Taste.now, Δεκέμβριος 2023 by Citymag Thessaloniki

ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

NOW MAGAZINES ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ Citymag

Taste. ΤΕΥΧΟΣ #004 ––– ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

d The A list: δοκιμάζουμε και προτείνουμε τα καλύτερα στη Θεσσαλονίκη – και όχι μόνο.

now

E A T, D R I N K & B E M E R R Y ! Τ Ε Λ ΙΚ Α, Γ Ι ΑΤ Ι Ε ΙΝ Α Ι ΤΟΣΟ Λ ΙΜ ΠΙ Σ Τ Ε Ρ Η Η ΚΟΥ Ζ ΙΝ Α Τ Η Σ Θ Ε Σ Σ Α ΛΟ ΝΙΚ Η Σ;

---- Ε Ο Ρ Τ Α Σ Τ Ι ΚΟ Τ Ρ Α Π Ε Ζ Ι Μ Ε Μ Ι Κ Ρ Ο ΚΟ Σ ΤΟ Σ . Γ Ι Ν Ε Τ Α Ι ; ---- Τ Ι Τ Ρ Ω Ε Ι Ο Π Λ Α Ν Η Τ Η Σ Τ Η Ν Π Ρ ΩΤΟ Χ Ρ Ο Ν Ι Α ; ---- Π Ι Ε Ρ Ι Α Ο Ρ Η : Ε Ν Α Σ Χ Ε Ι Μ Ω Ν Α Σ Γ Ε Μ Α ΤΟ Σ Ι Σ ΤΟ Ρ Ι Ε Σ , Μ Α Γ Ε Ι Ρ Ε Μ Α Τ Α , Τ Σ Ι Π ΟΥ Ρ Ο Κ Α Ι Κ Α Λ Η Κ Α Ρ Δ Ι Α . ---- Ι Σ ΤΟ Ρ Ι Ε Σ Α Π Ο ΤΟ Ν Κ Α Μ Π Ο : ΤΟ Τ Ρ Α Π Ε Ζ Ι ΤΩ Ν Χ Ρ Ι Σ ΤΟΥ Γ Ε Ν Ν Ω Ν Κ Α Ι Τ Η Σ Π Ρ ΩΤΟ Χ Ρ Ο Ν Ι Α Σ Σ Τ Η Ν Κ Α Ρ Δ Ι Τ Σ Α . ---- Τ Α W I N E P A I R I N G S Τ Α Σ Ω Σ Τ Α , ΤΑ Ε Ο Ρ Τ Α Σ Τ Ι Κ Α .

SIATISTA 50300, KOZANI, GREECE

Σαν κερί σε σκοτεινό δωμάτιο Γράφει ο ΑΓΓΕΛΟΣ Ν. ΒΑΣΣΟΣ

ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΜΑΓΙΚΗ ΑΥΡΑ οι επιχειρήσεις εστίασης. Διαθέτουν μια παρηγορητική δύναμη ικανή να αμβλύνει τις γωνίες, να ελαφρύνει τα βάρη, να φτιάξει την ψυχολογία. Ένας αχνιστός, αρωματικός καφές με ένα κομματάκι μαύρης σοκολάτας ένα κρύο πρωινό του χειμώνα. Ένα καλοψημένο, έξοχα αρτυμένο κομμάτι κρέατος, τρυφερό και ζουμερό, για άμεση τόνωση εκείνες τις ημέρες που η δουλειά μοιάζει να μην τελειώνει ποτέ και οι ώρες του 24ώρου δεν επαρκούν. Ένα αχνιστό ψαράκι σε λεμονάτο ζουμάκι με μία φέτα χειροποίητου, προζυμένιου ψωμιού για βουτιές – μια ανάμνηση μαμαδίστικης κουζίνας τα μεσημέρια του Σαββάτου. Ένα γλυκάκι «τόσο όσο» (με σοκολάτα, με κρέμα ή με σιρόπι, αδιάφορο – εδώ τα προσωπικά γούστα έχουν την πρώτη και την τελευταία λέξη) που έρχεται να μας παρηγορήσει σε στιγμές στενοχώριας ή που έχει τη δύναμη να μας δώσει μια «ένεση» ενέργειας, όταν ο κάματος της ημέρας μάς καταβάλλει. Ένα ποτήρι κρασί (λευκό, κόκκινο, ροζέ, αφρώδες – ό,τι λαχταρά καθένας) ένα μεσημέρι, καθισμένοι στο τραπέζι ενός εστιατορίου σε μια πλατεία, χαζεύοντας τον κόσμο· ένα απόγευμα σε κάποιο wine bar, παρέα με αγαπημένους φίλους, με γέλια και χαρές και πειράγματα και αγάπη· ένα βράδυ με το έτερον ήμισυ, μπροστά από τη φλόγα του τζακιού. ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΔΕΣΕΙ το φαγητό, σε κάθε του μορφή, με όμορφες στιγμές στη ζωή μας. Με ένα

κάλεσμα, με μια ευτυχισμένη στιγμή, με ένα ταξίδι, με μια έξοδο. Και όχι άδικα. Είναι μια απόλαυση που ικανοποιεί ταυτόχρονα όλες τις αισθήσεις - τη γεύση, με το γλυκό, το πικρό, το ξινό, το αλμυρό, το ουμάμι. Την όσφρηση, με το μοσχοβολιστό, το αρωματικό, το όξινο, το πιπεράτο. Την αφή, με την επαφή της πρώτης ύλης με τα χέρια μας. Την όραση, με τα χρώματα, τις υφές, τις φόρμες. Ακόμη και την ακοή - σίγουρα έχετε νιώσει την απόλαυση που προκαλεί το «κρατς» ενός φύλλου σφολιάτας ενώ απολαμβάνετε την αγαπημένη σας πίτα, το κριτσάνισμα της πετσούλας της χριστουγεννιάτικης γαλοπούλας ή του πασχαλιάτικου αρνιού, την τραγανότητα ενός καλοψημένου ξηρού καρπού.

ΝΑΙ, ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ. Όχι της θρησκείας του

κοιλιόδουλου, αλλά εκείνης του εκλεπτυσμένου πιστού των επικούρειων απολαύσεων, εκείνων που μπορούν να δημιουργήσουν στιγμές ευωχίας. Και, ως θρησκεία, έχει τους «ναούς» της. Χιλιάδες «ναούς»: εστιατόρια, ταβέρνες, wine bars, μπιστρό, καφεκοπτεία, καταστήματα ξηρών καρπών, οινοποιεία και κάβες, ζαχαροπλαστεία, ντελικατέσεν, κρεοπωλεία, λαχανοπωλεία και οπωροπωλεία. Είναι τα μικρά ή μεγαλύτερα καθημερινά «προσκυνήματα», εκεί όπου αποζητούμε «ανάσες» από μια καθημερινότητα συχνά δυστοπική, που μας πνίγει, μας καταθλίβει, μας απογοητεύει.

ΤΗΝ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ, αυτοί οι «ναοί» έχουν την τιμητική τους. Στολίζονται, φωταγωγούνται, γεμίζουν τις προθήκες τους με καλούδια και μας περιμένουν. Μέσα στην καταχνιά της εποχής, στη διάρκεια της σύντομης δεκεμβριάτικης ημέρας και της μακριάς δεκεμβριάτικης νύχτας, οι χώροι αυτοί μοιάζουν με κεριά σε σκοτεινό δωμάτιο. «ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ είναι που, σε κανονικά διαστήματα, πρέπει να σταματάμε ό,τι είναι αυτό που κάνουμε και να αφιερώνουμε την προσοχή μας στο φαγητό» είχε πει ο Λουτσιάνο Παβαρότι. Αν συνδυάσετε την άποψη του διάσημου ιταλού τενόρου με τη ρήση του Επίκουρου «Θα πρέπει να βρούμε με ποιον θα φάμε και θα πιούμε, πριν βρούμε τι θα φάμε και θα πιούμε», έχετε τη «συνταγή» των εορτών. ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΟΥΜΕ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΩΠΑ. Και να πάμε μαζί τους σε όποιον

από τους «ναούς» των επικούρειων απολαύσεων προτιμάει καθένας μας, για να περάσουμε όμορφα. Να φάμε, να πιούμε, να κουβεντιάσουμε, να γελάσουμε. Να δημιουργήσουμε τις όμορφες αναμνήσεις του μέλλοντός μας. Το αξίζουμε όλο τον χρόνο και ειδικά τώρα, στις γιορτές. Χρόνια καλά, χρόνια πολλά, χρόνια νόστιμα.

Taste

Taste. ΤΕΥΧΟΣ # 004 ––– ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

now

από την ομάδα τού Citymag

Ειδική έκδοση.

Διανέμεται δωρεάν από τη Δευτέρα 11.12.2023 ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ-ΕΚΔΟΣΗ:

Now

The Creativity Platform ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: Άγγελος Ν. Βάσσος

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

020

ΣΕΛ.

Τελικά, τι είναι αυτό που κάνει την κουζίνα της Θεσσαλονίκης τόσο λιμπιστερή; «Η Θεσσαλονίκη, η πρώτη πόλη γαστρονομίας της UNESCO στην Ελλάδα, φημίζεται για τα τέλεια γλυκά, τα πικάντικα σουτζουκάκια, το κρασί, τον φραπέ και τις τοπικές σπεσιαλιτέ, που αντικατοπτρίζουν μια πλούσια πολιτιστική κληρονομιά» γράφει η βρετανική εφημερίδα Guardian σε πρόσφατο αφιέρωμά της, χαρακτηρίζοντάς την ως «ένα μοναδικό γαστρονομικό ρεπερτόριο». Έχει πάντοτε ενδιαφέρον το πώς σε βλέπουν οι άλλοι – η οπτική τους αποτελεί ένα εξαιρετικό εργαλείο αυτοεκτίμησης...

angelos@citymagthess.gr

ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Λεόντιος Παπαδόπουλος leontios@citymagthess.gr

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Ροδοπόλεως 9, Καλαμαριά ΤΚ 551 33, Θεσσαλονίκη

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: Τ.: 2310-431.669 W.: www.citymagthess.gr Ε./ΣΥΝΤΑΞΗ: contact@citymagthess.gr Ε./ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΤΜΗΜΑ: adv@citymagthess.gr advdirect@citymagthess.gr FACEBOOK: CitymagThess INSTAGRAM: Citymagthess ΤWITTER: @citymag_thess E-BOOK: issuu.com/citymagthess ΕΚΤΥΠΩΣΗ: Thess Print AE

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή απόδοση του περιεχομένου του εντύπου με οποιονδήποτε τρόπο –μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο– χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη (νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα). Οι απόψεις των σχολιογράφων είναι προσωπικές και δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της διεύθυνσης του εντύπου.

024

ΣΕΛ.

Εορταστικό τραπέζι με χαμηλότερο κόστος. Γίνεται; Μικρά, γευστικά μυστικά για το πώς το χριστουγεννιάτικο ή το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι μπορούν να μετατραπούν σε γκουρμέ καλέσματα, ώστε να εντυπωσιάσουν τους καλεσμένους (χωρίς, όμως, να χρειαστεί να μπει το χέρι βαθιά στην τσέπη), δίνει ο σεφ Μανώλης Στράτος, μέλος του δ.σ. της Ένωσης Επαγγελματιών Μαγειρικής Ελλάδας «Culinary Professionals Greece».

028

ΣΕΛ. Παρακαλούμε, ανακυκλώστε μετά την ανάγνωση.

Συνέντευξη: στο τραπέζι με μια bonne vinante. Ένας «άνθρωπος του κόσμου», που γνωρίζει πού και πώς να απολαμβάνει τα ωραία και τα εκλεπτυσμένα. Η Θεσσαλονίκη ταιριάζει

στη δημοσιογράφο Τίνα Μανδηλαρά – κάπως έτσι, δεν είναι περίεργο ότι τη συναντήσαμε σε μία από τις (τακτικές) επισκέψεις της στην πόλη, αυτήν τη φορά με αφορμή το 64ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

034

ΣΕΛ.

Αντίστροφη μέτρηση, πυροτεχνήματα, ευχές για υγεία και καλή τύχη συνθέτουν το σκηνικό της υποδοχής του νέου

006-007

11 ΔΕΚ 2023

050

ΣΕΛ.

Στο τραπέζι των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς στην Καρδίτσα. Κάποτε, τις ημέρες των γιορτών όλα άλλαζαν στη Δυτική Θεσσαλία. Τα σπίτια έπαιρναν γιορτινή όψη. Οι νοικοκυρές είχαν πολλά να κάνουν: παλάμιζαν το πάτωμα των σπιτιών, ασβέστωναν τους τοίχους, φουκάλιζαν τη ρούγα, έστρωναν τις καλές μαντανίες στα κρεβάτια και ήταν έτοιμες να ζήσουν τις γιορτινές αυτές ημέρες. Σήμερα, πολλά έχουν αλλάξει – ίσως ανεπιστρεπτί. Μια ματιά στο παρελθόν ζεσταίνει όμως πάντοτε τις καρδιές.

072

058

ΣΕΛ.

