The Signature. by AVANT GARDE PRESS

45Η ΕΚΔΟΣΗ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2015 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2016 WWW AVANT-GARDE COM.CY

ΑΥΤΗ Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ THIS NEWSPAPER IS YOURS TO KEEP

AG 45

Λαρνακα

Λεμεσόσ

OUR FIELDS OF PLAY

Λευκωσία • Φούρνοι VIENNA •Φούρνοι ΠΑΝΔΩΡΑ • Φούρνοι ΜΑΡΑΓΚΟΣ • Πανεπιστήμιο Frederick • Πανεπιστήμιο Λευκωσίας • Πανεπιστήμιο Κύπρου •Πανεπιστημιούπολη • MALL KIOSK • Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο • Σχολή Καλών Τεχνών Αιγαία • Βιβλιοπωλείο-πολυχώρος καφέ Rivergate Center (Πάφου 4, 2236 Λατσιά) • Βιβλιοπωλείο Φιλοθέου (Λεωφ. Δημοκρατίας 3, Άγιος Δομέτιος) • Kitron (Ονασαγόρου) • Σατηρικό Θέατρο (Βλαδίμηρου Καυκαρίδη 11-15, Αγλαντζιά) • Costa coffee • Coffee Beanery •CAFÉ NERO (Ονασαγόρου) • PRESSE CAFÉ (Σταυρού 96Α, Στρόβολος) • Second Cup (Αγίου Νικολάου, Έγκωμη) • Sushi la (Πινδάρου) • COFFEE HOUSE (Ονασαγόρου) • The market company (Παλιά Λ/σία) • Δυόσμος & Κανέλα (Ονασαγόρου 24, Παλιά Λ/σία) • Café 16 (Ονασαγόρου 16, Παλιά Λ/σία) • Pieto (Στοά Αισχύλου, Παλιά Λ/σια) • Ερμού 300 (Ερμού 300, Παλία Λ/σία) • Coffee Way (Θεμιστοκλή Δέρβη) • Silver Pot (Θεμιστοκλή Δέρβη) • Καλά καθούμενα (Πλατεία Φανερωμένης) • Υφαντουργείο (Λεύκωνος 69, Παλιά Λ/σία) • Εργαστήρι Γαταπού (Στοά Γ. Παπαδοπούλου, Πλατεία Φανερωμένης) • 3 ΦΑΝΑΡΙΑ (Πλατεία Φανερωμένης)

• Academy 32 (Κωνσταντίνου Παλαιολόγου 32, Παλιά Λ/σία) • HOME kiosk (Ιφιγενείας 39, Ακρόπολη) • PLAY 4 KIDS (Λατσιά) • 7 Κλειδιά (Στοά Αισχύλου, Παλιά Λ/σία) • Delirio Shoe shop (Αγ. Ελένης, Συγκρότημα Γαλαξίας) • το κουτί (Πινδάρου 6, Άγιος Αντώνιος) • Κομμωτήριο Nanolab (Νίκου Κρανιδιώτη 7Δ) • Blow Hair Studio (Κυπράνωρος 28) • Mojo Hair Studio (Γεράσιμου Μαρκορά 8Β) • Icon Hair Studio (Στασίνου 34 Κ, Ακρόπολη) • Il Sportivo ( Έγκωμη) • Γυμναστήριο Μaxx (Λεωφ. Λάρνακος) • Eurogym (Άγιος Δομέτιος) • New Body (Λ. Αθηνών, Στρόβολος) • Oxygen Gym (Σκόπα 7) • Fit & Fun (Λεωφ. Λεμεσού) • Παλαιά Πινέζα (Παλιά Λ/σία) • Μπλε καφενείο (Λαική Γειτονιά) • I love my coffee (Παλουριώτισσα) • Love yo (Λ. Γρίβα Διγενή) • Καφενείο ο Πλάτανος (Παλιό Καιμακλί) • Brew lab (Στασικράτους) • The Gym (Ονασαγόρου, Παλιά Λ/σία) • kχοφee project (Πινδάρου)

• Frederick Institude of Technology • Intercollege • ΤΕΠΑΚ • Sunfresh Bakeries • Starbucks (Εναέριος & Γερμασόγεια) • Costa Coffee (MY MALL & Λεωφ. Μακαρίου Γ’) • Coolbar (Μαρίνα Λεμεσού) • Nero Cafe (Μαρίνα) • Coffee Beanery • GOODY’S • Sousami bar (Κιτίου Κυπριανού 8, 3036) • ‘π’ cafe-bar (Κιτίου Κυπριανού 27, 3036) • ΧΟΥΖΟΥΡΙ (Ζικ Ζακ 5, Παλιά Λ/σός) • Library bar (Θέτιδος 1) • Draught (Βασιλίσσης 24, Παλιά Λ/σός) • THE COPY SHOP (Σαριπόλου 44-50, 3036) • (in)Theory (Σαριπόλου) • Rua Bar (Σαριπόλου) • Lab. (Αναξαρτησίας 33) • Light House (Γερμασόγεια) • Haagen-Dazs (Γερμασόγεια) • 127 café (Ελένης Παλαιολογίνας 5) • PRALINA BLU (Βασ. Γεωργίου Α, Γερμασόγεια) • PLUSSEA (Λ. Αμαθούντας 5) • Περίπτερο ΤΟΜΑΖΟΥ (Γεωργίου Α’ 87, Γερμασόγεια) • COFFEE REPUBLIC (Τουριστική Περιοχή Γερμασόγειας) • MILK BAR (Λ. Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’) • Μάλλον γλυκής (Σαριπόλου) • Mikel Coffee Company (Λ. Μακαρίου)

• Costa coffee • FLO café • GOODY’S • CAFÉ NERO (περιοχή Μακένζυ) •Περίπτερο TASIA Convinience Store (Νικοδήμου Μυλωνά24) • Segafredo Zanetti Espresso (Φοινικούδες) • Γλυκολέμονο (Ζήνωνος Κιτιέως 105) • Amalfi café (Λόρδου Βύρωνος 35) • Ammos kitchen & bar (Παραλία Μακένζυ) • Dalvero café (Κίμωνος 1) • SAVINO BAR (Watkins 9) • Στου Μπάρμπα Μπιζάριου (Καραολή & Δημητρίου 9) • Barrel house (Ιωάννη Σικουτρή 3) • Jam & Cheese café (Ζήνωνος Πιερίδη) • Sushi la (Φοινικούδες) • Preserve café/bar (Πλατεία Ερμού) • APOTHIKI 79 (Αγίου Λαζάρου 79) • Old Market Str. (Κλεάνθη Καλογέρα 51) • Coffee Island (Φανερωμένη)

ΠΑΦΟΣ • Costa Coffee (KING’S AVENUE MALL) • Cafe Nero (KING’S AVENUE MALL) • Kings Avenue Mall Kiosk • Vintage Art House (Καραισκάκη 7, Κάτω Πάφος) • Sunfresh Bakeries • La playa (παραλία Γεροσκήπου) • Temple (Κάτω Πάφος) • Steves bouat (Λιμανάκι, Κάτω Πάφος) • ANANAs 8Bit Coffee (Αθηνάς 35Α-35Β, Πάφος) • Coffee Island (Φανερωμένη)

AG cover Στείλε μας δείγμα της δουλειάς σου στο info@avant-garde.com.cy μέχρι τις 6 του μήνα και ίσως φτιάξεις το επόμενο εξώφυλλο της Avant Garde, όπως ΕΣΥ το θες!

ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ: I.P. AVANT GARDE PRESS info@avant-garde.com.cy AΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑ: Νίκη Λιαλιάρη nlialiari@avant-garde.com.cy ΣΧΕΔΙΑΣΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ: Όμηρος Παναγίδης, Φίλιππος Βασιλειάδης studio@avant-garde.com.cy ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ: ΑνναΚ / annoula@avant-garde.com.cy Κλειώ / kleio@avant-garde.com.cy Μύρια Kονναρή / myriakonnari@gmail.com Αντρέας Κωνσταντίνου / a.constantinou@yahoo.gr Ππουστόπαιδο / ppoushtopaido@gmail.com Πέτρος Πολής Βιργινία Σακκά H Prasini Toufa / prasinitoufa@avant-garde.com.cy ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ: Ιωάννα Παντοπώλη / i.pantopoli@avant-garde.com.cy τηλ.: +357 99870053

Εκτύπωση: Cassoulides Masterprinters

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η αναμετάδοση με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς την άδεια του εκδοτικού οίκου. Ευχαριστούμε. AVANT

GARDE

2016

Γεια, Το όνομά μου είναι Νίκη Λιαλιάρη. Ίσως σου φανεί λίγο δύσκολο να το προφέρεις στην αρχή αλλά με λίγες προσπάθειες το ΄χεις. Σου έχω εμπιστοσύνη. Μετά, όταν γνωριστούμε καλύτερα, θα δεις ότι μπορείς να παίζεις μαζί του. Να το κάνεις ρήμα, επίθετο, επίρρημα. Και ‘γω θα γελάω με την εφευρετικότητά σου. Υπόσχομαι. Ήθελα να το μάθεις από μένα επειδή κοντεύουν οι μέρες και πιθανότατα θα το δεις κι ίσως τρομάξεις, ότι κάθε φορά που γυρνάει ο χρόνος, δραπετεύει ένα δάκρυ απ’ τα μάτια μου. Αυτόματα, χωρίς να το ελέγχω. Δεν μπορώ να μετρήσω τα χρόνια που γίνεται αυτό, ίσως να συμβαίνει σε όλη την ενήλικη ζωή μου. Όταν συνειδητοποίησα ότι κάθε χρονιά που φεύγει, φεύγει στ’ αλήθεια. Πάντα ανάμεσα στο 1 και στο “Καλή Χρονιά”. 3, 2, 1, δάκρυ. Καλή χρονιά. A, και επίσης, ήθελα να ξέρεις ότι τώρα που ο κόσμος καίγεται τόσο -ναι, πάντα καίγεται απλά τώρα το νιώθω πιο έντονα- δεν ξέρω πώς πρέπει να νιώθω. Με ταράζει το πόσο αναλώσιμοι είμαστε. Πραγματικά με ταράζει. Πάντα ήμασταν ναι, απλά υποθέτω μεγαλώνοντας αρχίζω να το συνειδητοποιώ βαθύτερα. Και ως άκρως συνειδητοποιημένος άνθρωπος, παραλύω. Και φοβάμαι, πολύ. Κι αυτά είναι όσα χρειάζεται να ξέρεις για μένα και το όνομά μου.

3, 2, 1, δάκρυ. Καλή χρονιά.

AVANT

GARDE

PAPARAZZI ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ ΛΙΑΛΙΑΡΗ

SEE, HE DOESN'T NEED NO LIGHTS NO CAMERAS PAPARAZZI Ξεκινώντας τη διαδρομή του από τη Θεσσαλονίκη το 1997, ο Paparazzi σήμερα «λερώνει» τους τοίχους της Κύπρου προσθέτοντας τη δική του υπογραφή στην τέχνη του δρόμου, την τέχνη που όσο υπάρχουν δρόμοι και άνθρωποι όπως λέει χαρακτηριστικά, δεν πρόκειται να σταματήσει. Μίλησέ μας λίγο για το εξώφυλλο. Eίναι μια προσωπογραφία, ένας άνθρωπος που ακούει την καρδιά του, πιστός στα “πιστεύω” του και στα όνειρά του, βρίσκει τον εαυτό του μέσα στους ρυθμούς της πόλης.

Πότε “λέρωσες” τον πρώτο σου τοίχο; Ο πρώτος τοίχος που έβαψα ήταν στη Θεσσαλονίκη το 1997.

COVER

Γιατί Paparazzi; Πριν πολλά χρόνια στο γυμνάσιο, ένας φίλος μού έδωσε να ακούσω ένα τραγούδι του Xzibit, το Paparazzi, κι ήμουν όλη μέρα με τα ακουστικά και χτυπιόμουνα, τραγουδούσα το ρεφραίν συνέχεια. Ο φίλος άρχισε να με φωνάζει “paparazzi”, λίγο καιρό μετά άρχισε να με φωνάζει έτσι όλο το σχολείο, και όταν ξεκίνησα να κάνω graffiti μάλλον δεν μου έμενε άλλη επιλογή!

Πόσο σημαντικό είναι να υπογράφεις τα έργα σου; Σε “βαραίνει” με επιπλέον ευθύνη; Eίναι πολύ σημαντικό να υπογράφεις τα έργα σου για να ξέρει το κοινό ποιος τα δημιούργησε. Κάποια έργα που δεν με εκφράζουν δεν τα υπογράφω αλλά πιστεύω κάποιος που παρακολουθεί τη δουλειά μου καταλαβαίνει ποιος είναι πίσω από αυτά. Με τα χρόνια το επίπεδο ανεβαίνει οπότε πρέπει να προσέχω πού βάζω την υπογραφή μου.

AVANT

Ποια θεωρείς τη μεγαλύτερη σου αναγνώριση μέχρι τώρα; Τα έργα μου υπήρξαν δίπλα από έργα των Banksy, Obey, Heracut, Jose Parla, D-face και πολλών άλλων σε μια έκθεση “Strada” που είχαμε διοργανώσει και είμαι πολύ περήφανος για αυτό. Είμαι επιμελητής του Ayia Napa Street Art Festival που έγινε πέρσι για πρώτη φορά με πάνω από 12 καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο, σαν μια gallery στον δρόμο. Ο κάθε καλλιτέχνης δημιούργησε ένα έργο σε μια τυφλή επιφάνεια του κτηρίου με έναν μοναδικό τρόπο. Από την προσωπική δουλειά μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποια. Το mural με τη γυναίκα από το Νεπάλ "You are not alone" από τα τελευταία γεγονότα, το κακό που έπαθαν αυτοί οι άνθρωποι με έχει αγγίξει πολύ κι αυτός είναι ένας τρόπος να κάνω και εγώ κάτι για αυτό. Τώρα ετοιμάζουμε το δεύτερο Αyia Napa Street Art Festival με μεγάλα ονόματα του χώρου, στις αρχές του Μάρτη.

Σε ποιο σημείο της Κύπρου θα ήθελες πολύ να δημιουργήσεις; Η αλήθεια είναι πως μου αρέσουν πολλά σημεία! Τα αγαπημένα μου είναι οι τυφλές όψεις των πολυκατοικιών. Μ’ αρέσει να υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από τον τοίχο για να την δέσω με τη δημιουργία μου και να της δώσω μια καινούργια ζωή. Το tagging από μόνο του μπορεί να θεωρηθεί τέχνη; O Jose Parla, oι Calligraphy Μasters είναι πολύ αξιόλογοι καλλιτέχνες και σίγουρα αυτό που κάνουν είναι τέχνη, τώρα ο καθένας που γράφει το όνομά του με ένα ένα spray δεν νομίζω ότι μπορεί να θεωρηθεί τέχνη. Ποιο είναι το μέλλον της street art; Street art είναι το μεγαλύτερο κίνημα στην τέχνη από τα 70s μέχρι σήμερα. Όσο υπάρχουν δρόμοι και άνθρωποι με την ανάγκη για έκφραση, δεν θα σταματήσει ποτέ. Ο Paparrazi σε 10 χρόνια από τώρα; Δύσκολο να προβλέψω, σε έναν μήνα θα γίνω πατέρας... αλλάζει λίγο τα πλάνα, νιώθω μεγάλη ευθύνη και έχω κίνητρο να φτάσω ακόμα πιο ψηλά. Eλπίζω να ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο και να με καλούν περισσότερο για τοίχους και εκθέσεις, αλλά και όπως συμβαίνει και τώρα, να κλειδώνομαι στο studio απολαμβάνοντας τη χαρά της δημιουργίας.

GARDE

Η Ξ

ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ ΛΙΑΛΙΑΡΗ

H Λούβανα Δίσκοι, χωρίς αμφιβολία, τα τελευταία χρόνια μας προσφέρει τις μεγαλύτερες μουσικές συγκινήσεις, εγχώριες και μη. Όπως λένε και πιο κάτω, το μέλλον ανήκει σε αυτούς δουλεύουν συστηματικά, και ‘μεις δεν έχουμε παρά να περιμένουμε το επόμενο μελετημένο τους βήμα.

Η Λουβάνα Δίσκοι ήταν αποτέλεσμα μεγάλης μελέτης ή κάτι που προέκυψε αυθόρμητα; Η Λουβάνα ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2009. Αποτέλεσμα μεγάλης μελέτης σίγουρα δεν ήταν, τουλάχιστον αρχικά, αλλά ήταν αποτέλεσμα ιδεών και οραμάτων που είχαμε. Τώρα το τι προέκυψε στην πορεία σίγουρα έτυχε αρκετής μελέτης και σχεδιασμού, με την αρχή των πάντων να είναι οι αυθόρμητες ιδέες που κάποτε πετυχαίνουν και κάποτε όχι.

Πόσο δύσκολο είναι να επιβιώσει μια δισκογραφική στην Κύπρο;

Ξεκινώντας, ο στόχος μας ήταν να μπορέσει να αναπτυχθεί η ανεξάρτητη δισκογραφία στην Κύπρο. Τα φεστιβάλ και οι υπόλοιπες διοργανώσεις προέκυψαν στην πορεία, ως ανάγκη για να μπορούν οι καλλιτέχνες να παρουσιάζουν το έργο τους. Πλέον βέβαια ο χρόνος και η προσπάθεια που απαιτείται για την πραγματοποίηση όλων αυτών των διοργανώσεων έχει πολλαπλασιαστεί... Δεν σταματάμε όμως να ασχολούμαστε με τη δισκογραφία και μέσα στο 2016 θα κυκλοφορήσουμε 2 ή 3 καινούριους δίσκους και κάποιες ζωντανά οπτικογραφημένες συναυλίες. Ο κεντρικός στόχος είναι να μπορέσει να επιβιώσει η ανεξάρτητη μουσική σκηνή στην Κύπρο, ενώ παράλληλα να προσφέρουμε και στον εκπαιδευτικό τομέα, με την ένταξη του Μουσικού Χωριού Φέγγαρος στα δρώμενα της Λουβάνα Δίσκοι.

Tα φεστιβάλ πώς προέκυψαν; Οι αυθόρμητες ιδέες που λέγαμε, και η ανάγκη να παρουσιάσουμε στο κοινό την τοπική μουσική δημιουργία σε συνδυασμό με όμορφα πράγματα που έρχονται από το εξωτερικό. Mε ποια κριτήρια επιλέγετε τους καλλιτέχνες για τα φεστιβάλ σας; Το κύριο κριτήριο είναι να παίζουν δική τους μουσική. Τα cover bands είναι για εμάς αδιάφορα, ενώ οι ευκαιρίες για τις original μπάντες είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Από εκεί και πέρα να είναι κάτι που στυλιστικά, ποιοτικά, αισθητικά και “παικτικά” να είναι της αρεσκείας μας και να είναι πάνω από ένα επίπεδο. Είναι βέβαια πολύ σημαντικό οι ίδιοι οι καλλιτέχνες να αντιλαμβάνονται και να αρπάζουν τις ευκαιρίες που προσφέρουν όλα αυτά τα δρώμενα που προέκυψαν τα τελευταία χρόνια, για να κτίσουν το δικό τους κοινό, μέσω του οποίου θα μπορούν να επιζήσουν χωρίς ιδιαίτερες εκπτώσεις σε αυτά που θα προσφέρουν.

Ξεκινώντας ποιος ήταν ο κύριος στόχος σας; Παραμένει ο ίδιος;

Είναι σχεδόν αδύνατο. Δυστυχώς βασικοί παίκτες όπως τα mainstream media είτε δεν αναγνωρίζουν είτε δεν γνωρίζουν τις προσπάθειες των καλλιτεχνών, εξού και το airplay που παίρνουν τοπικές παραγωγές είναι σχεδόν ανύπαρκτο. Άρα όλη η προσπάθεια γίνεται κυρίως μέσω διαδικτύου.

AVANT

"Ο κεντρικός στόχος είναι να μπορέσει να επιβιώσει η ανεξάρτητη μουσική σκηνή στην Κύπρο" Ένας καλλιτέχνης που έχετε βάλει στο «μάτι» για ένα από τα φεστιβάλ σας και αποτελεί δύσκολο στόχο; Αρκετούς. Με την πάροδο των χρόνων αλλά και τη δουλειά που γίνεται, πολλοί καλλιτέχνες από το εξωτερικό άρχισαν να θεωρούν την Κύπρο και τα φεστιβάλ μας ως ευκαιρία για να παρουσιάσουν τη μουσική τους σε νέο κοινό. Έτσι τα επόμενα χρόνια ίσως δούμε acts στα φεστιβάλ μας, που διαφορετικά δεν θα σκέφτονταν καθόλου να εντάξουν την Κύπρο στο πρόγραμμά τους. Tι να περιμένουμε από εσάς το 2016; Στις 16 Ιανουαρίου θα κυκλοφορήσουμε επίσημα τον σόλο καινούριο δίσκο του Λευτέρη Μουμτζή και τον πρώτο δίσκο της μπάντας Belua. Μέσα στο φθινόπωρο πιθανόν να κυκλοφορήσει και ο τέταρτος δίσκος των J.Kriste, Master of Disguise. Παράλληλα θα κυκλοφορήσουμε και τη δεύτερη ζωντανά οπτικογραφημένη συναυλία Live at The Library, με τη συμμετοχή του Amalgamation Choir, τη χορωδία που γεννήθηκε στο πρώτο Μουσικό Χωριό Φέγγαρος το καλοκαίρι του 2014. Επίσης, τα καθιερωμένα πλέον Λευκωσία Loοp Festival, Μουσικό Χωριό Φέγγαρος και Φεστιβάλ Φέγγαρος. Kαι ό,τι άλλο όμορφο και αναπάντεχο προκύψει.

