Citymag Thessaloniki #035 __ 06-19.02.2021 by Citymag Thessaloniki

the guide

ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΤΕ, ΤΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ, ΤΙ ΘΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΠΡΟΒΟΛΕΣ, ONLINE ΣΚΗΝΕΣ, ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ, ΘΕΑΜΑΤΑ, ΒΙΒΛΙΟ

Citymag THESSALONIKI

No 035

06-19.02.2021

Το free press της πόλης

TO ART OR NOT TO ART?

Η προ ημερών απόφαση για την τοποθέτηση ενός νέου, μνημειακού γλυπτού στη Θεσσαλονίκη και οι αντιδράσεις που προκάλεσε φέρνουν ξανά στο προσκήνιο την (τουλάχιστον) ιδιάζουσα σχέση τής πόλης με τα έργα τέχνης στον δημόσιο χώρο. Η «CT» ανατρέχει στην προϊστορία μας, αναζητώντας ερμηνείες και απαντήσεις.

Ζεις στη Θεσσαλονίκη; Αν ναι, μη χάνεσαι στα καλώδια...

Citymag

είναι online!

Το καθημερινό e-περιοδικό της Θεσσαλονίκης Κοντά σας στη διεύθυνση www.citymagthess.gr

No 035 — 06-19.02.2021

035

To free press της Θεσσαλονίκης. Διανέμεται δωρεάν κάθε δεύτερο Σάββατο Ιδιοκτησία-Έκδοση: Θερμαϊκός Εκδόσεις Aνάπτυξη περιεχομένου:

now the creativity platform

Διευθυντής σύνταξης: Άγγελος Ν. Βάσσος angelos@citymagthess.gr

Αρχισυντάκτης: Λεόντιος Παπαδόπουλος leontios@citymagthess.gr

Εκτύπωση: Ίρις Εκτυπώσεις ΑΕΒΕ Διεύθυνση: Ροδοπόλεως 9, Καλαμαριά ΤΚ 55133, Θεσσαλονίκη Τ/2310-431.669 W/www.citymagthess.gr Ε/Σύνταξη: contact@citymagthess.gr Ε/Ατζέντα εκδηλώσεων: agenda@citymagthess.gr Ε/Εμπορικό τμήμα: adv@citymagthess.gr FB/CitymagThess Instagram/Citymagthess Τwitter/@citymag_thess E-book/issuu.com/citymagthess Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή απόδοση του περιεχομένου τής εφημερίδας με οποιονδήποτε τρόπο -μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο- χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη (νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα). Οι απόψεις των σχολιογράφων είναι προσωπικές και δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της διεύθυνσης της εφημερίδας.

Παρακαλούμε, ανακυκλώστε μετά την ανάγνωση

Σημεία διανομής Αν είστε αναγνώστης και διαπιστώσατε ότι η «Citymag» εξαντλήθηκε στα αναφερόμενα σημεία διανομής ή αν είστε επαγγελματίας και θα θέλατε να φιλοξενείτε τη «Citymag» στην επιχείρησή σας, επικοινωνήστε μαζί μας στο E. contact@citymagthess.gr

ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ EDITORIAL 03

Citymag Thessaloniki

Επανάσταση περί όνου σκιάς ΤΗΝ ΏΡΑ που γράφονται αυτές οι γραμμές (βράδυ Δευτέρας 1ης Φεβρουαρίου), βρισκόμαστε ώρες πριν πάμε με τον πατέρα μου για την πρώτη δόση τού εμβολίου του κατά τού νέου κορωνοϊού. Νωρίτερα σήμερα συζητούσα με φίλο που συνόδευσε τον δικό του πατέρα για εμβολιασμό – είχε να πει τα καλύτερα: η διαδικασία κύλησε γρήγορα και χωρίς απρόοπτα, η εξυπηρέτηση ήταν άμεση και εντός τού προδιαγεγραμμένου χρόνου, η συμπεριφορά γιατρών, νοσηλευτών και διοικητικών που ήταν παρόντες άψογη, παρενέργειες δεν υπήρξαν και ο πατέρας του αναμένει πλέον το ραντεβού για τη δεύτερη δόση τού εμβολίου, τρεις εβδομάδες αργότερα. «Ήταν σαν να πήγαινα στο γήπεδο!» του είπε με τη χαρά τού ανθρώπου που νιώθει πλέον πιο σίγουρος ότι θα παραμείνει υγιής, ίσως και που θα μπορέσει να ζήσει μερικές μικρές χαρές επαφής και επικοινωνίας, τις οποίες στερήθηκε επί μακρόν (για τη δική μας εμπειρία, του πατέρα μου και τη δική μου, επιφυλάσσομαι να σας ενημερώσω σε εύθετο χρόνο). «ΕΝΤΑΞΕΙ, τώρα θα μας φακελώσουν για τα καλά…» ήταν το σχόλιο γνωστού, ο οποίος διατηρεί εμπορική επιχείρηση κοντά στο σπίτι μου, όταν του μετέφερα νωρίτερα μέσα στην ημέρα την εμπειρία τού πατέρα τού φίλου μου. Ο άνθρωπος είναι έμπορος, έχοντας προηγουμένως κάνει σπουδές σημαντικές – κάθε άλλο παρά αγράμματος είναι. Απέφυγα να του πω κάτι, ευχόμενος απλώς καλή συνέχεια στην ημέρα του. ΚΙ ΌΜΏΣ, η αντίδρασή του με ξένισε. Πολύ. Και με θύμωσε και με απογοήτευσε για το επίπεδό μας ως λαού. Και εξηγούμαι. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΏΣ ότι αυτή η αίσθηση (ότι όλοι κοιτάνε πώς να μας φακελώσουν) προϋποθέτει μιαν απίστευτη οίηση – λες και είμαστε μικροί Πρόεδροι των ΗΠΑ ή μικροί πράκτορες «007» και όλο το σύμπαν κινείται γύρω μας, κοιτώντας πώς θα μας βάλει στο χέρι, για να επηρεάσει τις γεωπολιτικές εξελίξεις στον πλανήτη… ΕΙΝΑΙ και ο πούρος παραλογισμός που αυτή η άποψη εμπερικλείει. Ποιο ακριβώς είναι το σπάνιο προσωπικό δεδομένο μας που θα αποκτήσει το κράτος μέσα από τη διαδικασία εμβολιασμού κατά της Covid-19; Τι περισσότερο θα μάθει για εμάς ή για τους οικείους μας, αν εγγραφούμε στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση, που δεν γνωρίζει ήδη; (Σημειωτέον: στον πατέρα μου, ο οποίος θέλησε από την πρώτη στιγμή να ενταχθεί στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση, το

ραντεβού ήρθε «συστημένο» –με ημέρα, ώρα και μέρος– την πρώτη ημέρα που ξεκίνησε ο προγραμματισμός των εμβολιασμών για την ηλικιακή ομάδα στην οποία ανήκει και το μόνο που χρειάστηκε να κάνει ήταν να επιβεβαιώσει το ραντεβού με ένα sms από το κινητό του). Δεν έχουμε ταυτότητες; Δεν έχουμε ΑΦΜ; Δεν έχουμε κωδικούς στο Taxis, με τους οποίους το κράτος γνωρίζει ανά πάσα στιγμή τι βγάζουμε και τι οφείλουμε, τι αγοράσαμε μετρητοίς και τι με δόσεις, ποια είναι η οικονομική μας κατάσταση – και με γαργαλιστικές λεπτομέρειες; ΚΙ ΑΝΤΕ: αφήστε το Δημόσιο (εκεί πείτε ότι υπάρχει και η αίσθηση ότι το κράτος λειτουργεί κατ’ εντολή των πολιτών και με δεδομένο το κοινωφελές των ενεργειών του, οπότε ίσως και να δικαιολογείται να αντιδρούμε λιγότερο). Τα πράγματα που γνωρίζουν για εμάς ιδιωτικές επιχειρήσεις; Πόσοι από εμάς δεν διαθέτουμε κωδικούς web banking; Πόσοι προτιμούν να στήνονται με τις ώρες σε ουρές τραπεζών και ταμείων, αντί να πληρώνουν λογαριασμούς τηλεφωνίας, ηλεκτρικού ρεύματος, φυσικού αερίου, εφορίας και πάει λέγοντας από την άνεση της πολυθρόνας τους; Τι είδους πληροφορίες νομίζετε ότι συλλέγουν για εμάς οι τράπεζες με αυτούς τους κωδικούς; Επιβεβαιώνουν απλώς αν το «Βάσσος» στο ονοματεπώνυμό μας γράφεται με ένα ή με δύο σίγμα; ΑΜ, ΤΌ ΔΙΑΔΙΚΤΥΌ; Πόσοι δεν διαθέτουν λογαριασμό σε τουλάχιστον ένα κοινωνικό μέσο; Πόσοι δεν έχουν σερφάρει σε κάποια ιστοσελίδα, για ενημέρωση ή για διασκέδαση, οποιαδήποτε ώρα τής ημέρας ή της νύχτας; Πόσοι δεν έχουν αγοράσει έστω και μία φορά κάτι από το ίντερνετ, χρησιμοποιώντας την πιστωτική ή τη χρεωστική τους κάρτα; Σε πόσους δεν έτυχε να επισκεφθούν μιαν ιστοσελίδα, ακόμη και να συζητήσουν με τον διπλανό τους (με τον υπολογιστή τους σε λειτουργία) για ένα προϊόν και, λεπτά αργότερα, να δουν μια διαφήμιση γι’ αυτό ακριβώς το προϊόν στην οθόνη τού λάπτοπ τους; ΣΑΣ ΕΧΏ ΝΕΑ… Η παρθενία των προσωπικών μας στοιχείων έχει προ καιρού διαρραγεί (και όχι για πραγματικά ουσιαστικό λόγο, όπως να διευκολύνουμε τις καθημερινές μας συναλλαγές ή να προγραμματίσουμε ένα εμβόλιο που θα σώσει τη ζωή μας). Αν είναι να βγούμε στο κλαρί τής επανάστασης, τουλάχιστον να είναι για σοβαρό λόγο και όχι περί όνου σκιάς…

ΑΓΓΕΛΟΣ Ν. ΒΑΣΣΟΣ

angelos@citymagthess.gr

Χώροι πολιτισμού: Αποθήκη 1 (εντός του λιμανιού) • Βασιλικό Θέατρο (πλατεία Λευκού Πύργου) • Θέατρο «Αριστοτέλειον» (Εθνικής Αμύνης 2) • Θέατρο «Αυλαία» (Τσιμισκή 136, πλατεία ΧΑΝΘ) • Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (Εθνικής Αμύνης 2) • Θέατρο «Κολοσσαίον» (λεωφόρος Βασιλίσσης Όλγας 150) • Θέατρο Σοφούλη (Τραπεζούντος 5 με Θεμιστοκλή Σοφούλη, Καλαμαριά) • Θέατρο «Τ» (Φλέμινγκ 16) • Κινηματοθέατρο «Ολύμπιον» (πλατεία Αριστοτέλους 10) • Κτίριο ΧΑΝΘ (πλατεία ΧΑΝΘ) • Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (25ης Μαρτίου με Νέα Παραλία) • Μονή Λαζαριστών (Κολοκοτρώνη 21, Σταυρούπολη) • Μύλος – Πολυχώρος Πολιτισμού (Ανδρέου Γεωργίου 56). Στο κέντρο: Ακαδημία (Αγίου Μηνά 3) • Αστόρια (πλατεία Ναυαρίνου 17) • Δεκαεπτά (Aλεξάνδρου Σβώλου 24) • Δέκα Τραπέζια (Στρατηγού Καλλάρη 5) • Διεθνές (Μελενίκου 13) • Έπαυλη Μαρόκκου (Βασιλίσσης Όλγας 113 με Πέτρου Συνδίκα) • Ζύθος (Κατούνη 5, Λαδάδικα) • Ζύθος Ντορέ (πλατεία Τσιρογιάννη, Λευκός Πύργος) • Ζώγια (Αλεξάνδρου Σβώλου 54) • Η Μικρή Φρίντα (Αχειροποιήτου 4) • Θερμαϊκός (λεωφόρος Νίκης 21) • Ιπποπόταμος (πλατεία Αγίου Γεωργίου 7) • Καφέ Λουξ (Ολύμπου 83) • Μαγικός Κόσμος (Βασιλίσσης Όλγας 155) • Μασσαλία (Μανουσογιαννάκη 6) • Μπαρ / Μπα / Μπεν (Κωνσταντίνου Καραμανλή 29) • Παραδοσιακό (Αριστοτέλους 3, στη συμβολή με την Τσιμισκή) • Παραδοσιακό (Κούσκουρα 4) • Πλατεία Θεάτρου (Εθνικής Αμύνης 4) • Στάζει Μέλι (Στρωμνίτσης 56, περιοχή Βούλγαρη) • Τερψιλαρύγγιο (Μάρκου Μπότσαρη 14) • Υφήλιος (Προξένου Κορομηλά 1) • Ύψιλον (Εδέσσης 5) • ACOSTA Flavors Factory (Κύπρου 2, Άγιος Παύλος)• Apallou (Μητροπόλεως 51) • Arrogant Bar (Ίωνος Δραγούμη 35) • Blacklime (Τσιμισκή 24, στη στοά Χιρς) • Brothers in Law (Παύλου Μελά 30) • Bulldogs and the Beast (Αλεξάνδρου Σβώλου 1) • Candy Bar (Αγίας Θεοδώρας 4) • Charlie D. Brasserie (Κομνηνών 10, στο ξενοδοχείο «Excelsior») • Cin Cin (Ικτίνου 22) • City Café (Τσιμισκή 43, στο εμπορικό κέντρο «Πλατεία») • Classico (Θεμιστοκλή Σοφούλη 15) • De Facto (Παύλου Μελά 19) • Donkey Breakfast (Σκρα 3)• Father Coffee and Vinyls (Στρατηγού Καλλάρη 9) • Garçon Brasserie (Αγίας Σοφίας 2) • Hermanos espresso wine bar (Παλαιών Πατρών Γερμανού 18) • Join (Παλαιών Πατρών Γερμανού 10) • Join (λεωφόρος Νίκης 73) • Kanel Café (Γεωργίου Σταύρου 9) • Kazbah (Παλαιών Πατρών Γερμανού 12) • Kitchen Bar (Αποθήκη Β’, στην Α’ προβλήτα τού ΟΛΘ) • Laika (Γεωργίου Παπανδρέου 53) • Lena’s Bistrot (Κατούνη 7, Λαδάδικα) • Local Espresso Bar (Παλαιών Πατρών Γερμανού 17) • Mon Frère (Καρόλου Ντηλ 6) • Navona (Μεγάλου Αλεξάνδρου 2) • Nectar Distillery rooftop bar@«Zeus Is Loose» hostel (Κλεισούρας 13) • Olicatessen (Βίκτωρος Ουγκώ 4, Άνω Λαδάδικα) • Oval (Φιλικής Εταιρείας 1) • Padrino (λεωφόρος Νίκης 79) • Poselli Pizza (Βηλαρά 2) • Souel (Παύλου Μελά 16) • Spoon (Παύλου Μελά 38) • Stretto (Καρόλου Ντηλ 18) • Tabya (Κ. Μελενίκου 14Γ, έναντι πλατείας Χημείου) • The Blues Bar (Ολύμπου 84) • The Caravan B&B (Ρεμπέλου 1) • The Garden Bar (Αγίου Μηνά 16) • The Last Slice (Προξένου Κορομηλά 1) • The Path (Βαφοπούλου 28) • Toms (Τσιμισκή 22) • Tribeca (λεωφόρος Νίκης 21) • Urban Deli (Βασιλέως Ηρακλείου 7) • Valenio (Ικτίνου 6) • WonderWall (Αιγύπτου 18) • Youkali (Εθνικής Αμύνης 6). Άγιος Παύλος: Το Δέλτα (Ανθέων 24). Άνω Τούμπα: Παραδοσιακό (Γρηγορίου Λαμπράκη 20) • Το Νέον Καφενείον (Δημητρίου Τσιαπάνου 29 με Γρηγορίου Λαμπράκη). Εύοσμος: Il Posto (πλατεία Ευόσμου) • U Bar Project (Μεγάλου Αλεξάνδρου 93). Καλαμαριά: Διώροφον (Κερασούντος 81) • Μαϊάμι (Θέτιδος 18) • Τέσσερα (Νικολάου Πλαστήρα 53) • Burgler (Μεταμορφώσεως 5) • Coffice (Αιγαίου 62) • Cottage (Μιαούλη με Μιχαλακοπούλου 2) • Enjoy (Μεταμορφώσεως 21) • Mercado (Μεταμορφώσεως 38 με Κομνηνών 45) • The Bar L.A.B (Νικολάου Πλαστήρα με Μυστακίδου 2) • Tre (Θεμιστοκλή Σοφούλη 57) • ZAK – Contemporary Bistrot (Νικολάου Πλαστήρα με Ταξιαρχών 1, Νέα Κρήνη). Κάτω Τούμπα: Enjoy (Κλεάνθους 45) Νεάπολη: Αυλή (Δαβάκη 76) Πανόραμα: Παραδοσιακό (Παπαδοπούλου 17). Πολίχνη: Λοκαντιέρα (Αγνώστου Στρατιώτη 58) • Τριγωνάκι Coffee & More (Αγνώστου Στρατιώτου 56). Πυλαία: Da Leonardo Cucina Italiana (Φιλίππου 50). Σταυρούπολη: Bad Habit (Κολοκοτρώνη 18-20). Συκιές: Calderon (Επταπυργίου 82). Τριανδρία: Faces (Πολυτεχνείου 1)

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

Ποιες παραστάσεις σε online streaming δεν πρέπει να χάσω;

Καίτη Γαρμπή-Διονύσης Σχοινάς: το πιο ερωτικό live streaming concert την ΚΥ 14.02, από τις 18:00. Εισιτήριο: από €12. Περισσότερα εδώ: https://bit.ly/2M71r1W

«Όποιος θέλει να χωρίσει... να σηκώσει το χέρι του!» από τις 05-07.02. Εισιτήριο: €12,99. Περισσότερα εδώ: https:// bit.ly/2MeyeC6

«Λοζάντζελε Comedy Club» στις 06 & στις 13.02, στις 21:00. Εισιτήριο: €8. Περισσότερα εδώ: https://bit. ly/3ah80Xp

WHAT’S HOT NOW «ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ»

H ηθοποιός Μαρία Κίτσου υποδύεται την τραγική ηθοποιό Ελένη Παπαδάκη σε μια συγκλονιστική παράσταση Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ των τελευταίων ωρών τής Ελένης Παπαδάκη, θύματος των Δεκεμβριανών, πριν από την εκτέλεσή της ανεβαίνει για ακόμη μία φορά στη σκηνή (αυτήν τη φορά, online), με την ηθοποιό να επιστρέφει στον χώρο της, για να αφηγηθεί το εμφύλιο κύτταρο του θεάτρου, του τόπου της, του καιρού της. Η παράσταση του Μάνου Καρατζογιάννη με τη Μαρία Κίτσου και τον Μάριο Μακρόπουλο, μετά την επιτυχημένη πρεμιέρα της στο πλαίσιο της πλατφόρμας νέων δημιουργών «Θέμα Εμφύλιος» της Πειραματικής Σκηνής τού Εθνικού Θεάτρου, παίχτηκε για δύο σεζόν: πρώτα στο «Tempus Verum – Εν Αθήναις» και στη συνέχεια, την επόμενη θεατρική περίοδο, στο «Θέατρο Σταθμός». Στο πλαίσιο,

The(s)list

Η «CITYMAG THESSALONIKI» ΒΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΗΣ ΜΟΝΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ - ΚΑΙ ΣΑΣ ΤΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

μάλιστα, περιοδείας, παρουσιάστηκε κατά σειρά στο Ηράκλειο Κρήτης, στη Θεσσαλονίκη, στην Καβάλα, στη Μυτιλήνη, στην Πάτρα, καθώς και στο Φεστιβάλ Πτολεμαΐδας. Αυτόν τον Φεβρουάριο θα προβληθεί και online. Για τη συγκεκριμένη παράσταση ο Μάνος Καρατζογιάννης τιμήθηκε με το Βραβείο Κοινού Σκηνοθεσίας «City Code», ενώ η Μαρία Κίτσου έλαβε το Βραβείο Ερμηνείας στα Θεατρικά Κορφιάτικα Βραβεία.

ΙNFO: Στις 12, 13 & 14.02, στις 20:00. Η παράσταση διαρκεί 60 λεπτά. Εισιτήριο: €8. Περισσότερες πληροφορίες για το πώς θα προμηθευτείτε το εισιτήριό σας, αλλά και για να μάθετε πώς θα παρακολουθήσετε την προβολή, εδώ: https://www.viva. gr/tickets/theatre/streaming/ gia-tin-eleni/

«Έλμερ, ο παρδαλός ελέφαντας» (σε διάφορες ώρες) ώς τις 14.02. Εισιτήριο: €6,90. Περισσότερα εδώ: https:// bit.ly/3czaZO3

Η θρυλική «Κάρμεν» των Antonio Gades και Carlos Saura από 05-08.02. Εισιτήριο: €10. Περισσότερα εδώ: https://bit.ly/36neF1s

Τηλελάιβ 3: Nalyssa Green x Kristof x Δεσποινίς Τρίχρωμη στις 12.02, στις 21:30. Περισσότερα εδώ: https:// bit.ly/36lpDUQ

«70 χρόνια Μίμης Πλέσσας»: η συναυλία στο Ηρώδειο στις 06.02. Εισιτήρια: €10. Περισσότερα εδώ: https://bit.ly/39tfkAc

«Χωρίς οικογένεια» από την Παιδική Σκηνή τού Καρόλου Κουν στις 07.02. Εισιτήρια: €3. Περισσότερα εδώ: https://bit.ly/3ooM7us

Με δεδομένους τούς περιορισμούς που επιβάλλουν οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας και λειτουργίας λόγω τής πανδημίας τού νέου κορωνοϊού, θα ήταν προτιμότερο να επικοινωνείτε προηγουμένως με τον χώρο όπου φιλοξενείται μία εκδήλωση ή μία δράση, για να επιβεβαιώσετε τη δυνατότητα πρόσβασης.

ONLINE & ON DEMAND

«Ο Αμερικάνος» τού Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη με τον Θανάση Σαράντο INFO: Η παράσταση θα προβάλλεται ώς τις 10.02 on demand σε online streaming. Εισιτήριο: €7. Περισσότερες πληροφορίες για το πώς θα προμηθευτείτε το εισιτήριό σας, αλλά και για να μάθετε πώς θα παρακολουθήσετε την προβολή, εδώ: https:// www.viva.gr/tickets/theater/streaming/oamerikanos-tou-papadiamanti/

Ο «ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ», η παράσταση που βασίζεται στο αριστουργηματικό διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, επιστρέφει on demand μέσω του viva.gr ώς τις 10 Φεβρουαρίου. Πρόκειται για μια συναρπαστική ιστορία αγάπης και ξενιτιάς σε σκηνοθεσία και ερμηνεία τού Θανάση Σαράντου, πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Λάμπρου Πηγούνη και με επί σκηνής μουσικό τον Κωνσταντίνο Ευαγγελίδη, η οποία από το 2009 μέχρι σήμερα έχει παιχτεί σε περισσότερες από 50 πόλεις απ’ άκρου εις άκρο τής χώρας μας.

«ΔΕΣ ΤΟ ΘΕΤΙΚΟ»

«ΞΥΠΟΛΗΤΟΙ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ»

ΜΟΥΣΙΚΗ

ΜΕΤΑ από από 35.000 θεατές, το 2ο σόλο σόου τού Λάμπρου Φισφή κλείνει τον κύκλο του στο διαδίκτυο. Ο Φισφής σχολιάζει μέσα σε 55 λεπτά όλες τις μικρές λεπτομέρειες της καθημερινότητας που μας ενώνουν, αλλά και όσα συνωμοτούν κατά τής ευτυχίας μας.

ΣΤΟ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΟ με Tony αριστούργημα τού Νιλ Σάιμον, ο Πωλ (Αργύρης Αγγέλου) παντρεύεται την Κόρι (Βασιλική Τρουφάκου). Η συγκατοίκησή τους τούς φέρνει αντιμέτωπους με σειρά αναπάντεχων κωμικών καταστάσεων.

Ο LIAK, ένας από τους ταχύτερα ανερχόμενους και αγαπητούς καλλιτέχνες τής νεότερης γενιάς, χαρίζει ένα μοναδικό live streaming session. Πλαισιωμένος από δύο μουσικούς, ο Liak θα χαρίσει μια ξεχωριστή μουσική εμπειρία, ερμηνεύοντας με τον μοναδικό του τρόπο αγαπημένα ελληνικά και ξένα τραγούδια-έκπληξη.

Standup comedy online με τον Λάμπρο Φισφή

INFO: Η παράσταση θα προβάλλεται ώς τις 14.02. Εισιτήριο: €7. Περισσότερες πληροφορίες για το πώς θα προμηθευτείτε το εισιτήριό σας, αλλά και για να μάθετε πώς θα παρακολουθήσετε την προβολή, εδώ: https:// www.viva.gr/tickets/stand-up-comedy/ streaming/des-to-thetiko-lampros-fisfis/

Ο νέος μουσικός Liak σε Ένα βραβευμένο έργο στην οθόνη τού σπιτιού μας ένα live streaming session

INFO: Η παράσταση θα προβάλλεται την ΠΑ 05, το ΣΑ 06 και την ΚΥ 07.02. Εισιτήριο: €12,90. Περισσότερες πληροφορίες για το πώς θα προμηθευτείτε το εισιτήριό σας, αλλά και για να μάθετε πώς θα παρακολουθήσετε την προβολή, εδώ: https://www.viva.gr/tickets/theatre/ streaming/ksypolitoi-sto-parko/

INFO: Την ΚΥ 07.02, στις 18:00. Εισιτήριο: €10. Περισσότερες πληροφορίες για το πώς θα προμηθευτείτε το εισιτήριό σας, αλλά και για να μάθετε πώς θα παρακολουθήσετε την προβολή, εδώ: https://www.viva.gr/tickets/ music/streaming/liak-online-concert/

Η «Λίμνη των κύκνων» online

«Ζιζέλ» από το Εθνικό Μπαλέτο τής Αγγλίας από τις 19-22.02 Εισιτήριο: €15. Περισσότερα εδώ: https://bit.ly/3j297yf

BEST OF THE CITΥ 04-05

ΤΟ ΔΙΑΣΗΜΟΤΕΡΟ μπαλέτο όλων των εποχών, η «Λίμνη των κύκνων», σε μια μοναδική ευκαιρία να απολαύσουμε το φημισμένο The Moscow Ballet – Russian Ballet Theater, μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες δυνάμεις τού κλασικού χορού τής Μόσχας.

INFO: Η παράσταση θα είναι διαθέσιμη on demand, οποιαδήποτε ώρα, ώς τις 15.02. Εισιτήριο: €10. Περισσότερες πληροφορίες για το πώς θα προμηθευτείτε το εισιτήριό σας, αλλά και για να μάθετε πώς θα παρακολουθήσετε την προβολή, εδώ: https://www.viva.gr/tickets/dance/streaming/limni-twn-kyknwn/

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

Quiz!

Αυτήν την εποχή, λόγω κορωνοϊού, όλοι κοιτάμε να μένουμε όσο μακρύτερα γίνεται από νοσοκομεία – πολύ περισσότερο απ’ ό,τι στο παρελθόν.

GOSSIP THE TALKS 06

Δεν είναι τουλάχιστον ανόητο κάποιος να φέρεται με τρόπο που θα τον οδηγήσει (αναιτίως) σε ένα νοσοκομείο, εν τω μέσω τής νυχτός;

Βόρειας Ελλάδας, θέλουν να πείσουν άπαντες ωστόσο ότι βρέθηκαν εκεί σχεδόν ως διά μαγείας («να, βγήκα μια βολτούλα με το αυτοκίνητο και μ’ έφερε ώς εδώ ο δρόμος»). Τα οποία έχουν κάνει τη διαδρομή μέχρι το πολύ δημοφιλές θέρετρο του πρώτου ποδιού τής Χαλκιδικής (όπου διατηρεί πολυτελή maisonette ο κύριος της κυρίας) περίπου «Βούλγαρη-Σφαγεία» – κι όμως, θέλουν να μας πείσουν ότι βρέθηκαν εκεί επειδή τους ήρθε λιγούρα «για τα καλύτερα θαλασσινά της Βόρειας Ελλάδας», σε γνωστό resto τής περιοχής.

σμο. Δεν ισχύει, λατρείες… Τα μόνα άτομα που –ενδεχομένως– δεν έχουν ακόμη υποψιαστεί τι τρέχει είναι τα έτερα ημίσεά σας (προς επιβεβαίωση του γνωστού «ο/η σύζυγος το μαθαίνει πάντα τελευταίος/ -α»). Προσοχή όμως, επειδή, ως γνωστόν, η τύχη βοηθάει τους πρωτάρηδες (και, μετά από σχεδόν τρία χρόνια παράνομου δεσμού, μόνον ως πρωτάρηδες δεν λογίζεστε). À propos: υπάρχει και άλλο μαγαζί με εξαιρετικά θαλασσινά, είναι όμως στο δεύτερο πόδι τής Χαλκιδικής. Ενδιαφέρεστε;

Περί γνωστού εκπροσώπου τού επιχειρείν τής πόλης ο λόγος, ο οποίος διακομίστηκε προ ημερών άρον άρον στο πρώτο εφημερεύον.

Ο λόγος; Καρδιακές αρρυθμίες, τις οποίες προκάλεσε η λήψη υπερβολικής δόσης τού γνωστού μπλε χαπιού. Έλεος...

SEX AND THE CITY

Η Covid θέλει έρωτα

Γράφει η

CATHY

οιπόν... Επειδή πολλά έχουν μεσολαβήσει στο «talk of the town» τής Θεσσαλονίκης, φανατικό μου κοινό, σου λέω τα τελευταία που έμαθα, για να μην ανακυκλώνω περσινά ξινά σταφύλια, n’est pas? Ακούω, λοιπόν, ότι μερίδα τής κοσμικής ζωής τής Θεσσαλονίκης περιστρέφεται το τελευταίο διάστημα γύρω από τον επικείμενο γάμο μιας γνωστής πολιτικής περσόνας τής πόλης, η οποία φιλοδοξεί να έλθει εις γάμου κοινωνία με το έτερον ήμισυ εντός των επομένων μηνών (ακούω κάτι για τέλη Σεπτεμβρίου, δεν νομίζω ωστόσο ότι –ελέω κορωνοϊού– έχει «κλειδώσει» η ημερομηνία).

γώ κουτσομπόλα δεν είμαι (και όποιος πει το αντίθετο να του βγει το μάτι), μαθαίνω ωστόσο ότι έχουν γίνει ήδη κρούσεις προς τρία μεγάλα γραφεία οργάνωσης τοιούτων γηθόσυνων events (το ένα στη Θεσσαλονίκη, τα άλλα δύο στο κλεινόν άστυ). Μάλιστα, στις σχετικές συζητήσεις που έγιναν με τους υπευθύνους πληροφορήθηκα ότι οι άμεσα εμπλεκόμενοι έδωσαν ρητή εντολή στα στελέχη των γραφείων –μόλις δοθεί το «πράσινο φως» από άποψη υγειονομικών συνθηκών– να μη λυπηθούν έξοδα σε προ-

ΣΤΙΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΗΚΑ ΟΤΙ ΟΙ ΑΜΕΣΑ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΙ ΕΔΩΣΑΝ ΡΗΤΗ ΕΝΤΟΛΗ ΣΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ –ΜΟΛΙΣ ΔΟΘΕΙ ΤΟ «ΠΡΑΣΙΝΟ ΦΩΣ» ΑΠΟ ΑΠΟΨΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ– ΝΑ ΜΗ ΛΥΠΗΘΟΥΝ ΕΞΟΔΑ ΣΕ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΑ, ΣΤΟΛΙΣΜΟΥΣ, ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΕΣ, CATERING ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΧΡΕΙΩΔΗ, ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΟ ΕΥΤΥΧΕΣ ΓΕΓΟΝΟΣ «ΝΑ ΚΑΤΑΠΛΗΞΕΙ ΤΑ ΠΛΗΘΗ». σκλητήρια, στολισμούς, μπομπονιέρες, catering και λοιπά χρειώδη, με στόχο το ευτυχές γεγονός «να καταπλήξει τα πλήθη» (όπως έλεγε και η Υβόν Σανσόν στον Δημήτρη Χορν στην ταινία «Μια ζωή την έχουμε» του 1958).