Συνέντευξη: «Στη μαγειρική λείπουν οι μερακλήδες τεχνίτες». «Η μαγειρική πρέπει να είναι μια πιο μοναχική διαδικασία, στοχαστική, που να αναζητά πρώτα πώς θα βρει την καλύτερη πρώτη ύλη και μετά πώς θα την εξυψώσει με απλές κινήσεις. Σεμνούς τεχνίτες με μεράκι χρειαζόμαστε, όχι φαντασμένους έτους, που λίγο πολύ είναι το ίδιο στις καλλιτέχνες» υποστηρίζει ο γνωστός περισσότερες γωνιές του κόσμου. Τι δημοσιογράφος, εκδότης και διευθυντής τρώει, ωστόσο, κατά περίπτωση ο πλα- του Andro (andro.gr), Κίμων Φραγκάκης, νήτης την Πρωτοχρονιά; Νουντλς από στη συζήτηση που έχουμε μαζί του. Τον φαγόπυρο, γουρουνάκια από αμυγδαακούμε με προσοχή – τα χιλιόμετρα που λόπαστα και διάφορα άλλα «εξωτικά» έχει γράψει στην τέχνη της ωραίας ζωής μπαίνουν στο τραπέζι – ελάτε να σας τα σίγουρα του δίνουν πολύτιμη πείρα. συστήσουμε.

038

ΣΕΛ.

Πιέρια Όρη: Ένας χειµώνας γεµάτος ιστορίες, µαγειρέµατα, τσίπουρο και καλή καρδιά.

063

ΣΕΛ.

Ένα «χρηματιστήριο γεύσης» στο Μπέργεν της Νορβηγίας. Το resto «Frescohallen» ήλθε ως προσθήκη στο

πάλαι ποτέ νορβηγικό χρηματιστήριο, αντικαθιστώντας μια ρημαγμένη αίθουσα ΣΕΛ. φαγητού που προηγουμένως υπήρχε Τα wine pairings τα σωστά, τα εορταστιστον ίδιο χώρο. κά. Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και όλοι κινούμαστε σε ρυθμούς εορταστικούς. Τα εστιατόρια προετοιμάζονται πυρετωδώς για την πιο απαιτητική περίοδο του χρόνου, η πόλη έχει φορέσει τα καλά της και ο κόσμος ετοιμάζεται να γιορτάσει τα Χριστούγεννα και την αλλαγή του χρόνου. Πολλοί επιλέγουν ένα εστιατόριο ή κάποιο μπαρ για τα ρεβεγιόν και τα τραπεζώματα ανήμερα των μεγάλων εορτών, ενώ άλλοι προτιμούν τη θαλπωρή του σπιτιού. Ό,τι και να επιλέξετε, ευχόμαστε να περάσετε όμορφα, να έχετε όμορφη παρέα, ένα νόστιμο φαγητό στο τραπέζι σας και το ιδανικό κρασί στο ποτήρι σας.

066

ΣΕΛ.

Συνέντευξη: στο μυαλό του coffee expert. Τι (και πόσο) καφέ πίνει ο Έλληνας; Πόσο δεκτικός είναι ο Θεσσαλονικιός στον πειραματισμό και πώς θα κερδίσουμε, ως πόλη, το στοίχημα της ποιότητας, αποσείοντας τη «ρετσινιά» της φραπεδούπολης; Πολλά τα ερωτήματα – απευθυνθήκαμε στον καλύτερο, τον Βαλάντη Λαμπριανίδη (ιδιοκτήτη του Valenio Roastery στα Λαδάδικα και του Valenio Store στην Ικτίνου, αλλά και έναν από τους βαθύτερους γνώστες της τέχνης του καφέ διεθνώς), για να μας τα απαντήσει.

076

ΣΕΛ.

Ένα hub για το κρασί στην πόλη. Γράφει η Αλεξάνδρα Ανθίδου: «‘Να έχουμε έναν χώρο για το κρασί, το σπίτι του κρασιού, το σπίτι για όλους όσοι αγαπούν και θέλουν να μάθουν για το κρασί, το δικό μας σπίτι!’: πόσες φορές άκουσα αυτήν τη φράση και πόσες φορές την είπα κι εγώ, μέχρι που, τελικά, έγινε πραγματικότητα».

Taste

ΚΛΙΚ

ΒΙΕΝΝΗ, ΑΥΣΤΡΙΑ

Γεωγραφικό πλάτος: 48° 12’ 29,43’’ Β Γεωγραφικό μήκος: 16° 22’ 25,74’’ Α

ΚΑΣΤΑΝΑ, ζεστό κρασί και παντς, φρέσκα πρέτζελς, λουκάνικα, αλλά και γλυκές λιχουδιές,

όπως μπισκότα και κρουασάν, είναι ορισμένες από τις λαχταριστές νοστιμιές που θα μπορέσουν να απολαύσουν όσοι επισκεφθούν αυτές τις μέρες τη βιεννέζικη χριστουγεννιάτικη αγορά, η οποία έχει πάρει ήδη τη θέση της μπροστά από το δημαρχείο της αυστριακής πρωτεύουσας, μετατρέποντάς την σε μια παραμυθούπολη με ένα εντυπωσιακό καρουζέλ, ξύλινους πάγκους με παιχνίδια και χειροτεχνίες για τα παιδιά, ταράνδους για βόλτα, μία γιγάντια ρόδα λούνα παρκ, την κλασική φάτνη, παγοδρόμιο και το περίφημο «Tree of Hearts», έναν γιγαντιαίο σφένδαμο στολισμένο με εκατοντάδες αστραφτερές καρδιές. Αν και υπάρχουν περίπου 20 χριστουγεννιάτικες αγορές στη Βιέννη, η Wiener Christkindlmarkt ή Rathausplatz είναι μία από τις παλαιότερες και πιο παραδοσιακές εκδηλώσεις στην πόλη.

11 ΔΕΚ 2023

008

Taste

ΚΛΙΚ

ΖΑΓΚΡΕΜΠ, ΚΡΟΑΤΙΑ

Γεωγραφικό πλάτος: 45° 48’ 54,03’’ Β Γεωγραφικό μήκος: 15° 58’ 54,90’’ Α

ΛΙΣΤΑ με τα 50 καλύτερα γλυκά στον κόσμο δημοσίευσε ο γαστρονομικός οδηγός Taste Atlas

– ανάμεσά τους φιγουράρουν και δύο ελληνικά. Για τις ανάγκες σύνταξης του καταλόγου βαθμολογήθηκαν συνολικά 100 γλυκά από διάφορες χώρες της υφηλίου. Την πρώτη θέση κατέλαβαν οι γαλλικές κρέπες, ενώ στη δεύτερη βρίσκεται το (μάλλον άγνωστο στη χώρα μας) βραζιλιάνικο κέικ μπομποκάδο. Στην τρίτη θέση συναντάμε το κέζο ελάδο από το Περού (ένα επιδόρπιο που παραπέμπει στο παγωτό), ενώ στην τέταρτη βρίσκεται το τιραμισού, από την Ιταλία. Τη χρυσή πεντάδα ολοκληρώνει η γαλλική κρεμ μπρουλέ. Δύο είναι τα ελληνικά γλυκά που συναντάμε στην πενηντάδα: το πρώτο είναι τα μελομακάρονα, το απόλυτο γλυκό των Χριστουγέννων (στην 34η θέση), ενώ στην 37η θέση φιγουράρει το γαλακτομπούρεκο (φωτ.), το αγαπημένο γλυκό με τη βελούδινη κρέμα και τα τραγανιστά φύλλα.

11 ΔΕΚ 2023

010

Taste ΙΩΑΝΝΙΝΑ, ΕΛΛΑΔΑ

Γεωγραφικό πλάτος: 39° 40’ 28,30’’ Β Γεωγραφικό μήκος: 20° 50’ 24,75’’ Α

ΤΗΓΑΝΙΤΕΣ ψημένες πάνω σε πυρωμένη πέτρα μέσα στο τζάκι, τις οποίες μελώνουν σε ζαχαρόνερο, πασπαλίζοντας στο τέλος με καρύδια και κανέλα: αυτά είναι τα «σπάργανα του Χριστού», το γλύκισμα που ετοιμάζουν οι νοικοκυρές σε κάθε ηπειρώτικο σπίτι για το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων. Το έθιμο, που έρχεται από τα βάθη του χρόνου, είναι ίσως το πλέον παραδοσιακό στην Ήπειρο, έχοντας επηρεάσει ακόμη και τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα που λένε τα παιδιά την παραμονή της γέννησης του Χριστού: «Ελάτε εδώ, γειτόνισσες, κι εσείς γειτονοπούλες, τα σπάργανα να φτιάξουμε και τον Χριστό ν’ αλλάξουμε…». Κατά τα λοιπά, τα ηπειρώτικα τραπέζια των εορτών (για τα οποία οι νοικοκυρές αρχίζουν να προετοιμάζονται ήδη από τα τέλη Νοεμβρίου) περιλαμβάνουν τα γιαπράκια (το έδεσμα που πολλοί γνωρίζουν ως λαχανοντολμάδες), βασικό πιάτο του χριστουγεννιάτικου τραπεζιού, που συμβολίζουν το φάσκιωμα του νεογέννητου Χριστού, αλλά και τις πίτες – ειδικότερα την Πρωτοχρονιά, ακόμη και σήμερα, το φλουρί σε πολλά χωριά μπαίνει σε κρεατόπιτα που φτιάχνεται με χειροποίητο φύλλο.

ΚΛΙΚ

11 ΔΕΚ 2023

012

Taste

TASTE NEWS

11 ΔΕΚ 2023

014

ΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ -ΟΡΟΣΗΜΟ

Η Mars εξαγοράζει τη Hotel Chocolat

ΣΕ ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ εξέλιξη στον κλάδο της σοκολατοποιίας, η Mars, η γνωστή παγκόσμια εταιρεία παραγωγής γλυκισμάτων, ανακοίνωσε την εξαγορά της πολυτελούς βρετανικής σοκολατοποιίας, Hotel Chocolat. Η συμφωνία αυτή, η οποία αποτιμάται στο εντυπωσιακό ποσό των 610 εκατ. ευρώ, αποτελεί μια στρατηγική κίνηση της Mars για τη διεύρυνση του χαρτοφυλακίου της σε premium σοκολάτες. Η Hotel Chocolat έχει επεκταθεί πέρα από την απλή παραγωγή σοκολάτας. Έχει δημιουργήσει μοναδικές εμπειρίες για τους λάτρεις της σοκολάτας, όπως το άνοιγμα καφέ που σερβίρουν σοκολατένια ροφήματα και γλυκά. Η εταιρεία επικεντρώνεται, επίσης, στο να είναι βιώσιμη. Μέσω της διαδικασίας «Bean to Bar», διατηρεί τον έλεγχο σε κάθε στάδιο της παραγωγής σοκολάτας – από την προμήθεια των κόκκων κακάο μέχρι το τελικό προϊόν. Αυτό εξασφαλίζει όχι μόνο την υψηλότερη ποιότητα, αλλά και ηθικές πρακτικές στην εφοδιαστική της αλυσίδα. ΓΕ Υ ΣΤΙΚΟ ΤΑ ΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΕΣ ΑΛΠΕΙΣ

Nespresso και Fusalp ενώνουν τις δυνάμεις τους

Η NESPRESSO, σε συνεργασία με το εμβληματικό γαλλικό brand ειδών après-ski Fusalp, έρχεται να μαγέψει τους λάτρεις του καφέ με τη νέα, εορταστική συλλογή της – αυτήν τη φορά, εμπνευσμένη από τις χιονισμένες κορυφές των Άλπεων. Η νέα, limited edition συλλογή

ΠΡ ΟΤΑ Σ Η

Απόλαυση για καλό σκοπό ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ, αρκετά καταστήματα εστίασης στη Θεσσαλονίκη αναλαμβάνουν κοινωφελείς πρωτοβουλίες, σε μια προσπάθεια, μέσα από την κατανάλωση των ημερών, να βάλουν το δικό τους λιθαράκι για κάποιον καλό σκοπό. Το αγαπημένο «Beyond the Walls» (Φράγκων 2, Τ. 231054.54.00) είναι ένα από αυτά τα μαγαζιά, αφιερώνοντας μάλιστα κάθε χρόνο σε κάποιον αγαθοεργό σκοπό μέρος των εσόδων από την κατανάλωση ενός συγκεκριμένου, πολύ λαχταριστού, πολύ νόστιμου και πολύ εορταστικού πιάτου του: του pancake Santa Claus (φωτ. επάνω). Φέτος, με σύνθημα τη ρήση του Τσάρλι Τσάπλιν «Αυτός που ταΐζει ένα πεινασμένο ζώο ταΐζει την ίδια του την ψυχή», το αγαπημένο στέκι της Θεσσαλονίκης θα προσφέρει ένα ευρώ από κάθε pancake Santa Claus που θα καταναλωθεί στη διάρκεια της εορταστικής περιόδου σε φιλοζωικά σωματεία της Θεσσαλονίκης, με στόχο, όπως χαρακτηριστικά λένε οι άνθρωποί του, «γεμίζοντας την κοιλίτσα μας, να γεμίζουμε την κοιλίτσα τους και την ψυχούλα μας». Αυτές τις γιορτές, έχουμε ακόμη έναν καλό λόγο για να απολαύσουμε το pancake Santa Claus στο «Beyond the Walls» – όχι ότι χρειαζόμασταν κάποια αφορμή...

