & Kaux, J.-F. (2022). Validity and reliability of the French translation of the Identification of Functional Ankle Instability (IdFAI). Foot and Ankle Surgery, 28(6), 756-762. https:// doi.org/10.1016/j.fas.2021.10.001
2. Bell, D. R., Guskiewicz, K. M., Clark, M. A., & Padua, D. A. (2011). Systematic Review of the Balance Error Scoring System. Sports Health: A Multidisciplinary Approach, 3(3), 287-295. https://doi. org/10.1177/1941738111403122
3. Benage, L. G., Sweeney, J. D., Giers, M. B., & Balasubramanian, R. (2022). Dynamic Load Model Systems of Tendon Inflammation and Mechanobiology. Frontiers in Bioengineering and Biotechnology, 10, 896336. https://doi. org/10.3389/fbioe.2022.896336
4. Gogate, N., Satpute, K., & Hall, T. (2021). The effectiveness of mobilization with movement on pain, balance and function following acute and sub acute inversion ankle sprain – A randomized, placebo controlled trial. Physical Therapy in Sport, 48, 91-100. https://doi.org/10.1016/j. ptsp.2020.12.016
5. Hall, E. A., & Docherty, C. L. (2017). Validity of clinical outcome measures to evaluate ankle range of motion during the weightbearing lunge test. Journal of Science and Medicine in Sport, 20(7), 618-621. https:// doi.org/10.1016/j.jsams.2016.11.001
6. Hernández-Guillén, D., & Blasco, J.-M. (2020). A Randomized Controlled Trial Assessing the Evolution of the Weight-Bearing Ankle Dorsiflexion Range of Motion Over 6 Sessions of Talus Mobilizations in Older Adults. Physical Therapy, 100(4), 645-652. https://doi.org/10.1093/ptj/pzaa003
7. Jansen, K. A., Donato, D. M., Balcioglu, H. E., Schmidt, T., Danen, E. H. J., & Koenderink, G. H. (2015). A guide to mechanobiology : Where biology and physics meet. Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - Molecular Cell Research, 1853(11), 3043-3052. https://doi. org/10.1016/j.bbamcr.2015.05.007
8. Kamali, F., Sinaei, E., & Bahadorian, S. (2017). The immediate effect of talocrural joint manipulation on functional performance of 15–40 years old athletes with chronic ankle instability : A double-blind randomized clinical trial. Journal of Bodywork and Movement Therapies, 21(4), 830-834. https://doi.org/10.1016/j.jbmt.2017.01.010
9. Kawakami, Y., Ichinose, Y., & Fukunaga, T. (1998). Architectural and functional features of human triceps surae muscles during contraction. Journal of Applied Physiology, 85(2), 398-404. https://doi.org/10.1152/ jappl.1998.85.2.398
10. Picot, B. (2018). Mains Libres : Le star excursion balance test : Mise à jour et recommandations sur son utilisation en pratique. Mains Libres, 7(4), 9-16. Mains Libres.
11. Sohier, R. (2000). Concept Sohier = Justification fondamentale de la réharmonisation biomécaniques des lésions dites « ostéopathiques » (Kiné-Sciences).
12. Wang, J. H.-C. (2006). Mechanobiology of tendon. Journal of Biomechanics, 39(9), 1563-1582. https://doi.org/10.1016/j. jbiomech.2005.05.011
13. Wang, T., Lin, Z., Ni, M., Thien, C., Day, R. E., Gardiner, B., Rubenson, J., Kirk, T. B., Smith, D. W., Wang, A., Lloyd, D. G., Wang, Y., Zheng, Q., & Zheng, M. H. (2015). Cyclic mechanical stimulation rescues achilles tendon from degeneration in a bioreactor system. Journal of Orthopaedic Research, 33(12), 1888-1896. https://doi.org/10.1002/ jor.22960
De bijdrage van Global Postural Rehabilitation aan het begrijpen van scoliose en de voorgestelde behandeling.
MET DE MEDEWERKING VAN MYRIAM ONGENAED - KINESITHERAPEUT GPR
Scoliose is een vervorming in meerdere richtingen van de wervelkolom, met rotatie van de wervels naar de holte toe, ongeacht het aantal, de locatie of de mate van de kromming. Adolescente idiopathische scoliose treft tussen 2 en 3% van de wereldbevolking. Bij meer dan 10% van de adolescenten ontdekt men beginnende scoliose. Echter, slechts 1% ontwikkelt scoliose die behandeling nodig heeft.