ν έχουν όντως έτσι τα πράγματα και δεν έπεσα θύμα παραπληροφόρησης, έχω να πω στην καλλίπυγο κυρία ότι ίσως και να μην είναι «comme il faut» να προχωρά κάποιος σε τέτοιες εξαλλοσύνες στον απόηχο (αν όλα πάνε κατ’ ευχήν) τής μαυρίλας που πέρασε η χώρα. Σε τελική ανάλυση, έχετε και ένα προφίλ κοινωνικής ευαισθησίας να προβάλετε, κυρία μου... Πάντως, επειδή η συγκεκριμένη σχέση πέρασε από σαράντα –και λίγα λέω– κύματα στη διάρκεια των χρόνων που εξελίσσεται (άλλοτε αντικειμενικώς και άλλοτε για επικοινωνιακούς λόγους), επίτρεψέ μου, λατρεμένη αναγνώστρια-λατρεμένε αναγνώστη, να κρατήσω μικρό καλάθι μέχρι να πάρω στα χέρια μου προσκλητήριο.

αι συνεχίζω… Ειλικρινά, αυτό δεν το καταλαβαίνω, λατρεμένη αναγνώστρια-λατρεμένε αναγνώστη μου. Να υπάρχουν, δηλαδή, ορισμένα ζευγαράκια (παράνομα, of course – τα

άλλα, τα νόμιμα, ουδέποτε αποκαλούνται «ζευγαράκια»: εκείνα είναι «ανδρόγυνα», καθώς έχει κυλήσει πολύ νερό στ’ αυλάκι και τα τρυφερά υποκοριστικά παρέλκουν), τα οποία νομίζουν ότι είναι εξυπνότερα απ’ όλους τους άλλους. Τα οποία νομίζουν ότι είναι δυνατόν να συναντιούνται «τυχαία» έξω από γνωστό στέκι στη Σοφούλη και να επιχειρούν να πείσουν άπαντες ότι «ω, ήταν τυχαίο». Τα οποία «συμβαίνει» να βρίσκονται «τυχαία» (προ τής απαγόρευσης κυκλοφορίας από νομό σε νομό) σε γνωστό ορεινό θέρετρο της

όχι, λοιπόν, αγαπητοί μου. Και δεν θα μου έπεφτε λόγος, αν δεν επιχειρούσατε να κοροϊδέψετε κι εμένα μπρος στα μούτρα μου (βλέπετε, έχουμε και άλλοι σπίτια σε ορεινά θέρετρα της Βόρειας Ελλάδας και ξέρουμε ποιος πάει και ποιος έρχεται ανά πάσα στιγμή). Για άλλη μία φορά, γινόμαστε μάρτυρες της κλασικής περίπτωσης με το… ζευγαράκι τής Αγίας Παρασκευής, που θαρρεί πως ξεγελά όλο τον υπόλοιπο κό-

ast, but not least: προβλήματα αντιμετωπίζει, μαθαίνω, ακόμη μια γνωστή οικογένεια της Θεσσαλονίκης, φανατικό μου κοινό. Στην περίπτωση αυτή ωστόσο τα προβλήματα είναι όχι αισθηματικής, αλλά οικονομικής φύσεως (συγκεκριμένα, οι ιδιαζόντως πολυτελείς συνθήκες διαβίωσης της οικογένειας δεν συνάδουν με την καθοδική πορεία που ακολουθούν, εξαιτίας και της πανδημίας, οι επιχειρηματικές ασχολίες τού «πατρός φαμίλια»).

Η ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ, ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ... ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ΔΗΛΑΔΗ, ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΑΚΙΑ (ΠΑΡΑΝΟΜΑ, OF COURSE – ΤΑ ΑΛΛΑ, ΤΑ ΝΟΜΙΜΑ, ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ «ΖΕΥΓΑΡΑΚΙΑ»: ΕΚΕΙΝΑ ΕΙΝΑΙ «ΑΝΤΡΟΓΥΝΑ», ΚΑΘΩΣ ΕΧΕΙ ΚΥΛΗΣΕΙ ΠΟΛΥ ΝΕΡΟ ΣΤ’ ΑΥΛΑΚΙ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΥΦΕΡΑ ΥΠΟΚΟΡΙΣΤΙΚΑ ΠΑΡΕΛΚΟΥΝ), ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΞΥΠΝΟΤΕΡΑ ΑΠ’ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ. ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΙΟΥΝΤΑΙ «ΤΥΧΑΙΑ» ΕΞΩ ΑΠΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΤΕΚΙ ΣΤΗ ΣΟΦΟΥΛΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΝΑ ΠΕΙΣΟΥΝ ΑΠΑΝΤΕΣ ΟΤΙ «Ω, ΗΤΑΝ ΤΥΧΑΙΟ». ΤΑ ΟΠΟΙΑ «ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ» ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ «ΤΥΧΑΙΑ» (ΠΡΟ ΤΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΝΟΜΟ ΣΕ ΝΟΜΟ) ΣΕ ΓΝΩΣΤΟ ΟΡΕΙΝΟ ΘΕΡΕΤΡΟ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΕΙΣΟΥΝ ΑΠΑΝΤΕΣ ΩΣΤΟΣΟ ΟΤΙ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΕΚΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΩΣ ΔΙΑ ΜΑΓΕΙΑΣ («ΝΑ, ΒΓΗΚΑ ΜΙΑ ΒΟΛΤΟΥΛΑ ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΚΑΙ Μ’ ΕΦΕΡΕ ΩΣ ΕΔΩ Ο ΔΡΟΜΟΣ»).

δη, αρκετές «εξαλλοσύνες» έχουν κοπεί. Πληροφορούμαι μάλιστα ότι έχουν αρχίσει να κινούνται σημαντικά λιγότερο και τα ουκ ολίγα μεταφορικά οχήματα (όλων των τύπων, κυβισμών και χρωμάτων) που διαθέτουν τα μέλη τής οικογένειας (με την αμόλυβδη στο 1,5 ευρώ το λίτρο, είναι να μην το σκέφτεσαι;). Δεν ξέρω πόσο βαθιά θα φτάσει το «μαχαίρι» των περικοπών, λατρεμένη αναγνώστρια-λατρεμένε αναγνώστη μου… Αν αρχίσω όμως να βλέπω και την ultra chic grande dame τού σπιτιού να κυκλοφορεί με περσινά Donna Karan, θα ανησυχήσω.

PEOPLE THE TALKS

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

ΣΧΕΔΙΆΖΟΥΝ, κατασκευάζουν και εκτοξεύουν πυραύλους και πειραματίζονται με νέα υλικά, για να πετάξουν το πρώτο τους μη επανδρωμένο αερόχημα. Όχι, δεν πρόκειται για μία από τις επιστημονικές ομάδες τής NASA, αλλά για το εγχείρημα που ξεκίνησε με μεράκι μια παρέα 12 φιλόδοξων φοιτητών τού Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών τού ΑΠΘ – και που σήμερα υποστηρίζεται ενεργά από 40 φοιτητές, που μετρούν πολλά επιτεύγματα σε παγκόσμιο επίπεδο, θέτοντας συνεχώς νέους στόχους. Η φοιτητική ομάδα ΑSAT (Aristotle Space & Aeronautics Team) αποτελεί τη μεγαλύτερη ερευνητική φοιτητική ομάδα αεροδιαστημικής που λειτουργεί υπό την αιγίδα τού ΑΠΘ. Στόχος της, η υλοποίηση δύο πρότζεκτ: του «Aeronautics» και του «Rocketry», τα οποία αφορούν την κατασκευή και πτήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών και την κατασκευή και εκτόξευση πυραύλων υψηλής ισχύος. Ουσιαστικά, το πρότζεκτ «Rocketry» έχει σχεδιάσει πέντε μοντέλα πυραύλων, έχει κατασκευάσει τρία από αυτά και έχει εκτοξεύσει δύο πυραύλους. Στο εργαστήριο της ομάδας υπάρχουν άλλοι δύο πύραυλοι έτοιμοι για εκτόξευση, με τα μέλη τής ομάδας να περιμένουν να λάβουν έγκριση, για να ξεκινήσουν οι διαδικασίες. Ο

Από το ΑΠΘ στο διάστημα

Γνωρίζουμε την ASAT, τη φοιτητική ομάδα τού Αριστοτελείου Πανεπιστημίου τής Θεσσαλονίκης που σχεδιάζει αερόχημα, κατασκευάζει και εκτοξεύει πυραύλους. τρίτος πύραυλος που θα εκτοξευτεί ονομάζεται «Hyperion», έχει ύψος περίπου 2,5 μέτρων και βάρος 18 κιλών.

Η ΟΜΑΔΑ ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΔΕΚΑΔΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΣΤΟ «AIR CARGO CHALLENGE». ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΟΛΙΣ 18 ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΔΕΚΤΕΣ ΣΤΟΝ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ «SPACEPORT AMERICA CUP» (SAC 2021).

Το ταλέντο κάνει θαύματα

«Το εγχείρημα ξεκίνησε από το όραμα των φοιτητών και στηρίζεται στην προσπάθεια των φοιτητών. Ξεκίνησε από μια παρέα φοιτητών που ήρθαν και ζήτησαν να κάνουν κάτι διαφορετικό, παράλληλα με τα μαθήματά τους», σημειώνει ο μεταδιδακτορικός ερευνητής και επιστημονικός επιβλέπων τής

αεροδιαστημικής ομάδας τού ΑΠΘ, Περικλής Παναγιώτου. «Βγήκαμε για έναν καφέ και αποφασίσαμε να στηρίξουμε αυτήν την ομάδα, που πλέον –με την τρέλα της, με το διάβασμα, τις προσπάθειες και το ταλέντο της– κάνει θαύματα. Μπορεί να είναι φοιτητές, αλλά, όταν μιλάς μαζί τους, συνειδητοποιείς ότι είναι επαγγελματίες. Δεν έχουν τελειώσει ακόμη τη σχολή τους και φέρονται με επαγγελματισμό». Το συγκεκριμένο εγχείρημα υποστηρίζεται από το εργαστήριο Μηχανικής Ρευστών και Στροβι-

λομηχανών τού Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών τού Πολυτεχνείου τού ΑΠΘ, στο οποίο η ομάδα των φοιτητών υπάγεται από την ίδρυσή της. Ορισμένα από τα επιτεύγματά της μέχρι σήμερα είναι η κατάκτηση της πρώτης θέσης μεταξύ των ελληνικών ομάδων και μίας θέσης στην πρώτη δεκάδα παγκοσμίως στο «Air Cargo Challenge». Επιπρόσθετα, η συγκεκριμένη ομάδα είναι μία από τις μόλις 18 ευρωπαϊκές που έγιναν δεκτές στον διεθνή διαγωνισμό «Spaceport America Cup» (SAC 2021), που πραγματοποιείται στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τον κ. Παναγιώτου, «οι πύραυλοι φτάνουν τα τρία χιλιόμετρα σε ύψος – ένα ύψος αρκετά μεγάλο, όπως αντιλαμβάνεστε, που χρειάζεται καλή τεχνογνωσία, για να μη φύγει εκτός τού θεμιτού πεδίου. Μάλιστα, οι φοιτητές σκέφτηκαν να βάλουν μέσα σ’ αυτούς τους πυραύλους κάποιον αισθητήρα, έτσι ώστε, όταν ανεβαίνει στο ύψος τής ατμόσφαιρας, να μπορεί να πραγματοποιήσει και κάποιες μετρήσεις, χρήσιμες για ερευνητικούς σκοπούς». Σχολιάζοντας τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι φοιτητές λόγω τής πανδημίας, ο επιστημονικός επιβλέπων τής ομάδας εξηγεί πως, «παρότι υπάρχει ένα θέμα με τις συναντήσεις που πρέπει να γίνονται για την κατασκευή, προσπαθούμε να χορηγούμε τις απαραίτητες άδειες και να μη δημιουργούνται προβλήματα. Οι ίδιοι οι φοιτητές επιλύουν άμεσα τα ζητήματα που προκύπτουν με τις προμήθειες». Επόμενο εγχείρημα της αεροδιαστημικής ομάδας τού ΑΠΘ θα αποτελέσει η σχεδίαση ενός μη επανδρωμένου αεροχήματος (UAV), το οποίο θα τροφοδοτείται από ηλιακή ακτινοβολία και θα εκτελεί αποστολές αναγνώρισης πυρκαγιών και πρόβλεψης της εξάπλωσής τους. Θα διαθέτει λογισμικό path optimization για τη μέγιστη εξοικονόμηση ενέργειας. Παράλληλα, σε μελλοντικά σχέδια, στο payload τού αεροχήματος υπολογίζεται η προσθήκη δορυφορικής κεραίας, για την επίτευξη του ελέγχου τού UAV μέσω δορυφόρου, με στόχο μια αυτόνομη πτήση με μεγάλη εμβέλεια. Σε πρώτο επίπεδο, το αερόχημα θα εκτελεί μία πτήση ελάχιστης διάρκειας 12 ωρών, ενώ η μελλοντική στόχευση είναι να πραγματοποιεί 24 ώρες συνεχόμενης πτήσης. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Citymag Thessaloniki

ΙΔΕΕΣ & ΑΠΟΨΕΙΣ

No 035 — 06-19.02.2021

ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ Γράφει ο

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ

ΤΑΣΟΣ ΡΕΤΖΙΟΣ

Γράφει ο

Ανοδική κάθοδος. Κοιτάζω την πόλη εδώ και περίπου έναν χρόνο και βλέπω παντού ματαίωση. ΚΟΙΤΑΖΩ την επιγραφή «Υπομονή & όνειρα» στα παράθυρα του μαγαζιού εστίασης και βλέπω μόνο την υπομονή – και αυτήν εξαντλημένη. Στα όνειρα υπάρχουν μόνον εφιάλτες – πληθαίνουν οι αριθμοί των διαταραχών, πιέζεται και η ψυχική υγεία. Μια αδιόρατη, κουρασμένη θλίψη διαπερνά το σώμα τής πόλης, το σκεπάζει και το συμπιέζει, το στριμώχνει προς τα κάτω, να γίνει ακόμη πιο χαμηλοτάβανη η πόλη, ακόμη πιο αποπνικτική, ακόμη πιο μέτρια.

ΣΤΑ ΚΑΘ’ ΗΜΑΣ: το… τρίλημμα «αγορά, εστίαση ή σχολεία» δεν μπορεί παρά να έχει στρεβλές απαντήσεις. Η πρώτη, μεταπρατική, εσωστρεφής (από ανάγκη και μέγεθος, όχι από επιλογή), φόρο- και

ΟΜΩΣ, μπορεί όλη αυτή η… ελαφρά δυστοπία να είναι αποτέλεσμα της πανδημίας, αλλά, καθώς περνάνε οι θλίψεις η μία μετά την άλλη, γίνεται όλο και πιο σαφές ότι είναι οι επιλογές μας και η κλασική ανθρώπινη ύβρις που μας έφεραν εδώ. Σαν η ανθρωπότητα να έχει εξασκηθεί στις πανδημίες και με την παγκοσμιοποίηση να τους δίνει έξτρα δυναμική: στην ολοένα και πιο επεκτατική ανθρώπινη δραστηριότητα προστίθεται τώρα και ο μηδενικός χρόνος μεταφοράς και διάδοσης.

ΜΠΟΡΕΙ ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η… ΕΛΑΦΡΑ ΔΥΣΤΟΠΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ, ΑΛΛΑ, ΚΑΘΩΣ ΠΕΡΝΑΝΕ ΟΙ ΘΛΙΨΕΙΣ Η ΜΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ, ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΣΑΦΕΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΚΛΑΣΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΒΡΙΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΕΡΑΝ ΕΔΩ. εισφορο-διαφεύγουσα, αδυνατεί να προσαρμοστεί στους καιρούς, πόσο μάλλον να πλεύσει σε ξένα νερά. Η δεύτερη, οιονεί μονοκαλλιέργεια σε μεγάλες και μικρές πόλεις,

με ορίζοντα το πολύ μερικών σεζόν, τρώει τις σάρκες –τις δικές της και των πόλεων–, πιέζοντας δημόσιο χώρο, συμπεριφορές και εξωστρεφή ανάπτυξη. Όσο για τα τελευταία, μία ματιά στις επιδόσεις αρκεί, για να αποχαιρετίσουμε (για πάντα;) τις δυναμικές, ευαίσθητες και αναζωογόνες νέες δυνάμεις που περιμένουμε(;). Με μία κουβέντα: εδώ και δεκαετίες αποφασίσαμε ενσυνείδητα να θυσιάσουμε το μέλλον για τις αρπαχτές τού παρόντος. ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ μεγάλος λόγος για τη «Μεγάλη Επανεκκίνηση» (και πρωθυπουργικό διάβασμα, εκτός των άλλων), ας έχουμε υπόψη ότι για κάθε επανεκκίνηση προηγείται ένας τερματισμός. Ή, ακόμη πιο κλασικά: «Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος πασχίζει να γεννηθεί. Τώρα είναι η εποχή των τεράτων». Αλλά κανείς δεν προσδιόρισε πόσο κρατάει αυτή η εποχή. Αν υποθέσουμε ότι έχει ξεκινήσει…

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΙΚΡΩΝ ΚΟΣΜΩΝ Γράφει η

ΕΥΗ ΚΑΡΚΙΤΗ

«Γνωριστήκαμε καλύτερα». Κάθε φορά που κάθομαι να γράψω αυτήν τη στήλη, προσπαθώ να ρίξω το βλέμμα πιο μακριά, στο «μετά» της πανδημίας, καμιά φορά και στο «πριν» – μας αρέσει, εξάλλου, να μιλάμε για όλα αυτά που μας λείπουν.

ΜΠΕΡΝΑΡ ΚΟΥΟΜΟ

Ημερολόγιο καραντίνας. Πολλά είναι τα μονοπάτια, οι διαδρομές, οι επιλογές που με οδηγούν καθημερινά στον προορισμό μου, στην ίδια πόρτα που ανοίγω καθημερινά. ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΩΙΝΑ, από την αρχή τής καραντίνας, φωτογραφίζω πάντοτε στη διαδρομή για την εργασία μου, πριν απ’ όλα, το ίδιο τοπίο από το ίδιο σημείο – είναι το δικό μου «ημερολόγιο καραντίνας». Αμέσως μετά αλλάζω πορεία, επιλέγω διαφορετική διαδρομή – είναι τόσο πολλές οι επιλογές που έχω. Κοιτάζω παντού – η ερημιά βοηθάει, για να μη νιώσω ότι γίνομαι αδιάκριτος. Κοιτάζω τα ονόματα των δρόμων, κοιτάζω τα δάπεδα –οι γάτες πανταχού παρούσες–, κοιτάζω τους κήπους, τους μπαξέδες, τα σπίτια και τα σπιτάκια. Συναντώ, πολύ σπάνια, κάποιον άνθρωπο – είναι νωρίς, κάνει κρύο. ΤΑ ΔΡΟΜΑΚΙΑ τής Άνω Πόλης είναι κάλεσμα σε ταξίδι – ταξίδι στον χρόνο, στον χώρο και στην ιστορία. Είναι ένα παλίμψηστο διαφορετικών περιόδων μιας πολυκύμαντης ιστορίας τής καθημερινότητας.

ΩΣΤΟΣΟ, ελάχιστες φορές τα κατάφερα – η πανδημία καραδοκεί στη γωνία πανίσχυρη, ρίχνοντας τη σκιά της σε κάθε τι. «Αλήθεια είναι αυτό…» μου έλεγε πρόσφατα στενή μου φίλη, εκπαιδευτικός, που «έγραψε» πολλές ώρες τηλεκπαίδευσης από την περασμένη άνοιξη. Είχε ανησυχήσει για τα παιδιά: «Το ξεχνάμε, αλλά είναι δύσκολο για τους εφήβους» έλεγε συνεχώς – και συμφωνώ: έχασαν τη σειρά τους, την καθημερινότητά τους, τους συμμαθητές, τους φίλους, τους έρωτες, τις εκδρομές. Πριν και μετά τα μαθήματα κάνει μια

Σ’ αυτές τις διαδρομές συνυπάρχουν η εξερεύνηση, βεβαίως, που συνοδεύεται συχνά από ανάμεικτα συναισθήματα, αλλά και από αγανάκτηση (σπανίως). Τα σπίτια, μικρά και μεγάλα, πολλές φορές ξεκοιλιασμένα από την εγκατάλειψη και την αδιαφορία μας, αποκαλύπτουν πολλά κατασκευαστικά μυστικά και ξεγυμνώνουν τη δική τους οικειότητα στα μάτια των περαστικών – βίαια πολλές φορές, χωρίς να το θέλουν σώνει και καλά. Τα ίχνη ενός ιδιωτικού χώρου, ο τοίχος με τα κεραμικά πλακάκια ενός μπάνιου ή τα παστέλ χρώματα μιας κρεβατοκάμαρας που έχουν χάσει τη σπιρτάδα τους προσφέρονται χωρίς ντροπή στον περαστικό. Η ζωή και ο θάνατος εγγράφονται παντού, ακόμη και στον απρεπή τρόπο χρήσης στα πλακόστρωτα θραυσμάτων από επιτύμβιες πλάκες γραμμένες στα Εβραϊκά. Δεν είναι εύκολο να πο-

κουβέντα μαζί τους, όπως ίσως θα έκανε κι αν βρίσκονταν στην τάξη. «Μέσα στις δυσκολίες, βγήκε και κάτι καλό», μου είπε. ΜΕ ΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ εκτός σπιτιού να έχουν μειωθεί σημαντικά για μικρούς και μεγάλους εξαιτίας τής τηλεκπαίδευσης και της τηλεργασίας, με εκείνα τα ατελείωτα «έξτρα» στο γραφείο να αποτελούν παρελθόν, με τις εκτός σπιτιού γλώσσες, τα μπαλέτα, τα αθλήματα και τις εξωσχολικές δραστηριότητες να έχουν σταματήσει, με τις βραδινές

THE TALKS

ανθρώπων χάρισε τη δροσιά του αυτός ο πλάτανος;

δοπατήσεις κάποιες ιστορικές πραγματικότητες. ΜΑΘΑΙΝΩ να γνωρίζω καλύτερα τις γειτονιές τής Άνω Πόλης, στην οποία κατοικώ και εργάζομαι και περπατώ καθημερινά, όπως σε ένα πολύτιμο και εύθραυστο δοχείο. Πολύτιμο, επειδή περιέχει αρχιτεκτονικούς θησαυρούς, επειδή περιέχει τη γαλήνη τής σιωπής, τα αρώματα της ελληνικής φύσης και έναν άλλο τρόπο

εξόδους να έχουν κοπεί εντελώς, οι οικογένειες βρέθηκαν να περνούν χρόνο στον οποίον ουδέποτε υπολόγιζαν, τον οποίον, αρχικά, πραγματικά δεν ήξεραν τι να τον κάνουν. Όταν έχεις μάθει να λειτουργείς στα γρήγορα, να αξιοποιείς και το πεντάλεπτο επιχειρώντας να δώσεις νόημα στην ακαθόριστη έννοια του «ποιοτικού χρόνου», όταν προκύψει ο πραγματικός χρόνος, τον κοιτάς στ’ αλήθεια σαστισμένος. ΌΜΩΣ, όπου υπάρχει σεβασμός και κατανόηση διαπιστώθηκε

κατοίκησης. Εύθραυστο, επειδή η ισορροπία του κινδυνεύει, τα μικρά μαγαζιά τής γειτονιάς εξαφανίστηκαν, τόσα πολύτιμα στοιχεία χρήζουν προστασίας – η κατοικία, η ανθρώπινη κλίμακα, τα όμορφα πλακόστρωτα που καταστρέφουν τα δίκτυα κοινής ωφέλειας, οι μικρές πλατείες και τα γοητευτικά αδιέξοδα, τα δένδρα και ο πλάτανος της Άνω Πόλης που, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι 828 ετών. Φαντάζεστε σε πόσες γενιές

ότι, παρά τις εντάσεις και τις συγκρούσεις που προκύπτουν από τους εκνευρισμούς τού εγκλεισμού, γονείς και παιδιά ήρθαν πιο κοντά. «Γνωρίσαμε τους γονείς μας καλύτερα, καταλάβαμε τι ακριβώς κάνουν στη δουλειά τους, πώς σκέφτονται και, με τον καιρό, κάποια από τα προβλήματα που είχαμε μεταξύ μας μοιάζει σαν να λύθηκαν, σαν να μην είναι πλέον και τόσο σημαντικά» είναι οι συγκινητικές εξομολογήσεις των μαθητών στην εκπαιδευτικό φίλη μου. Φαντάζομαι πως, αν το νιώθουν τα παιδιά, το ίδιο θα συμβαίνει και

ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΧΑΡΑ που έχω νοιώσει στην Αλφάμα τής Λισσαβόνας ή στη Ραβάλ τής Βαρκελώνης, με την ίδια χαρά κινούμαι στα δρομάκια τής Άνω Πόλης, με την ίδια χαρά εμφανίζονται μπροστά μου οι οπτικές φυγές προς την πόλη και τον Θερμαϊκό, πάντοτε με έντονα θεατρικά στοιχεία – καθημερινές εικόνες που πρέπει να προστατέψουμε. Στην Άνω Πόλη θα συναντήσεις καταστάσεις ολίγον τι απαρχαιωμένες, με έντονα συναισθήματα. Πίσω από τα τείχη, στα μικρά, ταπεινά σπίτια που έχουν αγκιστρωθεί σ’ αυτά, αιωρείται το άρωμα μιας σκοτεινής ατμόσφαιρας, το άρωμα της υγρασίας, της μπουγάδας, της κουζίνας, της ζωής, της εγκατάλειψης και, μερικές φορές, μιας ανθυγιεινής κατάστασης. Σε ένα ηλιόλουστο σημείο ένας γέρος ζεσταίνεται καθισμένος σε μια λευκή, πλαστική πολυθρόνα στη μέση ενός έρημου δρόμου – έχει κολλημένο στο αυτί του ένα μικρό ράδιο με μπαταρίες, από αυτά που έχουν μια τεράστια τηλεσκοπική κεραία, και ακούει λαϊκά. Ο περίπατός μου ολοκληρώνεται με τους ήχους τής Ζιγκουάλας, του Καζαντζίδη και της Μαρινέλλας. ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΩ αυτήν την εικόνα, αυτούς τους ήχους, να κλείσω τα μάτια μου και τα αυτιά μου και έτσι να φτάσω στο γραφείο.

με τους γονείς τους. Θα γνώρισαν τα παιδιά τους καλύτερα. ΌΛΌ ΑΥΤΌ το δύσκολο διάστημα μας μαθαίνει ότι μερικές φορές δεν είναι ανάγκη να υπεραναλύουμε τα πράγματα που μας απασχολούν, να ανοίγουμε ατέλειωτες συζητήσεις, οι οποίες οδηγούν σε άλλες και ποτέ δεν κλείνουν. Μερικές φορές αρκεί να περνάμε λίγο χρόνο μαζί. Δεν γίνονται, ίσως, θαύματα, αλλά μπορεί να βγει και κάτι καλό. Κάτι είναι κι αυτό. Κάτι που θα το έχουμε μαζί μας, όταν κάποια στιγμή τελειώσουν όλα αυτά.

08-09

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΙΤΙΔΑ Γράφει η

ΝΑΥΣΙΚΑ ΓΚΡΑΤζΙΟΥ

Η κατακραυγή τού κόσμου. Σ’ αυτόν τον κόσμο τον καλό, υπήρχε πάντοτε μια υπέρτατη απειλή για όποιον άνθρωπο έπεφτε σε κάποιο κοινωνικό ολίσθημα ή ξέφευγε πολύ σε συμπεριφορά. Πρόκειται για την κοινωνική κατακραυγή. ΌΤΑΝ, ΔΕ, έπεφτε η βαριά κουβέντα «τι θα πει ο κόσμος;», τότε όλα τα επιχειρήματα εξαντλούνταν και όλες οι άλλες κουβέντες σταματούσαν. Η κοινωνική κατακραυγή και καταδίκη ήταν και εξακολουθεί να είναι η πιο μεγάλη τιμωρία, αφού μπορεί όχι μόνο να περιθωριοποιήσει, αλλά και να εξαφανίσει ανθρώπους και υπολήψεις. Πάντοτε; Όχι πάντοτε… Και όχι πάντοτε για τους σωστούς λόγους. Καταδικάζουμε ή αθωώνουμε συμπεριφορές κρίνοντας με βάση τα δικά μας συναισθηματικά μπαγκάζια, αλλά και τα προσωπικά μας στερεότυπα. Χρειάζεται ψυχραιμία και ευθυκρισία. Κυρίως όταν δεν γνωρίζουμε ολόκληρη την ιστορία. Όταν όμως η ιστορία συμβαίνει μπρος στα μάτια μας, τότε αποδεδειγμένα η κρίση μας είναι πιο σωστή. Όπως συνέβη στην ιστορία που θα σας διηγηθώ. ΚΑΠΌΤΕ, πριν από αρκετά χρόνια, κυκλοφορούσε στο κέντρο τής Θεσσαλονίκης μια ευσταλής, ασπρομάλλα κυρία, η οποία ήταν επαίτις. Όχι όμως συνηθισμένη επαίτις, όπως οι περισσότεροι που βλέπουμε να κάθονται σε πεζοδρόμια και πεζούλια, περιμένοντας την ελεημοσύνη τού κόσμου με το χέρι τεντωμένο, μουρμουρίζοντας λογάκια που περιέχουν ανάκατα ευχές και κατάρες για τον διαβάτη που περνά, ανάλογα με το αν δίνει ή δεν δίνει. Η κυρία που σας λέω ουδεμία σχέση είχε με την κλασική ζητιανιά. Κυκλοφορούσε και περπατούσε με τις ώρες, περνώντας απ’ όλα τα καφέ και τα εστιατόρια του κέντρου, επαναλαμβάνοντας την ίδια στάνταρ φράση: «Καλέ μου άνθρωπε, μου δίνεις σε παρακαλώ 20 λεπτά;». Αυτό ζητούσε πάντοτε: 20 λεπτά. Ούτε παραπάνω ούτε παρακά-

τω. Είχε, δε, συνήθως τεράστια ανταπόκριση, κυρίως, υποθέτω, λόγω της αμεσότητάς της και του πολύ συγκεκριμένου τού αιτήματός της. Και επειδή –ας μην κρυβόμαστε– ουδείς θέλει κάποιον πάνω από το κεφάλι του την ώρα που απολαμβάνει το καφεδάκι του, δίνει το κατιτίς του και ησυχάζει. ΜΙΑ ΜΕΡΑ, σε ένα από τα πιο γνωστά και δημοφιλή εστιατόρια του Λευκού Πύργου, η καλή μας η κυρία έπεσε πάνω σ’ έναν πολύ τζαναμπέτη, ο οποίος τόσο πολύ ενοχλήθηκε από την παρουσία της που έβαλε κάτι φωνές, μα κάτι φωνές! Υστερία θαρρείς τον έπιασε – έβριζε χυδαία και τη βλαστημούσε και απαιτούσε άγρια να του αδειάσει τη γωνιά. Η ασπρομάλλα ηρωίδα μας ουδόλως πτοήθηκε από τις φωνές τού τζαναμπέτη και, με πολύ ψύχραιμη και σταθερή φωνή, του είπε: «Γιατί, βρε κύριε, μου μιλάς έτσι; Και γιατί να φύγω; Ζητιάνα είμαι, δεν είμαι κλέφτρα… Έχεις δει ποτέ μεγαλούπολη χωρίς ζητιάνους;». ΜΕΤΑ από μερικά δευτερόλεπτα ομαδικής αμηχανίας, όλη η πλατεία Τσιρογιάννη, τίγκα από κόσμο, ξέσπασε σε χειροκροτήματα υπέρ τής επαίτου. Η οποία και αποχώρησε με σταθερό βήμα και το κεφάλι ψηλά, καταχειροκροτούμενη. Όσο για τον τζαναμπέτη, δεν ήξερε πού να κρυφτεί από τη ντροπή που του προκάλεσε ο δημόσιος εξευτελισμός του. Τα μάζεψε κι έφυγε και ούτε που ξαναεμφανίστηκε στα στέκια τα γνωστά. Από τότε πέρασαν αρκετά χρόνια. Η ευσταλής επαίτις εξαφανίστηκε από το κέντρο. Δεν ξέρω τι έχει απογίνει. Θα μου μείνει όμως αξέχαστη για ένα από τα πιο σημαντικά μαθήματα αγωγής τού πολίτη που πήρα στη ζωή μου.

