het front Duitse soldaten in het ‘Bollweiler Wald’ met een mandoline en een trekzak, als ‘straatmuzikanten’ met een bordje met muntstukken.
Koningin Elisabeth, een groot muziekliefhebster, steunde het Orchestre symphonique de l’armée de campagne, dat in de lente van 1917 werd gesticht door Corneil de Thoran (1881-1953). Dit soldatenorkest, dat tot 85 leden telde, gaf achter het front concerten om zo het moreel van de troepen hoog te houden.
Frans militair muziekkorps voor het hoofdkwartier van de geallieerden in Thessaloniki.
Componist Paul Hindemith (18951963) bespeelde de grote trom in zijn regimentskapel. ‘Zo ritmisch precies is dit instrument hier nog niet bespeeld,’ schreef hij aan een vriendin.
FR Le front
Muziek kon de soldaten aan het front troost en afleiding brengen. In de loopgraven zongen ze liederen, luisterden ze op slingergrammofoons De Franse cellist Maurice Maréchal (1892-1964) met een uit een munitiekist gemaakte cello.
naar platen en musiceerden ze op zelf geknutselde instrumenten. Tijdens de
Duitse muzikanten met trekzak, trommel, triangel en een zelfgemaakt strijkinstrument.
rustpauzes achter het front zorgde amusementsm uziek in herbergen en dansgelegenheden voor verstrooiing en ontspanning. En om de moraal hoog te houden, speelden militaire muziekkorpsen patriottische marsen. Maar er klonk ook klassieke muziek achter de frontlinie, dankzij concerten van beroemde virtuozen en professionele soldatenorkesten. Weg van de loopgraven en het kanongebulder kon muziek de ellende even doen vergeten.
De beroemde Franse mezzosopraan
Claire Croiza
(1882-1946) onderhield nauwe banden met België: vanaf 1906 was ze dikwijls te horen in de Muntschouwburg in Brussel en ze was bevriend met koningin Elisabeth en Eugène Ysaÿe. Tijdens de oorlog trad ze verschillende keren achter het front op.
La musique apporte un peu de consolation et de distraction aux soldats du front. Dans les tranchées, ils chantent des chansons, écou tent des disques sur leur gramophone et font de la musique avec des instruments bricolés. Pendant les permissions derrière le front, la musique proposée dans les auberges et les salles de danse permet de se détendre et de se distraire. Pour faire remonter le moral des troupes, les orchestres militaires jouent des marches patriotiques. Derrière la ligne de front, la musique classique est aussi présente, grâce aux concerts de virtuoses célèbres et aux orchestres de soldats. Loin des tranchées et de l’horreur des coups de canon, la musique est capable de faire oublier la misère.
EN The front Music was a form of distraction and comfort for the soldiers at the front. In the trenches, they sang songs, listened to records on wind-up gramophones and played their homemade instruments. During resting time, popular music was played in the taverns and dance halls to provide entertainment. To keep morale up, military bands played patriotic marches. However, behind the frontline, classical music could be heard as well, thanks to concerts by famous virtuosos and professional army orchestras. Away from the trenches and the thundering cannons, music made it possible to forget the misery for brief periods.