ANO 2014 REVISTA
AGOSTO - SETEMBRO OFICIAL DO “ATENEO VIKINGO”
Nº 180 - CATOIRA -
w w w . a t e n e o v i k i n g o . c o m
DEPORTISTAS
R
esulta moi bonito observar a espléndida vista que se ofrece dende o alto da ponte interprovincial cando os piragüistas avanzan río arriba e río abaixo. E se si trata de un día de sol e con marea chea iso xa é o non vai máis. O mesmo acontece cando os pequenos futbolistas soben cara As Lombas ataviados cos seus uniformes, cando no estadio converxen varios grupos de prac cantes de dis ntas categorías, sen esquecer tampouco os das ac vidades da ANPA do Colexio e outras en dades do noso concello. Esas visións indican a saúde depor va dun pobo, ou o que é o mesmo, que hai vida san na nosa rapazada e xuventude. E tamén xente nas Xuntas Direc vas que os respaldan. E cando isto se fai con constancia, ano tras ano, non é de estrañar que os éxitos aparezan e haxa depor stas de Catoira triunfando por todas partes.
P
ero xa é sabido que, dende o meu prisma, non é isto úl mo o máis importante. O realmente importante é o feito en si: a prác ca do deporte por parte de unha gran can dade de xente. Iso é a vida que “rezuma” un colec vo, un pobo. O interesante é
que se formen fisicamente, que aprendan a convivir e compar r, e tamén a realizarse socialmente mediante o contacto con compañeiros e adversarios. Que saiban gañar e perder. Que saiban respectar. Iso lles servirá para a súa vida. Fútbol e piragüismo, piragüismo e fútbol. “En Catoira levantas unha pedra e sae un futbolista”, un dito que xa non é tan exacto, porque igual pode saír un piragüista.
F
alaba das circunstancias... pero que ledicia envexa san nos provoca tamén ver un día detrás de outro correr a Mónica Touriño, un exemplo de dedicación e constancia. Non nos poden sorprender despois os seus éxitos depor vos nese deporte de nome un tanto raro “musing”, pero que se trata de correr coordinadamente con un can. Ou as actuacións espectaculares de Sergio Álvarez (renovado e invicto en Balaidos, xa son 21 par dos entre 1ª e 2ª División e Copa, con Sergio de tular e sen coñecer a derrota), os triunfos dos clubs... Que siga a ilusión e a saúde depor va, que a outra xa bastantes problemas nos crea. Longa vida ó noso deporte!■
Pepe Castaño Dios
Nº 180 XANELA ABERTA Agosto ‐ Setembro
2
PREMIO PARA ANXOS SUMAI
A
escritora catoiresa gañou o Premio Nacional de Crí ca Literaria para libros de narra va escritos en galego coa novela “A lúa da colleita”. Este galardón fallouse en Logroño por parte da Asociación Española de Crí cos Literarios, non ten dotación económica e entrégase dende o ano 1956. Premia a mellor publicación do ano anterior a este certame. Como resaltaba a Xanela Aberta no número anterior Anxos (Oeste, 1962), estase a consolidar como un dos valores máis sólidos na narra va galega. En poesía en galego a premiada foi Berta Dávila co libro de poemas “Raíz da Fenda”. Parabéns para Anxos e a con nuar co bo traballo emprendido■
ADEUS A DOUS AMIGOS DE TODOS.
“Pelequé” “Andrés Rey e Suso ente” faleceron recentem
Suso “Pelequé”
Suso “Pelequé”
O
utra persoa de gran sensibilidade e que calaba fondo en toda a xente que o vía moverse con gran axilidade pola vila de Padrón. Susiño, como lle chamaban normalmente, non vo tampouco unha vida fácil, coas súas minusvalías e problemas familiares coñecidos por todos, logrando subsis r grazas a colaboración e axuda de algunha xente que o apreciaba moito. Non por iso, como no caso de Andrés, deixou de ter sempre un sorriso para quen se achegase a el. Tamén es vo relacionado co fútbol, neste caso de Padrón, e con outras ac vidades da vila de Rosalía. Nunca esqueceremos a Suso Pelequé.
