GKB 19-2019

gereformeerd 72E JAARGANG • NUMMER 19 • 4 OKTOBER 2019

KERKBLAD @GerefKerkBlad

KERKELIJK LEVEN

2

Het gebod tot kerkelijke eenheid heeft onze Heer en Heiland nadrukkelijk en indrukwekkend aangegeven in zijn laatste opgetekende gebed.

PERISCOOP

4

Kritiek geven in de gemeente is belangrijk. Maar het geven van waardering is dat ook. Veel mensen geven echter makkelijker kritiek dan complimenten.

WWW.GEREFORMEERDKERKBLAD.NL

DENKEN EN DOEN

7

Op verzoek van de redactie schrijft dominee Haak een artikel naar aanleiding van de studiedag van 12 september over de Nashville Verklaring.

Vis en kind Dan zijn de kinderen dus vrijgesteld (Mat. 17:26b).

DOOR DS DAVID DE JONG

Simon Petrus zit met de vraag of zijn Meester wel tempelbelasting betaalt.

Hij gaat er vanuit dat Jezus dat wel doet, maar zeker weten doet hij het niet. Jezus weet wat zijn leerling bezighoudt en helpt hem om zelf een antwoord te vinden. “Wat denk je, Simon? Van wie innen de heersers op aarde tol of belasting? Van hun eigen kinderen of van anderen?” Op zichzelf

is dat niet zo’n moeilijk vraag. Een koning laat zijn volk betalen voor het paleis waar hij in woont. Maar zijn kinderen hoeven natuurlijk geen belasting te betalen. Voor hen wordt er juist belasting betaald. Zo hoeft ook de Zoon van God geen bijdrage te leveren aan de kosten voor het huis van zijn Vader.

Maar waarom maakt Jezus dat punt?

Probeert Hij met een slimme redenering onder de verplichting uit te komen om te geven voor de instandhouding van de tempeldienst? Dan had Hij Petrus daarna ook niet de opdracht hoeven geven om die tempelbelasting maar uit het meer op te vissen.

Bovendien kreeg Petrus bij voorbaat de belofte mee dat hij een vierdrachmenstuk zou vinden in de bek van de vis die hij aan de haak had geslagen.

Genoeg om niet alleen voor Jezus,

maar ook voor hemzelf te betalen. Als Jezus ook voor Petrus betaalt, kan dat toch niets anders betekenen dan dat Jezus zijn volgelingen laat delen in de vrijheid die Hij als Zoon van de Koning geniet?

Je hoeft er zelf niets aan bij te dragen om een kind of een dochter van God te mogen zijn. Maar dat betekent niet dat de vrijheid om Gods kind te mogen zijn goedkoop is. Jezus heeft ervoor betaald, niet met een muntstuk, maar met zijn leven. Zet je vrijheid dan niet op het spel door je weer als een volwassene te gedragen. Want Gods nieuwe wereld is niet voor grote mensen die zich wel kunnen redden, maar voor kleine mensen die zich niet kunnen redden. Daar gaat Jezus op door.

Niet op die vis, wel op dat kind.

KERKELIJK LEVEN

Een discussie over afscheiding en vrijmaking Het gebod tot kerkelijke eenheid wordt door vrijwel alle christelijke kerken erkend. Dat kan ook moeilijk anders want onze Heer en Heiland heeft dat nadrukkelijk en indrukwekkend aangegeven in zijn laatste opgetekende gebed. ‘En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor hen die door hun woord in Mij zullen geloven, opdat zij allen één zullen zijn, zoals U, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zullen zijn, opdat de wereld zal geloven dat U Mij gezonden hebt.’ Ook de apostolische brieven roepen de gelovigen voortdurend op tot eensgezindheid en onderlinge liefde. En zo belijden wij: Ik geloof één heilige, algemene, Christelijke Kerk, de gemeenschap van de heiligen. Kan je je dan nog afscheiden en een nieuwe kerk oprichten?

DOOR MR EMO BOS

Deze vraag speelde in een discussie die ik enkele maanden geleden met een vertegenwoordiger van de Gereformeerde Kerken Nederland (GKN) had. Deze broeder was betrokken bij een studiegroep die voorlichtingsavonden organiseert over de kerkelijke situatie rond onze kerken en die kerkleden oproept zich bij de GKN te voegen. De inzet van onze discussie was het recht en plicht tot afscheiding. Daarbij speelde een (ingezonden) artikeltje van wijlen prof. J. Kamphuis in het Nederlands Dagblad van 19 september 2003. een rol. De hoogleraar wees het recht tot oprichting van de DGK (de Gereformeerde Kerken, hersteld, de kerkgemeenschap van ds Van Gurp) af. Het voorlezen van een Akte van Vrijmaking of Wederkeer op een ‘landelijke vrijmakingsvergadering’ in Zwolle vond hij

2

een actie, die ons vervreemdde van ons gereformeerde verleden en in feite een bovenschriftuurlijke gewetensbinding was. Het gebruik van het woord ‘vrijmaking’ noemde hij zelfs misleidend.

Kern van het bezwaar van professor Kamphuis was dat er geen kerkelijke veroordelingen waren gevallen die de afgescheiden ambtsdragers hadden getroffen. Men kan het met bepaalde kerkelijke uitspraken oneens zijn, maar wanneer er nog gesprek mogelijk is en men de vrijheid heeft andere opvattingen te hebben, kan er van ‘vrijmaking’ geen sprake zijn.

Hij beschuldigde de nieuwe vrijgemaakten zelfs van een zeker puritanisme, dat is een neiging tot biblicisme. Met hun opvatting zouden zij gewetens binden.

Deze toch wel ernstige vermaning

wees onze broeder van de hand. Die zou alleen de DGK (Van Gurp) gelden en niet de later opgerichte GKN, waartoe hij behoorde. Letterlijk had hij gelijk, maar de mee door hem georganiseerde studiebijeenkomsten met de strekking om zich van de GKV af te scheiden, roepen evenzeer de vraag op of hier wel sprake is van een gerechtvaardigde actie. De geloofsbelijdenis leert immers dat afscheiding en vrijmaking pas geoorloofd zijn wanneer de kerk zich plaatst boven het Woord van God en anders denkende gelovigen vervolgt. In de tijd van de vrijmaking spraken we van bovenschriftuurlijke bindingen, dat wil zeggen onjuiste, bindende leeruitspraken met sancties, Vandaar dat ik de broeder met klem vroeg aan te geven wat dan wel de bovenschriftuurlijke binding in onze gereformeerde kerken mocht zijn. Wie zijn er aan gebonden?

Daarop gaf hij in eerste instantie als antwoord dat voorgangers in de GKV sleutelden aan het Woord van God, verwarring stichtten en streefden naar ruimte, vrijheid, tolerantie, veelkleurigheid, gelijkheid en liefde. Hoewel dit laatste tegengesteld lijkt aan een binding, kon hier z.i. toch van een boven ‘Schriftuurlijke’ binding worden gesproken, ‘omdat de ruimte, vrijheid, tolerantie enz. gebaseerd is op een eigen invulling, uitleg en toepassing van de Woorden die God door Christus heeft gesproken.’ Voor wat betreft tuchtmaatregelen dacht hij aan ‘de stille getuigen van ruilen, ontheffen, en gepasseerd worden voor het ambt.

