chimeres the neuron stimulating zine
τεύχος 003 [050904] – διανέμεται χωρίς αντίτιμο www.chimeres.gr
πρόσωπα : - george orwell - ashley wood - salvador
οδηγίες (πώς να γίνεται) : - καλός άνθρωπος - καναπές - αυτοποιητική μηχανή
«η γλώσσα είναι ένας ιός απ' το διάστημα» -- w. burroughs ιστορίες & παραμύθια : - viva la revolution - χωμάτινες υπάρξεις - αγαλματοποιία - ψηλά τα χέρια! - in the years of arronaux
συστάσεις & παρατηρήσεις για : - την πραγματικότητα - το νεοελληνικό κράτος του παρελθόντος - τους τελευταίους γενετικά καθαρούς
identity
ii
chimeres: the neuron stimulation zine [ideas; articles; viruses; senses; stupidity; madness; painkillers; little green people; interviews; mad writers; madder readers; brain pollution; literature; science; music; movies; philosophy; irony; humor; disclosure; mind games; feedback; communication; creativity; contradiction; destruction; pleasure; self torture; math equations; quantum determinations; comics; prophecies; questioning answers; answering questions; experiments; psychoanalysis practice; nonlobotomized brains;] discover it: web [www.chimeres.gr] contribute, send your own chimeres; mail [mail@chimeres.gr]
index το ημερολόγιο ενός τρελού – [comzeradd] η πραγματικότητα δεν υπάρχει – [cham.kor.] 1984 – [baphomet] viva la revolution – [fun.da.mental] παραμύθια – [varnalis] χωμάτινες υπάρξεις – [stamen_feson] ashley wood – [ovack.maotiki] la batiste irony – [ligansai] in the years of arronaux αυτοϋπολογισμός – [retinotopic] αδέρφια στην κόλαση – [salvador] αγαλματοποιία [loudemis] η ευτυχία του να είσαι καλός άνθρωπος – [stamen_feson] μισός άνθρωπος, μισός καναπές – [comzeradd] σας θυμίζει κάτι; οι τελευταίοι γενετικά καθαροί – [cham.kor.] οι όμορφες ειδήσεις, όμορφα καίγονται * feel free to reproduce them
iii iv v viii x xii xiv xvi xxi xxvi xxix xxx xxxi xxxiii xxxvi xxxix xℓ
so-called editorial
το ημερολόγιο ενός τρελού [comzeradd] ...
Οι τοίχοι του ψυχιατρείου είναι πολλοί μικροί να μας χωρέσουν. Πολλοί μικροί να χωρέσουν τις χίμαιρες μας. Γι’ αυτό κι εμείς το σκάμε που και που. Όχι πολύ συχνά. Όχι πολύ αραιά. Με μέτρο. Ίσα-ίσα να μη μας καταλάβουν οι φύλακες και να μη ξυπνήσουν οι γιατροί. Όχι πως αν μας καταλάβουν έγινε και κάτι. Κακό του κεφαλιού τους. Εμείς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Ίσα-ίσα να προλάβουμε να διαδώσουμε τη τρέλα μας. Να μολύνουμε όσους περισσότερους μπορούμε. Όσους περισσότερους αντέξουμε πριν εξαντληθουμε. Κι αυτό πίστεψε με, αυτό δεν γίνεται συχνά. Ναι, χαιρόμαστε να βλέπουμε ανθρώπους μολυσμένους. Μολυσμένους απ’ τη τρέλα της ελευθερίας. Της ελευθερίας που μπορεί να σε οδηγήσει στα μέρη που ονειρεύτηκες (που ξέχασες να πας). Ναι, είσαι κι εσύ ένας επίδοξος μολυσμένος. Καλώς ήρθες. Αρκετά περίμενες. Αρκετά τους ανέχτηκες. Οι γιατροί μπορεί να είναι περισσότεροι, Αλλά δεν ξέρουν τι τους περιμένει. Δεν φαντάζονται ότι η δύναμη σου δεν είναι σωματική. Δεν ξέρουν τίποτα για σένα. Κανένας Κανένας Κανένας Κανένας
τοίχος (δεν μπορεί) να σε κρατήσει μέσα. υπόνομος να σε βυθίσει χαμηλά. φύλακας ν’ αλυσοδέσει τη ψυχή σου. γιατρός να σε φιμώσει πια.
(τέλος καταχώρησης)
iii
disclosure
iv
«η πραγματικότητα δεν υπάρχει» - αέρα πατέρα (vol. 2) [cham.kor.] Συνεχίζω από εκεί που είχα τελειώσει. Θα τελειώσω όταν το θέλω εγώ. Δεν συμβιβάζομαι και δεν ζω σε καμία από τις πραγματικότητες που υπάρχουν, παρά μόνο στην πραγματικότητα των ονείρων της ψυχής μου. Θα πολεμήσω για τα θέλω και τα πιστεύω μου. Δεν είναι η μάθηση ο σκοπός μου. Θέλω να ζήσω. Αυτός είναι ο σκοπός μου. Ποία είναι η γνώμη σας για τις εκπτώσεις? Μήπως ώρες ώρες συλλαμβάνει κανείς τον εαυτό του να βγαίνει στις εκπτώσεις? Ε? Καθώς συναναστρέφομαι και παρακολουθώ την ζωή βλέπω ανθρώπους σε τιμές ευκαιρίας! Ουάου! Εκπτώσεις! Εκπτώσεις ιδεών, εκπτώσεις αρχών, εκπτώσεις ηθών, εκπτώσεις ανθρώπων. Το αποτέλεσμα φαίνεται στα μάτια τους. Εξακολουθούν να μην είναι ευτυχισμένοι. Εξακολουθούν να ψάχνουν ντόπες. Ψάχνετε για ντόπες, ή για ζωή? Όπου και να κοιτάξεις διακρίνεις ενέσεις. Τουλάχιστον χρησιμοποιήστε τις ίδιες. Θα ήταν πιο βολικό. Θα επισπεύδατε την διαδικασία. Κάνεις κάτι, αγάπα το. Ζεις το. Έστω και την ντόπα ρε αδερφέ. Κάνετε εκπτώσεις ακόμα και στην ντόπα! Το δύσκολο είναι πώς θα βάλεις, πώς θα χωρέσεις, πώς θα αντικαταστήσεις την πραγματικότητα την δική σου, να βάλεις δηλαδή την λέξη “πραγματικότητα” στο λεξικό της ζωής σου. Της δικής σου ζωής. Λαχταράω να την κάνω κτήμα μου. Αξίζει να παλέψεις και να θυσιαστείς για αυτήν αν χρειαστεί. Θα ήταν το τέλειο. Αν τα καταφέρεις θα πεθάνεις ευτυχισμένος. Αν όχι, τουλάχιστον θα έχεις καταφέρει το λιγότερο, να πεις ότι αγάπησα, πάλεψα, θυσιάστηκα. Πολύ ωραία. Εκεί κρύβεται η ομορφιά της ζωής. Επιστράτευσε όλες τις δυνάμεις σου. Μην φοβηθείς. Το μισό παιχνίδι το έχεις κερδίσει, όταν πιστέψεις εσύ αρχικά αυτά που θες. Πανέμορφα. Το βλέμμα σου θα μιλάει από μόνο του. Οι λέξεις σου θα έχουν ουσία, θα είναι αληθινές. Θα δεις, κάποια στιγμή θα σου φανούν πολύ λίγες να εκφράσουν αυτό που θα θες να πεις. Χάρισε όλη την λάμψη σου, όλη την ζωτικότητα σου σε αυτό που θες. Ξεπέρασε την κοινή λογική. Ελευθερώσου. Πες πώς σήμερα είναι η τελευταία σου μέρα. Νίκησε τον χρόνο. Και αν δεν προλάβεις σήμερα, μην απογοητευτείς. Και αν δεν πράξεις, τουλάχιστον μίλα. Και να είσαι σίγουρος ότι αύριο καθώς θα δώσεις πάλι το καλύτερό σου, ίσως σου δοθεί ευκαιρία να το ζήσεις. Μην ψαλιδίσεις ποτέ τα όνειρα σου. Ψαλιδίζεις την ζωή σου. Μην σταματήσεις να ονειρεύεσαι γιατί θα πάψεις να ζεις. Πάλεψε για την δική σου πραγματικότητα.
bookmakers
v
1984 [baphomet]
Υπάρχουν βιβλία που προάγουν τη ψυχαγωγία, το ρομαντισμό, την περιπέτεια, αλλά και βιβλία που προάγουν τη σκέψη και τον προβληματισμό του αναγνώστη… ευτυχώς. Το «1984» ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία. Συγγραφέας του έργου ο george orwell, που γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου του 1903 στη Βεγγάλη και πέθανε στις 21 Ιανουαρίου του 1950 στην Αγγλία. Στη διαθήκη του, την οποία συνέταξε μαζί με το επίγραμμα του τάφου του, ζητάει να μη γίνει καμιά θρησκευτική τελετή στη μνήμη του και να μη γραφτεί ποτέ καμιά βιογραφία του. Εμείς δεν έχουμε παρά να σεβαστούμε την επιθυμία του. Πρωταγωνιστής του έργου ο winston smith, ο οποίος ζει αποκομμένος από την υπόλοιπη κοινωνία όχι γιατί είναι εκκεντρικός, αλλά διότι αυτά που βλέπει τριγύρω του είναι τουλάχιστον παράξενα, αν όχι απαράδεκτα. Αντίθετα οι συμπολίτες του βιώνουν την κάθε μέρα σαν μια ρουτίνα που δεν έχει να τους προσφέρει τίποτα καινούργιο. Ικανοποιημένοι με ότι τους δίνουν, δεν ψάχνουν ποτέ το πώς και το γιατί.
Όπως λέει ειρωνικά και ένας καλός φίλος, «η άγνοια είναι ευτυχία» σε τέτοιες καταστάσεις. Μέσα σ’ ένα τόσο ασφυκτικά καταπιεστικό περιβάλλον, ο ήρωας μας θα πάθει το τελευταίο πράγμα που ίσως περίμενε, θα ερωτευθεί. Θα ερωτευθεί μία κοπέλα νεότερη του, η οποία ενώ επιφανειακά φαίνεται υποταγμένη στο σύστημα, στην πραγματικότητα όμως ψάχνει με όλο της το είναι, τρόπους ανατροπής του. Μαζί θα ενώσουν τις δυνάμεις τους και θα προσπαθήσουν το ακατόρθωτο. Αν θα τα καταφέρουν; Αυτό είναι κάτι που θα το μάθετε μόνο μέσα από τις σελίδες αυτού του υπέροχου βιβλίου. Παρ’ όλο που το βιβλίο γράφτηκε το πρώτο μισό του προηγούμενου αιώνα, είναι τρομακτικά επίκαιρο και προφητικό. Αναφερόμενο σ’ ένα κόσμο όπου όλοι παρακολουθούνται ενώ ο όρος “ιδιωτική ζωή” δεν υφίσταται. Η τηλεόραση έχει κυρίαρχη θέση σε μια τέτοια κοινωνία όπου η παραπληροφόρηση και η παραποίηση στοιχείων δεν διώκεται, αλλά αντίθετα επιβάλλεται.
bookmakers
vi
->
«Οι μάζες δεν επαναστατούν ποτέ από μόνες τους και δεν επαναστατούν ποτέ μόνο και μόνο γιατί καταπιέζονται. Μάλιστα, όσο δεν τους επιτρέπεται να έχουν μέτρο σύγκρισης, ούτε καν παίρνουν είδηση πως καταπιέζονται. Οι οικονομικές κρίσεις του παρελθόντος ήταν απολύτως ανώφελες και τώρα δεν επιτρέπουν πια να ξεσπάσουν παρόμοιες κρίσεις, αλλά μπορούν να συμβούν άλλες εξ ίσου σημαντικές ταραχές και συμβαίνουν χωρίς να έχουν κανένα πολιτικό αποτέλεσμα. Όσο για το πρόβλημα της υπερπαραγωγής δεν είναι έκδηλο στην κοινωνία μας. Από τον καιρό της μηχανικής ανάπτυξης, έχει λυθεί με το τέχνασμα του συνεχούς πολέμου, που χρησιμεύει επίσης να κρατά το ηθικό του λαού στο επίπεδο που πρέπει.» - g. orwell
[chat] q – Ας υποθέσουμε ότι εκπέμπεται στην τηλεόραση ένα “παιχνίδι” τύπου big brother, survivor, φάρμα, κλπ. Θα παίρνουν μέρος 10 “παίκτες”, οι οποίοι θα περιφέρονται σε ένα νησί με τις κάμερες να τους παρακολουθούν παντού και πάντα. Θα είναι εφοδιασμένοι με όπλα και ο νικητής του ιδιότυπου(;) αυτού παιχνιδιού θα είναι αυτός που θα μείνει ζωντανός. Ύστερα απ’ την εμπειρία των τελευταίων τηλεοπτικών χρόνων, πιστεύετε ότι θα έπρεπε να επιτρέπεται η προβολή αυτού του παιχνιδιού ή όχι; a – ______________________________________________ _________________________________________________ _________________________________________________ _________________________________________________ _________________________________________________ αποστολή (mail@chimeres.gr)
για να περνάει η ώρα Σε κάθε τετράγωνο της σειράς στην εικόνα υπήρχε γραμμένος ένας αριθμός τέτοιος ώστε το άθροισμα οποιασδήποτε τριάδας διαδοχικών αριθμών να είναι δεκαπέντε. Στη συνέχεια σβήστηκαν όλοι οι αριθμοί εκτός από δύο. Ανακαλύψτε τους σβησμένους αριθμούς.
