EDITORIAL
ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΚΑΙ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ: Η ΙΔΑΝΙΚΗ ΣΧΕΣΗ!
Μάνος Βλατάκης Φωτογραφία Εξωφύλλου
Ο συνεργάτης μας Σωκράτης Μέγας κρατώντας στα χέρια του μια όμορφη συναγρίδα!
2
Boat & Fishing
TΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΌ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΒΡΎΧΙΑ ΑΛΙΕΊΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΎΘΕΡΗ ΚΑΤΆΔΥΣΗ
AΡΧΙΣΥΝΤΑΚΗΣ: ΜΆΝΟΣ ΒΛΑΤΆΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ: ΑΡΓΟΥΔΈΛΗΣ ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΑΜΑΞΌΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΎΡΟΣ ΑΡΙΣΤΕΊΔΟΥ ΚΏΣΤΑΣ ΒΑΣΙΛΕΊΟΥ ΓΙΏΡΓΟΣ ΒΕΡΏΝΗΣ ΝΊΚΟΣ ΒΟΥΔΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΌΠΟΥΛΟΣ ΧΡΉΣΤΟΣ ΔΕΡΤΙΛΉΣ ΛΆΜΠΡΟΣ ΚΑΒΒΑΔΊΑΣ ΓΕΡΆΣΙΜΟΣ ΚΑΛΟΚΑΘΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΚΑΡΥΟΦΎΛΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΕΣΟΎΛΗΣ ΊΩΝ ΚΩΤΣΆΚΗΣ ΒΑΓΓΈΛΗΣ ΚΩΣΤΑΝΆΣΙΟΣ ΙΆΣOΝΑΣ ΜΑΔΟΎΡΟΣ ΚΏΣΤΑΣ ΜΑΡΊΝΗΣ ΣΠΎΡΟΣ ΜΈΓΑΣ ΣΩΚΡΆΤΗΣ ΜΠΈΚΑΣ ΑΠΌΣΤΟΛΟΣ ΠΑΠΑΔΆΚΗΣ ΜΆΝΟΣ
ΠΑΥΛΊΔΗΣ ΓΙΏΡΓΟΣ ΠΙΤΙΆΣ ΓΙΆΝΝΗΣ ΡΊΓΓΑΣ ΓΙΆΝΝΗΣ ΣΙΜΆΤΗΣ ΧΡΊΣΤΟΣ ΣΙΜΙΤΣΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΌΠΟΥΛΟΣ ΝΊΚΟΣ ΦΎΤΡΟΣ ΣΤΑΎΡΟΣ ΧΡIΣΤΑΚΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΧΡΊΣΤΗΣ ΓΙΏΡΓΟΣ
108 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Αν το φθινόπωρο ήταν η εποχή που διαδεχόταν το χειμώνα, τότε θα το λάτρευαν όλοι! Έλα όμως που έρχεται μετά το καλοκαίρι και αυτός είναι ένας ουσιαστικός λόγος για να το κοιτούν κάποιοι στραβά και με μισό μάτι! Σταματάει η άδεια και ξεκινά η δουλειά. Οι μέρες μικραίνουν και οι βολτίτσες αραιώνουν. Και ασφαλώς, «κάθε κατεργάρης στο πάγκο του» που έλεγαν και οι παλαιότεροι ημών… Για κάποιους, αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος, μα ασφαλώς, όχι για όλους. Δεν βλέπουν όλοι τη δουλειά ως χώρο βασανιστηρίων. Και αν σε μερικούς τομείς υφίσταται, ο άξιος άνθρωπος δεν χάνεται, θα βρει την άκρη και το χώρο που του ταιριάζει. Προσωπικά, και θεωρώ για όλους τους συνειδητοποιημένους ψαροτουφεκάδες, το φθινόπωρο είναι η καλύτερη εποχή! Δεν είναι σαν την άνοιξη που τα νερά παραμένουν παγωμένα και θολά. Ούτε σαν το χειμώνα που σε τρώνε οι βροχές και τα κρύα. Να μην πω για το καλοκαίρι, που σε λιώνει η ζέστη και ψάχνεις να βρεις «άδειο» κάβο για να βουτήξεις και πλευρά που να «σπάει» το μελτέμι… Το φθινόπωρο έχει όλα τα καλά! Θάλασσα και ατμόσφαιρα στις ιδανικές θερμοκρασίες για να απολαύσεις την κάθε στιγμή, από το φόρεμα της στολής και το στήσιμο του εξοπλισμού, έως και την έξοδό σου, το άλλαγμα, τη διαχείριση των αλιευμάτων και την τακτοποίηση του εξοπλισμού σου. Από πλευράς θηραμάτων, έχουμε την επιστροφή πολλών αξιόλογων ειδών προς τις ρηχότερες ζώνες, σε συνδυασμό με τη σταδιακή μείωση της ανθρώπινης παρουσίας στη θάλασσα και τις ακτές. Οι συννεφιές και τα πρωτοβρόχια δεν κουράζουν, αντιθέτως τα επιθυμήσαμε, ενώ και οι νοτιάδες δεν έχουν φορτώσει ακόμη. Θεωρώ πως το πρώτο μισό του φθινοπώρου, αν εξαιρέσω το πρώτο δεκαήμερο που συνήθως αποτελεί τη συνέχεια του Αυγούστου σε όλα τα κακώς κείμενα, είναι η ιδανικότερη εποχή για ψαροτούφεκο όλων των επιπέδων. Ρηχά ή βαθιά, με ψαχτήρι ή καρτέρι, στα ανοιχτά ή εκεί που σκάει το κύμα, θα δημιουργηθούν ευκαιρίες, θα δοθούν εικόνες και θα αποκτηθούν νέες εμπειρίες. Μα πάνω απ’ όλα, θα γεμίσει η ψυχή μας γαλάζιο! Κι επειδή η συνήθεια είναι κακός φίλος του ανθρώπου, αν δεν δραστηριοποιηθείτε το φθινόπωρο, ο χειμώνας θα σας παροπλίσει τελείως. Μην αφήσετε χώρο στην τεμπελιά, τη βαρεμάρα και τις δικαιολογίες! Αλλιώς, πιάστε μια οθόνη κι έναν καναπέ και συνεχίστε να ταλαιπωρείτε το σώμα και την ψυχή σας. Ευχές για ένα καλό και εποικοδομητικό φθινόπωρο, φίλοι ψαροκυνηγοί!
117
104 104 Ε ΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ | ΟΤΑΝ ΤΑ «ΘΕΛΩ» ΞΕΠΕΡΝΟΥΝ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ! | Αλέξανδρος Αργουδέλης
108 Ε ΙΔΗ ΨΑΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ| ΛΙΤΣΑ: ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΜΑΖΙ ΤΗΣ! | Mιχάλης Σιμιτσάκης
110 Π ΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΕΠΟΧΕΣ | ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ | Γιάννης Καλοκάθης
112 Α ΛΛΟΠΡΟΣΑΛΛΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ | ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟΥ, ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΑΞΙΖΟΥΝ ΝΑ ΤΙΣ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ! | Σωκράτης Μέγας
117 Σ ΤΙΓΜΕΣ | ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΜΑΓΙΑΤΙΚΟ | Θωμάς Μητσιάλου
118 Ε ΞΟΠΛΙΣΜΟΣ | Η ΖΩΝΗ ΜΕΣΗΣ ΚΑΙ ΟΣΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΑΝΩ ΤΗΣ | Μάνος Βλατάκης
122 Ε ξοπλισμός
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΣΤΙΓΜΕΣ
ΟΤΑΝ ΤΑ «ΘΕΛΩ» ΞΕΠΕΡΝΟΥΝ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ! ❱❱ Αλέξανδρος Αργουδέλης 3η Βαθμίδα APNEA ACADEMY - PADI FREEDIVE - Αθλητής Σ.Φ.Υ.Κ. ΓΛΑΥΚΟΥ Φωτογραφίες: Μάνος Βλατάκης, Αλέξανδρος Αργουδέλης
Ε
ίναι φορές που οι μνήμες τσακώνονται πια θα πρωτοπάρει πνοή και θα γίνει πρόταση πάνω σε ένα φύλο χαρτί. Είναι τόσες πολλές, που είναι αδύνατον να χωρέσουν όλες και να δέσουν για να γίνουν ιστορία. Γυρνώντας τους δείχτες του χρόνου πίσω, σε εποχές ξένοιαστες, τότε που το μόνο μας πρόβλημα ήταν πότε θα καταφέρουμε να πάμε θάλασσα,
4
Boat & Fishing
θυμάμαι ένα απόγευμα μετά τη δουλειά το μικρό σε μέγεθος φουσκωτό των νεανικών μας εξορμήσεων, πανέτοιμο, αρόδο, δεμένο σε ρεμέντζο αυτοσχέδιο, να περιμένει καρτερικά κάτω από τον καλοκαιρινό Κυκλαδίτικο ήλιο. Έναν ήλιο με τη δύναμη να ψήσει την πέτρα και να ξεχωρίζει το γαλανό του ουρανού από το μπλε της θάλασσας! Ένα σκάφος
τόσο μικρό σε μήκος, που ακόμα και σήμερα απορώ πως μπόρεσε να χωρέσει τόσο αλάτι, τόσο νερό, τόσες στιγμές μιας ανάσας. Για μια από αυτές θέλω να μιλήσω, η οποία παρ’ όλη την ευτυχή κατάληξη και το γεμάτο το ψυγείο, με δίδαξε πολλά σπουδαία και χρήσιμα πράγματα, κάνοντάς με σοφότερο…
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΤΡΟΠΑΙΟ Η μέρα τέλειωνε και παρ’ όλο που το ψυγείο ήταν ήδη φορτωμένο με «ασήμι» κυκλαδίτικο, δεν ήταν κατά πως φαίνεται αρκετό να μας κάνει να νιώσουμε γεμάτοι. Ψάχναμε το κάτι παραπάνω, αυτό που -δυστυχώς, λανθασμέναπιστεύουμε εμείς οι ψαροκυνηγοί πως θα μας καταξιώσει στο χώρο. Ο μαύρος βασιλιάς που εδώ και κάμποσες εξορμήσεις δεν ήθελε να κοσμήσει το παλιό καταταλαιπωρημένο igloo ψυγείο, δίνοντάς τη χαρά της σύλληψης και λόγο σύναξης γύρω από τραπέζι της παλιοπαρέας. Αυτής που «έσπασε» κάτω από το βάρος των υποχρεώσεων της ζωής, αλλά άφησε ανείπωτες ιστορίες μιας ανάσας για μελλοντικούς χρόνους, τότε που η ωριμότητα θα έχει παντρευτεί την ηλικία! Τελευταία μας επιλογή, ο βορεινός κάβος που από τη μέσα του πλευρά είχε «κατρακυλιστές» πέτρες, συνθέτοντας μια ρηχή ζώνη κίνησης ψαριών, και στη μύτη του, στο πρώτο σκαλοπάτι των 20 και πλέον μέτρων, τον κοσμούσαν διάσπαρτα μονόπετρα λίγο πριν το απότομο γκρέμισμα στο βαθύ μπλε. Οι προσδοκίες μας ήταν μεγαλύτερες από τις δυνατότητές μας για εκείνη την ημέρα, αφού αγνοούσαμε τα βασικά σημάδια της κούρασης που είχαν βαρύνει τις κινήσεις και την απόδοσή μας. Τι να το κάνεις όμως, η νιότη δεν έχει μυαλό και στηρίζεται στη δύναμη σπρωγμένη από το μέγεθος των «θέλω». Εδώ έρχεται η τύχη να διορθώσει τα κακώς κείμενα, δίνοντάς μας ένα πολύ καλό μάθημα που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ! ΣΤΗ ΘΕΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΡΟΦΟΥ Ο βασιλιάς ήταν εκεί, στο θρόνο του, ήρεμος, με τους αυλικούς του να κοσμούν τον περίγυρο, αλλά να μας αφήνουν παγερά αδιάφορους, αφού το ζητούμενο ήταν αυτός και μονάχα αυτός. Ο στόχος «κλείδωσε»! Τα χέρια έφεραν με μία κίνηση τα λάστιχα να κουμπώσουν στη δεύτερη εγκοπή της βέργας. Λίγα λεπτά χαλάρωσης, σπάσιμο μέσης και οι λεπίδες από τα πέδιλα βυθίστηκαν στη γαλανή, σπρώχνοντας το θηρευτή να καλύψει την απόσταση από το θήραμα. Το ψάρι, έχοντας ξαναδεί το «έργο», με ένα σπάσιμο της ουράς και γυρνώντας στο πλάι, χώθηκε σε ένα χαράκι άγνωστο μέχρι τη στιγμή εκείνη. Η βουτιά δεν διακόπηκε και φτάνοντας στην είσοδο του φρυδιού έλεγξα προσεκτικά το εσωτερικό.
ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ
Το ψάρι ήταν καθισμένο στον προθάλαμο, αλλά με το κεφάλι να κοιτά στο εσωτερικό της τρύπας. Σε καμία περίπτωση δεν έδινε καίρια βολή, που θα καθόριζε με μιας το παιχνίδι, αλλά βολή ικανή να σε μπλέξει σε περιπέτειες. Στην επιφάνεια ενημέρωσα το ζευγάρι μου που ήθελε και αυτός να βουτήξει, μήπως το ψάρι είχε αλλάξει θέση. Τον παρότρυνα να μην επιχειρήσει βολή αν το ψάρι ήταν στο ίδιο σημείο και με την ίδια φορά. Αλλά στου κουφού την πόρτα… Μικρότερος σε ηλικία, πήγε σφαίρα κάτω και πάτησε τη σκανδάλη σχεδόν αμέσως! Στα αμέσως επόμενα δεύτερα, σκόνη και θρύψαλα πετάγονταν παντού! Στην ίδια βουτιά, προσπάθησε μάταια να τραβήξει τη βέργα έξω μαζί με το ψάρι, αλλά δεν κατέστη δυνατό. «Θα κατέβω να δευτερώσω», του είπα κοφτά στην επιφάνεια, χωρίς να αφήσω περιθώρια για δεύτερη βλακεία. Με οδηγό το σχοινάκι από την πρώτη βέργα, σκόπευσα λίγο πιο μπροστά, ελπίζοντας σε μια πιο καίρια βολή, που θα μας βοηθούσε να τελειώσουμε τη διαδικασία. Η βολή βρήκε στόχο, αφού ακολούθησε δεύτερο κοπάνημα του ψαριού, το οποίο πέταξε και άλλη άμμο, κάνοντας κυριολεκτικά αόρατο το φρύδι. Οι βουτιές που ακολούθησαν, έγιναν εναλλάξ, προσπαθώντας να τραβήξουμε έξω από το θαλάμι το θήραμα, αλλά δίχως κανένα αποτέλεσμα. Ο χρόνος κύλησε με τη μέρα να τελειώνει, και μαζί της υποχρεωτικά και το ψάρεμα. Οι επιλογές λιγοστές… «Κατεβαίνουμε, κόβουμε τα σχοινιά, παίρνουμε τα όπλα και φεύγουμε» του είπα «αύριο θα έρθουμε να δούμε ξανά την κατάσταση, που θα είμαστε πιο ξεκούραστοι…»
Σωματική κούραση, βάθος, μέγεθος του ψαριού που ερχόταν κόντρα μιας και βγήκε ξαπλωμένο, είναι καταστάσεις που επιβάρυναν την τραβηγμένη σε διάρκεια βουτιά και ξόδεψαν τα εναπομείναντα αποθέματα οξυγόνου με ταχύτερους ρυθμούς.
Ο Βαγγέλης όμως είχε άλλη άποψη! «Δώσε μου μια τελευταία βουτιά και θα τον φέρω επάνω, θα δεις…» Μην έχοντας άλλη επιλογή, τον άφησα να χαλαρώσει. Βλέποντάς τον από την επιφάνεια να γονατίζει στον πυθμένα, να διπλώνει τα δύο σχοινιά από τις βέργες στον καρπό του και με το ελεύθερο χέρι του να σπρώχνει το βυθό τραβώντας έξω τις βέργες, ένιωσα αυτό το κάτι που δεν ξέρεις τι είναι, αλλά που νιώθεις ότι κάτι δεν θα πάει καλά…
Και εκεί που όλα φαίνονταν ότι είχαν τελειώσει, ο Βαγγέλης προσπάθησε να ελευθερωθεί από τα σχοινιά μεγαλώνοντας συγχρόνως το βήμα της πεδιλιάς, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να καλύψει γρηγορότερα την απόσταση που τον χώριζε από την επιφάνεια, ένδειξη πως είχε ξεμείνει από ανάσα. Χωρίς δεύτερη σκέψη, αλλά δίχως εμπειρία και γνώση να αντιμετωπίσω παρόμοιες καταστάσεις, καταδύθηκα, τον πλησίασα από πίσω και πέρασα τα χέρια μου μέσα από τη ζώνη με τα μολύβια του. Μη με ρωτήσετε πώς -ακόμη και σήμερα δεν έχω την απάντηση-, άρχισα να τον τραβάω μαζί μου στην επιφάνεια, με όση δύναμη είχα.
Επιτέλους, το ψάρι ερχόταν έξω και άρχισε να ανεβαίνει μαζί με τον Βαγγέλη, στην ίδια βουτιά!!
Τα επόμενα δεύτερα έμοιαζαν με αιώνες. Στην επιφάνεια τον άκουσα να φωνάζει «πού είσαι Αλέκο», επανειλημμένα και
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
6
Boat & Fishing
δυνατά, δείγμα ότι δεν είχε τον έλεγχο, αφού τον κρατούσα και του είχα βγάλει τη μάσκα! Ειλικρινά, είναι από τις στιγμές που το ψάρι, όσο μεγάλο και να ‘ναι, έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Είναι όμως από τις ιστορίες που δεν θέλω να ξεχάσω και δεν θα ξεχάσω ποτέ. Εμπειρίες που μας κάνουν σοφότερους, αν και εφόσον μας διδάξουν κάτι. Σε εκείνη την εξόρμηση έγιναν πολλά λάθη, που ευτυχώς, σαν από μηχανής θεός, ήρθε η τύχη να δώσει τη λύση, διορθώνοντας τα κακώς κείμενα. Την θάλασσα να την αγαπάτε, να μην την φοβάστε, αλλά προπαντός και πάνω απ’ όλα να την σέβεστε. Κάντε δώρο στον εαυτό σας ένα σχολείο ελεύθερης κατάδυσης, αξίζει και με το παραπάνω τα λεφτά του! Και να μην ξεχνάτε: Κανένα, μα κανένα ψάρι δεν κερδίζει στη ζυγαριά τη ζωή, αυτό το θείο δώρο που μας χαρίστηκε! Καλές αναδύσεις και καλές επιστροφές στα σπίτια μας. BF
Λεωφ. Μαραθώνος 82, Γέρακας 153 44, Τ 210 661 8008 w w w.xtd i vi n g .com
ΕΙΔΗ ΨΑΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ
ΛΙΤΣΑ: ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΜΑΖΙ ΤΗΣ! ❱❱ Mιχάλης Σιμιτσάκης
Υ
πάρχουν ψάρια που όταν καρφώσεις τη βέργα πάνω τους, θεωρείς πως έχεις καταφέρει ένα μεγάλο ποσοστό του τελικού αποτελέσματος, δηλαδή τη σύλληψή τους. Υπάρχουν όμως και άλλα που δεν μπορείς ποτέ να προβλέψεις αν θα καταφέρεις να τα πιάσεις στα χέρια σου, όσο καλή κι αν είναι η βολή σου! Η εκρηκτικότητα μιας μεγάλης συναγρίδας αμέσως μετά τη βολή, όπως και ή δύναμη ενός ενήλικου, μεγάλου μαγιάτικου, είναι χαρακτηριστικά που δεν μπορείς να υποτιμήσεις ποτέ, όταν μάλιστα είχες την εμπειρία αναμέτρησης αρκετές φορές μαζί τους. Επομένως, δεν μπορείς ούτε να προβλέψεις πώς θα καταλήξει μια μάχη με τέτοιους αντιπάλους. Η λίτσα έχει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, με μια διαφορά όμως. Στα ίδια κιλά με ένα καλό μαγιάτικο ή μια συναγρίδα, θα εφαρμόσει ταχύτητα, δύναμη και αστραπιαίες αντιδράσεις σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Το μυώδες κορμί με το υδροδυναμικό σχήμα και η μεγάλη σε μέγεθος ουρά της, θα τεθούν σε μέγιστη ισχύ, ικανή να προσβάλει κάθε αδυναμία του εξοπλισμού ή τους οποιουσδήποτε λάθος χειρισμούς. Και το διαφορετικό με το συγκεκριμένο θηρευτή, είναι πως μπορεί να εμφανιστεί εκεί που τίποτε δεν προμηνύει μια συνάντηση μαζί της! Ναι μεν κάποια σημεία είναι πιθανά και επικυρώνονται στο πέρασμα των χρόνων, όμως δεν είναι ούτε λαυράκι, ούτε σαργός ή ροφός για να μπορείς να έχεις βάσιμες ελπίδες. Η λίτσα είναι βρίσκεται παντού και πουθενά, από τις ρηχές ακτογραμμές, μέχρι τους υφάλους, τα ναυάγια, τις ξέρες και τα πιο απίθανα μέρη. Από πλευράς γεύσης, αν και τα γούστα διαφέρουν, προσωπικά τη θεωρώ πολύ νόστιμη, ειδικά όταν καταναλωθεί φρέσκια.