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

AD HOC Γράφει η σκηνοθέτις.

Μικρή εξομολόγηση. Από μικρή είχα κόσμους μέσα στο κεφάλι μου, χωρίς να μπορώ να τους δείξω στους άλλους. Δεν ήξερα πώς. Έτσι, έγινα σκηνοθέτις και βρήκα έναν τρόπο.

ΣΤΙΣ ΠΡΟΒΕΣ ΤΑ ΖΕΙΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ. ΚΑΙ ΓΔΕΡΝΕΙΣ ΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΙΜΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΣΟΥΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΛΑΜΑ, ΕΠΕΙΔΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ. ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ. ΕΠΕΙΔΗ Ο ΘΕΑΤΗΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ. ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ. ΟΛΑ ΤΑ ΝΙΩΘΕΙ Ο ΘΕΑΤΗΣ. ΕΠΕΙΔΗ Ο ΘΕΑΤΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΔΡΑΜΑ, ΟΧΙ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΑΠΑΡΧΑΙΩΜΕΝΟ, ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΟΤΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑΤΑ, ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΡΡΩΣΤΟΙ, ΝΑ ΠΕΘΑΝΕ Η ΜΑΝΑ ΜΑΣ, ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΥΡΕΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ.

ΒΑΡΒΑΡΑ ΔΟΥΜΑΝΙΔΟΥ

ΟΙ GUEST EDITORS THΣ CITYMAG

ΕΊΝΑΊ ΓΝΩΣΤΌ ότι η δουλειά τού ηθοποιού δεν είναι για όλους. Όπως εγώ δεν θα μπορούσα να δουλέψω στο ναυπηγείο λόγω έλλειψης σθένους, έτσι και το θέατρο έχει μια ψυχική σκληρότητα που δεν επιτρέπει σε όλους να το υπηρετήσουν. Στη σκηνή ματώνουμε, γδερνόμαστε, χτυπάμε, τρέμουμε, φοβόμαστε, τρελαινόμαστε, σκοτώνουμε και μας σκοτώνουν με όπλα, μαχαίρια, σπαθιά και τσεκούρια, παθαίνουμε φυματίωση με χάρη, βασανιστικό καρκίνο, ανακοπή καρδιάς, αυτοκτονούμε, τραγουδάμε, χορεύουμε, έχουμε το δάκρυ έτοιμο, το γέλιο πιο έτοιμο, τα φώτα να μας τυφλώνουν, το κοινό, ζωντανό οργανισμό, να πάλλεται από ηδονή στα τρία μέτρα και τον κουρασμένο κριτικό τής εφημερίδας να καραδοκεί. Κι όλα αυτά σε δύο ώρες. Της παράστασης.

ΙΔΕΕΣ & ΑΠΟΨΕΙΣ THE TALKS

ΕΚΤΑΚΤΟ ΔΕΛΤΙΟ

ΟΙ GUEST EDITORS THΣ CITYMAG

Γράφει η

Πάτα το «play». «Τη βαλίτσα γιατί δεν τη βάζεις στη θέση της;».

ΤΊ ΚΊ ΑΝ ΕΊΜΑΣΤΕ γεμάτοι σημάδια από πληγές. Εμείς είμαστε η ανακούφιση της ζωής (σας). (ΌΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ είναι αποτέλεσμα έμπνευσης, σκληρής δουλειάς, αφοσίωσης, σεβασμού και ομαδικότητας. Η έπαρση, η αλαζονεία και η εκτροπή από το θεϊκό μονοπάτι τού θεάτρου είναι απεχθείς και κατάπτυστες).

Ή ΦΩΝΉ ΑΚΌΥΣΤΉΚΕ από το υπερπέραν ή από κάποιον μέσα από το σπίτι – σίγουρα όχι από τη μικρή μου κόρη, που θεωρεί ότι στη ζωή χάνεις πολύτιμο χρόνο, όταν προσπαθείς να βάλεις τα πράγματα σε τάξη. Αφού, όπου και να βρίσκονται, μία θέση κατέχουν. Ή ΤΑΞΉ, αυτή η πολυπόθητη τάξη, για εμένα έχει να κάνει με την ισορροπία και την αισθητική. Να μπαίνουν οι λέξεις δίπλα κι όμορφα, να στέκουν ταιριαστές, να εκφράζουν νοήματα και να μην πληγώνουν όταν δεν χρειάζεται. Συγγνώμη, παρασύρομαι… Εδώ μιλάμε για πράγματα. Πάμε πίσω στη βαλίτσα. Μου είναι αδύνατον να τη βάλω μέσα στη ντουλάπα. Σαν έναν έρωτα που δεν έχει τελειώσει, αλλά δεν τον ζεις παρά μονάχα ως επιθυμία. Μια επιθυμία έωλη, που σε μαστιγώνει με την παρουσία της, υπενθυμίζοντας την απουσία τού άλλου. Τα ταξίδια μου όλα έμειναν στη μέση.

ΕΠΕΊΔΉ ΣΤΊΣ ΠΡΌΒΕΣ τα ζεις όλα αυτά, ξανά και ξανά. Και γδέρνεις τα γόνατά σου και τον λαιμό σου και τα μάτια τσούζουν από το κλάμα, επειδή πρέπει να είναι ρεαλιστικό. Και το χαστούκι πρέπει να είναι αληθινό. Επειδή ο θεατής καταλαβαίνει. Αισθάνεται. Όλα τα νιώθει ο θεατής. Επειδή ο θεατής πρέπει να ζήσει το αληθινό δράμα, όχι εκείνο το απαρχαιωμένο, να ξεχάσει ότι όλο αυτό είναι ψέματα, ότι εμείς είμαστε απλοί άνθρωποι, που μπορεί εκείνη την ημέρα να είμαστε άρρωστοι, να πέθανε η μάνα μας, να έχει πυρετό το παιδί μας. Όχι. Ο θεατής πρέπει, όταν φύγει από το θέατρο, να ξεφυσήσει όλο ανακούφιση που δεν υποφέρει το δράμα που υποφέρει ο ήρωας της ιστορίας που μόλις παρακολούθησε. Ο θεατής θέλει αίμα. Θέλει την εξιλέωση. ΕΠΕΊΔΉ ΑΥΤΌ ΕΊΜΑΣΤΕ εμείς, οι ηθοποιοί. Είμαστε η αφορμή για έξοδο, η δικαιολογία για ένα καλό κλάμα, ο λόγος για ένα λυτρωτικό γέλιο, η διασκέδαση της βραδιάς, ο πόνος τού μακρινού άλλου, η τραγική κατάληξη της ζωής ενός αγνώστου, ο κυματοθραύστης τής φρίκης.

ΝΙΚΟΛ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΟΥ

δημοσιογράφος.

ΛΌΚΝΤΑΌΥΝ και πατήθηκε ένα ατελείωτο «pause». Εκκρεμότητα, αναμονή, προσμονή, πλήξη… Λέξεις που επαναλαμβάνονται στους εσωτερικούς μας μονολόγους. Εμείς, οι δημοσιογράφοι, ζούμε και αναπνέουμε μέσα από τις λέξεις. Με την τηλεργασία οι λέξεις μας μειώθηκαν. Ψάχνουμε συνώνυμα, αλλά οι ιστορίες που θα γράψουμε τα ίδια θα λένε. Κι αν μιλάμε, μήπως ποιος μας ακούει; Ο εικονικός κόσμος, ο ψηφιακός, μας έχει βάλει στην άκρη. Χιλιάδες δάχτυλα υψώνονται και μας επιπλήττουν. Για όλα τα θέματα της επικαιρότητας ο κόσμος ξέρει καλύτερα. Ποιοι είμαστε εμείς;

ΕΜΕΙΣ, ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ, ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ. ΜΕ ΤΗΝ ΤΗΛΕΡΓΑΣΙΑ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΜΑΣ ΜΕΙΩΘΗΚΑΝ. ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΣΥΝΩΝΥΜΑ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΘΑ ΛΕΝΕ. ΚΙ ΑΝ ΜΙΛΑΜΕ, ΜΗΠΩΣ ΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΑΚΟΥΕΙ; Ο ΕΙΚΟΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, Ο ΨΗΦΙΑΚΟΣ, ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΒΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ. ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΔΑΧΤΥΛΑ ΥΨΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΠΙΠΛΗΤΤΟΥΝ. ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΞΕΡΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ;

ΕΡΩΤΉΜΑΤΊΚΌ. Το αγαπημένο μου σημείο στίξης. Ο μονόλογος μετατοπίζεται στο εγώ. Ποιος είμαι εγώ. Με την πανδημία, ο μικρόκοσμός μου έγινε ακόμη πιο μικρός και ίσως αναγκάστηκα να με συναντήσω. Να με δω καλύτερα. Ποια είμαι εγώ, όταν στέκομαι χωρίς πλαισίωση; ΊΣΩΣ ΕΊΝΑΊ Ή ΩΡΑ για ένα ταξίδι – μέσα μας αυτήν τη φορά. Φτάνει με τις ντουλάπες και τα συρτάρια. Τα καθαρίσαμε όλα και βάλαμε τάξη. Ήρθε η ώρα να πετάξουμε τα βαρίδια από πάνω μας. Να δούμε τι είναι αυτό που μας έκανε ανθεκτικούς και τι μας τσάκισε. ΜΕΧΡΊ ΕΚΕΊ. Τώρα, η βαλίτσα μου παραμένει πεισματικά στη μέση ενός διαδρόμου, να ενοχλεί το πέρασμά μου. Να μου λέει «είμαι εδώ, μη με αφήσεις. Πάμε να φύγουμε. Να προχωρήσουμε. Πάτα το ‘play’».

FLÂNEUR THE TALKS

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

TALK OF THE TOWN jim makos / @jimmakos

ΕΝΑ ΚΙ ΕΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΔΥΟ; ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ 31%

Φωτογραφία:

ΤΙ ΑΚΟΥΝ Τ’ ΑΥΤΙΑ ΜΟΥ;

αυξήθηκαν οι τιμές πώλησης των ακινήτων στη Δόξα τής Θεσσαλονίκης το 2020, ανεβάζοντας τη συγκεκριμένη περιοχή στην πρώτη θέση στο πολεοδομικό συγκρότημα όσον αφορά το ποσοστό αύξησης, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η ιστοσελίδα spitogatos.gr. Τη Δόξα ακολούθησε, με το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό αύξησης, η Τριανδρία, με +30,7%. Ενδιαφέρουσα εικόνα παρουσιάζει και η αγορά ακινήτων προς ενοικίαση, όπου οι ζητούμενες τιμές στη Θεσσαλονίκη αυξήθηκαν άνω του 20% στην «πρωταθλήτρια» περιοχή Σφαγείων-Ιχθυόσκαλας. Σημαντική αύξηση τιμών σημειώνεται και σε πολλά άλλα προάστια, όπως η Πολίχνη (+16,7%), το Βυζάντιο (+14,6%) και το Φίλυρο (+14,5%).

«Ρε συ, Σάκη; Δεν τα παίρνεις εντελώς με την ψιλή, μπας και γίνει καμιά στραβή και χρειαστεί να μείνουμε κλεισμένοι στο σπίτι μας ώς τον Απρίλιο;». (Κύριος περί τα 65 έτη διαπραγματεύεται το

νέο του κούρεμα με τον κουρέα του, σε παραδοσιακό μπαρμπέρικο της οδού Μακεδονικής Αμύνης, στο κέντρο τής Θεσσαλονίκης).

«Δεν είναι αμαρτία; Τώρα που φτιάξανε το σιντριβάνι, όλες οι επιχειρήσεις εστίασης στην περιοχή είναι κλειστές. Αμαρτία, ρε αδερφέ...». (Εργαζόμενοι σε δύο γειτονικά καταστήματα

στην πλατεία Άθωνος σχολιάζουν, με τον δικό τους τρόπο, την αποκατάσταση της λειτουργίας τού σιντριβανιού τής πλατείας από τον δήμο Θεσσαλονίκης, μετά από πολλά χρόνια εγκατάλειψης).

«Σιγά μη δώσω 25 ευρώ για ένα κραγιόν, επειδή είναι φίρμας. Ποιος θα το δει, σε τελική ανάλυση, κάτω από τη μάσκα;». (Κυρία αφήνει την οργή της να ξεχειλίσει

στη φίλη της, ενώ βγαίνουν από κατάστημα αλυσίδας καλλυντικών στην οδό Τσιμισκή, κρατώντας τη σακούλα με τις αγορές της – που σίγουρα δεν περιείχε κραγιόν...).

«Με έβαλε, ρε φίλε, να τρέχω πρωί πρωί για μυρωδικά, επειδή είδε, λέει, τον Κοντιζά στο ‘Master Chef’ να δοκιμάζει σφυρίδα με κάτι που δεν είχα ακούσει ξανά στη ζωή μου».

(Νεαρός κύριος μιλάει με δυνατή φωνή και χειρονομώντας στο κινητό του – μάλλον σε φίλο του, αν κρίνουμε από τη χρήση τής γνωστής, τρισύλλαβης προσφώνησης με τα τρία άλφα. Λίγα λεπτά αργότερα μπήκε στο «Ελληνικόν» τής Κομνηνών, απέναντι από τα Λουλουδάδικα).

EΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΑ αυτά τα πρώτα ζεστά μεσημέρια τού χειμώνα. Ακόμη κι αν η θερμοκρασία δεν είναι αντικειμενικά υψηλή, ο ήλιος πάνω στο σώμα και η θέα τής θάλασσας απέναντι επιτρέπουν μεσημεριανές ανάπαυλες στην παραλία με τη ζακέτα στη μέση – προάγγελοι ενός καλοκαιριού με ζέστη, ήλιο και (ιού επιτρέποντος) περισσότερη ελευθερία.

μπειτε στο CITYMAGTHESS 100.000 ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΠΕΡΙΗΓΗΘΕΙΤΕ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΄Η ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΟ HASHTAG #CITYMAG

ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΖΕΡΒΑ, δήμαρχο Θεσσαλονίκης: Αναρωτιόμαστε: η Άνω Πόλη δεν αποτελεί μέρος τού δήμου Θεσσαλονίκης; Δεν έχει τις ίδιες ανάγκες συντήρησης και φροντίδας τού δημόσιου χώρου, όπως και η υπόλοιπη πόλη; Μία βόλτα στα δρομάκια τού παραδοσιακού οικισμού, ακόμη και σε σημεία που αναπλάστηκαν σχετικά πρόσφατα (όπως η οδός Κρίσπου), είναι χαρακτηριστική (και απογοητευτική): tags, βανδαλισμός ή ακόμη και καταστροφή αστικού εξοπλισμού, εκτεταμένη αφισορρύπανση σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια. Οι περιφερόμενοι τραμπούκοι δεν δείχνουν να συγκινούνται από αποσπασματικές προσπάθειες καλλωπισμού

Έχετε κι εσείς κάποιο γράμμα προς την εξουσία; Στείλτε το στο contact@ citymagthess.gr. Θα είναι χαρά μας να το δημοσιεύσουμε.

– χρειάζεται μια οργανωμένη και διαρκής επιχείρηση, που θα τρέχει γρηγορότερα από τη φθορά. Μήπως ήρθε η ώρα; κ. ΓΙΑΝΝΗ ΔΑΡΔΑΜΑΝΕΛΗ, δήμαρχο Καλαμαριάς: Πολύ χαρήκαμε βλέποντας τα πρώτα συστήματα ηχητικής προειδοποίησης σε φωτεινούς σηματοδότες να τοποθετούνται σε δύο μεγάλες διασταυρώσεις στην Καλαμαριά – στη Μεταμορφώσεως με Κερασούντος και στην Πασσαλίδη με Πλαστήρα. Τα πεζοδρόμια της Καλαμαριάς δεν είναι πάντοτε τα πιο φιλικά προς τον διαβάτη. Έτσι, κάθε κίνηση βελτίωσης των συνθηκών είναι κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενη. Και εις περισσότερα.

ετησίως εκτιμάται ότι θα προσελκύει το θεματικό πάρκο για τον Μέγα Αλέξανδρο, το οποίο θα δημιουργηθεί εντός του συγκροτήματος «Alexandrou Chora Project», που σχεδιάζεται σε έκταση 175 στρεμμάτων δίπλα στην παραλία Οφρυνίου Καβάλας. Το συγκρότημα θα περιλαμβάνει δύο ξενοδοχεία συνολικής δυναμικότητας τριακοσίων κλινών, ένα τουριστικό χωριό σε έκταση 85 στρεμμάτων και ένα μεγάλο ιστορικό πάρκο με θέμα τον μακεδόνα στρατηλάτη. Το χρονοδιάγραμμα της επένδυσης, που θα ανέλθει σε 50 εκατ. ευρώ, προβλέπει ότι η πρώτη φάση (με το πρώτο ξενοδοχείο, το «Alexandrou Chora Resort») θα ξεκινήσει εντός τού 2021. Αν η σχετική άδεια εκδοθεί, όπως αναμένεται, ώς τον Μάιο, το πρώτο ξενοδοχείο θα λειτουργεί το 2022. Οι εργασίες για το δεύτερο ξενοδοχείο, το οποίο θα παρέχει υπηρεσίες ευεξίας και spa, αλλά και για το τουριστικό χωριό εκτιμάται ότι θα ξεκινήσουν το 2022, ενώ για το σύνολο του πρότζεκτ υπολογίζεται ότι θα χρειαστούν 5-7 χρόνια.

Citymag Thessaloniki

ΟΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ

No 035 — 06-19.02.2021

ΚΙΚΑ ΚΟΥΠΑΡΑΝΗ Make-up artist. Φωτογραφήθηκε τη Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου, στο ΒΕΜΑ School. Συνέντευξη:

ΛΕΟΝΤΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Ας ξεκινήσουμε από την επικαιρότητα… Βρισκόμαστε ακόμη εν μέσω καραντίνας. Πόσο επηρέασε η υγειονομική κρίση το επάγγελμά σου; Ο κλάδος μας δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστος από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα περισσότερα επαγγέλματα. Μη ξεχνάτε ότι το μακιγιάζ, όπως και το τατουάζ, είναι επαγγέλματα «πολυτελείας», τα πλέον αχρείαστα αυτήν την περίοδο. Προσπαθούμε όμως να εκμεταλλευτούμε τον χρόνο μας δημιουργικά με άλλες ενασχολήσεις, όπως self projects, webinars και άλλα. Εύχομαι να πάνε όλα καλά για καθέναν μας και γρήγορα να ξανανθίσουν όλα και να αισθανθούμε και πάλι παραγωγικοί. Ποιες διεξόδους έχεις βρει, για να επικοινωνήσεις τη δουλειά σου και να συνεχίσεις την επαφή με τον κόσμο; Είμαστε τυχεροί που όλο αυτό «χτύπησε» στην εποχή τής έξαρσης των social media, επειδή η επαφή με το κοινό σου είναι άμεση. Προσπαθώ σε κάθε ευκαιρία να κάνω Q&As, όπου η αλληλεπίδραση είναι μεγάλη, δίνοντας πρακτικά tips, τόσο στο μακιγιάζ όσο και καλλιτεχνικά. Όλη η κοινότητα του μακιγιάζ έχει έρθει πιο κοντά μέσα απ’ αυτό. Οργανώνουμε συνεργασίες, ομαδικά creative projects που μπορούν να υλοποιηθούν εξ

Φωτογραφία:

ΣΑΚΗΣ ΓΙΟΥΜΠΑΣΗΣ αποστάσεως, live συνεντεύξεις κ.ά. Το σίγουρο είναι ότι με τα social media δεν χάνεις την επαφή. Ίσως μάλιστα κερδίζεις και περισσότερη προβολή απ’ ό,τι θα συνέβαινε σε μια δραστήρια καθημερινότητα. Τώρα υπάρχει χρόνος, για να σε προσέξει κάποιος. Έχεις ασχοληθεί με σχεδόν κάθε πτυχή τού μακιγιάζ. Ποιο αντικείμενο σε ιντριγκάρει περισσότερο; Λόγω της αγάπης μου για τη ζωγραφική, ασχολούμαι περισσότερο με το bodypainting και το creative make-up. Λατρεύω την ελευθερία που μου δίνει η ζωγραφική στο σώμα. Επιθυμώ να θέσω δικούς μου κανόνες, να υλοποιήσω ό,τι πιο σουρεάλ έχω φανταστεί και να δοκιμάσω τα όριά μου. Αγαπώ αρκετά και το fashion κομμάτι, αλλά θα πρέπει να έχει αυτήν τη μικρή «δόση Κίκας» για να με ιντριγκάρει, δηλαδή κάτι εικαστικό. Μία από τις ασχολίες σου είναι τα σπέσιαλ εφέ στο μακιγιάζ. Υπάρχει γόνιμο έδαφος στη χώρα μας, για να ασχοληθεί κάποιος με τη συγκεκριμένη επαγγελματική δραστηριότητα; Η αλήθεια είναι ότι γι’ αυτόν που το κυνηγά υπάρχει. Το ιδιαίτερο με τα σπέσιαλ εφέ είναι ότι πρέπει να αφοσιωθείς πλήρως σ’ αυτά, για να μπορέσεις να γίνεις καλός. Είναι ένα εντελώς ξεχωριστό κομμάτι

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΙΓΙΑΖ. ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΛΑΘΟΣ. ΠΟΛΛΟΙ ΘΕΩΡΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΕΝΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΟΜΟΡΦΙΑΣ – ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟ ΥΠΟΝΟΜΕΥΟΥΝ. ΑΛΛΟΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ, ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ. ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΑ ΟΣΟΥΣ ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΑΚΙΓΙΑΖ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΗ ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ.

τού μακιγιάζ, με πάρα πολλή χημεία στα υλικά. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν γίνονται μεγάλες παραγωγές, ώστε να απορροφηθούν sfx artists, οπότε όπου δεν υπάρχει ζήτηση δεν υπάρχει και μεγάλη προσφορά. Παρ’ όλα αυτά, οι sfx artists στην Ελλάδα, αν και λίγοι, είναι «διαμάντια». Διδάσκεις σε ιδιωτική σχολή. Υπάρχει ενδιαφέρον από νέους που επιθυμούν να ασχοληθούν με το συγκεκριμένο αντικείμενο; Ποιο είναι το κίνητρο για την επιλογή τής συγκεκριμένης δουλειάς; Τι θα συμβούλευες κάποιον που κάνει τα πρώτα του βήματα στον χώρο; Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για το μακιγιάζ. Πολλές φορές το κίνητρο, όταν δεν πρόκειται για αγάπη για δημιουργία, είναι δυστυχώς λάθος. Πολλοί θεωρούν ότι είναι απλώς ένα επάγγελμα ομορφιάς – και μόνο με αυτήν την αντίληψη το υπονομεύουν. Άλλοι πιστεύουν ότι, επειδή είναι πρακτικό επάγγελμα, δεν απαιτεί ιδιαίτερες ακαδημαϊκές γνώσεις. Ο κλάδος συνδέεται με την ιστορία, τον πολιτισμό, το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη φωτογραφία, τη ζωγραφική και τόσα άλλα, τα οποία απαιτούν χρόνο και ουσιαστική μόρφωση. Θα συμβούλευα όσους άρχισαν να ασχολούνται με το μακιγιάζ να έχουν υπομονή και επιμονή σε ό,τι ακολουθήσουν. Να ενθουσιάζονται και να παθιάζονται. Ποια δουλειά σου έχεις ξεχωρίσει και αισθάνεσαι περήφανη; Είμαι περήφανη για όλες τις συνεργασίες και το αποτέλεσμα που έφερα. Θα αναφέρω όμως τη μεγαλύτερη παραγωγή που κατάφερα να κάνω – ήταν το canvalive στο Street Mode Festival. Το κόνσεπτ ήταν ζωντανοί πίνακες. Δώσαμε στο κοινό ένα τεράστιο φωτογραφικό booth ζωγραφισμένο στο χέρι, με αντικείμενα και μοντέλα που έδιναν στον θεατή την ψευδαίσθηση ενός πίνακα.

Γενικά, λατρεύω τα live events, επειδή μου δίνουν την ευκαιρία τής αλληλεπίδρασης με το κοινό. Συνήθως στα lives δουλεύω με ομάδα από συναδέλφους. Το αποτέλεσμα είναι πάντοτε συλλογικό και η εμπειρία, για εμένα, ουσιαστική. Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια και ποιο το κρυφό επαγγελματικό σου όνειρο; Στα άμεσα σχέδιά μου είναι τα masterclasses στο εξωτερικό. Θέλω να ταξιδέψω σε όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες και να μοιραστώ τις γνώσεις μου με το κοινό. Το είχα ξεκινήσει ήδη από τα Βαλκάνια, αλλά δυστυχώς, λόγω τής Covid-19, κατάφερα να ολοκληρώσω μόλις ένα επαγγελματικό σεμινάριο. Επίσης, κάποια στιγμή θα ήθελα να ιδρύσουμε μαζί με συναδέλφους από τον καλλιτεχνικό χώρο μιαν ιδιωτική σχολή τέχνης, η οποία να αφορά όλες τις εκφάνσεις της – κάθε επάγγελμα που σχετίζεται με τα καλλιτεχνικά. Ονειρεύομαι μια μέρα να υπάρχει αξιοκρατία και σεμνότητα στον χώρο, καθώς η προσωπική κριτική σκέψη έχει αρχίσει να μας διαφεύγει. Επίσης, θα επιθυμούσα η Ελλάδα να ανέβει γενικότερα σε επίπεδο αίσθησης και αισθητικής. Η αλήθεια είναι ότι η μάσκα δεν αφήνει πολλά περιθώρια σε μια γυναίκα για ένα πλήρες μακιγιάζ. Ωστόσο, φαντάζομαι ότι έχεις να μοιραστείς ορισμένα μυστικά... Η αλήθεια είναι ότι το δέρμα μας «παραπονιέται» με τη χρήση μάσκας στη συγκεκριμένη περιοχή. Οπότε, θα πρότεινα να μην το επιβαρύνουμε με παραπάνω χρήση τού foundation. Κρατήστε το δέρμα σας ενυδατωμένο και καθαρό, ακολουθώντας πάντοτε μια σωστή καθημερινή ρουτίνα, η οποία να περιλαμβάνει στο τέλος της ένα καλό ντεμακιγιάζ και καθαρισμό με ειδικό σαπούνι. Και μην αγοράζετε κραγιόν. No reason yet…

THE LOCALS THE ΤΑLKS

12-13

Citymag Thessaloniki

COVER STORY

No 035 — 06-19.02.2021

TO ART OR NOT TO ART?

Αρκούσε η ανακοίνωση για τοποθέτηση ενός νέου, μνημειακού γλυπτού σε δημόσιο χώρο τής πόλης, για να αρχίσουν οι αμφιβολίες... Είναι το σωστό έργο; Είναι στη σωστή θέση; Είναι ο σωστός τρόπος; Θα το σεβαστούν οι πολίτες; Σειρά ερωτημάτων που, παρά την, πιθανότατα, καλή πρόθεση των ερωτώντων, καταδεικνύουν ένα διαχρονικό φαινόμενο: την (τουλάχιστον) ιδιάζουσα σχέση τής Θεσσαλονίκης με τα έργα τέχνης στον δημόσιο χώρο. H «CT» ανατρέχει στην προϊστορία μας, αναζητώντας απαντήσεις. Κείμενο:

AΓΓΕΛΟΣ Ν. ΒΑΣΣΟΣ

Η ΤΕΧΝΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ COVER STORY

14-15

Η ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου (δ.σ.) τής Θεσσαλονίκης, το βράδυ τής Δευτέρας 25 Ιανουαρίου, είχε κάτι σχεδόν σουρεαλιστικό στο κλείσιμό της, κάτι περισσότερο από δύο ώρες μετά τα μεσάνυχτα… Στην ατζέντα τού δ.σ. (μετά την έγκριση με ευρεία πλειοψηφία –χωρίς αρνητικές ψήφους και με δέκα λευκά– τού αρχιτεκτονικού διαγωνισμού για το προσχέδιο ανάπλασης της πλατείας και του άξονα της Αριστοτέλους) βρέθηκε η έγκριση της τοποθέτησης ενός γλυπτού μνημειακών διαστάσεων του Κωστή Γεωργίου με το όνομα «Meteoron» (δωρεά τής εταιρείας «Κτήμα Γεροβασιλείου ΑΕ») στο λεγόμενο «Πάρκο τής Γαλλίας», απέναντι από το δημαρχείο Θεσσαλονίκης, προς την πλευρά τής θάλασσας. ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ήταν ουκ ολίγες – ορισμένοι θυμήθηκαν ότι ο ίδιος γλύπτης ήταν ο δημιουργός τού έργου «Phylax», μιας κόκκινης, φτερωτής μορφής που είχε τοποθετηθεί πάνω σε βάθρο στο Παλαιό Φάληρο, στην Αττική, μπαίνοντας σχεδόν από την αρχή στο στόχαστρο βανδάλων και καταλήγοντας να γκρεμιστεί από το βάθρο της τον Ιανουάριο του 2018. Κάποιοι άλλοι δημοτικοί σύμβουλοι υποστήριξαν ότι η μορφολογία τού γλυπτού (θα περιλαμβάνει δώδεκα μορφές, οι οποίες θα περιπλέκονται μεταξύ τους πάνω σε έναν κατακόρυφο άξονα, με άλλα μεταλλικά στοιχεία να παρεμβάλλονται) θα μπορούσε –συνυπολογίζοντας και το ύψος του (περίπου 10-11μ.)– να του επιτρέψει να λειτουργήσει ως σκάλα, πάνω στην οποία θα σκαρφαλώνουν ανήλικοι, με κίνδυνο ατυχήματος ή ακόμη και δυστυχήματος. Τη συζήτηση έκλεισε η αντιπαράθεση μεταξύ τού δημοτικού συμβούλου τού συνδυασμού «ΠΟΛΗχρωμη Θεσσαλονίκη» (και πρώην αντιδημάρχου Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού, Πολεοδομίας και Δικτύων επί δημαρχίας Γιάννη Μπουτάρη), Ανδρέα Κουράκη, με τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνο Ζέρβα, με αντικείμενο τον κίνδυνο μελλοντικού βανδαλισμού τού γλυπτού. Ο κ. Κουράκης ανέφερε το παράδειγμα του εμβληματικού γλυπτού «Ομπρέλες» τού Γιώργου Ζογγολόπουλου, για την προστασία τού οποίου ο δήμος Θεσσαλονίκης είχε φροντίσει (στην προηγούμενη θέση όπου αυτό βρισκόταν, μπροστά από το πάλαι ποτέ «Interni») να οριοθετήσει έναν κύκλο με λαμαρίνα και χαλίκι γύρω από τη βάση του, ώστε να αποτρέπει το κοινό από το να το προσεγγίζει, ακριβώς για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο βανδαλισμού. «Μα, στη σημερινή θέση όπου βρίσκεται, στην αναπλασμένη, πλέον, Νέα Παραλία, στο ύψος τού δημαρχείου, δεν έχει κάποια ειδική κατασκευή για να το προφυλάσσει… Οι στύλοι τού γλυπτού είναι τοποθετημένοι απευθείας στο ξύλινο ντεκ, ο κόσμος μπορεί να το προσεγγίσει ελεύθερα και, παρά ταύτα, το γλυπτό

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

à ΤΟ «METEORON» ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ 12 ΜΟΡΦΕΣ ΧΥΤΕΥΜΕΝΕΣ ΣΕ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΕΝΕΣ ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΧΡΩΜΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. ΤΟ ΕΡΓΟ ΘΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΕΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΜΑΡΜΑΡΙΝΗ ΒΑΣΗ (ΣΕ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΓΛΥΠΤΗ), Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΥΨΟΣ 2,00Μ., ΜΗΚΟΣ 1,40Μ. ΚΑΙ ΠΛΑΤΟΣ ΕΠΙΣΗΣ 1,40Μ. Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΒΛΕΨΗ ΚΑΙ ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ & ΣΥΝΤΗΡΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΤΗΡΩΝΤΑΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ. ΣΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ, ΟΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΛΥΠΤΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ 1,4X1,4Μ. ΠΛΑΤΟΣ, ΕΝΩ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΤΟΥ ΥΨΟΣ (ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ ΒΑΣΗ) ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ 11Μ. ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΓΛΥΠΤΙΚΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΠΟΥ 350-400 ΚΙΛΑ.

