Tijdschrift voor reizen & recreatie om en op het water Nieuws over watersport, zeil- en motorboten, zeilvakanties en toervaren in België en de wijde wereld.
BOOT MAGAZINE
Zeilvakantie sept. / okt. 2019 € 4,90 Editienr. 60
MALTA: indrukwekkende baaien, fascinerende historiek
De Middellandse Zee
De 10 mooiste ankerplekken
Oceaanzeilen,
drie Belgen aan start Mini-Transat
Met de Whaly Classic sloep op stap ‘k Stond voor de brug van Willebroek De ‘denderende’ Dender
bootmagazine.be 1
N E P R N E E V A W T H N T A H C A J Een haven in de stad of in een groene omgeving, aan u de keuze...
Jachthaven Antwerpen Linkeroever
Thonetlaan 133 B-2050 Antwerpen tel. +32 3 219 08 95 fax +32 3 219 67 48 jachthaven_linkeroever@skynet.be
Jachthaven Antwerpen Willemdok
Godefriduskaai 99 B-2000 Antwerpen tel. +32 3 231 50 66 fax +32 3 232 46 01 jaw@telenet.be
rycb@rycb.be (algemene administratie) www.jachthaven-antwerpen.be
Een week gratis ligplaats in de haven voor en na de winterberging!
2 bootmagazine.be
Uit de inhoud
BOOTMAGAZINE NR. 60 - SEPT. / OKT. 2019
Malta, prachtige baaien en fascinerende historiek Het is zondagavond en de motorbootjes van locals die hier de dag al zwemmend en keuvelend doorbrachten, zijn nagenoeg allemaal vertrokken richting thuishaven. Even later hebben we de paradijselijke baai voor ons alleen.
Tussen Geraardsbergen en Lessen, een ‘denderende ‘ ervaring De Whaly Classic sloep houdt wel van een beetje volk aan boord. Met een crew van 5 ligt het bootje logischer wijs wat dieper in het water. Dat komt het vaargedrag ten goede. Sloepvaren is voor alle leeftijden, van 7 tot 77 jaar, zoals de Kuifjes boeken van Hergé, maar zelfs daar nog ver voorbij.
Mini-Transat, drie Belgen aan de start De Mini-Transat heeft haar naam slecht gekozen, het is alles behalve een mini wedstrijd. Het is een van de meest avontuurlijke oceaanraces. In een zeilbootje van amper 6,50 meter wordt een solo oceaan overtocht gevaren van 4.050 mijl.
De 10 mooiste ankerplekken langs de Middellandse Zee En verder... Belgische 12 voetsjollenclub boven water. Met de Whaly Classic sloep op stap... ‘k Stond voor de brug van Willebroek. Whaly ontmoet een broertje. Graphic novel: Een zeevaarder zoekt het ongeziene- deel 3 Boek: De wraak van de walvis - H. Melville
Zeilschip Skadi is nu voor het vijfde jaar op rij op “world tour”, maar Peter en Annelies verwijlen nog steeds langs de Méditerrannée. Er valt zoveel te ontdekken en te genieten in dit zeilgebied dat zij de oversteek van de Atlantic nog even voor zich uit schuiven. Zij laten ons delen in hun rijke waaier van ervaringen.
bootmagazine.be 3
De nieuwe ‘bootclub’-formules Het was een onopvallend berichtje dat onlangs onze mailbox binnen waaide. Brunswick neemt de Freedom Boat Club over. Een overname die weinig aandacht kreeg maar met het oog op de toekomst een belangrijke rol kan spelen. Zoals we op deze pagina’s al eerder schreven is niet langer het bezitten van een boot het uitgangspunt, maar komt het ‘boot beleven’ op de eerste plaats. En daar worden de mondiale spelers in de botenwereld zich steeds sterker van bewust. Brunswick is een veelomvattend bedrijf in de marine wereld, het is eigenaar van de Mercury binnen- en buitenboormotoren, verdeler van marine onderdelen Lankhorst Taselaar en tal van bootmerken waaronder Bayliner, Boston Whaler, Quicksilver, Sea Ray, Thunder Jet en Uttern Boats... Met de Freedom Boat Club komt een nieuwe dienstenorganisatie de portefeuille van Brunswick versterken. De Freedom Boat Club werd opgericht in 1989 en is de belangrijkste bootclub uitbater en franchisegever in de Verenigde Staten. FBC en haar franchisenemers hebben meer dan 20.000 leden die toegang hebben tot een vloot van om en bij de 2.200 boten, verspreid over 170 eigen of franchise locaties in 30 landen in de VS, Canada en Europa. Voorlopig is de FBC in Europa nog bescheiden en telt slechts drie locaties in Frankrijk. Maar wat staat een nieuw offensief in de weg? De Freedom Boat Club biedt haar leden het totale ‘ontzorgen’ van het bootbezit. De bootliefhebber betaalt een toetredingssom en kan voor een maandelijks bedrag vrij beschikken over een boot. Alle gedoe wat betreft ligplaats, verzekering, onderhoud, winterstalling en alles wat bij het bezitten van een boot komt kijken, neemt de club voor haar rekening. Beschikken over een boot, zonder de daarbij horende zorgen. Het klinkt heel wat bootliefhebbers als muziek in de oren.
Een ‘bootclub’formule biedt bootbeleving zonder de zorgen van het bootbezit. Foto: Antares 7 kost net geen 21.000 euro voor 3 jaar ‘ongelimiteerd’ gebruik.
Deze aanpak sluit nauw aan bij de deeleconomie trend - het gaat niet om wat je hebt, maar om wat je eraan hebt - die in heel wat sectoren opgang maakt. Denk maar aan diverse vormen van mobiliteit, van deelfietsen, -steps of -auto’s. En we hebben gezien dat de bootsector de geplogenheden van de autobranche met een paar jaar vertraging omarmt. In Europa is de Franse marktleider in botenbouw Bénéteau de idee van een bootclub eveneens zeer genegen. Aan een voordelig 4 bootmagazine.be
Editoriaal: Leo Van Dorsselaer
tarief ongelimiteerd de beschikking hebben van steeds de meest recente boten uit het gamma. Een niet onaardige propositie van dit bedrijf. Onze Nederlandse collega’s van Nauticlink (www.nauticlink.com) rekenden even na wat een ‘ongelimiteerd’ of een ‘doordeweeks’ formule van de Beneteau Boat club kost.
vergeet het ‘toetredingsgeld’ niet, 1.000 euro per jaar ‘doordeweeks’ en 1.500 euro per jaar ‘ongelimiteerd’, telkens voor 3 jaar. De kost van een Baracuda 8 ‘ongelimiteerd’ voor drie jaar bedraagt 20.664 euro. Drie jaar lang ‘all in’ een Oceanis 31 zeilen komt op 29.340 euro. Gratis is het nu bepaald niet, merken onze Nederlandse collega’s heel terecht op. Maar ‘ontzorgen’ heeft zijn prijs.
Men moet een basis kiezen – niet verder Interessant wordt het wanneer je deze forzoeken, bij ons zijn ze nog niet te vinden, mules afzet tegen het waardeverlies of zo je wel zijn er reeds 10 in Frankrijk en nog wil de afschrijving eens 7 openen in de van een nieuwe boot. loop van dit jaar, Het ‘bootbeleven’ wordt Een Oceanis 31 kost waaronder een in belangrijker dan bootbezit. je nieuw een kleine Noorwegen en een 100.000 euro. Pas in Barcelona, SpanDe nieuwe ‘Bootclub’daar een waardeje – en is er keuze formules spelen daar op in. verlies van 5% per tussen de formules jaar gedurende de ‘ongelimiteerd’ of eerste drie jaar op toe en vergelijk eens met ‘doordeweeks’. Voor boten tussen de 5 en de prijzen van de botenclub. Het laat zich de 6,5 meter betaal je ‘doordeweeks’ 179 aanzien dat de zorgeloze vormen van ‘booteuro per maand, een boot van 5 tot 8 meter kost 310 euro per maand en eentje tussen de beleven’ die de bootclubs bieden met sterke troeven op de markt komen. 5 en de 9 meter 479 euro per maand. Maar
OPENDEURWEEKEND OP 5 & 6 OKTOBER in de Royal North Sea Yacht Club te Oostende
yachting center BVBA
Marina Yachting Center, importeur voor JEANNEAU, PRESTIGE-YACHTS & FOUNTAINE PAJOT Catamarans nodigt u uit aan boord van hun yachten.
Voorstelling te water en op de kade van ± 20 zeil- en motorboten. Boven in de Yachtclub ontvangen Marina Yachting Center en de verschillende partners van BOATING PARTNERS u graag in de feestzaal om u hun producten en diensten voor te stellen.
www.marina-oostende.be bootmagazine.be 5
Vuurwerk in de M 6 bootmagazine.be
I
n Malta zijn ze dol op vuurwerk, zelfs overdag. Wij zeilden rond het eiland en ontdekten met duizenden knallen in de achtergrond een fascinerende geschiedenis en indrukwekkende kalkrotsen.
Middellandse Zee
Henk Dheedene / Foto’s Tinne Deca
De Crystal Lagoon, een van de mooiste baaitjes in de Middellandse Zee. bootmagazine.be 7
Een militair kamp? Een schietstand? Een fabriek die ontploft? Als we rond 17 uur voor anker gaan in Il-Hofra z-Zghira vragen we ons af wat het eindeloze geknal is dat de rust in deze adembenemend mooie baai verstoort. Google brengt raad: al sinds de Hospitaalridders van dit eiland in 1550 een van de belangrijkste militaire bastions in de Middellandse Zee maakten, zijn de Maltezen verzot op vuurwerk. Zelfs overdag proberen dorpen elkaar de loef af te steken met de meest spectaculaire vuurpijlen. Nu we weten dat de knallen deel uitmaken van de eeuwenoude en fascinerende Maltese cultuur kunnen we ons verzoenen met het achtergrondgeluid en genieten we van de metershoge okergele kalkstenen rotsen die ons als een cocon beschermen tegen de opstekende noordwester. De boot zwaait mee in de wind en biedt ons regelmatig een zicht op het sierlijke gat in de rotsen dat een doorkijk biedt naar de baai ernaast, waar ook nog enkele andere zeilers voor anker liggen. Het is zondagavond, en de motorbootjes van locals die hier de dag al zwemmend en keuvelend doorbrachten, zijn nagenoeg allemaal vertrokken richting thuishaven.
8 bootmagazine.be
In de grillige kalkrotsen zitten vaak gaten, zoals hier op Comino.
Rustende en keuvelende vissers op Gozo.
Dit is onze eerste nacht op het water aan boord van de Beyond, een Sun Odyssey 439 van Dream Yacht Charter. De basis op Malta is de Roland Marina in hoofdstad Valletta, een rustige jachthaven, weliswaar zonder douches of toiletten, maar dat wordt ruim gecompenseerd door wat een van de mooiste zichten op de gefortificeerde oude stad van Valletta moet zijn. Met de dinghy naar de stadswallen
De eerste twee dagen bleven we in de haven om het binnenland wat beter te leren kennen. Na vijf minuutjes varen met de dinghy -te voet is het een klein uur wegens de grote omweg langs een van de talrijke baaien die Valletta omringen- kan je aanmeren aan de voet van de vijftig meter hoge stadswallen van de hoofdstad. Die legden de Maltese Hospitaalridders na hun verbaneen zalige stad ning uit Cyprus aan om zich te beschermen tegen de invallen van de Ottomanen.
Valletta is om in te verdwalen.
Valletta is een zalige stad om in te verdwalen. Er zijn tientallen musea en kunstschatten, indrukwekkende zichten op de Middellandse Zee, en nauwe steegjes met uithangborden van winkeltjes die zo uit een jaren zestig-film lijken te komen. Als een cruiseschip duizenden dagjestoeristen de stad inspuwt, kan het in de centrale winkelwandelstraten behoorlijk druk zijn, maar eens je de steile zijstraatjes inslaat en je laat leiden langs eeuwenoude kerken en palazzo’s, besef je waarom Valletta als een van de mooiste hoofdsteden van Europa beschouwd wordt. bootmagazine.be 9
Een mogelijk nog fraaiere stad ligt een tiental kilometer naar het binnenland, zowat halfweg het hoofdeiland dat slechts een voorschoot groot is: Mdina. In deze vroegere hoofdstad van Malta zet je nog een stapje verder terug in de geschiedenis, de straten zijn er nog wat smaller, de kalkstenen muren nog wat ouder en de sfeer nog wat filmischer. Niet voor niets werden hier een pak scènes uit Games of Thrones opgenomen. Maar na de stedelijke drukte -Malta is een St Paul’s Bay, het beste en van de dichtstbevolkte landen ter wereldzijn we blij om vannacht in alle rust voor het slechtste wat Malta te anker te kunnen liggen. Het geknal van bieden heeft. vuurwerk duurt niet al te lang en zeker ’s morgens is het zalig wakker worden als de ochtendzon de knalgele rotsen in alle glorie laat blinken, begeleid door een vrolijk koor van tsjilpende vogels die er in de spleten hun nest gevonden hebben. We zeilen langs de kust richting het noordwesten, wat ook de heersende windrichting is op dit eiland. Dat betekent opkruisen, maar omdat de afstanden hier sowieso beperkt zijn, is dat alleen maar puur zeilplezier. Het licht briesje van drie beaufort is net voldoende om snelheid te maken zonder al te hoge golven om op in te beuken. Tegen valavond gaan we voor anker in het noordelijke puntje van St Paul’s Bay, dat op de meeste kaarten niet als overnachtingsplek gemarkeerd staat, maar ons aangewezen werd bij de briefing tijdens het inchecken.
10 bootmagazine.be
Vanuit de Roland Marina heb je een indrukwekkend zicht op de hoofstad Valletta.
Sommige kleine zijstraatjes in Valletta lijken zo uit de jaren zestig te komen.