GARDE

Το μέλλον διαγράφεται λαμπρό; Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που δουλεύουν συστηματικά. Πρόθεσή μας είναι να αναπτύξουμε όλες μας τις δραστηριότητες όσο το δυνατό περισσότερο, όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στο εξωτερικό, μέσω των διαφόρων συνεργασιών που έχουμε ήδη αναπτύξει. Είναι επίσης πολύ σημαντικό να αναπτυχθούν νέες συνεργασίες οι οποίες θα προσελκύσουν καλλιτέχνες αλλά και καινούριο κοινό.

Η Ξ Υ Ε

ΑΠΟ ΤΟN ΚΙΜΩΝΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟ

είμαστε στον αέρα με τη Μαριάννα Γαλίδη

Ψυχεδέλεια, πάθος και συγκίνηση. Αυτά είναι μονάχα κάποια από τα συναισθήματα που προκαλούν οι μουσικές του ανθρώπου που κρύβεται πίσω από τα μικρόφωνα και μας κρατά συντροφιά τα τελευταία 20 χρόνια. Ο λόγος φυσικά για τη ραδιοφωνική παραγωγό Μαριάννα Γαλίδη, η οποία εισβάλλει σε εβδομαδιαία βάση με τον πιο όμορφο τρόπο στα σπίτια μας και παραδίδει απλόχερα μαθήματα ποιοτικής μουσικής και κουλτούρας. Μετράει χρόνια επιτυχίας στον χώρο του ραδιοφώνου με παράλληλες επιτυχημένες απόπειρες και σε άλλους καλλιτεχνικούς χώρους, όπως του θεάτρου και της συγγραφής. Είναι δυναμική, ευγενική και πολύ δημιουργική.

Παρακολουθώντας την πορεία σας μέχρι σήμερα διακρίνω μια σχέση αγάπης και εξάρτησης με τον καλλιτεχνικό χώρο γενικότερα. Αυτό ξεκίνησε από τα παιδικά σας χρόνια ή εμφανίστηκε στην πορεία της ζωής σας; Περισσότερο θα χαρακτήριζα αυτή τη σχέση, σχέση αγάπης, βαθύτατου σεβασμού και αφοσίωσης. Η εξάρτηση πιο πολύ παραπέμπει σε κάτι παθολογικό και θέλω να πιστεύω ότι αυτό που με συνδέει με την Τέχνη γενικότερα είναι κάτι υγιές. Ανέκαθεν θυμάμαι τον εαυτό μου να οργανώνει τις σχολικές παραστάσεις για τις εθνικές επετείους, τη γιορτή των Χριστουγέννων… Να στήνει δήθεν «θεατρικά» δρώμενα με λόγο και μουσική. Με λιτά μέσα και πολύ ενθουσιασμό. Η Μουσική εξάλλου ήταν σαν ένα ακόμα μέλος της οικογένειάς μου. Συνεχώς παρούσα. Κυρίως όπερα και κλασική μουσική καθώς η μητέρα μου -που δεν διέθετε ιδιαίτερη μόρφωση- λάτρευε το είδος αυτό.

---

Τη δική σας σχέση σας με το ραδιόφωνο πώς τη δημιουργήσατε; Να σας πω, ποτέ δεν πίστεψα ότι θα κρατήσει πολύ. Αφού εγκατέλειψα τη διδασκαλία στα σχολεία, μου προτάθηκε από τον κύριο Χατζηκωστή τον Καναδό -όπως τον ονομάζαμε- να παρουσιάζω μια εβδομαδιαία δίωρη εκπομπή κλασικής μουσικής στο Ράδιο Πρώτο. Εκτός από το απίστευτο τρακ, νομίζω ότι ένιωσα αυτό που λέμε «μαγεία του ραδιοφώνου». Το μαγικό του εφήμερου, την επικοινωνία με τον ακροατή. Η εβδομαδιαία εκπομπή έγινε καθημερινή και δεν ξέρω πώς, σήμερα μετρώ 25 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στο ραδιόφωνο. Μου έτυχε να δοκιμάσω και την τηλεόραση. Καμία σχέση. Το ραδιόφωνο ήταν και παραμένει -θα πω την κοινοτοπία- μαγικό. Είναι για μένα ο προβολέας που μου δείχνει τους μεγάλους δρόμους και τις φωτισμένες πόλεις του κόσμου. Συχνά, ονειρεύομαι στούντιο σ’ ένα φάρο. Με μουσικές του κόσμου, τον παφλασμό των κυμάτων, με παραμυθάδες και ποιητές, χωρίς άνοστες ειδήσεις.

AVANT

"Συχνά, ονειρεύομαι στούντιο σ’ ένα φάρο. Με μουσικές του κόσμου, τον παφλασμό των κυμάτων, με παραμυθάδες και ποιητές, χωρίς άνοστες ειδήσεις"

GARDE

Νότες πάνε, νότες έρχονται. Οι δικές σας νότες ποιες είναι; Ποιο είδος μουσικής αγαπάτε πιο πολύ και γιατί; Σαν αεράκι, τα τραγούδια περνάνε και χάνονται. Αλλά αφήνουν πίσω τους αύρα ευφορική, καταλείπουν εικόνες και ενέργεια. Έχουν κάτι από άρωμα που σε αναστατώνει και χάνεται. Η κλασική μουσική όμως δεν συγκρίνεται. Είναι για μένα συνεχής σπουδή, όαση πνευματικότητας και κατάδυση στις στοές της ψυχής και του μυαλού. Πάνω απ’ όλα ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ. Κάθε φορά που είτε ακούω είτε εκτελώ δικά του έργα αισθάνομαι -καλύτερα δεν μπορώ να το διατυπώσω- ότι «ανοίγει» το μυαλό μου, ο κάθε νευρώνας του πάλλεται. Έπειτα είναι ο Μπετόβεν (υποκλίνομαι στην ηρωική του φύση), ο Μότσαρτ, ο Σιοστακόβιτς. Μετά η ροκ μουσική, ο Χατζιδάκις και στο βάθος οι τραγουδοποιοί, Έλληνες και ξένοι. Μέσα στα χρόνια, έχετε βάλει τη δική σας υπογραφή στον χώρο αυτό μέσα από τις συνεχείς επιτυχίες. Πώς διατηρεί κάποιος στο ακέραιο αυτή τη θέση και για τόσο πολύ καιρό; Πώς φαίνεται στα μάτια σας η σχετική αυτή δημοσιότητα; Δεν ξέρω να σας πω. Υπακούω στις μέσα μου φωνές. Με παίρνουν από το χέρι και με οδηγούν. Ποτέ δεν αισθάνθηκα πετυχημένη, διάσημη… Μάλλον γελώ με αυτές τις έννοιες. Η μουσική δεν βρίσκεται στην υπηρεσία μου για να τη «χρησιμοποιώ». Εγώ βρίσκομαι στη δική της υπηρεσία. Καθημερινή άσκηση, καθημερινή μελέτη. Ώρες ώρες, έχω την αίσθηση -εκεί που εμφανίζονται τα λεγόμενα υπαρξιακά- ότι έχω έρθω στη ζωή απλώς για να μελετήσω μουσική. Κι αυτό με χαροποιεί, με κάνει να νιώθω πλήρης. «Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί στη σκηνή…» που λέει και το τραγούδι για όσο μας πάει η σκηνή. Μετά, δεν έχω ιδέα!

Κάποια στιγμή που έχετε περάσει στον χώρο αυτό –από τις οποίες αργότερα θα τις ονομάσουμε καθοριστικής σημασίας; Ναι είναι πολλές, άλλες ευχάριστες κι άλλες δυσάρεστες έως και τραγικές. Θα σταθώ μόνο στο μήνυμα μιας νεαρής μητέρας πριν από μερικά χρόνια στην εκπομπή: «Εδώ και δύο χρόνια σε ακούμε καθημερινά με την τρίχρονη κόρη μου Βικτώρια. Συμπίπτει η εκομπή σου με την ώρα της θεραπείας της. Η ιατρική, αλλά η μουσική και η δική σου αύρα βοήθησαν να ξεπεράσει το παιδί μου τη λευχαιμία και να είναι σήμερα υγιής! Σ’ ευχαριστούμε». Ακόμη βουρκώνω… Αποκορύφωμα του καλλιτεχνικού πνεύματος που έχετε στο ιστορικό σας, είναι η συγγραφή του βιβλίου «Το φεγγαράκι δεν ήταν ποτέ χάρτινο». Έχετε δηλώσει ότι ο σκοπός αυτού του βιβλίου είναι συγκεκριμένος καθώς επίσης και ότι ανήκει σε πολύ συγκεκριμένους ανθρώπους. Πείτε μας δυο λόγια γι’ αυτό. Αυτό είναι το δεύτερο παιδάκι μου! Το παίδευα και με παίδευε πέντε χρόνια. Είχα επιλέξει 30 προσωπικότητες από τον χώρο του ελληνικού τραγουδιού, θα μπορούσαν να είναι 130 αλλά ο χρόνος πίεζε. Προσπάθειά μου ήταν να αναδείξω κάποιες πτυχές –τις πιο πολλές φορές άγνωστες στο ευρύ κοινό όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων- της καλλιτεχνικής τους υπόστασης. Το λεύκωμα μετά εμπλουτίστηκε με λόγια δικά μου και σκίτσα μιας αγαπημένης πρώην μαθήτριάς μου (της Κατερίνας Ιωαννίδου) ενώ το ονειρικό εξώφυλλο ανήκει στην επίσης μαθήτριά μου Νεφέλη Κεντώνη. Το ταξίδι μέχρι να τυπωθεί ήταν συναρπαστικό, περιπετειώδες. Δουλέψαμε ώρες ατελείωτες μαζί με την εκδότριά μου Αγγελική Ριαλά των εκδόσεων Ακτίς και το αποτέλεσμα όχι απλώς με ικανοποιεί αλλά το βλέπω και νιώθω περήφανη.

Andrew Michael

O Andrew, CEO της Funifi, παραμένει προσγειωμένος γερά στο έδαφος με το παιδί μέσα του να σκέφτεται συνέχεια τρόπους με τους οποίους θα κάνει τον κόσμο ένα λιγότερο βαρετό μέρος. Μέχρι τώρα, μπορούμε να πούμε ότι τα καταφέρνει μια χαρά.

Φανταζόσουν μεγαλώνοντας ότι οι πληροφορίες κάποια μέρα θα ήταν τόσο “εκεί έξω” για τον οποιονδήποτε;

Υπάρχει μια έντονη τάση για τη δημιουργία startups. Είναι μια φούσκα που θα σκάσει σύντομα ή αυτό είναι το μέλλον;

Σαν παιδί που γεννήθηκε μετά το 1980, όταν ξεκινούσε η εποχή της πληροφορίας, είναι δύσκολο να φανταστώ μια εποχή που ο κόσμος της πληροφορίας δεν ήταν στη διάθεσή μας! Η φαντασία μου βέβαια, πάντοτε εμπλουτιζόταν και από τις δημοφιλείς ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Πιστεύω ότι αν θες να δεις το μέλλον, πρέπει να δεις μια sci-fi ταινία. Τα smartphones, τα αυτοκίνητα χωρίς οδηγούς, τα γυαλιά εικονικής πραγματικότητας, είναι μόνο κάποια από τα πράγματα που παράγονται σήμερα αλλά πριν μερικά χρόνια θεωρούνταν προϊόντα επιστημονικής φαντασίας! O ιδρυτής του The Imaginary Foundation το έθεσε καλύτερα: “To imagine is to perceive many potential futures, select the most delightful possibility, and then pull the present forward to meet it”. Θεωρώ ότι είναι υποχρέωσή μας να συνεχίσουμε να φανταζόμαστε τι είναι δυνατό και συνεχώς να σπρώχνουμε το παρόν μπροστά έτσι ώστε να συναντήσει το μέλλον.

Είναι το μέλλον. Υπάρχει μια τεράστια συζήτηση για τα startups και τη “φούσκα” στην οποία βρισκόμαστε τώρα. Είναι φυσικό να πιστεύει κανείς ότι βρισκόμαστε σε μια φούσκα, αν κρίνουμε κι από τις αξιολογήσεις που παίρνουν κάποιοι από τους τωρινούς “μονόκερους”, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά ούτε θα είναι και η τελευταία. Μπορεί να υπάρξει σύντομα μια διόρθωση στις αγορές, αλλά αυτό που είναι σημαντικό να καταλάβουμε είναι ότι κάθε φορά που προχωράμε μπροστά και “αναρρώνουμε” από μια διόρθωση, πολλές εταιρείες γίνονται ακόμα πιο πετυχημένες, οδηγούμενες από την τεχνολογία. Το 2003, υπήρχαν 6 εταιρείες στο top 100 του Fortune 500, σήμερα υπάρχουν 17. Ποιες δεξιότητες χρειάζεται ένας καλός entrepreneur; Starting a startup is hard… Starting a startup is hard! To πρώτο πράγμα που χρειάζεται ένας entrepreneur για να πετύχει είναι να περιτριγυρίζεται από φοβερούς ανθρώπους. Υπάρχουν συνεχώς σκαμπανεβάσματα και το να έχεις γύρω σου τους σωστούς ανθρώπους, μπορεί να σου δώσει πίστη κι ελπίδα ακόμα κι όταν δεν θα έπρεπε να έχεις καμία!! Το δεύτερο που χρειάζεται πιστεύω είναι το να είσαι ανυπόμονος και να μην περιμένεις τα πράγματα να γίνουν από μόνα τους, πρέπει να βγαίνεις εκεί έξω και να τα πραγματοποιείς εσύ ο ίδιος! Και... πρέπει να έχεις και λίγες αυταπάτες, κανένας λογικός άνθρωπος όταν ζυγίζει τα ρίσκα και τον φόρτο της δουλειάς δεν θέλει να ξεκινήσει τη δική του επιχείρηση! Ξεκινώντας, δεν έχεις όλες τις απαντήσεις αλλά αρκεί να πιστεύεις ότι θα τις βρεις!

ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ ΛΙΑΛΙΑΡΗ

AVANT

"Starting a startup is hard" Ξεκινώντας τη Funifi, ήσασταν έτοιμοι για την τόση ανταπόκριση που είχε;

Ποια είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που συναντά κάποιος που θέλει να ασχοληθεί με αυτό τον χώρο στην Κύπρο; Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η έλλειψη έμπειρων startup entrepreneurs οι οποίοι πραγματοποιήσαν με επιτυχία την “έξοδο” τους από τις δικές τους επιχειρήσεις ώστε να μάθουμε από αυτούς. Υπάρχει ένα σοβαρό γνωσιακό κενό που πρέπει να γεφυρωθεί ώστε τα startups να ανθίσουν στην Κύπρο. Η πρόσβαση στο κεφάλαιο και το μέγεθος της αγοράς είναι δύο πράγματα που έρχονται συχνά από άλλους οπότε δεν θεωρώ ότι είναι πρόβλημα. Η Κύπρος μπορεί να θεωρηθεί ως μια εξαιρετική αγορά για να ξεκινήσεις κάτι και λόγω του μεγέθους της σε αναγκάζει να έχεις έναν διεθνή τρόπο σκέψεως. Η πρόσβαση στο κεφάλαιο επίσης δεν είναι πρόβλημα όταν μπορείς να δημιουργήσεις ένα προϊόν που έχει πραγματική αξία. Το κεφάλαιο θα έρθει μόνο του. Προς το παρόν, υπάρχουν περισσότεροι εγκεκριμένοι “επιχειρηματικοί άγγελοι” επενδυτές παρά startups.

GARDE

H Funifi απέχει αρκετά από την επιτυχία. Βρισκόμαστε σε σωστή τροχιά μεν, αλλά έχουμε ακόμα μακρύ δρόμο μπροστά μας. Το να αυξήσεις το κεφάλαιο σίγουρα είναι ένας στόχος αλλά όχι αυτοσκοπός, και αυτό πρέπει να το κατανοήσουν όλες οι startup επιχειρήσεις. Η επιτυχία είναι κάτι που συχνά παρερμηνεύεται στα media. O μόνος τομέας που μπορώ να πω ότι πραγματικά έχουμε πετύχει –και το κομμάτι για το οποίο είμαι πολύ περήφανος- είναι η ομάδα που έχουμε στελεχώσει και το πάθος που όλοι μοιραζόμαστε για να δούμε το όραμά μας να πραγματοποιείται. Mε αφορμή αυτό, να πω ότι έχουμε αγγίξει σημαντικούς στόχους στην πορεία μας και είμαστε περήφανοι που έχουμε μαζέψει $700,000, λανσάραμε το Funifi DO και που αποκτήσαμε 70,000 χρήστες, με μεγάλες συνεργασίες με εταιρείες όπως η Amazon και η Unilever. Το πιο πρόσφατο μας επίτευγμα είναι το λανσάρισμα της εφαρμογής Pouch, η οποία θα βοηθά τους γονείς να χειρίζονται καλύτερα το χαρτζιλίκι των παιδιών τους. Έχουμε μάθει πολλά τα τελευταία 2 χρόνια, κι έχουμε προχωρήσει πολύ, αλλά έχουμε πολύ δρόμο ακόμη μπροστά μας να διανύσουμε! Στη φιλοσοφία σας, θεωρείτε σημαντικό το να κρατάμε “ζωντανό” το παιδί μέσα μας, σωστά; Ένας σοφός άνθρωπος είπε κάποτε “μην παίρνεις τη ζωή πολύ στα σοβαρά αλλιώς δεν θα βγεις ζωντανός από αυτήν”. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην χάσουμε ποτέ το παιδί μέσα μας. Μεγαλώνοντας έχουμε μια ατρόμητη φύση όπου πιστεύουμε ότι όλα είναι εφικτά, κι αυτό είναι κάτι στο οποίο πρέπει να στηρίζονται όλοι οι entrepreneurs. Σίγουρα θα υπάρξουν στιγμές όπου κάποιοι θα πουν ότι τρέφεσαι με αυταπάτες και ίσως τις περισσότερες φορές να έχουν δίκαιο αλλά αν όλοι σκεφτόμασταν λογικά για τα πάντα, τίποτα δεν θα γινόταν και ο κόσμος μας θα ήταν ένα πολύ βαρετό μέρος!

Πώς βλέπεις τον κόσμο των startups σε 3 χρόνια; Είναι δύσκολο να προβλέψεις πώς θα είναι ο κόσμος των startups σε 3 χρόνια αλλά αυτό που μπορείς να προβλέψεις είναι ο ρυθμός με τον οποίο συμβαίνουν οι αλλαγές και η ανάπτυξη της τεχνολογίας. Μέχρι τώρα χρησιμοποιούσαμε την τεχνολογία για να λαμβάνουμε χρήσιμες πληροφορίες όταν τις χρειαζόμαστε. Η επόμενη γενιά startups και τεχνολογίας θα πάρει μια κατεύθυνση προς την τεχνητή νοημοσύνη. Οι εφαρμογές θα γίνουν ακόμα εξυπνότερες, θα αναγνωρίζουν τις κινήσεις μας, και η τεχνολογία θα διαχειρίζεται τη ζωή μας αθόρυβα στο background, χωρίς να χρειάζεται να σηκώσουμε το τηλέφωνο ή να ανοίξουμε το laptop. Οι συσκευές μας θα μας δίνουν τις πληροφορίες πριν καν εντοπίσουμε ότι έχουμε την ανάγκη, τύπου “έχεις meeting στις 4, να έχεις φύγει μέχρι τις 3 γιατί κάνουν οδικά έργα και έχει κίνηση. Επίσης, μην ξεχάσεις να πάρεις ομπρέλα γιατί υπάρχει 90% πιθανότητα να βρέξει το απόγευμα!”. Είμαι πολύ θετικός για το ότι είμαστε πολύ κοντά στη στιγμή όπου θα σκεφτόμαστε κάτι και θα το βλέπουμε να παίρνει σάρκα και οστά μπροστά στα μάτια μας! Kαι ο Andrew σε 3 χρόνια; Βλέπω τον εαυτό μου και τη Funifi, να έχουμε αναπτυχθεί σε μεγάλο βαθμό έτσι ώστε να καθόμαστε σε ένα από τα πολλά γραφεία που θα έχουμε ανοίξει σε διάφορα μέρη του κόσμου και να φανταζόμαστε το μέλλον για να διαμορφώσουμε το παρόν!

Η Ξ

ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΡΓΙΝΙΑ ΣΑΚΚΑ

Ένας αξιοπρεπής Πάρις Σε μια συζήτηση για το μέλλον, το θέατρο και τις υπογραφές, ο Πάρις Ερωτοκρίτου μιλά για τη δουλειά του. «Τι σε εμπνέει;», τον ρωτώ κάποια στιγμή. «Αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη λέξη έμπνευση, τότε εκείνο που με εμπνέει είναι η προσπάθεια δημιουργίας ζωντανού θεάτρου», μου απαντά.