δεν έχει βανδαλιστεί. Και ήσασταν εσείς, κ. Κουράκη, αρμόδιος γι’ αυτές τις επιλογές, όταν έγινε η μετακόμιση του γλυπτού…» αντέτεινε ο Κωνσταντίνος Ζέρβας, διευκρινίζοντας παράλληλα ότι το «Meteoron» θα τοποθετηθεί πάνω σε βάθρο, το οποίο εκτιμάται ότι θα μπορεί –λόγω του όγκου του– να αποτρέψει την κακοποίηση του έργου. «Παρά τις δυσκολίες των καιρών, υπάρχουν ακόμη κάποιοι άνθρωποι που, με την καλλιέργεια της ψυχής τους και της σκέψης τους, στηρίζουν τις καλλιτεχνικές δημιουργίες και ενδιαφέρονται για την αισθητική τού δημόσιου χώρου. Η Θεσσαλονίκη αξίζει και δικαιούται νέα τοπόσημα, σημεία με καλλιτεχνικό ενδιαφέρον, που θα αποτυπώνουν τη σύγχρονη δημιουργία των ανθρώπων της, σημεία που θα κεντρίζουν το ενδιαφέρον τού επισκέπτη και θα γίνουν καλλιτεχνικά ερεθίσματα μέσα από την καθημερινότητα», κατέληξε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης λίγο πριν από την ψηφοφορία (σχεδόν στις 02:30 τα ξημερώματα), με την οποία πέρασε και αυτή η απόφαση. ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ, το «Meteoron», το οποίο σύντομα θα μπει στην καθημερινότητά μας, θα αποτελείται από 12 μορφές χυτευμένες σε αλουμίνιο και χρωματισμένες με κόκκινο χρώμα υψηλής ανθεκτικότητας. Οι μορφές θα αναπτύσσονται και θα περιπλέκονται πάνω σε κατακόρυφο άξονα, ενώ μεταξύ τους θα παρεμβάλλονται σωλήνες που, μαζί με τις μορφές, θα συνθέτουν το τελικό αποτέλεσμα. Το έργο θα τοποθετηθεί πάνω σε μαρμάρινη βάση (σε σχέδιο του ίδιου τού γλύπτη), η οποία θα έχει ύψος 2,00μ., μήκος 1,40μ. και πλάτος επίσης 1,40μ. Η κατασκευή της θα γίνει υπό την επίβλεψη και με ευθύνη τής διεύθυνσης Κατασκευών & Συντηρήσεων του δήμου Θεσσαλονίκης, τηρώντας όλους τους κανόνες ασφάλειας. Στην πλήρη ανάπτυξή του, οι διαστάσεις τού γλυπτού θα είναι 1,40x1,40μ. πλάτος, ενώ το τελικό του ύψος (μαζί με τη βάση) θα είναι κοντά στα 11μ. Το βάρος τής γλυπτικής σύνθεσης υπολογίζεται σε περίπου 350-400 κιλά. Το «Πάρκο τής Γαλλίας», όπου θα τοποθετηθεί το «Meteoron», προτάθηκε από τον ίδιο τον γλύπτη και ζωγράφο, αλλά και από τον δωρητή, Βαγγέλη Γεροβασιλείου, ενώ έχει τη σύμφωνη γνώμη τής αρμόδιας υπηρεσίας τού δήμου Θεσσαλονίκης, έπειτα από αυτοψία που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τη συναρμόδια τεχνική υπηρεσία (διεύθυνση Κατασκευών & Συντηρήσεων). Για να μπορέσει να τοποθετηθεί θα πρέπει προηγουμένως ο χώρος να διαμορφωθεί κατάλληλα, αφού απομακρυνθεί ο υφιστάμενος ιστός φωτισμού. Ο Κωστής Γεωργίου, ο γλύπτης και ζωγράφος που ετοιμάζει το «Meteoron», γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1956. Ήταν μαθητής τού Δημήτρη Μυταρά και του Δημοσθένη Κοκκινίδη στη Σχολή Καλών Τεχνών τής Αθήνας, αλλά και του Peter de Francia στο «Royal College of Fine Arts» τού Λονδίνου. Έχει στο ενεργητικό του περισσότερες από 90 ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής και γλυπτικής σε γκαλερί και μουσεία ανά τον κόσμο (μεταξύ άλλων, στο Μουσείο Abbaye de Neumünster τού Λουξεμβούργου, στην 1η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης, στην Kouros Gallery της Νέας Υόρκης, στη Νiederhauser Gallery της Λωζάνης, στην Alla Rogers Gallery της Ουάσιγκτον, στη Galerie Barbara von Stechow της

Φρανκφούρτης και στην Τokyo Art Expo ‘92), ενώ έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από τριακόσιες ομαδικές εκθέσεις παγκοσμίως (στο Μουσείο Γουλανδρή στην Άνδρο, στο Hyogo Museum of Modern Art της Ιαπωνίας, στην Art Texas 2001, στο Absolute Americana Museum στη Φλόριντα κ.α.). Έργα του κοσμούν δημόσια πάρκα στην Αττική –ενδεικτικά, το έργο «Xρονικόν Α» το πάρκο Αγίου Γεωργίου στο Παλαιό Φάληρο, το γλυπτό «Anatasis» την κεντρική πλατεία τής Βούλας, το «Equus» την παραλιακή λεωφόρο τής Βουλιαγμένης κοκ.–, αλλά και άλλες πόλεις τής χώρας, όπως για παράδειγμα την Αλεξανδρούπολη.

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ. Το «Meteoron» δεν είναι, πάντως, η πρώτη περίπτωση όπου η τέχνη στον δημόσιο χώρο εγείρει τα πάθη των Θεσσαλονικέων… Ένα από τα πρώτα περιστατικά καταγράφηκε ήδη από τα μέσα τής δεκαετίας τού 1960 και αφορούσε το γλυπτό «Cor-Ten» τού Γιώργου Ζογγολόπουλου, το οποίο τοποθετήθηκε στη Βόρεια Πύλη τής Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ) το 1966, εκεί όπου βρίσκεται ακόμη και σήμερα – στην περίπτωση εκείνη, βέβαια, η δημόσια αντιπαράθεση αφορούσε την ουσία τού έργου τέχνης και τη μορφή του και όχι τεχνικά ζητήματα που αφορούν το πού και πώς θα εγκατασταθεί, όπως συμβαίνει προς ώρας με το «Meteoron». Η ύψους 17μ. κατασκευή στην πλατεία Σιντριβανίου είναι φτιαγμένη από κράμα μετάλλου (Cor-Ten) που έφερε στη χώρα μας ο ίδιος ο Ζογγολόπουλος ειδικά για τον σκοπό αυτόν από τη Γαλλία, αφού προηγουμένως είχε αποσπάσει το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό που είχε πραγματοποιηθεί από την τότε διοίκηση της ΔΕΘ για την αναμόρφωση των πυλών τής Έκθεσης. Σύμφωνα με τους ιθύνοντες τής εποχής, στόχος τού γλυπτού ήταν να συμβολίσει τη βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας, ο ίδιος ο δημιουργός του, ωστόσο, υποστήριζε ότι απεικονίζει τη Νίκη τής Σαμοθράκης, με αφαιρετικό τρόπο. Όπως σημείωνε ο ίδιος ο Ζογγολόπουλος σε κείμενο της εποχής, «Η ένταξη του γλυπτού στην είσοδο της Πύλης Σιντριβανίου, μέσα στο κεντρικό σημείο τής πόλης, δημιουργεί –μαζί με ένα σύγχρονο πλαστικό στοιχείο πολύ σχετικό με τον χαρακτήρα τής Εκθέσεως (χώρος παλλόμενος από σύγχρονες τεχνικές επιτεύξεις)– και φυσιογνωμικό στοιχείο τής πόλης, μια και στάθηκε μόνιμα εκεί. Ίσως ακόμη το τελικό χρώμα τού γλυπτού να δημιουργεί κάποια σχέση με τον διάχυτο βυζαντινό χαρακτήρα που δίνουν τα μνημεία τής Θεσσαλονίκης. Τελικά, έχουμε κι ένα παράδειγμα ότι υπάρχουν δυνατότητες για ανάλογα, σύγχρονα γλυπτά και σε άλλες πόλεις τής χώρας μας».

Η ΤΕΧΝΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ COVER STORY

16-17

Σε ρεπορτάζ που δημοσιεύεται στις 13 Αυγούστου 1966, η εφημερίδα «Μακεδονία» πληροφορεί τους αναγνώστες της ότι «η πλατεία Σιντριβανίου εξωραΐζεται. Ο υπουργός Βορείου Ελλάδος Μανωλόπουλος επιθεώρησε τον χώρο όπου θα στηθεί το ύψους εξαώροφης οικοδομής γλυπτό», ενώ λίγες ημέρες αργότερα, στις 2 Σεπτεμβρίου, μία ημέρα πριν από τα εγκαίνια της Έκθεσης, δημοσιεύεται στην τρίτη σελίδα τής εφημερίδας φωτογραφία με γερανό, ο οποίος στήνει το γλυπτό. Την επομένη, πρώτη ημέρα της Έκθεσης, το πρωτοσέλιδο της «Μακεδονίας» φιλοξενεί ολοσέλιδη φωτογραφία τής Πύλης Σιντριβανίου, στην οποία δεσπόζει το γλυπτό, ενώ λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα ο καθηγητής τού Πολυτεχνείου Πάτροκλος Καραντινός γράφει σε άρθρο του: «Τέλος, (οφείλω να) να εξάρω το γεγονός ότι μέσα στο πλήθος των άθλιων έργων που κακοποιούν με την παρουσία τους τους δημόσιους χώρους, πολύτιμα κέντρα ζωής των πόλεών μας, ένα άξιο έργο ορθώνεται, παρήγορο μήνυμα καλού για το μέλλον». Η ΆΠΟΨΗ ΤΟΥ ΠΆΤΡΟΚΛΟΥ ΚΆΡΆΝΤΙΝΟΥ δεν έβρισκε ωστόσο σύμφωνη μερίδα των Θεσσαλονικέων, ορισμένοι από τους οποίους χλεύαζαν το γλυπτό, μια που αδυνατούσαν να αντιληφθούν τον συμβολισμό του. Παράλληλα, το αποκαλούσαν περιπαικτικά «το Εκατομμύριο», λόγω του υψηλού για την εποχή τελικού κόστους του, που έφτασε στο 1 εκατ. δρχ. Σε κείμενο που δημοσιεύεται στις 29 Σεπτεμβρίου στην εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» διαβάζουμε: «Η αισθητική κρίση των Θεσσαλονικέων δοκιμάζεται σκληρά. Πέτρα τού σκανδάλου, το γλυπτό Ζογγολόπουλου στην επάνω πύλη τής Εκθέσεως. Η οργή που προκλήθηκε δεν είναι κάτι που πρέπει να εκπλήξει. Πώς να μην αγανακτήσει ο άνθρωπος που ήρθε να θαυμάσει… θαυμαστικό 400.000 δραχμών; ‘Έκθεση είναι’ σκέφτεται, ‘για τον πολύ κόσμο είναι και όχι για τους τεχνοκρίτες, άρα και τα σύμβολά της πρέπει να είναι προσιτά και ο συμβολισμός τους προφανής’. Αν λοιπόν πρέπει να καταδικάσουμε το έργο τού Ζογγολόπουλου, ας το καταδικάσουμε, αλλά όχι μ’ αυτό τον τρόπο. Όχι πριν το δούμε σαν έργο τέχνης και μόνο σαν τέτοιο το κρίνουμε». «ΤΏΡΆ, ΆΝ ΜΙΆ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΠΟΛΙΤΕΙΆ το αποστρέφεται (σ.σ.: το γλυπτό), το καταδικάζει, αγανακτεί, εξοργίζεται, απορεί, το χλευάζει, ζητά το άμεσο σήκωμά του, δεν βαριέσαι, τι ξέρουν αυτοί όλοι οι ‘σκιτζήδες’ από τέχνη;» αναρωτιέται σε κείμενό του στον «Ταχυδρόμο» ο πρόεδρος της Ενώσεως Βορείου Ελλάδος «Πολύγνωτος Παιώνιος», Δ. Αγραφιώτης. «Πώς θα καταλάβουν ένα αριστούργημα που βγήκε από τα χέρια εκείνου που ‘προηγείται της εποχής του’(!). Αν το πλήθος, μετά και τις δικές μας κριτικές, εξακολουθεί να κορυβαντιά και να αποδοκιμάζει, επιστρατεύουμε και τους ‘ειδικούς’, βάζουμε και τον δημιουργό να μας διαφωτίσει, επανερχόμαστε ξανά και επιμένουμε σώνει και καλά να το βαφτίσουμε. Αλλά στα βαφτίσια τα χαλάμε, ο κόσμος μάς παίρνει χαμπάρι και γελάει μαζί μας και το παρδαλό κατσίκι. Σας ευχαριστούμε και πάλι θερμότατα όλους! Ζήτω ο λαός τής Θεσσαλονίκης με το ανεπτυγμένο γούστο, που θα διώξει από την πόλη το

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

à σκιάχτρο που στήθηκε μπροστά στη ΔΕΘ, για να μη μπορούν τα παιδάκια να περνούν από ‘κει κοντά[…]. Έχουν χάσει (σ.σ.: οι αφηρημένοι καλλιτέχνες) κάθε τσίπα αιδημοσύνης μπροστά στα εύκολα κέρδη που τους αποφέρει η μέσα σε δύο δευτερόλεπτα κατασκευή έργου, που το κάνει στον ίδιο χρόνο μέσα και μια ουρά ενός όνου. Όπως η ουρά τού όνου τού Πικάσο».

Η ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΑΝΔΡΙΑΝΤΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΕΙΧΕ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΙ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΟ 1965. Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ (ΣΤΟΝ ΓΛΥΠΤΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟ ΜΟΥΣΤΑΚΑ) ΩΣ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΠΕΡΙ ΤΟ 1972 ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ ΤΟ 1974, ΕΠΙ ΔΗΜΑΡΧΙΑΣ ΦΛΩΡΙΔΗ. ΚΑΘ’ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΠΡΙΝ –ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΟ 1969– Ο ΤΟΠΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΕΒΡΙΘΕ ΑΠΟ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΗΤΑΝ ΕΥΔΙΑΚΡΙΤΗ Η ΑΓΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ ΤΟΥ ΓΛΥΠΤΟΥ, ΕΝΩ ΕΚΦΡΑΖΟΤΑΝ ΚΑΙ Η ΑΠΟΨΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΚΑΙ ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΕΙ, ΤΟ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΧΩΡΟΘΕΤΟΥΤΑΝ ΣΤΟΝ ΑΣΤΙΚΟ ΙΣΤΟ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΑΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΑ ΜΕΓΑΛΟ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΑ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗ.

ΔΈΚΑ ΧΡΌΝΙΑ ΑΡΓΌΤΈΡΑ, ο Χρύσανθος Χρήστου, καθηγητής τής Μεσαιωνικής και Νεώτερης Τέχνης, θα υποστηρίξει σε άρθρο του ότι το γλυπτό τού Ζογγολόπουλου βρισκόταν σε πλήρη αρμονία με τις αναζητήσεις τής εποχής. Επεκτείνοντας τη σκέψη του, ο αρχιτέκτονας και καλλιτέχνης Δημήτρης Φατούρος θα υποστηρίξει: «Από αυτήν την άποψη, η Θεσσαλονίκη βρίσκεται όχι απλώς στην πρώτη σειρά των αντίστοιχων προσπαθειών στα Βαλκάνια, αλλά και μέσα στην Ευρώπη. Πρέπει να συγχαρούμε τη ΔΕΘ για την πρωτοβουλία της: παρά το μικρό χρονικό διάστημα που είχε για να αναθέσει την κατασκευή του και το ακόμη μικρότερο για την εγκατάστασή του και τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος, το αποφάσισε. Όπως το Ρότερνταμ έχει τον Πέβσνερ του, έτσι και η Θεσσαλονίκη έχει τον Ζογγολόπουλό της». Ανάλογη ήταν και η άποψη του Μανόλη Ανδρόνικου, ο οποίος, μέσα από αρθρογραφία του, επιχείρησε να οριοθετήσει τον δημόσιο διάλογο που αφορούσε τον ρόλο τής αφηρημένης τέχνης: «Θα ήμουν πρόθυμος να συζητήσω μόνον αν ήμουν βέβαιος ότι οι αντιρρήσεις και οι αντιδράσεις στηρίζονται σε καλλιτεχνικά κριτήρια, όχι όμως να απαντήσω στο αφελές ερώτημα των περισσοτέρων ‘τι παριστάνει;’. Οι σύγχρονοι ιστορικοί τής τέχνης προχωρούν ένα βήμα πιο πέρα από την έρευνα της μορφής – έφτασαν στην έρευνα της ‘δομής’ τού έργου. Και οι σύγχρονοι καλλιτέχνες θέλουν να εκφραστούν με τον πιο καθαρό και ευθύ τρόπο, χωρίς να κρύβουν πίσω από τα αντικείμενα και μέσα σ’ αυτά τα καλλιτεχνικά στοιχεία τού έργου. Η καθαρότητα της τέχνης στάθηκε το αίτημα του καιρού μας, από την ποίηση μέχρι την πλαστική. Χρειάζεται μια θητεία και μια ανανέωση της καλλιτεχνικής μας παιδείας, χρειάζεται συναναστροφή με τα έργα τέχνης και διάθεση να τα καταλάβουμε. Η πρόκληση του νέου γλυπτού μπορεί να οδηγήσει, τουλάχιστον τους νέους, σε γόνιμες απορίες. Οι κραυγές θα σβήσουν, το έργο θα μείνει. Και δεν θα χρειαστεί να το κρύψουμε μέσα στα φυλλώματα, όπως άλλα…».

ΈΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΈΤΡΑΈΙ ΤΙΣ «ΠΛΗΓΈΣ» ΤΌΥ. Προβληματική –ακόμη και σήμερα– είναι η κατάσταση με το «Παιδί που Σφυρίζει», ένα γλυπτό τού Νικόλα (Νικόλαος Παυλόπουλος) φτιαγμένο από χαλκό σε φυσικό μέγεθος (έχει ύψος 1,33μ.), το οποίο τοποθετήθηκε

το 1968 στην πλατεία Ναυαρίνου, σε μικρή απόσταση από το ανάκτορο του Γαλέριου, στο κέντρο μιας κυκλικής πισίνας. Η κριτική είχε αρχίσει από αρκετά παλιότερα, από ανθρώπους που γνώριζαν καλά τα της τέχνης – οι ενστάσεις τους εστιάζονταν κυρίως στην κλίμακα του έργου σε σχέση με το σημείο όπου επελέγη να τοποθετηθεί (σήμερα η σχέση αυτή έχει επιδεινωθεί επί τα χείρω), αιτιολογώντας την άποψή τους με το επιχείρημα ότι η τοποθέτησή του στο κέντρο της πισίνας, με πολλούς λεπτούς, καμπυλώδεις πίδακες νερού να ξεκινούν από την περίμετρό της κατευθυνόμενοι προς το άγαλμα, αποδυναμώνει την πρόκληση που επιχειρεί να δημιουργήσει το παιδί που ουρεί, λειτουργώντας ως σεμνότυφη «κουρτίνα» που θολώνει τη θέαση του έργου. Τα προβλήματα που αφορούν το συγκεκριμένο γλυπτό σε έναν από τους πλέον πολυσύχναστους χώρους τής Θεσσαλονίκης είναι αρκετά οξυμμένα ακόμη και σήμερα – και είναι διττά. Από τη μία, η παρατεταμένη, επί σειρά ετών παραμέληση του έργου (το γλυπτό βανδαλίστηκε με σπρέι και μαρκαδόρους, χαράχτηκε με κλειδιά και κατσαβίδια, βάφτηκαν τα χείλη, τα χέρια ή το μόριό του, στα χέρια του κρεμάστηκαν πανιά και χαρτιά υγείας), αλλά και της πισίνας (οι πίδακες χάλασαν εδώ και πάρα πολλά χρόνια, παραμένουν ασυντήρητοι και η πισίνα άδεια από νερό). Από την άλλη, η συμπεριφορά των κυκλοφορούντων βανδάλων, οι οποίοι επιμένουν να βανδαλίζουν το έργο ακόμη και την επομένη τής όποιας απόπειρας συντήρησής του (ακόμη κι όταν αυτή η συντήρηση γίνεται με λάθος τρόπο, όπως ο καθαρισμός του πριν από μερικούς μήνες, όταν το γλυπτό πρόβαλε, μετά τις εργασίες, γυαλιστερό και απαστράπτον, σε πλήρη αντίθεση με την αρχική σύλληψη του καλλιτέχνη, ο οποίος ήθελε το έργο του με πατίνα, όπως το «δίδυμο» γλυπτό, που κοσμεί την πόλη των Τρικάλων – το εκεί «αδελφάκι» τού «Παιδιού που Σφυρίζει» είναι ομολογουμένως πολύ πιο τυχερό όσον αφορά στη συμπεριφορά τής οποίας τυγχάνει από τους πολίτες που το απολαμβάνουν). ΜΈΓΑΣ Ό ΑΛΈΞΑΝΔΡΌΣ, ΜΈΓΑ ΤΌ ΈΝΔΙΑΦΈΡΌΝ. Θέμα ευρείας συζήτησης στην κοινωνία τής Θεσσαλονίκης αποτέλεσε και ο έφιππος ανδριάντας τού Μεγάλου Αλεξάνδρου, στη Νέα Παραλία τής Θεσσαλονίκης – όχι όμως επειδή υπήρχαν αντιρρήσεις επί του έργου, αλλά μάλλον επειδή περίσσευε η αδημονία τού κόσμου. Η ανέγερση ανδριάντα τού μακεδόνα στρατηλάτη είχε προαναγγελθεί ήδη από το 1965, όταν συστάθηκε –κατά τα ήθη τής εποχής– ερανική επιτροπή για τη δημιουργία τού έργου, καθώς θεωρήθηκε «εθνικής σημασίας». Η διαδικασία από την ανάθεση της κατασκευής (στον γλύπτη Ευάγγελο Μουστάκα) ώς την τελική τοποθέτησή της στην παραλία τής Θεσσαλονίκης ξεκίνησε στη διάρκεια της χούντας (περί το 1972) και ολοκληρώθηκε το 1974, επί δημαρχίας Χρήστου Φλωρίδη. Καθ’ όλο αυτό το διάστημα, αλλά και ακόμη πιο πριν –ήδη από το 1969– ο τοπικός Τύπος (ιδιαίτερα η εφημερίδα «Ελληνικός Βορράς») έβριθε από επιστολές αναγνωστών, που αποτύπωναν το ενδιαφέρον τού κοινού όχι μόνο για την ταχεία προώθηση του πρότζεκτ, αλλά και για το πώς θα αποτυπωνόταν η μορφή τού Μεγάλου Αλεξάνδρου στο

Η ΤΕΧΝΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ COVER STORY

18-19

υλικό. Στις επιστολές που έβλεπαν το φως τής δημοσιότητας ήταν ευδιάκριτη η αγωνία των αναγνωστών για την καθυστέρηση προώθησης του γλυπτού, ενώ εκφραζόταν και η άποψή τους για το μέγεθος και τη μορφή που θα έπρεπε να έχει, το πού και πώς θα χωροθετούταν στον αστικό ιστό, ακόμη και το εάν θα ήταν αρκετά μεγάλο, ώστε να ανταποκρίνεται στο ιστορικό μέγεθος του μακεδόνα στρατηλάτη. Ίσως αυτές οι τελευταίες αναφορές να επηρέασαν ακόμη και την τελική μορφή του έργου, οδηγώντας, όπως αναγραφόταν στον Τύπο τής εποχής, «στον μεγαλύτερο σε ύψος ανδριάντα που έχει στηθεί ποτέ στην Ελλάδα». Το τελικό αποτέλεσμα κατά κανόνα άρεσε – και εδώ, ωστόσο, δεν έλειψαν οι ενστάσεις. Μία από τις βασικότερες ήταν ότι το σύνολο είχε στραμμένα τα νώτα του προς τον Λευκό Πύργο και, ταυτόχρονα, προς τον βασικό άξονα επί του οποίου κινούνται πεζοί και εποχούμενοι στην παραλία τής Θεσσαλονίκης.

ΤΙ ΈΠΑΘΑΝ Ο ΈΜΜΑΝΟΥΉΛ ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΡΙΣΤΟΤΈΛΉΣ; Αρκετή συζήτηση στον δημόσιο διάλογο προκάλεσε ο ανδριάντας τού Εμμανουήλ Παπά, ο οποίος τοποθετήθηκε το 1989 στη λεωφόρο 3ης Σεπτεμβρίου (μεταξύ τής Μανόλη Ανδρόνικου και της παραλιακής λεωφόρου), ακριβώς απέναντι από τον χώρο όπου σε λίγο καιρό πρόκειται να στηθεί το «Meteoron» τού Κωστή Γεωργίου. Το γλυπτό ήταν έργο τού Μέμου Μακρή, ενός καλλιτέχνη τής διασποράς, από τον οποίο αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια το 1964, για να του αποδοθεί εκ νέου το 1975. Στη σύνθεση (σε σκουρόχρωμο μπρούντζο) επικρατεί η μορφή τού ένστολου Εμμανουήλ Παπά, αρχιστράτηγου των μακεδονικών δυνάμεων κατά την επανάσταση του 1821, με τη Δόξα πίσω του να τον στεφανώνει. Ωστόσο, ο μάλλον άκομψος και αμήχανος τρόπος με τον οποίον ο Παπάς επιχειρεί να αποβιβαστεί από το μπροστινό τμήμα μιας βάρκας, η εξαιρετικά άκαμπτη και ελάχιστα πλαστική κάπα του, τα σκληρά περιγράμματα, η υπερβολική εμμονή σε λεπτομέρειες και το δύσκαμπτο ύφος δίνουν στη σύνθεση περιττό βάρος, αποτρέποντας παράλληλα την επικέντρωση της ματιάς τού θεατή σε μία κεντρική οπτική και αισθητική ιδέα – κάτι που δεν έμεινε ασχολίαστο από την κοινή γνώμη τής πόλης στο διάστημα που ακολούθησε την τοποθέτησή του. Αρκετή κριτική ασκήθηκε –και ασκείται ακόμη– και στον ανδριάντα τού Αριστοτέλη (έργο τού γλύπτη Γεώργιου Γεωργιάδη σε μπρούτζο), ο οποίος τοποθετήθηκε το 1990 στην πλατεία Αριστοτέλους (ανεβαίνοντας δεξιά από τη λεωφόρο Νίκης προς τη Μητροπόλεως), επί δημαρχίας Κωνσταντίνου Κοσμόπουλου. Οι επικρίσεις που διατυπώθηκαν στον Τύπο τής εποχής

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

à ήταν αρκετές – ορισμένοι θεώρησαν ότι το άγαλμα του σταγειρίτη φιλόσοφου ήταν δυσαρμονικό ως προς τις αναλογίες του, δύσκαμπτο και φτωχό από άποψη πλαστικής εκφραστικότητας, ενώ σχόλια έγιναν ακόμη και για λεπτομέρειές του, όπως για παράδειγμα το υπερυψωμένο μεγάλο δάχτυλο του αριστερού ποδιού. Παράλληλα, παρά το γεγονός ότι ο ανδριάντας είναι τοποθετημένος πάνω σε ογκώδη μαρμάρινη βάση στους τόνους τής ώχρας (μια προσωπική επιλογή τού καλλιτέχνη), θεωρήθηκε ότι, σε σχέση με το μέγεθος της κεντρικότερης πλατείας τής Θεσσαλονίκης, όπου τοποθετήθηκε, χάνεται μέσα στη γενική εικόνα.

Η «ΥΔΡΟΓΕΙΟΣ» ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΩΤΣΟΥ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΤΟ 1996 ΣΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΩΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ «ΑΝΔΡΕΑΔΗΣ – ΖΗΣΙΑΔΗΣ ΑΕ» ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ. ΤΟ ΓΛΥΠΤΟ, ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΦΤΙΑΧΤΕΙ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ ΚΑΙ ΑΤΣΑΛΟΣΥΡΜΑ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΒΛΕΨΗ ΚΑΙ ΜΕ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΒΑΡΩΤΣΟΥ, ΕΙΧΕ ΑΝΑΡΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΘΟΛΩΤΗ ΟΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ –ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΕΚΕΙΝΗ– ΑΙΘΟΥΣΑΣ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΤΟΥ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ». ΟΤΑΝ ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ Ο ΧΩΡΟΣ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΚΕ, ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΓΛΥΠΤΟ (ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΓΛΥΠΤΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ – ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.

ΈΝΑ «ΠΡΙΌΝΙ» ΣΤΌ ΑΡΧΑΙΌΛΌΓΙΚΌ ΜΌΥΣΈΙΌ. Ακόμη ένα έργο τέχνης σε δημόσιο χώρο που δείχνει να μη μπόρεσε να βρει τον δρόμο προς την καρδιά των Θεσσαλονικέων είναι και το «Πριόνι», το μεγάλων διαστάσεων (ύψους 10 μ.) έργο από ανοξείδωτη λαμαρίνα τού γλύπτη Αντρέι Φιλίποφ, που τοποθετήθηκε το 2007, επί δημαρχίας Βασίλη Παπαγεωργόπουλου, στον κήπο τού Αρχαιολογικού Μουσείου τής Θεσσαλονίκης. «Το έργο έχει τη μορφή υπερμεγέθους ατσάλινου πριονιού που αναδύεται, σχίζοντας την επιφάνεια της γης» αναφέρεται σε μικρή πινακίδα μπροστά από το έργο, με το οποίο επιχειρείται να μεταφερθεί στον θεατή το εννοιολογικό και πολιτικό σκεπτικό τού ρώσου καλλιτέχνη. «Η αισθητική σύλληψη επικεντρώνεται στις ομοιότητες μεταξύ τής οδοντωτής ακμής τού πριονιού και των ιδιόμορφων επάλξεων του τείχους τού Κρεμλίνου, στη Μόσχα». Παρότι επιβάλλεται σαφώς στο περιβάλλον του (λόγω του μεγέθους, αλλά και της κλίσης υπό την οποία είναι τοποθετημένο), το γλυπτό δεν μπόρεσε να κερδίσει τις καρδιές των Θεσσαλονικέων.

ΤΡΙΑ ΣΤΑ ΤΡΙΑ ΓΙΑ ΤΌΝ ΚΏΣΤΑ ΒΑΡΏΤΣΌ. Την ίδια στιγμή, άτυχα φαίνεται πως ήταν δύο έργα τού γλύπτη Κώστα Βαρώτσου, τα οποία τοποθετήθηκαν σε πολυσύχναστα σημεία τού πολεοδομικού συγκροτήματος, όπως επίσης και ένα τρίτο, το οποίο ουδέποτε πρόλαβε να τοποθετηθεί.

