Spearfishing Magazine Ν.30 by Pelagic Media

EDITORIAL

ΞΑΝΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ!

TΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΌ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΒΡΎΧΙΑ ΑΛΙΕΊΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΎΘΕΡΗ ΚΑΤΆΔΥΣΗ

AΡΧΙΣΥΝΤΑΚΗΣ: ΜΆΝΟΣ ΒΛΑΤΆΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ: ΑΡΓΟΥΔΈΛΗΣ ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΑΜΑΞΌΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΎΡΟΣ ΑΡΙΣΤΕΊΔΟΥ ΚΏΣΤΑΣ ΒΑΣΙΛΕΊΟΥ ΓΙΏΡΓΟΣ ΒΕΡΏΝΗΣ ΝΊΚΟΣ ΒΟΥΔΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΌΠΟΥΛΟΣ ΧΡΉΣΤΟΣ ΔΕΡΤΙΛΉΣ ΛΆΜΠΡΟΣ ΚΑΒΒΑΔΊΑΣ ΓΕΡΆΣΙΜΟΣ ΚΑΛΟΚΑΘΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΚΑΡΥΟΦΎΛΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΕΣΟΎΛΗΣ ΊΩΝ ΚΩΤΣΆΚΗΣ ΒΑΓΓΈΛΗΣ ΚΩΣΤΑΝΆΣΙΟΣ ΙΆΣOΝΑΣ ΜΑΔΟΎΡΟΣ ΚΏΣΤΑΣ ΜΑΡΊΝΗΣ ΣΠΎΡΟΣ ΜΈΓΑΣ ΣΩΚΡΆΤΗΣ ΜΠΈΚΑΣ ΑΠΌΣΤΟΛΟΣ ΠΑΠΑΔΆΚΗΣ ΜΆΝΟΣ

96 100

104

Μάνος Βλατάκης Αρχισυντάκτης

96 Ασφάλεια | Οι 10 εντολές στο Ψαροτούφεκο Μάνος Βλατάκης

Φωτογραφία Εξωφύλλου

100 Ψαροτούφεκο | Ο Ροφός και η δοκιμή του νέου ψαρότοπου Γιάννης Αγαπητός

Ο Δήμος Αδάμης με έναν ροφό 6.315 κιλών που του χάρισε το 5ο παγκόσμιο προσωπικό ρεκόρ του

Boat & Fishing

ΠΑΥΛΊΔΗΣ ΓΙΏΡΓΟΣ ΠΙΤΙΆΣ ΓΙΆΝΝΗΣ ΡΊΓΓΑΣ ΓΙΆΝΝΗΣ ΣΙΜΆΤΗΣ ΧΡΊΣΤΟΣ ΣΙΜΙΤΣΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΌΠΟΥΛΟΣ ΝΊΚΟΣ ΦΎΤΡΟΣ ΣΤΑΎΡΟΣ ΧΡIΣΤΑΚΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΧΡΊΣΤΗΣ ΓΙΏΡΓΟΣ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Αισίως φτάσαμε στον Ιούνιο και η επιστροφή σας στη θάλασσα μετά την απαγόρευση του Μαΐου, θα πρέπει να γίνει με προσοχή! Μην ξεχνάτε πως 30 μέρες αποχής από οποιοδήποτε χόμπι με αθλητικό χαρακτήρα, αφήνει κενά! Αν δεν φροντίσατε να έχετε επαφή με την ελεύθερη κατάδυση -τύπου προπόνησης- για να κρατήσετε το σώμα, την αναπνοή, την ελαστικότητα θώρακος/ πλευρών και την άπνοια στα επίπεδά τους, θα ήταν λάθος από την μεριά σας να πάτε για υποβρύχιο κυνήγι και να επιχειρήσετε τις ίδιες βουτιές σε βάθη και χρόνους. Ο Ιούνιος γενικότερα, θέλει ιδιαίτερη προσοχή, διότι υπάρχουν πολλές αλλαγές, τόσο εντός νερού, στο υποβρύχιο περιβάλλον, όσο και εκτός, στο θαλάσσιο χώρο δηλαδή. Δεν είναι μόνο η αποχή του ενός μήνα. Η θερμοκρασία νερού έχει αλλάξει απότομα και αυτό σημαίνει ότι θα φορέσετε λεπτότερες στολές και λιγότερα μολύβια. Η υψηλότερη θερμοκρασία, σε συνδυασμό με τη χρήση πιο λεπτών στολών με λιγότερα κιλά στη ζώνη, προδιαθέτουν για βαθύτερες βουτιές. Ταυτόχρονα, ας μην ξεχνάμε πως έως σήμερα ο Ιούνιος έχει αποδειχτεί ως ένας από τους καλύτερους μήνες από πλευράς παρουσίας ειδών. Όλο αυτό το «πακέτο», προδιαθέτει τον υποβρύχιο κυνηγό να αυξήσει τόσο το επιχειρησιακό, όσο και το μέγιστο βάθος, καθώς και τον χρόνο άπνοιας στις στατικές ενέδρες, λόγω των μεγάλων αρπακτικών που προσεγγίζουν τις ρηχές ζώνες, μετά τα κρύα του χειμώνα που προηγήθηκε. Ταυτόχρονα, κάθε είδους πλεούμενο, μηχανοκίνητο ή μη, πιθανότατα να βρεθεί στον ίδιο θαλάσσιο χώρο που θα ασκήσουμε την δραστηριότητά μας και στο τιμόνι τους θα «κάθονται λογής-λογής χειριστές και καπεταναίοι. Όπως αντιλαμβάνεστε λοιπόν, θα υπάρξουν πολλές «σειρήνες», στις οποίες ίσως χρειαστεί κάποιες φορές να κλείσετε τα «αυτιά» σας! Σας εύχομαι να λειτουργείτε ώριμα σε κάθε απόφαση και προσεκτικά σε κάθε σας κίνηση! Καλό καλοκαίρι και καλές επιστροφές!

102 Είδη Ψαριών | Συναγρίδα Γιώργος Καλαντζής 104 Polespear | 5η φόρα «Παγκόσμιος» ο Αδάμης Δήμος Αδάμης 106 Εξοπλισμός

ΑΣΦΑΛΕΙΑ

ΟΙ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ ΣΤΟ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ ❱❱ Μάνος Βλατάκης Διευθυντής Άπνοια with Yoga, https://www.facebook.com/ApnoiaYoga

ια κάποιους το ψαροτούφεκο είναι μια απλή διαδικασία, ενώ για κάποιους άλλους, κάτι πολύ πιο σύνθετο, το οποίο αποτελεί εμπράκτως ένα σημαντικό μέρος της ζωής τους. Αν θεωρήσουμε ότι ανήκουμε στη δεύτερη κατηγορία, ίσως έχει σημασία να θυμόμαστε κάποια πράγματα και ασφαλώς να τα επιδιώκουμε στη πράξη, κάνοντας ακόμη πιο δυνατή αυτήν τη σχέση! Όπως θα τα διαβάζετε παρακάτω, θα συνειδητοποιήσετε ότι περιέχουν ένα κύριο στοιχείο: Τόσο το σεβασμό προς τον εαυτό μας και τους ανθρώπους γύρω μας, όσο και προς τη θάλασσα! Ας τα συνοψίσω σε 10 εντολές, ξεκινώντας με το σημαντικότερο που αφορά στην ασφάλειά μας, αλλά όχι από τα σημεία που το πιάνουν οι περισσότεροι. Θα φτάσω και σε αυτά στη δεύτερη εντολή, τουλάχιστον στα σπουδαιότερα, αφού εκατοντάδες θέματα θα μπορούσαν να αναφερθούν στο θέμα της ασφάλειας. Θα μείνω στα πιο ουσιαστικά, θεωρώντας πως αυτά μας οδηγούν να αντιμετωπίσουμε με υπευθυνότητα στο μέλλον και όλα τα υπόλοιπα. ΟΥΚ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΟΡΙΑΚΟ Το βασικότερο για εμένα, μετά από δεκαετίες εμπειρίας και πλήθος περιστατικών που έχω δει, είναι να μην ξεπερνάμε την άνεση και την απόλαυσή μας στο νερό, επιλέγοντας χρόνους και βάθη που μας αγχώνουν, ή το χειρότερο, μας ζορίζουν. Κατά συνέπεια, ακριβώς το ίδιο θα πράξουμε και απέναντι στα εν δυνάμει θηράματά μας. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να παρασυρθεί σε μια βουτιά όπου δεν έχουμε την άνεση να ανταποκριθούμε στα προαπαιτούμενα για να πιάσουμε ένα ψάρι, ότι και όποιο κι αν είναι αυτό! Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η διαδρομή προς τον κίνδυνο θα ξεκινήσει από τη στιγμή που : - Το βάθος είναι μεγάλο και παρ’ όλα αυτά επιχειρούμε - Ο χρόνος άπνοιας έχει εξαντληθεί και παρ’ όλα αυτά επιμένουμε - Η διείσδυση σε σημεία που έχουν οροφή