Het baaitje biedt tegelijk het slechtste en het beste van wat Malta te bieden heeft. Aan de overkant van het water ligt een van de drukste vakantieoorden van het eiland met een chaotische skyline van appartementsblokken. Maar de plek waar we liggen is subliem: een inham in grillige kalkrotsen naast een eilandje met daarop een standbeeld van Sint-Paulus, die ons vanuit de hoogte zijn zegen lijkt te willen geven. Volgens de legende en de Bijbel, leed Paulus hier in het jaar 60 schipbreuk toen hij vervoerd werd naar Rome om berecht te worden door keizer Nero. Hij kwam aan wal, overleefde volgens de overlevering miraculeus de beet van een adder en bekeerde de Maltezen tot het christendom. Het eiland is nog steeds katholiek en de de Maltezen geloven graag dat ze een van de eerste gemeenschappen waren die volledig christelijk werden, al zijn daar geen archeologische bewijzen van gevonden. De volgende dag kruisen we opnieuw op, in de richting van Comino, het kleine eiland dan ten noorden van Malta ligt. Het telt slechts vier permanente inwoners, maar wordt in de zomer overspoeld door honderden toeristen, en dat omwille van ÊÊn plek: de Blue Lagoon. De naam doet de baai in kwestie geen oneer aan, want het water is inderdaad van een soort blauw dat je normaal alleen in vakantiebrochures ziet. Elke morgen vanaf tien uur stromen de boten hier toe om ladingen vol dagjestoeristen uit te spuwen die enkele uren van de blakende zon en het paradijselijke water komen genieten. De luxe van een eigen zeiljacht is dat je komt en gaat wanneer je wil, en dat blijkt nog maar eens als we rond 17u30 ons anker uitgooien op enkele tientallen meter van de zwemzone. We aanschouwen nog even de toeristische massa-industrie, inclusief parasailors, jetski’s, gepimpte motorboten, een hamburgerkraam en cocktailverkopers. Maar een uur later zijn die allemaal opgekrast en hebben we de paradijselijke baai voor ons alleen. bootmagazine.be 11
De volgende ochtend zien we het toeristische ritueel zich weer voor onze ogen ontrollen en varen we de boot gewoon een halve mijl verder naar de Crystal Lagoon, op tijd om als eerste in de smalle inham tussen metershoge rotsen te kunnen ankeren. Met superlatieven ben je best spaarzaam, maar dit is ongetwijfeld een van de mooiste baaitjes in de Middellandse Zee, en we hebben er al wat gezien. Het water is er even blauw als in de Blue De rotsen omringen je Lagoon, maar omdat de plek enkel per eigen boot bereikbaar is, komt er maar een als een grillig amfitheater fractie van het aantal toeristen. De rotsen en zitten aan de voet vol omringen je als een grillig amfitheater en zitten aan de voet vol spelonken. Een spelonken. van die grotten is vijftien meter lang, gaat helemaal onder de rotsen door en opent aan de andere kant in volle zee, waar je af en toe de oude ferry’s ziet passeren die Malta met Een stoffig zandwegje het nog iets noordelijker gelegen eiland Gozo verbinden. Erdoor op Comino. Het zwemmen is wat beangstigend maar ook magisch: midden in de eilandje heeft slechts doorgang wordt het behoorlijk donker en kil, maar het water aan de vier permanente bewoners. uitgang lijkt daardoor nog blauwer.
12 bootmagazine.be
De Fungus Rock is genoemd naar een zeldzame plant die in de Middeleeuwen over heel Europa gewild was voor zijn vermeende medicinale krachten.
Nog geen tien minuten later zien we een jetskiÍr aan volle snelheid door het gat scheuren. We mogen er niet aan denken wat er zou gebeurd zijn als wij, of enkele van de handvol andere snorkelaars in de baai, er nog aan het zwemmen waren. De Maltezen zijn verzot op jetski’s en motorboten, en in de zomermaanden, zeker tijdens de weekends en de eerste weken van augustus, worden baaitjes als deze overrompeld. Boven de hoge rotsen torent het fort van Santa Maria uit. Op tachtig meter boven zeeniveau is het een cruciaal onderdeel van een netwerk van torens die Malta, Comino en Gozo moesten beschermen tegen piraten en Ottomaanse legers. Deze werd gebouwd in 1618 door een hospitaalridder met de poÍtische naam Grootmeester Alof de Wignacourt. Als de toeristen opnieuw van het eiland verdwenen zijn, maken we een avondwandeling over de stoffige weggetjes die door de garrigue leiden. We lopen naar de baai van Sint-Maria, waar een elegant kerkje en zelfs een minuscuul politiekantoor staan. De vlag wappert, wat betekent dat de enige twee agenten van het eiland aanwezig zijn. Aangezien er hier slechts vier permanente bewoners zijn, komen ze enkel tijdens de zomermaanden een oogje in het zeil houden. Gozo De volgende dag zeilen we een rondje rond Gozo, het eiland dat een zeemijl ten noorden van Malta ligt en veel rustiger en relaxter bootmagazine.be 13
is dan zijn grote broer. We houden even halt ter hoogte van Ramla Bay, een populair zandstrand met duinen voor zonnebaders. Hoog boven de baai ligt een klooster en een grot die volgens de overlevering de plek is waar Calypso de rondzwervende Odysseus zeven jaar lang in de ban hield. Nog een uurtje verder zien we aan de andere kant van het eiland - Gozo is slechts zeven kilometer breed en vijftien kilometer langde beroemde Fungus Rock opdoemen. De massieve rots is het meest iconische landmark voor zeilers langs de westkust van het eiland. Ze is genoemd naar een zeldzame plant die in de Middeleeuwen aan koningen over heel Europa verkocht werd als middeltje tegen onder meer impotentie. Een smalle doorgang naast de rots leidt naar Dwejra Bay, een grote beschermde baai met opnieuw loodrechte rotswanden die een woeste aanblik bieden. Er liggen nog geen andere boten, zodat we rustig op zoek kunnen gaan naar een van de schaarse plekken zand tussen het zeegras om ons anker goed vast te kunnen leggen. Dat is nodig, want de wind spookt wat van alle kanten in dit gat. We checken nog eens het weerbericht. Bij winden van het noordwesten tot zuidwesten kan er hier een oncomfortabele en onveilige deining binnenstromen, maar die blijft ons de volgende nacht bespaard.
14 bootmagazine.be
Deze binnenzee is via een zestig meter lange spelonk onder de kustrotsen verbonden met de zee. Je kan erdoor met de dinghy.
De avond valt over Dejra Bay.
Als de wind een uurtje later wat gaan liggen is, halen we de dinghy van het dek en varen we langs de kust een halve mijl noordwaarts. Na even zoeken, zien we een klein vissersbootje dat ons de weg wijst: we varen een zestig meter lange donkere spelonk binnen en komen aan de andere kant van deze natuurlijke tunnel onder de rotsen uit op een helderblauwe binnenzee, waar vissersbootjes aangemeerd liggen. Dit is een magische plek. We installeren ons op het enige terrasje dat aan de rand van deze uitzonderlijke inham ligt en bekijken de gezapige mix van toeristen en lokale vissers die rondkuieren, wat zitten keuvelen en zien hoe het avondlicht een zachte deken over de boothuisjes rond de lagune legt. De terugvaart met de dinghy naar ons zeiljacht verloopt via dezelfde weg: eerst de lange tunnel door en dan eventjes de zee op om tot aan onze baai te geraken. Dit traject langs de kust is met een bijbootje enkel aan te raden bij rustig weer. Als de zee wat woeliger is, kan je de dinghy ook bij het enige boothuisje in Dwejra Bay zelf aanleggen en dan de vijfhonderd meter richting de binnenzee stappen over de rotsen. Als je dan toch door de tunnel wil, betaal je vier euro voor een tochtje met een van de wachtende vissersbootjes. Praktisch: We huurden onze boot bij Dream Yacht Charter, in Brussel vertegenwoordigd door het bureau Dynamer. www.dynamer.be
Terug in de baai zien we de ondergaande zon flirten met de Fungus Rock. Omdat onze boot zachtjes meedraait met de wind, lijkt het op sommige momenten dat ze in omgekeerde richting beweegt. Alsof de tijd teruggedraaid wil worden, en dat snappen we maar al te goed. Maar morgen zeilen we terug naar Valletta. Onze Beyond moet teruggebracht worden naar de basis van Dream Yacht Charter. Die tijd, die tikt helaas verder.  bootmagazine.be 15
De wraak van de Walvis Op donderdag 1 augustus 2019 was het precies 200 jaar geleden dat Herman Melville geboren werd. De nu wereldberoemde roman “Moby Dick of de Walvis” van deze Amerikaanse schrijver kende maar een matig succes bij het verschijnen in 1851, zelf had hij nooit gedacht dat zijn boek een van de grootste klassiekers van de nautische literatuur zou worden.
T
ot vandaag wordt het werk nog opnieuw vertaald en uitgegeven. Dit jaar verscheen nog een nieuwe Engelstalige uitgave bij Flame Tree Publishing en de laatste Nederlandstalige druk dateert van 2018 in de reeks LJ Veen Klassiek. Melville schreef het boek op 32-jarige leeftijd. Van de edities die verschenen tijdens zijn leven werden minder dan 3.000 exemplaren verkocht.
Herman Melville, portret © Public Domain / Library of Congress
Zijn vroegere romans, waarin hij zijn reiservaringen had verwerkt, genoten een zekere aandacht, maar raakten daarna snel in de vergetelheid. Hij bleef zijn hele leven schrijven, maar slaagde er niet in van zijn pen te leven. Daarom moest hij noodgedwongen verschillende jobs aannemen om de kost te verdienen. Zo was hij onder mee douane-inspecteur in de haven van New York. Hij stierf in 1891 op 72-jarige leeftijd, zonder getuige te zijn van de herontdekking van zijn grootste roman en de nominatie ervan tot klassieker van de wereldliteratuur. Moby Dick is een fascinerend en wervelend verhaal, gebaseerd op waar gebeurde feiten. In 1841 monsterde Melville aan op de walvisvaarder Acushnet en die ervaringen verwerkte hij in het verhaal dat gebaseerd is op de lotgevallen van de Essex die in 1819 door een walvis tot zinken werd gebracht. Kapitein Ahab Het verhaal gaat over een leraar (Ishmael) die op een dag kiest voor een bestaan op zee. In het boek beschrijft hij zijn reis op de walvisvaarder “Pequod”. De kapitein van dit schip, Ahab, die zijn been verloor tijdens de jacht op Moby Dick wordt verteerd door
16 bootmagazine.be
wraaklust. De witte potvis richt overal vernielingen aan en is levensgevaarlijk, maar Ahab is vastbesloten het dier te pakken te krijgen. De kapitein kent geen angst en is bereid over lijken te gaan om zijn doel te bereiken. Uiteindelijk krijgen ze de walvis toch in het vizier en de harpoenisten weten hem een paar keer te raken, maar dan gaat het alsnog helemaal mis. Er volgt een dodelijke confrontatie tussen Ahab en Moby Dick. Hierna neemt de walvis nog verder wraak, de bijna voltallige bemanning van de “Pequod” komt om het leven doordat de walvis hen eerst in zee gooit en Herman Melville wordt 200 vervolgens recht boven op hen duikt. Ten slotte wordt ook het schip door de walvis jaar, zijn roman Moby Dick tot zinken gebracht. Ishmael is de enige die is nog steeds springlevend. het drama overleeft en het later kan navertellen. Een opwindend verhaal over de walvisvangst, een tragische biecht en een diepgaande allegorie: “Moby Dick” omvat het volledige spectrum van het menselijk bestaan, van het fysieke en bovennatuurlijke tot het spirituele en emotionele. Deze “great American novel’ zit boordevol vreemde wijsheden en wild uiteenlopende energie.
19e-eeuwse illustratie: walvisjager die een potvis harpoeneert © Public Domain
Moby Dick werd reeds verfilmd in 1956 door regisseur John Huston met Gregory Peck als kapitein Ahab. In 2010 volgde een remake van het verhaal. Oscarwinnaar William Hurt speelt Kapitein Ahab, de walvisvaarder die geobsedeerd is door de gigantische witte potvis Moby Dick. De enige die inziet dat Ahabs obsessie hen allen bootmagazine.be 17
geverij ‘Vents d’Ouest’. De Engelstalige uitgave bundelde de twee delen en verscheen bij Dark Horse Books. Wat je niet zo meteen zou verwachten is dat de obsessieve jacht van kapitein Ahab zich zou lenen tot een bewerking als kinderboek. Daar slaagt uitgeverij de Wakkere Muis in die een vrije bewerking door Geronimo Stilton publiceert. Deze laatste is een commerciële muis die meerdere klassiekers aangepast heeft voor de jeugd. Het is wel een boek boordevol prachtige illustraties geworden.
Moby Dick als ‘graphic novel’ door Christophe Chabouté. Uitgeverij Vents d’Ouest.
het leven kan kosten is Starbuck. Terwijl de walvisvaarders Moby Dick achtervolgen over de wereldzeeën, probeert Starbuck de kapitein ervan te overtuigen dat zijn wraakzuchtige plan zinloos is. In 2013 werd het oorspronkelijke verhaal bewerkt door Christophe Chabouté die er een sfeervol beeldverhaal in zwart/wit van maakte in twee delen, dat verscheen bij uit-
Mooi beeld uit Moby Dick in een bewerking van Geronimo Stilton. Uitgeverij De Wakkere Muis.
