Citymag #060/Φεβρουάριος 2023

Μόλις ένα κατάστημα παραμένει αυτήν τη στιγμή σε λειτουργία στην εικονιζόμενη Αγορά Κολόμβου, ένα από τα δυνητικά «next big things» στην αγορά τής Θεσσαλονίκης.

ΕΝΑ ΝΕΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΙΚΟ, ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΕΓΑΣΤΕΙ ΣΕ ΚΤΙΡΙΟ ΣΤΑ ΠΑΛΑΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΦΑΓΕΙΑ. THE CITYMAG FOODIES: ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ

The Talks

People are talking about...

Citymag No 060 Φεβρουάριος 2023

«Πράγα» από το ΚΘΒΕ, ώς τις 19.02 στο φουαγιέ τής ΕΜΣ Αντιμετωπίζοντας

Ο Μπένι και ο Χάρης, ένα ζευγάρι που διανύει ήδη τα δεκαπέντε χρόνια σχέσης, ετοιμάζουν ένα δείπνο για

να υποδεχτούν τη Σουζάνα, την αγαπημένη τους φίλη

από το παρελθόν, που επέστρεψε στη Μαδρίτη μετά

από καιρό. Στη διάρκεια της

επίσκεψής της ξετυλίγονται

μνήμες, εκφράζονται επι-

θυμίες, αποκαλύπτονται

αλήθειες και μυστικά που

κλονίζουν τις σχέσεις των

τριών φίλων. Με αφορμή τη

διαφωνία των δύο αντρών

γύρω από το ζήτημα της

υιοθεσίας ενός παιδιού (μια

απόφαση που τους φέρνει

αντιμέτωπους με την υπαρ-

ξιακή ανάγκη για συνέχεια,

την ανάληψη ευθυνών, τον

φόβο τής μετάβασης σε

μια διαφορετική καθημε-

ρινότητα, το πέρασμα στη

συνθήκη τής γονεϊκότητας),

ο συγγραφέας αναδεικνύει

σύγχρονα κοινωνικά

ζητήματα, όπως φωτίζονται

μέσα από τις διαπροσωπι-

κές σχέσεις και τα σημερινά

αδιέξοδα.

Το γέλιο, η συγκίνηση και

οι μεγαλύτερες αλήθειες

που κρύβουν οι ανθρώ-

πινες σχέσεις πρωταγω-

νιστούν στην παραγωγή

τού Κρατικού Θεάτρου

Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ)

«Πράγα» (του Χαβιέρ δε

Διός), που θα ανεβαίνει ώς

τις 19 Φεβρουαρίου στο φουαγιέ τής Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, σε μετάφραση Μαρίας Χατζηεμμανουήλ και σκηνοθεσία-δραματουργική

επεξεργασία Θέμη Θεοχάρογλου. Αξίζει να σημειωθεί ότι, στη συγκεκριμένη

παραγωγή τού ΚΘΒΕ, τα

καθίσματα των θεατών

έχουν αντικατασταθεί από

μιαν εικαστική εγκατάσταση αποτελούμενη από

καρέκλες διαφορετικών

ειδών και δεκαετιών. Σύμφωνα με την καλλιτέχνιδα

Νεφέλη Μυρτίδη, η οποία επιμελήθηκε το συνολικό

εγχείρημα της αναδιαμόρφωσης του χώρου τού φουαγιέ, κάθε καρέκλα έχει επιλεγεί (και ζωγραφιστεί)

με πρόθεση τον διάλογο

για τη διαφορετικότητα και τη μοναδικότητα κάθε ατόμου. Με αυτόν τον τρόπο ενισχύεται η βιωματική σύνδεση μεταξύ των ατόμων που θα παραβρεθούν στον χώρο και δίνεται η αίσθηση του προσωπικού στοιχείου, του ταξιδιού, της εξερεύνησης και της φιλοξενίας. B

Info: «Πράγα» από το ΚΘΒΕ στο φουαγιέ τής ΕΜΣ (Εθνικής Αμύνης 2). Παραστάσεις: ΤΕ & ΚΥ στις

19:00, ΠΕ & ΠΑ στις 21:00, ΣΑ στις

18:00 & στις 21:00 (ώς τις 19.02).

Εισιτήρια: από €8.

τον

φόβο τής αλλαγής

Με δεδομένα τα ισχύοντα μέτρα

έναντι του νέου κορωνοϊού,

σας προτρέπουμε να επικοινωνείτε

με τον χώρο όπου φιλοξενείται

μία εκδήλωση, για να επιβεβαιώσετε

τους όρους πρόσβασης.

Aτζέντα

Ο Γιάννης Χαρού-

λης στο Block 33

(26ης Οκτωβρίου 33)

την ΠΑ 27 & το ΣΑ

28.01, αλλά και την

ΠΑ 03 & το ΣΑ 04.02,

στις 21:30. Εισιτήρια:

από €15. B

Με μουσική που

χαρακτηρίζεται ως

«πανηγυρτζίδικη

Balkan», oι Polkar δη-

μιουργήθηκαν πριν

από 9 χρόνια στη

Θεσσαλονίκη (ως το

μουσικό συγκρότημα

του ηθοποιού Γιώργου Παπαγεωργίου),

χρησιμοποιώντας

ως πρώτη ύλη τον

βαρύ βαλκανικό

αέρα και τα ένδοξα

χρόνια των ‘90s που

μεγάλωσαν στα

μουσικά προβάδικα

στα Άνω Λαδάδικα.

Θα εμφανιστούν το

ΣΑ 28.01, στο WE

(3ης Σεπτεμβρίου). Οι

πόρτες ανοίγουν στις 21:00, η συναυλία

ξεκινά στις 22:00.

Εισιτήρια: €10 (προπώληση), €12 (στο ταμείο). B

Ο Μικρός Κλέφτης

επιστρέφει με μία με-

γάλη συναυλία στο WE την ΠΑ 10.02,

στις 21:00. Επίκαιρος

και αληθινός όσο

ποτέ, ένας από τους

πιο αγαπημένους

ράπερ μπαίνει και

πάλι πίσω από το

μικρόφωνο. B

Δεν βλέπετε την εκδήλωσή σας στην ύλη του τεύχους μας; Επικοινωνήστε τώρα μαζί μας στην ηλεκτρονική διεύθυνση contact@citymagthess.gr

Τα γλυπτικά και ζωγραφικά

έργα τού Γιώργου Ζογγολό-

πουλου δεν θα μπορούσαν

να εκτεθούν σε πιο ταιριαστό

χώρο από αυτόν του Μεγάρου

Μουσικής. Η έκθεση, την οποία

επιμελείται η δρ. Ιστορίας

τής Τέχνης και μουσειολόγος

Κατερίνα Κοσκινά, αποτέλεσε

Ο Χαβιέρ δε Διός θέτει ερωτήματα

γύρω από τους αναγκαίους

συμβιβασμούς μέσα στις σχέσεις

που διαρκούν, αλλά και γύρω

από τις δυνατότητες κατανόησης

του εαυτού και του άλλου

μέσα από τα μεταβατικά στάδια

ενηλικίωσης, στο πέρασμα προς

την ωριμότητα. Οι τρεις φίλοι

αναμετρώνται με τον εαυτό τους, με τον χρόνο, με τις σταθερές τής

ζωής τους, δοκιμάζουν τα όρια της

σχέσης τους και της αγάπης τους, προσπαθούν να κατανοήσουν τους άλλους, να ρίξουν τις άμυνές τους και να υπερασπιστούν τις επιλογές που θα διαμορφώσουν το μέλλον τους. Η γλώσσα τους κουβαλάει αλήθειες, πληγώνει, τραυματίζει.

Πώς αντιδρούν οι χαρακτήρες

στις αλήθειες αυτές; Αμύνονται, δραπετεύουν ή επιμένουν

και επαναδιαπραγματεύονται

τη ζωή και τα όριά τους;

Οι απαντήσεις, επί σκηνής...

Ο Γιάννης Πάριος

με την παράσταση

«Αχ, αγάπη!» το

ΣΑ 11 & την ΚΥ

12.02, στις 21:00, στο

Μέγαρο Μουσικής

Θεσσαλονίκης.

Εισιτήρια: €70 (για

τη VIP ζώνη), €60 (διακεκριμένη ζώνη),

€50 (Α’ ζώνη), €45 (Β’

ζώνη), €40 (Γ’ ζώνη), €35 (Δ’ ζώνη). B

Info: Η έκθεση θα φιλοξενείται ώς τις

31.03 στο φουαγιέ τού 3ου ορόφου

τού κτιρίου Μ1 τού Μέγαρο Μουσικής

Θεσσαλονίκης (25ης Μαρτίου με Νέα

Παραλία).

την αφιερωματική εκδήλωση

της Art Thessaloniki 2022

και περιλαμβάνει 18 γλυπτά

και 13 ζωγραφικά έργα τού

σπουδαίου καλλιτέχνη. B

Stand-up comedy

«Παρενέργειες» με πολύ γέλιο

Μετά τη sold-out ευρωπαϊκή περιοδεία του, ο Αλέξανδρος Τσουβέλας φέρνει τις κωμικές παρενέργειες στη σκηνή

τού Vergina Theatro. Ο αγαπημένος stand-up comedian απογειώνει και απογειώνεται

σε ένα one-man show, με σχολιασμό τής επικαιρότητας, με χαρακτήρες διάσημους, αλλά και της διπλανής πόρτας, υποσχόμενος απίστευτο γέλιο και όλες τις... παρενέργειες του γέλιου. Πρόζα, αυτοσχεδιασμός και διαδραστικότητα στον (κωμικό) υπερθετικό βαθμό είναι οι μόνες θεμιτές παρενέργειες μετά από δύο ώρες (παρά κάτι) με τον Αλέξανδρο Τσουβέλα επί σκηνής. B

Θέατρο Ο Καπουτζίδης στο Βασιλικό

Ένας ανομολόγητος έρωτας

20 χρόνων. Ένας γάμος που

διαλύεται από μιαν απιστία. Κι

ένας άλλος, που αναβάλλεται

επ’ αόριστον, αλλά ουδείς τολ-

μά να το πει στον γαμπρό. Ένας

πρώην, ένας νυν, αναρίθμητα

ραντεβού μέσω ίντερνετ και

ένα σπίτι που, όσο περνά η ώρα, πλημμυρίζει. Κυριολεκτικά.

Πριν βουλιάξουν οριστικά, θα

πρέπει να πουν την αλήθεια...

Το πρώτο θεατρικό τού Γιώργου Καπουτζίδη συνεχίζει το

διθυραμβικό ανέβασμά του. Η

παράσταση είναι κατάλληλη

για θεατές άνω των 12 ετών. B

Info: «Όποιος θέλει να χωρίσει να

σηκώσει το χέρι του» στο Βασιλικό

Θέατρο. Παραστάσεις ώς τις 05.03

κάθε ΤΕ στις 18:00 & στις 21:00, κάθε

ΠΕ & ΠΑ στις 21:00, κάθε ΣΑ στις 18:00

& στις 21:00 και κάθε ΚΥ στις 19:00.

2310-491.291.

Εισιτήρια: από €7.

Ένα χορευτικό σύμπαν εμπνευσμένο από το ομώνυμο, ρομαντικό, σαιξπηρικό δράμα. Ερωτικά τρίγωνα, αντιμαχόμενα βασίλεια, μαγικές παρεμβάσεις, πάθη, ξόρκια, ξωτικά και ανεκπλήρωτοι πόθοι συνθέτουν μιαν ονειρική νύχτα μαγείας. Οι «Χορευτές τού Βορρά» (σε καλλιτεχνική διεύθυνση, χορογραφία και σκηνοθεσία Τατιάνας Παπαδοπούλου) χορογραφούν για δεύτερη φορά κλασικό σαιξπηρικό έργο, με δεδομένο ότι έχει προηγηθεί ο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» το 2019. Η τωρινή επιλογή τού «Ονείρου Καλοκαιρινής Νύχτας» έχει συμβολική συνδεσιμότητα. B

Info: «Οι Χορευτές τού Βορρά» το ΣΑ 11 & την ΚΥ 12.02, στις 20:30, στην αίθουσα «Αιμίλιος Ριάδης» τού Μεγάρου (25ης Μαρτίου με Νέα Παραλία). Εισιτήρια: από €10.

Οι «Χορευτές» στο Μέγαρο

Εικαστικά

Ζογγολόπουλος στο Μέγαρο Μουσικής

The Talks __ Sex & The City

Citymag No 060 Φεβρουάριος 2023

Gossip

Σύζυγοι last, but not least

Γράφει η Cathy

Με τους ποδοσφαιριστές

είχα πάντοτε ένα «θεματάκι», λατρεμένη αναγνώστρια –

λατρεμένε αναγνώστη μου.

Όλος αυτός ο όγκος μυών και

σώματος, όλη αυτή η δύναμη

και η επιβλητικότητα κάτι

μου προκαλούσαν. Όλη αυτή

η αίσθηση ότι απέναντί σου

έχεις έναν γυμνασμένο άντρα

με εξίταρε απίστευτα (εντάξει,

όχι μόνον εμένα, υποθέτω… Θα

στοιχημάτιζα τη Birkin μου ότι

και πολλές ακόμη γυναίκες νιώ-

θουν το ίδιο). Πρώτο μπόι δεν

είμαι, είμαι όμως μια χαρά από

άποψη ύψους για γυναίκα τής

Μεσογείου (αυτό το «γυναίκα

τής Μεσογείου» το λέει η φίλη

μου η Λίλα. Χωρίς να προσδιο-

ρίζει πόσο ύψος έχει, τελικώς, αυτό το περίφημο, ενδημικό

είδος, δίνει κάλυψη σε όλες μας, ώστε να νιώθουμε άνετα με το

ύψος μας, είτε είμαστε 1,50 μ.

είτε φτάνουμε στο δυσθεώρητο

1,80 μ. – εγώ είμαι κάπου στη

μέση, με τάση προς το δεύτερο

μισό). Πρώτο μπόι, λοιπόν, δεν είμαι, μου αρέσει όμως να συνυπάρχω με έναν άντρα

σημαντικά ψηλότερό μου να με

συνοδεύει. Και έτσι ακριβώς είναι και ο σέξι ποδοσφαιριστής, που αποτελεί τις τελευταίες εβδομάδες το talk-of-the-town, φανατικό μου κοινό.

Ψηλός (προφανώς, λόγω επαγγέλματος), αθλητικός (επίσης προφανώς, λόγω

επαγγέλματος), μελαχρινός

και απίστευτα σέξι, αποτέλε-

σε το focal point των θηλέων

τής νέας γειτονιάς του από

την πρώτη στιγμή που

εγκαταστάθηκε στο κομψό, παρά θιν’ αλός διαμέρισμα

που ενοικίασε άμα τη αφίξει

του στη Θεσσαλονίκη. Και

μπορεί να φημολογείται ότι

υπάρχει μια σύντροφος στη

ζωή του, εκείνος ωστόσο κα-

τορθώνει να βρει την ελευθε-

ρία που χρειάζεται, ώστε να

εκμεταλλευτεί το νεαρόν τής

ηλικίας του και τα αδιαμ-

φισβήτητα σωματικά του

προσόντα, για να περάσει

καλά και με άλλες γυναίκες.

Εκεί ακριβώς έγκειται, ωστό-

σο, όλο το θέμα, λατρεμένη

αναγνώστρια – λατρεμένε

αναγνώστη μου.

Ο σέξι νεαρός ποδοσφαιριστής

(ο οποίος διαμένει μόνος) είναι

αρκετά άτακτος ερωτικά. Αυτό, μεθερμηνευόμενον, σημαίνει

ότι τα βράδια τον βρίσκουν να

φιλοξενεί κάθε φορά και άλλη

νεαρά στο très chic παραθα-

λάσσιο διαμέρισμά του. Άκουσα, μάλιστα, ότι πρόκειται περί

πραγματικού gentleman, αφού

φροντίζει να ξυπνά πάντοτε

πρώτος το πρωί, για να φέρει

πρωινό στο κρεβάτι στην ερωτική του σύντροφο (άσχετο: ας

ήταν μία φορά ο τέως άντρας

μου να μου είχε φέρει πρωινό

στο κρεβάτι και θα του συγχω-

ρούσα όλες του τις απιστίες.

Τέλος πάντων...). «Νέος είναι, ωραίος είναι, αναγνωρισιμότη-

τα έχει, χρήματα διαθέτει, πού

είναι, τέλος πάντων, το κακό,

βρε Κάθι μου; Γιατί δεν αφήνεις

τον άνθρωπο να χαρεί τη ζωή

του;» θα με ρωτήσεις, φανατικό

μου κοινό. Τω όντι. Όλα αυτά

που λες ισχύουν, λατρεμένη

αναγνώστρια – λατρεμένε

αναγνώστη μου. Εκτός από ένα

«αλλά». Ένα μεγάλο «αλλά».

Το πρόβλημα, λοιπόν,

ξεκινά από το ότι ο εν λόγω γόης έχει αρχίσει να μην εξαιρεί από το «μενού» και τις γυναίκες τής γειτονιάς του, μηδέ των κυριών τής πολυκατοικίας στην οποία διαμένει εξαιρουμένων. Και επειδή πολυκατοικία που να την έχουν επιλέξει ως χώρο διαμονής τους αποκλειστικώς ελεύθερες γυναίκες δεν υπάρχει (εξ όσων γνωρίζω...), αντιλαμβάνεσαι, φανατικό μου κοινό, ότι το εν λόγω «μενού» περιλαμβάνει ακόμη και συζύγους και θυγατέρες οικογενειών -συγκατοίκων τού νέου.

Σκάνδαλο προς το παρόν δεν ξέσπασε, επειδή ο νεαρός gentleman είναι εξαιρετικά προσεκτικός, όταν κάνει τις «ατασθαλίες» του – έτσι, δεν δίνει δικαιώματα. Το ερώτημα είναι

γνωστή πλατεία τής Θεσσαλονίκης, το καθ’ ημάς «σημείο μηδέν»). Αυτό είναι γνωστό. Πρόκειται για έναν από τους κεντρικότερους δρόμους τής Θεσσαλονίκης. Και αυτό είναι γνωστό. Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι ότι τον συγκεκριμένο δρόμο τον έχει επιλέξει εσχάτως μια ομάδα θεσσαλονικέων επιχειρηματιών, φιλοδοξώντας να έχει την επιθυμητή κάλυψη στις ερωτοδουλειές της. Εξηγούμαι.

για πόσο ακόμη… Προσοχή

πάντως, νεαρέ: έχεις αρχίσει

ήδη να συζητιέσαι (και, όταν

συμβεί αυτό, δεν θα αργήσει να

τα μάθει και ο απατημένος, που

εν προκειμένω φοβούμαι ότι

δεν είναι ένας, αλλά περισσό-

τεροι. Είπαμε ότι τα μαθαίνουν

τελευταίοι, όχι ότι δεν τα μαθαίνουν ποτέ).