Boat & Fishing

από πάνω είναι επικίνδυνη και παρ’ όλα αυτά θα μπούμε στη διαδικασία να ρισκάρουμε Θεωρώ πολύ σημαντικό λοιπόν, στην πρώτη αυτή εντολή, να σας πω να μην επιχειρείτε ή επιμένετε σε βουτιές που η εσωτερική διαίσθηση και προειδοποίηση είναι ενεργοποιημένη. Απέχουμε από βουτιές που οι «απαιτήσεις» τους δεν μας εμπνέουν σιγουριά και διακόπτουμε όταν αισθανθούμε πως ο χρόνος άπνοιας πλησιάζει στη λήξη του. Αν τηρήσετε την πρώτη αυτή εντολή, θα έχετε κάνει ένα πολύ σοβαρό βήμα σε ότι αφορά στην ασφάλειά σας! ΟΥΚ ΑΜΕΛΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ΣΟΥ Η επόμενη εντολή αφορά στον εξοπλισμό, σε σχέση με την ασφάλεια. - Είναι σημαντικό η σημαδούρα να βρίσκεται πάντα σε πολύ κοντινή απόσταση με το ζευγάρι και πάντα με το σημαιάκι αναρτημένο. Αντικαταστήστε σημαδούρες που έχουν ξεθωριάσει ή έχουν μπαλώματα, όπως και το σημαιάκι, αν δεν στηρίζεται σωστά. Μια σημαδούρα χωρίς σημαιάκι, είναι μια ανύπαρκτη σημαδούρα! - Αντικαταστήστε πτερύγια με πέλματα που έχουν σκάσει από την πολυκαιρία ή

που οι λεπίδες τους έχουν ρωγμές και είναι πολυκαιρισμένες. - Το μουλινέ είναι ίσως ένα από τα πιο σημαντικά μέρη του εξοπλισμού σε σχέση με την ασφάλεια. Πρέπει να απελευθερώνει σωστά, χωρίς να μπλέκει το σκοινί, οπότε δεν χρειάζεται να το ξεχειλίζουμε! Φροντίστε ώστε όταν περιστρέφει για να ξετυλίξει, να μην σφίγγει το φρένο. Επομένως, είναι σημαντική η φορά τυλίγματος του σκοινιού πάνω στο τύμπανο. Αν τυλίξουμε με λάθος φορά, τότε είναι πολύ πιθανό να μπλοκάρει στο ξετύλιγμα! Πάνω στο μουλινέ, τοποθετείται πάντα ανοιχτόχρωμο κορδόνι, άσπρο ή κίτρινο. Ποτέ μαύρο ή σκουρόχρωμο κορδόνι! - Η κόψη του μαχαιριού σας, πρέπει να είναι «ξυράφι». Στη θέση που το τοποθετείτε, ζώνη ή πόδι, να το φτάνετε εύκολα με το χέρι που χρησιμοποιείτε (δεξί ή αριστερό). Το ξεκλείδωμά του από τη θήκη να είναι απλό και εύκολο, και η συντήρηση του άψογη. - Ο φακός απαγορεύεται. Αν εις γνώσιν σας τον χρησιμοποιείτε, αντικαταστήστε το λουράκι του με ένα λαστιχόσκοινο. Πολλά συνθετικά νάιλον λουράκια έχουν μπλέξει άσχημα με άλλα αντικείμενα, εμποδίζοντας τον ψαροκυνηγό να αναδυθεί.

ΟΥΚ ΑΜΕΛΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΟΥ Ακόμη και αν σεβαστούμε στο απόλυτο την πρώτη εντολή, η θάλασσα είναι ένα πεδίο που τα πάντα μπορούν να συμβούν. Θα πρέπει να έχουμε προετοιμαστεί με δικλείδες ασφαλείας, όπως: - Πάω πάντα με ζευγάρι στη θάλασσα και ποτέ δεν αποχωριζόμαστε στο νερό. Ο ένας βουτάει και ο άλλος κάθεται από πάνω, χωρίς όπλο στο χέρι και παρακολουθεί. Και αυτή η διαδικασία δεν θα σταματήσει ποτέ και για τίποτα, σε καμία βουτιά του υποβρύχιου ψαρέματος, μέχρι να βγούμε από τη θάλασσα. - Το ζευγάρι μου κι εγώ, γνωρίζουμε άπταιστα την διαδικασία διάσωσης και την έχουμε διδαχτεί από δάσκαλο, δια ζώσης, και όχι μέσα από ηλεκτρονικά μαθήματα και συμβουλές. Φροντίζουμε μια φορά κάθε δίμηνο, να την επαναλαμβάνουμε και ως θύμα και ως διασώστης, σαν άσκηση στην αρχή κάποιου ψαρέματος, ώστε να την έχουμε πάντα φρέσκια στο μυαλό μας. - Αν το ζευγάρι μου δεν εξισώνει, αισθανθεί αδιαθεσία ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο νιώσει ότι θέλει να βγει από το νερό, βγαίνω κι εγώ μαζί του. Μόνος δεν συνεχίζει κανείς!

ΤΙΜΑ ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΣΟΥ Αμέσως μετά από το μυαλό σου, το ζευγάρι σου είναι ο φύλακας άγγελός σου. Οφείλεις να τον σέβεσαι, να μοιράζεσαι τα πάντα μαζί του, από την αρχή έως το τέλος μιας εξόρμησης. Έξοδα, υποχρεώσεις σε αυτοκίνητο, σκάφος, κοινό εξοπλισμό, διαδικασίες, εργασίες προετοιμασίας και ό,τι άλλο, θα πρέπει να μοιράζονται. Το σημαντικότερο: Να μοιράζονται και τα ψάρια, αλλά και οι βουτιές. Σε καμία περίπτωση δεν κάνουμε δεύτερη συνεχόμενη βουτιά, μόνο και μόνο γιατί σε αυτήν θα χτυπηθεί το ψάρι (και με τη σκέψη να είμαι εγώ αυτός που θα το χτυπήσει). Όλα θα πρέπει να μοιράζονται στα δύο. Μην το ξεχνάτε ποτέ αυτό! ΤΙΜΑ ΤΑ ΘΗΡΑΜΑΤΑ ΣΟΥ Αν δεν τιμήσεις το θήραμά σου, δεν είσαι κυνηγός. Είσαι χασάπης και πολύ κακός μάλιστα! Σε αυτό είμαι κάθετος και ίσως να θίξουν πολλούς τα λόγια μου. Εύχομαι κάποιοι να μην το πάρουν εγωιστικά και απλά να προβληματιστούν. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, βλέπω βίντεο με θηράματα που ενώ θα έπρεπε να τους γίνει ευθανασία, ο θηρευτής τους κάθεται και τα τραβάει βίντεο ζωντανά πάνω στη βέργα, για αρκετή ώρα μάλιστα. Αυτή η κίνηση εκφράζει πολλά και ασφαλώς καταδεικνύει μια νοοτροπία. Αφενός ο θηρευτής έχει χάσει μέρος της χαράς, εκείνη τη σπουδαιότερη στιγμή της ολοκλήρωσης που είναι η σύλληψη, και αντικαθιστά μέρος της με την ιδέα «να το δείξω παραέξω»! Το μυαλό του έχει φύγει από το ψάρι και βρίσκεται κάπου αλλού, εκτός από το θήραμα που κρατά στα χέρια του. Όση ώρα διαρκεί το να βρει την σωστή απόσταση, τη σωστή γωνία, τον απαιτούμενο χρόνο βιντεοσκόπησης κλπ., έχει απέναντί του ένα ψάρι που μέσω του ενστίκτου του αντιλαμβάνεται πως όλα τελειώνουν. Δύσκολες στιγμές για ένα ψάρι που μας έκανε να νιώσουμε τη χαρά της επιβεβαίωσης ως κυνηγοί, και σε αντιδιαστολή, δεν δείχνουμε κανένα σεβασμό για την κατάσταση που βρίσκεται. Για εμένα, εκεί ακριβώς καταρρέει όλο το σκηνικό! Θανατώνουμε www.boatfishing.gr