literature
viii
viva la revolution [fun.da.mental] Άδειο δωμάτιο, τέσσερις τοίχοι. Αράχνες χορεύουν στις γωνίες, μια λάμπα κρέμεται απ’ το υγρό ταβάνι, παλιός σοβάς. Μια ακαθόριστη μυρωδιά, ένα εξωφρενικό μείγμα από αίμα, θειάφι, κλεισούρα... Παλιομαλάκα! Χασικλή! Ηλίθιε επαναστάτη του κώλου! Όλη την ώρα αυτή η δουλειά... Από τότε που φύγαν όλοι και του άφησαν εδώ... Μη με κοιτάς έτσι ρε! Θα σου σπάσω τα μούτρα! Θα σου βάλω το πούρο στον κώλο, παλιοπούστη! Οι τέσσερις τοίχοι ανταλλάσσουν βλέμματα απορίας και συγκατάβασης. Αμίλητοι... τι να κάνουν κι αυτοί; Πάει καιρός... Το αγόρι ξαπλωμένο στο στρώμα διαβάζει ακούγοντας μουσική, τα θαμπά του μάτια σα να αστράφτουν ξαφνικά. Το κορίτσι, με το χρυσαφένιο γέλιο, ασημένιες κηλίδες αναβλύζουν, φωνές, κλάματα... Μνήμες από διάσπαρτα στιγμιότυπα, ασήμαντες λέξεις από κουβέντες δυσνόητες, ένας τύπος με μαύρη καμπαρτίνα με αραιά μαλλιά και φαρδύ μέτωπο, ένας άλλος με δαχτυλίδια και σκουλαρίκια και μαλλιά από φίδια. Πάει καιρός από τότε... Μνήμες απ’ την ύστατη στιγμή. το δωμάτιο πνιγμένο σ’ ένα σκούρο μαβί χρώμα με κόκκινες κηλίδες σαν σύννεφα μεγάλες, που προμηνούσαν βροχή, κόκκινη και δυνατή, βροχή που ξέσπασε και όλοι πλημμύρισαν απ’ αυτό το κόκκινο υγρό που τους έκαιγε τα μάτια και τους τρυπούσε στο κορμί σαν βελόνες. Βροχή που σάρωσε τα πάντα, φωνές και κλάματα, θαμπά μάτια άστραφταν ξαφνικά, χρυσαφένιο χαμόγελο πνιγμένο, σύριγγες-βάρκες βυθίζονται, ασήμαντες λέξεις, δαχτυλίδια και σκουλαρίκια, μαλλιά ξερνάνε δηλητήριο. Και μετά... κόσμος, φωνές φωτογραφίες, φορεία και μετά... τίποτα. Τέσσερις γέρικοι τοίχοι, μια λάμπα που κρέμεται απ’ το υγρό ταβάνι και αυτοί οι δύο... που τους ξέχασαν κολλημένους, λες και το έκαναν επίτηδες για να μας χαλάνε την ησυχία. Λες και δεν είναι αρκετό τ’ ότι είμαστε τέσσερις γαμημένοι γέρικοι τοίχοι σ’ ένα υπόγειο, πρέπει ν’ ακούμε κι αυτούς τους μαλάκες να βρίζουν ο ένας τον άλλο. Αλλά τι να κάνεις; Ίσως και να ‘ναι καλύτερα έτσι, να ‘χουμε έστω κι αυτό, να δίνει λίγη ζωή στο δωμάτιο. Που και που σταματάνε τις βρισιές, σαν να κάνουν ανακωχή μέχρι την επόμενη μάχη.
literature
ix
Κι άλλες φορές βλέπουμε τον τσε να προσφέρει ένα πούρο στον μάρλεϋ, εκείνος το αδειάζει, το στρίβει γεμίζοντας απ’ το χόρτο του και το ανάβει. Στην υγειά μας! Στην υγειά σου σύντροφε! Viva la revolution! Ό,τι πεις...
bed-time stories
x
παραμύθια(1) [κ. βάρναλης] "Παραμύθια";... Α λοιπόν θα σας πω κι ένα παραμύθι να ξεκουραστείτε! Μια φορά κι ένα καιρό οι κλέφτες της πρώτης πολιτείας του κόσμου, αφού πλουτίσανε αρκετά, αποφασίσανε να ταχτοποιήσουνε τη ζωή τους. Μπλοκάρανε το λοιπόν τους φτωχούς της πολιτείας κι αφού τους μαζώξανε στην πλατεία τους είπανε: "Ψηλά τα χέρια! Θέλουμε το καλό σας. Δεν θα σας πάρουμε τα φτυάρια, τους κασμάδες, τα σκεπάρνια, τα δισάκια και τα ζεμπίλια σας με το ψωμοτύρι, τα τρύπια σας πουκάμισα με τις ψείρες και τις απάτωτες καλύβες σας, που κάνουνε νερά, σαν βρέχει. Είσαστε ελεύθεροι! (ψηλά τα χέρια!). Ελεύθεροι να ζείτε κατά το κέφι σας, να κερδίζετε, να κάνετε κομπόδεμα, να μεθάτε, να χορεύεται, να γεννοβολάτε και να πεθαίνετε. Εμείς θα σας μαθαίνουμε τις... αλήθειες! Θα σας δώσουμε πλούσια φαντασία κι αισθαντική καρδιά, θα σας δώσουμε κι αθάνατη ψυχή. Κι όποιος από σας γουστάρει, θα μπορεί να γράφει ποιήματα, να σκαρώνει θεωρίες και να δοξάζεται! Ο κυρίαρχος λαός θα 'σαστε εσείς! Εμείς μονάχα θα σας καμαρώνουμε. Θα φροντίζουμε για την ασφάλεια της ζωής, της τιμής και της περιουσίας σας - μ' ένα λόγο για την ελευθερίας σας. Σεις θα δουλεύετε, κατά πως θέλετε κι ό,τι θέλετε κι όποτε θέλετε. Εμείς θα σας δίνουμε δουλειά, φτάνει να βρίσκεται, και σεις θα μας δίνετε τα κόπια σας. Και για να μη θαρρέψετε πως σας αδικούμε, θα πλερώνουμε κι εμείς το ίδιο δόσιμο στο Κράτος, - στον εαυτό μας! Κι εσείς κι εμείς θα 'χουμε πάνω απ' τα κεφάλια μας τους ίδιους θεούς, που θα προστάζουν εσάς να δουλεύετε και να μην τρώτε κι εμάς να καθόμαστε και να τρώμε. Κι εμείς κι εσείς θα έχουμε πάνω απ' τα κεφάλια μας τους ίδιους νόμους, που εμείς θα σας τους δίνουμε κι εσείς θα τους ψηφίζετε σαν βουλευτάδες και θα τους εφαρμόζετε σαν δικαστάδες ενάντια στον εαυτό σας. Και για να μην πλακώνουν απ' άλλες στεριές και θάλασσες κουρσάροι και κλέφτες ν' αρπάζουνε το υστέρημα σας και να παίρνουνε σκλάβους κι εσάς και τις γυναίκες σας και τα παιδιά σας, θα σας αρματώνουμε, θα σας γυμνάζουμε, για να μπορείτε να διαφεντεύετε τους θεούς σας, τον εαυτό σας κι εμάς, δηλαδή την πατρίδα. Να σκοτώνεστε σεις και να ζούμε εμείς. Κι επειδή μοναχοί σας δεν θα μπορούσατε να σκεφτείτε το συμφέρον σας και να φυλάξετε τον εαυτό σας, θα σας αναγκάζουμε με το ζόρι (ψηλά τα χέρια!). Ένα πράμα μονάχα σας απαγορεύουμε: να κλέβει ο ένας τον άλλον. Γιατί μπορεί να κλέψετε κι εμάς"
(1) απόσπασμα απ’ το βιβλίο «η αληθινή απολογία του σωκράτη».
25 ΛΟΓΟΙ ΠΑ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΣΕΤΕ... 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24. 25.
Δεν μπορεί να καταλάβει απλά πράγματα, όπως το ποδόσφαιρο. Ο πισινός της μεγαλώνει με γεωμετρική πρόοδο. Διαβάζει με μανία αυτά τα ηλίθια γυναικεία βιβλία. Και τα ακόμα χειρότερα γυναικεία σεξοπεριοδικά. Εξακολουθεί να θέλει να την πηγαίνετε σε κλαμπ. Και να ρωτάει αν την αγαπάτε. Δεν θα καταφέρει ποτέ αυτά που κάνουν οι πορνοστάρ. Νομίζει ότι το αλ-τζαζίρα είναι άνθρωπος. Αλλάζει τη θέση των επίπλων όταν λείπετε. Σας σέρνει σε ανυπόφορες ρομαντικές κομεντί με τον χιου γκραντ, Όσο μεγαλώνει, “θάβει” τους άλλους πιο εύκολα. Και μοιάζει να το απολαμβάνει. Νιώθει χοντρή – και δεν διστάζει να το δηλώνει δυο τρεις φορές την ώρα. Σας κάνει να νομίζετε ότι είστε ο κυματοθραύστης των ανασφαλειών της. Θέλει να ξέρει τι κάνετε κάθε στιγμή. Δεν της αρέσουν οι ταινίες με εκρήξεις. Δεν καταλαβαίνει τι γίνεται στις ειδήσεις – και σας βομβαρδίζει με ερωτήσεις για να μάθει. Βλέπει τις κουτσομπολίστικες εκπομπές και όλα τα ριάλιτι. Έχει και άποψη. Την οποία σας μεταφέρει. Η πρακτικότητα έχει αντικαταστήσει την αισθητική ως βασικό κριτήριο επιλογής εσωρούχων. Δεν σας αφήνει να τρέχετε με το αμάξι. Ακόμα κι όταν δεν είναι μέσα. Η ιδέα «ψίχουλα στον καναπέ» της προκαλεί φρίκη, ίλιγγο, αναφυλαξία και φλύκταινες. «Ξέρεις ότι όταν μείνω έγκυος θα πρέπει να τον σκοτώσουμε, έτσι;». Αναφέρεται στο γάτο σας. Αγοράζει τόνους άχρηστα πράγματα, ρούχα που δεν φοράει ποτέ και γκρινιάζει ότι δεν έχει λεφτά. Ψάχνει τις κλήσεις στο κινητό σας. Σας κρατάει μούτρα επειδή στο χθεσινοβραδινό της όνειρο της φερθήκατε άσχημα.