Classificatie
Volgens de wetenschappelijke literatuur wordt scoliose geclassificeerd als aangeboren, neuromusculair, idiopathisch of overig. Idiopathische scoliose kan worden onderverdeeld in infantiele, juveniele, adolescente, volwassene en novo (degeneratieve) scoliose.
Hoewel ongeveer 80% van de scoliose van idiopathische oorsprong is, d.w.z. van onbekende oorzaak,
lijken de meest recente onderzoeken te bevestigen dat genetische en omgevingsoorzaken overheersen. In feite heeft ongeveer 40% van de patiënten met scoliose een ouder met scoliose, met een moeder-dochter prevalentie van ongeveer 30%.
Tot slot varieert de prevalentie van scoliose bij vrouwen van 1,5 tot 3 per 1. Bij vrouwelijke scoliose vinden we de prevalentie van krommingen met hogere Cobb-hoeken.
Minder dan 3% van de krommingen heeft een Cobb-hoek groter dan 10° en slechts 0,3% heeft een Cobb-hoek groter dan 50°. Het is interessant om te zien dat 90% van de thoracale scoliose een rechter convexiteit heeft, terwijl 70% van de lumbale scoliose een linker convexiteit heeft.
Scoliose heeft te maken met groei en verergert duidelijk tijdens de puberteit, wanneer de wervelkolom zich meer ontwikkelt dan de onderste ledematen.
Het is een pathologie met als componenten laterale en posterieure flexie van de romp (met meestal een rectificatie van de dorsale
krommingen), rotatie van de doornuitsteeksels in de holle richting en compressie of beknelling. Het kan daarom worden gedefinieerd als vierdimensionaal.
Het valt niet te ontkennen dat scoliose een musculoskeletale pathologie is waarbij de taak van de kinesitherapeut, al dan niet getraind in Global Postural Rehabilitation (GPR), zal bestaan uit het identificeren van de mechanische oorzaken die aan de basis liggen aan de werveltorsie.
De belangrijkste spieren van de wervelkolom die verantwoordelijk zijn voor scoliotische torsie zijn onder andere:
de multi-articulaire spinale spieren: A de spinalis (spinalis/ postero-flexor), de transversus spinatus (semi-spinalis/posteroen lateroflexor, rotator) met zijn occipitale relais via de grote complexus, de longus dorsi (longissimus dorsi/lateroflexor) met de kleine complexus als relais naar de processus mastoideus en de sacro-lumbale (iliocostalis/ postero- en lateroflexoren). mono-articulaire spieren: interspinatus (postero-flexor), intertransversus (latero-flexor). De gecombineerde werking van deze spieren veroorzaakt een draaiend effect op de wervelkolom.
Andere spieren die betrokken zijn bij torsie zijn de quadratus lumborum, de psoas en de interne en externe schuine buikspieren.
De musculus transversus spinatus B is het meest verantwoordelijk voor werveltorsie, door de werking van zijn 4 fascikels: de musculus semispinalis, de musculus multifidus en de korte en lange rotator cuff spieren. We mogen niet vergeten dat die twee laatste korte spieren zijn met het hoogste rotatiemomentum in de hele wervelkolom.
De effecten van asymmetrische belasting, die ongetwijfeld beginnen als een fenomeen in de spieren, zullen in de loop van de tijd evolueren omdat ze worden doorgegeven aan de tussenwervelschijf en vervolgens aan de wervels zelf, die uiteindelijk een wigvorm aannemen. De kromming wordt dus in de loop van de tijd gestructureerd, soms onomkeerbaar.
Global Postural Rehabilitation is een kinesitherapeutische methode die begin jaren 1980 werd ontwikkeld door de Franse kinesitherapeut Philippe Emmanuel Souchard.
De eerste identiteit van GPR is de herwaardering van de statische functie. Deze is onderverdeeld in een systeem voor het oprichten van de wervelkolom, een systeem voor het ophangen van de thorax - bovenste ledematen - ingewanden - perineum - patella - voetboog - etc. en een systeem voor het balanceren van wederzijdse spanningen.
