Odyssee clubblad | editie 75, maart 2013 by Bart Spiessens

Infoblad, verschijnt 3x per jaar - vzw duikschool Odyssee - v.u.: B. Spiessens, Groenstraat 37, 3110 Rotselaar

BelgiĂŤ- Belgique PB - PP 3000 Leuven 1 BC 6679 P 409159

Editie 75 F2013

ebruari

Special Bonaire

Reisverslagen Bonaire in beeld Beestig Bonaire Duikstek Hilma Hooker

Met e uitneembar r jaarkalende 2013 1

Bretagne

5 dagen genieten

Bon bini Bonaire  Bart Spiessens Een clubreis om te gaan duiken in Nederland?! Hoe met het vliegtuig?? Nee zooo hard rijdt Mark T nu ook weer niet, hé !! Aaahhaaa, naar de Nederlandse Antillen !! Ja, Bonaire !! Een hele groep clubleden schreven zich met veel plezier in voor de duikreis naar Bonaire. Rudi zorgde voor de organisatie en iedereen die erbij was, zag dat het goed was. Dit clubblad brengt uitgebreid verslag uit van de clubreis van eind vorig jaar. Zo kunnen de leden die er niet bij waren toch meegenieten en de anderen nog wat nagenieten. Genieten van de beruchte duikstek ‘Hilma Hooker’, de zeepaardjes en flamingo-tongen, de belevenissen rond het zwembad en een selectie vakantiefoto’s. Verder brengen we je ook het verslag van de algemene ledenvergadering eerder deze maand en een verslag van een duiktrip in Bretagne als voorsmaakje van de zeestage eind september. Thomas brengt verslag uit van de nu al legendarische Winterspelen en Bart vertelt waarom Odyssee onder druk kwam te staan. Graag bedank ik iedereen die artikels schreef en z’n foto’s ter beschikking stelde. Dankzij jullie kunnen wij het clubblad maken dat je nu in je handen hebt. Daarom kijk ik al uit naar nieuwe artikels over de start van het nieuwe duikseizoen dat er binnenkort aankomt. Door plaatsgebrek geen puzzel deze keer. Die hou je van ons tegoed bij het volgende clubblad. Proficiat aan Ann Kenis met het juiste antwoord op de vorige puzzel. Een duo-ticket Kinepolis komt haar richting uit. Veel leesplezier !

5 6 11

Onze voorzitter vertelt

5 dagen genieten in Bretagne

De algemene vergadering: AV(ee)

Odyssee

Het logboekje van Jan Verbrugghe

Een

▪ Het gezinnetje Schots geniet met volle teugen ▪ Twee vreemde eenden in de bijt ▪ Bonaire... wist je dat ▪ Naar de hoeren in Bonaire ▪ Beestig Bonaire en duikstek ontdekt: Hilma Hooker ▪ Bonaire in beeld

jaarkalender om boven je bed te hangen

16 Special Bonaire

24 Winterspelen oftewel bibberen in de meander 25 Odyssee onder druk 26

Dé wie-wat-waar-lijst?

OPEL Service op z’n best.

GARAGE LUC BECKX Vijfde Liniestraat 59 3110 Rotselaar Tel. 016 44 57 29 Fax 016 44 75 88 E-mail luk.beckx@pandora.be

DUIK

IN DE ZEE VAN DRUKWERKEN

Administratief

Een nieuw jaar voor een bijzondere club

Clubblad n° 75 vzw diepzeeduikschool Odyssee (verschijnt ± driemaandelijks) Maatschappelijke zetel Hulsberg 31 - 3010 Kessel-lo Rek.nr. 775-5999219-81 Website http://www.duikschool-odyssee.com E-mail: info@duikschool-odyssee.com Clublokaal Café - rustieke herberg “t’Huis” Provinciebaan 18 - 3110 Rotselaar Lidgelden 2013 3 Introduiken gratis Lid: € 100,00 Lid na 1 sept ‘13: € 135,00 (incl. 2014) 2e lid: € 35,00 Steunend lid: € 35,00 Trainingen dinsdag

20u45 - 22u00

Voorzitter Bert Schoofs 0475 29 42 11 Diestsestwg 507, 3010 Kessel-lo bert@duikschool-odyssee.com Secretaris Chantal de Geyter 0498 20 96 90 Aarschotsebaan 153, 1910 Kampenhout chantal@duikschool-odyssee.com Zwembadverantwoordelijke Jos Spiessens 0477 31 01 18 Hulsberg 31, 3010 Kessel-lo jos@duikschool-odyssee.com Materiaalmeester Rudi Buelens 0475 63 04 58 Aarschotsebaan 153, 1910 Kampenhout rudi@duikschool-odyssee.com Verantwoordelijke duikonderricht Mark Thys 0498 86 13 38 Kerkstraat 49, 9890 Dikkelvenne mark@duikschool-odyssee.com Penningmeester Michel Snoeks 0496 13 01 67 Hugo Verriestlaan 15 bus 2, 3010 Kessel-lo michel@duikschool-odyssee.com Communicatieverantwoordelijke Bart Spiessens 0477 35 89 72 Groenstraat 37, 3110 Rotselaar bart@duikschool-odyssee.com Activiteiten-coördinator Stefaan Kennis 0475 90 35 35 Gobbelsrode 14, 3220 Kortrijk-Dutsel stefaan@duikschool-odyssee.com Redactie Bart Spiessens Lay-out Giselinde (aka Lin) Van de Velde Advertenties Alle inlichtingen betreffende het plaatsen van advertenties zijn te bekomen via bart@duikschool-odyssee.com. Werkten mee aan deze editie: Odysseeërs Bart, Lin, Bert, Pascal, Jan, Ingrid, Karen, Kris, Leesa, Walter, Ellen, Gilles, Ann, Stefaan en Thomas Bedankt allemaal!

Beste Clubleden Het nieuwe jaar is alvast mooi gestart met een leuke uitstap naar BOOT Düsseldorf Ik heb nu geen reden meer om het duiken uit te stellen: een nieuw droogpak, een superwarme kap en de fameuze “hete handschoenen” had ik de loop van het jaar al verworven. Mijn partner (naar ‘t schijnt is “mijn madam” niet de juiste woordkeuze) ziet er al tegenop dat haar mooie winter-leventje nu wel gedaan is. Als we naast de vele geplande activiteiten ook nog regelmatig gaan duiken, zal de “dive-life” balans niet makkelijk zijn dit jaar. Ik hoop in ieder geval dat ook dit jaar de opkomst bij de activiteiten zeer hoog zal liggen. Wat dat betreft zijn we een erg bijzondere club. Van de +-70 leden zaten er vorig jaar er dikwijls 30 tot 35 in het zwembad. En een doorsnee activiteit of duik telde al gauw 20 tot 30 leden. Vergeleken met de ons naburige clubs is dat erg veel. Als we de laatste ledenlijst bekijken, is het duidelijk dat ons 2*D en 3*D bestand sterk aan het groeien is, dat wil zeggen dat er ook veel gedoken is om veel proeven af te leggen. Chapeau voor ons instructeurs kader. Over instructeurs gesproken, welke club kan zeggen dat ze weer 4 instructeurs klaargestoomd heeft? Bij het schrijven van deze tekst is de uitslag van eentje nog niet bekend, maar vroeg of laat zal het Rudi zeker wel lukken! We mogen alvast Chantal, Mark en Annelies een dikke proficiat wensen! Volgens mij zit bij deze lichting er ook weer een potentiële 2*I bij. Maar dat is vooruitlopen op de zaken zeker? In 2013 gaan we ook bestuursmatig een aantal zaken zien veranderen: na 13 jaren bestuur zullen we het zonder Walter moeten stellen. Velen weten niet dat hij als activeitencoordinator en later als secretaris en ondervoorzitter toch wel erg veel tijd en energie in onze club heeft gestoken. Binnen het bestuur was hij ook een bemiddelaar bij uitstek, die het algemeen belang en de correctheid ten opzichte van ieder lid in het oog hield. Met mijn oprechte dank en respect Walter! Ook onze penningmeester Bjorn zal geen nieuwe termijn aanvangen, ik hoop dat hij zijn werk en persoonlijke agenda voldoende vrij kan houden om veel mee te gaan duiken. Met de komst van Stefaan en Michel S. in het bestuur hebben we alvast waardige opvolgers gekregen. Ik kijk er naar uit om samen de volgende jaren het bestuurswerk verder te kunnen optimaliseren. Meer dan welkom dus! Ik hoop in ieder geval dat al onze leden beseffen dat we met onze club wel erg veel mogelijkheden hebben. Ik wil dan ook iedereen oproepen om zelf ook initiatieven voor te stellen, en een handje toe te steken bij organisaties of duiken, waar nodig. Dan blijven we één van de bijzonderste clubjes in het Leuvense! Veilig duiken! Bert