ΑΣΦΑΛΕΙΑ

ΟΥΚ ΕΠΙΘΥΜΗΣΕΙΣ ΟΣΑ ΔΕΝ ΣΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ Τα διαβάζουμε καθημερινά μέσα σε δεκάδες αγγελίες που αφορούν στην πώληση προϊόντων. Όντως, αγοράζονται εξοπλισμοί και κυρίως όπλα, τα οποία δεν ταιριάζουν ούτε με τον τρόπο ούτε με τις δυνατότητες μας.

αμέσως κάθε ψάρι, μόλις έρθει στα χέρια μας. Μετά μπορούμε να κάτσουμε όσο θέλουμε και να το κοιτάμε, να το θαυμάζουμε, να το απολαμβάνουμε, να το αγγίζουμε και να του αποδίδουμε τον δέοντα σεβασμός, όντας συνδεδεμένοι με αυτό. Πιθανόν να μην με καταλάβουν κάποιοι ή να σχολιάσουν ειρωνικά, όμως το ψάρι πρέπει να θανατώνεται αμέσως, για να λυτρώνεται. ΤΙΜΑ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΤΑ ΟΣΑ ΑΚΟΜΗ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΚΟΝΤΑ ΤΗΣ Θα πρέπει να τιμάμε τη θάλασσα και να έχουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εγκράτεια. Αποφεύγουμε να αλιεύουμε μικρά σε μέγεθος είδη. Αν αφήσουμε το ροφάκι, τη στηρούλα και τη σφυριδούλα να ζήσουν, δίνουμε την ευκαιρία από το δικό μας χέρι, να μεγαλώσουν και να ωριμάσουν σεξουαλικά, ώστε να προσφέρουν το γόνο τους στη θαλάσσια πανίδα. Το ίδιο ισχύει και για κάθε άλλο είδος. Ας μην χρησιμοποιούμε τη δικαιολογία «αν δεν τα πιάσω εγώ, θα τα πιάσει ένα άλλο χέρι». Αν σήμερα μπορούσαμε να επιστρέψουμε πίσω, όλοι οι αλιείς, ό,τι μικρό είχαμε πιάσει, οι θάλασσές μας θα ήταν σίγουρα πλουσιότερες. Φεύγοντας, όσο κουρασμένοι κι αν είμαστε, δεν αφήνουμε κανένα σκουπίδι δικό μας πίσω, και αν μπορούμε, μαζεύουμε και μερικά που προϋπήρχαν της παρουσίας μας, αφού παντού υπάρχουν απορρίμματα, αποδεικνύοντας την κακή ανθρώπινη πλευρά απέναντι στη φύση. Και φυσικά, πάντα εναντιωνόμαστε

Boat & Fishing

Φροντίστε να μην αγοράζετε με την ιδέα, αλλά όταν γεννηθεί πραγματικά η ανάγκη μέσα στο νερό, ξανά και ξανά, και είναι επιβεβλημένη η προσθήκη ή η αντικατάσταση εξοπλισμού. Η εξέλιξη και η εμπειρία θα δημιουργήσουν τα κενά, και όχι η αγορά όποιου πράγματος μας έρθει ξαφνικά στο μυαλό, ή είδαμε να χρησιμοποιεί κάποιος άλλος!

σε πράξεις που κάνουν κακό στο περιβάλλον. ΤΙΜΑ ΤΟ ΧΟΜΠΙ ΣΟΥ Αντιλαμβάνομαι πως όλοι προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα οικονομικά, άλλοι πιο εύκολα, άλλοι πιο δύσκολα, και να δίνουμε προτεραιότητα στα είδη πρώτων αναγκών. Ωστόσο, για όσους αισθάνονται πως το υποβρύχιο κυνήγι είναι ψυχοθεραπεία και σημαντικός παράγοντας/ρυθμιστής της καλής τους υγείας, ίσως να πρέπει να δουν τον εξοπλισμό τους ως μια κατηγορία προϊόντων που αφορά σε κάτι παραπάνω από τη λέξη «χόμπι» και πολύ πιο κοντά στα είδη πρώτων αναγκών. Επομένως, η αντικατάσταση σε μέρη του εξοπλισμού που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια ή θα μας βοηθήσουν να απολαύσουμε το ψαροτούφεκο και όχι να βασανιστούμε, θα πρέπει να γίνει το συντομότερο. ΜΝΗΣΘΗΤΙ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΝΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ Φροντίστε την υγεία σας με μια ισορροπημένη διατροφή και περιορίζοντας (όσο το δυνατόν περισσότερο) ό,τι την βλάπτει. Επίσης, θυμηθείτε πως αν δεν υπάρχει άσκηση, θα πρέπει να προστεθεί στη ζωή σας. Αυτό δεν σημαίνει πως οποιαδήποτε

άσκηση θα σας κάνει καλό. Ανάλογα με την ηλικία, τις χρόνιες παθήσεις, τη γενικότερη κατάσταση οργανισμούβάρους κλπ., θα πρέπει να επιλέγουμε την ενδεδειγμένη άσκηση, με απώτερο στόχο να πετύχουμε το σκοπό μας. Επομένως, σκεφθείτε τι θέλετε να κάνετε. Πχ. να δώσετε προτεραιότητα στην επίδοση; Στην υγεία; Εν πρώτοις στην υγεία και από θέμα επίδοσης ας γίνει σε δεύτερο πλάνο, ή μήπως συνδυαστικά; Βρείτε το! Πάντως φροντίστε να βάλετε στη ζωή σας ποιοτική άσκηση και η στιγμή είναι το τώρα. Μην το αφήνετε για αύριο, γιατί ποτέ δεν θα ξεκινήσετε. ΟΥΚ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΨΑΡΙΑ ΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ Προσπάθησε να μην πουλήσεις ψάρια, γιατί είναι παγίδα. Μου θυμίζει κάτι αντίστοιχο με τα ναρκωτικά. - Στην αρχή το ξεκινάς για πλάκα. - Μετά το καθιερώνεις. - Μετά γίνεται ανάγκη. - Μετά πας σε πιο «σκληρές» καταστάσεις. - Στο τέλος παίζεις με τη ζωή σου… Και κάπου εδώ θα κλείσω το γραπτό μου και θα σου θυμίσω! Πρόσεχε τον εαυτό σου, τις θάλασσές μας και τα ψάρια τους και ίσως να τα ξαναπούμε κάπου, μιας και όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελάει... BF

ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ

Ο ΡΟΦΟΣ ΚΑΙ Η ΔΟΚΙΜΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΨΑΡΟΤΟΠΟΥ ❱❱ Γιάννης Αγαπητός

να απλό κολυμπητό σε τυχαία παραλία και μάλιστα σε πολυψαρεμένο μέρος, μου υπενθυμίζει γιατί πρέπει να δοκιμάζουμε έναν ψαρότοπο, ακόμη κι αν τον θεωρούμε «τελειωμένη υπόθεση». Στο τελευταίο μου ψάρεμα, σκέφτηκα πως η δοκιμή σε ένα νέο κομμάτι μπορεί να κρύβει εκπλήξεις και έτσι δεν δίστασα να το επιχειρήσω. Η ταπεινή, αλλά τίμια συγκομιδή των πρώτων ωρών, με μόλις έναν λούτσο και έναν κέφαλο, αρκούσε για το μεσημεριανό, αλλά σαν ψαροκυνηγός, δεν πρόλαβα να ζήσω αυτήν την ένταση που επιζητούσα. Έψαχνα ένα θήραμα για να ακονίσω τις ικανότητες μου, όπως μια συναγρίδα ή ακόμη καλύτερα έναν αξιόλογο ροφό… ΠΟΙΑ ΤΕΧΝΙΚΗ ΘΕΛΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ; Η λογική μου σε κάθε νέο τόπο που επισκέπτομαι, είναι να διαβάζω τις κινήσεις του βυθού κι έπειτα να λειτουργώ ανάλογα. Άρχισα λοιπόν να κινούμαι στον βυθό, προσπαθώντας να καταλάβω τι ήθελε ο τόπος να μου «πει». Να κοιτάξω για χταπόδια; Να ψάξω για ροφούς; Να κάνω καρτέρια για πελαγίσια; Μην ξεχνάτε ότι το ανθρώπινο σώμα είναι και αυτό μια μηχανή που λειτουργεί με καύσιμο (τροφή), και όσο μένουμε νηστικοί στη θάλασσα, αυτό το καύσιμο εξαντλείται.

Εφόσον η ενέργεια που έχουμε είναι περιορισμένη και δεν μπορούμε να τα δοκιμάσουμε όλα, πρέπει να εστιάσουμε εκεί που πιστεύουμε ότι ο τόπος θα αποδώσει! Εγώ επέλεξα το συρτό καρτέρι. Ξεκίνησα λοιπόν εναλλάσσοντας πότε-πότε τη θέση μου στον βυθό και παράλληλα προσπαθώντας να διαβάσω τις κινήσεις των μικρόψαρων. Κάποια στιγμή κουράστηκα και άρχισα να σκέφτομαι την γλυκιά θαλπωρή του σπιτιού μου. Τον μπέμπη να με περιμένει με αυτό το γλυκό χαμόγελο (με τα ελάχιστα πρώτα δοντάκια του) και τη γυναίκα μου να με υποδέχεται με αγάπη στην είσοδο του σπιτιού μας. «Αυτό ήταν», σκέφτηκα. Θα κάνω μια τελευταία βουτιά και θα επιστρέψω. Ας γυρίσω και μια φορά νωρίς στο σπίτι! Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΥΡΤΟ Επειδή η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, διάλεξα με προσοχή το σημείο που θα έκανα το τελευταίο μου συρτό. Το βάθος ξεκινούσε από τα 7 μέτρα και κατέληγε πάνω από ένα χαοτικό φρύδι, στα 14 μέτρα βάθος. «Χαοτικό» γιατί ήταν από αυτά τα φρύδια που ό,τι κι αν κρυφτεί εκεί μέσα, δεν θα μπορέσεις ποτέ να το ξετρυπώσεις. Έτσι, όλα έπρεπε να συμβούν έξω από εκείνο το φρύδι!

Στην δεύτερη βουτιά απεγκλώβισα με προσοχή τον υπέροχο ροφό από το φρύδι

Boat & Fishing

Η βουτιά έγινε όπως έπρεπε, έφτασα στο πόστο κρύβοντας το σώμα μου στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής και ξεκίνησα το καρτέρι. Τα δευτερόλεπτα πέρασαν γρήγορα και ενώ τα μικρόψαρα ήταν σε έκσταση, τελικά τίποτα δεν φάνηκε από τα βαθιά. Ή έτσι νόμιζα… Γιατί, όπως έκανα να σηκωθώ από το πόστο μου, ένας ωραίος ροφός ξεκόλλησε από το σκαλοπάτι και πήγε προς το φρύδι. Ακινητοποιήθηκα για λίγο και σκέφτηκα: «Τι όμορφο πλάσμα, αγέρωχο και δυνατό!» Τον παρακολούθησα να χάνεται στο χαοτικό φρύδι και συνέχισα αργά και χαλαρά την ανάδυσή μου. Στην επιφάνεια με στοίχειωσε η σκέψη του θολού τοπίου και η ένταση που δημιουργούσε ο βυθός. Ήθελα να κάνω άλλη μια επίσκεψη στο σημείο που μπήκε το ψάρι, να δω εάν θα σταθώ τυχερός. Να δω εάν ο αγέρωχος ροφός με περιμένει στη σκιά του φρυδιού. Χαλάρωσα, πήρα την απόφαση και ξεκίνησα για το σημείο. Φτάνοντας, αντίκρισα το πολυσύνθετο χαράκι του βυθού, όπου κυριολεκτικά υπήρχαν αμέτρητα σημεία για να κοιτάξεις. Όμως, η μικρή εμπειρία που είχα σε ανάλογες περιπτώσεις, έλεγε το εξής: «Μην κοιτάς το προφανές, κοίτα εκεί που δεν θα περίμενες να δεις το ψάρι…» Προσπέρασα λοιπόν όλα τα μεγάλα και ευμεγέθη ανοίγματα του βράχου και κατέληξα σε ένα πολύ μικρό παραθυράκι. Εκεί το χοντρό κεφάλι του ροφού με τις πανέμορφες «πιτσιλιές» του με επεξεργαζόταν και παρακολουθούσε τις κινήσεις μου σαν αμυνόμενος πολεμιστής! Μία μικρή του κίνηση, ήταν αρκετή για να προδώσει τη θέση του και το απότομο στρίψιμο του σώματος του δεν ήταν αρκετά γρήγορο για να αποφύγει την ατσάλινη βέργα. Η βολή έγινε ενστικτωδώς και η βέργα τον βρήκε χαμηλά στην κοιλιά, οπότε έπρεπε να τον αφήσω να ηρεμήσει. Ένα σκισμένο ψάρι θα ήταν καταστροφική εξέλιξη και δεν ήθελα να το ρισκάρω. Επιχείρησα ακόμη δύο βουτιές, και στην πρώτη θανάτωσα πρώτα το ψάρι για να μην ταλαιπωρείται, ενώ στη δεύτερη απεγκλώβισα με προσοχή τον υπέροχο ροφό από το φρύδι και τον πήρα μαζί μου στην επιφάνεια. Το ψάρεμα για εμένα είχε τελειώσει με τον καλύτερο τρόπο! Ξεκίνησα να κολυμπώ

Ένας λούτσος, ένας κέφαλος και μία σάλπα αρκούσαν για το μεσημεριανό αλλά σαν ψαροκυνηγός δεν είχα προλάβει να ζήσω την ένταση που επιζητούσα!