Marc Twain, tijdgenoot van Melville, maakte ooit de bedenking ‘A classic is something that everybody wants to have read and nobody wants to read.’ (Een klassieker is iets wat iedereen wil gelezen hebben, maar niemand wil lezen). Maar voor ‘Moby Dick’ gaat dit echt niet op. Een zoekopdracht op het internet met Moby Dick als zoekterm brengt je bij de beschikbare uitgaven, de film op dvd, het boek, de graphic novel, nieuw of tweedehands, ook als e-book verkrijgbaar. 18 bootmagazine.be
BELGIAN BOAT SHOW STAND 8303
www.carronmarine.be Bezoek onze stand Profiteer van spetterende beursvoorwaarden
info@carronmarine.be www.carronmarine.be
• VOLVO PENTA officieel dealer • Invoerder/dealer topmerken toebehoren : schroeven, aslijnen, boegschroeven, stuursystemen, anodes, verven, motoronderdelen, … • Eigen werf te Zelzate • WINTERBERGING binnen & buiten • Inbouw boegschroeven, stuurinstallaties, motorinstallaties, elektronica, homokineetassen, aslijnen, … • SPECIALIST SCHROEVEN – eigen hersteldienst met jarenlange ervaring • Schilderwerken • MAX-PROP vaanstandschroeven
CARRON MARINE nu ook Volvo Penta Dealer NIEUWPOORT Havenlaan 84, B-9060 Zelzate T 09/345.61.71 – F 09/345.61.47 info@carronmarine.be
Carron Marine Nieuwpoort bij Nautisch Bedrijvencentrum Westhoek Marina’s Brugse Vaart 48 - 8620 Nieuwpoort bootmagazine.be 19 tel 058/23.84.99 - info@carronmarine.be
Mini-Transat, oceaanwedstrijd met een slecht gekozen naam Drie Belgen aan de start
D
De Mini-Transat heeft haar naam slecht gekozen, het is alles behalve een mini wedstrijd, integendeel. Het is een van de meest avontuurlijke oceaanraces. In zeilbootjes van amper 6,50 meter wordt een solo oceaan overtocht gevaren van 4.050 mijl. 20 bootmagazine.be
Tekst op basis van reportage: A. Guillaume/Yachting Sud Foto’s: minitrasat.fr
e eerste etappe vertrekt in La Rochelle en komt aan in Las Palmas, Gran Canaria,1.350 mijl die gevaren worden in 7 tot 10 dagen. Daarbij moeten de zeilers de beruchte Golf van Biskaje trotseren. De 2700 mijl lange tweede etappe start begin november vanuit Las Palmas de Gran Canaria. Het duurt 15 tot 20 zeildagen om Le Marin in Martinique, Frans West-Indië te bereiken. Bij de 22ste editie die op 1 oktober 2019 van start gaat in La Rochelle, staan drie Belgische deelnemers aan de start. Toevallig alle drie uit het Zuiden van ons land . Daarmee levert België, na Italië, het sterkste buitenlandse deelnemersveld. Deemstert de belangstelling in Vlaanderen weg voor deze
‘uitdagendste’ onder de oceaanraces? Het is reeds van 2005 geleden dat Peter Laureyssens de overwinning behaalde in de serie klasse. En van het Mini trainingscentrum in Zeebrugge is ook niets meer te bespeuren. Opgericht in 1977 door de Engelsman Bob Salmon, viert de MiniTransat dit jaar haar 40e verjaardag. De wedstrijd wordt telkens in de onpare jaren gevaren. “The Transat of the Poor”, zoals de wedstrijd in het begin werd genoemd. De stichter droomde van een race die echt openstond voor iedereen. De organisatoren moesten vechten tegen de offshore raceautoriteiten en de maritieme veiligheidsinstanties. Zelfs vandaag, na 21 edities, vormt de wedstrijd nog steeds een uitzondering op internationale voorschriften. In termen van tijd en zelfs afstand, is ‘mini’ zowat de slechtste naam die gekozen kon worden, het is inderdaad een van de langste transats waarop men kan inschrijven. Van de eenentwintig vorige edities van de Mini-Transat zien alleen die van 81, 83, 85 en 2009 geen Belgen aan de start. Aan de allereerste Mini-Transat - in 1977 - nemen twee van onze landgenoten deel: Albert Chaltin, schipper uit de koopvaardijvloot en Patrick Van God, ervaren zeiler en avonturier. Hij zal tijdens deze eerste editie ‘verdwijnen op zee’. De Belgen spelen in de loop van de edities alles behalve een bijrol: Jacques De Reuck werd 5de in 1979, Michel Kleinjans 6de solo (2de proto) in 1987, Laurent Van Cutsem wint in de serie klasse in 1993 en Peter Laureyssens in 2005. Jonas Gerckens had telkens pech in zijn drie deelnames, in 2007, 2013 en 2015, terwijl hij podiumplaatsen verzamelde in de andere races van het Mini-circuit in de even jaren. De Mini klasse leeft in ons land, dat bewijzen Albert Chaltin, Thibaut Raymakers en Marie-Amélie Lenaerts die zich wisten te kwalificeren voor deze editie.
Zeiloppervlak: 120 m²
2.500 nautische mijl kwalificatie 4.050 nautische mijl, oversteek Atlantische Oceaan 25 dagen zeilen 2 etappes 69 deelnemers
Bootlengte: 6,50 m
bootmagazine.be 21
Begin augustus, zowat 8 weken voor de start hebben 69 vrouwen en mannen zich officieel geregistreerd voor de 22e editie van de MiniTransat La Boulangère (52 op serieboten en 17 op prototypes). Nog nooit kwamen er zoveel landgenoten aan de start. In totaal telt de Mini-Transat dit jaar 19 niet-Franse deelnemers: vier Italianen, drie Belgen, twee Zwitsers, twee Spanjaarden... tot en met een Japanner en een vertegenwoordiger van de Verenigde Arabische Emiraten. Van deze zeilers hebVolg de Mini Transat 2019: ben er slechts drie al deelgenomen aan het www.minitransat.fr/ evenement, de rest zijn ‘rookies’ of ‘eerste deelname’. Dat geldt ook voor onze drie follow-race Belgische deelnemers die in Vlaanderen amper bekendheid genieten maar in het zuiden van ons land, niet zozeer een heldenstatus, maar toch een ‘cool’ imago weten op te bouwen. Hun oefenterrein ligt in Bretagne waar ze ook de meeste van de kwalificatie mijlen zeilen. Serie versus proto Het gaat in de Mini-Transat om een enkele wedstrijd, maar toch zijn er twee werelden in vertegenwoordigd, deze van de “serie” - boten gebouwd in serie, waaraan de zeilers niet het recht hebben om veel te veranderen - en die van de “proto”, waar de inventiviteit heerst, een laboratorium van de offshore racen waarbij (bijna) alles is toegestaan mits je binnen de legendarische limiet van 650 centimeter totaal blijft. 22 bootmagazine.be
Vanuit sportief oogpunt zijn de serieboten interessant omdat ze, zonder monotypes te zijn, het talent van hun schipper op de voorgrond plaatsen. Omgekeerd zijn prototypen technologisch gedurfd. Die komen achteraf vaak in handen van inventieve amateurs die een oud exemplaar kunnen kopen en opnieuw kunnen ‘pimpen’ wat tot interessante resultaten leidt. “Pass your Mini first!” De vedetten van het offshore zeilen, ondervraagd door jonge zeilers die dromen van de Route du Rhum of de Vendée Globe, krijgen steevast als antwoord: “Pass your Mini first!” Het is een springplank voor de loopbaan van jongeren, sportieve uitdaging voor de ouderen, een carrière switch voor anderen… de motivaties van de deelnemers lopen sterk uiteen en gaan van avontuur over op zoek gaan naar zichzelf tot stevige competitie. ,,Als de wereld eruitzag als de Mini-klasse, zou alles beter zijn”, zei Jonas Gerckens, een van de meest actieve Belgen in het Mini-universum in de afgelopen jaren. ,,Solidariteit, kameraadschap, gezonde rivaliteit ...”, aldus Laurent Van Cutsem, de winnaar in serieklasse van de transat 1993. Innemende woorden ontbreken niet om de waarden van deze klasse te beschrijven. Maar vergis u niet, het is geen cruise: de ‘Mini Spirit’ kent ook concurrentie, prestatiedrang en professionalisme. Michel Kleinjans, die schitterde in de editie van 1987, kijkt gelaten naar de evolutie. ,,Alles evolueert, om nu een podium te halen moet je onvervaard en met volle overgave zeilen. Dat ligt niet langer binnen het bereik van senioren…” Niettemin blijven tal waarden die het beroemde ‘maritieme gevoel’ benadrukken onveranderlijk. Tijdens de kwalificatie vereist men altijd een sextant-punt en het gebruik van papieren kaarten, verbiedt men de telecommunicatie (behalve via VHF met de volgboten) - wat indruist tegen de gebruiken in de wereld van de sociale media en de sponsoring. Maar het maakt deel uit van de mythe rond deze race. Als we terugkijken naar het verleden en zijn tradities, is de MiniTransat ook de plaats waar grote technologische innovaties zich ontwikkelen: de “ronde neuzen” zijn daar een overtuigend voorbeeld van. De relatief bescheiden kosten bij het veranderen en aanpassen van zo’n kleine boot zorgen voor een ongebreidelde creativiteit van architecten en ontwerpers. Op de vraag van onze collega’s van Yachting Sud aan enkele van de voormalige deelnemers om een rangorde op te stellen tussen onze landgenoten antwoorden zij unaniem: ,,Dat is tegen de ‘spirit’ van de Mini-Transat. De echte overwinning bestaat uit de beslissing om deel te nemen en het project tot een goed einde te brengen. Zo wordt je lid van de grote familie van “Ministes”. bootmagazine.be 23
Marie-Amélie Lenaerts Consultant in duurzame ontwikkeling Van waar de liefde voor het zeilen?
I
k begon in Optimist op de meren Butgenbach, Péronne en Eau d’Heure. Toen reisde ik door Europa in Optimist, al in competitie. Als studente gaf ik zeilles bij ADEPS (de Franstalige evenknie van Sport Vlaanderen) en maakte ik deel uit van de ULYC waarin ik schipper was van de “Sea Gaspard” ... En toen ik begon te werken zeilde ik wedstrijden met Nicolas Gérard en Geoffroy Van Lede op Rackham en Black Pig ... Ik zat niet echt te dromen van de Mini-Transat. Ik was op de watersportbeurs Grand Pavois in 2017 en Jonas Gerckens vond een plaatsje waardoor ik de start kon bijwonen. Ik vond het geweldig om deze boten achter de horizon te zien verdwijnen. Daarna is alles heel snel gegaan, het was bijna een bevlieging. Ik kreeg hulp van Jonas en Denis Van Weynbergh en schreef me in bij de CENC (Mini Training Centre Concarneau) onder leiding van Gildas Morvan en Erwan Tabarly. Het is een centrum dat waarschijnlijk iets minder ‘pro’ is dan dat van Lorient, maar dat meer mede beheerd wordt door de deelnemers, wat beter bij mij
past ... Ik heb deze trainingen zeer serieus genomen en ben trots op de weg die is afgelegd. Stap voor stap groeien mijn enthousiasme en mijn moed. Hoe ervaar je de ‘Mini Spirit’? Het is de onderlinge hulp. Wat geweldig is - en zo zeldzaam - is om samen te zijn met “bevlogen” mensen, mensen die luisteren naar hun buikgevoel. Het is zo inspirerend. We zijn alleen aan boord, maar niet alleen aan land! En daarna? Het huidige moment is zo intens dat ik niet de gelegenheid heb erover na te denken. Ik zal waarschijnlijk nog een zeilproject opzetten... Ik heb al een podcast gelanceerd waar ik zeilers interview en ik vind het erg leuk. Ik ben nieuwsgierig en ik heb zoveel te leren.
24 bootmagazine.be
Albert Lagneaux Spoedeisende arts Van waar de liefde voor het zeilen?
S
inds mijn vroege jeugd heb ik altijd gezeild ... eerst op Optimist en veel later herinner ik mij dat ik een kleine boot huurde op een meer voor een tochtje met het hele gezin. Iedereen vond het geweldig en dus volgde de aankoop van een eigen boot: een Pogo 10.50.
Hoe ervaar je de ‘Mini Spirit’?
Ik hield van wandelen langs de kust van Bretagne en het was toen dat ik de solonavigatie ontdekte en er door gepassioneerd geraakte. Maar aan wedstrijdzeilen dacht ik toen nog niet.
En daarna?
Door puur toeval ben ik in het Mini circuit gerold. Ik was in Douarnenez met mijn Pogo en een Spaans team miste een bemanningslid. Ik stelde mezelf voor en beleefde mijn eerste Fastnet. De resultaten waren behoorlijk bevredigend. Ik had de smaak te pakken. Ik ging terug naar de Structureswerf om de Pogo 10.50 te ruilen tegen een Mini Pogo 3. In tegenstelling tot de meeste andere concurrenten, heb ik geen haast, ik heb de Transat gedurende vier jaar zorgvuldig voorbereid en geniet enorm van de andere races. Het eerste jaar kon ik een deal sluiten met Jonas Gerckens, hij “coachte” mij en ik liet hem de boot gebruiken voor sommige races. Een mooie win-win situatie. Nu bereid ik me voor met een andere Belg, Gaëtan Thomas, specialist van de “Clipper round the world race”. Hij is een beloftevol zeiler en we zullen zeker nog over hem horen in de toekomst.
Het is een eenvoudige, ongedwongen wereld. We ontmoeten vagebonden, avonturiers en mensen “zoals het hoort” ... het is een prachtige menselijke harmonie ...
Ik ga niet van werk veranderen omdat ik dol ben op racen. Ik zal waarschijnlijk de pagina omslaan.