Toen ik hem er op wees dat er in het verleden bij Luther, De Cock, Kuyper en Schilder steeds sprake is geweest van voorafgaande, expliciete tuchtmaatregelen en er in de GKV met de beste wil van de wereld niet een bovenschriftuurlijke binding met zulke sancties te ontdekken valt, reageerde hij als volgt: het gaat om uitholling van het Woord, om veel te grote vrijheid door een geconstrueerde uitleg van de Schrift. Hij erkende: ‘Inderdaad gebonden worden vanwege het loslaten van binding is een

4 OKTOBER 2019

NOG EVEN DIT

vreemde constructie.’ Zo redenerend gaf hij eigenlijk wel toe dat er geen bovenschriftuurlijke binding bestond en dat er in onze GKV kerken geen sprake is van tuchtmaatregelen tegen gemeenteleden die zich openlijk tegen het beweerdelijke verval verzetten.

Het verval dat hij bedoelde betrof strikt genomen exegetische verschillen, waarbij hij vooral de m/v-besluiten noemde. Daarnaast ging het om veranderingen, waar oudere, vaak traditionele interpretaties van Bijbelteksten het moesten afleggen tegen nieuwere inzichten en om nieuwe liturgische vormen en gezangen. In feite verhief de GKN-zegsman zijn exegeses en visie op de liturgie exclusief tot het Woord van God, zodat wie daarvan afwijkt het gezag van dat Woord aantast en gelovigen dwingt tot afscheiding en vrijmaking.

Het is echter niet moeilijk in te zien dat dit een verabsolutering van het eigen gelijk is, iets dat haaks staat op de van God geboden eenheid.

Laten we liever luisteren naar wat prof. Bram van de Beek in het ND van 5 juni 2019 over die eenheid zegt: ‘De eenheid van de kerk behoort tot het fundamentele belijden van de kerk en zolang die geen gestalte krijgt, leven we dus in de zonde, sterker: dan lasteren we de ene Naam. Het gaat dus niet om goede intenties en elkaar zoeken met het oog op meer eenheid. Het gaat om bekering. En bekering kun je niet uitstellen. Anders is het niet serieus. Dan heb je nog niet ingezien wat je hebt aangericht en wat je in stand houdt.’

Voor ons is die eenheid beslissend.

Terecht roepen de artikelen 28 en 29 van de NGB ons op ons bij de kerk te voegen, en ons niet afzijdig te houden of op onszelf te blijven staan. Je moet geen tweedracht, sekten en muiterij in de kerk willen aanrichten.

Afscheiden is pas aan de orde als de kerk haar eigen meningen boven Gods Woord stelt èn hen die trouw naar Gods Woord willen leven vervolgt. Oproepen van de DGK en de GKN kunnen we dus maar beter negeren.

(Glim)lach DOOR HEERCO WALINGA Op 20 augustus stond er in het ND een artikeltje over de nieuwe nummerborden voor auto’s. G-001-BB: één letter, drie cijfers en dan weer twee letters.

Dat sprak me wel aan, want ik ben een zogenaamde nummerbordenlezer. Als ik onderweg ben dan let ik daar een beetje op. Zie ik een gloedfonkelnieuw bord? Op een of andere onduidelijke manier vind ik dat leuk.

Van de letters maak ik dan – met fantasie – woorden, waarbij ik de klinkers invul. TR-038-G op een blitse BMW wordt ‘traag’ en KN-783-R op een luxe Audi wordt ‘knarretje’. En laatst zag ik XX-328-L op een Fiatje-500 staan. Glimlach!

XXL, extra large op een mini-autootje. Ik geef toe: dat lezen van nummerborden zal wel een afwijking zijn, kennelijk gedeeld met veel andere mensen en gelukkig tamelijk onschuldig. Maar het levert me wel allerlei klein plezier op.

Ik denk dat het begon toen ik – lang geleden – het verhaal hoorde van die filosoof die op een Amsterdamse gracht opeens verheugd een paar sprongetjes maakte. Hij wees de verbaasde Mokumers op het nummerbord van een daar geparkeerde auto en riep uit: ‘Moet je nou toch kijken! Als ik naar dit nummerbord op zoek was geweest in Nederland, dan had ik jaren nodig gehad om het te vinden. En nu zie ik het zomaar, zonder er moeite voor te doen, zonder zoektocht. Het is een wonder!’

Prachtig verhaal over zoeken en vinden. En over verrast leven.

Zo’n verhaal is voor mij opnieuw een glimlach. En die zijn zo belangrijk in het leven.

Ik kan u aanraden: zoek die glimlach telkens op. Sterker nog: veroorzaak die! Of die lachbui. Die kan heel heilzaam zijn. Niet alleen omdat het ernstige dingen relativeert, maar veel vaker nog omdat lachen en glimlachen het hele leven aangenamer maakt. En… omdat (glim)lachen verbindt, kloven overbrugt.

Zo hoorde ik van een gezin dat, na het overlijden van een oude vader, bij het overleg over de begrafenis veel gelachen heeft. Tja, het zal ook een reactie zijn geweest, maar waardevol is het wel. En het sleep de scherpe randjes van de herinneringen, die minder plezierig waren, weg. Ze kwamen nader tot elkaar.

En lachen in de kerk, in de erediensten… er zijn predikanten die grappen maken in hun preek. Prima. Het houdt de gemeente bij de les. En het is nog leuk ook.

Maar ook functioneel. Want (glim)lachen in de kerk betekent dat we als gezamenlijke kinderen van God plezier kunnen hebben in het ingewikkelde leven als christenen. Als het alleen maar somberheid en kommer en kwel zou zijn, dan zou ‘afhaken’ nog veel vaker gebeuren.

De (glim)lach… waardevol. hwalinga@walinga.org

3

PERISCOOP

Waardering ontvangen HET BENOEMEN VAN TALENTEN WERKT STIMULEREND Kritiek geven in de gemeente is belangrijk. Het ‘aanscherpen in liefde’ is bijbels. Maar het geven van waardering is dat ook. Veel mensen geven echter makkelijker kritiek dan dat ze complimenten uitspreken.

DOOR A. PALS Het is net of scherpe kritiek de enige manier is om een positieve ontwikkeling bij de ander te stimuleren. Je positief geraakt weten door een preek is één, maar dit goed onder woorden brengen is twee. Genieten van wat je een ander in de gemeente ziet doen, is één, maar dat ook communiceren naar die ander is twee. Zoals het geven van kritiek een hele kunst is (zie het artikel in <i>De Waarheidsvriend<p> van vorige week, 7 februari), zo is ook waardering geven dat.

Het is dan ook niet voor niets dat de brief aan de Hebreeën ons aanmoedigt op elkaar te letten door elkáár aan te vuren tot liefde en goede werken (Hebr.10:24).

Paulus roept ons in Filippenzen 4:8 op om aandacht te besteden aan elkaars deugden. Het gaat dan over alles wat eerbaar is, alles wat rechtvaardig is, alles wat rein is en alles wat welluidend en wat prijzenswaardig is.

In je kracht

Vooral in de welzijnszorg staat in deze tijd op de voorgrond dat cliënten en professionals in hun kracht gezet moeten worden. Dit heeft namelijk meer effect dan mensen te laten werken aan problemen of hun kritisch feedback te geven op datgene wat niet goed gaat. Er zijn werknemers die na het tiende functioneringsgesprek nog steeds een cursus aangeboden krijgen voor datgene waar ze niet goed in functioneren.

4

Ook na deze tiende keer helpt het niets.

Het ontwikkelen van datgene waar je goed in bent, waar je talent voor gekregen hebt, is gemakkelijker en kost minder energie dan steeds te willen repareren waar je niet goed in bent.

Veel organisaties focussen steeds meer op het leren van <i>good practices<p> en het doen van waarderend onderzoek om veranderingen in gang te zetten. Ik denk dat men een punt heeft.