της Nespresso προσκαλεί τους καταναλωτές να απολαύσουν μια νέα σειρά από καφέδες και αξεσουάρ Alpine Chic, εμπνευσμένη από το εμβληματικό μοτίβο διαμαντιών της Fusalp, της οποίας η sport-chic συλλογή εκφράζει τη γαλλική κομψότητα στις πλαγιές των βουνών. Από γλυκό ώς πικάντικο, η σειρά καφέ Festive της Nespresso x Fusalp περιλαμβάνει τέσσερις αρωματισμένους καφέδες και δύο black καφέδες, διαθέσιμους τόσο για το σύστημα

Original όσο και για το σύστημα Vertuo, για ζεστές συνταγές καφέ τις γιορτινές χειμωνιάτικες ημέρες.

Για καθέναν από τους καφέδες που έχουν αναπτυχθεί ως μέρος της συλλογής, οι coffee masters της Nespresso έχουν δημιουργήσει μοναδικές συνταγές. Οι λάτρεις του καφέ μπορούν να ξεκλειδώσουν τη δημιουργικότητά τους με συνταγές κοκτέιλ και mocktail με βάση τον καφέ, συμπεριλαμβανομένης μιας παραλλαγής Nespresso στο κλασικό Espresso Martini. Όλες οι συνταγές μπορούν να βρεθούν στο https:// www.nespresso.com/gr/el

Taste

TASTE NEWS

ΟΛΥΜΠΟΣ

ΜΑ ΣΟΥ ΤΗΣ

Ξαναδίνει ζωή σε βιομηχανικό κτίριο της Θεσσαλονίκης ΣΤΗΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ της εταιρείας Διαμαντής Μασούτης ΑΕ πέρασε το βιομηχανικό κτίριο στη Θέρμη, στο οποίο στεγαζόταν

016

ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ PLANT-BASED ΕΠΙΛΟΓΩΝ. Καθώς το κίνημα των φυτικών προϊόντων συνεχίζει να βρίσκεται σε άνοδο, οι καταναλωτές αναζητούν πλέον απλές, ελάχιστα επεξεργασμένες επιλογές. Η Whole Foods έχει παρατηρήσει μια στροφή προς προϊόντα που παρασκευάζονται από αγνά, αναγνωρίσιμα συστατικά, όπως μανιτάρια, καρύδια και όσπρια, απομακρυνόμενη από τις πιο επεξεργασμένες και εργαστηριακά παραγόμενες εναλλακτικές λύσεις.

Σπάει το φράγμα του μισού δισεκατομμυρίου

ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ του μισού δισεκατομμυρίου βρίσκονται πλέον τα Ελληνικά Γαλακτοκομεία. Ο μεγαλύτερος ελληνικών συμφερόντων όμιλος τροφίμων, που έκλεισε το 2022 με τζίρο 493 εκατ. ευρώ, φέτος θα ξεπεράσει τα 500 εκατ. ευρώ, αγγίζοντας ακόμη ένα ορόσημο στην επιχειρηματική του διαδρομή. Στην «ομπρέλα» του αυτήν τη στιγμή βρίσκονται επιχειρήσεις όπως οι Όλυμπος, Τυράς και Ροδόπη, αλλά και, εκτός γαλακτοκομικού κλάδου, τα αναψυκτικά Κλιάφα, η Δουμπιά, ενώ αυτήν την περίοδο επαναφέρει στην αγορά την ΑΓΝΟ, την οποία απέκτησε το 2022. Την προηγούμενη χρονιά ο όμιλος, πέραν του ότι κατάφερε να αυξήσει τον τζίρο του κατά 15,72%, πέτυχε να κρατήσει ψηλά την κερδοφορία του, ενώ αποκομίζει σημαντικά οφέλη από τη δραστηριοποίησή του στο εξωτερικό, απ’ όπου προέρχεται το 65% του κύκλου εργασιών του. Στο πλαίσιο αυτό, τα μεικτά κέρδη του ομίλου ενισχύθηκαν κατά 31,54%, τα EBITDA ξεπέρασαν τα 65 εκατ. ευρώ (+43,36% έναντι του 2021), τα κέρδη προ φόρων τριπλασιάστηκαν στα 33,092 εκατ. ευρώ και τα καθαρά κέρδη υπερδιπλασιάστηκαν στα 26,394 εκατ. ευρώ. Η αύξηση της τελικής γραμμής «φέρνει» αύξηση και στα προς διάθεση κέρδη.

11 ΔΕΚ 2023

Η ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ. Η αυξημένη ευαισθητοποίηση γύρω από τη σημασία της ορμονικής υγείας των γυναικών έχει οδηγήσει στην εμφάνιση εξειδικευμένων διατροφικών προσφορών. Η Whole Foods έχει παρατηρήσει άνοδο των προϊόντων που στοχεύουν στην υποστήριξη διαφόρων σταδίων της ζωής των γυναικών, από την έμμηνο ρύση ώς την εμμηνόπαυση, τονίζοντας τη σημασία της διατροφικής υποστήριξης σε διάφορα στάδια της ζωής τους.

ΕΡΕΥΝΑ

Οι τάσεις στα τρόφιμα το 2024 Η WHOLE FOODS, αμερικανική premium αλυσίδα σούπερ μάρκετ, γνωστή για την εστίασή της στην υγεία και τη βιωσιμότητα, αποκάλυψε για άλλη μία φορά την ετήσια πρόβλεψή της για τις τάσεις των τροφίμων. Για ένατη συνεχή χρονιά, ο retailer μοιράζεται τις προβλέψεις του, παρουσιάζοντας ένα ευρύ φάσμα τάσεων που αναμένεται να κυριαρχήσουν στη βιομηχανία τροφίμων το 2024. και λειτουργούσε το εργοστάσιο της ιστορικής υποδηματοποιίας Αλυσίδα. Η Αλυσίδα ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1932 και παρήγαγε εργατικά παπούτσια και μπότες από καουτσούκ. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 αγόρασε την εταιρεία ΕΛΒΙΕΛΑ (Ελληνική Βιομηχανία Ελαστικού), μετονομάστηκε σε ΑΛΥΣΙΔΑ-ΕΛΒΙΕΛΑ και προσανατολίστηκε στην παραγωγή αθλητικών παπουτσιών όπως τα Elviela, τα πάνινα αθλητικά παπού-

ΚΑΦΕΪΝΗ ΜΕ ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΟΦΕΛΗ. Τα συνηθισμένα ροφήματα που περιέχουν καφεΐνη, όπως ο καφές, παρασκευάζονται τώρα με πρόσθετα συστατικά για την υγεία, όπως τα προσαρμογόνα και τα προβιοτικά. Αυτή η εξέλιξη καθιστά τα συγκεκριμένα ροφήματα πιο ελκυστικά για τους καταναλωτές που θέλουν ο καφές τους να έχει και οφέλη για την υγεία. ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΝΕΡΟΥ. Οι άνθρωποι επιθυμούν όλο και πιο φιλικά προς το περιβάλλον προϊόντα – και οι εταιρείες ανταποκρίνονται. Πολλές μάρκες εστιάζουν πλέον στην εξοικονόμηση νερού κατά την κατασκευή των προϊόντων τους, γεγονός που καταδεικνύει την εξελισσόμενη φύση των προτιμήσεων των καταναλωτών με οικολογική συνείδηση. ΜΙΚΡΕΣ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ. Οι άνθρωποι πλέον απολαμβάνουν μικρές, ιδιαίτερες απολαύσεις ως έναν τρόπο να περιποιούνται τον εαυτό τους. Με έμπνευση από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υπάρχουν περισσότερα διαθέσιμα προϊόντα που καθιστούν το φαγητό μια ευχάριστη εμπειρία, βοηθώντας τους καταναλωτές να αισθάνονται χαρούμενοι και φροντισμένοι.

τσια με λαστιχένια σόλα, καθώς και τα Strike, Quest, Down Town κ.ά. Οι εγκαταστάσεις όπου λειτουργούσε η υποδηματοποιία μέχρι το 1998 βρίσκονται στο 14ο χλμ. Θεσσαλονίκης-Πολυγύρου και εκτείνονται σε 14.150 τετρ.μ., σε οικόπεδο 47.000 τετρ.μ. Συνορεύει, δε, με την έκταση της Διαμαντής Μασούτης ΑΕ όπου βρίσκονται τα κεντρικά γραφεία διοίκησης της εταιρείας, το Grand Μασούτης και το Cash & Carry Μασούτης, με το ενιαίο οικόπεδο να ξεπερνά τα 85.000 τετρ.μ.

Η ανάπλαση των εγκαταστάσεων του βιομηχανικού κτιρίου της Αλυσίδας θα αξιοποιηθεί για να εξυπηρετήσει υφιστάμενες, αλλά και μελλοντικές ανάγκες στέγασης διοικητικών και άλλων υπηρεσιών της Διαμαντής Μασούτης ΑΕ. Το έργο θα έχει υψηλές περιβαλλοντικές προδιαγραφές με βιοκλιματικά στοιχεία, ενώ εκτιμάται ότι θα αποτελέσει ένα από τα μεγαλύτερα, σε έκταση και βαρύτητα, έργα ανάπλασης ιστορικών κτιρίων για τη Θεσσαλονίκη.

Taste

ΠΡΟΤΑΣΗ a

Η (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ) ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΑ ΣΕΦ ΤΟΥ «ΜΑΪΑΜΙ SEAFOOD RESTAURANT», ΣΟΦΙΑ ΤΕΦΤΣΗ.

ΜΑΪΑΜΙ SEAFOOD RESTAUR ANT

Βαθιά νοστιμιά και μαγειρική δεξιοτεχνία στην υπηρεσία του comfort food ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΙΩΤΙΚΟΥ RESTO – ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, Η ΑΡΙΣΤΗ ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ ΚΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ ΑΝΑΜΕΝΑΜΕ: BEST OF THE BEST! ΕΚΕΙ όπου το comfort food συ-

ναντά το stress-free dining: αυτή είναι η τάση που μέρα με τη μέρα κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος στην εκτός συνόρων εστίαση – μια φιλοσοφία που ομνύει στην ολιστική απόλαυση για τον πελάτη, με το εστιατόριο να αποτελεί τον χώρο όπου θα πάρει πολύτιμες «ανάσες» από την καθημερινότητά του, απολαμβάνοντας αληθινό, νόστιμο φαγητό. Κατά κανόνα (και με μια μικρή χρονοκαθυστέρηση), οι τάσεις που επικρατούν εκτός συνόρων έρχονται και στη χώρα μας. Μόνο που, στην περίπτωση ορισμένων εστιατορίων, είναι ήδη εδώ. Και όχι τώρα: αποτελούν καθημερινή πρακτική εδώ και πολλά χρόνια – είναι ο λόγος που κάποια εστιατόρια έχουν φανατικό κοινό, το οποίο κρατούν σταθε-

ρό (και το διευρύνουν κιόλας) ασχέτως μόδας, εποχικότητας ή τάσεων. Είναι εστιατόρια σαν το «Μαϊάμι Seafood Restaurant», που με τη λειτουργία του τιμά τη Θεσσαλονίκη, αποτελώντας ταυτόχρονα έναν από τους καλύτερους «πρεσβευτές» της πόλης πέρα από τα σύνορά της. ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ. Η «συνταγή» που ακολουθούν οι ιδιοκτήτες του εστιατορίου, Ντίνα Τέρτση, Γωγώ Τέρτση και Δημήτρης Μαμάης, είναι κατά βάση απλή: προμηθεύεσαι εξαιρετική πρώτη ύλη, φτιάχνεις με αυτήν –με μαγειρική μαεστρία– παρασκευές πλημμυρισμένες από βαθιά νοστιμιά και προσφέρεις το φαγητό που με τόση αγάπη και φροντίδα έχεις ετοιμάσει στους επισκέπτες σου, σε έναν χώρο καλαίσθητο και

χαλαρωτικό, παρέχοντας κορυφαίες υπηρεσίες εξυπηρέτησης. Συνταγή απλή στη σύλληψη, δύσκολη στην εφαρμογή... Και εδώ είναι που το «Μαϊάμι» κερδίζει στα σημεία. Με την άριστη πρώτη ύλη δεδομένη, η σεφ του εστιατορίου, η ταλαντούχα Σοφία Τεφτσή (η οποία, από τον δύσκολο Μάρτιο του 2020, όταν ανέλαβε τα ηνία της κουζίνας εν μέσω του πρώτου λόκντάουν, κάνει διαρκή άλματα εξέλιξης, με τον Λάζαρο Αδάλιαλη ως sous-chef στο πλευρό της), δημιουργεί για ακόμη μία φορά μικρά αριστουργήματα στην κουζίνα της. Μια κουζίνα που δεν σταματά να ανανεώνεται (η κάρτα του εστιατορίου αλλάζει δύο φορές τον χρόνο, με άξονα την εποχικότητα της πρώτης ύλης, υπηρετώντας τις αρχές μιας κουζίνας «πράσινης» και

βιώσιμης), εκπλήσσοντάς μας με τη δυνατότητά της να επανεφευρίσκει υλικά που θεωρούσαμε γνώριμα, συστήνοντάς τα με έναν τρόπο ολότελα διαφορετικό και φρέσκο. ΤΟ ΜΕΝΟΥ. Συνεχίζοντας μια τάση που ξεκίνησε το καλοκαίρι, το «Μαϊάμι» επενδύει και αυτόν τον χειμώνα στις σούπες – σούπες κλασικές «with a twist», όπως λένε και στην πέραν του Ατλαντικού όχθη. Δοκιμάσαμε τον θεϊκό παραδοσιακό τραχανά (με ντομάτα), ο οποίος χύνεται ηδονικά στο πιάτο μας πάνω από κροστίνι με φέτα, χέλι καπνιστό με το φλόγιστρο και αγκινάρα. Ένα πιάτο βαθιά γευστικό και comfort, ιδανικό για τις κρύες ημέρες και νύχτες του χειμώνα. Η κάρτα περιλαμβάνει, ακόμη μια βελουτέ ψαρόσουπα με φιλέτο ψα-

018-019

11 ΔΕΚ 2023

01. ΤΡΑΧΑΝΑΣ ΜΕ ΚΡΟΣΤΙΝΙ ΜΕ ΦΕΤΑ, ΧΕΛΙ ΚΑΙ ΑΓΚΙΝΑΡΑ. 02. ΑΒΓΟΤΑΡΑΧΟ ΓΙΑ ΔΥΟ. 03. ΚΟΥΝΟΥΠΙΔΙ ΤΕΜΠΟΥΡΑ. 04. ΧΡΙΣΤΟΨΑΡΟ ΑΧΝΙΣΤΟ ΜΕ ΧΟΡΤΑ ΑΒΓΟΛΕΜΟΝΟ.

