Visie2016 nr14 nat by beweging.net

Zomerspecial

regio Vlaamse Ardennen (Oudenaarde)

Zalig zomeren

PHILIP MILANOV NAAR OLYMPISCHE SPELEN

‘Ik voel me evenveel Belg als Bulgaar’

ZOMERSE RECEPTEN

MIJLPALEN IN EEN CARRIÈRE

Lekker licht barbecueën

Klaar voor een nieuwe start

www.beweging.net

www.cm.be

www.acv-online.be

jaargang 72 ¬ 29 juli 2016 afgiftekantoor brussel x ¬ p806000 volgend nummer op 2 september

> 10 - 11

Regionieuws > p. 16

Zomerspecial

Visie ¬ vrijdag 29 juli 2016

Zomerkriebels De zomer is hét seizoen bij uitstek waarin alles kan, alles mag, maar niets moet. Een mooie reis of lekker genieten in je eigen tuin. Waterpret of rustig een boekje lezen. Een stad verkennen of wandelen in de natuur. De mogelijkheden zijn eindeloos. Wij haalden onze inspiratie bij de zomerfoto’s van Femma, Pasar, Okra, KAJ, CM, kwb, ACV, Ziekenzorg CM, Kazou en Intersoc. Wat je ook doet, de hele redactie van Visie wenst jullie een prettige vakantie. We zijn er terug in september.

Iets nieuws proberen met Pasar in Mechelen. Suppen. Dat is SUPerleuk. Stefaan Be el

Moe maar voldaan! H e een gesla agde sneu t was k e ltocht van Femm a ;-)

ieten met Samen gen uinen. CM in Ter D Ziekenzorg

Vuile sp e

lletjes m et Kazou in Kollume roord.

Oeps, een dag te vroeg ingecheckt. Dankjewel Intersoc voor de gastvrijheid.

zou. an Ka . v s e j r g verde e maa gerig een dagje n o h e r Voor d unnen wee k e W

e van o z! Big smil z z z z y o B The end. KAJ-week

Merci ACV ! 80 jaar be taalde vak

antie.

lukkig brengt Het regent keihard, ge de tent in er dit groepje sfe b. kw n va t op Copafes

Zomerspecial

Visie ¬ vrijdag 29 juli 2016

van an boord Welkom a ! ë ti a ro Kazou in K

Stefaan Beel

Kleine Met Kazou meisjes worden gro ot. op boerde rijvakanti beetje buik e. Toch ee pijn van d n e zenuwe n. Wind in de zeilen en water in de snoet met Kazou in De Panne.

xi’s van ’s en Ma y n e e T e zijn el met d jawel, ze h O . Op wand is o s in Aus ch. Intersoc fantastis

Klaar voor een feestje

met Kazou!

Baby. sar. Londen l met Pa a r e e k ende r de neg

Voo

Katr ien Bels

Met de klas op bezoek in het woonzorg Laat het kin centrum. d in jou nooit los, al word je 100 jaar! Bedankt Okra .

heb je niets at voort, anders w g no en do e W i. zorg CM. Het leven is moo nque met Zieken Een spelletje peta

gehad.

Zomerspecial

Visie ¬ vrijdag 29 juli 2016

Student Philip Milanov (25), nationale hoop op een olympische titel

‘Wanneer je iets vol over dan telt geld niet’ ‘Rijk ga ik er sowieso niet van worden, maar alles wat ik doe, gebeurt met dezelfde overgave.’ Discuswerper Philip Milanov, amper 25, is straks op de Olympische Spelen in Rio een van Belgiës grootste kanshebbers op een medaille. ‘Olympisch kampioen? Die woorden durven mijn vader en ik niet te gebruiken.’

Violet Corbett Brock

hilip Milanov. Het zou de naam van de beste discuswer per va n Bu lga r ije kunnen zijn. Maar hij is geboren en getogen in Brugge en studeert aan de Howest in Kortrijk. Op zijn 22ste verbrak hij het nationaal record, vorig jaar behaalde hij als eerste Belg ooit een zilveren medaille op een WK atletiek en onlangs werd hij nog

tweede op het EK. In 2015 kreeg hij de Gouden Spike, als Atleet van het Jaar. Dat wroeten en harde werken waar West-Vlamingen voor staan, zit ook diep in de bijna twee meter lange atleet geworteld.

mijn roots kan ik niet negeren. In Bulgarije heerst er een traditie voor werpnummers. Mijn vader had als discuswerper een goeie, veeleisende trainer. Hij weet wat hard werken is. Die kennis geeft hij nu als trainer aan mij door. Ik ben begonnen op mijn twaalf jaar en het werd al snel duidelijk dat ik talent had. Ik was en ben nog steeds heel snel en wendbaar. Maar met talent alleen kom je er niet. Je moet hard werken om er te geraken. Dat is ontzettend belangrijk.’

Of hebben je Bulgaarse roots daar meer mee te maken, Philip?

Dag in dag uit met je vader samenwerken. Is dat gemakkelijk?

Philip Milanov: ‘Mijn ouders zijn Bulgaren, die nog voor mijn geboorte naar België zijn uitgeweken. We spreken thuis Bulgaars. Mijn hele leven speelt zich hier af en ik voel me meer Belg dan Bulgaar, maar

‘Ik kan eens van mijn foert maken, hé (lacht). Dat is moeilijker met een andere trainer. In het begin was het wat zoeken voor ons allebei, maar ik zou het nooit nog anders willen. Thuis gaat het ook amper over atletiek. Dan hebben we het over andere dingen. Of ik nog geen lief heb, vraagt hij dan wel eens. Mijn vader vat het zo samen: op training zijn we trainer en

Ik ben tweede van de wereld maar ik woon nog bij mijn ouders. Daar leef ik zonder stress. Philip Milanov

atleet, maar aan tafel zijn we vader en zoon. Je moet je sport ook af en toe eens kunnen loslaten, anders ga je eraan onderdoor.’

Op je 24ste behaalde je al een zilveren medaille op het wereldkampioenschap. Hoe groot is de druk dan om olympisch metaal te halen? ‘De woorden olympisch kampioen, die durven mijn vader en ik al zeker niet in de mond te nemen. Dat kunnen we ons niet voorstellen. Maar eerlijk, als ik door de kwalificaties geraak, dan kan alles. Op het WK was dat ook zo. Ik stootte door en werd mentaal ijzersterk. Ik was niet meer te houden. Sindsdien is er veel veranderd. Ik ben zelf stilaan een grote naam in de atletiekwereld, maar ik kijk eigenlijk nog steeds op naar de mannen die nu mijn grote concurrenten zijn. Ik had nooit durven dromen dat ik zover zou geraken. Na het middelbaar heb ik een jaar lang enkel getraind, getraind en nog eens getraind. Ik ben fysiek veel sterker

Zomerspecial

Visie ¬ vrijdag 29 juli 2016

ergave doet, getraind. Ik ben fysiek veel sterker geworden, maar mentaal zat ik helemaal op mijn limiet. Dat hou je niet vol. Het moet goed zitten tussen je oren.’

Dus besloot je om afleiding te zoeken op de schoolbanken. Het werd een verrassende keuze, mogen we dat zeggen? ‘Ik ga naar mijn tweede jaar Digital Arts and Entertainment. Dat is iets helemaal anders dan atletiek, ja. Trailers maken voor videospelletjes. Ik zou dat graag gaan doen na mijn carrière. Als kleine jongen speelde ik al graag games. Nu is dat wat minder want ik moet vaak trainen, maar het blijft me prikkelen. Ik kijk al uit naar volgend jaar, want dan zien we meer praktijk. Eerst wachten er wel nog enkele herexamens. Die horen er helaas ook bij. Dat is voor na de Spelen. Alles wat ik doe, doe ik met evenveel

Geld? Eigenlijk interesseert me dat niet. Ik heb het geluk dat ik het thuis goed heb en goed ben in wat ik graag doe. Philip Milanov

overgave. Ik kan me uren op iets toespitsen, of dat nu atletiek is of tekenen en animeren. Studeren heb ik nodig, als afleiding, voor mijn toekomst maar ook voor het contact met andere studenten. Zij zien dat ik een gewone jongen ben, ondanks mijn plaats als tweede beste discuswerper van de wereld.’

En houdt je school rekening met je drukke agenda? ‘Ik werk mijn bachelor van drie jaar af over zes jaar. Ik heb nu twee jaar gestudeerd, maar heb dus nog maar een van de drie jaren afgewerkt. Dankzij mijn topsportstatuut is die

opsplitsing mogelijk. Ik had ook de mogelijkheid om mijn examens te verschuiven, maar dat bleek niet nodig. Ik ben ondertussen aan mijn derde jaar als prof bezig en het is wel fijn dat er mogelijkheden zijn om dat te combineren met iets anders.’