De statische functie is dus zeker geen immobiliteit, maar moet in orthostatisme worden begrepen als een functie van evenwichtscontrole of, met andere woorden, controle van oscillaties en onevenwichtigheden.
Spieren met een statische functie worden gekenmerkt door een hoog percentage langzame vezels (Ia), motorneuronen met een kleine diameter, een hoog niveau van bindweefsel en een hoger
hoeveelheid collageen tegenover elastine (belang van fasciale verstevigingen). Deze spieren hebben een bepaalde vorm en lengte, korte pezen en worden gekenmerkt door een soort hefboom en specifieke trekhoeken.
Het zijn dus antizwaartekrachtspieren, meer vezelig, met een grote aanwezigheid van neuromusculaire spillen en collageen, hoge basistonus en hoge mitochondriale activiteit. Ze zijn niet erg vermoeibaar en sterk gevasculariseerd.
Enerzijds kan de spierfunctie, met de huidige stand van kennis, vergeleken worden met een veersysteem, met het vermogen om weerstand te bieden aan interne of externe krachten die op de gewrichten inwerken. Het resultaat is een neiging om terug te keren naar de oorspronkelijke lengte na uitrekking, maar ook het vermogen om passieve kracht te herstellen.
Door hun structuur werken de spieren met een statische functie als een rem op oscillaties en onevenwichtigheden. Hun pathologische tendensen zijn verkorting, stijfheid en hypertonie. Een spier die zijn stijfheid verhoogt, zal de neiging hebben om het bot te vervormen in de richting van verkorting. Dit is de sleutel tot het analyseren en begrijpen van scoliotische deviatie bij GPR.
Dynamische motorische coördinatie en de controle van statisch evenwicht vereisen anderzijds de aanwezigheid van neuromusculaire coördinatiesynergieën. Deze systemen omvatten het hele menselijk lichaam en dwingen ons om het te beschouwen als een globaal systeem waarin spanningen en onevenwichtigheden onafhankelijk van elkaar moeten proberen zichzelf opnieuw in evenwicht te brengen om de juiste musculoskeletale, viscerale en organische functies te blijven garanderen.
Daarom geloven wij dat een globale aanpak noodzakelijk is bij elke vorm van musculoskeletale revalidatie, des te meer bij een pathologie zoals scoliose, waarbij de wervelkolom, het echte steuncentrum van het menselijk skelet, direct betrokken is.
Ondanks een dramatische verdraaiing van de wervelkolom, blijft het spiermechanisme van scoliose de antizwaartekrachtsfunctie garanderen, zodat scoliose de wervelkolom niet doet inzakken maar het in de richting van de extensie duwt
Scoliose moet daarom worden opgevat als een torsie: in de vaste meetkunde spreken we niet van rotatie maar van torsie op een as en scoliose vertoont heel vaak een torsie en een tegen-torsie.
Global Postural Rehabilitation is een manuele therapiemethode gebaseerd op het concept van spierbipolariteit. Dit houdt rekening met de anatomische, metabolische en functionele verschillen tussen statische en dynamische spiervezels.
GPR vereist actieve houdingen die tegelijkertijd statische (excentrische isotonische) en dynamische (concentrische isotonische) spieren trainen, met als doel de morfologie te normaliseren, gewrichtsschade te corrigeren en de optimale functie te herstellen. Dit omvat sensomotorische integratieoefeningen.
Het doel van de behandeling is het corrigeren van mobiliteitsbeperkingen, die een negatieve invloed kunnen hebben op het goed functioneren van het bewegingsapparaat.
Een goede kennis van de musculoskeletale fysiologie zal ons in staat stellen om de pathofysiologie te begrijpen, en door de principes van causaliteit, individualiteit en
globaliteit zullen we in staat zijn om een gepersonaliseerde behandeling voor elke patiënt te op te stellen. De behandeling van scoliose is altijd multidisciplinair en de samenwerking tussen de verschillende spelers is van fundamenteel belang: de orthopedisch arts, de kinesitherapeut, de orthopedisch technicus die indien nodig het korset zal aanmeten en de familie van de patiënt.