poetic moods
χωμάτινες υπάρξεις [stamen_feson] Πάντοτε θα είμαι στην αρχή και όταν φύγω εκεί θα είμαι πάλι μιαν ανάσα κρατάει η ηδονή και αν προλάβει σμίγει με μιαν άλλη
Τόσο δυνατός, κάτι σα θεός που κτίζει τα εγκόσμια μα τρέμει τους ανθρώπους όλη η ζωή μια συγκομιδή από κομμάτια θάνατο και ξεχασμένους στόχους
Πλάσε θεέ να φτιάξεις χωμάτινες υπάρξεις ο φόβος να φωλιάσει μέσ’ τα λόγια τους και πίσω μη γυρίσεις ίσως να λυγίσεις απ’ τη γοητεία που σέρνεται στη φλόγα τους
Όλη η ζωή μια υποταγή και ο καπνός που φεύγει απ ‘τα χείλη πριν χορτάσουν ξέπλυμα ηρώων, γέννημα αθώων που μια πηγή ούτε και αυτοί δε πρόλαβαν να φτάσουν
xii
ΟΙ ΠΛΗΡΩΜΕΝΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΔΕΝ ΜΕΤΡΑΝΕ
comics
xiv
ashley wood [ovack.maotiki] Cleve barker, michael bendis, steve niles… είναι μερικοί απ’ τους οποίους μπορούν τόσο επιτυχημένα να μεταφέρουν τις πιο τρομακτικές σκέψεις και φόβους μας σε γραπτό λόγο και να μας χαρίσουν τα πιο απόκοσμα σενάρια. Ο ashley wood είναι από τους ελάχιστους δημιουργούς που μπορεί να δώσει ζωή σε αυτούς τους φόβους με μορφή σχεδίων. Η σκοτεινή αυτή πλευρά που δίνει στους χαρακτήρες του, τον κάνουν άμεσα αναγνωρίσιμο στον οποιοδήποτε έχει ασχοληθεί έστω και ελάχιστα με comics τόσο των μεγαλύτερων εκδοτικών εταιριών αλλά και indie ή ανεξάρτητων εκδό-σεων. Στην επαγγελματική του καριέρα, αν και μετράει λιγότερο από 10 χρόνια, έχει καταφέρει να συνεργαστεί με εταιρίες όπως: marvel, idw, todd mcfarlane, randomhouse… και να γίνει κάτοχος 3 βραβείων spectrum σε κατηγορίες διαφήμισης και comic και του communication arts award στην κατηγορία publishing. Αυτό που κάνει τον ashley wood να διαφοροποιείτε σε τόσο μεγάλο βαθμό από τους υπόλοιπους δημιουργούς, είναι ο συνδυασμός της παραδοσιακής ζωγραφικής (νερομπογιές, oilpaint, πένα και χρώμα)
comics
xv
υποβοηθούμενα από ψηφιακή φωτογραφία και graphic software. Μεγάλο ρόλο βέβαια παίζει και η βαρύτητα που δίνει στον εσωτερικό κόσμο κάθε ήρωα που δημιουργεί. Για να καταφέρει να αποδώσει τόσο πιστά το σύμπαν του lore στο χάρτη χρειάστηκε να περάσει 18 μήνες διαβάζοντας, σχεδόν τα πάντα, από “σκληρή” μυθολογία έως και.. παραμύθια, φυσικά! Δουλειές του έχουν εμφανιστεί τόσο σε comics (lore, grande fanta, run, hellspawn, sam and twitch) αλλά και σε fanzines – με τα οποία ξεκίνησε την καριέρα του – video games, περιοδικά (judge dredd), τηλεόραση και ταινίες. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, έχει ασχοληθεί και με παιδικά βιβλία, όπως το googlie and friends και το imposibus rhinoceros, γραμμένα από την t. paula louise. Η δουλειά του ashley wood παρουσιάζεται κατά καιρούς σε εκθέσεις ανά τον κόσμο (εκτός βέβαια από την ελλάδα) είτε σαν solo καλλιτέχνης είτε με δουλειές άλλων. Όπως αναφέρει ο ίδιος σε συνεντεύξεις του, μοναδικός στόχος του είναι, εκτός από την υλοποίηση του επόμενου comic του, αφού γι’ αυτόν οι προηγούμενοι τίτλοι του ανήκουν στο παρελθόν, να καταφέρει επιτέλους να πείσει τη μαμά του πως αυτό που κάνει δεν είναι απλά μια φάση!!
cinema
xvi
la batiste irony [ligansai] «οι φίλοι έχουν το δικαίωμα να είναι δυσάρεστοι…» -- petulia (1968) 1. figures in landscape (1970) Βασισμένο σε μια νουβέλα του barry england και σκηνοθετημένο από τον εγκληματικά αδικημένο joseph losey, στο figures in a landscape πρωταγωνιστούν ο robert shaw και ο τότε ανερχόμενος malcom mcdowell, ως δυο δραπέτες κατάδικους σε κυνηγητό από (?). Τρέχοντας δια μέσου μιας λατινοαμερικάνικης δικτατορικής χώρας της οποίας το όνομα δεν μαθαίνουμε, οι δύο άντρες βρίσκονται να ακολουθούνται συνεχώς από ένα μαύρο απειλητικό ελικόπτερο, το οποίο τους πυροβολεί με κάθε ευκαιρία. Όταν προσπαθούν να ξεφύγουν από το ελικόπτερο, σταματούν για ξεκούραση και τροφή στο πουθενά και γνωρίζουν και άλλους ανθρώπους που μοιράζονται τους ίδιους φόβους απέναντι σε αυτήν την μυστηριώδη και απειλητική οντότητα. Μέσα από αυτές τις στιγμές εκμυστηρεύονται προσωπικές πληροφορίες και γίνονται όλο και πιο ανθρώπινοι. Ποτέ δεν μαθαίνουμε τι εγκλήματα έχουν διαπράξει ή γιατί τους καταδιώκει το ελικόπτερο, αλλά η μοίρα τους τελικά μας αποκαλύπτεται. 2. the candy snatchers (1974) Τρεις απαγωγείς αρπάζουν ένα νεαρό κορίτσι, την candy, της οποίας ο πατέρας είναι πλούσιος. Μετά από το θάψιμο της candy σε ένα “ειδικά” φτιαγμένο φέρετρο με σωληνάκια οξυγόνου (στο οποίο ρίχνει χώμα και πέτρες ένα μικρό μουγκό και διανοητικά απροσδιόριστο παιδί) οι απαγωγείς τηλεφωνούν στον πατέρα της candy για να εκπληρώσει τις απαιτήσεις τους, αλλά ο πατέρας αδιαφορεί αινιγματικά παντελώς για την απαγωγή. Σαν να μην έφτανε αυτή η περίεργη κοινωνική συμπεριφορά, οι απαγωγείς, που σε μεγάλο μέρος της ταινίας φοράνε μύτη, γυαλιά και μουστάκι σε στυλ groucho marx, είναι τελείως ασταθείς και ανήθικοι σαν χαρακτήρες. Οι τρεις απαγωγείς αντιπροσωπεύουν ότι πιο αψυχολόγητο έχουμε δει σε συμμορία, βάζοντας την λέξη προδοσία σε νέο επίπεδο. Όσο το φιλμ φτάνει στην κλειστοφοβική κλιμάκωση του, συστηνόμαστε σε ένα 5άχρονο παιδάκι που έχει την λογική ενός john belushi και νιώθουμε ένα ανεξήγητο μίσος για όλες τις ανθρώπινες υπάρξεις. Sleazy όσο πρέπει, αυτή η ταινία είναι ένα all time classic του grindhouse cinema. «Money is the root of all happiness», είναι ειρωνικά το μουσικό θέμα της ταινίας. 3. the dream of hamish mose (1970/71) Σκέψου λίγο αυτό: Ο o.j. simpson πρωταγωνιστεί σε ένα σουρεαλιστικό γουέ-
cinema
xvii
στερν σκηνοθετημένο από ένα αυτοδίδακτο ηθοποιό λεγόμενο cameron mitchell the third… O “the juice” που ήταν το παρατσούκλι του o.j. simpson οδηγεί μια ομάδα μαύρων πολιτοφυλάκων οι οποίοι συνοδεύουν τον σορό ενός νεκρού συναγωνιστή τους σε ένα ειδικό τόπο ταφής. Προσοχή: Δεν υπάρχει κανένας διάλογος, μόνο voiceover αφήγηση που πάει κάπως έτσι: «These eyes have seen the glory of the coming... and the going... the alpha... the omega... and the inbetweena...». Ο mitchell υποστήριξε ότι ο θεός του είπε να κάνει αυτήν την ταινία. 4. b.j. lang presents aka the manipulator (1971) Ο mickey rooney (στο ζενίθ της παράξενης καριέρας του) πρωταγωνιστεί σε αυτό το πάνθεον των περίεργων χαμένων ταινιών σαν b.j. lang, έναν τρελό και καμένο ηθοποιό ο οποίος απαγάγει μια γυναίκα, την κρατάει δεμένη σε μια πολυθρόνα και κλεισμένη μέσα σε ένα εγκαταλειμμένο θέατρο. Μετά μας παρουσιάζει την πιο σαλταρισμένη, πομπώδης και τελείως lsd παράσταση που έχετε ποτέ δει. Βλέπουμε μια βίαιη εκδοχή του the chattanooga choo choo, μια διεστραμμένη υποκριτική πάνω στον cyrano de bergerac και τυχαίες θεατρικές στιγμές, στις οποίες το συνεργείο και οι ηθοποιοί είναι βγαλμένοι από το ψυχοπαθές μυαλό του. Η σκηνοθεσία του πρωτοεμφανιζόμενου yabo yablonsky που είναι και η μοναδική του ταινία, είναι χωρίς άλλο λαβυρινθώδες. Υπέρ-κινητική φωτογραφία, strobe lights, παγωμένα frames και κάθε ευφάνταστο τρικ κάμερας, από αυτά που δυστυχώς δεν χρησιμοποιούνται σήμερα. Μετά από 90 λεπτά από την ιλιγγιώδη δύναμη της, νιώθεις σαν να είσαι στα πρόθυρα της τρέλας και εσύ. 5. el topo (1971) Λίγο από spaghetti western τέχνασμα, λίγο από art house πρόφαση, ένα μέρος από exploitation τρέλα, και ένα άλλο μέρος από μεταμεσονύχτια σχιζοφρένεια, το el topo είναι ένα φιλμ αποτελούμενο από σχεδόν κάθε είδος του extreme κινηματογράφου. Η πλοκή περιστρέφεται γύρω από έναν μοναχικό πιστολά και την ερευνά του για την προσωπική του φώτιση μέσω της βίας. Γεμάτο από καθολικούς συμβολισμούς, ανατολική φιλοσοφία, κρυμμένα νοήματα και με μια δυνατή μεταφορική ραχοκοκαλιά, το el topo είναι κάτι παραπάνω από ένα βίαιο γουέστερν. Είναι ένας αυτοδημιούργητος μύθος γεμάτος από κάθαρση, αλήθεια, λύτρωση, αντεκδίκηση και τελετουργικό. Είναι απλά μια από τις πιο ολοκληρωμένες ταινίες που έχουν γραφτεί σε σελυλόιντ και μια συνεχής κατάθεση από την ιδιοφυΐα δημιουργικότητας που ονομάζεται alejandro jodorowsky, jodorowsky, μια από τις πιο παρεξηγημένες και υπόγειες φιγούρες στην ιστορία του κινηματογράφου.κινηματογράφου.-
cinema
xviii
cinema
xix
6. the american dreamer (1971) ντοκιμαντέρ σκηνοθετημένο από τον l.m. kit carson, με θέμα του την ζωή του dennis hopper, το αδιαμφισβήτητο “άτομο” της δεκαετίας του ‘70. Ενώ αυτός ήταν στο taos στο νέο μεξικό, όπου προσπαθούσε να κάνει το editing και το μοντάζ για την δεύτερη του ταινία, the last movie. Βλέπουμε έναν hopper βαθιά μαστουρωμένο, παρανοϊκό, ένα άτομο που ισοβαθμεί σχεδόν με ένα παραισθησιογόνο drug. Τον παρακολουθούμε να τρέχει στα χωράφια του taos με τα αυτόματα όπλα του, να κάνει μπάνιο με μια ντουζίνα groupies και να μην δίνει μια για τα στελέχη της universal studios που τον πιέζουν για την ολοκλήρωση της ταινίας. Πραγματικό ντοκιμαντέρ για έναν άνθρωπο που έκανε σε μια δεκαετία πράγματα που άλλοι θα χρειαζόντουσαν τρεις ζωές. 7. malpertuis: histoire d’une maison maudite - the legend of doom house (1972) Ατμοσφαιρικό αλλόκοτο flick στο οποίο πρωταγωνιστεί ο orson welles και το θέμα της αφορά… τους αρχαίους ελληνικούς θεούς που είναι παγιδευμένοι σε μια παλιά έπαυλη και ζουν σαν κοινοί θνητοί και με τα καθημερινά προβλήματα αυτών. 8. mr. sycamore (1974) O jason robards παίζει έναν βαριεστημένο και οργισμένο με την ζωή του ταχυδρόμο, ο οποίος αποφασίζει ότι θέλει να γίνει δέντρο (!?) Οι oingo boingo κάνουν ένα cameo σαν ψυχικά ασθενείς. 9. bone aka housewife (1972) Η κρίση μέσης ηλικίας και η απομυθοποίηση του αμερικανικού ονείρου είχαν τονιστεί σε πολλά flicks του ΄70, τα πιο πολλά σαν φαντασιώσεις, άλλα σαν μελοδράματα. Αλλά ποτέ τόσο εύστοχα όσο η αγαπημένη μου ταινία από τον larry cohen: bone. Η πλοκή πάει ως εξής: ο άνεργος μαύρος και κατώτερος ταξικά yaphett kotto εισβάλει στην βίλα και στο εύθραυστο σύμπαν ενός μη ευτυχισμένου πλούσιου ζευγαριού. Αυτός ένας απατεώνας ιδιοκτήτης μιας μάντρας μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, αυτή μια αλκοολική στρίγγλα. Τέλειο ψυχογράφημα χαρακτήρων. (τι?) 10. the baby (1974) Στην κοινωνική λειτουργό ann gentry έχει ανατεθεί μια νέα υπόθεση: Η οικογένεια wadsworth, wadsworth, η οποία αποτελείται από μια καταπιεστική και αλκοολική μητέρα, δυο υπερσεξουαλικές και ψιλοτρελές κόρες και το “μωρό”, ένας μεγάλος γιος που ζει σε μια κούνια, μιλάει με γαργαρίσματα και μωρουδιακές λέξεις και τον μεταχειρίζονται σαν μωρό! Όσο η ann μαθαίνει τα κρυφά μυστικά της οικογένειας, βάζει σαν στόχο να ελευθερώσει το μωρό από την υποτιθέμενη φυλακή του. Αλλά μια αναπάντεχη αποκάλυψη για το παρελθόν της ann οδηγεί σε ένα πραγματικά σοκαριστικό φινάλε που δύσκολα το ξεπερνάς… goo goo mama kama dada kaba kaba goo goo… goo…
info box
Τα ραδιενεργά στοιχεία που βρίσκονται στη φύση (φυσικά στοιχεία) υπολογίζονται σήμερα σε 40 και εκπέμπουν τρεις μορφές ακτινοβολίας, που συμβολίζονται με τα γράμματα α, β, γ. Εκτός από τα ραδιενεργά στοιχεία που υπάρχουν στη φύση, οι επιστήμονες παρασκεύασαν και τεχνητά ραδιενεργά στοιχεία, τα οποία ονομάζονται ραδιοϊσότοπα.
