ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΝΙΚ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ (ΠΑΠΠΟΥΣ) Γράφει ο Αθανάσιος Παπαδόπουλος
Η χρονιά που πέρασε , το έτος 1991, σφράγισε έναν αιώνα , ακριβώς 101 έτη, από την γέννηση του και τριάντα έτη από το θάνατο ενός μεγάλου τέκνου της Ελλάδας , του Στρατηγού Νικ. Παπαδόπουλου ( Παππού ) που γεννήθηκε στον Άκοβο της Φαλαισίας ( Νομού Αρκαδίας) , μεγάλωσε στην Καλαμάτα και από της εισόδου του στις τάξεις του Στρατού εξάντλησε όλη σχεδόν τη μακρά στρατιωτική του ζωή εις τα πεδία των μαχών . Γεννήθηκε το έτος 1890. Το έτος 1900 η πατρική του οικογένεια μετοίκησε από τον Άκοβο στην Καλαμάτα. Ήταν μία από τις πρώτες οικογένειες των Ακοβιτών που δημιούργησαν την συνοικία «Ακοβίτικα » . Στην Καλαμάτα τελείωσε τη Στοιχειώδη και Μέση Εκπαίδευση και ακολούθως κατετάγη στις τάξεις του Στρατού , ως εθελοντής . Συμμετείχε στους Βαλκανικούς Πολέμους που αποτέλεσαν και την αφετηρία της εξελίξεως του στο στράτευμα . Στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο τραυματίσθηκε δύο φορές , διακριθείς ιδιαιτέρως στη μάχη του Σκρα . Προτάθηκε για προαγωγή επ’ ανδραγαθία και τιμήθηκε με τον Πολεμικό Σταυρό και με αντίστοιχο Γαλλικό παράσημο . Το 1919, διοικητής Λόχου , αποβιβάστηκε στην Ιωνία και συμμετείχε στις επιχειρήσεις μέχρι το τέλος της Μικρασιατικής Καταστροφής τραυματισθείς και τιμηθείς με τον Πολεμικό Σταυρό δις . Ο Ελληνο-Ιταλικός Πόλεμος τον βρήκε Διοικητή του 28ου Συντάγματος Αμυνταίου. Η πορεία του 28ου Συντάγματος πεζικού ήταν από τις ενδοξότερες των μονάδων του Ελληνικού Στρατού . Γι’ αυτό και ο Αρχιστράτηγος Αλέξ. Παπάγος , με ημερήσια Διαταγή προς όλο το Στράτευμα , επαινεί τον Διοικητή του Συντάγματος Αρχισυνταγματάρχη Νικ. Παπαδόπουλο και το Σύνταγμα του , με την επισήμανση ότι αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση. Για τις επιτυχίες του και όλη την δράση του 28ου Συντάγματος ο Διοικητής του , Αντ/ ρχης Νικ. Παπαδόπουλος τιμήθηκε τρις με το Χρυσόν Αριστείον Ανδρείας και προτάθηκε δις για προαγωγή επανδραγαθία, εις δεν την Πολεμική Σημαία του Συντάγματος απενεμήθη το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας . Επί πλέον όλων αυτών ο Αρχιστράτηγος , με Ημερήσια Διαταγή προς όλες τις Ένοπλες Δυνάμεις , παρουσίασε τον Διοικητή του 28ου Συντάγματος Αντ/ρχη Νικ. Παπαδόπουλο ως παράδειγμα προς μίμηση διότι καίτοι ετραυματίσθη συνέχισε τον αγώνα διοικώντας το Σύνταγμα του . Το 28ο Σύνταγμα Πεζικού υπήρξε η πρώτη μονάδα του Ελληνικού Στρατού που επετέθη κατά των Ιταλικών Δυνάμεων την 28η Οκτωβρίου και κατέλαβε τα πρώτα υψώματα εντός του Αλβανικού εδάφους . Κατά την διάρκεια της Γερμανικής κατοχής διέφυγε στην Μέση Ανατολή όπου συνέβαλε στην οργάνωση των μονάδων του Ελληνικού Στρατού . Το 1944 τον βρίσκει Συνταγματάρχη Υποδιοικητή της 3ης Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας διακριθέντα στους αγώνες της Ταξιαρχίας στην Ιταλία ( μάχες Ριτσιόνε- Ρίμινι – Ρουβίκον) . Δια την όλην δράση του του απενεμήθη δις το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας και επροτάθη δια προαγωγήν επανδραγαθία ( διότι , ως ανέφερε η Ημερήσια Διαταγή , καθ’ όλην την διάρκειαν του αγώνος και πέραν του καλώς εννοούμενου καθήκοντος εκινείτο μετά των προκεχωρημένων Τμημάτων εμψυχώνει τους άνδρες και οδηγώντας αυτούς προς την επιτυχίαν). Κατά την περίοδο 1945-1950 διετέλεσε :