Andrés recibe a homenaxe de Gabi, capitán do Arousa
Andrés
O
Rey
u lleiro do Arousa SC era de raíces catoireñas por parte do seu pai, da familia dos Rei. Home de gran corazón, sempre vo o recoñecemento de futbolistas, direc vos e afeccionados do equipo vilagarcián e dos adversarios. Levaba con gran resignación a súa eiva sica e ña unha boa faciana para todos aqueles que se achegasen a el calquera que fose a circunstancia ou mo vo. Eterno traballador en calquera cousa onde o necesitaran (Comisión de festas…), Andrés aportaba todo o que boamente podía. Desaparece todo un personaxe de Vilagarcía que sempre ña un sen r especial para todas e todos aqueles e as cousas relacionados con Catoira onde deixa parte da súa familia e un montón de amigos. Descanse en paz■
Nº 180 XANELA ABERTA Agosto ‐ Setembro
O monstruo avanza
Plan de adecentamento das instalacións do club As Torres
Sergio con Ana Touriño Grela, unha das premiadas, no Decálogo do bo Depor sta, acto organizado polo Colexio e o Concello de Catoira
3
Nº 180 XANELA ABERTA Agosto ‐ Setembro
Páxina da ANPA do CPI “Progreso”
Illas Cíes
Antroido
4
Esmu de música de Catoira
Nº 180 XANELA ABERTA Agosto ‐ Setembro
Visita á TVG
Membros da banda de Catoira cos humoristas Nucha (Marcos Pereiro) e Mucha (Xosé Antonio Touriñán)
VI curso de música Romaría Vikinga
Gañadores do “IV Concurso de Xóvenes Intérpretes”, dentro do “VI Curso de Música Romaría Vikinga Catoira 2014”
5
Nº 180 XANELA ABERTA Agosto ‐ Setembro
6
RUNNING
P
D E P O R T I S T A S
C O M P L E T O S
resentación da “I C P R V ”. Neste acto, que vo lugar no salón de plenos do Concello de Catoira es veron presentes:Héctor, Mónica, Eduardo Ameal, Eduardo Touriño, Calo, Ramón e Manuel■
Lucas Lorenzo
Vanesa Vilas
Nº 180 XANELA ABERTA Agosto ‐ Setembro
7
A Comunidade de Montes San Miguel de Catoira ponse mans á obra
A
Comunidade de Montes San Miguel de Catoira esta a punto de rematar un ambicioso plan que comezou na primavera de 2013. Consiste na aliñación, rareo, poda e limpeza de mais de 40 ha, así como a limpeza das principais pistas e camiños forestais da parroquia.
Os comuneiros animan aos propietarios a facer o mesmo coas súas parcelas e pídelle á consellería de Medio Rural e ao Concello que limpen os camiños e pistas abertos con mo vo da concentración parcelaria e que están intransitables pola maleza■
E
n tres parroquias do Concello con núan as Comisións de anos anteriores, faltaba a parroquia de Dimo por concretar a organización das festas de verán. Non había Comisión pero nas úl mas datas un grupo comandado polo tantas veces presidente, San ago de Juanito, faise cargo e levou a cabo a organización da edición do 2014. Así pois, en Oeste é presidente Fernando Rial Cespón, en Catoira Pepe Rey Moure, en Abalo Veiga e en Dimo San ago. Todos eles con ampla experiencia en estas lides, polo que é de supoñer que as catro parroquias puideron e poderán disfrutar das festas como en anos anteriores. Ánimo e bo traballo!■
Comisións de Festas
Antonio, Seso e Moure, membros da direc va de San Antonio de Catoira.