Behandeling van scoliose bij GPR
De 6 pijlers van behandeling in GPR :
1 Alle algehele verlenging
2 De vorming van seriële sarcomeren
3 Verlenging van het bindweefsel dankzij isometrische contractie met lage intensiteit
4 De rol van tijd bij het verlengen ("kruip-effect")
5 De omgekeerde myotatische reflex
6 Actieve patiëntparticipatie
Principes van scoliosecorrectie De multidimensionale aard van scoliosevervormingen vraagt om zorgvuldige en logische behandelprincipes.
Voor de sessies moet de volledige anamnese van de patiënt worden afgenomen, moeten radiologische documenten in detail worden onderzocht en moet rekening worden gehouden met de morfologische misvormingen van de patiënt.
Tests om krommingen te corrigeren (rebalancing) worden handmatig uitgevoerd door de coxofemorale hoek te openen en te sluiten. Deze tests worden gebruikt om behandelhoudingen te identificeren.
Causaliteit dicteert dat degenen met de meest hardnekkige scoliose, de meest verkorte spieren of degenen waarvan de correctie tot de grootste compensatie leidt, moeten worden gekozen.
Deze rebalancing-tests bieden een onvervangbare mogelijkheid om de relaties tussen krommingen en het type en de mate van de gecreëerde compensatie te identificeren.
Deze tests zijn gecodeerd, net als de meest voorkomende correlaties, geclassificeerd onder de term "traditionele diagonalen". Ze vormen de basis van de behandelingssessie. Het is aan de kinesitherapeut om een precisievakman te worden, die in staat is om te observeren, handmatig te voelen en biomechanisch te redeneren.
Andere gevestigde en hiërarchische principes helpen de kinesitherapeut ook tijdens de behandelsessie.
1 De eerste manuele correctie moet gericht zijn op het gebied met de grootste misvorming en het gebied waarvan de correctie de grootste gevolgen zal hebben. Dit is de therapeutische intentie.
2 Het uitdraaien moet voorafgaan aan axiale tractie, omdat dat laatste zoveel spanning op de verkorte spieren uitoefent dat deze de essentiële uitdraaiing onmogelijk of zeer moeilijk maakt. Je kunt een spijker uittrekken, maar je kunt geen schroef uittrekken.
In het geval van stijve dorsale scoliose bij volwassenen - die soms zelfs bij adolescenten wordt aangetroffen - kan handmatige uitdraaiing van de wervels in dorsale delordose of rekyfose, delateroflexie en derotatie niet worden bereikt door alle parameters tegelijkertijd te corrigeren. Een volgorde moet worden nageleefd, afhankelijk van het geval:
• Bij ernstige driedimensionale scoliose (met dorsale rectificatie) moet delateroflexie voorafgegaan worden door derotatie om te kunnen uitdraaien tijdens het recyphoseren.
• Bij kyfotische dorsale scoliose moet derotatie worden voorafgegaan door delateroflexie om uit te draaien tijdens het dekyfoseren.
3 Compensaties die al zijn vastgesteld tijdens het onderzoek en de balanstests moeten in dit stadium worden geaccepteerd. Ze kunnen nieuwe pistes bieden voor punten die bijzonder betrokken zijn bij scoliose en die nog niet eerder naar voren waren gekomen.
4 De compensaties worden dan zeer geleidelijk gecorrigeerd, zonder de verdere correctie van de scoliose in gevaar te brengen, voornamelijk op het niveau van de dysmorfismen die als fundamenteel worden beoordeeld.
5 Het wordt altijd gedaan door decoaptatie tijdens de spanning, om decompressie van de tussenwervelschijven te bereiken, en door diepe uitademing. Het gaat gepaard met isometrische contractie van de meest teruggetrokken spiergroepen. Dit gebeurt altijd wanneer het nodig is om een specifieke spierknoop los te maken.
6 Het is van fundamenteel belang dat de patiënt zo goed mogelijk deelneemt aan zijn of haar eigen correctie. Sommige patiënten hebben problemen met hun lichamelijke zintuigen, die verbeteren naarmate de behandeling vordert. In deze gevallen worden integraties nog waardevoller.
7 Net als bij anteroposteriore vervormingen kunnen ook andere neuromusculaire coördinatiesystemen worden aangetast door scoliotische pathologie. Specifieke behandelhoudingen zijn dan noodzakelijk.
Tot slot, en dit kan al diegenen die houden van one-size-fits-all formules alleen maar meer doen wanhopen: geen twee scoliosebehandelingen zijn identiek en het resultaat hangt af van de omvang van de pathologie en het risico op scoliose aan de ene kant, en de professionaliteit en het talent van de kinesitherapeut aan de andere kant. Het behandelen van scoliose vereist daarom dat de therapeut zijn of haar vaardigheden voortdurend verbetert.
De bijdrage van Global Postural Rehabilitation aan het begrijpen van scoliose en de voorgestelde behandeling.
MET DE MEDEWERKING VAN MYRIAM ONGENAED KINESITHERAPEUT GPR
Bibliografie
1. Adolescent idiopathic scoliosis. Altaf F, Gibson A, Dannawi Z, Noordeen H. BMJ. 2013;346:0. -
2. Déformations morphologiques de la colonne vertebrale, Souchard P.E., Elsevier Masson 2015
3. Management of scoliosis. Blevins K, Battenberg A, Beck A. Adv Pediatr. 2018;65:249–266. -
4. Clinical practice. Idiopathic scoliosis in adolescents. Hresko MT. N Engl J Med. 2013;368:834–841. -
5. Epidemiology of adolescent idiopathic scoliosis. Konieczny MR, Senyurt H, Krauspe R. J Child Orthop. 2013;7:3–9. -
6. Idiopathic scoliosis. Trobisch P, Suess O, Schwab F. Dtsch Arztebl Int. 2010;107:875–883.
7. Scoliosis epidemiology is not similar all over the world: a study from a scoliosis school screening on Chongming Island (China) Du Q, Zhou X, Negrini S, Chen N, Yang X, Liang J, Sun K. BMC Musculoskelet Disord. 2016;17:303. -
8. Whether orthotic management and exercise are equally effective to the patients with adolescent idiopathic scoliosis in mainland
9. China?: a randomized controlled trial study. Zheng Y, Dang Y, Yang Y, et al. Spine (Phila Pa 1976) 2018;43:0–503. -
10. Global low back pain prevalence and years lived with disability from 1990 to 2017: estimates from the Global Burden of Disease Study 2017. Wu A, March L, Zheng X, et al. Ann Transl Med. 2020;8:299. -
11. Measuring procedures to determine the Cobb angle in idiopathic scoliosis: a systematic review. Langensiepen S, Semler O, Sobottke R, Fricke O, Franklin J, Schönau E, Eysel P. Eur Spine J. 2013;22:2360–2371.
12. Benjamin D. Roye. Scoliometer. Pediatric Secrets [ Sep; 2022 ]. 2011.
13. Editorial on " screening for adolescent idiopathic scoliosis: US preventive services task force recommendation statement". Ha AS, Beauchamp EC. J Spine Surg. 2018;4:812–816. -
14. A comparison of patient-reported outcome measures following different treatment approaches for adolescents with severe idiopathic scoliosis: a systematic review. Bettany-Saltikov J, Weiss HR, Chockalingam N, Kandasamy G, Arnell T. Asian Spine J. 2016;10:1170–1194. -
15. Braces for idiopathic scoliosis in adolescents. Negrini S, Minozzi S, Bettany-Saltikov J, et al. Cochrane Database Syst Rev. 2015:0. -
16. Effects of bracing in adolescents with idiopathic scoliosis. Weinstein SL, Dolan LA, Wright JG, Dobbs MB. N Engl J Med. 2013;369:1512–1521. -
17. Effectiveness of nonsurgical treatment for idiopathic scoliosis. Overview of available evidence. Focarile FA, Bonaldi A, Giarolo MA, Ferrari U, Zilioli E, Ottaviani C. Spine (Phila Pa 1976) 1991;16:395–401. -
18. Effectiveness and outcomes of brace treatment: a systematic review. Maruyama T, Grivas TB, Kaspiris A. Physiother Theory Pract. 2011;27:26–42. -
19. The objective determination of compliance in treatment of adolescent idiopathic scoliosis with spinal orthoses. Helfenstein A, Lankes M, Ohlert K, Varoga D, Hahne HJ, Ulrich HW, Hassenpflug J. Spine (Phila Pa 1976) 2006;31:339–344. -
20. The effect of time on qualitative compliance in brace treatment for AIS. Mak I, Lou E, Raso JV, et al. Prosthet Orthot Int. 2008;32:136–144. -
21. Effect of conservative management on the prevalence of surgery in patients with adolescent idiopathic scoliosis. Rigo M, Reiter Ch, Weiss HR. Pediatr Rehabil. 2003;6:209–214. -
22. Effects of specific exercise therapy on adolescent patients with idiopathic scoliosis: a prospective controlled cohort study. Liu D, Yang Y, Yu X, Yang J, Xuan X, Yang J, Huang Z. Spine (Phila Pa 1976) 2020;45:1039–1046.
