Dirk Vandewiele

OP DE BANK \ Dirk Vandewiele

Als nabije buur van het begijnhof ‘Onze-Lieve-Vrouw ter Hoyen’, het kleinste maar mooiste van de drie Gentse begijnhoven, vertoef ik onregelmatig op één van de twee houten banken voor de 17de eeuwse barokkerk. In de zon of schaduw lees ik een boek of droom er weg in deze groene oase van rust in de kom van mijn drukke thuisstad. Meer dan vroeger trek ik er in tijden van corona vaker naar toe. Op papier is het bisdom van Gent weliswaar de baas van het middeleeuwse hof van de begijnen, in de praktijk wonen er vandaag een heleboel niet per se religieuzen. Onbekende en bekende bewoners van allerlei slag: ex- ruimtevaarder Dirk Frimout, radioman Lieven Vandenhaute, muzikant Johan Desmet, gepensioneerd psycholoog Marc Vanborm en vele anderen. Mensen die er met wat geluk en voldoende financiële middelen bewust voor kozen zich hier te vestigen in een pand dat je maximaal 66 jaar lang kan bezitten als eigenaar. (Nvdr.: er is een mix van bewoning: erfpachters, huurders en sociale woningen (Volkshaard)).

Benevens deze unieke locatie trekt de introverte sfeer die hier al eeuwenlang heerst, mij aan. Hoewel ik in mijn kindertijd een overtuigd misdienaar en koorzanger ben geweest, liet ik de katholieke indoctrinatie al meer dan een halve eeuw achter mij. Kiest een mens zijn plek of is het omgekeerd? Die vraag heb ik voor mezelf al lang beantwoord. Veertig jaar lang had ik het voorrecht om de wereld te kunnen bereizen dankzij mijn eigen bedrijf in het toerisme, grotendeels voor het internettijdperk. Daarnaast heb ik altijd muziek gespeeld als drummer in diverse bands, gefietst en gewandeld. Doch ben en blijf ik een autodidact en levensgenieter. Niet op school geleerd maar onderweg. In mijn genen voel ik zowel de overdracht van mijn moeder, mijn vader en voorouders als de natuurlijke kracht van de kosmos toen ik werd geboren. “Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen”, een prachtig lied maar vooral een waarheid die ons allemaal verbindt.