«Ένας Αξιοπρεπής γάμος». Πώς ο Μπέρτολτ Μπρέχτ με το θεατρικό του συνδέεται με την κοινωνία σήμερα; Εγώ νομίζω συνδέεται πάρα πολύ με την κοινωνία, τουλάχιστον την Κύπρο του σήμερα και είναι εκπληκτικό γιατί γράφτηκε το 1919, σχεδόν πριν 100 χρόνια. Όταν το διάβασα, βρήκα πολύ αναγνωρίσιμες τις καταστάσεις και τις σχέσεις των χαρακτήρων. Στον σύγχρονο κόσμο οι σχέσεις ενός ζευγαριού, είναι πράγματα τα οποία ασχέτως χώρας ή κοινωνίας έχουν κάποια βασικά χαρακτηριστικά που μπορούμε να αναγνωρίσουμε όλοι. Εμείς το έργο το διαβάσαμε από την πλευρά της αγάπης και όταν μιλάς για αγάπη, μιλάς και για απώλεια. Μπορεί να πει κανείς ότι το έργο πραγματεύεται το αδιέξοδο των σχέσεων ή του γάμου. Εμείς όμως ανακαλύψαμε ότι υπάρχει κάτι πιο ‘ζεστο’ σε αυτό το έργο. Δεν επικεντρωθήκαμε στο αδιέξοδο του γάμου ή της σχέσης, αλλά το πώς ο περίγυρος, που έχει και αυτός τα δικά του θέματα πολλές φορές, δεν αφήνει δύο ανθρώπους να εκφραστούν και να ωριμάσουν (to grow, όπως λένε και οι Άγγλοι) και να αγαπήσουν. Μέσα στο έργο παίζουν 9 χαρακτήρες, και αν το αναλύσεις βλέπεις ότι υπάρχουν 4 ζευγάρια και ένας ελεύθερος άντρας, τα οποία είναι σε διαφορετικές φάσεις της ζωής και της σχέσης τους. Και έτσι όπως το διαβάσαμε, το έργο αντικατοπτρίζει -κάπως μεγεθυμένα- την εξελικτική πορεία μιας σχέσης.

Το ανέβασα γιατί όταν το διάβασα πριν 2 χρόνια συνδέθηκα μαζί του. Δεν μπορώ να πω ότι το ανεβάζω επειδή δεν ξανανέβηκε, αλλά μου αρέσει το γεγονός ότι πρώτη φορά παρουσιάζεται στην Κύπρο. Όσο αφορά την ‘πρωτοτυπία’, παλαιότερα έμπαινα στις πρόβες με μια συγκεκριμένη ιδέα και προσπαθούσα να υλοποιήσω εκείνη ακριβώς την ιδέα. Κάποιες φορές υλοποιείτο, κάποιες άλλες όχι όπως ακριβώς την φανταζόμουν και είχα θέμα με αυτό, μέχρι που κατάλαβα ότι δεν είχε να κάνει με το αν οι ηθοποιοί ήταν καλοί ή κακοί ή αν η ιδέα ήταν καλή ή κακή. Απλά μια ιδέα πρέπει να είσαι έτοιμος να την αφήσεις να αλλάξει στις πρόβες. Άρα πρέπει να αφεθείς, να επηρεαστείς και εν τέλει να αλλάξεις από όλο το γκρουπ: τους ηθοποιούς και τη δημιουργική ομάδα. Παρακινώ τους ηθοποιούς να φέρνουν πράγματα στην πρόβα τα οποία εγώ βλέπω, και προσπαθώ εκείνα τα πράγματα να τα μεγαλώσω, να τα εξελίξω, κάποιες φορές να τα απορρίψω ή να τα αλλάξουμε, άρα μιλάμε για μια διαδικασία που είναι πιο οργανική. Στην αίτηση που έκανα για χρηματοδότηση, η περιγραφή της πρότασης, είναι μια πολύ ωραία περιγραφή, με έναν άξονα πολύ συγκεκριμένο, ο οποίος δεν έχει καμιά σχέση με την παράσταση που κάνουμε τώρα. Είναι εντελώς διαφορετική γιατί, εκείνη ήταν μια πρόταση η οποία έπρεπε να μπει στο χαρτί, έπρεπε να μπει πιο πολύ ο νους, ενώ η παράσταση είναι κάτι στο οποίο δεν μπαίνει μόνο ο νους, αλλά μπορεί να πει κάποιος η καρδιά σου, η ψυχή σου. Προτιμώ να δουλεύω στη βάση μιας αμφίδρομης σχέσης, μιας ανταλλαγής. Τότε εσύ καλείσαι να καθοδηγήσεις και όχι να προαποφασίσεις για το έργο, γιατί σε τρέφουν οι άλλοι καθημερινά, γιατί βλέπεις ή καλύτερα σου δείχνουν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι με τους οποίους δουλεύεις μαζί πού μπορεί να πάει το έργο. Άρα δεν επιβάλλω μια ιδέα που έχω στο μυαλό μου, όσο καλή και να νομίζω πως είναι. Η οποιαδήποτε ιδέα καλύτερα είναι να επηρεαστεί από τα υπόλοιπα 10-15 άτομα που δουλεύουν μαζί σου.

Το έργο έχει ανέβει ελάχιστες φορές! Το είδατε σαν μια πρόκληση; Σας έδωσε τη δυνατότητα να δημιουργήσετε και να πρωτοτυπήσετε βάζοντας τη δική σας υπογραφή στο έργο;

AVANT

Πιστεύετε ότι την «υπογραφή» σας τη συνθέτουν όλοι οι συνεργάτες σας; Σίγουρα! Υπάρχω μέσα από τις σχέσεις μου. Άρα ενδεχομένως και η δουλειά που τυπικά πιστώνεται σε μένα, είναι προϊόν της σχέσης μου, σαν δημιουργού με τους ηθοποιούς και της δημιουργικής ομάδας - του Φώτη Νικολάου και της Βασιλικής Αναστασίου. Η υπογραφή μου είναι η υπογραφή μας, θα έλεγα. Ή είναι μια υπογραφή που το χέρι μου το κινούν άλλα 15 άτομα. Όλοι θέλουμε να ξεχωρίζουμε μέσα από τη δουλειά μας. Η δική σας υπογραφή ποια θεωρείτε ότι είναι; Η συνεργασία με τον Ντέκλαν Ντόνελαν επηρέασε τη συμπεριφορά σας ως σκηνοθέτη; Ήταν καθοριστική και ήταν από αυτόν που πήρα το μεγάλο μάθημα της ευελιξίας και την προσπάθεια τα πράγματα να γίνονται οργανικά, παρά να επιβάλλεται μια εγκεφαλική ιδέα πάνω σε ένα έργο. Από εκείνον κατάλαβα τη διαφορά του ζωντανού θεάτρου από το νεκρό θέατρο ή το εγκεφαλικό θέατρο. Εμένα δεν με αφορά να κάνω εγκεφαλικό θέατρο.

GARDE

Δεν είναι η αφετηρία μου να ξεχωρίζω μέσα από τη δουλειά μου. Αφετηρία μου είναι να είμαι πιστός και όσο αληθινός σε αυτό που νομίζω πως είναι ο εαυτός μου αλλά και στην ποιότητα της δουλειάς. Και επίσης στα ρίσκα. Να μπορείς να παίρνεις ρίσκα. Βέβαια από την άλλη εγώ δεν πολυσκέφτομαι τα ρίσκα γιατί τη δεδομένη στιγμή υπερισχύει η αγάπη για τη δουλειά, τη διαδικασία και τους συνεργάτες μου. Με αυτή την έννοια. Και πάλι δεν θα χρησιμοποιούσα τη λέξη «ξεχωρίζω» αλλά θα το περιγράψω ως το να είμαι και να αισθάνομαι ζωντανός σε μια δουλειά και κατ’ επέκταση και στη ζωή εκτός της πρόβας. Αυτή είναι η αφετηρία μου: Να είμαι ζωντανός ως προς εκείνο που ξεκινώ να δημιουργώ. Όταν κάτι είναι νεκρό, με πνίγει.

"Προτιμώ να δουλεύω στη βάση μιας αμφίδρομης σχέσης, μιας ανταλλαγής."

Η Ξ

ΑΠΟ ΤΟN ΚΙΜΩΝΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟ

moufflon

Θα μας πείτε δυο λόγια για την ιστορία του βιβλιοπωλείου και το πώς δημιουργήθηκε; Ξεκίνησε σαν γενικό βιβλιοπωλείο για αναγνώστες όλων των ηλικιών, με ιδιαίτερη όμως έμφαση σε αγγλικούς και αγγλόφωνους τίτλους. Στόχος μας ήταν -και είναι- να προτρέπουμε τους ανθρώπους να ανατρέχουν πότε-πότε στο παρελθόν και να ρίχνουν μια πεταχτή ματιά στα βιβλία μιας άλλης εποχής. Μια ταπεινή υπενθύμιση ότι δεν είναι μόνο οι πιο καινούριοι τίτλοι και τα φετινά βραβεία.

πίνοντας καφέ στο πιο ιδιαίτερο βιβλιοπωλείο της Λευκωσίας

Τι σημαίνει το βιβλίο για έναν άνθρωπο όπως εσείς που ζείτε κυριολεκτικά μέσα σε αυτά; Τα βιβλία είναι το παν. Δεν νομίζω να μπορούσα να υπάρξω χωρίς αυτά. Μπορεί και να μπορούσα. Όπως και να έχει, το βιβλίο είναι ένα ορθάνοιχτο κανάλι με το παρελθόν, μια συχνότητα. Όπως επίσης και ένας καλός τρόπος για τους ανθρώπους να διατηρούν μια συνεχή επικοινωνία με το εδώ και τώρα. Ένας από τους λόγους που παρατηρείται η κατιούσα στην πώληση των βιβλίων είναι και ο ερχομός του ηλεκτρονικού βιβλίου. Πόσο ανταγωνιστικός είναι τώρα πια ο χώρος του βιβλίου; Δεν είναι ότι ο κόσμος του βιβλίου είναι ανταγωνιστικός. Στην ουσία έχει να κάνει με την τεχνολογία. Είναι αλήθεια πως με την άφιξή του, το

ηλεκτρονικό βιβλίο έστρεψε την προσοχή των ανθρώπων μακριά από το υλικό προϊόν, τη σωματικότητά του. Είναι και ο χρόνος. Σήμερα ο κόσμος βιάζεται, θέλει να γίνονται όλα αστραπιαία. Όμως εκεί που φαινόταν πως το παραδοσιακό βιβλίο ήταν έτοιμο να παραδοθεί, το λεγόμενο «εικαστικό βιβλίο» εμφανίστηκε πιο δριμύτερο από ποτέ – ένα ενδιαφέρον στοιχείο του οποίου είναι και η επιστροφή σε παλαιότερες τεχνικές δημιουργίας βιβλίων (παρεμπιπτόντως, αν θέλετε πηγαίνετε μια βόλτα στην έκθεση εικαστικού βιβλίου στο σπίτι του Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου). Ας μην παραβλέπουμε και το γεγονός ότι η ίδια η Amazon πρόσφατα άνοιξε το πρώτο της «βιβλιοπωλείο» βιβλιοπωλείο στο Σιάτλ. Κάτι θα σημαίνει αυτό. Μέσα σε αυτούς τους τοίχους κρύβονται τόσες πολλές ιστορίες. Κάποιες φαντασίας, κάποιες μυστηρίου, κάποιες άλλες ρομαντικού μυθιστορήματος ή τρόμου. Ποιες οι δικές σας αγαπημένες ιστορίες και γιατί; Το βιβλιοπωλείο φέρνει βιβλία που έχουν να κάνουν με την Κύπρο, ανεξάρτητα από τη γλώσσα στην οποία είναι γραμμένα. Εμένα προσωπικά μου αρέσει που και που να διαβάζω λίγη λογοτεχνία. Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια για το βιβλιοπωλείο σας; Η νέα γενιά θα αναλάβει τα ηνία; Θα συνεχιστεί η παράδοση; Εννοείται πως θα ήθελα να συνεχιστεί η παράδοση. Θα με χαροποιούσε ιδιαίτερα να έβλεπα νέους ανθρώπους εδώ στο Μούφλον, να πέρναγε κάποια στιγμή στα χέρια της τωρινής γενιάς. Το βιβλιοπωλείο είναι μια ανάγκη για όλες τις κοινότητες, αφού διαθέτει τη μαγική εκείνη ιδιότητα να ενδυναμώνει την ίδια την αίσθηση – φθίνουσα, κατά την ταπεινή μου άποψη – της κοινότητας.

Πότε άνοιξε το βιβλιοπωλείο; Το βιβλιοπωλείο άνοιξε το 1967.

"Το βιβλιοπωλείο είναι μια ανάγκη για όλες τις κοινότητες, αφού διαθέτει τη μαγική εκείνη ιδιότητα να ενδυναμώνει την ίδια την αίσθηση – φθίνουσα, κατά την ταπεινή μου άποψη – της κοινότητας."

AVANT

GARDE

#staytrue #staytrue #staytrue

AVANT

λέει το Ballantine’s κι εμείς συμφωνούμε!

To πιο σημαντικό είναι να μένεις αληθινός, και κυρίως να είσαι πιστός σε αυτό που είσαι. Αυτά ήταν και τα λόγια που έλεγε συχνά ο George Ballantine “μείνετε πιστοί και η αριστεία θα είναι πάντα στο πλευρό σας”. To Βallantine’s, γιορτάζοντας αυτή τη φιλοσοφία με τις #staytrue ιστορίες, γιορτάζει τους ανθρώπους που προσπαθούν να προσφέρουν στον κόσμο κάτι διαφορετικό και παραμένουν πιστοί στην ιστορία τους. Στις 16 Σεπτεμβρίου, το Ballantine’s Cyprus γιόρτασε μια ιστορία από την Κύπρο με ένα μοναδικό πάρτυ στον χώρο της Μουσικής Σκηνής Εξάντας. Η ιστορία ανήκε στον street artist Paparazzi, που επιμελήθηκε το εξώφυλλο στο τεύχος που κρατάτε, μία ιστορία ενός καλλιτέχνη που θέλει να αλλάξει τον κόσμο και να τον κάνει όσο πιο χρωματιστό μπορεί! Η ομάδα της Αvant Garde ήταν εκεί φυσικά, χορεύοντας με τις μουσικές των djs Chris Blenda και dj K. με Ballantine’s cocktails στο χέρι! Φωτογραφηθήκαμε και στο πρωτότυπο photobooth όπου μπορούσες να ζωγραφίσεις στη φωτογραφία ό,τι ήθελες με ένα “μαγικό” σπρέι και να βάλεις την υπογραφή σου! Μετά το πάρτυ δηλώνουμε πια έτοιμοι να συνεχίσουμε να γράφουμε τη δικιά μας αυθεντική ιστορία!

GARDE

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΛΕΙΩ ΤΗ ΣΤΗΛΗ-ΣΤΡΙΑ

AVANT

Ποιοι είστε, τέλος πάντων;!! Είμαστε ο Πρόδρομος Συγκρασίτης και η Άννη Μιχαηλίδη, δύο “πόλα σέλα” visual artists. Δημιουργήσαμε την ομάδα ΠΟΛartΣΕΛΑ με σκοπό την πειραματική επέμβαση/παρέμβαση σε διάφορες μορφές τέχνης. Μέρος της δημιουργικής ομάδας είναι και ο στενός μας συνεργάτης και φίλος Κωνσταντίνος Συρίμης, ο οποίος είναι animator. Μια φορά κι έναν καιρό… μπροστά σε ένα γιγαντιαίο παράθυρο, σε μια εσωτερική αυλή ενός αναπαλαιωμένου κτιρίου, προέκυψε η έμπνευση από το ερώτημα του πώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αυτό το παράθυρο ως κενός καμβάς που ζωντανεύει και επηρεάζει τον περιβάλλοντα χώρο του. Έτσι έγινε η αρχή για τον πειραματισμό μας με το art projection mapping. Χρησιμοποιούμε βιντεοπροβολείς, με το animation να χαρτογραφείται πάνω σε οποιαδήποτε επιφάνεια, μετατρέποντας έτσι κοινά αντικείμενα οποιουδήποτε σχήματος ή διαστάσεων σε διαδραστικές οθόνες. Ο συνδυασμός του projection mapping και του animation προσδίδει μια σουρεαλιστική πνοή αντίληψης και ζωντάνιας στο ίδιο το αντικείμενο και το χώρο. Τόσο πολύ θέλετε να αλλάξετε την πραγματικότητα; Η πραγματικότητα είναι διαφορετική για τον καθένα μας. Ωστόσο, η κοινή πραγματικότητα όλων μας εμπεριέχει υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία, σκέψεις, σχέδια και όνειρα. Εμείς δεν επιθυμούμε να αλλάξουμε την πραγματικότητα, αντίθετα, θέλουμε να την εμπλουτίσουμε με τις δικές μας διαπιστώσεις και αναζητήσεις. Είμαστε μέρος αυτής και το ΠΟΛartΣΕΛΑ είναι ένα μέσο που μας βοηθά να εκφραστούμε και να αντιληφθούμε την πραγματικότητα που πολλές φορές είναι “έξω” από μάς...

GARDE

Γιατί (το τόσο ενδιαφέρον, αλήθεια!) ΠΟΛartΣΕΛΑ; Η χρήση της φράσης “πόλα σέλα” έχει συνήθως χαρακτήρα σαρκαστικό και καθημερινό, αυθόρμητο. Το “πόλα σέλα” ετυμολογείται ως “απ’ όλα σε όλα”. Για εμάς είναι λέξη-κλειδί και αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς μας, καθώς ως έκφραση χρησιμοποιείται, για να μην μακρηγορεί ή φλυαρεί κανείς. Στη δουλειά μας αντικατοπτρίζει το μεγάλο φάσμα των ενδιαφερόντων μας! Αν είχατε την ελευθερία να επιλέξετε ένα οποιοδήποτε δημόσιο αντικείμενο της πρωτεύουσας -ένα δρόμο, ένα γλυπτό, μια πινακίδα, ένα κτίριο, οτιδήποτε!- και να το χαρτογραφήσετε, ποιο θα ήταν αυτό και πώς θα το μεταλλάσσατε; Κάθε αντικείμενο/κτίριο έχει τη δική του ιστορία, που επηρεάζει την εποχή, την κοινωνία, τον τρόπο σκέψης, αντίληψης, ακόμη και το μέλλον... Η διαμόρφωση της Νεκρής Ζώνης, που υπενθυμίζει την ιστορική σκληρότητα του κοινωνικού, πολιτικού και πολιτιστικού διαχωρισμού, είναι μια πρόκληση για κάθε καλλιτέχνη... άρα, και για μας. Φανταστείτε μια προβολή που θα “χαρτογραφούσε” αυτή τη Ζώνη χωρίς τοίχους, οδοφράγματα, βαρέλια, στρατιωτικά φυλάκια και συρματοπλέγματα, προβάλλοντας μια εναλλακτική πραγματικότητα του χώρου, με ελεύθερη δίοδο/πέρασμα από τη μια πλευρά στην άλλη, μια ειρηνική εικόνα, η οποία έστω για λίγο θα προσφέρει αίσθημα ελευθερίας. Φανταστείτε τη Νεκρή Ζώνη να γεμίζει λουλούδια, κόσμο, παιδιά που παίζουν, φωνές, χρώματα... που περιδιαβαίνουν στην άλλη πλευρά. Ταυτόχρονα, η ίδια προοπτική να μεταφέρεται και στα κτίρια, προβάλλοντας εικόνες που δίνουν την αίσθηση της ελευθερίας, της ανακούφισης. Μια δυνατότητα δηλαδή, έστω και “οπτικά”, να προσπεραστούν εκείνα τα εμπόδια.

Με τι καταπιάνεστε αυτή την περίοδο; Αυτή την περίοδο επικεντρωνόμαστε στη δημιουργία του δεύτερου μέρους του έργου «ΝΟ. ΕΧΙΤ.», το οποίο παρουσιάσαμε στην ομαδική έκθεση σύγχρονης τέχνης «Visions of Existence» στο Ε.ΚΑ.ΤΕ τον περασμένο Σεπτέμβρη. Ταυτόχρονα, πειραματιζόμαστε με ένα διαφορετικό συνδυασμό βιντεοπροβολής, που περιλαμβάνει ένα είδος οφθαλμαπάτης (optical illusion) και παραστατικής τέχνης (performance art). Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ενδιαφέρουσα δουλειά των ΠΟΛartΣΕΛΑ, απευθυνθείτε στη σελίδα τους: https://www.facebook.com/POLARTSELA

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΤΕΜΗ ΨΑΘΑ

φρύδι στο άκουσμα του ονόματός μου. Σοβαρά τώρα, δε μιλάμε για κανένα τόσο ασυνήθιστο ή αστείο όνομα. Δεν είναι καν τόσο δύσκολο να το θυμάται κανείς.