Plafond

Alleen focussen op het goede dat mensen kunnen, kunnen we echter ook overdrijven. In de gebrokenheid door de zonde zien we namelijk dat mensen plafonds hebben in hun ontwikkeling. Wanneer we letten op conflicten op het werk, waarin mensen elkaar dwarsbomen, zien we dat we nog steeds buiten het paradijs leven.

Er is verzoening en genade nodig.

Talent inzetten is wel een belangrijke sleutel voor het voorkomen van burn-out. Je krijgt er meer energie van dan wanneer je datgene inzet waar je niet goed in bent. Milieubewust omgaan met je lichaam als tempel van de Heilige Geest is hard nodig. Natuurlijk moeten we dingen doen waar we niet goed in zijn en waar we misschien zelfverloochening voor moeten beoefenen. Wel is het belangrijk dat er een balans is, ook voor het werk in de gemeente. Wan-

neer we zelf genieten van het werk in de gemeente, blijven we meer gemotiveerd en werkt dit aanstekelijk.

Nu is het niet zo dat ons talent zich vanzelf ontwikkelt, we moeten er ook initiatief voor nemen en risico voor durven dragen in het Koninkrijk van God (Matt.25:14-30). Wanneer we dit niet doen, loopt het volgens de gelijkenis van de talenten fout af met ons.

Het staat – net als de oproep om elkaar aan te scherpen en te bemoedigen – in het teken van het komende oordeel.

Daarbij blijft staan dat het stimuleren van de ander om goed te doen, essentieel is. De zinsnede ‘alles wat aandacht krijgt, groeit’, is grotendeels waar. Natuurlijk is het niet waar wanneer dat hoogmoed tot gevolg heeft.

Dankbaarheid is beter op zijn plaats, dan krijgt God de eer als Gever van de gaven.

Erkenning

Talent benoemen werkt alleen als het een talent is waarvan we in onszelf ook voelen dat het iets is waar we goed in zijn en als anderen het bevestigen. Iemand wordt zich volgens Luk Dewulf, auteur van <i>Ik kies voor mijn talent<p>, pas bewust van zijn of haar talent op het ogenblik dat het wordt gezien. Hij maakt duidelijk dat die bewustwording ontstaat in relatie met een betekenisvolle andere persoon die positief teruggeeft wat hij of zij aan talent in je ziet. Het gaat niet om een afstandelijke rationele conclusie, maar vooral om waardering die echt is en die de ander ook als zodanig ervaart. Dan komt het binnen.

Hij maakt een belangrijk punt. Daar kunnen we in de christelijke gemeente van leren. Zien we elkaars talent?

Bevestigen we daar de ander in? Zijn we zo de ander tot een hand en een voet?

Dankbaarheid

Volgens mij staat dit in het kader van elkaar stimuleren goed te doen. Natuurlijk zit daar ook een morele dimensie aan van het loslaten van de zonde en het doen van het goede.

Het moet echter niet een nieuw mo-

4 OKTOBER 2019

niet ontvangt, koppel ik dat terug. Ik maak dan duidelijk dat ik het jammer vind dat mijn waardering niet binnenkomt en dat hij mijn ‘oprechte geschenk’ niet aanvaardt. Natuurlijk zorgt een positiever zelfbeeld voor een betere ontvangst van waardering. De ontvanger heeft waarschijnlijk iets te doen met het versterken van zijn zelfbeeld.

Na de preek

ralisme worden waarin de liefde van Christus ontbreekt. Laten we het positioneren in het stuk van de dankbaarheid voor de genade die ons ten deel gevallen is door Jezus Christus, onze Heere.

De Hebreeënbrief geeft van de ‘ouden’ een ‘goed getuigenis’, maar dat getuigenis is een gevolg van het geloof van deze ‘ouden’ (Hebr.11:1,2). In Hebreeën 12:1 en 2 zitten deze ‘ouden’ op de tribune waar ze de gelovigen aanmoedigen vol te houden op de loopbaan van het geloof. Wel blijft het essentieel dat Jezus op deze loopbaan voorgegaan is en de prijs behaald heeft.

Toch zien we mensen hun talenten niet benoemen en inzetten in het Koninkrijk van God, soms vanuit valse bescheidenheid. Ons gereformeerde belijden heeft het over de mens die geneigd is tot het kwade (HC) en onbekwaam is tot enig geestelijk goed (Dordtse Leerregels). Dit belijden kan het benoemen en inzetten van eigen talenten remmen.

Laten we echter onderscheid blijven maken tussen de mens als zondaar die genade nodig heeft en de mens als schepsel die zijn geschonken gaven mag benoemen en inzetten uit dankbaarheid voor de genade en niet om deze te verdienen.

In de praktijk

Hoe doen we dat nu, elkaar stimuleren om goed te doen en onze gaven in te zetten? Waar we op moeten let-

ten bij het geven van waardering, is dat we het goed onderscheiden van het geven van kritiek. Gebruik geen complimenten om de kritiek te verzachten en zet geen compliment voor de komma gevolgd door een ‘maar’… en dan nog iets negatiefs.

Dan komt de waardering niet binnen.

We zijn niet zo gewend aan het geven van waardering. In plaats van ‘dank je’ te zeggen noemen we dan veelal allerlei redenen hoe het is gekomen.

Ook reacties zoals: ‘nou, dat valt wel mee hoor’ of ‘hm, dat weet ik nog niet zo’ of ‘het is ook mijn valkuil, hoor’ zijn reacties die het compliment in twijfel trekken.

Wanneer we complimenten geven, moeten we er niet mee strooien, maar het goed doen en niet te veel.

Beter een gemeend compliment dat binnenkomt dan allerlei complimentjes die argwaan wekken en vertaald worden als <i>pleasen<p>.

Laten we ervoor zorgen dat we bij het geven van waardering eerst goed contact maken waarin we het aankondigen. Vervolgens benoemen we wat we de ander zien doen en wat voor positief effect dat op ons heeft.

Wanneer we dit op een echte, authentieke manier doen waarin we menen wat we zeggen en waarin de ander merkt wat ons zo positief geraakt heeft, is dit een enorme stimulans dit verder te ontwikkelen.

Blijft staan dat het ontvangen van waardering soms lastig is. Wanneer ik merk dat iemand mijn waardering

Het is dus ook mooi wanneer een dominee na afloop van de dienst in de consistorie iets terug hoort van het werk van de Heilige Geest. Laten we hier dan ook woorden aan geven naar elkaar, maar ook naar de predikant. Naast het ‘geraakt zijn’ door de preek, kan er ook waardering zijn over de inhoud, bijvoorbeeld omdat die ons aan het denken zette. Ook kan de opbouw van de preek waardering verdienen als daardoor ineens de essentie van de boodschap op zijn plek viel. Kortom, laten we onze waardering onder woorden brengen, het kan een stimulans zijn naar elkaar om elkaar zo op te bouwen in de liefde.

Veel is te vanzelfsprekend en te gewoon en mag best eens in het licht komen te staan. Kritiek geven op de preek kan natuurlijk ook opbouwend zijn. Laten we daarmee wel voorzichtig zijn, want een predikant is vlak na de dienst kwetsbaar. Het is beter dit later te doen, wanneer de landingskansen groter zijn.

Dr. J.P. Versteeg tekent bij Efeze 4:16 aan dat ambtsdragers de ‘pezen’ van het lichaam van Christus zijn. Een belangrijke functie van deze ‘pezen’ is volgens hem vooral het stimuleren van de gaven die binnen het lichaam van Christus functioneren. Waardering in de gemeente zou wel eens een belangrijke stimulans voor talentontwikkeling kunnen zijn.