Reisverhaal

Bretagne

5 dagen genieten De laatste 250 km van de 850 zijn de zwaarste, zoals steeds. Het feit dat je deze laatste loodjes ook via de route Nationale moet afleggen, maakt het nog lastiger. Zeker nu de gendarmerie Française geld geroken heeft en alle snelheidsbonnen kan innen van ons gehaaste Belgen.

 Rudi & Chantal, Mark Go & Christ’l & Mats, Pascal & Katleen Tegen het zaterdagochtendgloren rijden we Carantec binnen. Het valt op dat de crisis zich hier ook laat voelen. Blijkbaar heeft het Bretoense Département Finistère een gezamenlijke aankoop van witte gevelverf georganiseerd. Mooi… als je graag wit ziet uiteraard. Ook de monocultuur van blauwpaarse hortensia’s valt op. De combinatie van de witte gevelverf en de blauwpaarse hortensia’s met de Atlantische oceaan tegen een opkomende zon maken dan weer het plaatje compleet. Yep… vakantie !!!

Les prioritées d’abord!!

Dus eerst op zoek naar het duikcentrum en na wat speurwerk vinden we het uiteindelijk. Het blijkt op ’t eerste zicht een ietwat aftandse hangaar

te zijn (Hangaar de Verschrikkelijke). We stappen het bureauke binnen en worden vriendelijk begroet door de aanwezige moniteur. We vertellen dat we de komende 5 dagen wensen te duiken. “Alors” zei hij “c’est pas de problème pour cette après-midi mais le dimanche nous sommes fermés…. Et lundi et mardi il n’y a pas d’encadrement…” MILJAAAAR !!! Dat begint al goed. We spreken alvast af om in de namiddag te duiken. Dat is gelukkig geen probleem, om 14u worden we daar terug verwacht. Snode plannen worden ondertussen al gesmeed om een back-up duikcentrum te gaan zoeken.

14u stipt. We komen bij het duikcentrum aan voor onze 1e duik. Opnieuw worden we zeer vriendelijk begroet, deze keer door Gilles, le directeur de plongée. Hij was gebrieft over onze komst en hij laat ons weten dat le petit malentendu betreffende het niet uitvaren de komende dagen is recht gezet. Hij zal uitvaren! Hij vertelt ons dat ze in feite geen pur sang commercieel duikcentrum zijn zoals er zo velen zijn maar dat dit een duikschool is die een duikcentrum uitbaat om de kas te spijzen. Ik vroeg hem “Ah c’est un peut le même principe comme nous alors, conaissez-vous Rock Werchter? Ah … C’est aussi à nous, ça.” Enfin om maar te zeggen dat alles er heel gemoedelijk aan toe gaat, geen cinéma, maar puur om het plezier van het duiken, een zeer aangename sfeer. Iedereen komt je goeiendag zeggen en een klapke doen. Ondertussen wijst hij ons de weg in het duikcentrum wat niettegenstaande de uiterlijke schijn van Hangaar de Verschrikkelijke toch een zeer goed uitgeruste boetiek blijkt te zijn voorzien van grote inox spoelbakken, droogrekken, kleedkamers en douches met heet water incluis… Nice!!

Met een dubbel gevoel gaan we onze koffers uitpakken op Les Mouettes, een 5* camping waar we een chaletje huren met zicht op de baai van Morlaix… Nice!!

We laden samen met nog 8 andere duikers onze uitrustingen op de platte kar die achter een tractor hangt. Deze bergt de uitrustig naar de boot. Echter om aan de boot te geraken die in de baai

Reisverhaal

aan te schuiven aan een overheerlijke PdFdM in een lokaal restaurantje aan de haven… En dan maar uitgebreid aperitieven, heel uitgebreid aperitieven om daarna aan te schuiven aan een overheerlijke PdFdM in een lokaal restaurantje aan de haven… “Oe,.. had ik dat al gezegd???” ©Chantal

Zondag: île de Louet

Lekker lang uitslapen na een bacchanaal, check! Uitgebreid ontbijt: check! Duikje doen: double check!!

ligt, is er een andere “boot” nodig. Een aluminium badkuip met een buitenboordmotor dito soepmixer, deze wordt op zijn beurt aan de platte kar gehangen. Dit treintje vertrekt dan richting zee. De aluminium duikboot is zeer ruim en zeer stabiel. Het is mix tussen een catamaran en een oesterboot. Na een kwartiertje varen komen we aan op de duikplaats met de veelbelovende naam “le Paradis”. De duikverantwoordelijke legt ons de site uit (een tombant tot -35) en geeft mee dat we ons ding kunnen doen met slechts 1 voorwaarde terug met 50 bar aan boord. Hij geeft aan niet te ver naar noord te gaan omwille van de stroming. Na 55min waren we vol lof terug aan boord. We zijn de op 1 na enige ploeg die in de buurt van de boot terug boven komt. De andere ploegen… teveel noord… en maar palmen om terug te geraken! Als klap op de vuurpijl nog een zeehond die een bezoekje brengt aan de boot. … Nice!!

Gezien het duikcentrum gesloten is op zondag vraag ik of we onze flessen kunnen vullen om ’s anderendaags een kantduikje te doen. “Pas de problème” maar een duikplaats vanop de kant die de moeite waard is, daar moest over nagedacht worden… “ça vous dérange de faire un peut de palme?” Tussen ‘île de Louet’ en ‘Chateau du Taureau’ was er een leuke stek waar je 30m kon halen… maar ’t was een eindje palmen…. Een goeie 150m… wisten wij veel. Flessen gevuld en materiaal in de auto geladen, klaar voor ’t kantduikje morgen. En dan maar uitgebreid aperitieven, heel uitgebreid aperitieven om daarna

Den directeur de plongee had ons dus verwezen voor ons kantduikje naar île de Louet, we moesten vertrekken vanop de Cap Penn al Lann. Daar aangekomen bleek bij verkenning dat het eiland met de vuurtoren een pak verder lag dan 150m. Het was zeker dubbel zo ver. Eerst een halve kilometer stappen vanop de parking met volledige uitrustingen op een steil aflopend wandelpad tot op de plaats waar we te water konden, wat uiteraard niet veel goeds voorspelde voor de terugkeer. Het te water gaan was een fluitje van een cent… en dan. Tja en dan een goeie 300m palmen door een vaarroute tot we het eiland bereikten. OSB in vol ornaat zodat we zouden opvallen voor aankomende boten. Na een korte rustpauze verder palmen in de richting van le château.

Reisverhaal

gezegd zo gedaan. Der Duits dook niet slecht voor een 4e duik hij heeft zelfs 2 hondshaaien kunnen aaien. Voor je 4e duik kan dat tellen! Er war sehr zufrieden… Und ich auch dat z’n fles leeg was na een half uur ;-) Plonske verder gedaan met z’n 4. ‘s Avonds nog maar eens een restaurantje gaan opzoeken om de dagelijkse dosis PdFdM binnen te hebben. Helaas blijken alle vissers de maandag hun rustdag te hebben waardoor de FdM schaars zijn. In dit restaurant was enkel de P nog beschikbaar. Dit onrecht moest en zou gecompenseerd worden !!