Dient dat studeren dan eerder als vangnet? Het aantal schatrijke discuswerpers valt wellicht op een hand te tellen? ‘Als student met een topsportstatuut ontvang ik elke maand 1 200 euro van Topsport Vlaanderen. Mijn contract wordt elk jaar herbekeken op basis van mijn prestaties het jaar voordien. Ik wierp vorig jaar 67,26 meter, mijn persoonlijk record, en dat bracht me in de hoogste schaal. Wanneer ik goed presteer, levert dat bonussen van wedstrijdorganisaties en van mijn kledijsponsor op. Zo hield ik aan mijn eerste plaats op de Diamond League in Londen vorig jaar een mooie 10 000 dollar (zo’n 9 000 euro, red.) over. Daar ging wel nog wat aan belastingen vanaf. Je kunt mijn loon uiteraard niet vergelijken met dat van een topvoetballer. Die worden schatrijk. Maar ik klaag niet. Er zijn genoeg sporten die het met veel minder moeten doen.’

Een delicaat onderwerp, we weten het, maar een eventuele gouden medaille op de Olympische Spelen, levert dat dan niet de jackpot op? ‘Bij een olympische titel krijg je van de regering 50 000 euro bruto. Dat is voor iemand die gewoon gaat werken een duizelingwekkend bedrag. Maar maak eens de vergelijking. Een Bulgaarse die aan hinkstapspringen doet, werd vorig jaar vierde op het WK. Ze haalde het podium niet, maar kreeg wel 25 000 euro van de staat. Van het arme Bulgarije. Ik kreeg voor mijn zilveren medaille een schouderklopje en felicitaties van België. Het blijft ‘maar’ atletiek en dat jeukt wel. We hebben het nu al even over geld, maar eigenlijk interesseert me dat echt niet. Ik heb het

geluk dat ik het thuis goed heb. Ik doe waar ik goed in ben en wat ik graag doe. Op die manier is er eigenlijk geen druk om te presteren. Voor de rest leid ik een zorgeloos bestaan. Ik ga soms ook eens iets drinken met mijn medestudenten. Daar geniet ik van.’

Je moet hard werken om er te geraken. Trainen kan ook al snel een verslaving worden. Philip Milanov

Gezondheid boven alles, dus. Je bent een imposante kerel van een slordige 1.98 meter en 112 kilo. Hoe word je zo’n beer van een vent? ‘Het zit wel wat in mijn genen. Mijn vader is ook vrij groot. Eigenlijk let ik niet zo hard op mijn voeding. Ik eet vooral behoorlijk veel. Het ontbijt is heel belangrijk en ik zorg ervoor dat ik voldoende proteïnen naar binnen speel. Mijn schotels zijn dezelfde als die van een ander. Ik zou daar wat professioneler in kunnen worden. Met mijn 112 kilo ben ik een lichtgewicht in het discuswerpen, waar kolossen van ruim 130 kilo meer regel dan uitzondering zijn. Ik moet het vooral van mijn snelheid en draaitechniek hebben. Zo lukt het ook.’

Conclusie: nog enkele jaartjes beter worden en dan stilaan richting de game-industrie? ‘Als discuswerper ben je pas rond je 28ste op de top van je kunnen. En dan is er nog speling. De wereldkampioen is 33 jaar oud en die wint bijna alles. Ik hoop ook nog zolang verder te kunnen doen. Veel hangt af van hoe fit je kunt blijven. Hier en daar loop ik al wat blessures op. Ik zou misschien meer en beter moeten opwarmen. Ik wil te snel overgaan tot actie. Trainen kan al snel een verslaving worden. Dat weegt op je lichaam, maar zo word je ook wel steeds beter.’

Heb je nog een gouden raad voor een jonge atleet die het tot topdiscuswerper wil schoppen? ‘Je moet wat feeling in het werpen hebben. Daarna kan alles. Ik ben pas op mijn achttiende sterker beginnen worden door te trainen op kracht. Techniek en kracht kweken, dat heb je zelf grotendeels in de hand. Door hard te werken. En je moet wat geluk hebben met je genen. Een discuswerper van onder 1.85 meter vind je niet snel, maar er zijn nog altijd uitzonderingen. Volgens mijn vader zijn er drie belangrijke elementen om er te geraken: talent, hard werken en … een goeie trainer met veel kennis. Ik zal maar slim zijn en zeggen dat ik die alle drie heb (lacht).’ Thomas Rosseel

WAT KUNNEN WIJ LEREN VAN TOPSPORTERS? Uiteraard is topsport niet voor iedereen weggelegd. Toch laten heel wat mensen zich inspireren door bekende sportfiguren. Sportpsycholoog Jef Brouwers somt op wat we van onze sportidolen kunnen leren. • Laat je drijven door passie. • Een open geest. Blijf leren om beter te worden in wat je doet. • Hou je aan de drie basisvoorwaarden: focus, structuur en discipline. • Geef nooit op, ondanks tegenslagen. Toon mentale weerbaarheid. • Zelfkennis is een voorwaarde tot succes. Weet wat je kunt en waar je minder goed in bent.

Zomerspecial

Visie ¬ vrijdag 29 juli 2016

Ervaringsdeskundige Veerle Valaert geeft tips voor een minder hectisch leven

‘Niet alles moet perfect zijn’ Ten huize Veerle lopen er vier jonge kinderen rond. Twee van haar en twee van haar vriend. 3, 4, 5 en 6 jaar jong, met elk hun eigen hobby’s en leventjes. Daarnaast is het huis ook nog eens in volle verbouwing en heeft Veerle een fulltime job. Moet het gezegd dat het heel wat planning vraagt om dat allemaal rond te krijgen? ‘Het is een uitdaging om niet alles perfect te willen doen’, zegt Veerle daarover. ‘En eens te durven zeggen: nu het gaat het niet. Daarom maak ik ook keuzes. Vroeger sportte ik bijvoorbeeld veel meer, maar dat gaat er niet meer bij. En dat is niet erg. Misschien volgend jaar. We hebben altijd op school geleerd om tien op tien te halen. Maar een zeven of acht is op sommige momenten ook oké.’

x tijd besparen Door je goed te organiseren kan je overal wat minuten winnen, ook in je huishouden. Veerle geeft enkele tips.

Haar drukke leven inspireerde Veerle om het boek #levenkanjeleren te schrijven. Dat deed ze met drie andere vrouwen die voor dezelfde uitdaging staan om alles geregeld te krijgen en toch ook nog te genieten van het leven. ‘Het is moeilijk om een verhaal te schrijven dat voor iedereen past’, zegt Veerle. ‘Geen enkele situatie is dezelfde. Daarom zijn we in het boek op zoek gegaan naar getuigenissen, verhalen en voorbeelden van gelijkgestemden, vriendinnen en lotgenoten. De titel #levenkanjeleren klinkt misschien wat belerend, maar is het zeker niet. We moeten niet überefficiënt zijn. Ik probeer dat wel, maar soms is het ook leuk om dat niet te zijn en gewoon eens in de zetel naar tv te kijken.’

‘Denk altijd een stap vooruit’ Ik bel altijd naar de slager of de bakker om te weten of ze in voorraad hebben wat ik nodig heb en vraag hen mijn bestelling klaar te leggen. Dan kunnen zij die bestelling verwerken als het wat minder druk is en hoef ik niet te wachten. Net zo bij de frituur.

‘Zet alles waar je het nodig hebt’ Alles heeft een vaste plaats, maar stel die af en toe in vraag. Ik besefte dat ik de middeltjes tegen de muggen in de badkamer bewaarde, omdat mijn moeder dat ook deed. Maar eigenlijk heb ik die vooral nodig in de slaapkamer, dus nu liggen alle tabletjes daar in een doosje waar de kinderen niet aan kunnen en hoef ik ’s avonds niet nog eens naar beneden te lopen. Idem met bijvoorbeeld toiletblokjes, die bewaar ik steevast naast het toilet.

‘Verspil geen tijd aan zoeken’

Er zijn al veel studies gedaan rond hoeveel minuten we verliezen met het zoeken naar dingen. Ik heb voor elk van onze vier kinderen een op-

James Arthur

Veerle Valaert (35) rent door het leven. Ze doet veel, en veel tegelijk, al houdt dat ook in dat er keuzes moeten gemaakt worden. Want iedereen wil natuurlijk veel tijd, maar die is er meestal niet in overvloed. Samen met drie collega’s schreef ze daar een boek over: #levenkanjeleren. Speciaal voor Visie geeft ze enkele tips over hoe het niet altijd een geklungel moet zijn om alles te combineren.

 Met vier kinderen in huis probeert Veerle Valaert zoveel mogelijk te multitasken. ‘Maar soms zet ik me ook wel eens in de zetel om gewoon naar tv te kijken .’

bergdoos waar ze ’s morgens hun pyama en hun knuffel moeten inleggen, dan moeten we ’s avonds niet beginnen te zoeken onder hoofdkussens of op andere plaatsen. ’s Avonds kijk ik in hun doos, haal er de vuile kleren uit en leg de kleren voor ’s morgens al klaar.