Noot van de redactie: A. Pals uit Rhenen is docent en begeleidingskundige aan de Christelijke Hogeschool Ede. Hij schreef dit artikel voor De Waarheidsvriend en is een vervolg op het artikel over kritiek.

Het is met toestemming van de redactie van De Waarheidsvriend overgenomen.

5

SCHRIFT WERK

Een god zijn voor iemand HIJ ZAL IN JOUW PLAATS HET VOLK TOESPREKEN; HIJ ZAL JOUW MOND ZIJN, JIJ ZULT ZIJN GOD ZIJN. EXODUS 4:16 Mozes zal een god zijn voor Aaron. Hoe kan God dit zeggen? Er is toch geen God dan hijzelf, die in de hemel woont en op aarde neerziet? Hij komt hier Mozes aanwijzen als de leider van het volk om Israël uit Egypte weg te leiden. Maar Mozes maakt nogal bezwaren, totdat God zelfs kwaad op Mozes wordt. Hoe kan Mozes dan een god zijn voor Aaron?

DOOR DS HENK JAN VISSER

Mozes heeft God ontmoet bij de brandende doornstruik. God heeft Mozes uitgekozen om het volk van God uit Egypte weg te leiden. Maar Mozes maakt bezwaren. Hij mist de moed om zo maar zich te laten zenden. Maar God komt hem in al zijn bezwaren tegemoet. Mozes krijgt zelfs de naam van God te horen: Ik zal er zijn. Ik ben die ik ben. Hij mag die naam in de mond nemen als hij naar de Israëlieten toegaat. Dan mag hij zeggen: “JHWH heeft mij gestuurd, de God van uw voorouders, de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob. Zo wil ik voor altijd heten, met die naam wil ik worden aangeroepen door alle komende generaties.” Exodus 3:15. God geeft Mozes drie tekenen mee om de Israëlieten en de farao te overtuigen, dat God hem gezonden heeft. De staf zal veranderen in een slang. Zijn hand zal sneeuwwit worden van de uitslag, als hij hem onder zijn kleed doet en weer tevoorschijn haalt. En water van de Nijl zal op het droge uitgestort in bloed veranderen. Maar nog is Mozes niet gerustgesteld. Hij zegt dat hij

6

niet kan spreken. Dan wordt God kwaad op Mozes. En toch stuurt hij Mozes niet weg. Nee, God stuurt zijn broer Aaron naar hem toe om zijn mond te zijn. Maar Mozes moet alles aan Aaron opdragen wat hij moet zeggen. Mozes is geroepen als profeet om de boodschap van God door te geven. Aaron is de mond die het uit moet spreken naar het volk en naar de farao. Maar wat hij moet zeggen hoort hij eerst van Mozes. Mozes staat in dienst van God. Hij moet de boodschap eerst doorgeven aan zijn broer. Aaron geeft het vervolgens door. Aaron is de mond van Mozes en Mozes de god voor Aaron.

Mens

Maar kan een mens wel god genoemd worden. Ja, dat gebeurt in de Bijbel op meer plaatsen. Dat lezen we over Mozes verder nog in Exodus 7:1 “Maar JHWH zei: ’Ik zal ervoor zorgen dat jij als een god voor de farao staat, en je broer Aaron zal je profeet zijn.”

Mozes vertegenwoordigt God zelf in zijn optreden voor het volk en voor de farao van Egypte. Hij krijgt de

macht en kracht om leider van het volk te zijn. Een verantwoordelijke positie als gezondene van God. God zegt wat er gaat gebeuren. Zo is Mozes als een god voor Aaron. Hij moet zeggen, wat Aaron vervolgens onder woorden brengt naar de farao. Mensen worden in de bijbel goden genoemd. Opvallend is wat we lezen in Johannes 10:34-36: “Jezus zei: ‘Staat er in uw wet niet geschreven: “Ik heb gezegd: ‘U bent goden”’? De Schrift blijft altijd van kracht; als mensen tot wie God spreekt goden genoemd worden, hoe kunt u mij, door de Vader geheiligd en naar de wereld gezonden, dan beschuldigen van godslastering wanneer ik zeg dat ik Gods Zoon ben?” Jezus verwijzing vinden we terug in de psalmen. We lezen in Psalm 82:1 “God staat op in de hemelse raad, hij spreekt recht in de kring van de goden: ‘Hoelang nog oordeelt u onrechtvaardig en kiest u partij voor wie kwaad doen?” Hier wordt met goden de rechters bedoeld. Zij die in naam van God rechtspreken.

Dus met goden worden mensen aangeduid, die in naam van God handelen of zouden moeten handelen. Het gaat om leiders van het volk of rechters, die in naam van God moeten spreken.

God en god

Er blijft natuurlijk een wezenlijk verschil tussen God en god. Hoofdletter en kleine letter zeggen hier meer dan het woord zelf doet verstaan. Mozes wordt niet ineens gelijk aan God. Hij is door God geroepen om voor Aaron een god te zijn. Hij moet leiding geven en zeggen wat er gezegd moet worden. Mozes is door God aangewezen en daaraan ontleent hij de bevoegdheid om een god te zijn voor Aaron. Je zou kunnen zeggen dat allen die door God gezonden zijn en in naam van God optreden een god moeten zijn voor de ander. Dat bestaat uit leiding geven en spreken wat namens God gezegd moet worden. Woorden als roeping en zeggenschap horen hierbij. Dat geeft te denken in deze cultuur waaruit God verbannen wordt.

4 OKTOBER 2019

DENKEN EN DOEN

Hoe verder na de studiedag over de Nashville Verklaring?

Op verzoek van de redactie zeg ik iets naar aanleiding van de studiedag van 12 september jl. over de Nashville Verklaring. Ik baseer me op krantenverslagen uit het Reformatorisch Dagblad en het Nederlands Dagblad.

DOOR DS MATTHIJS HAAK

Verharding

Het eerste wat bij me opkomt is dat het LHBTI-debat verhardt. Op de studiedag stond de Nashville Verklaring zelf niet ter discussie. Hoe kun je dan iets verwachten van een studiedag? Het gaat immers over ingewikkelde en ingrijpende zaken waarover verschillend gedacht wordt door christenen. Stel dat zoiets in de voetbalwereld gebeurt. Dat fans van Ajax en Feyenoord worden uitgenodigd om naar een wedstrijd te komen kijken. Vervolgens moet die wedstrijd perse plaatsvinden in de Kuip, het stadion van Feyenoord. En uit niets mag blijken dat er ook Ajaxfans aanwezig zijn. Dat betekent een makkelijke thuiswedstrijd voor de een maar een moeilijke omgeving voor de ander. Zo zie ik de studiedag over de Nashville Verklaring. Het is een thuiswedstrijd voor degenen die achter de Nashville Verklaring staan. Het ging over een ‘seksuele revolutie’ die gaande is, begonnen bij het ‘zelfbeschikkingsrecht van vrouwen’. Genesis 1 en 2 over de schepping van man en vrouw werd gelezen. Getuigenissen klonken van die gelovigen die (gedeeltelijk) van hun homoseksualiteit af waren gekomen. Het was een feest voor gelijkgestemden.

Ik vind het triest dat er op deze manier een studiedag georganiseerd

wordt. Wat moeten LHBTI-ers als hun leven níet overeenkomt met het verhaal dat op zo’n dag klinkt? En waarom alleen Genesis 1 en 2 lezen? De Schepper is in Jezus mens geworden.