in the years of
ARRONAUX
sir ivorian: Ο ιππότης της emerian ζει σύμφωνα με τον προσωπικό του κώδικα τιμής. Θαρραλέος, δίνει πάντα κουράγιο στους συμπολεμιστές του κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Όσοι έκαναν το λάθος να τον προκαλέσουν σε μάχη δεν ζουν πια… melchiot: Ο μάγος από τους πύργους της γνώσης, που με τα spells του αλλά και το κοφτερό του μυαλό μας βοήθησε πολλές φορές τόσο σε εμπόλεμες όσο και σε ειρηνικές καταστάσεις. sylvana: Αντιπροσωπευτικό μέλος της φυλής των elf, προσθέτει στην ομάδα την ομόνοια και τη λογική στις δύσκολες περιπτώσεις. Η εξοικείωσή της με τη φύση μας βοήθησε να εντοπίζουμε ίχνη αλλά και να αποφεύγουμε τυχόν παγίδες στο δρόμο μας. toni li: Ο σαμουράι με τις ψυχικές δυνάμεις είναι ο πιο αινιγματικός χαρακτήρας της συντροφιάς μας. Πολύτιμος στη μάχη όπου με τις απρόβλεπτες εμπνεύσεις του, εντυπωσίαζε εχθρούς και φίλους. stronghold: stronghold: Ερχόμενος από την euloth, euloth, γόνος στρατιωτικής οικογένειας, τίμησε ως τολμηρός πολεμιστής την καταγωγή του. Ίσως ο μόνος που κατάλαβε νωρίς ότι το συλλογικό όφελος της ομάδας θα πρέπει να είναι πάνω από τις προσωπικές μας φιλοδοξίες.
διασχίζοντας τους βαλτότοπους Η νύχτα έχει αρχίσει να πέφτει. Το σκοτάδι πυκνό εμποδίζει το φως του φεγγαριού να διακριθεί από τα περισσότερα όντα. Παραδόξως, ίσως το τελευταίο που με απασχολεί να είναι αυτό. Εξάλλου τα παιδικά μου χρόνια είναι γεμάτα με χώρους δίχως φως, με σπηλιές και υπόγεια δωμάτια υγρά και σκοτεινά. Μια παιδική ηλικία αλλιώτικη από τα καθιερωμένα, όπου δεν γνώρισα τους γονείς μου για άγνωστους ακόμα σε μένα λόγους. Ότι θυμάμαι από το παρελθόν είναι εφιάλτες, εφιάλτες που με φέρνουν σε χώρους ανίερους με όντα παράξενα σε όψη και υφή, ενώ κραυγές απόκοσμες πάλλονται μέσα μου. Προσταγές, βρισιές και παρακλήσεις συντελούν ένα μείγμα ήχων απ’ όπου προσπαθώ να καταλάβω κάτι, αλλά μάταια... Ξαφνικά το σκηνικό αλλάζει και βλέπω τον εαυτό μου να παρακολουθεί μαθήματα χειρουργικής, περιτριγυρισμένος από συμμαθητές και δασκάλους χωρίς να ξέρω γιατί και πως βρέθηκα εγώ σε μια τέτοια σχολή. Αυτό που με τρομάζει περισσότερο στο όλο περιβάλλον, είναι πως η δουλειά αυτή όχι μόνο δεν μου φαίνεται περίεργη και δύσκολη αλλά απεναντίας είναι κάτι που το κάνω τελείως φυσικά και στο οποίο επάγγελμα απ’ ότι φαίνεται πρέπει να έχω μια ιδιαίτερη κλίση, σαν να είχα εκπαιδευτεί σ’ αυτό από καιρό και τώρα πρέπει να αποδείξω τις γνώσεις μου. Από το μέρος αυτό με “αγόρασε” ο δάσκαλος okmiren. - Ώστε εσύ είσαι ο arronaux. Λοιπόν από ότι βλέπω εδώ στο πτυχίο σου, έχεις ύψος 1.70, 60 κιλά, καστανά μαλλιά και λευκό δέρμα. Αυτό που δεν λέει, αν και λίγοι πια άνθρωποι σε αυτά τα μέρη ξέρουν αυτή τη λέξη, είναι πως είσαι elf. Γράφει επίσης εδώ ότι η μνήμη σου είναι σε κακή κατάσταση και πως δεν θυμάσαι το παρελθόν σου. Μμμ... ενδιαφέρον αυτό αλλά και πολύ βολικό κάποιες φορές. Τέλος πάντων, εγώ σε “αγόρασα” διότι απ’ ότι έμαθα έχεις μια ιδιαίτερη κλίση στην ιατρική και πιο συγκεκριμένα στην χειρουργική οπότε πιστεύω πως θα μου είσαι χρήσιμος. - Μάλιστα κύριε. Αν μου επιτρέπετε μια ερώτηση, όταν λέτε πως είμαι elf, τι ακριβώς εννοείται; Κοιτάζοντας με έκπληκτος ο δάσκαλος okmiren μου απαντάει: - Πρέπει να έχεις μεγαλώσει όντως κάτω από πολύ παράξενες συνθήκες για να μην την έχεις ξανακούσει και εσύ ο ίδιος αυτή τη λέξη. Θύμισε μου κάποια στιγμή που θα έχουμε χρόνο να σου εξηγήσω κάποια πράγματα. Αρκετά καθυστερήσαμε όμως, ξεκινάμε αμέσως για την πόλη... Δυστυχώς η σχέση του Δασκάλου με τον χρόνο δεν ήταν ποτέ καλή, καθώς ήταν μονίμως πολυάσχολος και έτσι δεν κατάφερα να μάθω τι θα πει η λέξη elf, elf, τουλάχιστον όχι από εκείνον. Αυτή ήταν αρχή της γνωριμίας μου με τον okmiren okmiren.. Μια γνωριμία που δεν κράτησε μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά οι επιπτώσεις της θα με σημάδευαν για πάντα.
Ο δάσκαλος okmiren ήταν γύρο στα 50. Το βλέμμα του έμοιαζε πολύ σκληρό, τα μάτια του ήταν μεγάλα και οι κόρες σχεδόν μαύρες, το δέρμα του άσπρο γιατί δεν τον έβλεπε συχνά ο ήλιος. Κλεισμένος μέσα στο τεράστιο σπίτι – εργαστήρι του δεν σταματούσε ποτέ να κάνει πειράματα. Είχα ακούσει ότι οι ικανότητες του στην μαγεία ήταν μοναδικές και πολλοί των φοβόντουσαν και τον σέβονταν για αυτό. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια ιστορία που άκουσα για αυτόν. «Ήταν βράδυ και το φεγγάρι σχεδόν δεν υπήρχε στον ουρανό. Είχε βγει για βόλτα, πράγμα πολύ σπάνιο, περπατούσε στους δρόμους του χωριού και σκεφτόταν. Τα βήματα του αντηχούσαν δυνατά, γρήγορα. Δύο σκύλοι του γάβγιζαν από μακριά αλλά όταν πλησίασε σώπασαν και κρύφτηκαν. Ένας άντρας ζητούσε ελεημοσύνη σε μια γωνία σε ένα σκοτεινό δρόμο αλλά όταν πέρασε από μπροστά του δεν τέντωσε το χέρι να ζητιανέψει. Ένας νεαρός γυρνούσε μεθυσμένος από την ταβέρνα και όταν τον είδε να περπατάει στο σκοτάδι και τις ομίχλες τρόμαξε τόσο πολύ που η ανάσα του κόπηκε, βήχας και αίματα γέμισαν το στόμα και τα πνευμόνια του. Τελικά έφτασε στο “σκοτεινό σπίτι”. Ένα μεγάλο σπίτι που είναι φτιαγμένο κάτω από τον βράχο σε μια τεράστια κουφάλα. Είναι κατασκευασμένο με τέτοιο τρόπο ώστε ο ήλιος να μην το βλέπει σε οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας. Δύο αφύσικα τεράστιοι και άγριοι σκύλοι το φυλάνε με μεγάλα κολάρα και αλυσίδες με καρφιά γύρο από τον λαιμό τους. Οι σκύλοι άρχισαν να φωνάζουν, να γρυλίζουν και να θυμώνουν καθώς πλησίαζε στο σκοτεινό σπίτι. Τα καρφιά τρυπούν τον λαιμό τους αλλά δεν φαίνετε να σταματούν. Παντού γύρο τους φρέσκο αίμα, το δικό τους αλλά και των θηραμάτων τους, που τους τα έδιναν ζωντανά. Πέρασε ανάμεσα τους αδιάφορος σαν μην του αποσπούσαν την προσοχή, σαν να μην υπήρχαν. Οι αλυσίδες χαλάρωσαν αλλά όχι τα γαυγίσματα. Καθόντουσαν λίγο πιο μακριά του άγριοι όπως πάντα, αλλά δεν φαινόταν να τους δίνει σημασία. Χτύπησε την πόρτα δυνατά με το μεγάλο σίδερο. Η πόρτα άνοιξε σχεδόν αμέσως και χάθηκε στο σκοτάδι. Ήταν στο σπίτι του κυβερνήτη. Βγήκε έξω με γοργό βήμα, φανερά εκνευρισμένος. Μονολογούσε και φώναζε ότι δεν μπορεί ένα τόσο ασήμαντο γεγονός να τον αποσπάει από τις δουλειές του. Οι τεράστιοι και άγριοι σκύλοι κοντοστάθηκαν μπροστά στην οργή του. Η φωνή του διαπερνούσε τα αυτιά τους και τους προκαλούσε αφόρητο πόνο. Άρχισαν να ουρλιάζουν και να τρέχουν μακριά του. Οι αλυσίδες τέντωσαν και τα καρφιά μπήκαν βαθιά στο λαιμό τους. Η βάση της αλυσίδας τραβήχτηκε δυνατά και ίσα που κράτησε μπροστά στην δύναμη τους. Πέρασε ανάμεσα τους γρήγορα και χάθηκε στο σκοτάδι. Από εκείνη την ημέρα πιστεύουν ότι οι σκύλοι κουφάθηκαν ή φοβήθηκαν τόσο που δεν γαβγίζουν παρά μόνο σε αυτούς που μπαίνουν μέσα από την τεράστια κουφάλα και πλησιάζουν το σκοτεινό σπίτι. Το ίδιο βράδυ λένε ότι έφυγε από την πόλη με ένα μικρό στρατό. Κάποιοι που ήταν ξύπνιοι μπόρεσαν να δουν σε μερικά χιλιόμετρα από τα Νότια μια τεράστια δίνη
που σχηματίστηκε στον ουρανό και άστραφτε πρασινόμαυρο χρώμα. Άσπρες γραμμές ξεκινούσαν από την γη και χανόντουσαν μέσα στην δίνη. Οι στρατιώτες είπαν ότι εκείνο το βράδυ ενημερώθηκαν ότι ένας στρατός από ogre και trolls ερχόταν προς το μέρος της πόλης και πήγαν να τον αντιμετωπίσουν. Μαζί τους ήταν ένας κουκουλοφόρος αλλά κανείς δεν ήξερε ποιος ήταν και κανείς δεν τολμούσε να του μιλήσει. Πριν αρχίσει η συμπλοκή εμφανίστηκε μια μεγάλη λάμψη που έκανε τους περισσότερους να πεθάνουν. Η μάχη κερδίσθηκε εύκολα. Πολλά είπαν για αυτή την νύχτα αλλά οι περισσότεροι συμφωνούν ότι τους ρούφηξε τις ψυχές ενώ τα σώματα τους έμειναν τόσο παραμορφωμένα που δεν μπορούσες καν να ξεχωρίσεις την φυλή τους. Αργότερα χάρισε στην κυβέρνηση 12 σκελετωμένα πτώματα με μάτια από κόκκινα πετράδια τα οποία τοποθετήθηκαν στις 6 πύλες της πόλης. Τα πτώματα αυτά θα ζωντάνευαν αν υπήρχε κίνδυνος και έτσι αυτός δεν θα ασχολιόταν ξανά με “ασήμαντα θέματα”. Πολλοί πλησίαζαν και περιεργαζόντουσαν αυτά τα πτώματα που παρέμεναν ακίνητα μέχρι που να τα σκεπάσει το χώμα και η λάσπη. Αρκετοί συμφωνούν ότι η μαγεία που έχουν μέσα τους είναι πάρα πολύ ισχυρή.» Ένας φρουρός με οδήγησε στην οικία του okmiren και μετά έφυγε βιαστικός. Καθώς ανέβαινα τα σκαλοπάτια του σπιτιού του, σκεφτόμουνα την ιστορία που είχα ακούσει. Ήμουνα εκεί μπροστά από το γραφείο του, τα μάτια του στραμμένα πάνω μου να δημιουργούν ένα παράξενο συναίσθημα. Όχι δεν ήταν φόβος, ο φόβος μου ήταν μέχρι να τον συναντήσω από κοντά, όταν σκεφτόμουνα τι