De architectuur van mijn herinneringen Verbeeldingen voor de transformatie van een lege boerderij in Amstelveen
Annabel Rodriguez Arrebato
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
2
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
3
La arquitectuur van mijn herinneringen
4
De Architectuur van mijn herinneringen Verbeeldingen voor de transformatie van een lege boerderij in Amstelveen Annabel Rodriguez Arrebato
Annabel Rodriguez Arrebato
Master architectuur Academie van Bouwkunst Amsterdam Commissieleden: Henri Borduin (mentor) Hanneke Kijne Paul van Dijk Toegevoegde leden t.b.v. examen: Ira Koers Jolijn Valk September 2019
De architectuur van mijn herinneringen Verbeeldingen voor de transformatie van een lege boerderij in Amstelveen
Als herinneringen sterk verbonden zijn met onze emoties, hoe maak je dan ruimte voor herinneringen. Met dit plan zoek ik naar het verband tussen verbeelding en architectuur. De zoektocht koppel ik aan een urgente opgave: het wonen op het platteland door herbestemming van leegstaande boerderijen in Nederland. In deze transformatie wil ik de rol onderzoeken die herinneringen uit mijn Cubaanse kindertijd kunnen spelen.
La arquitectuur van mijn herinneringen
5
Het verleden roept nog steeds emotionele reacties die ons vormgeeft. Daardoor is herinneren heel persoonlijk en uniek. Mijn herinneringen vinden hun plaats in het ontwerpproces, waarin ze elkaar nog eens beïnvloeden. De vertaling doe ik met de bestaande materialen van drie grote schuren in Amstelveen. De vergeten boerderij wordt getransformeerd met zijn eigen geschiedenis tot een nieuwe circulaire woonomgeving.
samenleven dat ik uit mijn prille jeudg ken. Diverse verbeeldingen verbinden onlosmakkelijk de nieuwe ruimtes en de omgeving met elkaar. De individu, in een fluïde van samen-én alleen-zijn, wordt steeds geleidt, door routing, vormtaal en lichtinval naar een continu belevenissen van ruimtelijke rijkdom.
Annabel Rodriguez Arrebato
Annabel Rodriguez Arrebato
De resulterende gemeenschap is, door zijn sterke sociale samenhang, een manifest voor werkelijk
La arquitectuur van mijn herinneringen
6
Annabel Rodriguez Arrebato
‘…omdat iets wat in de jeugd gebeurd is, dikwijls het gevolg is van een voorval op oudere lee ijd.’ Marten Toonder
Inhoud 1. Het verlangen naar het verleden A L G E M E N E FA S E
10
2. De schatten van het landschap O N D E R Z O E K FA S E
20
La arquitectuur van mijn herinneringen
7
3. Verbeelding voor de transformatie 38
3.1 In harmonie met het landschap Relatie met de omgeving
39
3.2 Gemeenschappelijke ruimtes in de schuren Openbare, semiopenbare, semi-private en private ruimtes
56
4. De Metamorfose VERANTWOORDING
11 4
Annabel Rodriguez Arrebato
O N T W E R P FA S E
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
8
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
9
La arquitectuur van mijn herinneringen
10
Wat begon met het beschrijven van de herinneringen aan mijn kindertijd op het Cubaanse platteland is een herkenningstocht geworden naar details en gebeurtenissen van toen, door het tekenen van beelden die ik nu, na vele jaren, nog in mijn hoofd heb.
1. Het verlangen naar het verleden
Annabel Rodriguez Arrebato
ALGEMENE FASE
De reconstructie-beelden van mijn herinneringen vormen de basis van de opgave, en ze leiden het hele proces. In deze onderzoeksfase maakte ik schetsen, verhalen en tekeningen mijn herinneringen van de manier waarop ik het landschap bekijk met de gevoelens, zintuiglijke ervaringen en associaties die daarbij horen.
La arquitectuur van mijn herinneringen
11
2.
3.
4.
5. 6. 7. 8. Mijn herinneringen heb ik voor mijzelf tastbaar gemaakt door een serie schilderijen: 1.Vertrouwd pad 2.Eetbare tuin 3.Cocuyo’s 4.Cubaanse bohĂo 5.Gemeenschapsleven 6.Felgekleurd veld 7.Spleten 8.Opgegraven ziel
Annabel Rodriguez Arrebato
1.
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
12
Essentie van de schilderijen.
