8 Slachtoffers World Trade Center in miniatuur
Daan’s WTC gaat van Deurne naar New York Daan van der Steijn uit Deurne wilde vanaf zijn achtste jaar al bij de brandweer. Na 10 jaar wachten, startte hij onlangs met de opleiding. Precies 100 jaar nadat zijn overgroot-opa bij brandweer Deurne begon. Naast zijn liefde voor de brandweer, heeft Daan nog een andere grote passie. ‘Op mijn 14e raakte ik enorm onder de indruk van de verhalen over de aanslagen op het World Trade Center in New York. Veel aanslagen verjaren, maar Nine Eleven is de grootste uit de geschiedenis en wordt nooit vergeten.’ Daan verdiepte zich in alles rondom het World Trade Center en besloot de Twin Towers, en later het hele complex, na te bouwen. Brandje Zijn World Trade Center Memorial Project startte in 2016 in de garage thuis. Hij gebruikte onder
meer 167,5 kilo modelgips, 33 kilo lijm, 95 vierkante meter hout- en plaatmateriaal, 44 liter verf, 2.565 led-lampjes en 700 meter kabel. Van de structuur in roltraptreden op de begane grond tot het rode waarschuwingslicht op de mast van de North Tower, hij bouwde alles exact na. ‘Naarmate de bouw vorderde, werd de kwaliteit hoger. Het ging wel eens mis, zoals defecte verlichting en een overstromende fontein. Ik heb zelfs een brandje gehad in een van de torens’, vertelt hij met een glimlach. Slachtoffers Na ruim 3,5 jaar was het project klaar en werd het getoond aan de buitenwereld. Een waanzinnig mooie miniatuur met muziek, verlichting en op het centrale plein klettert een fontein. Het plein zelf is akelig leeg: alle 2.977 slachtoffers staan op de rand van de fundering van het complex, waaronder ook 6 slachtoffers van de bomaanslag in 1993. ‘Het is een memorial om alle slachtoffers nooit te vergeten’, stelt Daan bewust. De eerste keer werd het tentoongesteld in het gemeentehuis van Deurne. Later volgden de World Trade Centers in Amsterdam en Rotterdam. Ik kreeg veel bijzondere reacties, waaronder een brief van de Amerikaanse ambassadeur in Nederland.’
Terrorisme Gevolg Bestrijding Kennemerland
Een aanslag is niet ondenkbaar in Nederland. Extreem geweld of terrorisme is alleen niet echt het dagelijkse werk van de brandweer. Maar we worden wel opgeroepen bij grote incidenten met mogelijke terreurdreiging of extreem geweld. Net als andere veiligheidsregio’s, staat het onderwerp Terrorisme Gevolg Bestrijding ook bij Kennemerland op de agenda. Veiligheidsregio Kennemerland (VRK) werkt sinds 2017 aan een visie hoe op te treden als brandweer onder de noemer ‘Terrorisme Gevolg Bestrijding (TGB)/ extreem geweld. In de afgelopen jaren is veel energie gestopt in het maken van afspraken tussen diverse disciplines. Recentelijk is de volgende stap gezet: de ontwikkeling van bijscholing repressieve brandweercollega’s. Behoefte aan kennis Johan de Ridder, medewerker Vakbekwaam Blijven bij Veiligheidsregio Kennemerland en repressief brandweerman startte met een inventarisatie: ‘Het bleek al snel dat de kennis over het behandelen van slachtoffers niet zo heel groot was. Maar de vraag naar informatie was juist wel groot. Collega’s willen graag weten wat ze kunnen doen als hulpverlener, maar willen niet in de weg lopen van bijvoorbeeld ambulancecollega’s. We hebben echter allemaal hetzelfde gevoel in ons lijf: niets doen is geen optie!’
‘Niets doen is geen optie’
Wat doe je dan? ‘De kracht, snelheid en kennis van brandweermensen kan bij TGB ook zeker van toegevoegde waarde zijn. Bijvoorbeeld om slachtoffers snel te verplaatsen of zelfs te behandelen’, geeft Johan aan. ‘Niet eens alleen bij extreem geweld, maar ook bij een flink verkeersongeval kunnen slachtoffers met slagaderlijke bloedingen aanwezig zijn. Daarvoor is meer kennis nodig van materiaal op de wagen en hoe (snel) te handelen zodat je ook ondersteunend bent aan de medische collega’s. Stel je bent een van de eerste hulpverleners ter plaatse, wat doe je dan?’ Train-de-trainer Op basis van onderzoek en ervaringen van andere regio’s, is gekozen voor het train-detrainer principe om een heel korps op korte termijn bij te scholen. ‘Binnen het korps konden collega’s zich vrijwillig opgeven. Uiteindelijk hebben acht instructeurs een driedaagse cursus gevolgd als Tactical First
Responder. In deze cursus leer je om in bijzondere omstandigheden slachtoffers te kunnen helpen bij een hoge vorm van dreiging. De acht personen kunnen met deze kennis in regio Kennemerland instructie en bijscholing geven op elke post.’ Protocollen en de GGD Aan de hand van een simpel, maar heel doeltreffend protocol, wordt uitgelegd hoe je het materiaal dat op de brandweerwagen aanwezig is, kunt gebruiken. Het aanleggen van een tourniquet bijvoorbeeld. Hoe doe je dat ook al weer en wat doe je als je er meerdere moet aanleggen? Wat moet je doen bij een bloeding in de romp waar je geen tourniquet voor kunt aanleggen? Johan licht toe: ‘We hebben verbinding gezocht met de GGD: past dit protocol bij jullie protocol en spreken we dezelfde taal in het veld? Gelukkig bleek al snel dat dit het geval was. Ook met nog verdere bijscholing van onze acht instructeurs zoeken we de GGD op.’ Opvolgend lesprogramma Pascal Swaalf, een van de TGB-instructeurs binnen de VRK: ‘Je merkt dat het hulpverlenen in hart en nieren zit bij de brandweer. Als instructeurs werden we overal met open armen ontvangen. In de regio ervaren we dat alle collega’s erg leergierig zijn en ons letterlijk het hemd van het lijf vragen. Een fijne en goede uitgangspositie om met elkaar naar een hoger niveau toe te werken.’ De eerste reacties zijn zo enthousiast dat een volgend lesprogramma en oefeningen al in voorbereiding zijn. De acht instructeurs staan zelf ook te springen om meer les te geven. Want dit is zeker niet iets wat in een enkele oefenavond te leren is, maar opvolging moet hebben. Wil je meer weten over de aanpak van TGB in Kennemerland, neem dan contact op met Johan de Ridder (jderidder@brandweerkennemerland.nl)