Μένουμε στον ίδιο καμβά, αλλάζουμε όμως περιοχή... Η οδός Διοικητηρίου

(«Καραολή και Δημητρίου»

ονομάζεται επισήμως, όλοι οι μπαγιάτηδες Θεσσαλονικείς

και Θεσσαλονικιές, ωστόσο, τη γνωρίζουμε με το παλαιότερο όνομά της) αρχίζει από το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης και καταλήγει

στο Βαρδάρι (παρεμπίπτον μάθημα: «Βαρδάρης» είναι ο άνεμος. «Βαρδάρι» είναι η

Όλοι οι κύριοι που εμπλέκονται στη «συνομωσία» κατά των ετέρων ημίσεών τους είναι περί τα πενήντα. Καταστηματάρχες τού ιστορικού κέντρου τής Θεσσαλονίκης οι περισσότεροι, είναι μεταξύ εκείνων των τυχερών (και ικανών, θα προσθέσω εγώ), τους οποίους προς το παρόν δεν άγγιξε η οικονομική κρίση. Και επειδή καλοπέραση θέλει όχι μόνον η φτώχεια, αλλά και η ευμάρεια, οι εν λόγω κύριοι (που αποτελούν εδώ και αρκετές δεκαετίες, μαθαίνω, μία παρέα) αρέσκονται στα «ξινά», ιδιαίτερα με ξανθές, καλλίπυγες νεαρές εκ του πάλαι ποτέ ανατολικού μπλοκ.

Όλη η «δουλειά» μαθαίνω ότι γίνεται σε μια προσφάτως ανακαινισμένη γκαρσονιέρα επί της Διοικητηρίου, την οποία οι εν λόγω κύριοι χρησιμοποιούν εκ περιτροπής. Δεν γνωρίζω αν έχει βγει και πρόγραμμα... κυκλοφορίας, το σίγουρο είναι πάντως ότι το διαμέρισμα χρησιμοποιείται τακτικώς και αδιαλείπτως (και όχι απλώς κάθε Κυριακή, γιορτή και σχόλη). Και εδώ, όμως, ισχύει αυτό που σου έλεγα στην περίπτωση του ποδοσφαιριστή, φανατικό μου κοινό: είπαμε ότι ο/η απατημένος/απατημένη σύζυγος τα μαθαίνει τελευταίος/τελευταία. Όχι ότι δεν τα μαθαίνει ποτέ... B

Το μεγαλύτερο σφάλμα

που διαπράττουν

The Talks __ Talk of the Town

Citymag No 060 Φεβρουάριος 2023

Άκουσες

ό,τι άκουσα;

«Όχι άλλο φαγητό, θα πεθάνω!». B

(Νεαρός αρνείται, με την

απόγνωση ζωγραφισμένη

στο πρόσωπό του, την

πρόταση φιλικού ζευγαριού

να βγουν για φαγητό. Μια

καλή εναλλακτική θα ήταν

να φορέσουν τα αθλητικά

τους και να κάνουν μερικά

χιλιόμετρα τζόκινγκ στη Νέα Παραλία).

«Άντε, να μάθουμε πότε

θα γίνουν οι εκλογές, για να πάω επιτέλους

στο χωριό. Με έχουν

πρήξει οι δικοί μου». B

(Νεαρός που, προφανώς,

έχει ρίξει μαύρη πέτρα στην

ιδιαίτερη πατρίδα του σχεδιά-

ζει να πιάσει μ’ έναν σμπάρο δύο τρυγόνια. Του αξίζει το Νομπέλ Logistics).

«Πώς θα γίνει να φτιάξω

μια τεράστια δεξαμενή, για να αποθηκεύσω βενζίνη; Τέτοια τιμή δεν θα ξαναδούμε». B

(Ο ορισμός τής καφενειακής

κουβέντας μεταξύ συνταξιού-

χων σε κατάστημα μπου-

γάτσας στον Άγιο Παύλο.

Περιττό να πούμε ότι αυτές

οι κουβέντες δεν καταλήγουν πουθενά…).

«Νίκο, πάχυνα;». B

(Ευτραφής κυρία κάνει την

ερώτηση-παγίδα στον σύζυ-

γό της, σε δοκιμαστήριο γνω-

στής αλυσίδας ενδυμάτων, στην Τσιμισκή. Ευτυχώς,

ο κ. Νίκος παρακολούθησε

αρκετά παιχνίδια τού μουντιάλ – η απάντηση-ντρίπλα θα έκανε ακόμη και τον Μέσι να του βγάλει το καπέλο).

Μπείτε στο Instagram account citymagthess, περιηγηθείτε

στις δικές μας φωτογραφίες

ή μοιραστείτε τις δικές σας εικόνες

με το hashtag #citymag

Αρ γιου φόλοουινγκ μι;

Ο τοίχος είχε

τη δική του υστερία (FB/oToixosEixeThDikhTouYsteria)

«Έτρεχα να προλάβω το

λεωφορείο και ο οδηγός με

περίμενε στη στάση. Τελικά

ήταν το λάθος λεωφορείο, αλλά ντράπηκα να μη μπω

και τώρα πάω αλλού». B

Θόδωρος Λέλεκας (FB/TedLelekas)

«Μαζεύω υπογραφές, για να καθιερωθεί το ξεστόλισμα

του δέντρου λίγο αργότερα

μέσα στη χρονιά – ας πούμε, ενώ κοχλάζει η μαγειρίτσα

στο τσουκάλι. Ποιος είναι μαζί

μου;». B

The big numbers

Στο 83,9%

για τη Θεσσαλονίκη και

στο 85,7% για την Αθήνα

ανέρχεται, σύμφωνα με

τα πιο πρόσφατα στοιχεία

τού Ινστιτούτου τού

Συνδέσμου Ελληνικών

Τουριστικών Επιχειρή-

σεων, ο γενικός δείκτης

ικανοποίησης των δύο

ελληνικών πόλεων έναντι

ανταγωνιστικών τους στο

εξωτερικό, φέρνοντάς τες

στην πρώτη θέση. Όπως

αποκάλυψε ο πρόεδρος

της Πανελλήνιας Ομο-

σπονδίας Ξενοδόχων

(ΠΟΞ) και της Ένωσης

Ξενοδοχείων Χαλκιδι-

κής, Γρηγόρης Τάσιος,

οι αντίστοιχοι δείκτες

βρίσκονται στο 83,2% για

τη Βαρκελώνη, στο 81,1%

για τη Μπολόνια και στο

81,0% για τη Ρώμη, ενώ

τις τελευταίες θέσεις

καταλαμβάνουν η Κων-

σταντινούπολη (80,5%),

η Μασσαλία (78,4%) και η

Σμύρνη (76,7%). B

10 φορές πάνω

κινήθηκε η κρουαζιέρα

στο λιμάνι τής Θεσσα-

λονίκης το 2022 σε σύ-

γκριση με το 2019, όπως

επισήμανε ο υπουργός

Τουρισμού, Βασίλης Κι-

κίλιας, μιλώντας από το

βήμα τού 6ου Αναπτυξι-

ακού Συνεδρίου Θεσσα-

λονίκης. Όπως εκτίμησε, το 2023 οι επιδόσεις

αναμένεται να είναι

ακόμη υψηλότερες, ενώ

η προβολή τής πόλης ως

ιδανικού προορισμού

για city break θα συνεχι-

στεί, για την περαιτέρω

προώθηση του αστικού

τουρισμού. B

Με είδες

που σε είδα;

ΣΕ ΠΕΤΥΧΑΙΝΩ σχεδόν καθημερινά στην Αγορά Μοδιάνο. Εγώ περνάω για να πάρω κάποιο σνακ, εσύ είσαι εκεί, για να εξυπηρετήσεις τους πελάτες σου. Το χαμόγελό σου με κάνει και λιώνω. Τις προάλλες έκανες το πρώτο βήμα – με ρώτησες αν υπάρχουν και άλλα μέρη, εκτός Μοδιάνο, όπου συχνάζω στην πόλη. Ξαφνιάστηκα και σου απάντησα κάτι χαζό, ότι η δουλειά δεν μου αφήνει ελεύθερο χρόνο... Ήθελα να σου πω πού συχνάζω, ελπίζοντας να με ρωτήσεις αν την επόμενη φορά θα ήθελα να πάμε μαζί. Θα με ξαναρωτήσεις την επόμενη φορά που θα με δεις; B Love on a daily basis

ΗΣΟΥΝ πριν από μερικές ημέρες σε ένα από τα γκισέ τής «Εθνικής» στην οδό Μητροπόλεως, όπου είχα πάει για να αλλάξω μερικά ευρώ σε λίρες. Παρότι ήταν πρωί, δεν είχε κόσμο. Κάπως έτσι, πιάσαμε τη συζήτηση. Ήσουν τόσο ευχάριστος συνομιλητής, που ξέχασα την ώρα – τη θυμήθηκα μόνον όταν μια κυρία μού έκανε παρατήρηση να τελειώνω, για να εξυπηρετηθεί κι εκείνη. Μου χαμογέλασες καθώς έφευγα, σου χαμογέλασα κι εγώ. Στα μέσα Φεβρουαρίου επιστρέφω από Λονδίνο. Κατά τις 20 του μήνα θα περάσω ξανά για συνάλλαγμα. Ελπίζω να σε πετύχω... B Κάτια Π.

Μήπως

έχεις επιχείρηση

εστίασης ή λιανεμπορίου;

Ήρθε η ώρα να γνωρίσεις το Citymag 360o.

Σου προσφέρουμε:

1 __ Oλοσέλιδη καταχώρηση.

Τη βλέπουν χιλιάδες μάτια στο χαρτί , online (ως e-book), σε έντυπη μορφή στο lounge της Aegean Airlines στο αεροδρόμιο «Μακεδονία»

της Θεσσαλονίκης, αλλά και ψηφιακά, σε όλες τις πτήσεις

τής Aegean Airlines όπου προσφέρεται η υπηρεσία Aegean Stream.

2 __ Προβολή σε Facebook & Instagram.

Σε στοχευμένο κοινό 20.000+ ακολούθων, κυρίως από Θεσσαλονίκη.

3 __ Δημιουργία επαγγελματικού promo video σε κορυφαία ποιότητα.

Ολοκληρωμένη προβολή, σε stress-free

τιμή!

Μάθε περισσότερα τώρα, στέλνοντας email στο adv@citymagthess.gr ή καλώντας στο Τ. 2310-431.669

The Talks __ Ιδέες & Απόψεις

Citymag No 060 Φεβρουάριος 2023

πότε θα ήμασταν θλιμμένοι. Δεν

γνωρίζω καν αν πρόκειται για

μια σταθερή ή κινητή θλίψη. Αν

είναι βέβαιο ότι η μελαγχολία

θα έρθει να σε βρει εκείνη την

ημέρα ή αν μετακινείται μέσα

στον χρόνο, διότι η εμφάνισή

της ενδεχομένως να εξαρτάται

από διάφορους παράγοντες.

Ούτε γνωρίζω πώς ξεκίνησε

όλο αυτό. Να ορίζουμε, τέλος

πάντων, μια Δευτέρα ως «θλιμ-

μένη». Το κάνει άραγε κάποιος

αλγόριθμος; Είναι μήπως μια

έρευνα κάποιων που ασχο-

κάτι ελαφρύ τα πρωινά προγράμματα στο ραδιόφωνο, κανέναν δεν χαλάει να βλέπει ένα μονόστηλο στον Τύπο, ίσα για να φεύγει το μάτι από τον ζόφο, την ανασφάλεια και την περιπλοκότητα του κόσμου μας. Ακόμη κι αν και πάλι η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τη θλίψη.

Γράφει η

Εύη Καρκίτη

Διάβαζα πριν από μερικές

ημέρες ότι η Δευτέρα 16

Ιανουαρίου είναι η περίφημη

«Blue Monday». Πάνε μερικά

χρόνια που ακούμε γι’ αυτές

τις διαβόητες Δευτέρες – δεν

θυμάμαι στο παρελθόν να προσ-

διορίζαμε με τόση σαφήνεια

λούνται με τη συμπεριφορά;

Μήπως από πίσω κρύβεται η

γλώσσα τής διαφήμισης; Ίσως

κάποιοι να ξέρουν.

Έχει πάντως ένα ενδιαφέρον

πώς οι αιώνες τής μελαγχολίας

μοιάζουν να εκβάλλουν σε μια

Δευτέρα τού Γενάρη, ακόμη

κι αν κατά βάθος ουδείς την

παίρνει στα σοβαρά. Καλή εί-

ναι η Blue Monday για να λένε

Στην πραγματικότητα, είναι πολύ δύσκολο να πει κάποιος πότε γεννήθηκε η μελαγχολία. Είναι όμως συναρπαστικό να ξετυλίγει το κουβάρι τής ιστορίας της μέσα στους αιώνες. Να αναζητά τον τρόπο με τον οποίο διασταύρωσε τα βήματά της με τη μεταφυσική αγωνία, την ενοχή, τη μοναξιά. Τη διέξοδο που βρήκε στην ποίηση, την τέχνη, τη σκέψη. Είναι συναρπαστικό να ξετυλίγει την ιστορία των μεγάλων μελαγχολικών ηρώων. Εκείνων που έκαναν μεγάλη φασαρία μέσα στη θλίψη τους, αλλά και

των άλλων, των οποίων η βουβή

θλίψη δημιούργησε το δικό της

επιδραστικό χρονικό.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο αν-

θρώπινο από τη μελαγχολία.

Καθόλου απίθανο να έρθει να

σε βρει Ιανουάριο, αμέσως

μετά το τέλος των γιορτών.

Μπορεί να σε επισκεφθεί και

νωρίτερα, όταν ακόμη είναι

ανοιχτά τα φώτα στη σάλα. Μπορεί να έρθει άνοιξη ή φθινόπωρο, ακόμη και μέσα στο καλοκαίρι. Η θλίψη δεν έχει εποχή. Σε όλες αυτές τις μελαγχολικές Δευτέρες κρύβεται μια εκδοχή τού εαυτού μας. Έχουν το νόημα, την αξία τους και, βέβαια, τις δικές τους, δημιουργικές διεξόδους. B

Γράφει ο

Τάσος Ρέτζιος

«Εδώ και δεκαετίες, οι πιο

επιδραστικοί διανοούμενοι της

Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών περιγράφουν τις δυτικές

κοινωνίες ως το άκρον άωτον

της βαρβαρότητας, εκθειάζοντας

ταυτόχρονα ξένες βαρβαρότητες

ως το απαύγασμα του πολιτισμού.

Διανοούμενοι μας καλούσαν –και

μας καλούν ακόμη, εν πολλοίς–

να καταστρέψουμε τις ‘λευκές’

δημοκρατίες μας στο όνομα

ποιος ξέρει ποιας βιολογικής

νομοτέλειας. Ο τριτοκοσμισμός

υπήρξε εν μέρει αποτυχία, είχε

όμως τουλάχιστον μια δομή, μια

ραχοκοκαλιά. Επίσης, ακολούθη-

σε χρονικά τη μακρά περιπέτεια

της αποαποικιοποίησης. Αυτήν

τη φορά, με την ιδεολογία τού

χρώματος, μπαίνουμε σε μια νύ-

χτα τού πνεύματος που πρόκειται

να διαρκέσει πολύ. Η κατάρα τού

λευκού ανθρώπου, αντιστροφή

τής κάποτε κυριαρχίας του, είναι

το τελευταίο στάδιο της αυτοκαταστροφής τής Ευρώπης».

Το καινούργιο βιβλίο τού

Πασκάλ Μπρυκνέρ «Ένας

σχεδόν τέλειος ένοχος» (σε

μετάφραση Ανδρέα Παππά,

εκδόσεις Πατάκη), με τον χαρακτηριστικό υπότιτλο «Κατασκευάζοντας τον λευκό ως αποδιοπομπαίο τράγο», αναφέρεται φυσικά στην πολιτική και κοινωνική αντιστροφή τής εποχής μας, όπου ο δυτικός, λευκός, ετεροφυλόφιλος άνδρας θα πρέπει να αυτομαστιγωθεί, μήπως και άρει τις αμαρτίες που κουβαλάει – αλλά τούτη η αντιστροφή δεν βρίσκει εφαρμογή μονάχα σ’ αυτήν την περίπτωση. Εξάλλου και ο ίδιος ο Μπρυκνέρ σε προηγούμενα βιβλία του («Η τυραννία τής μεταμέλειας» και, παλιότερα, «Η μελαγχολική δημοκρατία») διαπιστώνει πως είναι γενικευμένη αυτή η έλλειψη πίστης στις δυτικές αξίες, τον πολιτισμό, αλλά και (ας μη φοβηθούμε τη λέξη) την ανωτερότητα, που πάνω τους «χτίστηκε» μια ολόκληρη ήπειρος.

Το ενδιαφέρον βέβαια είναι, όπως εξηγεί και ο Μπρυκνέρ, ότι

όλο αυτό βασίστηκε σε θεωρίες

αποδόμησης, μετανεωτερικότη-

τας και μεταστρουκτουραλισμού

(και θα μπορούσαμε να συνε-

χίσουμε επί ώρα με ανάλογες

έννοιες), οι οποίες εξήχθησαν

από τη γαλλική διανόηση στα

αμερικανικά φιλελεύθερα πανεπιστήμια και από εκεί επιστράφηκαν αναβαπτισμένα και με

την ανάλογη υστερία ξανά στην

ευρωπαϊκή ενδοχώρα.

Έτσι φτάσαμε, για παράδειγ-

μα, σχεδόν να νομοθετούμε

κάτι τόσο αφηρημένο όσο η

ισλαμοφοβία (ό,τι κι αν μπο-

ρεί να σημαίνει κάτι τέτοιο),

να δεχόμαστε βαρβαρότητες

ως στοιχείο τού πολιτισμού

τους, να σχετικοποιούμε και

να δικαιολογούμε την τρομοκρατία ως αντίδραση στα

εγκλήματα της Δύσης! Αυτός ο δικαιωματισμός, όμως, επαναφέρει από το παράθυρο ό,τι υποτίθεται πως προσπαθεί να διώξει από την πόρτα: ένας αντίστροφος ρατσισμός, μια ανάποδη καταπίεση απλώνεται ως μία εκ γενετής ενοχή. Αλλά αυτό ίσως να είναι το λιγότερο. Ο φανατισμός των θιασωτών αυτής της ολοφάνερα παρανοϊκής αντιστροφής είναι τέτοιος, που το δηλητήριο του διχασμού μολύνει όλο και περισσότερους, καθορίζει όλο και πιο επίσημες αντιδράσεις και πολιτικές και δημιουργεί μια όχι και τόσο μακρινή δυστοπία για όλο τον πλανήτη. Ας έχουμε, όμως, στο μυαλό μας πως «καταστροφή τής Δύσης θα σήμαινε, είτε το θέλουμε είτε όχι, καταστροφή τής συνείδησης του κόσμου»... B

Ιστορίες μικρών κόσμων Για όλες τις θλιμμένες Δευτέρες

Υπάρχει λόγος

Στην εποχή της ασυναρτησίας

The Talks __ Οι Θεσσαλονικείς

Citymag No 060 Φεβρουάριος 2023

Άννα Κιφοκέρη

Κεραμίστρια. Φωτογραφήθηκε την Τρίτη 17 Ιανουαρίου, στο εργαστήριό της στο Πλαγιάρι.