Offshore racen staat heel dicht bij mijn werk: crisismanagement, noodsituaties beheer van het onverwachte, slaap... Spoedgeneeskunde en oceaanraces hebben veel overeenkomsten, en het is zeker een van mijn troeven in de race.
bootmagazine.be 25
Thibaut Raymakers Franchise Manager Delhaize
Ik begon met een klein kajuitzeiljachtje van mijn vader in Nederland. Toen verruimden we het gebied van onze cruises en toen pa zijn boot verkocht, realiseerde ik me dat zeilen een deel van mijn leven was, dat ik amper zonder kon. Dus, enige tijd later, kocht ik zelf een boot - een Fantasia 27 - en zeilde naar het zuiden van Portugal. Ik had heel wat zeemijlen afgelegd, zelfs alleen, maar nooit aan een regatta deelgenomen. In 2016 ontmoette ik Martin Callebaut op de “Rallye des Belges” en hij laat me dromen. Ik hou van zijn project waarbij het gaat om zingeving. Wanneer hij me voorstelt om tijdens de proloog van de Transat 2017 aan boord van zijn boot te gaan, geniet ik ervan. Ik droomde er niet echt van, maar de ontmoeting met Martin en de ontdekking van deze zo veeleisende en opwindende wereld beviel me heel erg. Ik had vrije tijd door het afspringen van een professioneel project en kon me op de miniklasse toeleggen. Ik heb me ingeschreven in de klasse in 2017 om te trainen in 2018 en om deel te nemen aan de Transat in 2019. Ik huur liever mijn Mini - een Ofcet - om me daarna geen zorgen te maken over doorverkoop. In 2018 gaf ik de voorkeur aan de races in duo (vooral met Laurent Van Cutsem) om mijn mijlen te maken en het wedstrijdzeilen te ontdekken.
De zee kende ik, maar een race nog niet... Ik nam een coach in Lorient, die de Ofcet goed kent, die me hielp bij mijn fysieke en mentale voorbereiding en met wie ik af en toe zeilde. Bovendien gaf hij waardevol advies bij de voorbereiding van de boot. Hoe ervaar je de ‘Mini Spirit’? Het is heel wat anders dan een groep goede vrienden ... iedereen heeft een ander objectief. De zo geroemde onderlinge hulp is niet zo belangeloos als ze lijkt. De uitwisseling van informatie gebeurt alleen tussen concurrenten van een vergelijkbaar niveau ... Maar wat opvalt is de verscheidenheid aan profielen. En daarna? Daar maak ik me geen zorgen over. Ik ben niet op zoek naar een baan of een carrière. Ik wil mezelf gewoon overtreffen en slagen in de uitdaging die ik ben begonnen.
26 bootmagazine.be
navex elektro Kapelstraat 75 - 2160 Wommelgem www.navexelektro.com
one-stop ‘power’ shop
Wij zijn met ‘power’ op onze nieuwe bestemming gearriveerd. Nieuw Adres: Kapelstraat 75 2160 Wommelgem Bent
u al klaar voor uw volgende bestemming? Met onze systeem oplossingen bent u alvast voorzien van de nodige stroom!
bootmagazine.be 27
De redactie van Bootmagazine had deze zomer een Whaly 450 sloepje ter beschikking. Is Vlaanderen ‘sloeprijp’? We zochten het, met vallen en opstaan, voor u uit.
‘k Stond voor de brug van Willebroek Met de Whaly Classic sloep op stap...
28 bootmagazine.be
N
adat we de Mirabrug in Hamme met ons sloepje hebben bezocht mag een tweede roemruchte brug in de regio niet ontbreken op ons programma. De brug van Willebroek, waar de Antwerpse zanger Wannes Van de Velde zaliger de blink van zijn schoenen vloekte. Officieel is dat de Vredesbrug, maar als het aan Wannes lag zou ze ook de ‘brug der zuchten’ mogen heten. In 1990 bracht hij in een lied zijn frustraties onder woorden:
,,‘k Stond voor de brug van Willebroek, ‘k stond geblokkeerd aan ‘t kanaal. ‘k Stond voor de brug van Willebroek, monster van ijzer en staal. ‘k Zag honderden schepen passeren, auf wiedersehen, how do you do? ‘k Was niet op die rendez-vous, Want de brug van Willebroek was toe.” Is er een trailerhelling in de buurt? Gelukkig wel, twee zelfs. De Rupel Yacht Club in Klein-Willebroek heeft een goede helling, maar gebruik is voorbehouden voor leden. Een eindje verderop is de relatief nieuwe Yachtclub Volante en daar is een prima trailerhelling aan het gezellige haventje bij het insteekdok. Daar is iedereen welkom. Een bootje in en uit het water halen kost er 30 euro, maar dat is een soepel tarief. Wie na een tochtje wat gaat eten of drinken op het terras aan het water van hotel-brasserie Volante krijgt de kosten van de helling kwijtgescholden. Dat vinden wij fijn geregeld. De trailerhelling wordt druk gebruikt om jetski’s of kleine sportboten te water te laten. Ze ligt in de schaduw van de Bernico werf waar racespecialist Nico Bertels zijn snelheidsmonsters bouwt. Een rustige zijarm verbindt het Zeekanaal Brussel-Schelde met de Rupel via het sluisje van Willebroek. Maar alle rust is relatief. Richting Sluis van Wintham vormt het Zeekanaal een snelvaartzone en daar halen de jet- en waterskiërs hun hartje op. Hulpvaardige jongens, die sportieve snelvaarders, ze weten van aanpakken en binnen de kortste keren ligt ons sloepje te dobberen aan de steiger. We varen gezapig het Zeekanaal Brussel- Schelde richting Willebroek, onder de kleurrijke Dumontbrug door en zien in de verte reeds het ‘monster van ijzer en staal’ - om Wannes nog even te citeren - naderen . De Vredesbrug heeft een opvallende metalen structuur, een beetje in de Eifeltoren stijl. Ze werd omstreeks 1950 gebouwd door de Société Anonyme de Construction et des Ateliers de Willebroeck. Dat Eifeltorengevoel is terecht, ruim 70 jaar eerder bouwde deze maatschappij, met aan het hoofd de Belgibootmagazine.be 29
sche ingenieur Théophile Seyrig, een voormalige leerling van Gustav Eiffel, de Ponte Luís I over de Douro in Porto, Portugal. De brug uit 1880 is vernoemd naar de toenmalige koning van Portugal. Op het Zeekanaal waren meerdere bruggen van dit bedrijf terug te vinden, maar vandaag is alleen nog in Neder-over-Heembeek een gelijkaardig brug terug te vinden, de Budabrug. We dobberen langs het imposante gevaarte en zien tal van terrasjes aan het water, maar nergens een mogelijkheid om aan te meren. We wenden de steven en varen richting sluis van Wintam. Het gepruttel van onze motor wordt overstemd door een boenke-boenke geluid. In de verte nadert een onfrisse oude Flandria boot met aan boord een stel jongelui die er een dance party houden. Een beetje een kleine voorafspiegeling van het Tomorrowland festival dat een paar weken later de Rupelstreek zal inpalmen.
De Dumontbrug op de verbinding van het Zeekanaal met de Rupel.
30 bootmagazine.be
Ons Whaly sloepje doorstaat de venijnige golfjes van de skiërs zonder verpinken. In Puurs zien we het uitnodigend terras van Waterskiclub Clothilde, maar aanleggen aan de buitensteiger is door het turbulente water geen optie, dus zetten we weer koers naar Willebroek. De oevers zijn een staalkaart van oude en nieuwe industrialisatie, we hakkelen voorbij een schrootverwerker en zien af en toe een plukje groen dat de industrie vergeten inpalmen is. We varen de Henri Dumont brug weer onder, wachten even om de tweemaster Vrouwe Nele haar aanlegmanoeuvre te laten voltooien. Deze zeilklipper, gebouwd in Baasrode in 1896, heeft in Klein-Willebroek zijn thuishaven. We vinden rust op het terras van Yachtclub Volante. Sloepvaren op een kanaal is niet meteen het beste idee, het heeft natuurlijk iets avontuurlijk, maar druist een beetje in tegen de gezapige gemoedelijkheid van het sloepvaren. Op zoek naar andere oorden. Trailerhelling Yachtclub Volante, Willebroek... Jetskiërs bieden spontaan hulp.
Whaly ontmoet een broertje‌
D
e enige vrije en gratis slipway langs het kanaal van Willebroek, daarvoor moet je in Humbeek zijn. Een onooglijk klein en smal weggetje brengt je er naartoe. Aan het tweede bushokje rechtsaf als je van Vilvoorde komt. Waterwegen en Zeekanaal tekende voor de aanleg, jaren geleden en plaatste er meteen een groot hek omheen. De exploitatie werd in handen gegeven van een watersportvereniging een eindje verderop, maar de toeloop was uiterst gering om niet te zeggen, zo goed als onbestaande. Was er geen behoefte aan een degelijke slipway? Toch wel, maar niet iedereen had er een tiental euro voor over om een bootje te water te laten. Na een tijdje gaf de club het beheer weer uit handen, maar de hekken bleven staan en de trailerhelling lag er zieltogend bij. Maar toen geschiedde het wonder, de hekken werden weggehaald en de helling was vrij. Intussen was Waterwegen en Zeekanaal omgevormd tot De Vlaamse Waterweg, waarin W&Z en de nv De Scheepvaart samen een extern verzelfstandigd Agentschap met publieke rechtspersoonlijkheid werd. Er was geen behoefte meer aan een extra overheidsdienst omdat er een directeur teveel was of zo.
Uitstekende betonnen slipway op het kanaal van Willebroek, tussen twee bruggen.
Ook al ligt het vaargebied geprangd tussen twee bruggen op het grondgebied Grimbergen, de Verbande Brug en de Brug van Humbeek, het is een prima vertrekplaats voor een tochtje. En de stevig gebouwde betonnen helling gaat ruim voldoende diep in het kanaalwater om ons bootje te laten drijven. Dan is het improviseren, want voorzieningen om de boot even vast te leggen zijn er niet. Terwijl we de trailer aan de kant manoeuvreren, komt zowaar een tweede auto met boot uit de bocht tevoorschijn. Ook een Whaly, maar dan eentje van het RIB-type, een model gebaseerd op de rubberen boten met tubes. Binnen de paar minuten ligt de knal oranje Whaly 435 te dobberen. Het is meteen duidelijk dat we met een ervaren iemand te maken hebben die bootmagazine.be 31
Wegwerp plastic langs de oevers van het Zeekanaal.
De waterkwaliteit van rivieren en kanalen gaat er op vooruit, maar de wegwerpmentaliteit van de homo sapiens neemt schrikbarende vormen aan.
Whaly 435 als visboot met elektro trollingmotor gemonteerd op de stevige boeg.
meer dan van aanpakken weet. Jos is gebeten door het vissen, alhoewel hij het liever andersom ziet. De vissen moeten bijten. Met meer dan 30 jaar viservaring op de teller, zowel op de binnenwaters als op zee, hebben trailerbare visboten voor hem geen geheimen. In Breskens ligt zijn tweemotorige visboot, op de Demer heeft een tweede Whaly visboot een vaste ligplaats en met dit exemplaar beproeft hij de visgronden op diverse plaatsen. ,,Stevig spul man”, zegt hij wijzend op zijn bootje. Op de voorplecht heeft hij een klein platform bevestigd waaraan de elektrisch trolingmotor is bevestigd. ,,De wanden zijn centimeters dik, heb ik vastgesteld toen ik de motorsteun monteerde”, benadrukt hij. Hij haalt zijn hengels uit zijn luxe bestelwagen en vertrekt. Binnen de paar meter gaat hij plané, met een doordeweekse 10 pk motor haalt hij makkelijk meer dan 20 km per uur. Dat is het dubbele van wat wij met ons sloepje halen. En daarbij is dit type ook veel stabieler, vertrouwt hij ons nog toe. Ik heb ook het sloepje in overweging genomen om te vissen, maar wijselijk voor een werkboot type gekozen. ,,Geen omzien naar man”, en weg stuift hij. Wij tuffen er rustig achteraan en genieten van de rust op het water, een aalscholver stijgt majestueus op en scheert over het water. Maar het idyllische natuurbeeld wordt zwaar verstoord door de rommel die zich langs de oever ophoopt. De waterkwaliteit van onze rivieren en kanalen mag er dan met rasse schreden op vooruit gaan, de wegwerpmentaliteit van de homo sapiens neemt schrikbarende vormen aan. De plastic en andere rommel langs de oevers is schrijnend om te zien. Het lijkt er sterk op dat alle acties om zwerfvuil tegen te gaan maar een heel matig effect hebben. Daarom moeten alle initiatieven in dat verband toegejuicht worden, van opruiming tot preventie, ook al gaat het met spijbelen gepaard. Tekst: Leo Van Dorsselaer - Foto’s: Georges Janssens
32 bootmagazine.be
Bezoek onze vernieuwde website: www.marine-technics.be
Pleziervaart verzekerd!
En ‘like’ ons ook op Facebook: Marine Technics Zeebrugge
Wanneer materiaalbreuk geen optie is...
bootmagazine.be 33
De Dender laat zich niets gelegen aan grenzen en meandert statig verder.