Na een half uurtje konden we onze kop onder water steken op zoek naar de tombant. Eerst moesten we gedurende een kleine 10min over een zandplaat waarna de tombant begon op -20m. Er zat redelijk wat stroming want deze duikplaats ligt vlak in de vaargeul/ stroomgeul van de baai. Na 30min zat onze nultijd erop en moesten we noodgedwongen uit het diepe gedeelte omdat trappen maken in de vaargeul geen aanraderke is. Dan hebben we ons maar terug getrokken op de zandplaat die bezaaid lag met coquilles Saint Jacques en spinkrabben. Gezien deze eerste zeer appetijtelijk zijn hebben we de zakken van onze jackets leeggemaakt en terug opgevuld met al dat lekkers. Rits van het pak open en de plaatsjes die nog vrij waren werden eveneens opgevuld. Daarna konden we aan de terugkeer beginnen. Volgeladen deze keer en dat palmt een stuk moeilijker. Na weer een half uurtje palmen stonden we terug aan wal en wachtte ons nog de steile klim. Niettegenstaande we aangemoedigd werden door het luide geklapper

van de talrijk aanwezige saint Jacques ging dit moeizaam. De gedachte aan die dingen op de bbq verzachtte ruimschoots de pijn. Naast de sint Jacobsschelpen hadden we als hoofdgerechtje dan nog maar 2.6kg côte à l’os voorzien… voor 4 personen én 2 liter vissoep mét rouille en korstjes om de gaatjes te vullen… Nice!!

Maandag: Bizirennou

Nadat we waren toegekomen in het duikcentrum vraagt le directeur de plongée of ik een doopduik wil afnemen omdat ze wat onderbemand zijn. Natuurlijk doe ik dat in het kader van i’ll scratch your back if you scratch mine. Ik kreeg een Duitse jongen Zederick mee die zijn 4e duik deed en moest dus serieus wat roestschilfers van meiner deutsche Sprache afkappen om terug op ’t blinken metaal te zetten. Mark, Chantal en Rudi zouden in m’n buurt blijven zodat ik den duits kon afzetten aan boord als z’n fles leeg was en daarna nog verder duiken met hen. Zo

Dinsdag: La Noir

Terug 8 man aan boord. We konden een rustig duikje doen op een Tombant tot 35m. De rest van de dag werd gespendeerd aan het zoeken naar een overcompensatie voor het onrecht dat ons daags voordien werd aangedaan. De zoektocht bleek succesvol. Een crustacé-kweker die voor ons een schone PdFdM wilde samenstellen. Dan nog maar een uurtje of 2 vertoefd in het zwemparadijs op de camping onder lichte dwang van een 8-jarige. Tegen 19u mochten we de PdFdM gaan afhalen… NICE!!! De krabbenpoten waren echter nog niet open gebroken en al helemaal niet te kraken met een notenkraker… HAMMERTIME dus! Na het eten konden we ook gaan douchen.

Woensdag: Corbeaux

Toen we voor onze laatste duik aankwamen in het duikcentrum bleek dat er 16 batèmes op de planning stonden… Het angstzweet brak ons al uit. Een niet

Reisverhaal

veelbelovend vooruitzicht. Met lichte paniek in de ogen sprak ik een moniteur aan en vroeg of we op de duikplaats “un peut de profondeur” konden halen. “Ah oui… ça déscend jus qu’à 10m”. “Euh wablieteru????… jus qu’à 10m ????”, Toen hij de blik in m’n ogen zag die van paniek naar wanhoop was over gegaan, kon hij z’n toneeltje niet meer vol houden. Toen vielen de verlossende woorden “Non,non, je plésente…”. Voor ons 4 was een aparte boot voorzien waarmee we naar Le Corbeaux werden gebracht. Deze duikplaats ligt op dezelfde lijn/ tombant als de duikplaats op île de Louet maar 500m verder. Na deze laaste duik werden we vriendelijk uitgenodigd in hun bar ze wilden ons trakteren op een pint. ‘Le bar c’est seulement pour les gents spécieaux’, daar komt niet iedereen binnen. Tussen pot en pint konden we nog een beetje nakaarten over de voorbije week. Eén van de locale instructeurs vroeg nog wat we zondag gedaan hadden. Ik vertelde dat we tussen ‘île de Louet’ en ‘Château du Taureau’ waren gaan duiken. Toen vroeg deze spontaan “en bateau?” toen ik daar negatief op antwoordde, vroeg hij “Euh… vous êtes des légionaires ou quoi ??” …

Things to see: •

• • •

•

Pitvis, steenbolk, polak, vorskwab, grote zeenaald, Bonte/koekoeks Lipvis, gewone lipvis, gevlakte lipvis, conger, Hondshaai, gehoornde slijkmvis, gevlekte griet (≠ ziekelijke meisje), … Grote spinkrab, noordzeekrab, bonte galathea, kreeft, zeepissebed Allerlei Sponzen Anjelierkoraal (caryophyllia), Rode dodemansduim (alcyonium glomeratatum), dodemansduim(alcyonium digitatum), hoornkoralen/gorgonen Kokerwormen, klimmende zeekomkommer, zwarte zeekomkommer,

Legende: • • •

PdFdM= plateau de fruits de mer FdM= fruits de mer P= plateau

• • • • • • • • • •

platworm Sepia Gewone zeehond Naaktslakken gestreepte tritonia (tritonia lineata) gorgoon tritonia (tritonia nilsodhneri) trapania (trapania maculata) witte wrattendoris (adalaria proxima) harlekijnslak (polycera quadrilineata) cadlina (cadlina laevis) zeecitroen (achridoris pseudoargus)

Scuba Service Store

Papenaardekenstraat 214, 2900 Schoten, BelgiĂŤ

Openingsuren: ma. - di. - wo. - vrij. & za. van 10.00 tot 19.00 uur (donderdag gesloten).

Scuba Service Store - Ronny en Peggy Desmet - Papenaardekenstraat 214 - B-2900 Schoten gsm: +32 475 689 690 - fax: +32 3 633 21 35 - e-mail: info@scubaservice.be - www.scubaservice.be 10

Clubinfo

Algemene ledenvergadering 2013

AV(ee) Odyssee

 Bart Spiessens

Doelstellingen

We gaan de doelstellingen van 2012 verder zetten, met name “een club voor iedereen”. Dat houdt in dat alle leden zowel duikers in opleiding als de gevestigde duikers zich goed voelen in onze club door een diversiteit van opleidingen, duiken en activiteiten aan te bieden. Iedereen heeft kans op een positieve bijdrage: van deelnemen tot organiseren. We streven ernaar een kader te creëren waarbij meer leden een actieve rol kunnen opnemen in de club en de werking. Daarnaast willen de doorgaan met de welvarendheid van de club positief te gebruiken door te investeren in de actieve leden, in het duikkader en in veiligheid. Het proefproject van gratis vullen bij enkele duikshops werd positief geëvalueerd en zal in 2013 doorgetrokken worden. We bekijken zelfs om er een duikshop in Wemeldinge aan toe te voegen. Qua clubkledij hadden we vorig jaar al nieuwe T-shirts en een jas. Dit jaar zullen we een duiktas aan onze leden schenken. Deze is nog volop in productie, maar komt eraan! Daarnaast wordt stevig geïnvesteerd in bootduiken en zuurstofflessen. We willen het ‘alles-isgratis’ principe met remgeld ook dit jaar doortrekken.