«Πάντοτε υπήρχε η τάση για το χειροποίητο, το ελληνικό, το παραδοσιακό. Πριν

από δέκα χρόνια, όταν τα προϊόντα από την Κίνα άρχισαν να έρχονται και να μπαίνουν

δυναμικά στα μαγαζιά, οι τιμές τους ήταν πολύ οικονομικές. Όμως, τι συνέβη; Το ίδιο ακριβώς

αντικείμενο που έβρισκε κάποιος στην Κρήτη μπορούσε να το βρει και στη Γαλλία, με μοναδική διαφορά την αναγραφόμενη τοποθεσία. Έγινε τόσο ‘σούπα’

Συνέντευξη:

Πορτρέτο: Λεόντιος Παπαδόπουλος Σάκης Γιούμπασης

Η κεραμική δεν είναι, ίσως, το πρώτο επάγγελμα με το

οποίο θα επέλεγε κάποιος

να ασχοληθεί. Πώς πήρες

την απόφαση; Επηρεάστηκα

κυρίως από τους γονείς μου.

Η μητέρα μου, Πόπη, άνοιξε το

εργαστήριο το 1983, όταν ήταν

περίπου στη δική μου ηλικία.

Άφησε τη σχολή της, επειδή

αγάπησε την κεραμική και ήθε-

λε να ασχοληθεί μ’ αυτήν. Μαζί

της «κόλλησε» και ο πατέρας

μου, Αλέκος, που του άρεσε.

Εγώ βρέθηκα σε όλο αυτό από

πολύ μικρή ηλικία. Στο γυμνάσιο

ερχόμουν και τους βοηθούσα,

ενώ στο λύκειο και στα πρώτα

έτη τού πανεπιστημίου –είμαι

φοιτήτρια στη Σχολή Καλών

Τεχνών– δούλευα κανονικά. Στη

σχολή ξεκίνησα να δουλεύω με

ξύλο, πηλό, μέταλλο και γύψο, ενώ ασχολήθηκα και με τη χαρακτική. Επέστρεψα, ωστόσο, στον πηλό, που μου άρεσε ιδιαίτερα. Και άρχισα να φτιάχνω

γλυπτά κεραμικά. Ανέκαθεν

αγαπούσα την τέχνη.

Και γι’ αυτό προέκυψε και

η Καλών Τεχνών; Από μικρή

μού άρεσε να ζωγραφίζω, να

φτιάχνω πράγματα με τα χέρια, κοσμήματα… Παράλληλα,

έραβα. Κάπως έτσι, αποφάσισα

ότι ήθελα να κάνω μια χειρωνα-

κτική δουλειά. Όταν ήμουν στο

γυμνάσιο και σκεφτόμασταν και

συζητούσαμε για σχολές, ένας

καθηγητής που είχα στα καλ-

λιτεχνικά πρότεινε στη μητέρα μου να σκεφτούμε ως επιλογή την Καλών Τεχνών, επειδή διέκρινε ότι έπιανε το χέρι μου

στο σχέδιο. Μου το πρότεινε

η μητέρα μου. Με ρώτησε:

«Θέλεις;». Απάντησα θετικά και ξεκίνησα.

Και σε κέρδισε –σχεδόν

καρμικά– η κεραμική... Ήμουν

επηρεασμένη από την κεραμική

και είχα μια αμεσότητα με τον

πηλό, λόγω της δουλειάς στο

εργαστήριο. Όταν όμως άρχισα

να κάνω μια δουλειά η οποία

είναι δική μου και με ενδιαφέρει,

την αγάπησα ακόμη περισσό-

τερο. Όταν πήγα στην Πολωνία

με πρόγραμμα Erasmus και είδα

πόσο μεγάλη παράδοση έχουν

στα κεραμικά, όταν είδα πολλές

καινούργιες τεχνικές, μου άρεσε

όλο αυτό και αποφάσισα να το

συνεχίσω ακόμη πιο εντατικά.

Η κεραμική όμως, εκτός από

αγάπη, είναι και επάγγελμα.

Πώς μπορείτε να ανταγωνι-

στείτε, ας πούμε, τα κινεζικά

προϊόντα, που είναι αισθητά

φθηνότερα; Πάντοτε υπήρχε

η τάση για το χειροποίητο, το ελληνικό, το παραδοσιακό. Πριν

από δέκα χρόνια, όταν τα προϊόντα από την Κίνα άρχισαν να

έρχονται και να μπαίνουν δυναμικά στα μαγαζιά, οι τιμές τους

ήταν πολύ οικονομικές. Όμως,

τι συνέβη; Το ίδιο ακριβώς αντικείμενο που έβρισκε κάποιος

στην Κρήτη μπορούσε να το

βρει και στη Γαλλία, με μοναδική

διαφορά την αναγραφόμενη

τοποθεσία. Έγινε τόσο «σούπα»

όλο αυτό και διαδόθηκαν τόσο

πολύ αυτού του είδους τα

προϊόντα, που κάποια στιγμή ο

κόσμος συνειδητοποίησε ότι ναι

μεν είναι φθηνά, ότι μπορεί να πάρει πολλά και να έχει κάποιο κέρδος, αλλά ώς εκεί.

Στα τουριστικά μαγαζιά, στα εστιατόρια, ο κόσμος γύρισε στο χειροποίητο, στο μοναδικό, στο ελληνικό, παρότι έχει διαφορά στην τιμή. Είναι θέμα ποιότητας και μοναδικότητας.

Τα αντικείμενα που φτιάχνουμε εδώ φτιάχνονται μόνον εδώ. Και δεν μπορεί να τα βρει κάποιους κάπου αλλού. Εμείς, ας πούμε,

έχουμε πάνω τη δική μας σφραγίδα, «Θέρος», με ελληνικά γράμματα. Όπου και να πάει στον

κόσμο φαίνεται ότι είναι προϊόν

ελληνικό και χειροποίητο.

Τι είδους αντικείμενα κατασκευάζετε; Η βασική δουλειά

που υπήρχε επί πολλά χρόνια

ήταν τα διακοσμητικά, τουριστικά αντικείμενα, τα οποία

προμηθεύουμε σε καταστήματα λιανικής, με πελάτες

σχεδόν σε όλα τα νησιά και στο εξωτερικό. Πριν από περίπου δύο - δυόμισι χρόνια, μαζί με δύο πολύ καλούς μου φίλους, μάγειρες (τον Χάρη Αλατσίδη και τον Παναγιώτη Καλημέρη), αποφασίσαμε να βγάλουμε μια σειρά με χρηστικά αντικείμενα, τα οποία θα προμηθεύαμε κυρίως σε εστιατόρια. Είχαμε ήδη συνεργασίες με εστιατόρια, αλλά κάναμε custom made δουλειές και δεν είχαμε

βγάλει μια δική μου σειρά.

Έβαλα, λοιπόν, τις ιδέες, τα

χρώματα, την πιο καλλιτεχνική

δουλειά... Αυτοί με βοήθησαν

στα μεγέθη και σε κάποια σχή-

ματα, για να είναι πιο βολικά για

τα εστιατόρια. Βγάλαμε αυτήν

τη σειρά και πλέον στέλνουμε

σε διάφορα εστιατόρια σε όλη

την Ελλάδα, ενώ έχουμε και πελάτες στο εξωτερικό και στην Κύπρο. Δίνουμε και κάποια σε τουριστικά καταστήματα.

ή

την

παραδοσιακή κεραμική.

Γενικά στην Ευρώπη

εκτιμάται πάρα πολύ.

Τα κεραμικά θεωρούνται

περισσότερο

είδος πολυτελείας:

θα τα βρεις σε art shops

και σε γκαλερί, σε άλλες

τιμές. Όταν έρχονται

στην Ελλάδα και

βρίσκουν τα παρα-

δοσιακά εργαστήρια

–με είδη σε τιμές

πολύ καλύτερες από

αυτές στις οποίες θα τα

βρουν στο εξωτερικό–,

τους ενδιαφέρει

πάρα πολύ να φαίνεται

ότι το αντικείμενο

είναι ελληνικό».

Τι περιλαμβάνει μια πλήρης

σειρά για εστιατόριο; Ξεκινάει

από το πολύ μικρό πιατάκι τού

γλυκού ή από ένα πιάτο για

ορεκτικό. Στη συνέχεια, περνάμε

στο πιάτο σερβιρίσματος, μετά

είναι το πιάτο τού κυρίως, έχουμε σαλατιέρες, γαβάθες

μεγάλες για ριζότα, για μακαρο-

νάδες… Έχουμε πιάτο για κάθε

χρήση.

Ο κόσμος βλέπει το τελικό

προϊόν –τα πιάτα, τα διακο-

σμητικά–, αλλά δεν γνωρί-

ζει κάτι για τη διαδικασία.

Αληθεύει ότι είναι εξαιρετικά

χρονοβόρα; Γενικά, η κεραμική

έχει πάρα πολλές τεχνικές και

πάρα πολλές διαδικασίες. Εμείς

έχουμε επιλέξει έναν συγκεκρι-

μένο τρόπο δουλειάς. Ξεκινάμε

με πηλό stoneware υψηλής

θερμοκρασίας, ο οποίος έχει

πολύ μεγάλη αντοχή, τόσο στο

στάδιο της παραγωγής όσο

και μετέπειτα. Τα περισσότερα

αντικείμενα ξεκινούν από τον

τροχό. Μόλις φτιαχτούν, πρέ-

πει να στεγνώσουν, επειδή είναι

πάρα πολύ μαλακά σ’ εκείνο το

στάδιο.

Αφού στεγνώσουν, γίνεται η

διακόσμηση. Μετά γίνεται το

trimming, για να φτιαχτεί από

κάτω. Ανάλογα με το αντικείμε-

νο και τον καιρό, χρειάζονται για

να στεγνώσουν από κάποιες

ώρες μέχρι μία ή δύο ημέρες.

Ύστερα γίνεται το «μπισκότο»,

δηλαδή το πρώτο ψήσιμο επί

6-8 ώρες, στους 940 βαθμούς

Κελσίου. Στη συνέχεια απαιτεί-

ται να παραμείνουν στον σβηστό

φούρνο για μία ημέρα, ώστε

η θερμοκρασία τους να πέσει

σταδιακά και να κρυώσουν – αν

το αντικείμενο κρυώσει απότο-

μα, θα σπάσει. Στη συνέχεια τα

ζωγραφίζουμε, τα υαλώνουμε

και τα ξαναψήνουμε για άλλες

8 ώρες στους 1.230 βαθμούς.

Ακολουθείται η ίδια διαδικασία

για μιάμιση ημέρα, ώστε να

κρυώσουν. Εμείς βγάζουμε τα

αντικείμενα στους 80 βαθμούς.

Όλη η διαδικασία κρατάει από μία εβδομάδα ώς 10 ημέρες. Ένα πιάτο, από τη στιγμή που θα ξεκινήσει να φτιάχνεται, θα περάσει από τρία έως πέντε χέρια.

Ποια είναι η εικόνα που έχουν οι πελάτες σας στο εξωτερικό για τα ελληνικά κεραμικά; Οι πελάτες μας στο Λονδίνο, στη Γαλλία ή στη Γερμανία εκτιμούν πάρα πολύ την παραδοσιακή κεραμική. Γενικά στην Ευρώπη εκτιμάται πάρα πολύ. Τα κεραμικά θεωρούνται περισσότερο είδος πολυτελείας: θα τα βρεις σε art shops και σε γκαλερί, σε άλλες τιμές. Όταν έρχονται στην Ελλάδα και βρίσκουν τα παραδοσιακά εργαστήρια –με είδη σε τιμές πολύ καλύτερες από αυτές στις οποίες θα τα βρουν στο εξωτερικό–, τους ενδιαφέρει πάρα πολύ να φαίνεται ότι το αντικείμενο είναι ελληνικό.

Υπάρχουν 3-4 καταστήματα με τα οποία συνεργαζόμαστε. Πρόκειται για κόσμο που ήρθε στην Ελλάδα και την αγάπησε, γύρισε στην πατρίδα του και άνοιξε κατάστημα με ελληνικά προϊόντα – ελληνικό κεραμικό, ελληνικό γυαλί, ελληνικό ξύλο. Φέρνουν όλο τον ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική παραγωγή και τα εκθειάζουν.

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια για τη δουλειά; Αρχικά, θέλω να συνεχίσω την ανάπτυξη της εταιρείας. Όταν την ανέλαβα, εργάζονταν λιγότερα άτομα και είχαμε μικρότερη πελατεία. Όταν μεγαλώσει και αρχίσει να ακολουθεί την επιθυμητή πορεία, θα ήθελα να ασχοληθώ και με το art & design, να κάνω πιο μεγάλα αντικείμενα: κεραμικά έπιπλα, καθρέφτες, φωτιστικά, τραπεζάκια. Θα είναι κομμάτια χονδρικής, όχι όμως τόσο μεγάλης παραγωγής. Θα είναι λίγα τεμάχια, ιδιαίτερα και με άποψη. B

«Οι πελάτες μας στο Λονδίνο, στη Γαλλία

στη Γερμανία εκτιμούν πάρα πολύ

ΜΕΤΑ ΤΗ

ΤΙ;

Μια σειρά

από στοές

της Θεσσαλονίκης

αναζητούν

την επόμενη

μέρα τους,

στον απόηχο

της εντυπωσιακής

επανεκκίνησης

της Στοάς Μοδιάνο,

στη φερώνυμη

αγορά τής πόλης.

Κείμενο: Άγγελος Ν. Βάσσος

The place(s) to be.

ΟΣΟΙ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ τακτικά, σίγουρα τις έχουν πετύχει σε κάποιο από τα ταξίδια τους – τουλάχιστον

στην Ευρώπη, όπου ο συγκεκριμένος αρχιτεκτονικός

τύπος είναι αρκετά δημοφιλής εδώ και αιώνες. Περί

των εμπορικών στοών ο λόγος, οι οποίες, στις περισσότερες περιπτώσεις, αποτελούν έναν από τους πλέον σίγουρους σταθμούς στην περιήγηση ενός ταξιδιώτη, αλλά και αγαπημένο σημείο συνάντησης και shopping για τους ντόπιους.

Είναι κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι όσοι επισκέφθηκαν το Μιλάνο «προσκύνησαν» στα καταστήματα της Galleria Vittorio Emanuele II, με τις εντυπωσιακές προσόψεις, τα αριστουργηματικά μαρμαροθετήματα

και ψηφιδωτά στα δάπεδα, αλλά και τη γυάλινη οροφή

των στοών, που καταλήγει σε έναν μεγαλοπρεπή

θόλο. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει στις Galeries Royales Saint-Hubert, στις Βρυξέλλες, στο Çiçek Pasaji της Κωνσταντινούπολης, στο Burlington Arcade

τού Mayfair, στο Royal Arcade (μεταξύ Old Bond

και Regent Street), στο Piccadilly Arcade (μεταξύ Mayfair και St. James’) ή στο Quadrant Arcade (άπαντα στο Λονδίνο), στο Glavny Universalny Magazin στη Μόσχα, στο παρισινό Passage des Panoramas, ακόμη και στο Odessa Passage, στη μαρτυρική Οδησσό τής Ουκρανίας (προφανώς, πριν τα παγώσει όλα ο πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη).

Αλλά και στα καθ’ ημάς, η Στοά Σπυρομήλιου, στην Αθήνα, μεταξύ των οδών Σταδίου και Πανεπιστημίου, προσφέρει μια καλοδεχούμενη νότα ευρωπαϊκού αέρα και απέριττης πολυτέλειας στο (κατά τα λοιπά) πολύπαθο κέντρο τής ελληνικής πρωτεύουσας.

Η περίπτωση της Θεσσαλονίκης.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, η Θεσσαλονίκη δεν διαθέτει αντίστοιχες υποδομές – αντικειμενικά, λόγω μεγέθους. Ακόμη και στον τελευταίο μεγάλο ανασχεδιασμό τής πόλης, στο πλαίσιο του σχεδίου τού «starchitect» Ερνέστ Εμπράρ, δεν υπήρχε πρόνοια για μια κλειστή αγορά αυτής της κλίμακας. Ο σχεδιασμός τού αστικού χώρου προέβλεπε, ασφαλώς, σκεπασμένες στοές (όπως στην Αριστοτέλους), μια ανοιχτή, δημόσια plaza στη σημερινή πλατεία Αρχαίας Αγοράς (στην οποία θα συγκεντρώνονταν οι διοικητικές αρχές τής πόλης), ακόμη και μια κεντρική αγορά, στο σημερινό Καπάνι. Όχι όμως μνημειακές στοές.

Η ΜΟΝΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ που θύμιζε τις μεγάλες, κλειστές αγορές τής υπόλοιπης Ευρώπης ήρθε από τον ιδιωτικό τομέα – συγκεκριμένα, από τον μηχανικό Ελί Μοδιάνο, ο οποίος, σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα Ζ. Ολιφάντ, άρχισαν να χτίζουν μια ευρωπαϊκού τύπου αγορά τροφίμων στην περιοχή τής πόλης

Σήμερα, η στοά τού Αγίου Μηνά (φωτό) παραμένει παραδομένη

στην εγκατάλειψη (παρότι πριν από μερικές ημέρες πραγματοποιήθηκαν

εργασίες βαφής στο στέγαστρο πάνω από τα πεζοδρόμια της Ίωνος

Δραγούμη και της Αγίου Μηνά). Το ακίνητο φέρει εκτεταμένες φθορές.

Παλιοί καταστηματάρχες που στεγάζονταν εκεί αναφέρουν ότι υπάρχει

πρόβλημα με την απορροή των υδάτων, ενώ, όταν βρέχει, τα υπόγεια πλημμυρίζουν. Παράλληλα, νερό συγκεντρώνεται και στις ταράτσες, προκαλώντας εκτεταμένες φθορές στη στέγη.

(και στην οποία ο Ερνέστ Εμπράρ είχε χωροθετήσει

τη νέα αγορά τής Θεσσαλονίκης), εκεί όπου προηγουμένως βρισκόταν η συναγωγή Ταλμούδ Τορά. Τα επίσημα εγκαίνια της αγοράς πραγματοποιήθηκαν το 1930, με μια μεγάλη γιορτή.

Από το χθες, στο σήμερα (και στο αύριο).

ΑΠΟ ΤΟΤΕ, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι... Η Αγορά Μοδιάνο (με επίκεντρό της τη φερώνυμη στοά) άνθισε, εξελίχθηκε στον χρόνο, παρήκμασε και, τελικώς, έκλεισε, ώσπου να έρθει για ακόμη μία φορά η ιδιωτική πρωτοβουλία (αυτήν τη φορά, μέσω του Ομίλου Fais) να αναλάβει το εμβληματικό κτίριο, να το αναστηλώσει εκ βάθρων, να το εξοπλίσει με όλα εκείνα τα συστήματα

που επιβάλλεται να διαθέτει μια σύγχρονη αγορά και να το παραδώσει εκ νέου σε Θεσσαλονικείς και επισκέπτες, οι οποίοι κατακλύζουν πλέον καθημερινά το νέο «place to be» για κάθε ντόπιο ή ξένο foodie.

Ευνοϊκή ήταν η μοίρα και για ορισμένες ακόμη περιπτώσεις. Μεταξύ αυτών, η στοά Χιρς (Τσιμισκή 24 και Μητροπόλεως 31-33), η οποία ανακατασκευάστηκε

πλήρως μετά το 2009, στεγάζοντας πλέον, μετά την επέκταση της αρχικής πρόσοψης και την ανέγερση πολυώροφου κτίσματος επί της οδού Μητροπόλεως, τα πολυκαταστήματα «notos galleries» και «Public».