De essentie van die tekeningen heb je in een nieuwe serie abstractere beelden vertaald.
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
13
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
14
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
15
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
16
Deze heb je in conceptuele maquettes omgezet.
In elk van die maquettes heeft één van onze zintuigen de overhand, zonder de andere volledig weg te duwen. ledere ontwerpkeuze is op één of andere manier hierop terug te voeren.
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
17
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
18
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
19
La arquitectuur van mijn herinneringen
20
Mijn herinnering gaat naar een wandelingen met mijn grootmoeder, op het platteland. Een groot veld dat steeds groeit, net als de heldere blauwe lucht.
2. De schatten van het landschap
Annabel Rodriguez Arrebato
ONDERZOEK FASE
Deze tweede fase verzamel ik informatie over de locatie, het erf en de drie grote schuren. In mijn zoektocht naar een locatie speelt het landschap een essentiĂŤle rol. Bovenkerkerpolder en de lege boerenschuren refereerden aan het eenvoudige landelijke leven op het Cubaanse platteland.
Middenweg 6, bestaande situatie
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
21
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
22
Bestaande situatie
Het landschap
Bovenkerkerpolder.
Boven kerke
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
23
rpolde r
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
24
Taco-Taco heette het dorpje waarin mijn familie van mijn moederskant woonde. Hier is zoveel planten en bomen. Er zijn ook verschillende plantages gesneden door padden voor de korte weg. Na een kleine wandeling zijn we in onze natuurlijke zwembad. In het dorp zijn nauwelijks auto's, we kunnen letterlijk op een onverhard pad zonder stoepen de hele dag spelen.
De fraaie Bovenkerkerpolder ligt in NoordHolland dichtbij Amsterdam tussen Amstelveen en Uithoorn, naast de rivier de Amstel. Het agrarische gebied uit de 18de eeuw wordt gekenmerkt door een breed weids landschap met enkele boerderijen aan de rand en door de historische verkaveling van de polder met zijn lang, strak geometrisch slotenpatroon.. In Bovenkerkerpolder zijn nergens horeca of andere faciliteiten te vinden en er zijn geen verbindingen met andere gebieden in de omgeving. In het zuiden, vanaf de snelweg N 201, waar een verlaten boerenerf ligt, kunnen auto’s enkele meters de polder binnen rijden. Maar voor ďŹ etsers en wandelaars is er geen duidelijk entree.
La arquitectuur van mijn herinneringen
25
Amsterdam
Amsterdam Zuid
Schiphol
A9
Ouder Amstel Sint Urbanuskerk N
Waterstructuur
NK VE BO
Paardenstalling Middenweg 1
Uithoorn N
N
Annabel Rodriguez Arrebato
Ronde Hoep
ER
KE
RP
OL
DE
R
Westeinderplassen
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
26
Bestaande situatie
Het erf
Middenweg 6
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
27
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
28
Aan het eind van de smalle tussenstraat ben jij in een open centrale patio. Vanaf hier zie je kolonies of groepen van kleine huizen tussen de bomen. Dieren en mensen leefden dicht op elkaar. In de zomer was de stank van de varkens heel erg. Maar buiten rook de lucht naar vers gemaaid gras, kruiden en brengtpacifico-bloemen. Overal zijn mensen aan het werken. Vrouwen onderhouden de moestuin op het erf en mannen met ossen werken op de akkers.
Het erf bestaat uit drie karakteristieke agrarische gebouwen en een woonboerderij. De gebouwen zijn leeg, en ook groot. Maar ik weet al meteen dat ik ze niet ga slopen. Ze zijn perfect om mijn herinneringen nog krachtiger naar boven te brengen. De kavel heeft een trapezoĂŻde-vorm en ligt aan de snelweg tussen water en grasland. Vanaf het erf heb je uitzicht over de hele blauwgroene polder. Zelfs de toren van de Sint Urbanus kerk in Nes aan de Amstel is te zien. Door de grote bomen is het boerenerf herkenbaar.
2000- heden Lege boerderij
1965-1993 Schaalvergroting
1905 Woonboerderij
N
Annabel Rodriguez Arrebato
Middenweg 6
La arquitectuur van mijn herinneringen
29
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
30
Bestaande situatie
Het gebouw
De grote schuren
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
31
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
32
Als je goed kijkt, kan je de huizen van de bijgebouwen scheiden. Ze zijn wat groter dan de bijgebouwen. De meeste hebben schuin dak, wat grotere luiken ĂŠn felle kleuren. De diversiteit aan materialen komt vooral door de beschikbaarheid en jaarconstructies of verbouwen. Van binnen zijn ze koel en licht, dankzij de lemen vloer.
