5 minute read

Brandweerverhalen: de kracht van de brandweerfamilie

VERSCHIJNT BEGIN MEI

BRANDWEERVERHALEN DE KRACHT VAN DE BRANDWEERFAMILIE

Advertisement

In het boek ‘Brandweerverhalen’ vertellen meer dan vijftig brandweermannen en -vrouwen over interventies die hen bijbleven van de jaren zestig tot nu. Wat in bijna alle verhalen terugkomt, is de moed, de liefde voor mensen én de samenhorigheid, het groepsgevoel. Of het nu gaat om een grote ramp of het redden van een dier, altijd staat de brandweerfamilie klaar. Het is een cliché dat klopt: bij de brandweer gaan ze voor elkaar door het vuur.

Als vrouw van een vrijwillig brandweerman wist ik dat natuurlijk al voor ik dit boek schreef. Het waren zijn verhalen die me inspireerden om er meer te schrijven. De banden van brandweerlieden zijn ijzersterk. Ze worden gesmeed tijdens de bloedhete of ijskoude uren die ze samen doorbrengen in hun pak, vechtend tegen een gezamenlijke vijand. De mannen en vrouwen halen het onderste uit de kan om hun gemeenschappelijke doelen te behalen. Soms ten koste van zichzelf, altijd met de juiste intentie. Uiteraard is het groepsgevoel niet altijd overal even sterk aanwezig. In sommige verhalen draait het daar helemaal niet om. Maar het was prachtig om tijdens veel van de interviews te horen hoe de manschappen elkaar opvangen en ondersteunen tijdens en na interventies. Denk bijvoorbeeld aan de branden op de Kalmthoutse Heide. Soms leek het alsof het vuur hen zou overspoelen. Maar samen vonden ze de moed om door te blijven gaan. Enkel als hecht team konden ze de vuurzee temmen, en dat deden ze ook. In het heetst van de strijd is de samenhorigheid het grootst.

BLINDELINGS VERTROUWEN

Om een interventie tot een goed einde te brengen, is het cruciaal om elkaar blindelings te vertrouwen. Adjudant Emmanuel Foriers vertelde voor het boek over de aanslagen in Zaventem: “Vanuit de manschappen kwam de vraag of het wel veilig was, of ik zeker wist dat we geen risico zouden lopen. Ik heb toen duidelijk gemaakt dat ik zelf niet wist wat ik ging doen en dat ik rustig probeerde na te denken. Toch zijn ze allemaal blijven volgen. Ze hebben geen verdere vragen gesteld en zijn niet teruggeplooid.” Grote of kleine rampen: er zijn geen individuen meer, maar wel een sterke en hechte groep pompiers die samen voor het grotere doel gaat. De manier waarop de brandweerlieden onvermoeibaar bleven doorgaan bij de kettingbotsing op de E17, de bezorgdheid tijdens een uitslaande woningbrand, de gevaarlijke maar noodzakelijke situaties tijdens de treinrampen in Buizingen en Wetteren, de samenwerking tussen de verschillende korpsen bij een brand in een sportcomplex, het absolute vertrouwen in een sergeant die een ongezien manoeuvre wil doen bij een tramongeval, de eeuwige humor onder de brandweerlieden en de connecties die zelfs tientallen jaren later nog stand houden: pompiers zijn nog dieper verbonden dan ik al dacht. De mannen en vrouwen kennen elkaar door en door. En ze zorgen voor elkaar, altijd, zelfs op de meest kritieke momenten.

OOK IN SLECHTE TIJDEN

Enkele verhalen hebben me diep ontroerd. Vaak waren dat degenen waarbij de vertellers en hun collega’s er tevergeefs alles aan deden om mensen te helpen. Het meest memorabele was voor mij het dramatische verhaal van twee broers