Η στοά Πελοσόφ (Τσιμισκή 22), η οποία παλαιότερα φιλοξενούσε το κατάστημα «Toms» (και ακόμη παλαιότερα το ταχυδρομείο τής Θεσσαλονίκης) και σήμερα στεγάζει το φερώνυμο μπαρ-εστιατόριο («Pelosof»).

Η στοά Λεβή-Μενεξέ (Ρογκότη 4 και Βενιζέλου 3), η οποία έχει καταφέρει να παραμείνει ζωντανή στο πέρασμα του χρόνου, φιλοξενώντας γραφεία, επιχειρήσεις εστίασης, αλλά και εμπορικά καταστήματα (και διαθέτοντας ένα από τα πλέον φωτογραφημένα αίθρια στην πόλη). Η στοά Μαλακοπή (Συγγρού 7 και Βηλαρά 2), με την παρακείμενη στοά Αλλατίνη (Βηλαρά 4 και Συγγρού 11), όπου εδώ και λίγους μήνες αναπτύσσεται το «Arcade», ένας πολυχώρος μουσικής και εστίασης, ο οποίος αποτελεί talk-of-the-town – ειδικά για τους νεαρότερους Θεσσαλονικείς. Αλλά και η στοά στο Κύρτση Χαν (Εδέσσης 5), η οποία βρίσκεται μέσα στον πολυχώρο «Ύψιλον», αποτελώντας ένα από τα πιο δημοφιλή και hype σημεία στο κέντρο τής πόλης σήμερα.

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, ωστόσο, με τις υπόλοιπες στοές τής Θεσσαλονίκης; Επειδή –είτε το πιστεύετε είτε

όχι– η πόλη διαθέτει στο κέντρο της 36 μεγαλύτερες ή μικρότερες στοές, οι οποίες δημιουργούν ενδιαφέροντες χώρους και «μυστικά» περάσματα στον αστικό ιστό. Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των στοών, η μοίρα τους: είτε μεγαλύτερα (και μέχρι και πριν από κάποια χρόνια οργανικά ενταγμένα στον αστικό ιστό

και στη ζωή τής πόλης) είτε μικρότερα και παραγνωρισμένα, αυτά τα αρχιτεκτονικά «διαμαντάκια» παραμένουν σήμερα ξεχασμένα, σε πολλές περιπτώσεις

σκιές τού παλιού εαυτού τους, αναμένοντας εκείνον

ή εκείνους που θα μπορέσουν να διακρίνουν μέσα

από τη σκόνη τού χρόνου την αξία τους, οραματιζόμενοι το (δυνητικά) λαμπρό μέλλον τους.

Η στοά τού Αγίου Μηνά.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για μία από τις παλαιότερες στοές τής Θεσσαλονίκης – χρονολογείται στο 1906, είναι, δηλαδή, μεταγενέστερη της εκκλησίας τού Αγίου Μηνά. Βρίσκεται μεταξύ της ομώνυμης οδού και της Βασιλέως Ηρακλείου (με πρόσοψη και επί της Ίωνος Δραγούμη) και αποτελεί έργο τού διάσημου αρχιτέκτονα Ξενοφώντα Παιονίδη. Τα περισσότερα από τα επιμέρους ακίνητα των τριών αυτοτελών κτιρίων που τη συναποτελούν έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα.

Είναι, ταυτόχρονα, μία από τις στοές, για τις οποίες έχουν διατυπωθεί δημοσίως οι περισσότερες, ίσως, ιδέες αναφορικά με τη μελλοντική τους χρήση. Το 2013, ο τότε γενικός γραμματέας Δημοσίων Έργων, Στράτος Σιμόπουλος, δήλωνε ότι «θα εκπονηθεί σχέδιο αξιοποίησης του χώρου με ευρωπαϊκά και ιδιωτικά κονδύλια», διερευνώντας παράλληλα τις δυνατότητες σύναψης προγραμματικής σύμβασης με τον δήμο Θεσσαλονίκης για την ανάδειξη της στοάς τού Αγίου Μηνά σε τουριστικό προορισμό, με τη στέγαση στους χώρους της παραδοσιακών επαγγελμάτων που τείνουν υπό εξαφάνιση. Το 2018, ο τότε υπουργός Υποδομών & Μεταφορών, Χρήστος Σπίρτζης, ξεναγήθηκε στη στοά τού Αγίου Μηνά, συμφωνώντας με τον τότε δήμαρχο, Γιάννη Μπουτάρη, την εκπόνηση μελέτης για την αναβάθμιση τόσο της ίδιας της στοάς όσο και της ευρύτερης περιοχής. Και λίγο πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές τού 2019, η τότε υποψήφια δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Κατερίνα Νοτοπούλου, είχε προτείνει να συνάψει ο δήμος προγραμματική σύμβαση με το υπουργείο Υποδομών, ώστε να δημιουργήσει στη στοά ένα καλλιτεχνικό hub, με στόχο τη στήριξη και την προβολή νέων καλλιτεχνών και δημιουργών.

Ποιο απ’ όλα αυτά τα σχέδια προχώρησε; Στην πραγματικότητα, κανένα – το μόνο που έγινε ήταν η πεζοδρόμηση και η ανάπλαση της οδού Αγίου Μηνά από το ΚΕΠΑ, στο πλαίσιο δωρεάς ύψους 150.000 ευρώ από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Τα τελευταία (επίσημα) νέα όσον αφορά στο μέλλον τού ακινήτου ήρθαν το 2020, από το υπουργείο Υποδομών & Μεταφορών, με τον αρμόδιο υπουργό, Κώστα Αχ. Καραμανλή, να απαντά σε σχετική ερώτηση του βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης της ΝΔ Στράτου Σιμόπουλου ότι η Πολιτεία υπέγραψε (στις

Citymag No 060 Φεβρουάριος 2023

29.05.2020) σύμβαση με την εταιρεία Consortis για την πλήρη αποτύπωση των κτιρίων ΙΙ και ΙΙΙ (το κτίριο Ι είχε αποτυπωθεί σε προηγούμενη φάση). Μάλιστα, όπως αναφερόταν στο σχετικό δελτίο Τύπου τής εποχής, «αφού ολοκληρωθεί το έργο της αποτύπωσης, η ‘Κτιριακές Υποδομές (ΚτΥπ) ΑΕ’ θα προχωρήσει άμεσα σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες ολοκλήρωσης των διαγωνιστικών διαδικασιών υλοποίησης της αναστήλωσης των κτιρίων, για την αξιοποίηση του ακινήτου, προσβλέποντας σε σημαντικά έσοδα για την υλοποίηση των καταστατικών σκοπών της».

Το παράδοξο, βέβαια, ήταν ότι ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων, στον οποίο ανήκε το κτίριο πριν περάσει στην «ΚτΥπ ΑΕ», είχε ολοκληρώσει την πλήρη αποτύπωση του κτιριακού συγκροτήματος το 2014, προχωρώντας μάλιστα και σε ανασύσταση του φακέλου στην πολεοδομία, επειδή τα αρχιτεκτονικά σχέδια είχαν χαθεί...

ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ΟΤΙ, σε ό,τι αφορά το ακίνητο ως χώρο επαγγελματικής δραστηριότητας, από το 2005 σταμάτησαν να ανανεώνονται οι μισθώσεις και το 2009 η διοίκηση του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων (τότε ιδιοκτήτη τής στοάς) έδωσε έναν μήνα προθεσμία σε όσους διατηρούσαν καταστήματα στην αγορά για να τα εγκαταλείψουν, έτσι ώστε το Δημόσιο να προχωρήσει στην ανάπλαση και αξιοποίηση του κτιρίου. Ακολούθησαν αγωγές έξωσης. Σύμφωνα με την τότε ενημέρωση προς τους ενοικιαστές, υπήρχε προοπτική μακροχρόνιας μίσθωσης σε ιδιώτη που θα αναλάμβανε και

την αποκατάσταση του κτιρίου. Μάλιστα, σύμφωνα

με ρεπορτάζ τού 2020, η «ΚτΥπ ΑΕ» υποστήριζε ότι

το 2016 υπήρξαν δύο αιτήματα για αγορά τού κτιρίου, ωστόσο, «λόγω της ύπαρξης παλαιών μισθώσεων που

δεν είχαν εκκαθαριστεί και προτάσεων περί συνολικής

αξιοποίησης του ακινήτου, δεν αποφασίστηκε νέα

μίσθωση». Πάντως, από τα αρχεία τής διεύθυνσης Ακί-

νητης Περιουσίας τής «ΚτΥπ ΑΕ», σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, δεν προκύπτει σχετικό στοιχείο ή αίτημα...

ΕΚΤΟΤΕ, η στοά παραμένει παραδομένη στην εγκατάλειψη. Το ακίνητο φέρει εκτεταμένες φθορές, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις δημιουργούν επικινδυνότητα. Παλιοί καταστηματάρχες που στεγάζονταν

εκεί αναφέρουν ότι υπάρχει πρόβλημα με την απορροή των υδάτων, ενώ, όταν βρέχει, τα υπόγεια πλημμυρίζουν. Παράλληλα, νερό συγκεντρώνεται και στις ταράτσες, προκαλώντας εκτεταμένες φθορές στη στέγη.

Σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως τής δημο-

σιότητας, το 2006 και το 2008 συντάχθηκαν τεχνικές

εκθέσεις από ειδικούς, από τις οποίες προέκυπτε ότι τα

κτίρια της στοάς τού Αγίου Μηνά κρίθηκαν «ιδιαιτέρως επικίνδυνα» και ζητούταν η άμεση εκκένωσή τους.

Ωστόσο, επίσημη στατική μελέτη δεν έχει γίνει – τουλάχιστον, πρόσφατα.

Η Αγορά Κολόμβου.

ΧΤΙΣΜΕΝΗ την περίοδο 1931-1932 από τον μηχανι-

κό Ζακ Μωσσέ, η Αγορά Κολόμβου έχει δύο στοές (με

διάδρομο που τις συνδέει στο μέσο τους), με εισόδους

από την Εγνατία 31 (πολύ κοντά στη συμβολή της με

την Αντιγονιδών) και την Πτολεμαίων 22. Βρίσκεται σε

οικόπεδο έκτασης 1.575 τετρ.μ. και αποτελείται από

υπόγειο, ισόγειο και δύο κτίρια τριών και ενός ορόφου.

Στην αρχική της μορφή είχε 60 καταστήματα των 10-15

τετρ.μ. έκαστο (στην πορεία των χρόνων, ορισμένα από

αυτά συνενώθηκαν, συνήθως για να εξυπηρετήσουν

τις ανάγκες επιχειρήσεων εστίασης). Το δε όνομά της

το χρωστάει στον Τζιάκομο Κολόμπο, έναν ιταλό

μάγειρα που είχε ανοίξει στην περιοχή ένα εξαιρετικά δημοφιλές εστιατόριο με φημισμένες λιχουδιές.

ΑΡΚΕΤΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ νωρίτερα, η Αγορά Κολόμβου έσφυζε από λιανεμπορικά και χονδρεμπορικά

καταστήματα, από βιοτεχνίες, αλλά και από τα γραφεία

πολλών επαγγελματιών που φιλοξενούνταν στους

ορόφους της. Η χρυσή εποχή της ήταν την περίοδο

1970-1990, όταν στα μικρά μαγαζιά φιλοξενούνταν

δέκα κοσμηματοπωλεία, αλλά και κουρείο, τυπογραφείο, σφραγιδοποιείο, καταστήματα ρούχων, ακόμη και μανάβικο. Προς τα τέλη τής δεκαετίας τού 1990 και ώς

το 2003 τη θέση αρκετών κοσμηματοπωλείων πήραν

τα γουναράδικα, καθώς ήταν η εποχή τής καθόδου των

ρώσων τουριστών στην Ελλάδα (ταυτόχρονα με τη

συνταξιοδότηση αρκετών κοσμηματοπωλών, που δεν άφησαν διάδοχο σχήμα που θα μπορούσε να αναλάβει τις επιχειρήσεις τους).

ΑΡΚΕΤΟΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ ίσως θυμούνται την

Αγορά Κολόμβου και για τις επιχειρήσεις αναψυχής και

εστίασης που λειτουργούσαν σ’ αυτήν. Επιχειρήσεις

όπως το καφέ-μπαρ-εστιατόριο «Μαργαρίτα» τού Ιεροκλή Μιχαηλίδη, η «Καντίνα Τροπικάνα», αλλά

και ο θρυλικός καφενές τού Σωτήρη (με το καφεδάκι στις ψάθινες καρέκλες το πρωί, αλλά και τους ψαρομεζέδες και το καλό χύμα κρασί από το μεσημέρι και μετά), ο οποίος είχε ξεκινήσει τη λειτουργία του το 1999

στο Μπιτ Παζάρ, το 2005-2006, ωστόσο, αποφάσισε

να μετακομίσει στην Αγορά Κολόμβου.

Η ΚΡΙΣΗ στον κλάδο τής βιοτεχνίας, η βαθιά παραμέληση της Εγνατίας επί σειρά (πολλών) ετών από τον δήμο Θεσσαλονίκης, αλλά και η επιβάρυνση από τα

πολυετή έργα κατασκευής τού μετρό είχαν βαρύ τίμημα

στην Αγορά Κολόμβου. Σήμερα όλα τα μαγαζιά της

έχουν κατεβάσει ρολά, εκτός από ένα κοσμηματοπωλείο

-ωρολογοποιείο, το οποίο επιμένει (μέχρι νεωτέρας…).

Σήμερα, στη στοά Μακρίδη

αντιστέκονται μόλις δύο καταστήματα

(το μεγαλύτερο μέρος τής στοάς

είναι σκοτεινό και χωρίς ζωή),

ενώ εμφανώς καλύτερη είναι η εικόνα

στη στοά Καράσσο (φωτό).

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ, αυτή φαντάζει σαν σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες. Το πρώτο «αγκάθι» είναι το ιδιοκτησιακό καθεστώς της, καθώς η Αγορά Κολόμβου ανήκει εξ αδιαιρέτου σε μία εταιρεία (κατά 57%) και σε είκοσι πέντε διαφορετικούς ιδιώτες.

Μάλιστα, αυτή η πολυϊδιοκτησία φαίνεται ότι αποτέλεσε τον κύριο λόγο που δεν τελεσφόρησαν δύο προτάσεις για την αγορά τού ακινήτου, το 2020 και το 2021 (οι πληροφορίες τού Citymag κάνουν λόγο για ενδιαφέρον από σχήματα ισραηλινών και αυστριακών επενδυτών), καθώς η αποδοχή των όποιων προτάσεων θα πρέπει να είναι ομόφωνη. Το δεύτερο στοιχείο που ίσως αποθαρρύνει κάποιους επενδυτές είναι το διατηρητέο τού ακινήτου σε ό,τι αφορά –πέραν της μορφής– και τη χρήση του (είναι διατηρητέο από το 1983), καθώς πιθανολογείται ότι η φιλοξενία κατεξοχήν επιχειρήσεων εστίασης και λιγότερο εμπορικών καταστημάτων ίσως αποτελούσε δέλεαρ για τον όποιο δυνητικό επενδυτή.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ, το μέλλον είναι άδηλο... Και εδώ, ωστόσο, ο χρόνος έχει αρχίσει να αφήνει τα ίχνη του – όποιοι περάσουν αυτές τις ημέρες από τη μία από τις δύο στοές τής Αγοράς Κολόμβου που παραμένει ελεύθερη για τη διέλευση του κοινού θα δουν κόκκινες κορδέλες κατά μήκος αρκετών καταστημάτων, ως μέτρο προφύλαξης από σαθρά επιχρίσματα.

Η στοά Καράσσο-Μακρίδη.

ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ πάλαι ποτέ πολυσύχναστη στοά τής Θεσσαλονίκης, η οποία σήμερα αποτελεί εν μέρει σκιά τού παλιού, καλού εαυτού της. Η φερώνυμη στοά είναι συνδεδεμένη με την οικογένεια Καράσσο, η οποία αποτελεί σήμερα έναν από τους μεγαλύτερους επιχειρηματικούς ομίλους τού Ισραήλ. Όλα ξεκίνησαν 170 χρόνια νωρίτερα, όταν ο πατριάρχης τής οικογένειας, Χαΐμ τού Δαυίδ, γεννημένος το 1853, έκανε τα πρώτα του βήματα στο εμπόριο, με ένα μικρό κατάστημα αποικιακών ειδών στην οθωμανική Θεσσαλονίκη.

Η ΣΤΟΑ σε σχήμα γάμμα (συνδέει την οδό Ερμού με τη Βενιζέλου) ανεγέρθηκε το 1923, από τον γνωστό θεσσαλονικιό επιχειρηματία Ισαάκ Καράσσο. Μερικές δεκαετίες αργότερα, το 1959, ο Καράσσο πουλά τη μισή στοά (το τμήμα της με είσοδο από τη Βενιζέλου) στον επιχειρηματία Μακρίδη, ο οποίος κατεδαφίζει το παλιό ακίνητο, χτίζοντας στη θέση του (και πάνω από το δικό του μισό τής στοάς) το σημερινό, πολυώροφο κτίριο. Έτσι προέκυψε και η διπλή ονομασία τής στοάς («Καράσσο-Μακρίδη»). ΣΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ

πολλών γενεών Θεσσαλονικέων η συγκεκριμένη στοά αποτέλεσε τον

απόλυτο προορισμό όχι μόνο για τους εμπόρους, αλλά και για τους απλούς κατοίκους τής πόλης που ήθελαν να αγοράσουν υφάσματα, αλλά και κλωστές, κουμπιά, παραμάνες, ραφτικά, μικροαντικείμενα, είδη νεωτερισμού, ακόμη και ρολόγια (δεν ήταν τυχαίο το σλόγκαν «Αν περάσω από την Καράσσο, ξέρω αυτό που θ’ αγοράσω», το οποίο ήταν trend εκείνη την εποχή). Μόνο στη στοά Καράσσο (στο τμήμα με είσοδο από την οδό Ερμού), φιλοξενούνταν παλαιότερα 14 καταστήματα. Σήμερα, στη στοά Μακρίδη αντιστέκονται μόλις δύο καταστήματα (το μεγαλύτερο μέρος τής στοάς είναι σκοτεινό και χωρίς ζωή), ενώ εμφανώς καλύτερη είναι η εικόνα στη στοά Καράσσο.

Στοές γνωστές και άγνωστες.

ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ μόνον οι στοές που προαναφέρθηκαν (αυτές είναι, ενδεχομένως, οι γνωστότερες), καθώς η Θεσσαλονίκη κρύβει στον αστικό της ιστό αρκετά ακόμη τέτοια «μυστικά περάσματα».

