Citymag #072 (Φεβρουάριος 2024)

Φωτορεαλιστική απεικόνιση της πρότασης «Bioclimatic Urban Lighthouse» της σύμπραξης WaAU TEAM (των γαλλικών αρχιτεκτονικών γραφείων We Are Architects και Urban Planners), που απέσπασε το τέταρτο βραβείο στον διαγωνισμό ArXellence 2.

Τεύχος #072

City mag

Φεβρουάριος 2024 www.citymagthess.gr

ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ. ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ. ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ. ΣΤΟ «ΦΙΞ». Πώς η διαδικασία που ξεκίνησε από τον διαγωνισμό ArXellence 2 της Alumil γίνεται «πιλότος» για μια ευρύτερη αλλαγή, που δεν περιορίζεται στη Θεσσαλονίκη, αλλά αφορά πλέον ολόκληρη τη χώρα.

Your free guide to urban fine living

Δημιουργικοί άνθρωποι, ενδιαφέρουσες ιστορίες, ιδέες & απόψεις, οδηγός στην πόλη και όλο το talk of the town της Θεσσαλονίκης

Καθαριότητα: πρώτο δείγμα γραφής, θετικό Γράφει ο Άγγελος Ν. Βάσσος

Citymag

YOUR FREE GUIDE TO URBAN FINE LIVING Ιδιοκτησία - Εκδοση

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

Out and about __ Editorial

Θερμαϊκός Εκδόσεις

Aνάπτυξη περιεχομένου

now the creativity platform

Διευθυντής

Άγγελος Ν. Βάσσος

angelos@citymagthess.gr

Αρχισυντάκτης

Λεόντιος Παπαδόπουλος leontios@citymagthess.gr

Διεύθυνση

Ροδοπόλεως 9, Καλαμαριά ΤΚ 551 33, Θεσσαλονίκη 2310-431.669 www.citymagthess.gr

Σύνταξη

contact@citymagthess.gr

Ατζέντα εκδηλώσεων agenda@citymagthess.gr

Εμπορικό τμήμα

adv@citymagthess.gr CitymagThess Citymagthess @citymag_thess issuu.com/citymagthess

Εκτύπωση

ThessPrint ΑΕ Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή η απόδοση του περιεχομένου του περιοδικού με οποιονδήποτε τρόπο –μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο– χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη (νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα). Οι απόψεις των

03

σχολιογράφων είναι προσωπικές και δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της διεύθυνσης του περιοδικού.

Το τεύχος

που κρατάτε στα χέρια σας κυκλοφόρησε το Σάββατο 27 Ιανουαρίου. Και το κείμενο που διαβάζετε αυτήν τη στιγμή γράφτηκε τρεις ημέρες νωρίτερα, στις 24 Ιανουαρίου. Χρόνος, δηλαδή, ελάχιστος από την ανάληψη της δημαρχίας της Θεσσαλονίκης από την ομάδα του Στέλιου Αγγελούδη, την 1η Ιανουαρίου, ώστε να μπορέσει να εξαγάγει κάποιος ορισμένα πρώτα, έστω, ασφαλή συμπεράσματα. Ακόμη κρίνουμε προθέσεις. Αλλά και κάποια πρώτα δείγματα.

Χαίρομαι ιδιαίτερα

επειδή αυτά τα πρώτα δείγματα είναι θετικά. Βλέπω αρκετά από τα ογκώδη που είχαν γίνει κομμάτι του αστικού περιβάλλοντος τα τελευταία χρόνια, καταλαμβάνοντας ολοένα και μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χώρου, να απομακρύνονται. Όλα; Όχι, βέβαια – δεν θα ήταν και δυνατό σε λιγότερο από έναν μήνα. Βλέπω όμως ολοένα και περισσότερα ρείθρα να «ταλαιπωρούνται» μόνον από πεσμένα φύλλα και όχι, πλέον, από χαρτιά, αποτσίγαρα, υπολείμματα τροφής και γενικώς σκουπίδια. Βλέπω την αποκομιδή των απορριμμάτων από τους κάδους στις γειτονιές να γίνεται πολύ τακτικότερα και ολοένα και περισσότερα καλαθάκια, από αυτά στα οποία πετάμε τα μικρότερου μεγέθους σκουπίδια μας, στον δρόμο, να είναι πλέον καθαρά, με φρέσκες σακούλες στο εσωτερικό τους, έτοιμα να δεχθούν τα νέα σκουπίδια μας. Βλέπω τακτικότερες επιχειρήσεις καθαρισμού με νερό και καθαριστικά (πέρασα προ ημερών από το γνωστό σημείο στην Μακένζυ Κινγκ, στο πλάι της Αγίας Σοφίας, και ήταν η πρώτη φορά που δεν αηδίασα από τη μέχρι πρότινος συνήθη αποφορά, που θύμιζε δημόσιο ουρητήριο).

Ολα όσα βλέπω

προφανώς και δεν αποτελούν παντού τη νέα καθημερινότητα. Ασφαλώς και υπάρχουν ακόμη ογκώδη απορρίμματα σε σημεία των πέντε δημοτικών διαμερισμάτων της Θεσσαλονίκης (και επειδή ουδείς θέλει το άδικο, χρειάζεται να κάνουμε κι εμείς, ως δημότες, την αυτοκριτική μας, καθώς η αβελτηρία του δημο-

τικού μηχανισμού όλα τα προηγούμενα χρόνια μάς καλλιέργησε τη –στρεβλή– άποψη πως ό,τι δεν χρειαζόμαστε πια το πετάμε έξω από τη πόρτα μας και έγινε η δουλειά). Η αποκομιδή των απορριμμάτων δεν είναι ακόμη υποδειγματική – μακράν απέχει. Τα πεζοδρόμια δεν είναι παντού απαλλαγμένα από σκουπίδια ούτε ανασαίνουν παντού χάρη σε τακτικές πλύσεις – προς το παρόν, η βελτίωση είναι περισσότερο ορατή στο ιστορικό κέντρο της πόλης, που δέχεται καθημερινά το μεγαλύτερο πλήθος διερχόμενων δημοτών, αλλά και επισκεπτών. Υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά να γίνει. Χρειάζεται πολλή προσπάθεια, για να αναστραφεί μια πορεία υποβάθμισης που, δυστυχώς, δεν ξεκίνησε στη διάρκεια της προηγούμενης δημοτικής αρχής, αλλά ακόμη πιο πριν.

Πού μπορείτε να μας βρίσκετε: Αν είστε αναγνώστης και διαπιστώσατε ότι το Citymag εξαντλήθηκε στα σημεία διανομής ή αν είστε επαγγελματίας και θα θέλατε να φιλοξενείτε το Citymag στην επιχείρησή σας, επικοινωνήστε μαζί μας στο

contact@citymagthess.gr ή καλέστε στο 2310-431.669

Αποτελούν, ωστόσο,

Δείτε τα σημεία διανομής του Citymag (σε έναν δυναμικό κατάλογο που ανανεώνεται διαρκώς) σκανάροντας με το smartphone σας το QR code που ακολουθεί:

Αυτό που θα ήθελα

Μπορείτε να βρείτε, ακόμη, το Citymag στο lounge της Aegean Airlines στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης (σε έντυπη μορφή), αλλά και ψηφιακά, ως e-book, ακριβώς όπως τυπώνεται στο χαρτί, σε όλες τις εσωτερικές και τις διεθνείς πτήσεις της Aegean Airlines όπου διατίθεται η υπηρεσία Aegean Stream.

πρώτα δείγματα μιας φιλότιμης προσπάθειας, που αρχίζει να αποδίδει καρπούς. Ναι, η πόλη δεν έχει καθαρίσει (και δεν θα μπορούσε να καθαρίσει σε 26 ημέρες παρά μόνον αν ο Στέλιος Αγγελούδης και η ομάδα του ήταν μετενσαρκώσεις του Χάρι Χουντίνι ή του Ντέιβιντ Κόπερφιλντ). Είναι όμως σε στοιχειωδώς, έστω, καλύτερη κατάσταση.

να δω από εδώ και πέρα είναι οι ρυθμοί να ανεβούν κι άλλο. Η φιλότιμη προσπάθεια που ολοφάνερα καταβάλλεται να μην είναι πυροτέχνημα για να θολώσουν τα νερά και να φανεί η διαφορά από τον προηγούμενο ούτε ο βραχύβιος ενθουσιασμός της καινούργιας καρέκλας.

Οσο μεγαλύτερη

γεύση παίρνουμε από το πόσο όμορφη μπορεί να είναι η Θεσσαλονίκη καθαρή και εύτακτη τόσο περισσότερα θα απαιτούμε. Αυτό είναι το κακό για τη νέα δημοτική αρχή. Που κρύβει μέσα του ωστόσο και το καλό: επειδή, όσο περισσότερο μας αρέσει η νέα εικόνα της πόλης μας τόσο πιο εύκολο θα είναι για τις τοπικές αρχές να μας πείσουν να τη διαφυλάξουμε. B

Παρακαλούμε ανακυκλώστε μετά την ανάγνωση

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

Τhe Talks __ People are talking about...

Επιλέγουν οι συντάκτες του Citymag

Τhe Talks Θέατρο

Goodbye, Lindita Η βραβευμένη παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία Μάριο Μπανούσι έρχεται στη Θεσσαλονίκη!

Η παράσταση-εμπειρία, που υμνήθηκε από την κριτική, ενθουσίασε το κοινό και διακρίθηκε σε διεθνή φεστιβάλ, έρχεται στο Βασιλικό Θέατρο στις 9, 10 και 11 Φεβρουαρίου. Το «Goodbye, Lindita» εστιάζει σε μια αρχέγονη ανθρώπινη εμπειρία, αυτή της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου. Σε ένα σπίτι, μια οικογένεια πενθεί βυθισμένη στη σιωπή, ώσπου μια σειρά από παράδοξα γεγονότα ανοίγει ένα παράθυρο σε έναν κόσμο όπου η ανάμνηση μπλέκεται με τη φαντασίωση και η πραγματικότητα με το όνειρο. Ο Μάριο Μπανούσι, ένας πολυσχιδής νέος δημιουργός που προτείνει ένα προσωπικό, χειροποίητο εικαστικό θεατρικό σύμπαν, εμπνέεται από δικά του βιώματα και από ταφικά έθιμα και παραδόσεις των Βαλκανίων για να φτιάξει, μαζί με μια ομάδα χαρισματικών καλλιτεχνών, ένα σκηνικό ποίημα για την απώλεια. Χωρίς να ακούμε ποτέ τα πρόσωπα να μιλούν, γινόμαστε μάρτυρες της πορείας τους, ενός εσωτερικού ταξιδιού που προσπαθεί να απαντήσει σε ένα αιώνιο ερώτημα: Πώς λέμε αντίο σε ένα πολυαγαπημένο πρόσωπο; B

Info: Στο Βασιλικό Θέατρο (30ής Οκτωβρίου 2,

04

Θεσσαλονίκη) την ΠΑ 09, το ΣΑ 10 και την ΚΥ 11.02 (ΠΑ & ΣΑ στις 21:00, ΚΥ στις 19:00). Διάρκεια παράστασης: 75 λεπτά. Τιμές εισιτηρίων: €20 (κανονικό), €13 (φοιτητικό), €15 (άνω των 65), €5 (ανέργων, ΑμΕΑ, συνοδών ΑμΕΑ), €16 (ομαδικό). Ισχύουν ατέλειες μόνο για την παράσταση της ΠΑ 09.02. Προπώληση εισιτηρίων από το ticketservices.gr. Η προπώληση ξεκίνησε στις 18 Ιανουαρίου. Μπορείτε να προμηθευτείτε τα εισιτήριά σας ηλεκτρονικά και στις ημερομηνίες των παραστάσεων (09, 10 και 11.02) και από τα ταμεία του ΚΘΒΕ.

Εκδηλώσεις Βρείτε περισσότερες πληροφορίες, δείτε φωτογραφίες και διαβάστε κριτικές για την παράσταση, σκανάροντας με το smartphone σας το QR code που ακολουθεί:

H premium έκθεση οίνου και αποσταγμάτων ανοίγει τις πόρτες της για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη μετά από 16 ετήσιες διοργανώσεις στην Αθήνα, διατηρώντας αναλλοίωτη την αρχική αποστολή της: να φέρει σε επαφή παραγωγούς από την Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο με το ελληνικό κοινό. Το 1ο Cellier Wine Fair της Θεσσαλονίκης υπόσχεται στους επισκέπτες του μια πρωτόγνωρη εμπειρία, προσφέροντας στους λάτρεις του κρασιού και των αποσταγμάτων την ευκαιρία να δοκιμάσουν μια ευρεία γκάμα προϊόντων ελλήνων και ξένων παραγωγών και να ανταλλάξουν απόψεις μαζί τους. Η

έκθεση πλαισιώνεται από παράλληλες εκδηλώσεις, όπως θεματικά masterclasses και παρουσιάσεις νέων, αλλά και σπάνιων ετικετών, βίγκαν επιλογών, οίνων βιοδυναμικής καλλιέργειας, αποσταγμάτων και οίνων χωρίς αλκοόλ, premium cocktails, delicatessen κ.ά. B

Παράσταση

Εικαστικά

Μουσική

Όνειρα γλυκά με Ζαχαράτο

Τα γυμνά του Μεσοπολέμου

Monsieur Minimal live

Μετά από αλλεπάλληλα sold-outs, ο πολυαγαπημένος σόουμαν Τάκης Ζαχαράτος επιστρέφει από 2 Φεβρουαρίου στο Vergina Theatro, με τη νέα παράσταση-υπερπαραγωγή «Sweet Dreams», καλώντας μας να ονειρευτούμε, να γελάσουμε, να διασκεδάσουμε, να τραγουδήσουμε και να ταξιδέψουμε μαζί του, μέσα από τα ευτράπελα της τηλεόρασης, της πολιτικής και της κοινωνικής μας ζωής. B

Η έκθεση «Γυμνά» του διάσημου φωτογράφου του μοντερνισμού Μαν Ρέι παρουσιάζει 38 εκτυπώσεις από τις πιο χαρακτηριστικές φωτογραφίες γυμνών, ορισμένες από τις οποίες είναι λιγότερο γνωστές και προβεβλημένες. Πρόκειται για αναπαραστατικά γυμνά που, με την ανεπανάληπτη τεχνική του Μαν Ρέι, υπερβαίνουν την ανθρώπινη σάρκα και εισέρχονται σε μια ονειρική διάσταση, μεταφέροντας τον θεατή στο υπερρεαλιστικό σύμπαν του δημιουργού τους. B

Με τη vintage pop πάντοτε στο κέντρο του κάδρου, ο μονίμως επίκαιρος Monsieur Minimal είναι από τους λίγους καλλιτέχνες που έχει καταφέρει σε κάθε νέο δίσκο του να αφουγκράζεται τις τάσεις της εποχής, χωρίς να φοβάται να πειραματιστεί σε νέα μονοπάτια – και, με κάποιον μαγικό τρόπο, το κάνει πάντοτε με επιτυχία. Επιστρέφει στην πόλη που τον ανέδειξε για ένα Easteria full band live show, παρέα με το μαγευτικό, νέο σινγκλ του, «Desert in Your Eyes». B

Μια σπάνια εμπειρία fine tasting στο 1ο Cellier Wine Fair στη Θεσσαλονίκη

Info: Στην Αποθήκη Γ’ του

ΟΛΘ τη ΔΕ 05.02, στις 17:00. Εισιτήρια: από €7.

Info: Στο Vergina Theatro

(δίπλα στο Regency Casino Thessaloniki) κάθε ΠΑ & ΣΑ (από τις 02.09). Ώρα έναρξης: 22:00. Εισιτήρια: από €20 (με ένα ποτό). Πληροφορίες στο Τ. 2310-491.291.

Info: Στο MOMus – Μουσείο

Μοντέρνας Τέχνης – Συλλογή Κωστάκη ώς τις 07.04. Ημέρες και ώρες λειτουργίας: ΤΡ-ΣΑ 10:00-18:00. Εισιτήρια: €4.

Info: Το ΣΑ 03.02, στις 21:30, στο Mylos Club (Ανδρέου Γεωργίου 56). Εισιτήρια: από €10.

Γράφει η Cathy

Gossip

Δεν γίνεσαι Σούπερμαν σε τρεις εβδομάδες...

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

The Talks __ Sex and the city

Τις χαρές του γυμναστηρίου ανακάλυψε εσχάτως ένας από τους πολύ γνωστούς επιχειρηματίες του κέντρου της Θεσσαλονίκης. Η αιτία όμως δεν βρίσκεται στην ανάγκη για ένα υγιέστερο λάιφστάιλ (ή, έστω, στα κακά αποτελέσματα κάποιων εξετάσεων), αλλά στον έρωτα.

Αφού πρωτίστως

ευχηθώ σε άπασες και άπαντες ευτυχές το νέον έτος, με υγεία, χαρές και κάθε καλό που λαχταράμε και αξίζουμε, θα ξεκινήσω με μια μάλλον αυτονόητη παραδοχή, λατρεμένη αναγνώστρια – λατρεμένε αναγνώστη μου. Στη ζωή δεν υπάρχει αίτιο χωρίς αιτιατό, όπερ σημαίνει ότι πίσω από κάθε πράξη, πίσω από κάθε ενέργεια καλό είναι να αναζητούμε τα κίνητρα. Με την εξαίρεση των θεομηνιών (παρότι ακόμη κι εκεί –και, συγκεκριμένα, στον μηχανισμό πρόκλησής τους– έχει βάλει το χεράκι του ο άνθρωπος), όλα έχουν την εξήγησή τους. Γίνονται με μία αφορμή και με έναν σκοπό. Άλλοτε εμφανέστερο. Κάποιες άλλες φορές, λιγότερο προφανή (τουλάχιστον, σε αρχικό στάδιο).

Κάπως έτσι

έχει το πράγμα, φανατικό μου κοινό, με έναν από τους γνωστότερους επιχειρηματίες του θεσσαλονικιώτικου downtown (ένα πρόσωπο πολύ γνωστό και αγαπητό, εμβληματικό στο αντικείμενό του στην αγορά της Θεσσαλονίκης και δη στον χώρο της ένδυσης). Ο περί ου ο λόγος είναι αυτό που κάποιος θα αποκαλούσε «αρχοντάνθρωπος» – πάντοτε κομψός και καλοντυμένος, προσηνής και χαριτωμένος, κερδίζει τις εντυπώσεις από την πρώτη επαφή. Είναι, παράλληλα, ένας άνθρωπος που αγαπά την καλή ζωή, ένας κατά τα θεσσαλονικιώτικα ειωθότα «κιμπάρης», που, μεταξύ άλλων, αγαπά ιδιαίτερα τις γαστριμαργικές απολαύσεις. Αυτός μάλλον είναι και ο λόγος της (εξόχως χαριτωμένης, αν με ρωτάτε) κοιλίτσας του, η οποία κατά κανόνα μπαίνει στον χώρο μερικά δευτερόλεπτα πριν από τον κάτοχό της (ακόμη κι αυτό, ωστόσο, εμπίπτει στον ορισμό του κατά Θεσσαλονικείς «κιμπάρη»).

Ολα αυτά

06

Citymag Creative

μέχρι πρόσφατα, καθώς οφείλω να ομολογήσω ότι τον είδα σε κάποιες από τις συναθροίσεις των Χριστουγέννων, πριν από μερικές εβδομάδες, και εντυπωσιάστηκα από την αλλαγή του. Ναι, είναι πάντοτε όμορφος (τα 50 και κάτι χρόνια που μετρά στις πλάτες του έχουν «γράψει» πολύ όμορφα πάνω του). Πά-

ντοτε κομψός και προσεγμένος. Πλέον, όμως, το σήμα κατατεθέν του, η κοιλίτσα, αρχίζει να θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για εγγραφή στη λίστα των απειλούμενων ειδών.