8
Boat & Fishing
μέχρι και το τέλος Σεπτεμβρίου. Πονηροί μήνες από τέλη Μαρτίου έως τέλη Απριλίου και τα τέλη φθινοπώρου-αρχές χειμώνα. ΔΩΣΤΕ ΠΡΟΣΟΧΗ! Σημάδι πιθανής παρουσίας της στην περιοχή, οι φρενήρεις και συνεχείς αντιδράσεις των μικρόψαρων. Όσο πιο «τρελαμένα», τόσο πιο πιθανή η παρουσία της, που συνήθως είναι είτε μοναχική, είτε κατά δυάδες, αν μιλάμε για μεγάλα ψάρια. Ένα κοπάδι με λίτσες, θεωρούμε πως δεν αποτελεί κανόνα, αλλά εξαίρεση και συνήθως περιλαμβάνει μικρότερα ψάρια. Όμως προσοχή! Η ύπαρξη μιας λίτσας, συνήθως αποκαλύπτει και την ύπαρξη επιπλέον ψαριών του ίδιου είδους στην ίδια περιοχή, καθώς και συγγενικών ειδών. Επομένως, μεγάλη προσοχή στις κινήσεις σας: Να είναι όσο το δυνατόν πιο αθόρυβες, τόσο στην επιφάνεια, όσο και στις φάσεις κατάδυσης – ανάδυσης. Από πλευράς κρυψίματος, δεν είναι το ψάρι που θα χρειαστεί να κρυφτούμε τέλεια στις περισσότερες των περιπτώσεων, γιατί συνήθως βρίσκεται στην περιοχή για να κυνηγήσει και επομένως οι αισθήσεις της είναι μοιρασμένες. Σε ρηχές περιοχές, όπου τα νερά είναι πολύ θολά, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έρθει από πίσω μας, να περάσει ακριβώς από πάνω μας και να μας αιφνιδιάσει. Εκεί η αντίδρασή μας θα πρέπει να είναι ακαριαία, με αμεσότατη βολή.
ΔΥΝΑΤΑ ΟΠΛΑ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΜΟΥΛΙΝΕ Η ατυχία θα είναι να εμφανιστεί μπροστά μας όταν κρατάμε όπλα που δεν έχουν μουλινέ. Εννοείται πως το ίδιο ακάλυπτοι θα είμαστε και στις περιπτώσεις που τα μουλινέ μας δεν δουλεύουν σωστά, δηλαδή μπλοκάρουν, πηδάνε σπείρες και γενικότερα δεν αδειάζουν σωστά το κορδόνι. Το ίδιο άτυχοι θα είμαστε όταν κρατάμε όπλα μικρής ισχύος. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να μην πατήσουμε τη σκανδάλη, όσο σίγουροι κι αν αισθανόμαστε.
Αντίθετα, η προσθήκη των roller και των invert όπλων στην αγορά, βοήθησε σημαντικά να πιαστούν μεγάλες και εντυπωσιακές λίτσες, με βάρος πολύ μεγαλύτερο των 10 -12 κιλών. Και ασφαλώς, πολύ μεγάλο ρόλο θα παίξουν και τα δύο φτεράκια, γιατί λόγω του λεπτού σχήματος και της μεγάλης δύναμης, σχίζεται εύκολα στην πρώτη μεγάλη αντίσταση που θα προβάλουμε, για να αναχαιτίσουμε την προσπάθεια προς τις οδούς διαφυγής της.
Σε ξέρες με πολύ καθαρά νερά επίσης, υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να ανέβει προς την επιφάνεια, και οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο αυξάνονται αν πρόκειται για δύο ή περισσότερα ψάρια. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, αφήνουμε τα ψάρια να πλησιάσουν και επιχειρούμε επιφανειακή βολή. Αν γυροφέρνουν και δεν πλησιάζουν, δεν αφήνουμε το χρόνο να κυλά ώστε να καλύψουν την περιέργειά τους, αλλά κάνουμε ένα ήρεμο πλανάρισμα προσεγγίζοντας τα ψάρια, είτε στα μεσόνερα με αιώρηση, είτε συνεχίζοντας προς το βυθό με καρτέρι. Και ας μην ξεχνάμε: ΠΟΤΕ ΧΩΡΙΣ ΖΕΥΓΑΡΙ, γιατί το ψαροτούφεκο είναι πιο ευχάριστο όταν έχουμε τη σωστή παρέα! BF
Περίοδος που συνήθως θα τη συναντήσουμε, είναι από αρχές Απριλίου www.boatfishing.gr
9
ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΕΠΟΧΕΣ
ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ❱❱ Γιάννης Καλοκάθης
Τ
ι στιγμή που γράφω το παρόν άρθρο, η θάλασσα μόλις έχει ξεκινήσει τη διαδικασία ανάνηψης από το ετήσιο καλοκαιρινό σοκ που παθαίνει κάθε χρόνο! Για εμάς τους Αθηναίους, το φαινόμενο αυτό είναι σίγουρα πιο έντονο και η αποθεραπεία της γαλανής χρειάζεται μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα από άλλες θαλασσινές περιοχές, που απέχουν μεγαλύτερες αποστάσεις από τις μεγαλουπόλεις. Σχεδόν πάντα, στην πρώτη μου φθινοπωρινή εξόρμηση είναι αποδεδειγμένο πως θα συναντήσω κι άλλους ψαροτουφεκάδες, που έκαναν την ίδια επιλογή από πλευράς τόπου. Τα δε σκάφη, τρόπος του λέγειν, είναι ακόμη τόσα πολλά όσα τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στο δρόμο! Με αυτές τις συνθήκες, αν και όταν καταφέρω να βρω την ηρεμία και να κάνω κάποια βουτιά, τα ψάρια θα βρίσκονται στα τάρταρα και το μόνο σίγουρο, θα είναι εντελώς τρελαμένα! Το φθινόπωρο για εμένα και κυρίως έως τις 15 με 20 του Σεπτέμβρη, είναι κάτι σαν τη συνέχεια του καλοκαιριού, με μόνη διαφορά την κάπως πιο μειωμένη παρουσία του κόσμου και τη λιγότερη, σχετικά, ζέστη. Τα νερά κρατούν τις διαύγειες του καλοκαιριού και τα μελτέμια σταδιακά κοπάζουν, κάνοντας τις συνθήκες να μοιάζουν τέλειες. Τα ψάρια με τη σειρά τους, θα ξεκινήσουν δειλά τα ανεβάσματα, και όσο ο μήνας πλησιάζει προς το τέλος του, σε κάποια σημεία μπορεί να φτάσουν σε πολύ ρηχά βάθη, που τα χαρακτηρίζουν μονοψήφια νούμερα. Η ηρεμία της θάλασσας από την ανθρώπινη φασαρία, αλλά και το γεγονός πως όλο τον Αύγουστο δεν μπορούσαν να κυνηγήσουν, τα κάνουν εν μέρει απρόσεκτα και ευάλωτα απέναντι στο υποβρύχιο κυνήγι. Κάθε χρόνο, το καλοκαίρι θα κάνω όλο και λιγότερα ψαρέματα, περιμένοντας τα τέλη του Σεπτέμβρη για να ξαναμπώ
10 Boat & Fishing
στους ρυθμούς μου. Να ξαναβιώσω θαλασσινές στιγμές και συναντήσεις πολυπόθητες. Να δουν και πάλι τα μάτια μου αυτά που μου έλειψαν το καλοκαίρι…
Τα νερά φιλόξενα για το κορμί μου, με κάνουν να αφήσω την επιφάνεια γεμάτος και δυνατός, καλύπτοντας τα μέτρα γρήγορα.
ΣΕ ΕΝΑ ΤΟΠΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΝΑ ΒΟΥΤΗΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΙΟΥΛΗ Επιτέλους! Βρίσκομαι πάνω από αυτόν το μονοκόμματο βράχο που γκρεμίζεται στα 30 μέτρα, σχηματίζοντας ένα πλάτωμα άμμου το οποίο απλώνεται καμιά 10αριάμέτρα και ξαναγκρεμίζεται απότομα στα 45 μέτρα. Είχα περάσει πριν 1,5 μήνα από εδώ, μέσα καλοκαιριού δηλαδή, και ήταν σχεδόν νεκρό όλο το κομμάτι. Τα μόνα ψάρια που είδα, ήταν κάτι μικρά στηράκια, που κι αυτά στη θέα μου, έτρεχαν τρελαμένα προς όλες τις κατευθύνσεις. Απογοητεύτηκα τόσο, που δεύτερη βουτιά δεν είχα κάνει και είχα φύγει με την ψυχολογία μου πολύ πεσμένη, μιας και ο τόπος με έχει συνηθίσει σε πολύ ωραίες στιγμές.