Μεταξύ αυτών, η στοά Κολόμβου (στο απέναντι από την Αγορά Κολόμβου πεζοδρόμιο της Εγνατίας, στον αριθμό 26), η στοά Κλεισούρας (Εγνατία 56Α και Κλεισούρας 6), η στοά Εμπορίου (Εγνατία 45), η στοά Ολύμπου (Λέοντος Σοφού 20), η στοά Αλλαμανή (Λέοντος Σοφού 18), η στοά Καραπαναγιώτη (Λέοντος Σοφού 5 και Φράγκων 18), η στοά Λομπάρδο (Βεροίας 1 και Φράγκων 20), η στοά Λόζις Βέριτας (Καθολικών 3 και Βηλαρά 5), η στοά Βυζαντίου (Βαλαωρίτου 35), η στοά Πάικου (Πάικου 2), η στοά Βασιλέως Ηρακλείου (Βασιλέως Ηρακλείου 4), η στοά Σαούλ (συνδέει Βασιλέως Ηρακλείου, Ίωνος Δραγούμη, Ερμού και Βενιζέλου), η στοά Καρύπη (Βενιζέλου 23), η στοά Ριάδη-Διαμαντοπούλου (Βασιλέως Ηρακλείου 28 και Τσιμισκή 31), η στοά στο Βοσπόριο Μέγαρο (Αριστοτέλους 8-10 και Βασιλέως Ηρακλείου 36), η στοά Χρυσικοπούλου (Τσιμισκή 14 και Μητροπόλεως 19), η στοά Γκατένιο Φλωρεντίν (Αγίου Μηνά 18 και Τσιμισκή 15), η στοά Ναχμία (Αγίου Μηνά 16 και Τσιμισκή 13), η στοά Καζές (Ίωνος Δραγούμη 8), η στοά Φόρογλου (Αγίου Μηνά 8), η στοά Κουτρούμπα (Αγίου Μηνά 6), η στοά Τάττη (Αγίου Μηνά 5), η στοά Κατούνη (Κατούνη 45), το Passage Kyrts (Βίκτωρος Ουγκώ 10) και η στοά τού Μπενσουσάν Χαν (Εδέσσης 6).

Η εγκατάλειψη στις περισσότερες εξ αυτών είναι σχεδόν απόλυτη. Οι δυνατότητες αξιοποίησής τους είναι δεδομένες – και τεράστιες. Μόνον ο χρόνος θα δείξει προς ποια πλευρά θα γείρει η πλάστιγγα: αν θα παραδοθούν στη λησμονιά τού χρόνου ή αν θα «επανεφευρεθούν» ως ορισμένα από τα ωραιότερα «μυστικά σημεία» στον αστικό ιστό τής Θεσσαλονίκης. B

The Magazine __ Wellbeing

Citymag No 060 Φεβρουάριος 2023

Ψυχολογία Εννέα σημάδια ότι έχεις σχέση με έναν νάρκισσο

Ποιες ενδείξεις υποδεικνύουν

ναρκισσιστική οργάνωση της προσωπικότητας.

Γράφει η

Δέσποινα Δριβάκου

Ψυχολόγος Msc, Phd.c., θεραπεύτρια

ζεύγους EFT, οικογενειακή θεραπεύτρια

ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΙ πάρα πολλές

selfies στα κοινωνικά δίκτυα;

Μιλάει συνεχώς για τον εαυτό

του στη διάρκεια ενός ραντεβού;

Πιστεύει ότι είναι ανώτερος και

μοναδικός; Έχει πολύ λίγους

ή καθόλου φίλους; Είναι

σε θέση να αναγνωρίσει τις

απόψεις και τις ανάγκες σου;

Τι συμβαίνει όταν μιλάς για

τον εαυτό σου; Κάνει ερωτή-

σεις; Εκφράζει ενδιαφέρον να

μάθει περισσότερα για εσένα;

Ή μήπως μιλάει για όσα έχει

καταφέρει εκείνος; Νοιάζε-

ται όταν έχεις μια κακή μέρα

στη δουλειά; Ή βαριέται, όταν

εκφράζεις όσα σε λυπούν;

ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ. Το Διαγνωστικό

Εγχειρίδιο Ψυχικών Διατα-

ραχών (DSM-5) απαριθμεί 9

κριτήρια για τη Ναρκισσιστική

Διαταραχή Προσωπικότητας (ΝΔΠ), διευκρινίζει ωστόσο ότι

κάποιος χρειάζεται να πληροί

μόνο 5 από αυτά, για να χαρακτηριστεί κλινικά ως ναρκισσιστής: μεγαλειώδη αίσθηση αυ-

τοεκτίμησης, ενασχόληση με

φαντασιώσεις απεριόριστης

επιτυχίας, δύναμης, λαμπρό-

τητας, ομορφιάς ή ιδανικής

αγάπης, την πεποίθηση ότι είναι

μοναδικός και μπορεί να γίνει

κατανοητός μόνον από άτομα ει-

Η ψυχολόγος Msc, Phd.c., θεραπεύτρια ζεύγους EFT και οικογενειακή θεραπεύτρια Δέσποινα Δριβάκου.

δικού ή υψηλού κύρους, ανάγκη

για υπερβολικό θαυμασμό,

αίσθηση ότι έχει περισσότερα

δικαιώματα από άλλους, εκμετάλλευση των άλλων μέσα

στις διαπροσωπικές σχέσεις, απουσία ενσυναίσθησης,

φθόνο προς τους άλλους ή

πεποίθηση ότι οι άλλοι τον

ζηλεύουν και, τέλος, επίδειξη

αλαζονικών και υπεροπτικών συμπεριφορών.

Στις διαταραχές προσωπικότητας υπάρχει εύρος στον βαθμό σοβαρότητας. Ωστόσο, γνωρίζοντας τα κριτήρια, μπορείς να διαπιστώσεις κάποια σημάδια.

ΓΟΗΤΕΙΑ. Η σχέση σας μπορεί

να έμοιαζε με παραμύθι στην

αρχή – ίσως σας επαινούσαν

συνεχώς ή σας έλεγαν πόσο

ταιριαστοί είστε, δημιουργώντας

υπερβολική σύνδεση μεταξύ

σας.

ΜΟΝΟΠΩΛΟΥΝ ΤΗ ΣΥΖΗ-

ΤΗΣΗ. Τα άτομα με ΝΔΠ έχουν

διογκωμένη αίσθηση αυτοαξίας, αναμένουν να αναγνωριστούν

και λατρεύουν να μιλούν συνεχώς για τα επιτεύγματα και τα

ταλέντα τους, για να κερδίσουν

εντυπώσεις. Και αυτό επειδή

αισθάνονται καλύτεροι και

τους βοηθά να βελτιώνουν την αυτοαντίληψή τους.

ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΠΛΙΜΕΝΤΑ ΣΑΣ. Μπορεί

να φαίνεται ότι έχουν αυτοπεποίθηση, αλλά δεν είναι

αλήθεια. Γι’ αυτό απαιτούν υπερβολική προσοχή και θαυμασμό. Χρησιμοποιούν τους άλλους, για να αυξάνουν την αυτοεκτίμησή τους και να αισθάνονται ισχυροί με φιλοφρονήσεις.

ΑΠΟΥΣΙΑ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗΣ.

Η αδυναμία να μπαίνουν στη θέση του άλλου είναι ένα από τα χαρακτηριστικά τους. Δεν ζητούν συγγνώμη, δεν κατανοούν τα συναισθήματα και τις προοπτικές των άλλων. Απλώς, δεν καταλαβαίνουν τι είναι συναίσθημα.

ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΥΣ Ή ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ. Έχουν συχνές συγκρούσεις με τους άλλους και μπορεί να παρατηρήσεις ότι έχουν λίγους στενούς φίλους. Επιπλέον, είναι υπερευαίσθητα και ανα-

σφαλή άτομα και ενδέχεται να ενοχληθούν, όταν θέλεις να κάνεις παρέα με άλλους. Μπορεί να ισχυρίζονται ότι δεν περνάς αρκετό χρόνο μαζί τους, να σου δημιουργούν ενοχές που περνάς χρόνο με τους φίλους

σου ή να σε κατηγορούν για

τους τύπους φίλων που έχεις.

ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ.

Στην αρχή φαίνεται σαν

πείραγμα, αλλά στη συνέχεια

γίνεται επίθεση. Ξαφνικά, ό,τι

κάνεις, ό,τι φοράς και τρως, ακόμη και το με ποιον κάνεις

παρέα ή τι βλέπεις στην τηλεό-

ραση είναι ένα πρόβλημα γι’

αυτούς. Ο ανταγωνισμός και η

εχθρότητα είναι τεκμηριωμένα

χαρακτηριστικά σε άτομα που

έχουν ΝΔΠ. Στόχος είναι να μει-

ώσουν την αυτοεκτίμηση των

άλλων, ώστε να αυξήσουν τη

δική τους. Η αντίδραση σε αυτά

που λένε τους τονώνει, καθώς

επικυρώνει ότι έχουν τη δύναμη

να επηρεάσουν τη συναισθημα-

τική κατάσταση του άλλου. Ένα

προειδοποιητικό σημάδι: αν σου

επιτεθεί με προσβολές όταν

κάνεις κάτι που αξίζει, φύγε

μακριά. Θέλει να γνωρίζεις ότι

είναι ανώτερος από εσένα.

GASLIGHTING – ΧΕΙΡΑΓΩ-

τους άλλους και, τελικά, διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Δημιουργούν αμφιβολίες στους άλλους, ως μέσο απόκτησης ανωτερότητας. Τα σημάδια; Δεν αισθάνεσαι το ίδιο άτομο. Αισθάνεσαι ανησυχία και λιγότερη σιγουριά. Ό,τι κάνεις και ό,τι λες πιστεύεις ότι είναι λάθος. Πάντοτε πιστεύεις ότι φταις εσύ, όταν τα πράγματα πάνε στραβά. Ζητάς συχνά συγγνώμη. Έχεις την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά δεν είσαι σε θέση να προσδιορίσεις τι είναι. Δικαιολογείς συμπεριφορές που σε πλήγωσαν. ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΔΙΚΙΟ. Είναι αλαζόνες, έχουν υπεροπτική συμπεριφορά, έχουν πάντοτε δίκιο. Δεν υπάρχει συζήτηση ή συμβιβασμός. Αυτό που τρελαίνει έναν ναρκισσιστή είναι η έλλειψη ελέγχου και η απουσία δεύτερης ευκαιρίας. Όσο λιγότερο αντεπιτίθεσαι τόσο λιγότερη δύναμη μπορείς να τους δώσεις. Και επειδή ποτέ δεν πιστεύουν ότι κάνουν λάθος, σπάνια ζητούν συγγνώμη.

ΟΤΑΝ ΦΑΝΕΙ ΟΤΙ ΠΟΝΑΣ, ΧΤΥΠΟΥΝ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΑ.

Είναι εξαιρετικά ευάλωτοι στην ταπείνωση και συχνά «μαστιγώνουν» τους άλλους, όταν αισθάνονται ότι η αυτοεκτίμησή τους έχει πληγεί. Θα κάνουν στόχο τους να σας βλάψουν, αν τους εγκαταλείψετε. Το εγώ τους είναι τόσο πληγωμένο, που τους κάνει να αισθάνονται οργή και μίσος για όποιον τους «αδίκησε». Και αυτό επειδή για όλα φταίνε όλοι οι άλλοι, ακόμη και στον χωρισμό.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ να αλλάξεις έναν νάρκισσο, ακόμη κι αν αλλάξεις εσύ, για να ικανοποιήσεις τις επιθυμίες του. B

Info: Τ. 2314-013.913, Εγνατία 116, ΤΚ 54622. Ε. ddrivako@gmail.com.

W. https://drivakoudespina.com/

Φεβρουάριος 2023

Good Life

Γεύση, έξοδος, προτάσεις, ευζωία και όλα όσα κάνουν τη ζωή μας ομορφότερη

του ο καθηγητής Βιοχημείας

και Βιοτεχνολογίας τού

Πανεπιστημίου Θεσσαλίας,

Δημήτρης Κουρέτας.

Ήταν αυτές οι αναλύσεις

που προσέλκυσαν

το ενδιαφέρον των Ιαπώνων,

οι οποίοι χρησιμοποιούν

το εκχύλισμα του σκόρδου

για φαρμακευτικούς σκοπούς

και για την παραγωγή

συμπληρωμάτων διατροφής (φωτό αρχείου).

Σκόρδο από τον Πλατύκαμπο στην Ιαπωνία

κολοσσού Wakunaga.

Στον Πλατύκαμπο Θεσσαλίας αναμένεται

μέσα στους αμέσως επόμενους μήνες αντιπρο-

σωπεία τού ιαπωνικού κολοσσού Wakunaga,

η οποία έχει εκδηλώσει το ενδιαφέρον της να

επενδύσει στην περιοχή και να δημιουργήσει

μονάδα μεταποίησης σκόρδου. Αυτό τονίζει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο πρόεδρος του Αγρο-

τικού Συνεταιρισμού Πλατυκάμπου, Γιάννης

Κουκούτσης, υπογραμμίζοντας χαρακτηριστι-

κά: «Επί τρία χρόνια, η ποικιλία σκόρδου που

καλλιεργούν οι 15 αγρότες τού συνεταιρισμού

στην περιοχή περνούν με άριστα τις εξετάσεις

στα εργαστήρια του ιαπωνικού κολοσσού. Και

αφού πλέον πείσαμε ότι η υψηλή ποιότητα του

προϊόντος μας ‘δεν έτυχε, αλλά πέτυχε’, ήρθε

η ώρα να πάμε τη συνεργασία μας βήματα παραπέρα».

Από το 2020 οι Ιάπωνες παίρνουν δείγματα

από τα σκόρδα τής περιοχής και αναλύουν τα συστατικά τού εκχυλίσματος: «Αυτό που διαπίστωσαν είναι ότι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά

τού σκόρδου Πλατυκάμπου είναι κορυφαία σε παγκόσμιο επίπεδο», εξηγεί ο κ. Κουκούτσης. Οι 15 καλλιεργητές τού Αγροτικού Συνεταιρισμού Πλατυκάμπου καλλιεργούν σε 250 στρέμματα την ποικιλία σκόρδου που προσέλκυσε το ενδιαφέρον των Ιαπώνων – και φέρει πλέον την επωνυμία «eNtopio». Παράγεται στην περιοχή για περισσότερα από 200 χρόνια, σύμφωνα με τον κ. Κουκούτση.

Σε ετήσια βάση, υπολογίζεται ότι το στρέμμα δίνει έναν τόνο σκόρδου, ενώ το κόστος παραγωγής διαμορφώνεται σε 1.300 ευρώ/ στρέμμα. Πρόκειται για μια απαιτητική ποικιλία σκόρδου, με το ρίσκο να καταγράφεται υψηλό σε ό,τι αφορά την καλλιέργειά της, αφού είναι ευάλωτη απέναντι στις ασθένειες. Γι’ αυτό και οι καλλιεργητές είναι ιδιαίτερα σχολαστικοί και μεθοδικοί σε ό,τι αφορά τη φροντίδα τής καλλιέργειάς τους – και είναι αυτή η ιδιαίτερη φροντίδα τους που τοποθέτησε το προϊόν στο βάθρο που του αξίζει. Μάλιστα, αυτές τις ημέρες κατατίθεται στην

Good Life __ The Foodies

Citymag No 060 Φεβρουάριος 2023

«Saloon Crazy Horse»

Ένα diner «όπως Αμερική»

Για όσους ψάχνουν αυθεντική αμερικανική ατμόσφαιρα

και είναι τύποι με ροκ διάθεση.

Διαθέτει την κλασική, μεγάλη, ξύλινη μπάρα για το ποτό σου

και custom made τραπέζια πόκερ(!) για φαγητό, όπου μπορείς

να απολαύσεις ένα μπέργκερ Jack Daniels ή ένα Daltons’ plate (μια ποικιλία από πέντε λουκάνικα). Για τη μέση επιβάλλεται να

παραγγείλεις νάτσος με ψιλοκομμένο μπέικον, μέξικαν σος, σάουρ κριμ και χειροποίητη τσένταρ σος. Προσοχή: τα πιάτα

είναι μεγάλα και χορταστικά (σε πολύ δίκαιες τιμές), οπότε κάντε

κράτει στην παραγγελία. The CITYMAG tip: υπάρχει αμερικανικό

μπιλιάρδο (δωρεάν), για τους δεξιοτέχνες – και όχι μόνο… B

Info: «Saloon Crazy Horse», Νικόλαου Πλαστήρα 11, Καλαμαριά. Τ. 6986-228.071.

«Wonderlounge» Ένα στέκι για το Instagram

Χρωματιστό, με παραμυ-

θένια αισθητική και λιχου-

διές που σε περιμένουν.

Γαστρονομικά, το κύριο spot

τού χώρου είναι το candy

-waffle bar, που βρίσκεται στο

κέντρο τού μαγαζιού, με

βάφλες σε διάφο

ρα μεγέθη και

προτάσεις που

ξεχωρίζουν,

όπως παγω-

«Valenio coffee roastery»

τά και milkshakes (σιγουράκι

για τους μικρούς επισκέπτες

τού χώρου). Απέναντι, σε δικό

του, αυτόνομο χώρο, λειτουρ-

γεί ένα pizza spot με ανοιχτή

κουζίνα, ιδανική για τους λά-

τρεις τού στησίματος πίτσας,

την οποία προσφέρει με το

κομμάτι ή και ολόκληρη από

νωρίς το μεσημέρι ώς αργά το

βράδυ. The CITYMAG tip: ο

χώρος είναι ιδανικός για

παιδικό πάρτι. B

Info: «Wonderlounge», λεωφόρος

Γεωρ. Σχολής 84.

Τ. 2310-806.193.

ΤΟ «LEONE» ΕΝΤΟΠΙΣΕ ΣΩΣΤΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ, ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΦΑΓΗΤΟ ΣΕ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΙΤΕΣ ΤΙΜΕΣ, ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ. ΔΟΚΙΜΑΣΑΜΕ ΤΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΤΙΚΑ ΜΑΣΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΙΝΔΙΚΑ ΑΡΩΜΑΤΑ, ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥΣ ΨΑΡΟΝΤΟΛΜΑΔΕΣ ΣΕ ΦΥΛΛΟ ΚΡΟΥΣΤΑΣ (ΜΕ ΚΑΛΑΜΑΡΙ, ΓΑΡΙΔΕΣ ΚΑΙ ΜΥΡΩΔΙΚΑ), ΕΝΩ ΤΟ ΠΑΣΤΙΤΣΙΟ ΜΕ ΚΙΜΑ ΑΠΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΙΑΤΟ ΠΟΥ ΙΣΟΡΡΟΠΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΜΕ ΤΗ ΓΕΥΣΗ. ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΙΣ ΝΟΣΤΙΜΙΕΣ ΤΟΥ «LEONE FOOD & PASTRY» ΣΕ

ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΦΑΓΗΤΟΥ, ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ. B

Info: «Leone Food & Pastry», Κωνσταντινουπόλεως 2, Τ. 2310-810.001, Θεσσαλονίκης 38 (Ωραιόκαστρο), Τ. 2310-694.500.

Θα ανοίξει τις πόρτες του

μέσα στον Φεβρουάριο, στα Λαδάδικα.

Οι λάτρεις τού καλού καφέ τον γνωρίζουν καλά – με το εμβληματικό «Valenio», στον πεζόδρομο

της Ικτίνου, έχει μυήσει τους Θεσσαλονικείς στον εξαιρετικό καφέ, εκπαιδεύοντας τις παλέτες τους με τις ιδιαίτερες ποικιλίες και τις

ξεχωριστές μεθόδους παρασκευής.