De drie grote agrarische gebouwen: A, B en C stammen uit het tijdperk van de schaalvergroting, waarin duurzaamheid en esthetische schoonheid niet belangrijk gevonden werden. De schuren hebben verschillende maten, oppervlakten en materialisatie. De vloeren van B en C liggen anderhalve meter onder het maaiveld.
A 1978 en 1990 540m2 +0.0m
C 2000 800m2 -1.5m
N
La arquitectuur van mijn herinneringen
B 1986 640m2 -1.5m
Annabel Rodriguez Arrebato
33
34 La arquitectuur van mijn herinneringen
Programma
?
Annabel Rodriguez Arrebato
Sloop? Of een uitdagende transformatie?
Er is geen slechte kamer die niet verbeterd kan worden. Annabel RA
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
35
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
36
herinneringen
privĂŠ - publiek
orientatie en uitzichten
andere inrichting
relatie met omgeving
materialen
Als opgave wil ik de programmatische mogelijkheden koppelen aan de belevenis van wonen in Bovenkerkerpolder. Op alle drie schalen: het landschap, het erf en de oude schuren zijn gemeenschappelijke ruimtes ontworpen waarin mijn herinneringen tot leven komen.
Annabel Rodriguez Arrebato
Altijd waren er kinderen met wie ik kon spelen. Het was als een groot park.
La arquitectuur van mijn herinneringen
37
La arquitectuur van mijn herinneringen
38
Mijn herinnering geeft mij verspreide beelden, waarbij de waarden van de werkelijkheid wordt verhoogt vanwege de aantrekkelijkheid van de omgeving en door de herinneringen van alle huizen waarin ik gewoond heb, vermengd met die waarin ik droom te leven.
3. Verbeelding voor de transformatie
Annabel Rodriguez Arrebato
ONTWERP ONDERDE LEN
De verbeelding voor de transformatie is de inspiratie die ik voor het ontwerp gebruik heb na de constante relatie tussen onderdelen van de omgeving en van de schuren met mijn herinneringen. Iedere ontwerpkeuze over routing, vormtaal en lichtinval is op één of andere manier hierop beïnvloed.
Het eerste deel van de opgave is gericht aan ďŹ etsers en wandelaars op het landschap, en naar bezoekers en gebruikers op het erf. Ik maak een masterplan voor de Bovenkerkerpolder waarin geen gebrek is aan horeca of andere faciliteiten. Het ontwerpen vanaf die grote schaal zorgt ook voor de ruimtelijke verbinding tussen de omgeving en de oude schuren. Mijn herinneringen zijn hier gesitueerd om ze in de vorm van assen te verbinden en te verankeren.
Annabel Rodriguez Arrebato
3.1 In harmonie met het landschap Relatie met de omgeving
La arquitectuur van mijn herinneringen
39
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
40
Nieuwe situatie
Het landschap
Bovenkerkerpolder
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
41
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
42
El trillo QuĂŠ claros permanecen en mi consciencia los trillos de aquellos caminos! Hoe duidelijk zijn de paden van die heuvel in mijn bewustzijn gebleven!
Het pad uit mijn herinneringen is meer dan connectie. Het is een symbool van gevarieerd leven. Een plek voor sociale interactie en bewust te worden van de omgeving. Bijzondere punten uit het landschap, die ook een relatie hebben met mijn herinneringen, heb ik geïnventariseerd en door middel van zichtlijnen met elkaar verbonden. Hier wordt het historische bestaande slotenpatroon genegeerd door nieuwe wandelpadden en assen.
Annabel Rodriguez Arrebato
Het pad naar de gemeenschap zie ik nog voor me. In de tussentraat waarin kinderen aan spelen zijn moet ik verder lopen. De lange weg heeft geurige klimplanten. Ik probeer met één been de modderige plassen over te steken. Het pad buigt soepel naar een groep bomen. Daar is de entree van het enorme weiland waar de kleine huizen zich verbergen.
La arquitectuur van mijn herinneringen
43
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
44
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
45
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
46
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
47
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
48
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
49
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
50
Nieuwe situatie Het erf Eigen tuin
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
51
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
52
Eten uit eigen tuin En mis recuerdos, huelo el dulce contagioso olor a mango que entra por la ventana. In mijn herinneringen ruik ik de besmettelijke mangogeur die door het raam binnen komt.