(1)

ΤΌ ΠΡΏΤΌ ΉΤΑΝ Ή «ΥΔΡΌΓΈΙΌΣ», η οποία τοποθετήθηκε το 1996 (επί δημαρχίας Κωνσταντίνου Κοσμόπουλου) στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, ως προσφορά τού καλλιτέχνη και της κατασκευαστικής εταιρείας «Ανδρεάδης – Ζησιάδης ΑΕ» προς το ελληνικό Δημόσιο. Το γλυπτό, που είχε φτιαχτεί από πέτρα και ατσαλόσυρμα από ειδικευμένο προσωπικό τής τεχνικής εταιρείας, υπό την επίβλεψη και με οδηγίες τού ίδιου τού Βαρώτσου, είχε αναρτηθεί από τη θολωτή οροφή τού κτιρίου τής νέας –την εποχή εκείνη– αίθου-

σας αναχωρήσεων εξωτερικού τού αερολιμένα «Μακεδονία». Όταν μερικά χρόνια αργότερα ο συγκεκριμένος χώρος ανακαινίστηκε και ανακατασκευάστηκε, το συγκεκριμένο γλυπτό (ένα από τα ελάχιστα σύγχρονα γλυπτά στη Θεσσαλονίκη) κυριολεκτικά εξαφανίστηκε, χωρίς να είναι γνωστό που μπορεί να βρίσκεται σήμερα – και σε ποια κατάσταση.

(2)

ΑΔΌΞΉ ΚΑΤΑΛΉΞΉ είχε και ο «Ορίζοντας» του ίδιου καλλιτέχνη, ο οποίος τοποθετήθηκε το 1990 (επί δημαρχίας Κωνσταντίνου Κοσμόπουλου), αρχικά στην πλατεία Αριστοτέλους και μερικά χρόνια αργότερα σε ένα παρτέρι στην πλατεία ΧΑΝΘ, δεξιά τής νοτιοδυτικής, κεντρικής εισόδου τής ΔΕΘ, σε ύψος περίπου 60εκ. (παρότι επρόκειτο για γλυπτό εδάφους). Επρόκειτο για ένα αντεστραμμένο, αμβλυγώνιο ισοσκελές τρίγωνο, φτιαγμένο από γυαλί και μέταλλο, απόλυτα συνεπές προς την τεχνοτροπία τού καλλιτέχνη, κατασκευασμένο για την αρχική του θέση (στην πλατεία Αριστοτέλους, μπροστά από τη θάλασσα και τη γραμμή τού ορίζοντα, με την οποία η δωδεκάμετρη αντεστραμμένη βάση τού τριγώνου έκανε ενδιαφέροντα οπτικά παιχνίδια). Στη θέση στην οποία μεταφέρθηκε, στην πλατεία ΧΑΝΘ, αυτή η οπτική «συνδιαλλαγή» χάθηκε – το γλυπτό τοποθετήθηκε πάνω σε βάθρο, χωρίς οποιαδήποτε οπτική επικοινωνία με τη θάλασσα και τον ορίζοντα, κρύβοντας μια ψηφιδωτή αναπαράσταση της πόλης τής Θεσσαλονίκης στο τοιχίο περίφραξης της Έκθεσης, αλλά και κρυπτόμενο από έναν τσιμεντένιο στύλο τής ΔΕΗ, έναν προβολέα και τα φυτά τού παρτεριού. Η ληξιαρχική «πράξη θανάτου» τού «Ορίζοντα» γράφηκε πριν από περίπου έναν χρόνο, όταν το γλυπτό καταστράφηκε μετά από σχετική παράκληση του ίδιου τού καλλιτέχνη προς το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, καθώς διαπιστώθηκαν προβλήματα στατικότητας λόγω τής ελλιπούς (αν όχι ανύπαρκτης) συντήρησής του: «Δεν έγινε ποτέ συντήρηση, δεν βάφτηκε ποτέ και είδα ότι το έργο, μετά από 30 χρόνια, ήταν επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Έδωσα εντολή και το έργο ξηλώθηκε. Στενοχωρήθηκα πάρα πολύ με τον ‘Ορίζοντα’, διότι ήμουν συναισθηματικά δεμένος μαζί του», είχε αναφέρει σχετικά ο Κώστας Βαρώτσος, μιλώντας στη δημοτική τηλεόραση TV100.

(3)

ΤΌ ΤΡΙΤΌ ΈΠΈΙΣΌΔΙΌ της «περιπέτειας» του Κώστα Βαρώτσου με τη δημόσια τέχνη στη Θεσσαλονίκη γράφηκε στο θαλάσσιο μέτωπο της πόλης. Η ιδέα προέβλεπε την τοποθέτηση του γλυπτού «Φιλία-Amicizia», ύψους 9μ., μέσα σε μιαν υδάτινη δεξαμενή στη Νέα Παραλία. Η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου για την κατασκευή και τοποθέτηση του έργου, που θα αποτελούσε δωρεά τού επιχειρηματία Σταύρου Ανδρεάδη, έλαβε το «πράσινο φως» από το δημοτικό συμβούλιο. Η μελέτη προέβλεπε τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου και την τοποθέτηση του γλυπτού στην εξέδρα μπροστά από το ξενοδοχείο «Makedonia Palace», εκεί όπου παλαιότερα βρισκόταν το «Φεγγάρι στην Ακτή», σε θέση εγκεκριμένη από τον συντονιστή τής Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας και Θράκης. Η πρωτοβουλία προκάλεσε αντιδράσεις ως προς το

Η ΤΕΧΝΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ COVER STORY

20-21

σημείο όπου σχεδιαζόταν να τοποθετηθεί το έργο από τους «Φίλους τής Νέας Παραλίας», με τον αρχιτέκτονα Πρόδρομο Νικηφορίδη να υποστηρίζει ότι «οποιοδήποτε νέο στοιχείο οφείλει να σεβαστεί και να ενταχθεί στο περιβάλλον», εκτιμώντας ότι το εργοτάξιο που θα στηνόταν θα προκαλούσε αναστάτωση στον χώρο. Παράλληλα, ο κ.Νικηφορίδης έθετε θέμα ασφάλειας για κατοίκους και επισκέπτες, λόγω της μεγάλης υδάτινης δεξαμενής μέσα στην οποία θα βρισκόταν το γλυπτό. Τελικώς –και μετά από σειρά αντιδράσεων που προκλήθηκαν–, ο Σταύρος Ανδρέαδης αποφάσισε στις αρχές τού 2019 να διαφοροποιήσει τη δωρεά του προς τον δήμο Θεσσαλονίκης και, αντί του γλυπτού, να αναλάβει τη συντήρηση δύο πάρκων στη Νέα Παραλία – συγκεκριμένα, του Κήπου των Γλυπτών και εκείνου της Μεσογείου. Κάπως έτσι, το μνημειακό γλυπτό «Φιλία-Amicizia» τού Κώστα Βαρώτσου ουδέποτε βρήκε τον δρόμο του προς την παραλία τής Θεσσαλονίκης. Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ. Την πλέον περιπετειώδη, ίσως, πορεία απ’ όλα τα δημόσια γλυπτά στη Θεσσαλονίκη είχε το «Φεγγάρι στην Ακτή» του Παύλου Βασιλειάδη, μια μεταλλική, ανοξείδωτη εγκατάσταση ύψους περίπου τεσσάρων μέτρων. Τοποθετήθηκε πρώτη φορά μέσα στον Θερμαϊκό το 1995, με αφορμή τα «Δημήτρια» εκείνης της χρονιάς, στο ύψος όπου σήμερα βρίσκονται οι «Ομπρέλες» τού Ζογγολόπουλου. Τρία χρόνια αργότερα, το 1998, μεταφέρθηκε στη Σάνη, όπου παρέμεινε επί μία διετία, για να επιστρέψει το 2000 στα νερά τού Θερμαϊκού (αυτήν τη φορά στο ύψος τής πλατείας Αριστοτέλους). Και αυτή όμως δεν έμελλε να είναι η οριστική του θέση: το 2007 «μετακομίζει» για έναν χρόνο στο Σεν Τροπέ, στη Γαλλία, για να ξαναγυρίσει το 2010 στην παραλία τής Θεσσαλονίκης, μπροστά από το «Makedonia Palace». Όλα αυτά ώς το 2016, όταν άγνωστοι βάνδαλοι το ξήλωσαν εν τω μέσω της νυκτός και το πέταξαν στον βυθό τής θάλασσας. Δύτες το ανέσυραν, αλλά, για να ξαναστηθεί, χρειάστηκε να περάσει από τον λαβύρινθο της ελληνικής γραφειοκρατίας – είναι χαρακτηριστικό ότι απαιτήθηκαν περίπου 40 υπογραφές από υπουργεία και υπηρεσίες στην προσπάθεια του δήμου για την επανατοποθέτησή του. Η «οδύσσεια» του γλυπτού ολοκληρώθηκε στα μέσα Ιανουαρίου τού 2019, όταν, με χορηγία τού επιχειρηματία-δωρητή Σταύρου Ανδρεάδη, το «Φεγγάρι στην Ακτή» τού Βασιλειάδη βρήκε την οριστική του θέση στη θάλασσα, περίπου 40 μέτρα από την ακτή, όπως είχε σχεδιαστεί πριν από 23 χρόνια. TO ART OR NOT TO ART? Όπως συνάγεται από την προϊστορία μας, αυτές οι πρώτες «καντρίλιες» με αφορμή την εγκατάσταση του γλυπτού «Meteoron» στο Πάρκο τής Γαλλίας δεν είναι ξένες προς την παράδοσή μας ως Θεσσαλονικέων. Αυτό που μάλλον μπορούμε να εικάσουμε με ασφάλεια είναι ότι το γλυπτό θα τοποθετηθεί, όπως σχεδιάζεται. Αυτό που θα θέλαμε να ελπίζουμε είναι ότι η τύχη του στον δημόσιο χώρο τής πόλης θα είναι καλύτερη από την αντίστοιχη άλλων έργων, τα οποία δεν έτυχαν της αποδοχής ή του σεβασμού των Θεσσαλονικέων. Οψόμεθα…

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

PROJECT EDEN

ΕΝΑ «ΚΛΙΚ» ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥΣ θα είναι αρκετό για τους απανταχού λάτρεις τής φύσης, ώστε από τον προσεχή Μάρτιο να μπορούν να περιηγηθούν στο μοναδικό «ζωντανό» μουσείο μεσογειακής βιοποικιλότητας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη: τον Βαλκανικό Βοτανικό Κήπο Κρουσσίων (ΒΒΚΚ), που, εν μέσω πανδημίας, εμπλουτίστηκε με 107 νέα απειλούμενα, σπάνια και τοπικά βαλκανικά ενδημικά είδη. Η σχετική εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα βρίσκεται στο τελικό στάδιο ανάπτυξής της και θα δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες της να γνωρίσουν, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, τα μονοπάτια και τις διαδρομές τού ΒΒΚΚ και να εξερευνήσουν τους «πολύτιμους λίθους» τής φύσης. Από τους πιο πρόσφατους, που ξέφυγαν από την απειλή τού αφανισμού με τη διάσωση και αναπαραγωγή τους, ώς εκείνους που η διαπίστωση της σπανιότητάς τους εξασφάλισε και τη μακροζωία τους. Οι διαδικτυακοί επισκέπτες τού Βαλκανικού Βοτανικού Κήπου Κρουσσίων θα έχουν επίσης τη δυνατότητα να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι την καλλωπιστική αξία 60 ειδών που μπορούν να διατηρηθούν σε ειδικά διαμορφωμένα περιβάλλοντα σημεία, όπως προέκυψε από μελέτη που έγινε για πρώτη φορά. Αυτά εξηγεί, μιλώντας στο ΑΠΕΜΠΕ, η δρ. Ελένη Μαλούπα, διευθύντρια του Ινστιτούτου Γενετικής Βελτίωσης και Φυτογενετικών Πόρων – Ελληνικός Γεωργικός Οργανισμός «Δήμητρα» και υπεύθυνη του ΒΒΚΚ. Επισημαίνει, δε, ότι για την υλοποίηση του έργου απασχολήθηκαν, για πρώτη φορά, αρκετοί εξωτερικοί συνεργάτες, καθένας με εξειδίκευση στον τομέα του.

Ένα «κλικ» μακριά θα βρίσκεται από τον προσεχή Μάρτιο ο Βαλκανικός Βοτανικός Κήπος Κρουσσίων, ο οποίος μάλιστα, εν μέσω πανδημίας, εμπλουτίστηκε με 107 νέα, απειλούμενα, σπάνια και τοπικά βαλκανικά ενδημικά είδη. Η «CT» περιηγείται σε αυτόν τον βορειοελλαδικό «κήπο τής Εδέμ».

ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ REPORTAGE Το πρόγραμμα «Conse-pp»

Σημαντικό ρόλο στην αύξηση των σημαντικών και μοναδικών ειδών που διατηρούνται στον Βαλκανικό Βοτανικό Κήπο Κρουσσίων και στον Κήπο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης στη Θέρμη διαδραμάτισε, σύμφωνα με την κυρία Μαλούπα, η υλοποίηση ενός προγράμματος Interreg με τίτλο «Βελτίωση της διατήρησης φυτών προτεραιότητας στη διασυνοριακή περιοχή, ‘Conse-pp’», που στόχο είχε τον εντοπισμό και τη διάσωση 70 νέων ειδών. Ωστόσο, όπως εξηγεί η κυρία Μαλούπα, τελικά εντοπίστηκαν, συλλέχθηκαν και διασώθηκαν 107 είδη (70% επί ελληνικού εδάφους και 30% στη Βόρεια Μακεδονία). Από το σύνολό τους, τα 17 αφορούν απειλούμενα ή σχεδόν απειλούμενα είδη, όπως το άλυσσο, το αγριογαρύφαλλο και το τσάι Ολύμπου, τα 63 τοπικά βαλκανικά ενδημικά (αείζωο, τεύκριο και βιόλα) και τα 27 σπάνια (αρτεμίσια, καμπανούλα και φασκόμηλο). Σε ό,τι αφορά τα 60 είδη που ξεχώρισαν για την καλλωπιστική τους αξία, σύμφωνα με την εξωτερική συνεργάτιδα του έργου και του Ινστιτούτου, αρχιτέκτονα τοπίου Μαρίνα Παναγιωτίδου, τα 25 είδη πωλούνται ήδη σε ιστοσελίδες τού εξωτερικού (λίλιουμ, αείζωα, κρόκοι, ίριδα. Τα υπόλοιπα 35 ξεχώρισαν για την ιδιαίτερη προσαρμοστικότητα και την ανθοφορία τους κατά τη διάρκεια της καλλιέργειάς τους σε έδαφος. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται οι αλχημίλλες, το θυμάρι τού Εχμ, η αγριοβιολέτα περιοχών αρσενίου, το άλυσσο του Ντερφλέρ, η γραμμοειδής βερονίκη, το σιλένε και η καμπανούλα.

Νέα στέγη για τα διασωθέντα φυτά

Το υλικό που συλλέχθηκε από τη φύση στο πλαίσιο του προγράμματος ήταν, σύμφωνα με την κυρία Μαλούπα, σε μορφή σπερμάτων, μοσχευμάτων ή και ολόκληρου φυτού, με περισσότερους από 550 κωδικούς πρόσβασης: «Συνολικά δημιουργήθηκαν 70 πρωτόκολλα αναπαραγωγής, παράχθηκαν πάνω από 2.500 φυτά και πραγματοποιήθηκε προμήθεια ειδικού εξοπλισμού για τις ανάγκες τού έργου», σημειώνει. Τα φυτά που αναπαράχθηκαν φυτεύτηκαν σε τρία σημεία δράσης. Αυτά εντοπίζονται στο

Πάρκο Ευαισθητοποίησης για τη Φυτοποικιλότητα στην τοπική κοινότητα Καρδίας τού δήμου Θέρμης (όπου, σε έκταση 350 τετρ.μ., φυτεύτηκαν 1.000 φυτά από 70 είδη και υποείδη, σε ειδικά διαμορφωμένο περιβάλλοντα χώρο από ψηφίδα, πέτρα και φυσικούς ογκόλιθους), στον Βαλκανικό Βοτανικό Κήπο Κρουσσίων (850 φυτά από 104 είδη και υποείδη σε τρείς βραχόκηπους έκτασης 200 τετρ.μ.) και στον Κήπο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης – ΙΓΒΦΠ, στη Θέρμη (140 είδη σε δύο βραχόκηπους, έκτασης 100 τετρ.μ.).

Ο ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ TOY ΒΒΚΚ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΗΓΗΘΕΙ ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΙΑΚΗΣ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ, ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΩΝ ΑΛΠΙΚΩΝ ΚΑΙ ΥΠΑΛΠΙΚΩΝ ΦΥΤΩΝ, ΣΤΗ ΛΙΒΑΔΙΚΗ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΣ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ, ΘΑ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙ ΕΝΑΝ ΔΕΝΔΡΩΝΑ ΜΕ ΘΑΜΝΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝΔΡΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ, ΛΙΜΝΕΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ ΜΕ ΥΔΡΟΧΑΡΗ ΒΛΑΣΤΗΣΗ, ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΑΡΩΜΑΤΙΚΩΝ, ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΟΚΟΜΙΚΩΝ ΦΥΤΩΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ, ΟΠΟΥ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΝΤΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΑ ΦΥΤΑ. Ειδικά για το Πάρκο Ευαισθητοποίησης, η κυρία Μαλούπα επισημαίνει ότι θα λειτουργήσει πιλοτικά και πειραματικά για πρώτη φορά ως δημόσιο πάρκο, αποτελώντας ένα καινοτόμο εγχείρημα. Τα άλλα δύο σημεία δράσης (BBKK και Κήπος Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης) είναι επισκέψιμα εδώ και δύο δεκαετίες. Τα αποτελέσματα από τη μέχρι τώρα πορεία εγκλιματισμού των φυτών και την ανάπτυξή τους στο έδαφος είναι πολύ ενθαρρυντικά, σύμφωνα με την υπεύθυνη του ΒΒΚΚ. Μάλιστα, στο πλαίσιο του προγράμματος σχεδιάστηκε GIS εφαρμογή για βιολογικές-οικολογικές απαιτήσεις και χαρακτηριστικά των ειδών προτεραιότητας. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ.

22-23

Ο ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΣ ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ Ένας μικρός παράδεισος, που απέχει μόλις 70 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη. Ο ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΣ ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΉΠΟΣ ΚΡΟΥΣΣΙΩΝ (ΒΒΚΚ) εγκαινιάστηκε το 2001, οπότε και έγινε μέλος τής Διεθνούς Ένωσης Βοτανικών Κήπων (BGCI). Αναπτύσσεται σε έκταση 310 στρεμμάτων στον νομό Κιλκίς, 70 χλμ. από την πόλη τής Θεσσαλονίκης, ανήκει στον δήμο Κιλκίς και βρίσκεται κοντά στην τοπική κοινότητα Ποντοκερασιάς. Οι διαμορφωμένες ενότητες, στις οποίες μπορεί να περιηγηθεί ο επισκέπτης στον ΒΒΚΚ, περιλαμβάνουν το μονοπάτι τής εποχιακής βιοποικιλότητας, τον χώρο ανάπτυξης των αλπικών και υπαλπικών φυτών, τη λιβαδική βιοποικιλότητα και το μονοπάτι τής περιπέτειας. Επιπλέον, φιλοξενεί έναν δενδρώνα με θάμνους και δένδρα τής χώρας μας, λίμνες και μικρούς καταρράκτες με την υδροχαρή βλάστηση, μεγάλη ποικιλία αρωματικών, φαρμακευτικών και ανθοκομικών φυτών, αλλά και τον Κήπο των Αισθήσεων, με κτιριακές εγκαταστάσεις που φιλοξενούν κάθε χρόνο φωτογραφικές εκθέσεις με θέμα τα φυτά.

Μια άγνωστη «Κιβωτός»

Συνολικά στους 2.300 βοτανικούς κήπους παγκοσμίως αναπτύσσονται περισσότεροι από έξι εκατομμύρια ζωντανών φυτικών οργανισμών, οι οποίοι ανήκουν σε πάνω από 100.000 διαφορετικά είδη φυτών. Από τα 11.650 φυτικά είδη και υποείδη που περιλαμβάνει ο χλωριδικός πλούτος τής Ευρώπης, περισσότερα από 6.600

απαντούν στην Ελλάδα, τη μοναδική χώρα των Βαλκανίων που συμμετέχει στο ευρωπαϊκό δίκτυο Natura 2000. Στη Βαλκανική χερσόνησο απαντούν περισσότερα από 8.000 διαφορετικά είδη και υποείδη φυτών, ενώ μεγάλο μέρος τους είναι φυτά περιορισμένης εξάπλωσης και δεν απαντούν σε άλλη περιοχή τού πλανήτη. Μέχρι σήμερα, στον Βαλκανικό Βοτανικό Κήπο Κρουσσίων και στο Εργαστήριο Προστασίας και Αξιοποίησης Αυτοφυών και Ανθοκομικών Ειδών (ΕΠΑ & ΑΑΕ) διατηρούνται 185 οικογένειες αυτοφυών ειδών αναφερόμενες στο Vascularflora of Greece και 3.800 διατηρούμενοι κωδικοί (είδη και υποείδη). Συνολικά 2.407 κωδικοί από 1.265 αναγνωρισμένα είδη διατηρούνται σε τράπεζα σπερμάτων, 909 κωδικοί από 544 είδη και υποείδη διατηρούνται σε ζωντανή συλλογή (11.700) και σε συνθήκες in vitro 20 κωδικοί από 16 είδη, μεταξύ των οποίων σημαντικά αρωματικά φαρμακευτικά φυτά και ορχεοειδή. Στο πλαίσιο της προμήθειας αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών μέσω του φυτωρίου τού ΒΒΚΚ παράγονται ετησίως περισσότερα από 10.000 άτομα από τουλάχιστον 50 είδη για καλλιέργειες στον αγρό ή για ανθοκομική-εμπορική επιδεικτική χρήση. Παράλληλα, κάθε χρόνο διατίθεται αποξηραμένη δρόγη αρωματικών φυτών και μικρών δασικών καρπών (περισσότερα από 600 κιλά) για μεταποίηση από εταιρείες παραγωγής αρτυμάτων ή προϊόντων κοσμητολογίας, μέσω συμβασιοποιημένων συνεργασιών.

Citymag Thessaloniki

AΣΤΥΓΡΑΦΙΕΣ

No 035 — 06-19.02.2021

Το πρώτο «mall» Σ στην ιστορία τής Θεσσαλονίκης Ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο στην «καρδιά» τού ιστορικού κέντρου είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με λαμπρές σελίδες τής νεότερης εμπορικής, οικονομικής και αρχιτεκτονικής ιστορίας τής πόλης. Φωτογραφίες:

ΣΑΚΗΣ ΓΙΟΥΜΠΑΣΗΣ

τα μέσα τού 19ου αιώνα, στον χώρο ο οποίος σήμερα περικλείεται από το οικοδομικό τετράγωνο που ορίζουν οι οδοί Ερμού, Ίωνος Δραγούμη, Βασιλέως Ηρακλείου και Βενιζέλου λειτουργούσε το μεγαλύτερο χάνι τής Θεσσαλονίκης – ένας χώρος όπου συναλλάσσονταν έμποροι, ταξιδιώτες και κάτοικοι της πόλης. Ανήκε στον Σαούλ Μοδιάνο, γνωστό εβραίο τραπεζίτη (ο οποίος, σημειωτέον, ξεκίνησε ως φτωχός υπάλληλος, για να αναδειχθεί σε έναν από τους πλουσιότερους ανθρώπους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία), και ήταν τον καιρό εκείνο ένα από τα «νέου τύπου» χάνια, που δεν προσέφεραν τη δυνατότητα διαμονής και διανυκτέρευσης – το συγκεκριμένο διέθετε εμπορικούς και βιοτεχνικούς χώρους, αποθήκες για τα εμπορεύματα, γραφεία, εργαστήρια, αλλά και ένα καφενείο.

URBAN STORIES REPORTAGE

Το 1867, στο πλαίσιο των παρεμβάσεων για την αναδιοργάνωση και τον εξωραϊσμό τής πόλης, διανοίγεται η οδός Σαμπρή πασά (η σημερινή Βενιζέλου), όπου, σε συνολικό μήκος 1,5 χλμ., συγκεντρώνεται ο μεγάλος όγκος των εμπορικών δραστηριοτήτων. Σε αυτόν τον νέο, σημαντικό εμπορικό άξονα της πόλης, ο Σαούλ Μοδιάνο χτίζει από το 1867 ώς το 1879 τη λεγόμενη «Cité Saül», μια μικρή «πόλη εμπορίου» μέσα στην αγορά τής Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με μη επιβεβαιωμένες πληροφορίες, ο Μοδιάνο αναθέτει τον σχεδιασμό στον γνωστό αρχιτέκτονα Βιταλιάνο Ποζέλι.

Από το χθες στο σήμερα Η εμπορική στοά που δημιουργείται (στην οποία γραφεία διατηρούσαν ο μηχανικός Ελί Μοδιάνο, όπως επίσης και η Κτηματική Τράπεζα του Σαούλ Μοδιάνο) καταστρέφεται σχεδόν ολοσχερώς από την πυρκαγιά τού 1917, με το

ΤΟ 1867, ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΡΙΖΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΞΩΡΑΪΣΜΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΔΙΑΝΟΙΓΕΤΑΙ Η ΟΔΟΣ ΣΑΜΠΡΗ ΠΑΣΑ (ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ), ΟΠΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΕΤΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΟΓΚΟΣ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ. ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΝΕΟ, ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΑΞΟΝΑ, Ο ΣΑΟΥΛ ΜΟΔΙΑΝΟ ΧΤΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ 1867 ΩΣ ΤΟ 1879 ΤΗ ΛΕΓΟΜΕΝΗ «CITE SAÜL», ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ «ΠΟΛΗ ΕΜΠΟΡΙΟΥ» ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΜΗ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΜΕΝΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ, Ο ΜΟΔΙΑΝΟ ΑΝΑΘΕΤΕΙ ΤΟΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΣΤΟΝ ΓΝΩΣΤΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ ΒΙΤΑΛΙΑΝΟ ΠΟΖΕΛΙ. μοναδικό σημείο που διασώζεται να είναι η πρόσοψη επί της Βασιλέως Ηρακλείου. Η σημερινή μορφή και η οργάνωση του χώρου τής Στοάς Σαούλ αποτελεί το εξελικτικό αποτέλεσμα της αναμόρφωσης του ιστού τής πόλης μετά την πυρκαγιά τού 1917. Με την εφαρμογή τού πολεοδομικού σχεδίου που εκπονήθηκε από τη Διεθνή Επιτροπή Νέου Σχεδίου Θεσσαλονίκης (με επικεφαλής τον Ερνέστ Εμπράρ), το περίγραμμα της στοάς στις οδούς Βενιζέλου και Βασιλέως Ηρακλεί-

ου διατηρείται στην ίδια θέση, ενώ με τη διάνοιξη της Ερμού και της Ίωνος Δραγούμη (τότε Μεγάλου Αλεξάνδρου) ρυμοτομείται μεγάλο τμήμα της. Στο νέο σχέδιο ρυμοτομίας, η Στοά Σαούλ καταλαμβάνει μεγαλύτερη έκταση από την αρχική – σχεδόν ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο 125 τής πυρίκαυστης ζώνης, εκτός από το οικόπεδο στη συμβολή των οδών Βενιζέλου και Βασιλέως Ηρακλείου, στο οποίο θα οικοδομηθεί το Μέγαρο Κοέν (μεταγενέστερα γνωστό ως «Ερμείον»).

Στον ανασχεδιασμό της (από τον Κάρολο Μοδιάνο) ενσωματώνονται στοιχεία τής αρχικής (προ του 1917) στοάς, ενώ παράλληλα επιχειρείται να εφαρμοστεί η τυπολογία και το κτιριολογικό πρόγραμμα των ευρωπαϊκών εμπορικών στοών τού 19ου αιώνα. Έτσι, η στοά αποκτά νέα κτίρια, με την τελευταία της προσθήκη να γίνεται το 1929, όταν ανεγείρεται το κτίριο που «βλέπει» στη σημερινή οδό Βενιζέλου. Στη νέα της μορφή, η στοά καταλαμβάνει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο, με δύο εσωτερικούς πεζόδρομους που σχηματίζουν ένα «ταυ».

Μοναδική αισθητική

Λόγω των διαφορετικών φάσεων οικοδόμησης, συναντάμε διάφορα αρχιτεκτονικά στιλ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η όψη προς τη Βασιλέως Ηρακλείου (σωζόμενο τμήμα τής προ τού 1917 στοάς), η οποία, με τις αρχιτεκτονικές μορφές και τα ενδιαφέροντα μορφολογικά χαρακτηριστικά, δημιουργεί ένα συναρπαστικό σύνολο. Τα επαναλαμβανόμενα στοιχεία (εξωστόθυρες και εξώστες), σε συνδυασμό με τις ψευδοπαραστάδες από γύψινα κορινθιακά επίκρανα και βάσεις διαιρούν τον όροφο σε όλο το μήκος του, ενώ παράλληλα αποτελούν διακοσμητικές ταινίες τής όψης. Οι μπαλούστρες (τα γύψινα ή τσιμεντένια κολωνάκια) των εξωστών, καθώς και τα περίτεχνα φουρούσια που τους στηρίζουν αποτελούν κυρίαρχα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά τής όψης. Τα

24-25

επαναλαμβανόμενα στοιχεία των εξωστών-εξωστόθυρων διακόπτονται στο σημείο τής κεντρικής εισόδου και αντικαθίστανται από ένα μεγαλύτερο παράθυρο σε σχέση με τα υπόλοιπα, προκειμένου να τονιστεί η είσοδος προς το εσωτερικό τής στοάς. Πάνω από την κύρια είσοδο παρατηρούμε διακοσμητικό μετάλλιο με τα αρχικά τού ιδιοκτήτη (S.M.) – επιλογή όχι τυχαία, αφού στον πρώτο όροφο αυτής της όψης λειτούργησε η τράπεζα του Μοδιάνο (μάλιστα, διασώζεται ακόμη κομμάτι από τη ζωγραφισμένη οροφή της). Η όψη επί της οδού Ερμού διασπάται σε μια σειρά από μικρά, διώροφα εμπορικά κτίρια, τυπικό δείγμα των κτιρίων αγοράς που καθιερώνονται στη Θεσσαλονίκη μετά την πυρκαγιά τού 1917. Επί της οδού Βενιζέλου, η όψη (που ήταν και αυτή που προστέθηκε τελευταία, το 1929) φέρει έντονα στοιχεία αρτ ντεκό, καθώς το σχέδιο του γάλλου αρχιτέκτονα Ζαν Ζοζέφ Πλεϊμπέρ (το οποίο θύμιζε αρκετά την πρόσοψη επί της Βασιλέως Ηρακλείου) ουδέποτε υλοποιήθηκε.

Η χρήση στον χρόνο

Στην πολύχρονη ιστορία της, η Στοά Σαούλ στέγασε τράπεζα, αποθήκες εμπορευμάτων, γραφεία, εμπορικά καταστήματα, επιχειρήσεις εστίασης και ψυχαγωγίας. Σήμερα παραμένει εν μέρει σε λειτουργία, παρότι έχει χάσει σημαντικό μέρος τής αίγλης και της δημοτικότητάς της. Κρίθηκε διατηρητέο έργο τέχνης το 1980, με ΦΕΚ.

Citymag Thessaloniki

Ο ΧΩΡΟΣ

No 035 — 06-19.02.2021

Η ΕΡΓΕΝΙΚΗ ΖΩΗ ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ... Ο ανασχεδιασμός ενός διαμερίσματος σε μια τυπική πολυκατοικία στο κέντρο τής Θεσσαλονίκης, με στόχο να καλύψει τις ανάγκες ενός εργένη, δημιούργησε έναν χώρο που όχι απλώς καλύπτει (και με το παραπάνω) τις ανάγκες ενός single, αλλά σίγουρα θα αποτελούσε το «κρυφό αντικείμενο του πόθου» για τους περισσότερους – εργένηδες ή παντρεμένους...