‘Mijd variatie’

Als je te veel beslissingen neemt op een dag, krijg je een soort van beslissingsmoeheid. Het gaat niet altijd over de zwaarheid van de beslissingen, maar wel de kwantiteit of de hoeveelheid. Ik probeer die vanaf ‘s morgens te beperken. Ik koop liever dertig paar dezelfde sokken, dan iedere ochtend te moeten kiezen welke ik aandoe of iedere keer bij het opvouwen te moeten zoeken welke sokken bij elkaar horen. Ik heb enkel dezelfde borden, ook handig als je ze moet stapelen. Ik wil ook niet opnieuw nadenken over boodschappenlijstjes. Ik heb vaste items. Dus staat er steevast hetzelfde wasmiddel, dezelfde keukenrol, dezelfde boter, op mijn lijstje. Dat wil niet zeggen dat ieder ontbijt hier altijd hetzelfde is. Er blijft nog genoeg variatie over, wees gerust.

‘Ga één keer per week door je post’

Ik ledig de brievenbus elke dag. De facturen leg ik samen en één keer per week maak ik tijd om ze te betalen. Dat gaat veel sneller dan iedere dag je netbanking te openen. Dat geldt ook voor de mailbox. Op vaste tijdstippen alle mails behandelen, en voor het weekend zorgen dat hij leeg is.

‘Haal niet te veel voorraad in huis’

Haal niet te veel voorraad in huis. Om verschillende redenen. Een grote voorraad neemt veel plaats in. Je kasten zitten zo te vol en worden onoverzichtelijk. En je moet veel meer dingen verzetten als je poetst. Dit is een heel gekende tip. Ruimte in je huis of je bureau is ruimte in je hoofd.

‘Slik de kikker’ Doe je iets niet graag en stel je het altijd uit? Dan is dat jouw kikker. Probeer die dan door te slikken zodat er energie vrij komt voor de rest van de dag. Ik doe niet graag administratie dus ik plan dat in op maandag bij een koffie, een chocolaatje en leuke muziek. Dan weet ik dat ik de rest van de week leukere dingen mag doen.

‘Maak lijstjes’

Als je dingen opschrijft, is de kans dat je ze realiseert veel groter. Steek je hoofd niet vol met to do-lijstjes. Dat verzwaart je gedachten. Bovendien behoud je met zo’n lijstje het overzicht. En iedere keer je iets kan doorstrepen, heb je een hoera-gevoel. Ik heb veel lijstjes. Voor reizen of weekendjes, of voor BBQ’s of picknicks. En dat heeft me al heel veel tijd bespaard. Meer tijd besparen op voorhand is meer tijd winnen op de BBQ zelf. En wie wil dat niet deze zomer?

Wil je dit boek winnen? Speel dan mee met onze zomerpuzzel op pagina 15.

Zomerspecial

Visie ¬ vrijdag 29 juli 2016

‘BBQ hoeft niet vettig te zijn’ ‘Een BBQ hoeft niet synoniem te staan voor hopen vlees, versierd met een schijfje tomaat en wat blaadjes sla.’ Onze huiskok Lien Willaert doorbreekt met een fris zomermenu de traditionele BBQ. ‘Groenten en vis zijn ook heerlijk met een BBQ-smaakje. Zonder hopen vlees kun je elke dag barbecueën, op een gezondere manier.’

APERITIEF Watermeloencocktail

Mexicaans hapje (12 stuks)

(1 liter)

Ingrediënten: 1 avocado • 1 el magere Griekse yoghurt • een paar druppels limoensap • peper • 1 theelepel guacamole • 12 nacho- of tortillachips • 3 kerstomaten (in 4 gesneden) • 1 gekookte (diepvries)kreeft in 12 stukken, of stukjes krab, scampi of gebakken kip • een paar takjes verse koriander

Ingrediënten: 1 el tagatesse (= suikervervanger, te koop in de supermarkt) • 1/4 watermeloen • 5 ijsblokjes • sap van 2 limoenen • optioneel: 1/4 rood pepertje • tequila • basilicum Verwarm 1 el tagatesse met 2 dl water. Blender dit suikerwater met de watermeloen, ijsblokjes en het sap van de limoenen. Voor de liefhebbers van pikant kan er 1/4 rood pepertje bij. Optioneel is een scheut(je) tequila en een paar plukjes basilicum. Het is gezond omdat het ook lekker is zonder alcohol. Watermeloen is licht en verfrissend.

Mix 3/4 avocado met de magere Griekse yoghurt, breng op smaak met een paar druppels limoensap en wat peper. Geen zout hier, want de nachochips zijn al heel zout. Leg een theelepel gaucamole op een chip, schik er een stukje kerstomaat, een blokje avocado en gekookte kreeft, scampi, krab of gebakken kip op. Garneer met een korianderpluksel. Avocado is gezond, maar bevat vrij veel (goede) vetten en daardoor ook veel calorieën. Deze guacamole is veel lichter dan de klassieke versie, omdat we hem met Griekse yoghurt bereiden in plaats van met olijfolie.

BARBECUE Gegrilde gamba’s met muntpesto

Tabouleh

(4 personen)

Ingrediënten: 50 g pijnboompitten • 1 el olijfolie • 1 teentje knoflook (grof gesneden) • 50 g verse muntblaadjes (grof gesneden) • 2 el water (optioneel) • fleur de sel en peper • 500 g gamba’s Mix de pijnboompitten met 1 el olijfolie, de knoflook en de muntblaadjes. Voeg indien nodig wat water toe tot de muntpesto niet meer ‘brokkelig’ is. Kruid met fleur de sel en peper. Snijd de rug van de gamba’s open en verwijder het darmkanaal. Wrijf de gamba’s goed in met de (helft van) de muntpesto. Duw ook wat muntpesto onder de opengesneden pantsers. Grill de gamba’s aan beide zijden op de BBQ.

Ingrediënten: 200 g bloemkoolroosjes • 100 g couscous • 2 dl (kippen)bouillon • 1 aubergine (heel fijn gesneden) • 1 ui • 1 el olijfolie • 1 teentje knoflook (fijngehakt) • 3 tomaten (zaadjes verwijderd, fijngesneden) • bladpeterselie, basilicum en koriander Blender de bloemkoolroosjes kort. Meng de bloemkool onder de couscous en giet er 2 dl kokende kippenbouillon over. Laat de couscous 7 minuten zwellen. Bak ondertussen 1 heel fijn gesneden aubergine en 1 ui in hete olijfolie (1 el). Doe er 1 teentje knoflook (fijngehakt) bij en meng alles onder de couscous, ook de bakolie. Doe er de tomatenblokjes en veel fijngehakte verse kruiden bij. Couscous is gezond.. Het bevat eiwitten, koolhydraten, calcium, ijzer en vitamine B. Maar couscous is ook erg calorierijk. Hier vervangen we de couscous voor een groot deel door ‘bloemkoolcouscous’, wat veel minder calorieën bevat. De bloemkool zal de smaak van de couscous overnemen.

DESSERT Aardbeien op een chocoladestokje

Per dessertje gebruik je 1 aardbei en 1 wit chocoladestokje. Snijd het steeltje van de aardbei, zet de aarbeiden met de punt naar boven, en duw er een stokje in. Steek de stokjes er wel niet te lang op voorhand in, want dan worden ze slap door het aardbeiensap. Dit is vooral een gemakkelijk en caloriearm dessert. De aardbei zorgt voor wat vitamientjes. Het is dus best een gezond dessertje.

Deze en andere zomerse gerechten vind je terug in Lien Willaerts ‘Gezond Gulzig’ (zomerlente). Tekst: Lien Willaert en Thomas Rosseel Foto’s: Tom Swalens

Visie ¬ vrijdag 29 juli 2016

Arnold kokkerelt voor de Kazou-jongeren in Nederland

‘De bestemming maakt niet uit, amuseren doe ik me toch’ Terwijl velen onder ons snakken naar zomervakantie om tot rust te komen, staat Arnold Balcaen uit Zwevegem op dit moment in de potten te roeren op Kazou-vakantie in Nederland. Elk jaar offert hij tien dagen verlof op om vrijwilligerswerk te doen bij Kazou. ‘Het is niet alleen zwoegen en zweten, maar ook volop genieten van het gezelschap en een stukje buitenland leren kennen’.

‘EN DIT JAAR GAAN WE OP REIS NAAR…’

3. WEG MET VROUWLIEF ‘Een Kazou-vakantie duurt tien dagen. De tien andere dagen van mijn verlof breng ik door met mijn vrouw. We gaan niet elk jaar op reis. Onze laatste vakantie was Cyprus, dat is echt de moeite.’

2. BOEK ‘Om ’s avonds na een lange werkdag te chillen drink ik graag een Duveltje. Ik heb ook altijd een boek bij, maar dat krijg ik niet uitgelezen. Na één bladzijde val ik in slaap (lacht).’ 3. MIJN GSM ‘Zodat ik contact kan houden met het thuisfront, zijnde vrouwlief en de kinderen.’