©Juan Correa
ESTE ANO NON HOUBO MARCHA CICLISTA DO ATENEO VIKINGO! Por Miguel Ángel Lorenzo
N
ingún contratempo foi quen de impedir a marcha Ciclista en Catoira dende o ano 1993 sen falla algunha. En todas as edicións dispuxemos tanto esforzo como certeza das cousas ben feitas, sempre cumprimos rigurosamente coas normas, acadando os permisos e autorizacións pertinentes, e logo xuntando os regalos e obsequios das casas comerciais, ás que nunca teremos considerado a súa colaboración. Durante as primeiras edicións os permisos obtíñanse no Goberno Civil, previa presentación da documentación pertinente e maila xustificación dun seguro de Responsabilidade Civil que viñemos custeando con dacións, así sempre contamos coa inestimable axuda de Protección Civil e a dotación dunha patrulla de Tráfico. Ata que trocou a lei de seguridade vial hai varios anos e comezou a exixir, agás do devandito seguro, outro de accidentes, imprescindible para que a Xunta de Galicia nos concedera a autorización necesaria. E isto xa se nos escapaba das mans. Como non podíamos facer fronte a cantidades tan elevadas por seguros, vímonos na obriga de anexionar a nosa marcha á “festa da bici” que veu celebrando a Deputación en diversos concellos, que asumía os seguros e máis un número de regalos. Nesta edición os ditosos recortes, privándonos da aportación do devandito organismo, e o feito de ter que afrontar tantos cartos resulta absolutamente inviable para os nosos posibles. Así todo, tentando acadar os permisos legais tras dun sinfín de xestións, comezadas coma sempre no mes de marzo coa Deputación, o Concello e maila Xunta de Galicia, ata o día 13 de maio en que dende a Consellería de Presidencia da Xunta de Galicia nos comunican por FAX a obriga dos seguros, estamos certos de tomar a decisión correcta de non sacar as bicis á rúa sen ter todo como a lei manda, e decidimos que por este ano, e sen que serva de precedente, suspender a 22ª MARCHA CICLOTURISTA DO ATENEO VIKINGO■
Nº 180 XANELA ABERTA Agosto ‐ Setembro
O Úrsula do Ateneo pouco antes de desembarcar. Impresionante!
O descanso do guerreiro
O FUTURO! Que pintan dous romanos nun desembarco vikingo?
Miguel, o capitán do Úrsula. Cantos anos van xa?
8
Nº 180 XANELA ABERTA Agosto ‐ Setembro
Diante de Casa Emilio había moi bo ambiente Hai que traballar un pouco máis a sincronización dos remos.
VIKIN
! GOOO
Se máis houbese máis se comían
Queredes máis?
A espera, ás veces, faise longa
9
Nº 180 XANELA ABERTA Agosto ‐ Setembro
10
Teatro en Catoira
O
bra “Foliada no convento”, de Fá ma Rey. Representada polo Centro Municipal de Maiores de Catoira.
Obras do Grupo de teatro de Catoira
Henar Or z A tía da raiña Letizia traballa na casa rural de Catoira “O mirlo blanco “ decoradora de interiores e restauradora.
É
Está axudando e asesorando aos propietarios.
Foto: Mónica Irago
«Aquí vengo a trabajar pero también a cargar las pilas, y ver cómo cae la noche sobre Arousa», manifestou Henar Or z■
Nº 180 XANELA ABERTA Agosto ‐ Setembro
Roi Casal: “presentación dun novo disco e xira por Sudamérica”
11
ROI CASAL: PRESENTACIÓN DE “DONOS DO NOSO DESTINO” E XIRA SURAMERICANA
O
grupo de Roi Casal ven de presentar en San ago o seu úl mo traballo “Donos do noso des no” e acto seguido embárcanse nunha xira que os levará a actuar en Arxen na, Uruguai e Cuba. Despois dos anteriores “Lendas douradas” e “Maxicamente vello” lanzan agora uns novos temas que van a ser seguro do agrado dos seus seguidores. Baixo o lema de “Pura esencia de Galicia” o grupo de Roi estará acompañado por Nando Casal e Xeito Novo. Aló os galegos e na vos poderán disfrutar de novos temas como “La vieja” ou “Rosa” así como dos mellores da discogra a anterior. No outono esta Banda pretende tamén facer un par de actuacións nos Estados Unidos e México. Desexamos o mellor dos éxitos a Roi Casal e a súa Banda■ lanzan agora uns novos temas que van a ser seguro do agrado dos seus seguidores. Baixo o lema de “Pura esencia de Galicia” Silvia Ferré é a voz feminina do grupo.
PRESENTACIÓN DO LIBRO
“HISTORIA DE LA SOCIEDAD DE SAN ANTONIO DE PADUA”
O
pasado 17 de maio vo lugar no edificio Mul usos a presentación do libro “Historia de la Sociedad San Antonio de Padua” realizado por José Rey Moure. O libro consta de 200 páxinas a través das cales faise un exhaus vo recorrido pola historia da Sociedade da que Rey Moure leva sendo presidente durante moitos anos. O libro que está ilustrado por un total de 80 fotogra as foi subvencionado pola Deputación de Pontevedra e o Concello de Catoira■
Nº 180 XANELA ABERTA Agosto ‐ Setembro
12
C LUB A S T ORRES DE P IRAGÜISMO K4 XUVENIL PODIUM
Isabel, Ángela, Sara e Iria CAMPIONAS DE ESPAÑA
Carla, Rebeca e Noa
Grupo musculitos
Cravio o con Jako, Fran, e Jose
En Catoira remando co ex‐ olímpico Enríque Míguez (medalla de bronce nos Ánxeles 1983 na proba C2 500 m).