α ) Διοικητής της ΙΙΙ Ε.Ο.Τ. ( Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας ) στην οποίαν τιμητικώς είχε απονεμηθεί ο τίτλος Ταξιαρχία «Ρίμινι». β ) Διοικητής της 84ης Στρατιωτικής Περιοχής γ ) Διοικητής της Δευτέρας Μεραρχίας και το όνομα του συνεδέθη με τη διάσωση της Φλώρινας, στην κεντρική πλατεία της οποίας υπάρχει η προτομή του . δ ) Διευθυντής Πεζικού Γ.Ε.Σ. και ε ) Διευθυντής του Κλάδου Επιχειρήσεων Γ.Ε.Σ. . Δια την όλη δράση του στην περίοδο αυτή του απενεμήθη δις το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας. Το έτος 1950 απεστρατεύθη και δια πρώτη φορά εις την ιστορία του Ελληνικού Στρατού , ο Αρχιστράτηγος , με Ημερήσια Διαταγή του , παρουσίασε ως « παράδειγμα προς μίμηση» τον Στρατηγό Νικ. Παπαδόπουλο , για την όλη πολεμική του δράση και τις υπηρεσίες που προσέφερε στο Στράτευμα και στην Πατρίδα. Το έτος 1946 , το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας , με την υπ’ αριθ. 32 απόφαση του της 13ης Φεβρουαρίου 1946 ( Συνεδρίαση 5η) απένειμε εις τον τότε Συνταγματάρχη Νικ. Παπαδόπουλο τον τίτλο του Επίτιμου Δημότη για την λαμπρή και ένδοξη πατριωτική του δράση και ειδικότερα διότι : «τοποθετηθείς ως στρατιωτικός Διοικητής Μεσσηνίας και Λακωνίας προς διασφάλισιν της τάξεως, εξεδήλωσε παντοιοτρόπως την υπέρ της πόλεως των Καλαμών στοργήν αυτού καταστάς κήρυξ της συμφιλιώσεως του λαού μας , κατά τας κρίσιμας στιγμάς που διήλθεν η Πατρίς μας , χάριν του Ελληνικού Μεγαλείου». Αυτός υπήρξε ο Στρατηγός Νικ. Παπαδόπουλος – ο Παππούς που χαρακτηριστικά του γνωρίσματα ήταν το λεβέντικο παράστημα του , η πολεμική του στολή εκστρατείας που είχε κυριολεκτικά κολήσει επάνω του αφού πέρασε ολόκληρη τη στρατιωτική ζωή του στα πεδία των μαχών, το μακρύ μουστάκι του που του χάρισε την προσωνυμία «Παππούς», η απαράμιλλη ανδρεία του και προ παντός η χωρίς όρια , απέραντη αγάπη του προς τον Έλληνα φαντάρο που αμέτρητες ώρες , αμέτρητες φορές , στάθηκε κοντά του στην πρώτη γραμμή , δίπλα του στο χαράκωμα , γι’ αυτό και είχε πολλές φορές τραυματισθεί . Την 1η Δεκ. 1961 ο «θρυλικός Παππούς » πέρασε στην αιωνιότητα. Πέθανε σε ηλικία 71 ετών και αναπαύεται στο Πρώτο Νεκροταφείο της Αθήνας . Οι συμπατριώτες του Ακοβίτες της Καλαμάτας , τιμώντας τη μνήμη του , έστησαν την προτομή του στο συνοικισμό «Ακοβίτικα » στο χώρο του Ναού της Αγίας Κυριακής .
περιοδική έκδοση : Ακοβίτικα Νέα ,Τεύχος 10 – Ιούλιος 1992, σελίδες 26-27
ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ.κ. Χρυσόστομος αποκαλύπτει την προτομή
Η προτομή του στρατηγού ΝΙΚ. Δ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ( ΠΑΠΠΟΥ) στα Ακοβίτικα Καλαμάτας
O στρατηγός Ν. Παπαδόπουλος με στολή εκστρατείας