What’s in a name?

Wat schuilt er achter de namen van onze huizen?

De H. Alexius vinden we terug bij het huis nummer 121.

Alexius werd geboren in de vijfde eeuw in een aanzienlijke familie in Rome. Eens getrouwd, verliet hij zijn ouders, zijn vrouw en Rome en vluchtte naar Edessa in Noord-Griekenland, Macedonië. Hij leefde daar in afzondering en in armoede als eremiet. Het leverde hem flink wat respect op. Omdat hij vaak bedelde voor de kerk van Edessa en verder geen vlieg kwaad deed, werd hij als een heilig man aanzien. Maar de eerbetuigingen en hulp werden hem teveel en hij vluchtte en keerde bijna bij toeval terug naar Rome. Bij zijn thuiskomst vond zijn vader dat eremietgedoe maar niks, maar nam hem toch terug op als een verloren zoon. Alexius leefde evenwel verder als vroeger en zocht beschutting onder de toegangstrap van zijn ouderlijk huis. Daar leefde hij in weer en wind, met de seizoenen mee. Maar ook in Rome toonde men ontzag voor deze man. Na zijn dood werd hij begraven in de huidige basiliek van de heiligen Bonifatius en Alexius in Rome. Een orde van ziekenbroeders werd al in de 14e eeuw Alexianen genoemd. In Gent vonden we die ook terug, dicht bij de Poel en de toenmalige stadspoort, de Torrepoort. Zij bekommerden zich om armen, zieken en overledenen. Zij werden hier ook Schokkebroers of Cellebroers genoemd. Aan de vest, waar de Houtlei deel van uitmaakte had men in de Middeleeuwen een steegje dat naar hen genoemd werd. Die broeders bouwden een kapel, die aan de H Alexius gewijd is en die we vandaag nog kunnen zien aan de Oude Houtlei: ze is beter bekend als de oude kapel van het St Amandusinstituut. De oude foto toont een fraai zicht op de kapel aan de Oude Houtlei voor die

gedempt werd. Het klooster van de Alexianen heeft een hele geschiedenis achter de rug over ziekenboei, gevangenis en verpleeghuis voor psychiatrische patiënten. Zo werd het de voorloper van het huidige St. Guislaininstituut. Het verband met de verering van de H. Alexius bij de begijnen moet dus niet ver gezocht worden.

De H. Alexius is de patroonheilige van pelgrims, vagebonden, zieken en jawel, bedelaars! Daarbij is hij de stadsheilige van Innsbruck. Hij is medepatroon van de begijnenkerk te Mechelen. Hij wordt aanroepen ter bescherming tegen natuurgeweld, onweer, aardbevingen, en tegen epidemieën zoals de pest. Misschien moeten we Alexius nog even gedenken in deze natijden van Corona en onheilspellende klimaat/natuur gebeurtenissen. Alexios is Grieks en betekent zoveel als helper, verdediger, ondersteuner… Zijn naamfeest wordt gevierd op 17 juli, voor de orthodoxen op 17 maart. Hij wordt meestal afgebeeld met een eenvoudige pij, een lange baard, soms onder een trap.