ξεκάθαρο το ότι το όνομα είναι Αρτέμης και όχι Βαθθούλης, ούτε Αντώνης, ούτε Λευτέρης, αλλά Αρτέμης. Για κάποιο λόγο το Αρτέμης δεν τους κάθεται. “Θα σε λέω *κάτι-κάτι*”. Νιώθουν την ανάγκη να με λένε “Αρτεμάκη”, φανερά εμπνευσμένοι από μία άλλη καλτ στιγμή της ποπ-κουλτούρας μας, το “Βουράτε Γειτόνοι”. (ΟΧΙ!) Υπάρχει και το “Μάκης” το οποίο επίσης τερματίζεται πριν καν ειπωθεί. Σαν γραφίστας, έχω δεχτεί μέχρι και γραφιστικές καθοδηγήσεις από μη-γραφίστες για το πώς να σχεδιάσω το λογότυπό μου για να διαβάζεται ART-emis (επειδή, τέχνη). Από την άλλη όμως, το όνομα που ξεφεύγει λίγο από το να είναι “συνηθισμένο”, λειτουργεί κάπως σαν προσωπική μαρκίζα, σαν μέρος ενός αναπόφευκτου, μεταφορικού personal branding που, πέραν του ονόματός μας, καλούμαστε όλοι να το κτίσουμε με ό,τι έχουμε, με ό,τι μας κάνει αυτό που είμαστε. Πολλά μικρά και καθημερινά πράγματα επηρεάζονται από το “πώς σε/με λένε” από το όνομα που ενδεχομένως να “κουβαλά” ο καθένας, με τρόπο που δεν ξέρω αν θα μπορούσα να καταλάβω αν αντί για Αρτέμη με έλεγαν Ανδρέα, Γιώργο ή Γιάννη. Σίγουρα δεν θα είχα την υπέροχη συλλογή με τα λάθος ονόματα, και σίγουρα το Γιώργος δεν θα συγχυζόταν με θηλυκό. Όπως πολύ σίγουρα δεν θα ήμουν (ο) Αρτέμης, ούτε στο όνομα αλλά και στη “χάρη”. Ha! Με λένε Αρτέμη.

Μετά έχουμε τα άτομα που επιμένουν πεισματικά να θέλουν να σου δώσουν ένα δικό τους όνομα. Μιλάμε για τις περιπτώσεις που έχει γίνει πια

Ήταν πολλές οι φορές που η πρώτη εντύπωσή μου για άτομα που γνώριζα επηρεαζόταν αρχικά από τα ονόματά τους. (Γιατί, let’s face it, είναι άτομα εκεί έξω που καταφέρνουν να αμαυρώσουν κάποια ονόματα για πολλούς συνονόματούς τους. Άδικο.) Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι το ίδιο ισχύει αντίστροφα και στην δική μου περίπτωση. Ήταν πολλές οι φορές που άτομα χαμογέλασαν (ή απλά γέλασαν), ξαφνιάστηκαν, συνoφρυώθηκαν, η σήκωσαν το ένα

Μέσα σε αυτά τα χρόνια έχω δημιουργήσει μια λίστα με ονόματα τα οποία έχω ακούσει κατά καιρούς αντί του δικού μου. Παραθέτω τα αγαπημένα μου: Βαθθούλης, Ανθούλης, Άδωνης, Αγαμέμνωνας, ΚΑΚΙΑΝΘΙΜΗΣ, Άραμεθ, Αρτόνης, και φυσικά υπήρχε και η μια καθηγήτρια γαλλικών που επέμενε να κάνει mashup του ονοματεπώνυμου μου και να με λέει “Ψαρτεμής”. Δεν θα μιλήσουμε καν για το τι γινόταν στα Starbucks στην Αμερική με το όνομά μου στα ποτήρια. Όταν μου ζητήσουν να “τους θυμίζω” τι είναι το όνομά μου, ακολουθεί το “ναι, θυμόμουν ότι ήταν κάτι παράξενο”.

Όσοι έχουν μεγαλώσει στα 80s και early 90s και είχαν μια κάποια επαφή με την ελληνική ποπ-κουλτούρα της εποχής, μάλλον θα θυμούνται έναν κύριο που ακούει στο όνομα Χάρρυ Κλυν. Κάποιοι ίσως να θυμούνται και ένα (εφιαλτικό για εμένα) “σκετσάκι” με τον τίτλο “Με λένε Αρτέμη”. Το 17-λεπτό κλιπάκι ζει στο youtube. Στο κλιπ ο Κλυν χλευάζει (με έναν διαχρονικά spot-on τρόπο) την αοριστία και “ακαταλαβοσύνη” της βαριάς “κουλτούρας” (η οποία, υπόψιν, παραμένει επίσης διαχρονικά “δήθεν”). Αλλά γιατί κύριε Κλυν· γιατί, ρωτάω τόσο εγώ, όσο και ο δεκάχρονος, ο δωδεκάχρονος, ο δεκαπεντάχρονος αλλά και ο φαντάρος εαυτός μου, έπρεπε να “σας λένε Αρτέμη”; Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά κι εμένα Αρτέμη με λένε.

Και όμως. Έχω πάει σε date όπου στα μέσα μου έγινε η ερώτηση “θύμισέ μου το όνομά σου;”. (Όχι, δεν υπήρξε άλλο ραντεβού). Πήγα σε συνέντευξη για δουλειά όπου μου είπαν “Μα δεν είσαι η Άρτεμις! Μα περιμέναμε την Άρτεμις.” (Ναι, πήρα την δουλειά). Απάντησα σε αμέτρητα emails “Δεν είμαι η κυρία Άρτεμις, είμαι ο Αρτέμης”. Τώρα πια, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, εγώ και η Beyoncé έχουμε “αξάν” πάνω από το é στα ονόματά μας. Η σύγχυση παραμένει όπως και να ‘χει. Επίσης, στο σουπερμάρκετ -σύμφωνα με τα κορίτσια στα ταμεία- πάντα ψωνίζω με την κάρτα μιας “κυρίας Άρτεμις”. Βλέπετε, αδύνατον να με λένε όντως Αρτέμη και να είναι δική μου.

Με Λένε Αρτέμη

AVANT

PB WINBANK 20x27.pdf

12/7/15

9:30 AM

CMY

GARDE

Behind the Mirror η βραβευμένη κυπριακή έμπνευση

«Παρά το ότι η ταινία δημιουργήθηκε κυρίως για ένα αμερικάνικο ακροατήριο, εντούτοις έχει σημασία και για τους Κύπριους» Δυο μήνες μετά την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στη Νέα Υόρκη, το βραβευμένο ψυχολογικό δράμα-θρίλερ Behind The Mirror παρουσιάστηκε στη μεγάλη οθόνη της Κύπρου τον Οκτώβριο με μεγάλη ανταπόκριση από το κυπριακό κοινό. Ένα από τα πιο συναρπαστικά στοιχεία της ταινίας όμως είναι ότι αποτελεί προϊόν έμπνευσης μιας ομάδας νέων και ταλαντούχων Κυπρίων. Σεναριογράφος, και ένας εκ των δυο εκτελεστικών παραγωγών της ταινίας Behind The Mirror είναι ο Νικόλας Δ. Σαμψών, Διευθύνων Σύμβουλος της Sampsonic Media. Ο δεύτερος εκτελεστικός παραγωγός είναι ο Σάββας Λιασής, Συνέταιρος και Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της “boutique” επενδυτικής εταιρείας Elements Capital Partners. Σκηνοθέτης και παραγωγός είναι ο Μίνως Παπάς, γιος του διεθνώς διακεκριμένου σκηνοθέτη Μιχάλη Παπά, και ιδρυτής της εταιρείας Cyprian Films, New York, με βάση τη Νέα Υόρκη. Τη μουσική της ταινίας ανέλαβε ο συνθέτης Γιώργος Καλλής, ο οποίος, μεταξύ άλλων, ανέλαβε την ενορχήστρωση για τις ταινίες Joy Division (EMI Music) και Gagarin: First In Space (Kremlin Films). Η ταινία έχει ήδη στις αποσκευές της 2 βραβεία για το 2015, με βραβεία Καλύτερου Θρίλερ στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μεξικού και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μανχάταν.

Το ψυχολογικό δράμα - θρίλερ εκτυλίσσεται γύρω από τον Εξέβιερ (τον οποίο υποδύεται ο Matt Hopkins), έναν τραυματισμένο συγγραφέα που μόλις έχει μετακομίσει σε μια μικρή πόλη στην πολιτεία της Νέας Υόρκης μαζί με τη γυναίκα του, Σάντρα (Daniela Mastropietro), και τα δυο τους παιδιά, επιδιώκοντας ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή. Ωστόσο, τα πράγματα αρχίζουν να πάνε στραβά όταν οι ντόπιοι τον παρενοχλούν λόγω των ενστάσεών του προς την οικοδομική ανάπτυξη της περιοχής. Η κατάσταση επιδεινώνεται όταν ο Εξέβιερ γνωρίζει ένα ξένο, ο οποίος τον παρασύρει σε μια σειρά από σαμανικές τελετές που περιλαμβάνουν παραισθησιογόνα, τα οποία τον εξαναγκάζουν να αντιμετωπίσει τους δαίμονές του. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής, γεννιέται ένας «σκιώδης» εαυτός, τον οποίο δυσκολεύεται να ελέγξει. Και καθώς αυξάνεται η πίεση από τον περίγυρό του, ο Εξέβιερ χάνει τον έλεγχο και οδηγείται σε μια δραματική σύγκρουση με την πόλη. Ο εκτελεστικός παραγωγός και σεναριογράφος Νικόλας Σαμψών εξέφρασε τον ενθουσιασμό του για την προβολή της ταινίας στην Κύπρο. «Παρά το ότι η ταινία δημιουργήθηκε κυρίως για ένα αμερικάνικο ακροατήριο, εντούτοις έχει σημασία και για τους Κύπριους», δήλωσε ο Σαμψών. «Μερικά από τα θέματα τα οποία πραγματεύεται το Behind The Mirror είναι η ελευθερία της έκφρασης, η χρήση ναρκωτικών, το bullying και η θρησκεία, όλα θέματα που αντιμετωπίζει και η κοινωνία μας. Είμαι σίγουρος ότι η ταινία είχε αντίκτυπο στο ακροατήριο, ενθουσίασε και ιντρίγκαρε το κυπριακό κοινό!”, πρόσθεσε. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ταινία επισκεφθείτε τη σελίδα της ταινίας στο Facebook: https://www.facebook.com/ btmmovie.

AVANT

GARDE

Ο διευθυντής του WRITE CY, συγγραφέας Max Sheridan, σημειώνει ότι το Κέντρο φιλοδοξεί να καταστεί χώρος καλλιέργειας και ανάπτυξης του σχετικά παραμελημένου στην Κύπρο μέσου γραπτής έκφρασης. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η προσπάθεια ενθάρρυνσης της νέας γενιάς συγγραφέων του νησιού. Επισημαίνει ακόμα ότι το Κέντρο εδρεύει στην Παλιά Λευκωσία και όχι τυχαία. «Η υπό εξέλιξη ανάπλαση της περιοχής της παλιάς πόλης αποτελεί μεταξύ άλλων ένα σημαντικό ερέθισμα για την ανάπτυξη νέων πρωτοβουλιών και ιδεών». Το κέντρο βρίσκεται στην οδό Ξάνθης Ξενιέρου 37 (απέναντι από το ΟΧΙ).

Η πόρτα του WRITE CY άνοιξε επίσημα στις 2 Νοεμβρίου με βραδινά μαθήματα ποίησης (Μαριλένα Ζακχαίου, στα αγγλικά, και Σταύρος Λαμπράκης, στα ελληνικά) διηγήματος (Max Sheridan, στα αγγλικά, και Μαρία Α. Ιωάννου, στα ελληνικά), συγγραφής σεναρίου (Χριστίνα Χατζηζαχαρίου, στα αγγλικά), ψηφιακής αφήγησης (Γιάννα Αμερικάνου, στα αγγλικά), και συγγραφής κειμένων για φαγητό και κρασί (Mateo Jarrín Cuvi, στα αγγλικά). Το Κέντρο εγκαινίασε επίσης το πρώτο του εργαστήρι για συγγραφή παιδικού βιβλίου με τη συγγραφέα παιδικών βιβλίων Melissa Hekkers, ενώ η εκπαιδευτικός Νανέτ Χρήστου εισήγαγε το εργαστήρι σχετικά με την ενσωμάτωση τεχνικών mindfulness στη συγγραφή κειμένων (στα αγγλικά). Το WRITE CY θα παρέχει επίσης υπηρεσίες μετάφρασης και επιμέλειας κειμένων από επαγγελματίες των οποίων τα αγγλικά είναι η μητρική γλώσσα. Για το πλήρες πρόγραμμα μαθημάτων, το κόστος και για ηλεκτρονική εγγραφή, επισκεφθείτε το WRITE CY στο writecy.com ή επικοινωνήστε στο info@writecy.com ή στο τηλέφωνο 22105099. Ο ανώτατος αριθμός μαθητών σε κάθε τάξη είναι δέκα.

WRITING

WRITE

αγάπη για τη διάδοση της συγγραφής ως μέσο έκφρασης αλλά και η ανάγκη στέγασης επαγγελματιών σε αυτό τον τομέα, οδήγησε στη δημιουργία του Κέντρου Δημιουργικής Γραφής WRITE CY. Το νεοσύστατο Κέντρο ειδικεύεται στη διδασκαλία της τέχνης της συγγραφής από ειδικούς στον τομέα όπως επαγγελματίες, βραβευμένους συγγραφείς και εκπαιδευτικούς με ήδη ενεργή φωνή στα κοινωνικά δρώμενα.

C R E AT I V E

Aν σου αρέσει να γράφεις, αν ακούς συχνά ότι έχεις καλή πένα και έψαχνες καιρό για το πού θα καλλιεργήσεις αυτό σου το χάρισμα, μόλις βρήκες τον κατάλληλο χώρο!

JOINT

AVANT

GARDE

Η Μ Ο Ρ Δ

Ποιoς δεν έχει ακούσει για τον Αγρό; Τόπος καταγωγής της οικογένειας Κληρίδη αλλά και του Νομπελίστα μας Χριστόφορου Πισσαρίδη, τόπος παραγωγής του περίφημου ροδοστάγματος, των γλυκών της Νίκης, των “ευλογημένων” πηγών αλλά και πολλών άλλων! Οπότε, πήγαμε κατ’ ιδίαν για να εξακριβώσουμε αν πράγματι είναι τόσο ευλογημένος τόπος όσο λέγεται! Ο Αγρός, κτισμένος αμφιθεατρικά στις πλαγιές του Τροόδους, είναι το κεφαλοχώρι της Πιτσιλιάς και βρίσκεται ακριβώς στην καρδιά της. Πήρε το όνομα του από τη “Μονή του Μεγάλου Αγρού” που κτίστηκε από 40 μοναχούς που διέφυγαν στην περιοχή την εποχή της Εικονομαχίας όταν εγκατέλειψαν το ομώνυμο μοναστήρι τους στο Κύζικο της Μικράς Ασίας. Το 1692 μ.Χ. όσοι επέζησαν από την επιδημία της χολέρας, η οποία εξολόθρευσε τα 2/3 περίπου του πληθυσμού της Κύπρου, εγκαταστάθηκαν κοντά στο Μοναστήρι όπου και σιγά σιγά δημιουργήθηκε ένα καινούργιο χωριό που ονομάστηκε Αγρός. Το 1894 το Μοναστήρι καταστράφηκε ενώ κοντά στη σημερινή μεγάλη εκκλησία της Παναγίας Ελεούσας βρίσκεται μικρό εκκλησάκι το οποίο κτίστηκε για να θυμίζει την ύπαρξη της χαμένης Μονής και μπορείτε να δείτε διασωθέντα αντικείμενα από το μοναστήρι. Αν προχωρήσετε στον κατηφορικό δρόμο δίπλα από την εκκλησία θα βρείτε στα δεξιά σας και το Μουσείο Σολωμού Φραγκουλίδη το οποίο τιμά έναν από τους πατέρες της νεότερης Κυπριακής εικαστικής δημιουργίας ο οποίος υπήρξε και αγιογράφος και δωρητής εικόνων στην εκκλησία του Αγρού. Ο Φραγκουλίδης δεν καταγόταν από τον Αγρό αλλά διέμενε στο χωριό από το 1932 μέχρι το 1934 οπότε και αγάπησε το χωριό.

ΑΓΡΟΣ

Εντύπωση μας έκανε η γραφική εκκλησία του Ιωάννη του Προδρόμου στη λεγόμενη Πέρα Γειτονιά, η οποία εκτός από καταπληκτική θέα στο χωριό και τα γύρω βουνά, είναι σχεδόν ολόκληρη περιτριγυρισμένη από κληματαριές γεμάτες κατακόκκινα σταφύλια. Η εκκλησία έχει μήκος 100 πόδια και είναι μοναδική στην Κύπρο σε ό,τι αφορά το μήκος της. Ακριβώς δίπλα της βρίσκεται ο Ελιόμυλος, όπου κάποιος μπορεί να δει το πιεστήριο, το αλεστήρι, τα ζεμπίλια καθώς και άλλα παλιά εργαλεία και αντικείμενα. Ο Αγρός όμως είναι ξακουστός και για κάτι άλλο, τα τριαντάφυλλά του. Στις αρχές του 20ού αιώνα εισήχθη στο χωριό η Ροδή η Δαμασκηνή (Rosa damascena) όπως λέγεται ο συγκεκριμένος τύπος τριανταφύλλου και έκτοτε αναπτύχθηκε η περίφημη βιομηχανία ροδοστάγματος καθώς και όλων των υπόλοιπων παραγώγων του τριανταφύλλου όπως το ροδέλαιο, το λικέρ, το γλυκό και πολλά άλλα. Λέγεται πως την τριανταφυλλιά έφερε στο χωριό ο γνωστός δάσκαλος και λαογράφος Νέαρχος Κληρίδης ο οποίος και δίδαξε τους κατοίκους και την παραγωγή ροδοστάγματος. Τον Μάιο δε, διοργανώνεται η ετήσια Γιορτή του Τριανταφύλλου η οποία διαρκεί μία βδομάδα και περιλαμβάνει διάφορες δραστηριότητες όπως το παραδοσιακό μάζεμα τριανταφύλλων, την παρασκευή ροδοστάγματος, παραστάσεις, σεμινάρια, ξεναγήσεις και άλλα. Προϊόντα του τριανταφύλλου μπορείτε να βρείτε στο εργοστάσιο Τριανταφύλλων Τσολάκη και φυσικά στη Συνεργατική Εταιρεία Τριανταφυλλοπαραγωγών. Το Ρόδο έδωσε και το όνομά του στο μεγάλο ξενοδοχείο του χωριού που μαζί με το ξενοδοχείο Βλάχος και τα διαμερίσματα Τσολάκη παρέχουν στον επισκέπτη μια πολύ καλή και άνετη διαμονή.

ΑΠΟ ΤΟN ΑΝΤΡΕΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

AVANT

Νερό από ευλογημένο τόπο Και μετά από όλα αυτά τα γλυκά δεν γίνεται να φύγετε από τον Αγρό χωρίς να δοκιμάσετε το πιο ξακουστό προϊόν του που είναι φυσικά το νερό! Οι πηγές του χωριού δεν έχουν στερέψει ποτέ όσο κι αν σας ακούγεται παράξενο! Ως αποτέλεσμα της διήθησης από τα πετρώματα, το νερό των πηγών αυτών είναι μαλακό στην πόση και ταυτόχρονα εύγευστο, συνδυάζοντας χαμηλή περιεκτικότητα σε άλατα και νάτριο, ενώ παράλληλα είναι πλούσιο σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Έχουν καταγεγραμμένη ιστορία 20 περίπου αιώνων κι ακόμη και σε περιόδους ανομβρίας οι πηγές του Αγρού παρέμειναν αστείρευτες και έτσι έγιναν γνωστές ως “ευλογημένες”

Εσείς θα δοκιμάσετε το νερό Αγρού σε οποιαδήποτε από τις βρύσες αλλά η πιο γνωστή είναι η Βρύση του Κάουρα που βρίσκεται στην πλατεία με την προτομή του Νέαρχου Κληρίδη κοντά στη μεγάλη εκκλησία. Λέγεται ότι όποιος πιει από τη συγκεκριμένη βρύση θα παντρευτεί στον Αγρό, δηλαδή πιθανόν θα γνωρίσει τον έρωτα εκεί. Εμείς πάντως δοκιμάσαμε το δροσερό της νερό και περιμένουμε να δούμε αν θα πραματοποιηθεί η ιστορία! Καβούρια δεν είδαμε πάντως! Όσον αφορά τα υπόλοιπα προϊόντα του χωριού, ο Αγρός είναι ξακουστός για τα αλλαντικά του όπως η ποσυρτή (καπνιστό μπέικον), το χοιρομέρι, η λούντζα και τα λουκάνικα τα οποία μπορείτε να προμηθευτείτε από τους παραγωγούς που θα βρείτε στο χωριό όπως ο Καυκαλιάς, ο Δάσκαλος, τα Τοπικά Αλλαντικά και άλλoι. Αν θέλετε να φάτε κάτι περισσότερο από αλλαντικά μπορείτε να πάτε για φαγητό σε μια από τις πολλές ταβέρνες και εστιατόρια του χωριού όπως Το Πέζεμα, το Seven Hills (επτάλοφο), το Κέντρο Νεότητας, η Κοιλάδα, το Λινάρι, ο Κάουρας και το Πάνθεον. Για καφέ και γλυκό εκτός από τα εστιατόρια μπορείτε να πάτε στο Κράτσιο ή στο Καφενείο του Χαψή όπου μπορείτε επίσης να αγοράσετε και τοπικά προϊόντα εκτός από να αγναντεύετε τη θέα του χωριού δίπλα στην ξυλόσομπα. Εναλλακτικά μπορείτε να δοκιμάσετε λοκμάδες με νουτέλα ακριβώς απέναντι από τη μεγάλη εκκλησία ή -γιατί όχι- να πάτε κατευθείαν στα Γλυκά της Νίκης, σήμα κατατεθέν του χωριού. Ξεκινώντας το 1986 η κα. Νίκη Αγαθοκλέους έφτασε σήμερα να παράγει 60 είδη διαφορετικών γλυκών και μαρμελάδων. Η φήμη δε του γλυκού τριανταφύλλου έφτασε μέχρι και την Ιαπωνία. Αξίζει να αναφερθεί ότι το τσάι τριανταφύλλου διαθέτει θεραπευτικές ιδιότητες καθώς καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα, τον πονοκέφαλο αλλά και τις ζαλάδες. Αγαπάμε Κύπρο!

