Drie vragen voor Emma Dillingh

Over haar werk in Bussum

Door Jemaya Douwes

Hoe

ben je bij DONS

Opvang Bussumse

Montessorischool gekomen?

Tijdens Exile werkte ik op een theater-bso, maar dat was net niet uitdagend genoeg voor me. Toen ben ik voor mijn afstudeerjaar naar een alternatief op zoek gegaan. De vriend van Bart kwam met de tip om het bij DONS te proberen. Ik heb gesolliciteerd, een dagje meegelopen en vond het er heel tof.

Een dag is een leuke mix van pedagogisch, didactisch en fysiek bezig zijn. Een mix van kinderopvang en, zeg, jeugdtheaterschool. Er is elke dag een workshop van een uur waarin ik gewoon lesgeef. Ervoor en erna is het meer het kinderopvanggedeelte. Dan let je op de kinderen, je geeft ze eten en het is vrij spelen -maar wel altijd met een artistiek tintje. Ik geef ook les tijdens schooluren op de Bussumse Montessorischool. Eerst in de bovenbouw; nu geef ik les in de onderbouw. En dat zijn ook theaterlessen, in reeksen van ongeveer vier lessen waarvan ik zelf het thema kies waarop ik voortborduur.

Wat doe je allemaal op een dag?

Wat is je grootste leermoment geweest?

Wat voor mij echt heel tof was om te doen, en wat ik ook erg gemist heb in de onderwijsbouwsteen, is theoretische research. Ik heb nu leerboeken van de pabo gelezen, omdat ik meer wilde weten over kleuters en het brein van vier- tot zesjarigen. Daarom heb ik er ook voor gezorgd dat ik al het hele jaar lesgeef aan de kleuters. Doordat ik zoveel had gelezen en gekeken, kon ik beter observeren wat mijn leerlingen aan het doen waren en begon ik dingen te herkennen. Zo kan ik nu aan de manier waarop een kind een papiertje opvouwt zien hoe ver het is in zijn fijne motoriek. De ontwikkelingsstadia leer je veel beter (her)kennen en dat vind ik zowel als docent als als persoon echt heel cool.