«Δεν ξέρεις τον λόγο;»

σχολίασε η Λίλα, που γνωρίζει τα πάντα σχεδόν πριν συμβούν. «Είναι η καινούργια υπάλληλος στο κατάστημα που διατηρεί – νέα, ξανθιά και πολύ εντυπωσιακή. Για χάρη της άρχισε το γυμναστήριο – στη γυναίκα του επικαλέστηκε λόγους υγείας και τη συμβουλή μικροβιολόγου-οικογενειακού φίλου, για να μην πάει αλλού το μυαλό της. Έχει τέτοια ζέση, μάλιστα, που προ ημερών έπαθε ένα ξεγυρισμένο λουμπάγκο και τώρα το φυσάει και δεν κρυώνει...».

Εμ, θέλει τρόπο,

φίλτατε... Όποιος κι αν είναι ο λόγος, δεν γίνεσαι Σούπερμαν από τη μία μέρα στην άλλη... B

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

The Talks __ Τalk of the town

Γυρίζουν και ακούν οι συντάκτες του Citymag

08

Άκουσα

Είδα

«Κάποια στιγμή πρέπει να ξεστολίσω. Δεν πάει άλλο...».

Σε βλέπω συχνά στο «Join»

(Βαρυσήμαντη δήλωση εικοσικάτι ετών νεαρού προς συνομήλικο φίλο του, σε καφέ της Παλιάς Παραλίας. Παρότι η 20ή Ιανουαρίου δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως εξαιρετική αργοπορία για εργένη, καλού κακού θα του προτείναμε να αναζητήσει το σχετικό ρεκόρ στο βιβλίο Γκίνες. Ποτέ δεν ξέρεις).

«Καλά, δεν ντρέπονται; Από 170 ευρώ το πήγαν 165 και το θεωρούν έκπτωση»; (Καλοστεκούμενη μεγαλοκυρία εκφράζει την αγανάκτησή της σε φίλη της, σε κατάστημα του κέντρου. Προφανώς, η κυρία έχει προσφάτως αποψυχθεί από θάλαμο κρυογονικής και ανακαλύπτει το ελληνικό επιχειρείν εν έτει 2024. Ευτυχώς, δεν είναι όλοι οι επιχειρηματίες έτσι).

«Δέκα χρόνια ακόμη και βγαίνουμε στη σύνταξη». (Μεσήλικας κύριος, προφανώς –ελπίζουμε– αστειευόμενος στην παρέα του στο καφενείο, στο ημίχρονο πρόσφατου παιχνιδιού Άρης-ΠΑΟΚ. Αν η συζήτηση πραγματοποιούταν σε σοβαρό επίπεδο, εμείς ένα έχουμε να ευχηθούμε: να είναι γερός ο άνθρωπος το 2034, για να χαρεί νέος τη σύνταξή του).

Φωτογράφισα Μπείτε στο Instagram account citymagthess, περιηγηθείτε στις δικές μας φωτογραφίες ή μοιραστείτε τις δικές σας εικόνες με το hashtag #citymag

Τόνια@Φιλοσοφική

Σε πετυχαίνω τελευταία

Διάβασα

Ανδρέας Παπαδόπουλος

Νίκος Χασαπόπουλος

«Όταν ένα νομοσχέδιο αφορά στις ζωές ανθρώπων, όπως αυτό για τα ομόφυλα ζευγάρια, όταν ακούς έναν/μία βουλευτή να λέει ‘διαφωνώ’, ‘θα καταψηφίσω’ κτλ., η ιδανική απάντηση είναι το ‘χέστηκα’».

«Κι όμως, τα καλύτερα (by far) κείμενα γράφονταν σε θρυλικές γραφομηχανές».

(https://www.facebook.com/ andreas.papadopoulos.100)

της Παλιάς Παραλίας, όπου πηγαίνω κι εγώ τακτικά για να δουλέψω εργασίες για τη σχολή μου. Συνήθως έρχεσαι με 2-3 φίλους σου (συμφοιτητές σου, λογικά), με τα λάπτοπ σας. Από τις κουβέντες σας που έχω ακούσει, πρέπει να είστε φοιτητές Αρχιτεκτονικής. Δεν καταλαβαίνω πολλά από αυτά που λέτε, ξέρω όμως ότι αυτά τα καστανά ματάκια σου με έχουν κάνει να τα σκέφτομαι ημέρα και νύχτα. Πριν από μερικές ημέρες, που καθόμουν στο απέναντι τραπέζι, με κοίταξες και χαμογέλασες. Ελπίζω να μην ήταν τυχαίο. Αν όχι, θα χαρώ πολύ την επόμενη φορά που θα με δεις να έρθεις να μου μιλήσεις...

(https://www.facebook.com/ nicos.hassapopoulos)

στο πάρκινγκ του δημαρχείου Θεσσαλονίκης, ενώ παρκάρεις το αυτοκίνητό σου. Κατά κανόνα είσαι με φόρμες – υποθέτω ότι, φεύγοντας από το πάρκινγκ, κατεβαίνεις για τρέξιμο στην Νέα Παραλία. Είμαι η κοκκινομάλλα που οδηγούσε το γκολφάκι με το οποίο κόντεψες να τρακάρεις στρίβοντας στον διάδρομο του πάρκινγκ τις προάλλες – εγώ έφταιγα, με συγχωρείς και από εδώ. Θα ήθελα πολύ να «τρακάρουμε» αλλιώς... Πώς θα γίνει;

Woman on the wheel

Θέλεις να στείλεις μήνυμα σε κάποιον; Κάν’ το μέσα από τις σελίδες μας – στείλε τώρα email στο

sms@citymagthess.gr

Υπάρχει λόγος

Ανάπτυξη χαμηλών προσδοκιών Γράφει ο Τάσος Ρέτζιος

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

The Talks __ Ιδέες & απόψεις

Υπάρχουν

Citymag Creative

Ιστορίες μικρών κόσμων

Μήπως να προτιμήσουμε την ευτυχία; Γράφει η Εύη Καρκίτη

Πολλές φορές

έχω αναρωτηθεί αν στ’ αλήθεια βρίσκεται σε εξέλιξη κάτω από τη μύτη μας μια νέα αντίληψη για την εργασία. Ή αν πρόκειται απλώς για ακόμη μία τάση, από εκείνες που λατρεύουν τα σάιτ και τα περιοδικά που απέμειναν, τραβώντας από τα μαλλιά μια περιστασιακή αντίληψη για τη ζωή. Προφανώς, για κάποιους είναι πολύ αργά για να αλλάξουν τη σχέση τους με την πιο σημαντική σχέση της ζωής τους, που είναι η εργασία τους. Από την άλλη, ίσως να μην είναι ποτέ αργά. Όμως, αν υπάρχει κάπου το μυστικό «εργαστήριο» αλλαγής αντιλήψεων, σ’ αυτό πρωτεργάτες δεν μπορεί να είμαστε εμείς, οι παλιές καραβάνες, οι χρόνια στις επάλξεις, οι πάντοτε έτοιμοι να αντέξουμε νέες πιέσεις, να ανταποκριθούμε σε προκλήσεις και σε όλα αυτά που έθρεψαν τον θυελλώδη εργασιακό βίο μας. Πρωτεργάτες είναι, σαφώς, οι νέοι άνθρωποι, η μυστηριώδης και αλλιώτικη Gen Z, της οποίας το κόστος στην κρίση και την πανδημία ουδέποτε υπολογίσαμε.

Στα τέλη

10

του προηγούμενου αιώνα (αυτή η τόσο κοντινή και μακρινή, συνάμα, εποχή), ο διαρκώς πνιγμένος, ο τελειομανής workaholic που ουδέποτε σταματούσε, ο φιλόδοξος, ο ανταγωνιστικός ίσως και να κρυφοκαμάρωνε με τον χαρακτηρι-

σμό «killer» (ή, έστω, να ήταν άνετος μ’ αυτόν). Σήμερα, οι νέοι που μεγάλωσαν στον κόσμο των αλλεπάλληλων κρίσεων δεν αποκλείεται να βλέπουν στη θέση του έναν κακομοίρη, που πετά στα σκουπίδια τη μοναδική ζωή που έχει να ζήσει. Αν συζητήσει κάποιος μαζί τους, άναυδος διαπιστώνει ότι μπορούν να ζήσουν χωρίς να γνωρίζουν τι τους ξημερώνει αύριο. Και όχι μόνον επειδή είναι νέοι. Μοιάζει να προτιμούν την ευτυχία, ό,τι κι αν αυτό σημαίνει, όπως κι αν την προσδιορίζουν. Και αυτή σίγουρα δεν εξαρτάται από την όποια επαγγελματική εξέλιξη. Προτιμούν να ζήσουν πιο ελεύθερα, ακόμη και με λιγότερα. Έτσι κι αλλιώς (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων), οι αμοιβές τους είναι ψίχουλα. Κυρίως αν πρόκειται για δουλειές του ποδαριού, εκείνες που θα τους βοηθήσουν να ολοκληρώσουν, για παράδειγμα, τις σπουδές τους. Μάλλον δεν πιστεύουν ότι έχουν κάτι να χάσουν. Και δεν αποκλείεται έτσι να είναι.

Η φωνή

που θα θελήσει να τους διορθώσει εννοείται ότι είναι πάντοτε έτοιμη να αναλάβει δράση. Ίσως όμως, πριν αρχίσει την κατήχηση για το όποιο μέλλον (εξάλλου, τα είδαμε και τα δικά μας...), να πρέπει να τους ακούσει για ένα λεπτό. Την επόμενη φορά που θα τρέχουμε ξέπνοοι από τη μία υποχρέωση στην άλλη, ίσως αξίζει να αναρωτηθούμε αν αξίζει όλο αυτό το τρεχαλητό. Αξίζει; Πιθανώς όχι. Αλλά ίσως και να μη γίνεται χωρίς αυτό – και όχι μόνον επειδή έτσι μάθαμε να ζούμε. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ίσως ήρθε η ώρα να τα ξανασκεφτούμε λιγάκι όλα, δίνοντας λίγο χώρο σε ό,τι μας διδάσκει η νέα γενιά. Κι αν τα καταφέρουμε, να αλλάξουμε αυτά που μας εξουθενώνουν, μας θλίβουν, μας στύβουν. Εξάλλου, σύμφωνα με ένα παλιό αστείο, πάντοτε θα είμαστε στο «τσακ» να τα παρατήσουμε όλα και να γίνουμε ευτυχισμένοι. B

αρκετοί τρόποι να κοιτάξει κάποιος το παρόν και το μέλλον της πόλης – καθένας καθορίζεται από το βλέμμα και το συμφέρον κάθε πολίτη ξεχωριστά. Οι καιροί όπου συνομολογούσαμε τουλάχιστον στα βασικά και στα προφανή έχουν πλέον περάσει, μαζί με τον ορθολογισμό, το καθαρό βλέμμα και τη μετριοπάθεια. Στην επικράτεια της ιδεοληψίας, της κουτοπονηριάς και, φυσικά, της παρλαπίπας στριμώχνονται πια ουκ ολίγα φαινόμενα και καταστάσεις, που διαμορφώνουν το σώμα της πόλης (και της χώρας, αλλά ειδικά εδώ τα τοπικά χαρακτηριστικά κραυγάζουν ιδιαίτερα). Έτσι, μιλώντας για ανάπτυξη –κι αν θέλουμε να είμαστε ουσιαστικοί και συγκεκριμένοι και όχι αναλυτές επιπέδου Βουλής των Εφήβων–, γρήγορα καταλαβαίνουμε πως δεν εννοούμε όλοι το ίδιο πράγμα, πόσο μάλλον να συμφωνήσουμε και στη διαδρομή. Είναι, για παράδειγμα, ανάπτυξη οι επενδύσεις; «Ναι», λέμε, αλλά παίρνει καθένας τον δρόμο του, όταν αναρωτηθούμε για το τι είδους επενδύσεις χρειάζεται η πόλη. Βλέπω ήδη τους περισσότερους να φλερτάρουν με το «επενδύσεις να ‘ναι κι ό,τι να ‘ναι. Να πέσει χρήμα στην πόλη». Δεν θα έχουν άδικο: αυτό το σήμα δίνεται, τόσο με τις κρατικές «επιλογές» όσο και από τους ίδιους τους «στρατηγικούς» επενδυτές. Επιλογές

που, κυρίως, έχουν στόχο το γρήγορο, εύκολο και χαμηλού ρίσκου κέρδος κυριαρχούν στις κινήσεις «θεσμικών» και «δυνατών» παικτών. Από την άλλη, οι μικροί ιεραρχούν τις επιλογές τους ανάλογα με την ανάγκη και όχι με την ευκαιρία που διαβλέπουν – γι’ αυτό και, αν κοιτάξει κάποιος τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, ελάχιστες επιχειρήσεις και «επενδύσεις» διατηρούνται πέραν της δεκαετίας.

Θα μου πείτε:

μα, γι’ αυτό δεν υπάρχουν οι κρατικοί σχεδιασμοί, οι υλοποιήσεις των σχεδίων ανάπτυξης, οι πλατφόρμες προτάσεων και επικαιροποιήσεων σχεδίων; Θεωρητικά ναι, αλλά, ακόμη κι όταν λειτουργούν ή, έστω, κομίζουν κάποιες νέες ιδέες, βρίσκονται τραγικά αποκομμένες η μία από την άλλη – και, κυρίως, δεν προσφέρουν ένα συνεκτικό όραμα για την πόλη κι ένα πλάνο, στο οποίο εκόντες άκοντες θα ενταχθούν όλοι. Το αποτέλεσμα είναι κακοί σχεδιασμοί, χρονικά και υλικοτεχνικά, εμμονικές οπτικές που ο χρόνος και οι κοινωνικές ανάγκες τις έχουν ξεπεράσει και, πάνω απ’ όλα, έλλειψη συζήτησης, τόσο για την ήδη διαμορφωθείσα κατάσταση όσο και για τις προοπτικές που υπάρχουν.

Γι’ αυτό

ζούμε σε μια πόλη, όπου αυξάνεται και ενισχύεται ο λούμπεν χαρακτήρας της, με μικροεπιχειρηματικότητα που απασχολεί φθηνό εργατικό δυναμικό, με τουρισμό των νούμερων και όχι της υπεραξίας και με παραβατικότητα που τείνει να γίνει ενδημική. Όταν αναπτύσσεται μονοδιάστατα η διασκέδαση, ο τουρισμός και η «πόλη που δεν κοιμάται» και συρρικνώνεται η παραγωγική δραστηριότητα που μπορεί να προσφέρει μαζικά καλές θέσεις εργασίας και υψηλό κοινωνικό επίπεδο, ας μη μας κάνει εντύπωση ο κοινωνικός εκτροχιασμός με τον οποίο συγκρουόμαστε όλο και πιο συχνά... B

Citymag Creative

Θεσσαλονικίτιδα

Να ‘μουν πουλί να πέταγα Γράφει η Ναυσικά Γκράτζιου

Ετσι ακριβώς,

όπως ξεκινάει αυτό το υπέροχο δημοτικό τραγούδι της ξενιτιάς, αισθάνομαι κάθε φορά που αναγκάζομαι να χρησιμοποιήσω την πολύπαθη περιφερειακή οδό της Θεσσαλονίκης τους τελευταίους μήνες, τώρα που αιωρείται από πάνω μας ο εφιάλτης του έργου με το πολλά υποσχόμενο όνομα «FlyOver».

Επειδή

δεν μπαίνω συχνά στην περιφερειακή (γενικά, αποφεύγω κάθε μετακίνηση με αυτοκίνητο), στην αρχή νόμιζα ότι όσοι μιλούσαν για τα μποτιλιαρίσματα χωρίς αύριο κάπως υπερέβαλλαν. Κάποια στιγμή όμως χρειάστηκε να μεταφέρω επειγόντως τον σκύλο μου στον κτηνίατρο, το ιατρείο του οποίου βρίσκεται ακριβώς στην έξοδο της περιφερειακής προς το Πανόραμα. Συνήθως, από το σπίτι μας στην Αγίου Δημητρίου, μέσω της περιφερειακής οδού, χρειαζόμαστε 5-7 λεπτά για να φτάσουμε εκεί. Συνήθως...

Το κακό

ξεκίνησε ήδη από την έξοδο του Καυτανζογλείου, όπου ο δρόμος είχε πήξει από αυτοκίνητα. Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι μάλλον είχε συμβεί κάποιο ατύχημα. Άνοιξα το ραδιόφωνο μήπως και ακούσω κάτι που να αφορά στο μποτιλιάρισμα που μου ‘κλεινε τον δρόμο, αλλά ακόμη και τα κλασσικά ραδιόφωνα, που ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με την κίνηση στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και χτυπάνε ψηλά νούμερα ακροαματικότητας με αυτό τον τρόπο, δεν ανέφεραν κάτι (προφανώς, η κατάσταση ήταν ήδη τόσο παγιωμένη, που δεν υπήρχε κάτι άλλο να προσθέσουν οι άνθρωποι...). Η ώρα περνούσε, ο σκύλος μου υπέφερε, εμείς δεν κουνιόμασταν παρά κάτι ασήμαντα μέτρα και λύση δεν έβλεπα να υπάρχει. Έτσι μου ερχόταν να παρατήσω το αυτοκίνητο στη μέση του δρόμου, να πάρω το άρρωστο (17κιλο...) σκυλάκι μου αγκαλιά και να τρέξω με τα πόδια στον πιο κοντινό κτηνίατρο, για να το κάνει καλά. Ευτυχώς, εκείνη τη στιγμή κάτι έγινε, απελευθερώθηκε λίγο το ένα ρεύμα και μπόρεσα να κάνω αναστροφή προς την πόλη, τελείως αντικανονικά, ακριβώς όπως έκαναν και αρκετοί ακόμη οδηγοί. Εν τέλει, ο σκύλος μου δεν είχε κάτι σοβαρό, μια γειτόνισσα κτηνίατρος τον ανέλαβε –καλή της ώρα– και τώρα είναι καλά. Συνειδητοποίησα όμως με ανησυχία ότι κάτι πιο σοβαρό

Citymag Creative απλώς δεν θα το προλαβαίναμε. Κι αν είχα, αντί για σκύλο, ένα μωρό; Έναν ηλικιωμένο; Έναν χτυπημένο; Αν πάθει κάποιος κάτι την ώρα που οδηγεί; Επειδή αυτό που εγώ αντιμετώπισα ελάχιστες φορές πάρα πολλοί συμπολίτες μας το αντιμετωπίζουν καθημερινά. Μποτιλιάρισμα στο πήγαινε και ακόμη χειρότερο μποτιλιάρισμα στο έλα, άπειρες χαμένες ώρες στην κίνηση, σπασμένα νεύρα, πιασμένα πόδια, σακατεμένες μέσες, άσκοπη κατανάλωση καυσίμων και, κυρίως, τα χειρότερα δυνατά συναισθήματα για το έργο και για το καλό του. Το οποίο καλό, όπως καταλαβαίνουμε, δεν είναι ακόμη και απολύτως τεκμηριωμένο...