ο αρχιτεκτονικό γραφείο «Minas Kosmidis Architects» ανέλαβε την αποστολή να ανασχεδιάσει ένα ευρύχωρο διαμέρισμα επιφάνειας 120 τετρ.μ. στον δεύτερο όροφο μιας τυπικής πολυκατοικίας, στο κέντρο τής Θεσσαλονίκης – μια αποστολή που ολοκληρώθηκε μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο. Στόχος τής ανάθεσης ήταν η κάλυψη των αναγκών διαβίωσης του εργένη ενοίκου τού διαμερίσματος, με απόλυτη προσήλωση στην υπηρέτηση των αρχών τής φιλοσοφίας που πρεσβεύει ότι «less is more». Προχωρώντας στο πρότζεκτ και σε ό,τι αφορά την κάτοψη, αυτή παραμένει πιστή στην αρχική διαρρύθμιση του διαμερίσματος, με μόνη «επέμβαση» τον χώρο όπου φιλοξενείται το γραφείο – έναν χώρο, ο οποίος τροποποιεί σε ελάχιστη κλίμακα την προϋπάρχουσα λογική οργάνωσης της κατοικίας. Το καθιστικό, η τραπεζαρία και η κουζίνα σχεδιάστηκαν με τέτοιον τρόπο, ώστε ο ένοικος ή ο επισκέπτης τού σπιτιού να μπορούν να απο-

λαμβάνουν απρόσκοπτα τη θέα προς τη θάλασσα, χάρη στο μεγάλο μπαλκόνι στην πρόσοψη. Το υπνοδωμάτιο, το κυρίως μπάνιο και το βεστιάριο (walk-in closet) χωροθετούνται σε μια σχετική απόσταση, περισσότερο απομονωμένα. Οι καθαρές γραμμές, η αυστηρή γεωμετρία και η μινιμαλιστική

ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ Ο ΧΩΡΟΣ

αισθητική βρίσκονται σε άμεση επικοινωνία με τα υλικά που χρησιμοποιούνται για να τις εκφράσουν. Μάρμαρο, ξύλο και δέρμα έχουν επιλεγεί έτσι ώστε να προκαλούν γόνιμες αισθητικές «αντιπαραθέσεις», συντελώντας στη δημιουργία μιας μοναδικής ατμόσφαιρας. Η χρωματική παλέτα κινείται σε

Η ΚΑΤΟΨΗ ΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΠΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΔΙΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ, ΜΕ ΜΟΝΗ «ΕΠΕΜΒΑΣΗ» ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΟΠΟΥ ΦΙΛΟΞΕΝΕΙΤΑΙ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ – ΕΝΑΝ ΧΩΡΟ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΕΙ ΣΕ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΗΝ ΠΡΟΫΠΑΡΧΟΥΣΑ ΛΟΓΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ. ΤΟ ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ, Η ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑ ΚΑΙ Η ΚΟΥΖΙΝΑ ΣΧΕΔΙΑΣΤΗΚΑΝ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ, ΩΣΤΕ Ο ΕΝΟΙΚΟΣ ‘Η Ο ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΑΠΡΟΣΚΟΠΤΑ ΤΗ ΘΕΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ, ΧΑΡΗ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΟΨΗ. ΤΟ ΥΠΝΟΔΩΜΑΤΙΟ, ΤΟ ΚΥΡΙΩΣ ΜΠΑΝΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΒΕΣΤΙΑΡΙΟ (WALK-IN CLOSET) ΧΩΡΟΘΕΤΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΑ.

26-27

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

γήινους τόνους και σε αποχρώσεις τού γκρι, αναδεικνύοντας με τον τρόπο αυτό τα έργα τέχνης που κοσμούν το διαμέρισμα σε βασικές «εστίες» χρώματος στην οπτική συνέχεια της κατοικίας.

ΟΙ ΚΑΘΑΡΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ, Η ΑΥΣΤΗΡΗ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ ΚΑΙ Η ΜΙΝΙΜΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΕΚΦΡΑΣΟΥΝ.

ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ Ο ΧΩΡΟΣ

City taste 06-19.02.2021

Η ΓΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ, ΜΠΑΡ, ΣΕΦ, ΣΥΝΤΑΓΕΣ, WINE & SPIRITS

ΕΝΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ MASTERCLASS ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΣΤΗΣΙΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΠΙΑΤΩΝ

Μαθαίνουμε τα μυστικά τής art of plating

ΠΏΣ ΜΠΟΡΟΎΜΕ να κάνουμε το πιάτο που έχουμε ετοιμάσει ακόμη πιο ελκυστικό γι’ αυτόν που θα το απολαύσει; Στο masterclass τής CWC PRO, ο σεφ Αντώνης Αγγελόπουλος θα μοιραστεί με τους συμμετέχοντες επαγγελματίες και σπουδαστές διάφορες τεχνικές και ιδέες για τα στησίματα των πιάτων. Στο πλαίσιο του σεμιναρίου, θα κατανοήσουμε τι ακριβώς χρειάζεται για να στήσουμε ένα όμορφο πιάτο, θα δούμε απλά και περίπλοκα στησίματα (αναλόγως τού ύφους τού χώρου

όπου απευθυνόμαστε), ενώ, με παραδείγματα και δοκιμές, θα μάθουμε για την αρμονία των χρωμάτων, αλλά και για το πώς η γεύση και η υφή τού υλικού μας αναδεικνύουν την εμφάνιση του πιάτου. Θα στήσουμε πιάτα ανάλογα με την εποχή και το στιλ, θα δούμε μικροεργαλεία που χρειαζόμαστε για το plating και θα ενημερωθούμε για το πώς θα δημιουργήσουμε εντυπωσιακά πιάτα, χρησιμοποιώντας τα σωστά υλικά. Επίσης, για το ποια είναι τα κατάλληλα σκεύη για να σερβίρουμε (και πώς θα κάνουμε τη

σωστή επιλογή σκευών), ποιος είναι ο χρόνος προετοιμασίας, πώς θα διορθώσουμε τυχόν λάθη που έχουν γίνει, πώς θα αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις το πιάτο μας, αλλά και ποια είναι τα «τρικ» και οι συμβουλές που θα «απογειώσουν» την εικόνα.

INFO: Το σεμινάριο είναι κατ’ αρχήν προγραμματισμένο να πραγματοποιηθεί την ΤΕ 17.02, στις 17:00 (διάρκεια σεμιναρίου: 5 ώρες, σε τμήμα 36 ατόμων). Κόστος συμμετοχής: €120. Περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής εδώ: https://bit.ly/3oDfxoZ

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

Πίτα... μουσακά made in Thessaloniki στο Μάντσεστερ Γνωρίζουμε τον Θεσσαλονικιό που έμαθε στους κατοίκους τής βρετανικής μεγαλούπολης να απολαμβάνουν κουραμπιέδες και μελομακάρονα – και όχι μόνον.

REPORTAGE CITY TASTE

30-31

Η περίφημη πρασόπιτα. του «Μελίανθου». Η επόμενη. μεγάλη κατηγορία προϊόντων. που σκέφτεται να λανσάρει. ο Αργύρης στη Βρετανία είναι. οι πίτες με το προζυμένιο. φύλλο του: «Όσον αφορά. τη γέμιση, πέρα από. τις κλασικές γεύσεις,. θα προσφέρω μια παραλλαγή. τής βρετανικής ‘fish pie’,. αλλά και του ελληνικού. μουσακά», αποκαλύπτει..

Ο ΑΡΓΥΡΗΣ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕ ΣΤΟ ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΜΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 2018. ΑΦΟΥ ΔΟΥΛΕΨΕ ΓΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ ΑΠΟΜΑΚΡΥΣΜΕΝΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ STARTUP ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΨΑΞΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ, ΜΠΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΟΝ «ΜΕΛΙΑΝΘΟ».

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

ΤΟ ΜΙΚΡΟΑΡΤΟΠΟΙΕΙΟ ΤΟΥ ΑΡΓΥΡΗ ΜΠΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΣΤΙΣ 16 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ «LUXURY BISCUITS» (ΜΠΙΣΚΟΤΑ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ): «ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΟΤΙ ΟΙ ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΔΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΑ ΥΛΙΚΑ. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΠΟΛΥΤΕΛΗ ΕΔΕΣΜΑΤΑ. ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑΥΤΙΣΕΙ ΜΕ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ, ΟΜΩΣ, ΑΥΤΟΣ Ο ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. ΑΥΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΙΑΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ: ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ ΩΣ ‘LUXURY BISCUITS’, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ».

Πριν από το Brexit, ο Αργύρης. προμηθεύτηκε από την Ελλάδα. ξηρούς καρπούς και ανθόμελο. για την παρασκευή. των γλυκισμάτων, δημιουργώντας. και εντυπωσιακές παραλλαγές. των παραδοσιακών μελομακάρονων. και κουραμπιέδων (στη φωτό. το μελομακάρονο-truffle).. «Βλέποντας τα αποθέματα. των ελληνικών πρώτων υλών. να μειώνονται, επικοινώνησα. με δύο εταιρείες μεταφορών. που εκτελούν εβδομαδιαία. δρομολόγια μεταξύ Ελλάδας. και Βρετανίας. Δυστυχώς,. η κατάσταση δεν είναι καλή. μετά το Brexit. Υπάρχει γενικότερη. ασάφεια και πολλά επιπλέον έξοδα. για κάτι απλό, μέχρι πρότινος.. Χωρίς καλό μέλι δεν έχει νόημα. να προσφέρω μελομακάρονα,. οπότε προτιμώ να τα αποσύρω,. αν δεν βρεθεί λύση…»..

ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 2016, ο Αργύρης Μπεντίλας παρουσίασε στη Βρετανία τη νέα έκδοση ενός βιντεοπαιχνιδιού «made in Greece». Η εταιρεία του το είχε μόλις δημιουργήσει στη Θεσσαλονίκη και αναζητούσε ξένους επενδυτές για το επόμενο βήμα. Ακριβώς πέντε χρόνια μετά, εν μέσω πανδημίας, ο Αργύρης παρουσιάζει ξανά στο βρετανικό κοινό ένα ελληνικό προϊόν. Μόνο που αυτήν τη φορά λανσάρει μελομακάρονα και κουραμπιέδες, επιδιώκοντας να εξοικειώσει τους Βρετανούς με

τα ελληνικά γλυκά, με αφετηρία το μικροαρτοποιείο που δημιούργησε στο σπίτι του, στο Μάντσεστερ. Μια δημιουργική μικροεπιχείρηση, που τον κρατά άγρυπνο τα βράδια, ανάμεσα σε ζύμες και ζάχαρη άχνη, φρεσκοκαβουρδισμένους ξηρούς καρπούς και ελληνικό ανθόμελο, λιωμένη σοκολάτα και υπέροχες μυρωδιές. Την ώρα τής (διαδικτυακής) συζήτησής μας, ο Αργύρης συμπληρώνει αρκετές ώρες άυπνος – όχι μπροστά σε μιαν οθόνη υπολογιστή γράφοντας κώδικα, αλλά ζυμώνοντας και ξεφουρνίζοντας εκατοντάδες μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Με έδρα την κουζίνα του και παρακαταθήκη τα μαγειρικά θαύματα που ξεμύτιζαν από τον ξυλόφουρνο της γιαγιάς του στο ορεινό Ζεμενό Κορινθίας, το μικροαρτοποιείο «Μελίανθος» του Αργύρη παραδίδει ελληνικές γεύσεις σε ολόκληρη τη Βρετανία, με διάφορους τρόπους και αναλόγως της απόστασης: είτε ταχυδρομικά είτε χέρι χέρι – σύντομα ενδεχομένως και με ποδήλατο, στο Μάντσεστερ. Μέσα στο μικροαρτοποιείο, ο Αργύρης είναι υπεύθυνος για τα πάντα: από τις παρασκευές και τα δημιουργικά πειράματα μέχρι τη φωτογράφιση, το μάρκετινγκ και τη διεκπεραίωση των παραγγελιών. Γι’ αυτό και εστιάζει στην πολύ υψηλή ποιότητα των προϊόντων του, όχι στην ποσότητα.

Η γλυκιά στροφή

Πώς όμως αποφάσισε τη στροφή από τον σχεδιασμό βιντεοπαιχνιδιών στη Θεσσαλονίκη στη δημιουργία ενός μικροαρτοποιείου στη Βρετανία; Ο Αργύρης μετακόμισε στο

Μάντσεστερ με τη γυναίκα του αρχές τού 2018. Αφού δούλεψε για περίπου έναν χρόνο απομακρυσμένα για μια τεχνολογική startup στο Παρίσι, αποφάσισε να ψάξει κάτι καινούργιο στη Βρετανία, μπαίνοντας σταδιακά στον δρόμο που τον οδήγησε στον «Μελίανθο». «Σκεφτόμουν εδώ και καιρό να δοκιμάσω κάτι στην εστίαση, με το μικρότερο δυνατό κόστος και με χρήση υπαρχόντων πόρων. Αυτό σήμαινε να δουλεύω από το σπίτι με τον εξοπλισμό που ήδη έχω, προσφέροντας αρχικά συγκεκριμένα προϊόντα. Κάπως έτσι γεννήθηκε ο ‘Melíanthos’. Είναι σημαντική στροφή σε σχέση με ό,τι έκανα την τελευταία εικοσαετία – δηλαδή, δημιουργία ηλεκτρονικών παιχνιδιών και εφαρμογών, σχεδίαση ιστοσελίδων/ εταιρικής ταυτότητας και ανάπτυξη διαδικτυακών εφαρμογών, ως συνιδρυτής δύο εταιρειών μαζί με τον αδελφό μου, Δημήτρη», εξηγεί, διευκρινίζοντας πάντως ότι στον «Μελίανθο» εφαρμόζει όλα τα πολύτιμα μαθήματα που πήρε απ’ ό,τι προηγήθηκε στην καριέρα του. Το μικροαρτοποιείο μπήκε στην αφετηρία στις 16 Ιανουαρίου, προσφέροντας αυτό που στη Βρετανία ονομάζεται «luxury biscuits» (μπισκότα πολυτελείας): «Σκέφτηκα ότι οι κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα φτιάχνονται με πάρα πολύ ποιοτικά και ακριβά υλικά. Πρόκειται πραγματικά για πολυτελή εδέσματα. Στην Ελλάδα τα έχουμε ταυτίσει με τα Χριστούγεννα. Για τους κατοίκους της Βρετανίας, όμως, αυτός ο συσχετισμός δεν υπάρχει. Αυτό δημιουργεί μιαν ευκαιρία: την ευρύτερη γνωστοποίησή τους ως ‘luxury biscuits’, αλλά και την πώλησή τους για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα», επισημαίνει.

REPORTAGE CITY TASTE Ο Αργύρης Μπεντίλας..

32-33

Η ΙΔΡΥΣΗ ΟΙΚΙΑΚΟΥ ΜΙΚΡΟΑΡΤΟΠΟΙΕΙΟΥ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΚΑΙ Η ΠΙΚΡΑ ΤΟΥ BREXIT

Πόσο εύκολο και γρήγορο είναι να ιδρύσεις μια οικιακή επιχείρηση εστίασης; «ΚΆΝΕΙΣ ΆΙΤΗΣΗ online στον δήμο και κανονίζουν συνάντηση υγειονομικού χαρακτήρα στον χώρο σου» εξηγεί ο Αργύρης Μπεντίλας. «Μόλις περάσει ένας ημερολογιακός μήνας από τη στιγμή τής αίτησης, μπορείς να πουλήσεις. Αν επιλέξεις να μην ιδρύσεις εταιρεία, αλλά να δουλεύεις ως ελεύθερος επαγγελματίας, οφείλεις να δηλώσεις τη δραστηριότητά σου στην εφορία μόνον εφόσον τα έσοδά σου ξεπεράσουν τις 1.000 στερλίνες. Επίσης, δεν χρειάζεται να καταβάλεις ΦΠΑ, αν δεν ξεπεράσεις τις 85.000 στερλίνες σε εισόδημα. Η σύγκριση με το αντίστοιχο καθεστώς στην Ελλάδα θα ήταν ιδιαίτερα απογοητευτική…». Πριν από το Brexit, προμηθεύτηκε από την Ελλάδα ξηρούς καρπούς και ανθόμελο για την παρασκευή των γλυκισμάτων, δημιουργώντας και εντυπωσιακές παραλλαγές των παραδοσιακών μελομακάρονων και κουραμπιέδων. «Βλέποντας τα αποθέματα των ελληνικών πρώτων υλών να μειώνονται, επικοινώνησα με δύο εταιρείες μεταφορών που εκτελούν εβδομαδιαία δρομολόγια μεταξύ Ελλάδας και Βρετανίας. Δυστυχώς, η κατάσταση δεν είναι καλή (σ.σ.: μετά το Brexit). Υπάρχει γενικότερη ασάφεια και πολλά επιπλέον έξοδα για κάτι απλό, μέχρι πρότινος. Χωρίς καλό μέλι δεν έχει νόημα να προσφέρω μελομακάρονα,

οπότε προτιμώ να τα αποσύρω, αν δεν βρεθεί λύση», εξηγεί. Πάντως, ασχέτως Brexit, η επόμενη μεγάλη κατηγορία προϊόντων που σκέφτεται να λανσάρει ο Αργύρης στη Βρετανία είναι οι πίτες με το προζυμένιο φύλλο του: «Όσον αφορά τη γέμιση, πέρα από τις κλασικές γεύσεις, θα προσφέρω μια παραλλαγή τής βρετανικής ‘fish pie’, αλλά και του ελληνικού μουσακά», αποκαλύπτει.

Όταν ο χρόνος γίνεται ένα με τ’ αλεύρι

Οι εικόνες τής παρασκευής ψωμιού ή πίτας από τη μητέρα, τη γιαγιά και τις θείες του εντυπώθηκαν στο μυαλό του απ’ όταν ήταν μικρός. Βλέποντας η γυναίκα του, η Μαρία, πόσο του άρεσε όλο αυτό, του έκανε δώρα σχετικά βιβλία και εξοπλισμό. «Σύντομα θα έφτιαχνα το πρώτο μου προζύμι, μαθαίνοντας παράλληλα τι σημαίνει πραγματικό ψωμί, χωρίς πρόσθετα, βελτιωτικά και ζάχαρη. Ψωμί που θέλει τον χρόνο του – δεκάδες ώρες, κατά τις οποίες ο χρόνος γίνεται κι αυτός ένα από τα βασικά συστατικά και αλλάζει το καρβέλι. Το να φτιάχνεις προζυμένιο ψωμί είναι χαλαρωτικό, αλλά αποτελεί και πρόκληση, καθώς ποτέ δεν βγαίνει ίδιο. Και μου αρέσουν οι προκλήσεις», καταλήγει. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Citymag Thessaloniki

THE FOODIES

No 035 — 06-19.02.2021

Ο,ΤΙ ΩΡΑΙΟ ΠΑΙΖΕΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΑΣΕΙΣ ΑΓΟΡΑ

Σε κάθε τεύχος, κυκλοφορούμε στη Θεσσαλονίκη, δοκιμάζουμε και σας προτείνουμε τα καλύτερα. ΠΡΟΪΟΝΤΑ

Μοντέρνοι λουκουμάδες

Με τη συνταγή τής γιαγιάς στο «Grandma’s recipe». Η ΈΠΊΧΈΊΡΗΜΑΤΊΚΗ τάση για μαγαζιά που εξειδικεύονται στους λουκουμάδες συνεχίζεται δυναμικά και το 2021 στην αγορά τής Θεσσαλονίκης. Το παραδοσιακό προϊόν αποτελεί ένα διάσημο street food σε παγκόσμιο επίπεδο, με αρκετές παραλλαγές και συνδυασμούς – κυρίως με γλυκά ή, σε κάποιες περιπτώσεις, με αλμυρά συνοδευτικά. Στο κέντρο τής Θεσσαλονίκης, το «Grandma’s recipe» διαθέτει ποικιλία, αλλά και τη φαντασία να «πειράξει» τους κλασσικούς συνδυασμούς τού λουκουμά, προσφέροντας επιλογές όπως οι λουκουμάδες lemon pie, οι λουκουμάδες cheesecake και οι (πολύ δημοφιλείς) γεμιστοί λουκουμάδες με μπουγάτσα. Επιλογές που τολμούν και αναβαθμίζουν την παράδοση. INFO: «Κουλουράδες» σε έξι σημεία στο κέντρο και στην Καλαμαριά. Τα προϊόντα φτάνουν στο σπίτι σας μέσω e-food και Wolt.

ΠΡΟΪΟΝΤΑ

Ζύμες & γεύσεις από σπίτι Απολαύσεις για όλες τις ώρες τής ημέρας από το «Spitiko Bakery».

ΤΑ ΜΟΝΤΈΡΝΑ αρτοποιεία έχουν εξελίξει τους καταλόγους τους, με στόχο να καλύψουν όλες τις ζώνες τής ημέρας και τις ανάγκες. Το «Spitiko Bakery» υπηρετεί αυτήν την τάση, έχοντας επενδύσει τόσο στη ζεστή όσο και στην κρύα βιτρίνα του, με κλασικές επιλογές. Δοκιμάσαμε ζεστό σάντουιτς με αβγό και τυρί τσένταρ, το ισορροπημένο πεϊνιρλί με μπέικον και τη γευστική κιμαδόπιτα. Ζύμη και φύλλο ήταν ολόφρεσκα και οι πρώτες ύλες πολύ καλής ποιότητας – μια εξαιρετική και με ιδανικό value-for-money street brunch επιλογή, συνοδεία εξαιρετικού καφέ. INFO: «Spitiko Bakery», Παλαιών Πατρών Γερμανού 2.

ΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ, Η ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΤΗΣ ΙΟΝ, ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1960 ΑΓΟΡΑ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ, ΤΟΛΜΑ Μια pop-up καντίνα ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΠΙΟ ΚΡΕΜΩΔΗ, SOFT ΕΚΔΟΧΗ. από τη «Συν-Τροφή» ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ Η ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ, Δοκιμάζουμε τις αρτιζάνικες νοστιμιές ΠΛΟΥΣΙΑ ΓΕΥΣΗ ΤΗΣ: ΑΠΛΩΣ, τού ολοκαίνουργιου «Σόουλ». Η ΣΚΛΗΡΗ ΥΦΗ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑΝ ΕΚΔΟΧΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ Η «ΑΠΡΑΞΊΑ» (λόγω πανδη- βιολογικό ψωμί), μαγειρεμένες ΚΡΕΜΩΔΗ, ΠΟΥ ΕΝΘΟΥΣΙΑΖΕΙ μίας) τού αστικού μπιστρό-καμε τη δημιουργική ανησυχία (ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΤΟΥΝ φενείου «Συν-Τροφή», που που χαρακτηρίζει την κουζίνα ΚΑΙ ΜΕ ΞΗΡΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ, μετρούσε ελάχιστους μήνες τού Γιάννη Λουκάκη. ΧαραΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ζωής, οδήγησε στη δημιουργία κτηριστικά παραδείγματα, το Σ’ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΚΔΟΧΗ). τού «Σόουλ», ενός πρότζεκτ φιλέτο πετεινού σε προζυμένια ΤΟ ΠΡΟΪΟΝ ΜΑΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΣΕ για take away και ντιλίβερι από πίτα χαρουπιού και το μπούΤΟ ΕΥΓΕΝΙΚΟ (ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ μιαν ομάδα που πρωταγωνιστεί τι γίδας σε λευκή πίτα, που ΠΡΟΘΥΜΟ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ) στα γαστρονομικά δρώμενα της αναδεικνύουν μια διαφορετική ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ Θεσσαλονίκης, υπό την καθοπροσέγγιση της εστιατορικής «4 ALL» ΣΤΗ ΝΕΑ ΚΡΗΝΗ δήγηση του Γιάννη Λουκάκη. εμπειρίας. Μακάρι το «Σόουλ» – ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ Ο κατάλογος είναι ενδιαφέρων να συνεχίσει ως πρότζεκτ και ΠΟΛΥ ΓΙ’ ΑΥΤΟ. και ευφάνταστος, με κατηγομετά το λόκντάουν, ως μια διINFO: «4all» στη Νέα Κρήνη, Καλαμαριά.

ρίες όπως σαλάτες, σάντουιτς και ψητό κρέας στη λαδόκολλα. Φυσικά, πρωταγωνιστούν οι εξαιρετικές πρώτες ύλες (κρέας βιολογικής κτηνοτροφίας, λαχανικά βιολογικής καλλιέργειας, χειροποίητο

αφορετική πρόταση, που τόση ανάγκη έχει η γαστρονομική σκηνή τής πόλης.

INFO: «Σόουλ», Δόξης 9, Λαδάδικα. Τ. 2310-540.260. Τα είδη φτάνουν στον χώρο σας από την πλατφόρμα e-food.

34-35

Συνοδέψτε το chicken tikka masala με τη μαλακή, παραδοσιακή ινδική πίτα νάαν με τυρί και σκόρδο και θα μας θυμηθείτε.

ΠΡΟΪΟΝΤΑ

Μία υπέροχη κις λορέν που μοσχοβολά άρωμα Ελλάδας Το καινούργιο αγαπημένο μας στο «Κλέα Bakery».

ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΔΙΑΣΗΜΕΣ αλμυρές τάρτες τής εστιατορικής, η ξακουστή κις λορέν, σύμβολο της γαλλικής γαστρονομίας, έχει αφομοιωθεί επιτυχημένα από την ελληνική αρτοποιία. Το «Κλέα Bakery» διαθέτει μιαν «οικογένεια» προτάσεων σε κις λορέν, όλες εξίσου ενδιαφέρουσες γευστικά, πέρα από την κλασική (με μπέικον και τυριά), που συνήθως συναντάμε στην αγορά. Εμείς δοκιμάσαμε την κις λορέν με ψητές πιπεριές και τυριά – και τη λατρέψαμε! Το μεσογειακό άρωμα της πιπεριάς κυριαρχεί, σε μια πρόταση ιδανική για όλη την οικογένεια. Εξαιρετική και η (πιο ελαφριά και θρεπτική) εκδοχή με σπανάκι και τυρί. Όποια κι αν είναι η επιλογή σας, η γευστική απόλαυση είναι δεδομένη. INFO: «Κλέα Bakery», Τσιμισκή 30, Τ. 2310277.200 / Αναλήψεως 1, Πανόραμα, Τ. 2310-346.770.

Το μπιφτέκι τής μαμάς

Τώρα και πάντοτε, στην «Καμένη Γωνιά» τής Βασιλίσσης Όλγας.

ΑΓΟΡΑ

Για τους λάτρεις των πικάντικων γεύσεων

Περί τού «Indian Masala Restaurant» στο κέντρο ο λόγος. ΟΙ ΓΕΎΣΕΙΣ τής ινδικής κουζίνας, που έχουν επηρεάσει τη γαστρονομία σε παγκόσμιο επίπεδο, κατακτούν τις τελευταίες δεκαετίες τον κόσμο. Ινδικά εστιατόρια κάποτε υπήρχαν μόνο στο Λονδίνο – πλέον, υπάρχουν στις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις, με τη Θεσσαλονίκη μία από αυτές. Στο καινούργιο «Indian Masala Restaurant»,

στην Αριστοτέλους, οι ινδικές γεύσεις παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο, με το chicken tikka masala (μαριναρισμένα κομμάτια κοτόπουλου με σάλτσα κάρι) να αποτελεί τον «βασιλιά» των επιλογών.

INFO: «Indian Masala Restaurant», Βατικιώτη 2, Αριστοτέλους. Τ. 2311-293.606. Τα είδη φτάνουν στον χώρο σας από την πλατφόρμα e-food.

ΤΑΣΕΙΣ

Προχωρημένο street food Στο «Falafel Taste Middle East» τής Μητροπόλεως. ΤΟ «FALAFEL TASTE Middle East» είναι ένα μαγαζί που πρωταγωνιστεί στη street food σκηνή τής Θεσσαλονίκης, με πολλές εναλλακτικές, που δεν περιορίζονται σε vegetarian επιλογές. O κατάλογος (πέρα από το προφανές φαλάφελ wrap, που προτείνουμε ανεπιφύλακτα) περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, ένα spicy wrap (πολύ νόστιμο, αλλά πολύ καυτερό) και το αρωματικό σις ταβούκ wrap (με φιλέτο κοτόπουλου μαριναρισμένο σε σκόρδο χούμους, σος ταχίνι, ντομάτα και πίκλες). Επιλογές που ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα, όπως και όλος ο κατάλογος του «Falafel Taste Middle East», με πειρα-

ματισμούς που «παντρεύουν» την Ανατολή με τη Μεσόγειο. INFO: «Falafel Taste Middle East», Μητροπόλεως 106, Τ. 2310-278.363. Τα είδη φτάνουν στον χώρο σας από τις πλατφόρμες e-food, Wolt και box.

ΚΑΚΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ: Ο ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΟΣ ΓΥΡΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΟΥΤΖΟΥΚΑΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΝΟΙΕΣ ΤΑΥΤΟΣΗΜΕΣ ΜΕ ΤΗ «ΝΕΑ ΔΙΑΓΩΝΙΟ». ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΖΟΥΝ ΣΤΟ ΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΟΣ – ΕΤΣΙ, ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥΣ, ΚΑΠΩΣ ΣΑΝ ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΙΑ. ΤΑ ΣΥΝΟΔΕΥΣΑΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΣΠΙΤΙΚΕΣ ΤΗΓΑΝΗΤΕΣ ΠΑΤΑΤΕΣ, ΤΗ ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΣΑΛΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΨΗΤΟ ΜΠΑΤΖΟ ΜΕ ΠΕΣΤΟ (ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΤΑΙΡΙΑΣΤΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ). ΜΕ ΕΝΑΝ ΠΛΗΡΗ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΜΕ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ (ΟΠΩΣ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ BURGER BOURBON), ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ (ΟΠΩΣ ΤΑ ΛΑΧΤΑΡΙΣΤΑ ΠΑΪΔΑΚΙΑ), Η «ΝΕΑ ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ» ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΑΞΙΑ ΓΙΑ ΚΡΕΑΤΙΚΑ ΥΨΗΛΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ. INFO: «Νέα Διαγώνιος», Νικολάου Πλαστήρα 89, Καλαμαριά, Τ. 2310029.085. Τα είδη φτάνουν στον χώρο σας από την πλατφόρμα Wolt.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ εστιατόριο, που λειτουργεί από το 1960 και έχει συνδεθεί με τη μεγάλη ποικιλία σε σπιτικά φαγητά (περισσότερα από 40 καθημερινά), αλλά και με τη φωτιά που το κατέκαψε το 1969 (εξ ου και το όνομα), είναι ξακουστό για το μπιφτέκι του, που αποτελεί αδυναμία μας. Είναι αφράτο, μοσχοβολιστό, ζουμερό και με μαμαδίστικη γεύση, σε έναν ιδανικό συνδυασμό ποιότητας, ποσότητας και τιμής – όπως και ολόκληρος ο κατάλογος του καταστήματος. Εννοείται ότι το συνδυάζεις με όποια γαρνιτούρα λαχταράς. Χρειάζεται μόλις 10 λεπτά για να ετοιμαστεί – και πραγματικά αξίζει την αναμονή. INFO: «Καμένη Γωνιά», Βασιλίσσης Όλγας 72, Τ. 2310-835.870.

ΑΓΟΡΑ

Γλυκά με άρωμα Ανατολής

Στο ολόφρεσκο «Γαλακτοπωλείο τού Χατζή». ΣΕ ΜΙΑ χαρακτηριστική γωνιά στο κέντρο τής πόλης, το «Γαλακτοπωλείο τού Χατζή» έγινε στέκι για τις κρέμες του. Από την πολύ ωραία βιτρίνα-ψυγείο δοκιμάσαμε –και λατρέψαμε– τη βελούδινη, μαμαδίστικη κρέμα γάλακτος με βανίλια (με την απαραίτητη κανέλα) και το μαλεμπί με γεύση μερέντα (μια εξαιρετική εκτέλεση πολίτικης, μαστιχωτής κρέμας από χυλό ρυζιού με γάλα και γεύση μερέντα). Υπέροχες προτάσεις για επιδόρπιο, ασχέτως καιρού.

INFO: «Γαλακτοπωλείο τού Χατζή», Τσιμισκή 108, Τ. 2310-284.620. Τα είδη φτάνουν στον χώρο σας από τις πλατφόρμες e-food και Wolt.