ριού και γαρίδα, αλλά και μια μοσχοβολιστή κρεμμυδόσουπα με σκορδόψωμο παρμεζάνας (η Σοφία έχει φροντίσει και για μια vegan εκδοχή της συγκεκριμένης σούπας). Ένα από τα νέα πιάτα στο μενού του «Μαϊάμι» που κυριολεκτικά λατρέψαμε ήταν το κουνουπίδι

τεμπούρα – ένα πιάτο στο οποίο σίγουρα θα εθιστείτε, ακόμη κι αν δεν είστε λάτρεις του κουνουπιδιού. Πρόκειται για υπέροχα, αέρινα «λουκουμαδάκια» (προκλητικά τραγανά απέξω, εντυπωσιακά αφράτα μέσα), που σερβίρονται με κάσιους, γιαούρτι, αρωματικά και vinaigrette ρόδι (στο μενού

θα το βρείτε στην κατηγορία της σαλάτας, εμείς πάντως θα μπορούσαμε να το απολαμβάνουμε ως σνακ κυριολεκτικά κάθε ώρα της ημέρας). Δεν θα γράψουμε περισσότερα γι’ αυτό το πιάτο… Σας παροτρύνουμε εμφατικά να το δοκιμάσετε έστω και μία φορά – είναι βέβαιο ότι θα το λατρέψετε σε σημείο εξάρτησης. Για εμάς, ήταν πραγματικά η πιο μεγάλη έκπληξη στη νέα κάρτα του «Μαϊάμι». Κλασική αξία έξοχα εκτελεσμένη ήταν και το αχνιστό χριστόψαρο με χόρτα αβγολέμονο, που δοκιμάσαμε από τα κυρίως. Σε ένα πιάτο που συνδυάζει τη βαθιά νοστιμιά με την αισθητική κομψότητα, σερβίρεται με κανελόνι σελινόριζα (αδιανόητα αρωματικό!), κρέμα φινόκιο, τζελ μαϊντανού, beurre blanc με dry martini και λάδι άνηθου. Και κάτι ακόμη, που θα αποτελούσε μεγάλη παράλειψη αν δεν το αναφέραμε: ό,τι και να προτιμήσετε ως ορεκτικό ή ως κυρίως, φροντίστε να δοκιμάσετε το πλατώ με αβγοτάραχο – μια σύλληψη της Σοφίας πραγματικά ιδιοφυή. Σερβίρεται με πίνζα ρομάνα και συνδυάζει στοιχεία εκ πρώτης όψεως ετερόκλητα – το αβγοτάραχο, μια μους λεμονιού, μια μαρμελάδα εσπεριδοειδών και βούτυρο με μυρωδικά. Έχει ένα μυστικό: για να το απολαύσετε, πρέπει να ετοιμάσετε μία μπουκίτσα που να περιλαμβάνει τα πάντα – και το ψωμί και το αβγοτάραχο και τη μους λεμονιού και το βούτυρο και τη μαρμελάδα. Και τότε, συμβαίνει μια πραγματική αποκάλυψη: παρότι η γεύση κάθε επιμέρους στοιχείου είναι διακριτή, στο στόμα βιώνετε μια καινούργια,

πρωτόγνωρη έκρηξη νοστιμιάς, αδιόρατα οικεία και αναζωογονητικά διαφορετική. Μια πραγματική εμπειρία! ΤΟ WINE PAIRING. Ανέκαθεν, η κάβα του «Μαϊάμι» περιελάμβανε σπάνιες, γηγενείς ποικιλίες, νέους παραγωγούς, αλλά και διαχρονικές οινικές αξίες από τον ελληνικό και τον ξένο αμπελώνα, σε έναν κατάλογο που ανανεωνόταν τακτικά. Αυτόν τον χειμώνα, οι άνθρωποι του εστιατορίου πηγαίνουν ένα βήμα παρακάτω, εγκαινιάζοντας τη συνεργασία τους με τον θεσσαλονικιό wine consultant Γιώργο Καρακούση – μια σύμπραξη που έρχεται να επιβεβαιώσει τη σημασία που δίνει το θεσσαλονικιώτικο resto στον τομέα του κρασιού. Το αποτέλεσμα είναι μια wine list ζωηρή και ενδιαφέρουσα, με επιλογές «ψαγμένες» και πολυσυλλεκτικές, η οποία παντρεύεται ιδανικά με το νέο μενού του resto, διασφαλίζοντας τη συνδυαστική απόλαυση του ουρανίσκου μας στο πιάτο και στο ποτήρι. ΣΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ. Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Και το «Μαϊάμι», το αγαπημένο ψαροφαγικό resto της Θεσσαλονίκης, επιβεβαιώνει για ακόμη μία φορά τη θέση του ως κορυφαίας επιλογής στην εστιατορική σκηνή της Θεσσαλονίκης – κάθε φορά, καλύτερο!

«Μαϊάμι seafood restaurant», Θέτιδος 18, Καλαμαριά. Τ. 2310-447.996.

Taste.nowAdvertorial

Taste

ΠΑΤΡΙΔΟΓΝΩΣΙΑ

11 ΔΕΚ 2023

020

«ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ –ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΕΣ, ΡΩΜΑΪΚΕΣ, ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΟΘΩΜΑΝΙΚΕΣ– ΚΑΙ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ, ΚΑΘΕΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΧΕΙ ΑΦΗΣΕΙ ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ», ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΚΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ GUARDIAN.

«Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ είναι η

ΓΑ Σ ΤΡΟΝΟΜΙΑ Σ ΤΟ Α Ν ΑΓ ΝΩ Σ Μ Α

Τελικά, τι είναι αυτό που κάνει την κουζίνα της Θεσσαλονίκης τόσο λιμπιστερή; «Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, Η ΠΡΩΤΗ ΠΟΛΗ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ UNESCO ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΦΗΜΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΛΕΙΑ ΓΛΥΚΑ, ΤΑ ΠΙΚΑΝΤΙΚΑ ΣΟΥΤΖΟΥΚΑΚΙΑ, ΤΟ ΚΡΑΣΙ, ΤΟΝ ΦΡΑΠΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΣΠΕΣΙΑΛΙΤΕ, ΠΟΥ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΖΟΥΝ ΜΙΑ ΠΛΟΥΣΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ» ΓΡΑΦΕΙ Η ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ GUARDIAN ΣΕ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΗΣ, ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΩΣ «ΕΝΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟ ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ». ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟ ΠΩΣ ΣΕ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ – Η ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ...

πρώτη ελληνική πόλη που έχει πετύχει την ένταξή της στο Δίκτυο Δημιουργικών Πόλεων Γαστρονομίας της UNESCO. Αδιαμφισβήτητα, η Θεσσαλονίκη είναι η ‘πόλη του φαγητού’ στην Ελλάδα» υποστηρίζει η Ελληνοαμερικανίδα τηλεοπτική σεφ Νταϊάν Κόχυλα. «Ένα ταξίδι στην ιστορία αυτού του σημαντικού εμπορικού λιμανιού αποτελεί μια συνάντηση με αυτοκρατορίες –ελληνιστικές, ρωμαϊκές, βυζαντινές και οθωμανικές– και ζωντανές κοινότητες, καθεμία από τις οποίες έχει αφήσει το σημάδι της στην κουζίνα της πόλης», αναφέρει το αφιέρωμα της βρετανικής εφημερίδας. «Η Θεσσαλονίκη είναι, επίσης, η καρδιά της Μακεδονίας, μίας από τις σημαντικότερες γεωργικές περιοχές της Ελλάδας», συμπληρώνει η Νταϊάν Κόχυλα. «Περπατήστε στις κεντρικές αγορές Μοδιάνο και Καπάνι, για να βρείτε ζουμερά ροδάκινα Νάουσας, ελιές Χαλκιδικής και κατακόκκινες πιπεριές Φλώρινας. Το αποτέλεσμα; Ένα μοναδικό γαστρονομικό ρεπερτόριο, που απολαμβάνεται με ένα γενναιόδωρο ποτήρι τοπικό κρασί».

The «best of» list

Το αφιέρωμα της Guardian ξεδιπλώνετα με την επιλογή των συντακτών του βρετανικού φύλλου σε κάποια από τα κορυφαία πιάτα και γλυκά, τα οποία συνθέτουν το μοναδικό γαστρονομικό σκηνικό της πόλης.

Μπουγάτσα: Το απόλυτο πρωινό ΤΟ ΑΠΙΘΑΝΑ κριτσανιστό και αέρινο φύλλο, γεμιστό με κρέμα, τυρί, σπανάκι, ακόμη και κιμά, έχει τις ρίζες του στην κωνσταντινουπολίτικη κουζίνα από τα χρόνια της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Από εκεί έφτασε στις Σέρρες με τους Έλληνες της Πόλης, το 1922, κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών.

Taste

ΠΡΟΤΑΣΗ

11 ΔΕΚ 2023

021

«ΚΥΡΙΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΜΑΣ» ΕΞΗΓΕΙ Ο ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ, ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ, «ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΥΨΗΛΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ, ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΚΛΕΠΤΥΣΜΕΝΑ ΚΡΑΣΙΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΣΟ ΣΤΟΝ ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟ».

ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟ OENOPS WINES

Κρασιά κομψά και αυθεντικά, κρασιά νόστιμα που προσδίδουν αξία στις στιγμές των ανθρώπων! επίσης, η οινοποίηση σε μικρότερες, πήλινες δεξαμενές από πηλό (αμφορείς), τσιμέντο και μεγάλα βαρέλια. Η απουσία βαρελιού νέας βελανιδιάς στη διαδικασία παλαίωσης επιτρέπει τη διατήρηση του στοιχείου των φρούτων και της κομψότητας στα κρασιά της Oenops Wines, τα οποία έχουν βραβευτεί πολλές φορές.