Η πρώτη εικόνα που αντικρίζω, είναι ένα μεγάλο κοπάδι από μικρόψαρα, που βρίσκονται τόσο στριμωγμένα, ώστε δεν μπορώ καλά-καλά να ξεχωρίσω το βράχο. Όταν πλέον η εικόνα είναι ξεκάθαρη, συνειδητοποιώ ότι ο βράχος είναι γεμάτος από μια ομάδα μεγάλων ροφών! Καμιά 10αριάψάρια 5 μέχρι 15 κιλών! Γύρω τους και όσο απλωνόταν το μάτι μου, πρέπει να είχε τόσες πολλές στήρες, που εκτιμώ ότι μπορεί να ήταν και πάνω από 80-100 ψάρια, εκ των οποίων τα περισσότερα ήταν ενήλικα! Το χορό αυτό έκλειναν 3-4 σφυρίδες, με τη μια τουλάχιστον να είναι 10 κιλά!
Ενάμιση μήνα μετά λοιπόν, βρίσκομαι στην ευρύτερη περιοχή, και φυσικά θα κάνω και μια βουτιά στον βράχο. Χαλαρώνω με το μακρύ όπλο στην επιφάνεια, με ανάμεικτα συναισθήματα, μιας και η τελευταία μου εμπειρία εδώ ήταν κυριολεκτικά αποκαρδιωτική.
Όταν ακούμπησα στο βυθό, κατάλαβα ότι το θερμοκλινές είναι ακριβώς στην κορυφή του βράχου, όπου σε συνδυασμό με την ηρεμία την εποχής, δημιούργησαν τις ιδεώδεις συνθήκες για να δημιουργηθεί αυτή η αξέχαστη εικόνα! Όταν τα ψάρια είναι σε τόσο μεγάλες ποσότητες, και οι κινήσεις μας είναι αρμονικές και χαλαρές, μπορούμε να τα πλησιάσουμε πολύ κοντά! Ακόμη και μια
βολή, δεν μπορεί να χαλάσει εύκολα τη στιγμή. Παίρνοντας ένα ψάρι με μια καίρια βολή, ετοιμάστηκα στην επιφάνεια για να επαναλάβω μια ακόμη βουτιά, ώστε να δω κατά πόσο είχε αλλάξει η εικόνα κάτω. Αυτή τη φορά χωρίς όπλο στο χέρι… Καταδύθηκα και έφτασα ήρεμα κάτω, σταματώντας τη βύθισή μου με ένα απαλό άγγιγμα του χεριού στο βυθό. Όλα παρέμεναν το ίδιο ήρεμα, σαν να μην είχε προηγηθεί τίποτε! Αναδύθηκα και πήρα όλη την εικόνα στο μυαλό μου. Σήμερα, σπάνια συναντάς τέτοιες εικόνες και θα πρέπει να φροντίζεις για την διατήρησή τους. Σαφέστατα και ήθελα να πιάσω ένα ακόμη ψάρι στα τόσα πολλά που ήταν κάτω. Όμως όχι, προτιμώ να μείνω με την επιθυμία της αναμονής και να επιστρέψω μετά από καιρό περιμένοντας πως κάποια ψάρια θα έχουν καταφέρει να μείνουν γύρω από το βράχο… Εις το επανιδείν ! BF www.boatfishing.gr
11
ΑΛΛΟΠΡΟΣΑΛΛΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟΥ, ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΑΞΙΖΟΥΝ ΝΑ ΤΙΣ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ! ❱❱ Σωκράτης Μέγας
Έ
χοντας πλέον κλείσει πάνω από 25 χρόνια ενασχόλησης με τη θάλασσα και το υποβρύχιο ψάρεμα, μπορώ να πω ότι έχω δει αρκετά πράγματα να συμβαίνουν. Άλλες φορές νόμισα ότι όσα συνέβησαν ήταν απλά μια σύμπτωση και άλλες όχι.
Πρέπει να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να διαβάζουμε τα σημάδια της θάλασσας για να γίνουμε καλύτεροι και να μην μπλέξουμε σε περιπέτειες. Ένας παλιός καπετάνιος μου είχε πει κάποτε: «Η θάλασσα μπορεί να σου δίνει τα αγαθά της, μπορεί να σε κάνει να νιώθεις όμορφα, μα πάντα θα έχει να παίρνει κάτι από εσένα». Εκείνα τα λόγια με έχουν στιγματίσει και τα θυμάμαι αρκετές φορές, ιδίως όταν κάτι περίεργο μου συμβαίνει. Τότε δεν είχα καταλάβει τι ακριβώς εννοούσε, αλλά με την πάροδο των χρόνων μπορώ να πω ότι άρχισα να συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο αυτά που έκρυβαν τα λόγια του. Θα σας περιγράψω, λοιπόν, κάποιες από τις πιο περίεργες ιστορίες που έχω βιώσει, με διάφορα ψάρια που θα θυμάμαι έντονα για πάντα. ΣΤΗΝ ΑΛΟΝΝΗΣΟ, ΟΤΑΝ ΤΟ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΤΑΝ Αρκετά χρόνια πριν, κάθε Σεπτέμβριο πηγαίναμε για ψάρεμα στην Αλόννησο, όταν ακόμα επιτρεπόταν το υποβρύχιο ψάρεμα εκεί. Τέτοια εποχή ήταν που περνούσαν οι μεγάλοι τόνοι από την περιοχή και πολλές φορές έβλεπα αυτά τα ψάρια, αλλά δίσταζα να κάνω βολή. Ένα
απόγευμα λοιπόν, κάνω ένα καρτέρι σε βάθος περίπου 20 μέτρων, περιμένοντας κάποια συναγρίδα. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα βλέπω μια σιλουέτα να έρχεται αργά από τα βαθιά και να περνάει από πάνω μου. Στην αρχή νόμισα πως επρόκειτο για μεγάλο μαγιάτικο, αλλά μετά κατάλαβα ότι ήταν τόνος. Δεν το σκέφτηκα καθόλου… Σήκωσα το όπλο και του έριξα από κάτω προς τα πάνω. Πράγματι η βέργα τον βρήκε διαγώνια, κάπου στο στομάχι του. Ανέβηκα γρήγορα πάνω και περίμενα το ψάρι να πάρει αρκετό σχοινί από το μουλινέ, αυτό όμως τραβούσε αργά και σταθερά, σαν ένα μεγάλο θήραμα που έφευγε ήσυχο προς τα ανοιχτά. Η πρώτη μου σκέψη εκείνη την ώρα ήταν ότι επρόκειτο για μικρό ψάρι που είχε χτυπηθεί σε καίριο σημείο, οπότε φώναξα τον ξάδελφό μου να με ακολουθήσει με τη βάρκα. Το βάθος ήταν περίπου 40 μέτρα και με 100 μέτρα σχοινί δεν ανησυχούσα ιδιαίτερα. Όσο απίστευτο και αν ακούγεται, σε περίπου 5 λεπτά είχα καταφέρει να ανεβάσω τον τόνο στα 15 περίπου μέτρα! Το κτήνος ανέβαινε
πάνω ανάποδα, δείχνοντας να μην έχει δυνάμεις. Εκείνη την ώρα έπεσε και ο ξάδελφός μου στη θάλασσα με ένα άλλο όπλο και δευτέρωσε το θήραμα. Ανεβαίνοντας στην επιφάνεια μου είπε επί λέξει «Ρε μ… το ψάρι είναι τεράστιο και σχεδόν ψόφιο, απίστευτο!» Όντως, η πρώτη βολή είχε πλήξει την καρδιά του και ερχόταν πάνω με δύο βέργες πλέον στο σώμα του, πάρα πολύ εύκολα. Όταν το έφτασα στην επιφάνεια τότε κατάλαβα το μέγεθός του, το οποίο ξεπερνούσε τα 100 κιλά. Εκεί έκανα το πρώτο λάθος, να προσπαθήσω να το σκοτώσω με το μαχαίρι. Μόλις πήγα να το καρφώσω, έκανε 2-3 τινάγματα και κατέβηκε στα 10 μέτρα. Μην έχοντας καταλάβει το λάθος μου και μέσα στον ενθουσιασμό μου, το ανέβασα πάλι επάνω και προσπάθησα για δεύτερη φορά να καρφώσω το μαχαίρι στο κεφάλι του. Εκεί ήταν που τρελάθηκε και με τεράστια δύναμη και ταχύτητα πήγε προς τα βαθιά, μπλέκοντας τα σχοινάκια μεταξύ τους, τραβώντας εμένα από το πόδι και τον ξάδελφο από το χέρι και κάνοντάς μας μια πατητή μέχρι τα 5 μέτρα!