μπορεί να θέλει από εμένα. Τώρα δεν φοβάμαι αλλά η μυρωδιά του χώρου, η ματιά του που με διαπερνά, το σκοτάδι, η περιέργεια αλλά και η άγνοια του νέου μου περιβάλλοντος, δημιουργούν ένα συναίσθημα που προσπαθεί να βγει από μέσα μου σαν έκρηξη. Το στόμα μου στεγνώνει, το στομάχι μου πιέζετε και η καρδιά μου χτυπάει δυνατά. Δεν ξέρω τι είναι αυτό αλλά προσπαθώ να το καταπνίξω, τα χέρια μου γροθιές και ιδρωμένα, τα γόνατα μου ίσα που με κρατάνε. Καθώς απομακρύνω όλες μου τις σκέψεις και καθαρίζω το μυαλό μου βλέπω καθαρά την εικόνα του μπροστά μου. Με κοιτούσε διαπεραστικά αλλά δεν τραβούσα το βλέμμα μου από τα μάτια του. - Σε ζήτησα για βοηθό μου γιατί έχω ακούσει ότι κοιμάσαι ελάχιστα, δουλεύεις πολύ και ξέρεις αρκετά πράγματα. Ο γιος μου ο estonral θα σου δείξει τι ακριβώς περιμένω να κάνεις. Η φωνή του ακουγόταν βαριά αλλά καθαρή. Γύρισα και κοίταξα τον άντρα που με συνόδεψε πάνω όταν με άφησε ο φρουρός. Τώρα παρατήρησα ότι ήταν αρκετά νεαρός, το πολύ 20 ετών. Μου έκανε νόημα να κατέβω τις σκάλες και με οδήγησε σε ένα δωμάτιο. - Αυτό είναι το δωμάτιο σου. Βολέψου όπως θέλεις. Θα έρθω αύριο να μιλήσουμε. Σε αυτά που είπε και έκανε κάτι μου φάνηκε αφύσικο. Κάθισα σε ένα σκαμνί και σκέφτηκα λίγο τι μπορεί να είναι. Ναι, το βρήκα, ξέρω τι είναι… μου χαμογέλασε!
life-engineering
xxvi
αυτοϋπολογισμός [retinotopic] Είναι στιγμές που σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε, πράττουμε, με υποσυνείδητους μηχανισμούς που σχηματίζουν τις διαδικασίες - διεργασίες αυτές, μηχανισμοί οι οποίοι μεταβάλλονται δομικά από το περιβάλλον και στην συνέχεια συνυπολογίζονται όλα αυτά στις αρχικές μας σκέψεις, αισθήσεις, πράξεις. Ηχεί αρκετά συχνά η φράση ότι είμαστε υπερπολύπλοκα επικοινωνιακά - πληροφοριακά συστήματα και παρομοιάζουμε με ευκολία τα έμβια όντα με ψηφιακούς υπερυπολογιστές. Με την επιστήμη της οργάνωσης (κυβερνητική) φαίνεται ότι εξαφανίσαμε την αντίθεση ανάμεσα στη μηχανή και το ζώο. Όμως, παρόλο που κατασκευάστηκαν πρόσφατα οργανωμένα τεχνητά συστήματα, που παρουσιάζουν εμφανείς ζωικές ιδιότητες, αποδεικνύεται ότι οποιαδήποτε προσπάθεια αλγοριθμικής περιγραφής των έμβιων όντων καταλήγει με μαθηματική βεβαιότητα στην αποτυχία. Ποια είναι η διαφορά ενός ζωντανού συστήματος με μία περίπλοκη τεχνητή μηχανή? Προσπαθώντας να απαντηθεί το ερώτημα αυτό δημιουργήθηκε η εξελικτική θεωρία, η ένωση της θεωρίας της εξέλιξης μέσω φυσικής επιλογής και της σύγχρονης γενετικής. Ονομάστηκε νέα σύνθεση. Η νέα σύνθεση αναφέρει ότι για να απαντηθεί το παραπάνω ερώτημα μας προτρέπει να ψάξουμε να βρούμε πως γεννήθηκε η πρωταρχική ζωική πληροφορία, πως συγκροτήθηκε το πρώτο ζωικό πρόγραμμα. Δυστυχώς η νέα σύνθεση δεν μπορεί μας βοηθήσει να απαντήσουμε σε αυτή την ερώτηση, διότι η φυσική επιλογή για να λειτουργήσει προϋποθέτει την ύπαρξη ήδη διαμορφωμένων ζωικών συστημάτων. Μήπως τελικά η διαφορά μεταξύ ζωντανών και μη ζωντανών συστημάτων είναι το είδος της οργάνωσης που έχουν; Από τη θεωρία των αυτοαναπαραγόμενων μηχανών και τη κυβερνητική πρώτης τάξης (κυβερνητική των παρατηρούμενων συστημάτων) περάσαμε πρόσφατα στη θεωρία των αυτοοργανούμενων μηχανών και στη κυβερνητική δεύτερης τάξης (κυβερνητική των συστημάτων που παρατηρούν). Από τη θεωρία αυτή απορρέει μια ισχυρή έννοια. Ο αυτοϋπολογισμός. Ένα ζωντανό σύστημα δεν κάνει τίποτα άλλο από το να υπολογίζει την ίδια του την επιβίωση, αυτοοργανώνεται. Τα έμβια όντα παράγουν την υπολογιστική δραστηριότητα που τους επιτρέπει να υπάρχουν ως έμβια όντα. Μπορούμε να πούμε ότι η δομή μας γεννά τον υπολογισμό, που με τη σειρά του υπολογίζει τη δομή μας. Αν εισάγουμε και ορισμένες έννοιες από το θεωρητικό οπλοστάσιο της θερμοδυναμικής των μη αντιστρεπτών διαδικασιών, θα παρατηρήσουμε ότι οι μη αντιστρεπτές διαδικασίες (διαδικασίες που βρίσκονται μακριά από την ισορροπία)
life-engineering
xxvii
συγκροτούν αυθόρμητες οργανωμένες δομές, οι λεγόμενες δομές διασποράς, από τις οποίες αποτελείται ένα έμβιο σύστημα. Οπότε ένα έμβιο σύστημα είναι μια μονάδα αλληλεπιδράσεων μακριά από την ισορροπία και είναι το προϊόν της ίδιας της οργάνωσής του. Είναι αυτό που ονομάζουμε αυτοαναφορικό σύστημα με αυτοποιητική οργάνωση. Όλες οι αυτοποιητικές μηχανές έχουν κάποια κύρια χαρακτηριστικά. Διακρίνονται από αυτονομία, επιδεικνύουν ατομικότητα και είναι ανεξάρτητες μονάδες. Μπορούμε να πούμε ότι η λειτουργία τους τα οριοθετεί από το περιβάλλον. Δεν έχουν σκοπό - τελικότητα. Έννοιες όπως σκοπός, τελεονομία ανήκουν στο περιγραφικό πεδίο του παρατηρητή και δεν προκύπτουν από τη λειτουργία την αυτοποιητικής οργάνωσής τους. Ανήκουν στο πλαίσιο παρατήρησης της λειτουργίας αυτής. Επίσης δεν ορίζονται οι έννοιες είσοδος - έξοδος καθώς τα ζωντανά συστήματα υφίσταται διαταραχές από εξωτερικά συμβάντα που τους προκαλούν δομικές μεταβολές. Κατά την παραδοσιακή θεώρηση η σχέση του συστήματος με το περιβάλλον είναι σχέση που μπορεί να τυποποιηθεί με όρους του τύπου "είσοδος - έξοδος". Το περιβάλλον δρα ως ερέθισμα και η προσαρμογή του έμβιου συστήματος αποτελεί την απάντηση σε τέτοιου τύπου εξωγενείς καθορισμούς. Υιοθετώντας την θεώρηση αυτή η εσωτερική οργάνωση του συστήματος μας είναι αδιάφορη. Η προοπτική της θεώρησης αυτής ονομάζεται ετερόνομη. Γνωρίζουμε ότι η εσωτερική οργάνωση παίζει βασικό ρόλο και πρέπει να υιοθετήσουμε την αυτόνομη προοπτική. Αυτό μας οδηγεί σε αλλαγή νοοτροπίας. Δεν μιλάμε για είσοδο και έξοδο πλέον, αλλά για διαταραχές μέσα στο πεδίο αλληλεπιδράσεων του έμβιου συστήματος οι οποίες πυροδοτούν (δεν καθορίζουν) τις δομικές μεταβολές. Εμφανίζεται μπροστά μας ένα πεδίο αλληλεπιδράσεων που το διαμορφώνουμε εμείς με τη δομική σύζευξή μας τόσο με τον ανόργανο κόσμο όσο και με τα άλλα αυτοποιητικά συστήματα, τους άλλους παρατηρητές. Στο εσωτερικό αυτού του πεδίου αλληλεπιδράσεων τα έμβια όντα υπάρχουν και δρουν ως γνωστικά συστήματα. Τα έμβια συστήματα είναι τα κατεξοχήν γνωστικά συστήματα και η ζωή ως διαδικασία είναι διαδικασία γνώσης. Το βασικό εμπόδιο από τη σκοπιά της οργανωσιακής αυτονομίας είναι ο αναπαραστατισμός. Πρόκειται για την ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι ο εξωτερικός κόσμος διαθέτει ορισμένα χαρακτηριστικά που προκαλούν μια αντίστοιχη εικόνα τους στο εσωτερικό του οργανισμού. Η εικόνα αυτή συγκροτείται στο εσωτερικό του νευρικού συστήματος χάρη σε κάποιες συσκευές καθρεπτίσματος (αισθητήρια όργανα) οι οποίες είναι ικανές να παράγουν μια πιστή αντανάκλαση του εξωτερικού κόσμου. Κάθε αναπαράσταση στο εσωτερικό του συστήματος αντιστοιχεί σε ένα μοναδικό χαρακτηριστικό του εξωτερικού κόσμου. Οι αισθητηριακές, οι γνωστικές και οι κινητικές αντιλήψεις βρίσκονται κωδικοποιημένες μέσα σε διαφορετικά νευρικά κύτταρα. Αυτό ονομάζεται "θεωρία των κυττάρων της γιαγιάς". Η βάση της θεωρίας αυτής είναι λάθος. Το νευρικό σύστημα αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της δομής των οργανισμών και η περιγραφή της οργάνωσης και της λειτουργίας του αποκτά νόημα μόνο όταν ενταχθεί στην λογική των αυτοποιητικών διαδικασιών. Το νευρικό δίκτυο
life-engineering
xxviii
είναι συνεκτικό και η συνολική κατάσταση του συστήματος δεν είναι το αποτέλεσμα κάποιων εγκεφαλικών κέντρων ή κάποιων εξειδικευμένων διοικητικών νευρώνων, αλλά προκύπτει από τις συνολικές αλληλεπιδράσεις αυτού του διάσπαρτα κατανεμημένου νευρωνικού δικτύου. Η δραστηριότητα κάθε εγκεφαλικού πεδίου επηρεάζει και επηρεάζεται από τη συνολική δραστηριότητα του οργανισμού. Το νόημα της υπόθεσης ότι σε ένα τέτοιο σύστημα υπάρχει μια γραμμική ροή πληροφοριών από το εξωτερικό περιβάλλον στο εσωτερικό του συστήματος χάνεται, επειδή το νευρικό σύστημα είναι κλειστό από λειτουργική άποψη. Η θεώρηση του εγκέφαλου ως συσκευής που επεξεργάζεται και αποθηκεύει καθορισμένες πληροφορικές εισροές είναι λανθασμένη. Κάθε γνωστική διαδικασία δεν είναι διαδικασία αντανάκλασης του πραγματικού κόσμου, αλλά αντίθετα, διαδικασία παραγωγής και οικοδόμησης ενός κόσμου. Οτιδήποτε λέγεται, λέγεται από έναν παρατηρητή. Κάθε περιγραφή του σύμπαντος περιλαμβάνει και εμπλέκει αυτόν που το περιγράφει (τον παρατηρητή). Χρειαζόμαστε μια περιγραφή αυτού που περιγράφει. Μια θεωρία του παρατηρητή. Η θεωρία των αυτοποιητικών συστημάτων, η θεωρία τόπων, η αρχή του φράγματος bekenstein, η ασθενή ολογραφική αρχή, θα μας διοχετεύσουν στο μέλλον με τα αναγκαία εργαλεία για τη συγκρότηση της θεωρίας του παρατηρητή.