ΤΟ ΣΥΡΤΟ ΚΑΡΤΕΡΙ Είναι μια πανέξυπνη τεχνική, όπου πρέπει να συρθείς στον βυθό κρύβοντας το σώμα σου ανάμεσα σε φυσικά εμπόδια (βράχους, φύκια κλπ.) μέχρι να φτάσεις στο τελικό πόστο. Το πόστο αυτό είναι συνήθως κάποιο απότομο κόψιμο βράχων, το τέλος ενός φρυδιού, η σκιά ενός μονόπετρου ή απλώς ένα σημείο που παρουσιάζει έντονη κινητικότητα μικρόψαρων. Σαν τεχνική απευθύνεται σε όλα τα είδη ψαριών

τον δρόμο της επιστροφής και δεν όπλισα ξανά το όπλο μου, απλώς το κράτησα στο πλάι μου και απόλαυσα την ομορφιά του βυθού, ενώ σκεφτόμουν τι χαρά θα κάνουν οι δικοί μου άνθρωποι όταν με συναντήσουν και πόσες ιστορίες θα μπορέσω να μοιραστώ μαζί τους και μαζί σας από αυτό το ψάρεμα! Κάνουμε το καλύτερο χόμπι του κόσμου!

Είμαστε προνομιούχοι γιατί γινόμαστε ένα με τη φύση και μας δίνεται η δυνατότητα να αμβλύνουμε τα κυνηγετικά μας ένστικτα, ενώ παράλληλα αλιεύουμε με επιλεκτικό τρόπο την τροφή μας. Πάντα όμως να θυμάστε, ότι χρειάζεται σύνεση και προσοχή. Δύο φορές θα σκέφτεστε και μία θα βουτάτε! BF www.boatfishing.gr

ΕΙΔΗ ΨΑΡΙΩΝ

ΣΥΝΑΓΡΙΔΑ ❱❱ Γιώργος Καλαντζής

συναγρίδα είναι ψάρι που ανήκει στην οικογένεια των Σπαρίδων. Η επιστημονική της ονομασία είναι dentex dentex, αλλά στους κύκλους των ψαράδων και των ψαροτουφεκάδων θα την συναντήσουμε με πάρα πολλές ονομασίες, όπως βασίλισσα, δράκουλας, βαμπίρ, κόκκινη κ.α. Η συναγρίδα είναι ένα ψάρι που δύσκολα θα αφήσει αδιάφορο κάποιον ψαροκυνηγό, καθώς μαγνητίζει τα βλέμματα με τα αστραφτερά χρώματά της. Η κόκκινη σιλουέτα με το ιριδίζον μπλε που έχει στην ράχη και στο κεφάλι της, σε συνδυασμό με το κίτρινο κάτω από τα μάγουλα και την ολόλευκη κοιλιά της, νομίζω πως της απονέμει δίκαια τον τίτλο της ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ! Η ΣΥΝΑΓΡΙΔΑ ΣΤΗ ΣΦΑΙΡΑ ΤΟΥ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟΥ Είναι το όνειρο κάθε αρχάριου ψαροκυνηγού, αλλά και ο εφιάλτης οποιουδήποτε την έχει βάλει στο μάτι, καθώς υπάρχουν χιλιάδες ιστορίες για το πώς κατάφερε να ελιχθεί και να αποφύγει τη βέργα του ψαροκυνηγού. Αποτελεί τρόπαιο για όποιον καταφέρει να την πιάσει, και πιστέψτε με, ανεξαρτήτως μεγέθους. Είτε είναι μεγάλη, είτε μικρή, το ότι κατάφερες και πέρασες στην ψαροβελόνα σου αυτό το ψάρι, σε κάνει από μόνο του να αισθάνεσαι πως κάτι έχει αλλάξει στις ψαρευτικές σου ικανότητες προς το καλύτερο. ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ Το βάθος που θα την συναντήσουμε στο ψαροτούφεκο, αλλάζει ανάλογα με την εποχή και τις διαθέσεις τον ψαριών. Έχω συναντήσει ψάρια μεγάλου μεγέθους, να κυνηγούν κυριολεκτικά στο μισό μέτρο νερό. Όσο πλησιάζουμε στους μήνες της άνοιξης, που οι συναγρίδες πλησιάζουν στην περίοδο αναπαραγωγής τους, θα τις συναντήσουμε σε ρηχά νερά να ψάχνουν για το ταίρι αλλά και για το φαγητό τους, πράγμα που τις κάνει πιο ευάλωτες και πιο εύκολες στην σύλληψή τους. Τις πρώτες μέρες του καλοκαιριού, θα τις συναντήσουμε σε μεγάλα κοπάδια να κυνηγούν στο όριο του θερμοκλινούς, σκορπίζοντας τον πανικό στα μικρόψαρα της περιοχής. Όσο το καλοκαίρι προχωρά, οι ζέστες δυναμώνουν και η ανθρώπινη παρουσία γίνεται όλο και πιο έντονη στη θάλασσα, οι συναγρίδες θα χαθούν σε βάθη αποτρεπτικά για την πλειονότητα των ψαροκυνηγών. Θα αρχίσουν όμως να κάνουν και πάλι αισθητή την παρουσία τους σε σχετικά ρηχά

10 Boat & Fishing

νερά περί τα τέλη του Σεπτέμβρη, όπου θα αρχίσει η θάλασσα να αποκτά την ηρεμία και τη γαλήνη της, αφού σιγά-σιγά οι λουόμενοι και τα σκάφη θα λιγοστεύουν. Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ Δεν γίνεται να μην κάνουμε αναφορά στον εξοπλισμό που χρειαζόμαστε για το κυνήγι της συναγρίδας. Ο νούμερο ένα τρόπος σύλληψης του συγκεκριμένου ψαριού, είναι το καρτέρι. Δύσκολα θα καταφέρουμε να πιάσουμε τις συναγρίδες με κάποιον άλλον τρόπο, δηλαδή με ψαχτήρι στην τρύπα ή πλανάρισμα. Ίσως κάποια φορά να καταφέρουμε να πιάσουμε ένα ψάρι με την τεχνική του aqquato, αλλά με πολύ μεγάλη δυσκολία και αρκετό ρίσκο να διώξουμε τα ψάρια. Οπότε, στο κυνήγι της συναγρίδας θα χρειαστούμε ένα ψαροτούφεκο με μήκος άνω των 100cm, με δύο λάστιχα, έτσι ώστε να είναι αρκετά γρήγορο και ευθύβολο πάνω απ’ όλα, καθώς πολλές φορές θα χρειαστεί να τολμήσουμε βολή στα μούτρα του ψαριού. Προσωπικά, στο ψάρεμα της συναγρίδας χρησιμοποιώ όπλο invert 115, ένα αρκετά γρήγορο και ευθύβολο όπλο, καθώς κυνηγώ τις συναγρίδες αποκλειστικά με την τεχνική του καρτεριού. Η ΑΠΡΙΛΙΑΤΙΚΗ ΣΥΝΑΓΡΙΔΑ Επιτέλους, ο πολυπόθητος μήνας για το κυνήγι της συναγρίδας έχει φτάσει. Είναι αρχές του Απρίλη και το ξυπνητήρι χτυπά στις 4.50 το ξημέρωμα. Κινήσεις γρήγορες, σχεδόν μηχανικές, τα πράγματα έτοιμα από το προηγούμενο βράδυ και γρήγορα για το σπίτι του ζευγαριού. Το φουσκωτό, έτοιμο κι αυτό, μας περιμένει για τη σημερινή μας περιπέτεια. Την ώρα που αρχίζει να χαράζει, είμαστε στη θάλασσα. Τα χρώματα, σε συνδυασμό με την ηρεμία και τη μυρωδιά της θάλασσας, κάνουν την επιθυμία μας για ψαροτούφεκο ακόμα μεγαλύτερη! Ντυνόμαστε, ρίχνουμε το σκάφος και κατευθυνόμαστε για το γνωστό μας πρώτο τόπο ψαρέματος. Τα νερά είναι ακόμα κρύα, μιας και ο χειμώνας δεν έχει αρκετό καιρό που μας άφησε. Πρώτο, δεύτερο, τρίτο καρτέρι στα ρηχά, έτσι ώστε να προσαρμοστεί το σώμα στο νερό. Τα ψάρια λίγα και αδιάφορα. Κάποιοι κέφαλοι έρχονται να μας περιεργαστούν, ένα κοπάδι με σάλπες θα περάσουν ατάραχες από μπροστά μας και κάποιοι καλοί σαργοί θα μας κρατήσουν σε απόσταση. Το μέρος δεν δείχνει να έχει ενδιαφέρον, καθώς δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιος κυνηγός στην