Duikbestemming 2015

Zoals jullie waarschijnlijk al weten, plannen we afwisselend een duikstage (doelstelling opleiding) en een clubstage (open voor alle leden). In 2013 wordt eind

september een duikstage gepland naar Bretagne. Je leest meer over deze locatie verder in dit clubblad. In 2014 zou het dan weer een clubstage zijn, maar aangezien 2015 een feestjaar is voor Odyssee (25 jarig bestaan) zullen we volgend jaar terug een zeestage plannen, maar toegankelijk voor alle niveaus met beperkt budget. Zo kunnen we een droombestemming voor 2015 voorbereiden (plannen en sparen). Dus noteer het alvast in je agenda en geen excuus om in 2015 niet mee te gaan!!

Duikonderricht

De prioriteit lag en blijft natuurlijk op veiligheid liggen. Er moet de nodige aandacht besteed worden aan incidenten en deze bespreekbaar maken binnen en buiten de club. Duikonderricht ondersteunt de visie van het bestuur om een club voor iedereen te zijn en dat wordt vertaald door tweesporige trainingen in het zwembad, variëteit van activiteiten voor alle leden zoals nachten stromingsduiken, maar ook helm- en bootduiken. Maar er zal ook aandacht komen voor onderwaterfotografie en de ‘open lessen’ worden uitgediept. Het voorbije jaar werden 22 nieuwe ‘sterren’ opgeleid door niet minder dan 263 afgenomen proeven. Onze instructeurs nemen de tijd voor deze opleidingen en zijn hier heel actief mee bezig.

Verkiezing bestuur

Voor 2013 zijn 4 bestuursleden ontslagnemend: Jos Spiessens, Rudi Buelens, Walter Van den Eynde, Bjorn Schurgers. Walter en Bjorn stelden zichzelf echter niet meer herverkiesbaar. Stefaan Kennis en Michel Snoeks stelden zich mede kandidaat bestuurslid. De algemene vergadering bevestigde Jos en Rudi als bestuursleden en aanvaarde Stefaan en Michel. De club en het bestuur danken Walter en Bjorn voor hun jaren van inzet voor de club en het bestuur en verwelkomen Michel en Stefaan.

Activiteiten 2013

Chantal presenteerde in grote lijnen de activiteitenkalender voor dit jaar, die naar goede gewoonte goed gevuld is. In het midden van dit clubblad vind je de activiteitenkalender die je kan uithalen en op een zichtbare plek hangen. (nvdr We vonden echter geen gewillig model om te poseren.) De vaste waarden blijven: elke maand een clubduik, opleidingsduiken op donderdag in juni en in de zomer de weekduiken ipv de trainingen. Daarnaast zijn er enkele veranderingen: de bowling wordt dit jaar een lasergame, de clubreis wordt een zeestage in Bretagne, afdaling van de Lesse wordt vervangen door een helmduik en de ledendag wordt een familiedag. Wij staan natuurlijk open voor voorstellen van de leden.

De prijs van de voorzitter

Naar jaarlijkse gewoonte schonk de voorzitter een prijs aan een lid dat het voorbije jaar uitzonderlijk werk leverde voor de club. Dit jaar wil Bert twee leden in de bloemetjes zetten voor hun ongelofelijke inzet voor de club: Chantal en Rudi. Als duikerskoppel staat Odyssee centraal in hun leven en kruipt bijna al hun vrije tijd in onze club. Zij staan er dan ook altijd met volle goesting !! Daarnaast is er sinds vorig jaar een nieuwe traditie, die van meest opvallende nieuwkomer. Vorig jaar ontving Lander Goossens deze prijs en hij draagt deze graag over aan Niels Vandecauter die met een gigantische dosis goesting begonnen is aan een hoogstwaarschijnlijk een lange duikcarrière. 

Gelogd

Het logboekje van Jan Verbrugghe

Voor het eerst in de reeks van het logboekje gaan we vreemd! Jan is geen lid van Odyssee, maar is ook geen ongekende van de club. Twee jaar geleden ging hij al mee op clubreis naar Egypte en het moet hem wel bevallen zijn want dit jaar nam hij zelf zijn vrouwtje Ellen mee op clubreis naar Bonaire. Daarom is het leuk om te kunnen meekijken in het logboekje van Jan Verbrugghe.

Het begin

Hoeveel duiken heb je gelogd? De Log boek teller staat momenteel op 292 duiken. Ik ben beginnen duiken in september 2005. Vertel wat over je eerste duik? Mijn eerste duik was een discovery duik in Fetiye (Turkije). Ik had op het werk van een collega vlak voordien gepassioneerd horen vertellen over “scuba diving” en besloot dat ook eens te proberen. De plaatselijke duik club had een lokatie (Laguna) die een afgesloten zandvlakte was waar je tot max 4 meter kon duiken. Er zat (naar mijn huidige maatstaven) absoluut

geen leven, maar het was geweldig! De ene duik is een duik dag geworden, de duik dag een tweede dag en ik ben een week later als Open Water duiker terug naar huis vertrokken. De duik microbe had me te pakken ...

De wauw-factor

Wat was je mooiste duik? Manta Point, Bali moet wel de mooiste zijn. Niet zozeer de diversiteit of koralen hadden daarvoor gezorgd. Deze plek, op ongeveer een twee uur varen van het hoofdeiland Bali, is een cleaning station voor Manta Roggen. Op een goede 6 a 8 meter diepte konden we meer dan een uur liggen kijken hoe majestueus deze gigantische zeeschoonheden af en aan kwamen zweven om elk om beurt door de poetsvissen onder handen genomen te worden. Fantastishe ervaring … Wat is je favoriete duikplaats in onze wateren? Hmm. Moeilijke… Door al die fantastische buitenlandse wateren ben ik helaas wel behoorlijk verwend. In ieder geval is het best aangenaam duiken in Zeeland. Mijn fijnste duik was onlangs op het ‘t Koepeltje, waar ik zowaar het gezelschap kreeg van een zeehond! Ik dacht dat mijn buddy iets nodig had, want er werd aan mijn vin getrokken. Ik kijk om en zag … een dikke smoel met snorharen. Hij was blijkbaar harder geschrokken dan ik, en schoot er meteen weer van door! 

Jan Verbrugghe Dolphin Buddies

Welke duikvakantiebestemmingen heb je al bezocht? Oh, in willekeurige volgorde: Zeeland, Egypte (Hurghada, Sharm – El – Sheik, Dahab, …) Verenigde Emiraten (Abu-Dhabi), India (Goa), Indonesia (Bali), Turkije (Fetiye), Spanje (Estartite), Luxemburg, Bonaire (met jullie club!)

reiskriebels

Wat is je favoriete duikbestemming? Dat zal Egypte zijn. De afstand is net goed, het klimaat altijd goed, prachtige en gevarieerde duik locaties in meerdere bestemmingen, goede duik stations (als je wat zoekt!) en een prachtig onderwater leven: kleuren, variaties, …

Gelogd

Heb je nog een droombestemming? Yep, ik zou graag een paar weken Down Under of in de Stille Oceaan wat duik locaties bezoeken. En dichter bij huis staat Kroatie op het verlang lijstje …  Wat zou je nog willen zien? Op nummer een staat de walvishaai. Een korte tijd in de buurt van dat prachtig beest kunnen duiken moet een fantastische ervaring zijn. Vertel ons een stomme stoot die je ooit uithaalde? Een droogpak gekocht … Sindsdien sta ik in onze club bekend als de “natte” droogpak duiker. Ik had op de duikbeurs in Antwerpen een droogpak aangeschaft en in plaats van dat eerst te testen in een zwembad, meteen in Ekeren mee gaan duiken. Tijdens het duiken vond ik al dat die droogpakken fel overroepen waren, want toch friskes in die pakken… Eenmaal terug boven water had ik door dat iets fout was … Ik voelde water klotsen in de bottekes! Bijna mijn volledig pak was vol gelopen … Achteraf bleek een lek te zitten rond de luchtklep, maar mijn reputatie als droogpak duiker was gemaakt! 