fairy-tales
xxix
αδέρφια στην κόλαση (σ. σαλβαδόρ) [επιμέλεια: cham.kor.] Ορμώμενος από το αριστούργημα του μάρκ τουαίην, ο στέλιος σαλβαδόρ κυκλοφόρησε τον οκτώβριο-νοέμβριο του 1987 την δική του εκδοχή για τον πρίγκιπα και τον ζητιάνο. Ανεξάρτητα από τις μουσικές σας προτιμήσεις ακούστε αυτό το τραγούδι και ταξιδέψτε.. χορέψτε.. κλάψτε.. ή ακόμα αδιαφορήστε. Εγώ προτείνω να κλείσετε τα μάτια και να ονειρευτείτε ότι θέλει ο καθένας. Εκεί εκεί στη γωνία ο Πρίγκιπας μ’ ένα Ζητιάνο κι ο Πρίγκιπας λέει στο Ζητιάνο Ζητιάνε μου του λέει σ’ αγαπώ Ζητιάνε μου του λέει σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ Κι ήμουν εκεί ήμουν παρών κι ήμουν κομμένος στα δυο ορκίζομαι σ’ ότι έχω ιερό και σ’ ότι πιστεύω κι αυτά που υποφέρω πως ήμουν εκεί Κι ο Κλέφτης σκαρφαλώνει τον τοίχο στου Άρχοντα το σπίτι να μπει και μέσα από την καπνοδόχο να του κλέψει τα λεφτά και να βγει μα λεφτά δεν υπάρχουν κι ο Κλέφτης τον Πρίγκιπα ψάχνει να βρει Κι ο Πρίγκιπας λέει στο Ζητιάνο Κλέφτη μου του λέει σ’ αγαπώ Αλήτη μου του λέει σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ κι ήμουν εκεί ήμουν παρών κι ήμουν κομμένος στα δυο ορκίζομαι Σκέφτομαι πως ο θρόνος θα χαθεί και πως κανείς δεν έμεινε εκεί
fairy-tales
xxx
γιατί ακούω τον Κλέφτη να λέει στον Πρίγκιπα Αδελφέ στην Κόλαση Μαζί από τώρα λοιπόν Πρίγκιπα Αδελφοί στην Κόλαση Αδελφοί στην Κόλαση Αδελφοί!
αγαλματοποιία [μ. λουντέμης] Μη γυμνώνετε τα είδωλα (τα είδωλα είναι γυμνά) Γυμνώστε καλύτερα τους θεούς Ντύστε τους ανθρώπους! Περιθάλψτε τα όνειρα - τα καημένα τα όνειρα που τριγυρνάν ξυπόλυτα ζητιανεύοντας λίγη σάρκα. Χαμηλώστε τα αγάλματα! Στην ανάγκη γκρεμίστε τα! Τα μεγάλα αγάλματα μικραίνουν τους ανθρώπους Τα κρύα μάρμαρα παγώνουν τους ζεστούς ανθρώπους. Κι οι άψογοι στρατηγοί σκοτώσανε τους ζωντανούς μας. Μην κάνετε λοιπόν αγάλματα. Ούτε και για παιχνίδια παιδικά Γιατί κάποτε τα σπασμένα στρατιωτάκια (που σήμερα γεμίζουν τους σκουπιδότοπους) Αύριο θα γεμίζουν τα νεκροταφεία.
life-style
xxxi
η ευτυχία του να είσαι καλός άνθρωπος [stamen_feson] 1. «Ότι βάσανα περνάω, τα περνάω επειδή είμαι καλός άνθρωπος.» 2. «Με βρήκανε καλό και με εκμεταλλεύονται.» 3. «Καλά ε θα δούνε από ‘δω και πέρα θα πάψω να είμαι το καλό παιδί. Όχι επειδή είμαστε καλοί να μας πούνε και μαλάκες.» Από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τι συμβαίνει γύρω μου (αν έχει συμβεί ποτέ αυτό – αφήστε με τουλάχιστον να το νομίζω) με θυμάμαι να ακούω τις παραπάνω φράσεις. Κι αν κάποτε κοίταζα με συμπάθεια το συνομιλητή μου για αυτά που του... συνέβαιναν, τώρα απλά γυρίζω το κεφάλι, θυμάμαι ότι ξέχασα το φαγητό στο φούρνο (κι ας μη ξέρω να μαγειρεύω – δεν τη ξέρουν όλοι άλλωστε αυτή μου την αδυναμία), ακόμα κι ότι είναι ώρα να πάρω το χάπι μου θυμάμαι (για τη σπάνια ασθένεια χαζοφόβιους – είναι η αλλεργία στους χαζούς) και έτσι ξεφεύγω απ’ την κάθε προσπάθεια του καλού παιδιού να μου πει τα της καλοσύνης του. ότι δεν ανταμείβεται για τις καλές του πράξεις, ότι είναι μετενσάρκωση της μητέρας τερέζας και όλα αυτά τα γραφικά. Πώς να εξηγήσω όμως, σε όποιον μου τα λέει όλα αυτά, ότι είναι τεράστια ευτυχία να είσαι καλός άνθρωπος, ότι σε εκτιμούν αν είσαι καλός άνθρωπος και κυρίως ότι μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος αν είσαι καλός άνθρωπος. Αλλά εσύ ρε φίλε, που μας λες όλες αυτές τις πολυμεταχειρισμένες φράσεις, που χάνουν την ουσία τους, όχι γιατί τις λες, αλλά πάνω απ’ όλα επειδή τις πιστεύεις, δεν είσαι καλός άνθρωπος. Μάλλον βλάκας είσαι (άλλο κεφάλαιο αυτό, θα το συζητήσουμε κάποια άλλη φορά). Δεν γίνεται να είσαι καλός άνθρωπος και να λες ότι από αύριο γίνομαι κακός. Δεν γίνεται να είσαι καλός και να λες ότι υποφέρεις γιατί είσαι καλός. Αν το αναλύσουμε και το δούμε μέσα κι απ’ τις δικές μας ζωές, δεν γίνεται να μετατρέψουμε τον καλό άνθρωπο όσο γλοιώδεις κι αν είμαστε. Είναι τόσο ξεχωριστός που τον έχουμε ανάγκη όλοι μας. Είναι αυτός που δεν θέλει να μας κάνει κακό και κυρίως που δεν σκέφτεται το κακό μας. Είναι αυτός που όταν ανεβαίνει ψηλά σε παίρνει μαζί του κι όταν βουλιάζει προς τον πάτο της θάλασσας δεν τραβάει και σένα για να ‘χει παρέα στο φόβο του αγνώστου. Πόσο ευτυχής αλήθεια είναι αυτός – και μένα η δυστυχία μου είναι ότι ξέρω πόσο ξεχωριστός είναι και πόσο δεν του μοιάζω. Κι όσο κι αν θέλω να του μοιάσω κι οι δύο το ‘χουμε μέσα μας να κάνουμε άλλα. Υ.Γ. Κάποτε πίστευα ότι μου ‘φτανε να φαίνομαι καλός.
biology
xxxiii
μισός άνθρωπος, μισός καναπές [comzeradd] «αλίμονο στο λαό που έχει ανάγκη από ήρωες» -- b. brecht Είδος υπό πληθωριστική εξελικτική έκρηξη. Τρέφεται απ’ τις εμπειρίες άλλων ειδών, κατά προτίμηση “ηρώων”. Συναντάται σε πολλές συνομοταξίες με τις εξής τρεις να είναι οι πιο αξιοσημείωτες: homo sportivus Ελληνιστί φίλαθλοι. Όχι, μην σε παρασύρει η αρχαιοελληνική σου παιδεία. Άκουσες φίλαθλος και αμέσως το μυαλό σου πήγε σ’ ανθρώπους που αγαπάνε τα αθλήματα, που ενίοτε αρέσκονται να αθλούνται ή έστω να γυμνάζονται. Ξέχασε το. Αυτοί οι φίλαθλοι είναι διαφορετικοί. Αρκούνται, απλά και μόνο, να παρακολουθούν – ηδονοβλεπτικά – τους άθλους άλλων ανθρώπων. Ετεροαθλούνται (εδώ η αρχαιοελληνική σου παιδεία σε βοηθάει). Δεν χρειάζεται να αθληθούν ή τουλάχιστον δεν το θεωρούν απαραίτητο. Υπάρχουν οι “ήρωες”, που τους σηκώνουν στην πλάτη τους. Αρκούν οι άθλοι αυτών των “ηρώων” για να το πάρουν κι αυτοί το γαμη... ε συγνώμη, το τιμημένο το χρυσό. Τελικά πρέπει να σου φαίνεται τρομερά δύσκολο ένα άθλημα για να θεωρείς εαυτόν ανάξιο («Σιγά μην πάω να τρέξω τέτοια ώρα. Θες να χάσω το fame story in concert.») και τους μη ανάξιους, “ήρωες” («για το καλλιμάρμαρο καλά πάω;»), σε τέτοιο βαθμό που να τους πριμοδοτείς κάθε φορά που σε χώνουν πιο βαθιά στον καναπέ σου. Καλά κάνουν τα παιδιά (οι “ήρωες”, μην ξεχνιέσαι) και διακρίνονται στο άθλημα τους αλλά το κάνουν για να αισθάνονται οι ίδιοι καλά. Η περηφάνια, κι όλα τα συγγενή, είναι αίσθημα που πηγάζει απ’ την αξία των πράξεων του υποκειμένου ή στην καλύτερη περίπτωση της κοινωνίας κι όχι από πράξεις ξένες προς αυτόν με την αιτιολογία (όχι δικαιολογία) της κοινής υπηκοότητας. Αυτός που παίρνει το χρυσό είναι χαρούμενος, ευτυχής, περήφανος. Αυτός που βλέπει έναν ομοεθνή του να παίρνει το χρυσό είναι ένας θεατής – συνήθως αρνούμενος να παραδεχτεί ότι μπορεί να αποκτήσει δικές του αθλητικές εμπειρίες – ή δεν είναι τίποτα.