ΑΠΟΨΗ CITY TASTE

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

MINA TASTES Γράφει η

ΜΙΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ

Του Αγίου Βαλεντίνου. Λουλούδια και σοκολάτες, αλλά και ξίδι και λεμόνι. ΣΤΙΣ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ, στην τετάρτη δημοτικού, πήρα την πρώτη μου κόκκινη κάρτα, γεμάτη καρδιές. Ο ελληνοαμερικανός συμμαθητής μου, ο Τέντι, είχε μοιράσει καρτούλες για τον Άγιο Βαλεντίνο σε όλα τα παιδιά τής τάξης. Ξαφνιαστήκαμε. Για εμάς, τη δεκαετία τού 1980, ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Άλλωστε, η γιορτή τού Αγίου Βαλεντίνου συμβόλιζε αρχικά την αγάπη προς όλους, όχι μόνο την αγάπη ανάμεσα στους ερωτευμένους. «VALENTINE’S DAY», λοιπόν… Προπομπός της στα ρωμαϊκά χρόνια, όπως λέει η παράδοση, το φεστιβάλ γονιμότητας στα μέσα Φεβρουαρίου, που σηματοδοτούσε την αρχή τής άνοιξης. Τα αγόρια διάλεγαν από ένα καλάθι το όνομα ενός κοριτσιού, με το οποίο θα ήταν ζευγάρι στη διάρκεια της εορτής Lupercalia. Κάποιες φορές μάλιστα τα ζευγάρια αυτά κατέληγαν σε γάμο. Αργότερα, η Εκκλησία μετέτρεψε την παγανιστική αυτή γιορτή σε χριστιανική, αφιερώνοντας την ημέρα στον Άγιο Βαλεντίνο. ΑΓΙΟΙ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΙ στην Καθολική Εκκλησία υπάρχουν τρεις, όλοι μάρτυρες. Εμένα μου αρέσει περισσότερο –και τη βρίσκω πιο ταιριαστή με τον

συμβολισμό τής αγάπης– η παρακάτω εκδοχή για το ποιον από τους τρεις τιμάμε τελικά στις 14 αυτού του μήνα: ο Βαλεντίνος ήταν, λέει ο θρύλος, ιερέας την εποχή τού Κλαύδιου Β’, τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Ο αυτοκράτορας, πεπεισμένος ότι οι ανύπαντροι νέοι άνδρες ήταν αποτελεσματικότεροι στρατιώτες, έβγαλε νόμο που απαγόρευε στους νέους να παντρεύονται. Ο Βαλεντίνος το θεώρησε άδικο και αποφάσισε να παντρεύει κρυφά τα νέα ζευγάρια. Η παράνομη δράση τού ιερέα έφτασε στα αυτιά τού Κλαύδιου, που διέταξε τον αποκεφαλισμό του. Ρομαντική ιστορία για τη ζωή τού Αγίου, η γιορτή τού οποίου είναι συνδυασμένη με τη γιορτή τής αγάπης, δεν είναι; Η ΓΙΟΡΤΗ τού Αγίου Βαλεντίνου γιορτάζεται από τον μεσαίωνα. Τον 17ο αιώνα, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Αγγλία συνηθιζόταν να ανταλλάσσονται ανάμεσα σε ερωτευμένους και σε φίλους όλων των κοινωνικών τάξεων μικρά δώρα αγάπης και χειρόγραφα σημειώματα. Αρχές τού 1900 κυκλοφόρησαν οι πρώτες τυπωμένες κάρτες για την ημέρα. ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ –και, νομίζω, άγνωστο στους περισσότερους από εμάς– ήταν

ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΗΤΑΝ Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΩΝ «VINEGAR VALENTINES». ΚΑΤΑ ΤΗ ΒΙΚΤΩΡΙΑΝΗ ΕΠΟΧΗ, ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΝΤΑΛΛΑΣΣΑΝ ΚΑΡΤΕΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ, ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΣΤΕΛΝΑΝ ΚΑΡΤΕΣ ΜΕ «ΞΙΔΑΤΟ» ΝΟΗΜΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΑΓΑΠΟΥΣΑΝ ‘Η ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΗΘΕΛΑΝ ΓΙΑ ΓΑΜΠΡΟΥΣ. ΟΙ ΚΑΡΤΕΣ ΑΥΤΕΣ ΜΕΤΕΦΕΡΑΝ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ, ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΛΟΓΙΑ: «ΣΤΟΝ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟ ΜΟΥ, ΛΕΜΟΝΙ ΣΟΥ ΔΙΝΩ ΚΑΙ ΦΥΓΕ ΑΠ’ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ, ΑΓΑΠΩ ΑΛΛΟΝ».

η ύπαρξη των «Vinegar Valentines». Κατά τη βικτωριανή εποχή λοιπόν, όταν οι περισσότεροι αντάλλασσαν κάρτες αιώνιας αγάπης, κάποιοι άλλοι έστελναν κάρτες με «ξιδάτο» νόημα σε όσους δεν αγαπούσαν ή σε εκείνους που δεν τους ήθελαν για γαμπρούς. Οι κάρτες αυτές (σπάνιο να βρεθούν στις μέρες μας) μετέφεραν παρόμοια μηνύματα, με τα παρακάτω λόγια: «Στον Βαλεντίνο μου, λεμόνι σου δίνω και φύγε απ’ τη ζωή μου. Δεν έχεις καμία ελπίδα, αγαπώ άλλον». Η ΓΙΟΡΤΗ τού Αγίου Βαλεντίνου σημαίνει δώρα – κυρίως λουλούδια και σοκολάτες. Στις περισσότερες χώρες γιορτάζεται αυθημερόν, στην Ιαπωνία ωστόσο επί 40 ημέρες. Αλήθεια! Ήμουν εκεί – οι σοκολάτες μου κι εγώ. Οι Γιαπωνέζοι γιορτάζουν στις 14 Φεβρουαρίου, όταν οι γυναίκες προσφέρουν σοκολάτες στους άνδρες για τους

οποίους νιώθουν αγάπη ή συμπάθεια (πατέρα, αγαπημένο, εργοδότη, συναδέλφους κοκ.). Έναν μήνα αργότερα, στις 14 Μαρτίου, τη «Λευκή Ημέρα», οι άνδρες προσφέρουν ως δώρο σοκολάτες ή άλλα ζαχαρώδη στις γυναίκες. Σημειωτέον ότι ήδη από τα τέλη Ιανουαρίου οι ουρές έξω από τα καταστήματα που πουλάνε σοκολάτες είναι πραγματικά μεγάλες, ενώ στα online shops κάποιες σοκολάτες εξαντλούνται ήδη από την προπώληση. Όσο πιο «σπέσιαλ» ο άνδρας τόσο πιο ακριβές και «σπέσιαλ» οι σοκολάτες. ΩΣ ΣΟΚΟΛΑΤΟΠΟΙΟΣ, απολαμβάνω να δίνω χαρά με τις σοκολάτες μου (και) αυτήν την ιδιαίτερη ημέρα. Ομολογώ πάντως ότι χαίρομαι διπλά, όταν οι πελάτες μου έρχονται και αγοράζουν σοκολάτες και για τον εαυτό τους, έχουν – δεν έχουν σύντροφο. Πρώτα απ’ όλα αγαπάμε εμάς τους ίδιους.

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ τού Βαλεντίνου συνοδεύεται συνήθως και από ένα ρομαντικό δείπνο σε εστιατόριο. Φέτος, ας δημιουργήσουμε ατμόσφαιρα στο σπίτι μας. Διαλέξτε take away ή μαγειρέψτε εσείς κάτι ιδιαίτερο – ή συνδυάστε τα, με φαγητό απέξω και γλυκό δικό σας (βρείτε την πρότασή μου για γλυκό εδώ: https://bit.ly/3rcFgWD). Πάνω απ’ όλα, όμως, δημιουργήστε ατμόσφαιρα. Ανοίξτε τα ντουλάπια σας και αφήστε τη φαντασία σας να καλπάσει και να δημιουργήσει. Ποτήρια μπορούν να γίνουν βαζάκια για λουλούδια ή βάσεις για ρεσό. Πιατάκια τού γλυκού, οι βάσεις για το ατομικό ψωμάκι. Κεριά μικρά, μεγάλα, όλων των χρωμάτων μπορούν να δημιουργήσουν ονειρική ατμόσφαιρα. Ενώ το καλό σερβίτσιο, αν υπάρχει, μπορεί να βγει από το κουτί του, για να δώσει έναν επιπλέον τόνο γιορτής. Να αγαπιόμαστε!

OINOI & ΑΠΟΣΤΑΓΜΑΤΑ CITY TASTE 37

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

WINE & SPIRITS

ΕΛΕΩ COVID-19...

ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΕΝΑ ΠΟΤΗΡΙ Ώσπου να μπορέσουμε να ταξιδέψουμε (και) με φυσική παρουσία, παίρνουμε μιαν οινική «γεύση» από Γαλλία, Ιταλία και Νέα Ζηλανδία.

Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Wine professional sommelier, Genius in Gastronomy papadopouloschris96@gmail.com

Η ΚΑΡΑΝΤΊΝΑ παραμένει σε ισχύ για τέταρτο συνεχόμενο μήνα, με στόχο να περιοριστεί η πανδημία. Ας ελπίσουμε να λάβει σύντομα τέλος και να επιστρέψουμε στην καθημερινότητά μας. Η παραμονή στο σπίτι μάς έχει δώσει την ευκαιρία, όπως έχω ξαναπεί, να δοκιμάσουμε καινούργια κρασιά, αλλά και να πιούμε ξανά κρασιά που είχαμε καιρό να γευθούμε. Έτσι, δεν χάνω την ευκαιρία να επισκέπτομαι κάθε εβδομάδα μία κάβα –ευτυχώς, παραμένουν ανοικτές–, να δοκιμάζω τουλάχιστον τρία με τέσσερα κρασιά και να τα αξιολογώ. Σε αυτό το τεύχος θα σας μεταφέρουμε εκτός Ελλάδας, μια και μας έχουν λείψει πολύ τα ταξίδια στο εξωτερικό. Θα επισκεφθούμε τη Γαλλία, την Ιταλία και τη Νέα Ζηλανδία – ευχόμενοι σύντομα να μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε ταξίδια (και) στις προαναφερθείσες χώρες χωρίς κίνδυνο και δίχως μάσκες...

Château Louvie 2015, Γαλλία.

Mon Cœur 2018, J.L Chave, Γαλλία.

Tenuta Frescobaldi di Castiglioni 2016, Frescobaldi, Ιταλία.

Pinot Noir 2016, Astrolabe, Νέα Ζηλανδία.

Ανοίγουμε μια φιάλη Château Louvie τού 2015, από την περιοχή τού Μπορντό – και, πιο συγκεκριμένα, από το Σεντ Εμιγιόν. Η πλέον διάσημη οινοπαραγωγός περιοχή τού πλανήτη μάς χαρίζει ορισμένα από τα καλύτερα κρασιά τού κόσμου, κάποια από τα πιο ακριβά και πιο φημισμένα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχουμε ένα ερυθρό κρασί σε προσιτή τιμή και με εξαιρετικές περγαμηνές. Είναι ένα μπλεντ Merlot και Cabernet Franc (με κυρίαρχο το Merlot), με γεμάτο σώμα, αρκετά τανικό και μέτρια προς τονισμένη οξύτητα. Έχει παλαιώσει σε γαλλικά δρύινα βαρέλια, παρουσιάζει αρώματα βανίλιας και καπνού, μαύρα φρούτα (όπως το βατόμουρο) και γήινα αρωματικά στοιχεία. Πίνεται ευχάριστα τώρα, ενώ επιδέχεται παλαίωσης για τουλάχιστον τρία με πέντε χρόνια.

Ένας από τους σπουδαιότερους οινοπαραγωγούς από την περιοχή τού Ροδανού μάς χαρίζει το συγκεκριμένο κρασί με ονομασία προέλευσης Côtes du Rhône. Ένα μπλεντ Syrah και Grenache, που χαρακτηρίζει τα κρασιά τής περιοχής, με μέτριο σώμα, έντονη οξύτητα και καλοδουλεμένες, στρογγυλές τανίνες, παράγει ένα κρασί με άριστη φινέτσα. Ως προς το αλκοόλ, το χαρακτηρίζουμε ζεστό, με ωραία υφή και ισορροπημένη δομή – είναι ένα «must drink» κρασί. Τα φρούτα που κυριαρχούν είναι τα μαύρα (όπως το βατόμουρο). Εντοπίζουμε αρώματα βιολέτας και γλυκών μπαχαρικών, αλλά και νότες ανθών. Απολαύστε το σε ποτήρι Riedel Syrah ή και στο Riedel 001, που μπορεί να υποδεχτεί ποσότητα μεγαλύτερη της μίας φιάλης με ένα γέμισμα.

Το συγκεκριμένο κρασί από την Τοσκάνη με ονομασία προέλευσης Tenuta di Castiglioni μάς έρχεται από ένα εκ των σπουδαιότερων και αρχαιότερων οινοποιείων τής Ιταλίας: το Frescobaldi. Ένα μπλεντ Cabernet Sauvignon, Merlot, Sangiovese και Cabernet Franc με τονισμένη οξύτητα, έντονες και ταυτόχρονα βελούδινες τανίνες, όπως επίσης και μεγάλη διάρκεια αρωμάτων κόκκινων και μαύρων φρούτων, αλλά και γλυκών μπαχαρικών. Παρουσιάζει καταπληκτική αρμονία και τέλεια φινέτσα. Η παλαίωσή του σε δρυ προσδίδει αρώματα βανίλιας και καπνού και το καθιστά εξαιρετικό ταίρι για φαγητά όπως το κυνήγι, τα χοιρινά κρέατα, αλλά και το μοσχάρι. Αποτελεί ιδανικό ταίριασμα τόσο για λιπαρά κρέατα και κρέας πλούσιο σε πρωτεΐνη όσο και για ποικιλία τυροκομικών.

Έχω αναφέρει και παλαιότερα ότι είμαι λάτρης των κρασιών που προέρχονται από χώρες τού λεγόμενου «Νέου Κόσμου» όσον αφορά το κρασί (επί της ουσίας, χώρες εκτός Ευρώπης). Έχω γράψει αρκετές φορές για τα κρασιά τής Νέας Ζηλανδίας, τα οποία επιλέγω σε κάθε ευκαιρία. Συνήθως είναι λευκά. Πολύ συχνά προέρχονται από τη φημισμένη περιοχή τού Μάρλμπορο. Τα περισσότερα ισχύουν και σ’ αυτήν την περίπτωση – με τη διαφορά ότι αυτήν τη φορά έχουμε ένα ερυθρό Pinot Noir. Είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζω κρασιά τού παραγωγού Astrolabe – και σίγουρα όχι η τελευταία. Ένα μικρό «διαμάντι», που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, με τέλεια φινέτσα. Οξύτητα που κόβει σαν μαχαίρι, τανίνη βελούδινη και σώμα μέτριο, παρουσιάζει αρμονία και ισορροπία. Αρώματα κόκκινων φρούτων (όπως φράουλα και κεράσι), ορισμένα μαύρα φρούτα, μεταλλικότητα, νότες ξύλου και μπαχάρια (όπως γλυκόριζα, κανέλα και γλυκά πιπέρια). Υπέροχο!

«ΕΝΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΚΡΑΣΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΑΠ’ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ». ΛΟΥΙΣ ΠΑΣΤΕΡ

(γάλλος χημικός –ο αποκαλούμενος και «πατέρας τής Μικροβιολογίας»–, 1822-1895)

MASTERCLASS CITY TASTE

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ, ΘΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ SOUS VIDE, ΜΕ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ ΣΕ ΚΕΝΟ ΑΕΡΟΣ. ΘΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ΑΥΤΟΝ, ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΥΛΗΣ, ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ SOUS VIDE – ΑΠΟ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ.

ΤΟ SOUS VIDE ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΤΕ Ένα πολύ ενδιαφέρον σεμινάριο για όλους τους wannabe connoisseurs από τον σεφ Αντώνη Αγγελόπουλο.

τεχνική τού sous vide έχει κάνει εδώ και πολλά χρόνια την εμφάνισή της στον χώρο τής γαστρονομίας, με πολλούς σεφ ανά τον κόσμο να τη χρησιμοποιούν από τα τέλη τής δεκαετίας τού 1970 και μετά. Σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον masterclass, ο chef instructor τής CWC PRO, Αντώνης Αγγελόπουλος, θα μοιραστεί τις γνώσεις του με τους συμμετέχοντες μαθητές και επαγγελματίες, λύνοντας απορίες που αφορούν το sous vide, τον εξοπλισμό που χρειάζεται, αλλά και τεχνικές που αφορούν τη συγκεκριμένη μέθοδο. Μεταξύ άλλων, θα κατανοήσουμε για ποιον λόγο χρησιμοποιούμε τη μέθοδο sous vide, με παραδείγματα κλασσικής μαγειρικής και μαγειρικής σε κενό αέρος. Θα μάθουμε για τον εξοπλισμό που χρειαζόμαστε και τα

πλεονεκτήματα που έχουμε με τον εξοπλισμό αυτόν, πέρα από την επεξεργασία τής πρώτης ύλης, όπως επίσης και για την ιστορία τού sous vide – από πού ξεκίνησε και ποια ήταν η χρήση του μέχρι σήμερα. Παράλληλα, αναλύοντας τη χρήση τής μεθόδου, θα μάθουμε για την ποιότητα που κερδίζουμε, για τον γευστικό, αλλά και για τον οικονομικό παράγοντα, ενώ, κάνοντας χρήση τού εξοπλισμού, θα γνωρίσουμε τις λειτουργίες των μηχανημάτων. Επίσης, πειραματιζόμενοι με διάφορες πρώτες ύλες θα αναλύσουμε για ποια τρόφιμα είναι ιδανική η χρήση τού sous vide, θα δημιουργήσουμε διάφορες συνταγές και θα μάθουμε ψησίματα και τεχνικές με τη χρήση τής μεθόδου, δοκιμάζοντας θα κατανοήσουμε τι συμβαίνει μέσα στο τρόφιμο, ενώ θα δούμε και χρόνους ψησίματος των υλικών. Ακόμη, θα δημιουργήσουμε πουρέδες

και υφές με λαχανικά μαγειρεύοντάς τα σε κενό αέρος, θα μάθουμε πώς να κάνουμε όσμωση, μαρινάρισμα και clarification με τη συγκεκριμένη τεχνική, ενώ θα δούμε συνταγές και τεχνικές με λαχανικά, μοσχάρι, κοτόπουλο, χοιρινό, ψάρια, οστρακοειδή, αβγά, κρέμες, infusion butters και clarificated butters.

INFO: Το σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί την ΤΡ 09.02, στις 17:00 (διάρκεια σεμιναρίου: 5 ώρες). Απευθύνεται σε επαγγελματίες σεφ και μάγειρες, σπουδαστές μαγειρικής τέχνης, ερασιτέχνες και λάτρεις τής μαγειρικής, όπως επίσης και σε ιδιοκτήτες και στελέχη επιχειρήσεων εστίασης. Στους συμμετέχοντες θα δοθεί βεβαίωση παρακολούθησης ΚΔΒΜ 1 τού σεμιναρίου «Σεμινάριο μαγειρικής ‘Βασικές τεχνικές sous vide με τον σεφ Αντώνη Αγγελόπουλο», καθώς και το έντυπο υλικό του με συνταγές. Κόστος συμμετοχής: €120. Περισσότερα εδώ: https:// bit.ly/2NM86iq

The guide 06-19.02.2021

ΘΕΑΤΡΟ, ΣΙΝΕΜΑ, LIVE ΣΚΗΝΕΣ,

ΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «ΑΝ ΜΑΣ ΣΠΑΣΟΥΝ ΤΟ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ»

O Γιάννης Κότσιρας live από τον Σταυρό τού Νότου H ΚΑΙΝΟΎΡΓΙΑ μουσική παράσταση του Γιάννη Κότσιρα, ένα αφιέρωμα στο γνήσιο ελληνικό τραγούδι από τη δεκαετία τού 1930 μέχρι και σήμερα (που δεν πρόλαβε, λόγω τής πανδημίας, να ολοκληρώσει τον προγραμματισμένο κύκλο παραστάσεων τον περασμένο Μάρτιο), επιστρέφει στην κεντρική σκηνή τού Σταυρού του Νότου, μέσα από ένα μοναδικό live streaming. Με τίτλο «Αν μας σπάσουν το μπουζούκι», ο δημοφιλής ερμηνευτής επαναφέρει στο προσκήνιο το αγαπημένο του μουσικό όργανο, μια που τα τελευταία χρόνια υπάρχει η αίσθηση ότι αρχίζει να εξαφανίζεται από την ελληνική δισκογραφία. Μεγαλωμένος ο ίδιος με το γνήσιο λαϊκό τραγούδι, αλλά και φανατικός υποστηρικτής του, θα μας παρουσιάσει ένα πρόγραμμα «διαμαρτυρίας» και, ταυτόχρονα, στήριξης αυτού του παραδοσιακού λαϊκού μουσικού οργάνου. Η παράσταση περιλαμβάνει μόνο λαϊκά τραγούδια, απ΄ όλο το φάσμα τού κλασικού λαϊκού τραγουδιού, αλλά και λαϊκά από την προσωπική του δισκογραφία. Μια επιλογή αγαπημένων λαϊκών και ρεμπέτικων τραγουδιών μεγάλων δημιουργών, όπως ο Ζαμπέτας, ο Τσιτσάνης, o Καζαντζίδης, ο Μπιθικώτσης, ο Άκης Πάνου, ο Ξαρχάκος και πολλοί ακόμη, σε ένα πρόγραμμα που εμπερικλείει όλη την

ιστορία τής ελληνικής λαϊκής μουσικής. Είστε έτοιμοι να συντονιστείτε για μια γνήσια λαϊκή βραδιά με αγαπημένες μελωδίες που όλοι ξέρουμε αλλά δεν ακούμε συχνά; Μια βραδιά γεμάτη από τα χρώματα και τα αρώματα της γνήσιας Ελληνικής λαϊκής μουσικής. Μη χάσετε την ευκαιρία να την ζήσετε σε live streaming στις 7 Φεβρουαρίου, από την Κεντρική Σκηνή του Σταυρού του Νότου.

INFO: Μπορείτε να απολαύσετε online την παράσταση την ΚΥ 07.02, στις 21:00. Εισιτήριο: €9. Περισσότερες πληροφορίες για το πώς θα προμηθευτείτε το εισιτήριό σας, αλλά και για να μάθετε πώς θα παρακολουθήσετε την προβολή, εδώ: https://www.viva.gr/ tickets/music/streaming/gianniskotsiras-live/

HAPPENINGS, ΕΞΟΔΟΣ, SHOPPING

Citymag Thessaloniki

ΜΟΥΣΙΚΗ

No 035 — 06-19.02.2021

ΑΛΛΟΚΟΤΟΣ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ, ΙΔΙΟΦΥΗΣ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ, ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, Ο TRICKY ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΦΗΣΕΙ ΑΝΕΞΙΤΗΛΟ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΟΥ ΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ. ΕΝΑΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ ΑΝΤΙΚΟΜΦΟΡΜΙΣΤΗΣ, ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΙΝΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΠΟΛΥ, ΧΑΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΑΡΚΕΤΕΣ SOLD-OUT ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ.

Ο θρύλος τού trip-hop μοιράζεται το κλειστοφοβικό σύμπαν του Έχοντας κυκλοφορήσει το 14ο κατά σειρά άλμπουμ του με τίτλο «Fall to Pieces» και τη συγκλονιστική αυτοβιογραφία του, «Hell Is Round The Corner», o Tricky προγραμματίζει δύο μοναδικά lives σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, στις 8 και 9 Οκτωβρίου, αντίστοιχα.

Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ TRICKY θα βρεθεί επί ελληνικού εδάφους για δύο βραδιές αντάξιες της ασυμβίβαστης ιδιοφυίας του την Παρασκευή 8 Οκτωβρίου στο «Fix Factory of Sound», στη Θεσσαλονίκη, και το Σάββατο 9 Οκτωβρίου στο «Fuzz Live Music Club», στην Αθήνα, έχοντας κυκλοφορήσει ένα εξαιρετικό νέο άλμπουμ με τίτλο «Fall to Pieces» και μια συγκλονιστική αυτοβιογραφία

PREVIEW ΤΗΕ GUIDE

40-41

απώλεια. Ο Τricky μετέτρεψε τον πόνο σε δημιουργική δύναμη, βρίσκοντας διέξοδο στη μουσική του. Με μια σειρά από πολύ ιδιαίτερα και εσωτερικά τραγούδια (με την Πολωνή Μάρτα Ζλακόφσκα στα φωνητικά), παρασύρει τον ακροατή ακόμη πιο βαθιά στον μοναδικό ήχο που μόνον αυτός μπορεί να δημιουργήσει. Παράλληλα, έγραψε και κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία του υπό τον τίτλο «Hell Is Round The Corner», ανοίγοντας ακόμη περισσότερο την καρδιά του, σε συνεργασία με τον δημοσιογράφο Άντριου Πέρι. Σίγουρα, όλη αυτή η δημιουργική φρενίτιδα, που θα οδηγήσει και στην επερχόμενη ευρωπαϊκή περιοδεία, αποτέλεσε μια διαφυγή για τον ίδιο – όμως ταυτόχρονα ήταν και μια περίοδος ενδοσκόπησης και επανεκτίμησης. Έπρεπε να θέσει στον εαυτό του το ερώτημα «δίνω τη μάχη ή καταλήγω στον βυθό, μαζί με το πλοίο;». Και κατέληξε πως «αυτήν τη στιγμή είμαι έτοιμος να παλέψω. Και αισθάνομαι πραγματικά καλά». Αλλόκοτος για πολλούς, ιδιοφυής για ακόμη περισσότερους, μοναδικός για όλους, ο Tricky είναι ένας δημιουργός που έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στη μουσική των τελευταίων τριών δεκαετιών. Ένας αμετανόητος αντικομφορμιστής, που επιστρέφει στην Ελλάδα, για να εμφανιστεί μπροστά σε ένα κοινό που τον έχει αγαπήσει πολύ, χαρίζοντάς του αρκετές sold-out συναυλίες στη χώρα μας.

(«Hell Is Round The Corner») μέσα στο 2020.

Από το Μπρίστολ στους Massive Attack

Γεννημένος στο Μπρίστολ, ο Έιντριαν Θόουζ –γνωστός σε όλους μας ως «Tricky»– ξεκίνησε τη μουσική του πορεία στα τέλη τής δεκαετίας τού 1980, μέσα από τη διάσημη πλέον κολεκτίβα The Wild Bunch, η οποία οδήγησε

στη δημιουργία των τεράστιων Massive Attack και του ρεύματος που ονομάστηκε trip-hop. Το 1995 κυκλοφόρησε το αριστουργηματικό ντεμπούτο του, «Maxinquaye», το οποίο μνημονεύεται ακόμη ως ένα από τα κορυφαία άλμπουμ των 90s, βάζοντας τις βάσεις για μια σπουδαία προσωπική καριέρα που ήδη διανύει την τρίτη δεκαετία της. Τόσο

μέσα από τις μεγαλειώδεις συνεργασίες του (από τους Massive Attack και τους Gravediggaz μέχρι την PJ Harvey και τη Bjork) όσο και, κυρίως, με εθιστικά και περιπετειώδη άλμπουμ –όπως τα «Pre-Millennium Tension», «Ununiform», «FalseIdols» και «Blowback»–, o Tricky έχτισε ένα ολότελα δικό του, κλειστοφοβικό και συναρπαστικό σύμπαν, που γοήτευσε

κοινό και κριτικούς με μοναδικό τρόπο.

Δίνει διπλό «παρών»

Ο 14ος δίσκος του, «Fall to Pieces», κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2020. Ηχογραφήθηκε στο Βερολίνο, στα τέλη τού 2019, εν μέσω μιας ιδιαίτερα «σκοτεινής» περιόδου στη ζωή αυτού του σπουδαίου καλλιτέχνη, μετά από μια βαρύτατη προσωπική

INFO: Ο Tricky θα βρεθεί στη χώρα μας την ΠΑ 08.10.2021, στο «Fix Factory of Sound» τής Θεσσαλονίκης (26ης Οκτωβρίου 15, Τ. 2310-514.666, W. www.fixcom.gr) και το ΣΑ 09.10.2021 στο «Fuzz Live Music Club» τής Αθήνας [Πατριάρχου Ιωακείμ 1 (Πειραιώς & Χαμοστέρνας), Ταύρος, Τ. 21034.50.817, W. www.fuzzclub.gr]. Η προπώληση εισιτηρίων ξεκίνησε την ΠΑ 18.12.2020, στις 10:00, προς 20 ευρώ (για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων), online (μέσα από το viva.gr, το fuzzclub.gr και το fixfactoryofsound.gr), αλλά και τηλεφωνικά (καλώντας στο 11876).

MOYΣΙΚΗ THE GUIDE

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΘΕΡΙΣΜΟΥ Νατάσσα Μποφίλιου, Θέμης Καραμουρατίδης και Γεράσιμος Ευαγγελάτος έρχονται με μια μεγάλη οπτικοακουστική παραγωγή ειδικά σχεδιασμένη για livestreaming την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου, από τη σκηνή τού «Vox», σε παγκόσμια πρώτη.

Νατάσσα Μποφίλιου, ο Θέμης Καραμουρατίδης και ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος παρουσιάζουν για πρώτη φορά την «Εποχή τού Θερισμού»: μια μεγάλη οπτικοακουστική παραγωγή ειδικά σχεδιασμένη για livestreaming, από τη σκηνή τού «Vox». «Όταν φτιάχναμε την ‘Εποχή τού Θερισμού’, μόνο να ελπίσουμε μπορούσαμε με πόση αγάπη θα την αγκαλιάζατε και πόση δύναμη θα μας δίνατε, για να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι αγγίζονται και οι φωνές τους ενώνονται στην ίδια μουσική» σημειώνουν οι ίδιοι οι δημιουργοί. «Από την πρώτη στιγμή δεν σταματούσαμε να σκεφτόμαστε τον τρόπο να σας την παρουσιάσουμε ζωντανά και όσο το δυνατόν πιο κοντά στο αρχικό της αίσθημα. Όταν οι πρωτόγνωρες συνθήκες στάθηκαν εμπόδιο στα σχέδιά μας, αποφασίσαμε να το δούμε ως μια νέα πρόσκληση και να εκμεταλλευτούμε τα

καινούργια δεδομένα, δημιουργώντας ένα οπτικοακουστικό θέαμα που θα έσπαγε τη σύμβαση ενός απλού live. Βάλαμε λοιπόν τους ωραίους τρελούς τής ομάδας μας στο παιχνίδι και, παρακάμπτοντας την επιβεβλημένη απόσταση, δημιουργήσαμε για εσάς μιαν exclusive, online performance, ένα αυτόνομο καλλιτεχνικό γεγονός φτιαγμένο με ειδικούς όρους, αξιοποιώντας τις νέες δυνατότητες μιας ταυτόχρονης μετάδοσης». Ο χώρος; Η ειδικά διαμορφωμένη σκηνή τού «Vox» (που θα φιλοξενήσει και την παράσταση, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν). Ο χρόνος; Η Κυριακή 28 Φεβρουαρίου, η τελευταία Κυριακή τού χειμώνα, σαν υπόσχεση μιας άνοιξης που όλοι περιμένουμε. Το αποτέλεσμα; Μια ολοκαίνουργια εμπειρία, που οι καλλιτέχνες ελπίζουν ότι τόσο εκείνοι όσο και όλοι εμείς θα θυμόμαστε για πολύ καιρό. «Δεν πιστεύαμε ποτέ ότι θα το λέγαμε τόσο σύντομα, όμως είναι επίσημο: η ‘Εποχή τού Θερισμού’ ξεκινά!» καταλήγουν.