περιοχή. Έτσι αποφασίζουμε να πάρουμε κανένα καλό σαργό ή κανέναν κέφαλο για ζέσταμα. Αλλάξαμε δύο με τρία σημεία στο νησί, αλλά το σκηνικό με τα ψάρια δεν διαφοροποιήθηκε. Έτσι αποφασίζουμε να αλλάξουμε μέρος και να πάμε σε άλλο γνωστό και κοντινό μας μέρος. Ύστερα από ένα τέταρτο πάνω στο σκάφος, φτάνουμε στον τόπο, ρίχνουμε άγκυρα, σημαδούρα, και με τη σειρά μας πέφτουμε και εμείς στο νερό. Το σκηνικό έχει αλλάξει εντελώς. Τα νερά πιο καθαρά και το ψιλό είναι παντού γύρω κατά χιλιάδες, χορεύοντας νευρικά στα μεσόνερα. Γυρίζω στον Τάκη και του λέω: «Φίλε εδώ είμαστε!» Χαλαρώνω αρκετά και ξεκινάω να καταδύομαι. Προσγειώνομαι στον βυθό και κρύβομαι καλά πίσω από έναν βράχο. Το ψιλό μπροστά μου αναρίθμητο, ενώ στα δεξιά μου μια παρέα με 5-6 σκάρους «χορεύουν» πάνω από τις πέτρες. Δεν περνούν παρά λίγα μόνο δευτερόλεπτα και να σου ένας λούτσος εμφανίζεται από αριστερά μου. Ατάραχος και σχεδόν «σβηστός», ευθυγραμμίζεται με τη βέργα μου. Πάτημα της σκανδάλης και η 7,5mm βέργα μου βρίσκει το ψάρι στο κέντρο, το οποίο με ακολουθεί στην επιφάνεια. Το ηθικό αναπτερώνεται και η μία βουτιά διαδέχεται την άλλη. Καταφέρνουμε να πιάσουμε από δύο λούτσους ο καθένας και συνεχίζουμε σε άλλο σημείο. Μπορεί να είχε ανέβει η διάθεσή μας λόγω των ψαριών που πήραμε, αλλά από μέσα μου σκεφτόμουν «οι συναγρίδες που είναι;» ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΟΥ ΜΕΣΗΜΕΡΙΟΥ Είχε φτάσει σχεδόν απόγευμα. Τα ψάρια μας βρισκόταν στο ψυγείο, η διάθεσή μας εννοείται πως ήταν ευχάριστη, αλλά εμένα κάτι μου έλειπε. Σε ένα σημείο εντοπίσαμε κάποιες συναγρίδες, μα δυστυχώς δεν ξεπερνούσαν το κιλό. Λίγα μέτρα πιο κάτω, σε ένα γνωστό πόστο που μας είχε δώσει κατά καιρούς μεγάλα ψάρια, βούτηξα και μόλις ακούμπησα στον βυθό προσπαθώντας να κρυφτώ πίσω από μια φυκιάδα, είδα τις καλόγριες να ανοίγουν σαν κουρτίνα. Πάντα όταν βλέπω αυτό το άνοιγμα από τις καλόγριες, σκύβω το κεφάλι μου και προσπαθώ να κρύψω όσο καλύτερα μπορώ το σώμα μου. Είναι μία κίνηση η οποία διεγείρει την περιέργεια της συναγρίδας και πολλές φορές την κάνει να φτάσει κυριολεκτικά σε απόσταση αναπνοής από το όπλο. Έτσι έγινε και στην συγκεκριμένη

βουτιά. Είδα μία συναγρίδα πίσω από την φυκιάδα, να πλησιάζει με ταχύτητα ανενόχλητη προς τη μεριά μου, δίχως ίχνος φόβου. Δύο μέτρα πριν την μύτη της βέργας, το ψάρι έστριψε. Η βολή έγινε και το βρήκε στο κέντρο! Το σχοινί στο μουλινέ αρχίζει να ξετυλίγεται απίστευτα γρήγορα και η μεγάλη συναγρίδα προσπαθούσε να ξεφύγει από το σχοινί που είχε περάσει το σώμα της. Ύστερα από την εκρηκτική αλλά άνιση μάχη που έδωσε το ψάρι για να ξεφύγει, τρύπωσε επιπόλαια σε ένα χαράκι. Έτσι, ο Τάκης που παρακολουθούσε όλη την σκηνή από την επιφάνεια της θάλασσας, καταδύθηκε και το έπιασε. Η χαρά μας ήταν απερίγραπτη, οι φωνές και τα γέλια μας ακούστηκαν δεκάδες μέτρα μακριά. Τα χρώματα του ψαριού ήταν τόσο ζωντανά και τόσο έντονα, που μας μάγεψαν και μείναμε κάμποσα λεπτά να το χαζεύουμε. Η συναγρίδα αυτή ήταν από τις μεγαλύτερες που έχω καταφέρει να πιάσω. Ανεβήκαμε στο σκάφος και μετά τις απαραίτητες αναμνηστικές φωτογραφίες με το όμορφο θήραμα, ο ήλιος είχε αρχίσει πλέον να δύει, χαρίζοντάς μας μοναδικές ανοιξιάτικες εικόνες. Είχε έρθει η ώρα της επιστροφής… Άλλη μία εξόρμηση στη θάλασσα για το αγαπημένο μας χόμπι, είχε φτάσει στο τέλος της. Αν και έγινε σε γνώριμους για εμάς τόπους, οι εικόνες και οι συγκινήσεις ήταν διαφορετικές, όπως κάθε φορά άλλωστε. Η προσμονή μας για την επόμενη εξόρμηση ήταν τεράστια, η επιθυμία μας για ακόμη μεγαλύτερα θηράματα αναπόφευκτη. Μα δεν ήταν η χαρά μας μεγάλη γιατί καταφέραμε και πιάσαμε κάποια καλά ψάρια, αλλά επειδή γυρνούσαμε πίσω στα αγαπημένα μας πρόσωπα που μας περίμεναν! Καλές και ασφαλείς θάλασσες! BF

ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΜΕ Ο τόπος που συχνάζουν οι βασίλισσες ποικίλει. Θα τις συναντήσουμε ως επί το πλείστον σε βυθούς με μεγάλα βράχια και φυκιάδες, όπου υπάρχει έντονη η παρουσία μικρόψαρων, τα οποία αποτελούν το βασικό μενού της. Εκτός από τα μικρόψαρα, η συναγρίδα δεν θα πει όχι και στα μαλάκια. Χταπόδια, καλαμάρια, σουπιές, είναι από τα αγαπημένα της θηράματα. Διαλέγει μικτούς βυθούς, έτσι ώστε να μπορεί να ελιχθεί και να πιάσει τη λεία της. Είναι ένας από τους καλύτερους και πιο αποτελεσματικούς κυνηγούς της θάλασσας! Η ταχύτητά της, σε συνδυασμό με τη στενή γραμμή της σιλουέτας που διαθέτει και τα κοφτερά της δόντια, δεν θα αφήσουν πολλά περιθώρια φυγής στα θηράματά της.

www.boatfishing.gr

POLESPEAR

EUROPEAN SPEARFISHING RECORDS ASSOCIATION

5η ΦΌΡΑ «ΠΑΓΚΌΣΜΙΟΣ» Ο ΑΔΑΜΗΣ Ο Δήμος Αδάμης είναι δημιουργός του μεγαλύτερου καναλιού με θέμα το υποβρύχιο ψάρεμα στο ελληνικό ΥouTube, το οποίο πλέον αριθμεί σχεδόν 100.000 συνδρομητές! Στο κανάλι του, «Spearfishing Life«, ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλα βίντεο, θα βρείτε και τα βίντεο με τα τέσσερα προηγούμενα ψάρια που αποτέλεσαν νέα παγκόσμια ρεκόρ. Έχει στην κατοχή του το παγκόσμιο ρεκόρ Συναγρίδας, πιασμένης με ψαροτούφεκο, αλλά και τα παγκόσμια ρεκόρ Λαβρακιού, Λίτσας, Γοφαριού, πιασμένα με polespear (καμάκι). Αυτή τη φορά, κατοχυρώνει το 5ο σε σειρά Παγκόσμιο Ρεκόρ του, πιάνοντας με το polespear (καμάκι), έναν ροφό βάρους 6,3 κιλών και στο κείμενο που ακολουθεί μας περιγράφει την εμπειρία του!