biology
xxxiv
->
Κι αυτό δεν καινούριο. Ξεκίνησε με την αρνητική έννοια του πρωταθλητισμού στην αρχαία ελλάδα (ο “πρωταθλητής” αποβάλει απ’ τον θεατή την ανάγκη για σωματική άσκηση και συνεπώς τον υποβιβάζει(1)) και συνεχίστηκε τον περασμένο αιώνα με τις διαστρεβλώσεις-παρερμηνείες, τόσο της δαρβινικής θεωρίας («Δεν μπορούμε να γίνουμε όλοι πρωταθλητές. Κάποιοι είναι καλύτεροι»), όσο και της νιτσεϊκής φιλοσοφίας («Κάποιοι γεννήθηκαν καλύτεροι»). homo art-receiver Και σ’ αυτή τη συνομοταξία ισχύουν τα ίδια, μόνο που τώρα δεν μιλάμε για αθλητισμό αλλά για την καλλιτεχνική δημιουργία. Για το αυτονόητο δηλαδή. Για ανθρώπους που αποτυπώνουν τις ανησυχίες τους σε ένα έργο τέχνης. Η έλλειψη ανησυχιών ή η ψευδαίσθηση της ανικανότητας, καθιστά κάποιους ανθρώπους, θεατές της τέχνης. Θεοποιώντας, αρκετές φορές τους καλλιτέχνες. Όπως στον αθλητισμό προτάσσεται, ως δικαιολογία, το έλλειμμα εμπειριών, έτσι και στην τέχνη προτάσσεται το έλλειμμα ανησυχιών. Η ανησυχία για όλα αυτά που ένας άνθρωπος βιώνει ως μέλος μιας κοινωνίας. Κάποιοι τα καταγράφουν εν είδη τέχνης. Οι περισσότεροι επιλέγουν το ρόλο του θεατή φιμώνοντας (συνειδητά ή υποσυνείδητα) τις δικές τους ανησυχίες. homo un-scepticus Αυτή η συνομοταξία έχει πολλά κοινά με τις δύο προηγούμενες. Καταρχήν, όπως και με την τέχνη, πρόκειται για ανθρώπους που φιμώνουν τις σκέψεις τους και αρκούνται στις σκέψεις των «μεγάλων φιλοσόφων του παρελθόντος». Προφανώς και δεν είναι επιζήμια η ανάγνωση τους (απεναντίας), αλλά ως βοήθημα κι όχι ως κτήμα που προβάλλεται για εντυπωσιασμό και εσωτερική κατανάλωση (ενεργητικό-παθητικό διάβασμα). Υπάρχει όμως κι ένα κοινό με την πρώτη συνομοταξία. Υπάρχουν άνθρωποι που δηλώνουν περήφανοι επειδή έτυχε να γεννηθούν στην ίδια γεωγραφική περιοχή με τον δημόκριτο ή τον επίκουρο. Περήφανοι για κάτι που είναι έξω απ’ αυτούς
biology
xxxv
(η προεπιλογή τόπου γέννησης δεν έχει εφευρεθεί ακόμα), είτε μιλάμε για το τυχαίο της κοινής καταγωγής είτε για την ουσία των γραπτών των αρχαίων φιλοσόφων. Παραδόξως δεν αισθάνονται περήφανοι ούτε για τον (προδότη) εφιάλτη, ούτε για τον (τύραννο) πεισίστρατο που μοιράζονται κι αυτοί το κοινό της καταγωγής. Όλες αυτές τις δραστηριότητες (αθλητισμός, τέχνη, φιλοσοφία) θα έπρεπε να τις ασκούν όλοι οι άνθρωποι. Αντ’ αυτού δημιουργήθηκαν οι “άνθρωποι-ταλέντα” και οι “άνθρωποι-θεατές”. Οι πρώτοι πράττουν τα αυτονόητα: αθλούνται, δημιουργούν, σκέπτονται. Οι δεύτεροι (θέλουν να) θεωρούν εαυτούς ανάξιους και εφησυχάζονται, παρακολουθώντας τους ήρωες, τα ταλέντα, και τα μεγάλα μυαλά. Άγνωστο πια σειρά νουκλεϊκών βάσεων δημιουργούν την ικανότητα για κεφαλιές ψαράκια, πια αλληλουχία γονιδίων στοιχειοθετεί το ταλέντο στην συγγραφή σουρεαλιστικών ποιημάτων, πια πρωτείνη ευθύνεται για την διατύπωση φιλοσοφικών αναζητήσεων.
(1) ο αριστοτέλης – ο πρώτος αντιρρησίας των ολυμπιακών αγώνων – δίδασκε πως ο πρωταθλητισμός, εν αντιθέσει με τον αθλητισμό, βλάπτει όχι μόνο το σώμα αλλά και το πνεύμα.
memories
xxxvi
σας θυμίζει κάτι; [επιμέλεια: baphomet] πώς βλέπουν ξένοι περιηγητές το νεοελληνικό κράτος και τη νεοελληνική κοινωνία του 19ου αιώνα; «Η αθήνα (το 1850) είναι μια πόλη είκοσι χιλιάδων ψυχών και δύο χιλιάδων σπιτιών. Η παρουσία της κυβέρνησης έκανε να θεμελιωθούν όλα αυτά τα κτίσματα και συγκρατεί τόσον κόσμο συγκεντρωμένο στο ίδιο σημείο. Αυτή η συμπτωματική πρωτεύουσα δεν έχει ρίζες. Δεν επικοινωνεί με δρόμους με το υπόλοιπο της χώρας. Δεν στέλνει στην ενδοχώρα της ελλάδας τα προϊόντα της βιομηχανίας της. (...) Η πόλη δεν έχει προάστια. Τα ελάχιστα χωριά που την περιβάλουν ούτε νοιάζονται διόλου για την ύπαρξη της. Η πεδιάδα κατά μεγάλο μέρος ακαλλιέργητη. Με μια λέξη, τίποτε δεν θα συγκρατούσε πια στην αθήνα αυτόν τον πληθυσμό των είκοσι χιλιάδων, αν η κυβέρνηση μεταφερόταν.» (1)
«Πουθενά αλλού δεν συναντάει κανείς περισσότερους κυβερνητικούς υπαλλήλους. Υπολόγισαν ότι αυτοί μαζί με τις οικογένειες τους αποτελούν το ένα δωδέκατο του πληθυσμού. Η αλήθεια είναι ότι πληρώνονται λίγο, αλλά όλοι αυτοί οι μισθοί μαζί αποτελούν ένα μεγάλο φορτίο για το έθνος.» (2)
«Σε μια χώρα όπου κανείς εκτός από τους αρχηγούς του κράτους δεν διέθετε κεφάλαιο δεν ήταν εύκολο ν’ ασχοληθεί κανείς με ελεύθερο επάγγελμα, ενώ ήταν φανερό ότι όποιος εύρισκε μισθωτή εργασία, εξασφάλιζε αυτόματα τα αναγκαία...Υπήρχε στη χώρα αυτή κάτι μοναδικό: ένας ολόκληρος λαός έμοιαζε να ενεργεί με βάση αυτό το δεδομένο, ότι δηλαδή, καθώς μόνο το κράτος διέθετε μετρητά, έπρεπε κανείς να επωφεληθεί από αυτά τα χρήματα δουλεύοντας σαν μισθωτός υπάλληλος.» (3)
«Όλες οι σκέψεις και οι πιο σεμνές επιδιώξεις σκοπεύουν αποκλειστικά και μόνο στις θέσεις, στις τιμές, στο βουλευτιλίκι και στα χαρτοφυλάκια. Εκεί βρίσκεται το καρκίνωμα που κατατρώει αυτή τη χώρα και μαστίζει όλους τους έλληνες.» (4)
memories
xxxvii
«Ένα αγόρι δεκάξι χρονών μου εκμυστηρεύτηκε: «Κύριε, μου είπε, πολιτεύομαι. Ο παππούς μου πολιτευόταν. Εδώ και πολλά χρόνια ο πατέρας μου πολιτεύεται κι έτσι κι εγώ ο ίδιος άρχισα να πολιτεύομαι και θα πολιτεύομαι σ’ όλη μου τη ζωή». Κανείς γύρω δεν θεωρούσε αυτό το νέο παιδί πρώιμα μεγαλωμένο. Ο ελληνικός νόμος καθόρισε ένα όριο ηλικίας για να μπορεί να εκλεγεί κάποιος βουλευτής. Αλλά, κατά τα φαινόμενα, δεν ήταν απαραίτητο να ενηλικιωθεί κανείς για να δηλώσει υποψηφιότητα. Στην ελλάδα υπάρχουν αναρίθμητα πολιτικά κόμματα, που δεν διαφέρουν όμως στις αρχές τους. Εκεί δεν υπάρχει ούτε θρησκευτικό ούτε κοινωνικό ζήτημα. Όλοι έχουν περίπου την ίδια γνώμη αλλά όχι και τα ίδια συμφέροντα. Γι’ αυτό και άλλοι ψηφίζουν τον ένα κι άλλοι τον άλλο.» (5)
(1) ε. αμπού, «η σύγχρονη ελλάδα», σ.163, 1897 (2) λ. αμάρ, «πέρα από την αδριατική και τα βαλκάνια», σ.186, 1890 (3) κόμη ντε γκομπινώ, «δύο μελέτες για τη σύγχρονη ελλάδα, σ.214, 1905 (4) α. γκρενιέ, «η ελλάδα το 1863», σ.97, 1863 (5) γκαστόν ντεσάμ, «η σημερινή ελλάδα», σ.66, 1892
φυλακισμένο κείμενο – [άγνωστος] «Η ζωή που επιλέξατε είναι η αυτοτιμωρία σας. Τους ακούσατε και ακολουθήσατε τον τρόπο ζωής που σας υποδείξανε ως ιδανικό. Τώρα όμως πρέπει να καθοδηγήσετε εμάς για να πνίξετε τις ενοχές σας, να πειστείτε και οι ίδιοι ότι επιλέξατε τη σωστή διαδρομή. Μας μιλάτε για τη ζωή εσείς οι νεκροζώντανοι που καθημερινά αυτοκτονείτε στις δουλειές σας, στα σπίτια σας, στα ψώνια σας, στη διασκέδαση σας. Εσείς οι σκλάβοι του χρόνου, τεμαχίσατε τη ζωή σε λεπτά και ώρες και κινείστε σε κυκλική τροχιά συγχρονισμένοι με τα ρολόγια σας. Μας μιλάτε για ελευθερία εσείς με τα κινούμενα νεκροταφεία επιθυμιών και απολαύσεων, εσείς που μοχθώντας αποκτήσατε τα αγαθά της υποδούλωσης σας. Μας μιλάτε για αξιοπρέπεια εσείς που γλείψατε, προσκυνήσατε και ανεχθήκατε χωρίς κανένα ίχνος αυτοσεβασμού. Εσείς που το μίσος σας εξαργυρώνετε κάθε πρώτη του μηνός και τρέχοντας το σπαταλάτε σε αρένες καταναλωτικής εκτόνωσης.»
genetics
xxxix
οι τελευταίοι γενετικά καθαροί [cham.kor.] Είμαστε από τους τελευταίους σακάτηδες της προϊστορίας του μέλλοντος των γενετικά καθαρών. Μπορούμε ακόμα να τρελαινόμαστε, να θλιβόμαστε και να μην είμαστε πλαστικοί. Αλλά να αισθανόμαστε. Ν’ ακολουθούμε την καρδιά μας. Να πιστεύουμε στο όνειρο. Να το διεκδικούμε. Στο άπιαστο για τους άλλους, στο στοιχειωμένο για τους πολλούς. Να αγαπάμε και να χρειαζόμαστε τις χίμαιρες. Κι ας μας δαγκώνουν. Κι ας προσφέρουν την βροχή τους, το χιόνι τους, τον καυτό τους ήλιο. Ό,τι και να γίνει, τα τριαντάφυλλα στον κήπο μας θα μείνουν αναλλοίωτα. Και θα είναι δικά μας. Είμαστε οι τρελοί της ιστορίας, τα γρανάζια χωρίς δόντια, με ανεξάντλητη τριβή στην μηχανή τους. Τα πεταμένα σε κάποια αραχνιασμένη σκοτεινή αποθήκη, υπολείμματα μακρόχρονης ημέρας της “πολιτισμικής” και άκρως “ελεύθερής” σας κοινωνίας.