AGROSWATER

Υψόμετρο:

μέσο υψόμετρο 1100 μέτρα -•Απόσταση:

55 χιλιόμετρα από τη Λευκωσία, 43 από Λεμεσό, 87 από Λάρνακα και 85 από την Πάφο -•Κάτοικοι:

800

-•Ηot:

Νερό Αγρού, ροδόσταγμα, γλυκά κουταλιού, αλλαντικά, Μουσείο Σολωμού Φραγκουλίδη, Φεστιβάλ Τριανταφύλλου, εκκλησία Ιωάννη Προδρόμου GARDE

ΓΡΑΦΩ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΝΑ Κ.

Άννα “μπράτσιο” &

Η Άννα “Mπράτσιο” είναι εδώ για σένα. Έλα να σε πάρω από το μπράτσιο (όπως την Carrie Bradshaw), να σου πω ιστορίες & μυστικά…!

Εγώ σου το "υπογράφω"…

ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ

Ότι μια μέρα θα είσαι ενήλικη κορούδα ώριμη, όμορφη και έξυπνη και με τη δουλειά σου και τα όλα σου και θα συναντήσεις τον άντρα των ονείρων σου (μην έχεις καμιάν έγνοιαν μάνα μου) και θα παντρευτείτε και θα κάμετε θέλεις ένα, θέλεις δύο, πόσα θέλεις; Μωρά;

Έτσι μας έλεγαν όταν ήμαστε μικρές και άμυαλες. Και εμείς μεγαλώνουμε και φτάνουμε σε εκείνη την κατάλληλη ηλικία. Και αφού έχουμε τελειώσει τις σπουδές μας και πήραμε το πολυπόθητο χαρτί (που όχι δεν κορνιζάραμε), ψάχνουμε δεξιά και αριστερά για δουλειά και μετά σκεφτόμαστε, μα δεν έχουμε λεφτά για ενοίκιο και καταλήγουμε να μένουμε με τη μαμά και τον μπαμπά και ου άσε που δεν τίθεται θέμα για αμάξι. Και ο άντρας πού να βρεθεί μέσα σε αυτό το σενάριο; Σε ποια φάση θα είμαστε στα ίσια μας και θα τον γνωρίσουμε; Και τα χρόνια περνούν και τίποτα δεν γίνεται και η "υπογραφή"… ξεθωριάζει…

ΑΠΟ ΤΗ ΜΥΡΙΑ

Τώρα, τη σήμερον ημέραν νομίζω τα πράγματα είναι πιο φιλελεύθερα. Μπορεί οι γονείς να λεν στα παιδιά τους ότι μια μέρα θα μεγαλώσουν και θα γνωρίσουν τον άντρα ή και τη γυναίκα των ονείρων τους και δεν είναι ανάγκη να πιεστούν, άμα θέλουν ας μην παντρευτούν. Ας συγκατοικήσουν. Αν θέλουν ας κάμουν και ένα παιδάκι. Τα πολλά δεν είναι ανάγκη τώρα με την οικονομική κρίση. Και ας μην του δώσουν του παιδιού το όνομα των γονιών τους. Είναι ξεπερασμένα αυτά, δεν παρεξηγούμε πλέον. Και δεν "υπογράφουν" τίποτα. Αφήνουν τη ζωή να κυλήσει όπως θέλει. Με κάποιο πλάνο μεν, αλλά όχι να το ακολουθούνε και κατά γράμμα. Υπογραφές και υποσχέσεις και πράσινα και μωβ άλογα. Δεν υπάρχει τίποτα γραμμένο και κανένας αγαπημένη μου δεν μπορεί να σου εγγυηθεί τίποτα. Εσύ κράτα γερά, αλλά μην ακούς υποσχέσεις. Τις "υπογραφές" να τις βάζεις εσύ, εκεί που πρέπει και με όποιο πλάνο θέλεις. Κανένας δεν καθορίζει τη ζωή σου, εκτός από εσένα και αυτά που πιστεύεις μέσα σου. Κανένας δεν ξέρει τι θα προκύψει στο μέλλον, ποιος, τι, πού και γιατί. Αυτά τα φιλοσοφικέξ επίσης που λένε: "αυτό που δείχνεις, είσαι" και εσύ σκέφτεσαι ότι "ναι εκείνο το βράδυ που βγήκαμε έξω, ένιωθα πολύ όμορφη και όλοι αυτό μου έλεγαν", ισχύουν. Αυτό που νιώθεις, είσαι, φαίνεται. Τελεία. Και θαυμαστικό!

TIP OF THE MONTH Μυρίζει κλεισούρα το βαζάκι/ θέρμος/ κανάτα / ……… (συμπλήρωσε!) σου; Πριν φυλάξεις το άδειο βαζάκι στο ντουλάπι της κουζίνας, πλύνε το και στέγνωσέ το καλά. Ρίξε μέσα λίγο αλάτι και κλείσε καλά το καπάκι! Την επόμενη φορά που θα θέλεις να το χρησιμοποιήσεις, δεν θα μυρίζει κλεισούρα!

Γι' αυτό άσε τις υπογραφές, γιατί εγώ σου υπογράφω ότι την ιστορία σου τη γράφεις ήδη, κάθε μέρα. Με την κάθε σκέψη και πράξη, συναίσθημα, δράση και αντίδρασή σου. Γι' αυτό σκέψου καλά το σενάριό σου. Και γράψε το! Ποτέ δεν είναι αργά. Αντίθετα, σήμερα μοιάζει να είναι μια πολύ καλή μέρα για ν' αρχίσεις.

AVANT

ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ

Γιώργος Πιτσιλλίδης

Μάθε περισσότερα: www.georgiosart.com

GARDE

Είναι δύσκολο να βρεις τα υλικά που χρειάζεσαι για να δημιουργήσεις στην Κύπρο; Όντως υπάρχουν υλικά που δύσκολα μπορούν να βρεθούν στην κυπριακή αγορά. Η χρήση όμως του διαδικτύου έχει ουσιαστικά εκμηδενίσει τις αποστάσεις και οι αγορές ανά το παγκόσμιο έχουν έρθει πιο κοντά τόσο στους καταναλωτές όσο και σε εμάς τους κατασκευαστές. Το σημαντικό είναι να προνοείς και να γνωρίζεις ποια προϊόντα διατίθενται και ποια όχι στην κυπριακή αγορά έτσι ώστε να προμηθεύεσαι έγκαιρα από το εξωτερικό τις πρώτες ύλες που χρειάζεσαι . Μιας και αυτή η στήλη υποστηρίζεται από ένα άκρως παραδοσιακό προϊόν, τον Καφέ Λαϊκού, εσύ πώς βρίσκεις τρόπους να “παντρεύεις” την παράδοση με τις σύγχρονες τάσεις; Ο τρόπος με τον οποίο εργάζομαι και η μέθοδος που χρησιμοποιώ είναι ουσιαστικά το δικό μου «πάντρεμα» του σύγχρονου με το πατροπαράδοτο. Αν και το βασικό εργαλείο σχεδιασμού των έργων μου είναι ο υπολογιστής, κάτι το οποίο μου προσφέρει τη δυνατότητα απεριόριστων εναλλαγών στον σχεδιασμό μου αλλά και μια πιο σφαιρική εικόνα του αντικειμένου, της λειτουργίας του αλλά και της παραμικρής του λεπτομέρειας, οι τεχνικές που χρησιμοποιώ στην κατασκευή είναι πατροπαράδοτες. Και είναι αυτές οι πατροπαράδοτες τεχνικές που μου προσφέρουν τη μεγαλύτερη απόλαυση στη δουλειά μου, κάνοντάς με τις περισσότερες φορές να ξεχνώ τον κόσμο γύρω μου και απλά να δημιουργώ.

ΓΡΑΦΩ

Πώς άρχισε η ενασχόλησή σου με το κόσμημα; Από μικρός ουσιαστικά «μυήθηκα» στην τέχνη του κοσμήματος αφού ο πατέρας μου είναι χρυσοχόος και περνούσα πάρα πολλές ώρες μαζί του στο εργαστήριο στο οποίο δούλευε. Αυτός ίσως να ήταν και ο λόγος που στο πανεπιστήμιο επέλεξα τον συγκεκριμένο κλάδο αφού υποσυνείδητα όλα γύρω μου ήταν γνώριμα θεωρητικά και θα μου δινόταν και η ευκαιρία να ασχοληθώ στην πράξη με αυτή την τέχνη. Στο δεύτερο έτος της φοίτησής μου πραγματοποίησα στροφή προς την Αργυροχοΐα και την κατασκευή λειτουργικών γλυπτών αφού διαπίστωσα ότι η μεθοδολογία ήταν πιο ενδιαφέρουσα και η πρόκληση στην κατασκευή τέτοιου είδους έργων ήταν μεγαλύτερη και πιο δελεαστική.

Τα πλάνα σου Στο παρόν στάδιο αναπτύσσω τη δική μου δουλειά έχοντας ως βάση το εργαστήριο μου. Παράλληλα, συνεργάζομαι με κάποιες εταιρείες στο εξωτερικό, πάνω σε συμβουλευτική βάση, σε τομείς που αφορούν στην επιλογή υλικών και την κατασκευή αντικειμένων όπως φωτιστικά, centerpieces αλλά και βραβεία για διάφορες τελετές. Στόχος της συμβουλευτικής αυτής προσέγγισης είναι η μετάβαση από την ιδέα στην κατασκευή και την παραγωγή.

Ο Γιώργος Πιτσιλλίδης γεννήθηκε στη Λεμεσό. Σπούδασε στο Λονδίνο, στο London Metropolitan University, και το πτυχίο του είναι BA(hons) in Jewellery, Silversmithing and Allied Crafts. Με το πέρας του πρώτου πτυχίου και έχοντας ήδη αρκετές διακρίσεις στο ιστορικό του, συνέχισε τις σπουδές του στο ίδιο πανεπιστήμιο ολοκληρώνοντας το μεταπτυχιακό του ΜA by project in Art, Design and Visual Culture υπό την επίβλεψη της Simone Ten Hompel, μιας εκ των πιο διακεκριμένων metalsmiths παγκοσμίως. Μια από τις πιο σημαντικές στιγμές της καριέρας του ήταν όταν του απονεμήθηκε το Χρυσό βραβείο Goldsmiths' Craftsmanship & Design Awards 2004 στην κατηγορία Silversmithing. Την ίδια χρονιά, η βράβευση ενός εκ των έργων του με το best functional sculpture από το British Jewellery Association αποτέλεσε σταθμό στην καριέρα του, όπως επίσης και η απονομή επαίνου το 2007 στο Goldsmiths' Craftsmanship & Design Awards στην κατηγορία Silversmithing.

MAIL THE

YOU SEND IT

ΑΠΟ ΤΟ ΠΠΟΥΣΤΟΠΑΙΔΟ

«η τέχνη του άτεχνου»

ο αόρατος γκέι

Κατηφορίζοντας από το κέντρο προς την παλιά πόλη, πάντα μου άρεσε να παρατηρώ τους τοίχους. Αφίσες με συναυλίες, με εκθέσεις, στιχάκια, αγγελίες, πωλητήρια. Όλος ο παλμός της πόλης ξεχύνεται σε μερικά τετραγωνικά μπετόν. Λίγο πιο κάτω θα συναντήσεις τοίχους που φιλοξενούν πραγματικά έργα τέχνης, τα γκράφιτι. Άλλα μπορεί να είναι πολύχρωμα, άλλα πιο αυστηρά, κάποια μεγαλύτερα, κάποια άλλα μικρότερα. Το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Εντυπωσιάζεσαι και απορείς πώς γίνεται μια ζωγραφιά να μπορεί από μόνη της να ομορφύνει έναν τοίχο, ένα σοκάκι, μια περιοχή.

Το κανάλι ήβρεν τον τρόπο τζιαι εδιαφήμισεν το μέχρι αηδίας, για παν ενδιαφερόμενο. Μεταξύ των κύριων χαρακτήρων της σαπουνόπεράς του, με τα ωραία γυρίσματα στο εξωτερικό τζιαι την polished εικόνα, ένας θα ενέδιδε στους πειρασμούς του ππούστη παρέα του. Μιλούμε τωρά για κύριο χαρακτήρα, όι κάποιον δεύτερο, τζιαι μιλούμε για ηθοποιό ζεν πρεμιέ που παίρνει τζιαι κάποια ρίσκα, όι κάποιον άγνωστο ή κάποιον που εν έσιει καριέρα στρέιτ όμορφου leading man να περιφρουρήσει. Για πιθανό γκέι χαρακτήρα δηλαδή που να εκφράζει τζιαι να προκαλεί σεξουαλικότητα αντί να εν ένα άμορφο στερεότυπο.

Τι γίνεται όμως όταν η ανάγκη για προσωπική προβολή επισκιάζει τους σκοπούς της τέχνης; Τι αντίδραση έχεις όταν οι φρεσκοβαμμένοι άσπροι τοίχοι ενός δρόμου είναι καλυμμένοι από μονογραφές; Πού πήγαν οι εξευγενισμένοι ευρωπαϊκοί τρόποι σου όταν ένα άγαλμα ή μερικές πλάκες που στολίζουν μια πλατεία έχουν μουτζουρωθεί για να τονιστεί το όνομα κάποιου; Η τέχνη δημιουργείται από εμάς τους ίδιους για να ομορφύνει τις ζωές μας. Να μπορέσουμε μέσω αυτής να ταξιδέψουμε. Να είμαστε σε ένα μέρος και παράλληλα να λείπουμε από αυτό. Να μαγευόμαστε. Τι από όλα αυτά καλύπτει η ματαιοδοξία των ανεγκέφαλων με τις ταγκιές;

Στες αφίσιες βέβαια πάνω στα λεωφορεία, οι τέσσερις κύριοι χαρακτήρες εμφανίζονται ζευκαρωμένοι, τζιαι ο επίμαχος ήταν επίσης ζευκαρωμένος, με κάποια γεναίκα. Τζιαι μετά ήρτε το “σκάνδαλο”, με το κανάλι να “διαρρέει” (χμ!) ότι η Αρχή Ραδιοτηλεόρασης εξαναγκάζει το να κόψει το φιλί μεταξύ αντρών που τη σκηνή όπου γίνεται η αμαρτωλή πράξη. Βέβαια η Αρχή εν είσιε πει ποττέ έτσι πράμα, όι επειδή εν θα το έκαμμε, αλλά επειδή το φιλί εν επρόλαβε να προβληθεί. Το κανάλι εκόψε που μόνο του κάτι που είσιε γυρίσει, ελπίζοντας να τραβήσει λλία νούμερα για τη σειρά του. Ήθελε δηλαδή να επαναλάβει τον ντόρο μετά που τηλεθεατές αναγκάσαν (χμ!) τον σεναριογράφο μιας άλλης χαλλουμόπερας του καναλιού να πέψει τους γκέι ήρωές του στην Ισπανία για να μεν τους θωρεί η Αγία Κυπριακή Οικογένεια.

Η σημερινή νεολαία φαίνεται να έχει βία μέσα της. Έχει ένταση. Και έτσι, νιώθει την ανάγκη να δειχθεί. Να αφήσει με άσχημο τρόπο το σημάδι της. Γι’ αυτό λοιπόν πρέπει να ξεχωρίσουμε τη τέχνη από την ατεχνία. Την πολυδιάστατη δημιουργία της τέχνης από την πραγματικότητα της μονογραφής. Οι ταγκιές, αντικατοπτρίζουν τη βαβούρα, την πολυκοσμία, το καυσαέριο. Τα γκράφιτι, αποδεικνύουν ότι χωρίς την τέχνη, η ζωή είναι βαρετή και επίπεδη. Σκοπός είναι να επιστρέψουν όλα στον λόγο της ύπαρξής τους. Τα γκράφιτι δημιουργήθηκαν για να ομορφαίνουν τις εργατικές συνοικίες. Να χαρίζουν χαμόγελα και ελπίδα στους κατοίκους των περιοχών αυτών, μέσα από τη ζωγραφική. Οι τοίχοι δεν είναι πια μονότονοι και ανέκφραστοι, αλλά χαρούμενοι και ελπιδοφόροι. Σήμερα, γιατί καλούμαστε να αντικρίζουμε τα μουτζουρωμένα παγκάκια και τους μαύρους τοίχους; ~σε παρακαλώ, αν μ’ ακούς, ή ζωγράφισε ή σταμάτα να μουτζουρώνεις τα όνειρά μας.

Κίμωνας Αλεξανδρόπουλος

Έχεις κάτι να πεις και σε τρώει το συγγραφικό μικρόβιο; Στείλε τη δική σου ιστορία στην ΑG και δες τη δημοσιευμένη! yousendit@avant-garde.com.cy

Το πείραμα του καναλιού απέτυχε. Όι μόνο γιατί η σειρά ήταν στη βάση του ακόμα ένα υπερδραματικό δράμα. Εν νομίζω να είσιε γκέι που να επίστεψε το σενάριο που εστήθηκε, ειδικά άμα στην εξέλιξη του σεναρίου ο γκέι φκαίννει κακός γκέι που εκβιάζει τον καλό τον στρέιτ. Που βέβαια άλλαξε γνώμη μετά τον πειραματισμό του, γιατί σιγά να μεν επιστέψετε πως εννά σας ππουστέψουμε τον ζεν πρεμιέ. Πάρακατω στη σειρά εν είδα, άρα μπορεί να έχασα κάποια συγκλονιστική εξέλιξη. Αλλά το πρόβλημα εν ευρύτερο. Ο γκέι χαρακτήρας στην κυπριακή τηλεόραση έννεν ποττέ ένα άτομο με το οποίο να μπορείς να ταυτιστείς ως γκέι τηλεθεατής. Στον καθρέφτη που στήννει η τηλεόραση μπροστά στην κοινωνία, εν υπάρχεις. Εν σάννα ψάχνεις το όνομά σου στα αρχεία του κράτους τζιαι να μεν το βρίσκεις, ή να φκαίννεις φωτογραφία με τους παρέες σου τζαι για κάποιον περίεργο λόγο να μεν είσαι ποττέ μέσα. Τη θέση σου, φορώντας τες επιθυμίες σου λες τζιαι φορεί τα ρούχα σου, αναγνωρίσιμος τζιαι ταυτόχρονα ξένος, παίρνει ένας υστερικός τύπος, κατά προτίμηση μη ελκυστικός για να μεν σου μπει η ιδέα πως ένας γκέι μπορεί να εν σεξουαλικό αντικείμενο ή υποκείμενο. Ο γκέι, η λεσβία, οι τρανς εν μόνο μια παρασπονδία εκτός της διαδικασίας της ζωής τζιαι του ζευκαρώματος, κάπου μεταξύ τραγικής φιγούρας τζιαι αριστοφανικού κακέκτυπου. Εννά σταματήσει τούτο; Μεν περιμένετε πολλά. Δαμέ η κυπριακή τηλεόραση με το ζόρι καλύπτει την πλειοψηφία των Κυπραίων, πόσο μάλλον εμάς... AVANT

ΣΤΟ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΠΟΛΗ

Φίκος ο φυλλοβόλος

αυτά θα καταστραφούν από ασφυξία. Η χρήση ορυκτελαιοπολτού γίνεται με θερμοκρασίες κάτω των 30 βαθμών Κελσίου. Για μικρά φυτά σε γλάστρες μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μικρό ψεκαστήρα και οι ψεκασμοί γίνονται με απουσία αέρα. Η χρήση γαντιών (μιας χρήσης) και μάσκας είναι απαραίτητα. Για μεγάλα πυκνά δέντρα ή φρακτικά είναι προτιμότερη η χρήση βενζινοκίνητου ψεκαστήρα για καλύτερη διείσδυση του ψεκαστικού υγρού μέσα από το πυκνό φύλλωμα. Συνιστάται όπως οι ψεκασμοί γίνονται από εξειδικευμένο άτομο για μεγαλύτερη ασφάλεια. Σεβόμαστε τη Φύση, χρησιμοποιούμε φυτοφάρμακα ΜΟΝΟ όταν αυτό απαιτείται! Τα χημικά είναι φονικά, όχι μόνο για τη Φύση, μα και για τον ίδιο τον άνθρωπο! Πέτρος Πολής Πτυχιούχος Δασολόγος Κηποθεραπευτής

ΒΑΘΟΣ

Σχεδόν σε κάθε σπίτι υπάρχει έστω και ένας φίκος φυτεμένος στο χώμα ή σε γλάστρα. Φέτος όπως και πέρσι σίγουρα θα προσέξατε ότι από τις αρχές του Φθινοπώρου ρίχνουν τα φύλλα τους ενώ δεν θα έπρεπε μιας και τα περισσότερα είδη φίκου είναι αειθαλή! Τα πιο διαδεδομένα αειθαλή είδη φίκου στην Κύπρο είναι οι benjamin, microphylla, Amstel king, alli, retusa (bonsai) και nitida. Η αιτία της φυλλόπτωσης είναι ένα μικρό μυγάκι (αλευρώδης), το οποίο απομυζά τους χυμούς του. Ο κύκλος ανάπτυξής του είναι σχεδόν συνεχής εκτός από τη χειμερινή περίοδο. Δυστυχώς δεν υπάρχει τρόπος αποτελεσματικής βιολογικής καταπολέμησης. Το μόνο που μπορείτε να κάνετε από βιολογικής άποψης είναι με κλάδεμα να κρατάτε το φυτό αραιωμένο για καλό αερισμό και να κάνετε πιο αποτελεσματικούς ψεκασμούς. Συνεπώς πρέπει να καταφύγετε σε χημικά μέσα. Χρησιμοποιώντας εντομοκτόνο μπορείτε να καταπολεμήσετε τα ενήλικα έντομα, όχι όμως τα αυγά, τα οποία αφού εκκολαφθούν, οι προνύμφες θα συνεχίσουν το έργο τους. Για αυτό τον λόγο μαζί με το εντομοκτόνο πρέπει να χρησιμοποιήσετε ορυκτελαιοπολτό ο οποίος καλύπτοντας τα αυγά,

ΚΗΠΟΣ

GARDE

Τρία Πουλάκια Κάθονταν

φωτογραφία: Λεωνίδας Λεωνίδου

ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ ΛΙΑΛΙΑΡΗ

Η Ειρήνη, σε αντίθεση με τα τρία πουλάκια της, δεν κάθεται ήσυχη. Της αρέσει να παίρνει τη φωτογραφική στο χέρι και με το φιλμ της να στηρίζει ακόμα και διεθνή φιλανθρωπικά projects, όπως το Polished Man που θα εκπροσωπηθεί στην Κύπρο από την ίδια. Μάθετε περισσότερα πιο κάτω!