Jezus heeft de trouwrelatie manvrouw sterk gerelativeerd (Marcus 12:18-27). Paulus durft zelfs te zeggen dat er in Jezus geen sprake is van man of vrouw (Galaten 3:28)! Waarom doordenk je deze Bijbelteksten niet als het gaat om een christelijke omgang met LHBTI-ers? Door de verharding ontbreekt de broodnodige nuance. Ik denk in dit verband aan een opmerking uit 1993 van ethicus prof.

Jochem Douma. Hij schreef dit over transseksualiteit: ‘de gedachte dat we te maken zouden hebben met een gril van deze tijd, waarin alles moet mogen, vind ik een voorbijgaan aan deze zeer diepe nood.’ Was zoiets maar gezegd op de studiedag.

Onderscheiden

Dan is er nog iets anders. Omdat de studiedag over de Nashville Verklaring zo ongenuanceerd is, is het makkelijk om je daarvan af te maken. Op social media zag ik dat dan ook veel gebeuren. Maar zo simpel ligt het niet. De bekende theoloog Tom Wright heeft twee jaar geleden gewaarschuwd voor het feit dat kinderen onzeker worden gemaakt over hun gender. Wright waarschuwt voor de hoge prijs die daarvoor wordt betaald. Hij spreekt in dit verband zelfs over een dwaalleer (gnostiek). In Nederland zei Herman van Wijngaarden van Hart van homo’s laatst dat men homo’s die vanwege hun geloof single blijven niet meer begrijpt en niet wil begrijpen. En de EO werd ‘de homokampioen van Hilversum’ (Trouw, 1 augustus) genoemd vanwege verschillende documentaires over LHBTI-ers. Wat ik maar zeggen wil: er voltrekt zich een razendsnelle verandering in onze cultuur en onder orthodoxe gelovigen. Ook daarin treedt verharding op. Wie dat negeert steekt z’n kop in het zand. Alleen een genuanceerd gesprek draagt ertoe bij om te zien wat kaf of koren is.

Noot van de redactie: Matthijs Haak is predikant van de Gereformeerde Kerk van Dordrecht en op verzoek van de redactie schreef hij zijn reactie op de studiedag over de Nashville Verklaring. De inhoud van dit artikel wordt niet door heel de redactie van het Gereformeerd Kerkblad gesteund, maar wordt geplaatst in het kader van informatievoorziening rondom het thema huwelijk, gezin en gender.

7

KORTE BERICHTEN

Inspiratieavonden Yes, ik ben diaken!

Het Diaconaal Steunpunt organiseert in oktober en november vijf inspiratieavonden voor nieuwe diakenen. Kom je ook?

Yes, ik ben diaken! is een ‘must’ voor elke nieuwe diaken, maar wordt ook heel waardevol gevonden door ervaren diakenen.

De inspiratieavonden zijn: 10 oktober in Assen, 17 oktober in Zwolle, 29 oktober in Almere, 7 november in Hardinxveld Giessendam en 14 november in Den Bosch. Je kunt je aanmelden via de website, deelname is gratis. www.diaconaalsteunpunt.nl

Nieuwe Filippus-opleiding voor evangelisten met moslimachtergrond Op zaterdag 27 september is Evangelie & Moslims met de nieuwe Filippus-opleiding gestart. Deze praktisch-theologische opleiding omvat een éénjarige parttime training met name voor christenen met een moslimachtergrond. De opleiding rust studenten toe om samen met anderen het goede nieuws van Jezus Christus uit te dragen.

De opleiding wordt deze eerste keer aangeboden in het Nederlands, Arabisch en Turks. De lessen worden gegeven in het fraaie gebouw van de Wittenberg in Zeist, door een veelkleurig team van docenten van Evangelie & Moslims.

Sommigen van hen hebben zelf een moslimachtergrond.

Drie doelen De opleiding richt zich op drie doe-

len: Verdieping van kennis en inzicht, training van vaardigheden voor een evangelist, en groei in christelijk karakter en levensstijl. Bij goed resultaat ontvangt de student een getuigschrift, wat belangrijk is voor eventuele verdere studie.

Ds. Cees Rentier, directeur, is heel blij dat Evangelie & Moslims na een intensieve tijd van voorbereidingen nu kan beginnen met deze unieke opleiding. “Twaalf cursisten hebben zich definitief aangemeld. Dit symbolische getal is een mooi begin.”

Voor de cursisten en docenten van deze nieuwe bijzondere evangelistenschool vraagt Evangelie & Moslims om gebed. “We zoeken nog aanvullende financiële steun voor de opleiding. De eerste toezeggingen hebben we inmiddels ontvangen, maar we zijn er nog niet.”

Op de pagina https://www.evangelie-moslims.nl/filippus vindt u alle informatie over de opleiding en kunnen ook twee info-folders (Arabisch-Nederlands en Turks-Nederlands) gedownload worden.

Evangelie & Moslims Evangelie & Moslims helpt christenen om goede contacten op te bouwen met moslims en in woorden en daden te laten zien wie Jezus Christus voor ons wil zijn. Evangelie & Moslims ondersteunt christenen met een moslimachtergrond om samen met een christelijke gemeente Jezus te volgen en een goed getuigenis te geven naar anderen. De organisatie krijgt daarbij steun van diverse kerkgenootschappen en individuele christenen.

Advertentie

Met uw eigen groep op reis? Neem contact op met uw christelijke reisorganisatie Credo Travel via 088 1900 330, info@credotravel.nl of kijk op onze website: www.credotravel.nl.

8

4 OKTOBER 2019

NIEUWS UIT DE KERKEN

Vernieuwde kerkzaal Ichtuskerk Bodegraven Met vreugde en dankbaarheid neemt de gemeente van de Ichthuskerk Bodegraven zaterdag 5 oktober a.s. hun vernieuwde kerkzaal officieel in gebruik. Zij nodigen alle belangstellenden van harte uit om dit met hen te vieren. Na een verbouwing die in november 2018 startte is de kerk blij en trots iedereen in de mooie kerk aan de Stationsweg 17, Bodegraven te kunnen ontvangen.

Na een officieel gedeelte met genodigden in de ochtend zal de kerk van 14.00 – 17.00 uur de deuren openen voor alle belangstellenden en gemeenteleden. In de kerkzaal zal een presentatie te zien zijn met interviews met gemeenteleden jong en oud en foto’s van voor- en tijdens de bouwperiode.

De Ichthuskerk wil een open en gastvrije gemeenschap zijn, gericht op Jezus Christus. Samen steeds meer ontdekken hoe Gods Koninkrijk ons leven en onze omgeving tot bloei brengt. De verbouwde kerkzaal geeft de gemeente de ruimte om “orthodox frisse kerkdiensten” te houden, aldus Lodewijk Stolk, voorzitter van de kerkenraad.

Daarnaast kan de kerkzaal voor vele andere functies worden ingezet, hierbij kan gedacht worden aan muziek uitvoeringen, oefenruimte voor koren e.d.

den vervangen. Vervolgens werd de preekstoel gesloopt, vloerverwarming aangelegd, een nieuw podium en liturgisch centrum, een vernieuwde entree, de verlichting en geluidsinstallatie werd vernieuwd en aangepast. Veel van de gesloopte materialen zijn of hergebruikt of verkocht.

Bouwbedrijf Goudriaan en Jongerius, Lok Electrotechniek, Ruwi Interieur en Verheul schilderwerken maakten binnen het toegekende budget een prachtige nieuwe en functionele kerkzaal met een mooie entree. Dit

kon niet zonder zelf werkzaamheden uit te voeren vanuit de gemeente.