Πλέον, ο Βαλάντης Λαμπριανίδης, έχοντας μια τεράστια

εμπειρία στον χώρο ως σύμβουλος καφέ και εξειδικευμένος

εκπαιδευτής barista, κάτοχος

πολλαπλών πιστοποιήσεων, καθώς και πιστοποιημένος κριτής

για τα παγκόσμια πρωταθλήματα

καφέ, είναι έτοιμος να κάνει ακόμη ένα βήμα μπροστά.

Σε έναν υπέροχο χώρο (ένα δια-

τηρητέο στην οδό Λυκούργου, το οποίο ο Βαλάντης αναστηλώνει εκ βάθρων, διασώζοντας

και αποδίδοντας με ανανεωμένη

εικόνα ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά κτίρια της ιστορικής

περιοχής των Λαδάδικων) γεν-

νιέται ένα νέο concept. Από τη

μία, ένα εξειδικευμένο καφεκοπτείο με έμφαση στον specialty

coffee και τις εξαιρετικές ποικιλίες μοναδικής προέλευσης, με πώληση χονδρική και λιανική. Και από την άλλη, ένα μοναδικό experience lab, ένας χώρος μάθησης και εκπαίδευσης του κοινού (τόσο των baristas όσο και των καθημερινών coffee lovers, όπως όλοι μας) στον ποιοτικό καφέ, στους τρόπους να μεγιστοποιήσουμε την απόλαυσή του, αλλά και σε ενδιαφέροντα pairings τού καφέ με σοκολάτα, με αλκοόλ κοκ., σε μια σειρά από masterclasses που θα πραγματοποιούνται στον χώρο. Εκεί όπου η εμπειρία θα συναντήσει την εξειδίκευση και, μαζί με αγάπη και μεράκι, θα φτιάξουν ένα μοναδικό φλυτζάνι καφέ. Οι απανταχού coffee lovers και επαγγελματίες θα έχουν πολύ σύντομα –μέσα στον Φεβρουάριο– τον «ναό» τους στη Θεσσαλονίκη. Κι εμείς εδώ, στο CITYMAG, ως γνήσιοι coffee enthusiasts, μετράμε τις ημέρες ώσπου να ανοίξει τις πόρτες του στους «πιστούς». B

Η

αποκτάΘεσσαλονίκη τον δικό της «ναό» αφιερωμένο στον ποιοτικό καφέ

«Leone Food & Pastry»

Good food rules! Μαγειρευτά εστιατορικού επιπέδου.

Ειδήσεις, προϊόντα, τάσεις, αγορά, χώροι: σε κάθε τεύχος, κυκλοφορούμε στη Θεσσαλονίκη, δοκιμάζουμε και σας προτείνουμε τα καλύτερα.

«Brunchsin’»

Χαλαρό brunch, όπως πρέπει

Ο

food.

TΟ «BRUNCHSIN’» ΕΧΕΙ ΚΑΤΙ

ΠΟΥ

«Ramen Tales» Ραντεβού στο κέντρο για γιαπωνέζικοτέλειοράμεν

Ένα από τα πλέον επίκαιρα food trends της εποχής (και μία από τις εξόχως χαρακτηριστικές γεύσεις τής ιαπωνικής κουζίνας) συστήνεται στη Θεσσαλονίκη, στο πρώτο ιαπωνικό εστιατόριο που σερβίρει τη διάσημη σούπα στην πόλη.

Ο χώρος, ανοιχτός και με μινιμαλιστικό ντιζάιν, επιτρέπει

στον πελάτη να απολαμβάνει το πιάτο του ήδη από την ώρα που αυτό δημιουργείται, χάρη στο στιλάτο μπαρ που δεσπόζει στο resto, συμβάλλοντας καθοριστικά στην όλη εμπειρία. Ο κα-

τάλογος είναι μικρός, αλλά ξεκάθαρος, με τρεις σούπες ράμεν (η μία είναι βίγκαν) και τρεις κατηγορίες συνοδευτικών

(γκιόζα, γιακιτόρι και ρύζι). Συνοδεύσαμε το ντελικάτο Σόγιου ράμεν με μία μπίρα MadHop IPA – μαγευτικός συνδυασμός... B

Info: «Ramen Tales», Αλεξάνδρου Σβώλου 16. Τ. 2310-277.641.

«Qualité

Τέχνη από ζάχαρη

Μια «μπουτίκ»

ζαχαροπλαστικής

στο κέντρο τής πόλης.

ΣΤΟΝ ΚΑΛΑΙΣΘΗΤΟ ΧΩΡΟ

ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΜΨΕΣ ΒΙΤΡΙΝΕΣ

ΤΟΥ «MAGOA» (ΤΟΥ PASTRY

CHEF ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΥΓΕΡΟΥ)

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΠΡΟΤΑ-

ΣΕΙΣ ΣΕ ΑΤΟΜΙΚΑ ΓΛΥΚΑ – ΑΠΟ

PARIS BREST GIANDUJA

ΚΑΙ ΜΟΥΣ ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΜΕΧΡΙ

ΚΡΕΜ ΜΠΡΟΥΛΕ ΚΑΙ ΤΑΡΤΑ

ΛΕΜΟΝΙ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ΕΠΙΣΗΣ, ΜΙΝΙ ΓΛΥΚΑ-ΜΠΟΥΚΙΤΣΕΣ

(ΟΠΩΣ ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ

ΤΡΟΥΦΕΣ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ

ΓΑΛΑΚΤΟΣ), ΚΕΪΚ (ΣΟΚΟΛΑ-

ΤΑΣ, ΚΑΡΟΤΟΥ ΚΟΚ.), ΑΛΛΑ

ΚΑΙ ΘΕΣΠΕΣΙΑ ΒΟΥΤΗΜΑΤΑ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΦΕ. ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ

Ο ΧΩΡΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΩΣ

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ, ΟΙ ΕΠΙΛΟ-

ΓΕΣ, ΟΜΩΣ, ΣΕ ΓΛΥΚΑ ΕΙΝΑΙ

ΑΡΚΕΤΕΣ ΚΑΙ ΕΞΟΧΩΣ ΕΝΔΙΑ-

«Senol» Γαλλικό street food

Οι γαλλικές μπαγκέτες και τα κρουασάν έχουν την τιμητική τους.

Σε έναν όμορφο, μίνιμαλ χώρο μπορείς να διαλέξεις τις ενδιαφέρουσες αλμυρές προτάσεις που θα συνοδεύσουν το κρουασάν ή τη μπαγκέτα που επιθυμείς (ψήνονται καθημερινά και είναι ολόφρεσκα), όπως καπνιστός σολομός, κρέμα blue cheese και σπανάκι ή κοτόπουλο απάκι με κρέμα λιαστής ντομάτας και ελιά, ενώ φυσικά δεν λείπουν οι γλυκές επιλογές – εννέα στον αριθμό. Το κρουασάν τού «Senol» έχει τη φρεσκάδα και την ωραία αίσθηση του βουτύρου, χωρίς όμως λιπαρότητα, ενώ η γέμιση φιστίκι που δοκιμάσαμε έδενε αρμονικά. B

Info: «Senol», Παλαιών Πατρών Γερμανού 23. Τ. 2310-223.860.

ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΑΝΑΦΩΝΗΣΕΤΕ «OH, MY CHEESE!». B

Info: «Brunchsin’», Παλαιών Πατρών Γερμανού 26. Τ. 2310-227.260.

Μια χαριτωμένη

τρατορία με ειδίκευση

στο αγαπημένο θαλασσινό.

Το new entry «Qualité de vie» αφιερώνει την κουζίνα

του στις φρέσκιες ελληνικές γαρίδες σε τέσσερα

διαφορετικά μεγέθη, ως

κυρίως πιάτα ή ως ορεκτι-

κά, πάντοτε μαγειρεμένες

με γενναιόδωρες πινελιές

φαντασίας. Σε έναν όμορφο

χώρο με οικογενειακή ατμόσφαιρα και με έναν κατάλογο μικρό, αλλά πολύ περιεκτικό, απολαύσαμε ψητές γαρίδες με χειροποίητη σος γουακαμόλε με καλαμπόκι πάνω σε κινόα, κριθαρότο με γαρίδες, παλαιωμένη γραβιέρα και αρωματισμένο λάδι θυμαριού, ενώ εξαίσια ήταν και η σαλάτα πορτοκάλι και μανούρι, καθώς και τα τάκος γαρίδας που δοκιμάσαμε ως ορεκτικά. Για τους λάτρεις

των θαλασσινών (και ειδικά

της γαρίδας), μία επίσκεψη

επιβάλλεται. B

Info: «Qualité de vie»,

Θεμ. Σοφούλη 95, Καλαμαριά.

Τ. 2310-422.842.

ΦΕΡΟΥΣΕΣ. ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ

ΝΑ ΤΑ ΔΟΚΙΜΑΣΟΥΜΕ ΟΛΑ, ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΜΕ ΩΣΤΟΣΟ ΟΤΙ

ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΤΟ «MAGOA», ΟΠΟΥ Η

ΓΑΛΛΙΚΗ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ

ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΤΗΣ. B

Info: «Magoa Patisserie – Chocolaterie», Παλαιών Πατρών Γερμανού 29. Τ. 2311-301.157.

«Melie» Το απόλυτο σνακ

Ιδανικό, είτε για τη βόλτα είτε στο γραφείο.

Στο αρτοζαχαροπλαστείο «Melie» θα βρείτε πολύ μεγάλη ποικιλία από προϊόντα για πρωινό και μεσημεριανό. Ανακαλύψαμε τα τραγανά κριτσίνια τυριού – σνακ ιδανικό, τόσο ως γεύση όσο και ως σχήμα. Είναι πεντανόστιμα και εθιστικά – αν τα αφήσετε σε κοινή θέα, θα γίνουν ανάρπαστα. Όπως συνέβη και σ’ εμάς. Χαλάλι... B Info: «Melie», Αγίας Σοφίας 48. Τ. 2310-241.939.

de vie»

Ενας ύμνος στην ελληνική

γαρίδα

Φεβρουάριος είναι η ιδανική εποχή για comfort

«Magoa Patisserie –Chocolaterie»

Good Life __ Χώρος

Citymag No 060 Φεβρουάριος 2023

ΣΤΟ ΠΡΟΤΖΕΚΤ ΘΑ ΣΥΜΠΡΑΞΟΥΝ

Ο ΔΗΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΚΑΙ Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

πλευρά τής Θεσσαλονίκης, για την οποία είμαστε πολύ αισιόδοξοι», ανέφερε σε σχετικές δηλώσεις του ο δήμαρχος

Θεσσαλονίκης, τονίζοντας ότι, μέσα από σειρά έργων και παρεμβάσεων, η δυτική είσοδος

θα καταστεί τα επόμενα χρόνια

πόλος έλξης.

Ο

κ. Ζέρβας εξέφρασε την

πεποίθησή του ότι η αποκατά-

σταση του μικρού κτιρίου θα

ολοκληρωθεί με την αισθητι-

κή και την ποιότητα που είχαν

ακολουθηθεί σε προγενέστερο

στάδιο για την αποκατάσταση

παρακείμενου κτιρίου, όπου

λειτουργούν τα τελευταία

χρόνια τα γραφεία τού ΣΒΕ. Στο

πλαίσιο του συμφωνητικού

που υπογράφηκε προβλέπε-

ται δεκαετής παράταση της

Ο δήμος Θεσσαλονίκης έχει αξιοποιήσει ήδη το εμβληματικό κτίριο των παλαιών δημοτικών σφαγείων (φωτό), που δεσπόζει στην περιοχή, ως Διεθνές Κέντρο Ψηφιακού Μετασχηματισμού και Ψηφιακών Δεξιοτήτων, στο πλαίσιο στρατηγικής συνεργασίας του με τη Cisco. Πλέον, με την αναστήλωση και του τελευταίου μικρού κτιρίου, ολοκληρώνεται η αποκατάσταση και επανάχρηση του κτιριακού συγκροτήματος των παλαιών δημοτικών σφαγείων.

έχει γίνει κόσμημα και καλούμε όλους τους Θεσσαλονικείς να το επισκεφθούν», ανέφερε η πρόεδρος του ΣΒΕ, υπογραμμίζοντας ότι η συνεργασία ΣΒΕ και δήμου Θεσσαλονίκης αποτελεί απτό παράδειγμα όλων όσα μπορούν να επιτευχθούν με τη συνέργεια ιδιωτικής πρωτοβουλίας και Δημοσίου.

Η κυρία Σαράντη επεσήμανε ότι ο ΣΒΕ είναι κοινωνικός εταίρος και ο μόνος σύνδεσμος που, παρότι έχει πανελλήνιο χαρακτήρα, εδρεύει στη Θεσσαλονίκη.

Το σχέδιο επανάχρησης

Σε ένα εικονικό βιομηχανι-

κό μουσείο σχεδιάζεται να

μεταμορφωθεί το μικρό κτίριο

στον χώρο των παλαιών δημο-

τικών σφαγείων, που σήμερα

βρίσκεται υπό κατάρρευση. Ο

δρόμος, ώστε το συγκεκριμέ-

νο κτίριο να αποκατασταθεί

και να αποκτήσει ξανά ζωή, άνοιξε με συμφωνητικό που

υπογράφηκε στο δημαρχείο, παρουσία τού δημάρχου Θεσ-

σαλονίκης, Κωνσταντίνου

Ζέρβα, της προέδρου τού Συνδέσμου Βιομηχανιών Ελλάδος (ΣΒΕ), Λουκίας Σαράντη, και του αντιδημάρχου Οικονομι-

κών, Σωκράτη Δημητριάδη.

Το κτίριο (με την αποκατάσταση

του οποίου το κτιριακό συγκρότημα των παλαιών δημοτικών σφαγείων αναβαθμί-

ζεται και αποδίδεται στην πόλη

στο σύνολό του) παραχωρείται

κατά χρήση από τον δήμο Θεσσαλονίκης στον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Ελλάδος και την Εταιρεία Επιχειρηματικής

και Πολιτιστικής Ανάπτυξης Θεσσαλονίκης (ΕΕΠΑΘ).

Το οικοδόμημα, που σήμερα

παρουσιάζει εικόνα πλήρους

εγκατάλειψης, πρόκειται να

ανακατασκευαστεί με δαπάνες

τού ΣΒΕ και της ΕΕΠΑΘ με τρόπο που θα διαφυλάσσει

απόλυτα τον βιομηχανικό του χαρακτήρα και θα διασφαλίζει την απόλυτη αισθητική εναρμόνιση με τα ήδη ανακαινισμένα κτίρια στο οικόπεδο των παλαιών δημοτικών σφαγείων.

παραχώρησης του συγκεκριμένου κτιρίου: πρόκειται για

το παλιό κτίριο κρεοσκοπικού

ελέγχου, το οποίο φιλοξενεί

τα γραφεία τού ΣΒΕ μετά την

πλήρη ανακατασκευή του, με

χρηματοδότηση από χορηγίες

των μελών τού συνδέσμου.

Κτίριο-κόσμημα

«Με ιδιαίτερη ικανοποίηση

«Με τη συμφωνία που υπογράψαμε με τον ΣΒΕ ουσιαστικά

αποδίδουμε στην ίδια την πόλη

υπογράψαμε την παραχώρηση

για τα επόμενα 10 χρόνια τού

κτιρίου των γραφείων τού

συνδέσμου στην περιοχή των

σφαγείων, μια περιοχή που ανα-

βαθμίζεται σιγά σιγά. Το κτίριο

Ο δήμος Θεσσαλονίκης έχει αξιοποιήσει ήδη το εμβληματικό κτίριο των παλαιών δημοτικών σφαγείων, που δεσπόζει στην περιοχή, ως Διεθνές Κέντρο Ψηφιακού Μετασχηματισμού και Ψηφιακών Δεξιοτήτων, στο πλαίσιο στρατηγικής συνεργασίας του με τη Cisco. «Πλέον, με την αναστήλωση και του τελευταίου μικρού κτιρίου, ολοκληρώνεται η αποκατάσταση και επανάχρηση του κτιριακού συγκροτήματος των παλαιών δημοτικών σφαγείων και αναβαθμίζεται όλη η περιοχή», υπογράμμισε ο αντιδήμαρχος Οικονομικών, Σωκράτης Δημητριάδης. B

«Το τελευταίο κομμάτι»

Ένα νέο, εικονικό αφιερωμένομουσείο στη βιομηχανία

Πώς μπορείς

να έναμεγαλώσεις παιδί με αυτοπεποίθηση

Η προσωπικότητα ενός παιδιού καθορίζεται

σε μεγάλο βαθμό από το οικογενειακό του περιβάλλον – αντίστοιχα και η αυτοπεποίθησή του.

ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ με αυτοπεποίθηση έχει θετική, αλλά και ρεαλιστική αντίληψη για τον εαυτό του και τις δυνατότητές του. Πιο

συγκεκριμένα, έχει αντίληψη των ικανοτήτων του, των γνώσεων

και της σωματικής εμφάνισής του. Η οικογένεια είναι τα πρώτα

άτομα που συναναστρέφεται ένα παιδί, οπότε οι γονείς παίζουν

καθοριστικό ρόλο στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης, καθώς

είναι ένας παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις των

παιδιών με τους συνομηλίκους τους, την ανάπτυξη των ταλέ-

Η πτυχιούχος ψυχολόγος

ντων τους και συνολικότερα την εικόνα για τον εαυτό τους. Για να ενισχυθεί η αυτοπεποίθηση ενός παιδιού, ιδιαίτερης σημασίας (ήδη από τη βρεφική ηλικία) είναι τα λεκτικά μηνύματα και η συμπεριφορά που δέχεται από τα κοντινά του πρόσωπα. Η θετική ανατροφοδότηση και η επιβράβευση για τις πρώτες κατακτήσεις του από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής του συμβάλλουν στη θετική εικόνα του εαυτού του. Μετέπειτα, στη σχολική ηλικία, είναι σημαντικό οι γονείς να προτρέπουν τα παιδιά τους να συμμετέχουν σε δραστηριότητες στις οποίες θα έχουν την ευκαιρία να κοινωνικοποιηθούν και να αποδεχθούν τη διαφορετικότητα και τις απόψεις των άλλων. Επιπλέον, καλό θα ήταν οι γονείς να επιβραβεύουν τις επιτυχίες των παιδιών και, αντίστοιχα, σε πιθανή αποτυχία να συζητούν και να τονίζουν την αξία της προσπάθειας. Με αυτόν τον τρόπο, το παιδί έχει μια συνολική εικόνα για τον εαυτό του, δεν στηρίζεται μόνο στην αποτυχία και συνεχίζει να προσπαθεί.

