ContACt Lente 2022 by AxionContinu

Contact Lente 2022

Eigen Wijs

Het kan weer, samen zingen

Extra handen dankzij zorgtechnologie Verhuizen naar een woonzorgcentrum Gegevens in veilige handen

Inhoud Lente 2022

4 24

4 Bij Demeter spat de liefde van de muur 6 Extra handen dankzij zorgtechnologie 8 Prijs voor Pyjamaproject 9 Samenwerken voor een mooi leven 12 Naar een woonzorgcentrum 20 De grote verhuizing 24 Gegevens in veilige handen 26 Mariënstein poffertjesfestijn

Rubrieken 10 Graag gedaan 14 Functie Centraal 16 Mijn verhaal 19 Social talk 22 Kort Contact

Contact Het magazine van AxionContinu

Trots Mijn baan als bestuurder bestaat voor een groot deel uit vooruitkijken. Wat zijn de ontwikkelingen in onze zorgsector en wat betekent dat voor AxionContinu? Hoe kunnen we als organisatie aansluiten op de toekomstige vraag van cliënten en wat is daarvoor nodig? Ik zit veel met allerlei mensen aan tafel om te bespreken wat belangrijk is in de komende periode. Met natuurlijk altijd als doel dat we zo goed mogelijk aansluiten bij wat onze cliënten, medewerkers en vrijwilligers wensen en nodig hebben. Dan is het belangrijk om heel regelmatig bewust even stil te staan en om je heen te kijken. Dan zie ik wat voor moois we binnen AxionContinu doen en wat we hebben bereikt. In dit nummer van Contact ziet u mooie voorbeelden. Zoals onze nieuwste locatie, hospice Demeter. Daarmee hebben we nog meer kennis en kunde in huis over zorg aan mensen in de laatste levensfase. Of het wetenschappelijk onderzoek dat wordt uitgevoerd naar het effect op bewoners als medewerkers in de nachtdienst een pyjama dragen. Maar ook hoe we zorgen dat persoonsgegevens van cliënten en medewerkers bij ons veilig zijn. Mooie dingen hoeven niet ingewikkeld te zijn. Bewoners van Mariënstein konden hun wensen in een wensboom hangen. Wat zouden zij graag nog eens willen? Een van de wensen, een poffertjeskraam, zorgde voor veel plezier. En gewoon weer kunnen zingen met ons alzheimerkoor Eigen Wijs na een lange coronastop brengt mensen met dementie en hun naasten veel vreugde. Het gevoel dat ik heb als ik dat allemaal zie, kan ik heel kort samenvatten. Trots! Martin den Hartog Raad van bestuur mdenhartog@axioncontinu.nl

Zingen? Dansen! Zelf noemen ze het repeteren, de leden van Alzheimerkoor Eigen Wijs van AxionContinu. Tsja, op de foto zien we de krasse zangers toch vooral dansen. Niet vreemd eigenlijk, want ze mógen weer nu de coronamaatregelen eindelijk ver genoeg zijn versoepeld. Probeer dan maar eens stil te blijven zitten tijdens alle heerlijke meezingers die op het repertoire staan. Maar er werd wel degelijk ook écht gerepeteerd. We kijken uit naar een optreden, want misschien behoort dat straks ook weer tot de mogelijkheden.

4 Bij Hospice Demeter in De Bilt, begin dit jaar samengegaan met AxionContinu, draait alles om waardige zorg. Wat betekent dat precies? Binnenkijken in een bijzonder huis.

Bij Demeter spat de liefde van de muren

ie nog nooit in een hospice is geweest, ziet misschien een sombere plek voor zich, een beetje achteraf, waar iedereen op kousenvoeten loopt en fluistert. Dat beeld geldt voor Demeter zeker niet. Het hospice staat midden in de wijk, tussen sportvelden en twee basisscholen. Niemand in de buurt kijkt ervan op als een ambulance of lijkwagen het terrein op rijdt. Je ervaart het ook zodra de voordeur openzwaait. Overal volop daglicht, behaaglijke Cathelijne Verboeket-Crul:

“Eenmaal over de drempel ontdekken ze dat het hier echt fijn is.”

warmte, geroezemoes. Uit de keuken stijgen de heerlijkste geuren op. Hart van het pand is de knusse huiskamer. Daar staat een joekel van een eettafel en gloeit de gashaard. In de hoek een piano, brandende waxinelichtjes waar je maar kijkt. Door de ramen is de fraai aangelegde tuin te zien, met een tuinkamer en kleine kas. Hier vieren ze samen alle feestdagen, genieten ze van concerten. Er wordt zelfs getrouwd. En ja, verdriet is er ook. Veel patiënten gaan hier dood. Maar wie hier is opgenomen, weet zich omringd door aandacht en liefde. Die spatten hier zowat van de muren.

Over de drempel Laat onverlet dat patiënten, maar ook hun partners en kinderen, vóór de opname een hobbel moeten nemen. Verpleegkundig specialist Cathelijne Verboeket-Crul: “Dierbaren worstelen er soms mee dat ze de zorg niet tot het laatst kunnen waarmaken. Eenmaal over de drempel ontdekken ze dat het hier echt fijn is. En dat ze nu juist weer partner kunnen zijn, of kind. Dan ontstaan lucht en ruimte voor mooie gesprekken, voor verbinding. Bijzonder ook om te zien hoe zaken uit het verleden worden opgeruimd of afgerond.”

De zeven kamers zijn vrijwel altijd bezet. Patiënten verblijven gemiddeld drie maanden bij Demeter. Ze komen dus om te sterven, maar soms ook tijdelijk als pijn- of symptoombestrijding thuis niet goed lukt, of om hun mantelzorger op adem te laten komen. Samen met een team van zo’n dertig professionals, lopen meer dan honderd vrijwilligers zich het vuur uit de sloffen voor deze patiënten en hun gasten. De een helpt bij de verzorging, een ander schoffelt de tuin, kookt met verse ingrediënten een maaltijd of geeft het houtwerk een verse lik verf.

Trouwe vrijwilligers Afhakers kent Demeter amper, veel vrijwilligers komen jarenlang over de vloer. “Dat zijn steeds vaker mensen met een fulltimebaan. Zoals een aannemer die tot over zijn oren in het werk zit maar elke maandag voetmassages geeft en dan tot mooie gesprekken komt,” verklaart vrijwilligerscoördinator Mariëlle Pickkers, zelf ook al zo’n veertien jaar bij Demeter. ” We hebben onze vrijwilligers ook echt wat te bieden. Dit is een prachtige werkplek waar je veel kunt leren. Vrijwilligers krijgen scholing op allerlei gebieden, ze bezoeken lezingen. En het werk zelf brengt hen veel. Ze vinden verrijking en verdieping, hoor ik ze vaak zeggen.”

Academisch hospice Demeter is een academisch hospice. Het werkt samen met onder meer het UMC Utrecht en experts onder wie Saskia Theunissen, hoogleraar Palliatieve Zorg en Hospicezorg. Cathelijne: “We leiden artsen, verzorgenden en verpleegkundigen op. Daarnaast combineren we patiëntenzorg, onderzoek en innovatie om de palliatieve zorg landelijk te verbeteren. Die mix van onderzoek en deskundigheidsbevordering kunnen we dankzij de fusie met AxionContinu nu ook breder in de regio inzetten. Dat komt de palliatieve zorg op de locaties, maar ook bij cliënten thuis ten goede.”