De buitenruimte van mijn gemeenschap is het centrum van activiteit en cultuur waarin een intensieve sociale interactie plaatsvindt. De assen van de polder convergeren op de binnenplaats, die verlaagd en betoverd wordt tot een groen paradijs. Deze buitenruimte is niet alleen bedoelt om streekproducten te consumeren maar als overgang tussen het open landschap en de semiopenbare ruimte op het erf.
Annabel Rodriguez Arrebato
We staan in het midden van de patio, die aan het eind van de tussenstraat begint. Overal zijn fruitbomen van guanabana, guave en mango die schaduw aan de hangmatten en de zelfgemaakte stoelen geven. Op het kolenvuur staat een grote zwarte stoofpot. Vooral hier zijn vrouwen met alles bezig. Op hun verzoek worden tomaten, groenten en kruiden voor het eten geplukt.
La arquitectuur van mijn herinneringen
53
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
54
A B
C
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
55
La arquitectuur van mijn herinneringen
56
Annabel Rodriguez Arrebato
3.2 Gemeenschappelijke ruimtes in de schuren Openbare, semiopenbare, semi-private en private ruimtes
In het tweede deel van de opgave maak ik Ăn elke schuur groepen van vier huizen met informele ruimtes ertussen, waardoor de gemeenschap uit mijn herinneringen opnieuw tot leven komt. De constante afwisseling van ervaringen door de sequentie van openbare, semiopenbare, semi-private en private ruimtes vraagt een doelgroep die niet alleen zich identiďŹ ceert met het landschap. maar ook een sterke voorkeur voor informele en collectieve woonvorm heeft.
Annabel Rodriguez Arrebato
Het zijn veel huizen, maar het lijkt dat de andere kinderen en buren bij mijn familie horen. Zo open is het contact met elkaar.
La arquitectuur van mijn herinneringen
57
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
58
Nieuwe situatie Het gebouw Openbare ruimtes
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
59
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
60
Cocuyo’s in de nacht Esperaba que la noche se estrellara con luces de cocuyo’s. Ik keek uit naar de sterrennacht met lichtjes van vuurvliegjes.
Cocuyo’s of vuurvliegjes stralen s’ nacht een klein maar intens licht uit. Dit effect is te zien wanneer de assen van de polder de donkere schuren doorsnijden en het licht van boven en van beide uiteinden laten binnenkomen. De assen van de polder worden licht-binnen-straten in de schuren met ieder een eigen relatie met het landschap, met een andere gebruiker en met jezelf. De lange ruimtes vormen een nieuw skelet van 4 tot 6m hoog. Soms is de binnenstraat even breed als de opening erboven. Soms zoeken de wanden een smalle opening boven, waardoor dunne licht (van de cocuyo’s) doordringen. De geometrische schaduwlijnen van de bestaande spanten langs muren en vloer verschuiven continu, waardoor de binnenstraten er telkens anders uitzien.
Annabel Rodriguez Arrebato
In de familienacht van Taco Taco zijn huizen als cocuyo’s. De brandstoflampen die uit de balken hangen zijn de gele ogen verspreid in het donker. En het ruisen van de mensen is het lied van de cocuyos.
La arquitectuur van mijn herinneringen
61
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
62
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
63
Annabel Rodriguez Arrebato
5954
La arquitectuur van mijn herinneringen
64
+4772
+0
Het pad De kreek
+0
-1500
La arquitectuur van mijn herinneringen
+4772
Annabel Rodriguez Arrebato
De doorkijker
5753
6097
65
De moestuin
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
66
Nieuwe situatie Het gebouw Semiopenbare ruimtes
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
67
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
68
Gemeenschapsleven La casa es refugio y comunidad. Het huis is onderdak en gemeenschap.
Ook in mijn ontwerp variÍren de gemeenschappelijke ruimte van groot tot klein, vanaf de ruimtelijke verbindingen die de nieuwe paden in het open landschap vormen; via de centrale patio op het erf tot de verschillende kleine tussenruimtes op de schuren waarin het spontane leven op het platteland gestimuleerd wordt. De patio’s, in het midden van de schuren, zijn semiopenbare ruimtes. Omdat ze het thema van de binnenstraat hebben overgenomen, is het bovenlicht en de sfeer van het onderling contact in elke schuur anders. De ruimtes die naar die patio’s toe open zijn en tegen de zijkant van de schuur aan liggen, zijn semiopenbare ruimtes. Ze nodigen je uit om (in je eentje) van de polder te genieten.