Οι περισσότερο

ρεαλιστές υποστηρίζουν ότι αυτή ακριβώς η απάνθρωπη κυκλοφορία θα μονιμοποιηθεί για χρόνια στις ταλαιπωρημένες μας ζωές. Και εννοείται πως η συμφόρηση της περιφερειακής επηρεάζει την κίνηση και μέσα στη Θεσσαλονίκη, που έχει γίνει ακόμη χειρότερη απ’ ό,τι ήταν μέχρι τώρα. Και, ναι: βλέπουμε αρκετούς αστυνομο-τροχονόμους στον δρόμο, όλο και πιο αμέτοχους ωστόσο στη ρύθμιση της κυκλοφορίας. Τι να σου κάνουν κι αυτοί; Βαρέθηκαν. Ή μπορεί και αυτοί να ονειρεύονται ό,τι κι εγώ: να βγάλουν φτερά και να πετάξουν. Όβερ... B

Συνέντευξη: Γιάννης Παπαδημητρίου Πορτρέτο: Σάκης Γιούμπασης

Persona

Επαμεινώνδας Χριστοφιλόπουλος

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

The Talks __ Οι Θεσσαλονικείς

Πρόεδρος του MOMus, κάτοχος της έδρας UNESCO για την Έρευνα του Μέλλοντος. Φωτογραφήθηκε τη Δευτέρα 8 Ιανουαρίου, μπροστά από το αγαπημένο του έργο «Σκάλες» του Αχιλλέα Απέργη, στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Ξεκινώ τη συνέντευξή μας από το τέλος, δηλαδή από το μέλλον. Πώς σας ήρθε να ασχοληθείτε με την προόραση (foresight); Kαι, βασικά, τι είναι αυτό; Η ασχολία μου με την προόραση ήταν σχεδόν φυσική εξέλιξη. Με ενδιέφερε πάντοτε να κοιτάω πέρα από το σήμερα, να εξαντλώ τη δημιουργικότητά μου και να κάνω διαφορετικά πράγματα. Έτσι λοιπόν, όταν με κάλεσαν σε μια συνάντηση για να στήσουμε τον κόμβο του Millennium Project στην Ελλάδα, ενθουσιάστηκα. Η προόραση, η έρευνα του μέλλοντος, είναι ο επιστημονικός τομέας που μελετά τα διάφορα δυνατά μέλλοντα, δίνει τα εργαλεία για να αξιοποιηθεί αυτή η πληροφορία από τους οργανισμούς, ενώ, με ειδικά σχεδιασμένα συμμετοχικά εργαστήρια, παιχνίδια ή ακόμη και καλλιτεχνικές εκθέσεις, προσπαθεί να αλλάξει τον τρόπο σκέψης μας. Σκοπός είναι να προετοιμαζόμαστε και να διαμορφώνουμε το μέλλον μας αντί να το αφήνουμε απλώς να συμβεί.

Αυτήν τη διαδικασία που εφαρμόζετε μπορούμε να την ακολουθήσουμε και στην προσωπική μας ζωή; Να προβλέψουμε τα μελλούμενα; Καταρχάς,

12-13

να διευκρινίσω ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε επιστημονική μέθοδος που υπόσχεται ότι μπορεί να προβλέψει το μέλλον. Ακόμη και τον καιρό, του οποίου τον μηχανισμό γνωρίζουμε πλήρως, δεν μπορούμε να τον προβλέψουμε για διάστημα μεγαλύτερο από μερικές ημέρες. Πώς είναι

δυνατόν, λοιπόν, να θεωρούμε ότι μπορούμε να προβλέψουμε τι θα συμβεί στο μέλλον; Όμως, μπορούμε να γίνουμε ανθεκτικότεροι και σε προσωπικό επίπεδο! Χρησιμοποιούμε εργαλεία που βοηθούν να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας, να αντιλαμβανόμαστε και να αποδεχόμαστε τις αλλαγές, να τις αγκαλιάζουμε χωρίς φόβο και, τελικώς, να τις αξιοποιούμε προς όφελός μας. Δεν είναι εύκολο. Είναι στη φύση μας να προτιμάμε τη σιγουριά και τη βεβαιότητα, αυτό όμως δεν υπάρχει. Είναι μια ουτοπία.

Και λοιπόν; Τι μας κρύβει το μέλλον; Από τους κλιματικούς πρόσφυγες μέχρι την αυτοματοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης, υποθέτω ότι οι αλλαγές που έρχονται είναι ώς έναν βαθμό απρόβλεπτες.

Το μέλλον αποτελεί πάντοτε μια περιπέτεια. Προσπαθούμε να προετοιμαστούμε, πάντοτε ωστόσο θα κρύβει εκπλήξεις. Στην πραγματικότητα, ουδείς γνωρίζει με ποιον ακριβώς τρόπο θα εξελιχθεί, μπορούμε όμως να κάνουμε υποθέσεις για μια σειρά από προκλήσεις. Οι κλιματικοί πρόσφυγες, η αυτοματοποίηση, η τεχνητή νοημοσύνη – όλα αυτά αποτελούν τεράστιες προκλήσεις, αλλά και ευκαιρίες. Σήμερα όλοι μιλούν για την τεχνητή νοημοσύνη, αυτή όμως θα φέρει πολύ σύντομα εξίσου μεγάλες αλλαγές και σε άλλους τομείς, όπως η γενετική μηχανική. Την επόμενη δεκαετία περιμένω να δούμε πολλές νέες θεραπείες για ανίατες ασθένειες, μεταβολικές διαταραχές, νέα υβρίδια φυτών,

την παραγωγή βιοκαυσίμων... Το μέλλον θα μοιάζει με επιστημονική φαντασία, αυτό είναι βέβαιο.

Eμαθα ότι, πρόσφατα, ήσασταν ο μόνος έλληνας ομιλητής στο ετήσιο συνέδριο του μέλλοντος στο Ντουμπάι, το οποίο μάλιστα πραγματοποιήθηκε στο πολύ εντυπωσιακό Μουσείο του Μέλλοντος. Τι είδατε εκεί; Και τι φέρατε πίσω στις αποσκευές σας; Tο Dubai Future Forum

ήταν και φέτος μια απίστευτη εμπειρία. Φέρνω πίσω μαζί μου έμπνευση και ενθουσιασμό για το τι μπορεί να φέρει το αύριο. Νέες θεραπείες, βάσεις στη Σελήνη και εξόρυξη πολύτιμων ορυκτών στο διάστημα, αλλά και δυνατότητες για καλύτερη αξιοποίηση της ανθρώπινης δημιουργικότητας. Σε κάθε περίπτωση, το εμιράτο ήταν και μια ηχηρή υπενθύμιση ότι πρέπει να τρέξουμε γρηγορότερα στην Ελλάδα, να πειραματιστούμε, να μη φοβηθούμε να τα αλλάξουμε όλα πριν να είναι αργά. Το Μουσείο του Μέλλοντος είναι απλώς μία από τις πρωτοβουλίες του Dubai Future Foundation, το οποίο υλοποιεί, επίσης, εκπαιδευτικά προγράμματα, «τρέχει» θερμοκοιτίδα για εξαιρετικά καινοτόμες νεοφυείς επιχειρήσεις, φέρνει την πρωτοπορία στο προσκήνιο και χτίζει τη μελλοντοστραφή σκέψη στους πολίτες του εμιράτου.

Από τότε που αναλάβατε το MOMus, το 2022, ο οργανισμός έχει αυξήσει την εξωστρέφεια και τις δράσεις του, πολλές από τις οποίες έχουν κοινωνι-

κό πρόσημο, όπως πρόσφατα με τις «Αποδράσεις» στο Θεαγένειο. Πώς τα καταφέρατε; Τι είδους προκλήσεις αντιμετωπίσατε; Το MOMus ήταν μια

τεράστια πρόκληση, αλλά και μια υπέροχη ευκαιρία. Το αγάπησα με πάθος – είμαι πολύ τυχερός που βρίσκομαι σε έναν τέτοιο χώρο. Οι προκλήσεις είναι πολλές και σε προσωπικό επίπεδο – είναι πολύ εύκολο να συμβιβαστείς και να σε απορροφήσει το DNA ενός οργανισμού. Λοιπόν... Ήταν εύκολο να

σμένα σε απόμερα στενά, τυροπιτάδικα με ταμπέλες του 1970 ή σουβλατζίδικα με καλτ εμφάνιση. Όσο πιο περίεργο, άγνωστο και διαφορετικό τόσο το καλύτερο. Καμιά φορά, το μόνο που χρειάζεται είναι να πάρουμε μία λάθος στροφή ή να αλλάξουμε λίγο τη συνηθισμένη διαδρομή μας, για να ανακαλύψουμε νέα μέρη. Με το που θα μπουν σε κάποια λίστα ή θα πάρουν κάποιο βραβείο, συνήθως χάνω το ενδιαφέρον μου και πρέπει να ανακαλύψω καινούργια. Πρόσφατα ξεκίνησα την αναζήτηση στις δυτικές συνοικίες.

Αν εκεί όπου κάνετε μπάνιο, στην Επανωμή, βρίσκατε ένα λυχνάρι στην άμμο, ποιες θα ήταν οι τρεις ευχές σας για τη Θεσσαλονίκη; Στον Ποταμό,

στην Επανωμή, κάνω ψυχοθεραπεία όλο τον χειμώνα – μόλις ξεμυτίσει ο ήλιος, προσπαθώ να βρω τρόπο να πάω να βουτήξω. Απόλυτη ηρεμία, ο χιονισμένος Όλυμπος απέναντι και η θάλασσα. Τώρα, αν έβρισκα λυχνάρι, θα ζητούσα για τη Θεσσαλονίκη να γίνει η πόλη-ηγέτης στη βιώσιμη ανάπτυξη, να είναι ένας τόπος που θα ενώνει τους ανθρώπους και τις κουλτούρες, διατηρώντας την ιστορική της ταυτότητα, ενώ θα ήθελα και νέα, εμβληματικά μουσεία τέχνης.

Τελικώς, με τούτα και μ’ εκείνα, αστρολόγους συμβουλεύεστε; Μήπως πάτε σε χαρτορίχτρες; Αστρολό-

ενισχύσουμε την εξωστρέφεια και τη σχέση με την κοινωνία, οι ιδέες υπήρχαν ήδη, όπως και οι άνθρωποι να τις υλοποιήσουν. Αυτό που έλειπε ήταν, νομίζω, μια ώθηση. Όταν ανέλαβα, συζητήσαμε το τρίπτυχο «προκλητικότητα – κοινωνία – μέλλον» και, στο πλαίσιο αυτό, ζήτησα να πειραματιζόμαστε με νέες πρωτοβουλίες, χωρίς να φοβόμαστε αν αποτύχουν. Το μουσείο οφείλει να φέρνει το τολμηρό, να προτείνει νέους δρόμους, να δίνει το πλαίσιο ώστε να δούμε τη ζωή μας, την

πόλη, το μέλλον μας μέσα από μια διαφορετική οπτική γωνία.

Τι άλλο να περιμένουμε από το MOMus; Υπάρχει κάτι στα σκαριά; Έχουμε

πολλά σχέδια. Αυτά στα οποία θα μπορούσα να αναφερθώ είναι μια σειρά ειδικών δράσεων που θα ξεκινήσουν άμεσα και αφορούν ηλικιωμένους με προβλήματα όρασης, καθώς και το εμβληματικό πρόγραμμα πολιτιστικής συνταγογράφησης, που αφορά ανθρώπους με προβλήματα ψυχικής υγείας.

Παράλληλα, δουλεύουμε αθόρυβα τη διεθνή μας παρουσία. Τώρα είμαστε στη Μπιενάλε της Σαγκάης με 50 έργα της Συλλογής Κωστάκη. Ετοιμάζουμε μια τεράστια έκθεση στην Ισπανία, που θα ανοίξει τον Ιούνιο, και επεξεργαζόμαστε άλλες ιδέες συνεργασίας στην Κίνα και αλλού. Τέλος, ετοιμάζουμε μουσικές εκδηλώσεις, βελτιώνουμε τα πωλητήρια, προσπαθούμε να λειτουργήσουμε τα καφέ μας και σύντομα θα ανακοινώσουμε έναν στρατηγικό σχεδιασμό για την κλιματική κρίση.

Τι σας αρέσει να κάνετε στη Θεσσαλονίκη; Ποιες είναι οι αγαπημένες σας συνήθειες; Αχ, η Θεσσαλο-

νίκη! Όσο την αγαπάμε άλλο τόσο πληγωνόμαστε καθημερινά. Λοιπόν... Αν και είναι το κλασικό στερεότυπο της πόλης, λατρεύω τις χαλαρές βόλτες για καφέ ή για φαγητό. Όταν όμως έχω χρόνο, απολαμβάνω να προσπαθώ να ανακαλύπτω –κυρίως περπατώντας– όμορφους δρόμους, άγνωστα μέρη, περίεργα νέα μαγαζιά ή κουτούκια ξεχα-

γους; Χαρτορίχτρες; Όχι, δεν τα κάνω αυτά – και με ενοχλεί να φιλοξενούνται σε δημόσια μέσα. Ακουγα τα Χριστούγεννα στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΑ γνωστό αστρολόγο να αναλύει επί μία ώρα το μέλλον της χώρας και του πλανήτη. Με ενοχλεί να έχουμε αναλύσει τον μικροκόσμο, να έχουμε απαντήσει σε τόσα μυστικά του σύμπαντος, να έχουμε ταξιδέψει στο διάστημα και, την ίδια στιγμή, να δίνουμε ακόμη βήμα σε σαμάνους. Πιστεύω στην ορθή σκέψη, στο να δημιουργούμε το μέλλον μας με σκληρή δουλειά και προορατική σκέψη, όχι να το αφήνουμε στην τύχη. B

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

The Magazine __ Cover story

Κείμενο: Άγγελος Ν. Βάσσος Φωτορεαλιστικά σχέδια: Διαγωνισμός ArXellence 2 Alumil

14-15

ΟΙ ΑΛΛΑΓΕ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΟΥ ΣΤΟ «ΦΙΞ» Πώς η διαδικασία που ξεκίνησε από τον διαγωνισμό.

ArXellence 2 της Alumil γίνεται «πιλότος». για μια ευρύτερη αλλαγή, που δεν περιορίζεται. στη Θεσσαλονίκη,.αλλά αφορά πλέον. ολόκληρη τη χώρα..

ΕΣ Α

ΥΝ

Φωτορεαλιστική απεικόνιση της πρότασης «Bioclimatic Urban Lighthouse» της σύμπραξης WaAU TEAM (των γαλλικών αρχιτεκτονικών γραφείων We Are Architects και Urban Planners), που απέσπασε το τέταρτο βραβείο στον διαγωνισμό ArXellence 2.

Ολα ξεκίνησαν από το ArXellence 2...

Πριν από κάτι περισσότερο από τρία χρόνια, όλα τα μάτια στη Θεσσαλονίκη, αλλά και πολύ μακρύτερα από αυτήν (και μάλιστα εντός και εκτός συνόρων) στράφηκαν σε μία ώς τότε μάλλον παραγνωρισμένη περιοχή της πόλης, στο δυτικό της άκρο, γύρω από την περιοχή του διατηρητέου βιομηχανικού συγκροτήματος «Φιξ», αλλά και πολύ πέρα από αυτό. Μια περιοχή η οποία βρίσκεται σε άμεση γειτνίαση με τη νέα δυτική είσοδο της Θεσσαλονίκης, με όλες τις δυνατότητες και τις προοπτικές που αυτή η επαναχάραξη του χάρτη της πόλης συνεπάγεται. Αφορμή για να στραφεί η διεθνής προσοχή στη Θεσσαλονίκη στάθηκε το οραματικό πρότζεκτ για την ανάπλαση του δυτικού παραλιακού μετώπου της πόλης, στο πλαίσιο του διεθνούς αρχιτεκτονικού διαγωνισμού ArXellence 2, τον οποίο διοργάνωσε η βορειοελλαδική εταιρεία Alumil. Επρόκειτο για μια φιλόδοξη διαδικασία, η οποία αποτύπωσε γλαφυρά το (ομολογουμένως, εντυπωσιακό) διεθνές ενδιαφέρον για το μέλλον πόλεων όπως η Θεσσαλονίκη, επιχειρώντας –σε πλήρη ταύτιση με το Νέο Ευρωπαϊκό Μπαουχάους και την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία– να μετουσιωθεί σε ένα ολοκληρωμένο masterplan, που κάποια στιγμή θα μπορέσει να περάσει σταδιακά και με σταθερά βήματα από τον σχεδιασμό στην υλοποίησή του.

To πρωτοποριακό για τα ελληνικά και τα διεθνή δεδομένα εγχείρημα που διοργάνωσε η Alumil με τη «σφραγίδα» της Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων (UIA) και με πλήρη εφαρμογή των διεθνών κανονισμών της UNESCO για τους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς συγκέντρωσε 1.464 εγγραφές από 90 χώρες και 173 τελικές μελέτες. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία, η Θεσσαλονίκη κατάφερε να αποθησαυρίσει έναν τεράστιο πλούτο προτάσεων και ιδεών που κατατέθηκαν από κορυφαία αρχιτεκτονικά σχήματα με διεθνή εμπειρία σε αντίστοιχα πρότζεκτ, διαθέσιμων προς εφαρμογή στον κατάλληλο χρόνο στο παρόν ή στο μέλλον της πόλης. Στη διαδικασία δεν ανταποκρίθηκε απλώς (και μάλιστα μαζικά) η παγκόσμια αρχιτεκτονική κοινότητα. Ευρύτατη υπήρξε η ανταπόκριση και των πολιτών της Θεσσαλονίκης. Κάπως έτσι, στο πλαίσιο της ανοιχτής έκθεσης για τις αρχιτεκτονικές προτάσεις του ArXellence 2, που άνοιξε τις πύλες της για το κοινό της πόλης τον Σεπτέμβριο του 2021, οι πολίτες ψήφισαν τις προτάσεις που επιθυμούσαν να δουν υλοποιημένες, επισφραγίζοντας πρωτόγνωρες για τα ελληνικά δεδομένα διαδικασίες ενημέρωσης, διαβούλευσης και ενεργού συμμετοχής. Κάπως έτσι (και στον απόηχο αυτής της σημαντικής πρωτοβουλίας), κάτι κινείται ήδη στα δυτικά. Εδώ και μερικούς μήνες, το συγκρότημα του «Φιξ» έχει πάρει τον δρόμο της ανάπλασης, με τις πρόδρομες εργασίες να έχουν ξεκινήσει εδώ και λίγο καιρό και με τα κυρίως έργα να ξεκινούν ώς το τέλος του τρέχοντος έτους.

Πολλά τα νεότερα από το δυτικό μέτωπο

Αν νομίζατε ωστόσο ότι οι εξελίξεις γύρω από το «Φιξ» ήταν ό,τι είχαμε να δούμε στα δυτικά της πόλης, θα κάνατε λάθος. Η νεότερη εξέλιξη αφορά στην επίσημη δημιουργία μιας θεσμικής «task force» με αντικείμενο την προώθηση και υλοποίηση των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού ArXellence 2 στο συνολικό δυτικό παράλιο μέτωπο της Θεσσαλονίκης. Μάλιστα, για τον σκοπό αυτό εκδόθηκε και σχετική απόφαση από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΑΔΑ: 66Κ54653Π8-35Π, ΑΠ: ΥΠΕΝ/ΓΓΧΣΑΠ 127227/116 05.12.2023) για τη «Σύσταση και συγκρότηση μη αμειβόμενης ομάδας εργασίας για την προώθηση και υλοποίηση του ArXellence 2 στο δυτικό παράλιο μέτωπο της Θεσσαλονίκης». Την ομάδα, η οποία θα πρέπει να ολοκληρώσει την αποστολή της εντός έξι μηνών, αποτελούν ο διευθυντής Καινοτομίας της Alumil (και εμπνευστής του θεσμού ArXellence), Νίκος Σαλπιγγίδης, εκπρόσωποι της περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και του δήμου Θεσσαλονίκης (όπως αυτοί ορίστηκαν από τις αυτοδιοικητικές αρχές που προέκυψαν από τις πρόσφατες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές), νομικοί, τεχνικοί, οικονομολόγοι και ειδικοί σε θέματα

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

The Magazine __ Cover story

Φωτορεαλιστική απεικόνιση της πρότασης «The Green Hub» (Angeliki Tzifa, Sophia Nikolaidou/ΗΠΑ) που απέσπασε το δεύτερο βραβείο στον διαγωνισμό ArXellence 2.

