ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΜΠΟΓΛΗΣ, ΙΩΔΕΙΣ ΑΓΡΙΕΣ ΟΡΧΙΔΕΕΣ ΜΕΣΟΚΑΜΠΟΥ*
ΣΠΥΡΟΣ ΠΛΑΣΚΟΒΙΤΗΣ, Η πόλη
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΞΕΝΟΣ, Καταφυγή
ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ, Περί της φυγής, της διαφυγής, ή και της καταφυγής πολλών
πνευματικών δημιουργών της Θεσσαλονίκης στην Αθήνα
Μιχάλης Γκανάς, ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΗΜΕΡΑ – VII
ARO, haiku (απόδοση: Βασίλης Λαλιώτης)
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΜΠΟΓΛΗΣ, ΙΩΔΕΙΣ ΑΓΡΙΕΣ ΟΡΧΙΔΕΕΣ ΜΕΣΟΚΑΜΠΟΥ*
Κίνησα για την επιστροφή σε ήχο πλάγιο του μηδενός την αύρα. Κι όμως, μαζί μου παίρνω δέσμη έμορφη από στιγμές θαυμάτων. Παράπονό μου αυτές οι ομορφιές· πώς γέρνουν, πώς μαραίνονται.
Ο χρόνος έχει πάρει τώρα δα του απόδειπνου το σχήμα. Πέφτει βουβός στην αγκαλιά του ορίζοντα, καθώς παραπονείται ο ήλιος μου και βαριαναστενάζει:
φωτιά, παντού φωτιά φουντώνομαι, πριν να τα σβήσω ολότελα και λογισμούς και μάτια.
Δεσφίνα. Μεσόκαμπος.
Νέα Μονή Τιμίου Προδρόμου.
συλλογή: Παραμύθια ανεβάζω
ΣΠΥΡΟΣ ΠΛΑΣΚΟΒΙΤΗΣ, Η πόλη
Η άποψή μου είναι πως σε κάθε δύσκολη φάση της ζωής σου, όταν δεν σε πολεμούν οι άνθρωποι, γενικά ξαχνίζουν γύρω σου. Σα να χάνουν το βάρος τους, ξενεύουν. Σε περιμένουν, λες, στο επόμενο βήμα, παρατηρώντας σε από μακριά, όπως θα παρακολουθούσαν ένα ριψοκίνδυνο σχοινοβάτη.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΞΕΝΟΣ, Καταφυγή
Μη με ρωτάς με πρωτοσέλιδα
κι αναρτημένες προσμονές
εγώ ποτέ μου δε σχολίασα υπόγειο χαμόγελο
και τελευταία
αποφεύγω να διαβάζω φωναχτά
το υλικό των ημερών
μετέφερα το σώμα της ανάγκης
στα κρεβάτια των κισσών
κι οι σπουργίτες ανέλαβαν των αηδονιών τη συναυλία
ψύχρανε εντός βροχή μου
κι οι στέγες κλαίνε κατηφόρα
ρίξε κάτι πάνω σου
μην κρυώνεις
που σε έχω και σένα στο νου μου
Σημύδες
ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ,
Περί της φυγής, της διαφυγής, ή και της καταφυγής πολλών πνευματικών δημιουργών της Θεσσαλονίκης στην Αθήνα
Θεωρείσαι άριστος στους κύκλους της λαικής αυτής ηθικής, που δεν απλώνεται, βέβαια μόνο στη Θεσσαλονίκη αλλά εις πάσαν την βόρειον χώραν, όταν είσαι πάντα ένα καλοκουρντισμένο ρολογάκι, που μάλιστα δεν ενοχλεί με τους χτύπους του. Στολίζεσαι τότε με τα επίθετα·σεμνός, μετρημένος, ταχτικός. Τώρα έχουν βρει και το επίθετο σωστός. Αντίθετα είσαι ύποπτο πρόσωπο, άξιο σκωμμάτων και κατατρεγμού, όταν έχεις οραματισμούς, σχέδια και υψηλές επιδιώξεις. Τότε μάλλον πρέπει να υποταχτείς ή να φύγεις. Και αυτά, παρακαλώ, όχι μόνο μέσα στους κύκλους του λαουτζίκου, αλλά και μέσα στους κύκλους των λογίων, των συγγραφέων και των καλλιτεχνών Και συχνά περισσότερο σ’ αυτούς παρά τους άλλους.
συλλογή: η πρωτεύουσα των προσφύγων /πεζογραφήματα/
Μιχάλης Γκανάς, ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΗΜΕΡΑ – VII
Η νύχτα γέμισε πουλιά που κολυμπούν στο μαύρο
ουρανό με κόπο. Βγαίνουνε γάτες με χυμένα μάτια, χτυπάνε στα τυφλά. Κάτι ανασαίνει εδώ κοντά.
Το σκοτάδι ακίνητο, με όλα τα παράθυρα κλειστά.
Πίσω τους γδύνονται γυναίκες. Πλαγιάζουν με περαστικούς. Ακούω τα βογγητά, ακούω τα φτηνά εσώρουχα που σκίζονται σαν γάζες.
Παλιές πληγές, παλιές μασχάλες, κορμιά που δεν τελειώνουν.
Ελαφριά η άνοιξη:
μονάχα ένας άνεμος πάει
από δέντρο σε δέντρο.
ARO
απόδοση: Βασίλης Λαλιώτης
τι είναι το ροΐ;
το ροΐ είναι δοχείο σε σχήμα κώνου ή κυλινδρικό με μακρύ στόμιο στο πλάι ή εμπρός
και χρησιμεύει για να ρίχνουμε λάδι στο φαγητό
στα παιδικά μου χρόνια το άκουγα σαν ρογί κι έτσι καταχωρήθηκε στη μνήμη
εδώ, το ροΐ έρχεται να παίξει το θέμα, ή τίτλο, ενός δελταρίου λογοτεχνικών κειμένων
που η ίδια έχω κατά καιρούς, ή και στο μέλλον θα…, πληκτρίσει από βιβλία στο facebook χάριν ενός τύπου επικοινωνίας που μπορεί και να είναι απεύθυνση στον έναν, εκείνον που στέκεται ενίοτε η αιτία σκέψεων, συναισθημάτων, η ανάγκη να μιλήσω
χαλαρά και… σταγόνα τη σταγόνα… όπως το ρογί (ασημίνα λαμπράκου, 2022)
ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ και ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ FACEBOOK ΤΗΣ ΑΣΗΜΙΝΑΣ ΛΑΜΠΡΑΚΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΜΑH ΤΟΥ 2022 ακολουθήθηκε η μορφοποίηση των συλλογών και περιοδικών από όπου αντιγράφηκαν
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ 2022