Tussen Geraardsbergen en Lessines:
een Denderende ervaring Sloepvaren is voor alle leeftijden, van 7 tot 77 jaar, zoals de Kuifjes boeken van Hergé, maar zelfs daar nog ver voorbij. Wanneer we de leeftijd van ons 5-koppig bemanning samentellen komen we aan een respectabele 360 jaren. We hebben dan ook een uitgelezen gezelschap ‘oude’ vrienden samen gebracht om de Waalse Dender te verkennen. 34 bootmagazine.be
Vijf heren in een sloep… 360 jaar wijsheid aan boord
D
e schoonheid van de Dender in het Vlaamse landsgedeelte hebben we reeds bij herhaling geroemd. Maar rivieren laten zich niets aan grenzen gelegen, laat staan aan taalgrenzen en daarom gaan we op verkenning naar de Waalse Dender. In Overboelare, een deelgemeente van Geraardsbergen, vonden we een mooie houten trailerhelling, tegenover het Bruggenhuis. De dukdalven zien er jammerlijk gehavend uit, maar staan desondanks nog stevig. De toegangsweg naar de slipway gaat langs het lokale gebouw van het Rode kruis en kreeg een ferme laag nieuwe kiezelsteentjes. Heel comfortabel, maar niet voor een trailer met een sloepje. Ons neuswiel graaft zich diep in de kiezels en we moeten onze beste krachten aanwenden om er doorheen te worstelen. Het laatste deel gaat vlot en met een beetje kunst en vliegwerk kan de bemanning langs
de geïmproviseerde steiger gevormd door de zijbalk van de trailerhelling min of meer comfortabel aan boord gehesen worden, samen met de onvermijdelijke frigo boxen. Ondanks de indrukwekkende leeftijd lijkt het wel of we een stelletje zeescouts na een lange winter voor het eerst op het water loslaten. De Whaly sloep houdt wel van een beetje volk aan boord. Het valt op dat met 5 aan boord, het bootje logischer wijs wat dieper in het water ligt, maar dat komt het vaargedrag ten goede. De Whaly vaart rustiger en de 8 pk motor kan in de lage regionen blijven draaien om ons aan de kruissnelheid van 6 à 7 km per uur door het water te glijden op weg van Geraardsbergen naar Lesinnes en dat werd, zoals onze lichtmatroos aan boord het uitdrukt: een denderende ervaring.
Met vereende krachten... bootmagazine.be 35
HET RELAAS VAN DE LICHTMATROOS. De kapitein en zijn lichtmatroos gingen vooraf het traject nauwgezet inspecteren. Is de slipway in Overboelaere (recht tegenover muziekcafé Het Bruggenhuis) wel bruikbaar? Hoe zit het met de sluizen onderweg? Is er een romantische picknick-plek? Moeten er ophaalbruggen worden opgehaald of draaibruggen gedraaid? Over land was het traject bekend terrein. Langs de Dender ligt immers een goed onderhouden jaagpad dat gelukkig niet onveilig wordt gemaakt wordt door wielertoeristen. Of moet ik zeggen ‘wielerterroristen’, mannen die -bij gebrek aan echte klimmersbenenvan jetje geven op een terrein dat niet geschikt is voor snelheidsduivels. Een jaagpad of trekweg is een pad waar ook families met jonge kinderen, ouderen in een rolwagen, hengelaars en gepassioneerde natuurliefhebbers gebruik van maken.
Tewaterlating geslaagd...
Je kan - zonder aan lagerwal te geraken de wereld vanuit kikvorsperspectief bekijken. Lichtmatroos hield van dit kronkelend pad naast de rivier, de Dender. De rivier die ontspringt in Aat (Ath) en uitmondt in de Schelde te Dendermonde, stad van ‘t Ros Beiaard en de Vier Heemskinderen. Vandaag lijkt het een rustige, traag stromende rivier maar er zijn periodes dat de Dender woest tekeer kan gaan en buiten de oevers treedt met rampzalige overstromingen tot gevolg. Er werden dan ook grote infrastructuurwerken uitgevoerd om het waterpeil onder controle te houden. Werken die aan Waalse kant al beëindigd zijn, maar waar men aan Vlaamse kant nog moet aan beginnen. De rivier is prima bevaarbaar zowel stroomopwaarts richting Wallonië als stroomafwaarts, richting Provinciaal Domein De Gavers, of verderdoor richting Ninove via de sluis van Idegem tot Dendermonde. Honderden keren had lichtmatroos dit traject afgelegd, te voet, met een gewone fiets, met de E-Bike, maar nooit per boot. Op een mooie woensdag in juli was het dan zover. Samen met vier bemanningsleden lieten we Whaly te water voor een onvergetelijke tocht stroomopwaarts. Vertrekkend aan de de slipway tegenover Het Bruggenhuis, langs een gigantisch boomschors en potgrondbedrijf, voorbij het zweefvliegveld, over de taalgrens nabij Deux-Acres zo naar Lessines, de geboortestad van René Magritte en stad van het Musée l’Hopital Notre-Dame à la Rose. Laat het bij deze meteen duidelijk zijn: de beleving van hetzelfde traject (Grammont - Lessines) met een boot, is totaal anders op het water dan aan land. Of je nu vaart met een luxueus jacht, een kano, kajak of bescheiden sloepje, de ervaring is totaal verschillend. 36 bootmagazine.be
De beleving van eenzelfde traject
DE DENDER, DE ‘GETEMDE’ WOELIGE RIVIER De Dender, rechter bijrivier van de Schelde, werd eertijds door de Kelten en vervolgens door de Romeinen Tenere/tenera genoemd, wat staat voor woelige rivier. De dertien sluizen tussen Ath en Dendermonde hebben van die onstuimige waterloop een goed bevaarbare waterweg gemaakt. In de vorige eeuw werd de Dender drukbevaren door rivieraken die het industriebekken van Charleroi verbonden met de zeehavens van Gent en Antwerpen. Daarvoor werd het kanaal Ath - Blaton gegraven. Aan de oude sluis van Geraardsbergen gaat het richting Lessines. Het sas van Geraardsbergen is als monument geklasseerd en wordt momenteel, samen met het aanpalend landschap gerenoveerd. Aanpalend aan de sluis is een jachthaven gelegen, uitgebaat door VVW Den Bleek. Van hieruit heeft men een uniek uitzicht op de bovenstad, met zijn eeuwenoud stadhuis, imposante kerktoren en de groene Oudenberg.
...en heelhuids aan boord geraakt.
Wat verder op de linkeroever ligt het openluchtzwembad ‘Den Dok’ Omwille van oplopende onkosten en een lege stadskas heeft dit zwembad onlangs de deuren moeten sluiten en het zwemwater laten weglopen. Den Dok was het eerste openluchtzwembad van Vlaanderen (1887); eertijds geopend, meer bedoeld voor hygiënische, dan voor de sportieve of recreatieve doeleinden. Het doelpubliek waren de fabrieksarbeiders, werkzaam in de lucifersbedrijven waar giftig zwavel werd verwerkt. Men moet immers weten dat veel arbeidershuisjes toen niet beschikten over leidingnoch pompwater.
met een boot is totaal anders.
Jachthaven Den Bleek in Geraardsbergen. bootmagazine.be 37
Het begint natuurlijk al omdat je in je schuit ‘laag’ zit. Je kan -zonder aan lagerwal te geraken- de wereld vanuit kikvorsperspectief bekijken. Voor je neus vliegen onverwacht futen, aalscholvers, eenden en Gallinuli Chloropi of waterhoentjes naar omhoog. Op gelijke hoogte zitten reigers verscholen in de oeverstruiken geduldig te wachten op een prooi. De fietsers die op het jaagpad passeren zijn hooggeplaatste gasten die vriendelijk zwaaien naar de vijf heren in de sloep. Uiteraard werd de inwendige mens niet vergeten en na het kraken van een heerlijke fles champagne komen de verhalen en de wetenswaardigheden naar boven.
De sluis van Deux Acres, amper wachttijden en een vriendelijke bediening.
HUNNEGEM, DE BAKERMAT Turend door de boomkruinen bemerken we aan de linkeroever de kerktoren van Hunnegem. Deze plek staat in de geschiedenisboeken vermeld als de bakermat van de stad Geraardsbergen. In 1068 stond hier inderdaad de wieg van de pas gestichte stad ‘Gerardi Mons.’ Graaf Boudewijn VI kocht van een zekere Gerald van Hunnegem een allodium (eigengoed) gelegen op de flanken van een nabijgelegen heuvel, de huidige Oudenberg -in wielermiddens gekend voor zijn mythische Muur. Boudewijn liet daar een sterkte bouwen, een strategisch bolwerk tegenover mogelijke invallen uit de aangrenzende ‘buurlanden’ Brabant en Henegouwen.
De Dender in Wallonië: “Plus beau que le Canal du Midi... “ 38 bootmagazine.be
Sommige bemanningsleden verklappen de geheimen van de bewegwijzering langs de waterweg, een ander kent dan weer de geschiedenis van de streek, nog een ander houdt een betoog over de verschillende talen en taalfamilies. Door al dat gepalaver zouden we bijna vergeten dat we in Deux Acres zijn aanbeland waar de sluis geopend moet worden. De Waalse Dienst voor de Waterwegen, officiële benaming de ‘Direction générale opérationnelle de la Mobilité et des Voies hydrauliques’ werkt zelfs vlugger dan de ellenlange naam het laat vermoeden. Een kwartier na ons telefoontje komen twee vriendelijke heren met hun ‘manivel’ de sluisdeuren openen. Van dit oponthoud maken we gebruik om de lekkernijen uit de koelbox te verorberen. Weemoed Het zal wel aan de aard van het beestje liggen, maar zeilen of varen wakkert bij mij altijd een vorm van weemoedigheid aan.
Het gemoed wordt week en alle zintuigen staan op scherp. Of die hang naar nostalgie een vloek of een zegen is laat ik in het midden. Ik stel gewoon vast: varen doet iets met de innerlijke mens.
Stroomopwaarts krijg je het gevoel terug te keren in de film van je eigen leven, terug naar de bron. Als je stroomopwaarts vaart krijg je ook het gevoel dat je terugkeert in de film van je eigen leven, terug naar de bron. De rivier is niet alleen een stroom die door het landschap slingert, de rivier beïnvloedt ook de bloedbanen en de meanderende lichaamssappen in ons lichaam. LUCIFERS EN UNALIT De overzijde van de rivier biedt een ruim zicht op de UNAL-site waar tot eind vorige eeuw de door elkeen gekende lucifersfabriek Union Allumettière of Union Match was gevestigd. Naast lucifers werd hier ook hardboard (Unalit) geproduceerd, vervaardigd met het houtafval. Een kade was speciaal aangelegd voor de schepen die populieren aanbrachten voor de aanmaak van de lucifers. Vervolgens werden de lege schepen gevuld met unalitplaten.
SKYMASTER Nagenoeg op de taalgrens, in de deelgemeente Overboelare is het Vlaams Zweefvliegcentrum Phoenix gevestigd. Blikvanger hier is een vliegtuig een C-54 Skymaster. Ooit een van de allereerste die vanaf 1944 de luchtverbinding maakte tussen Amerika en Europa.
Er staat wel ‘Bruxelles’ op de verpakking maar deze lucifers werden tot 1997 in Geraardsbergen gemaakt. bootmagazine.be 39
Wat hebben we geleerd in sloepenland? Er kronkelen in ons kleine Vlaamse land heel wat rivieren waar het zalig sloepvaren is. Het misverstand dat watersport uitsluitend gereserveerd is voor de welstellende medemens moeten we de wereld uithelpen. Voor elke beurs bestaat er een sloepje om te genieten van het water. Wij vermeldden in onze vorige editie dat onze Whaly een luxe uitgeruste budgetboot was, met kussens en inlegstukken om een zonnebed te maken in de boeg. De bimini die voor schaduw zorgt aan boord, beschouwen we niet als luxe. Het automatische bilgepompje waarmee onze sloep is uitgerust heeft nooit dienst gedaan, of tochwel, op het droge, na een fikse stortbui. Het uitzoeken van een gepast vaarwater is niet onbelangrijk. Wat is ‘gepast’ vaarwater voor een sloepje? Wel, laten we volstaan met te melden wat het niet is, op basis van onze ervaring dan toch. Een strak kanaal met rechte oevers, een snelvaar zone, het zijn niet de ideale plaatsen. Ben je liefhebber van industriële archeologie, dan vind je langs tal van waterwegen je gading. Wij verkiezen groene deinende oevers, en een zacht stromend water. Op getijdenwater met een sterke stroming heeft een sloepje geen probleem, maar je vaart minder relax. En sloepvaren is zoals het leven, je laten meedrijven met de stroom is makkelijker dan er tegenin varen.
Een sloep brengt mensen dichter bij elkaar. Misschien is dat wel het mooiste aan sloepvaren. Zoek een goede trailerhelling. Die zijn er wel maar het is toch even zoeken. Gelukkig is er de website: www.trailerhelling.com waar je de meeste terug vindt. Wij gingen vooraf steeds eens op verkenning, want de informatie op voornoemde site is niet altijd actueel. Vergeet je laarzen niet. Het is handig wanneer je even in het water kan stappen om de trailer of bootje dat laatste extra duwtje te geven zodat hij gaat drijven. Pas op voor het gladde gedeelte van de helling. Het kritieke punt situeert zich waar het water de bodem raakt. Stap meteen wat verder dan krijg je vaste voet. Vergeet niet los te haken... De boot wordt op de trailer gewincht, bij het te water laten moet de winch dan ook voldoende speling bieden om de boot te laten drijven, anders wordt het loshaken onmogelijk en komt het snijmes er aan te pas. Aanlegplaatsen? We worden vaak nagewuifd vanaf terrasjes aan bruggen en sluizen. Maar opvallend hoe weinig aanlegplaatsen voor kleine boten of sloepjes er voorzien zijn. 40 bootmagazine.be
Teksten: Herwig Deweerdt / Leo Van Dorsselaer / Lucien Van Schoors. Foto’s: Rik De Geeter. Reportage gerealiseerd met technische ondersteuning van Marine Technics, Zeebrugge, verdeler voor België van het Whaly gamma www.whaly.com www.marine-technics.be
Hefbrug in Deux-Acres.