Annabel Rodriguez Arrebato
De gemeenschap uit mijn herinneringen is een mengeling van jeugd en volwassenheid, eenzaamheid en gezelschap, verbergend en zichtbaar, klein en groot, gesloten en open, donker en helder.
La arquitectuur van mijn herinneringen
69
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
70
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
71
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
72
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
73
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
74
Nieuwe situatie Het gebouw Semi-private ruimtes
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
75
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
76
Felgekleurd veld El sol deja ver los colores de los sembrados. De zon geeft de gewassen kleur.
Mijn herinneringen zijn onmogelijk zonder kleuren. De felle kleuren van het landschap zijn te zien in de wand-dakglazen van de semiprivé ruimtes. De semiprivé ruimtes heb ik als bijzondere ruimtes ontwikkeld, tussen de buitengevel, de binnenstraat en de woning. Het zijn flexibele ruimtes die je met andere gebruikers kan delen, én tegelijkertijd bieden ze, binnen de gemeenschap, wat meer privacy. De wand-dakglazen zijn op de relaties van de twee delen van de glas-in-lood ramen geïnspireerd: heldere en gekleurde vlakken. De heldere vlakken nodigen uit naar buiten te kijken, terwijl de gekleurde gedeelte sfeer naar binnen brengen.
Annabel Rodriguez Arrebato
Wanneer ik het huis van mijn jeud herinner, zie ik de authentieke kleuren van de natuur in de gemeenschap en de mensen. Kleuren zijn een intens geluk armoede.
La arquitectuur van mijn herinneringen
77
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
78
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
79
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
80
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
81
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
82
Nieuwe situatie Het gebouw Private ruimtes
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
83
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
84
Cubaanse bohío El bohío es tan sencillo y rústico como pintoresco. Het huis is even zo eenvoudig en rustiek als pittoresk.
Er zijn vier of vijf bohíos tussen de bomen. Sommige klein en al wat ouder, de meeste met warme kleuren.
La arquitectuur van mijn herinneringen
85
woningen zijn opvallend en verschillen door het zoeken naar een specifiek zicht op de polder. Ze zijn verankerd aan de binnenstraten. De nieuwe trapezoïde verkaveling negeert de bestaande strakke orthogonale spantenstructuur. Ik manipuleer de vorm en woningoppervlakte tot vier woningtypes. De schuine muren combineer ik met rechte muren. Binnen die massa zijn verschillende functies zoals hoofdingang, trap, keuken, badkamer, kasten en soms bedstee opgenomen. In het meest private deel van de woning staan de wanden recht. De intieme ruimte is gericht naar het landschap. De opening in de gevel werkt als een lijst van een levend schilderij van de polder.
Annabel Rodriguez Arrebato
Een bohío is een rustiek huis van hout, leem of stro dat het Cubaanse platteland kenmerkt. De nieuwe
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
86
B
A
C
herinneringen Verkaveling
Schuur A Schuur B Schuur C
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
87
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
88
95m2
80m2
52m2
45m2
Woontype
Framen van de polder
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
89
Functies in de massa
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
90
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
91
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
92
type 1
45m2
-1.50m
AA A 63 32 3 6 2 3 A
34 65 3 6 4 5 C CC C
BB B B 64 33 3 6 3 4
+1.07
-1.50m
+1.70m
Annabel Rodriguez Arrebato
31 62 3 6 Z1 2
La arquitectuur van mijn herinneringen
93
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
94
type 2
52m2
-1.50m
-1.50m +1.70m
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
95
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
96
type 3
80m2
-1.50m
71 7 F II1
-1.50m +1.70m
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
97
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
98
type 4
95m2
-1.50m
99 F FF F 37 68 3 6 7 8
38 69 3 6 8 9 G GG G
La arquitectuur van mijn herinneringen
36 67 3 6 6 7 E EE E
70 7 H HH I0 H
71 7 F II1
-1.50m
+1.70m
Annabel Rodriguez Arrebato
34 65 3 6 4 5 C CC C
Annabel Rodriguez Arrebato
39750
La arquitectuur van mijn herinneringen
100
26400 0
3300
+0.0m 3300 3300 3300 3300 3300 396 600 3300 3300 3300 3300 3300 3300
V
V
U
U
T
T
S
S
R
Q
Q
P
P
O
O
N
N
M
M
L
L
K
K
La arquitectuur van mijn herinneringen
101
J
24
18
28 59 W
29 60 X
61 3Y
31 62 3 6 Z1 2
AA A 32 63 3 6 3 2 A
EE 36 67
FF 37 68
GG 38 69
HH 70 I
71 F II
71 F II
G 57 26
-1.50m
27 58 H
H 58 27
28 59 W
29 60 X
61 30 Y
31 62 Z
AA 32 63
BB 33 64
34 65 3 6 5 4 C CC C
DD 35 66
36 67 EE
FF 37 68
GG 38 69
Annabel Rodriguez Arrebato
26 57 G
HH 70 I
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
102
Nieuwe situatie Het gebouw Binnengevels
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
103
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
104
Opgegraven ziel La nueva casa se construye con materiales locales. Het nieuwe huis wordt met lokale materialen opgebouwd.