WIE IS DEZE GOEDLACHSE KOK? • Arnold Balcaen, 51 jaar • Woont in Heestert (Zwevegem) • Gehuwd met Greet en papa van Pieter, Nele en Thijs • Metaalbewerker en al 9 jaar hoofddélégué voor ACV-CSC METEA bij staalreus Bekaert • Hobby’s: ACV-vergaderingen, basketclub, Kazou-chefkok sinds 2004  Carine, de drijvende kracht in de kookploeg

2. MENU OPSTELLEN ‘Nog voor de vakantie begint, komt de kookploeg enkele keren samen met de hoofdmoni om een kampmenu samen te stellen. We mikken op gerechten die lekker, gezond en betaalbaar zijn. En natuur-

Valmeunier Die-Romeyer

2. LA DOUCE FRANCE ‘Het maakt mij niet zoveel uit waar ik terechtkom, amuseren doe ik mij toch. Ik geniet van het vakantiegevoel en het jeugdige geweld. Wel heb ik een voorliefde voor DieRomeyer. Een mooie vakantieplaats, prachtig uitzicht en altijd goed weer.’

1. CARINE ‘Zij mag nooit ontbreken in mijn valies (lacht). Carine is de coördinator en de drijvende kracht van onze keukenploeg. Ik leerde haar kennen op mijn tweede Kazou-vakantie, in Lanaken, en het klikte meteen. Het is heel belangrijk dat de sfeer in de kookploeg goed zit. Want je bent van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat samen in de weer. Dit jaar gaan we al voor de elfde keer samen op vakantie.’

1. BOEUF BOURGUIGNON ‘De allereerste keer op kamp in Frankrijk wilde ik een typisch Frans gerecht maken. Het werd boeuf bourguignon: een soort stoofvlees, intussen een klassieker.’

Lanaken

1. NEDERLAND ‘Voor de eerste keer trekken we naar de bovenburen, nadat we jarenlang naar Frankrijk gingen. Bij Kazou laat je in het begin van het jaar je interesse blijken in de geplande vakanties. Maar het is uiteraard Kazou die de puzzel maakt en je dan een voorstel doet.’

WAT MAG NIET ONTBREKEN IN DE REISKOFFER VAN ARNOLD

WAT SCHAFT DE POT OP KAMP?

Wenum-Wiesel

Gérardmer

Tiny Bogaerts

Zomerspecial

EEN TYPISCHE DAG OP KAMP 6u:

Ik sta op om koffie te zetten en geniet van de rust die er heerst. 7u: De collega’s van de keukenploeg staan op en we zetten het ontbijt klaar. 8u: Iedereen ontwaakt: de moni’s en het jeugdig volkje verschijnen aan het ontbijt. 9u30: Na het ontbijt beginnen we meteen aan de soep en het hoofdgerecht voor ’s middags. 14u: Na de middagshift hebben we eventjes vrij om te relaxen. Als de kinderen op uitstap zijn, nemen we een duik in het zwembad. Daarna beginnen we aan het avondmaal. 22u: We bereiden de ‘vijfde maaltijd’: een pizza of kaasschotel voor de moni’s. 0u: Ik kruip in mijn bed en zet mijn wekker op 6u.

lijk ook haalbaar, we koken ten slotte voor gemiddeld zeventig personen.’ 3. DE LOKALE  Boeuf Bourguignon WINKELS LEREN KENNEN ‘In Die-Romeyer zijn we kind aan huis. Een voordeel daarvan is dat we intussen de goede winkels weten zijn. Zo is goed vlees vinden in Frankijk niet vanzelfsprekend.’

 De kookploeg van Arnold: Lot, Arnold, Carine, buschauffeur Youri, Marlies Tekst: Leen Grevendonck

Zomerspecial

Visie ¬ vrijdag 29 juli 2016

Hoe reist de Belg? Altijd al willen weten wat de populairste bestemmingen zijn en hoe mensen reizen? Je vindt alle antwoorden in deze infografiek.

WAAR GAAN WE OP REIS?

Infografiek: Nele Verheye, Rutger Van Parys

TREIN 4%

ER E A ND

% K2 RIJ 3% EN ND ST A OO SL IT DU

NE DE RL AN TU RK IJE D 4% 4%

BOOT 1%

28%

HOE GAAN WE OP REIS?

ITALIË 7%

2% E1

AN KR

J AN SP

BUS 4%

BELGIË 11%

I JK

VLIEGTUIG 36%

29%

AUTO 54% Bron: Algemene Directie Statistiek - Statistics Belgium, cijfers 2014

Bron: Algemene Directie Statistiek - Statistics Belgium, cijfers 2014

WAT IS DE ECOLOGISCHE VOETAFDRUK? in kg CO2/1000 km

330

250

100

o 60

Bron: Bilan Carbon en Ecolife

WAAR VERBLIJVEN WE?

37%

KAMPEREN

OP HOTEL

34%

ANDERE GEHUURDE LOGIES (vakantiewoning, Bed&Breakfast,...)

16%

GRATIS LOGEMENT (aangeboden door vrienden of familie)

TWEEDE VERBLIJF

Bron: Algemene Directie Statistiek - Statistics Belgium, cijfers 2014

Zomerspecial

Visie ¬ vrijdag 29 juli 2016

Mijlpalen in je loopbaan

Zij maken een nieuwe start Fauve studeert af en gaat werk zoeken

‘Alle opties liggen open’ Soms twijfelen twintigers of ze wel afscheid willen nemen van het studentenleven. Maar bij Fauve Tack kriebelt het om te gaan werken. In augustus nog even haar thesis afgeven, en dan heeft ze haar diploma agogische wetenschappen op zak. Je bent zeker van je stuk, je wil werk vinden? Fauve: ‘Ja. Ik zal het studeren misschien missen, maar het is genoeg geweest. Ik was trouwens nooit een typische student. Ik ben bijvoorbeeld niet veel uit geweest

Pas aan het werk en nood aan vakantie? Als je net van school komt, is het niet evident om het volgende jaar te kunnen genieten van het maximum aantal vakantiedagen. Wil je toch recht hebben op 20 vakantiedagen? Dan kan je een beroep doen op jeugdvakantie of aanvullende vakantie. De voorwaarden en de procedure worden uitgelegd in de ACV-folder Jeugdvakantie, verkrijgbaar in de ACV-dienstencentra.

of zo. Nu kriebelt het om aan iets nieuws te beginnen. Ik wil dat niet uitstellen.’ Agogische wetenschappen, dat is geen alledaagse keuze. Hoe kwam je bij deze richting terecht? Fauve: ‘Ik leerde de richting kennen door er met iemand over te praten. Ik vond het vooral fijn dat er veel studiepunten waren voor keuzevakken. Zo kon ik mijn eigen richting bepalen. Ik koos voor de afstudeerrichting vrije tijd, maar ik heb ook interesse in psychiatrie en werken met gedetineerden. Het is een brede opleiding, met veel praktijk en een stage van 300 uur, die aansloot bij mijn interesses. Ik was snel overtuigd.’

Ben je klaar om te solliciteren? Fauve: ‘Dit jaar deed ik op school een oefensollicitatie. Ik ben dus een beetje voorbereid op wat ze kunnen vragen en hoe je het kan aanpakken. Maar elk sollicitatiegesprek is anders. Vorige week had ik een sollicitatiegesprek voor een job als projectmedewerker bij een vzw die bezig is met patiëntenvertegenwoordiging in de psychiatrie. Ik deed het wel goed, maar ik vrees dat ze iemand met meer levenservaring zoeken. Ik heb mijn best gedaan om met voorbeelden aan te tonen dat ik al ervaring heb met bepaalde situaties.

Bereidt deze studierichting je goed voor op een job? Fauve: ‘Ik heb het gevoel dat ik zeker klaar ben om in de praktijk te staan. Maar ik besef tegelijk dat ik nog veel zal moeten leren. Dat vind ik ook niet erg. Op de stage na heb ik nog niet veel ervaring, maar die zal ik gaandeweg moeten opdoen. Ik hoop dat ik die kans krijg.’

Je bent al volop werk aan het zoeken? Fauve: ‘Ik deed die ene sollicitatie omdat ik die job heel interessant vond. Nu concentreer ik me volop op mijn thesis en daarna neem ik nog even vakantie. In augustus vlieg ik er dan in. Ik ben van plan om breed te solli-

‘Dit is natuurlijk een gedeelde verantwoordelijkheid’, geeft Brigitte nog mee. ‘Als werknemer moet je durven stilstaan bij je loopbaan en jezelf de juiste vragen stellen. Maar de werkgevers en de overheid moeten werknemers hierin ondersteunen. Zij moeten de middelen en methodes voorzien die werknemers helpen om inzetbaar te blijven.’

bestaat niet meer. Nu moeten werknemers ervoor zorgen dat ze inzetbaar blijven en moeten ze dus werken aan hun employability. Dat is geen eenvoudige switch. Maar ik denk dat we niet anders kunnen. Onze loopbanen worden steeds langer, we moeten ervoor zorgen dat we mee kunnen. Maar dat wil ook zeggen dat een stap terugzetten geen vreemde zet meer hoeft te zijn. Zeker niet als die stap je toelaat bezig te zijn met de dingen die er voor jou echt toe doen. Al blijft het een gedeelde verantwoordelijkheid. Ook werkgevers en overheid moeten inspanningen doen.’