Sloepvaren is voor iedereen, jong of oud, man of vrouw, met kinderen, huisdieren… (zwemvestjes niet vergeten) voor geliefden, het kan allemaal. Vermijd muiterij aan boord en zorg voor een goede catering. Zoals op elk schip is spijs en drank van cruciaal belang voor het moreel van de opvarenden. Op een sloepje is dat niet anders. Dat brengt ons bij het moboliteitsvraagstuk. Met de sloep achter de auto rijden gaat vlot, alles samen zit je met 350 kg boot, 40 kg motor en 50 kg trailer beneden de 500 kg. De meeste auto’s mogen ongeremd tot 750 kg trekken. Het te water laten is een ander paar mouwen. Dat doe je best met twee. Maak goede afspraken wie wat doet. Wij plaatsten de auto bovenaan de helling en met een stevig meertouw, glijdend over de trekhaak, lieten we de trailer met boot te water. Vergis je niet 350 kg lijkt misschien niet veel, het
is wel een dood en lomp gewicht dat niet zomaar te verstouwen is. De sloep in het water, een beetje varen en terug optakelen was ons vlug een beetje teveel van het goede. We keken daarom uit om ons sloepje een paar dagen te kunnen aanmeren in een haventje in de buurt. Dan wordt een namiddag of een avondje varen met vrienden ‘instappen en wegwezen’. Ben je uitgekeken op het vaargebied, kan je andere oorden opzoeken. Sloepvaren is verbindend. Op gevaar af dat je ons verdenkt van de recuperatie van politieke slogans, voor ons staat het als een paal boven water: sloepvaren is verbindend. Goesting of niet, de rust en de geleidelijkheid van het varen nodigen uit tot gevarieerde conversaties, van schalks en vrolijk tot zacht, intiem en bedachtzaam. Een sloep brengt mensen dichter bij elkaar. Misschien is dat wel het mooiste aan sloepvaren.
bootmagazine.be 41
Belgische 12 voets jollenclub boven water De Belgische zeilwereld is een organisatie rijker. Deze zomer kwam de 12 voets jollenclub boven water. Dat gebeurde zowat letterlijk bij het Admiraalszeilen van de 12 voetsjollen tijdens Oostende voor Anker. Alhoewel het om een nieuwe vereniging gaat, kan deze terugkijken op een niet onaardige traditie. De 12 voets jol die het hart en de ziel van de vereniging uitmaakt, stamt uit 1913.
H
Leon Huybrechts, Olympisch kampioen 12 voetsjol op de Spelen van Parijs in 1924. Foto uit het jubileumboek 75 jaar reilen en zeilen van de twaalfvoetsjol, uitgave van de Nederlandse klassevereniging.
et bootje trad voor het eerst op de voorgrond op de Olympische Spelen in België in 1920. Voor die tijd waren bij zeilwedstrijden alleen de lengte van de boot en het zeiloppervlak voorgeschreven, de wedstrijdsporter was vrij bij het bouwen van een snelle boot. Maar met het 12 voets jol (ruim 3,5 meter) werd dat anders, het bootje kreeg strakke maten opgelegd. Het werd de eerste eenheidszeilklasse in de geschiedenis van de Olympische Spelen, de International 12 Foot Dinghy. De klasse zeilde zijn laatste Olympische spelen in 1928 in Amsterdam. Een van de grote kampioenen uit die tijd was de Belg Léon Huybrechts, wiens jol tentoongesteld ligt in Antwerpen. Hij won goud in deze klasse op de Olympische Spelen van 1924 in Parijs. Hij was een voorvechter van de eenheidsklassen in het Olympisch zeilen. Léon Huybrechts is geëerd met een naar hem genoemde straat in de Regatta-wijk op Linkeroever. De International 12 Foot Dinghy zou nog meedoen aan de Olympische Spelen gepland in Japan in 1940, maar die gingen niet door omdat de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Daarna werd het jolletje op de Olympische Spelen in Finland opgevolgd door de Finnjol, die ondanks de commercialisering van de Spelen, tot de vorige editie zijn Olympische status wist te behouden. Het is in deze klasse dat Sebbe Godefroid in Atlanta 1996 zilver behaalde. Te ouderwets In 1963 besloot de IYRU (International Yacht Racing Union) dat de International 12 Foot Dinghy te ouderwets was geworden. De International 12 Foot Dinghy werd van de lijst van internationale klassen geschrapt. Maar anders dan vele andere “verouderde” klassen bleef het
F
42 bootmagazine.be
Restaurant
Service station voor redvesten en reddingsvlotten. Breed assortiment aan ISO en SOLAS goedgekeurde maritieme veiligheidsproducten. Ankerstraat 10, 8400 Oostende - BelgiĂŤ T: +32(0) 475 94 95 17 - E: j.janssens@nemad.com Fokkerstraat 511, 3125 BD Schiedam - Nederland T: +31(0) 10 208 51 10 - E: info@nemad-safety.com
www.nemad-safety.com Jachtclub RYCO, iedereen welkom!
Contest
bootmagazine.be 43
leuke milieuvriendelijke houten overnaadse jolletje altijd populair, vooral in Engeland, Ierland, Nederland, Frankrijk en zelfs Japan waar men nu aan zeilnummers boven de 2000 toe is. In Italië voerde men plastic en moderne tuigage in en werd het een hele andere maar daar zeer populaire klasse. De International 12 Foot Dinghy is ontworpen door de Engelsman George Cockshott in 1913. Er zeilen nog jollen mee van 80 jaar oud. Ze hebben een zeer lange levensduur en als ze slecht zijn geworden kunnen ze ook heel goed worden gerestaureerd. Ook worden nog regelmatig nieuwe International 12 Foot Dinghies gebouwd. ‘Op leven en dood’ Nederland kent een actieve 12 voets jollenclub, met 320 geregistreerde jollen, goed voor meer dan 400 leden. Zij organiseren en participeren aan internationale wedstrijden. Er is al 3 jaar ruzie over de En zoals ze met ‘het mes tussen de tanden ‘ op de wedstrijdbaan verschijnen, debatteren breedte van de zwaardkast. ze ook ‘op leven en dood’ over hoe een 12 voets jol op authentieke wijze dient te worden gerestaureerd. Maar om alles in goede banen te leiden houden een technische commissie en twee klasse controleurs alles in de gaten. En of die streng zijn? Er is al 3 jaar ruzie over de breedte van de zwaardkast. De oorspronkelijke breedte in 1913 was een halve inch. In mm is dat 12,7. De huidige minimale breedte in Nederland is nu 11 mm volgens de klassenvoorschriften. Sommigen hebben als remedie: rubber in de zwaardkast. Maar Wedstrijd van de 12 wat als door het vocht de zwaardkastspleet nauwer wordt? voetsjollen op de Naar verluidt heeft zelfs het bestuur van de Nederlandse club Spuikom in Oostende tijdens Oostende voor ontslag genomen om uit deze impasse te geraken. In België zijn al Anker 2019. regeringen gevallen over minder cruciale zaken.
F
44 bootmagazine.be
VOLLEDIGE GAMMA VETUS - ALLPA MARINE - LANKHORST/TASELAAR POMPEN & IMPELLERS - FILTERS - TELEFLEX KABELS - ZINKANODES SMEEROLIE - REINIGINGS- & ONDERHOUDSPRODUCTEN - GEREEDSCHAPPEN FITTINGMATERIAAL (galva - messing - RVS) - AFSLUITERS EN NOG VEEL MEER … Ook voor onderhoud & herstelling dieselmotoren & wisselstukken.
Kom meer te weten over ons op onze website
www.marinestore-oostende.be
adres : Liefkemoresstraat 14 - 8400 OOSTENDE tel : 059/32 28 75 - fax : 059/32 56 59
- email : sdschock@skynet.be
Marina Yachting Center, importeur voor JEANNEAU, PRESTIGE-YACHTS & FOUNTAINE PAJOT Catamarans nodigt u uit aan boord van hun yachten tijdens het Yachting Festival de CANNES. 10-15 september in de Vieux Port (motorjachten) en in Port Canto (zeiljachten en zeilcatamarans)
NIEUWE MODELLEN 2020: NEW PRESTIGE 420 NEW FOUNTAINE PAJOT 45 SAIL MERRY FISHER 1095 FLY MERRY FISHER 38 FLY Cap Camarat 12.5 WA SUN ODYSSEY 410 SWINGKEEL SUN FAST 3300
Maak een afspraak met Xavier en Philippe Royaux, Dries Leys op de Cannes Boatshow info@marinayachtingcenter.be T 059/32.00.28
www.marina-oostende.be
yachting center BVBA
bootmagazine.be 45
Classic Wood Club
Gegevens 12 voets jol Type: rondspant met midzwaard en cattuig Lengte: 3,66 m Breedte: 1,45 m Diepgang: 0,20 m Zwaard neer:0,92 m Zeilopp.: ca. 9,5 m2 Rompconstructie: overnaadse gangen, mahonie- of cederhout Bemanning: max. 2 p.
Maar gelukkig heeft de internationale afdeling, de “12 foot dinghy Classic Wood Club” (CWC) een bevlogen admiraal aangesteld die alle discussies in goede banen tracht te leiden. De Nederlandse filosoof Bert Hamminga spreekt vlotjes 8 talen en zeilt een van de oudste 12 voets jollen, gebouwd in 1924 door Annemans in België. Bert bemiddelt tussen alle belangrijke personen zoals het ISAF, de koningshuizen, de wethouders en ordinaire voorzitters van zeilclubs en klasse organisaties in verschillende landen. Bij elk overleg gaat de admiraal ervan uit dat hij geen macht heeft, niets weet en niets doet (behalve twee koperen kannonen poetsen). Clubs met een ‘admirality cigar smoking lounge’ krijgen voorrang en gratis drankjes wijst hij af. Kortom de “CWC” op zijn blauwe blazer is voorbehouden voor al wie de prettig gestoorde vriendschapsregels van de club onderschrijft. Olympic Centennial Volgend jaar op 11 en 12 juli 2020 strijkt dit bonte gezelschap neer in Oostende voor de viering van het ‘Olympic Centennial’ van de 12 voets jollen. In 2020 is het precies 100 jaar geleden dat de Olympische Zomerspelen 1920 werden gehouden in Antwerpen. De zeilwedstrijden vonden plaats voor de kust van Oostende. En zo komt het dat honderd jaar later - er een 12 voets jollen centennial 1920-2020 georganiseerd wordt op de oorspronkelijk locatie, Oostende, maar dit keer is de afspraak op de Spuikom.
www.12voetsjollenclub.be - www.twaalfvoetsjollenclub.nl - www.12footcwc.org
46 bootmagazine.be
Jaarabonnement Bootmagazine
5 nummers voor slechts
â‚Ź 19,90 Surf naar: www.bootmagazine.be/ABO en registreer en betaal * online (Bancontact/Mastercard)
U kan ook nog steeds het abonnementsbedrag overschrijven op het vertrouwde rekeningnummer van KIM vzw / Bootmagazine - Grimbergen
IBAN: BE90 0011 1751 1132
* Geen automatische verlenging! Na afloop nodigen wij u vriendelijk uit om te verlengen, zonder verplichting. U beslist!
Welkom aan boord...
bootmagazine.be 47
Verzekeringen: HDI-Gerling NL / Delta Lloyd HDI-Global - Nationale Nederlanden - Euromex EUROMEX / Post & Co- / DAS Post & Co - DAS
48Webootmagazine.be insure the yacht of all European citizens 48 bootmagazine.be
www.indumar.be Thonetlaan 96 2050 Antwerpen Tel : 03/219.20.02 Fax : 03/219.20.04 info-insurance@indumar.be
•
polis op maat
•
tot 40% korting (no claim)
•
werelddekking
•
wedstrijddekking voor zeiljachten
•
ongevallen opvarenden
•
advies, begeleiding, taxatie
•
zekerheid en deskundigheid
•
onafhankelijke rechtsbijstand
Nieuws van onze leden de “perfecte link”tussen nautische bedrijven, waterrecreanten en diverse overheidsinstanties Cleanhull, ecologische antifouling Cleanhull with Harsonic® vermijdt de eerste stap van de vervuiling, zogenaamde biofilm. Deze biofilm voorkomt de ontwikkeling en de aanhechting van zeepokken, mosselen, oesters en algen. Cleanhull whit Harsonic® houdt de romp van de boot schoon zodat het niet nodig is deze jaarlijks uit het water te halen voor reinigings- en schilderwerk.
The Outsider Coast Outdoor activiteiten – Teambuildings & Incentives – Groepsaccommodatie – Sportkampen The Outsider Coast organiseert sinds 1996 tal van outdoor activiteiten aan de Kust en in de Westhoek voor jong & oud, in groep of individueel. Teambuildings voor bedrijven, schoolsportdagen, activiteiten voor vrijgezellen of verenigingen, sportkampen voor jongeren… Voor ieder wat wils. Naast activiteiten bieden we ook logement aan voor groepen in het jeugdverblijfcentrum, ’t Kraaienest en in 2 logeerboten. Alle accommodaties zijn gelegen op onze site langs het kanaal Nieuwpoort-Plassendaele. The Outsider Coast
bvba Ajuda Biofilmfree
Brugsevaart 50 – 8620 Nieuwpoort
Neerstraat 31 - 2070 Zwijndrecht
Tel. : 0032 (0)58/23.14.04 Fax : 0032 (0)58/24.21.80
Tel +32 0 475 253 007
www.theoutsidercoast.be - info@theoutsidercoast.be
E-mail: info@cleanhull.eu - Web: www.cleanhull.eu
bootmagazine.be 49
Mirabaud Sailing Video Award, storytelling is de essentie ‘Storytelling’, het is een buzzwoord in de bracht wel het belangrijkste. De vorige edicommunicatiewereld. Journalisten en tie van de Mirabaud Sailing Video Award filmmakers hanteren het maar ook recla2018 werd gewonnen door de Engelse memakers en contentproducenten. Lezers, producer Rob Dickinson (Orillo Films). luisteraars, kijkers overtuigen met een goed Dickinson maakte een compilatie van het verhaal, daar is het individuen, bedrijven leven aan boord van team Akzo Nobel tijof organisaties om te doen. Logisch dus dens de Volvo Ocean Race 17-18. Een zeer dat ‘storytelling’ een sleutelbegrip is bij de dynamische en indringende clip van één evaluatie van de deelnemers aan de jaarminuut die zeilen, emoties en menselijke lijkse Mirabaud Sailing Video Award. Die aspecten combineerde. bekroont de beste De prijsuitreiking zeilvideo’s die weEen video zonder emotie vindt plaats op reldwijd in de loop maandag 25 nolijkt op een zeilboot van het jaar gemaakt vember in Bilbao zijn. zonder wind... (Spanje), tijdens de Zeilvideo’s zijn een gala-avond van het van de beste manieren om de passie van Yacht Racing Forum.. zeilen te delen: succes, mislukkingen, leven De datums om te onthouden: aan boord, live verslaggeving van de andere De video’s moeten zijn gefilmd tussen 24 kant van de wereld ... september 2018 en 23 oktober 2019 Welke elementen spelen een rol in de beVideo’s moeten vóór 23 oktober 2019 om oordeling? Vooreerst is er de esthetiek van middernacht GMT worden ingediend het beeld, naast de soundtrack, de plot, het ritme ... Video’s tonen prachtige beelden, De publieksstemming is open van 25 oktomaar het draait vooral om het vertellen van ber tot 5 november 2019 een verhaal, ‘storytelling’ dus. Misschien is Alle info: www.sailingvideoaward.com/ de emotie die door de video wordt overge-
50 bootmagazine.be
bootmagazine.be 51
De 10 mooiste ankerplekken Het is lastig om de 10 mooiste ankerplekken langs de Middellandse Zee te bepalen. Zeilschip Skadi is nu voor het vijfde jaar op rij op “world tour”, maar Peter en Annelies verwijlen nog steeds langs de Méditerrannée. Er valt zoveel te ontdekken en te genieten in dit zeilgebied dat zij de oversteek van de Atlantic nog even voor zich uit schuiven. Zij laten ons delen in hun rijke waaier van ervaringen.