μιας
Μα και από εκεί μπορούμε να ονειρευόμαστε. Να ζούμε με την ακτίνα ενός παντοτινού ήλιου, που με ακατάπαυστη ορμή και δύναμαι χύνεται πάνω μας από την χαραμάδα της φρίκης. Μας θεωρείται βολεμένους στα σκατά. Όχι. Είναι επιλογή μας να έχουμε ως μοναδικό δρόμο την κορυφή. Μα ή εμείς ή εσείς, κάποιοι είναι αναποδογυρισμένοι και κοιτάνε την κορυφή πάτο και τον πάτο κορυφή.
area51
xℓ
οι όμορφες ειδήσεις, όμορφα καίγονται ξαναχτύπησε το απεμπλουτισμένο ουράνιο – Οι αμερικάνοι βετεράνοι του κόλπου το ονόμασαν “μετάλλιο της ντροπής” για τις ανεπανόρθωτες βλάβες που προκάλεσε στον οργανισμό τους και στα παιδιά που έφεραν στον κόσμο. Πριν από λίγες μέρες προστέθηκε άλλο ένα θύμα, ένας ιταλός 26χρονος ταγματάρχης που συμμετείχε σε ειρηνευτικές αποστολές στη βοσνία και στη π.γ.δ. της μακεδονίας. Οι γιατροί διέγνωσαν λέμφωμα χότσιν, λόγω έκθεσης του σε απεμπλουτισμένο ουράνιο. Η μοίρα του, βέβαια, δεν ήταν διαφορετική από πολλών άλλων συναδέλφων του. Ούτε η ιταλική, ούτε καμία άλλη κυβέρνηση, παραδέχεται ότι υπάρχει άμεση σύνδεση ανάμεσα στο απεμπλουτισμένο ουράνιο και τα κρούσματα καρκίνου στους στρατιώτες που γύρισαν από τον κόλπο και τη γιουγκοσλαβία, με αποτέλεσμα να μην αναγνωρίζονται ως θύματα πολέμου και να μην αναλαμβάνεται καμία ευθύνη απέναντι σε αυτούς και στις οικογένειες τους. Σύμφωνα με την anavafaf, ιταλική ένωση αρωγής προς τους ασθενείς στρατιωτικούς, οι θάνατοι ιταλών βετεράνων της γιουγκοσλαβίας που συνδέονται με το απεμπλουτισμένο ουράνιο ανέρχονται σε 24. Άλλοι 260 έχουν παρουσιάσει άλλες μορφές καρκίνου, ενώ τουλάχιστον 12 παιδιά βετεράνων έχουν γεννηθεί με γενετικές ανωμαλίες. Στην πρώην γιουγκοσλαβία μετά τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς τα κρούσματα καρκίνου έχουν αυξηθεί κατά 300%. Τι θα συμβεί στο ιράκ που έχουν βομβαρδιστεί με 2000 τόνους απεμπλουτισμένου ουρανίου; πηγή: εφημερίδα “ελευθεροτυπία” γκαμπόν - Στην γκαμπόν, όπου οι κυβερνητικές δαπάνες μειώνονται και η ανεργία αυξάνεται και καθώς το πετρέλαιο στερεύει σταδιακά, οι νέοι άνθρωποι ανησυχούν περισσότερο για το αν θα βρουν δουλειά παρά μήπως προσβληθούν απ’ το aids. Έτσι δεν βρίσκουν ανταπόκριση οι προσπάθειες για αντιμετώπιση της νόσου στη χώρα όπου το 60% είναι οροθετικοί... Πολύς κόσμος δεν έχει τα οικονομικά μέσα για να νοσηλευτεί, ενώ άλλοι καταφεύγουν σε πρακτικούς... «οι παραδοσιακοί γητευτές κάνουν μεγάλο κακό, γιατί συχνά παροτρύνουν του αρρώστους να κάνουν σεξ με μια παρθένα, ώστε να εξαφανιστεί ο ιός». δήλωσε ο πιερ αντρέ κομπιλά, γενικός διευθυντής του υπουργείου υγείας. πηγή: allafrica.com η ΗΠΑ σκοτώνουν το περιβάλλον – σύμφωνα με άρθρο του, στο περιοδικό “science ”, ο “science”, πρώτος σύμβουλος του τόνι μπλερ, ντέιβιντ κινγκ, καλεί την αμερική, τον μεγαλύτερο ρυπαντή του κόσμου, να λάβει υπόψη της πιο σοβαρά την απειλή της παγκόσμιας υπερθέρμανσης. «Οι κλιματολογικές μελέτες είναι το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα, πιο σοβαρό ακόμη και από την απειλή της παγκόσμιας υπερθέρμανσης. «Οι κλιματολογικές μελέτες είναι το σοβαρότερο πρό-
area51
xℓi
βλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα, πιο σοβαρό ακόμη και από την απειλή της τρομοκρατίας. Η στρατηγική της στηρίζεται αποκλειστικά σε κίνητρα που βασίζονται στην αγορά και σε εθελοντικές πρωτοβουλίες. Όμως, η αγορά δεν μπορεί να αποφασίζει ποια μέτρα είναι απαραίτητα ούτε μπορεί να ορίσει το διεθνές πλαίσιο εντός του οποίου όλοι θα μπορούν να βρουν τον ρόλο τους». Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μεγάλης έρευνας, περισσότερα από ένα εκατομμύρια είδη θα εκλείψουν εξαιτίας του φαινομένου του θερμοκηπίου τα προσεχή 50 χρόνια. Τα δέκα θερμότερα χρόνια που έχουν καταγραφεί στην ιστορία είναι την τελευταία δεκαετία, ενώ τον τελευταίο αιώνα οι μέσες θερμοκρασίας έχουν ανέλθει κατά 0.6οC. Η στάθμη των θαλασσών ανέρχεται, οι παγετώνες λιώνουν και οι πλημμύρες γίνονται όλο και πιο συχνές. Το φράγμα του τάμεση έμπαινε σε λειτουργία περίπου μια φορά το χρόνο στη δεκαετία του 1980, για την προστασία του λονδίνου, ενώ σήμερα χρησιμοποιείται περισσότερες από έξι φορές το χρόνο. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι κάτι που δεν μπορεί να λυθεί μεμονωμένα, χωρίς τη συμμετοχή του μεγαλύτερου ρυπαντή του κόσμου. Οι ΗΠΑ εκπέμπουν το 20% των συνολικών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, μολονότι έχουν μόλις το 4% του παγκόσμιου πληθυσμού. πηγή: εφημερίδα “τα νέα” βραχιόλια του μεγάλου αδελφού – Οι δρόμοι προς τον αμερικανικό παράδεισο στενεύουν, καθώς οι ΗΠΑ δοκιμάζουν νέες μεθόδους ελέγχου και καταστολής του μεταναστευτικού ρεύματος προς το έδαφος τους. Πρόκειται για την υπόθεση της “ηλεκτρονικής φυλάκισης” των μεταναστών που ακόμη δεν έχουν τακτοποιήσει δικαστικά το καθεστώς παραμονής τους στις ΗΠΑ, και για το λόγο αυτόν απολαμβάνουν τα προνόμια ορισμένων ποινικών καταδίκων: φυλακίζονται στα σπίτια τους με την εξευτελιστική μέθοδο του ηλεκτρονικού μπρασελέ που τοποθετείται στον αστράγαλο και μεταδίδει ανά λεπτό στα τοπικά αστυνομικά τμήματα την πραγματική θέση του δέσμιου. Ο αμερικάνικος τύπος ασχολήθηκε με την περίπτωση μιας οικογένειας περουβιανών μεταναστών, που αν και ζούσε, εργαζόταν, σπούδαζε τα παιδιά της εδώ και δέκα χρόνια, οι μεταναστευτικές αρχές τη διέλυσαν μέσα σε ένα απόγευμα. Με την εκδίκαση του αιτήματος τους για πολιτικό άσυλο να εκκρεμεί, ο σύζυγος απελάθηκε, η σύζυγος φόρεσε τον ηλεκτρονικό χαλκά και “έμεινε σπίτι”, με τα δυο τους νήπια να απορούν τι πήγε στραβά και σταμάτησαν το σχολείο. Η όλη υπόθεση ξεκινάει από ένα πρόβλημα κοινό σε πολλές δυτικές δημοκρατίες: τον υπερπληθυσμό των φυλακών τους. Προκειμένου να επιτευχθεί αποσυμφόρηση και από επιζήμια να γίνει επικερδής η φυλάκιση όσων καταδικάζονται, επινοήθηκε το σύστημα του ηλεκτρονικού βραχιολιού. Αποτελεσματικό και προσοδοφόρο μια και οι δέσμιοι το “νοικιάζουν” προς 6 δολάρια την ημέρα, προκειμένου να κάνουν τη φυλακή τους στο σπίτι τους. πηγή: εφημερίδα “ελευθεροτύπια”
area51
xℓii
(science) μαύρες τρύπες – Μια μαύρη τρύπα στο γαλαξία rxj1242-11 έχει καταβροχθίσει περίπου το 1% ενός άστρου που είχε την αφροσύνη να την πλησιάσει πολύ κοντά. Τα σχετικά δεδομένα, τα οποία προέρχονται από αναλαμπές ακτίνων x, είναι τα πρώτα που αποκαλύπτουν τις βαρυτικές ορέξεις των μαύρων τρυπών. πηγή: nasa γρασαρισμένοι σεισμοί – Η εκτριβή πετρωμάτων κονιορτοποιεί ορυκτά, και η παραγόμενη σκόνη συνδυαζόμενη με νερό σχηματίζει μια λιπαντική γέλη. Η παραπάνω διαδικασία θα μπορούσε να εκμηδενίσει τη τριβή και να διευκολύνει σημαντικά την απελευθέρωση σεισμικής ενέργειας. πηγή: περιοδικό “nature” τρελαίνοντας τον κόσμο – Ο εντοπισμός την προηγούμενη χρονιά κρουσμάτων τρελών αγελάδων στον καναδά και στις ηπα αποτελεί συνέχεια της παγκόσμιας διάδοσης της ασθένειας που είναι επίσημα γνωστή ως σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια των βοοειδών (BSE). Υποθέτοντας ότι οι περιπτώσεις στη βόρεια αμερική αντιπροσωπεύουν το ίδιο στέλεχος BSE με αυτά που εντοπίστηκαν στην αγγλία, οι αμερικανοί καταναλωτές μοσχαρίσιου κρέατος μπορούν να βασιστούν στην εμπειρία των βρετανών. Θα πρέπει να αναμένουν μια «έκρηξη» της ανθρώπινης μορφής της BSE, γνωστή ως νέα παραλλαγή της ασθένειας creutzfeldt-jakob. • περιπτώσεις BSE που ταυτοποιήθηκαν στην αγγλία μέχρι τον δεκέμβριο του 2003: 180.343 • αριθμός περιπτώσεων που πιστεύεται ότι πέρασε στη τροφική αλυσίδα χωρίς να εντοπιστεί: 1,6 εκατομμύρια • περιπτώσεις της νέας παραλλαγής creutzfeldt-jakob στην αγγλία: 143, περιπτώσεις παγκοσμίως: 153 • αριθμός χωρών όπου εντοπίστηκαν ιθαγενείς περιπτώσεις BSE το 1986: 1, 1990: 3, 1995: 5, 2000: 12, 2003: 23 πηγή: υπουργεία γεωργίας αγγλίας και ηπα για να περνάει η ώρα (απάντηση από σελ. vii)
το περιοδικό που σέβεται τις αδυναμίες των άλλων...
κάποιοι απ' αυτούς πίνουν από χαρά. κάποιοι άλλοι πίνουν από λύπη. εμείς, εδώ στις χίμαιρες, πίνουμε απ' το πρωί...
-join us, chears-