www.boatfishing.gr
13
ΑΛΛΟΠΡΟΣΑΛΛΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
Ευτυχώς που ξαφνικά κόπηκαν και οι δύο πετονιές και απελευθερωθήκαμε. Μόλις βγήκαμε στην επιφάνεια, επικράτησε μια παγερή σιωπή για λίγα δευτερόλεπτα. Κανένας από τους δυο μας δεν μπορούσε να χωρέσει στο μυαλό του αυτό που πήγε να γίνει! Το ψάρι έμοιαζε τόσο σίγουρο και χωρίς καθόλου δυνάμεις. Ο ανθρώπινος εγκέφαλός μας αδυνατεί να καταλάβει, η θάλασσα όμως όχι! ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ, ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕΡΟΣ… Μετά από ένα χρόνο και κοντά στο ίδιο σημείο, ψαρεύω με ένα φίλο μου πάλι απογευματάκι και ετοιμάζομαι για βουτιά. Σπάω τη μέση και έχω κάνει περίπου 5 μέτρα, όταν περνάει πάλι από κάτω το απόλυτο θήραμα. Έχοντας απωθημένα του παρελθόντος, του ρίχνω χωρίς να σημαδέψω, αλλά η βέργα δεν το διαπερνά. Απλά σταμάτησε στον εγκέφαλό του και το ψάρι στεκόταν νεκρό στα μεσόνερα. Και πάλι για λίγα δευτερόλεπτα το μυαλό μου σταμάτησε. Μοναδική στιγμή! Το ψάρι ζύγιζε 55 κιλά και το πήρα απλά και όμορφα! Ο ΡΟΦΟΣ ΠΟΥ ΣΚΑΛΩΣΕ Ψαρεύω σαργούς με καρτέρι στα 15 περίπου μέτρα, με ένα 100άρι στα χέρια. Τότε οι σαργοί έρχονταν αρκετά εύκολα στις ενέδρες. Καθώς κατεβαίνω, βλέπω ένα μεγάλο ροφό να μπαίνει σε μια τρύπα. Αλλαγή πλάνου και συρτό προς το ψάρι. Φτάνω έξω από την τρύπα, μπαίνω αθόρυβα μέσα και βλέπω το θήραμα να είναι στο τέλος του θαλαμιού και να με κοιτάζει ακίνητο. Χωρίς δεύτερη σκέψη σημαδεύω και το βρίσκω στον εγκέφαλο. Στην ανάδυση λέω στον εαυτό μου: «Είσαι φοβερός, τι έκανες πάλι αγόρι μου…» και διάφορα άλλα τέτοια! Όταν κατεβαίνω να πάρω το ψάρι, έρχομαι αντιμέτωπος με ένα τρελό σκηνικό: Ο ροφός έχει ανοίξει τα σαγόνια του, η κάτω γνάθος βρίσκει σε μια πέτρα και δεν τον αφήνει να βγει. Τι κι αν προσπαθώ στη συνέχεια, τα πράγματα δείχνουν να είναι δύσκολα. «Πού θα πάει» λέω «κάποια στιγμή θα καταφέρω να τον κουνήσω και θα βγει». Παλεύαμε με τον Βαγγέλη για πάνω από 2 ώρες, χωρίς να καταφέρουμε να τον κουνήσουμε καθόλου. Στο τέλος αναγκαστήκαμε και τον αφήσαμε μέσα στο βασίλειο του, νεκρό. Η θάλασσα δεν ήθελε να τον αποχωριστεί… Ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΡΟΦΟΣ Τον ίδιο μήνα στέκομαι ακίνητος στην επιφάνεια και προσπαθώ να χαλαρώσω.
14 Boat & Fishing
Ο τόπος έχει μεγάλα μονόπετρα και στο χέρι μου έχω ένα 90άρι, όταν βλέπω ένα τεράστιο ροφό να μπαίνει σε μια σχισμή. Όλο το σκηνικό με έκανε να σκεφτώ πως δεν θα τον ξαναδώ, αλλά μια βουτιά πάντα τη κάνω, μήπως και… Καταδύομαι, φτάνω στο σημείο, αλλά τίποτα. Πώς ψάχνω λίγο καλύτερα, βλέπω το κεφάλι του λίγο πιο πάνω από εκεί που είχε μπει αρχικά. Γρήγορη βολή στο κεφάλι και επικρατεί
πανικός. Το ψάρι αρχίζει να χτυπιέται μέσα στο θαλάμι και η βέργα δεν το έχει περάσει. Ανοίγω το μουλινέ για να ανέβω πάνω και ξαφνικά δεν νιώθω τίποτα στο σχοινάκι. «Αυτό ήταν» λέω «πάει, πέταξε τη βέργα και ξεψάρισε!» Τα δευτερόλεπτα περνούν βασανιστικά… Προσπαθώ να χαλαρώσω και να κρατήσω την ψυχραιμία μου για να ξαναβουτήξω και σκέφτομαι πως δεν είναι δυνατόν να χάσω και άλλο μεγάλο ροφό μέσα σε λιγότερο από ένα
μήνα. Κατεβαίνω, και τι να δω; Το ψάρι νεκρό μέσα στην τρύπα! Στην προσπάθειά του να μπει στο πιο κάτω θαλάμι, με τη φόρα που είχε, ο ροφός κοντράρισε τη βέργα πάνω στο βράχο, με αποτέλεσμα να μπει πιο βαθιά στο κεφάλι του και να τον πλήξει στον εγκέφαλο. Απίστευτο και όμως αληθινό! Ο βασιλιάς ζύγιζε 19 κιλά! ΒΟΛΗ ΣΤΟ ΑΤΣΑΛΙ Πρόσφατα έχω χτυπήσει μια μεγάλη σφυρίδα σε μια δύσκολη τρύπα και στην επόμενη βουτιά ο Βαγγέλης κατάφερε να την βγάλει έξω από μια άλλη σχισμή. Όμως, το ψάρι δεν ήταν χτυπημένο καλά και ετοιμάστηκα να βουτήξω για να τη δευτερώσω. Καθώς κατέβηκα, είδα το ψάρι να χτυπιέται πολύ δυνατά, πλησίασα γρήγορα, σημάδεψα και έκανα μια σχετικά καλή βολή. Αυτό που είδα στη συνέχεια, δεν μπορούσε να το χωρέσει ο νους μου. Το ψάρι έκανε ένα τίναγμα, πετώντας και τις δύο βέργες από πάνω του, ενώ έμεινα να το κοιτάζω απορημένος καθώς χανόταν! Στην επιφάνεια, μαζεύοντας τις βέργες, τις παρατηρώ καλά: Η δεύτερη βολή μου βρήκε στο φτεράκι τις βέργας που ήταν ήδη επάνω στο ψάρι και το στράβωσε, με αποτέλεσμα να γυρίσει ανάποδα, χωρίς να μπορεί πλέον να συγκρατήσει το ψάρι, ενώ ταυτόχρονα η βέργα δεν μπόρεσε ποτέ να περάσει την σφυρίδα, γιατί βρήκε αντίσταση επάνω στην πρώτη. Απίστευτο και όμως αληθινό… Χιλιάδες φορές να προσπαθήσει να το κάνει κάποιος αυτό, δεν θα τα καταφέρει ποτέ! ΔΥΟ ΛΑΒΡΑΚΙΑ ΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΗ! Χειμώνας και έχω βγει στην παραλία για να ψαρέψω λαβράκια. Ξεκινώ με επιφανειακό καρτέρι, μα για αρκετή ώρα δεν περνά ούτε γύλος. Έχω αρχίσει να βαριέμαι, όταν λίγο πριν βγω από τον κάβο βλέπω ένα μεγάλο λαβράκι να έρχεται μαζί με κάποια άλλα δίπλα και να κάθονται ακριβώς από κάτω μου. Λέω «η θάλασσα σήμερα με θέλει!» Το πρόβλημα είναι ότι από το πολύ κύμα δεν μπορώ να σημαδέψω σωστά και φοβάμαι μήπως αστοχήσω. Στην προσπάθειά μου να πάρω καλύτερη θέση, το μεγάλο λαβράκι με αντιλαμβάνεται και αρχίζει να φεύγει. Με το κύμα να με κουνά έντονα, κάνω μια βολή τις απελπισίας… Κι όμως! Έχω πάρει ένα από τα μικρά λαβράκια στο κεφάλι και το μεγάλο πίσω στην ουρά. Ενάμισι κιλό το μικρό και 4 κιλά το μεγάλο!
ΤΟ ΛΑΒΡΑΚΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ! Μετά από αυτήν την επιτυχία με τη διπλέτα λαβρακιών, αρκετές μέρες αργότερα βρίσκομαι και πάλι στα ρηχά, κάνοντας καρτέρι. Δεν έχω ούτε 10 λεπτά στα ρηχά και εντοπίζω ένα μεγάλο όγκο να με πλησιάζει. Όσο ερχόταν προς τα μένα, όλο και μεγάλωνε. Λέω «κάποια λίτσα είναι, δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο με
τόσο μεγάλο μέγεθος…» Τελικά ήταν ένα λαβράκι το οποίο πρέπει να ξεπερνούσε τα 8 κιλά! Αληθινό κτήνος! Συνέχισε να έρχεται με πολύ αργές κινήσεις… Στο μυαλό μου ήδη άρχισα να σκέφτομαι τη στιγμή που θα έβγαζα φωτογραφίες με το τρόπαιο. Πλησίασε περίπου στο 1,5 μέτρο από τη βέργα… Ήταν η στιγμή που έπρεπε να πατήσω τη σκανδάλη, όταν ένα ελαφρύ κυματάκι ήρθε και… ΜΠΑΜ! Κοίταξα το ψάρι το οποίο είχε έρθει από τα πλάγια στο ένα μέτρο από μένα, και www.boatfishing.gr
15
ΑΛΛΟΠΡΟΣΑΛΛΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ μη βλέποντας τη βέργα πουθενά επάνω του, είπα «πάει, το ξετρύπησα πέρα ως πέρα!» Τα δευτερόλεπτα κύλησαν αργά, όταν παρατήρησα μια μικρή γρατσουνιά στο πάνω μέρος της ράχης και συνειδητοποίησα ότι αστόχησα.«Δεν γίνεται» είπα από μέσα μου «δεν μπορεί να συμβαίνει αλήθεια!»Κι όμως, εκείνο το κτήνος, όπως ήρθε, έτσι κι έφυγε, παίρνοντας και την ψυχή μου μαζί του. Ακόμα το σκέφτομαι τα βράδια... ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΛΟΙΠΟΝ Η ΘΑΛΑΣΣΑ… Πόσες φορές αστόχησα ή δεν έριξα καν σε μεγάλες συναγρίδες! Πόσες φορές πήρα εύκολα ψάρια, που με ένα απότομο ξέσπασμα η βέργα τα βρήκε στον εγκέφαλο! Άλλες πάλι τις βρήκα βραχωμένες, να κάθονται ακίνητες μέσα σε μια απλή σχισμή, πράγμα σπάνιο για συναγρίδα. Πόσες φορές η βέργα δεν πρόλαβε τη μεγάλη σφυρίδα! Άλλες τόσες χάθηκαν μέσα στη θολούρα, βλέποντάς τες μόνο όταν έφτανα με συρτό αρκετά κοντά τους. Άλλες τις πήρα εύκολα στο θαλάμι και κάποιες άνετα από έξω. Πόσες φορές είχα
σίγουρο το μεγάλο μαγιάτικο και άλλες πόσες όχι… Αλήθεια, μπορώ να φέρω αρκετές σκηνές στο μυαλό μου με ψάρια, γράφοντας ασταμάτητα! Πόσες φορές η θάλασσα μάς έχει πάρει πράγματα! Από τα πιο απλά υλικά αγαθά έως και πιο σημαντικά. Θυμάμαι, βγάζοντας το ρολόι μου, ένα κύμα χτύπησε τη βάρκα και αυτό πήγε στο βυθό της. Βγαίνοντας από το σκάφος σε μια παραλία, είχα ξεχάσει το κινητό μου στην τσέπη και αυτό πολύ απλά… πνίγηκε! Σε ένα μεσοπέλαγο κομμάτι, ξέσυρε η άγκυρα και το σκάφος έφυγε ακυβέρνητο. Αν δεν το βλέπαμεέγκαιρα, ποιος ξέρει τι θα γινόταν… Άλλες πάλι, με μια κακοκαιρία έτυχε και τα σκάφη βούλιαξαν μέσα στο λιμάνι. Βγάζοντας μια φορά το gpsαπό τη θήκη, ένα κούνημα της βάρκας στον καιρό και αυτό έφυγε για πάντα από τα χέρια μου, με όλα τα πολύτιμα στίγματα που για καιρό μάζευα! Δεν θα ξεχάσω μια πάρα πολύ καλή ψαριά που είχα κάνει με Βαγγέλη σε κολυμπητό ψάρεμα.