16-17

πολεοδομίας, χωροταξίας, αρχιτεκτονικής και αξιοποίησης ακίνητης περιουσίας. Σύμφωνα με την υπουργική απόφαση, η ομάδα εργασίας που συγκροτήθηκε έχει ως έργο της: 1. Τον προγραμματισμό και τον συντονισμό των απαραίτητων δράσεων και συνεργασιών για την προώθηση και υλοποίηση του ArXellence 2 στο δυτικό παράλιο μέτωπο της Θεσσαλονίκης, ως case study με ευρύτερη εφαρμογή.

2. Την παρακολούθηση και την επιτάχυνση της εκπόνησης και έγκρισης του ειδικού πολεοδομικού σχεδίου για την υλοποίηση των αποτελεσμάτων του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού ιδεών ArXellence 2. Υπενθυμίζεται ότι, πριν από περίπου έναν χρόνο (και στο πλαίσιο των προσπαθειών για την προώθηση του πρότζεκτ), ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Alumil, Γιώργος Μυλωνάς, παρουσίασε το πρότζεκτ ArXellence 2 στον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, σε μέλη της κυβέρνησης και σε θεσμικούς παράγοντες της αυτοδιοίκησης που είχαν παραστεί στη σύσκεψη. Προς την ίδια κατεύθυνση, ο κ. Μυλωνάς κατέθεσε την πρότασή του για την αξιοποίηση 120 στρεμμάτων στη δυτική είσοδο της πόλης, με τη δημιουργία ενός επιχειρηματικού κέντρου που, ταυτόχρονα, θα έχει εμπορικές, οικιστικές και εκπαιδευτικές χρήσεις. Ήδη με την έναρξη του ArXellence 2, το 2020, η Alumil είχε καταθέσει επίσημη πρόταση προς την περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας για την ενσωμάτωση της περιοχής παρέμβασης του διαγωνισμού (μιας έκτασης 120 στρεμμάτων, που επιλέχθηκε από αρχιτέκτονες του δήμου Θεσσαλονίκης) στους στόχους του ειδικού πολεοδομικού σχεδίου. Η συγκεκριμένη πρόταση αποτέλεσε προϊόν διεπιστημονικού διαλόγου και διαβούλευσης που διοργάνωσε η εταιρεία, με τη συμμετοχή διακεκριμένων εκπροσώπων της αρχιτεκτονικής κοινότητας και θεσμικών φορέων της πόλης. Παράλληλα, η Alumil συνεργάζεται με ακαδημαϊκούς φορείς, όπως το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το Πολυτεχνείο Κρήτης, υποστηρίζοντας το επιστημονικό ερευνητικό έργο που αναπτύσσουν αξιοποιώντας τα αποτελέσματα του ArXellence 2, ως υπόδειγμα αρχιτεκτονικού και πολεοδομικού σχεδιασμού για τις πόλεις του μέλλοντος. «Άλλωστε», όπως σημειώνουν χαρακτηριστικά στελέχη της Alumil, «ο αρχιτεκτονικός διαγωνισμός ArXellence 2 ενδυναμώνει το όραμα για αειφόρο αστικό σχεδιασμό, ισορροπία μεταξύ χτισμένων και άχτιστων επιφανειών και οικοδόμηση μιας γέφυρας μεταξύ του κόσμου της επιστήμης, της τεχνολογίας και του πολιτισμού».

Το πριν και το μετά του ArXellence 2

Ο διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός ArXellence 2 ήταν το δεύτερο βήμα σε μια πρωτοβουλία που αναπτύσσει η βορειοελλαδική εταιρεία – και σίγουρα όχι το τελευταίο. Εκκινώντας τον θεσμό ArXellence, το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής, σε συνεργασία με την Alumil, προκήρυξαν τον Ιανουάριο του 2018 τον πρώτο διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, με ζητούμενο τον σχεδιασμό δημοτικής βρεφονηπιακής μονάδας και αίθουσας πολλαπλών χρήσεων με αρχές αειφόρου σχεδιασμού και βέλτιστη εφαρμογή και ανάδειξη των προϊόντων της Alumil. Ο διαγωνισμός είχε μεγάλη απήχηση, προσελκύοντας συνολικά 136 εγγραφές, από τις οποίες κατατέθηκαν τελικώς 50 έγκυρες μελέτες. Τις συμμετοχές έκρινε πενταμελής κριτική επιτροπή, η οποία αξιολόγησε τη συνολική αρχιτεκτονική ποιότητα, τη λειτουργικότητα και την κοινωνική διάσταση των προτάσεων, όπως επίσης και την ένταξη αρχών αειφόρου σχεδιασμού με την ενσωμάτωση τεχνολογιών αιχμής. Με βάση τα αποτελέσματα του διεθνούς αρχιτεκτονικού διαγωνισμού, επιλέχθηκε η κατασκευή του έργου στον δήμο Διονύσου, στον Άγιο Στέφανο Αττικής. Το υπό κατασκευή κτήριο αποτελείται από δύο διακριτά τμήματα, την ισόγεια μονάδα απασχόλησης βρεφών και νηπίων και την αίθουσα συγκεντρώσεων στον πρώτο όροφο. Το έργο, που υιοθετήθηκε και προωθήθηκε από δύο διαδοχικές δημοτικές αρχές (ακολουθώντας, ωστόσο, τους ρυθμούς ωρίμανσης και εγκρίσεων του ελληνικού Δημοσίου...), περνά πλέον στη φάση της υλοποίησής του.

Προ των πυλών το ArXellence 3

Ο θεσμός των ArXellence συνεχίζεται με τον νέο διεθνή αρχιτεκτονικό και διεπιστημονικό διαγωνισμό ArXellence 3, που εκκινεί άμεσα. Ο νέος διαγωνισμός αποσκοπεί στην επιλογή ιδεών για ολιστική προσέγγιση του σχεδιασμού, με ζητούμενο τη δημιουργία ενός ζωντανού εργαστηρίου ανάπτυξης στρατηγικών βιοποικιλότητας και καινοτόμων προσεγγίσεων στην Ανατολική Μεσόγειο. Προς την κατεύθυνση αυτή, εναρμονίζεται με τις αρχές και τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, της Βιώσιμης Γαλάζιας Οικονομίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), της Στρατηγικής της ΕΕ για τη Βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 και τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης, ακολουθώντας λύσεις της φύσης (nature based solutions) που αξιοποιούν τη δύναμή της για την ενίσχυση των φυσικών οικοσυστημάτων, της βιοποικιλότητας και της ανθρώπινης ευημερίας και την αντιμετώπιση σημαντικών κοινωνικών ζητημάτων, συμπεριλαμβανομένης της κλιματικής αλλαγής.

The Magazine __ Cover story

Τελικά, τι πρέπει να γίνει στη Θεσσαλονίκη;

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

Η Θεσσαλονίκη έχει σήμερα τη δυνατότητα να εισέλθει σε μια νέα εποχή εξωστρέφειας και ανάπτυξης, διαδραματίζοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Βασικοί παράγοντες που επιτρέπουν αυτήν την αισιοδοξία είναι αφενός η εγγύτητα της πόλης προς τη θάλασσα, αφετέρου ο ρόλος του λιμανιού της. Η επίτευξη αυτού του στόχου έχει συγκεκριμένες προϋποθέσεις, σύμφωνα τουλάχιστον με τα συμπεράσματα που προέκυψαν από τις μελέτες που κατατέθηκαν στο πλαίσιο του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού ιδεών ArXellence 2 της Alumil – μεταξύ αυτών: Η ανέγερση ψηλών κτηρίων, που θα απελευθερώσει πολύτιμη έκταση και θα την αποδώσει στο κοινό με τη μορφή βιώσιμων χώρων πρασίνου και δραστηριοτήτων. Ο εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας σε αναλογία με τα διεθνή πρότυπα, ώστε κτήρια της βιομηχανικής μας κληρονομιάς να αποτελέσουν φορείς ιστορικής μνήμης και να είναι χρήσιμα και λειτουργικά. Κάτι τέτοιο απαιτεί ιεράρχηση και αιτιολόγηση της ανάγκης ανάδειξης και προστασίας του εκάστοτε κτηρίου, ενώ ενίοτε χρειάζεται να προβλεφθεί και η απαραίτητη ζώνη προστασίας γύρω από αυτό. Η διαχείριση του ιδιοκτησιακού προβλήματος στην περιοχή του δυτικού παράλιου μετώπου, ένα ζήτημα που μπορεί να επιλυθεί στη βάση της συμμετοχής των ιδιοκτητών κατά το δικαίωμα της ιδιοκτησίας τους, για το οποίο επίσης έχουν αναληφθεί πρωτοβουλίες και έχει συσταθεί ειδική επιτροπή για την αποτελεσματική και αποδοτική αντιμετώπισή του. B

Δείτε περισσότερο περιεχόμενο online:

Η κριτική επιτροπή του διαγωνισμού ArXellence 2 απένειμε βραβεία σε έξι μελέτες: 1ο βραβείο: «The Lodge» (ALE Studio/Ισπανία) ---- 2ο βραβείο: «The Green Ηub» (Angeliki Tzifa, Sophia Nikolaidou/ΗΠΑ) ---- 3ο βραβείο: «Thessaloniki Green Pier» (Mogan Architecture/Ολλανδία) ---- 4ο βραβείο: «Bioclimatic Urban Lighthouse» (Alberto Mizrahi, Guillermo Lesch, Osvaldo Alvarez Rojas, Valeria Franck, Federico Menichetti, Leticia Alfaro, Philippa Jane Page/Γαλλία) ---- 5ο βραβείο: «De-fragmenting the Productive City» (Maria Chrysoula Akrivou, Antonis Athanasiou/Ολλανδία) ---- 6ο βραβείο: «A view of the bay – A glance at the future» (Bura Urbanism/Ολλανδία). Απένειμε, επίσης, τέσσερις επαίνους: «The Gates of Thessalonica» (ADA – Agency Design&Architecture/Βουλγαρία), «Ships Forest» (hOP/ar/Γαλλία), «Thessaloniki Wave (T-WAVE)» (F&M Ingegneria Spa/Ιταλία) και «City’s New Pulse» (Studio C+C, Studio 4215/Αγγλία). Μπορείτε να διαβάσετε τις συνεντεύξεις των αρχιτεκτόνων που διακρίθηκαν σκανάροντας με το smartphone σας το QR code που ακολουθεί:

18

Φωτορεαλιστική απεικόνιση της πρότασης «Thessaloniki Wave (T-WAVE) του ιταλικού αρχιτεκτονικού γραφείου F&M Ingegneria Spa, που απέσπασε έναν από τους τέσσερις επαίνους στον διαγωνισμό ArXellence 2.

ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Αρχαίος και νέος πολιτισμός ενώνονται στο Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου από την ΚΟΘ και το ΑΜΘ.

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

The Magazine __ Προσεχώς

Ενας ρομαντικός

19

περιηγητής «βαδίζει» στην πολιτιστική διαδρομή του Συμβουλίου της Ευρώπης, Iter Vitis, στην οποία πρόσφατα εντάχθηκε το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Οι χώροι του μουσείου πλημμυρίζουν με μελωδίες των Μπετόβεν, Σούμαν και Λιστ και ο Βασίλης Βαρβαρέσος πίσω από το πιάνο «δείχνει» την αντίστοιχη διαδρομή που ακολουθούσαν οι μουσικοί και... η μουσική τον 19ο αιώνα. Πρόκειται για το ρεσιτάλ πιάνου με τον Βασίλη Βαρβαρέσο με τίτλο «Ο ρομαντικός περιηγητής», που θα δοθεί στις 29 Ιανουαρίου, στο φουαγιέ του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου που διοργανώνουν η Κρατική Ορχήστρα και το Αρχαιολογικό Μουσείο, με την υποστήριξη του υπουργείου Πολιτισμού. «Το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης δέχεται και πραγματοποιεί στους χώρους του μουσικές παραστάσεις. Από τότε που ανέλαβα, όμως, θέλησα αυτό να γίνει αυτό πιο συντεταγμένα και σε συνεργασία με έναν σημαντικό φορέα της πόλης» δηλώνει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η γενική διευθύντρια του μουσείου, Αναστασία Γκαδόλου. Προς την κατεύθυνση αυτή, πρότεινε συνεργασία στην Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, «με στόχο και εμείς να κάνουμε το κοινό της ΚΟΘ επισκέπτες του μουσείου, αλλά και η Κρατική Ορχήστρα να επωφεληθεί από τη διάδραση και τη συνεργασία που θα υπάρξει» όπως χαρακτηριστικά λέει.

«Θα είναι ένα διαρκές

φεστιβάλ μουσικής δωματίου στον χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου, που αφενός θα φέρει σε επικοινωνία το κοινό του μουσείου και της ορχήστρας, θα συνδυάσει τον αρχαίο με τον νέο πολιτισμό, θα δώσει βήμα στους σημαντικούς έλληνες καλλιτέχνες, ενώ, επίσης, πολλές φορές οι συναυλίες θα είναι σε αρμονία με την αντίστοιχη συμφωνική συναυλία της ορχήστρας» τονίζει από την πλευρά του στο ΑΠΕ/ΜΠΕ ο καλλιτεχνικός διευθυντής της ΚΟΘ, Σίμος Παπάνας. Αναφέροντας σχετικά παραδείγματα, ο κ. Παπάνας σημείωσε ότι πριν από την προγραμματισμένη όπερα του Ριάδη, το κουαρτέτο «Αιμίλιος Ριάδης» θα παρουσιάσει τμήματα του έργου στους χώρους του

μουσείου. Αντίστοιχα, πριν από τη μεγάλη συναυλία με μουσική από τη Λατινική Αμερική, το κοινό θα πάρει μια πρώτη «γεύση» από λατινοαμερικανικά έργα μουσικής δωματίου, ενώ μία βραδιά με λατρευτική μουσική για βιολοντσέλο θα προηγηθεί της συναυλίας της ΚΟΘ για το Πάσχα: «Μια πολύ ιδιαίτερη συναυλία είναι στις 12 Φεβρουαρίου, οπότε θα έχουμε έναν ισραηλινό σολίστ βιόλας με μια ιρακινογερμανίδα πιανίστρια, που θα παίξουν ισραηλινή και αραβική μουσική.

Το πρόγραμμα

Το Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης ανοίγει ένας από τους πιο ενδιαφέροντες πιανίστες της γενιάς του, ο Βασίλης Βαρβαρέσος, με τη συναυλία «Ο ρομαντικός περιηγητής» τη Δευτέρα 29 Ιανουαρίου, στις 20:00. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει: Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (1770-1827): Σονάτα του Σεληνόφωτος αρ.2, έργο 27. Ρόμπερτ Σούμαν (1810-1856): Καρναβάλι της Βιέννης, έργο 26. Φραντς Λιστ (1811-1886): Χρόνια Προσκυνήματος. Όλες οι συναυλίες θα δίνονται μία Δευτέρα ανά μήνα, στις 8 το βράδυ, στο φουαγιέ του Μουσείου. Οι πρώτες προγραμματισμένες είναι οι ακόλουθες: «Η μουσική ως κοινωνός ειρήνης» στις 12 Φεβρουαρίου με τους Γκάι Μπεν Ζιόνι (βιόλα, Ισραήλ) και Ντιάνα αλ-Χασάνι (πιάνο, Ιράκ/Γερμανία).

«Fiesta de flauta y guitarra: μια βραδιά λατινοαμερικανικής μουσικής» στις 11 Μαρτίου, με τους Ζαχαρία Ταρπάγκο (φλάουτο) και Δημήτρη Δεκαβάλλα (κιθάρα). «Λατρευτική μουσική για βιολοντσέλο» στις 22 Απριλίου, με τον Δήμο Γκουνταρούλη (τετράχορδο βιολοντσέλο πίκολο). «Ο Αιμίλιος Ριάδης και η εποχή του» στις 13 Μαΐου με το κουαρτέτο εγχόρδων «Αιμίλιος Ριάδης», που αποτελούν οι Ανδρέας Παπανικολάου (βιολί), Γιώργος Κουγιουμτζόγλου (βιολί), Αλεξάνδρα Βόλτση (βιόλα) και Λίλα Μανώλα (βιολοντσέλο). Κουιντέτο χάλκινων πνευστών ΚΟΘ στις 10 Ιουνίου, που αποτελείται από τους Γιώργο Λασκαρίδη (τρομπέτα), Δημήτρη Γκόγκα (τρομπέτα), Άγγελο Κοσκινά (κόρνο), Φιλήμονα Στεφανίδη (τρομπόνι) και Παύλο Γεωργιάδη (τούμπα). B

Όλες οι συναυλίες θα πραγματοποιηθούν στους χώρους του μουσείου, υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού.

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

The Magazine __ Αστικό περιβάλλον 20-21

Η νέα πλατεία Ελευθερίας

Πάρκο μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος, οριστικά και αμετάκλητα χωρίς την κατασκευή υπόγειου χώρου στάθμευσης: με ποιον τρόπο η νέα διοίκηση του δήμου Θεσσαλονίκης τρέχει τις διαδικασίες, ώστε η δημοπράτηση του έργου να γίνει ακόμη και μέσα στη χρονιά που διανύουμε.

θερίας έχει ανέβει σημαντικά. Όπως εκτιμάται, ο νέος προϋπολογισμός δεν αποκλείεται να κινηθεί ακόμη και στην περιοχή των 7 εκατ. ευρώ, με το κόστος να έχει εκτιναχθεί στο διάστημα που μεσολάβησε από την αρχική μελέτη περί το 30%.

Επόμενο βήμα

μετά την επικαιροποίηση των τευχών δημοπράτησης είναι η τάχιστη δημοπράτηση του έργου ανάπλασης, κάτι που αποτέλεσε μία από τις κεντρικές δεσμεύσεις του Στέλιου Αγγελούδη κατά την προεκλογική περίοδο που προηγήθηκε της εκλογής του. Διασφαλισμένη θα πρέπει να θεωρείται η χρηματοδότηση (όπως προκύπτει και από το ρεπορτάζ μετά την πρώτη συνάντηση του νέου δημάρχου με τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, στο Μέγαρο Μαξίμου), η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα προέλθει από το Πράσινο Ταμείο. Όλες αυτές οι εξελίξεις σημαίνουν, συνδυαστικά, ότι, σε περίπτωση που κατά τη διαγωνιστική διαδικασία δεν υπάρξουν ενστάσεις και προσφυγές, θα ήταν δυνατόν να προκύψει ανάδοχος του έργου ακόμη και εντός του 2024.