Η ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ είναι απαραίτητη για την ομαλή

διαμόρφωση διαπροσωπικών σχέσεων και την ψυχική υγεία κάθε ατόμου. Σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης παίζει η προσεκτική ακρόαση. Είναι πολύ βοηθητικό οι γονείς να δείχνουν

ενδιαφέρον για όσα θέλει να μοιραστεί το παιδί τους, είτε αυτά αφορούν σε προσωπικά του συναισθήματα είτε σε οτιδήποτε σχετικό με το σχολείο και τους φίλους του. Ακόμη, σημαντικό είναι οι γονείς να δίνουν πρωτοβουλίες στα παιδιά και να τα μαθαίνουν τρόπους ώστε

να λύνουν τα προβλήματα μόνα τους. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα

την ενδυνάμωση του παιδιού και το αίσθημα ότι τα κατάφερε μόνο

του, έχοντας την ευθύνη των πράξεών του.

ΣΥΝΕΠΩΣ, ο βαθμός αυτοπεποίθησης που έχει αναπτύξει

καθένας ως παιδί μέσα από το οικογενειακό του πλαίσιο καθορίζει τις επιτυχίες του στο μέλλον. Η ανάπτυξη και η ενίσχυση

Good Life __ Resto / Τάσεις / Bar & Etc.

Citymag No 060 Φεβρουάριος 2023

«Hayat

και πάλι στη συζήτηση χάρη σ’

έναν φίλο, τη γνώμη τού οποίου

εκτιμώ πολύ, καθώς θεωρείται

ένας από τους πλέον απαιτητι-

κούς σε ό,τι αφορά την εστίαση.

Και, μια που αγαπώ ιδιαίτερα την

ανατολίτικη κουζίνα, αποφάσισα

να επισκεφτώ πριν από μερικές

Κυριακές το εστιατόριο «Hayat

Μικρή Πόλη», στο κέντρο.

Αν η ανατολίτικη

κουζίνα σάς συναρπάζει,

ένας χώρος στο κέντρο τής

Θεσσαλονίκης υπόσχεται

να σας «μεταφέρει»

στην Πόλη.

Η εμπειρία

Μπαίνοντας, εντύπωση μου

προκάλεσαν τα ζωντανά χρώ-

ματα στους τοίχους και οι κανα-

πέδες με τα πολλά μαξιλάρια,

που δημιουργούν ευχάριστη και

χαλαρή ατμόσφαιρα.

Αφού καθίσαμε στο τραπέζι

μας, σειρά είχε η εξερεύνηση

του μενού, το οποίο ήταν αρκετά

δελεαστικό. Για αρχή, αποφασί-

σαμε να επιλέξουμε τη σαλάτα

id

Ιδιοκτήτης είναι ο Σερχάτ, ο οποίος ήρθε πριν από 15 χρόνια στην Ελλάδα ως κούρδος πολιτικός πρόσφυγας.

Σημαντικό κομμάτι του «Hayat» είναι το μικρό παντοπωλείο «Καπαλί Τσαρσί», όπου μπορείτε να ψωνίσετε εκλεκτά προϊόντα από την Πόλη.

Στον επάνω όροφο έχει διαμορφωθεί ένας ειδικός χώρος για μελέτη, ιδανικός για φοιτητές.

Αν αποφασίσετε

να το επισκεφθείτε στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, καλό θα είναι να κάνετε κράτηση.

Μου άρεσε:

ο ζεστός χώρος και το ζεστό χαμόγελο της κοπέλας που μας εξυπηρέτησε.

Δεν μου άρεσε: που η λίστα κρασιών ήταν περιορισμένη.

ντομάτας και κρεμμύδι, συνοδευόμενη από ρύζι), το κεμπάπ γιαουρτλού (συνοδεύεται

από τηγανητές πατάτες) και

το επίσης διάσημο χιουνκιάρ

μπεϊγεντί (μοσχάρι κοκκινιστό

με πουρέ μελιτζάνας. Για να κλείσουμε με γλυκό τρόπο το γεύμα

μας, αφεθήκαμε στη σαγήνη

ενός παραδοσιακού γλυκού τής

Τουρκίας (και της Ανατολής, γενικότερα): του κιουνεφέ,

το οποίο φτιάχνεται με ζεστό

κανταΐφι, τυρί ντιλ, βούτυρο, σιρόπι και φιστίκια Αιγίνης.

Η γνώμη μας

Όλα τα πιάτα ήταν ιδιαιτέρως νόστιμα, με κορυφαίο όλων

το γιαουρτλού κεμπάπ. Το

κοκκινιστό μοσχαράκι θα το

προτιμούσα λίγο πιο μαλακό, σε γεύση ωστόσο ήταν πολύ

καλό. Και, ασφαλώς, το κιουνε-

φέ αποτελεί «must» επιλογή

σε περίπτωση που σας αρέσουν

τα σιροπιαστά γλυκά.

Αν είστε κι εσείς φαν των ανατολίτικων γεύσεων, έχω την

άποψη ότι το εστιατόριο «Hayat

Μικρή Πόλη» αποτελεί μια πολύ

τίμια επιλογή για τις γαστριμαργικές σας αναζητήσεις. Δεν

έχετε παρά να το δοκιμάσετε κι εσείς. B

+extra content

Κείμενο - φωτογραφίες:

Αλέξανδρος Καραμανλής

Είχε περάσει αρκετός καιρός

από τότε που άκουσα πρώτη

φορά ότι άνοιξε ένα εστιατόριο

τουρκικής κουζίνας στο κέ-

ντρο τής Θεσσαλονίκης, χωρίς

να έχω όμως περισσότερες

πληροφορίες για τα πιάτα ή για

τη δημοφιλία του. Πρόσφατα, το

συγκεκριμένο εστιατόριο ήρθε

«Hayat» (με μαρούλι, μαϊντανό,

άνηθο, φρέσκο και ξερό κρεμμύ-

δι, ντομάτα, αγγούρι, πράσινη

πιπεριά, πιπεριά Φλωρίνης, κεφαλοτύρι και αραβική πίτα),

τα παστουρμαδοπιτάκια και

τα διάσημα μαντί (χειροποίητα

ζυμαρικά με γέμιση κιμά και

σος γιαουρτιού με σκόρδο). Από

κυρίως, προτιμήσαμε το πιάτο

σατς καβουρμά (τηγανιά κο-

τόπουλου με ντομάτα, πράσινη

και κόκκινη πιπεριά, σάλτσα

Check, please! Με τις τιμές των μεζέδων να ξεκινούν από τα 5 ευρώ, το εστιατόριο απευθύνεται σε όλα τα βαλάντια.

Info: «Hayat Μικρή Πόλη», Παλαιών Πατρών Γερμανού 23. T. 2310-230.807.

FB: hayat.mikriPoli

Aν θέλετε να δείτε φωτογραφίες από τα πιάτα που δοκιμάσαμε στην επίσκεψή μας, σκανάρετε με το smartphone σας το QR code που ακολουθεί:

Το καινοτόμο, τελικό προϊόν τυποποιείται και θα κυκλοφορεί ως επώνυμο προϊόν, με ολοκληρωμένη ταυτότητα, ώστε να εξασφαλίζεται η ομοιομορφία του και αφενός να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις τού καταναλωτή, αφετέρου να πληροί τους όρους τής νομοθεσίας όσον αφορά στην υγιεινή του κατάσταση και την ασφάλεια (φωτό αρχείου).

Προϊόντα

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, καινοτόμο τυροκομικό προϊόν υψηλής διατροφικής αξίας από ελληνικό, νωπό γάλα αγελάδας.

Την παραγωγή ενός καινοτόμου τυροκομικού προϊόντος υψηλής διατροφικής αξίας από ελληνικό, νωπό γάλα αγελάδας πέτυχε για πρώτη φορά στην Ελλάδα η ομάδα τού έργου Raw Cheese – και, μέσω της διαμόρφωσης ενός ολοκληρωμένου συστήματος, δίνει τη δυνατότητα στους έλληνες γαλακτοπαραγωγούς αγελαδοτρόφους να διαφοροποιήσουν τα προϊόντα τους από τον διεθνή ανταγωνισμό, προσδίδοντάς τους ταυτότητα, προστιθέμενη αξία και καθιστώντας τα ένα εναλλακτικό εργαλείο ανάπτυξης του κλάδου.

Το έργο, μέσω του οποίου «γεννήθηκε» και παρέχεται η γνώση για την εφαρμογή σύγχρονων ολοκληρωμένων συστημάτων παραγωγής τυριού από νωπό

Μικρή Πόλη»

αγελαδινό γάλα, με ανώτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά, υλοποιείται από το Γραφείο Διαχείρισης Στρατηγικών Έργων

τής Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής (ΑΓΣ), σε συνεργασία με

το Ινστιτούτο Κτηνιατρικών

Ερευνών τού Ελληνικού

Γεωργικού Οργανισμού

«Δήμητρα» και το Εργαστήριο Ζωοτεχνίας τού Τμήματος

Κτηνιατρικής τού Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), με τη συγχρηματοδότηση της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (μέσω χρηματοδότησης ΕΣΠΑ). Τα

αποτελέσματα του Raw Cheese (το οποίο ολοκληρώθηκε στις 17

Ιανουαρίου και είναι προϋπολογισμού 841.730 ευρώ) παρουσιά-

στηκαν στο πλαίσιο εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη.

Στο εξωτερικό, η παραγωγή τυριού από νωπό (δηλαδή, μη παστεριωμένο) γάλα είναι αρκετά συνηθισμένη και περιλαμβάνει ιδιαίτερα αναγνωρίσιμα προϊόντα (π.χ., πεκορίνο ντι Φιλιάνο, κάτσιορικότα, ροκφόρ, μπρι). Στην Ελλάδα δεν υπάρχει μονάδα που παράγει τέτοια τυριά, καθώς η μέχρι πρόσφατα

υποχρεωτική (για υγειονομικούς λόγους) παστερίωση του

γάλακτος για τυροκόμηση δεν

το επέτρεπε. Όμως, η παραγωγή

τυριού από νωπό γάλα κατέστη

εφικτή πρόσφατα, με το νέο

πλαίσιο που εισήχθη. B

«Faces» café bar

όνομα

και πράγμα

Ο ορισμός τού all day café

bar βρίσκεται στη συμβολή

τής Αγίου Δημητρίου

με την Κατσιμίδη, ακριβώς

πριν πάρετε την ανηφόρα

τής Τριανδρίας, για να

βγείτε στον περιφερειακό.

Ένα στρατηγικό σημείο

απόλαυσης, για να

ξεκινήσει (ή για να κλείσει)

υπέροχα η μέρα σας.

Κείμενο:

Λεόντιος Παπαδόπουλος

Φωτογραφίες:

Σάκης Γιούμπασης

Υπάρχει άραγε κάτι καλύτερο

για πρωινό από έναν αρωματι-

κό καφέ (ή κάποιο άλλο ρόφημα), τον οποίο θα συνοδεύσεις

με κάποια από τις γευστικές

επιλογές τού καταλόγου – ας

πούμε, το κλαμπ ομελέτας με γκούντα, ψιλοκομμένο μπέικον, μανιτάρια, καλαμπόκι, πολύχρωμες πιπεριές και

δροσερή σαλάτα μεσκλάν;

Δεν περιμένω απάντηση, την

ξέρω (αν και είμαι πεπεισμέ-

νος ότι κάποιοι θα προτιμού-

σατε τα αλμυρά ή τα γλυκά

πάνκέικς)...

Το «Faces» αποτελεί ιδανικό

σημείο συνάντησης για το

επαγγελματικό σας ραντεβού.

Θα πιείτε ένα ποτήρι κρασί (αποκλειστικά ελληνικού αμπελώνα), θα παραγγείλετε

24-25 id

Το «Faces»

διαθέτει εκπληκτικά μπέργκερ (ξεκινούν από 4,5 ευρώ), με ποιότητα αντίστοιχη αυτών που βρίσκεις στην πόλη σε πολύ υψηλότερες τιμές.

Στα «υπέρ» τού καταστήματος, ότι θα βρείτε να παρκάρετε σχεδόν αμέσως (τις περισσότερες ώρες τής ημέρας).

Το καλοκαίρι, η ατμόσφαιρα στον εξωτερικό χώρο είναι μοναδική, ιδανική για ατέλειωτες συζητήσεις με την παρέα.

Info: «Faces» café bar, Πολυτεχνείου 1, Τριανδρία. Τ. 2310-913.677.

μια πιατέλα τυριών/αλλαντικών και θα συζητήσετε για όλα τα μεγαλεπήβολα σχέδια της επιχείρησής σας. Αν το ραντεβού δεν είναι επίσημο, θα μπορούσε να «παίξει» και μια πίτσα με ιταλική ζύμη 24ωρης ωρίμανσης, που φτιάχνεται με τα καλύτερα υλικά.

Το βράδυ τα φώτα ανάβουν και το «Faces» αλλάζει πρόσωπο. Τις καθημερινές η μουσική είναι lounge, με χαλαρή διάθεση. Τα Σαββατοκύριακα

η ένταση ανεβαίνει. Το ίδιο συμβαίνει και τις ημέρες των lives. Πρότασή μου είναι να παραγγείλετε το αγαπημένο σας κοκτέιλ και να αφεθείτε στον ρυθμό (και στην παρέα σας). B

Μια πραγματική ανάπαυλα

από την πολύβουη καθημερινότητα

βρίσκεται κυριολεκτικά μία ανάσα

από το κέντρο: στο κέντρο-απόκεντρο

της Τριανδρίας, σε ένα στέκι

που προσφέρει απολαύσεις

τής γεύσης και της αναψυχής

από νωρίς το πρωί ώς αργά

το βράδυ, ακόμη

και για τους πλέον απαιτητικούς.

Ένα «all στέκιday»

Good Life __ Επιδόρπιο / Κρασί / Μουσική

Citymag No 060 Φεβρουάριος 2023

Θέλω γλυκό

10 γρ. κάρδαμο σε σκόνη / 10 γρ.

πορτοκάλι σε ξύσμα / 2 γρ.

ανθός αλατιού.

Εκτέλεση:

Προθερμαίνουμε τον φούρνο

στους 170 βαθμούς Κελσίου, στον αέρα.

Καλύπτουμε το εσωτερικό

από ένα τσέρκι διαστάσεων

18 x 3 εκ. με λαδόκολλα και

αφήνουμε κατά μέρος.

Σε ένα μπολ ανακατεύουμε

τη λιωμένη σοκολάτα και το

λιωμένο βούτυρο μέχρι να

ομογενοποιηθούν και έπειτα

προσθέτουμε τα αβγά. Συνεχίζουμε το ανακάτεμα. Προσθέ-

Wine & Spirits

Συνταγή:

Αντώνης Σελέκος

Κρύωσε ο καιρός – και, επιτέ-

λους, μπορούμε να δημιουρ-

γήσουμε ένα «χειμωνιάτικο»

γλυκό, που συνοδεύει ιδανικά

τον καφέ μας. Το φοντάν

σοκολάτας είναι μια εύκολη

συνταγή για όσους λαχταρούν

ένα πιο «γεμάτο» και «ζεστό»

γλυκό.

Υλικά:

210 γρ. σοκολάτα 70% / 210 γρ.

βούτυρο λιωμένο 82% / 100 γρ.

ζάχαρη άχνη / 200 γρ. αβγά /

τουμε την άχνη ζάχαρη, το κάρδαμο, το πορτοκάλι και στο τέλος τον ανθό αλατιού, ανακατεύοντας το μείγμα.

Αδειάζουμε το μείγμα μας στο

τσέρκι που έχουμε «ντύσει»,

μοιράζουμε ομοιόμορφα και

τοποθετούμε στον φούρνο για

περίπου 12-15 λεπτά, μέχρι

να αρχίσει να φουσκώνει περιμετρικά.

Αποσύρουμε από τον φούρνο

και αφήνουμε το γλυκό μας να

κρυώσει πολύ καλά σε δροσε-

ρό μέρος για περίπου τέσσερις

ώρες. Θέλουμε να είναι πολύ

ζουμερό, αλλά σταθεροποιη-

μένο. Εν συνεχεία, αφαιρούμε

το τσέρκι και τη λαδόκολλα, τοποθετούμε σε ένα πιάτο και

γαρνίρουμε με ζάχαρη άχνη. B

Δοκιμάζουμε (και προτείνουμε) κρασιά από Ελλάδα, Νέα Ζηλανδία και Αργεντινή. Όλα διαφορετικά, όλα υπέροχα.

Γράφει ο

Χρήστος Παπαδόπουλος wine professional sommelier

στο «Classico» bistro moderne (papadopouloschris96@gmail.com)

Πρώτο τεύχος τού 2023 και θα

ήθελα να ευχηθώ καλή χρονιά, με υγεία, όμορφες στιγμές

και ωραία κρασιά. Σε αυτό

το τεύχος θα μιλήσουμε για

οίνους που είχαμε την ευκαιρία

να δοκιμάσουμε την περίοδο

των εορτών, κατά την οποία

τα μαγαζιά ξαναγέμισαν μετά

από δύο χρόνια περιορισμών

και εμείς, οι εργαζόμενοι στην εστίαση, δώσαμε τον καλύτερο εαυτό μας, για να δημιουργή-

σουμε όμορφες εμπειρίες για

όλους εσάς.

Δύο λευκά και δύο κόκκινα έχει

το μενού: δύο ελληνικά (ένα

λευκό, ένα ερυθρό), ένα λευκό

από τη Νέα Ζηλανδία και άλλο

ένα ερυθρό από την Αργεντινή.

Από όλα τα μήκη και τα πλάτη

τού πλανήτη, με λίγα λόγια... B

Μία από τις πιο νόστιμες, καλοδουλεμένες και πλέον

αγαπημένες Μαλαγουζιές

τής Ελλάδας. Η Μαλαγουζιά

Κίτρους 2022, από την Πύδνα Πιερίας, αναδεικνύει την

τυπικότητα της ποικιλίας, καθώς η έντονη οξύτητα, το

γεμάτο σώμα και η φρεσκάδα δίνουν τη σκυτάλη στα

λευκόσαρκα φρούτα και τα εσπεριδοειδή. Έχει οινοποιηθεί με αγάπη, για να συνοδεύει θαλασσινά, ψάρια, αλλά και λευκά κρέατα. B

Τιμή: από €10-€12.

Από το Μικροχώρι Δράμας, δοκιμάζουμε την τελευταία προσθήκη τής σειράς «Ήδυσμα Δρυός» τής ποικιλίας Ξινόμαυρο (εξ ου και «Xi»). Μπορεί, όταν ακούμε «Ξινόμαυρο», να περιμένουμε κρασιά τής Νάουσας και του Αμυνταίου, ωστόσο οι κ.κ. Παπαδόπουλος και Καλαϊτζίδης μάς εκπλήσσουν ευχάριστα για ακόμη μία φορά. Μετά από αρκετά χρόνια και πολλές δοκιμές, μας συστήνουν το «Ήδυσμα Δρυός Xi», το οποίο ζυμώνει και ωριμάζει σε γαλλικά, δρύινα βαρέλια (ένα στα δύο είναι καινούργιο) για 12 μήνες. Ένα μοντέρνο, αλλά και με ρουστίκ χαρακτήρα Ξινόμαυρο, με γεμάτο σώμα, οξύτητα υψηλή και τανίνες έντονες και καλοδουλεμένες. Αρωματικά έχει νότες λιαστής ντομάτας και ελιάς, ενώ μπαχαρικά και νότες καπνού και βανίλιας δημιουργούν πολυπλοκότητα. Δοκιμάστε το τώρα, παλαιώστε όμως και μερικές φιάλες για 5-10 χρόνια. B

Τιμή: από €25-€30.