Φτάνοντας στην παραλία και τραβώντας τη σημαδούρα, τα ψάρια έλειπαν, μαζί με την ψαροβελόνα! Πόσες φορές δεν ακούσαμε για κάποιο φίλο, γνωστό ή άγνωστο, που έχασε τη ζωή του κάνοντας το αγαπημένο του χόμπι. Άλλοι πάλι απλά κολυμπούσαν, και ξαφνικά κάτι έγινε και χάθηκαν… Πόσοι Καλύμνιοι ψαράδες δεν έχουν χαθεί ή έχουν αποκτήσει προβλήματα υγείας, κάνοντας απλά τη δουλειά τους. Το υποβρύχιο ψάρεμα και γενικά η ενασχόληση με τη θάλασσα, κρύβουν πάντα αρκετούς κινδύνους, οι οποίοι έρχονται από εκεί που δεν το περιμένεις. Αν πεις ότι είσαι σίγουρος και ξέρεις τι κάνεις, τότε είναι που έχεις κάνει το μεγάλο λάθος. Η θάλασσα δεν είναι ποτέ προβλέψιμη και αρκετές φορές δεν συγχωρεί! Στα τόσα χρόνια ενασχόλησης με το άθλημα, έχω μάθει πλέον να διαβάζω τα σημάδια, και όταν δεν νιώθω καλά ή κάτι με χαλάει, δεν το ζορίζω και αποχωρώ, γιατί μόνο περισσότερα προβλήματα μπορεί να δημιουργηθούν. ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ; Κλείνοντας, δεν έχω καταλάβει ακόμα αν εμείς κάνουμε κάποιο λάθος σε όλα αυτά. Αν εμείς είμαστε η αιτία που μας συμβαίνουν κάποια τυχερά πράγματα ή κάτι άλλο ευθύνεται γι’ αυτά. Σίγουρα έχουμε το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης σε όλα αυτά, απλά κάποιες φορές έρχονται να παίξουν το ρόλο τους και άλλοι παράγοντες που ίσως δεν τους έχουμε υπολογίσει σωστά. Πάντα μετά από ένα περίεργο περιστατικό κάθομαι και σκέφτομαι «Φταίω εγώ; Ήταν η στιγμή; Η τύχη; Η θάλασσα;» Το απίστευτο αυτό κυνήγι συναισθημάτων, είναι που την κάνει τόσο μαγική και απρόβλεπτη! Αυτή η αλλαγή συναισθημάτων, που μπορεί όλη μέρα να μην έχουμε πάρει κάποιο ψάρι και την τελευταία στιγμή να έρχεται ένα θήραμα τρόπαιο! Σε λίγα δευτερόλεπτα όλα μπορεί να αλλάξουν από το καλό στο χειρότερο και αντίστροφα. Γι’ αυτήν τη μια και μοναδική στιγμή γίνονται όλα, αυτή είναι που μένει στο μυαλό! Άλλες φορές είναι καλή και άλλες άσχημη. Έτσι είναι η θάλασσα… Όλη μας η ζωή είναι στιγμές και αναμνήσεις! Καλές αναδύσεις σε όλους και να προσέχετε! BF
16 Boat & Fishing
ΣΤΙΓΜΕΣ
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΜΑΓΙΑΤΙΚΟ ΕΝΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΤΟΥ ΙΟΥΝΗ… ❱❱ Θωμάς Μητσιάλου
Ε
ίναι Σάββατο 11 Ιουνίου. Η καταιγίδα Genesis έχει φέρει ανακατωσούρα στη θάλασσα και από την πρώτη μέρα του μήνα στο μυαλό μου επικρατεί η εικόνα ενός μεγάλου ψαριού στη βέργα μου. Τελειώνω τη δουλειά στις 16:00 και έχω ήδη έτοιμα τα πράγματα στο αμάξι. Αποφασίζω να πάω σε έναν κάβο που εκείνη τη μέρα τον χτυπούσαν τα κύματα από ένα εξάρι βοριά.
Με πολύ δυσκολία μπαίνω στο νερό από μια γλίστρα -μεγάλη η χάρη τηςπου βρισκόταν στη συγκεκριμένη περιοχή και κατευθείαν πιάνω στα χέρια μου το μεγάλο όπλο, με σκοπό ένα μεγάλο ψάρι. Έπειτα από ένα κουραστικό κολύμπι κόντρα στο δυνατό βοριά, φτάνω επιτέλους στον κάβο. Βλέπω το ψιλό ανήσυχο να ανεβαίνει προς τον αφρό και καταλαβαίνω πως βρίσκομαι τη σωστή ώρα, στο σωστό σημείο. Γυρίζω το βλέμμα μου προς τη στεριά και χαλαρώνω για αρκετή ώρα. Αδειάζω, κυριολεκτικά, το μυαλό μου και το μόνο που σκέφτομαι είναι η ηρεμία του βυθού. Χωρίς να χαλάσω την ηρεμία που εδραίωσα επάνω στη ψυχή και το σώμα μου, ανοίγω λίγο την απόσταση από την ακτή με αργές πεδιλιές. Η ματιά μου συναντά το σκούρο όγκο που προβάλει και εστιάζει στο ρηχό του κεφάλι, από το οποίο θα ξεκινήσω την πρώτη μου βουτιά για ζέσταμα. Ο ήχος του αέρα που ξεχύνεται από τον αναπνευστήρα στην εκπνοή μου, μπερδεύεται με το σφύριγμα του βοριά… Σε λίγο το σώμα μου ξεκινά το ταξίδι γλιστρώντας απαλά προς τα κάτω, έχοντας αφήσει ήχους, κύμα και αέρα, όλα στον επάνω κόσμο. Ακουμπώ απαλά στο βράχο και το ψιλό έρχεται και συρρικνώνεται από πάνω μου. Με την άκρη του ματιού μου, περιμένω τα κοπάδια των μικρόψαρων να σπάσουν, αλλά τίποτα… ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΚΑΒΟΥ, ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΑ ΣΗΚΩΜΑΤΑ ΑΧΝΟΦΑΙΝΟΝΤΑΙ Μετά από 4 καρτέρια στα ρηχά, αποφασίζω να βαθύνω. Μετά κινούμαι λίγο πιο ανοιχτά από την άκρη του κάβου, και ξέρω πως εκεί, λίγο πιο βαθιά, κάνει ωραία κεφάλια, με τόπους που μπορούν να απορροφήσουν τελείως τη φιγούρα μου, καταπίνοντάς την κυριολεκτικά μέσα στις σκιές των βράχων και του φωτός που χαμηλώνει όσο ο ήλιος πλησιάζει προς τη δύση του.