W
aar moet je op letten bij de keuze? Dat is op zich al een hele lijst: blauw water, een rustige omgeving, zicht op de bergen, een mooie zonsop- of-ondergang, de mogelijkheid om op de kant veel te zien of te kunnen foerageren, is het veilig voor harde wind en bij slecht weer of volgen we gewoon het gevoel dat je over de ankerplek hebt. Als we door de lijst van alle plekken gaan waar we geankerd hebben komen weer veel herinneringen boven en uiteindelijk hebben we een keuze laten vallen op het volgende lijstje, maar er hadden er net zo goed een paar andere bij kunnen zitten.
Zonsopgang bij Puerto Genovés, Andalusië - Spanje.
52 bootmagazine.be
We hebben ze in de volgorde gezet waarin we er tijdens onze reis langs zijn gevaren en zeker niet als nummer 1 t/m 10 want allemaal zijn ze op hun eigen manier prachtig.
langs de Middellandse Zee
1. Ankerbaai bij het Île-de-Bréhat Frankrijk.
1 - Frankrijk, île-de-Bréhat, het bloemeneiland (48o 50.000 N, 003o 00.000 W) Dankzij het milde klimaat kunnen op dit autovrije eiland van 3,5 km. bij 1,5 km. oleanders, agaven, mimosa, vijgenbomen en palmen groeien. Île-de-Bréhat wordt ook wel île aux Fleurs (Bloemeneiland) genoemd, door de vele flora en fauna die op het eiland te vinden is. De meest beroemde bloem van het eiland is de paarsblauwe Agapanthus. De Bréhat-archipel bestaat uit heel wat meer dan de twee bewoonde eilanden. Het zijn er maar liefst 86 (eilandjes en rotsen). Het zuidereiland heeft een parkachtig karakter, mooie Bretonse huisjes aan kleine asfaltstraatjes met aangeharkte tuinen en veel bloemen in alle soorten en kleuren. Paradijselijk maar in hoog zomer wel zeer toeristisch.
bootmagazine.be 53
2 - Spanje: Ensenada del Sardinero, prachtige Ria aan de Costa da Morte - (42o 56.000 N, 009o 13.500 W) In water van 9,5 meter laten we het anker vallen en liggen we op een geweldige plek vlak voor het schilderachtige dorpje Sardinero. Buiten in de zon eten en voor anker in een prachtige Ria, dat was nu precies de bedoeling. Wanneer de zon opkomt en haar eerste stralen werpt over de Ensenada en de Skadi, worden de huisjes van Sardinero gehuld in een gouden gloed. We nemen de tijd om te genieten van het landschap. Als je een zonvakantie wilt naar een nog ongerept gebied dan raden we je aan te vliegen naar Vigo, een auto te huren en hier aan de Ria’s aan de mooie zandstranden met kleine dorpjes aan de voet van beboste rotsheuvels te vertoeven. Een prachtige kustweg gaat langs de hele Costa da Morte.
54 bootmagazine.be
2. Zonsopgang in Ensenada del Sardinero, Costa da Morte - Spanje.
3. De kaap van Puerto Genovés, Andalusië Spanje.
3 - Spanje, Andalusië: Cabo de Gata Nijar – in ruige stille natuur (36o 51.600 N, 002o 00.000 W) Het “Parque Natural Martimo-Terrestre de Cabo de Gata Níjar”, is het enige reservaat van zijn soort in Andalusië. Het park is beroemd voor geologen vanwege de bijzondere manier waarop vulkanisme hier heeft gemanifesteerd. Wij ankeren bij een van de meest dorre landschappen van Europa, in kristalhelder water. Een uniek ongerept en spectaculair landschap. De gehele 63 km kustlijn van dit park inclusief kliffen en de zeebodem zijn gecatalogeerd onder de hoogste kwaliteit in de Spaanse Middellandse Zeekust. Vanwege de helderheid van het water en de rotsachtige bodem, die een uitstekend zicht onderwater mogelijk maken is dit gebied een paradijs voor duikers. Een vergunning is hiervoor verplicht.
4. Formentera Espalmador, Formentera - Spanje.
4 - Spanje, Balearen, Formentera: Espalmador, kleuren blauw (38o 46.800 N, 001o 25.600 E) Het eiland ligt tussen Ibiza en Formentera, waarvan het door de smalle zeestraat - ‘Es Trocadors’ - wordt gescheiden. Bij laagtij verandert de zeestraat in een wad en wandel je te voet door het turquoise water van Formentera naar Espalmador. De “gouden” stranden worden bij de mooiste van Europa gerekend. De “Cariben gelijkende” baai met azuur en turquoise water en wit strand is in de maand mei een oase van rust. Hier heb je, zegt Peter, wel helemáál het gevoel weg te zijn. Onophoudelijk kijken we naar de weerschijn van de zon op het water, het zonlicht dat door de zee heen de bodem oplicht. Ankeren in 5 meter water en in zand. In het voorseizoen liggen er geen boeien in Espalmador in de zomer kan je gratis ankeren aan de noordkant van het eiland. bootmagazine.be 55
5 - Spanje , Balearen, Mallorca: Cala Moltó ( 39o 43.700 N, 003o 27.250 E) Aan de noordoostkust van Mallorca, op drie kilometer van Cala Ratjada, naast het populaire strand van Cala Agulla. Een ware Cala-belevenis in prachtig blauw water. Een inham van zand en rotsen met een kust van dennen en struiken. Het water is zeer licht turquoise van kleur, schoon en rustig. Onze snorkeltocht doet ons minstens 5 vissoorten ontdekken in groepen of solo en wanneer Peter voor Annelies uit zwemt, ziet zij een rij van 6 schitterende lila-blauwe vissen slingerend in de zwemsporen van Peter volgen. Wat een life voorstelling van een kaliber David Attenborough, ,,ik ben hier echt!”
6 - Kroatië: Sipanska Luka ( 42o 43.700 N, 017o 251.600 E) Het grootste en minst ontwikkelde eiland van de Elafiti archipel. We ankeren in Sipanska Luka, een kleine baai tussen de met dennen begroeide heuvels, wat huisjes langs de kant, een aantal restaurantjes die ook boeien voor de deur hebben liggen, een hotel, een wandelpad om de baai heen met veel palmen en bloemen, kortom idyllisch. Wanneer de wind tijdelijk bedaart grijpen wij de volgende ochtend de gelegenheid aan om wat van het Sipanska achterland te zien. De flora is hier weelderig, in alle soorten en maten. Loofbomen, dennen, cypressen, notenbomen, olijfbomen, bramen, heesters, granaatappelbomen, vijgenbomen. We lopen naar de “berg” achter Sipan door een authentiek landschap met ook veel verwilderde kleine boomgaarden en achtergelaten hoeves. Boven op de berg heb je uitzicht op het Peljesacski Kanaal en het vasteland met zijn lange bergketens. 56 bootmagazine.be
5. Op anker in Cala Moltó, Mallorca Spanje.
6. Ankeren bij avond voor Sipanska Luka, Kroatië.
7. Panorama van de baai van Kotor, Montenegro.
7 - Montenegro: Baai van Kotor ( 42o 25.400 N, 018o 46.000 E) Varen in Boka Kotorska: Een “Kotor experience” die ongelofelijk indrukwekkend is. Je kunt je ogen niet losmaken van het aldoor mooier wordende landschap, de met steile hellingen omgeven inham, omringd door zeer hoog oprijzende bergen. De binnenzee loopt uit in twee vleugels, gelijk de vorm van een vlinder. De baai van Kotor is een der meest verbazingwekkende landschappen van de Adriatische kust. De stad Kotor prijkt op de werelderfgoedlijst van de Unesco en ligt als een driehoek van terracotta-kleurige daken aan de voet van de gekloofde bergen van het natuurpark Lovcén. Kotor wordt door velen beschouwd als de mooiste “gelaagde” stad van Montenegro. De ommuring is 4,5 km. lang en 20 meter hoog, verstevigd met een aantal bastions en ’s avonds magisch verlicht.
bootmagazine.be 57
8 - Griekenland, Peloponnesos: Gerakas ( 36o 47.100 N, 023o 05.200 E Limenas Gerakas in de provincie Laconia. In een rustig hoekje aan de oostkust van de Peloponnesos heeft de natuur zijn grootsheid laten zien en een unieke fjord-gelijkende inham gecreĂŤerd: Gerakas, met een klein traditioneel vissersdorp gebouwd aan de kant van de zee. Een lagune en de vis-tavernes typeren het dorp. Skadi ligt in rust en natuur. Je kunt aan de kant inktvis eten, je kunt wandelen langs het dorp tot ver langs de lagune. De mensen zijn hartelijk en behulpzaam. Er is geen supermarkt of bakker maar je mag met een busje met dorpsgenoten meerijden naar de stad om inkopen te doen. Een omgeving waar de tijd lijkt stil te staan en waar je van ouderwetse vriendelijkheid geniet.
58 bootmagazine.be
8. De kade in Gerakas, Peloponnesos Griekenland.
9. Het binnenvaren van Kira Panayia, Sporaden Griekenland
9 - Griekenland, Sporaden: ankerbaai Planitis op Kyra Panagia ( 39o 20.700 N, 024o 04.600 E Kyra Panagia (Pelagos of Pelagonisi) is de grootste van de onbewoonde eilanden van de Sporaden. Het ligt ten noordoosten van Alonissos en is ongeveer 25 km2 groot. De Planitis ankerbaai is een diepe baai helemaal door schaars begroeide rotsige heuvels omgeven. En biedt optimale beschutting. Enkele hectaren worden door bewoners van Volos van de monniken van Athos gepacht om hun geiten te laten grazen. Wij ankeren in zand in 8 meter water tegenover een verwoeste geitenboerderij. Er staat ook een klein huisje waar enkele vissers aanleggen en die wachten tot het tijd is om op zee de netten uit te gooien, zo tegen middernacht. Prachtige verlaten natuur, afgezonderd van alles en dus ook van...wifi. Edelsteenblauw ietwat ondoorzichtig water. Zwemmen in heuvelige omgeving, schaars begroeid en onbewoond, met soms geblaat van een geit. Heel donker in de nacht met een prachtige sterrenhemel. 10. Ankeren in de baai van Diaporos, schiereiland Sithonia - Griekenland.
Peter & Annelies: ,,Dit is slechts een greep uit de talloze prachtige ankerplekken die we hebben bezocht in onze nu 5 jaar durende reis. Met name in Kroatië en Griekenland hebben we in veel mooie baaien geankerd. Op onze website www. zeilschip-skadi.nl staat uitvoerig onze reis beschreven en kan meer informatie gevonden worden over de vele niet genoemde idyllen.”