INFO: H παράσταση θα μεταδοθεί την ΚΥ 28.02, στις 21:00 (ώρα Ελλάδας), και θα είναι διαθέσιμη on demand μέχρι τη Δευτέρα 01.03, στις 23:59 (ώρα Ελλάδας), ώστε να μπορέσει να την παρακολουθήσει το κοινό απ’ όποια χώρα κι αν προέρχεται. Μπορείτε να συντονιστείτε 15 λεπτά νωρίτερα για ένα δωρεάν pre-show «behind the scenes», λίγο πριν ανάψουν τα φώτα και ακουστεί η πρώτη νότα στη σκηνή. Τα εισιτήρια για την παράσταση στοιχίζουν €14,90 ανά κωδικό, έως τις 08.02 ωστόσο μπορείτε να τα αγοράσετε στην τιμή των €10,90 (early bird). Μπορείτε να ακούσετε την «Εποχή τού Θερισμού» στο YouTube (εδώ: https://bit.ly/3cb5kNU) και στο Spotify (εδώ: http://spoti.fi/ 3pimXiv). Παράλληλα, διατίθεται και το CD «Η Εποχή τού Θερισμού» προς €15,50 (περιλαμβάνονται τα έξοδα αποστολής). Περισσότερες πληροφορίες για το πώς θα προμηθευτείτε το εισιτήριό σας, αλλά και για να μάθετε πώς θα παρακολουθήσετε την παράσταση, εδώ: https:// www.viva.gr/tickets/music/ streaming/natassa-bofiliouepoxi-tou-therismou/

MΟΥΣΙΚΗ THE GUIDE

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

προηγούμενα άλμπουμ υπήρχαν έντονα τα στοιχεία τής indie rock και της ψυχεδελικής ποπ, στο «Talk loud» κρατούν μεν την ταυτότητά τους, αλλά βάση δίνεται περισσότερο στην ευρηματικότατη, απλοϊκή και συνάμα έντονη παρουσία των αισθησιακών πλήκτρων. Οι κιθαριστικοί ήχοι περιορίζονται και έρχονται συμπληρωματικά, για να τονώσουν την ήδη συγκροτημένη ονειρική ατμόσφαιρα, κρατώντας «σφιχτή» την παραγωγή σε ό,τι έχει να κάνει με τους μπασοτυμπανικούς, αλλά και τους πολλούς χειροποίητους περκασιονιστικούς ήχους.

Γράφει o

Shy Boys/ «Talk loud»

ΣΕ ΑΝΤΊΘΕΣΗ με το καλλιτεχνικό τους προσωνύμιο, κάθε άλλο παρά ντροπαλή μπορεί να χαρακτηριστεί η νέα απόπειρα των πέντε αγοριών από το Κάνσας τού Μιζούρι. Το σχήμα δημιουργήθηκε το 2012 και η πρώτη δισκογραφική του απόπειρα

DREAMACHINERY

κατέφτασε το 2014, με το ομότιτλο LP, «Shy Boys» (High Dive Rec). Το 2018 υπέγραψε στην τωρινή δισκογραφική του εταιρεία, «Polyvinyl Records», με την οποία κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ, «Βell House».

ΚΑΊ ΕΡΧΌΜΑΣΤΕ στο σήμερα και στο «Talk loud». Την παραγωγή χτίζουν τα αέρινα, βελούδινα φωνητικά, που βγαίνουν ξεκάθαρα και

φωτεινά μπροστά από τις γεμάτες μελωδίες συνθέσεις. Άκρως αναβιωτικές –πολλές φορές στην ενορχήστρωση μου έδιναν την αίσθηση ότι ακούω μια μείξη από Alan Parsons project, Blue Nile και Beach Boys–, γεγονός που έκανε το εν λόγω ηχητικό κράμα ακόμη πιο ενδιαφέρον όσο κυλούσαν παρακάτω οι στροφές στα αυλάκια...

ΠΑΡΌΤΊ και στα δύο

ΌΊ ΔΡΑΜΑΤΊΚΌΊ στη γραφή τους στίχοι πολλές φορές εντάσσονται σε ένα οξύμωρο σχήμα σε σχέση με τη μουσική, καθώς μπορεί να μιλούν, λόγου χάρη, για τη μονοτονία και την πλήξη τής καθημερινότητας και να είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι με τη χαρούμενη μουσική χροιά που ρέει στη σύνθεση των κομματιών. Κάποιες άλλες στιγμές, το «Talk loud» σού δίνει έντονα την αίσθηση μιας μουσικής παράστασης σε κουκλοθέατρο, όπου το στοιχειωμένο και το αστείο γίνονται ένα.

ΤΑ ΕΝΤΕΚΑ ΚΌΜΜΑΤΊΑ τού δίσκου κυριολεκτικά κυλούν σαν νεράκι, χωρίς ίχνος ηχητικής κόπωσης, καθώς οι διάρκειές τους κυμαίνονται μεταξύ 2,30 και 3,30 λεπτών. Κυκλοφορεί σε συλλεκτικά, πολυχρωματικά βινύλια περιορισμένης κοπής.

Thompson Twins/ «Into the gap» ΜΕ ΠΑΡΑ πολύ έντονο τον απόηχο του ήδη επιτυχημένου «Quick step & Side kick», η τριμελής πλέον μπάντα των Βρετανών «Thompson Twins» επανερχόταν τον Φεβρουάριο του 1984 με την κυκλοφορία τού τέταρτου, πολυπλατινένιου της άλμπουμ-ορόσημου, «Into the gap». Ήταν μία από εκείνες τις περιπτώσεις που, παρότι ο δίσκος δίχασε τους κριτικούς κατά την ακρόασή του, αποθεώθηκε από το κοινό ήδη από τις πρώτες στροφές. Κάτι σαν τον έρωτα με την πρώτη ματιά… Μόνο που αυτός ο έρωτας μετρά ήδη 37 χρόνια. Η ΗΧΌΓΡΑΦΗΣΗ και η παραγωγή τού άλμπουμ έγινε στα θρυλικά «Compass Point Studios» στο Νασάου, στις Μπαχάμες (κάτι που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον ήχο του), από τον –τότε– διάσημο παραγωγό Άλεξ Σάντκιν και τον frontman τής μπάντας, Τομ Μπέιλι. Από τα πλέον αξιοσημείωτα του άλμπουμ είναι ότι αποτελεί μόνο του μία κατηγορία μέσα σε ό,τι κυκλοφορούσε (και κυκλοφορεί μέχρι σήμερα) στη synthpop σκηνή. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο ακροατής ανακαλύπτει σε κάθε άκουσμα του «Into the gap» κάτι νέο, που δεν είχε επισημάνει μέχρι τώρα. Αυτό οφείλεται στην ιδιαίτερα εμπνευσμένη και χαρισματική χρήση κυρίως των multi-percussions και των συνθεσάιζερς, που δίνουν ένα διαμαντένιο στίγμα σε μια παραγωγή που ναι μεν έχει μία συγκεκριμένη ταυτότητα, αλλά ταυτόχρονα, με έντεχνο τρόπο, καταφέρνει το ένα κομμάτι να μη μοιάζει συνθετικά με το άλλο – και μένει ανεξίτηλο στον χρόνο.

FLASH BACK

ΜUSICOLA

ΑΚΌΎΣΤΕ ΤΑ άφοβα, χωρίς προκατάληψη. So... Dream on, until next time…

TECH THE GUIDE

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

APPLE WATCH SERIES 6

Το καλό έγινε ακόμη καλύτερο

ΜΙΑ STARTUP ΚΑΝΕΙ… SMART ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΚΑΦΕ ΜΑΣ

Η συσκευή τής BibeCoffee μπορεί να εγκατασταθεί σε κάθε επαγγελματική μηχανή καφέ, συγκεντρώνοντας δεδομένα που αφορούν, για παράδειγμα, την ποσότητα καφέ που καταναλώνεται, τις βλάβες, αλλά και την πρόληψη των ζημιών κάθε μηχανής. θεσμικούς και ιδιώτες επενδυτές. Μέχρι τώρα, η επένδυση έχει διατεθεί κυρίως για την ανάπτυξη της πλατφόρμας, όπως και για την εισαγωγή νέων λειτουργιών και χαρακτηριστικών, ώστε να καλύψει τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες των πελατών. ΜΙΑ INTERNET of Things (IoT) λύση παρακολούθησης επαγγελματικών μηχανών καφέ σε πραγματικό χρόνο, που μετατρέπει κάθε τέτοια μηχανή σε «έξυπνο», συνδεδεμένο τερματικό, δημιούργησε η ελληνική νεοφυής εταιρεία BibeCoffee. Η BibeCoffee χρηματοδοτήθηκε αρχικά από το Unifund και στη συνέχεια από το Fund Venture Friends – αμφότερα funds τού Υπερταμείου Επιχειρηματικών Συμμετοχών EquiFund, το οποίο χρηματοδοτείται από το ΕΠΑνΕΚ (Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και εθνικοί πόροι), από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων (European Investment Fund/EIF), την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων,

Το concept

Η ευφυής πλατφόρμα τής BibeCoffee επιτρέπει στους προμηθευτές καφέ να έχουν πρόσβαση σε δεδομένα, μέσω των οποίων μπορούν να αναπτύξουν προηγμένες στρατηγικές πωλήσεων και μάρκετινγκ και να γίνουν ακόμη πιο ανταγωνιστικοί, βοηθώντας τους να ενεργήσουν άμεσα σε κάθε σημείο πώλησης. Η συσκευή τής BibeCoffee μπορεί να εγκατασταθεί σε οποιαδήποτε επαγγελματική μηχανή καφέ, ανεξαρτήτως κατασκευαστή και έτους παραγωγής, συγκεντρώνοντας δεδομένα που οδηγούν σε σημαντικά πορίσματα και μετρήσεις για την ορθή λειτουργία, εμπορικά και τεχνικά – όπως, για παράδειγμα, την ποσότητα καφέ που καταναλώνεται, τις βλάβες,

αλλά και την πρόληψη των ζημιών κάθε μηχανής. Με αυτόν τον τρόπο βελτιστοποιείται η διαδικασία συντήρησης των μηχανών, ελαχιστοποιείται η απώλεια εσόδων από τυχόν προσμίξεις ή άλλες λανθασμένες πρακτικές και διασφαλίζονται οι υψηλοί δείκτες ποιότητας του καφέ, προστατεύοντας παράλληλα τη φήμη των εταιρειών. Όραμα της εταιρείας είναι, όπως σημειώνουν στελέχη της, να εξορθολογήσει τον τρόπο με τον οποίο διανομείς, κατασκευαστές και αλυσίδες καφέ λειτουργούν, προσφέροντάς τους μια λύση που εγγυάται τη βέλτιστη ποιότητα του καφέ που προσφέρεται στους πελάτες τους. Με πελάτες από την ελληνική και την παγκόσμια αγορά καφέ να έχουν ήδη εμπιστευτεί τη λύση, η BibeCoffee σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει μέρος τής χρηματοδότησης για να αναπτύξει την ομάδα της. Επιπλέον, φιλοδοξεί να διευρύνει περαιτέρω την πελατειακή της βάση στην ελληνική αγορά και να αυξήσει το αποτύπωμά της στην παγκόσμια αγορά.

ΤΟ ΝΈΟ SMARTWATCH τής Apple διαθέτει έναν νέο, ταχύτατο, διπύρηνο επεξεργαστή. Με το Apple Watch Series 6 μπορείς να μετρήσεις το επίπεδο του οξυγόνου στο αίμα σου με τον επαναστατικό αισθητήρα και την εφαρμογή που διαθέτει. Επίσης, έχει μια νέα εφαρμογή Sleep, αλλά και apps που θα σε βοηθήσουν να παραμένεις δραστήριος και συνδεδεμένος (όπως fitness app, πυξίδα, γυροσκόπιο και επιταχυνσιόμετρο). Όλα αυτά στην ενισχυμένη, always-on Retina οθόνη, η οποία είναι 2,5 φορές φωτεινότερη σε εξωτερικό χώρο, όταν έχεις τον καρπό σου προς τα κάτω.

SMARTWATCH HUAWEI WATCH GT 2

Ο σύντροφός σου σε κάθε αθλητική δραστηριότητα

ΜΈΙΝΈ ΣΈ ΦΟΡΜΑ, καθώς το Huawei Watch GT 2 θα σε συντροφεύσει σε κάθε είδους αθλητική δραστηριότητα. Ιδανικό για ποδηλασία χάρη στους μετρητές απόστασης, ταχύτητας, ανάβασης και κατάβασης. Απαραίτητο για ορειβασία, χάρη στην ενσωματωμένη πυξίδα και το βαρόμετρο. Κατάλληλο και για κολύμβηση, καθώς είναι αδιάβροχο ώς τα 50 μέτρα.

ΤΟ TWITTER «ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΕΙ» ΠΙΛΟΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΧΡΗΣΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ FAKE NEWS Το Twitter ζητά από τους χρήστες του να βοηθήσουν στην καταπολέμηση των ψευδών ειδήσεων (fake news). Γι’ αυτό τον σκοπό, ανακοίνωσε ένα νέο, πιλοτικό πρόγραμμα που θα επιτρέπει σε μερικούς χρήστες να υποβάλουν παρατηρήσεις για μηνύματα (tweets) άλλων χρηστών, τα οποία κρίνουν ως αναληθή ή παραπλανητικά. Η πρωτοβουλία με την ονομασία «Birdwatch» αρχικά άρχισε να δοκιμάζεται σε μια μικρή ομάδα χρηστών στις ΗΠΑ. Το Twitter αναγνώρισε ότι το νέο σύστημα πρέπει να είναι ανθεκτικό στην καταστρατήγησή του και μπορεί κατά καιρούς να εμφανίσει προβλήματα, αλλά, όπως ανέφερε, «είναι ένα μοντέλο που αξίζει να δοκιμάσουμε». Οι χρήστες που επισημαίνουν κάποια ανάρτηση άλλου ως παραπλανητική ή ψευδή θα πρέπει να παρέχουν στοιχεία που να στοιχειοθετούν την άποψή τους και να τα συζητούν εμπιστευτικά σε μια ειδική ιστοσελίδα για το Birdwatch (twitter.com/i/ birdwatch), χωρίς τα σχόλιά τους να είναι ορατά στους υπόλοιπους χρήστες. Για να συμμετάσχουν στην όλη προσπάθεια πρέπει να δώσουν έναν επαληθευμένο αριθμό τηλεφώνου και ένα e-mail, όπως επίσης να μην έχουν προϊστορία παραβιάσεων των κανόνων τής πλατφόρμας. Το Twitter –όπως και άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (με πρώτο το Facebook)– δέχεται πιέσεις να αντιμετωπίσει πιο αποτελεσματικά τη διακίνηση κάθε είδους fake news στην πλατφόρμα του, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς και το BBC.

MEDIA THE GUIDE

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΩΗΣ

ENAΣ

ΜΕΓΑΛΟΜΗΚΑΣ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ Ε ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ

O γνωστός σκηνοθέτης αναλαμβάνει επικεφαλής προγράμματος του Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος του Φεστιβάλ.

πικεφαλής προγράμματος του Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας αναλαμβάνει ο σκηνοθέτης Γιώργος Ζώης. Πολυβραβευμένος δημιουργός, με ευδιάκριτη και ανανεωτική κινηματογραφική ματιά, ως καλλιτέχνης που έχει αναγνωριστεί στα μεγαλύτερα διεθνή φεστιβάλ (Καννών, Βενετίας, Βερολίνου), ο Γιώργος Ζώης, αν και έχει πλέον στο ενεργητικό του μία μεγάλου μήκους ταινία («Interruption») και ήδη προετοιμάζει την επόμενη, δεν δίστασε να επιστρέψει στη μικρού μήκους φόρμα, όπως έγινε με την ταινία του «Τhird Kind», η οποία έκανε την πρεμιέρα της στις Κάννες, και το «Touch me», μια ανάθεση της «Στέγης» τού Ιδρύματος Ωνάση. Με τη νέα του ιδιότητα, αυτήν τού head programmer, επιστρέφει στο Φεστιβάλ Δράμας, όπου το 2010 (με το «Casus Belli») απέσπασε την κορυφαία διάκριση του θεσμού, τον Χρυσό Διόνυσο, σηματοδοτώντας την έναρξη

μιας σπουδαίας πορείας. «Είμαι πολύ χαρούμενος που έρχεται στην ομάδα μας ο Γιώργος Ζώης», σημειώνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής τού Φεστιβάλ Δράμας, Γιάννης Σακαρίδης. «Η εξωστρέφειά μας συνεχίζεται και ενισχύεται σημαντικά. Σήμερα το Φεστιβάλ τής Δράμας όχι μόνον είναι ανοιχτό σε όλους, αλλά νιώθει την ανάγκη να απευθυνθεί και να επικοινωνήσει με όλους. Χωρίς γεωγραφικούς, φυλετικούς και ηλικιακούς περιορισμούς. Χωρίς διακρίσεις. Το σινεμά φτιάχνεται απ’ όλους, μιλάει για όλους, κρίνεται απ’ όλους και απευθύνεται σε όλους. Οι ταινίες είναι ακόμη μία δικαιολογία, για να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον και να έρθουμε λίγο πιο κοντά».

Who is who

Ο Γιώργος Ζώης είναι σκηνοθέτης και παραγωγός. Το έργο του έχει επιλεγεί στα μεγαλύτερα φεστιβάλ τού κόσμου (Κάννες, Βενετία, Βερολίνο, Λοκάρνο, Ρότερνταμ, Τελουρίντ, Παλμ Σπρινγκς, Κλερμόν Φεράν) και έχει αναγνωριστεί με πολλά βραβεία και διακρί-

σεις παγκοσμίως. Στην Ελλάδα έχει κερδίσει το βραβείο καλύτερης μικρού μήκους ταινίας για το «Casus Belli» από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου και επτά βραβεία στο Φεστιβάλ Δράμας – ανάμεσά τους αυτά της Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Σεναρίου. Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, «Interruption», έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βενετίας το 2015, όπου ο Ζώης κέρδισε το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου. Έχει κερδίσει υποψηφιότητα Καλύτερης Σκηνοθεσίας από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου για την ταινία του «Τίτλοι Τέλους», ενώ έχει διατελέσει μέλος τής επίσημης κριτικής επιτροπής «Λιοντάρι τού Μέλλοντος» στο 74ο Διεθνές Φεστιβάλ τής Βενετίας. Η τελευταία του ταινία, «Third Kind», έκανε πρεμιέρα στην Εβδομάδα Κριτικής τού Φεστιβάλ των Καννών το 2018 και τώρα βρίσκεται στην προετοιμασία τής επόμενης μεγάλου μήκους ταινίας του, με τίτλο «Arcadia».

ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΖΩΔΙΑ

Citymag Thessaloniki

No 035 — 06-19.02.2021

Τι φέρνει αυτή η περίοδος με μία ματιά

ΜΠΟΡΕΙ ακόμη να μη μας χτύπησε κομήτης, αλλά μια καταιγίδα καταγγελιών για κακοποιήσεις, σεξουαλικές παρενοχλήσεις και πολύ άσχημες συμπεριφορές μάς

ταλαιπώρησε μέσα στον Ιανουάριο (ελπίζουμε να μην έχετε υποστεί κι εσείς κάτι παρόμοιο). Αν μάθαμε κάτι απ’ όλη αυτήν την ιστορία είναι ότι δεν πρέπει να κρύ-

STAR SYSTEM

βουμε μέσα μας τα δυσάρεστα που μας συνέβησαν. Παράλληλα, καλό θα ήταν να κάνουμε την αυτοκριτική μας, μήπως στεναχωρήσαμε κι εμείς κάποιον...

Τι προβλέπουν για εσάς τα άστρα για την περίοδο 06-19.02.2021 Το ζώδιο του μήνα:

ΥΔΡΟΧΟΟΣ 20/01-18/02

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, κάθε δουλειά έχει και τη βαρετή της πλευρά… Αν είστε νοσηλεύτρια σε κέντρο εμβολιασμού, έχετε βαρεθεί να τρυπάτε γιαγιάδες και παππούδες με το εμβόλιο του κορωνοϊού. Δείτε όμως και τη θετική πλευρά: θα μπορούσατε να είστε ο φαντάρος που δεν τον πάει μία ο λοχαγός του και τον στέλνει καθημερινά αγγαρεία στα μαγειρεία. Οι ανύπαντρες κάντε υπομονή: σε λίγους μήνες θα αρχίσουν να έρχονται και επίδοξοι γαμπροί με μούσι και τατουάζ…

ΚΡΙΟΣ 21/03-19/04

«Συννεφιές, συννεφιές, όταν δεν σε βλέπω, έχω ακεφιές»: το τραγούδι τού Γιώργου Μητσάκη τριγυρνάει διαρκώς το τελευταίο διάστημα στο μυαλό σας. Και όχι άδικα. Βέβαια, το δικό σας πρόβλημα είναι μεγαλύτερο, αφού ο λεγάμενος (ή η λεγάμενη) βρίσκεται εκτός νομού και ζορίζεστε αφόρητα που δεν μπορείτε να ιδωθείτε. Το καλό σ’ αυτήν την περίπτωση είναι ότι μεγαλώνει η προσμονή. Αρκεί να μην έχει αρχίσει να ξεπορτίζει στην περιοχή του… Τουλάχιστον, δεν θα χρειαστεί να τραγουδήσετε το «μού ‘φαγες όλα τα δαχτυλίδια»…

ΤΑΥΡΟΣ 20/04-20/05

Η καραντίνα, πέρα από τα νεύρα, σας έχει χτυπήσει και στο κορμί. Από το πολύ καθισιό πονάτε στο σβέρκο, στα πλευρά, στους γοφούς – και πάει λέγοντας. Αναπολείτε τις ένδοξες ημέρες που τα σίδερα λύγιζαν στο γυμναστήριο από τα βάρη που σηκώνατε ή που βάζατε τα γυαλιά στα δελφίνια από τα χιλιόμετρα που «καταπίνατε» στο κολυμβητήριο. Επειδή πιθανότατα το νερό θα το ξαναδείτε το καλοκαίρι, στις διακοπές σας, φροντίστε να βγείτε για λίγη σωματική άσκηση. Και δεν αναφερόμαστε στο να στείλετε απλώς το μήνυμα και να κόβετε βόλτες με καφέδες στη γειτονιά, αλλά να φορέσετε τη φόρμα σας και να λιώσετε στο τρέξιμο. Θυμηθείτε να κάνετε καλό ζέσταμα στην αρχή και διατάσεις στο τέλος.

ΔΙΔΥΜΟΣ 21/05-21/06

Κανονικά θα έπρεπε να σας φωνάζουν «Μπομπ, ο μάστορας». Ή, έστω, Μήτσος, Μπάμπης, Βάγγος ή όπως, τέλος πάντων, ονομάζεστε. Η ικανότητά σας να επιδιορθώνετε πράγματα έχει περάσει σε μυθικά επίπεδα. Χαλασμένο καζανάκι; Έτοιμο. Παραθυρόφυλλα που τρίζουν; Τέλεια. Το λεξικό στη λέξη «μερεμέτι» θα έπρεπε να έχει τη φωτογραφία σας. Γιατί όμως δεν μπορείτε να «επισκευάσετε» και τη χαλασμένη προσωπική σας ζωή; Αφήνετε τα μικροπροβλήματα της καθημερινότητας να σας απασχολούν περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε, με αποτέλεσμα να μην αποφεύγετε τις εντάσεις. Αφήστε το κατσαβίδι σας και μιλήστε με το αγαπημένο σας πρόσωπο.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ 22/06-22/07

Ξέρουμε τι περνάει αυτήν την εποχή από το μυαλό σας: θα θέλατε να είχατε μια συσκευή που θα μπορούσε να ανοίξει μια πύλη στον χωροχρόνο και να σας μεταφέρει σε έναν απομονωμένο πλανήτη (που να μπορεί να συντηρήσει ζωή). Να καθίσετε για κανέναν μήνα στην ησυχία σας, παρέα με μερικά βιβλία, μουσική και καμιά εικοσαριά ταινίες. Κι όταν γεμίσουν από ηρεμία οι μπαταρίες σας, να επιστρέψετε στην ίδια χρονική στιγμή από την οποία φύγατε. Εναλλακτικά, μπορείτε να πάτε αυτήν την εποχή στη Σίκινο, που δεν υπάρχει ψυχή – αλλά θα πρέπει να αφήστε το κινητό σας στο σπίτι.

ΛΕΩΝ 23/07-22/08

Ώρες ώρες σάς πιάνει η μανία τού καταναλωτισμού. Όπως, καλή ώρα, την περασμένη εβδομάδα, που αποφασίσατε να βγείτε μια βόλτα στα μαγαζιά. Και καλά κάνατε. Το πρόβλημα αρχίζει στο σημείο που, από τον πολύ εγκλεισμό, αρχίσατε να αγοράζετε ένα σωρό πράγματα, τα οποία, στην πραγματικότητα, σας είναι άχρηστα. Θέλω να δω τι θα κάνετε τον καναπέ με δέρμα αγελάδας που αποκτήσατε – το υπόλοιπο σπίτι σας δεν έχει σχέση μ’ αυτόν. Αφήστε που δεν υπάρχει και ελεύθερος χώρος… Ρίξτε του τώρα ένα κάλυμμα για να μη λερώνεται και αφήστε τον σε μιαν άκρη.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ 23/08-22/09

ΤΟΞΟΤΗΣ 22/11-21/12

ΖΥΓΟΣ 23/09-23/10

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ 22/12-19/01

Το να λέτε στο παιδί σας ότι θα γίνει σκληροτράχηλος άντρας, επειδή κάνει μάθημα με ανοιχτά παράθυρα λόγω τού κορωνοϊού, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Κι εσείς φυλάξατε σκοπιά τον χειμώνα σε κάποιο φυλάκιο του Έβρου και το μόνο που θέλατε ήταν να περάσει γρήγορα η ώρα, να σας αλλάξει το επόμενο νούμερο και να πάτε στη ζεστασιά τού θαλάμου, για να συνεχίσετε τον ύπνο σας. Και, παρ’ όλα αυτά, υποθέτουμε ότι δεν γίνατε περισσότερο άντρας απ’ όσο ήσασταν πριν παρουσιαστείτε. Αντιμετωπίστε την κατάσταση με ψυχραιμία και κατανόηση.

Η δουλειά δεν πηγαίνει καλά, το ταμείον είναι μείον και τα έξοδα τρέχουν. Ο μοναδικός τρόπος για να μπορέσετε να βρείτε μια λύση με τα οικονομικά σας είναι να κάνετε, επιτέλους, αυτό που αποφεύγετε εδώ και καιρό: να κοιτάξετε κατάματα το πρόβλημα. Πάρτε χαρτί και μολύβι και αρχίστε να καταγράφετε όλα σας τα έσοδα και έξοδα. Θα διαπιστώσετε ότι ορισμένα έξοδα είναι (το λιγότερο) άσκοπα. Περιορίστε τα και φροντίστε να βρείτε νέες πηγές εσόδων. Ξέρουμε ότι στην εποχή μας τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Και όχι: μη θυσιαστείτε σε γάμο με την πλούσια ζωντοχήρα τού από πάνω διαμερίσματος. Εκτός αν σας αρέσει. Οπότε, πάσο...

ΣΚΟΡΠΙΟΣ 24/10-21/11

ΙΧΘΥΕΣ 19/02-20/03

Αμάν, ρε γκρινιάρηδες! Πέρσι, με τα κρύα, ζαλίσατε φίλους και γνωστούς ότι με τα λεφτά που δώσατε για θέρμανση θα μπορούσατε να είχατε αγοράσει εξοχικό στη Φολέγανδρο. Φέτος, που ο καιρός είναι ήπιος, γκρινιάζετε που δεν μπορείτε να ευχαριστηθείτε το τζάκι. Και μετά θα έρθει το καλοκαίρι και οι ζέστες και δεν θα ανοίγετε το κλιματιστικό, για να μην κάψετε κιλοβατώρες. Αφήστε που σας έχουμε ικανούς να κάνετε φασαρία στο φαρμακείο, επειδή δεν θα βρίσκετε το αγαπημένο σας αντηλικακό με άρωμα τροπικής καρύδας. Ήρωες οι φίλοι σας… Ήρωες!

Για να πούμε την αλήθεια, κι εμάς μας αρέσουν οι συνωμοσιολογίες. Αρκεί να είναι στο σενάριο κάποιας χολιγουντιανής ταινίας (με μπόλικο πιστολίδι και εκρήξεις προς το τέλος) και όχι στην πραγματική ζωή. Δεν κόβουμε το χέρι μας (ή οτιδήποτε άλλο...), αλλά μάλλον ουδείς θέλει να σας βάλει μικροτσίπ στο εμβόλιο για τον κορωνοϊό, ώστε να ελέγχει τη ζωή σας. Θα μπορούσε να το κάνει πολύ πιο εύκολα, δημιουργώντας σας καταναλωτικές ανάγκες και άλλες επιθυμίες. Το οργουελικό μοντέλο χειραγώγησης έχει ξεπεραστεί εδώ και μερικές δεκαετίες. Οπότε, με αίσθημα ευθύνης, φροντίστε τον εαυτό σας και τους γύρω σας.

Πλησιάζει και πάλι εκείνη η υπέροχη εποχή τού χρόνου που θα αρχίσετε τη γκρίνια για τον Άγιο Βαλεντίνο: ότι είναι μια γιορτή που δημιούργησαν οι λατίνοι λουλουδάδες, ζαχαροπλάστες και αργυροχρυσοχόοι, για να τα αρπάζουν από τους δύσμοιρους άντρες. Και άντε οι Λατίνοι… Εμείς τι φταίμε; Απάντηση δεν θα βρείτε. Ουδείς θέλει να τον ζαλίσει η δικιά του, επειδή δεν της πήγε δώρο-απόδειξη της αγάπης του. Μία ημέρα είναι, θα περάσει. Κάντε την καρδιά σας πέτρα, αγοράστε λουλούδια και σοκολατάκια, φορέστε το πλατύ σας χαμόγελο και συναντήστε τον άνθρωπο της ζωής σας.

Εντάξει: είπαμε ότι είμαστε σε καραντίνα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να παραμελήσετε την εξωτερική σας εμφάνιση. Έχετε γίνει σαν τον κόμη Μοντεχρήστο στη διάρκεια της φυλάκισής του. Βλέποντας στον καθρέφτη τον εαυτό σας σε τέτοια κατάσταση, είναι λογικό να σας έχει πιάσει μια μελαγχολία. Ήρθε η ώρα να φορτίσετε την ξυριστική σας μηχανή και να του δώσετε να καταλάβει. Με κάθε τούφα γένια που θα πέφτει στον νιπτήρα θα αισθάνεστε πέντε χρόνια μικρότερος (το τελευταίο δεν ισχύει, αν είστε κάτω από 50). Άντε, και ποιος ξέρει… Ίσως πίσω από μια μάσκα κατά τη σωματική άσκηση να κρύβεται ο άνθρωπος της ζωής σας.

Citymag Thessaloniki

CITY FACES

No 035 — 06-19.02.2021

CATWALK THE LOCALS

Παύλος Αλεξιάδης ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΣΧΟΛΗ ΓΡΑΦΙΣΤΙΚΗΣ, ΣΗΜΕΡΑ ΟΜΩΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΣΕ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΝΤΙΛΙΒΕΡΙ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΘΗΚΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ «ΚΟΔΡΑ».

ΓΙΑ ΕΜΑΣ, ΤΟ ΛΟΚΝΤΑΟΥΝ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ‘Η ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΤΩΝ ΡΥΘΜΩΝ ΜΑΣ. ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΔΙΑΝΕΜΕΙ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΠΡΟΪΟΝΤΑ – ΑΠΟ ΤΡΟΦΙΜΑ ΩΣ GADGETS ΚΑΙ ΣΥΣΚΕΥΕΣ. ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΠΟ ΟΠΟΤΕΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ – ΚΑΙ, ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ. ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΑΝΑΡΩΤΙΟΥΝΤΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΪΟ, ΕΤΣΙ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΑΣΤΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ. ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΑΣ, ΩΣΤΟΣΟ, ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΦΕΤΗΡΙΑ…

Θέλετε να είστε το επόμενο πρόσωπο που θα φωτογραφίσουμε; Στείλτε μας μήνυμα στην ηλεκτρονική διεύθυνση contact@citymagthess.gr συνοδεία φωτογραφίας και τηλεφώνου επαφής. Θα επικοινωνήσουμε σύντομα μαζί σας.