✔ Je vindt de folder ook online op

http://publicaties.acv-online.be

Brigitte zette een stap terug Brigitte Ballings werd voor de keuze gesteld: een functie op een lager niveau aanvaarden of ergens anders werk zoeken. Uit de wervelwind van emoties en ervaringen leerde ze enkele waardevolle lessen. ‘Ik besefte toen vooral dat ik mijn eigen loopbaan te weinig zelf in handen had genomen’, vertelt ze. ‘Ik had mezelf veel eerder de belangrijke vragen moeten stellen. Is dit nog wel de juiste plaats voor mij? Wat is mijn missie precies? Ik had mijn carrière opgebouwd zoals het hoort, maar deed al twaalf jaar dezelfde job. Ik was in slaap gewiegd door de comfortabele positie die ik had.’

Plan A, B en C In haar boek ‘Een stap terug? Ik denk er niet aan!’ beschrijft Brigitte Ballings hoe ze met haar stap terug is omgegaan en geeft ze tips om zelf je loopbaan in handen te nemen. ‘Vaak beginnen mensen pas na te denken over hun loopbaan als ze daartoe verplicht worden. Door bijvoorbeeld een herstructurering of een ontslag. Maar waarom moet het altijd via een pijnlijk moment verlopen? Het zou beter zijn als mensen voor zichzelf een plan A, plan B en zelfs een plan C voorbereiden. En de stap naar een ander plan zelf zetten.’

Inzetbaarheid Die inzetbaarheid of employability is volgens Brigitte Ballings trouwens de term van de toekomst. ‘Vroeger werkten mensen hun hele carrière bij dezelfde werkgever. Soms zelfs in dezelfde functie. Die lifetime employment

Zomerspecial

Fotomix

Thomas Legrève

Visie ¬ vrijdag 29 juli 2016

Mark Vermoesen, directeur van Vrije Basisschool De Ark in Mechelen, gaat met pensioen

citeren. Ik koos binnen mijn richting voor het profiel vrije tijd, daar kan ik veel kanten mee uit. Jeugdwerk, sport, creatieve dingen. Ik heb voor mezelf wel al uitgemaakt dat ik niet aan de slag wil als leerkracht in het reguliere onderwijs. Maar verder liggen alle opties open. En vind ik niet meteen een job, dan vul ik mijn tijd wel nuttig in met een extra opleiding.’

‘Het onderwijs was mijn roeping’ Niet alleen de kinderen nemen elk jaar afscheid van de school, ook leerkrachten en directeurs zeggen eind juni ‘tot ziens’. Maar Mark Vermoesen zei op 30 juni ‘vaarwel’. Hij gaat met pensioen. Deze zomervakantie is er dus eentje die blijft duren. ‘Dit laatste schooljaar heb ik toch anders ervaren’, vertelt Mark. ‘Maar ik heb de keuze om met pensioen te gaan heel bewust gemaakt. Ik zag in mijn omgeving vaak mensen die aan het uitbollen waren en aftelden naar hun pensioen. Ik wou niet dat het bij mij zo ging. Ik wou stoppen terwijl ik mijn job nog met volle goesting deed.’ ‘Dat betekent wel dat ik niet echt voorbereid ben’, gaat hij verder. ‘Ik heb dit schooljaar gewoon gewerkt zoals alle vorige schooljaren. Ik ben zeker dat ik een klap zal krijgen. Ik zie wel hoe ik ermee om zal gaan.’

Roeping Die klap zal vooral emotioneel zijn, biecht Mark op. ‘Ik kreeg deze week een afscheidsfeest met alle leerlingen van de school. Dat was emotioneel maar ook heel fijn en warm. Ik werkte 17 jaar als leerkracht op deze school en daarna 15 jaar als directeur. Ik

voel me erg verbonden met de school, de leerlingen en hun ouders, de leerkrachten en personeelsleden. Het was een langdurig engagement. Als kind speelde ik ofwel de mis ofwel schooltje. Een roeping als priester is aan mij voorbij gegaan (lacht), maar het onderwijs was duidelijk wel mijn roeping.’

Rustiger tempo ‘Mensen vragen me vaak wat ik nu ga doen. Welke plannen ik maak. Maar ik geef eerlijk toe, ik heb nooit het gevoel gehad dat ik door mijn job dingen heb moeten missen. Ik deed mijn werk gewoon heel graag. Het is dus niet zo dat ik een lijstje heb klaarliggen met activiteiten of verre reizen die ik nooit heb kunnen doen. Ik neem me wel voor om alles op een rustiger tempo te doen. En we hebben vijf kleinkinderen aan wie ik met plezier tijd zal besteden.’

Leesopa Toch neemt Mark nog niet volledig afscheid van de school. ‘Ze hebben me gevraagd of ik nog een functie wil opnemen in het schoolbestuur. Dat doe ik graag. Ik wil de school graag blijven ondersteunen. En als ze een leesopa zoeken of iemand om een fietstocht te begeleiden, mogen ze me altijd bellen.’

BRIGITTE GEEFT 5 TIPS OM JE LOOPBAAN ZELF IN HANDEN TE NEMEN •

Probeer op de hoogte te blijven van wat er op je werk gebeurt. Praat met collega’s, managers, vakbondsafgevaardigden. Zo zie je sneller wat er beweegt, of er grote veranderingen op komst zijn en kan je je hierop voorbereiden. Blijf nieuwsgierig. Blijf nieuwe trends volgen in je eigen vakgebied, maar misschien ook in andere interessegebieden.

•

Stel jezelf op tijd de vraag: ‘Ben ik nog steeds gelukkig in mijn job?’ en geef een eerlijk antwoord. Onderneem actie als dat nodig is, zodat je niet met spijt blijft zitten.

•

Inzetbaarheid heeft niet alleen te maken met competenties maar ook met attitude. Een volgende stap zetten (ook een stap terug) in je loopbaan gaat vlotter als je positief ingesteld en flexibel bent en als je bereid bent tot levenslang leren.

•

Toets je twijfels, je keuzes af aan mensen die je vertrouwt. Blijf niet met je vragen zitten. De steun die je van anderen krijgt is goud waard.

✔ Denk je na over een nieuwe start in je

loopbaan? Loopbaanbegeleiding kan je helpen de juiste vragen te stellen. Meer informatie vind je op www.jeloopbaan.be

Tekst: Amélie Janssens

Zomerspecial

Visie ¬ vrijdag 29 juli 2016

Kazou zorgt voor een vakantiegevoel in asielcentra

‘We voelen ons daar onmiddellijk welkom’ Als de kinderen uit de asielcentra niet naar Kazou kunnen komen, dan gaat Kazou naar hen, want iedereen verdient een vakantie. Kazou zorgt al voor het vierde jaar op rij voor een vakantiegevoel in enkele open asielcentra. Een heel bewuste keuze van vrijwilligers Hannelore, Ine en Laura.

Verveling troef De kinderen gaan net als hun leeftijdsgenoten naar school, maar tijdens de schoolvakanties hebben ze vaak niks omhanden. ‘De kinderen gaan graag naar school om-

dat ze zich dan niet vervelen. Wij zorgen een week lang voor een welgekomen afleiding’, vertelt Ine. ‘We hangen alle activiteiten in de vorm van tekeningen op aan een muur zodat ze weten wat hen te wachten staat. De kinderen zijn ongelooflijk blij met onze komst, we voelen ons daar ook onmiddellijk welkom’, gaat Laura verder.