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ της Oenops

Wines είναι να δουλεύει αποκλειστικά με εγχώριες, ελληνικές ποικιλίες, οι οποίες προέρχονται από παλιούς αμπελώνες εξαιρετικών terroirs και ποικίλων περιοχών, με στόχο την παραγωγή κρασιών που παραμένουν πιστά στην ποικιλία και τον τόπο προέλευσής τους. «Κύριος σκοπός μας» εξηγεί ο ιδρυτής της εταιρείας, Νίκος Καρατζάς, «είναι να παράγουμε υψηλής ποιότητας, αυθεντικά και εκλεπτυσμένα κρασιά, με την ελάχιστη ανθρώπινη παρέμβαση τόσο στον αμπελώνα όσο και στο οινοποιείο». Η ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ. Η δουλειά της Oenops Wines επικεντρώνεται σε

γηγενείς ποικιλίες, όπως η Μαλαγουζιά, το Ασύρτικο, το Βιδιανό, η Κυδωνίτσα, ο Ροδίτης, το Ξινόμαυρο, η Λημνιώνα, το Μαυρούδι και η Μαυροδάφνη, αλλά και σε άλλες, λιγότερο γνωστές. Η εταιρεία προμηθεύεται το σταφύλι απευθείας από παραγωγούς που έχει επιλέξει προσεκτικά, με γνώμονα συγκεκριμένα κριτήρια, όπως η αμπελουργική τους φιλοσοφία (η Oenops Wines ενθαρρύνει την ελάχιστη παρέμβαση και τις πρακτικές βιολογικής γεωργίας), η ηλικία του αμπελώνα, το terroir, η δροσιά που επικρατεί στην περιοχή όπου βρίσκεται ο αμπελώνας, αλλά και η επιθυμία των παραγωγών να συνεργαστούν

με την ομάδα του οινοποιείου σε βάθος χρόνου. Η προσέγγιση της εταιρείας βασίζεται, επίσης, στην ελάχιστη παρέμβαση και στη χρήση τεχνικών φιλικών προς το περιβάλλον. Όπως λένε οι άνθρωποί της, «δουλεύουμε στη λεπτομέρεια, σεβόμαστε και ακολουθούμε το προφίλ κάθε αμπελοτεμαχίου, του συμπεριφερόμαστε σαν να είναι μία ξεχωριστή παρτίδα: γι’ αυτόν τον λόγο χρησιμοποιούνται μικρές δεξαμενές». Αυτή η φιλοσοφία απαιτεί σκληρή δουλειά, αλλά, παράλληλα, εξελίσσει χρόνο με τον χρόνο το οινοποιείο, καθώς, αντιλαμβανόμενο καλύτερα κάθε αμπελώνα του, δημιουργεί πολύπλοκα κρασιά. Προς την κατεύθυνση αυτή βοηθά,

ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ. Σε μόλις 6 χρόνια από την ίδρυση της εταιρείας, τα κρασιά της Oenops Wines έχουν δυναμική παρουσία στην ελληνική αγορά και σε χώρες-κλειδιά στο εξωτερικό, όπως οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αυστραλία, η Γερμανία, η Ελβετία, η Γαλλία, η Ολλανδία, η Νορβηγία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, η Βουλγαρία, η Σιγκαπούρη, η Ρουμανία, η Κύπρος και ο Καναδάς. Την ίδια στιγμή, η Κίνα, οι Φιλιππίνες και η Βραζιλία είναι ανάμεσα στις χώρες όπου η Oenops Wines επιδιώκει να επεκταθεί σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

Οινοποιείο Oenops Wines, 3ο χλμ. οδού Προσοτσάνης-Κοκκινογείων, Προσοτσάνη, Δράμα. Τ. 2522060.000. E. hello@oenopswines.gr

Taste.nowAdvertorial

Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΙΔΡΥΘΗΚΕ ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 2015 ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΝΟΠΟΙΟ ΝΙΚΟ ΚΑΡΑΤΖΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΔΡΑΜΑΣ, ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΟΙΝΟΥ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ.

Taste

ΠΑΤΡΙΔΟΓΝΩΣΙΑ

11 ΔΕΚ 2023

022

«ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΑ ΠΙΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΠΙΚΑΝΤΙΚΑ ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΛΛΑΔΑ» ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗ GUARDIAN. ΑΥΤΗ Η ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΣΤΕΙ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΑ ΣΤΟ ΜΠΟΥΓΙΟΥΡΝΤΙ, ΕΝΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΦΑΓΗΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ 1920. ΕΝΑ ΠΙΑΤΟ ΜΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΑ ΠΕΡΙΦΗΜΑ ΜΠΑΧΑΡΙΚΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.

Κουλούρια

ρόφημα επινοήθηκε τυχαία το 1957, στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, όταν ο εκπρόσωπος της εταιρείας Nestlé, Γιάννης Δρίτσας, δεν είχε διαθέσιμο ζεστό νερό και, έτσι, έβαλε κρύο νερό με πάγο σε ένα σέικερ. Τα υπόλοιπα, όπως λέγεται, αποτελούν ιστορία... «Απολαύστε το συγκεκριμένο ρόφημα σε ένα από τα πολλά καφέ της Θεσσαλονίκης – τα περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή πόλη», καταλήγει το αφιέρωμα της Guardian.

ΜΕ ΤΑΧΙΝΙ και κομματάκια μαύρης σοκολάτας στη ζύμη ή με γέμιση ελιάς, τυριού κρέμα και γαλοπούλας βρίσκονται παντού – από τους έξοχους φούρνους μέχρι τα μεγάλα ταψιά των πλανόδιων πωλητών σε διάφορα σημεία της πόλης. Εννοείται ότι και στη σκέτη εκδοχή του παραμένει πεντανόστιμο.

Σμυρναίικα σουτζουκάκια: το διάσημο φαγητό που ξεχωρίζει για τα μυρωδικά, το σκόρδο και το μπόλικο κύμινο

Μπουγιουρντί «ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ τα πιάτα είναι λίγο πιο πικάντικα απ’ ό,τι στην υπόλοιπη Ελλάδα» αναφέρεται στη Guardian. Αυτή η λεπτομέρεια της τοπικής κουζίνας μπορεί να εντοπιστεί θριαμβευτικά στο περίφημο μπουγιουρντί, ένα καταπληκτικό φαγητό από την κληρονομιά των Ελλήνων του 1920, που αποτελείται από ψητή φέτα στον φούρνο με ντομάτες, φρέσκες καυτερές πιπεριές και τσίλι, αρωματισμένα με ρίγανη και ελαιόλαδο.

«ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

βρήκαν καταφύγιο πολλοί από τους έλληνες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία – η συμβολή τους στη διατροφική ιστορία της πόλης είναι εξαιρετικά σημαντική», σημειώνει η Νταϊάν Κόχυλα. Ένα από τα αγαπημένα τους φαγητά είναι τα σουτζουκάκια: μακρόστενοι, μοσχαρίσιοι κεφτέδες με κύμινο, σκόρδο και μία ‘πινελιά’ κανέλας. Σερβίρεται με μπούκοβο ή λίγη καυτερή πιπερίτσα». Το κλειδί, σύμφωνα με τον σεφ Κώστα Ουσταμπασίδη, είναι η ποιότητα του κρέατος και η πανάρχαια συνταγή – την οποία κρατάει μυστική...

Η κουζίνα των Εβραίων της Θεσσαλονίκης Η ΠΟΛΗ φιλοξενούσε κάποτε

Τρίγωνα ΤΟ ΦΥΛΛΟ είναι ο «βασιλιάς των γλυκών» – σε αυτήν την τη μεγαλύτερη εβραϊκή κοινό- Θεσσαλονίκη φιλοξενούν ντόπιες περίπτωση, με σιρόπι, γεμιστό ποικιλίες σταφυλιών, όπως η λευ- με μια βελούδινη κρέμα. «Η τητα της Ευρώπης – μάλιστα, Θεσσαλονίκη αποκαλείται ‘γλυεπί πολλούς αιώνες έφερε το προ- κή Μαλαγουζιά, το Ασύρτικο, σωνύμιο «La madre de Israel» («H καθώς και το κόκκινο Ξινόμαυ- κιά μητέρα’», υποστηρίζει η σεφ ρο, το Μαυρούδι και το Λημνιό. Νταϊάν Κόχυλα. Με ένα τρίγωνο μητέρα του Ισραήλ»): «Τα υλικά στο χέρι, είναι εύκολο να καταλάπου χρησιμοποιούνται είναι αυτά Η βρετανική εφημερίδα κάνει βει κάποιος γιατί. που συναντάμε και στην ελληνική ξεχωριστή αναφορά σε αμπελώνες, καθώς και στη μοναδική θέα κουζίνα, η ιστορία της κουζίνας που προσφέρουν. των σεφαραδιτών Εβραίων είναι, ωστόσο, ξεχωριστή» σημειώνει ο σεφ Κωνσταντίνος Μάρκου.

Μύδια

Τοπικό κρασί Η ΕΛΛΑΔΑ έχει αρχίσει να

γίνεται διάσημη για τα κρασιά της. Οι αμπελώνες γύρω από τη

Κρύος «ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΡΜΑΪΚΟ στιγμιαίος καφές (φραπέ) ΤΟ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΟ

κόλπο να είναι η κύρια περιοχή παραγωγής μυδιών στην Ελλάδα, θα ήταν παράλειψη να μη δοκιμάσετε ένα ή δύο πιάτα με το συγκεκριμένο θαλασσινό» αναφέρει η Guardian.

Taste

ΠΡΩΤΙΑ

11 ΔΕΚ 2023

023

ΣΤΟ ΦΕΤΙΝΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΔΟΚΙΜΑΣΑΝ ΑΞΙΟΛΟΓΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΣΥΝΕΔΡΟΙ ΑΠ’ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ.

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

και τα μέλη της CEUCO, την ιδιαίτερη πατρίδα μου, την πόλη της Σπάρτης, στην Πελοπόννησο».

Έλληνας ο καλύτερος ελαιοπαραγωγός της Ευρώπης για το 2023

Το λάδι, λαδάκι

ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΝΟΛΟΓΙΑΣ (CEUCO) ΤΙΜΗΘΗΚΑΝ ΟΙ «ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΕΛΑΙΩΝΕΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ».

ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ευρωπαίος

ελαιοπαραγωγός για το 2023 αναδείχτηκε ο Γιώργος Σακελλαρόπουλος, από τη Σπάρτη, που τιμήθηκε με τον τίτλο του «Best European Organic Olive Producer 2023» από τους γευσιγνώστες και τα μέλη της CEUCO. Το βραβείο απονεμήθηκε στον Γιώργο Σακελλαρόπουλο από τον πρόεδρο της CEUCO, Κάρλος Μαρτίν Κόσμε, και τον αντιπρόεδρο, Κωνσταντίνο Μουζάκη, στο πλαίσιο του συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στην Ισπανία, στο Auditorium and Convention Centre της πόλης Καστεγιόν, στη Βαλένθια, παρουσία πολιτικών, κοινωνικών και γαστρονομικών προσωπικοτήτων απ’ όλη την Ευρώπη. Επισημαίνεται ότι για πρώτη φορά βραβεύεται ελαιοπαρα-

“

γωγός από οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης στα δεκαεπτά χρόνια που υφίστανται τα υψηλού βαθμού δυσκολίας γαστρονομικά βραβεία και αναδεικνύουν τον καλύτερο Ευρωπαίο στο είδος του.

Ένα απαιτητικό κοινό

Στο φετινό συνέδριο συμμετείχαν και δοκίμασαν τα αξιόλογα προϊόντα κάθε χώρας εκατοντάδες σύνεδροι απ’ όλη την Ευρώπη, αρχιμάγειρες, ειδικοί, γευσιγνώστες, αλλά και παραγωγοί, ξενοδόχοι, εστιάτορες και προσκεκλημένοι της CEUCO. Η διπλωματία της ελληνικής γαστρονομίας ήταν το σημείο

Για πρώτη φορά βραβεύεται ελαιοπαραγωγός από οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης στα δεκαεπτά χρόνια που υφίστανται τα υψηλού βαθμού δυσκολίας γαστρονομικά βραβεία.

αναφοράς, με μεγάλη ποικιλία προϊόντων από την Ελλάδα, που ετοίμασαν οι αρχιμάγειρες του Acropolis Chef’s Club of Attica, μαζί με το Chef’s Club of Corfu και παρουσιάστηκαν για αξιολόγηση στους συνέδρους. Στην ευχαριστήρια ομιλία του στο τέλος της απονομής, απευθυνόμενος στον πρόεδρο, τους αντιπρόεδρους και τα μέλη της CEUCO, ο Γιώργος Σακελλαρόπουλος δήλωσε: «Στο πρόσωπό μου σήμερα, με αυτό το μοναδικά τιμητικό βραβείο του καλύτερου ευρωπαίου ελαιοπαραγωγού (Best European Organic Olive Producer 2023), επιβραβεύονται η χώρα μου, η Ελλάδα, και ο τόπος μου, η Σπάρτη, επιβραβεύεται η ελληνική ελαιοκομία, αλλά και όλοι οι έλληνες ελαιοπαραγωγοί γενικότερα. Σήμερα επιβραβεύεται με το σπάνιο, αλλά πολύ ιδιαίτερο βραβείο σας, που αποτελεί βραβείο ζωής, η πολυετής προσπάθεια των ‘Βιολογικών ελαιώνων Σακελλαρόπουλου’, που ξεκίνησαν από ένα όραμα, για να φτάσουν στην κορυφή της γαστρονομικής Ευρώπης σήμερα. Σας εκφράζω ένα μεγάλο ‘ευχαριστώ’ μέσα από την ψυχή μου. Αποτελεί μεγάλη τιμή μου και σας προσκαλώ να επισκεφθείτε, εσείς

Στο φετινό συνέδριο της CEUCO καταγράφηκαν οι προβληματισμοί της διεθνούς γαστρονομικής κοινότητας, καθώς και οι εύλογες απορίες των επαγγελματιών για τις αυξήσεις στα προϊόντα του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Επίσης, ακούστηκαν σκέψεις για την ποιότητα, την ποικιλία και την προώθηση του γαστρονομικού και οινικού τουρισμού της Ευρώπης, όπως συγκεκριμένα ανέφερε ο πρόεδρος της CEUCO. Στη δική του ομιλία, ο αντιπρόεδρος της CEUCO, Κωνσταντίνος Μουζάκης, τόνισε ότι «το ταξίδι της ευρωπαϊκής γαστρονομίας εν έτει 2023 βρίσκεται σε άλλο επίπεδο – ιδιαίτερα η βιώσιμη γαστρονομία δίνει μια διαφορετική πινελιά στις επαγγελματικές κουζίνες, που μαγειρεύουν πλέον τα ‘πράσινα μενού’. Η διαπίστωση ότι η παραγωγή τροφής σήμερα θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στο περιβάλλον τού αύριο έχει οδηγήσει μερίδα του γαστρονομικού κόσμου –τόσο όσους βρίσκονται μέσα στην κουζίνα όσο και εκείνους που διοικούν επισιτιστικές μονάδες– στην υιοθέτηση ενός νέου πλαισίου λειτουργίας, ενός νέου ‘οδικού χάρτη’. Οφείλουμε, μέσα από κάποιες μικρές κινήσεις στην επιχείρησή μας και ιδιαίτερα στον κλάδο της γαστρονομίας, να ακολουθήσουμε τη βιώσιμη γαστρονομία και να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο αύριο για τον πλανήτη, με μειωμένες επιβαρύνσεις στο περιβάλλον». Στο ίδιο συνέδριο βραβεύτηκαν άλλοι δύο εκπρόσωποι της Ελλάδας: πρόκειται για την Έφη Γρηγοριάδου, στην οποία απονεμήθηκε το βραβείο της «Καλύτερης συγγραφέως λαϊκής και παραδοσιακής μαγειρικής 2023» («Best European Folclore Writer and Traditional Cuisine 2023») και τον γέροντα Παρθένιο, στον οποίο απονεμήθηκε το βραβείο του «Καλύτερου σεφ μοναστηριακής κουζίνας» («Best European Cook in Monastery Cuisine 2023»).