Ρουφάω άπληστα τον πελαγίσιο αέρα, γεμίζω τα πνευμόνια μου και ξεκινάω ακόμη μια βύθιση στο όνειρο. Φτάνω κάτω και προκαλώ με λίγο λαρυγγισμό τα πλάσματα του νερού. Αν με ακούν, θα πλησιάσουν. Βλέπω τη μεγάλη σκιά να μπαίνει από δεξιά μου. Μένω ακίνητος και δημιουργώ ακόμη ένα ήχο. Με ακούει, στρίβει και με το βλέμμα του ψάχνει να με βρει, καθώς πλησιάζει επιθετικά με αγριεμένο μάτι! Σηκώνω αργά το όπλο, μέχρι που η ευθεία του συναντά το σώμα του ψαριού, και έχοντας στοχεύσει συνειδητά, πατάω γλυκά τη σκανδάλη. Η βέργα πλήττει τον πελαγίσιο θηρευτή εκεί ακριβώς που θέλω! Αναδύομαι με ανοιχτό μουλινέ που αδειάζει το τυλιγμένο κορδόνι γουργουρίζοντας χαρακτηριστικά, ενώ στο πρόσωπό μου σχηματίζεται ήδη ένα πρώτο χαμόγελο πληρότητας και ευτυχίας. Στην επιφάνεια ξεκινούν τα τραβήγματα. Κάπου τα αφήνω να με παρασέρνουν, κάπου τα κοντράρω για να το κουράσω και οι σκηνές επαναλαμβάνονται. Μαζεύω και αφήνω, χωρίς την αίσθηση του χρόνου. Υπάρχω μόνο εγώ και στην άλλη άκρη του νήματος αυτό! Η δύναμή του εξασθενεί όσο η ώρα περνά. Το νιώθω, έρχεται ολοένα και πιο εύκολα στις χεριές μου. Σε λίγο το ακουμπώ και πριν η λεπίδα προλάβει να λάμψει στις πλάγιες ακτίνες που προσπερνούν την ταραγμένη επιφάνεια, θα χαθεί διεισδύοντας και γράφοντας το τέλος. Κρατώ στα χέρια μου το πρώτο μου μαγιάτικο, μεγάλο και δυνατό όπως αυτά που ονειρευόμουν ότι κάποια μέρα θα πιάσω! Κολυμπάμε μαζί προς τα έξω. Δεν κοίταξα ποτέ προς το βυθό μέχρι που τα πόδια μου πάτησαν στη γλίστρα, γιατί δεν με ενδιέφερε τίποτε άλλο. Κοιτούσα συνεχώς το ψάρι μου, ένα άξιο κυνηγό, που μαζί μου ήταν το τελευταίο ταξίδι του, ενώ για μένα, το πρώτο… BF
www.boatfishing.gr
17
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Η ΖΩΝΗ ΜΕΣΗΣ ΚΑΙ ΟΣΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΑΝΩ ΤΗΣ ❱❱ Επιμέλεια κειμένου: Μάνος Βλατάκης Διευθυντής Άπνοια with Yoga https://www.facebook.com/ApnoiaYoga/
Π
άντα πίστευα ότι η τελειότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την απλότητα. Γι’ αυτό και ποτέ δεν μου άρεσαν τα πολύπλοκα, σε όποιο κόσμο κι αν ανήκαν. Θεωρούσα, και παραμένω πιστός στην ιδέα, ότι τόσο ο υλικός, όσο και ο ψυχικός μας κόσμος, θα πρέπει να
καθορίζεται με γραμμές απλοϊκότητας και σαφήνειας. Κάπως έτσι φροντίζω και τον εξοπλισμό μου, και όσο περνούν τα χρόνια, προσπαθώ να αφαιρώ από το σύνολό του όσα δεν μου είναι απαραίτητα,
καθορίζοντας τις κινήσεις μου με πιο αυστηρά κριτήρια. Κάπως έτσι καταργήθηκε ο γάντζος, ο ξεβραχωτής βέργας, τα τρία όπλα στη σημαδούρα και πολλά άλλα που με «βάραιναν» και που η παρουσία τους τελικά με κρατούσε δέσμιο σε κάποιες πιθανές κινήσεις. Όταν δεν έχεις γάντζο, δεν θα ρίξεις σε ένα βραχωμένο ψάρι. Θα το αφήσεις στην ησυχία του και θα πας παρακάτω, να κερδίσεις πολύ περισσότερες εικόνες από αυτές που θα βίωνες ξανά και ξανά μπροστά στην τρύπα ενός ροφούν μέχρι να καταφέρεις να τον σύρεις έξω από το σπίτι του χιλιογρατζουνισμένο και τρυπημένο σε διάφορα σημεία. Τα πάντα είναι επιλογές. Ας τις αφήσουμε όμως λίγο στην άκρη και ας δούμε πως θα πρέπει να είναι μια ζώνη βαρών μέσης, από πλευράς χρηστικότητας!
18 Boat & Fishing
ΥΛΙΚΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ Η ζώνη βαρών μέσης θα πρέπει να είναι κατασκευασμένη από ελαστικό υλικό. Ξεκινάμε με αυτό ως βασικό στοιχείο, διότι αφορά αφενός τη λειτουργικότητα μιας ζώνης μέσης, αφετέρου αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα για την ασφάλειά μας. Πιο αναλυτικά, η ζώνη μέσης θα πρέπει να αγκαλιάζει σωστά το σώμα (τοποθετημένη στο ύψος των γοφών) και να παραμένει εκεί μέχρι το τέλος του ψαρέματος, μετά από πολλές καταδύσεις και αναδύσεις. Επομένως, μια ζώνη μέσης που ο ιμάντας της δεν είναι ελαστικός, δεν θα ασκεί συνεχόμενη τάση, με αποτέλεσμα να μετακινηθεί προς το ύψος της κοιλιάς, αλλά και να περιστραφεί. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η πόρπη δεν βρίσκεται στο σημείο που την τοποθετήσαμε εξαρχής, και αν χρειαστεί να κάνουμε εγκατάλειψη, δεν θα βρίσκουμε την πόρπη για να την απασφαλίσουμε σε μια κρίσιμη στιγμή. Άρα, ο ελαστικός ιμάντας ζώνης είναι μονόδρομος. Όσο για την πόρπη, επιλέγουμε πάντα κάποια που να απασφαλίζει ακαριαία. Ένας καλός τύπος είναι και η πόρπη Μασσαλίας,η οποία αφενός απελευθερώνει χωρίς εμπλοκές, ταυτόχρονα όμως δεν επιτρέπει την περίπτωση να ανοίξει παρά τη θέλησή μας, γεγονός που μπορεί να συμβεί σε άλλους τύπους πόρπης, όταν αυτές έρθουν σε επαφή με κάποιο αντικείμενο που θα ασκήσει τάση ανοίγματος.
Με ένα ελαστικό ιμάντα και μια πόρπη, κατά προτίμηση Μασσαλίας, έχουμε έτοιμη τη ζώνη για να βάλουμε επάνω της ό,τι μας χρειάζεται. ΜΟΛΥΒΙΑ Ζ ΏΝΗΣ Καταρχήν, θα απορρίψουμε τα δίκιλα μολύβια και θα επιλέξουμε μονόκιλα και μισόκιλα. Τα δίκιλα δεν μοιράζονται σωστά και ασκούν μεγαλύτερο βάρος ανά επιφάνεια. Αντιθέτως, τα μονόκιλα μοιράζονται καλύτερα. Ο συνολικός αριθμός και το τελικό βάρος που θα επιλέξουμε, έχει να κάνει με αρκετούς παράγοντες. Ο πιο σημαντικός αφορά στο επιχειρησιακό μας βάθος σε σχέση με το πάχος της στολής. Αν για παράδειγμα, το ψάρεμά μας διεξαχθεί γύρω στα 10 μέτρα, τότε θα πρέπει να βάλουμε τόσα κιλά, ώστε στα 10 μέτρα να είμαστε ελαφρά αρνητικοί σε πλευστότητα και η παραμονή μας σε αυτή τη ζώνη βάθους να γίνεται με άνεση. Ωστόσο, το ψαρευτικό βάθος πολλές φορές καθορίζεται και από το θήραμα, αλλά και από την εικόνα του βυθού. Έτσι, κάποιες φορές θα δελεαστούμε και θα κινηθούμε λίγο βαθύτερα, γεγονός που σημαίνει πως θα πρέπει να αφαιρέσουμε βάρος, ώστε η ανάδυση να γίνεται με θετική πλευστότητα στα τελευταία 2/3 του βάθους. Ή θα χρειαστεί να μετακινηθούμε ρηχότερα και θα πρέπει να προσθέσουμε βάρος. Αυτή τη γρήγορη αλλαγή μολυβιών, την πετυχαίνουμε με τα λεγόμενα «γρήγορα» μολύβια,
τα οποία στην εμπορική ονομασία τους λέγονται «αποσπώμενα». Όταν επιλέγουμε να κάνουμε κάποια βουτιά βαθύτερα, αφαιρούμε αποσπώμενα και τα κρεμάμε στη σημαδούρα. Αν ψαρέψουμε ρηχότερα, έχουμε 1 με 2 αποσπώμενα στη σημαδούρα και αναλόγως προσθέτουμε. Επομένως, εκτός από τα μονόκιλα που περνιούνται στη ζώνη, έχουμε και 1 με 2 αποσπώμενα για να μπορούμε να αλλάζουμε γρήγορα το συνολικό βάρος. Πολύ χρήσιμα θα φανούν και τα μισόκιλα μολύβια ζώνης, ώστε να προσεγγίζουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια την πλευστότητα μας. Τα μισόκιλα μολύβια σε καμία περίπτωση δεν είναι πλεονασμός και θα πρέπει να περιλαμβάνονται στον εξοπλισμό μας. ΜΑΧΑΙΡΙ ΖΩΝΗΣ Εφόσον έχουμε υπολογίσει το τελικό βάρος, θα προσθέσουμε ένα μαχαίρι ζώνης, με κύριο στόχο την ευθανασία των ψαριών. Το μαχαίρι τοποθετείται πάντα από την πλευρά του χεριού που γράφουμε. Ένα απλό μαχαίρι με μήκος λεπίδας 8 εκατοστών και απλό σύστημα απασφάλισης, είναι μια χαρά. Στο συγκεκριμένο μαχαίρι, να αποφύγετε να είναι πολύ λεπτή η λάμα, γιατί στην ευθανασία ενός μεγάλου ψαριού μπορεί να σπάσει. Προτιμήστε να είναι μυτερό, η λεπίδα να έχει λίγο «ψωμί» σε πάχος και να μη λυγίζει εύκολα. Η θέση του είναι στο πλάι του σώματος και όχι μπροστά προς την κοιλιά ή πίσω προς τη μέση μας. www.boatfishing.gr
19
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
ΜΟΛΥΒΙ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΜΕ ΚΟΡΔΟΝΙ ΑΝΕΜΗΣ Η έλξη της σημαδούρας μας γίνεται μέσω κορδονιού τυλιγμένου επάνω στη λεγόμενη «ανέμη» και από εκεί διαχειριζόμαστε χωρίς μπερδέματα το ελεύθερο μήκος που θεωρούμε ως ιδανικό κάθε φορά για μήκος ρυμούλκησής της. Η άκρη του συνδέεται με το μολύβι που βρίσκεται στην πλάτη μας, ακριβώς στο μέσον. Η σύνδεση γίνεται μέσω ενός κλιπ που είναι δεμένο επάνω στην άκρη του σκοινιού της ανέμης. Το κλιπ πιάνει επάνω στο κεντρικό μολύβι, το οποίο είναι συγκεκριμένο και διαθέτει κρίκο. Με την αγορά ενός τέτοιου μολυβιού, θεωρώ πως πλέον έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε για μια απλή και χρηστική ζώνη μέσης βαρών και μένει μόνο η σωστή κατανομή τους επάνω στη ζώνη. ΠΟΛΛΟΙ ΤΥΠΟΙ ΜΟΛΥΒΙΩΝ Στην αγορά θα βρείτε πάρα πολλούς τύπους μονόκιλων, και κυρίως, ψαροτουφεκάδικων μολυβιών. Υπάρχουν με πλαστικοποιημένη επικάλυψη, παραλλαγής, με διάφορα ενσωματωμένα
20 Boat & Fishing
αξεσουάρ επάνω τους κλπ. Νομίζω πως θα πρέπει να ξεκινάμε με απλά πράγματα και στη συνέχεια να εμπλουτίζουμε με βάση τις ανάγκες μας. Μη βάζετε επάνω στη ζώνη σας ένα κάρο μπιχλιμπίδια με το σκεπτικό ότι ίσως σας χρειαστούν. Καλύτερα να τα τοποθετήσετε στη σημαδούρα σας. Όσο λιγότερα επάνω σας, τόσο το καλύτερο!