23. Physical exercises in the treatment of adolescent idiopathic scoliosis: an updated systematic review. Fusco C, Zaina F, Atanasio S, Romano M, Negrini A, Negrini S. Physiother Theory Pract. 2011;27:80–114. -
24. Pre-operative interventions (non-surgical and non-pharmacological) for patients with hip or knee osteoarthritis awaiting joint replacement surgery--a systematic review and meta-analysis. Wallis JA, Taylor NF. Osteoarthritis Cartilage. 2011;19:1381–1395. -
25. Efficacy of task oriented exercise program based on ergonomics on Cobb’s angle and pulmonary function improvement in adolescent idiopathic scoliosis- a randomized control trial. Kumar A, Kumar S, Sharma V, et al. J Clin Diagn Res. 2017;11:0–4. -
26. The effect of a core exercise program on Cobb angle and back muscle activity in male students with functional scoliosis: a prospective, randomized, parallel-group, comparative study. Park YH, Park YS, Lee YT, Shin HS, Oh MK, Hong J, Lee KY. J Int Med Res. 2016;44:728–734. -
27. Ab1375-HPr effect of Schroth method and scientific exercise approach to scoliosis (SEAS) on the Cobb angle among the adolescent with idiopathic scoliosis a comparative study. Shah J, Priya TP, Arumugam P, et al. Ann Rheum Dis. 2019;78:2151–2152.
28. Influence of proprioceptive insoles on spinal curvature in patients with slight idiopathic scoliosis. Noll C, Steitz V, Daentzer D. Technol Health Care. 2017;25:143–151. -
29. Physiotherapy combined with mechano-stimulation in adolescent idiopathic scoliosis. Stark C, Langensiepen S, Sobottke R, et al. Arch Phys Med Rehabil. 2017;98:93.
30. The effect of Schroth exercises added to the standard of care on the quality of life and muscle endurance in adolescents with idiopathic scoliosis-an assessor and statistician blinded randomized controlled trial: "SOSORT 2015 award winner". Schreiber S, Parent EC, Moez EK, et al. Scoliosis. 2015;10:24. -
31. The short-term effects of simultaneous treatment using two different methods of physiotherapy in the treatment of adolescent idiopathic scoliosis: a pilot study. Wnuk B, Durmala J, Dzierzega J, Piotrowski J, Walusiak M. Scoliosis. 2009;4:0.
32. Active self-correction and task-oriented exercises reduce spinal deformity and improve quality of life in subjects with mild adolescent idiopathic scoliosis. Results of a randomised controlled trial. Monticone M, Ambrosini E, Cazzaniga D, Rocca B, Ferrante S. Eur Spine J. 2014;23:1204–1214. -
33. Adults with idiopathic scoliosis improve disability after motor and cognitive rehabilitation: results of a randomised controlled trial. Monticone M, Ambrosini E, Cazzaniga D, et al. Eur Spine J. 2016;25:3120–3129. -
34. The effectiveness of core stabilization exercise in adolescent idiopathic scoliosis: a randomized controlled trial. Gür G, Ayhan C, Yakut Y. Prosthet Orthot Int. 2017;41:303–310. -
35. Core stabilization exercises versus scoliosis-specific exercises in moderate idiopathic scoliosis treatment.Yagci G,Yakut Y. Prosthet Orthot Int. 2019;43:301–308. -
36. Bracing and exercise-based treatment for idiopathic scoliosis. Kalichman L, Kendelker L, Bezalel T. J Bodyw Mov Ther. 2016;20:56–64. - PubMed
37. Spinal range of motion, muscle endurance, and back pain and function at least 20 years after fusion or brace treatment for adolescent idiopathic scoliosis: a case-control study. Danielsson AJ, Romberg K, Nachemson AL. Spine (Phila Pa 1976) 2006;31:275–283. -
1 januari 2024 was voor vennootschappen een belangrijke deadline. Op die datum moesten de statuten van alle vennootschappen immers in lijn zijn met de nieuwe vennootschapswetgeving, die in 2019 werd ingevoerd. Heel wat vennootschappen hebben deze verplichting reeds voldaan, maar er blijven ook vennootschappen in gebreke. Wat zijn de gevolgen van het niet, of het te laat, aanpassen van de statuten?