❱❱ Δήμος Αδάμης

ταν πίσω στο 2003, όταν επισκέφτηκα για πρώτη φορά εκείνο το βορινό και απομακρυσμένο κομμάτι της Άνδρου. Τότε, 17 χρονών, ψάρευα ήδη «σοβαρά», εξασκώντας στα πρώτα τους στάδια βέβαια, τις τεχνικές του καρτεριού και του agguatto. Είχα πιάσει μερικούς ροφούς μέχρι 3 κιλά με το πιστό μου 90άρι Apache και η αναζήτηση του μεγάλου ροφού βρισκόταν σε φάση κορύφωσης! Σε μια από τις βουτιές και καθώς βρισκόμουν ακόμα στην κατάδυση, παρατήρησα ανάμεσα στα μεγάλα μονόπετρα έναν ωραίο ροφό να με κοιτά καθώς βούλιαζα. Το ψάρι στάθηκε για λίγο, και όταν πλησίασα τον βυθό, μπήκε αργά κάτω από μια μεγάλη πέτρα. Πάτωσα λίγο πιο μακριά και άρχισα να σέρνομαι αργά και αθόρυβα προς το μονόπετρο, με το όπλο στη 2η σκάλα, έτοιμο για βολή! Πλησίασα στο σημείο που μπήκε το ψάρι και προσπάθησα να διακρίνω ανάμεσα στις σκιές, χωρίς όμως αποτέλεσμα… Προχωρώντας στην άλλη πλευρά της πέτρας, διέκρινα από ένα διαμπερές παράθυρο, τη φιγούρα του ροφού να με κοιτά μετωπικά. Βολή με το ψάρι να στρίβει και να την τρώει τελικά στο μάγουλο! Ακολούθησε επιπόλαιο βράχωμα, και 3-4 βουτιές μετά, υπό την επίβλεψη του ζευγαριού, ο πρώτος μεγάλος ροφός 6,5 κιλών ήταν στα χέρια μου! ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ 20 χρόνια μετά, αυτή τη φορά με καμάκι στο χέρι, αλλά με πολύ μεγαλύτερη εμπειρία, αναζητούσα ξανά έναν μεγάλο ροφό στο μέρος αυτό, παρέα με τον φίλο μου τον Γιάννη. Γνωρίζοντας πλέον τις τρύπες αρκετών ψαριών, ήλπιζα σε κάποιο ψάρι που θα στεκόταν στον προθάλαμο της τρύπας του

12 Boat & Fishing

ή κάτω από κάποιο διαμπερές μονόπετρο. Το ψάρεμά μας θα ξεκινούσε ρηχά, με τον Γιάννη να μαζεύει χοντρούς σκάρους και πεντανόστιμες λαπίνες. Ξεκίνησα κι εγώ ρηχά με σκάρους, για ζέσταμα του κορμιού, αλλά και της σκόπευσης με το polespear. Με μερικούς σκάρους στη σημαδούρα και από μένα, θα κινούμουν βαθύτερα, σε μια γνωστή ροφότρυπα. Με ένα συρτό από μακριά, ακολούθησα το μονοπάτι ανάμεσα στα μονόπετρα, το οποίο θα με έφερνε μπροστά στην είσοδο του φρυδιού. Πριν φτάσω κοντά όμως, το ψάρι που βρισκόταν λίγο παραέξω, με είδε και τρύπωσε γρήγορα στο θαλάμι. Με την ταχύτητα και μόνο που μπήκε, μπορούσα να καταλάβω ότι δεν θα είχε σταθεί στην είσοδο, και μια ακόμα βουτιά απλά το επιβεβαίωσε. Αργότερα, η ίδια ιστορία θα επαναλαμβανόταν με έναν ακόμα ροφό, λίγο βαθύτερα, και μαζί με τον Γιάννη επιστρέψαμε τελικά πάλι στα ρηχά. Καθώς κολυμπούσαμε κοντά στην ακτή, σε βάθος περίπου 15 μέτρων, χαλάρωσα και βούτηξα προς κάτι ωραία μονόπετρα όπου θυμόμουν ότι σύχναζαν ροφοί. Από τα μεσόνερα ακόμα και καθώς βούλιαζα, εντόπισα τον μεγάλο ροφό να ξεκολλά από κάπου και να τρυπώνει σε ένα μονόπετρο. Γρήγορα, άναψα την κάμερα και πήγα από ένα πλαϊνό παραθυράκι του μονόπετρου, και όχι από εκεί που μπήκε το ψάρι. Εκεί είδα την ουρά του ροφού, αλλά προχώρησε παραμέσα και χάθηκε. Τότε κινήθηκα περιμετρικά του μονόπετρου, από την άλλη μεριά, όπου είδα την ουρά του ψαριού μαζί με μέρος της κοιλιάς και γρήγορα χάθηκε πάλι παραμέσα.

ΔΕΣ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Προχώρησα ξανά παραδίπλα λοιπόν, και φέρνοντας τη μάσκα κοντά σε ένα παραθυράκι, ξεχώρισα τη σιλουέτα του ψαριού να οπισθοχωρεί. Όπλισα γρήγορα το Polespear και αφού ξαναεπιβεβαίωσα τη θέση του ψαριού, το άφησα να φύγει προς εκεί όπου υπολόγιζα ότι είναι περίπου το μάτι του! Η ΑΡΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΡΕΚΟΡ Το καμάκι κάρφωσε τον ροφό και αυτός έκανε μαρς και βράχωσε, παίρνοντας τα μπόσικα που του έδινε η αποσπώμενη κεφαλή του polespear. Χωρίς να τραβήξω καθόλου, άφησα το ψάρι, αφού δεν ήμουν βέβαιος ότι η αποσπώμενη το είχε περάσει πλήρως. Επιστροφή στην επιφάνεια, καλή χαλάρωση και στην επόμενη βουτιά, προσπάθησα να κάνω το ψάρι να αλλάξει θέση, ώστε να βγει. Όμως, για να κατοχυρωθεί η σύλληψη σαν ρεκόρ, έπρεπε το ψάρι να βγει αποκλειστικά από εμένα, όλες οι βουτιές να είναι μόνο με τις δικές μου δυνάμεις, και φυσικά, να μην γίνει χρήση ψαροτούφεκου. Έτσι, η μόνη μου επιλογή ήταν να καταφέρω να φτάσω το κεφάλι και να σκοτώσω το ψάρι με το μαχαίρι. Με τον Γιάννη πάνω από το κεφάλι μου για ασφάλεια, ξεκίνησε η δύσκολη προσπάθεια ξεβραχώματος στο βάθος των 17 μέτρων. Έφτασα στο παραθυράκι και χρησιμοποιώντας το polespear σαν στέκα μπιλιάρδου, προσπάθησα αρχικά να τσιμπήσω-σπρώξω το ψάρι και να το κάνω να αλλάξει θέση. Έτσι μετά από μερικές ενοχλήσεις, το ένιωσα να μετακινείται και άλλαξα θέση για να κοιτάξω από την είσοδο όπου το είδα αρχικά

να μπαίνει. Έβαλα το κεφάλι μου κάτω από την πέτρα και είδα καθαρά το κεφάλι του ψαριού, με την αποσπώμενη να το έχει ξεπεράσει εντελώς! Ανάδυση, ξεκούραση και το πλάνο της επόμενης βουτιάς είχε δύο μέρη. Σε πρώτη φάση θα λασκάριζα εντελώς το pole από το παραθυράκι, δίνοντας έξτρα μπόσικα, και στη συνέχεια, από τη μεγάλη τρύπα, θα σκότωνα το ψάρι με το μαχαίρι. Το πρώτο μέρος του σχεδίου πήγε τέλεια… Όμως, καθώς πήγα να σκοτώσω το ψάρι, αυτό με μια κίνηση γύρισε το κορμί του στην άλλη κατεύθυνση, προς το παραθυράκι, και βράχωσε ακόμη χειρότερα. Επόμενη βουτιά από το παραθυράκι και αυτήν τη φορά αντί να σπρώξω, τράβηξα το ψάρι, που δεν κούνησε ρούπι. ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ ΣΤΟ «ΒΑΣΙΛΙΑ» Απογοητευμένος στην επιφάνεια, πήρα από τη σημαδούρα έναν γάντζο που είχε ο Γιάννης για χταπόδια, με την ελπίδα να τραβήξω τον ροφό έξω από τη μεγάλη τρύπα. Επέστρεψα στο παραθυράκι και ελευθέρωσα πλήρως το Polespear, με την ελπίδα το ψάρι να μετακινηθεί και πάλι προς τη μεγάλη τρύπα που μπήκε αρχικά. Το ψάρι τράβηξε, και μόλις έφτασα στην κεντρική τρύπα, είδα τον ροφό να την έχει περάσει και να έχει προχωρήσει παραμέσα, στην απέναντι πλευρά! Τότε μετακινήθηκα γρήγορα, στο τρυπάκι που είχα δει την ουρά του για πρώτη φορά, όπου φαινόταν πλέον το μισό κεφάλι του ψαριού. Με μια γρήγορη κίνηση άφησα τον γάντζο, έβγαλα το μαχαίρι από τη ζώνη και το κάρφωσα πίσω από το μάτι του ροφού! Το ψάρι ήταν πλέον νεκρό και έμενε απλά να το απελευθερώσω από τα βράχια.

Σκανάρετε το QR-Code για να δείτε το βίντεο από το 5ο παγκόσμιο ρεκόρ του Δήμου Αδάμη

Μια τελευταία βουτιά και αφού το έσπρωξα πάλι μέσα, στη συνέχεια το τράβηξα εύκολα, από την τρύπα που είχε μπει αρχικά κάτω απ’ το μονόπετρο. Ξεκίνησα την ανάδυση κρατώντας το εντυπωσιακό ψάρι σφιχτά στα χέρια, θαυμάζοντάς το σε όλη τη διαδρομή μέχρι την επιφάνεια! Χαρές και πανηγύρια, αρκετά πλάνα για να καταγράψουμε τη στιγμή, και στη συνέχεια, σιγά-σιγά επιστρέψαμε χαρούμενοι στην παραλία. Όλες οι απαραίτητες καταγραφέςφωτογραφίσεις για την αίτηση του παγκόσμιου ρεκόρ, έγιναν επιτόπου, ενώ το ψάρι καθαρίστηκε στη θάλασσα και μπήκε γρήγορα στο γεμάτο πάγο ψυγείο! Μια μέρα μετά, στην Αθήνα πλέον, φιλετάρισα το ψάρι για να φάμε τα φιλέτα παρέα με φίλους, ενώ τα μάγουλα αποτέλεσαν το πρώτο γεύμα ψαριού του μπέμπη! Ένα μήνα μετά, με τον ροφό πλέον παρελθόν, έφτασε τελικά και η επιβεβαίωση της επιτροπής, για την επιτυχή κατοχύρωση του ψαριού σαν παγκόσμιο ρεκόρ! Μου πήρε 4 χρόνια και αρκετές δεκάδες ώρες βυθού, όμως βρήκα τελικά το κατάλληλο ψάρι, που έκανε το λάθος και μου έδωσε την ευκαιρία για βολή. Ένα υπέροχο ψάρι, σε προσιτό βάθος, χωρίς καν τη χρήση ψαροτούφεκου! Μια ακόμα απόδειξη πως η θάλασσα, δεν θέλει βιασύνες και υπερβολές… Με όπλο μας την υπομονή και την επιμονή, μπορούμε να καταφέρουμε ακόμα και σήμερα, ψάρια τρόπαια, σε προσιτά βάθη και με απλό εξοπλισμό! BF www.boatfishing.gr

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

PTERYX FINS PVC BAG Αγοράζοντας τα υπέροχα πτερύγιά μας, κάποιες φορές ξεχνάμε να πάρουμε μια θήκη για την προστασία τους, ώστε να τους δώσουμε τη σημασία και την αξία που τους αξίζει. Η τσάντα μεταφοράς XTDiving είναι μια από τις καλύτερες! Δώστε στον εξοπλισμό σας την απαραίτητη προσοχή, για να σας συντροφεύει για πολλά χρόνια! XT DIVING PRO www.xtdiving.com | 210 6618 008

ΛΕΠΊΔΕΣ CARBON NERO

NERO FREEDIVING WETSUIT

Λεπίδες Carbon NERÓ Νέα σειρά Freediving

Στολή NERÓ Νέα σειρά Freediving

Στολή NERO είναι ολόσωμη και κατασκευασμένη από neoprene πάχους 2mm. Εξωτερικά το neoprene είναι λείο, ενώ εσωτερικά υπάρχει φόδρα από ύφασμα jersey. Ο σχεδιασμός της στολής προσφέρει αυξημένη ελαστικότητα, μεγάλη αντοχή στη συμπίεση και άριστη επαναφορά της ελαστικότητας. Τα προϊόντα Neró έχουν φτιαχτεί για να απολαμβάνει κανείς τη ζωή στους ωκεανούς, τις θάλασσες, τις λίμνες και τις πισίνες, με πλήρη άνεση για καλύτερες επιδόσεις.

Λεπίδες Carbon NERO, με γωνία 33ο, σε σκληρότητα Soft & Medium, με γκρι παρατροπίδιο 580mm. Στο φινίρισμα της επιφάνειας, υπάρχει το τυπικό μοτίβο του Nero. Έχουν μήκος 820mm/960 mm και πλάτος 190mm. Λεπίδες Neró από carbon, για όποιον του ταιριάζει η ελεύθερη κατάδυση και επιθυμεί να ανακαλύψει με ασφάλεια τον υποβρύχιο κόσμο (για βαθιά νερά & πισίνα).

www.pathossub.com | info@pathossub.com

Σειρά από βέργες KAMAX από την XTDIVING Μήπως έφτασε η ώρα να κάνεις δώρο στο αγαπημένο ψαροτούφεκό σου μια καινούρια βέργα; Η XTDiving διαθέτει μια πλήρη σειρά από βέργες KAMAX, σε όλα τα μεγέθη και όλους τους τύπους! Εσύ απλά διάλεξε αυτή που ταιριάζει καλύτερα στον τρόπο ψαρέματός σου και απόλαυσε τα μοναδικά χαρακτηριστικά των βεργών μας, οι οποίες έχουν επισημανθεί μετά από χιλιάδες δοκιμές που εμείς οι ίδιοι έχουμε κάνει, ώστε να απολαύσεις στο έπακρο μια βέργα KAMAX!

106 Boat & Fishing

XT DIVING PRO www.xtdiving.com | 210 6618 008