Met handen en voeten De voorbije jaren bleek dat de kinderen snel contact zoeken met de monitoren ook al is het niet evident om met hen te communiceren. ‘De communicatie zal het moeilijkste punt zijn, ik hoop dat de meesten een beetje Engels kunnen. We zullen gebruik maken van pictogrammen om onze uitleg te doen,’ zegt Hannelore. ‘Vorig jaar was er slechts één kindje dat Nederlands sprak. We deden eerst de uitleg in het Engels en dat werd toen door een zestienjarige bewoner vertaald naar het Arabisch. We spraken ook regelmatig Nederlands want het is ook de bedoeling dat ze de taal leren en eigenlijk pikten ze het vrij snel op. Het merendeel van wat we wilden zeggen, gebeurde met gebaren en tekenin-

Joost De Bock

Laura Tielemans (22) uit Adegem gaat met veel plezier terug naar het asielcentrum in Eeklo. ‘Het was voor mezelf een beetje een drempel om een asielvakantie te begeleiden, maar een vriendin heeft mij kunnen overtuigen. Het sprak mij aan om met vluchtelingen samen te werken, het was ook het onderwerp van mijn thesis’. Over naar Ine Debosschere (21) uit Kortrijk. Zij kent het asielcentrum van Menen bijna als haar broekzak, zij deed er de afgelopen maanden haar stage. ‘Ik vind dat de kinderen alle kansen moeten kunnen krijgen en het is ook plezant om hen enthousiast te maken voor onze activiteiten.’ Hannelore Beck (31) ten slotte, woont op een boogscheut van het centrum in Gent, voor haar is het de eerste asielvakantie. ‘Iedereen heeft recht op vrije tijd en vakantie’, zegt Hannelore. ‘Voor mij is vrije tijd een grondrecht.’

 Laura Tielemans: ‘De kinderen zijn ongelooflijk blij met onze komst.’

gen. We moeten dus veel met handen en voeten uitleggen’, lacht Laura. ‘Door met foto’s en veel gebaren te werken, of door heel traag Nederlands te praten kom je al heel ver’, beaamt Ine.

Carte blanche In een open asielcentrum mogen de bewoners het domein verlaten. De monitoren krijgen bovendien carte blanche van het centrum. ‘We krijgen een budget waarmee we mogen doen waar de jongeren zin in hebben’, laat Hannelore weten. ‘We gaan

opnieuw naar Plopsaland, dat was vorig jaar een schot in de roos. Onze uitstap naar zee of naar de Blaarmeersen in Gent wordt ongetwijfeld een hele belevenis voor de kinderen. Verder gaan we ook naar de brandweer en naar een minigolfterrein. In het asielcentrum zelf zullen we knutselen en makkelijke spelletjes spelen zoals zakdoekje leggen’, besluit Laura. Tom Degrande

Op inleefreis in Brussel: praten met asielzoekers en op bezoek in een moskee

‘EIGENLIJK IS MOLENBEEK EEN HEEL GEZELLIGE GEMEENTE’ Student Sociaal Werk Evert Wouters (20) trekt eind augustus voor de derde keer op inleefreis naar Brussel met IJD. ‘Overdag zetten we ons in als stagiair, ’s avonds koken we samen en zijn er verschillende activiteiten.’

begon, trok hij bij wijze van vuurdoop op inleefreis naar Brussel. ‘Ik kom uit het overwegend blanke Haacht en ging in Brussel studeren, maar kende hier niets. Ik wou de stad, de mensen en de sociale organisaties beter leren kennen.’ Samen met negen andere jongeren verbleef hij een week in een jeugdherberg in Molenbeek.

Evert zit in zijn tweede jaar Sociaal Werk. Vlak voor hij aan deze studies

‘Overdag staken we per twee een handje toe bij een sociale organisatie. Tijdens de

Wouter Van Vooren

Vluchtelingen

eerste reis was ik actief bij de vzw Globe Aroma. Globe Aroma werkt met vluchtelingen die bezig zijn met kunst: van muziek en schilderen tot dans. Ze willen hen via hun talent de kans geven om een netwerk uit te bouwen. Vandaag wordt er veel in wij-zijdenken gesproken als het om vluchtelingen gaat, terwijl daar het gesprek wordt aangegaan met hen.’ Ook tijdens de tweede inleefreis zette Evert zich in voor vluchtelingen. ‘Ik deed vorig jaar stage bij Pigment vzw, een initiatief dat daklozen en sans-papiers helpt om hun weg te vinden in Brussel. Op dat moment had de vluchtelingenstroom z’n piek bereikt. We zijn toen naar het Maximiliaanpark geweest om met de vluchtelingen en de vrijwilligers te praten. Dat was een heel speciale ervaring. Je ziet veel over die problematiek op het nieuws, maar het is toch helemaal anders als je er zelf bij betrokken bent.’

Op bezoek in de moskee De inleefreis beperkte zich echter niet tot de stage. Ook ’s avonds werden er activiteiten voorzien. ‘Er kwamen af en toe mensen spreken. Zo is de priester van Molen-

beek eens langsgekomen om te praten over zijn gemeente. Een heel gedreven man die zich actief inzet voor vluchtelingen. We hebben ook een moskee bezocht, waar we gastvrij ontvangen werden met koekjes, thee en een rondleiding.’ ‘Mijn blik op Brussel is door die twee reizen sowieso veranderd. Ik vind het nieuws zelfs frustrerend, omdat ze vaak een vertekend beeld geven. Molenbeek is eigenlijk een heel gezellige gemeente, terwijl het sinds de aanslagen als de jihadi-hoofdstad bestempeld wordt. Vroeger zou ik misschien zelf ook gedacht hebben dat het in Molenbeek vol met geradicaliseerde moslims zit, terwijl mijn blik nu wel verruimd is.’ Evelien van Gerwen

✔ Meer info over de komende

inleefreis in Molenbeek: www.ijd. be/kalender/inleefreis-brussel IJD is het jongerenpastoraal in Vlaanderen

Zomerspecial

Visie ¬ vrijdag 29 juli 2016

Radiomaker Sven Ornelis over vakantie, het leven en zijn nieuwe start bij JOE

‘Op een terras fantaseren over het leven bij een fles wijn. Zalig!’ Sven Ornelis is een ochtendmens. En dat zullen we vanaf 16 september geweten hebben. Dan maakt hij na een jaartje onderbreking weer ochtendradio. Daarvoor verlaat hij wel zijn vertrouwde stek bij Qmusic om het mooie weer te gaan maken bij radiobuur JOE. Maar voor hij terug voor dag en dauw moet opstaan, ging hij tijdens zijn vakantie eerst nog even herbronnen in Spanje. Na vijftien jaar ga je weg bij Qmusic. Maakt dat de vakantie anders dan normaal? ‘Toch een beetje. Eigenlijk ga ik nu van de lagere naar de middelbare school. Spannend. Deze zomer is eigenlijk sowieso speciaal, omdat ik ook nog eens exact 25 jaar geleden bij de nationale radio ben begonnen, op mijn achttiende was dat bij Radio 2.’ Ochtendradio maken is ook heel vroeg opstaan. Om 4 uur in jouw geval. Dat is eigenlijk midden in de nacht. ‘Vroeg opstaan is altijd pittig. Voor iedereen. Maar er hangen ook enorm veel voordelen aan vast. Ik heb al een hele werkdag achter de rug, als andere mensen aan hun derde koffie zitten. Bovendien is de ochtend ook het leukste moment om radio te maken, om te werken met de actualiteit. En wat dan ook nog meegenomen is, ik moet nooit in de file staan.’ Maar eerst was er nog even vakantie. Wat doe je dan? ‘Sinds een paar jaar trek ik altijd naar Barcelona. Dat is echt een heel leefbare stad, buiten het historisch centrum dan waar het vol toeristen loopt. Voor mij is dat thuis komen. Je leeft daar op een totaal ander ritme. Niets moet, alles kan. Ik ga daar ook veel wandelen. Dat doe ik ontzettend graag. Een hele tijd geleden zat ik in een dramatische fase van zwaar overgewicht. Het is spectaculair wat dat wandelen met mijn gezondheid heeft gedaan. En ik ga natuurlijk ook veel koken in de vakantie. Ik vind het super om na mijn wandeling naar de markt te gaan voor verse producten.’

Je bent een bezig bijtje. Naast radio maken, dj-sets en kookboeken in elkaar steken, schrijf je ook columns. Daarin had je het onder andere over het feit dat de jongere generatie een punt heeft dat ze ijvert voor een betere werk-privé-balans. Hoe zit dat bij jou? ‘Ik werk heel veel, maar ik ben er wel in geslaagd om de dingen daar rond te organiseren. Als ik dan op maandag te moe ben, kruip ik in de namiddag drie uur in mijn bed. Dat is mogelijk, omdat ik geen kinderen heb. En ik ben bezig met allemaal dingen die ik heel graag doe. Maar ik wil daar ook heel voorzichtig in zijn. Ik heb geleerd om niet te zeggen: wat zitten die