Γιατί όχι υπόγειο πάρκινγκ;

Με ρυθμούς-εξπρές

ξεμπλοκάρει πλέον η ανάπλαση της πλατείας Ελευθερίας και η μετατροπή της σε πάρκο μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος, έναν μήνα μετά την αλλαγή σκυτάλης στον δήμο Θεσσαλονίκης (με τη διαδοχή του Κωνσταντίνου Ζέρβα από τον Στέλιο Αγγελούδη) και περίπου δύο χρόνια μετά την απόφαση της τέως δημοτικής αρχής να μετατραπεί ξανά το συγκεκριμένο σημείο της πόλης σε υπαίθριο πάρκινγκ, εν αναμονή αποφάσεων για το ενδεχόμενο κατασκευής υπόγειου χώρου στάθμευσης (ένα σενάριο που, πλέον, εγκαταλείπεται οριστικά).

Ήδη, η νέα διοίκηση του δήμου έχει ανασύρει τη σχετική μελέτη που είχε εκπονηθεί στο πλαίσιο αρχιτεκτονικού διαγωνισμού επί δημαρχίας Γιάννη Μπουτάρη, με τον αρμόδιο αντιδήμαρχο Τεχνικών Έργων, Περιβάλλοντος & Βιώσιμης Κινητικότητας του δήμου Θεσσαλονίκης, Πρόδρομο Νικηφορίδη, να θέτει σε πρώτη προτεραιότητα την επικαιροποίηση των τευχών δημοπράτησης του έργου, ώστε στη συνέχεια να ακολουθήσει η ίδια η δημοπράτησή του. Με δεδομένα τα πυκνά γεγονότα διεθνώς στα χρόνια που μεσολάβησαν (με επίκεντρο την ενεργειακή κρίση), το κόστος ανάπλασης της πλατείας Ελευ-

Η ιδέα αυτή μάλλον αποδείχθηκε θνησιμαία, σύμφωνα με παράγοντες που είναι σε θέση να γνωρίζουν λεπτομέρειες της υπόθεσης. Κύριο πρόβλημα, η εξαιρετική εγγύτητα του σημείου στη θάλασσα, αλλά και ο υψηλός υδροφόρος ορίζοντας. Πρακτικά, οι συνθήκες αυτές σημαίνουν ότι οι τεχνικές απαιτήσεις του έργου ήταν εξαιρετικά μεγάλες – να κατασκευάσεις έναν υπόγειο χώρο στάθμευσης τόσο κοντά στο νερό, με τον υδροφόρο ορίζοντα λίγα μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Οι συγκεκριμένες συνθήκες (που εύκολα θα μπορούσαν να ανεβάσουν το κόστος κατασκευής ακόμη και στα 30-40 εκατ. ευρώ) σήμαιναν, πρακτικά, ότι πολύ δύσκολα θα μπορούσε να βρεθεί τεχνική εταιρεία πρόθυμη να αναλάβει η ίδια το οικονομικό βάρος της κατασκευής, με αντάλλαγμα τη μακροχρόνια εκμετάλλευση του έργου (μέσω παραχώρησης), καθιστώντας επιβεβλημένη την ανάγκη χρηματοδότησής του με ένα εξαιρετικά υψηλό ποσό από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Και κάπως έτσι, το υπόγειο πάρκινγκ στην πλατεία Ελευθερίας παραπέμφθηκε οριστικά στις ελληνικές καλένδες... Σύμφωνα με πληροφορίες, σε αντιστάθμισμα των θέσεων στάθμευσης που θα χαθούν από την πλατεία Ελευθε-

Η πλατεία Ελευθερίας καλύπτει επιφάνεια 7 στρεμμάτων, ενώ η συνολική έκταση του χώρου που περιβάλλεται από τις προσόψεις των κτηρίων γύρω από την πλατεία είναι 11,4 στρέμματα. Το 2012 προκηρύχθηκε αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για την ανάπλασή της, στον οποίο το πρώτο βραβείο κέρδισαν οι αρχιτέκτονες Θεμιστοκλής Χατζηγιαννόπουλος και Κωνσταντίνος Χαραλαμπίδης, που συνέταξαν τη μελέτη του έργου. Η πρόταση των μελετητών αποσκοπεί στη δημιουργική ανάδειξη του σημαντικότατου ιστορικού φορτίου που ενυπάρχει στον χώρο και, παράλληλα, στη μετατροπή της σε μια πραγματικά ελκυστική πλατεία για τους πολίτες.

ρίας (με δεδομένη την ανάπλασή της ως πάρκου), η δημοτική αρχή θα αναζητήσει συνέργειες με τον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ), ώστε να αξιοποιηθούν και άλλοι αχρησιμοποίητοι χώροι στο λιμάνι για τη στάθμευση οχημάτων.

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

The Magazine __ Αστικό περιβάλλον

Η νέα εικόνα της πλατείας

22-23

Το ηλιακό ρολόι και η δημόσια, υπαίθρια οθόνη, η ανάδειξη του βυζαντινού τείχους και τα επιδαπέδια φωτιστικά σώματα είναι μεταξύ των στοιχείων που συμβάλλουν στην αλλαγή εικόνας στην πλατεία Ελευθερίας, που σχεδιάζεται ώστε να αποτελέσει (και) τόπο μνήμης των Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Η πλατεία Ελευθερίας καλύπτει επιφάνεια 7 στρεμμάτων, ενώ η συνολική έκταση του χώρου που περιβάλλεται από τις προσόψεις των κτηρίων γύρω από την πλατεία είναι 11,4 στρέμματα. Το 2012 προκηρύχθηκε αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για την ανάπλασή της, στον οποίο το πρώτο βραβείο κέρδισαν οι αρχιτέκτονες Θεμιστοκλής Χατζηγιαννόπουλος και Κωνσταντίνος Χαραλαμπίδης, που συνέταξαν τη μελέτη του έργου. Η πρόταση των μελετητών αποσκοπεί στη δημιουργική ανάδειξη του σημαντικότατου ιστορικού φορτίου που ενυπάρχει στον χώρο και, παράλληλα, στη μετατροπή της σε μια πραγματικά ελκυστική πλατεία για τους πολίτες. Στο πλαίσιο αυτό, επιχειρεί να αναδείξει την εγκλωβισμένη και ξεχασμένη ιστορικότητα του χώρου με χειρισμούς εύληπτους, κατανοητούς και χρηστικούς.

Το μνημείο Ολοκαυτώματος

Η πλατεία Ελευθερίας αποτελεί τόπο μαρτυρίου για τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης, καθώς είναι ο χώρος όπου τον Ιούλιο του 1942 διατάχθηκε να συγκεντρωθούν όλοι οι Εβραίοι άνδρες, ηλικίας από 18 ώς 45 ετών. Το μνημείο του Ολοκαυτώματος, το οποίο τοποθετήθηκε στην πλατεία Ελευθερίας προς τιμήν των 50.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης που μαρτύρησαν στα ναζιστικά στρατόπεδα, σήμερα παραμένει κατ’ ουσίαν αθέατο. Στο πλαίσιο της ανάπλασης, το μνημείο θα μεταφερθεί σε νέα, περίοπτη θέση, ενώ θα αναδειχθεί περαιτέρω και κατά τη διάρκεια της νύχτας, με την τοποθέτηση ειδικής φωτιστικής εγκατάστασης.

Το βυζαντινό τείχος

Αποτελούσε το όριο μεταξύ της πόλης (στεριάς) και της θάλασσας, σήμερα ωστόσο βρίσκεται κάτω από την

επιφάνεια του εδάφους. Οι μελετητές προτείνουν την ανάδειξή του, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι η πλατεία θα μετατραπεί σε αρχαιολογικό χώρο – αντιθέτως, διευκρινίζεται σε όλους τους τόνους ότι η πλατεία θα διατηρήσει τον ενιαίο χαρακτήρα της.

Το «ηλιακό ρολόι» και η υπαίθρια οθόνη

Σύμφωνα με τους αρχιτέκτονες, η ανάδειξη των ιστορικών γεγονότων της πλατείας θα πραγματοποιηθεί με μια διαχείριση που υπερβαίνει τα όρια ενός μνημείου ή μιας επιγραφής: «Η κοσμικής

των, που επισημαίνονται στο δάπεδο της πλατείας». Ταυτόχρονα, αυτή η εγκατάσταση θα είναι και μια δημόσια, υπαίθρια οθόνη (φωτεινός πίνακας τεχνολογίας LED info board), που θα παρέχει διαρκώς πληροφορίες για τα τρέχοντα στην πόλη: «Με αυτόν τον τρόπο, η εγκατάσταση παραμένει ένα πιστό εργαλείο επισήμανσης της ιστορίας σε χρόνο παρελθόντα, παρόντα και μέλλοντα» σημειώνεται στη μελέτη.

Τα φωτιστικά σώματα

διάστασης υπόμνησή τους», εξηγούν, «θα πραγματοποιείται μέσω μιας στήλης που λειτουργεί ως ‘επιλεκτικό ηλιακό ρολόι’, επιτρέποντας στις ακτίνες του ηλίου να στοχεύουν αποκλειστικά και με απόλυτη ακρίβεια (ημέρας και ώρας) σημεία-μνημεία των ιστορικών γεγονό-

Η αρχική πλατεία καταλάμβανε ένα μικρό, μόλις, τμήμα του σημερινού ελεύθερου χώρου, αποτελώντας στην ουσία μια διαπλάτυνση της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου στην απόληξή της προς τη θάλασσα (το υπόλοιπο τμήμα του συγκεκριμένου χώρου αποτελούσε μέρος του αστικού ιστού της Θεσσαλονίκης). Στην πρόταση, η υπόμνηση του γεγονότος αυτού υλοποιείται με την τοποθέτηση επιδαπέδιων φωτιστικών σωμάτων που ακολουθούν με ακρίβεια τις αρχικές χαράξεις των δρόμων και των κτηρίων. Τα ενδοδαπέδια φωτιστικά σώματα (τύπου walk over) δημιουργούν, με τη στοχευμένη δέσμη τους, ένα φωτεινό «πέπλο» πάνω από τον χώρο της πλατεί-

ας. Συμπληρωματικά χρησιμοποιούνται φωτιστικά σώματα σε στύλους, που τοποθετούνται επίσης στο περίγραμμα των παλαιών οικοδομικών τετραγώνων της πλατείας, με στόχο την περαιτέρω, επιθυμητή διάχυση του τεχνητού φωτισμού.

Το πράσινο

Στη νέα πλατεία Ελευθερίας που θα δημιουργηθεί θα κυριαρχούν το πράσινο και τα ψηλά δέντρα, όπως προβλέπεται και από τις προτάσεις στις οποίες κατέληξαν οι μελετητές για τη βιοκλιματική ανάπλαση του χώρου. Ο χώρος της πλατείας θα διαμορφωθεί με ενιαία δαπεδόστρωση από το μέτωπο των κτηρίων στα ανατολικά μέχρι τη δυτική πλευρά και από το βόρειο μέτωπο ώς τη θάλασσα. Η μικρή υψομετρική διαφορά που υπάρχει προς την οδό Μητροπόλεως εμφανίζεται εντονότερη στη γραμμή του αρχαίου τείχους. Στο σημείο αυτό προβλέπεται να οργανωθεί η ζώνη των καθιστικών, η οποία θα βρίσκεται κάτω από τα δέντρα και θα έχει θεατρική διάταξη προς τη θάλασσα. Το κεντρικό τμήμα της πλατείας προς τη λεωφόρο Νίκης παραμένει ελεύθερο από φυτεύσεις και ανοίγεται προς τη θάλασσα. B

Στη νέα πλατεία Ελευθερίας που θα δημιουργηθεί θα κυριαρχούν το πράσινο και τα ψηλά δέντρα, όπως προβλέπεται και από τις προτάσεις στις οποίες κατέληξαν οι μελετητές για τη βιοκλιματική ανάπλαση του χώρου. Ο χώρος της πλατείας θα διαμορφωθεί με ενιαία δαπεδόστρωση από το μέτωπο των κτηρίων στα ανατολικά μέχρι τη δυτική πλευρά και από το βόρειο μέτωπο ώς τη θάλασσα.

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

The Magazine __ Βιβλίο

Κείμενο: Εύη Καρκίτη

24-25

«ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΝΑ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΡΤΑ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ» Ο Φώτης Μανίκας κάνει ένα εκρηκτικό ντεμπούτο στα ελληνικά γράμματα με μια συλλογή διηγημάτων, όπου η αγριότητα συνυπάρχει με τη συμπόνια.

Κάποιοι

μαζεύονται σε πλατείες για να χορέψουν, είναι όμως σαν να δέρνονται. Ένα ζευγάρι κατασκοπεύει με κυάλια τούς απέναντι. Ένας άνδρας έξω από ένα παρατημένο μπαρ αναρωτιέται πού πάνε τα σκυλιά μέσα στη νύχτα. Ένα αγόρι μαθαίνει να αντέχει τα σβησμένα τσιγάρα πάνω στο χέρι του. Στα 18 διηγήματα της συλλογής τού πρωτοεμφανιζόμενου Φώτη Μανίκα η ζωή σφυροκοπά τους ήρωές

του. Οι ιστορίες του ξεχειλίζουν από πρόσωπα, ονόματα, φωνές, ιστορίες. Ποτέ δεν τους συμβαίνει ένα και μόνο πράγμα. Συμβαίνουν πολλά, δεν ξέρει κανείς από πού να το πιάσει – η ζωή, τα γεγονότα, οι σκέψεις κυλούν σαν ορμητικό νερό στο αστικό τοπίο. Στον θόρυβο και την αγριότητα της μεγαλούπολης.

Ο χώρος

είναι η σύγχρονη Αθήνα. Οι ήρωές του κινούνται σε διαμερίσματα, μπαρ, δρόμους, πλατείες, καφέ και εστιατόρια. Αποκαλύπτουν πολλά για τους εαυτούς τους, τα βιώματά τους, το παρελθόν τους, τις επιθυμίες τους, τις μύχιες σκέψεις τους. Αποκαλύπτουν ακόμη κι εκείνα που με δυσκολία λέγονται, δεν δείχνουν για άνθρωποι που θέλουν να κρύβονται. Εξάλλου, πολλοί από αυτούς πιστεύουν πως το ελέγχουν, πως «το ‘χουν», ενώ ζουν πυρετικά μέσα στη δίνη της σύγχρονης ζωής, όπου το άδοξο της καθημερινότητας συναντά το παράλογο, το κενό, τον ίλιγγο, τον υπαρξιακό στροβιλισμό, τον φόβο, αλλά και την τρυφερότητα.

Ο συγγραφέας

τούς αφήνει να μιλήσουν, χωρίς να το πειράξει. Το αντίθετο: αν κάτι μοιάζει να τον ενδιαφέρει, αυτό είναι η αυθεντική φωνή τους – ένα μείγμα από ένα λεξιλόγιο παλλόμενης προφορικότητας, βρισιές και σλανγκ των δρόμων, αποδίδοντας με πιστότητα την ωμότητα των πραγμάτων. Το ίδιο αυθεντική «ακούγεται» και η πόλη, ανελέητη και εκκωφαντική, όχι σαν φόντο ή σκηνικό, αλλά ως οργανικό στοιχείο της πλοκής, σε μια ατέλειωτη αλληλεπίδραση με τους χαρακτήρες. Ο Φώτης Μανίκας αποδεικνύεται ένας έξοχος παρατηρητής της σύγχρονης ζωής. Δεν κρίνει, δεν παρεμβαίνει. Αφήνει τα πράγματα να συμβούν. Η κοφτή, λιτή, ασθματική πρόζα, η αιχμηρότητα των διαλόγων, η κόψη του ξυραφιού στην οποία όλα μοιάζουν να κινούνται, το απίστευτο χιούμορ που υπάρχει ακόμη και πίσω από την πιο σκληρή ιστορία, η διαρκής συνομιλία με το παράλογο σε ιστορίες σκληρού, σκληρότατου ρεαλισμού συνθέτουν ένα κόσμο, του οποίου τα όρια διαρκώς πιέζονται.

Ο τόσο

λειτουργικός τίτλος της συλλογής δεν είναι δάνειο από κάποιο από τα διηγήματα του τόμου. Μοιάζει, ωστόσο, να τα χωρά όλα, να τα καλύπτει όλα. Ακούγεται σαν ένα είδος απάντησης σε μια φανταστική ερώτηση, μια απάντηση γεμάτη κατανόηση για τους εγκλωβισμένους. B

Info: Η συλλογή διηγημάτων του Φώτη

Μανίκα «Δεν θυμάμαι να υπήρχε κάποια πόρτα κοντά μας» κυκλοφορεί στην Κίτρινη Σειρά των εκδόσεων Loggia.

Ο χώρος είναι η σύγχρονη Αθήνα. Οι ήρωες του Φώτη Μανίκα κινούνται σε διαμερίσματα, μπαρ, δρόμους, πλατείες, καφέ και εστιατόρια. Αποκαλύπτουν πολλά για τους εαυτούς τους, τα βιώματά τους, το παρελθόν τους, τις επιθυμίες τους, τις μύχιες σκέψεις τους. Αποκαλύπτουν ακόμη κι εκείνα που με δυσκολία λέγονται, δεν δείχνουν για άνθρωποι που θέλουν να κρύβονται. Εξάλλου, πολλοί από αυτούς πιστεύουν πως το ελέγχουν, πως «το ‘χουν», ενώ ζουν πυρετικά μέσα στη δίνη της σύγχρονης ζωής, όπου το άδοξο της καθημερινότητας συναντά το παράλογο, το κενό, τον ίλιγγο, τον υπαρξιακό στροβιλισμό, τον φόβο, αλλά και την τρυφερότητα.

...ή πώς να κάνετε πιο ωραία τη ζωή σας τον Φεβρουάριο

The Good Life

«Fake Newsical» στο Βασιλικό Η νέα παραγωγή της Παιδικής Σκηνής του ΚΘΒΕ, σε κείμενο Στάθη Παχίδη και Σταυρούλας Παγώνα και σκηνοθεσία Εύης Σαρμή.