Januari 2013

wo 1 Clubduik Stavenisse do 2 vr 3 za 4 zo 5 ma 6 di 7 Duiktraining wo 8 do 9 Oosterscheldebootduik vr 10 za 11 zo 12 ma 13 g

Mei 2013

di 1 wo 2 do 3 vr 4 za 5 zo 6 ma 7 di 8 Duiktraining wo 9 do 10 vr 11 za 12 zo 13 ma 14 di 15 Duiktraining wo 16 do 17 vr 18 za 19 zo 20 ma 21 di 22 Duiktraining wo 23 do 24 vr 25 za 26 BOOT zo 27 ma 28 di 29 Duiktraining wo 30 do 31

za zo ma di wo do vr za zo ma di wo do vr

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Opleidingsduik

Duiktraining

Opleidingsduik

Duiktraining

Juni 2013

Februari 2013

vr 1 za 2 Algemene vergadering zo 3 ma 4 di 5 Duiktraining wo 6 do 7 vr 8 za 9 zo 10 ma 11 di 12 Examen 1* Instructeur wo 13 do 14 vr 15 za 16 zo 17 ma 18 di 19 Duiktraining wo 20 do 21 vr 22 za 23 CPR - Simulaties - Lasergame zo 24 ma 25 di 26 Duiktraining wo 27 do 28

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 Opprebais

Juli 2013

Duiktraining

Helmduik

Duiktraining

Nemo 33

Duiktraining

Kaderduik

Duiktraining

Maart 2013

ma 1 di 2 Avondduik wo 3 Voorbereiding Rock Werchter do 4 Rock Werchter vr 5 Rock Werchter za 6 Rock Werchter zo 7 Rock Werchter ma 8 Afsluit Rock Werchter di 9 Avondduik wo 10 do 11 vr 12 za 13 zo 14 Oosterscheldebootd

vr za zo ma di wo do vr za zo ma di wo do vr za zo ma di wo do vr za zo ma di wo do vr za zo

Odyssee Kalender 2013

do 1 vr 2 za 3 zo 4 ma 5 di 6 wo 7 do 8 vr 9 za 10 zo 11 ma 12 di 13

Avondduik

Zeelandweekend Zeelandweekend Zeelandweekend

Augustus 2013

April 2013

ma 1 di 2 Nettraining wo 3 do 4 vr 5 za 6 zo 7 ma 8 di 9 Duiktraining wo 10 do 11 vr 12 za 13 zo 14 Paasduik Ekeren ma 15 di 16 Duiktraining wo 17 do 18 vr 19 za 20 zo 21 ma 22 di 23 Duiktraining wo 24 do 25 vr 26 za 27 zo 28 Opprebais ma 29 di 30

September 2013

zo 1 ma 2 di 3 Duiktraining wo 4 do 5 vr 6 za 7 zo 8 ma 9 di 10 Duiktraining wo 11 do 12 vr 13 za 14 Noordzeeduik (ovb) zo 15 ma 16 di 17 Duiktraining wo 18 do 19 vr 20 za 21 zo 22 ma 23 di 24 Duiktraining wo 25 do 26 vr 27 za 28 zo 29 ma 30

wo 29 do 30 vr 31

di 14 Duiktraini wo 15 do 16 vr 17 za 18 zo 19 Clubduik ma 20 di 21 Duiktraining wo 22 do 23 vr 24 za 25 zo 26 ma 27 di 28 Duiktraining

15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30

Oktober 2013

Noordzeeduik (ovb)

Opleidingsduik

Duiktraining

Opleidingsduik

Duiktraining

di 1 Duiktraining wo 2 do 3 vr 4 za 5 zo 6 ma 7 di 8 Duiktraining wo 9 do 10 vr 11 za 12 zo 13 ma 14 di 15 Duiktraining wo 16 do 17 vr 18 za 19 zo 20 ma 21 di 22 Duiktraining wo 23 do 24 vr 25 za 26 zo 27 ma 28 di 29 Duiktraining wo 30 do 31

za zo ma di wo do vr za zo ma di wo do vr za zo

duik

November 2013

vr 1 za 2 zo 3 ma 4 di 5 Duiktraining wo 6 do 7 vr 8 za 9 zo 10 ma 11 di 12 Duiktraining wo 13 do 14 vr 15 za 16 zo 17 ma 18 di 19 Duiktraining wo 20 do 21 vr 22 za 23 zo 24 ma 25 di 26 Duiktraining wo 27 do 28 vr 29 za 30

ma 15 di 16 Avondduik wo 17 do 18 vr 19 za 20 zo 21 ma 22 di 23 Avondduik wo 24 do 25 vr 26 za 27 zo 28 ma 29 di 30 Avondduik wo 31

zo ma di wo do vr za zo ma di wo do vr za zo ma di wo do vr za zo ma di wo do vr za zo ma di

December 2013 1 2 3 Duiktraining 4 5 6 7 8 9 10 Duiktraining 11 12 13 14 15 16 17 Duiktraining 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

wo 14 do 15 Clubduik vr 16 za 17 zo 18 Noordzeeduik (ovb) ma 19 di 20 Avondduik wo 21 do 22 vr 23 za 24 zo 25 ma 26 di 27 Avondduik wo 28 do 29 vr 30 za 31

Special Bonaire

Hoe het gezinnetje Schots de clubreis beleefde…  Kris, Karen en Leesa Schots

… door de ogen van Leesa Hallo allemaal,

Mijn naam is Leesa en ik was de jongste van de bende, maar ik heb een fantastische vakantie beleefd. De vakantie is nogal chaotisch van start gegaan, want ik voelde mij niet zo lekker daags vóór vertrek. Bleek dat ik een oorontsteking had. Ik begrijp echter niet waarom mama mij heeft meegesleurd heeft naar 2 dokters, want met een beetje Perdolan voelde ik mij best wel ok en ik heb helemaal geen last gehad van mijn oren op het vliegtuig. Nu, de chaos begon pas écht toen papa wou inchecken en de hostess ons doorverwees naar de KLM-stand. Bleek dat er een probleem was met de vrijgave van het E-ticket, dat enkel kon opgelost worden door

het reisbureau (die de betaling kon bevestigen). Echter, het was op dat moment 5u ’s ochtends en het reisbureau was dus nog niet open. Het grappige was dat mijn mama wél al was ingecheckt en dus kon vertrekken op vakantie. Ik stond bijgeboekt op het ticket van mijn papa en moest dus ook (bijna) achterblijven. In ieder geval, mijn mama vond het helemaal niet grappig. Zij kon die man van KLM bijna achter zijn balie uittrekken toen hij doodleuk zei: “Maar wat is het probleem mevrouw? Uw man en dochter kunnen toch gewoon hier blijven en u morgen achterna reizen, van zodra alles uitgeklaard is?” Om te kunnen vertrekken met de groep, heeft papa een nieuw ticket (Zaventem - Schiphol) gekocht voor ons. Eens in Schiphol aangekomen, heeft papa dan met Rudi kunnen regelen bij KLM dat we tóch mee konden vertrekken naar Bonaire, want dat was nog steeds niet duidelijk toen we in Zaventem aan het lopen waren om het vliegtuig te halen. En dan was het tijd voor een pintje voor papa … 5 uur lang :-) Of het nu door al dat gedoe was of niet, geen idee, maar ik heb een zaaaaaaaaaaaaalige vlucht gehad naar Bonaire. Bovendien waren de hostessen superlief voor mij en hadden mijn mama en papa een zee van beenruimte en ook nog een extra zitplaats, dus die “slechte” start was snel vergeten door iedereen. Het appartement en het zwembad in

Djambo zagen er enorm leuk uit, ik kon niet wachten om erin te plonsen, maar eerst moest ik nog wat gaan slapen, want na bijna 22 uur onderweg te zijn geweest, waren mama en papa best wel moe.