Για να είμαι ειλικρινής νόμιζα ότι η lomography θα ήταν ακόμα μια μόδα στην Κύπρο που θα κρατούσε για λίγο αλλά απ’ ό,τι φαίνεται καλά κρατεί! Υπάρχει πιστό κοινό; Υπάρχει, ναι! Η Lomography μπορεί να απευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο κοινό, αλλά το κοινό αυτό είναι και πιστό και cool! Έχουμε πλέον γίνει μια ομάδα, μια παρέα. Οργανώνουμε workshops, εκδρομές, φωτογραφικές εξορμήσεις. Υπάρχει κόσμος που μας στηρίζει από το 2011 που πρωτοάνοιξα το κατάστημα στη Λευκωσία. Και υπάρχουν και οι νεοφερμένοι, οι νεοφώτιστοι! Μερικοί έρχονται από περιέργεια, μερικοί επειδή όπως είπες “είναι μόδα”. Η Lomography, ως καλλιτεχνικό κίνημα, αποτελεί αδιαμφισβήτητα μια από τις πιο “in” τάσεις της εποχής. Έχει επηρεάσει πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους και πολιτιστικούς παραγωγούς, δημιουργούς και επαγγελματίες σε όλους τους τομείς της τέχνης, της ψυχαγωγίας και του πολιτισμού, από τον Moby μέχρι τους Daft Punk! Στους κανόνες της Lomography υπάρχει και κανόνας να μην ανησυχείς για τους κανόνες. Εσύ πώς τα πας με τους κανόνες; Χα! Άλλοτε τους αγνοώ, άλλοτε τους ορίζω! Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δε μου αρέσει η τάξη. Κοίτα, αυτό που προτείνει η λομογραφία, ως κίνημα, προσπαθώ να το εφαρμόζω γενικά, και όχι μόνο στη φωτογραφία. “Δράσε γρήγορα, μην σκέφτεσαι, να είσαι ανοιχτός ως πρoς τον περίγυρό σου, παρατήρησέ τα όλα, απόλαυσε την επικοινωνία”. Ακούγεται ενδιαφέρον, ε; Παλιότερα δεν ένιωθα την ελευθερία που νιώθω τώρα όταν πηγαίνω για φωτογράφιση. Ίσως επειδή, ως φωτορεπόρτερ που ήμουν, ένιωθα την πίεση της έγκρισης του αρχισυντάκτη, του πρωτοσέλιδου. Τώρα, παίρνω τη φωτογραφική στο χέρι και είμαι πιο χαλαρή. Η Lomography με έκανε να επιστρέψω στη βάση μου.

Πάντοτε προτιμούσα το φιλμ, πάντοτε του είχα αδυναμία. Έχω μια ιδιαίτερη σχέση μαζί του, κάποτε με κάνει να ανησυχώ για τους κανόνες, και κάποτε με κάνει να τους ξεχνάω! Στα Τρία Πουλάκια Κάθονταν κάποιος βρίσκει τα πάντα σχετικά με lomography και τι άλλο; Τα πάντα σχετικά με τη Lomography και τα πάντα σχετικά με το φιλμ. Φιλμ όλων των ειδών, όλων των format: 35mm, 120, 110, instant. Έχουμε επίσης, βιβλία φωτογραφίας, albums, camera straps, flash, χειροποίητες φωτογραφοθήκες, αυθεντικές αφίσες του γνωστού φωτογράφου του National Geographic – και προσωπικού μου φίλου – Steve McCurry και πολλά άλλα καλούδια! Ενίοτε λειτουργούμε και ως εκθεσιακός χώρος, αν δηλαδή θέλει κάποιος να εκθέσει τις φωτογραφίες του, μπορεί να το κάνει στα “Πουλάκια”. Ετοιμάζεις κάτι αυτό τον καιρό; Ναι! Πρόσφατα ήρθα σε επικοινωνία με την παγκόσμια εκστρατεία Polished Man και μου δόθηκε η άδεια να τους “εκπροσωπήσω” στην Κύπρο, φωτογραφίζοντας μια σειρά από ανδρικά πορτραίτα. Η εκστρατεία Polished Man ξεκίνησε από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Φιλανθρωπικής Οργάνωσης YGAP, Elliot Costello. Σε ένα επαγγελματικό του ταξίδι στην Καμπότζη, ο Elliot γνώρισε τη 10χρονη τότε Thea, η οποία υπέστη θύμα σεξουαλικής κακοποίησης. Ο Elliot και η Thea πέρασαν αρκετό χρόνο μαζί, στο πλαίσιο ανάρρωσης και ψυχολογικής στήριξής της, σε ένα από τα κέντρα του οργανισμού Hagar International. Εκεί, η Thea ζωγράφισε μια καρδούλα στην παλάμη του Elliot και του έβαψε όλα τα νύχια μπλε! Έτσι γεννήθηκε η ιδέα του Polished Man. Ο Elliot και η ομάδα του, κάνουν έκκληση σε άντρες όλων των ηλικιών, να φωτογραφηθούν με ένα βαμμένο νύχι, το οποίο συμβολίζει το γεγονός ότι 1 στα 5 παιδιά κάτω των 18, πέφτει θύμα κακοποίησης. Είναι μεγάλη τιμή για μένα να υλοποιήσω και στην Kύπρο το φιλανθρωπικό έργο της Polished Man, με το δικό μου project. Τα πορτραίτα αυτά θα εκτεθούν τον Φεβρουάριο και τα έσοδα από τις πωλήσεις θα διατεθούν στο Polished Man. Να αναφέρω ότι έχω δεχθεί μεγάλη θετική ανταπόκριση από πάρα πολύ κόσμο, που δεν γνωρίζω καν προσωπικά. Οι άνδρες που θα φωτογραφηθούν – επώνυμοι και μη – είναι εθελοντές και έχουν αγκαλιάσει το project με ευαισθησία και ενθουσιασμό.

Βασιλέως Ευαγόρου 2Β, 6023 Λάρνακα, Κύπρος - 24 255880, 99 975860 - facebook/threesittingbirds 34

AVANT

Lipton

GARDE

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΛΕΙΩ ΤΗ ΣΤΗΛΗ-ΣΤΡΙΑ

αναγνωστήριο κυπριακών εκδόσεων

Το ΚΑΖΑΝΙ, η δεύτερη συλλογή διηγημάτων της βραβευμένης Μαρίας Α. Ιωάννου, κοχλάζει ασφυκτικά, χειμαρρωδώς και επικίνδυνα, κατ’ επιταγή της συνταγής της δημιουργού, όπως αυτή αναγράφεται στο οπισθόφυλλο της έκδοσης: «Κόψτε έναν άνθρωπο προσεχτικά σε όσο το δυνατόν ομοιόμορφα κομμάτια. Πετάξτε ό,τι περισσεύει ή χρησιμοποιήστε το αργότερα για ζωμό. Γεμίστε του την κοιλιά με σκέψεις και διαφόρων ειδών άλλα βαρίδια. Ράψτε τον καλά με ελπιδοφόρο και πολλά υποσχόμενο νήμα. Πασαλείψτε τον με μισή πρέζα αγάπης και κάνα δυο θρυμματισμένες λέξεις. Χύστε κι ένα καλά γεμάτο ποτήρι απελπισία. Και μαύρο χιούμορ, αν έχετε. Προσέξτε τις μύγες και οτιδήποτε ιπτάμενο περιφέρεται από πάνω του. Τοποθετήστε τον στο ψυγείο για όσο νομίζετε. Βάλτε τον στο καζάνι σε όσους βαθμούς θέλετε. Αφήστε τον να ψηθεί αργά στα ζουμιά του. Αν ενώ ψήνεται χαμογελά, μην ανησυχήσετε. Ανεβάστε λίγο τη θερμοκρασία.» Προφανώς, δεν πρόκειται για ένα βιβλίο ευκολοχώνευτο. Αντιθέτως. Οι ιστορίες που κοχλάζουν στα δεκαεννέα διηγήματα της συλλογής κατά κύριο λόγο ενοχλούν∙ τις αισθήσεις και την αισθητική ενός κόσμου που υποκρίνεται για την πικρή πραγματικότητα που τον περιβάλλει. Μιας κοινωνίας που ακόμη και σήμερα, σε συνθήκες βαθιάς κρίσης, έχει το θράσος να ρίχνει επιλεκτικά φως στα προβλήματα που σύμφωνα με τα επιβεβλημένα κλισέ είναι σε θέση να χωνέψει. Όχι, η Ιωάννου δεν διηγείται τη μοναξιά, την αποξένωση, τον πόνο, τη μιζέρια όπως μας έχουν συνηθίσει. Η Ιωάννου κοχλάζει την ανθρώπινη σαβούρα και εξαθλίωση, τα ανείπωτα του κόσμου, ό,τι καταχωνιάζεται στο περιθώριο και τα σερβίρει στο πιάτο, ενίοτε στα μούτρα. Σε πλήρη αρμονία με την

ανεπιφύλακτη ειλικρίνεια των διηγημάτων της, η γραφή της Ιωάννου, πλούσια σε συμβολισμούς και υπαινιγμούς για τη σύγχρονη κυπριακή και διεθνή πραγματικότητα που την περιβάλλει, ξεχωρίζει και κατοχυρώνει την ιδιαίτερη ταυτότητά της στο σύγχρονο κυπριακό λογοτεχνικό στερέωμα. Παράλληλα, με τη δεύτερη εκδοτική της απόπειρα η συγγραφέας κατοχυρώνει επίσης την ικανότητά της να δίνει πνοή σε αντικείμενα, φωνή σε ζώα, ψυχή σε φυτά, που τολμηρά και εύστοχα πρωταγωνιστούν σε αρκετά από τα διηγήματά της. Παρ’ όλο που ο τεμαχισμός και η αποσπασματική επιλογή ενός διηγήματος δεν αποτελούν ούτε εύκολο ούτε αντιπροσωπευτικό πάντοτε εγχείρημα, παραθέτω με επιφύλαξη τα ακόλουθα δύο αποσπάσματα που ξεχώρισα, προ(σ)καλώντας ταυτόχρονα τον καθένα να διαβάσει ολόκληρη τη συλλογή: «Ο Πάολο ζει στην Κύπρο εδώ και 13 χρόνια. Τον τελευταίο καιρό κατοικεί στο υπόγειο ενός εγκαταλελειμμένου διατηρητέου. Κάποιες μέρες τη βδομάδα εργάζεται σε σουπερμάρκετ μαζεύοντας τα καρότσια των καταναλωτών. Όταν είναι τυχερός, βρίσκει κάνα δυο ξεχασμένα προϊόντα στο καρότσι και τα παίρνει σπίτι, κάποιες φορές είναι βρώσιμα και κάποιες φορές πρακτικά. Χθες βρήκε δυο κουτιά σπίρτα, πριν από ένα μήνα περίπου κάποιος ξέχασε μια ολόκληρη μπριζόλα και τα Χριστούγεννα βρέθηκε στο καρότσι ένα κοστούμι Hugo Boss. Ήταν το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε ο Καροτσοθεός να του προσφέρει. Έκανε μπάνιο με το νερό που μάζεψε απ’ τη βροχή, έβαλε λίγο από το αποσμητικό που κρατούσε για ώρα ανάγκης, άναψε δυο κεριά, χτενίστηκε με μια παλιά βούρτσα, λάφυρο από κουρείο τότε που προτιμούσε να κλέβει για να επιβιώσει, φόρεσε το κοστούμι και στάθηκε στο σπασμένο παράθυρο κοιτάζοντας προς τα έξω. Κανείς δεν θα τον κατέκρινε για την εμφάνισή του τη συγκεκριμένη μέρα. Ένα κοστούμι του έδινε πίσω τη ζωή του.» (απόσπ. Το τελευταίο λευκό μυρμήγκι, σ.11-18)

ΜΑΡΙΑ Α. ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΖΑΝΙ Διηγήματα εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ, 2015

«Δυο κάκτοι μεγαλώνουν δίπλα-δίπλα σε μια γλάστρα, κλίνοντας ο ένας δεξιά κι ο άλλος αριστερά. Δυο κάκτοι. Τρέφονται από την ίδια ρίζα. Όσο κι αν μεταβάλλεται το περιβάλλον τους, παραμένουν κάκτοι. Κι η γλάστρα γλάστρα. Όσο αντέχει. Όσο μπορεί. Δυο κάκτοι ερωτευμένοι. Οικειοθελώς. Όσο αντέχουν. Όσο μπορούν. Κι αγκάθια. Μυτερά μικροσκοπικά αγκάθια. Αμύνονται ενάντια στο πυκνό νέφος πίσσας και νικοτίνης, ενάντια στην επικίνδυνη συρρίκνωση της γλάστρας, ενάντια σε κουτσουλιές, ενάντια σε τοξικά, ενάντια στον ήχο τρυπανιών, καρακαξών και ανεξέλεγκτων αυτοκινητο-ραδιοφώνων. Δυο κάκτοι καταδικασμένοι. Να μην αγκαλιαστούν ποτέ.» (απόσπ. Cactus Belli, σ.31-33)

AVANT

GARDE

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΠΑΦΟΣ2017 Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα… Η πόλη της Πάφου κατάφερε να πετύχει το μεγαλύτερο όραμα, τον πιο φιλόδοξο στόχο στη σύγχρονη ιστορία της: Να διεκδικήσει και να λάβει τον τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 2017. Πρόκειται για τον ανώτατο πολιτιστικό θεσμό που μια χώρα μπορεί να λάβει. Η Πάφος έδειξε ότι θέλει τον τίτλο και ότι μπορεί να ανταποκριθεί στις υψηλές απαιτήσεις του θεσμού. Η θέληση, το όραμα και η αποφασιστικότητα της Πάφου, αποτέλεσαν στοιχεία τα οποία έπεισαν την 13μελή Επιτροπή Επιλογής ότι η Πάφος, θέλει και μπορεί να είναι η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2017. Το όνειρο είναι πλέον υλοποιήσιμο και ήδη άρχισε να γίνεται πραγματικότητα...

“Ανοικτό Εργοστάσιο Πολιτισμού”: Για να Ενώσουμε Ηπείρους και να Γεφυρώσουμε Πολιτισμούς... Συνδέοντας την Ανατολή με τη Δύση, γεφυρώνοντας ανθρώπους και πολιτισμούς μέσα από τους υπαίθριους χώρους της Πάφου, το Πάφος2017 άρχισε ένα δυναμικό πολιτιστικό πρόγραμμα το 2014, ενισχύοντας το το 2015, επεκτείνοντάς το 2016 και κορυφώνοντας το πλέον το 2017 με εκατοντάδες εκδηλώσεις για τον εορτασμό του έτους της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης. Οι δράσεις και οι εκδηλώσεις του καλλιτεχνικού μας προγράμματος θα είναι το προϊόν ενός υπαίθριου-ανοιχτού εργοστασίου το οποίο, εξ ορισμού, δεν υπακούει ούτε σε χρονικά ούτε σε χωρικά σύνορα. Δεν περιορίζεται ούτε σε πολιτιστικά ούτε σε κοινωνικοοικονομικά όρια. Με βάση τη φιλοσοφία του “Ενώνοντας Ηπείρους – Γεφυρώνοντας Πολιτισμούς” το “Ανοικτό Εργοστάσιο Πολιτισμού” παράγει στον ανοιχτό ουρανό, φέρνει τον πολιτισμό έξω από τους τέσσερις τοίχους και διευρύνεται για να συμπεριλάβει όλους όσους κατοικούν στην Πάφο ή επισκέπτονται την πόλη, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πολίτες όλου του κόσμου.

To 2017: Mια μεγάλη γιορτή Προετοιμάζοντας το έδαφος για τη μεγάλη γιορτή ο θεσμός της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη συμμετοχή οργανωμένων συνόλων και πολιτών της πόλης, Kύπριων καλλιτεχνών και φορέων από όλη την Κύπρο και το εξωτερικό. Το Πάφος2017, παράλληλα με το καλλιτεχνικό πρόγραμμα των εκδηλώσεων, έχει σχεδιάσει προγράμματα, όπως το Πρόγραμμα Κοινωνικής Συμμετοχής, το Πρόγραμμα Εθελοντισμού, Εκπαιδευτικά Προγράμματα για τα σχολεία, Πρόγραμμα Υποστηρικτών κ.ά. Το Καλλιτεχνικό Πρόγραμμα του Πάφος2017 υλοποιείται μέσα από τις τρεις βασικές ενότητες: Μύθος και Θρησκεία, Ταξιδιώτες του Κόσμου και Βήματα του Μέλλοντος. ‘Ενα αυθεντικό ταξίδι στον χρόνο και στον χώρο και μια πρωτότυπη σύνθεση ενός δημιουργικού οδοιπορικού στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον το οποίο θα ζήσουμε μια ολόκληρη χρονιά.

Φωτογραφίες: Φώτο Λάρκο 38

Aκολούθησε το ταξίδι στο facebook.com/pafos2017 Twitter @pafos_2017 Tweet #pafos2017 #passionatelypafos Instagram.com/pafos2017_official Πληροφορίες: www.pafos2017.eu AVANT

GARDE

A D

TO DO

TO DO. GO LIST.