die drie familieleden verloren in een brand in hun eigen dorp. Vreselijk … Al volgde er wel iets heel moois na de nachtmerrie. Het korps van Ravels werd hechter dan ooit. De mannen en vrouwen steunden de getroffen collega’s en elkaar. Brandweerlieden en familie kwamen samen om de begrafenis te organiseren. Iedereen kon op elkaar rekenen. Het is in de kazerne dat de banden nog versterkt worden; uren, dagen en soms weken na de interventie. Daar delen collega’s ervaringen met elkaar, maar ook emoties. De impact van sommige interventies is niet te onderschatten. Wie die beelden en situaties alleen moet dragen, gaat er na een tijdje onderdoor. Daarom is het zo mooi om te zien hoe de mannen en vrouwen er altijd voor elkaar zijn. De ene met een flinke portie zwarte humor, de andere als vertrouwenspersoon of gewoon als beste vriend. Want die zijn er ook veel, brandweerlieden die doorheen de jaren allerbeste vrienden geworden zijn, of zelfs geliefden. Ooit was het misschien taboe om onder brandweerlieden te praten over emotionele zaken, maar die tijd is al lang voorbij. De oprichting en waardevolle aanwezigheid van het FiST draagt daar zeker toe bij.

ODE AAN DE BRANDWEER

Gelukkig is het niet allemaal kommer en kwel. In ‘Brandweerverhalen’ staan spannende, grappige, trieste, straffe, vrolijke en memorabele verhalen. Stap in het hoofd van een verteller en beleef de interventie van op de eerste rij. Het zijn verhalen van brandweerlieden, maar vooral van mensen. Laat dit boek een ode aan de brandweer zijn, aan alle mannen en vrouwen die zich elke dag inzetten of ingezet hebben voor hun medemensen. We zijn jullie allemaal dankbaar. “Brandweer en verhalen. Ze zijn van alle tijden en van overal. Elke brandweerman of -vrouw geniet van de verhalen die op doodse momenten met de collega’s worden gedeeld. Het ene al wat straffer dan het ander, soms wat aangedikt doorheen de tijd. Maar steeds gaan ze over moed, collegialiteit en over mensen helpen. In dit boek slaagt Natacha Michiels erin om de sfeer van de kazerne weer te geven verpakt in 50 mooie verhalen. Verhalen over grote en kleine heldendaden, maar vooral over wat de brandweer betekent voor de brandweerlieden, hun familie en de hele maatschappij.” Bert Brugghemans, Commandant Brandweer Zone Antwerpen

Brandweerverhalen verschijnt begin mei bij Willems Uitgevers. Meer informatie vindt u op http://brandweerverhalen.eu?referentie=BVV

Natacha Michiels (1989) is freelance schrijfster en partner van een vrijwillig brandweerman. Haar teksten verschenen onder andere bij Knack, Provincie Antwerpen, Cultuurkuur en op haar eigen blog Onderdebomen.be. Ze schrijft ook in opdracht van organisaties en particulieren. In 2019 publiceerde Natacha haar eerst boek: ‘Kantoor Kafka. En hoe ik eraan ontsnapte’.

WIN UW EIGEN EXEMPLAAR VAN DIT UNIEKE BOEK

Als hulpverlener kunnen we verhalen schrijven. Dit zijn mooie, soms grappige momenten maar soms ook interventies die ons diep raken. Gelukkig kunnen we standvastig rekenen op onze collega’s om ook deze moeilijke interventies te doorstaan. Deze verhalen creëren een band tussen de manschappen. Deze verhalen tot een goed einde brengen, daar doen we het voor! Het zijn stuk voor stuk verhalen die ons motiveren om aan de volgende opdracht te beginnen. Brandweervereniging Vlaanderen steunt dan ook graag dit unieke initiatief en mag dan ook 50 exemplaren weggeven. Hiervoor volstaat het om je gegevens voor 30 april in onderstaand formulier in te vullen, een schiftingsvraag te beantwoorden en misschien word jij dan eigenaar van dit unieke boek. Surf snel naar brandweerverhalen.brandweervlaanderen.be

Disclaimer: “De organisator behoudt zich het recht voor om in elke afzonderlijke jurisdictie de wedstrijd op elk ogenblik op te schorten of in te trekken indien zij daartoe gedwongen wordt omwille van wettelijke redenen of omwille van dwingende zelfregulerende redenen, zonder enig recht op compensatie of tegemoetkomingen ten aanzien van de deelnemers. De gegevens ingevuld in het formulier worden enkel gebruikt voor deze wedstrijd en worden nadien verwijdert”

This article is from: