1. ทาไมเลิกกันแล้ วยังต้ องคิดถึงเขาอยู่ ? หลาย ๆ คนเคยถามว่า ‚ทาไมเลิกกันแล้ วถึงยังคิดถึงเขาอยู่ ?‛ บางทีเราอาจไม่ได้ คิดถึงเขา... แต่เราคิดถึงสิ่งที่เคยทาร่วมกับเขามากกว่า ‚เพราะหลาย ๆ ที่เคยทาร่วมกัน มันมากเกินกว่าจะลืมวันเดียวได้ หมด‛ (ระยะเวลาที่คบกัน + ความรู้สกึ ที่เพิ่มขึ ้นเรื่ อย ๆ ) = ปริมาณความทรงจาที่เราต้ องอยูก่ บั มัน ในตอนที่ไม่มีกนั และกันอีกแล้ ว สมการนี ้มันเกิดจากหลาย ๆ ตัวแปร ทัง้ ‘เรา’ และ ‘เขา’ ความยาวนานของความสัมพันธ์ มันก็ก่อเกิดเป็ นความผูกพันธ์ ที่หนาแน่น จนเรานันก็ ้ ไม่สามารถ ลบลืมเลือนออกไปได้ ‚ตะปูที่ตอกลงบนไม้ ถอนออกมาก็ยงั มีรอย‛ ความรักก็เช่นกัน ยิ่งรักกันมากเท่าไหร่ ตอนจากกัน ยิ่งเจ็บปวดที่สดุ ... หลงเหลือแค่บาดแผล ไว้ คอยเตือนใจเราว่า ครัง้ หนึง่ เรามีความสุขกับความรัก และในครัง้ เดียวกันนัน้ เราก็ผิดหวัง เสียใจให้ กบั ความรักเช่นกัน‛
2. หลายคนรู้วิธีตดั ใจ แต่เอาเข้ าจริง ๆ จะมีสกั กี่คนที่จะทาได้ จริง เมื่อเวลาผ่านไปเราคิดว่าลืมได้ แล้ ว พอเจอกันอีกครัง้ กลับต้ องทาใจใหม่หมด เหมือนกับว่า... ความเจ็บปวดที่ได้ เจอ มันเพิ่งเกิดขึ ้น เมื่อวานนี ้เอง
3. “เลิกกันก็ได้ นะ” ถ้ ารักกันแล้ วรู้สกึ อึดอัด ไม่มีความสุข การต่อเวลาเพื่อรักษาความสัมพันธ์ไว้ มันไม่มีประโยชน์อะไร ถ้ าใจเราสองคน ไม่ได้ ร้ ูสกึ ดีตอ่ กันเหมือนเดิม ไม่ได้ มีความรู้สกึ พิเศษให้ กนั และกันอีกแล้ ว ยอมเจ็บครัง้ เดียวเพื่อจากกัน ดีกว่าสานความสัมพันธ์ตอ่ ไป แล้ วทุกอย่างมันแย่ลงกว่าเดิม
4. เคยคิดเหมือนกันนะ ถ้ าวันหนึง่ เรามีความสุขกับคน ๆ นี ้ ต่อให้ เราจะวนกลับมาเจออีกกี่ครัง้ เราก็ยงั จะมีความสุขกับคน ๆ นี ้ทุกครัง้ แต่ในความเป็ นจริง... การเลิกรากันไป มันแทบไม่มีทางที่จะวนมาเจอกันอีก และต่อให้ เจอกันอีกครัง้ จริง ๆ ความรู้สกึ เหล่านันที ้ ่เคยมี อาจไม่ใช่ความสุขอย่างที่เคยได้ รับก็ได้ แต่มนั อาจเป็ นความทุกข์... ที่เกิดจากการคิดถึงอดีตที่เจ็บปวด จนบางทีเราอาจแยกความสุขที่แท้ จริงไม่ออก เพราะเรื่ องราวที่ผา่ นมามันก็เจ็บช ้า จนเราต้ องซุกซ่อนสิ่งเหล่านันไว้ ้ ข้างหลังความจริง เพื่อหลอกตัวเองว่าฉันยังไหว แต่ความจริงแล้ วไม่ใช่เลย เราอ่อนแอ... เราแค่พยายามฝื นยิ ้ม ต่อความสุขที่แสนเจ็บปวด ไปวันต่อวันเท่านันเอง... ้
5. สุดท้ ายแล้ วการเข้ าไปหาใครบางคน มันก็หมดความหมาย ไม่ใช่เราไม่พยายามนะ แต่พยายามมากแค่ไหน เราก็ส้ คู นที่เขาเลือกไว้ ในใจไม่ได้ อยู่ดี เพิ่งเข้ าใจแล้ วว่า ‚การบอกเลิก‛ ทัง้ ๆ ที่ยงั ไม่ได้ รักกันนี่แหละเจ็บปวด แต่การ “การถูกลดความสาคัญลง” ทัง้ ๆ ที่ยงั รักอยู่... เป็ นความรู้สกึ ที่เจ็บปวดที่สดุ
6. มันยากเหมือนกันนะ... กับการที่ต้องกลับมาอยู่คนเดียวอีกครัง้ ในวันที่ไม่มีเขาอยูข่ ้ างๆ แต่ถึงอย่างนันชี ้ วิตมันก็ต้องดาเนินต่อไป แม้ ตอนนี ้จะไม่มีใครเดินร่วมทางไปด้ วย เราเชื่อเสมอว่า... "ทุกคนล้ วนมีเหตุผลที่จะได้ เจอกัน และทุกคนก็มีเหตุผลที่จากกันไปเช่นกัน" ถึงวันนี ้อาจจะเจ็บปวด แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป มันจะทาให้ เราเข้ าใจอะไรมากขึ ้น "คนเราพบกันก็เพื่อจากกันในสักวันหนึง่ " เก็บความทรงจาทุกอย่าง ไว้ ในส่วนลึกของหัวใจ เรี ยนรู้อดีตที่ก้าวผ่าน ยิ ้มรับความจริง แล้ วบอกกับตัวเองว่า "สักวันเราจะเจอคนที่ใช่สาหรับเรา"