να «κολυμπάνε». Το ίδιο πάχος, θα πρέπει να επιτρέπει στα γρήγορα μολύβια να «κρατηθούν» επάνω στη ζώνη, χωρίς τον κίνδυνο να πέσουν και να τα χάσουμε, επειδή το πάχος είναι πολύ λεπτό. Όλα αυτά πρέπει να συνυπολογιστούν.
Ο ΒΑΘΜΟΣ ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΧΟΣ
Από τη στιγμή που θα κλείσουμε τη ζώνη επάνω μας, πάντα τοποθετημένη στο ύψος των γοφών, απομένει ένα κομμάτι της ελεύθερο. Το μήκος του δεν θα πρέπει να είναι μεγάλο και να κρέμεται πχ. μέχρι τα γόνατά μας.
Όταν περιγράφω πως η ζώνη πρέπει να είναι ελαστική, ασφαλώς δεν εννοώ την περίπτωση που η ζώνη χρειάζεται πολύ μεγάλη τάση για να ανοίξει 2 με 3 εκατοστά. Αυτός ο βαθμός ελαστικότητας είναι πολύ μικρός και για να πετύχουμε το αποτέλεσμα θα πρέπει να σφίξουμε πολύ, δημιουργώντας μεγάλο πρόβλημα στη «χαμηλή» αναπνευστική μας κίνηση. Επίσης, το πάχος της ζώνης, που εν μέρει καθορίζει και ένα μέρος του βαθμού ελαστικότητας, σε σχέση πάντα με το υλικό, θα πρέπει να είναι κατάλληλο, ώστε να μπορούν να περάσουν τα μολύβια στη ζώνη χωρίς μεγάλη δυσκολία, χωρίς όμως
ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΜΑΤΙ ΤΗΣ Ζ ΏΝΗΣ
Φανταστείτε πως αν χρειαστεί να λύσουμε τη ζώνη μας, το ελεύθερο αυτό τμήμα θα πρέπει να περάσει γρήγορα μέσα από την πόρπη, για να απελευθερώσουμε τη ζώνη. Στον αντίποδα, δεν θα πρέπει να είναι μικρό, ώστε αν το αναζητήσουμε με το χέρι μας, να μην μπορούμε να το εντοπίσουμε και να το πιάσουμε αμέσως. Θεωρώ πως 30 εκατοστά είναι ένα καλό μήκος για να μπορούμε να διαχειριστούμε τα πάντα.
ΔΥΟ ΖΩΝΕΣ ΓΙΑ ΧΕΙΜΩΝΑ – ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ; Αν και θα θεωρηθεί υπερβολή, ωστόσο σας θυμίζω τις μεγάλες διαφορές πάχους που μπορεί να υφίστανται μεταξύ καλοκαιρινής και χειμωνιάτικης στολής. Μια χειμωνιάτικη στολή μπορεί να φτάνει ακόμα και το τριπλάσιο πάχος της καλοκαιρινής. Αυτό σημαίνει πως στη μία περίπτωση τρία κιλά είναι υπέρ αρκετά, ενώ στην άλλη τριπλάσιο και πλέον βάρος μπορεί να είναι απαραίτητο. Επομένως, σε μια ζώνη που θα τοποθετήσουμε 9+ κιλά, ο ιμάντας θα πρέπει να έχει κάποιο πάχος για να μπορεί να διαχειριστεί το μεγάλο βάρος και να «στέκεται», χωρίς να κρεμάει. Το καλοκαίρι, μια πιο λεπτή ζώνη με σωστά μοιρασμένα μισόκιλα, τα οποία θα ασκούν επάνω της και μικρότερη τάση ανά επιφάνεια, θα ανταποκριθεί πλήρως, χωρίς λειτουργικά προβλήματα. Αν κάποιος μπορεί να έχει δύο ζώνες, επίσης δεν θα θεωρηθεί υπερβολή. ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ Όλες οι ζώνες διαβρώνονται και φθείρονται σε βάθος χρόνου. Αυτό που χρειάζονται κάθε φορά μετά τη βουτιά, είναι καλό πλύσιμο με γλυκό νερό, ή ιδανικά, τοποθέτηση εντός δοχείου με γλυκό και χλιαρό νερό. Το τέλειο θα ήταν να αφαιρούμε τα πάντα από πάνω της πριν το ξέπλυμα, αυτό όμως συνεπάγεται ξεμοντάρισμα και μοντάρισμα κάθε φορά μετά τη βουτιά και πριν την επόμενη. Δεν νομίζω να το κάνουν πολλοί. Όμως, αν έχουμε δύο ζώνες, τότε λόγω της έλευσης του χειμώνα, θα πρέπει οπωσδήποτε να αφαιρέσουμε τα πάντα πάνω από την καλοκαιρινή ζώνη πριν την αποθηκεύσουμε, να τη βυθίσουμε για αρκετή ώρα σε χλιαρό γλυκό νερό, να στεγνώσουμε σε σκιά πολύ καλά κάθε σημείο και να αποθηκεύσουμε χωρίς να την τυλίξουμε σφιχτά, ιδανικά σε στεγανό σακουλάκι. Κάπου εδώ, σε αποχαιρετώ φίλε αναγνώστη. Κι όπως κάθε φορά, κλείνοντας, σου θυμίζω! Πρόσεχε τον εαυτό σου, τις θάλασσές μας και τα ψάρια τους και ίσως να τα ξαναπούμε στο επόμενο τεύχος, μιας και όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελάει... BF
www.boatfishing.gr
21
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΜΑΣΚΑ FALCON Μάσκα βαθιάς ελεύθερης κατάδυσης και ψαροτούφεκου χωρίς πλαίσιο, με εξαιρετικά χαμηλό εσωτερικό όγκo και εξαιρετική ορατότητα. Το μαλακό αντιαλλεργικό υλικό της σιλικόνης, παρέχει ανθεκτικότητα, άνεση και μεγάλη διάρκεια ζωής. Διατίθεται σε Μαύρο, Καφέ και Πράσινο Χρώμα.
www.pathossub.com | info@pathossub.com
XTDIVING SOFTSHELL Ένα όμορφο και πολύ πρακτικό μπουφάν για το ψάρεμα, αλλά και για κάθε δραστηριότητά μας. Είναι ζεστό, αντιανεμικό, με πολλές θέσεις-τσέπες και ιδιαίτερα καλαίσθητο. Εξαιρετική επιλογή!
Falco brown
ΓΙΛΕΚΟ ΝΕΟΠΡΕΝ
Falco green
Βέργες SALVIMAR
Γιλέκο Νεοπρέν 2mm, λείο/ ξυρισμένο. Μπορεί να φορεθεί κάτω από οποιαδήποτε στολή, συμπεριλαμβανομένων μονοκόμματων ολόσωμων στολών. Κατασκευασμένο για να βελτιώνει τη θερμομόνωση του δύτη, περιορίζοντας τη διείσδυση του νερού μέσα στη στολή. www.pathossub.com | info@pathossub.com
Οι κορυφαίες iταλικές βέργες Salvimar, είναι κατασκευασμένες από ανοξείδωτο ατσάλι 17-4ΡΗ, με ειδική επεξεργασία σκλήρυνσης. Είναι διαθέσιμες με εγκοπές ή shark fin. Ειδικά για τον τύπο shark fin, η Salvimar εφαρμόζει μια νέα διαδικασία, κατά την οποία το shark fin, που έχει κατασκευαστεί με τεχνολογία Μ.Ι.Μ. (Metal Injection Molding), συγκολλάται με laser. Έτσι, το υλικό δεν υπερθερμαίνεται και διατηρείται αναλλοίωτο. Οι βέργες Salvimar διατίθενται σε διατομές 6, 6.25, 6.50 και 7mm, μονόφτερες, δίφτερες ή με σπείρωμα 7/100. Θα τις βρείτε στα εξουσιοδοτημένα καταστήματα Salvimar. Εισαγωγή – Αντιπροσωπεία UNIGREEN A.E.
Σειρά από βέργες KAMAX από την XTDIVING
XT DIVING PRO www.xtdiving.com | 210 6618 008
22 Boat & Fishing
Μήπως έφτασε η ώρα να κάνεις δώρο στο αγαπημένο ψαροτούφεκό σου μια καινούρια βέργα; Η XTDiving διαθέτει μια πλήρη σειρά από βέργες KAMAX, σε όλα τα μεγέθη και όλους τους τύπους! Εσύ απλά διάλεξε αυτή που ταιριάζει καλύτερα στον τρόπο ψαρέματός σου και απόλαυσε τα μοναδικά χαρακτηριστικά των βεργών μας, οι οποίες έχουν επισημανθεί μετά από χιλιάδες δοκιμές που εμείς οι ίδιοι έχουμε κάνει, ώστε να απολαύσεις στο έπακρο μια βέργα KAMAX! XT DIVING PRO www.xtdiving.com | 210 6618 008
www.unigreen.gr 22 950 29 977 | 22 950 44 220