Wat moest je juist doen?
De wet schrijft voor dat alle vennootschappen hun statuten in overeenstemming moeten brengen met de bepalingen van het WVV. Ultieme deadline: 1 januari 2024. Enkele aanpassingen in de statuten moeten in elk geval gebeuren, zoals de aanpassing aan de nieuwe terminologie (“doel” wordt “voorwerp”, “raad van bestuur” wordt “bestuursorgaan”) en de verplichting om in de statuten aan te geven in welk Gewest de zetel van de vennootschap ligt. Daarnaast zijn er ook aanpassingen die moeten gebeuren wanneer oude wetgeving is overgenomen in de statuten, hoewel deze niet verplicht op te nemen is. We denken dan bijv. aan
de aangepaste procedure van de belangenconflictregeling of de nieuwe drempels voor de alarmbelprocedure in de BV.
De nieuwe wetgeving geeft ook heel wat interessante mogelijkheden aan je vennootschap. Vooral bij de BV zijn er belangrijke nieuwigheden. We denken bijvoorbeeld aan het wegvallen van het minimumkapitaal, de mogelijkheid om te werken met soorten aandelen, de uittreding ten laste van het vennootschapsvermogen… Ook fiscaal zijn er opportuniteiten die bij de omvorming kunnen worden meegenomen (terugbetaling inbreng, bijkomende inbreng, omzetting van R/C in vermogen).
Wat zijn de risico’s van geen/ te late statutenwijziging? Heb je de statuten van je vennootschap nog niet gewijzigd? Weet dat dit in principe geen invloed heeft op de dagelijkse werking van de meeste vennootschappen: deze blijven zonder aanpassingen verder bestaan. Hun rechtspersoonlijkheid wordt niet onderbroken, dus ze kunnen verder handelen zoals voorheen. Sinds begin 2020 zijn de dwingende bepalingen van het WVV immers al van toepassing op vennootschappen. Alle statutaire bepalingen die in strijd zijn met deze dwingende bepalingen moeten sinds 1 januari 2020 al aan de kant worden geschoven. Denken we bijv. aan de genoemde nieuwe drempels voor de alarmbelprocedure. Staan in de statuten van je BV nog de oude grenzen vermeld? Dan gelden toch al sinds begin 2020 de nieuwe drempels: het nettoactief dat negatief dreigt te worden of is geworden, of de vaststelling dat het niet langer vaststaat dat de vennootschap, volgens redelijkerwijs te verwachten
ontwikkelingen, in staat zal zijn om gedurende minstens de twaalf volgende maanden haar schulden te voldoen naarmate deze opeisbaar worden. De aanvullende bepalingen van het WVV zijn daarentegen slechts van toepassing als zij niet door statutaire clausules worden uitgesloten. Bepalen de statuten niets in verband met de overdracht van aandelen, dan geldt in de BV, mits enkele uitzonderingen, de algemene regel dat de overdracht of overgang, onder bijzondere of algemene titel, onder bezwarende titel of om niet, onder levenden of ten gevolge van overlijden van aandelen, onderworpen is aan de instemming van ten minste de helft van de aandeelhouders die ten minste drie vierde van de aandelen bezitten, na aftrek van de aandelen waarvan de overdracht is voorgesteld. Wil je dit anders regelen? Dan moet je dit opnemen in de statuten.
Ook is er geen sanctie voorzien voor de vennootschap zelf. Deze riskeert dus bijv. geen boete of geen aansprakelijkheidsvordering. Toch zijn er ook minder aangename gevolgen verbonden aan het niet aanpassen van de statuten.