GO LIST

Πολιτιστικό και Ερευνητικό Ίδρυμα ARTos & Υπάτη Αρμοστεία Ινδίας, Κύπρος

“NAMASTE INDIA

Για τρίτη συνεχή χρονιά ο Δήμος Λευκωσίας Festival of Indian culture in Cyprus” διοργανώνει το Pop-up Festival 2015 στη Λεωφόρο Μακάριου. Για έξι εβδομάδες (13 Νοεμβρίου 31 Μαρτίου – 7 Απριλίου 2015 2014 – 24 Ιανουαρίου 2015) στην πιο κεντρική στο Ίδρυμα ARTos αρτηρία της πρωτεύουσας, νέοι επιχειρηματίες, δημιουργοί, καλλιτέχνες, τεχνίτες και άλλοι To Πολιτιστικό & Ερευνητικό Ίδρυμα ARTos & η και Υπάτη Αρμοστεία Ινδίας, επαγγελματίες, αλλά νεοφυείς επιχειρήσεις Κύπρος φέρνει τον ζωντανό και πλούσιο πολιτισμό της τις Ινδίας στην Κύπρο, (startups) θα παρουσιάσουν καινοτόμες ιδέες μέσω του “NAMASTE INDIA: Festival of Indian culture inτους Cyprus” οποίο τους, θα δείξουν τη δουλειά και θατοέρθουν θα πραγματοποιηθεί στις 31 Μαρτίου Απριλίου 2015, στο Ίδρυμα σε επαφήμεμε7 το κοινό της Λευκωσίας. ARTos. Στόχος του φετινού φεστιβάλ είναι όχι μόνο η Είσοδοςκαι Ελεύθερη τόνωση η αναζωογόνηση της Λεωφόρου Όλες οι εκδηλώσεις του φεστιβάλ ξεκινούν στις Μακαρίου με την ενίσχυση της 20:30 επιχειρηματικόΌλες οι εκδηλώσειςτητας, του φεστιβάλ πραγματοποιηθούν στο είτε μέσωθατης εμπορικής δραστηριότητας Πολιτιστικό Ερευνητικό Ίδρυμα ARTos. είτε&μέσω της καινοτομίας, αλλά και η ανάδειξη

POP-UP FESTIVAL 2015

νέων ταλέντων μέσω της δημιουργίας. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας μέσω τηλεφώνου 22 445455 ή μέσω e-mail στο Ταστο μηνύματα από την περσινή διοργάνωση είναι info@artosfoundation.org ιδιαίτερα ενθαρρυντικά. Αρκετοί από τους συμμετέχοντες προχώρησαν σε ενοικίαση μόνιμου επαγγελματικού χώρου και άλλοι δραστηριοποιούνται επαγγελματικά μέσω των κοινωνικών μέσων δικτύωσης.

Το Pop-up Festival είναι εμπνευσμένο από τα Pop-up shops, τα καταστήματα δηλαδή που «ξεπετάγονται» προσωρινά και για μικρό χρονικό διάστημα σε εμπορικές οδούς, εκθέτουν προϊόντα προς πώληση και παράλληλα φιλοξενούν πολιτιστικά δρώμενα, προκαλώντας το ενδιαφέρον των καταναλωτών.

Φέτος το φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί εξ ολοκλήρου στο City Plaza σε 23 συνολικά καταστήματα στο υπόγειο, στο ισόγειο, και τον πρώτο

40 40

όροφο του εμπορικού Κέντρου. Αξίζει να σημειωθεί πως στο φεστιβάλ θα συμμετέχουν επίσης ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου και το Πολιτιστικό Ίδρυμα Τραπέζης Κύπρου. Συγκεκριμένα ο ΘΟΚ θα παρουσιάσει για πρώτη φορά στο κυπριακό κοινό τη βραβευμένη συμμετοχή της Κύπρου στην Κουατριενάλε Σκηνογραφίας Πράγας 2015, με ένα διαδραστικό περίπτερο και πολλές εκπαιδευτικές και παιδαγωγικές εκδηλώσεις, ενώ το κατάστημα του Πολιτιστικού Ιδρύματος της Τραπέζης Κύπρου θα είναι αφιερωμένο στα παιδιά με πάρα πολλές εκδηλώσεις.

«Χρωματικές ΠέριΠτύξέις» Κατερίνα Σταύρού

Τη διοργάνωση πλαισιώνουν παράλληλες δραστηριότητες (εκπαιδευτικές, πολιτιστικές και ψυχαγωγικές), που εστιάζουν στην ενεργό συμμετοχή του κοινού. Ενδεικτικά αναφέρουμε τη θεατρική παράσταση «Σόλο για Τρεις» σε σκηνοθεσία της Μαρίας Μανναρίδου-Καρσερά, τη διαδραστική δράση / παράσταση σύγχρονου χορού ‘Impulse’, την παράσταση ‘Flat 102’, ‘Antoinette & Marie: A Cabaret Duet’ κ.α, περφόρμανς, διαλέξεις, δραστηριότητες που αφορούν παιδιά και μεγάλους, εργαστήρια και πολλές άλλες εκδηλώσεις. Στον χώρο του φεστιβάλ θα λειτουργεί και Open Stage με μουσικές και Εγκαίνια: άλλες περφόρμανς. Τρίτη 24 Μαρτίου 2015, ώρα 19:30. Designers από τον χώρο της μόδας, της διακόσμησης, του επίπλου, του Τα εγκαίνια θα τελέσει η Ιστορικός Τέχνης κυρία Τώνια Λοϊζου. κοσμήματος, της χειροτεχνίας θα δώσουν και φέτος το «παρών» τους, όπως και γκαλερί και καταστήματα πώλησης έργων Τέχνης. Διάρκεια έκθεσης: Μέχρι Κυριακή 5 Απριλίου 2015 Η φετινή διοργάνωση ανατέθηκε όπως και πέρυσι στο Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λευκωσίας σε συνεργασία με το Ίδρυμα Πιερίδη, το οποίο και Την έκθεση φιλοξενεί η γκαλερύ «Myth Factory» απηύθηνε ανοικτή πρόσκληση για εκδήλωση ενδιαφέροντος συμμετοχής, 54 Αγίου Λαζάρου Λάρνακα, μέσω της οποίας επελέγησαν οι συμμετέχοντες. Αξίζει να σημειωθεί ότι 24 101101, myth-factory.com υποβλήθηκαν περισσότερες από 70 προτάσεις από τις οποίες επελέγησαν ‘Ωρες λειτουργίας: 10:00-18:00 τελικά οι 40. Χορηγοί του φεστιβάλ είναι η Τράπεζα Κύπρου (Μέγας Χορηγός) και η CYTA (Αποκλειστικός Τηλεπικοινωνιακός Παροχέας). AVANT AVANT

ΛΩΞΑΝΤΡΑ Γραμμένο το 1963, η Λωξάντρα της Μαρίας Ιορδανίδου, θεωρείται ένα από τα πιο δημοφιλή μυθιστορήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας και ανεβαίνει για πρώτη φορά στη Κεντρική Σκηνή του ΘΟΚ σε δραματοποίηση Σάββα Κυριακίδη, σκηνοθεσία Έφης Θεοδώρου και με δεκαπενταμελή θίασο. Τον ομώνυμο ρόλο ερμηνεύει η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου. Σ΄ εκείνη την παλιά Πόλη κάποτε πρόσωπα που ανήκαν σε διαφορετικές εθνότητες ζούσαν το ένα δίπλα στ’ άλλο με ανοχή και κατανόηση. Η προσωρινότητα της ύπαρξης, φόβοι και αγωνίες, μια αβέβαιη πατρίδα, μα το ισχυρότερο απ’ όλα, η αγάπη για τη ζωή. Αυτό το πνεύμα ελευθερίας, κοσμοπολιτισμού κι ανεκτικότητας, διαχέεται σ’ όλο το έργο κι ενσαρκώνεται μέσα από την κεντρική φιγούρα, τη Λωξάντρα. Είναι ένα πρόσωπο που δεν έχει ηλικία, θα μπορούσε να είναι 30,50 ή 70 χρονών, αρκεί να έχει μεγάλη καρδιά κι ανοιχτή αγκαλιά. Δραματοποίηση: Σάββας Κυριακίδης Σκηνοθεσία: Έφη Θεοδώρου Σκηνικά/Κοστούμια: Λάκης Γενεθλής Μουσική: Δημήτρης Σπύρου Κινησιολογία: Έλενα Αντωνίου Σχεδιασμός Φωτισμών: Γεώργιος Κουκουμάς Ακουστικός Σχεδιασμός: Στράτος Σταμάτης

Ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά): Θανάσης Δήμου, Λουκάς Ζήκος, Βαλεντίνος Κόκκινος, Ιωάννα Κορδάτου, Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, Μάριος Κωνσταντίνου, Ηρόδοτος Μιλτιάδους, Μιχάλης Μουστάκας, Έλενα Παπαδοπούλου, Κρίστη Παπαδοπούλου, Αστέρης Πελτέκης, Πολυξένη Σάββα, Σπύρος Σταυρινίδης, Αντωνία Χαραλάμπους, Θέα Χριστοδουλίδου Βοηθός Σκηνοθέτης: Μάριος Μεττής Βοηθός Σκηνογράφου: Ελένη Ιωάννου Βοηθός Ενδυματολόγου: Νάταλυ Κυρμίζη Διευθυντής Σκηνής: Αχιλλέας Αχιλλέως Βοηθός Σκηνής: Μαρία Χαραλάμπους Φροντιστήριο: Σπύρος Ιωαννίδης ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ Λευκωσία Θέατρο ΘΟΚ, Κεντρική Σκηνή, Αίθουσα Εύης Γαβριηλίδης κάθε Παρασκευή & Σάββατο, 8.30μ.μ. και Κυριακή, 6.00μ.μ. Λάρνακα Δημοτικό Θέατρο Πέμπτη 14 & Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2016, 8.30μ.μ. Λεμεσός Θέατρο Ριάλτο Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016, 8.30μ.μ. Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2016, 6.00μ.μ. & 8.30μ.μ. Ελ. Αμμόχωστος Δημοτικό Θέατρο Σωτήρας Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016, 8.30μ.μ.

Η Λουβάνα Δίσκοι γιορτάζει τα πέμπτα γενέθλια του Λευκωσία Loop Festival το οποίο δίνει το “παρών” του με δέκα acts, το μεγαλύτερο line-up μέχρι σήμερα. Οι καλλιτέχνες αυτή τη χρονιά θα είναι από Κύπρο, Ελλάδα, Αγγλία και Πολωνία. Το φεστιβάλ θα διεξαχθεί και πάλι στο Εγκώμιο Πολιτιστικό Κέντρο στην Έγκωμη. Πρόκειται για ένα φεστιβάλ μοναδικό στο είδος του, που αφοσιώνεται πάνω στην τεχνική του Live Looping, δηλαδή της δημιουργίας μουσικών φράσεων, της ηχογράφησής τους ζωντανά πάνω στη σκηνή και της εξέλιξής τους με την προσθήκη άλλων φράσεων, οργάνων και αυτοσχεδιασμών. Έναρξη: 19:30 / Πληροφορίες: 70007610 / Εισιτήρια: €15 Προπώληση: Online, Πρόζακ Καφενείο (22104244), Crepaland Έγκωμης (22261000), Εγκώμιο Πολιτιστικό Κέντρο (22781104) (από 5 Δεκεμβρίου, περιορισμένος αριθμός εισιτηρίων)

GARDE

A D

1ο Mediterranean Science Festival Cyprus Oι επιστήμονες βγαίνουν από τα εργαστήριά τους και αποδεικνύουν ότι η επιστήμη δεν είναι καθόλου βαρετή όπως νομίζουν μερικοί μερικοί, στο 1ο Μediterranean Science Festival που γίνεται στην Κύπρο από τον οργανισμό SciCο!

Τι είναι...SciCo;

Θοδωρής: Ο Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός “SciCo” (από το Science Communication-www. scico.gr) έχει στόχο την επικοινωνία επιστημονικών θεμάτων στο ευρύ κοινό μέσω καινοτόμων και διαδραστικών μεθόδων. Η SciCo ιδρύθηκε το 2008 στην Ελλάδα και στελεχώνεται από επιστήμονες, ακαδημαϊκούς, εκπαιδευτικούς, καλλιτέχνες και ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την επιστήμη πίσω από την καθημερινότητά μας. Φέτος έχουμε δημιουργήσει και την SciCo Cyprus με τη Μυρτάνη, τον Νίκο και την Κατερίνα μετά που γνωριστήκαμε μέσω του διαγωνισμού επικοινωνίας της επιστήμης Famelab που είχαμε συμμετάσχει. Οι στόχοι του οργανισμού είναι η προώθηση της κατανόησης της επιστήμης και της τεχνολογίας, η ενίσχυση της εικόνας του ερευνητή/ επιστήμονα στην κοινωνία, η πρόκληση του ενδιαφέροντος των νέων για την επιστήμη και η ευαισθητοποίηση του κοινού για ζητήματα που αφορούν την καθημερινότητα και σχετίζονται με επιστημονικές δράσεις και ανακαλύψεις. Ανάμεσα στα ποικίλα δρώμενα που αναπτύχθηκαν στην μέχρι τώρα πορεία του οργανισμού ξεχωρίζει η ίδρυση και διοργάνωση των Φεστιβάλ Επιστήμης και Tεχνολογίας.

Πείτε μας λίγα περισσότερα για το Mediterranean Science Festival που γίνεται για πρώτη φορά στην Κύπρο! Νίκος: Ο στόχος του Mediterranean Science Festival είναι να επικοινωνήσει την επιστήμη στο ευρύ κοινό, να το εμπνεύσει με ανακαλύψεις και εφευρέσεις, να το πείσει για την αξία της στην καθημερινότητά μας και να το εμπλέξει στις μελλοντικές εφαρμογές της. Γιατί ένα Φεστιβάλ Επιστήμης; Μυρτάνη: Γιατί ένα φεστιβάλ είναι ένας άμεσος και “trendy” τρόπος για να παρουσιαστεί στον κόσμο η ομορφιά και η μαγεία της επιστήμης. Γιατί μπορείς να μάθεις για το DNA, για τον Εγκέφαλο, για τη Χημεία στα τρόφιμά μας, για τα Μαθηματικά στη ζωή μας, για την ανακύκλωση, για τον τρόπο που γερνάμε και να μην βαρεθείς τη ζωή σου αλλά να γελάσεις και να εμπνευστείς! Γιατί οι επιστήμονες πρέπει να βγουν από τα εργαστήρια και τα γραφεία τους και να μιλήσουν στον κόσμο απλά για θέματα που μας αφορούν όλους! Γιατί ακόμα και θέματα που δεν είναι μέρος της καθημερινότητά μας, από το απέραντο της κοσμολογίας ως τα βάθη της μοριακής βιολογίας κρύβουν τόση μαγεία και ομορφιά… τόσα μυστήρια και εξηγήσεις που μπορούν να συγκινήσουν και να εμπνεύσουν από τον πιο μικρό, ως τον πιο μεγάλο!

Φαντάζομαι πέφτει πολλή δουλειά! Ποιοι δούλεψαν για να γίνει το Mediterranean Science Festival πραγματικότητα; Κατερίνα: Εδώ και μήνες οι τέσσερις μας αφιερώνουμε τον ελεύθερο μας χρόνο, εθελοντικά, για τη δημιουργία του MSF και με μεγάλη μας χαρά όλο και μεγαλώνουμε ως ομάδα! Αυτή τη στιγμή είμαστε 20 άτομα η οργανωτική ομάδα του Φεστιβάλ μαζί και λειτουργοί του ΙΠΕ. Είμαστε συνολικά μια μεγάλη ομάδα εθελοντών, με πάνω από 50 άτομα που συνεχώς μεγαλώνει. Νίκος: Έχει ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι μέσα από τη διοργάνωση του Φεστιβάλ προωθείται η συνέργεια ανάμεσα σε διαφορετικούς μεταξύ τους οργανισμούς. Η συμπληρωματικότητα και η προστιθέμενη αξία του Φεστιβάλ ως κοινή δραστηριότητα της ΜΚΟ SciCo, κρατικών φορέων και οργανισμών όπως το Ίδρυμα Προώθησης Έρευνας και ο Οργανισμός Νεολαίας Κύπρου, η η υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Γραφείου Κύπρου και η συμμετοχή όλων των ακαδημαϊκών και ερευνητικών ιδρυμάτων της χώρας, δεκάδων κρατικών και ιδιωτικών σχολείων, πληθώρας ιδιωτικών εταιριών και οργανισμών, καθώς και της μεγάλης ομάδας εθελοντών δημιουργεί μια υπεραξία η οποία θα οδηγήσει σε καινούργιες δραστηριότητες, συνεργασίες, συνέργιες. Ελπίζουμε ότι αυτή η συνεργατικότητα του Φεστιβάλ θα δράσει και ως παράδειγμα για άλλες παρόμοιες πρωτοβουλίες στην Κύπρο. AVANT

Το θέμα του Φεστιβάλ είναι η “Επιστήμη στην Καθημερινότητα μας”. Γιατί το διαλέξατε; Μυρτάνη: Η ζωή μας είναι συνυφασμένη με την Επιστήμη. Τόσο συνυφασμένη πια, που σχεδόν διαφεύγει της αντίληψής μας! Χωρίς επιστήμη δεν υπάρχει τεχνολογία, και η τεχνολογία στην καθημερινότητά μας είναι τόσο δεδομένη που μόνο όταν την χάσουμε συνειδητοποιούμε πόσο εξαρτώμενοι είμαστε! Όλοι έχουμε υπόψη μας διάφορα επιστημονικά επιτεύγματα. Κάποια μακρινά, απρόσιτα και φαντασμαγορικά που μας κάνουν να μένουμε με το στόμα ανοιχτό. Η περισσότερη όμως επιστήμη είναι εδώ. Δίπλα μας. Στο δωμάτιό μας. Στο χέρι μας. Το κινητό μας, το φως στην τουαλέτα μας, το panadol, τα εμβόλια των παιδιών μας. Θεωρήσαμε λοιπόν, πως δεν υπάρχει καλύτερη θεματική για αρχή ενός Φεστιβάλ που στόχο έχει να εξηγήσει απλά και με ψυχαγωγικό τρόπο την επιστήμη και την τεχνολογία που έχει εισβάλει στη ζωή μας. «Η επιστήμη στην καθημερινότητά μας» λοιπόν! Με τρόπο απλό και κατανοητό! Ποιο το απώτερο όραμα του Mediterranean Science Festival; Μυρτάνη: Το MSF ευελπιστούμε πως θα γίνει Μεσογειακός θεσμός. Πως θα είναι μία γιορτή της επιστήμης που ο κόσμος από την Κύπρο και το εξωτερικό θα αναζητεί κάθε χρόνο! Που θα φέρει τους επιστήμονες πιο κοντά στο κοινό και το κοινό πιο κοντά στην επιστήμη, που θα εμπνεύσει νέους να ασχοληθούν με την επιστήμη. Που θα καλλιεργήσει, τελικά, αυτό που λέμε επιστημονική κουλτούρα. Πως θα κάνει τους νέους να βρίσκουν τρόπους έμπνευσης και ενθουσιασμού ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ σε επιστημονικές αλήθειες και ΛΙΓΟΤΕΡΟ σε ψευδοεπιστήμες, όπως αστρολογίες, μαγείες και ξόρκια…

GARDE

Γιατί είναι σημαντική η επικοινωνία της επιστήμης; Μυρτάνη: Η κατανόηση της επιστήμης δεν θα πρέπει να αποτελεί προνόμιο για τους λίγους που ανήκουν στο χώρο των επιστημών και έχουν το επιστημονικό υπόβαθρο. Αντιθέτως, λίγο ή πολύ, η επιστήμη είναι υπόθεση όλων μας. Και αυτό, όχι μόνο επειδή η καθημερινότητά μας είναι πια συνυφασμένη με τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα αλλά επειδή η επιστημονική μέθοδος, το εργαλείο δηλαδή που χρησιμοποιεί η επιστήμη για να προχωρά, αποτελεί τον πιο υγιή τρόπο σκέψης. Τον πιο δόκιμο τρόπο ζωής. Επιστήμη σημαίνει Έρευνα. Και έρευνα σημαίνει αναζήτηση. Έρευνα σημαίνει να παρατηρείς, να αναρωτιέσαι, και κατόπιν να μελετάς, να συνεργάζεσαι, να κρίνεις, να αμφιβάλλεις, να ψάχνεις για αποδείξεις! Έρευνα ακόμα, σημαίνει να αμφισβητείς τα στερεότυπα. Ανάπτυξη χωρίς επιστήμη και τεχνολογία δε νοείται. Η κατανόηση της επιστήμης είναι σημαντική όχι μόνο για την επιστημονική κοινότητα αλλά και για ολόκληρη την κοινωνία. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, οι πολίτες έχουμε την ανάγκη να είμαστε «επιστημονικά ενήμεροι». Και αυτό γιατί η επιστήμη είναι προαπαιτούμενο στη λήψη αποφάσεων, στην διαχείριση επιχειρήσεων που προέκυψαν από τεχνολογικά επιτεύγματα και γενικότερα στην διαμόρφωση μιας σωστής αντίληψης της σύγχρονης ζωής. Απάντησαν στις ερωτήσεις: Δρ. Θοδωρής Αναγνωστόπουλος, Δρ. Μυρτάνη Πιερή, Δρ. Νίκος Κωνσταντίνου, Δρ. Κατερίνα Καουρή

MOUTH

AS SOON AS YOU THINK POSITIVE… EVERYTHING IS ACHIEVABLE!