Μα, τι συμβαίνει στο βασίλειο των παραμυθοηρώων; Φήμες και διαδόσεις κυκλοφορούν ασύστολα και κλονίζουν την εικόνα των ηρώων των παραμυθιών που όλοι αγαπάμε! Αλήθεια ή ψέματα ότι ο κακός λύκος έχει γίνει βίγκαν; Αλήθεια ή ψέματα ότι το Τέρας προσέλαβε image makers, για να το κάνουν πεντάμορφο; Αλήθεια ή ψέματα ότι ο Ηρακλής είχε και 13ο άθλο, που δεν κατάφερε να ολοκληρώσει; Αλήθεια ή ψέματα ότι η Σταχτοπούτα έβαλε βαμβάκι στο γοβάκι, για να της εφαρμόζει τέλεια; Αλήθεια ή ψέματα ότι η Ωραία Κοιμωμένη φίλησε βάτραχο βατραχοτροφείου; Αλήθεια ή ψέματα ότι οι πρίγκιπες έχουν εξαφανιστεί απ’ όλα τα παραμύθια; Το Σωματείο των Γιαγιάδων, οι ισχυροί θεματοφύλακες των παραμυθιών, αποφασίζει να δράσει: καλεί το αρχιλαγωνικό, τον Ντετέκτιβ Ρεβιθούλη, που, με τη βοήθεια της τεχνολογίας και της... μαμάς του, καλείται να λύσει το μυστήριο της διάδοσης των fake news. Με συνεχείς ανατροπές, γέλιο, μουσικές, τραγούδια και αναπάντεχα παραμυθομπερδέματα ξετυλίγεται μια ξεκαρδιστική ιστορία μυστηρίου – μέχρι και GPS έχουμε, για να μη χαθούμε. Ως video-guest εμφανίζονται ο youtuber Panos Dent και η τραγουδίστρια και ηθοποιός Ρούλα Μανισάνου, ως νονά της Σταχτοπούτας. Η νέα, ευφάνταστη παραγωγή της Παιδικής Σκηνής του ΚΘΒΕ «Fake Newsical. Παρ@μυθομπερδέματα!» ανεβαίνει στο Βασιλικό Θέατρο, σε κείμενο Στάθη Παχίδη και Σταυρούλας Παγώνα και σε σκηνοθεσία Εύης Σαρμή. B

Info: Στο Βασιλικό Θέατρο. Παραστάσεις για

το κοινό: κάθε ΚΥ στις 11:00. Παραστάσεις για σχολεία: ΤΡ-ΠΑ στις 10:30. Εισιτήρια: γενική είσοδος (Κυριακές) στα €10. Τιμή σχολικού εισιτηρίου: €6 (ισχύει για ομαδική παρακολούθηση). Ομαδικές κρατήσεις: ΔΕ-ΠΑ (πρωινές ώρες) στο Τ. 2315-200.012. Τις Κυριακές θα διατίθενται 20 δωρεάν θέσεις για ανέργους, με δικαίωμα δωρεάν εισιτηρίου και στο παιδί. Επίσης ειδικά για τις Κυριακές ισχύει οικογενειακό εισιτήριο (ο ένας ενήλικος δωρεάν).

Ειδήσεις, προϊόντα, τάσεις, αγορά, χώροι: σε κάθε τεύχος, κυκλοφορούμε στη Θεσσαλονίκη (και όχι μόνο), δοκιμάζουμε και σας προτείνουμε τα καλύτερα.

«Η θράκα της Αιγαίου»: Υπέροχα κρεατικά στη σούβλα

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

The Good Life __ The foodies

Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για

28-29

«Cena»

Ενα δυνατό new entry στο κέντρο Η ιταλική –και όχι μόνο– κουζίνα στα καλύτερά της.

να επισκεφθείτε τη «Θράκα της Αιγαίου»... Ο βασικότερος είναι το θεσπέσιο κοντοσούβλι (χοιρινό και κοτόπουλο), που ψήνεται στα κάρβουνα: είναι απίστευτα γευστικό και λιώνει στο στόμα. Για να είμαστε δίκαιοι, οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι ο κατάλογος είναι γεμάτος από πολύ δυνατές επιλογές σε κρεατικά: για τους παραδοσιακούς foodies υπάρχουν το δημοφιλές κοκορέτσι και τα αγαπημένα παϊδάκια. Δυνατές επιλογές είναι, επίσης, η μοσχαρίσια μπριζόλα και το κοτόπουλο σχάρας, ενώ δεν λείπουν το σουβλάκι (χοιρινό και κοτόπουλο), η πανσέτα, αλλά και το μπιφτέκι λαχανικών, για όποιον δεν προτιμά το κρέας. Όλα σε εξαιρετικές τιμές, ιδανικές ποσότητες και με φιλικό και εξυπηρετικό σέρβις. B

Info: «Η θράκα της Αιγαίου», Αιγαίου 57. Τ. 2310-384.222.

Το πρώτο από τα δύο μαγαζιά που ξεχωρίσαμε στον πανέμορφο (και φουλ γαστρονομικό) πεζόδρομο της Ρογκότη (διαβάστε για το δεύτερο στη δεξιά σελίδα) είναι το «Cena», ένας «must» γευστικός προορισμός. Με φιλικό και άψογο σέρβις, έναν εντυπωσιακό κατάλογο και εξαιρετικές εκτελέσεις, το «Cena» είναι μια επιλογή που σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα. Στην επίσκεψή μας δοκιμάσαμε ως ορεκτικό μια λαχταριστή πίνζα σε προζυμένιο ψωμί με προσούτο και μια φίνα, κρεμώδη σάλτσα παρμεζάνας, το εξαιρετικό ριζότο Alfredo (στη φωτογραφία,

με μυρωδικά και κοτόπουλο ταλιάτα) και το ζουμερό κοτόπουλο sous-vide με τον πουρέ πατάτας Περού – ένας υπέροχος «πίνακας» γεύσης και αισθητικής. Θα επιστρέψουμε για τη Detroit πίτσα και τις ενδιαφέρουσες επιλογές στα ζυμαρικά. Στα συν: τα πανέμορφα σκεύη, το περίτεχνο στήσιμο των πιάτων και η ατμοσφαιρική στοά Λεβή-Μενεξέ, με την οποία γειτνιάζει το resto. B

Info: «Cena», Ρογκότη 4. Τ. 2310-267.533.

«Άρτος και γλυκά»: Το κλασσικό είναι και το πιο νόστιμο

καλούδια τελειώνουν πολύ γρήγορα). Ξεκινάμε από τα κλασικά κουλούρια, φρέσκα και τραγανά, που δικαίως γίνονται ανάρπαστα. Υπάρχει και το κουλούρι ολικής με ηλιόσπορο, μια εξαιρετική επιλογή για κάποιον που κάνει διατροφή ή λαχταρά κάτι διαφορετικό. Μια πιο «αμαρτωλή» επιλογή είναι το ζεστό, γεμιστό κουλούρι, ενώ, αν επιλέξετε κάτι από τη ζεστή βιτρίνα, σας προτείνουμε την κοτόπιτα με τραγανό χωριάτικο φύλλο, καθώς και το γεμιστό ψωμάκι με γαλοπούλα και κρέμα τυριού, που λιώνει στο στόμα. B

Info: «Άρτος και γλυκά»,

Καρακάση 83, Κάτω Τούμπα. Τ. 2310-909.994.

«Μελίρρυτο»: Απολαυστικά γλυκά χωρίς ζάχαρη Αν είστε πραγματικός foodie,

γνωρίζετε ότι υπάρχουν άπειροι λόγοι για να επισκεφθείτε ένα «Μελίρρυτο». Πλέον, υπάρχει ακόμη ένας: η ολοκαίνουργια σειρά γλυκών χωρίς ζάχαρη. Και επειδή το «χωρίς ζάχαρη» έχει γίνει μεν τρόπος ζωής, συνήθως όμως είναι και χωρίς γεύση, τα γλυκά που δοκιμάσαμε ήταν τόσο γευστικά που μας μπέρδεψαν. Γευθήκαμε την τάρτα μήλου, το τσίζκέικ, τη μους σοκολάτας και το μπίτερ προφιτερόλ και ρωτήσαμε ξανά και ξανά αν έχει γίνει κάποιο λάθος όσον αφορά στη ζάχαρη: μας διαβεβαίωσαν πως όχι. Στο «Μελίρρυτο» το «χωρίς ζάχαρη» δεν σημαίνει πλέον «χωρίς γεύση». B

Το «Άρτος και γλυκά» είναι ο

συνοικιακός φούρνος όπου θα σε εξυπηρετήσουν με χαμόγελο και, σχεδόν πάντοτε, θα βρεις νόστιμες επιλογές για το πρωινό σου (γράφουμε «σχεδόν», επειδή τα

Info: «Μελίρρυτο»,

Γεώργιου Παπανδρέου 70-72. Τ. 2310-402.021.

«Lemonis modern bakery»

Οχι άλλο ένα bakery Η εξέλιξη ενός αγαπημένου αρτοποιείου (και μια αναπάντεχη συνεργασία).

Ο «Λεμονής», ο αγαπημένος φούρνος της Χαλκιδικής, άνοιξε το πρώτο του, εντυπωσιακό κατάστημα στη Θεσσαλονίκη, συμβαδίζοντας με την παγκόσμια τάση της εποχής, που θέλει τα σύγχρονα αρτοποιεία «far more than a bakery». Στο «Lemonis modern bakery» με την υπέροχη, μίνιμαλ αισθητική όπου κυριαρχεί το χαλαρωτικό λευκό, μπορείς να απολαύσεις στο full-service σαλόνι brunch, πίτσα και, σε συνεργασία με το γνωστό μακαρονάδικο «Hot Pot», πάστα. Ο υποδειγματικός (για αρτοποιείο) κατάλογος μπορεί να ικανοποιήσει και τους πλέον απαιτητικούς foodies, με

μεγάλες και χορταστικές μερίδες, άψογη εξυπηρέτηση και, για τους μικρούς μας φίλους, kids’ menu. Δοκιμάσαμε την αγαπημένη μακαρονάδα Αrrabbiata (ήταν νοστιμότατη και όσο καυτερή έπρεπε) με μία υπέροχη μπρουσκέτα καπνιστού σολομού ως ορεκτικό. Θα επιστρέψουμε σύντομα για το πλούσιο brunch, τις εντυπωσιακές πίτσες και τα φρέσκα, à la minute γλυκά, που τράβηξαν την προσοχή μας. B

Info: «Lemonis modern

bakery», Αλλατίνη 11, Πυλαία. Τ. 2310-322.757.

«Soufflér»: Μαγικές γεύσεις σε ένα μοναδικό κόνσεπτ υψηλής ζαχαροπλαστικής Το δεύτερο μαγαζί που μας

εντυπωσίασε στον πεζόδρομο της Ρογκότη είναι το κουκλίστικο «Soufflér», ένα ζαχαροπλαστείο εξειδικευμένο στο σουφλέ (μια γαστρονομική πρόταση που μας εξέπληξε ευχάριστα). Στην ουσία, προσφέρονται δύο παρασκευές σουφλέ: η ζεστή, που είναι και η πιο κλασσική, και εκείνη που διατηρείται στο ψυγείο, η οποία φτιάχνεται με μια εξίσου ενδιαφέρουσα τεχνική, που αποτελεί σήμα κατατεθέν του «Soufflér». Από τη ζεστή τεχνική δοκιμάσαμε σουφλέ μπίτερ σοκολάτας και λευκής σοκολάτας με βανίλια Μαδαγασκάρης, ενώ από την τεχνική «σουφλέ ψυγείου»

δοκιμάσαμε γκανάς ράσμπερι και μους πραλίνας. Καταλήξαμε ότι αμφότερες είναι γευστικώς απίθανες – είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαλέξεις. Στα συν: οι πανέμορφες συσκευασίες, το χειροποίητο παγωτό, τα μικρά σουφλεδάκια και το καταπληκτικό front office του μαγαζιού. B

Info: «Soufflér», Ρογκότη 4. Τ. 2311-218.805.

Ξέρατε ότι...

Κείμενο, φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καραμανλής

Ο Γιώργος Κώστογλου

(ο άνθρωπος που «γέννησε» το «Αγιολί» και τη «Brizola») αποφάσισε να επιστρέψει στην πιο νεανική απ’ όλες τις γειτονιές της Θεσσαλονίκης και να ανοίξει τον «Στάβλο».

Ο εικαστικός Λάζαρος Πάντος, με τα έργα τέχνης του, έχει συμβάλει τα μέγιστα στην αισθητική του χώρου.

Μου άρεσε: το εξαιρετικά

ευγενικό και εξυπηρετικό σέρβις.

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

The Good Life __ Resto

«Ο Στάβλος»

Μια ολοκληρωμένη γευστική εμπειρία Αν το όνειρό σας ήταν ένα εστιατόριο που θα προσφέρει γαστριμαργικές συγκινήσεις σε τιμές που δεν κάθονται στο στομάχι, είστε τυχεροί: ένας από τους πλέον εμβληματικούς restaurateurs της Θεσσαλονίκης έκανε την ευχή σας πραγματικότητα.

Το εστιατόριο

για το οποίο θα σας μιλήσω αυτόν τον μήνα ανήκει στα new entries στα εστιατορικά δρώμενα της πόλης – όπως αντιλαμβάνεστε, ήταν δεδομένο ότι θα έσπευδα να το δοκιμάσω. Μου έκανε εντύπωση που άνοιξε σε έναν δρόμο συνυφασμένο με τη νεολαία και τους φοιτητές (στην οδό Μελενίκου). Κάπως έτσι, η πρώτη σκέψη μου ήταν ότι ίσως και να επρόκειτο για ένα στέκι που απευθύνεται κατεξοχήν στον φοιτητόκοσμο (όχι ότι αυτό θα με πτοούσε, ασφαλώς, από τη δοκιμή μου – άλλωστε, η Θεσσαλονίκη διαθέτει ουκ ολίγα αξιοπρεπή ταβερνάκια της συγκεκριμένης κατηγορίας). Βέβαια, με το που πέρασα το κατώφλι του, αυτό που αντίκρυσα μόνο σε αυτού του είδους τα ταβερνάκια δεν παρέπεμπε. Εκτός από καλαισθησία, αυτό που μου άρεσε ιδιαιτέρως ήταν η ζεστασιά και η θαλπωρή που απέπνεε ο χώρος.

Η εμπειρία μας

30

Αφού η ευγενική, νεαρή κυρία μάς υποδέχθηκε στην είσοδο και μας οδήγησε στο τραπέζι μας, σειρά είχε το μενού. Ένα μενού σχετικώς περιορισμένο, αλλά άκρως ενδιαφέρον. Για αρχή, αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε την εξωτική σαλάτα με πράσινα φύλλα, μοσχολέμονο, καρπάτσιο από κολοκυθά-

κια και πέρλες ροδιού. Επίσης, την προσοχή μας τράβηξε το αρωματικό χούμους πάνω σε ψητή μελιτζάνα, καθώς και το αλμυρό τσίζκέικ με γαλλικό, κατσικίσιο κορμό. Για κυρίως, θελήσαμε να γευθούμε τα μοσχαρίσια μάγουλα σοφρίτο με τσίλι, φύλλα καφίρ και κρέμα μανιταριών, όπως και το κεμπάπ Ανατολής με αρνίσιο κιμά, αραβικές πιτούλες, ρύζι και σάλτσα από πιπεριές Φλωρίνης.

Η άποψή μας

Αν εξαιρέσεις τη σαλάτα, που τη βρήκα μάλλον αναμενόμενη, οι υπόλοιπες παρασκευές ήταν εξαιρετικά νόστιμες και προσεγμένες. Με ενθουσίασε το πιάτο με τα μοσχαρίσια μάγουλα και την κρέμα μανιταριών, όπως επίσης και το κεμπάπ με αρνίσιο κιμά, το οποίο ήταν γευστικότατο και καθόλου βαρύ. Στο τέλος, μας κέρασαν γλυκάκι με κρέμα βανίλιας και βύσσινο, για να ολοκληρώσουμε όμορφα το γεύμα μας. Στο διά ταύτα: χαίρομαι πολύ κάθε φορά που επισκέπτομαι ένα εστιατόριο και, φεύγοντας, έχω το αίσθημα ότι σέβονται α) τη γεύση μου, β) την τσέπη μου και γ) την αισθητική μου. Με αυτή τη βεβαιότητα έφυγα από τον «Στάβλο», γι’ αυτό και σας προτρέπω να τον επισκεφθείτε με την πρώτη ευκαιρία. B

Δεν μου άρεσε: που

σερβίρουν το γλυκό σε πλαστικό μπολάκι μίας χρήσης.

Check, please! Με μέσο όρο

τιμών στα κυρίως τα 10 ευρώ, το εστιατόριο πραγματικά απευθύνεται σε όλα τα βαλάντια.

Info: «Ο Στάβλος»,

Κωνσταντίνου Μελενίκου 30Α. Τ. 2310-967.273. FB/oStavlos

Δείτε online: Aν θέλετε να δείτε φωτογραφίες από τα πιάτα που δοκιμάσαμε στην επίσκεψή μας, σκανάρετε με το smartphone σας το QR code που ακολουθεί:

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

The Good Life __ Sweets & desserts

Συνταγή: Αντώνης Σελέκος Φωτογραφία: Citymag Creative

Έχω μια απέραντη λαχτάρα για...

Κέικ με μανταρίνι Χίου και σοκολάτα μπίτερ

Διανύουμε την ιδανική εποχή για τα μανταρίνια, ένα εσπεριδοειδές εξαιρετικά αγαπημένο (και) από τη ζαχαροπλαστική. Εδώ έχουμε μια εύκολη και γρήγορη συνταγή, που είμαι σίγουρος ότι δεν θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο.

Υλικά:

160 γρ. πολτοποιημένα μανταρίνια. / 25 γρ. ξύσμα μανταρίνι. / 160 γρ. ηλιέλαιο. / 300 γρ. ζάχαρη. / 100 γρ. μέλι. / 200 γρ. γιαούρτι πλήρες. / 250 γρ. σταγόνες σοκολάτας μπίτερ. / 420 γρ. αλεύρι γ.ο.χ. / 25 γρ. μπέικιν πάουντερ. / 3 γρ. μαγειρική σόδα.

Εκτέλεση:

31

Βράζουμε τα μανταρίνια σε νερό, ολόκληρα, για 20-25 λεπτά, μέχρι να μαλακώσουν πολύ καλά. Έπειτα, τα πολτοποιούμε σε ένα μπλέντερ. Σουρώνουμε και κρατάμε την ποσότητα που χρειαζόμαστε (160 γρ.). Σε ένα μπολ αδειάζουμε όλα τα υλικά εκτός από τη σοκολάτα, το αλεύρι και τα διογκωτικά. Ανακατεύουμε πολύ καλά με ένα σύρμα, μέχρι να έχουμε ένα λείο μείγμα και να λιώσει η ζάχαρη. Έπειτα προσθέτουμε τα διογκωτικά

(μπέικιν πάουντερ και μαγειρική σόδα) και συνεχίζουμε το ανακάτεμα. Σε ένα άλλο μπολ ανακατεύουμε τη σοκολάτα με το αλεύρι και έπειτα προσθέτουμε στο πρώτο μείγμα. Αδειάζουμε το μείγμα μας σε φόρμα για κέικ, αφού προηγουμένως την έχουμε επενδύσει καλά με λαδόκολλα. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 170 βαθμούς και εν συνεχεία ψήνουμε για 40-45 λεπτά στον αέρα. Ελέγχουμε αν το κέικ μας έχει ψηθεί σωστά, τρυπώντας με ένα μαχαιράκι στο κέντρο (όταν το μαχαιράκι βγει καθαρό, είμαστε έτοιμοι). Ξεφουρνίζουμε, αφήνουμε στην άκρη το κέικ μας μέχρι να πέσει η θερμοκρασία του και, όταν κρυώσει, μεταφέρουμε σε πιατέλα. Γαρνίρουμε με ζάχαρη άχνη και μπόλικο ξύσμα από μανταρίνι (αν σας αρέσει η μαστίχα, του ταιριάζει πολύ). B

Γλωσσάρι: γ.ο.χ.: γρ.: κ.γ.: κ.σ.: π.ν.: τμχ.: φλ.: φλ.κ.: φλ.τσ.: χ.γλ.: lt: ml:

για όλες τις χρήσεις γραμμάρια κουταλάκι γλυκού κουταλιά σούπας ποτήρι νερού τεμάχιο φλιτζάνι φλιτζανάκι καφέ φλιτζάνι τσαγιού χωρίς γλουτένη λίτρο χιλιοστό λίτρου

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

The Good Life __ Café, bar etc.

Κείμενο: Λεόντιος Παπαδόπουλος Φωτογραφίες: Σάκης Γιούμπασης

32

«Chapel cultural house»

Ημερήσια εκδρομή στην Κατερίνη για καφεδάκι (ή ίσως και για ένα ποτό) Η πρώτη εξόρμηση για το 2024 μάς οδηγεί στην Κατερίνη και στην πλατεία Μακεδονίας. Στο κεντρικότερο σημείο της βρίσκεται ένα από τα ωραιότερα café bar της πόλης, το «Chapel cultural house». Δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από έναν καφέ (και όχι μόνο) στα υπέροχα μπαλκονάκια του.