Mariëlle Pickkers:

“Ze vinden verrijking en verdieping, hoor ik ze vaak zeggen.” Vernieuwing komt vaak hiervandaan. Zo was Demeter een van de eerste hospices waar professionals uit alle disciplines samen de lichamelijke, psychische en sociale, maar ook existentiële en spirituele toestand van patiënten bespreken. De aandacht voor emoties is belangrijk, legt Cathelijne uit. ”Angst voor de dood, onverwerkt verdriet of spijt over gemaakte keuzes kunnen bijvoorbeeld pijn verergeren, maar ook de pijnbestrijding bemoeilijken. Ons uitgangspunt is daarom: alleen als we een klacht begrijpen en kunnen behandelen, heeft de liefdevolle zorg die we geven écht effect.” Ook ontwikkeld bij Demeter: het persoonlijk waardenprofiel. Daarin laat de patiënt zien hoe hij of zij was als mens in gezondere jaren en welke aspecten, zoals zelfstandigheid en regie, belangrijk waren. “De mens achter de ziekte zien, dat maakt waardige, respectvolle zorg beter mogelijk,” besluit Cathelijne. ●

Foetushouding Op je rug, op je zij of in de foetushouding; in welke houding slaap je het liefst en wil je zo ook sterven? Dat wordt zelden gevraagd aan mensen bij wie het einde nadert. Zij worden standaard op hun rug gelegd, vooral omdat dat de zorg vergemakkelijkt. Dankzij onderzoek van Demeter komt daarin in hospices en in zieken- en verpleeghuizen langzaam verandering. Prettig voor patiënten die zo richting het einde meer rust ervaren.

Smart glasses, slimme bedsensoren, heupairbags, robots die een praatje maken met bewoners… Innovatie krijgt komende jaren ruim baan bij AxionContinu.

Extra handen dankzij Met de nieuwe Visie op Innovatie geeft de raad van bestuur het startsein voor deze koers. Het motto: innovatie is geen zaak voor knappe koppen, maar van ons allemaal. De eerste stappen zijn al gezet: sinds kort heeft AxionContinu zes ‘ambassadeurs zorgtechnologie’ die proberen hun collega’s warm te krijgen voor vernieuwing. “De ambassadeurs werken in de praktijk en weten precies wat handig en nodig is. Het is superwaardevol wanneer zij met hun collega’s praten en er een sfeer ontstaat waarin technologie geen ver-van-ons-bedshow is, maar iedereen denkt: we gaan onze bewoners daarmee helpen,” zegt Kwartiermaker Innovatie Mirjam Uittenbogaard.

en bloempot op de vensterbank die vraagt hoe het gaat. Een hoofdkussen dat geruststellende geluiden maakt zodat je sneller in slaap valt. Verpleegkundige in de wijk Natascha Gofferjé kwam ze tegen tijdens haar scholingsdagen als ambassadeur zorgtechnologie. “Er is heel veel op de markt, maar je moet wel weten waar cliënten behoefte aan hebben.” Natascha verdiept zich als ambassadeur in de mogelijkheden van smart glasses, slimme beeldapparatuur waarmee je op afstand kan meekijken met collega’s, bijvoorbeeld wanneer ze wonden verzorgen. “Ze kunnen ook handig zijn in ons opleidingscentrum bij het nabootsen van wonden hechten. Het beoordelen kan dan ook van afstand.”

Geen techno-nerd Ambassadeurs zorgtechnologie

Beeldzorg wordt nog niet vaak gebruikt in de wijkzorg. Daar valt volgens Natascha dus nog winst te behalen, want cliënten zijn wel heel enthousiast.

Natascha demonstreert het superslimme ‘Fietslabyrint’, bedoeld voor cliënten die niet zelfstandig kunnen fietsen. Met de zes ambassadeurs haakt AxionContinu aan bij een regionale samenwerking van 14 zorgorganisaties. “We waren natuurlijk al bezig met vernieuwing, denk bijvoorbeeld aan de leefcirkels. Maar de aanpak wint aan kracht dankzij de samenwerking. We gaan samen verschillende technologieën verkennen en met leveranciers praten om die in proeftuinen uit te proberen.” Innovatie is overigens niet altijd een kwestie van technologie, zegt Mirjam. “De sociale en zorginhoudelijke kant is even belangrijk. Denk bijvoorbeeld aan initiatieven in de wijk om ouderen en jongeren met elkaar te verbinden. Ook van zulke vernieuwingen kunnen onze cliënten profiteren.”

7 Leefcirkels

Heup-airbag

Robothond

zorgtechnologie “Ik vind het leuk en interessant om over mogelijke vernieuwingen na te denken, dus ik nam de uitdaging om ambassadeur te worden graag aan.” Lachend: “Ik ben geen techno-nerd, maar wel representatief voor de groep 40-plussers zonder ICT-ervaring.” Ze vindt het een goede zaak dat AxionContinu investeert in innovatie. “Maar het is ook noodzakelijk met het oog op de toekomst. Het personeelsaanbod is niet geweldig, dus je moet als organisatie wel oplossingen bedenken.”

Mooie aanvulling Collega-ambassadeur Sophie Mangnus, fysiotherapeut, is het daar helemaal mee eens. “De technologie kan ons werk mooi aanvullen, bij wijze van extra handen. Vernieuwingen ontlasten de zorg, maar kunnen tegelijk bewoners zelfredzamer maken. Het mes snijdt aan twee kanten.” Als voorbeeld noemt Sophie de heup-airbag. Met collega’s van de samenwerkende organisaties onderzoekt ze of die bruikbaar kan zijn voor bewoners. “Hij registreert of je valt en vangt de klap op. Dat betekent dat je iemand die graag loopt, maar valgevaarlijk is, meer vrijheid kan geven. Een bewoner die juist bang is om te lopen, zal misschien minder snel de zorg om assistentie vragen bij het naar de wc gaan. Als we meer duidelijkheid hebben over de voor- en nadelen, starten we op kleine schaal met een proef.”

Sophie en een collega-fysiotherapeut testen een bed met een mechanisme dat helpt bij het op de andere zijde draaien van een bewoner.

Creatief nadenken Het gesprek aangaan met collega’s, technologie testen en demonstreren: Sophie is enthousiast over de nieuwe koers van AxionContinu. “Bij sommige voorbeelden die ik tegenkom, denk ik: waarom doen we dat eigenlijk nog niet? Het ambassadeurschap stimuleert creatief nadenken.”

Op haar eigen vakgebied ziet ze voor thuiswonende ouderen mogelijkheden voor robots met beweegprogramma’s. “De robot geeft een cliënt in de wijk bijvoorbeeld een seintje wanneer het tijd is om te bewegen en vertelt wat er gedaan moet worden. Fysiotherapie op afstand, zeg maar.” ●

Ideeën van medewerkers zijn onmisbaar voor verbeteringen in de zorg.

Marjon van Werven

En soms valt een goed idee zelfs in de prijzen. Nachtdienst in Pyjama, een project van woonzorgcentrum De Componist, is daarvan het meest recente voorbeeld.

Prijs voor Pyjamaproject

p meerdere plekken in Nederland dragen nachtdienstmedewerkers een pyjama. Ook medewerkers van woonzorgcentrum De Schutse begonnen ermee, Contact wijdde daar vorig jaar nog een artikel aan. Het idee achter de nachtkleding is simpel: bewoners ervaren een betere nachtrust wanneer een medewerker in pyjama aan het bed staat. Dat lijkt voor de hand te liggen, maar is het ook werkelijk zo? “Daar hopen we via een onderzoek antwoord op te krijgen,” zegt afdelingsmanager Sandra Hoogstadt van De Componist.