Φοντάν σοκολάτας με κάρδαμο και τοκάλιπορ-

Δύο (λευκά)

+ δύο (ερυθρά)

= απόλαυση!

Μαλαγουζιά 2022, Κτήμα Κίτρους, (Πιερία, Ελλάδα)

Ήδυσμα Δρυός Xi 2018, Κτήμα Τέχνη Οίνου, (Δράμα, Ελλάδα)

Chardonnay Reserve, Villa Maria Winery

Μusicola Au Suisse/ «Au Suisse»

Γράφει ο Dreamachinery

Είναι αλήθεια ότι είμαι φανατικός των Sauvignon

Blanc από τη Νέα Ζηλανδία.

Αλήθεια είναι, επίσης, ότι το οινοποιείο Villa Maria μάς

προσφέρει κάθε χρόνο εξαιρετικά κρασιά από τη χώρα

που βρίσκεται σε ένα από τα

νοτιότερα μέρη τού νότιου

ημισφαιρίου. Αυτήν τη

φορά, μας έχει εκπλήξει ένα

Chardonnay. Το Chardonnay

Reserve τής εσοδείας τού

2017, από την περιοχή Χοκς

Μπέι, που βρίσκεται στο

βόρειο νησί τής χώρας των

Μαορί, ωριμάζει σε βαρέλια, αποκτώντας όγκο, δομή και αρώματα βανίλιας. Η οξύτητά του είναι τραγανή, ενώ αρώματα πυρηνόκαρπων φρούτων, όπως το ροδάκινο, παντρεύονται με ανθικές νότες, σε ένα κρασί με πλούσιο σώμα. B

Τιμή: από €20-€25.

Πολύ πιθανό να έχετε δοκιμάσει κρασιά με προέλευση την

Αργεντινή, την πατρίδα τού

γαλλικού ερυθρού Malbec, που έχει βρει εκεί τον τόπο του

και μας έχει δώσει ορισμένα

από τα σπουδαιότερα κρασιά

τού κόσμου. Ήρθε η ώρα να δοκιμάσετε την τοπική ερυθρή

(και σπάνια) ποικιλία Bonarda.

Από τη Μεντόζα τής Αργεντι-

νής και το σπουδαίο οινοποιείο

El Enemigo θα δοκιμάσετε ένα

κρασί εθιστικό, από αμπέλια

που μετρούν πάνω από έναν

αιώνα ζωής. Σώμα μέτριο, δροσιστική οξύτητα και βελούδινες τανίνες μάς δίνουν ένα κρασί με αρώματα κόκκινων και μαύρων φρούτων, όπως το κεράσι, το βατόμουρο και το δαμάσκηνο, σε συνδυασμό

με γλυκά μπαχαρικά, όπως η γλυκόριζα. B

Τιμή: από €20-€25.

Οι δύο τύποι που άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στον χώρο

τής αναβιωτικής Nu Disco

σκηνής, ο Μόργκαν Γκέιστ και

ο Κέλι Πόλαρ, ενώνουν τις

δυνάμεις τους και δημιουργούν

κάτι που δίνει (ξανά) δείγματα

γραφής, αυτήν τη φορά φτιάχνοντας εννέα synth pop σερενάτες – τραγούδια υπαρξιακής αγάπης και όχι μόνο.

μια συνεχή διάθεση ερωτισμού, απόγνωσης, αλλά και επιστροφής, κάποιες φορές, στην αισιόδοξη πλευρά τού κεντρικού μηνύματος: της αγάπης.

κών. Μία από τις καλύτερες ακροατικές στιγμές είναι το «Eely», όπου προσεγγίζουν αρκετές φορές την ηχητική ταυτότητα του μελοδραματικού στίγματος των «Culture Club», δημιουργώντας ξεκάθαρα έντονα κορυφώματα στα φωνητικά τους.

Όλα ξεκίνησαν από την ιδέα τού Μόργκαν Γκάιστ (το ήμισυ

των «Metro Area») να δουλέψουν παρέα με τον (εκ της κλασικής σπουδής προερχόμενο) τσελίστα Κέλι Πόλαρ (υπεύθυνο για τα διάσημα έγχορδα των «Metro Αrea» στο ομώνυμο άλμπουμ). Στον δίσκο που παρουσιάζουμε κάνει όλα τα φωνητικά, τα οποία κινούνται σε ένα μοτίβο νεορομαντικού Βrit synth pop, με κομμάτια αναβιωτικού χαρακτήρα. Άψογη προσέγγιση στην παραγωγή, με ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: σε πολλά σημεία, τα φωνητικά φαλτσέτα τους αφήνουν

Το «Control», ως εισαγωγικό

κομμάτι μιας ηλεκτρονικής

υφής ελεγείας, πράγματι σου

δείχνει ξεκάθαρα τον ηλεκτροπληκτροφόρο ορίζοντα που

θα επακολουθήσει. Το χιτ τού

δίσκου, με τίτλο «Thing» (θυμίζει

εποχές «Metro Area»), ακολου-

θεί αμέσως μετά. Από τα πρώτα

δευτερόλεπτα νιώθεις ότι έχει

τον ηχογραφηματικό αέρα και

την αύρα τής επιτυχίας.

Αρκετά τραγούδια τού άλμπουμ αποτελούν ξεκάθαρες αναφορές σε θρυλικά

ονόματα και διαμαντένια

μουσικά χτυπήματα της δε-

καετίας τού 1980, όπως στα

«Pain & Regret», αλλά και στο «Plans», που θα μπορούσε

να είναι μια παραγωγή των

«Scritti Politti», φτάνοντας

πολύ κοντά ακόμη και στην

πολύ καλά τοποθετημένη ενορχήστρωση των φωνητι-

Όλη η μουσική διαδρομή των περίπου 48 λεπτών στο σύνολό της κλείνει με τον ίδιο τρόπο που ξεκίνησε: με ένα αποχαιρετιστήριο κομμάτι σαν το «AG», όπου, όντως, τα βελούδινης υφής φωνητικά γίνονται ένα με τα πλήκτρα, που κυριολεκτικά δίνουν πόνο, κυριεύουν και απογειώνουν το τελείωμα, μέχρι την επόμενη ακρόαση. Με τόσο υψηλά πρότυπα, το άλμπουμ «Au Suisse» ανταποκρίνεται ως μια art synth pop κληρονομιά. Και ποιος ξέρει; Ίσως, επιτέλους, επαναφέρει τη μουσική αρχή μιας νέας νεορομαντικής αναβίωσης. Κυκλοφορεί σε βινύλιο και ψηφιακά από τη City Slang Records.

Ακούστε τον άφοβα, χωρίς προκατάληψη. So... Dream on, until next time... B

Bonarda La Esperanza, El Enemigo, (Μεντόζα, Αργεντινή)

Good Life __ Κινηματογράφος / Θέατρο

O πιλότος Μπρόντι Τόρανς

πραγματοποιεί μια επιτυχή

αναγκαστική προσγείωση, όταν

το αεροπλάνο του παρουσιά-

ζει σοβαρές ζημιές μετά από

καταιγίδα. Σύντομα όμως θα

συνειδητοποιήσει ότι το νησί στο

οποίο βρίσκονται ο ίδιος και οι

επιβάτες τού αεροσκάφους είναι

το Τζόλο, το οποίο κυβερνάται

από βαριά οπλισμένες αντικυ-

ΔΥΟ ΦΙΛΟΙ ΚΙ ΕΝΑΣ ΑΣΒΟΥΛΗΣ (KNUTSEN & LUDVIGSEN 2 – DET STORE DYRET)

Σκηνοθεσία: Ούστειν Ντόλμεν. Με τις φωνές των: Τζον Μπρούγκο, Χέρμαν Σαμπάντο, Περ Ίνγκε Τόρκελσεν. Διάρκεια: 78 λεπτά. Είδος: κινουμένων σχεδίων.

Ακόμη μία περιπέτεια των

ανυπότακτων Γαλατών μετα-

φέρεται στη μεγάλη οθόνη.

Αυτήν τη φορά, ο Αστερίξ και

ο Οβελίξ θα αφήσουν το χω-

ριό τους και θα τραβήξουν με

αποφασιστικότητα τον μακρύ

δρόμο για την Κίνα.

Η υπόθεση: η αυτοκράτειρα

της Κίνας φυλακίστηκε μετά

από ένα πραξικόπημα που

υποκίνησε ένας προδότης

Οι ταινίες τού μήνα

θα ικανοποιήσουν κυρίως

άντρες και παιδιά. Για

τους μεν, υπάρχει μπόλικο

πιστολίδι και σασπένς.

Για τους δε, ο Αστερίξ και

ο Οβελίξ. Για τις κυρίες,

την κατάσταση σώζουν

η ταινία τού Σαμ Μέντες

και η Κέιτ Μπλάνσετ.

ΑΣΤΕΡΙΞ ΚΑΙ ΟΒΕΛΙΞ

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΑ (ASTÉRIX & OBÉLIX: L’EMPIRE DU MILIEU)

Σκηνοθεσία: Γκιγιόμ Κανέ.

Παίζουν: Γκιγιόμ Κανέ,

Μαριόν Κοτιγιάρ, Βενσάν Κασέλ, Μελανί Τιερί, Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς.

Διάρκεια: 105 λεπτά.

Είδος: κωμική περιπέτεια.

πρίγκιπας. Με τη βοήθεια

ενός φοίνικα εμπόρου και του

πιστού της σωματοφύλακα,

η μοναχοκόρη τής αυτοκράτειρας, πριγκίπισσα Σας-Γι, καταφεύγει στη Γαλατία, για να ζητήσει βοήθεια. Ο

Αστερίξ και ο Οβελίξ δέχονται

ευχαρίστως να βοηθήσουν

την πριγκίπισσα να σώσει τη μητέρα της και να ελευθερώσει τη χώρα της.

Όμως, ο Καίσαρας και ο ισχυρός στρατός του, διψασμένοι

για μια νέα κατάκτηση, κατευθύνονται επίσης προς το Μέσο

Βασίλειο. Η ιστορία περιλαμβάνει μπόλικο γέλιο και ξύλο.

Ευτυχώς που υπάρχει μπόλικο

μαγικό φίλτρο... Σε γκεστ-σταρ

ρόλο ρωμαίου στρατιώτη, ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς. B

Info: Στις αίθουσες από τις 02.02.

Είναι λίγες οι φορές που φτάνουν στη μεγάλη οθόνη κινούμενα σχέδια από τη Νορβηγία. Η συγκεκριμένη περίπτωση είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Η ζωή

στο τούνελ κυλάει όμορφα για τον Τούτσον, τον Λούντιγουντ

και τον Ασβό, γεμάτη τραγούδι, μαρμελάδα και πειράγματα.

Μόνο που κάποια μέρα τα πράγματα αλλάζουν κι ένας μεγάλος

κίνδυνος απειλεί την καθημερινότητά τους… B

Info: Στις αίθουσες από τις 02.02.

βερνητικές ομάδες. Ο αρχηγός

τους πιάνει ομήρους τούς

επιβάτες, με σκοπό να εξασφα-

λίσει μεγάλα ποσά από τα λύτρα

που θα δώσουν οι οικογένειές

τους. Ο χρόνος εξαντλείται και ο

Μπρόντι δεν έχει άλλη επιλογή

από το να απελευθερώσει έναν

καταδικασμένο δολοφόνο, για να

συνεργαστεί μαζί του, ώστε να

βρουν τρόπο να δραπετεύσουν

από το νησί. B

Info: Στις αίθουσες από τις 26.01.

«Tar».

Young». Το αποτέλεσμα είναι μια συναισθηματική ωδή στη μουσική και το σινεμά. B Info: Στις αίθουσες από τις 02.02.

Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ (EMPIRE OF LIGHT)

Σκηνοθεσία: Σαμ Μέντες.

Παίζουν: Ολίβια Κόλμαν, Μάικλ Βαρντ,

Τόμπι Τζόουνς, Τάνια Μούντι.

Διάρκεια: 115 λεπτά.

Είδος: δράμα.

Η ταινία διαδραματίζεται σε μια

αγγλική, παραθαλάσσια πόλη

στις αρχές τής δεκαετίας τού

ΧΤΥΠΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΒΑ (KNOCK AT THE CABIN)

Σκηνοθεσία: Μάικλ Νάιτ Σιάμαλαν. Παίζουν: Ντέιβ Μπαουτίστα, Μπεν Όλντριτζ, Τζόναθαν Γκροφ, Άμπι Κουίν.

Διάρκεια: 100 λεπτά.

Είδος: θρίλερ μυστηρίου.

ΕΚΤΟΣ

ΕΛΕΓΧΟΥ (PLANE)

Σκηνοθεσία: Ζαν-Φρανσουά Ρισέ.

Παίζουν: Τζέραλντ Μπάτλερ, Μάικ Κόλτερ, Γιόσον Αν, Πολ Μπεν-Βίκτορ, Ρεμί Αντελέκε.

Διάρκεια: 107 λεπτά.

Είδος: περιπέτεια.

1980. Μια δυνατή και συγκλονι-

στική ιστορία για την ανθρώπινη

επαφή και τη μαγεία τού κινη-

ματογράφου. Στα αξιοσημείωτα

είναι ότι ο ίδιος ο Σαμ Μέντες

έκανε την επιλογή των τραγου-

διών που επενδύουν την ταινία

του, όπως το «Too Much, Too

Στη διάρκεια των διακοπών τους σε μια απομακρυσμένη καλύβα, μακριά από τον πολιτισμό, ένα νεαρό κορίτσι και οι γονείς του καταλήγουν όμηροι τεσσάρων οπλισμένων ατόμων με άγνωστα κίνητρα. Απαιτούν από την οικογένεια να προβεί σε μια αδιανόητη επιλογή, με στόχο να αποτρέψει το τέλος τού κόσμου. Με περιορισμένη πρόσβαση στον έξω κόσμο, η οικογένεια

Οι νέες ταινίες

Είναι τρελοί

αυτοί οι Γαλάτες...

πρέπει να αποφασίσει τι θα πιστέψει, πριν χαθούν όλα. B

Info: Στις αίθουσες από τις 02.02.

Επί σκηνής

«Αγγέλα» από το

ΚΘΒΕ στη Μικρή

Σκηνή τής Μονής

Λαζαριστών (Κολοκοτρώνη 25-27, Σταυ-

ρούπολη). Τελευταί-

ες παραστάσεις το

ΣΑ 28.02 στις 18:00

& στις 21:00 και την

ΚΥ 29.01 στις 19:00.

Εισιτήρια: από €8. B

«Γη τού Πόντου»

στο Radio City

δημητρίου και τον Αντώνη Στάμο στο θέατρο «Αριστοτέλειον» (Εθνικής Αμύνης

2) το ΣΑ 04.02 στις

21:00 & την ΚΥ 05.02

στις 19:00. Εισιτήρια: από €15. B

«Το θείο τραγί» τού

και οι βαλτότοποι κρύβουν στη κόγχη τους τον θάνατο ενός μικρού παιδιού μόλις τεσσάρων ετών, που πνίγηκε μια παγωμένη νύχτα τού Μάρτη λίγο

Theatre (Βασιλίσσης

Όλγας 11 με Παρασκευοπούλου 9). Τε-

λευταίες παραστά-

σεις το ΣΑ 28.01 στις

21:00 & την ΚΥ 29.01

στις 19:00. Εισιτήρια:

από €12. B

«Έντα Γκάμπλερ»

στο «Θέατρο Τ» (Αλ.

Φλέμινγκ 16). Τελευ-

ταίες παραστάσεις

το ΣΑ 28.01 στις 21:00

& την ΚΥ 29.01 στις

19:00. Εισιτήρια: από €10. B

Γιάννη Σκαρίμπα

στο «Μικρή Σκηνή»

(Επταλόφου 14, Κάτω

Τούμπα). Τελευταίες

παραστάσεις την

ΚΥ 05.02 στις 20:00,

το ΣΑ 11.02 στις 21:30

& την ΚΥ 12.02 στις 20:00. Εισιτήρια: από

€10. B

«Η συνάντηση» του Στίβεν Μπέλμπερ με τον Γιώργο Κιμούλη στο θέατρο «Αμαλία» (Αμαλίας 71). Παραστάσεις θα δοθούν την ΠΕ 09, την ΠΑ 10 & το ΣΑ 11.02 στις 21:00 και την ΚΥ 12.02 στις 20:00. Εισιτήρια: από €13. B

Σκηνοθεσία: Τοντ Φιλντ.

Παίζουν: Κέιτ Μπλάνσετ, Νοέμια Μέρλαντ, Νίνα Χος, Σόφι Κάουερ.

Διάρκεια: 100 λεπτά.

Είδος: δράμα.

Η Μπλάνσετ υποδύεται τη Λύδια

Ταρ, μια πρωτοποριακή μαέστρο

που διευθύνει μια μεγάλη ορχήστρα. Bρίσκεται στο απόγειο της καριέρας

της, προετοιμάζοντας την παρουσίαση ενός βιβλίου και την πολυαναμενόμενη, ζωντανή εκτέλεση της πέμπτης συμφωνίας τού Μάλερ. Όμως, η ζωή της θα αρχίσει να

παίρνει μιαν απρόσμενα δραματική

τροπή… Mια σπουδή πάνω στη

μεταβαλλόμενη φύση τής εξουσίας, στον αντίκτυπό της στην κοινωνία

και στην ανθεκτικότητά της έναντι

του σύγχρονου κόσμου. B

Info: Στις αίθουσες από τις 09.02.

«Η βίλα (ο δρόμος

που δεν πήραν)» στο Metropolitan Urban Theater (Αλ. Φλέ-

μινγκ 2). Τελευταίες

παραστάσεις το ΣΑ

28.01 στις 21:00 & την

ΚΥ 29.01 στις 19:00.

Εισιτήρια: από €12. B

«Αλλαντίν – The Show» στο κινηματοθέατρο «Κολοσ-

σαίον» (Βασιλίσσης

Όλγας 150). Τελευ-

ταία παράσταση την

ΚΥ 29.01, στις 11:30.

Εισιτήρια: από €10. B

«Μαύρη σαμπούκα»

με τον Τόλη Παπα-

Good Life __ City Faces

Σοφία Δηλαβεράκη

Γραφίστρια. Φωτογραφήθηκε το Σάββατο 14 Ιανουαρίου, στους Αγίους Αποστόλους.

Φωτογραφία: Σάκης Γιούμπασης

H γραφιστική αποτελεί για εμένα μορφή έκφρασης και, παράλληλα, έναν τρόπο να δημιουργήσω, λαμβάνοντας

ως πρώτη ύλη τα ερεθίσματα που μου δίνει καθημερινά η πόλη στην οποία ζω, περπατώ και αναπνέω. Απώτερος σκοπός μου είναι να επικοινωνήσω μέσα από τη δουλειά μου όλες εκείνες τις εικόνες που έρχονται, φεύγουν και ξαναγυρνούν στο μυαλό μου, τις οποίες

επεξεργάζομαι, και καταλήγουν να αποτυπωθούν, είτε σε ρεαλιστική μορφή είτε «πειραγμένες», στο τελικό αποτέλεσμα.