…door de ogen van Karen

Mijn naam is Karen en ik ben de mama van Leesa. Om zelf ook wat te kunnen duiken, hadden we een plaatselijke babysit ingehuurd. Dit was een echte aanrader, want Annita was geweldig met Leesa. Maar ook het feit dat de ganse club heeft ingesprongen om zich af en

Special Bonaire

dankbaar voor, dus langs deze weg ook nogmaals expliciet mijn dank aan Daniel, maar ook aan Rudy en Chantal om mij mijn duikleidingen te laten geven :-)

toe bezig te houden met Leesa, heeft ervoor gezorgd dat wij een onvergetelijke vakantie hebben gehad. Bovendien heb ik mij hierdoor ook kunnen concentreren op het geven van enkele duikleidingen, die ik nog nodig had om als 2* ingeschaald te worden. Ik zou dit nog even uitgesteld hebben (of waarschijnlijk op lange baan geschoven), maar Daniel heeft wat aangedrongen zodat ik zou doorbijten. En daar ben ik hem nu nog steeds

van de jeeps. We zijn zelfs een keer in panne gevallen toen we een beetje aan sightseeing op het eiland wilden gaan doen. Gelukkig was Rudi op hetzelfde idee gekomen en hebben we er maar een uurtje op een voorbijganger moeten wachten. Je kan je namelijk niet voorstellen hoe heet dat daar was, en dat zonder telefoon om iemand op te bellen. Maar het strafste was toch wel dat ik daarna ook nog eens onder mijn voeten kreeg van Karen, omdat ik zo lang had weg gezeten …aaarg 

…door de ogen van Kris

Mijn naam is Kris en ik ben de papa van Leesa. Ik vond alles aan deze vakantie geweldig, of nee er was misschien één minpuntje: de (slechte) kwaliteit

Twee vreemde eenden in de bijt

 Ellen Cornelis

“Wil je mee duiken in Bonaire volgend jaar” vroeg Jan me ergens in de loop van 2011. Dugh, wat een vraag, wie wil niet naar de Caraïben? Bovendien is het vragen van verlof zo veel tijd vooraf, wanneer projecten en deadlines nog onbekend zijn, doorgaans een makkie. kende niet zoveel Odyseeërs. Hopelijk zou de groep een beetje meevallen. Op de luchthaven stond ik er nog wat voor spek en bonen bij toen iedereen elkaar vrolijk groette. Nu ja, op zo’n vroeg uur zal je nooit veel reactie van me krijgen. De morgenstond heeft bij mij enkel wat gegrom in de mond. Pas toen ik de infobrochure in mijn handen kreeg een paar weken vooraf drong het echt tot me door dat ik met een onbekende groep op reis zou gaan. Jan ging wel mee in 2010 op de liveaboard op de Rode Zee maar ikzelf

Eens we het muggen wegslaan noodgedwongen beter onder de knie kregen, begon ik ook de juiste namen bij de juiste gezichten te kleven en vond ik mijn draai al snel in de groep. Zo had ik bijvoorbeeld direct door dat bij grote

agitatie in het water we bij Anne een zeepaardje zouden vinden, dat ik altijd op mijn fotogeniekst moest duiken als Ingrid passeerde, dat het opglimmende lichtje ‘s avonds in de tuin dat van Jimmy’s elektrische sigaret was, dat de party-place-to-be het terras van Gilles’ familie was maar dat het vooral de kleine Leesa was die iedereen vertederde. Een groep vol humor, duikpassie en altijd zin in een lekker pintje :)

‘k hoop nu dat Odysee op een volgende clubreis weer die twee vreemde eenden in de bijt wil uitnodigen ;-). 

Special Bonaire

Bonaire: wist je dat... •

•

 Gas (Gilles, Ann en Stefaan)

•

We de portieren van onze auto’s moesten los laten ter preventie van diefstal.

•

Er een nieuw teken is om aan te geven dat je een flamingotongslak hebt gespot : 1) neem de ontspanner uit de mond, 2) zorg dat je buddy naar je kijkt, 3) steek je tong uit, 4) wijs naar de plaats waar de flamingotongslak zit.

•

VISA meestal niet werkt, en je dan dik gekl... zijt.

De Oost-kant minder geschikt is om te duiken wegens geweldig ruw.

• •

•

Het ook leuk is in het zwembad als het pijpenstelen regent.

De organisator een dikke pluim verdient.

Door een fout bij KLM er geen plaats was voor Kris.

Er alleen maar ‘blikjes’ drank mochten genuttigd worden in het zwembad.

•

Enkelen onder ons hun eerste zeepaardje gezien hebben tijdens deze clubreis.

•

Ann, kampioen was zeepaardjes vinden.

•

We elke avond lekker zijn gaan eten.

•

We elke dag 3 duiken deden (met uitzondering van de 1e en laatste dag).

•

Er toch minder groot leven zat dan enkele jaren geleden.

•

Niemand zin had om naar huis te gaan en er een aantal veel moeite gedaan hebben om niet mee te mogen.

•

Dat Gilles DNA-sporen heeft achtergelaten op Bonaire.

•

We elke avond lekker zijn gaan eten.

•

Dat 2 vrouwelijke ezels ook graag stoeien.

•

Het een toffe bende was ! 

Special Bonaire

Naar de hoeren op Bonaire ?? naar de haven van Kralendijk gesleept. Het was reeds geruime tijd onder verdenking van drugstransport. Aangemeerd aan de stadspier werd het door de lokale autoriteiten gecontroleerd. De kapitein kon niet de nodige boorddocumenten voorleggen. In een verborgen ruim vonden ze 11000 kilo marihuana. De bemanning werd aangehouden en het schip in beslag genomen, de eigenlijke eigenaar van het schip is nooit gevonden.

 Walter Van den Eynde

En dan was er de duik op de bekendste en populairste duikplaats van het eiland. Het enige door “amateurs” beduikbare wrak van Bonaire, de Hilma Hooker.

Maar terug naar het wrak. We hebben er 2 duiken op gedaan. Voor de eerste had ik het genoegen te duiken met ‘Coca-Cola’ Gilles. Maar door zijn dieptebeperking hebben we enkel de bovenzijde van het wrak kunnen verkennen. Hoewel er algemeen minder leven is dan we andere jaren gezien hebben, zien we toch een grote barracuda. De Barracuda ook wel zeesnoek genoemd is een vis uit de orde van de baarsachtigen welke leeft in de subtropische wateren van alle oceanen. Gemiddeld wordt hij 1.5m lang, maar er zijn exemplaren gemeten van ruim 2m met een gewicht van 50kg. De vis heeft een langgerekt (snoekachtig) lichaam, zilverkleurig met zwarte strepen. De tweede duik was met Ingrid, die aandrong op een penetratie… ja zo noemen ze het binnengaan van een wrak, kan ik ook niets aan doen. De Hilma Hooker is geen superwrak waar je duik na duik na duik op wil maken, maar het is ene welkome afwisseling van de rifduiken op Bonaire. 

Hilma begon haar carrière als vrachtschip voor de Nederlandse Scheepvaart en Steenkool Maatschappij in 1951 onder de naam Midsland. Enkele malen verkocht en enkele naamsverandering later kwam het schip in 1979 bij de Colombiaanse San Andrés Shipping Line terecht en werd herdoopt tot Hilma Hooker. In de zomer van 1984 werd het schip met motorproblemen

Na maanden van verwaarlozing begon het ruim water te maken. Er werd gevreesd dat het in de haven zou zinken en het scheepsverkeer hinderen. Het werd dus de haven uitgesleept en voor anker gelegd, waar het op 12 september 1984 kantelde en zonk. Het 72m lange wrak ligt op ongeveer 30m maximale diepte, dus ruim binnen de limieten van de doorsnee duiker. Een wrak vormt altijd een aantrekkingsbron voor leven, zo ook de Hilma.

