.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ, ΚΥΡΙΑΚΗ
σου πάει το βαμβάκι είναι αθώο
πριν και την πρώτη λέξη
σε μικρές γούβες
που κάνουν καλοκαιρινό αλάτι από
χειμωνιάτικα δάκρυα
εκεί η λέξη μου
φιλί κι η λέξη σου
βλέφαρο
ένα γδαρμένο από λέξεις
κι ακατόρθωτο μου είσαι.
από το ποίημα: Μιας Βδομάδας Καλοσύνη
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΙΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΥΡΙΑΚΗ ΟΛΗ ΜΕΡΑ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΟΛΗ ΜΕΡΑ
στα παλιά και στα ήδη μελλούμενα
κάτω απ’ τον ίσκιο των βουνών
δίπλα σε μαύρα χώματα
εκεί που λάμπουν λίμνες
–η Ζάζαρη, η Χειμαδίτιδα,
η Βεγορίτιδα, οι Πέτρες–
λίμνες ανάστροφοι ουρανοί
λίμνες λιμάνια των στίχων μου
λίμνες καημοί στον βυθό των αιώνων.
από την ενότητα: ΜΙΚΡΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
συλλογή: ΕΟΡΔΑΙΑ ΓΗ
Συχνά ξημερώνει Δευτέρα
χωρίς να με επισκεφτεί η Κυριακή
Μου λένε πως εγώ φταίω
έτσι αδύναμος που είμαι
και μπερδεύω το χρόνο
Συννεφιασμένη ή αίθρια
τη λαχταρώ την Κυριακή
Κι από το πρωί της Δευτέρας
τον ερχομό της ονειρεύομαι
τι είναι το ροΐ;
το ροΐ είναι δοχείο σε σχήμα κώνου ή κυλινδρικό με μακρύ στόμιο στο πλάι ή εμπρός
και χρησιμεύει για να ρίχνουμε λάδι στο φαγητό
στα παιδικά μου χρόνια το άκουγα σαν ρογί κι έτσι καταχωρήθηκε στη μνήμη
εδώ, το ροΐ έρχεται να παίξει το θέμα, ή τίτλο, ενός δελταρίου λογοτεχνικών κειμένων
που η ίδια έχω κατά καιρούς, ή και στο μέλλον θα…, πληκτρίσει από βιβλία στο facebook χάριν ενός τύπου επικοινωνίας που μπορεί και να είναι απεύθυνση στον έναν, εκείνον που στέκεται ενίοτε η αιτία σκέψεων, συναισθημάτων, η ανάγκη να μιλήσω
χαλαρά και… σταγόνα τη σταγόνα… όπως το ρογί (ασημίνα λαμπράκου, 2022)