De leden van het bestuursorgaan zijn persoonlijk en hoofdelijk aansprakelijk voor de schade geleden door de vennootschap of door derden ten gevolge van de niet-nakoming van deze verplichting. Dit betekent dat elke bestuurder kan worden aangesproken voor de volledige schade die voortvloeit uit het niet aanpassen van de statuten. De bestuurder kan dan wel een deel van de schade verhalen op de mede-bestuurders. Let wel op: deze sanctie veronderstelt dat er effectief schade voortvloeit uit het gebrek aan een statutenwijziging. Voor vennootschappen is deze schade in
een aantal gevallen niet denkbeeldig. We denken bijv. aan ondernemingen die subsidies krijgen. Staat er in de voorwaarden van de subsidie opgenomen dat de vennootschap te allen tijde moet voldoen aan de geldende wetgeving? Dan is aan deze voorwaarde niet meer voldaan als de vennootschap haar statuten te laat wijzigt, en dan kan de subsidiërende overheid beslissen de subsidie stop te zetten. Hetzelfde geldt voor bepaalde erkenningen: als deze veronderstellen dat de onderneming volledig compliant is met alle wetgeving, kunnen deze worden ingetrokken. Dit kan ook een probleem vormen voor klanten of leveranciers: als zij enkel willen handelen met ondernemingen die aan alle wettelijke verplichtingen hebben voldaan, dan kunnen ook zij de niet-aanpassing van de statuten inroepen om handelsrelaties te verbreken.
De kans dat eenpersoons-BV’s met dergelijke negatieve gevolgen zullen worden geconfronteerd is eerder klein. Dit werd door toenmalig minister van Justitie Van Quickenborne begin 2023 expliciet gesteld in een antwoord op een Parlementaire Vraag: “Voorts is er voor de éénpersoons-BV slechts sprake van een eerder theoretisch risico dat de niet-nakoming van de verplichting tot het in overeenstemming brengen van de statuten met het Wetboek van Vennootschappen en Verenigingen (WVV) toch effectieve schade zou berokkenen aan de vennootschap of derden, nu het overgangsrecht, dat door het nieuw WVV werd bepaald, het belangrijkste aandachtspunt (van kapitaal naar onbeschikbaar eigen vermogen) zelf oploste.”
Toch zijn er voor alle vennootschapsvormen mogelijk
praktische gevolgen van het nalaten de statuten te wijzigen. Een aantal banken en verzekeringsmaatschappijen heeft reeds aan klanten gecommuniceerd dat zij de samenwerking zullen stopzetten bij niet-naleving van deze wettelijke verplichting. Andere banken melden dan weer dat zij geen kredieten meer zullen verstrekken aan ondernemingen die niet in orde zijn met de nieuwe wetgeving. Mogelijk zal je dus moeten zoeken naar een nieuwe bank, of een nieuwe verzekeraar, indien je je statuten niet wijzigt.
Voor de commanditaire vennootschap op aandelen, de vennootschap met sociaal oogmerk, de coöperatieve vennootschap met onbeperkte aansprakelijkheid, de coöperatieve vennootschap met beperkte aansprakelijkheid die niet aan de definitie van coöperatieve vennootschap in artikel 6:1 van het Wetboek van vennootschappen en verenigingen beantwoordt, het economisch samenwerkingsverband, de landbouwvennootschap, de beroepsvereniging en de federatie van beroepsverenigingen, is bovendien nog in een extra regeling voorzien. Zijn deze vennootschapsvormen nog niet aangepast aan het nieuwe recht op 1 januari 2024, dan worden zij van rechtswege omgezet in één van de vennootschapsvormen die blijven bestaan (CommV, VOF, BV, CV of NV). Het bestuursorgaan moet dan ten laatste op 30 juni 2024 de algemene vergadering bijeenroepen met als agenda de aanpassing van de statuten aan de nieuwe rechtsvorm.
Hulp nodig?
Wens je je statuten alsnog te wijzigen, en heb je hierbij hulp nodig? Wend je dan tot een accountant of tot een juridisch adviseur.
de easy auteursrechtelijke licentie
voor de digitale wereld van vandaag
izili promocode voor - leden
AXX2023
Op het aangifteportaal van Reprobel kies je voor izili en geef je nadien de promocode in.