Taste

ΠΡΩΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ a

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΑ «ΤΡΙΚ» ΣΕ ΓΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ «ΞΕΓΕΛΑΣΟΥΝ» ΤΟΥΣ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΥΣ. ΤΟ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΩΣΤΟΣΟ, ΜΕ ΜΙΚΡΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΑΝΕΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ.

Μικρά, γευστικά μυστικά για το πώς το χριστουγεννιάτικο ή το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι μπορούν να μετατραπούν σε γκουρμέ καλέσματα, ώστε να εντυπωσιάσουν τους καλεσμένους (χωρίς, όμως, να χρειαστεί να μπει το χέρι βαθιά στην τσέπη), δίνει ο σεφ Μανώλης Στράτος, μέλος του δ.σ. της Ένωσης Επαγγελματιών Μαγειρικής Ελλάδας «Culinary Professionals Greece».

ΤΑ Μ Υ Σ ΤΙΚ Α ΤΩΝ Σ ΕΦ

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΜΕ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΟ ΚΟΣΤΟΣ. ΓΙΝΕΤΑΙ;

11 ΔΕΚ 2023

024-025

Taste

ΠΡΩΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ

11 ΔΕΚ 2023

026

Η ΣΟΥΠΑ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΒΕΛΟΥΤΕ ΚΙΤΡΙΝΗΣ ΚΟΛΟΚΥΘΑΣ, Η ΟΠΟΙΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ «ΠΑΙΧΝΙΔΙΑΡΙΚΗ», ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΤΥΠΗΘΕΙ ΜΕ ΚΡΕΜΑ ΓΑΛΑΚΤΟΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΚΡΕΜΑ ΣΟΥΠΑΣ ΚΑΠΟΥΤΣΙΝΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΟΥΝ ΔΥΟ ΚΑΣΤΑΝΑ.

«ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ συστατικό που

απαιτείται για να πετύχει το φαγητό είναι η αγάπη», αναφέρει αρχικά ο κ.Στράτος. «Αν μαγειρέψουμε κάτι πολύ απλό και το κάνουμε με καλή διάθεση και αγάπη για φίλους και γνωστούς, τότε το φαγητό θα πετύχει. Κι αν έχει ένα ψεγαδάκι, δεν θα μας παρεξηγήσει κανένας... Το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε όλοι οι σεφ είναι να περιορίσουμε το περιττό φαγητό και, αν περισσέψει, να το διαθέσουμε σε συνανθρώπους που το έχουν μεγαλύτερη ανάγκη», ανέφερε, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ «Πρακτορείο 104,9Fm».

Έξυπνα «τρικ»

Πέρα όμως από αγάπη, υπάρχουν και ορισμένα «τρικ» σε γεύση και εικόνα που μπορούν να «ξεγελάσουν» τους καλεσμένους. Σύμφωνα με τον σεφ, το εορταστικό τραπέζι βασίζεται στην ελληνική παράδοση, ωστόσο, με μικρές πινελιές, μπορεί να φανεί η διαφορά. Για παράδειγμα, όπου η συνταγή προτείνει καρότο μπορεί να χρησιμοποιηθεί το παστινάκι, ενώ όπου υπάρχει πατάτα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η γλυκοπατάτα ή η πατάτα Περού, που είναι μοβ χρώματος και μπορεί να μετατρέψει το τραπέζι σε γκουρμέ. Άλλο μυστικό στις συνταγές που απαιτούν πολύ ακριβό κρασί, όπως για παράδειγμα Μαδέρα ή Πόρτο, είναι να χρησιμοποιηθεί Μαυροδάφνη ή σαμιώτικο κρασί, που είναι γλυκό. «Αυτό που συνήθως εντυπωσιάζει στα χριστουγεννιάτικα τραπέζια είναι ο στολισμός και η σάλτσα. Μια εύγευστη σάλτσα θα κάνει τη διαφορά, ενώ επιλέγουμε να στολίζουμε τα πιάτα με ξηρούς καρπούς, με σπόρους από μαύρο σουσάμι ή σπόρους τσία, που είναι πολύ θρεπτικοί. Μπορούμε να εμπλουτίσουμε τις σάλτσες όχι με φρέσκια τρούφα, που είναι ακριβή, αλλά με βούτυρο ή λάδι τρούφας. Όλα αυτά είναι μικρά μυστικά και τρικ, για να κάνουμε ένα εύγεστο πιάτο χωρίς να ξεφύγουμε από το μπάτζετ που έχουμε υπολογί-

θας, η οποία, για να γίνει πιο «παιχνιδιάρικη», μπορεί να χτυπηθεί με κρέμα γάλακτος, ώστε να μετατραπεί σε κρέFirst things first μα σούπας καπουτσίνο και Επιπλέον, επισημαίνει ότι τα φαγητά θα πρέπει να βγουν στο να προστεθούν δύο κάστανα. Επόμενο πιάτο, το ζεστό ορετραπέζι με τη σωστή εδεκτικό, που μπορεί να είναι ένα σματολογική σειρά: πρώτα σερβίρεται το κρύο ορεκτικό, σουφλέ σπανακιού, τυριών ή αλλαντικών, ενώ ακολουθεί το οποίο μπορεί να είναι μια απλή μπρουσκέτα ψωμιού με μια πράσινη σαλάτα, όπου μους φέτας και λιαστή ντομάτα, το ρόδι θα πρέπει να είναι κυρίαρχο στοιχείο (δίνει την αρωματισμένο με βαλσάμικο από σύκο. Ακολουθεί η σούπα, αίσθηση της αφθονίας) μαζί με ξηρούς καρπούς και ντρέσινγκ με τον κ.Στράτο να προτείνει από λάδι και μουστάρδα. βελουτέ κίτρινης κολοκύσει για το εορταστικό τραπέζι», συμπλήρωσε ο κ.Στράτος.

Το κυρίως πιάτο, για να είναι ολοκληρωμένο, πρέπει να διαθέτει γαρνιτούρα και σάλτσα, ενώ, για να κερδίσει τις εντυπώσεις σε μάτι και ουρανίσκο, οι μπουκιές κρέατος και γαρνιτούρας που θα τοποθετηθούν θα πρέπει να είναι σε ίσες ποσότητες. Τελευταίο (και, για πολλούς, καλύτερο) έρχεται το επιδόρπιο: από τον σεφ προτείνεται χριστουγεννιάτικος κορμός με ξηρούς καρπούς, συνοδευόμενος από σαντιγί, παγωτό και γκανάς σοκολάτας.

Taste

ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ

ΒΕΡΟΙΑ

Από σουσάμι, φασουλονταβά και από γιαούρτι, ρεβανί ΠΩΣ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΠΟΛΗ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΙ ΤΗ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

ΠΡΙΝ από το 1950, όταν υπήρχαν πολλοί νερόμυλοι στην περιοχή της Βέροιας, το σουσάμι έβγαινε άφθονο από τον κάμπο κι από το άλεσμά του παραγόταν σησαμέλαιο και ταχίνι. Σε εποχές δύσκολες, με τρόφιμα λιγοστά και πείνα περισσή, τα συγκεκριμένα προϊόντα συνόδευαν τα φασόλια στα παραδοσιακά, πήλινα σκεύη που φτιάχνονταν στην πόλη και έψηναν ένα ταπεινό, αλλά πλούσιο σε διατροφικά στοιχεία φαγητό. Αυτό το φαγητό βοήθησε τον κόσμο να επιβιώσει και αντιστάθηκε στον χρόνο, παραμένοντας μέχρι σήμερα το βασικό παραδοσιακό πιάτο της περιοχής. «Ο φασουλονταβάς, που στην περιοχή μας έχει τις ιδιαιτερότητες του σουσαμιού και του πήλινου σκεύους, διατηρήθηκε ως συνταγή στην καθημερινότητα, ενώ σήμερα είναι πλέον και ένα κόμφορτ, νόστιμο φαγητό με υψηλής αξίας συστατικά, που σερβίρεται μαζί με βίγκαν λουκάνικο από παντζάρι ή με κανονικό λουκάνικο στην

“

ΦΑΣΟΥΛΟΝΤΑΒΑΣ ΚΑΙ ΡΕΒΑΝΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ ΤΗ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΗ ΤΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ, ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΑΥΤΗΝ, ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΝΩΣΤΑ ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ.

περιοχή» επισημαίνει ο σεφ και ιδιοκτήτης εστιατορίου στη Βέροια, Γιάννης Σαμούκας, με αφορμή τις προσπάθειες που κάνει η πόλη να αναπτύξει τη δική της γαστρονομική διπλωματία.

Εν αρχή ην...

Η ιστορία με το ρεβανί Βεροίας, από την άλλη, ξεκίνησε το 1886, επί τουρκοκρατίας, από το γα-

Η γαστρονομική γαστρονομία είναι ένας νέος τομέας που αναδεικνύεται τελευταία στην Ευρώπη, προβάλλοντας την τοπική κουζίνα και παράδοση για κάθε περιοχή ξεχωριστά.

λακτοπωλείο της οικογένειας Χοχλιούρου: «Το γιαούρτι είναι το έναυσμα της ιστορίας του γλυκού. Τότε πωλούταν χύμα στο γαλακτοπωλείο και άρχισε να χρησιμοποιείται ως βασικό συστατικό στη συνταγή του, που από τότε μένει η ίδια» αναφέρει ο πρόεδρος των ζαχαροπλαστών της Βέροιας, Τάσος Παγούρας. Με τον καιρό, το ρεβανί άρχισε να παίρνει τη θέση του στο γαλακτοπωλείο, δίπλα στο γιαούρτι, και όσοι άρχισαν σταδιακά να το παρασκευάζουν συμφώνησαν στα βασικά υλικά και τις δόσεις: «Καθένας έχει τα μυστικά του, το αποτέλεσμα ωστόσο, απ’ όλους τους παρασκευαστές του στη Βέροια, είναι παρόμοιο, αφού τα υλικά είναι ντόπια και κάθε τι παίζει ρόλο: το γιαούρτι, τα αβγά, το νερό, όλα. Το ρεβανί της περιοχής δεν μοιάζει με αυτά που κυκλοφορούν σε άλλες περιοχές της Ελλάδας» προσθέτει ο κ.Παγούρας.

Γαστρονομική διπλωματία

Φασουλονταβάς και ρεβανί πρωταγωνιστούν σήμερα στην προσπάθεια του δήμου Βεροίας να αναδείξει τη γαστρονομική του ταυτότητα και, μέσα απ’

11 ΔΕΚ 2023

027

αυτήν, να κάνει περισσότερο γνωστά τα προϊόντα του τόπου και να προσφέρει γαστρονομικές εμπειρίες στους επισκέπτες. Σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο Τουρισμού του δήμου Βεροίας, Λάζαρο Ασλανίδη, το εγχείρημα της γαστρονομικής διπλωματίας ξεκίνησε μέσα από την ανάλυση των τοπικών προϊόντων, που είναι πολλά, λόγω μικροκλίματος, στη Βέροια και περιλαμβάνουν τοπικά φρούτα, ροδάκινα, βραβευμένα κρασιά, μοσχαράκι, τυρί κ.ά. «Είναι ένας νέος τομέας που αναδεικνύεται τελευταία στην Ευρώπη και προβάλλει την τοπική κουζίνα και παράδοση για κάθε περιοχή ξεχωριστά» σημειώνει ο κ.Ασλανίδης. Στο πλαίσιο αυτό, θα δημιουργηθεί μενού -πρόταση για τους εστιάτορες του τόπου, ενώ θα υπάρξουν ειδικά μενού που θα απευθύνονται σε συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων (όπως παιδιά, βίγκαν, βετζετέριαν, διαβητικοί, άτομα με υψηλή χοληστερίνη κοκ.). «Οι σεφ θα φτιάξουν αυτές τις συνταγές κι εμείς θα τις προωθήσουμε, ως δήμος, σε κάθε έκθεση που πηγαίνουμε, ενώ θα πείσουμε τους εστιάτορες της Βέροιας να τις εντάξουν στο μενού τους» προσθέτει.