Een uitgangspunt voor het ontwerp van de binnen gevels is het hergebruiken van de bestaande materialen. Het gebouw wordt niet alleen circulair, maar ook mijn herinneringen ĂŠn de geschiedenis van de schuren kunnen in de nieuwe ruimtelijkheid gelezen worden. Behalve in de schuur B, blijft de draagstructuur intact en wordt opgeknapt. Met de bestaande bakstenen worden de muren van de publieke ruimtes opgebouwd. Met de bestaande golfplaten worden de buitengevels van de woningen die aan de binnenstraat De Kreek liggen, afgedekt. Met het bestaande hout worden alle binnenschuifdeuren op maat gemaakt. Met het uitgegraven leem rond de schuren worden de buiten muren van de woningen met verschillende textuur en natuurlijke kleuren opgebouwd.
Annabel Rodriguez Arrebato
De huizen hebben een rustieke uitstraling. De muren zijn van leem en stro. De dakken hebben een eenvoudige structuur van boomstammen en palmbladeren. Als een nieuw huis opgebouwd is wordt er bewust voor gekozen om het oude te laten staan en het nieuwe van achter naar voren stap voor stap op te bouwen.
La arquitectuur van mijn herinneringen
105
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
106
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
107
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
108
Nieuwe situatie Het gebouw Buitengevels
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
109
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
110
Spleten La imperfecciรณn de los tablones es el placer de la luz que todo el dia entra y sale. De imperfectie van de oude planken is het plezier van het licht gedurende da dag.
Dankzij de donker, vergrijsd hout in alle buitengevels en daken worden de karakteristieke agrarische schuren wakker en aanwezig blijven in de polder. De dynamiek van mijn herinneringen is ook te zien in de schuivende vergrijzende luiken van de gevels en daken. Alle openingen kunnen geheel of gedeeltelijk afgesloten worden door er panelen van oude planken van verschillende maten die geschoven kunnen worden.
Annabel Rodriguez Arrebato
De ramen van houten luiken worden alleen s’avonds gesloten. Het is donker. Achter de wanden is perfect om verstoppertje te spelen. We kunnen wel zien door de spleten tussen de oude planken, wanneer iemand komt. Maar het zal moeilijk voor hen zijn om ons te zien.
La arquitectuur van mijn herinneringen
111
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
112 a b cd a b cd
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
113
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
114
4. De Metamorfose VERANTWOORDING
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
115
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
116
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
117
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
118
Annabel Rodriguez Arrebato
La arquitectuur van mijn herinneringen
119
Annabel Rodriguez Arrebato La arquitectuur van mijn herinneringen
120
Ik heb De architectuur van mijn herinneringen afgerond met de steun van velen. Ik dank vooral aan JesĂşs, Jan Paul Smit, Marjan & Henk Honnings en Anna Costello voor alle vertrouw die zij in mij en dit project hebben gestoken. Met speciale dank aan Henri Borduin, Hanneke Kijne en Paul van Dijk. Ik dank aan mijn familie en vrienden uit Cuba voor alle mooie herinneringen... Ik dank ook mijn lieve dochter, familie en vrienden uit Nederland.
Na het afronden van de Master Architectuur in Amsterdam ga ik vooral transformeren omdat geen slechte kamer is die niet verbeterd kan worden.
Annabel Rodriguez Arrebato a.rodriguez.cu@gmail.com www.annabelrodriguezarrebato.com