Nº 180 XANELA ABERTA Agosto ‐ Setembro
13
II RUTA VIKINGA BTT
Francisco Pepe, Ramón, Eloy….
Éxito rotundo de par cipación e organización da “II Ruta Vikinga BTT”o pasado 11 de maio. Noraboa aos “Vikinbike”!
Fotos extraídas de ‐ vikinbike.wordpress.com
Nº 180 XANELA ABERTA Agosto ‐ Setembro
Celebración do ascenso do Club Catoira a 2ª autonómica
O
Club Catoira celebrou por todo o alto o ascenso á 2ª división autonómica cunha festa no campo de As Lombas na que foron par cipes xogadores, direc va e afeccionados, incluso o s máis pequenos que o pasaron en grande nos inchables do Club.
14
Nº 180 XANELA ABERTA Agosto ‐ Setembro
15
FÚTBOL ACTUALIDADE CLUB CATOIRA
S
egue Manolo Rey de adestrador. A día de hoxe causaría baixa Samu (Lema). Incorpóranse Álex Pérez, Quique (Americano), Javi (Peixe), Mario, Fernando (Calderilla).…
TERCEIRA DIVISIÓN ►
Carlos Padín seguirá no Boiro (3ª división).
►
Jesu Figueira ficha polo Ribadumia (3ª división).
►
Jonathan Gómez ficha no Sanxenxo (3ª división).
►
Rubén segue no Arousa (3ª división)■
Alex regresa ao Catoira
Jesu deixa o Arosa e incorporase ao Ribadumia
Rubén con nuará unha tempada máis no Arosa
CLUB CATOIRA: Categorías inferiores
Benxamin, ascendido a Primeira
A columna
continuación
alumnos alucinabamos por colores, como se soe dicir, pero pouco a pouco aquilo pasou a ser unha cousa máis do día a día. E por úl mo, por non alongar máis estas “batallitas”, recordo a unha profesora de Historia da Arte na Universidade de San ago que nos daba clase a uns 250 alumnos na Aula Magna. Como a clase era por diaposi vas a aula ña que estar as escuras. Así que cada día chegaba Dona Socorro, pousaba as diaposi vas na mesa, empezaba a coller as que lle interesaban e me as no reprodutor. Pero por unha casualidade que nunca soubemos entender, cada día, as igrexas saían coas torres cara abaixo e as persoas patas arriba… Dona Socorro Ortega Romero (ou Socorrito como era máis coñecida) xuraba en arameo e o persoal par ase de risa, pero iso si, para aprobar con ela era moi di cil. Por si vos interesa direi que esta Socorro era a nai de
Infan l invicto, gañou de principio a fin
Rosario Porto, e avoa de Asunta, a nena chinesa que foi asasinada fai uns meses en San ago, e que actualmente permanece na cadea como presunta sospeitosa de esa morte. Aínda máis… a nai de Dona Socorro era mestra, chamábase Dona Rosario Romero Abella e es vo dando clases na escola de nenas da Baiuca, fronte a casa de Adelina Cas ñeiras, durante moitos anos, como poden dar testemuña as moitas mulleres da zona que foron alumnas súas. Por certo, como xa vos contaba no libro “Aquela Xente de Catoira” Dona Rosario estaba casada cun militar de moi malas pulgas. Chamábase Ciriaco Ortega e ña en Oeste un inimigo acérrimo, o poeta Marculino Dios Figueira, e os dous andaban sempre á greña. Por iso Marculino lle dicía aquilo de: Ciriacos, cereales e ceras Non valen tres perras■
Nº 180 XANELA ABERTA Agosto ‐ Setembro D
A columna
E
P
O
por Pepe Castaño Dios
DE JUERNES POR SANTIAGO
E