Geld voor onderzoek Zorgcollega’s schreven een onderzoeksvoorstel en dat voorstel won de Stimulansprijs voor Verzorgenden en Verpleegkundigen van Het Universitair Netwerk Ouderenzorg (UNO) van Amsterdam UMC. Sandra nam met nachtdienstmedewerker Marjon van Werven in december de prijs in ontvangst: een oorkonde plus 5.000 euro voor de uitvoering van het onderzoek. Rode draad daarin is het bijhouden van nachtelijke meldingen door bewoners. “We gaan meten welk effect de nachtkleding heeft op het aantal zusteroproepen en sensormeldingen van bewoners die uit bed komen.”

Expert in zorg Corona verhinderde een feestelijke prijsuitreiking tijdens een symposium van UNO Amsterdam. Marieke Geerars reikte in De Componist de prijs uit aan haar collega’s. Dat was toepasselijk, want Marieke is zelf onderzoeker bij AxionContinu én lid van de Wetenschapscommissie. UNO Amsterdam zal het project begeleiden, maar Marieke zelf zal de ontwikkelingen van dichtbij volgen. AxionContinu vindt onderzoek op de werkvloer belangrijk. Er zijn

formulieren in de maak waarmee medewerkers makkelijk ideeën kunnen aanmelden. “De Wetenschapscommissie krijgt die graag te horen. We willen als organisatie expert in de zorg worden, dat lukt alleen met hulp van creatieve medewerkers.”

Geruststellend In de loop van het jaar zal er waarschijnlijk meer duidelijkheid komen over het nut van nachtkleding. Marjon kijkt nu al uit naar de resultaten. “Bewoners zijn ’s nachts vaak angstig en begrijpen niet waar ze zijn. Nu probeer ik ze gerust te stellen door te zeggen dat ik wakker blijf, maar misschien is nachtkleding wel veel geruststellender.” Sandra vindt een positief resultaat wat minder belangrijk. “We krijgen hoe dan ook meer duidelijkheid. Ik vind het vooral mooi dat het onderzoeksidee helemaal bij ons vandaan komt. En misschien kan heel Nederland er wel iets aan hebben.” ● Sandra Hoogstadt

Samenwerken voor een mooi leven

Hoe ziet de wereld er in 2027 uit? We kunnen natuurlijk niet in de toekomst kijken, maar duidelijk is wel dat de ouderenzorg te maken krijgt met stevige uitdagingen.

et aantal ouderen neemt flink toe. Omdat deze ouderen ook nog eens langer leven, spreekt men van een dubbele vergrijzing. Tegelijkertijd is het aandeel mensen dat werkt lager en daardoor is het lastiger om voldoende zorgmedewerkers te vinden. Het is dus verstandig om hier goed op voorbereid te zijn. Daarom heeft AxionContinu in een meerjarenbeleid beschreven hoe wij de wereld zien in 2027 en hoe wij de komende vijf jaar hieraan willen bijdragen.

Op www.axioncontinu.nl leest u meer over onze ambitie en de speerpunten die we in 2027 gerealiseerd willen hebben. Op pagina 6 en 7 van deze Contact leest u bijvoorbeeld meer over hoe Warme technologie kan bijdragen aan een mooi leven. Heeft u vragen of wilt u meedenken, mail dan naar communicatie@axioncontinu.nl. ●

Onze rol

Mooi leven Centraal staat een mooi leven voor mensen met een ondersteuningsbehoefte, samen met degenen die om hen heen staan. De mensen hebben in 2027 meer regie over hun eigen gezondheid en leefstijl. Zorg is ondersteunend aan wat zij belangrijk vinden in het leven. AxionContinu draagt hieraan bij door samen met andere organisaties te werken aan een brede ‘leefdienstverlening’. Zorg en ondersteuning is makkelijker te organiseren en mensen zijn hier minder tijd aan kwijt. Als zorgorganisatie willen we met alle deskundigheid die we in huis hebben, zorgen dat ook mensen met complexe aandoeningen passende zorg krijgen. Voorwaarde is om het sámen te doen. Samen met cliënten, hun naasten, medewerkers, vrijwilligers en samenwerkingspartners.

Speerpunten Wat wij gaan doen tot 2027 hebben we samengevat in ’zeven strategische speerpunten’. U zult de komende vijf jaar deze zeven speerpunten op verschillende manieren terug zien komen.

MJBP-CMYK.indd 15

Gids in de keten

Reismaatje

Expert passende zorg

Ons doel Mooi leven

Samen leven

Randvoorwaarden Betrokken collega’s De zeven strategische speerpunten van AxionContinu.

Warme technologie 13

30-03-2022 15

Vrijwilligers zijn onmisbaar voor AxionContinu. In deze rubriek vertellen zij over hun vrijwilligerswerk in de locaties.

Graag gedaan

René Veerkamp: Als mensen muziek horen, worden ze weer vrolijk

Vrolijk worden van muziek

et het grootste gemak speelt René Veerkamp op zijn gitaar en blaast hij tegelijkertijd op de mondharmonica. Allerlei melodietjes lopen in elkaar over en hij schakelt vloeiend van een snel, opgewekt nummer naar een gevoeliger deuntje. Of de foto ook buiten gemaakt kan worden. Geen probleem. René neemt meteen plaats op het krukje en begint direct weer te spelen. Het is duidelijk: deze muzikant kan overal zijn muziek maken. Dit bleek tijdens de verschillende corona-lockdowns een uitkomst. Binnen mochten geen activiteiten plaatsvinden, dus kwam de vraag of hij ook buiten op het dakterras van De Ingelanden kon spelen.

“Toen heb ik een versterker, gitaar en een microfoon geleend. Alleen… ze waren ernaast net aan het bouwen, dus de bewoners hoorden niets. Dat schoot niet op.” Gelukkig waren er andere locaties met een binnentuin, dus René ging op zijn scooter naar De Componist en Voorveldse Hof. “De bewoners vonden dat erg leuk, want die verveelden zich tijdens de lockdowns.” Al sinds zijn zevende speelt de 40-jarige René gitaar. Door een brommerongeluk kon hij een half jaar niet spelen en daarom pakte hij zijn mondharmonica uit de kast. Toen zijn hand weer geheeld was, kocht hij een harmonicastandaard om beide instrumenten tegelijkertijd te kunnen spelen. Sinds 2010 werkt hij bij AxionContinu als vrijwilliger. “Ik zag in een advertentie in een buurthuis in de stad dat ze mensen zochten die muziek konden maken. Zo ben ik dat hier gaan doen.”

In de huiskamers Inmiddels maakt René een paar uur per week muziek in De Ingelanden en De Componist en gaat hij een keer per maand naar Voorveldse Hof. Het begon bij zangmiddagen, en nu maakt hij muziek in de huiskamers. “Ik ga gewoon zitten spelen en dan komen de bewoners daarheen. Dat is echt heel leuk.

Sinterklaasliedjes Maar het allerpopulairst? Dat zijn de Sinterklaasliedjes. Mensen die heel erg dementerend zijn, herkennen die liedjes nog steeds. Dan zie je ze meteen een beetje meebewegen met hun lippen.” Op de vraag wat zijn eigen favoriete nummer is, valt er kort een stilte. “The Beatles vind ik altijd wel mooi. Dat speel ik nu ook wel eens voor mensen die hier sinds kort wonen, want die zijn net na de oorlog geboren. Toen ik hier begon woonden hier mensen die waren geboren in 1930, 1935.” Om zijn woorden kracht bij te zetten tikt René stellig met zijn vingers op de tafel en zegt: “Wat ik de afgelopen jaren gezien heb is dat mensen die vrolijker zijn veel langer leven. Dat is iets heel wonderbaarlijks. Soms zijn mensen chagrijnig, maar als ze dan muziek horen dan worden ze weer vrolijk.” ●

11 Afscheid coördinator Lekstreekbus Planner/coördinator van de AxionContinu-Lekstreekbus Hero Buerman (op de foto rechts) heeft afscheid genomen. Meer dan 25 jaar zorgde hij er als vrijwilliger voor dat alles rondom de ritten goed geregeld was. Een bijeenkomst zat er vanwege corona niet is. Een bijzonder afscheid werd het wel, hij maakte een tour langs alle chauffeurs en bijrijders.