Bonaire Beestig

Beestig eiland

in de Caraïbische Zee

Een echte grootse clubreis brengt ons naar Bonaire. Groots, omdat we met 22 zijn. Dit

mooie eiland in de Caribische zee heeft veel te bieden. Bonaires duikgids belooft alvast

heel veel soorten vis – er leven 469 soorten – maar in deze tijd van het jaar ook haaien, pijlstaartroggen en manta’s. Ik ben benieuwd wat we allemaal te zien zullen krijgen.

 Ingrid Van Ceulebroeck

We duiken met Dive Friends Bonaire. Onze eerste duik doen we op het huisrif: Cha Cha Beach. De traditie leert me dat de eerste duik al meteen veel van ‘s eilands pracht laat zien: een bot, verscheidene murenes, een behaarde vuurworm, poetsgarnaaltjes, en voor de meesten een zeepaardje. Volgende keer ook voor mij?

benemende herinneringen. Het was de beste locatie voor een bovenwaterse groepsfoto.

gende duiken vonden Anns ogen het diertje. Maar ik was niet in de buurt. Aaarggggh. Ik wilde geen duikverhalen over zeepaardjes horen, tenzij men me ze onderwater kon aantonen. Had ik dan toch een klein beetje last van zeepaardjeskoorts?

Bij de volgende duiken leren we de Flamingo tong kennen. Deze slak lijkt wel van porselein te zijn. De sla-slak daarentegen geeft een minder kwetsbare indruk. De schoonheid van een trompetvis blijft mij verbazen. Alhoewel deze dan weer niet op kan tegen een zwemmende schildpad. Ook Nancy zag er eentje tijdens het snorkelen. Geweldig toch?

Uiteindelijk zou er ik er ook eentje bewonderen. Place to be: Alice in Wonderland. Bij het bovenkomen verstomden de gesprekken over het zeepaardje waarbij wij niet in de buurt waren. Gelukkig was er nog een volle duikfles en kon ik samen met Rudi, Chantal, Walter en Danielle naar het zeepaardje. Ik was dan toch nog op het goede moment op de juiste plaats. Ik heb toen het record in fles-wisselen gebroken, denk ik. De spanning steeg naarmate we verder zwommen. Ik kon het diertje eerst niet goed zien door mijn vochtige ogen. Zo ontroerd was ik, dat ik er eentje zou zien! Het was een prachtig rozerood exemplaar. Ik was sprakeloos. Dit vergeet ik nooit meer! Thanks, buddies.

Qua kleiner leven valt alles in het niets bij een zeepaardje. Bij een van de vol-

De uitstap naar het Washington Slagbaai National Park zorgde voor adem-

Jammer dat sommige duikplaatsen toch enigszins tegenvielen … je zag de doodsheid van kale plekken waar het koraal grijs en afgestorven leek … is dit het effect van opwarming, verzuring? Degenen die het eiland eerder al bezochten stelden een duidelijke

achteruitgang in het onderwaterleven vast. Daarnaast was het verwachte grote leven nog niet te bespeuren. Bij een uitstapje naar de geadopteerde ezels zagen we wel groot leven. De vlinders zijn voor een volgende keer. Alleszins was het een hele mooie en leuke duikreis met een plezante groep. Ik kijk al uit naar de volgende clubreis! 

Bonaire Duikstek

Duikstek ontdekt

Hilma Hooker

Of de duik bij Hilma Hooker de mooiste duik van Bonaire is, laat ik open voor discussie, maar het is zeker de meest populaire duikstek van het eiland. Op bijna elk moment van de dag staan hier de pickup trucks naast elkaar op het strand en regelmatig meren er boten aan om duikers te lossen naar het wrak. bij het eerste rif (ongeveer 4 minuten palmen). Zodra je over het rif gaat en afdaalt zie je het wrak liggen. Een alternatief om je meer bodentijd te geven is uitpalmen tot bij een van de boeien die op het wrak ligt. Er liggen in totaal 3 boeien. De eerste geeft het eerste rif aan, de twee anderen de uiteinden van het wrak.

 Bart Spiessens

Populair plekje

Je kan naar het wrak duiken vanaf het strand (gele markeersteen Hilma Hooker) of via een boot naar de boeien. (nvdr: Tijdens mijn eerste bezoek aan Bonaire dook ik naar de Hilma vanaf Angel city (duikplaats ten noorden) maar ik dacht toen een nieuw wrak gevonden te hebben!)

Ondanks de populariteit is het rif en het wrak nog goed in takt. Het wrak zelf heeft niet zo veel begroeiing maar vissen als tarpons, baracuda’s en de alen net achter de hoofd mast compenseren dit in ruime mate. Het wrak ligt op z’n boeg en die kom je al op 18 meter tegen. Het diepste punt van ligt op 30 meter. Er zijn voldoende grote openingen

Let op bij het te water gaan. Na enkele stappen maakt het rif een trap van een goede halve meter! De zandbodem daalt rustig af tot 6 meter en kom je

waardoor gemakkelijk in het wrak kan doordringen. Een lamp is zeker wel aan te raden. Nadat je het wrak bezocht hebt en je hebt nog voldoende bodemtijd, kan je het tweede rif nog even bezoeken, maar meestal wordt gekozen om vanaf de boeg terug langs het eerste rif op te stijgen. Het terugpalmen naar de kant gebeurt op de ondiepe zandplaat, ideaal voor de safety stop! De Hilma Hooker is een van de weinige plekken die we tijdens de clubreis twee keer aandeden. En iedereen was hier zeer blij om. Plan je een vakantie naar Bonaire, zet dan deze ‘Schunnige Dame’ zeker op je agenda! 

Er waren heel wat olijke buddy-teams

Bla

Het zwembad was dĂŠ place-to-be om ons lekker te ontspannen

UIteraard werd er nu en dan ook eens gedoken

Ook een uitstapje naar Washington-Slagbaai National Park mocht niet ontbreken

In actie

Winterspelen

oftewel bibberen in de meander...

 Thomas Festjens

Gaan we dit echt doen?

Ik wist niet wat ik me er bij mocht voorstellen, dus een klein beetje onzeker ging het richting Rotselaar. Eens aangekomen (wat niet eens zo eenvoudig bleek te zijn aangezien GPS’en en adressen niet altijd even welwillend samenwerken) keek ik even mijn horloge na; er was immers vrij weinig volk aanwezig. Meteen werd me een glas aardbeienjenever onder de neus geduwd en het zou lang niet het laatste worden (waarvoor dank aan onze cateringverantwoordelijke). Na wat flauwe grapjes over de gelijkenis tussen de jenever en mogelijke vruchtwaterbreuken der Intstructeurlijke echtgenotes sloop de twijfel in de groep: “Gaan we dit echt wel doen ?” Het regende immers en klaarblijkelijk zijn sommige Odysseeërs allergisch aan de giftige stof genaamd: H2O.

of old-timermuseum. Bij het zien van de kleding die sommigen hadden voorzien besloop me het gevoel de winterspelen een beetje te hebben onderschat: Bert Schoofs stond met een 7mm pak in de hand terwijl hij er reeds één aanhad ?!? Zo werd meteen een nieuwe en dodelijk efficiënte afslankvorm ontwikkeld. Bert stond na 3 seconden te zweten als een zeepaard. Terwijl ik me rustig aankleedde bedacht ik me dat, als deze doorgewinterde Odysseeërs zich zo overdreven wapenden tegen de Belgische koude, zij ofwel hard zouden zweten ofwel ik uit mijn pak zou bibberen. Gelukkig had Mark Geunes nog een shorty op overschot die nog net over mijn pak paste. Het uiterlijk van een neoprenen michelinmanneke namen we er maar wat graag bij. Loodgordel om en vinnen onder de arm ging het naar de arena: een meander van de Dijle, waar buiten enkele denkbeeldige watermonsters ook nog wat bevers huisden. Deze beestjes blijken efficiënter met bomen om te gaan dan de beste kettingzaag van een Sterk Merk. De meander lag dan ook bezaaid met obstakels gevormd door omgewaaide en –geknaagde bomen.