Η ASAPositive Στην ASAPositive με υπομονή και αγάπη θέλουμε να μεγαλώσουμε την οικογένεια αυτών που αποφασίζουν συνειδητά να ξυπνήσουν και να φέρουν στο φως την εσωτερική τους δύναμη. Αυτή τη δύναμη που ο καθένας από εμάς κρατά μέσα του και με αυτήν μπορεί να πραγματοποιήσει και την πιο τρελή του επιθυμία... as soon as you think positive. “As within , so as without”. Μέσω της συνειδητής σκέψης και των affirmations, προσπαθούμε να αντικαταστήσουμε αρνητικές σκέψεις και πεποιθήσεις, αντιστρέφοντάς τις με θετικές σκέψεις. Tα Positive affirmations είναι μικρά και θετικά μηνύματα που σκοπό έχουν να υποκινήσουν το μυαλό στο να κάνει μια ευχή πραγματικότητα, βοηθώντας το να συλλέξει όλες τις σημαντικές πληροφορίες που θα το βοηθήσουν στην εκπλήρωση των στόχων που έχετε ορίσει. Γι’ αυτό και τα affirmations είναι μηνύματα γραμμένα στο πρώτο πρόσωπο και στον ενεστώτα. Η λογική πίσω από αυτό απλή. Σκέφτομαι στο πρώτο πρόσωπο, συνομιλώ με τον εαυτό μου στο πρώτο πρόσωπο. Δημιουργώ την πραγματικότητά μου μέσα από τις σκέψεις μου, καθώς δεν υπάρχει πράξη αν δεν υπάρξει πρώτα η σκέψη. Εγώ καθορίζω τι είμαι και τι δεν είμαι! Είμαι ό,τι μπορώ να σκεφτώ ότι είμαι. Με την απλή κίνηση του να δωρίσει κάποιος affirmation cards σε ένα αγαπημένο του πρόσωπο (ακόμα και στον εαυτό του) μέσα από τη σελίδα www.asapositive.com , ο παραλήπτης έχει πλέον σαν σημείο αναφοράς τα affirmations. Ακόμα και αν το ego μας πολλές φορές μας αποτρέπει από το να μείνουμε αφοσιωμένοι στο affirmation practice,it's OK! The seed has been planted!

MOUTH

Επιπλέον, ποσό συχνά βρίσκει κανείς ένα προσωπικό γράμμα στο γραμματοκιβώτιό του;

“Το design δημιουργεί κουλτούρα, η κουλτούρα διαμορφώνει τις αξίες και οι αξίες καθορίζουν το μέλλον” Robert Peters Στον απόηχο της 1ης επιτυχημένης Συνάντησης Σχεδιαστών Οπτικής Επικοινωνίας Κύπρου συνεχίζει δυναμικά στην υλοποίηση των στόχων που έχει θέσει από την αρχή, με την πραγματοποίηση του Graphic Stories Cyprus 2016. Το Graphic Stories Cyprus φιλοδοξεί να αποτελέσει την αφορμή για συνάντηση και αλληλεπίδραση των σχεδιαστών της Κύπρου και του εξωτερικού σε ετήσια βάση και παράλληλα ένα σημείο αναφοράς για τον χώρο της οπτικής επικοινωνίας. Η αλληλεπίδραση με τους δημιουργικούς ανθρώπους της οπτικής επικοινωνίας στην Κύπρο αλλά και στο εξωτερικό, κατέδειξε την ανάγκη, αλλά και την ισχυρή θέληση των επαγγελματιών του χώρου, για την ανάληψη πρωτοβουλιών, τη διοργάνωση εκθέσεων, συνεδρίων και τη δημιουργία γενικότερων δράσεων, που θα προωθούν την αξία της οπτικής επικοινωνίας στο ευρύ κοινό. Παράλληλα, η υλοποίηση των πιο πάνω δράσεων θέτει ως εφικτό στόχο και την καλλιέργεια επαγγελματικής ενσυναίσθησης. Η ιδέα της υλοποίησης μιας Συνάντησης Σχεδιαστών Οπτικής Επικοινωνίας, στην Κύπρο, υπό την επωνυμία “Graphic Stories Cyprus” συνεχίζει και για το 2016 ανανεώνοντας το ραντεβού των δημιουργικών επαγγελματιών για το τριήμερο από 26 έως 28 Φεβρουαρίου 2016. Το πλούσιο από εκδηλώσεις τριήμερο θα περιλαμβάνει ομιλίες από καταξιωμένους σχεδιαστές τόσο της Κύπρου, όσο και του εξωτερικού, δημιουργικά εργαστήρια από έμπειρους επαγγελματίες με στόχο τη μετάδοση εξειδικευμένης γνώσης, καθώς και έκθεση αφίσας με τη συμμετοχή δημιουργών από όλο τον κόσμο. Οι διαλέξεις του Graphic Stories Cyprus προσφέρονται ΔΩΡΕΑΝ . Για κρατήσεις θέσεων συμπληρώστε τη φόρμα συμμετοχής που θα βρείτε στο www.graphicstoriescyprus.com. Η κράτηση είναι απαραίτητη. Το κόστος των εργαστηρίων είναι €40 για τους επαγγελματίες και €25 για τους φοιτητές. Οι θέσεις είναι περιορισμένες. Οι πληρωμές και κρατήσεις θέσεων γίνονται ηλεκτρονικά στο www.graphicstoriescyprus.com. AVANT

ΝΕΑ ZIVANA ΛΟΕΛ GOLD Μια χρυσή βραδιά απόλαυσαν εκλεκτοί φίλοι της Ζιβάνας ΛΟΕΛ την Τετάρτη 25 Νοεμβρίου στο Χάνι Lounge Bar & Restaurant στην Λεμεσό, στην παρουσίαση της νέας Ζιβάνας Gold & Ζιβάνας Red, δυο ξεχωριστά νέα προϊόντα, που προστέθηκαν στην γκάμα του Οινοποιείου ΛΟΕΛ.

Η Ζιβάνα Gold, αποστάζεται από τις καλύτερες ντόπιες ποικιλίες σταφυλιού, Ξυνιστέρι και Μαύρο, παλαιώνεται σε δρύινο βαρέλι γαλλικού τύπου για περίοδο 7 με 8 χρόνων όπου στη συνέχεια, προστίθεται μια μικρή ποσότητα από γνήσιο βουνίσιο μέλι. Το απαλό χρυσοκίτρινο χρώμα και η ελαφριά γεύση, χαρακτηριστικά της Ζιβάνας Gold, είναι το αποτέλεσμα της μεγάλης διάρκειας της στο δρύινο βαρέλι αφομοιώνοντας μυρωδικά και αρώματα από το ξύλο, όπως επίσης και το μέλι. Σε αντίθεση με τη Ζιβάνα Red, που παραμένει σε υπόγειο χώρο, σε δοχεία stainless steel για περίοδο 2 με 3 μήνες, όπου προστίθεται ειδική αλεσμένη κανέλα μέχρι να δώσει το άρωμα και το χρώμα του μπαχαρικού. Οι παρευρισκόμενοι, είχαν επίσης την ευκαιρία να δοκιμάσουν τα νέα signature cocktails με βάση τη Ζιβάνα Red από τον Κώστα Νικολαΐδη, ιδιοκτήτη της σχολής Alchemy Bartending School και να γευτούν «πειραγμένες» κυπριακές γεύσεις, με συνοδεία ζωντανής μουσικής με έντεχνες ελληνικές διασκευές. Σε μια κίνηση υποστήριξης του θεσμού ‘ΠΟΤΟ ΜΕ ΜΕΤΡΟ’, υπήρχε διαθέσιμο λεωφορείο από Λευκωσία προς Λεμεσό για την ασφαλή μεταφορά των συνεργατών των ΜΜΕ. Τις νέες Ζιβάνες θα τις βρείτε σε μπουκάλια των 0,5 λίτρων σε επιλεγμένες κάβες και μπαρ αλλά και στα αεροδρόμια Λάρνακας και Πάφου. Διανομείς: LaikoCosmos Trading Ltd Facebook: ZivanaLOEL

Βουλευτές, δήμαρχοι και συνεργάτες της εταιρείας, είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν τις 2 νέες γεύσεις της Ζιβάνας του Οινοποιείου ΛΟΕΛ, που πρωτοπορεί στην παραγωγή παλαιωμένης Ζιβάνας χάρη στην τεχνογνωσία, την προσεκτική επιλογή των πρώτων υλών και την αγάπη του για την Κυπριακή παράδοση.

GARDE

ΤΟ ΠΟΤΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Η Ζιβάνα μας, το εθνικό μας ποτό που μας κάνει περήφανους σαν λαό ταυτίστηκε με την κουλτούρα και την αγάπη για τις ρίζες μας όσο κανένα άλλο ποτό.

Ιστορία Οι μελέτες και τα διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα καταδεικνύουν πως το κυπριακό κρασί άρχισε την ιστορία του στο νησί το 2000 π.X. και σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, οι Κύπριοι “αλχημιστές” γνωρίζουν την τέχνη της παρασκευής κρασιού καλύτερα από πολλούς άλλους λαούς στον κόσμο.

Οινοποιείο ΛΟΕΛ Στα τέλη της δεκαετίας του ‘90 η ΛΟΕΛ τόλμησε να προχωρήσει στη βιομηχανοποίηση και εμπορία της Ζιβάνας ΛΟΕΛ, ενός παραδοσιακού κυπριακού προϊόντος που μέχρι τότε παραγόταν σε ερασιτεχνική βάση. Η βαθιά γνώση της απόσταξης και η προσεγμένη επιλογή της πρώτης ύλης, προσφέρει ένα προϊόν υψηλής ποιότητας, όπου η απαράμιλλη γεύση του και η σταθερή ποιότητά του το έχει φέρει πρώτο στην προτίμηση του Κύπριου καταναλωτή, με μερίδιο αγοράς πέραν του 70% και έχει διακριθεί σε παγκόσμιους διαγωνισμούς με χρυσά μετάλλια.

Ζιβάνα Gold & Ζιβάνα Red Σήμερα, το Οινοποιείο ΛΟΕΛ πρωτοπορεί στον τομέα του και ακολουθεί τα trends της αγοράς, που θέλει το ποτό μας παραδοσιακό αλλά και λίγο πειραγμένο, προσθέτοντας στην γκάμα του 2 νέες γεύσεις τη Ζιβάνα Gold και τη Ζιβάνα Red. Η Ζιβάνα Gold, αποστάζεται από τις καλύτερες ντόπιες ποικιλίες σταφυλιού, παλαιώνεται σε δρύινο βαρέλι γαλλικού τύπου χωρητικότητας 225 λίτρων. Έπειτα, παραμένει σε υπόγειους χώρους με σταθερές θερμοκρασίες και σταθερή, σχετική υγρασία. Ελέγχεται τακτικά γευστολογικά και παραμένει για περίοδο 7 με 8 χρόνια. Στη συνέχεια, προστίθεται μια μικρή ποσότητα από γνήσιο βουνίσιο μέλι, γι’ αυτό και το χαρακτηριστικό της, το απαλό χρυσοκίτρινο χρώμα και η ελαφριά γεύση. Σε αντίθεση με τη Ζιβάνα Red, παραμένει σε υπόγειο χώρο, σε δοχεία stainless steel για περίοδο 2 με 3 μήνες, όπου προστίθεται ειδική αλεσμένη κανέλα. Παραμένει στα δοχεία για ακόμη 3 μήνες, μέχρι να πάρει το άρωμα και το χρώμα του μπαχαρικού. Τις νέες Ζιβάνες από το Οινοποείο ΛΟΕΛ, θα τις βρείτε σε μπουκάλια των 0,5 λίτρων σε επιλεγμένες κάβες και μπαρ αλλά και στα αεροδρόμια Λάρνακας και Πάφου.

Γίνεται Cocktail και μαγεύει! Με το λανσάρισμα της Ζιβάνας Gold και της Ζιβάνας Red, συνεχίζεται η συνεργασία με τον Κώστα Νικολαΐδη, ιδιοκτήτη της σχολής Alchemy Bartending School, ο οποίος δημιουργεί signature cocktails με βάση τη Ζιβάνα. Fire On Ice, Free Spirit, Z&T, Red is hot, Zivania Tiki, Zivarinhia, Red Apple, 4 Play, είναι οι 8 προτάσεις σε cocktail, που κερδίζουν τα καλύτερα σχόλια και ένα διευρυμένο κοινό. Την επόμενη φορά που θα σκεφτείτε Cocktails, σκεφτείτε κυπριακά και δοκιμάστε τη Ζιβάνα αλλιώτικα!

AVANT

ΚΡΙ

ΟΣ ΛΕ

Με το που σταματάς στο φανάρι, σου σβήνει η μηχανή. Για σένα μιλάω, που πάνω που έβαλες τα πάντα σε μια σειρά, κλατάρεις. Το ‘χες παρακάνει λιγάκι με το πρόγραμμα rock star – δεν βάζω κ*** σε καρέκλα, οπότε ήρθε η ώρα να δεις πιο σοβαρά τη ρουτίνα σου. Τι να σου κάνει και ο έρμος ο λιναρόσπορος; Εδώ θες ηλεκτροσόκ. Λίγο πριν τελειώσει ο χρόνος: Κάνε ένα pause για μια μέρα και άσε τα φυτά απότιστα.

ΤΑΥ

ΜΟΙ ΖΥ

Ωπ! Να τα που αρχίσαμε και τα παραπονάκια τα Καρκινέικα... Τι έγινε Διδυμάκι; Νιώθουμε ότι δεν μας αρέσει η αφεντικίνα μας, δεν μας αρέσει το παλικαράκι που μας κερνάει μπύρες εκεί δίπλα στην μπάρα, δεν μας αρέσει ο αρακάς, δεν μας αρέσει τίποτα-και-άντε-και-παρατήστε-με; Μην περιμένεις να κάνεις Χριστούγεννα με μάτια που καίνε. Ξεκίνα και άλλαξέ τα όλα. Και μην κλαις. Σε βλέπω! Λίγο πριν τελειώσει ο χρόνος: Έλα πάρε μου τη λύπη, έλα δως μου τη χαρά.

ΚΑΡ

GARDE

Γκόμενοι, παιδιά και μάνα διαμαρτύρονται ότι δεν σε βλέπουν καθόλου και εδώ που τα λέμε έχουν ένα δίκιο. Το κεφάλι σου μοιάζει με καζάνι έτοιμο να εκραγεί. Θέλεις ΚΑΙ να ζήσεις τον έρωτα ΚΑΙ να σε καμαρώσει η αφεντικίνα σου όπως ποθεί ΚΑΙ να περάσεις και χρόνο με τους φίλους σου και βάλε ένα φρένο γιατί λαχανιάσαμε. Ένα-ένα... σιγά-σιγά. Λίγο πριν τελειώσει ο χρόνος: Αρχίζεις να κρατάς μυστικό ημερολόγιο.

ΠΙΟΣ ΙΧ

Θα θυμάσαι ίσως πως στο τελευταίο τεύχος μιλούσαμε για έναν έρωτα... αλλά και μία βόμβα. Ε, έσκασε που λες η βόμβα -έχουμε και καιρό να τα πούμε- και τώρα λογικά πρέπει να είσαι ακόμα με τις γάζες στην καρδιά. Δεν θέλω απογοήτευση. Τουλάχιστον σταμάτα να τρως. Και δοκίμασε να ξεκινήσεις κάτι που μπορεί, ίσως, ενδεχομένως, λέμε τώρα βρε αδερφέ, να σε κάνει να μοιάζεις λιγότερο με καταθλιπτικό κουτάβι. Λίγο πριν τελειώσει ο χρόνος: Θα σεβαστούμε όλοι τον πόνο σου.

ΧΟΟΣ

ΘΥΕΣ

Κοίτα, κι εγώ το έχω το κληρονομικό χάρισμα αλλά αυτό που κάνεις εσύ και ανάλογα με το που φυσάει ο άνεμος κάθε μέρα, παίρνεις και τις αντίστοιχες αποφάσεις, νομίζω πως πάει πολύ. Συγκεντρώσου και άσε τις σκηνές ζήλειας. Ανασφάλειες και άλλα δεινά, θα ήταν καλό να κρατηθούν μακριά σου μέχρι να βρεις τον παλιό καλό εαυτό σου. Λίγο πριν τελειώσει ο χρόνος: Τσακώνεσαι με όλον τον κόσμο.

SIGNS

Πολλή δουλειά, βρε παιδί μου! Αυτό που προσπαθείς να αποφύγεις μέσω εργασιοθεραπείας, αργά ή γρήγορα θα σε αναδείξει manager of the year. Ας παραδεχτούμε ότι το μωράκι με το οποίο φλερτάρεις είναι απλά ένα παυσίπονο στον άλλο πόνο, τον μεγάλο που δεν λες να ξεπεράσεις και ας κάνουμε όλοι μια ευχή να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα. Λίγο πριν τελειώσει ο χρόνος: Ξεκαθάρισε την «ντουλάπα» σου.

ΚΕΡΩΣ

Άρχισε να κινείται το πράγμα και ναι μεν χαίρεσαι αλλά από την άλλη φοβάσαι. Τα επαγγελματικά παίρνουν μια τροπή που ούτε εσύ ο ίδιος μπορείς να προβλέψεις, αφού έχεις συνεχώς εξελίξεις. Ο λογαριασμός σου ξαναβλέπει μετά από καιρό φως και εσύ βάζεις καλά στο κεφάλι σου ότι το 2015 δεν ήταν σίγουρα η χρονιά σου, σε έμαθε όμως πολλά, πάρα πολλά. Λίγο πριν τελειώσει ο χρόνος: Ετοιμάζεις βαλίτσες.

ΓΟΣ ΥΔΡΟ

Λίγο πριν τελειώσει το ‘15, η δουλειά έρχεται πιο έντονα από ποτέ στο προσκήνιο. Αυτή τη φορά δεν καλείσαι να πιάσεις στόχους αλλά να πάρεις αποφάσεις που θα επηρεάσουν το ‘16, το ‘17, το ‘18... τη ζωή σου γενικότερα. Δεν χρειάζονται κινήσεις πανικού γιατί υπάρχει κίνδυνος να ταΐσεις δυο φορές το χρυσόψαρο και να σου πεθάνει. Παράγγειλε μια πίτσα και κάτσε κάτω ήρεμα να τα πούμε... Λίγο πριν τελειώσει ο χρόνος: Σε πιάνει αυτός ο πόνος στην πλάτη, ο γνωστός.

ΚΙΝΟΣ ΣΚΟΡ

Έχεις πάρει δρόμο και ανεβαίνεις. Γύρω σου μιλούν για σένα με τα καλύτερα και εσύ βελτιώνεσαι, φτιάχνοντας τον ιδανικό εαυτό σου. Μια νέα δουλειά, ένας νέος στόχος, μια νέα πόρτα που ανοίγει, σου δίνουν φτερά. Αυτά μέχρι το απόγευμα. Γιατί μετά γυρίζεις σπίτι και μια μελαγχολία όσο να πεις, την έχεις. Σου λείπει να ερωτευτείς όπως τότε. Τουλάχιστον υπάρχουν πάντα διαθέσιμες αγκαλιές. Λίγο πριν τελειώσει ο χρόνος: Ξαναστέλνεις μήνυμα, ξανασυναντιέστε, ξαναφιλιέστε.

ΘΕΝΟΣ ΑΙΓΟ

Είχες αρχίσει να πιστεύεις ότι η ζωή σου δεν θα ξαναγίνει ποτέ ωραία και χαλαρή και γελάκια με αγνώστους και μεταμεσονύκτια μηνύματα. Ε, λοιπόν να που σιγά-σιγά αρχίζει και χαλαρώνει το πράγμα και αφού έβγαλες από τη ζωή σου όλους αυτούς που δεν έπρεπε να είναι, αρχίζεις να βάζεις αυτούς που θα έπρεπε. Λίγη προσοχή στις οντισιόν... Είδες τι πάθαμε με την προηγούμενη! Λίγο πριν τελειώσει ο χρόνος: Φορτίζουμε κινητά και πάμε ένα κομμωτήριο καλού-κακού.

ΤΗΣ

ΔΙΔΥ

ΩΝ ΤΟΞΟ

Τι είναι πάλι αυτό το αστείο; Ξαφνικά έξοδα, ένα deadline που λήγει... χθες και μια σχέση που μοιάζει με περπάτημα σε πλακόστρωτο μετά από φοιτητική βραδιά σε τσιπουράδικο. Κάπως δεν μας τα λένε καλά οι πλανήτες, αλλά μεταξύ μας, είσαι το τελευταίο ζώδιο που μασάει. Προτείνω διαλογισμό και καυτά μπάνια. Λίγο πριν τελειώσει ο χρόνος: Τελειώνει η υπομονή σου, ώρα για πραλίνα φουντουκιού!

ΡΟΣ ΠΑΡ

«Απόψε» κάνεις μπαμ. Και όταν λέμε απόψε, εννούμε γενικά αυτό το διάστημα. Κάτσε λίγο να σου πω, μην βιάζεσαι. Μπαμ σημαίνει α) τέλος τα αστειάκια, βάζω μπροστά ένα παιδί β) τέλος τα αστειάκια, παντρεύομαι γ) τέλος τα αστειάκια, χωρίζω δ) τέλος τα αστειάκια, φέρνω στη φόρα ένα μυστικό. Με άλλα λόγια, τέλος τα αστειάκια. Ώρα να κάνεις το επόμενο βήμα, είτε κόβοντας, είτε δένοντας πιο σφιχτά τους δεσμούς. Λίγο πριν τελειώσει ο χρόνος: Βάλε τα καλά σου και βγες στους δρόμους.

STARS

ΑΠΟ ΤΗΝ PRASINI TOUFA

AVANT