Vrijwilligerswerk ook voor scholieren! Weet je dat je als scholier vrijwilligerswerk kunt doen in het laatste jaar van de middelbare school? Heb je minimaal een half jaar lang, in ieder geval één keer per twee weken tijd? Meld je dan aan. AxionContinu zoekt leuk en passend vrijwilligerswerk voor je. De ervaring kun je gebruiken voor de aanmelding van een vervolgstudie. Ben jij scholier en wil je vrijwilligerswerk doen? Of ken je iemand die dat zou willen? Kijk op de website voor de mogelijkheden werkenbij.axioncontinu.nl/vrijwilligers of mail naar Sandra Visee, svisee@axioncontinu.nl

Ook vrijwilliger worden?

Kijk op: werkenbij.axioncontinu.nl/vrijwilligers

Vrijwilligersnieuws

De afgelopen twee jaar waren de verpleeghuizen een periode gesloten vanwege corona. Ik hoop dat niet nog eens gebeurt, want zo'n lockdown heeft echt impact op de mensen.” Het repertoire bestaat voornamelijk uit smartlappen uit de jaren ’50 en ’60 van Willy Alberti, Johnny Jordaan, Tante Leen en Willy Derby. En ook speelt René liedjes die nog verder teruggaan. “Vroeger had je van die vaste liedjes die je moest zingen, uit de liedbundel ‘Kun je zingen, zing dan mee’. Daaruit speel ik bijvoorbeeld ‘In 't groene dal, in 't stille dal’, of ‘Klein vogelijn op groene tak’.

12 Verhuizen naar een woonzorgcentrum is een ingrijpende gebeurtenis. Hoe bereid je je daarop voor en wat moet er allemaal geregeld worden? De zorgbemiddelaren ondersteunen cliënten en hun familie. “Wij zijn de spin in het web.”

Naar een woonzorgcentrum Een ingrijpende en emotionele gebeurtenis

manda van der Velden en Maria Bongers, twee van de zorgbemiddelaren bij AxionContinu, constateren het dagelijks. De beslissing om te verhuizen naar een woonzorgcentrum is emotioneel, zowel voor degene die het betreft als voor de familie. Amanda: “Het gebeurt

Maria Bongers en Amanda van der Velden.

vaak dat mantelzorgers huilen aan de telefoon omdat de zorg zwaar is en ze het zelf niet meer kunnen. Heel begrijpelijke emoties. Wij luisteren zo goed mogelijk.” Wie een plaats in een woonzorgcentrum zoekt, komt via het Servicebureau bij een zorgbemiddelaar van AxionContinu terecht. Die is aanspreekpunt voordat iemand daadwerkelijk verhuist en ondersteunt bij regelwerk dat erbij komt kijken.

Soort toestemming Het belangrijkste is het aanvragen van een indicatie bij het landelijke CIZ. Maria: “Dat is een soort toestemming die je nodig hebt om te kunnen

Amanda van der Velden

“Wij luisteren zo goed mogelijk.”

Maria Bongers:

“Als het nodig is, regelen we overbruggingszorg.”

verhuizen. Je krijgt een Zorgprofiel, dat aangeeft hoeveel zorg je nodig hebt. Je kunt dan gelijk vermelden in welk woonzorgcentrum je wilt gaan wonen. Maar dat kun je ook later beslissen.” Lang niet altijd is er direct een kamer vrij in het woonzorgcentrum van keuze. “We vragen altijd of iemand nog kan wachten of dat er snel een plek beschikbaar moet zijn. Soms is het prima als het nog even duurt. Als een verhuizing eigenlijk niet kan worden uitgesteld, kijken we bijvoorbeeld ook of in een andere locatie wel een plaats vrij is. Als het nodig is, regelen we overbruggingszorg voor de periode tot de verhuizing. Bijvoorbeeld wijkverpleging of dagbehandeling,” zegt Maria. Amanda: “We houden dan contact om in de gaten te houden hoe het gaat.”

Beslissing Als iemand bovenaan de wachtlijst staat, neemt de zorgbemiddelaar contact op. Wanneer er precies plek is, is dan nog niet bekend. Maar áls er een kamer vrijkomt, moet de beslissing om te verhuizen binnen een dag worden genomen. Daarom sturen de zorgbemiddelaren van tevoren al veel informatie toe, zodat dat men is voorbereid dat de verhuizing aanstaande is en het niet als een verrassing komt. Maria: “De nieuwe bewoner kan natuurlijk met familie de kamer bekijken. Wij vertellen van alles over praktische zaken als verzekeringen, eigen bijdrage, de was en het tv-abonnement. Daarna dragen wij het over aan de zorg.” ●

Welk woonzorgcentrum? Welk woonzorgcentrum past bij mij, of bij mijn naaste? Hoe ziet het er binnen uit en wat past er aan meubels in een kamer? Er zijn verschillende mogelijkheden om te helpen bij het maken van een keuze. Via de website van AxionContinu is het mogelijk om met behulp van een virtuele rondleiding door een woonzorgcentrum te ‘lopen’. Op de website staat ook hoe groot een locatie is, met welke indicatie je er kunt wonen en welke voorzieningen er zijn. Geregeld organiseert AxionContinu een open huis of andere bijeenkomst waar iedereen kan binnenlopen met vragen over wonen in een verpleeghuis en wat er allemaal geregeld moet worden. AxionContinu is terughoudend met het geven van rondleidingen in woonzorgcentra om de rust voor bewoners te bewaren. Met de zorgbemiddelaar kunnen mogelijkheden worden besproken om een locatie te bekijken. Uiteraard is een bezoek nog voor de verhuizing altijd mogelijk.

Ken de cliënt Onder het motto ‘Ken de cliënt’ willen zorg-medewerkers een nieuwe bewoner goed leren kennen. Zo kan zorg en ondersteuning worden afgestemd op wat iemand wenst en nodig heeft. Het doel is om samen een zo goed en fijn mogelijke start te maken. Als iemand bovenaan de wachtlijst staat, stuurt de zorgbemiddelaar al vragenlijsten toe. Bijvoorbeeld wat hobby’s vroeger waren en nu zijn. Of de nieuwe bewoner van reuring houdt of juist van rust, wat de gewoontes zijn bij het opstaan, of een hulpmiddel als een rollator wordt gebruikt en wat hij of zij graag eet en wat niet. Er zit ook een vragenlijst over de levensloop bij. De nieuwe bewoner en de familie bepalen zelf wat zij willen invullen. De levensloop kan ook op later moment ingevuld worden. De vaste zorgmedewerkers die elke bewoner als aanspreekpunt heeft, kan iemand zo gemakkelijker leren kennen. Wat nú voor iemand belangrijk is, kan natuurlijk veranderen. Daarom zijn er geregeld gesprekken met de bewoner en de familie om te kijken of het zorgplan moet worden aangepast. Als het nodig is, kunnen een psycholoog, fysiotherapeut of andere deskundige geraadpleegd worden.