ntre os profesores de Literatura Española que un vo ao longo da súa traxectoria estudan l figuran algúns veteranos de recoñecida competencia e historial, pero que non estaban exentos de certas manías ou despistes que aos alumnos lles facían moita graza. Recordo a un Filgueira Valverde (a quen se lle dedican as Letras Galegas Filgueira Valverde do vindeiro ano, con certa polémica) a un Moreno Báez na Facultade de Filoso a que foi o úl mo román co: cando el entraba ou saía todas e todos nos ñamos que poñer en pé. Outro foi Don Benito Varela Jácome, aló polo ano 1970 no Ins tuto Masculino de San ago (hoxe sede da Xunta de Galicia) que nos deu clase en COU. Tiñamos con el tódolos días ás 9 da mañá. E cada día, sobre as 9,30 horas, na metade da clase, abríase a porta da aula e entraba un alumno “fortachón” que sempre ves a chaqueta e camisa, que levaba o MARCA debaixo do brazo (os diarios de Madrid ou Barcelona chegaban daquela a Galicia con un ou dous días de atraso). Era Manuel Pintos, de Negreira. Cando Pintos entraba, Don Benito deixaba de explicar, virábase cara o recen chegado e sempre, sempre, lle gritaba a mesma frase: “Pero bueno… señor Pintos… ¿de dónde viene?” Eu decateime da circunstancia e empecei a acompañar a Don Benito dicindo as mesmas palabras ao mesmo tempo que el, marcando ben os tres tempos. Uns días despois xa era toda a clase a coro de trinta voces os que repe amos aquel “Pero bueno… señor Pintos… ¿de dónde viene?”. O profesor “bonachón” aceptaba a chanza e Pintos, poñendo cara de circunstancias, pasaba a ocupar o seu pupitre metendo a cabeza entre os brazos para pasar o mellor posible aquel trago, seguramente pensando aquilo de “é un mondo di ccile...”.
R
T
S
Pintos. Aquel día José Luís marcou tres goles e mangoneou o encontro a pracer, goleando o rival. Fixo o que quixo, pois era unha gran figura (tamén xogou no Be s e outros equipos). Cando Pintos chegou ó Ins tuto o luns seguinte, preguntámoslle que tal o seu enfrontamento persoal con José Luís. E Manolo Pintos, poñendo a cara de circunstancias, contestaba laconicamente: “Bueno… yo hice mi par do y José Luís el suyo” E non quería dar máis detalles do acontecido. Despois eu coincidín un ano no Negreira con el e con Fernando Vázquez, o ex adestrador do Depor, que se par a de risa cada vez que recordabamos esa anécdota. Agora ben, tamén alí en Cepelo, no campo do Negreira, Pintos seguía a chegar ós adestramentos co MARCA debaixo do brazo. E tamén era protagonista nas saídas dos xoves pola noite en San ago, o que hoxe os estudantes chaman “os JUERNES”, que se trata de facer un venres no xoves, xa que na fin de semana cada un vai para o seu pobo, ou polo‐menos comezar no xoves e rematar no venres. Aí formábanse boas tertulias, case sempre en torno ao adestrador Benito Padrón, outro personaxe moi singular.
P
ara cerrar esta columna recordarei que non foron eses tres os únicos “profes” que ñan manías ou costumes que se saían da normalidade. Así en Salamanca deume clase unha muller á que todos lle chamaban “Virgo Potens” debido a contundencia dos seus peitos. E outra que cada día, nada máis entrar na aula, subía á tarima, deixaba o male n na mesa, pedía uns intres de respectuoso silencio e… se poñía a facer o pino durante un par de minutos. Si, o pino, coa cabeza para abaixo e as pernas cara arriba, pois para iso levaba pantalóns e era rela vamente nova. Aducía que era para poñer a mente en orden. Nun principio os (Continúa na páxina 15)
P
intos era xogador de fútbol do equipo do Negreira, que daquela andaba pola Primeira Rexional. Como ña moito peso e moito corpo desprazaba ben o balón pero apenas se movía polo campo, por iso case sempre era reserva. Nunha ocasión o Negreira foi xogar un trofeo de verán a Coruña, o Teresa Herrera dos Modestos. O Negreira enfrontouse con un equipo modesto da capital no que xogaba unha gran figura que aquel mesmo ano ficharía polo Depor vo. Era José Luís, que xogaba de centrocampista organizador, na mesma posición que
E
16
Socorro Ortega