Bedrijven gaan een antwoord moeten vinden op het grote aantal burn-outs. Sven Ornelis

mensen allemaal te klagen dat ze tot hun 67ste moeten werken. Zijn die dan niet gelukkig met hun job? Iedere dag in een fabriek staan, is wel wat anders dan een column schrijven of wat platen draaien. Dus wij moeten in de media toch opletten om andere mensen niet te veroordelen.’ Over veroordelen gesproken, dit jaar was jij één van de boegbeelden van de Rodeneuzendag ten voordele van jongeren met psychische problemen. Ook iets waar niet altijd even veel begrip voor is. ‘Ik vind dat wij allemaal iets moeten terug geven aan

de maatschappij, als je zelf in een positie zit waarbij de dingen makkelijk gaan. Dat zit bij Medialaan, het moederbedrijf van Qmusic, ook in de kernwaarden. Het is makkelijk om te zeggen dat wij een commercieel bedrijf zijn en het wel alleen om de centen zal gaan. Natuurlijk zullen onze aandeelhouders dat belangrijk vinden, maar tegelijkertijd willen wij ook iets doen voor de samenleving. En met ons merk hebben wij de kracht om problemen die onder gesneeuwd raken in de aandacht te brengen, zoals jongeren die kampen met psychische problemen. We hebben veel geld opgehaald waar we heel veel projecten mee konden steunen. Dat is één deel van het verhaal. Maar even belangrijk was het om dit onderwerp bespreekbaar te maken. Kinder- en jeugdpsychiater Peter Adriaenssens, die mee aan de kar trok, vertelde dat jongeren die vroeger niet durfden te praten nu naar instanties gaan en zeggen dat ze met een rodeneuzenprobleem zitten. Ik vind het super dat dat in gang gezet is.’ Was jij je daar voordien van bewust? ‘Wij voelden wel aan dat er steeds meer jongeren met problemen zaten. Trouwens, kijk ook maar naar het aantal burn-outs bij volwassenen. Daar gaan bedrijven een antwoord moeten op vinden. We kunnen het niet meer maken om te zeggen dat die mensen te lui zijn om te werken, want dat klopt niet. Zelf heb ik de balans wel gevonden. Ik probeer ook zoveel mogelijk te genieten van het leven. Dat kan in grote momenten zitten zoals naar een EK-match van de Rode Duivels gaan kijken in Frankrijk. Maar ik geniet ook van de kleine dingen. Gewoon op een terras zitten fantaseren over het leven bij een goede fles wijn. Zalig.’ Hilde Van Malderen

Waar heb je die passie voor koken vandaan? ‘Van mijn moeder en grootmoeder. Mijn grootouders waren van gewone komaf. Dus dat was koken zonder luxe-ingrediënten. Mijn grootmoeder kon van twee keer niets heel lekkere dingen maken. Als kind vond ik het al fantastisch om mee te koken. Mijn mama kan dan weer heel goed taarten bakken. Dat lukt mij niet zo goed. Je hoort wel vaker dat mannen zich liever niet met bakken bezig houden. Bij taarten moet je je aan de regeltjes houden, terwijl ik volledig op gevoel kook.’

Wil je het boek de Would-be Chef 2 van Sven Ornelis winnen? Speel dan mee met onze zomerpuzzel op pagina 15.

 Sven Ornelis: ‘Mijn mama kan heel goed taarten bakken, mij lukt dat niet. Ik kook liever op gevoel.’

Zomerspecial

Visie ¬ vrijdag 29 juli 2016

Boekentips van de redactie

Even donker als de kaft

Dieter

De zomer is de ideale periode om wat meer van het leven te genieten. Dat hoeft niet altijd van iets spectaculairs te zijn. Soms zit het geluk in een klein boekje. Daarom geven onze redacteurs hun leestip voor de zomer. Een terrasje, een lekker drankje en een mooi verhaal, meer heeft een mens soms niet nodig om weg te dromen. We wensen je alvast veel leesplezier.

niet langer Krijtjes pikken het rschijn-

aa t, stelt zich hoogstw Wie aan sta kers denk aar ook M bestuurders voor. lijk ontev reden trein sta kerspit d en stond naar he kr ijtjes trekken op tij es Staken ijtj prentenboek De Kr ket. In het grappige enover teg s hun ongenoegen uiten 12 kleurkrijtje kr ijtje tte wi Teun. Zo klaagt het hun jonge eigenaar wel de zo en nd tgestoken voelt en vi n dat hij zich achter ui ge mo d en dat enkel zij aangew ken kleur oranje als geel Sta es ijtj tekenen. De Kr worden om de zon te en Zilveren Gr iffel 2015 de t werd bekroond me 2016. ry ju gd de Kinder- en Jeu was de winnaar van jes Staken’, iver Jef fers, ‘De Kr ijt Drew Daywalt & Ol pagina’s. De Fontein, 2014 , 40

Evelien

Nele

Liefde met hindernissen De eerste kus. De eerste keer ruzie in de Ikea, over welke glazen het best passen bij de rest van het servies. Het verhaal van Kirsten en Rabih toont een relatie, vanaf de eerste verliefdheid tot de strijd met de dagelijkse sleur, de komst van kinderen en andere onverwachte hindernissen. Mooi aan dit boek is niet alleen het verhaal, maar ook de korte bedenkingen waarin de filosoof ingaat op hoe een relatie werkt en hoe wij vandaag over liefde denken. Onze romantische idealen blijken lang niet altijd te stroken met de werkelijkheid, maar – zo argumenteert de Botton – dat maakt de liefde niet minder waardevol. Filosofisch gezien is een ruzie in de Ikea dus slechts een deel van een veel groter geheel. Al weet ik niet of je door dat besef de volgende keer wél met de juiste glazen naar huis gaat.

Dertien jaar na een snikh ete zomer die volledig uit de hand loopt, keert Eva ter ug naar haar geboor tedorp met een blok ijs in de kof ferbak. Zo staat het op het debuu t van Lize Spit. Ik hou mi j voor een keer str ikt aan die omsch rijv ing. Om te voorkomen dat ik de spann ing ondermijn. Het Smelt is met meer dan 60 000 ver kochte exemplaren, en een ver filming in aantoc ht een hy pe. Ik weet het, met hy pes in de boekenwe reld moet je voorzichtig zijn, maar dit boek heeft mij van mijn sok ken geb lazen. Nog één hoofdstuk en dan ga ik slapen, maak je jezelf wijs. En voor je het weet zit je tien hoofdstu kken verder. Een ideaal vakantieb oek dus. Maar let op, de inhoud is even donker als de kaf t. Lize Spit, ‘Het smelt’, Das Mag Uitgeverij, 2015, 480 pagina’s.

En wat zou gij doen? Vijftien verhalen. Vijftien situaties waarin beslissingen bepalend zijn. Marcel en de cruise met die koppels. Jessica en de nieuwe fiets waarmee ze even te snel gaat. Kathleen en de ontdekking op het toilet. Dolo, gevlucht uit zijn land. Vijftien keer hangt er iets in de lucht. Eenzaamheid. En spanning. Beslissingen dringen zich op, soms verkeerde, soms hoopvolle. Niet elk verhaal is even sterk. Toch zit je er middenin. Door herkenbaarheid, compassie, nieuwsgierigheid. Leest als een trein, ideaal voor het vliegtuig.

Anneleen

Griet Op de Beeck, ‘Gij nu’, Uitgeverij Prometheus, 2016, 288 pagina’s.

De demonen van inspec teur Vansina

In het rustige Kluisbergen wordt een prostituee bru taal ver moord. De Gentse inspecteur Vic tor Vansina, zelf worstele nd met leven en liefde, onderzoekt de moord samen met zijn kleurr ijk e team. Zijn vriend in, een rad iojourn aliste, str ijkt samen met hem neer in haar geboor ted orp om de zaak op te volgen. Marc Peirs is VRT-journali st en werkte in het verleden vaa k voor de radio. En radiomakers weten hoe ze zonder beelden een sfe er kunnen scheppen.

Amélie

Marc Peirs, ‘Het kwalijke geheugen’, Manteau, 2016, 320 pagina’s. - W IN

Alain de Botton, ‘Weg van Liefde’, Atlas Contact, 2016, 240 pagina’s. WIN

Liefde en verraad in een clash tussen Oost en West

looster Moorden in het k der William Bas-

Broe k van november. n 1327, de laatste wee j in het noorden va di ab e nd re va el w n ee t uek m kerv ille bezo isdaden plaats. De zeven duistere m aar doolhof, Italië. Daar vinden bibliotheek, een w ke lij ke an eg to hebben iets te ren van de on . Alle monniken rd eu sm be d oe bl worden met verbergen. ven. De hise van het kloosterle m rit t he t em ad r de strominDeze klassieke tussen verschillen d rij st de d, on gr uitgebreid ge torische achter lieke Kerk , wordt ho at s-K om Ro je vooral aan gen bi nnen de st, maar verwacht ko ge vi ste s al kt zag met Sean schetst. Dat klin an. Voor w ie de film om sr er rd eu sp e een vlot leesbar . is nog spannender Conner y, het boek , Prometheus, 1980 naam van de roos’, Umberto Eco, ‘De 584 pagina’s. Tom

1799, de Zeeuwse klerk Jacob de Zoet vertrekt naar Deshima, een eilandje bij Japan waar een handelspost van de VerLeen enigde Oost-Indische Compagnie (VOC) gevestigd is. Jacob moet de boeken van de VOC controleren op corruptie en dat maakt van hem een ongewenste gast. Wanneer hij ook nog eens verliefd wordt op de Japanse vroedvrouw Orito, dreigt hij zich helemaal in de nesten te werken. Auteur David Mitchell woonde lange tijd in Japan en het land speelt vaak een rol in zijn romans. De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet is een spannende historische roman, die tegelijk inzicht geeft in het mysterieuze land van de rijzende zon. David Mitchell, ‘De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet’, Rainbow, 2016, 622 pagina’s. - WIN

WIN

Wil je deze boeken winnen, speel dan mee met onze zomerpuzzel op pagina 15.