Functie centraal

Bij AxionContinu werken ruim 2000 medewerkers in bijna 140 verschillende functies. In deze rubriek staat steeds een andere functie in de schijnwerpers.

Medewerker Cliëntenadministratie Anja Fricke

Best een switch Anja Fricke werkt vier jaar bij de Cliëntenadministratie, maar kwam al in 2000 bij AxionContinu aan boord. Diploma na diploma haalde ze om haar droom te verwezenlijken. Toen ze als eerstverantwoordelijk verzorgende bij ‘t Huis aan de Vecht de stap zou maken naar verpleegkundige gooiden fysieke problemen roet in het eten. Ze verruilde de haar zo geliefde werkvloer voor het beeldscherm. Dat was best een switch, zegt ze. “Ik heb het hartstikke naar mijn zin, maar het gemis blijft wel een beetje.”

Kloppend hart Anja werkt in een team met twaalf collega’s. Allemaal administratieve duizendpoten die voor de cliënten van AxionContinu veranderingen rondom de zorg verwerken. Wie nieuw binnenkomt bijvoorbeeld, wie verhuist naar een andere afdeling of locatie of uitstroomt – ze houden het hier allemaal nauwkeurig bij. Anja: “Een mutatie moet heel precies en tijdig worden verwerkt. Zo kunnen wij ervoor zorgen dat de geleverde zorg volgens de regels in rekening wordt gebracht. Het is opletten geblazen omdat we met een flinke stapel wetten en regels te maken hebben: Wlz, Wmo, Elv, PGB, DBC – zo kan ik nog wel even doorgaan, de afkortingen vliegen je hier om de oren.” De cliëntenadministratie is het kloppend hart van de organisatie, zegt Anja weleens. “Dat klinkt misschien wat overdreven, maar als wij ons werk niet goed doen, dan wordt de zorg die de locaties leveren niet betaald. En dan komt uiteindelijk alles tot stilstand.”

Digitaal dossier Een cliënt is al vóór opname in beeld bij de medewerkers. “We maken een digitaal dossier aan en checken daarvoor gegevens zoals geboortedatum, adres, huisarts en zorgverzekeraar.” Vertrouwelijkheid is belangrijk bij de werkzaamheden van het team. Wet- en regelgeving bepaalt dat Anja en haar collega’s slechts beperkt toegang hebben tot cliëntgegevens. “We kunnen dus niet bij medische

rapportages en hebben geen informatie over de zorg en verzorging.” Iedereen krijgt een nummer. Niet dat ze cliënten zo behandelen, zegt Anja lachend. “De reden is puur praktisch. Van mevrouw Jansen kunnen er immers wel vijf zijn.”

Tijd telt “Direct als een cliënt in zorg komt, zoals dat in jargon heet, verwachten we een melding van de collega’s op de werkvloer. Tijd telt, want wij moeten die cliënt binnen een paar dagen aanmelden bij het zorgkantoor. Dus hameren we erop: jongens, denk eraan, geef een mutatie meteen door. Niet om te zeuren, wel omdat het zorgkantoor streng is en ons dus ook aan strikte termijnen houdt. Nou heb ik zelf lang genoeg op de werkvloer gestaan om te begrijpen dat zo’n administratieve handeling in de hectiek even kan blijven liggen. Af en toe ga ik op bezoek bij De Schutse, Zorghotel De Wartburg en bij mijn oude stekkie, ‘t Huis aan de Vecht. Dan leg ik nog eens uit hoe het proces werkt en waaróm we de dingen zo doen.”

33.320 mutaties “In 2018 verwerkten we 22.603 mutaties, in 2020 26.894 en vorig jaar waren dat er 33.320, en dat met hetzelfde aantal collega’s. De toename zit ‘m grotendeels in corona. Cliënten verhuisden vaker intern, bijvoorbeeld naar of van een corona-afdeling, of ze verbleven tijdelijk in een zorghotel na ziekenhuisopname. Helaas hebben we ook corona-gerelateerde overlijdens moeten noteren.”

Twee schermen “Vanwege corona werkten we sinds maart 2020 grotendeels thuis. Dat kon ook prima, alles gebeurt immers digitaal. Het enige is: thuis heb ik maar één beeldscherm, op het Centraal Bureau twee. Omdat ik heb vaak verschillende systemen open heb staan, moest ik extra alert zijn om fouten te voorkomen. En ik miste kantoor soms wel, hoor. De collega’s, de sfeer. We hebben een heel hecht team. Super dat we elkaar nu weer vaker écht zien.” ●

Functie Medewerker Cliëntenadministratie Functiedoel Is verantwoordelijk voor het verwerken van persoonsgegevens van cliënten zodat AxionContinu betaald krijgt van het zorgkantoor. Opleiding Relevante beroepsopleiding op MBO-niveau. Aantal medewerkers 12 Aantal fte 8,8

Elk levensverhaal is bijzonder. In ‘Mijn verhaal’ vertellen bewoners over hun lange levensgeschiedenis.

Mijn verhaal

Mevrouw Van Gent, bewoonster van De Wartburg, kan zo levendig vertellen over het Oog in Al van vroeger, dat je de Utrechtse wijk bijna voor je ziet. En dan vooral de melkhandel die ze daar met haar veel te jong gestorven Wim had.

Soms heimwee naar gezellig buurtje

eboren is ze niet in Oog in Al, haar wieg staat in het statige Maarssen. In de buurt is een kruidenierswinkel waar het jonge meisje Riet Bosman graag mag helpen. “In een winkel staan, vond ik toen al leuk, en ik kreeg er ook nog eens vijf gulden voor. Geweldig vond ik dat.” Tijdens een gezellig avondje bij een vriendin maakt Riet kennis met een bijzonder aardige jongen: Wim van Gent. “De oudste broer van mijn vriendin was een vriend van hem. Onze ontmoeting was bekok-

stoofd door die twee. En ze hadden het goed voorvoeld: het was gelijk raak.”

Acht melkboeren Niet lang daarna trouwt ze met melkboer Wim en ze krijgen twee kinderen. Hij is een van de acht melkboeren in de wijk, met een hoekpand in de Händelstraat, zijn geboortehuis. Oog in Al heeft een levendige middenstand. Je vindt er onder meer een kruidenier, twee drogisterijen, drie slagers, twee fiet-

senwinkels, een brei- en een lampenkapwinkeltje. En er wordt volop bezorgd aan de deur, door de groenteman, door de bakker én door de melkboer. “Ik stond in de winkel en Wim ging rond. We hadden ook wat grote klanten op bedrijventerrein Lage Weide, zoals de Hema en stroomleverancier Pegus.”

Mevrouw Van Gent

Wim met de bakfiets in Oog in Al.

SRV-winkelwagen Jarenlang loopt de handel goed, Wim ruilt zijn kar zelfs in voor een SRV-winkelwagen met een groter assortiment. Maar geleidelijk wint de supermarkt terrein en zakt de verkoop in. En dan slaat ook nog eens het noodlot toe: haar man krijgt een hartstilstand. Hij hád al een broze gezondheid door het vele roken. “Als ik daar wat van zei, antwoordde hij: ‘Dan word ik chagrijnig en dat wil je toch ook niet.” Hij kreeg longkanker, maar daar overleed hij niet aan. Een zwak hart, zat in zijn familie: een broer werd maar 41, zijn vader 50.” Even is ze stil. Dan: “Ons 25-jarig huwelijksfeest maakte hij gelukkig nog mee, dat hebben we groots gevierd.”