τα βελούδινα καθίσματα, τα εμπριμέ υφάσματα στις καρέκλες και τις μαρμάρινες επιφάνειες στα τραπέζια) περιλαμβάνει και πολλά ανάλαφρα χαρακτηριστικά. Ρίξτε μια ματιά στον πίνακα με την ποπ εκδοχή της Μόνα Λίζα και θα καταλάβετε...

Το «Chapel»

Μπορεί

σε κάποιες από τις προηγούμενες εξορμήσεις μας να χρειάστηκε νωρίτερα ένα μικρό... φρεσκάρισμα στη γεωγραφία. Για την Κατερίνη δεν χρειάζεται να πούμε κάτι. Βρίσκεται κυριολεκτικά δίπλα μας – μόλις 50 λεπτά χαλαρής οδήγησης από τη Θεσσαλονίκη, τα οποία θα μειωθούν ακόμη περισσότερο, όταν, επιτέλους, τελειώσουν κάποια έργα στη διαδρομή. Το «Chapel cultural house» αποτελεί σημείο αναφοράς. Βρίσκεται κυριολεκτικά σε ένα από τα κεντρικότερα (και ομορφότερα) σημεία της πόλης, στην πλατεία Μακεδονίας. Πρόκειται για έναν μεγάλο χώρο, που εκτείνεται σε δύο επίπεδα. Πρωταγωνιστής στο ισόγειο είναι το τεράστιο, ξύλινο μπαρ, που βρίσκεται στο κέντρο του καταστήματος. Ακριβώς από πάνω του υπάρχει ένας τρούλος (το συγκεκριμένο αρχιτεκτονικό στοιχείο στάθηκε η αφορμή για την ονομασία του café bar). Στο επάνω επίπεδο υπάρχουν και τα υπέροχα μπαλκόνια που προανέφερα. Η διακόσμηση (παρότι έχει έντονα κλασική γραμμή, με τους ξύλινους καναπέδες,

ανοίγει στις 08:30 το πρωί, για να προσφέρει στους επισκέπτες τον γευστικότερο καφέ της πόλης: τον Tiziano 1919 της Bristot. Πρόκειται για έναν ντελικάτο, περιορισμένης παραγωγής καφέ από ποικιλίες Arabica από 7 διαφορετικές χώρες της Αμερικής, της Ασίας και της Αφρικής. Απλώς, υπέροχος! Ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί και στο πρωινό. Δοκιμάστε την εξαιρετική εκδοχή του κουλουριού Θεσσαλονίκης με γαλοπούλα και τυρί, ομελέτες, πάνκέικς, ενώ υπάρχει και η απόλυτα healthy επιλογή με γιαούρτι, φρούτα εποχής, μέλι και βρώμη. Για το διάλειμμα από τη δουλειά ή τα ψώνια προτείνω ένα ποτήρι κρασί με μία πιατέλα αλλαντικών και τυριών, κάποια σαλάτα ή ένα πιάτο ζυμαρικών, όπως το Rigatoni con pollo. Η λίστα κρασιών αναδεικνύει τοπικούς παραγωγούς και ανανεώνεται τακτικά. Αν δεν ξέρετε τι να επιλέξετε, θα σας συμβούλευα να ζητήσετε τη βοήθεια του προσωπικού: γνωρίζει άριστα τη δουλειά του, είναι εξαιρετικά προσιτό και βρίσκεται πάντοτε στη διάθεσή σας.

Τα βράδια,

το «Chapel cultural house» γίνεται ένα καθαρόαιμο μπαρ, όπου θα πιείτε το ποτό ή το κοκτέιλ της αρεσκείας σας. Οι λάτρεις του μαγαζιού περιμένουν πώς και πώς να έρθει το καλοκαίρι και να επιστρέψουν οι βραδιές κοκτέιλ: μία φορά την εβδομάδα, το μπαρ βγαίνει στον εξωτερικό χώρο και η μουσική από τους DJs ζωντανεύει όλη την περιοχή. Η εμπειρία είναι μοναδική. B

Ξέρατε ότι... Τις ημέρες αγώνων

μπορείτε να παρακολουθήσετε την αγαπημένη σας ομάδα στις τηλεοράσεις του επάνω επιπέδου. Μπίρα, μπέργκερς, πίτσες και ποικιλία με λουκάνικα αποτελούν τα καλύτερα συνοδευτικά. Μπορείτε να πανηγυρίσετε άφοβα (ή να διαμαρτυρηθείτε για το υποτιθέμενο όφσάιντ...).

Ανά τακτά χρονικά δια-

στήματα, το «Chapel cultural house» φιλοξενεί live μουσικές και βραδιές stand-up comedy.

Τα περισσότερα προϊόντα του καταλόγου μπορείτε

να τα απολαύσετε και στο σπίτι σας (αν, προφανώς, ζείτε στην Κατερίνη), χάρη στις πλατφόρμες ντιλίβερι. Το μενού περιλαμβάνει βίγκαν και healthy επιλογές – αξίζει να δοκιμάσετε το εξαιρετικό veggie burger.

Το κατάστημα διατίθεται

για επαγγελματικές ή προσωπικές εκδηλώσεις. Χάρη στη διαρρύθμισή του χώρου μπορείτε, για παράδειγμα, να πραγματοποιήσετε το μίτινγκ σας χωρίς την παραμικρή όχληση από τον υπόλοιπο κόσμο.

Info: «Chapel cultural house», Μητροπολίτου Κοϊδάκη 18, Κατερίνη. Τ. 23510-34.323.

Κείμενο: Χρήστος Παπαδόπουλος wine professional sommelier στο «Classico» bistro moderne

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

The Good Life __ Wine & spirits

(papadopouloschris96@gmail.com)

33

Στην πρώτη στήλη της χρονιάς επιλέγουμε κρασιά εντός και εκτός συνόρων

Τρία λευκά, ένα κόκκινο: η εξίσωση της απόλαυσης Είναι η πρώτη στήλη για το 2024 και θα ευχηθώ η νέα χρονιά να είναι ακόμη καλύτερη από την προηγούμενη, να είμαστε όλοι υγιείς, να περνάμε όμορφες στιγμές και να πίνουμε ωραία κρασιά. Όπως κάθε μήνα, είμαστε εδώ για να σας προτείνουμε ποια κρασιά να επιλέξετε, σύμφωνα με αυτά που έχουμε δοκιμάσει. Αυτήν τη φορά δοκιμάζουμε ένα ελληνικό λευκό, ένα λευκό από τη Σικελία, ένα λευκό της Χιλής και ένα ερυθρό της Καλιφόρνιας.

Plano Μαλαγουζιά 2023, Chardonnay 2021, Κτήμα Τέχνη Οίνου, Planeta, Ιταλία Δράμα Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να δοκιμάσει Το οινοποιείο Κτήμα Τέχνη Οίνου μάς χαρίζει κάθε χρόνο εξαιρετικά λευκά, αλλά και ερυθρά κρασιά υψηλού επιπέδου, τόσο από τις πιο γνωστές ελληνικές και διεθνείς ποικιλίες σταφυλιών όσο και από μερικές κάπως πιο ιδιαίτερες (για τα ελληνικά δεδομένα). Αυτήν τη φόρα, σας παρουσιάζουμε το Plano Μαλαγουζιά τού 2023, της πιο γνωστής και πολυαγαπημένης λευκής ποικιλίας της Βόρειας Ελλάδας. Το κρασί διαθέτει δροσιστική οξύτητα – αρώματα εσπεριδοειδών και πυρηνόκαρπων φρούτων κατακλύζουν τη μύτη και το στόμα. Λεμόνι, γκρέιπφρουτ, ροδάκινο και νότες πεπονιού συνδυάζονται με ανθικές και βοτανικές νύξεις, δημιουργώντας ένα περίτεχνο μπουκέτο αρωμάτων. Ένα κρασί που πίνεται φρέσκο, είτε μόνο του είτε με μια δροσερή σαλάτα και ωμές παρασκευές ψαριών. B

κάποιος το συγκεκριμένο μαζί με το προηγούμενο Chardonnay της Χιλής, για να καταλάβει πόσο μεγάλη διαφορά έχουν δύο κρασιά της ίδιας ποικιλίας από δύο εντελώς διαφορετικές περιοχές του πλανήτη. Στην προκειμένη περίπτωση, δοκιμάζουμε ένα Chardonnay από τον ιταλικό Νότο και, συγκεκριμένα, από τη Σικελία. Ένα κρασί που ζυμώνει για έντεκα μήνες σε γαλλικά, δρύινα βαρέλια, που του προσφέρουν όγκο, πολυπλοκότητα και λιπαρότητα, η οποία ισορροπεί άψογα με την οξύτητά του. Αισθητά είναι τα αρώματα πυρηνόκαρπων και εσπεριδοειδών, ενώ οι ξηροί καρποί και οι νότες του μπριός και του φρυγανισμένου ψωμιού δίνουν φινέτσα και μακρά επίγευση. B

Sol de Sol 2021, Vina Aquitania, Χιλή

Zinfandel 2020, Dry Creek Vineyards, ΗΠΑ

Τιμή: θα το βρείτε μεταξύ €40-€42.

Τιμή: θα τη βρείτε μεταξύ €14-€16.

Ένα αγαπημένο Chardonnay από τη Βάλε ντελ Μαγιέκο της Χιλής και το οινοποιείο Vina Aquitania. Ένα δημιούργημα των κορυφαίων Μπρούνο Πρατς (του Château Cos d’Estournel), του Πολ Πονταγιέ (του θρυλικού Château Magaux) και του κορυφαίου χιλιανού οινολόγου Φελίπε ντε Σολμινιάκ. Ένα κρασί από μια ψυχρή περιοχή, που επηρεάζεται από τα ρεύματα του Ειρηνικού, είναι σήμα κατατεθέν ενός νεοκοσμίτικου Chardonnay. Ωριμάζει για εννέα μήνες σε δρύινα βαρέλια μαζί με τις οινολάσπες του. Στα αρώματα της μύτης και του στόματος συναντάμε εσπεριδοειδή όπως το λάιμ και το γκρέιπφρουτ, ενώ νότες βανίλιας και ξηρών καρπών συμπληρώνουν το αρωματικό μπουκέτο. Τα βότανα και ο πράσινος, grassy χαρακτήρας δίνουν πολυπλοκότητα και μια μακρά επίγευση. Η οξύτητά του είναι έντονη και αναζωογονητική. B

Τιμή: θα το βρείτε μεταξύ €32-€35.

Ένα νόστιμο ερυθρό κρασί! Από την κομητεία Σονόμα της Καλιφόρνιας των ΗΠΑ δοκιμάζουμε ένα κρασί της ποικιλίας Zinfandel, της ποικιλίας που έμελλε να γίνει η εθνική ποικιλία της Καλιφόρνιας και της Δυτικής Ακτής των ΗΠΑ. Όπως προαναφέραμε, πρόκειται για ένα νόστιμο και πληθωρικό κρασί, με ωραία οξύτητα, έντονες και καλοδουλεμένες τανίνες, μέτριο προς γεμάτο σώμα και μακρά επίγευση. Ώριμα, κόκκινα και μικρά μαύρα φρούτα συνδυάζονται με νότες πιπεριού και γλυκών μπαχαρικών, όπως η γλυκόριζα και η κανέλα. Ένα από τα κρασιά που δοκίμασα την περίοδο των εορτών και έχει γίνει καθημερινή συνήθεια – το προτιμάω χωρίς δεύτερη σκέψη. B

Τιμή: θα το βρείτε μεταξύ €35-€38.

Κείμενο: Dreamachinery

Musicola

Peter Gabriel/ «I/O» Το δέκατο στούντιο άλμπουμ του Πίτερ Γκάμπριελ σχεδιάστηκε, αρχικά, για να κυκλοφορήσει το 2004.

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

The Good Life __ Μουσική

Οι ιστορίες

παραφιλολογίας για τις αλλεπάλληλες καθυστερήσεις ήταν πάρα πολλές – συνοψίζονταν κυρίως στην τελειομανία του καλλιτέχνη. Οι δύο δίσκοι που κυκλοφόρησαν στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα ήταν ο μεν πρώτος μια επιλογή από διασκευές και ο δεύτερος νέες εκδοχές παλαιότερων τραγουδιών του.

Το άλμπουμ «I/O»,

μέσα από την εικοσαετή πορεία ζύμωσής του, μας παραδίδει ένα ηχογραφηματικό υλικό που αποτελεί το αποτέλεσμα πολλών πειραματισμών. Παράλληλα, αποδεικνύει ότι ο μουσικός δεν ενδιαφέρθηκε για το κόστος παραγωγής του άλμπουμ, αλλά, αντιθέτως, πρωταρχικός του σκοπός ήταν η επίτευξη ενός άρτιου αποτελέσματος. Η κεντρική ιδέα (ότι η αναποφασιστικότητά του έπαιξε ρόλο στην παρατεταμένη «κύηση» του συγκεκριμένου άλμπουμ) επιβεβαιώνεται εν κατακλείδι και από το γεγονός ότι κάθε κομμάτι συνοδεύεται από τρεις διαφορετικές μίξεις.

Πώς διαφοροποιούνται

34

οι τρεις διαφορετικές εκδόσεις αυτού του άλμπουμ; Ο Μαρκ «Spike» Στεντ, ο οποίος έχει συνεργαστεί με ονόματα όπως η Μαντόνα και οι U2, ήταν επικεφαλής του «BrightSide Mix». Ο Τσαντ Μπλέικ, ο οποίος έχει έναν παρόμοια τρομακτικό αριθμό συνεργασιών με καλλιτέχνες όπως η Σέριλ Κάου και η Σούζαν Βέγκα, είναι υπεύθυνος για το «Dark-Side Mix». Και ο Χανς-Μάρτιν Μπαφ

ασχολήθηκε με το τρίτο, το «In-Side Mix», σε ήχο surround Dolby Atmos.

Από τις πιο δυνατές

ακροατικές στιγμές ήταν όταν άρχισα να αποκωδικοποιώ τον στίχο «You Get Your Pictures All Laid On The Grid» στο «The Court», με αυτόματο τον συνειρμό για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η φράση «Έχεις τα δεδομένα, μην ελέγχεις πού πηγαίνουν» αφορούσε την ανεξέλεγκτη συλλογή δεδομένων στο διαδίκτυο. Ομοίως, το τραγούδι «Panopticom» βασίζεται στην ιδέα μιας «απεριόριστα επεκτάσιμης, προσβάσιμης σφαίρας δεδομένων, που θα επιτρέψει στον κόσμο να δει τον εαυτό του καλύτερα».

Το «Road to Joy»

κυλάει σαν το παλιό, καλό κρασί, φέρνοντας μαζί του ένα κύμα νοσταλγίας. Μας επιβεβαιώνει ότι δημιουργήθηκε από τον ίδιο τύπο που έκανε τα «Sledgehammer», «Big Time» και «Steam» και δεν απαρνιέται τα γνώριμα μουσικά χαρακτηριστικά που τον ανέδειξαν και τον καθιέρωσαν ως καλλιτέχνη μοναδικό στο είδος του.

Ο τίτλος

του άλμπουμ, «I/O» (input/output), αναφέρεται στην είσοδο/έξοδο, με το ομώνυμο τραγούδι και τον στίχο «Stuff Going In, And Stuff Going Out» να αντικατοπτρίζουν μια σαφώς ώριμη άποψη από τον Γκάμπριελ σχετικά με την ατέρμονη διασύνδεση των πάντων. Στα αξιοσημείωτα, η συμμετοχή στη συμπαραγωγή των Μπράιαν Ίνο και Ρίτσαρντ Ράσελ, το ευφάνταστο πρόγραμμα κυκλοφορίας των σινγκλς του δίσκου (ώστε τα 12 κομμάτια να κυκλοφορούν ένα σε κάθε πανσέληνο του μήνα), αλλά και η εναλλακτική μίξη (είτε «Bright-Side» είτε «Dark-Side»), μαζί με τη μίξη «In-Side» σε κάθε νέο φεγγάρι.

Κυκλοφόρησε

σχεδόν στην εκπνοή του 2023 από τη Real World/EMI/Republic. B

Ακούστε τα άφοβα, χωρίς προκατάληψη. So... Dream on, until next time...

Dreamachinery.

Queen/«The Works» (1984) Σαράντα χρόνια συμπληρώ-

νονται φέτος από την κυκλοφορία ενός από τα πιο όμορφα άλμπουμ των Queen, της δεκαετίας του 1980. Το γκρουπ, συνδυάζοντας και επαναφέροντας την επιτυχημένη συνταγή ανάμεσα στο ροκ, τραχύ, κιθαριστικό, βιμπράτο ήχο του Μπράιαν Μέι και τα ντραμιστικά, καθηλωτικά χτυπήματα του Ρότζερ Τέιλορ με μερικά από τα γερμανικής επιρροής electro pop, φουτουριστικά, έντονα δείγματα που υποστήριξε ο τραγουδιστής, Φρέντι Μέρκιουρι, εκπληρώνει την αρχική αποστολή που είχε ορίσει ο Τέιλορ, δηλώνοντας στην αρχή της ηχογράφησης: «Ας τους δώσουμε τα έργα!».

Το άλμπουμ κάνει ένα ηχηρό

ξεκίνημα με το «Radio Ga Ga», το οποίο προσθέτει άλλο ένα «διαμάντι» στο βασιλικό κόσμημα, που δεν είναι άλλο από τη συλλογή επιτυχιών παγκόσμιας αποδοχής. Το κομμάτι έγραψε ιστορία στη θρυλική εμφάνιση του Live Aid 1985, με το κοινό να υποκλίνεται σύσσωμο.

Το «I Want to Break Free»

αποτέλεσε πέτρα του σκανδάλου λόγω του βίντεό του (στο οποίο τα τέσσερα μέλη των Queen εμφανίζονται ντυμένα γυναίκες, σε μια παρωδία της βρετανικής σαπουνόπερας), καθώς υπήρξαν έντονες αντιδράσεις στη συντηρητική πλευρά της αμερικανικής αγοράς, με το σχήμα να ακυρώνει μεγάλο μέρος των συναυλιών του στη Βόρεια Αμερική.

Συνολικά, το άλμπουμ πού-

λησε 6 εκατ. αντίτυπα και είχε την πιο επιτυχημένη πορεία παραμονής στα UK charts για τους Queen. B

The Good Life __ Ask the expert Γράφει η Μαρία Βεργετίδου, πτυχιούχος ψυχολόγος

Η επίδραση της μουσικής στην ψυχολογία μας Η μουσική που απολαμβάνουμε να ακούμε επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από διάφορους παράγοντες που διαμορφώνουν τη ζωή μας, όπως η οικογένεια, η εποχή, οι προσωπικές εμπειρίες, οι σχέσεις και η ψυχή.