Zomerspecial

Visie ¬ vrijdag 29 juli 2016

Zomer

puzzel

4 5

6 8

15 16

18 19

20 21 24

Horizontaal

1. 3. 6. 9.

Kleur Groen dier en tip om tijd te besparen De lichtstad Afkorting van de organisatie 36 waarvoor Goedele Liekens werkt 10. Vervoer door de lucht 13. Meisjesnaam van Kazou-vrijwilliger in het asielcentrum 14. Jeugddienst van de CM 15. Seizoen 16. Familienaam van auteur van het boek ‘Het Smelt’ 17. Koningin der badsteden 19. Christelijke Mutualiteit 24. De aperitieftip van CM-kok Lien 26. Lidwoord 27. Lidwoord 29. Grote massa zout water 30. Insect dat honing verzamelt 31. Zomers rood fruit 32. Algemeen Christelijk Vakverbond 33. Op zoek gaan naar werk 36. Mexicaans hapje 37. Open schoen 39. Op een bepaalde leeftijd stoppen met werken.

Verticaal 1. Tweedelig badpak 2. Korte vakantie in een stad 4. Medaille die Philip Milanov haalde op het WK atletiek 5. Achtste maand 6. Scherm dat je beschermt tegen de zon 7. Strook zand langs de kust

37 38

8. Discipline die Philip Milanov beoefent 11. Groot muziekfeest 12. Radiozender waar Sven Ornelis gaat werken 18. Familienaam van de auteur van het boek ‘In de naam van de roos’ 20. Verbranden van de huid door de zon 21. Brusselse gemeente waar jongeren in augustus op inleefreis gaan 22. Ouderenvereniging 23. Stad waar Sven Ornelis op reis gaat 24. Drank uit gegist druivensap 25. Kleine rode kever met zwarte stippen 28. Land waar Kok Arnold gaat koken voor Kazou 34. Bevroren water 35. Hemellichaam waar de aarde rond draait 38. Telwoord

WIN EEN BOEK Deze prijzen kan je winnen: • 5x De Would-Be Chef 2 van Sven Ornelis (zie pagina 13) • 5x #levenkanjeleren van Veerle Valaert (zie pagina 6) • 3x De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet van David Mitchell (zie pagina 14) • 3x Weg van de liefde van Alain de Botton (zie pagina 14) • 3x het kwalijke geheugen van Marc Peirs (zie pagina 14)

Wat moet je hier voor doen? Verzamel de letters in de gekleurde vakjes en zoek ons vakantiewoord. Surf voor 31 augustus naar de website www.beweging.net (klik op de banner ‘Visie-wedstrijd). Of stuur een kaartje met het juiste antwoord naar: Visie, wedstrijd zomerpuzzel, Postbus 20, 1031 Brussel. Vermeld er bij welke prijs je graag zou winnen.

Zomerinterview

Visie ¬ vrijdag 29 juli 2016

Goedele Liekens verovert de wereld met haar programma’s

‘Openheid is niet alleen belangrijk in relaties en bij seks’ Goedele Liekens (53) is hot. De Engelse term is op zijn plaats, want sinds vorig jaar geeft ze Britse tieners seksuele opvoeding in het programma ‘Sex in class’. Ze krijgt zo veel lovende kritieken dat de hele wereld haar nu op tv wil. Je bent druk in de weer in Engeland, Nederland en straks misschien ook in Australië. Maakt dat van jou een gelukkige vrouw? ‘Ja, ik ben een gelukkige vrouw op dit moment. Maar het feit dat ik nu professioneel succes heb, is daarin niet de belangrijkste factor. Gezondheid, het familiale en het relationele zijn voor mij zoveel belangrijker. Maar lukt het op professioneel gebied minder goed, dan is het wellicht moeilijker om van die andere zaken te genieten. Een leuke job hebben en succes in wat je doet helpt dus wel.’ Je streeft naar openheid over seks en relaties, waarom? ‘Ik heb gedurende mijn hele carrière gepleit voor openheid en eerlijkheid. Dat is niet alleen belangrijk als het gaat over relaties en seks. Ik ben ervan overtuigd dat ons welzijn zou stijgen, als we allemaal eerlijker zijn en wat meer rekening houden met elkaar. Openheid draagt ook bij tot empathie. We moeten meer luisteren naar elkaar en begrip opbrengen. Dat zal bijdragen tot ons geluk.’

Soms wordt jouw openheid je niet in dank afgenomen. Merk je dat zelf ook? ‘Het valt nogal mee met die negatieve kritiek, hoor. En kritiek op zich raakt me niet zo. Wat me meer raakt is dat op die kritiek dan zo gefocust wordt. Dat zal wel iets typisch Vlaams zijn. We verdragen moeilijk het succes van anderen. Maar weerwerk bieden en tegenstand proberen wegwerken is ook gewoon deel van mijn opdracht. Als ik voor de Verenigde Naties naar Afghanistan of Afrika trek om er te praten over geboorteplanning, worden we natuurlijk niet overal met open armen ontvangen. Die weerstand het hoofd bieden is dan mijn job.’

Tegenstand wegwerken is een deel van mijn opdracht. Goedele Liekens

Sta je anders in het leven door wat je op je reizen voor de Verenigde Naties (UNFPA) hebt gezien? ‘Ik kan het alleszins iedereen aanraden om elders in de wereld ervaringen op te doen. Ik vind het voor mij persoonlijk heel verrijkend. Voor mijn eigen leven, maar ook voor mijn visie op ons leven en onze maat-

schappij. Dat wil dan wel zeggen dat ik me soms erger aan dingen als ik terug in België ben. Dat bepaalde zaken me meer opvallen of storen. Ik zal daar dan opnieuw open over praten, om het onder de aandacht te brengen. Zo vind ik bijvoorbeeld dat we hier nog veel kunnen leren van de OV-kaart in Nederland waarmee je zowel de trein, bus, of tram neemt en zelfs een fiets huurt.’ De nieuwe Londense burgemeester heeft een reclamecampagne verboden die vrouwen het ultieme ‘bikinilijf’ wil opleggen. Opdracht geslaagd? ‘Dat is een goeie beslissing maar het is één klein stapje in een veel groter proces. We hebben nog veel werk. Jongeren krijgen vandaag zoveel informatie over zich heen. We moeten een zwaar tegengewicht bieden en ervoor zorgen dat ze de juiste informatie krijgen. Dat ze weerbaar worden. Ik geloof daarom erg in de voorschriften van de Wereldgezondheidsorganisatie. Zij zeggen bijvoorbeeld dat jongeren al van op jonge leeftijd een goeie seksuele opvoeding moeten krijgen. Want veel van de problemen en vooroordelen die nu bestaan, zijn er uit onwetendheid. Als nu homoseksuele mensen aangevallen worden, is dat omdat veel mensen nog niet weten dat homoseksualiteit geen keuze of ziekte is. Die onwetendheid is er heus niet alleen in derdewereldlanden. Ook in het Westen, ook in België.’ Dan kan je nog wel even doorgaan met je werk. Maar eerst uitblazen? ‘In de media volg je een beetje het pad van de studenten. We werken hard toe naar eind juni. Dan valt het een beetje stil, en vanaf eind augustus beginnen we weer. Deze zomer was er dus even tijd voor vakantie. Maar vanaf eind augustus vind je me opnieuw in Londen.’

Belga

Amélie Janssens

COLOFON

Visie is een tweewekelijks ledenblad, inbegrepen in het lidmaatschap van CM en ACV Voeding en Diensten, ACV-CSC METEA, ACV Bouw - industrie & energie en ACV Transcom • Verantw. Uitg. nat. pag.: Linde De Corte • Hoofdredacteur: Jurgen D’Ours • Redactie beweging.net en ACV: Leen Grevendonck, Amélie Janssens, Hilde Van Malderen, Evelien Van Gerwen, Patrick Wirix, David Vanbellinghen, Karen Zelderloo, Kris Six, Gianni Greco • Redactie CM: Dieter Herregodts (coördinatie), Martine Creve, Eric De Maegd, Thomas Rosseel, Nele Verheye, Anneleen Vermeire • Vormgeving: Bart Gevaert, Rutger Van Parys • Redactie Visie: PB 20, 1031 Brussel, tel. 02 246 31 11 • lezers@visieredactie.be • Druk: Coldset Printing Partners, A.Gossetlaan 30, 1702 Groot-Bijgaarden • Artikels regionale bladzijden (16-19) vallen onder de resp. verantw. uitgevers. •