Συλλογική δράση

Η δράση γαστρονομικής διπλωματίας στη Βέροια είναι συλλογική και σ’ αυτήν συμμετέχουν φορείς από τους τομείς της εστίασης, της αγροτικής παραγωγής, της γαστρονομίας, της αυτοδιοίκησης, του τουρισμού και της διπλωματίας. Τον συντονισμό έχει αναλάβει ο σεφ και καθηγητής Γαστρονομίας Γιώργος Παλησίδης, ενώ οι σεφ της περιοχής ξεκίνησαν ήδη τις δοκιμές για τα υποψήφια πιάτα που θα ενταχθούν στο βασικό μενού. Ο κ.Παγούρας ξεφουρνίζει και σιροπιάζει το ρεβανί, ενώ ο κ.Σαμούκας φτιάχνει το φημισμένο «ξεστημένο» της Βέροιας: κεφτεδάκια από χοντροκομμένο μοσχαρίσιο κιμά με ξύδι, τσίπουρο και μαϊντανό, κουρκούτι και πρόβειο γιαούρτι. Δίπλα από το τηγάνι σιγοψήνεται στον φούρνο το χασάπικο – ζυγούρι με μοσχάρι και λαχανικά που καραμελώνουν στον νταβά...

Taste ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ

ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΜΕ ΜΙΑ BONNE VIVANTE

Ενας «άνθρωπος του κόσμου», που γνωρίζει πού και πώς να απολαμβάνει τα ωραία και τα εκλεπτυσμένα. Η Θεσσαλονίκη ταιριάζει στη δημοσιογράφο Τίνα Μανδηλαρά – κάπως έτσι, δεν είναι περίεργο ότι τη συναντήσαμε σε μία από τις (τακτικές) επισκέψεις της στην πόλη, αυτήν τη φορά με αφορμή το πρόσφατο, 64ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Σ υνέν τευξ η: ΑΓΓΕΛΟΣ Ν. ΒΑΣΣΟΣ. Πορ τρέ το: ΣΑΚΗΣ ΓΙΟΥΜΠΑΣΗΣ.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

11 ΔΕΚ 2023

028-029

«ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ Η ΚΟΥΖΙΝΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΓΕΥΣΤΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ. ΕΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΩ, ΔΕΝ ΘΕΩΡΩ ΤΥΧΑΙΟ ΟΤΙ ΟΙ ΓΕΥΣΕΙΣ ΣΥΝΟΔΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΒΑΘΥ ΣΕΒΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΟΥ, ΠΟΥ ΠΑΝΤΟΤΕ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ, ΚΑΘΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΣ ΟΤΙ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΤΡΑΠΕΖΙΑ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ, Η ΕΞΟΔΟΣ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΩΣ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΟΣΟ ΟΣΟ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ».

Taste ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ χρήσιμο να προσπαθείς να βλέπεις τα πράγματα μέσα από τη ματιά ενός τρίτου – κατά κανόνα, ένας «ξένος» σκέφτεται με κρύο μυαλό όσον αφορά μια κατάσταση που δεν τον εμπλέκει άμεσα, συνεπώς έχει περισσότερες πιθανότητες να βλέπει τα πράγματα πιο καθαρά. Η Τίνα Μανδηλαρά είναι μια ηγερία της ωραίας ζωής και μία από τις γνωστότερες δημοσιογράφους της Αθήνας – κι όμως, δύσκολα θα τη χαρακτήριζες ξένη σε ό,τι αφορά στα της Θεσσαλονίκης: είναι μια πόλη την οποία δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει ότι αγαπά, γι’ αυτό και επιστρέφει με κάθε ευκαιρία. Περάσαμε 72 ώρες μαζί της στη διάρκεια της τελευταίας της επίσκεψης, με αφορμή το πρόσφατο, 64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Βολτάραμε στην πόλη, φάγαμε και ήπιαμε σε παλιά, αλλά και νέα στέκια, συζητήσαμε μεταξύ τυρού και αχλαδίου (ή μεταξύ γκράπας και ψητού κυδωνιού, για να είμαστε ακριβολόγοι...) για τη Θεσσαλονίκη ως γαστρονομικό προϊόν (ή ως κόσμο ολόκληρο, όπως αντιτείνει η Τίνα). Και μέσα από αυτήν την κουβέντα επιβεβαιώσαμε για ακόμη μία φορά ότι η ματιά του «ξένου», του οutsider, σε βοηθάει να ορίσεις πολύ πιο σωστά τις ακριβείς διαστάσεις (και αξίες) των πραγμάτων. Υπάρχει συχνά η αίσθηση μιας στερεοτυπικής εικόνας για τη Θεσσαλονίκη

“

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ μεταξύ των επισκεπτών της – κυρίως των Ελλήνων. Μιας πόλης όπου οι απολαύσεις του ουρανίσκου κυριαρχούν σε τέτοιον βαθμό, που σχεδόν επισκιάζουν οτιδήποτε άλλο. Με τη ματιά ενός ανθρώπου του κόσμου, που ζει, ταξιδεύει και απολαμβάνει τις όμορφες πλευρές της ζωής, ποια είναι στη δική σας αντίληψη η «συνταγή» της Θεσσαλονίκης; Ποιο συστατικό κυριαρχεί; Δεν ξέρω αν μπορώ να μιλήσω για ένα συστατικό... Μπορώ να μιλήσω σίγουρα για γευστική συνεύρεση πολλών πραγμάτων. Επειδή ποτέ μία πόλη δεν είναι μόνο τα μαγαζιά, οι γεύσεις ή η «συνταγή» της. Είναι αυτό το μαγικό μπόλιασμα που δημιουργεί εικόνες που αποτυπώνονται στη μνήμη σου πολύ πιο έντονα από τους γευστικούς συνειρμούς του Προυστ: η ιδεατή εικόνα που έχω από τη Θεσσαλονίκη θα έχει σίγουρα τα χρώματα από το ωραίο ηλιοβασίλεμα που θα απολαύσω τρώγοντας φρέσκα θαλασσινά σε ένα ταβερνάκι στην Περαία, την αψάδα από τα ωραία παστά που θα απολαύσω μαζί με ιστορίες από τους παλιούς της ποιητές και τους δοξασμένους λαϊκούς βάρδους σε μια ξεχασμένη στοά μαζί με τον φίλο μου, Θωμά Κοροβίνη – και τη μυρωδιά του καφέ με κάρδαμο στον «Μοντιλιάνι», στο Καπάνι. Επίσης, σίγουρα θα έχει σίγουρα την ένταση από

Δεν ξέρω πουθενά αλλού να συναντήθηκαν τόσες κουζίνες και τόσοι πολιτισμοί – από την Αρμενία και τα ιωνικά παράλια της Τουρκίας μέχρι τα πιο απομακρυσμένα χωριά της Μακεδονίας και των Βαλκανίων και από τους σεφαραδίτες Εβραίους μέχρι τους Τούρκους και τους Έλληνες, οι οποίοι διαμόρφωσαν την κοσμοπολίτικη κουλτούρα αυτής της πόλης.

11 ΔΕΚ 2023

030

και τους Έλληνες, οι οποίοι συναντήθηκαν και διαμόρφωσαν την κοσμοπολίτικη κουλτούρα αυτής της πόλης. Πραγματικά, δεν υπήρξε κανένα σημείο αυτής της δημιουργικής συνεύρεσης που να μην αποτυπώθηκε στη μοναδική της κουζίνα, που μπορούμε, κάπως καταχρηστικά, να αποκαλούμε σήμερα «Μικρασιάτικη». Ενδεχομένως να είναι η μόνη κουζίνα με τέτοιο γευστικό ενδιαφέρον εκτός από την κουζίνα της Κρήτης (ζητώ συγγνώμη από τους υπόλοιπους Έλληνες, αλλά οι Θεσσαλονικείς είναι κατεξοχήν ευζωιστές και καλοφαγάδες). Εν προκειμένω, δεν θεωρώ τυχαίο ότι οι γεύσεις συνοδεύονται από βαθύ σεβασμό για την τελετουργία του τραπεζιού, που πάντοτε βρισκόταν στο κέντρο της μικρασιατικής κουλτούρας, καθώς είναι σαφές ότι, εκτός από τα τραπέζια στα σπίτια, η έξοδος για φαγητό δεν υπάρχει ως επιβεβλημένη συνήθεια σε κανένα άλλο μέρος της Ελλάδας τόσο όσο στη Θεσσαλονίκη. Αν οι Σεφαραδίτες και οι Μικρασιάτες έφεραν, λοιπόν, τη μελιτζάνα και τις ωραίες πίτες, οι Πόντιοι τα τουρσιά και οι Αρμένιοι τα ταχίνια, τα λουκάνικα και τον παστουρμά, οι Θεσσαλονικείς κατάφεραν να μπολιάσουν με Η κουζίνα της Θεσσαλονίκης αποτελεί ένα περίεργο τον δικό τους τρόπο όλα αυτά τα υλικά σε μια σύγχρονη κουζίνα, «μείγμα» με επιρροές μικρασιάτικες, οθωμανικές, που είναι ακόμη δεσπόζουσα (γι’ αυτό και δεν καταλαβαίνω πώς σεφαραδίτικες, βαλκανικές – κάθε φυλή που πέρα- οι διάφοροι επίσημοι οδηγοί γαστρονομίας της πόλης γράφουν σε από αυτό το μέρος του κόσμου δείχνει σαν να άφη- κάτι ανήκουστα για μπέργκερς και σεβίτσε!). Αλλά η απόδειξη ότι σε πίσω της το δικό της γαστρονομικό αποτύπωμα, η Θεσσαλονίκη ξέρει να φάει δεν το οποίο έχει ριζώσει τόσο, είναι μόνο τα εστιατόρια και τα διάφορα στέκια: είναι τα απίστευπου μοιάζει πλέον σαν να αποτελούσε ανέκαθεν σύμ- τα παντοπωλεία και τα ντελικατέσεν που θα βρεις διάσπαρτα σε φυτο στοιχείο της πόλης. κάθε γωνιά της πόλης – εκτός, φυΥπάρχει κάποια κουζίνα, κάποια μαγειρική σχολή ή σικά, από την ξεχωριστή κεντρική παράδοση που να είναι στη αγορά της. Πάντοτε χαίρομαι που η θέα μου, όταν γράφω στο καφέ, δική σας αντίληψη περισστο λόμπι του ξενοδοχείου «City», σότερο ταυτισμένη με τη είναι ένα ωραίο ντελικατέσεν, με Θεσσαλονίκη; τα κρεμασμένα αλλαντικά σε Νομίζω ότι η ερώτηση τα περικοινή θέα. Άλλωστε, ποια ωραιόλαμβάνει όλα: δεν ξέρω πουθενά τερη θέα –μετά τη θάλασσα– στη αλλού να συναντήθηκαν τόσες Θεσσαλονίκη από το φαγητό; κουζίνες και τόσοι πολιτισμοί – από τη μακρινή Αρμενία και τα Στον Μποντλέρ αποδίδεται ιωνικά παράλια της Τουρκίας μέη φράση «Τι σημασία έχει χρι τα πιο απομακρυσμένα χωριά η αιώνια καταδίκη για της Μακεδονίας και των Βαλκακάποιον που έχει βρει μέσα νίων και από τους σεφαραδίτες σε μία μοναδική στιγμή Εβραίους μέχρι τους Τούρκους το μπούκοβο που συνοδεύει τα υπέροχα σουτζουκάκια της «Διαγωνίου», τα οποία μου σερβίρουν τα πάντοτε αγέρωχα γκαρσόνια με τα λευκά πουκάμισα και τις μαύρες ποδιές (τι καλύτερο έχουν, δηλαδή, τα μπιστρό στο Παρίσι;), αλλά και την υπέροχη γλύκα από τη μπουγάτσα του Φιλίππου, που σε πηγαίνει πίσω στο Βυζάντιο, και από το σαλέπι που αγοράζω πάντοτε με το που φτάνω στη Θεσσαλονίκη (πάντοτε στην πλατεία Αριστοτέλους, με τον Βαρδάρη να μου χτυπάει το πρόσωπο και να μου θυμίζει ότι είμαι στο κέντρο της Ελλάδας που αγαπώ). Ακόμη, θα αποπνέει τη φαντασία που έχουν τα εμπνευσμένα από την απλότητα του Αγίου Όρους πιάτα του Λουκάκη, τη ντανταϊστική αυθορμησία που έχουν καφενεία όπως του «Μήτσου» στο Καπάνι και τη φρεσκάδα που έχει ένα τραγανό κουλούρι το πρωί με τον καφέ. Με άλλα λόγια, όλα αυτά που αποπνέουν τα αγαπημένα μου μέρη στην πόλη, τα οποία φέρνω στη μνήμη μου κάθε φορά που θέλω να θυμάμαι ότι η Ελλάδα έχει ταυτότητα, αυθεντικότητα, κοσμοπολιτισμό και ομορφιά – αυτά που μου έμαθε και μου μαθαίνει μόνον αυτή η πόλη.