Rennen en vliegen Na het overlijden van haar man probeert mevrouw Van Gent in haar eentje de melkhandel draaiende te houden. Maar ondanks de hulp die ze krijgt van

onder meer haar zwager, is het voortdurend rennen en vliegen tegen een karige beloning. “Ik ben nog drie jaar doorgegaan, maar op een gegeven moment zei de boekhouder dat ik er maar beter mee kon stoppen.” Ze verhuist naar de Palestrinastraat een stukje verderop, pal tegenover de Sint Dominicuskerk waar mevrouw Van Gent de diensten graag bijwoont. 25 jaar getrouwd.

18 “Ik ben niet heel gelovig, maar geniet enorm van het samenzijn. En ik heb zingen altijd leuk gevonden. Een paar dagen nadat ik de winkel sloot, stonden ze al bij me op de stoep met de vraag of ik bij het koor wilde.”

Beste maatje Mevrouw Van Gent doet ook veel vrijwilligerswerk voor de kerk. Ze is onder meer gastvrouw, zorgt voor de verhuur van ruimten in het gebouw en houdt de mooie binnentuin bij. “Soms kreeg ik daarbij hulp uit het asielzoekerscentrum in de wijk. Een man uit Afrika werd mijn beste maatje. Hij was ontzettend aardig. Ik ben pas gevallen, als ik hem dat zou vertellen, kwam hij direct een bloemetje brengen.” Ze is daarnaast ook nog actief voor De Zonnebloem, die zich inzet voor mensen met een lichamelijke beperking. “Mijn man leverde melk aan de boot die ze gebruikten voor vaartochtjes en mijn schoonzus

Beeldje voor 15 jaar Zonnebloem vrijwilligerswerk.

Mevrouw Van Gent met kinderen en kleinkinderen

werkte er, dus ik rolde er vanzelf in. Ik ging als gastvrouw mee tijdens uitstapjes en wandelde ook met gasten in Utrecht West.”

Prachtig beeldje Ze wijst naar een beeldje op de vensterbank. “Prachtig, hè. Het is een symbool voor samen dingen doen. Ik kreeg het toen ik vijftien actief was voor De Zonnebloem. Uiteindelijk heb ik het twintig jaar met veel plezier gedaan.” In de tijd die overblijft naast haar vrijwilligerswerk, mag ze graag fietsen, wandelen en zwemmen in Den Hommel, het overdekte bad in de buurt. In haar appartement in De Wartburg denkt ze nu nog weleens: zal ik weer een keertje naar De Hommel gaan. “Maar twee herseninfarcten hebben me onzeker gemaakt. Daarom ben ik ook naar De Wartburg gegaan. Vrijwilligerswerk lukt niet meer, maar ik mag nog steeds graag wandelen met de rollator.”

In de zon ontbijten Soms neemt ze een kijkje in de Palestrinastraat. “De nieuwe bewoners van mijn huis nodigden me uit om binnen een kijkje te komen nemen. Daar zag ik wel tegenop. Het was er zó fijn. Bij mooi weer ging ik altijd lekker in het zonnetje ontbijten. Ik kende iedereen, het was een gezellig buurtje. Hier heb ik het goed, maar dat mis ik weleens, ja.” ●

Social talk

AxionContinu en bijna alle locaties zijn actief op social media. Volg ons op Facebook, Instagram, LinkedIn en Twitter

AxionContinu is actief op sociale media. Neem ook eens een kijkje! Deel vacatures, bekijk nieuws van de locaties en praat mee.

20 Als een goed geoliede machine verliep de verhuizing van de bewoners en medewerkers van woonzorgcentrum De Gildenborgh naar hun nieuwe plek in De Parkgraaf. “Ik ben er heel trots op hoe we dit toch maar weer mooi met elkaar gedaan hebben.”

De grote verhuizing Thuis in nieuwe De Gildenborgh

en groepje bewoners heeft zich op de comfortabele banken in de huiskamer geïnstalleerd om naar de verrichtingen van de Nederlandse schaatsers tijdens de Olympische Spelen te kijken. Die ochtend heeft Ireen Wüst goud gewonnen en ze hopen vanmiddag op meer medailles. “Er is echt een programmaatje rondom de Olympische Spelen georganiseerd,” vertelt Frieda van den Bosch, afdelingsmanager van De Gildenborgh. Het is nog niet eens maand geleden dat de bewoners van het woonzorgcentrum zijn ingetrokken op de eerste verdieping van De Parkgraaf.

Hoewel de verhuizing hemelsbreed niet meer is dan een 150 meter - er is geen verhuiswagen aan te pas gekomen - werd alles minutieus voorbereid om het half januari als een goed geoliede machine uit te voeren. “Medewerkers hebben veel meegedacht en zijn heel flexibel geweest,” zegt Frieda. “Ik ben trots op hoe iedereen zijn bijdrage heeft geleverd aan de verhuizing. Dit hebben we toch maar weer mooi met elkaar gedaan.”

Optelsom De verhuizing was noodzakelijk. “Het is eigenlijk een optelsom. De vorige locatie was technisch in slechte staat en de voorzieningen waren verouderd. Bijvoorbeeld het sanitair. Een bewoner moest ’s nachts de kamer uit en over de gang naar het toilet. Dat past niet meer bij de normen van deze tijd.” In De Gildenborgh wonen nu 28 mensen met dementie, verdeeld over drie woongroepen.

Frieda van den Bosch:

“Dit hebben we toch maar weer mooi met elkaar gedaan.”

Kleinschalig wonen is belangrijk en daarom was er eerst een verbouwing nodig. De huiskamers, ieder met een eigen keuken, grenzen aan een lange gang waar de bewoners kunnen rondlopen. Overal staan bankjes, zodat ze onderweg kunnen uitrusten. Ook de bioscoop, het winkeltje en het reminiscentietrefpunt hebben een plek gevonden in het nieuwe onderkomen.

Mevrouw Rozendaal:

“De kamer is veel lichter. Veel meer planten kan ik hier kwijt.”

Herkenbaar Hoe de bewoners de verhuizing hebben ervaren? Boven verwachting goed. Frieda: “We hebben gezorgd dat de woonkamer al helemaal ingericht was en de spulletjes van de bewoner werden meteen in de middag uitgepakt.” Het logistieke proces verliep heel voorspoedig, maar de onrust die Frieda had ingeschat, was er wel degelijk: “De bewoners kwamen in een nieuwe omgeving waar ze moesten wennen en hun loopje naar de eigen kamer weer moesten leren.” Sommige bewoners hebben bijvoorbeeld ook een andere buurman gekregen. Samen delen ze een sanitairblok. “Dat was ook nieuw voor bewoners. En in de eerste week gingen bewoners nog de gang op om het toilet te zoeken. Je ziet dat het nu herkenbaar is geworden.”

Dat de verhuizing goed is verlopen, vindt ook mevrouw Rozendaal. De verhuizers hebben het zware werk gedaan en samen met haar zoon heeft ze de verhuisdozen uitgepakt. “De kamer is veel lichter. Veel meer planten kan ik hier kwijt.” Haar zoon Erik vult aan: “Ze vindt de kamer echt mooier dan die andere”. Dit beaamt mevrouw Rozendaal volmondig. Ze is er echt op vooruit is gegaan.