Dit vertaalde zich naar een grote en vrijwillige inzet van gemeenteleden.

Zij haalden de banken eruit, verwijderde de vloer, haalden de houten balklaag weg, demonteerden de centrale verwarming, renoveerde de verlichting, verzorgden het vele schilderwerk en legden een gedeelte van de elektra en de geluidsinstallatie aan.

De verbouwing van de kerkzaal heeft een voorgeschiedenis. De kleine kerkelijke gemeente dacht na over het voortbestaan van de kerk. Er werd besloten een parttime predikant te benoemen, ds. Arnout Francke, die nu al enige jaren werkzaam is. Tot blijde verbazing en dankbaarheid is de gemeente in aantal flink toegenomen, juist ook met jongeren. Door de verbouwing heeft de gemeente voor de komende jaren weer een fijne ontmoetingsplaats.

Het programma van de officiële ingebruikname op zaterdag 5 oktober: 11.00 – 13.00 uur het officiële gedeelte voor genodigden 14.00 – 17.00 uur vrije inloop bezoekers en gemeenteleden Noot van de redactie: dit artikel is een ingezonden persbericht en daarom niet voorzien van een auteursnaam.

De Bodegraafse architect Ben Kraan kreeg de opdracht om een ontwerp te maken. Er werd gekozen om de nieuwe kerkzaal een uitstraling te geven die past bij het eigentijds christelijk karakter van de gemeente.

Uit onderzoek bleek dat de fundering van het kerkgebouw niet meer toereikend was. Ook de vloer moest wor-

9

OPEN VENSTERS

Vertelcultuur wordt levend in Nederlandse kerken Zesenveertig kerken in Overijssel en de Noordoostpolder (GKv) hebben onlangs een bijzondere Indonesische kijk- en vertelbijbel toegestuurd gekregen.

De bijbel bevat 30 Bijbelverhalen in het Indonesisch én Engels, omlijst met prachtige illustraties van Indonesische kunstenaars. Deze kijk- en vertelbijbel is voortgekomen vanuit het Indonesische vertelproject CeriA, dat letterlijk betekent: vertel met plezier en enthousiasme uit de Bijbel. De genoemde kerken ondersteunen samen het werk van CeriA, via Indonesië Mission | Verre Naasten. Zondag 29 september is daarom uitgeroepen tot speciale CeriA-zondag.

CeriA-zondag

De kerken krijgen de Indonesische vertelbijbel cadeau, mét een handige Nederlandse inlegger. Dat maakt het mogelijk om de vertelbijbel bij het eigen kinderwerk te gebruiken. Indonesië Mission | Verre Naasten heeft de kerken gevraagd om de vertelbijbel in de kerkdienst van zondag(ochtend) 29 september 2019 aan te bieden aan de kinderwerkers van de gemeente.

En daarmee aan de héle gemeente!

Kerken die dat willen, kunnen de kerkdienst op deze CeriA-zondag in het

teken zetten van de wereldwijde kerk, of van het mission-werk in Indonesië.

Cultuur van vertellen

Het vertelproject CeriA sluit nauw aan op de eeuwenlange cultuur van verhalen vertellen in Indonesië. Vandaar dat CeriA niet alleen geschikte vertelbijbels, maar ook goede vertellers traint. Dat laatste gebeurt via het train-de-trainer-principe: opgeleide vertellers leiden op hun beurt weer nieuwe vertellers op. De nieuwe kijken vertelbijbel is een vervolg op de

Indonesisch versie van de bekende Kijkbijbel van illustrator Kees de Kort, die CeriA zo’n 20 jaar geleden vertaalde en uitgaf. Deze vertelbijbel wordt nog volop gebruikt in het kinderwerk in Indonesische kerken. In de nieuwe vertelbijbel staan andere verhalen, waarbij de Indonesische illustraties goed aansluiten bij de leefwereld van de lezers en luisteraars.

Gezamenlijke missie

Indonesië Mission | Verre Naasten is het regionale mission-samenwerkingsverband van 46 Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKv) in Overijssel en de Noordoostpolder. Samen ondersteunen deze kerken allerlei mission-projecten in Indonesië, vanuit een gezamenlijke missie: geloof delen wereldwijd, in woorden en daden. Meer informatie over Indonesië Mission is te vinden op: www.indonesiemission.nl.

Noot van de redactie: dit persbericht is ingestuurd door De Verre Naasten en daarom niet voorzien van een auteursnaam.

10

4 OKTOBER 2019

KERK ONDERWEG

De vierde richting ‘Waar geloof is een stellig weten waardoor ik alles voor betrouwbaar houd, wat God ons in Zijn Woord geopenbaard heeft‘. Met deze woorden begint antwoord 21 van de Heidelbergse Catechismus. Maar onze beleden geloofszekerheid is hevig bestreden. Tijdens de Reformatie in de 16e eeuw ontsproot er namelijk ook een tak die helemaal niets meer wilde weten van een kerk. En al helemaal niet van een kerk die meent de waarheid van het evangelie te kunnen verstaan en verkondigen. Deze stroming is ook wel ‘de vierde richting’ genoemd.

DOOR HUIB NOORDZIJ Al vroeg na de Reformatie ontstond er een scheiding binnen het protestantse kamp tussen wat we noemen: de lutheranen en het gereformeerd protestantisme. En daarnaast zien we de wederdopers optreden. Maar er was nog een vierde groep die zich van de rooms geworden kerk distantieerde. Die richting is minder duidelijk zichtbaar en aanwijsbaar. Dat komt omdat aanhangers daarvan niet kerkelijk waren georganiseerd.

Maar de aantrekkingskracht was er niet minder door.

Franck

Hun leiders waren godsdienstige individualisten. Ze wilden nergens bij horen. Want echte gelovigen vormen een onzichtbare gemeenschap, meenden zij. Wat ze wel wilden is, zoals één van hen - Sebastiaan Franck het uitdrukte: ‘alleen maar met Maria aan de voeten van Jezus zitten’. Op zichzelf beschouwd een mooi streven. Want Christus is onze hoogste Profeet en Leraar. Naar wie zou je beter kunnen luisteren dan naar Hem? Maar als je vraagt wat Franck met zijn uitspraak bedoelde, dan hebben we te maken met een heel andere kwestie. Want je moest bij hem niet aanko

men met een begrip als Schriftgezag.

Nee, want waarheid is volgens deze ‘geestdrijver’ niet in woorden te vatten. Het gaat bij hem om het ‘inwendige woord’, of het ‘inwendige licht’.

Dat wat jij als waarheid ervaart is betrouwbaar. Op grond van een Bijbeltekst als ‘Want de letter doodt, maar de Geest maakt levend’ (2 Kor. 3:6-b), werd de Bijbel zelf ook tot het dodenrijk gerekend. Zoals versteende lava sporen kan vertonen van vroeger leven, zo bevat de Schrift versteende getuigenissen van wat schrijvers uit de oudheid hadden beleefd en genoteerd.

Castellio

Een andere invloedrijke persoon uit deze kring was Sebastiaan Castellio.

Aanvankelijk nog een vertrouweling van Calvijn, maar later noemde Calvijn hem een monster. Castellio verafschuwde godsdienstige debatten, omdat die veronderstellen dat een bepaalde geloofsvisie goed of fout is.

Maar er bestaat volgens hem helemaal geen vaststaande waarheid.