Η έννοια

Υπάρχουν

της μουσικής είναι τόσο αρχαία όσο και η δημιουργία του ίδιου του σύμπαντος, καθώς η πρώτη πνοή της ζωής εισήγαγε ρυθμό στον κόσμο. Το σύμπαν, όπως και το ανθρώπινο σώμα, κινείται σε μια ατελείωτη ποικιλία ρυθμών. Η πρώτη μας επαφή με τον ρυθμό είναι προγεννητική – φαίνεται να είναι η αρχική αισθητηριακή εμπειρία του εμβρύου στη μήτρα. Το έμβρυο μπορεί να αισθανθεί τους ρυθμούς που εκπέμπονται από το εσωτερικό του σώματος της μητέρας, όπως ο ρυθμός της καρδιάς και της αναπνοής, μέσω των αρτηριακών παλμών του μητρικού κυκλοφορικού συστήματος. Ακόμη και μετά τη γέννηση, οι περισσότερες μητέρες κρατούν ενστικτωδώς τα μωρά τους στην αριστερή πλευρά του σώματός τους, επιτρέποντάς τα να ακούσουν τον καρδιακό παλμό και, με τη σειρά τους, κάνοντάς τα να αισθάνονται ασφάλεια.

Η επίδραση

της μουσικής στη διαχείριση του άγχους είναι σημαντική. Οι θεραπευτικές ικανότητες της μουσικής μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση και τη διαχείριση των επιπέδων του στρες. Αν και δεν είναι μια αυτόνομη λύση, μπορεί να συμβάλει στην ψυχική χαλάρωση και να διευκολύνει την απελευθέρωση αρνητικών συναισθημάτων. Έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι η μουσική προκαλεί συναι-

Η πτυχιούχος ψυχολόγος Μαρία Βεργετίδου.

σθηματική ευφορία – επιλέγοντας χαρούμενες μελωδίες, κάποιος μπορεί να αντικαταστήσει τις δυσάρεστες και αρνητικές σκέψεις με θετικές. Ενισχύει, επίσης, το κίνητρο για σωματικές δραστηριότητες, όπως η γυμναστική, ο χορός και η κίνηση, ενώ ενισχύει και τη διάθεση, μέσω ισχυρών ρυθμών.

πολυάριθμοι παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της μουσικής μας «ταυτότητας». Τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας, η ιδιοσυγκρασία, η εκπαίδευση, το κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον, το οικογενειακό περιβάλλον και η σχέση με τη μουσική, καθώς και η τρέχουσα συναισθηματική μας κατάσταση, όλα παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των μουσικών μας προτιμήσεων. Επιπλέον, τη μουσική μας ταυτότητα μπορούν να επηρεάσουν και τα μουσικά ερεθίσματα: συχνά, οι άνθρωποι επιλέγουν ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής, που αντανακλά πτυχές της προσωπικότητάς τους και χρησιμεύει ως πρόσθετη μορφή επικοινωνίας με τους γύρω τους. Χωρίς αμφιβολία, η συνεισφορά της μουσικής στην ανθρωπότητα είναι ανυπολόγιστη και διαχρονική. Λόγω αυτού του γεγονότος, οι ψυχολόγοι συχνά ενσωματώνουν τη μουσική ως εργαλείο στην ψυχοθεραπεία, αναφερόμενοι σ’ αυτήν ως «μουσικοθεραπεία». Επίσης, πολλές εταιρείες και οργανισμοί χρησιμοποιούν την επίδραση της μουσικής στην ψυχολογία μας για διάφορους σκοπούς, όπως η βελτιωμένη επικοινωνία, η βελτιωμένη μάθηση, η μείωση του άγχους και η αύξηση της δημιουργικότητας. B

«Άργκάιλ».

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

The Good Life __ Κινηματογράφος

Αποστολή στην Ελλάδα (The Bricklayer)

36-37

Σκηνοθεσία: Ρένι Χάρλιν. Παίζουν: Άαρον Έκχαρτ,

Οι νέες ταινίες

Θεσσαλονίκη, πρωτεύουσα κατασκόπων Το «μενού» του Φεβρουαρίου είναι ιδιαίτερα πλούσιο, όλα τα βλέμματα, ωστόσο, στρέφονται στο πώς δείχνει η Θεσσαλονίκη στη μεγάλη οθόνη, καθώς –επιτέλους– βγαίνει το «Bricklayer» και θα μάθουμε αν άξιζε (κινηματογραφικά) η ταλαιπωρία κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.

Άργκάιλ (Argylle) Σκηνοθεσία: Μάθιου Βον. Παίζουν: Χένρι Καβίλ,

Μπράις Ντάλας Χάουαρντ, Σοφία Μπουτέλα, Ντούα Λίπα. Διάρκεια: 135 λεπτά. Είδος: περιπέτεια, κωμωδία.

Τι είναι αλήθεια και τι φαντασία; Πώς συνδέεται η αλήθεια με την πραγματικότητα; Σας ακούγονται όλα τα παραπάνω ως βαθιά φιλοσοφικά ζητήματα; Αν ναι, είστε σε λάθος δρόμο. Βγάλτε τη φιλοσοφία από το μυαλό σας, προσθέστε περιπέτεια και έχετε μία από τις πιο απολαυστικές ταινίες του μήνα (στην κατηγορία «ποπ κορν», πάντοτε...). Η ιστορία έχει ως εξής: η Έλι Κόνγουέι

είναι η μοναχική συγγραφέας μιας άκρως επιτυχημένης σειράς μυθιστορημάτων κατασκοπείας. Πρωταγωνιστής των βιβλίων της είναι ο μυστικός πράκτορας Άργκάιλ, αποστολή του οποίου είναι να αποκαλύψει ένα παγκόσμιο δίκτυο κατασκόπων. Μόνο που οι ιστορίες της αρχίζουν να συμβαίνουν στην πραγματική ζωή, καθώς μια αληθινή μυστική οργάνωση δρα κατά τρόπο παρόμοιο με τις ιστορίες των βιβλίων της. Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβετε πού πάει το πράγμα... Ο Χένρι Καβίλ βγάζει τη μπέρτα τού Σούπερμαν και ενδύεται (απολαυστικά) τον μανδύα του κατασκόπου. Εξαιρετικό όλο το γυναικείο καστ. B

Info: Στις αίθουσες από την 01.02.

Νίνα Ντόμπρεφ, Κλίφτον Κόλινς Τζ. Διάρκεια: 110 λεπτά. Είδος: περιπέτεια, θρίλερ.

Και, επιτέλους, έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για να δούμε το «Bricklayer», την ταινία που όχι μόνο γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στη Θεσσαλονίκη, αλλά, σε αντίθεση με την ταινία τού Μπαντέρας (εκείνη με τους φοίνικες), διαδραματίζεται κιόλας σ’ αυτήν. Για κάποιον παράξενο λόγο, ο διανομέας αποφάσισε να δώσει έναν πιο πιασάρικο, κατά την άποψή του, ελληνικό τίτλο, είναι όμως κατανοητό... Ένας πράκτορας της CIA βγαίνει από τη σύνταξη, επειδή ένας πρώην συνάδελφός του αρχίζει να δολοφονεί δημοσιογράφους, κάνοντας τη CIA να φαίνεται υπαίτια. Μαντέψτε σε ποια πόλη κρύβεται ο κακός... B

Info: Στις αίθουσες από τις 25.01.

Ferrari (Ferrari) Σκηνοθεσία: Μάικλ Μαν. Παίζουν: Άνταμ Ντράιβερ, Πενέλοπε Κρουζ, Σαϊλίν Γούντλεϊ, Τζουζέπε Φεστινέζε. Διάρκεια: 130 λεπτά. Είδος: βιογραφικό δράμα.

Μια ταινία που δεν απευθύνεται μόνο στους

λάτρεις της αυτοκίνησης (αυτοί θα λιώσουν από κοινοποίηση βλέποντας ιστορικές Ferrari στους δρόμους και ακούγοντας τον ήχο της μηχανής τους), αλλά και σε όλους όσοι αγαπούν τις βιογραφίες (όπως ίσως αντιλαμβάνεστε, σας την προτείνουμε ανεπιφύλακτα). Το καλοκαίρι του 1967, ο τέως οδηγός αγώνων αυτοκινήτων Έντσο Φεράρι βρίσκεται σε κρίση. Με την εταιρεία του στα πρόθυρα πτώχευσης και τον ίδιο να βιώνει την τραυματική απώλεια του γιου του, εναποθέτει την ελπίδα για τη σωτηρία τους σε έναν αγώνα δρόμου χιλίων μιλίων στην Ιταλία: τον εμβληματικό «Mille Miglia». B

Info: Στις αίθουσες από τις 25.01.

Τι συνέβη μετά...

(What happens later) Σκηνοθεσία: Μεγκ Ράιαν. Παίζουν: Ντέιβιντ Ντουκόβνι, Μεγκ Ράιαν, Χαλ Λίγκετ. Διάρκεια: 103 λεπτά. Είδος: αισθηματική κομεντί.

Τι ξέρει να κάνει πολύ καλά η Μεγκ Ράιαν; Αισθηματικές κομεντί. Και το ξανακάνει υπέροχα. Η ταινία είναι βασισμένη στο θεατρικό έργο του Στίβεν Ντιτζ «Shooting Star». Ακολουθεί δύο τέως συντρόφους, τη Γουίλα και τον Μπιλ, που ξαναβρίσκονται αρκετά χρόνια μετά τον χωρισμό τους, όταν αναγκάζονται να διανυκτερεύσουν στο αεροδρόμιο λόγω κακοκαιρίας. Αμφότεροι θέλουν να γυρίσουν σπίτια τους, στη διάρκεια της νύχτας ωστόσο καταλήγουν να αναπολούν το παρελθόν τους. B

Info: Στις αίθουσες από τις 25.01.

Citymag Γάτες στο μουσείο (Koty Ermitazha) Σκηνοθεσία: Βασίλι Ροβένσκι.

Με τις φωνές των:

Βαγγέλη Χαλκιαδάκη, Κώστα Αποστολίδη, Κώστα Τερζάκη, Χρήστου Λαγκούση. Διάρκεια: 83 λεπτά. Είδος: κινουμένων σχεδίων.

Ο Βίνσεντ είναι μια νεαρή γάτα που γίνεται φίλη με τον Μορίς, ένα ποντίκι, στη διάρκεια μιας μεγάλης πλημμύρας. Θα γλιτώσουν χάρη σε ένα πιάνο, το οποίο θα καταλήξει στο Ερμιτάζ, το θρυλικό μουσείο της Αγίας Πετρούπολης. Εκεί, ο Βίνσεντ συναντά μιαν επίλεκτη ομάδα από γάτες, η οποία εδώ και χρόνια έχει αναλάβει να φυλάει τα έργα τέχνης από τα τρωκτικά. Και ο Μορίς είναι ποντίκι... B

Info: Στις αίθουσες από τις 25.01.

Priscilla (Priscilla) Σκηνοθεσία: Σοφία Κόπολα. Παίζουν: Κάιλι Σπάνι, Τζέικομπ Ελόρντι, Άρι Κοέν. Διάρκεια: 113 λεπτά. Είδος: βιογραφικό δράμα.

Η ταινία βασίζεται στην αυτοβιογραφία της Πρισίλα Πρίσλεϊ «Elvis and me» και εξιστορεί τη ζωή της από τα 17 ώς τα 27 της χρόνια, στο διάστημα δηλαδή που έζησε δίπλα στον αποκαλούμενο «βασιλιά του ροκ εντ ροκ». Μια ζωή όχι απολύτως ρόδινη... B

Info: Στις αίθουσες από τις 08.02.

ΔΕΣ ΤΟΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΣΟΥ Απόλαυσε τις ωραιότερες εικόνες από τη ζωή στη Θεσσαλονίκη. Μοιράσου τις δικές σου φωτογραφίες με χιλιάδες φίλους. Άνθρωποι και εικόνες της πόλης. Κάθε μέρα @citymagthess στο Instagram

Ατζέντα

Περνώντας τη ζωή τους στη σκιά της κυρίαρχης ανδροκρατικής εξουσίας, οι γυναίκες της περιφέρειας του 19ου και του 20ού αιώνα παρέμεναν σε μεγάλο ποσοστό στο περιθώριο, χωρίς να μπορούν να έχουν λόγο στις αποφάσεις, που ήταν αποκλειστικό δικαίωμα των ανδρών.

Επί σκηνής «Ζαμπέτα με λένε» στο

δημοτικό θέατρο Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη» (Μεταμορφώσεως 7-9). Τελευταία παράσταση το ΣΑ 27.01, στις 21:00. Εισιτήρια: από €10. B

«Παραμύθι χωρίς όνομα» στο Αριστοτέλειον

(Εθν. Αμύνης 2). Τελευταία παράσταση την ΚΥ 28.01, στις 11:30. Εισιτήρια: από €10. B

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

The Good Life __ Θέατρο

«Ο εγωιστής γίγαντας»

38

«Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα»

στο Αμαλία (Αμαλίας 71). Τελευταία παράσταση την ΚΥ 28.01, στις 11:30. Εισιτήρια: από €8. B

Iστορίες γυναικών της Θεσσαλίας

«Ο αμπιγιέρ» στο Αριστο-

Μετά από συνεχόμενα sold-outs σε Θεσσαλία και Αθήνα, η παράσταση (σε έρευνα, δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία Κωσταντίνου Ντέλλα) έρχεται στη Θεσσαλονίκη για μόλις τρεις παραστάσεις.

«Λυσσασμένη γάτα»

Η παράσταση αποτελεί μια σκηνική προσέγγιση του γυναικείου σώματος της τρίτης ηλικίας και της σύνδεσής του με τη λαϊκή μαγεία, τη μαγειρική και τις τελετουργικές πρακτικές. Αφετηρία, η περιοχή της Θεσσαλίας και η παράδοσή της στις μαγικές πρακτικές, που θέλει τις μάγισσες της περιοχής να έχουν παραλάβει τις μυστικές δεξιότητές τους από τη Μήδεια και να ειδικεύονται στο κατέβασμα του φεγγαριού, γνωστό και ως «το άρμεγμα του φεγγαριού». Οδηγήτριες σε αυτό το μυστικό ταξίδι, τρεις θηλυκές μορφές που συνδιαλέγονται μεταξύ του οικείου και του αρχετυπικού, της ακίνδυνης

«γιαγιάς» και της επικίνδυνης θεραπεύτριας, και μιλάνε για τις ζωές τους, γι’ αυτά που έμαθαν από τις παλιές, αυτά που έπαθαν ως γυναίκες και εκείνα που παραδίδουν στις επόμενες. B

Info: Την ΠΑ 09 & το ΣΑ 10

στις 21:00 & την ΚΥ 11.02 στις 20:00, στο Θέατρο Αμαλία (Αμαλίας 71, Τ. 2310-842.509). Η παράσταση διαρκεί 70 λεπτά. Εισιτήρια: €17 (γενική είσοδος), €15 (μειωμένο για ανέργους, φοιτητές και ΑμΕΑ). Προπώληση από το more.com και από το ταμείο του θεάτρου.

τέλειον (Εθν. Αμύνης 2). Τελευταία παράσταση την ΚΥ 28.01, στις 18:00. Εισιτήρια: από €15. B

«Προσοχή: Εκτελούνται έργα» τη ΔΕ 29 &

την ΤΡ 30.01, στις 21:00, στο Αυλαία (Τσιμισκή 136). Εισιτήρια: από €10. B

στο Βασιλικό ώς τις 04.02. Εισιτήρια: από €7. B

«Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες» στο Κολοσσαίον

(Βασ. Όλγας 150). Τελευταία παράσταση την ΚΥ 28.01, στις 11:30. Εισιτήρια: €10. B

«Πράγα (2nd season)»

ώς την ΚΥ 04.02, στο φουαγιέ της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (Εθν. Αμύνης 2). Εισιτήρια: €9. B

«Μένγκελε» τα ΣΑ 27.01

& 03.02 στις 21:00 και τις ΚΥ 28.01 & 04.02 στις 20:00 στο Artbox Fargani Theater (Αγ. Παντελεήμονος 10). Εισιτήρια: από €12. B

«Η Τουρκομερίτισσα»

(βασισμένο στη ζωή της Μαρίκας Νίνου) την ΠΑ 02 & το ΣΑ 03.02 στις 21:00 και την ΚΥ 04.02 στις 20:00 στο Αμαλία (Αμαλίας 71). Εισιτήρια: από €13. B

«Γιατί; Οι άλλοι είναι καλύτεροι;» τη ΔΕ 05.02,

στις 21:15, στο Αριστοτέλειον (Εθν. Αμύνης 2). Εισιτήρια: από €12. B

«Ο ηλίθιος» την ΤΕ 31.01

& την ΤΕ 07.02, στις 21:00, στο Αυλαία (Τσιμισκή 136). Εισιτήρια: από €12. B

«Γράμμα στον πατέρα» ώς την ΠΑ 09.02 στο Ινστιτούτο Γκαίτε (Βασ. Όλγας 66). Εισιτήρια: από €10. B

«Κι από Σμύρνη... Σαλονίκη» ώς τις 11.02 στο Μέγαρο. Εισιτήρια: από €12. B

«Γέρμα» από την ΠΑ 02

ώς την ΚΥ 11.02, στο Κολοσσαίον (Βασ. Όλγας 150). Εισιτήρια: από €18. B

«Κάποιος μιλάει μόνος του κρατώντας ένα ποτήρι» την ΠΕ 08, την ΠΑ 09 & το ΣΑ 10.02 στις 21:00 και την ΚΥ 11.02 στις 20:00 στο Αυλαία (Τσιμισκή 136). Εισιτήρια: από €15. B

«Ο μακαρίτης Ματία Πασκάλ» ώς τις 18.02, στο Θέατρο Τ (Αλ. Φλέμινγκ 16). Εισιτήρια: €10. B

«Και εφύτευσεν ο Θεός παράδεισον» από τις 14

ώς τις 18.02 στο Metropolitan Urban Theater (Αλ. Φλέμινγκ 2). Εισιτήρια: από €12. B

«Η Παναγία των Παρισίων» ώς τις 25.02 στο Metropolitan Urban Theater (Αλ. Φλέμινγκ 2). Εισιτήρια: από €10. B

«Da» στο Αριστοτέλειον

(Εθν.Αμύνης 2) από την ΠΑ 02 ώς την ΚΥ 25.02. Εισιτήρια: από €16. B

«Βίρα τις άγκυρες» ώς

τις 25.02 στο Θέατρο της ΕΜΣ (Εθν. Αμύνης 2). Εισιτήρια: από €6. B

Αλέξανδρος Τσουβέλας – Ask Tsouvi ώς τις 29.02

στο Vergina Theatro! (12ο χλμ. οδού Θεσσαλονίκης-αεροδρομίου). Εισιτήρια: από €15. B

Φωτογραφία: Σάκης Γιούμπασης

Γιατί μου αρέσει η Θεσσαλονίκη Θεσσαλονίκη, μια πόλη

The Good Life __ City faces

που σε ταξιδεύει. Μια πόλη που θα την ερωτευτείς με την πρώτη ματιά και μέχρι το τέλος δεν θα σε απογοητεύσει.

Μια πόλη που όποιος

Citymag No 072 ___ Φεβρουάριος 2024

τη γνωρίσει δεν μπορεί να την εγκαταλείψει – πάντοτε επιστρέφει, για να ξανανιώσει την ανεπανάληπτη μαγεία της. Μια πόλη που έχει καταφέρει να φέρει την απόλυτη αρμονία ανάμεσα στη γαστρονομία, την ιστορία, τη διασκέδαση, τη χαλάρωση, τις ατέλειωτες βόλτες.

39

Μια πόλη στην οποία

πάντοτε θα ξαναγυρνάω.

Κυριακή Ίκα Φοιτήτρια Εφαρμοσμένης Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Φωτογραφήθηκε την Παρασκευή 12 Ιανουαρίου, στον Κήπο του Φωκά, στη Νέα Παραλία.