Stadsboerderij Er staat een comfortabele stoel naast het grote raam, met uitzicht op stadsboerderij Eilandsteede. “Regelmatig zit ik naar buiten te kijken. Dan zijn ze in de tuin aan het spitten of aan het zaaien. Ze zijn altijd druk bezig.” Iedere week gaat mevrouw Rozendaal al even kijken en als het ‘wat rustiger is met corona’ kan dat nog vaker. Ze kijkt uit naar de lente en de zomer als de tuin nog groener en mooier wordt. Alles is er beter op geworden. Hoewel… het enige gemis is de geliefde binnentuin van de oude locatie. Mevrouw Rozendaal: “Die missen we allemaal. Maar er is beloofd dat we weer een tuin krijgen, dus dat is fijn”. Dat bevestigt Frieda. Het oude gebouw van De Gildenborgh wordt eind maart gesloopt en op een gedeelte van die grond komt een nieuwe tuin. Tot die tijd kunnen de bewoners gebruik maken van de tuin van De Parkgraaf. ●

Kort Contact Berichten van(uit) AxionContinu

Lekker slapen in Mariënstein Het leek wel een beddenparkeerplaats. Stapels matrassen, nachtkastjes, papegaaien en bedden stonden half januari voor de deur van Mariënstein. Meer dan veertig hoog-laagbedden gingen terug naar het verhuurbedrijf en evenzoveel nieuwe bedden werden geleverd. Dus ook vrachtwagens, zelfs uit Duitsland, stonden op het terrein om te laten en te lossen. Het woonzorgcentrum had nog een flink aantal huurbedden. Maar omdat het voor AxionContinu voordeliger is om bedden in eigendom te hebben, zijn nieuwe bedden gekocht. Wie bij AxionContinu woont, heeft een verstelbaar bed. Dat is om te voorkomen dat medewerkers lichamelijke problemen krijgen bij de verzorging als zij moeten bukken. Mariënstein heeft overigens ook een tweepersoonsbed dat omhoog en omlaag kan. ●

AC-Babbelbox

Veilig mailen met Zivver AxionContinu gebruikt Zivver voor veilig mailen. Ontvangt u een e-mail van AxionContinu die u kunt openen met een code die u in een smsje ontvangt? Dan bevat het bericht gevoelige informatie die we veilig naar u willen mailen. Denk aan persoonsgegevens of medische informatie. Wilt u meer weten? Kijk daarvoor op de website van AxionContinu (zoek op Zivver). ●

Ziet u een roze kastje op pootjes staan in een locatie van AxionContinu? Dat is dat ongetwijfeld de AC-Babbelbox. Die reist dit jaar langs de locaties en heeft luchtige én serieuze vragen voor bewoners, cliënten en medewerkers. Wie dat wil, kan een reactie geven. Ook familieleden. Komen kijken mag ook. Van de opnames wordt een filmpje gemaakt à la Man Bijt Hond. De eerste ging over de vraag ‘Wat was voor u het mooiste moment in 2021?’ ●

Testlocatie GGD bij Domstate

Kalender 7 april Wandel tijdens je Werk Dag

De GGD heeft begin februari een kleine testlocatie geopend in het gebouw van Domstate aan de Beneluxlaan. AxionContinu heeft daarvoor de ruimte verhuurd tussen Saltro en Medicura Zorgwinkel. De testlocatie is alleen in de avonduren open op werkdagen van 17.45 tot 20.45 uur en vervangt een testbus die lange tijd in de wijk stond. De testlocatie heeft een eigen ingang. Mensen die (mogelijk) zijn besmet met corona komen dus niet in Domstate. Omdat de testlocatie alleen ’s avonds open is, zijn er geen problemen met parkeren. ●

1 mei Internationale Dag van de Lach 8 mei Moederdag 23 mei Dag van de Stagiair 4 juni Nationale Opa en Oma Dag 19 juni Roze Zaterdag

Meubels voor Moldavië

Buitenhuiskamer voor Hospice IJsselstein Het was een lang gekoesterde wens van Hospice IJsselstein, een buitenhuis-kamer. Dankzij verschillende sponsoren is de in vervulling gegaan. Op 22-2-22 is deze mooie voorziening geopend. Gasten van de hospice en hun naasten kunnen zomer en winter buiten zijn, weer of geen weer. ●

De meubels van De Gildenborgh die niet meekonden naar de nieuwe locatie (zie pagina 20/21), hebben een mooie bestemming gekregen in Moldavië. Het is een initiatief van Teun Toebes, die als student al meer dan een jaar in woonzorgcentrum Voorhoeve woont en daar een boek over schreef. Hij heeft de stichting Article 25 Foundation opgericht. Die komt wereldwijd op voor mensen met dementie om hen een beter leven te geven. De meubels van De Gildenborgh gaan naar een psychiatrisch ziekenhuis waar mensen met dementie verblijven. ●

De privacy van cliënten en medewerkers moet goed worden beschermd. Wat doet AxionContinu om persoonsgegevens en andere informatie te beveiligen? Specialisten John Koppelaar en Frans Werring doen het uit de doeken.

Gegevens in veilige handen

e eisen en wetgeving op het gebied van privacy worden strenger en op overtreding staan flinke boetes. Zo bepaalt de AVG (Algemene verordening gegevensbescherming) dat een bedrijf of organisatie

Frans Werring en John Koppelaar (op iPad)

persoonsgegevens alleen mag verwerken en delen als dat echt nodig is. Terecht, zegt Frans, privacy officer (AVG-specialist). “Die gegevens zijn van de betreffende persoon, van niemand anders. Ook bij ons moeten cliënten en medewerkers erop kunnen vertrouwen dat wij daarmee uiterst zorgvuldig omgaan. We maken dus steeds de afweging die de AVG van ons eist. Een BSN hebben we niet nodig als iemand op een wachtlijst komt, dus daar vragen we niet om. Ander voorbeeld: een medewerker die geen medicatie verstrekt heeft geen toegang tot gegevens daarover, een arts wel.”

Computerprogramma’s De tijd dat patiënt- en personeelsgegevens alleen aan het papier werden toevertrouwd, is lang voorbij. Papier werd een scherm, de pen een toetsenbord en de dossierkast een server. AxionContinu gebruikt

veel computerprogramma’s die persoonsgegevens bevatten, vertelt John, adviseur informatiebeveiliging. “Op de locaties maar ook in de thuiszorg werken medewerkers met telefoons en iPads waarop allerlei applicaties draaien met gevoelige informatie.” Stuk voor stuk zijn die programma’s volgens weldoordachte zogenoemde autorisatieschema’s ingericht. John: “Vergelijk het met een kast met lades. Op elke lade hebben we een stevig slot gezet. De sleutel geven we alleen aan de medewerker die in die lade moet zijn.”

Datalek Privacy moet binnen maar zeker ook buiten de muren worden beschermd. Een datalek is immers de grote angst van elk bedrijf en organisatie. Persoonsgegevens komen dan op straat te liggen door een aanval van een hacker, of door een menselijke of technische fout. Geen prettig idee, dat voelt iedereen wel aan. Maar is het ook gevaarlijk? Frans: “Ja, want gegevens kunnen verloren gaan, worden gewijzigd en zelfs vernietigd. Een fraudeur kan zich ook als een ander voordoen door diens gegevens te gebruiken en zo bijvoorbeeld een bankrekening openen, een auto huren of online een aankoop doen.”

Kwetsbaarheden Cybercriminelen zijn slim. Ze ontdekken steeds nieuwe mogelijkheden om in een netwerk te komen en daarvan misbruik te maken. John noemt het voorbeeld van de man-in-the-middle-situatie. “Een cybercrimineel wringt zich op de datalijn tussen de eindgebruiker en de omgeving waar deze bijvoorbeeld inlogt en kan dan gegevens onderscheppen. Goed beveiligde en geüpdatete apparatuur voorkomt dat.” AxionContinu zorgt er op allerlei manieren voor dat het netwerk zo veilig mogelijk is. Om de veiligheid te vergroten gaan bij AxionContinu die spreekwoordelijke lades tegenwoordig open met meerdere sleutels, oftewel: meervoudige verificatie. “Een wachtwoord of inlogcode is niet veilig genoeg meer om die cybercrimineel buiten te houden. Meervoudige verificatie houdt in dat je met behulp van je mobiele telefoon of een vinger- of gezichtsscan een extra stap zet om in te loggen. Een veilige gedachte, zeker nu veel medewerkers vanwege corona thuis werken.”