Ook niet in de Bijbel en al helemaal niet in kerkelijke belijdenissen. ‘Hoe dichter bij de kerk, hoe verder van God’ schreef hij. Verder diende je vol-

gens hem alles en iedereen in liefde te verdragen. Tolerantie stond hoog in zijn vaandel. Maar volgens Calvijn betekende deze tolerantie niks anders dan theologische onverschilligheid. Want - om maar een voorbeeld te noemen - het speerpunt van de Reformatie ‘de rechtvaardiging door geloof alleen’ was voor Castellio geen issue. Daar kon hij niks mee. Begrijpelijk, want als je van mening bent dat joden, christenen en moslims allemaal in dezelfde god geloven, dan maak je je ook niet druk over kerkelijke verdeeldheid.

Invloed

Volgens deze richting draait echt geloven alleen om het doden van de zonde en het leiden van een deugdzaam leven. Ook hierbij geldt weer dat een christen inderdaad de opdracht heeft om de oude mens af te doen en vroom te leven. Aanvankelijk beschouwde Luther deze mensen daarom ook als bondgenoten, maar later ontmaskerde hij hun even mystieke als radicale geloofsijver als een nieuwe vorm van werkheiligheid. Overigens was hun invloed groot in de Nederlanden. Marnix van Sint Aldegonde heeft er destijds op gewezen dat het onjuist is om te denken dat zij met hun geestdrijverij alleen maar ‘te veel’ of ‘eenzijdig’ de nadruk leggen op het werk van de Heilige Geest. Want daarvan is volgens Marnix absoluut geen sprake, integendeel, met hun eigen geestdrijverij werken ze Gods Geest juist tegen. Deze stroming vormde een groter gevaar voor de gereformeerde kerken dan Rome. Ook sommige predikanten van de jonge gereformeerde kerken in ons land waren er door beïnvloed. Die zochten naar wegen om op grond van een korte oude kerkelijke belijdenis een nieuwe katholieke kerk te vormen, voor alle christenen. Maar volgens andere gereformeerde voorgangers was het - gelet op de verschillen - een illusie om te denken dat een dergelijke belijdenis als fundament kan dienen.

Daarover Deo Volente de volgende keer meer.

11

UIT DE CLASSES

Classis Amersfoort 6 juni 2019

Namens Amersfoort-Hoogland opent Br. Groeneveld de vergadering met het lezen van Openbaring 1:8-20. Jezus staat midden tussen de gemeenten, dat geldt ook voor ons nu nog.

Hij is het begin en het einde, maar toch ook zo dichtbij. We zingen het lied: Jezus, Alpha, Omega van br. Wim Buenk, die ons daarbij zelf op zijn gitaar begeleidt.

De preses, ds. Peter Hommes, memoreert allereerst het vertrek van ds. Kor Beiboer. Op 14 juli neemt hij afscheid van Amersfoort-Nieuwland in verband met het aangenomen beroep naar Dalfsen. Ds. Beiboer, zelf niet aanwezig, heeft een brief geschreven ten afscheid en die wordt op de vergadering voorgelezen. Daarin noemt hij welke werkzaamheden hij heeft mogen doen binnen de classis. Met name het supervisietraject van Nestor Tsala is waardevol voor hem.

Hij bedankt de classis dat hij zijn gaven heeft kunnen inzetten, ook binnen de classis. De preses noemt ds.

Beiboer een hartelijke collega, met een ontspannende invloed.

Krijgt Nieuwland te maken met een vacature, Leusden ziet een vacature vervuld worden. Ds. Pieter van den Berg uit Gramsbergen zal D.V. op 1 september zijn intrede doen in Leusden. De classis keurt de stukken die Leusden met betrekking tot dit beroep voorlegt, goed.

Ook de gemeente van Amersfoort-Vathorst krijgt versterking in de persoon van kerkelijk werker Lennard Pors, die vooral onder de jeugd van Vathorst zijn werk gaat doen. Br. Pors heeft in de classis Zwolle preekbevoegdheid ontvangen. Die bevoegdheid neemt hij mee naar onze classis.

Op 9 juni is Lennard Pors ingezegend in Vathorst.

De classiskerken zijn op de vorige vergadering opgeroepen om namen voor te dragen voor de Generale Synode. Twee namen nemen de afgevaardigden naar de Particuliere Synode regio West mee: br. H. van Berkum

12

uit Amersfoort-Emiclaer en ds. At Kramer uit Amersfoort-Oost. Het is verder aan de Particuliere Synode of ze deze broeders ook zal afvaardigen.

Ds. Hommes en br. Bustra gaan naar de Particuliere Synode.

In de rondvraag, waarbij kerken onder meer gevraagd wordt of een van de kerken ergens ondersteuning voor nodig heeft, leggen de kerken van Nieuwland en Hoogland voor dat zij bezig zijn met de voorbereiding van het samenvoegen van beide gemeenten. Dat is een organisatorische puzzel, maar vooral een geestelijke zaak. Zij hebben voor de juridische kant onder meer advies ingewonnen van het SKW en van een notaris. Er is een tijdspad uitgestippeld. Uiteindelijk zal oktober alles rond moeten zijn.

De classis dient in september zijn goedkeuring te verlenen. Het moderamen van de volgende classis krijgt mandaat om van tevoren al met de beide kerken mee te denken, om verrassingen te voorkomen op de septemberclassis.

De kerkenraad van Amersfoort-De Horsten legt ter goedkeuring aan de classis de vraag voor of Janita Geertsema-de Ortiz, die met haar man Diego als zendeling in Bolivia werkt, bij haar verlof in Nederland mag voorgaan in de gemeente van De Horsten.

Janita heeft haar master theologie gehaald aan de Evangelische Theologische Faculteit (ETF) in Leuven. Zij werkt als zendeling in Bolivia onder de paraplu van Serving in Mission (SIM). Zij geeft les in theologische vakken en gaat ook zelf voor in erediensten. De kerkenraad heeft in principe besloten dat hij Janita incidenteel wil uitnodigen om voor te gaan in De Horsten. De vergadering stelt het op prijs dat de vraag gesteld wordt en stemt er van harte mee in.

De classis geeft het vertrouwen aan de kerkenraad van De Horsten, ook als het gaat om de inhoudelijke beoordeling van de verkondiging. Een nader onderzoek door de classis is niet nodig.

De classis heeft dringend een nieuwe penningmeester nodig. De huidige penningmeester is verhuisd naar

Zeeland en een nieuwe is nog niet gevonden. De kerken krijgen dus een urgente opdracht mee: zoek een nieuwe penningmeester. (Op moment van schrijven is de vacature al vervuld!)

VOOR DE CLASSIS, DS. ROEL KELDER

Classis Amersfoort 27 juni 2019

Ds. Roel Kelder opent de vergadering op christelijke wijze. Door omstandigheden is hij vanavond de preses.

Twee onderwerpen zijn overgebleven: 1.Preekconsent broeder Henk Koppelaar, voorganger in Oase. Henk heeft ruime ervaring in prediking en toerusting, nationaal en internationaal.

Alleen in zijn ‘eigen’ kerken heeft hij de bevoegdheid om te preken niet, die hoopt hij nu te ontvangen in de kring van de classiskerken. Hij heeft op verzoek van deputaten onderzoek twee preken ingestuurd, waarvan hij er één houdt in de vergadering. Vervolgens ontspint zich een gesprek n.a.v. deze preken, ook over andere theologische onderwerpen. Bovendien neemt de classis kennis van de getuigenissen van collega`s en geloofsgenoten rondom Henk, over diens ervaring en bekwaamheid. Op grond van dit alles besluit de vergadering broeder Henk Koppelaar het gevraagde preekconsent te verlenen, binnen de classis, en zoals gebruikelijk voor de tijd van twee jaren. Nadat hij het bindingsformulier heeft getekend wordt de akte hem overhandigd en wordt hij in gebed op gedragen aan de Heer van de kerk.

