nieuwjaar op Zurenborg

Op de COgels Osylei

We leven weer nu Covid onder controle is. We leven weer op. Op verscheidene plaatsen in de wijk kwamen mensen bijeen om het glas te heffen op 2023 en om de buurt en de geschiedenis van hun huis beter te leren kennen. Ook op de Cogels Osylei gebeurde dat. Willem PERSOON was erbij. Het was een zonnige zondag met een frisse wind toen méér dan zeventig bewoners elkaar ontmoetten om het nieuwe jaar te vieren in de tuin van Katrien, op nr. 26 aan de Cogels Osylei. Deze lange traditie van zowat vijfentwintig jaar kende daarmee een recordopkomst.

Deze keer hadden DE LAVENDOLES dan ook een bijzonder programma voorbereid. De bewoners kregen een rondgang met stadsgids Alex Elaut die hen een stukje geschiedenis en anekdotes over hun monumentale woningen vertelde. Dat werkte ook wederzijds. De stadsgids vertelde verhalen over hun huizen. De bewoners wisten details die Alex Elaut onbekend waren en verbaasden.

Dames en heren in hun beste pak of casual, het was een bont gezelschap daar in die mooie tuin. En opmerkelijk: we hoorden heel wat lieden met een Nederlandse tongval. Ook dat is een vaststelling. Blijkbaar is hun aantal de jongste jaren toegenomen.

En ja, het mocht weer: na de jaren van de pandemie mochten de bewoners elkaar weer ontmoeten en alle goeds toewensen in dit nieuwe jaar. Net zoals voorheen was het een soort American Party, waarbij iedereen wat meebracht zoals diverse soepen, gerechten allerhande en drankjes. Een houtkorf bracht sfeer en warmte en er werd geklonken op het heden en de toekomst.

Dergelijke nieuwjaarsbijeenkomsten dateren al van een kwart eeuw geleden. Toen kwam het initiatief van wijlen mevrouw Verhelst en kwamen de bewoners samen in haar woning aan de zuidkant van het Rond Punt. Het Rond Punt dat dreigt te verdwijnen waardoor er gevreesd wordt dat de Cogels Osylei een racebaan zal worden.

LAVENDOLES

Toen er omstreeks de eeuwwisseling steeds meer lavendel in de voortuintjes verscheen, kwamen Wim Meewissen van nr.5 en Veerle Rooms, die op nr. 7 woont, op het idee jaarlijks een zomerbarbecue te organiseren. Dat was de start van het jaarlijkse LAVENDELFEEST, het laatste weekend van juni, net voor de vakantie.

Er werden tuiltjes lavendel gemaakt en wat aanvankelijk een beperkte gebeurtenis was op hun beider opritten, groeide uit tot een feestelijke gebeurtenis met Christine van nr. 14 als gastvrouw. Diverse bekende dichters uit de wijk en Groot-Antwerpen brachten gelegenheidsverzen en met de jaren werd dat feest ook nog op andere locaties in de straat gehouden.

Heel bijzonder was de komst van een verjaardagskalender. Aan de basis daarvan lagen Monique Thomaes en Veerle Rooms. Hij bevat o.a. werk van kunstenaars en auteurs uit de straat, de omslag is van fotograaf Herman Selleslaghs.

Daaruit is een heus buurtcomité gegroeid: DE LAVENDOLES, die voortdurend via de sociale media met elkaar in contact staan, met mededelingen en wenken. Zij zijn het ook die de belangen van deze monumentale straat verdedigen tegen al te buitensporige wijzigingen bij de lang verhoopte heraanleg.

i n de TweelingensTr AAT

Elk jaar op een zaterdag in januari staat er wel een tafeltje voor een van de huizen van de Tweelingenstraat, gedekt met lekkere spijzen en bij het begin van het festijn aardig wat volle flessen. Dit jaar stonden de kommen soep, de pizza, de toastjes met tonijn, de cake en het stokbrood met warme Frankfurter worstjes voor de nummers 31 en 33. Van de actieve whatsappgroep in de straat ontbrak er zo goed als niemand. Tieners schraapten net genoeg sneeuw en ijs bij elkaar voor een uurtje winterpret. Toen na een tijdje Josée (83) erbij kwam staan om bij wijze van nachtmuts haar mok met een slok witte wijn te laten vullen steeg door haar gevatte replieken meteen het niveau van de meanderende gesprekken. Jammer dat haar man Hugo (87) in het ziekenhuis lag, hopelijk komt dat gauw goed. En komen volgend jaar de bewoners van de hoge nummers ook een glas drinken?