Bewustwording Er gebeurt meer. Programma’s die worden gebruikt houdt John tegen het licht, vóór de aankoop van nieuwe systemen keert hij ze binnenstebuiten: hoe zit het met de beveiliging? Hoe en waar worden gegevens bewaard, wie kunnen erbij en wanneer? De techniek up-to-date houden is één kant van het verhaal, medewerkers bewust maken van risicovol gedrag de andere. Daarom spreken John en Frans collega’s regelmatig aan. Zien de twee een lege kamer met de deur wagenwijd open, dan draaien ze die weleens op slot. Treffen ze een eenzame, maar geopende computer? Hup, slot erop met schermbeveiliging. Of een medewerker kan bij terugkomst op zijn kamer een boodschap van John op zijn beeldscherm lezen: ik tik dit in Word, maar ik kan dus ook in je andere systemen. “We doen het met een kwinkslag, maar wel serieus”, aldus Frans.

Tot slot: wat die bewustwording betreft hebben hij en John een paar tips voor cliënten. Zij gebruiken onder meer het cliëntportaal van AxionContinu om medische dossiers en afspraken in te zien. “Het ligt voor de hand, maar we zeggen het toch nog een keer: zorg dat je computer en internetverbinding up-to-date en goed beveiligd zijn. En deel nooit je wachtwoorden of inlogcodes.” -● Frans Werring:

“De gegevens zijn van de betreffende persoon, van niemand anders.”

Een echte poffertjeskraam voor de deur. Voor de bewoners

van Mariënstein ging die wens op een gure vrijdag in februari in vervulling. Detail: vanwege storm Eunice werden de poffertjes binnen gebakken. Het mocht de pret niet drukken.

Wensboomwens:

Mariënstein poffertjesfestijn Mevrouw Van der Griend-van Doorn geniet van de poffertjes.

e poffertjeskraam was een van de wensen die bewoners van Mariënstein in de Wensboom hadden gehangen. Een ideetje van de Vriendenstichting, die Wensboom. Het fonds steunde ook de realisatie van de winnende wens. Of eigenlijk: winnende wensen. Want dit voorjaar komen er bloembakken op het balkon van Mariënstein. En voor een paar gelukhebbers is er bovendien een aangeklede koffie bij chocolaterie Zuccotto in IJsselstein.

het idee voor de Elfstedentocht door het huis: bewoners konden twee weken langs elf ‘steden’ ‘schaatsen’ om bij de stempelposten hun stempelkaart te vullen met puzzeloplossingen. En dan was er nog de huldiging van de deelnemers met heuse Elfstedenkruisjes.

Volle bak Op de Elfstedenweken kwamen veel bewoners af en dat was bij de afsluiting niet anders. Volle bak dus in restaurant De Tamboerijn. Veel bewoners namen niet één maar wel twee porties poffertjes, met een klont boter en poedersuiker. Die twintig liter poffertjesbeslag? Schoon op. ● Er worden heel veel poffertjes gebakken.

‘It giet oan!’ Het poffertjesfestijn vormde ook de afsluiting van de Elfstedenweken in Mariënstein, bedacht en georganiseerd door medewerkers Welzijn Mariken Hornman en Karin Verhoeven. Aan alles was te merken hoe veel energie en voorpret zij in het evenement hadden gestopt. Je zag het aan het vrolijke programmaboekje: ‘It giet oan!’. Aan de Friese oranjekoek bij de opening en aan de vertoning van De hel van ’63. Je zag het ook aan

Colofon Contact is het magazine van AxionContinu.

Ontroering

Het magazine verschijnt vier keer per jaar in een oplage van 7.000 exemplaren. Contact wordt verspreid onder cliënten, medewerkers, vrijwilligers en relaties van AxionContinu. Redactieadres AxionContinu Afdeling Communicatie Beneluxlaan 922 3526 KJ Utrecht (030) 282 22 00 communicatie@axioncontinu.nl Redactie Maaike Hoogland Jesse van Mourik Berber Schrijver Mirjam Welleweerd Eddy Steenvoorden Willem de Bruijn Annemieke Lenssinck Karin van de Wiel Fotografie Annemieke Lenssinck Willem Mes Eddy Steenvoorden Nynke Thien Karin van de Wiel en anderen Vormgeving Segno | Willem de Bruijn Druk Drukkerij Hendrix Lente 2022 Contact is gedrukt op papier dat is gemaakt van FSC®-gecertificeerd en ander gecontroleerd materiaal.

AxionContinu. Optimisten in de zorg. AxionContinu biedt wonen, zorg en revalidatie, thuis of in één van de vijftien locaties in Utrecht, IJsselstein en Lopik. Onze passie is het bieden van waardevolle zorg aan cliënten door te denken in mogelijkheden. In wat wél kan. Zo halen we het beste uit een situatie, zelfs wanneer die onomkeerbaar is. Optimisten in de Zorg. www.axioncontinu.nl

Mevrouw Van Gijn, bewoonster van woonzorgcentrum De Ingelanden, is zichtbaar ontroerd. Ze kreeg een poosje terug, net als andere bewoners, bezoek van de Opfrisdames, theatermaker Anne Nusselder en illustrator Sanne Duijf. Opfrisdame Anne haalde met mevrouw Van Gijn herinneringen op aan vroeger terwijl Sanne intussen een mooie illustratie daarover maakte. De Opfrisdames combineerden dit vervolgens in een nieuw kunstwerk, waarmee mevrouw Van Gijn bij een volgend bezoekje werd verrast. Ze vond het kunstwerk geweldig en was apetrots. Opnieuw kwamen herinneringen boven. Haar tranen waren amper te bedwingen.

5 redenen waarom werken in de wijk zo leuk is!

Werken in de wijk is leuk, veelzijdig én heel dankbaar. Waarom dat zo is? We zetten 5 redenen op een rijtje. 1 Afwisseling en diversiteit Bij werken in de wijk kom je elke dag bij verschillende cliënten thuis. Dit betekent een grote diversiteit aan zorgen verpleegtechnische handelingen en geen dag is hetzelfde!

2 Werken in de wijk is de toekomst Jij helpt cliënten langer zelfstandig thuis in hun eigen omgeving te blijven wonen. Je werkt met innovaties, zodat we onze clienten de juiste zorg kunnen bieden.

3 Flexibel werken

In overleg is heel veel mogelijk als het gaat om werken in de wijk. Je kunt je diensten vaak flexibel indelen.

4 Zelfstandig, maar niet alleen Je gaat zelfstandig op pad, maar staat er zeker niet alleen voor. Je werkt namelijk samen met een fijn en betrokken team en kunt altijd bij een collega terecht als je er even niet uitkomt.

5 Je bent dé aangewezen contactpersoon

Je regelt alles voor de client. Hebt nauw contact met de huisarts en andere zorgverleners. Alles om ervoor te zorgen dat de client zijn autonomie behoudt.

Wil je meer informatie? Of wil je graag een dagje meelopen in de wijk? Neem contact op met team recruitment: recruitment@axioncontinu.nl of via 06-28 94 54 46.

werkenbij.axioncontinu.nl