Telefoon Henk Koppelaar is 06 54916125, mail henkkoppelaar@ziggo.nl 2.Evaluatie pioniersarbeid van Bob Venus. Al in een eerdere classis konden de kerken hun indrukken en vragen hierover kwijt. Nu is Bob in de

4 OKTOBER 2019

UIT DE CLASSES

vergadering met zijn begeleidingscommissie. Ter tafel zijn een evaluatierapport van de commissie en een reflectieverslag van Bob. In beide stukken wordt inzicht gegeven en wordt ook ingegaan op de gestelde vragen. Er is veel waardering voor het werk van Bob en zijn betoonde inzet.

Het is zijn ruime opdracht contact te zoeken met jongeren die van God en kerk zijn vervreemd, om hen het christelijk geloof te laten herontdekken. Eerst probeerde hij hen te bezoeken, maar bleek nauwelijks welkom. Vervolgens is hij hen gaan ‘lokken’ met activiteiten en evenementen, wat wél blijkt aan te slaan.

Bob is zeer creatief, hij doet dit werk graag. Toch is hij daarin vaak een-

zaam. O.a. blijkt het niet te werken om in dienst te staan van 11 kerken, die geen van alle eindverantwoordelijk zijn. Daar moet verandering in komen. Ook is er steeds een spanningsveld tussen boodschap en draagvlak, die spanning is eigen aan dit pionieren. Bob heeft de Heer van harte lief, tegelijk is hij graag een zoeker onder de zoekers, wat naar de kerken toe vaag kan overkomen. Bob is er op uit ruimte te creëren waarin het over God kan gaan. Het is zijn ervaring dat die ruimte mensen tot spreken brengt, soms voor het eerst sinds lange tijd. Hij heeft een luisterend oor en probeert zo in gesprek te komen over God en Jezus. Bob kan ook de kerken laten delen in zijn ervaringen: wat

houdt jongeren bezig, waarom verlaten ze de kerken? Dat zou ontdekkend kunnen zijn, maar Bob kan niet alles tegelijk.

De begeleidingscommissie krijgt ook zelf aandacht. Zij wil goed voor Bob zorgen en ervaart haar werk rondom hem als intens, intensief en héél dynamisch. Het is steeds zoeken naar inhoud, draagvlak en mogelijkheden.

Ze krijgt kritiek en vragen. Daarom is dit contactmoment van veel belang.

Bob en de commissie ontvangen onze dank en waardering. Ze worden bemoedigd en de classis draagt hen op aan de Heer.

Hierna sluit de preses de vergadering.

VOOR DE CLASSIS, DS. BAS LUITEN

13

BOEKAANKONDIGINGEN

Baum, A. & Houwelingen, R. van - Theologie van het Nieuwe Testament in twintig thema’s Theologie van het Nieuwe Testament, onder redactie van Armin Baum en Rob van Houwelingen, is een thematisch opgezet handboek, bestemd voor afgestudeerde theologen en theologische studenten, maar zeker ook voor betrokken bijbellezers. Het is het resultaat van een uniek samenwerkingsproject tussen Nederlands- en Duitstalige nieuwtestamentici, afkomstig uit diverse stromingen binnen het protestantisme en werkzaam aan theologische opleidingen in Nederland, België, Groot-Brittannië, Duitsland en Zwitserland. De auteurs zien de bijbelse geschriften als het Woord van God, die zichzelf openbaart in de geschiedenis. Daarom is gekozen voor een heilshistorisch perspectief, waarmee de nieuwtestamentische boodschap ook vandaag nog klinkt.

KokBoekencentrum; 440 pag; ISBN: 9789023955931; € 39,50

Alfred C. Bronswijk - Ladders naar de hemel. 101 gebeden voor elke dag In deze mooie bundel biedt Alfred C. Bronswijk gebeden voor onze dagelijkse gebedsmomenten. Het zijn gebeden voor de ochtend en de avond, voor aan tafel en voor onderweg, zegenbeden, smeekbeden en dankgebeden, gebeden over geloven, leven en vertrouwen, enzovoorts. De auteur weet nieuwe en eigentijdse woorden te vinden waar veel mensen dat moeilijk vinden. Zo reikt hij, realistisch en poëtisch tegelijk, woorden aan die anderen kunnen gebruiken.

Boekencentrum; 128 pag; ISBN: 9789023952268; € 12,99

14

4 OKTOBER 2019

COLOFON

Zonder commentaar

REDACTIE-SECRETARIAAT Aanleveradres voor classisverslagen en persberichten: Jac. de Groot, Ballade 12, 8265 SB Kampen gereformeerd.kerkblad@gmail.com De redactie behoudt zich het recht voor verslagen en berichten in te korten

Gebed

EINDREDACTIE Ds Henk Jan Visser (eindredacteur) Jac de Groot MA

Heer, maak mij tot instrument van uw vrede: laat mij liefde brengen waar haat is, eenheid waar mensen verdeeld zijn, vergiffenis aan mensen die zwak zijn, laat mij hoop geven aan wie niet meer hoopt, geloof aan wie twijfelt; laat mij licht brengen waar het duister is en vreugde waar mensen bedroefd zijn.

Heer, help mij niet zozeer om zelf gelukkig te zijn als om anderen gelukkig te maken; niet zozeer om zelf begrepen te worden als om anderen te begrijpen; niet zozeer om zelf getroost te worden als om anderen te troosten; niet zozeer om bemind te worden als om te beminnen; want als ik geef, zal mij gegeven worden, als ik vergeef, zal mij vergeven worden, als ik sterf, zal ik voor eeuwig leven.

REDACTIE J.A. de Groot MA groot.jac.de@gmail.com ds R.P. Heij rheij@hetnet.nl drs P. Houtman piet.houtman@hotmail.com ds H.J. Visser henkjanvisser8@gmail.com H. Walinga hwalinga@walinga.org (vacature) REDACTIONEEL MEDEWERKER A.M. Pathuis anne-maaike@live.nl BLADMANAGEMENT BDUvakmedia Postbus 67, 3770 AB Barneveld Telefoon: 0342 49 48 46 Fax: 0342 49 29 99 Aanleveradres voor kerkdiensten: Kerkdiensten.gkb@bdu.nl Telefoon: 0342 494882

Dit gebed is toegeschreven aan Franciscus van Assisi, wiens naamdag valt op 4 oktober.

Zonder Commentaar is een rubriek waarin redacteuren doorgeven uit allerlei bladen hoe men schrijft over christenen, geloof, bijbel, kerk enz. De redactie hoeft het helemaal niet eens te zijn met wat hierin wordt weergegeven, maar wil de lezer iets aanreiken van hoe men denkt.

UITGEVER, ABONNEMENTEN EN BEZORGING BDUvakmedia, afd. abonnementen Postbus 67, 3770 AB Barneveld Tel. 0342 494884 – fax 0342 494299 abonneeservice@bdu.nl OPGAVE ADVERTENTIES Roel Abraham Tel. 06 54274244 r.abraham@bdu.nl PRIJS JAARABONNEMENT - binnenland - studenten - buitenland - proefabonnement (10 nrs)

€ 64,93 € 35,43 € 103,54 € 14,35

OPZEGTERMIJN 2 kalendermaanden voor de nieuwe betalingsperiode Voor mensen met een leeshandicap zijn de artikelen uit dit blad verkrijgbaar op CD. Informatie: CBB tel. 0341 565499, e-mail info@cbb.nl www.gereformeerdkerkblad.nl

15