Het absorptievermogen van een duiker...

Stilaan begonnen de watjes terug te krabbelen, maar een selecte groep enthousiastelingen startte met de voorbereidingen van de omkleedpartij. Kleedhok van dienst was Marks privégarage

Terwijl de eerste proef werd uitgelegd vertrok Pascal Deroo in zijn droogpak (valsspeler!) om het hoofdspel voor te bereiden. De eerste proef bestond er in aan te tonen zelfredzaam te zijn in geval je ontspanner enkel vloeistof afgeeft: De klassieke Ad Fundum, inclusief tijdslimiet. Beste organisatoren, onderschat NOOIT het absorptievermogen van een duiker! Dit bleek een makkie, hoewel de smaak van aardbeienjenever soms gevaarlijk sterk terug in de mond kwam.

Hoe hij het heeft klaargespeeld mag een raadsel wezen, maar op de tijd dat de biertjes geledigd waren, had Pascal de hoofdopdracht klaar. Een waterhindernissenparcours waarop een lage muzieknoot / massavervoermiddel opgelost diende te worden. Met knikkende knieën gingen de 3 dappere zoetwaterduikers te water. Dat de instabiele knieën meer te maken hadden met de modderige en stijle ondergrond danwel met de kou of de moeilijkheidsgraad van de rebus mag voor iedereen duidelijk zijn. Het water bleek minder koud dan verwacht. Echter het extra pak zorgde er voor dat de wet van Archimedes plots irritant duidelijk in de praktijk werd omgezet. Alle winterspelende Odyseeërs hadden de nodige hoeveelheid lood stevig onderschat, wat er toe leidde dat de bevers opgeschrikt werden door wild in het rond spartelende zoetwatersnorkelaars. De gebruikelijke palmtechnieken werden al snel overboord gegooid en vervangen door minder sierlijke zwemslagen. Omgevallen bomen en ondiepe plekken ontwijkend laveerden we door de meander, nadenkend over wat Pascal in ’s hemels-

In actie

naam kon bedoelen met allerhande tekeningen van worsten en andere vleessoorten. Onze hersenen kraakten van de kou, maar bleken (dankzij enkele hete passages in de rebus) toch in staat pascals rare hersenkronkels te ontrafelen. Als laatste opdracht stond de 100-meter rugwaartse sprint op het programma, die de toeschouwers tot tranen toe bewoog. Voor de fantasierijken onder ons, stel u voor: U bevindt zich in het Koning Boudewijnstadion voor het koninginnennummer der atletiek. De deelnemers staan in de startblokken en plots valt u iets op: Usain Bolt kreeg een make-over! Zijn knieën stonden omgekeerd aan zijn lichaam gemonteerd en spikes hebben plaats geruimd door overmaatse flippers… Het startschot wordt gegeven en 2 atleten spurten ganzepasgewijs , en

aangemoedigd door Chantals schaterlach, waggelend en strompelend naar de eindmeet. Zou opdracht één hier voor iets tussen hebben gezeten?

Marc’s Oldtimermuseum

Een beetje vermoeid, maar tevreden ging het vervolgens weer richting Marc’s Oldtimermuseum waar intussen meer Odysseeërs hadden verzameld. De heerlijk hete Gluhwein was meer dan welkom bij de verkleumde wintersporters en vloeide dan ook rijkelijk. Geen 1 zonder 2 en zo ook geen nat zonder droog: Chantal en Rudy hadden, buiten de nodige drank, ook voor Hotdogs gezorgd! Zo startte de nabeschouwing van deze editie van de Odysseese Winterspelen, en de voorbeschouwing van menig ander nog nader uit te werken initiatief. 

Odyssee onder druk

 Bart Spiessens

Woensdagavond, half acht ’s avonds, UZA Edegem, de hyperbare zuurstofkamer ofwel de caisson. Hier als duiker zijn is meestal geen goed teken. De caisson is de plek waar je moet zijn als er iets bij een duik serieus is misgelopen. Dus wat doe ik hier dan?! Een begeleid bezoek aan de caisson van Antwerpen geeft ons een beter inzicht en werking ervan. Zelf heb ik de caisson in het UZA al twee keer bezocht en in een ver verleden zelfs nog die in Oostende. En veel leden delen de interesse, want er kwamen 24 leden opdagen voor het begeleid bezoek. Een

verpleegster in burgeruitrusing (lees niet in dat halfdoorschijnend witte, net iets te korte shortje) ontving ons in een klaslokaal waar we een uiteenzetting krijgen van de oorzaken van een deco-ongeval. Een goede herhaling, voor sommigen had dit een week eerder gemogen want een dag eerder was het examen 2* duiker. En dan naar de caisson zelf. We gaan in 2 groepen, want er kan maximaal 12 personen in. Er staat een duik naar 30 meter gepland en dat zonder nat te worden. Dat dachten ze, want na enkele minuten stroomt het zweet van de lijven als de temperatuur oploopt naar 32 graden en de vochtigheid naar meer dan 76%. Het valt op dat iedereen wat meer moeite moet doen om de oren te klaren. Het klaren in de caisson werd door iedereen een stuk lastiger ervaren dan bij het duiken. En dan begint het gegiechel. De eerste tekenen van dieptedronkenschap??? Sommige leden beginnen wel heel raar te doen. Of heeft het te maken met de Donald Duck alike stemmetjes?? Vooral als je de bariton van Daniel als een verkouden Daisy Duck door de luidsprekers

hoort schallen. Het gegiechel heeft plaats gemaakt voor gepiep met Chantal op kop. Ook Gilles kijkt raar op als hij zichzelf hoort, euh… kwaken. Na enkele minuten op diepte, worden ze terug naar boven gebracht. Het wordt duidelijk stiller, serieuzer, kalmer en koud ook. Het contrast met het afdalen is groot, zeer groot. Maar dat gevoel heb ik bij het duiken ook, het vooruitzicht van een duik te beëindigen stemt me ook zelden opgewekt. UZA, dankjewel voor het zeer nuttige begeleid bezoek enneuhh… wij hopen allemaal de raad op te volgen hier nooit te MOETEN komen. 

huisstijlontwerp, belettering, promotiemateriaal. drukwerk voor elke gelegenheid, zakelijk of persoonlijk. huwelijksuitnodigingen, geboortekaartjes, communiedrukwerk.

Verzekeringen

giselinde Van de Velde 0474 520 979 lin@drukvorm.be

Wij hebben het voor U.

VERZEKERINGEN

ANTOINE MEULEMANS PASTORIJSTRAAT 2C 3110 ROTSELAAR TEL. 016 44 70 83

genieten van vakmanschap!

Welkom in Herberg t’ Huis, wereldberoemd in Rotselaar en omstreken. Bijna honderd jaar geleden begon het verhaal van Herberg t‘Huis. Hoofdonderwijzer Frans Michiels, zijn dochter Josephine en haar man Jef Van Haegenborgh, hun dochter Helena samen met Jos Staes, hun zoon Frank en sinds kort ook diens dochter Annelies : vijf generaties reeds zorgt deze familie voor een aangenaam en gezellige verpozen in het hart van de Demer en Dijle gemeente Rotselaar, parel van het Hageland. Vandaag is herberg t’Huis meer dan ooit een begrip in Rotselaar. En daar zit het vakmanschap van Frank Staes voor veel tussen.

Provinciebaan 18 3110 Rotselaar 016 44 53 35 Vergaderzaal reserveren? Tel 016/ 44.53.35 - GSM 0494/ 90 51 46 staes.frank@telenet.be (woensdag gesloten)