10 - Griekenland: Chalkidiki/schiereiland Sithonia/Diaporos ( 40o 412.200 N, 023o 46.800 E) Diaporos is het grootste eiland van de archipel van 9 eilanden behorende tot het schiereiland Sithonia. Gelegen in de beschutting van de stad Vourvourou zijn de wateren kalm. Er zijn tientallen ankerplekken in de omgeving van Vourvourou en het eiland Diaporos, noordoostelijk van Sithonia. De wateren van Sithonia en in het bijzonder dit deel van Halkidiki zijn zeer transparant en deze” ansichtkaartwateren variëren in kleur van zeer lichtgroen tot zeer licht turquoise, identiek aan exotische oorden zoals de Malediven of Filipijnen. Wij nemen daar de zuid passage naar Ormos Mesopanagias. Daarbij moet je letten op een rif om deze grote azuurblauwe tot turquoise ankerbaai in te varen. We ankeren aan de zuidzijde van Diaporos in 7 meter waterdiepte. Binnen de baai kun je verhuizen naar meerdere spots: geïsoleerd of dichter bij het dorp en eventueel met de dinghy naar ondiep helder zwemwater varen bij rotsen met witte strandjes. bootmagazine.be 59
Een zeevaarder zoekt het
60 bootmagazine.be
Tekst & illustraties: Dirk Huyghe
ongeziene... Sitio
deel 3
We verlaten deze archipel en kiezen voor het ruime sop. De grote vissen zijn hier niet te tellen. We raken gestremd tussen groengrijze slingers, schokkend vast, dan weer los, Tenslotte stokken we zandvast op een strand. Een gelukzalig eiland vinden we hier niet. Met hun kijkers diep in hun oogkassen staren ze ons aan. Zijn deze knarsetandende gedrochten gestraft door de Heer? Deze zielen verzuimden bij leven hun naasten te laven. Ze werden teruggestuurd op aarde in hun kwetsbare lichaam. Naakt lopen ze aanhoudend rondom dit brakke binnenmeer. Het vriest bitterkoud ‘s nachts en brandt snikheet overdag Ze snakken naar een druppel zoet water. Ik bid tot de Heer en verkrijg voor hen een tijdelijke verlichting. Ik mag hen één maal laten drinken. Immens triest word ik door zo’n onmenselijke straf. Niets konden we veranderen. Alleen die ene druppel verlichting werd ons toegestaan. Sors immanis Mijn opvarenden hijsen me weer aan boord. We klieven door zwierige golven west. Een kale klifklomp aan bakboord houdt ons op. Bovenaan de kluit rust een ruig behaarde man. Het is een kluizenaar. Hij is verward als een uit zijn winterslaap gewekte beer. Door zijn schriele ogen priemt hij alleen zee en lucht. En nu verbaast hij zich over ons gezelschap.Een jaar minder dan honderd jaar zit hij hier. Hij biecht dat hij ooit koning was. Zijn zus beminde hij en die baarde hem twee zonen. Hij doodde de oudste bekent hij mij. De ander werd door een bliksemschicht geveld. Zijn vrouw heeft hij verdronken.
Intussen aan boord van de Brendan van Tim Severin
De tocht naar IJsland verloopt zeer snel. Het nieuwe bemanningslid vist kabeljauw en vangt vogels. Ze eten nu wat anders dan gedroogd voedsel. Ze ontmoeten enorme scholen grienden. Ook vinvissen die met tientallen rond de boot opduiken en hun longen leeg blazen. De opvarenden ruiken hun adem. De griendenschool schrikt op. Verschillende orka’s duiken op. De zeilers zijn bang dat er zo eentje zijn tanden in de ossenhuid zou zetten. Het wolvet en de ossenhuiden verspreiden vermoedelijk attractieve geuren in het water. Orka’s worden de wolven van de zee genoemd. Het zijn kanjers met vraatzucht. Sommigen vertellen dat gedode orka’s soms tot dertien zeehonden in hun maag hebben. Gelukkig zwemmen de orka’s voorbij de boot en volgen de grienden. De boot wordt door de westenwind bijna voorbij IJsland gedreven, richting de Vestmanna eilanden. De naam verwijst naar de Westmannen, zo noemden de Vikingen de Ieren die zij daar waarschijnlijk vonden. Tim Severin blijft ver genoeg van het eiland, want hij zou er kunnen vastvaren, of aan lager wal geraken en niet meer kunnen vertrekken. Ontelbare eilanden werden bewoond door monniken die op zoek waren naar de hemelse paradijzen. Of monniken die als boetedoening hun leven lang verbleven op onherbergzame eilanden. De vulkanische kust van IJsland doet denken aan beschrijvingen van helse oorden in de Navigatio, waar verteld wordt over brandende vuurbergen met duivels.
bootmagazine.be 61
Ten zuiden van IJsland navigeert de ‘Brendan’. De vulkaankegels Snaefellsjökull, Katla, Hekla en Eyafjallajökull rijzen op langs de kust. Door de eeuwen zijn hier vulkaaneilanden uit de zee opgerezen en opnieuw door de zee opgeslokt. IJsland ligt op een breuklijn van de tektonische platen. De scheur in de aardkorst wordt gedicht met magma en is altijd vulkanisch zeer actief. Het zwarte eiland Surtsey is bedekt met sintels. Het is het jongste eiland, ontstond met een onderzeese vulkaanuitbarsting in 1963. Het natuurlijke Magnetisme was al vroeg bekend, Plinius de Oude beschreef het al, het is wellicht ook in ‘Liber Floridus’ terug te vinden..Tim Severin laat de winter voorbijgaan en vervolgt zijn reis het volgende jaar op 7 mei 1977. De wind zit dan gunstiger De 400 km tussen IJsland en Groenland zijn de gevaarlijkste. De sneeuwtop van de Snaefellsjökull op IJsland staat als een baken. Als deze verdwijnt aan de horizon zouden snel de bergen opdoemen van Groenland. De sterke stroming gaat tegen de stormwind in en hoopt heuvels water op. De Brendan blijft vergenoeg van de kusten maar komt in de buurt van Groenland toch tussen het pakijs terecht. In de woelige zee moeten ze de zeilen strijken en snelheid minderen om fatale botsingen te vermijden. IJsschotsen schrapen tegen de lederen romp. Iedereen is bang voor het einde. Sneeuw en hagelbuien beperken het zicht tot vijftig meter. Door de deining klapt een schots een gat in de boothuid. De boot maakt water en de bemanningsleden pompen voor hun leven. De volgende ochtend vinden ze het gat en kunnen het met een stuk leder langs de buitenkant dichtnaaien. De boot is opnieuw droog gepompt en de reis kan worden verder gezet buiten bereik van het pakijs. Het archeologisch experiment eindigt in Newfoundland, Canada. Het bewijs is geleverd dat een boot met middeleeuws materiaal en middeleeuwse technologie de Atlantische oversteek kan maken.
Angstig werd hij door zijn grote zonden. Zijn koninkrijk liet hij in de steek. Hij ging de paus om vergiffenis smeken. Hij voer daarna van Rome weg. Zijn schip verging met man en muis. Alleen hij kon op deze klifklomp klauteren. Hij hoort boven zich voortdurend de engelenscharen zingen. Is dit een geschenk of is dit pestgedrag? Hij blijft daar zitten voor zijn zielenheil. Verder praten wil hij niet meer en keert ons zijn rug toe. Zelfs koningen ontlopen hun straf niet. Inferno Keer op keer drijft de wind ons naar de akeligste plekken. Het boek dat ik verbrandde sprak over deze verschroeide sintelbergen. Alleen kermen en kreunen ontsnappen uit de hete spelonken. Zielen verzengen en fikken binnen in de kloof van vuur. Gitzwarte rookpluimen kringelen op uit de kolkende olie vol zielslichamen. Ik
62 bootmagazine.be
spreek met de lucifer van dit inferno. Hij bevestigt mij zijn recht om deze straffen uit te voeren. Hij straft uit liefdadigheid. Niemand anders moet zich opofferen om hen hun straf te laten ondergaan. De zielen smeken om mijn gebed. De demon snoert mij de mond. De peklucht dringt door onze kleren. We vluchten in de donkerte naar het oneindige zeegat. Het oogt vreedzamer dan deze helleberg. Mare Mortuum De berg Magnes op de zeebodem trekt ons naar het noorden. Door de mist rijst een woud masten van vergane schepen voor ons op. De zware zee vangt ons roer in deze uitgestrekte wiervelden. Een draaiwind drijft ons gelukkig van het wrakhout weg. Naar het oosten laveren we recht op een rotseiland af. Hoge muren omringen deze dorre steenhoop. De top is bekroond met een riant klooster. Ik alleen verlaat het
schip en klim omhoog tot bij de monniken. Hoe kunnen ze hier overleven alleen met hun gebed en verder niets? Ik verneem dat elke middag een duif en een raaf hun voedsel brengen. DrieĂŤnhalf broden en een gebraden vis krijgen ze. Ben ik dan zo ongodsvruchtig dat die duif en die raaf mij niet bedienen? Daarom wil ik als boete bij hen vasten op hun dorre rots. Daarop brengen de duif en de raaf mij heerlijke spijzen. Ik bewaar een gebraden vis voor mijn broeders. Cherubim We werden bleek en bang want zon en maan bleven dagenlang verloren. De gestolde wateren van de Leverzee liggen voor ons. Wij stoten op een drijvende kristallen pilaar. Hij zet in lengte door tot onder de zeespiegel. Het water is glashelder. bootmagazine.be 63
64 bootmagazine.be
Scholen walvissen zingen hun symfonieën die opstijgen langs de zilveren zuil. Nu blinkt en schittert alleen de bodem. Het zand is bedekt met goud en de vele edelstenen. We stranden behoedzaam langs het goudzand aan land. Een burcht bezet met fonkelende robijnen lokt ons. Zo’n pracht zagen we nooit en ook nimmer weer. Een bron ontspringt er en vormt vier rivieren. Er stroomt één met melk, één met honing, één met wijn en één met olijfolie. Bij de ontsprongen zaligheden groeien statige ceders en majestueuze platanen. Verderop bloeit een wijngaard en ontelbare bedwelmende kruiden. De regen is hier nooit nat alleen een beetje vochtig. Mijn beschrijving zou één jaar duren en dan had ik nog niet alles verteld.
schip ontbreken. Hij moet mijn boek aanvullen. Met een onvoltooid boek kan ik nooit terug. Ik voel mezelf ook schuldig. Zonder mij aanschouwde hij nooit deze aanlokkelijke schatten. Ik bid en smeek tot de moeder Gods om genade en zing het Salve Regina. Ons gebed wordt verhoord. De hellevorst van de vuurzee brengt mijn kapelaan wild galopperend terug. Verkleurd, met pek besmeurd, vol builen en scheuren wordt de stakker neergekwakt op het dek. De satan was nog woester dan duizend bliksempijlen om zijn gemiste buit. Maar hij gaat er spoorslags vandoor bij het horen van onze litanieën. Vervolg, zie Bootmagazine, editie 61 nov./dec. 2019
Binnenin deze burcht wordt het nooit nacht. Pauwenveren bedekken de daken. Rijkelijk meubilair vult de zalen. Exquise hebbedingen glinsteren overal. De handen van mijn scribent-kapelaan glijden uit zijn wijde mouwen. Hij graait een schitterde paardenteugel bezet met edelstenen mee onder zijn pij. Een grote cherubijn of was het eerder een serafijn kijkt ons verwijtend over zijn schouder na. Salve Regina Voor we verder varen, zwemmen mijn gezellen naar de bodem. De duikers beladen met schatten beloven alles te schenken aan hun kloosters. We krimpen in mekaar als opeens de wind wild raast. Bliksem en donder treffen ons tegelijk. Schichten komen uit alle hoeken en kanten. Een satanisch gedrocht vliegt pijlsnel naar mijn teugelstelende kapelaan. Hij grijpt hem bij zijn nekvel. Spartelend en gillend verdwijnt hij tussen de haken en klauwen. Naar de hel wordt hij gevoerd om bij de andere dieven zijn straf te ondergaan. De kapelaan had kunnen weten dat je niets ontvreemdt zelfs bij overvloedige rijkdom. De kapelaan mag niet op mijn
“Voorpublicatie” - Illustraties op basis van originele linosnedes, hand ingekleurd. bootmagazine.be 65
Colofon: Bootmagazine Belgium - Tweemaandelijks 5 x per jaar (niet in januari en augustus) Website www.bootmagazine.be Partnerwebsites: www.watersportnieuws.eu www.bootonline.be - www. inshore.yachtweb.be E-newsletter: Bootmagazine Mail (maandelijks, gratis) Hoofdredacteur / uitgever: Leo Van Dorsselaer mob. + 32 (0)475 67 03 02
Geniet... het hele jaar!
Medewerkers: Jef Beernaeert, Paul Bolsius, Marleen De Geest, Herwig De Weerdt, Henk Dheedene, Tine Deca, Dirk Huyghe, Georges Janssens, Dirk Sledsens. Coverbeeld: Tine Deca - locatie: Malta
www.dintelmond.nl T+31 (0)167 522 894
Scheepswerven Jan Vandamme
Redactie & administratie: KIM vzw / Bootmagazine Zemstweg 10 B-1850 Grimbergen - België tel. +32 (0)15 61 11 52 mail: editor@bootmagazine.be Advertenties nautische sector: Carine Devogelaere, Bredene +32 (0)475 34 30 20 - cadepro@telenet.be Advertentiewerving media-centrales & reclamebureaus: Moizo, Antwerpen Peter De Vester +32 (0)497 55 15 41 Prijs per editie: € 4,90 Abonnementen: € 19,90 (per jaargang - 5 edities) België/Nederland/Luxemburg Andere buurlanden: € 25,Zie: https://bootmagazine.be/ABONNEMENT/ Groepsabonnementen: Voorbeeld: het geluksaantal van 13 exemplaren samen gebundeld, verzonden naar 1 adres: ( secretariaat, clubhuis, café...) - 5 edities per jaar (telkens 13 exemplaren) voor slechts € 99,-
Nieuwbouw - herstellingen - onderhoud
Werfkaai 45 - 8380 Zeebrugge - 0476 473421 info@scheepsbouw-vandamme.be www.scheepswerven-janvandamme.com
66 bootmagazine.be
KIM vzw/Bootmagazine is lid van WeMedia, de federatie van professionele, onafhankelijke media
Verantwoordelijk uitgever: L. Van Dorsselaer, Zemstweg 10 B-1850 Grimbergen - België
Bel +31 (0)10 4149390 moorings.nl
Onvergetelijk... Een vakantie zo origineel en authentiek als uzelf‌ Verken ons uitgebreid aanbod aan charteropties, van het magische Caribisch gebied tot de betoverende kuststrook van de Middellandse Zee. Of ontdek de tropische pracht van Thailand en de exotische charme van Tahiti, Tonga en de Seychellen. Waarnaar uw kompas ook wijst, u beleeft onvergetelijke momenten op het water.
bootmagazine.be 67
V8 XTO Offshore Power. Thrust. Control. Reliability. Innovation. www.yamaha-marine.eu
68 bootmagazine.be Disclaimer vit autem im que et aut liquatus aut inistotas mostio. Dekotiosion faccatquis ne millam eum eserat volut que quam aut officte etuscipsam ut pellabo.