Taste

ΠΡΟΤΑΣΗ

11 ΔΕΚ 2023

031

ΤΟ ΚΕΛΑΡΙ ΤΟΥ BLÉ VIN ΦΙΛΟΞΕΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΕΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΕΘΝΗ ΑΜΠΕΛΩΝΑ.

BLÉ VIN

«Ψαγμένο» κρασί και νοστιμιές που ευφραίνουν καρδίαν

Η ΠΡΩΤΗ ΕΙΚΟΝΑ που

αντικρίζει ο επισκέπτης είναι ένας ζεστός, μίνιμαλ και προσεκτικά φωτισμένος (σχεδόν μυσταγωγικός) χώρος, όπου κυριαρχεί το ξύλο. Αισθάνεσαι αμέσως την οικειότητα. Η βιτρίνα στο βάθος, με τις φιάλες κρασιού και τα κρεμασμένα προσούτα, σε προϊδεάζει για τη συνέχεια. Ιδανικός χώρος για ένα σύντομο μεσημεριανό διάλειμμα από τη δουλειά ή για ένα επαγγελματικό ραντεβού. Η τεράστια λίστα κρασιών by the glass είναι, πιθανότατα, η μεγαλύτερη στη Θεσσαλονίκη, στοιχείο που εγγυάται εκ προοιμίου την απόλαυση. Ειδικά όταν συνδυαστεί με πλατό από προσούτα, τα οποία θα εκθειάσουμε (και δεν χρησιμοποιούμε τυχαία το συγκεκριμένο ρήμα…) στη συνέχεια. Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΤΟΥ WINE

LOVER. Κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια, φτάνεις σε ένα μοναδικό, τεράστιο και ευρύχωρο κελάρι, όπου βρίσκεσαι περικυκλωμένος από κρασιά από τον ελληνικό και τον διεθνή αμπελώνα. Χωρίς ίχνος υπερβολής, οι ετικέτες ξεπερνούν τις τετρακόσιες! Θα μπορέσετε να προμηθευτείτε κρασιά σε τιμή κάβας, για να τα απολαύσετε με την παρέα σας ή επιτόπου, στα τραπέζια του Blé Vin, με την αντίστοιχη προσαύξηση. (Λεπτομέρεια που αξίζει: τα τραπέζια είναι φτιαγμένα από κορμούς δέντρων, ρίζες καρυδιάς ή από καραγάτσι. Όπως αντιλαμβάνεστε, η ομορφιά τους είναι απαράμιλλη). ΓΑΣΤΡΙΜΑΡΓΙΚΕΣ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙΣ. Το Blé Vin είναι όμως και μια εντυπωσιακή prosciutteria. Οι γνώστες θα αναγνωρίσουν στις

ετικέτες ορισμένους από τους σημαντικότερους παραγωγούς προσούτου της Ιταλίας (από την Πάρμα και το Σαν Ντανιέλε), καθώς και άλλων, παλαιωμένων ΠΟΠ κοπών – αναφέρουμε ενδεικτικά το Culatello di Zibello. Εισάγονται στην Ελλάδα αποκλειστικά από το Blé Vin, όπου ωριμάζουν περαιτέρω για έως και 48 μήνες (μακάρι να μπορούσαμε να σας μεταφέρουμε μέσα από το κείμενο το άρωμα που αναδύει το φρεσκοκομμένο

προσούτο…). Τη γευστική πανδαισία ολοκληρώνουν επιλεγμένα ελληνικά και ξένα τυριά από περιοχές με παράδοση στην παραγωγή τους, όπως τα νησιά, τα Τζουμέρκα κοκ. Η κουζίνα ανοίγει στις 5 το απόγευμα. Το «σφιχτό» μενού είναι εποχικό, αλλάζει συχνά και εξαρτάται από τις διαθέσιμες πρώτες ύλες και τη σχεδόν καθημερινή έμπνευση του σεφ. Για τα προϊόντα ζύμης, ασφαλώς, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά: ο ξυλόφουρνος του διπλανού Blé taste gallery αγγίζει τα όρια του μύθου! Ο χώρος διατίθεται για εκδηλώσεις και παρουσιάσεις, ενώ υπάρχει και η δυνατότητα δημιουργίας καλαθιού, ως εταιρικού δώρου.

«Blé Vin», Αγίας Σοφίας με Γεωργίου Σταύρου 14. Τ. 2310-231.201. W. https://www.blevin.gr FB/Blé Vin Instagram blevinthessaloniki

Taste.nowAdvertorial

ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΧΩΡΟ ΣΤΟΝ ΠΕΖΟΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΙΠΛΑ ΑΠΟ ΤΟ BLÉ, Ο ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ ΘΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙ ΜΙΑ WINE BOUTIQUE-ΚΑΒΑ, ΕΝΑ WINE BAR ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ PROSCIUTTERIA: ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΕ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΑΠΟΛΑΥΣΕΤΕ ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ.

Taste το άπειρο της ηδονής;». Αν είχατε μόλις 24 ώρες στη Θεσσαλονίκη, τι θα περιλάμβανε οπωσδήποτε το πρόγραμμά σας; Ποιες διαδρομές, ποια στέκια, ποιες γεύσεις και μυρωδιές, ποιες εμπειρίες που θα θέλατε να προλάβετε να βιώσετε μέσα σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα; Πω, πω… Πόσο δύσκολη ερώτηση, με δεδομένο ότι φροντίζω κάθε φορά να αλλάζω διαδρομές – ακριβώς για να ανακαλύπτω άλλες γωνιές της πόλης. Θα μιλήσω ωστόσο για τις κεντρικές μου διαδρομές, που μοιάζουν πάντοτε με τελετουργικά: η κλασική, καθιερωμένη μου βόλτα είναι σίγουρα στην παραλία, μέχρι τις «Ομπρέλες» του Ζογγολόπουλου, για να χαρώ αυτό το μοναδικό «βυζαντινό φως» για το οποίο μιλούσε ο Πεντζίκης και που επανέφερε με έναν τρόπο δοξαστικό ο Σκαμπαρδώνης (δεν ξέρω αν μπορώ να δω την πόλη με αθώο βλέμμα μετά τον Σκαμπαρδώνη και τον Ιωάννου), αφού προηγουμένως θα έχω περάσει για ένα σάντουιτς (έτσι, δεν το λέτε εσείς;) στο χέρι από το «22». Επιστρέφοντας, θα ανηφορίσω μέχρι την αγαπημένη μου Ροτόντα, διατρέχοντας όλη την ιστορία και τον χαρακτήρα της πόλης μέσα από μία διαδρομή –από το αρχαιοελληνικό, βυζαντινό παρελθόν μέχρι τη σύγχρονη όψη της–, καθώς μου αρέσει ο θόρυβος της Εγνατίας, όπου βλέπεις καθημερινό κόσμο και μαγαζιά χρόνων, περνώντας, βεβαίως, από την

“

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Καμάρα, με τον φοιτητόκοσμο και τη νεολαία. Πάντοτε ανακαλύπτω εξαιρετικά εστιατόρια κοντά στη Ροτόντα – εκτός από τη θεσπέσια «Rosticceria», όπου έχω φάει την πιο συγκλονιστική aglio e olio της ζωής μου, πρόσφατα έφαγα πάρα πολύ ωραία στη «Ντάνγκαρα». Μου αρέσει πάντοτε να κάθομαι σε μέρη που συνδιαλέγονται με την πραγματική όψη της πόλης, τα εργαστήρια, τα βουλκανιζατέρ, τα λατρεμένα μου βιβλιοπωλεία, όπως το «Σαιξπηρικόν», αυτά που σου θυμίζουν ότι οι πόλεις δεν είναι για τους τουρίστες, αλλά για τους ανθρώπους τους. Λατρεύω ωστόσο και το κλασικό αστικό τρίγωνο: την διαχρονική αξία της «Διαγωνίου», τον πρώτο καφέ, όταν δεν έχει ακόμη κόσμο, στο «Ολύμπιον», το απογευματινό κέικ στο κλασικό μου στέκι, το «Piece of Cake», το βραδινό ποτό στο «Au Trottoir» στην Ικτίνου και, φυσικά, μία μπίρα στον «Θερμαϊκό», για να χαρώ πρώτο τραπέζι πίστα τη θάλασσα και να νιώσω ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο. Το Καπάνι είναι ένα λατρεμένο μου μέρος, όχι μόνο για το «Καφενείο του Μήτσου», αλλά και για την αυθεντική ταυτότητα της αγοράς, την οποία έχει διατηρήσει αυτούσια στο πέρας των χρόνων – δεν ξέρω πουθενά αλλού να μυρίζει ταυτόχρονα μπαχάρι, λεμόνι, φρέσκο ψάρι και μυρωδιά από φρεσκοαλεσμένο καφέ. Αγαπώ, επίσης, τις στοές της Θεσσαλονίκης και τα μεζεδοπωλεία, που είναι τα καλύτερα στην

Η Ελλάδα, για να καταλήξει να αποτελέσει «προϊόν», πρέπει πρώτα να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα. Είναι πραγματικά κρίμα, για παράδειγμα, να προωθούν τη Θεσσαλονίκη, που είναι η μόνη κοσμοπολίτικη και ανεπτυγμένη πόλη στην Ελλάδα, μόνον ως «weekend getaway». Τη μειώνει πραγματικά.

11 ΔΕΚ 2023

032

Ελλάδα. Όσο για τα αγαπημένα μου εστιατόρια, όπου ξέρω ότι θα φάω πάντοτε καλά, είναι το «Τριζόνι» και η «Ηλιόπετρα». Εννοείται ότι θα περάσω από το «Χαρούπι» (μου αρέσει πολύ που είναι στην πιο ωραία γωνιά της πόλης, στο άνοιγμα που κάνει με το λιμάνι), ενώ έχω φάει ωραία στο «Λούπινο» και στα «Δέκα Τραπέζια». Στη «Μούργα» εννοείται ότι πήγαινα για χρόνια, όπως και στο «Μαιτρ και Μαργαρίτα» – και τα δύο αποτελούν σημεία αναφοράς. Ας μην αρχίσουμε, επίσης, να μιλάμε για τα θεσπέσια γλυκά και τα τρίγωνα, τα οποία πάντοτε παίρνουμε στο χέρι μαζί με τους «βάρβαρους» φίλους μου από τον «Ελενίδη» – και τα οποία έχουμε φάει προτού προλάβουμε να βγούμε από το μαγαζί...

Εύχομαι τα υπουργεία, τα οποία πρέπει επιτέλους να συνεργαστούν σοβαρά στον τουρισμό (γιατί, δηλαδή, να μη συνεργάζονται τα υπουργεία Πολιτισμού, Τουρισμού και Ανάπτυξης, όπως στο εξωτερικό; Γιατί να μην έχουν μια σοβαρή πολιτική;), να καταλάβουν ότι η Ελλάδα, για να καταλήξει να αποτελέσει «προϊόν», πρέπει πρώτα να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα. Είναι πραγματικά κρίμα, για παράδειγμα, να προωθούν τη Θεσσαλονίκη, που είναι η μόνη κοσμοπολίτικη και ανεπτυγμένη πόλη στην Ελλάδα, μόνον ως «weekend getaway». Τη μειώνει πραγματικά. Αλλά αυτές είναι ατέρμονες συζητήσεις, που, δυστυχώς, αφορούν τους επαγγελματίες, αλλά όχι τους ιθύνοντες. Και είναι κρίμα.

Τελικά, τι είναι η γαστρονομία; Πολιτιστικό προϊόν ή εργαλείο καθημερινής ευζωίας; Αν ισχύει το πρώτο, πόσο την εκμεταλλευόμαστε εντός και εκτός συνόρων – όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη, αλλά σε κάθε γωνιά της χώρας μας; Κι αν ισχύει το δεύτερο, πόσο τιμάμε (ή αδικούμε) αυτό το πολύτιμο εργαλείο με τον τρόπο που αναπτύσσεται η εστίαση στην Ελλάδα σήμερα; Να μιλήσω ειλικρινά: ποτέ δεν μου άρεσαν οι λέξεις «προϊόν» ή «εργαλείο», ακόμη κι αν τις χρησιμοποιούμε ακριβώς αν θέλουμε να μιλήσουμε για επικοινωνία ή προώθηση. Θα προτιμούσα την άκρως ελληνική λέξη «κόσμος», που περιλαμβάνει μία ολόκληρη φιλοσοφία και στάση ζωής την οποία πρέπει να υιοθετήσουμε, αν θέλουμε να καταλάβουμε ότι μια πόλη είναι τα πάντα: κυρίως οι άνθρωποι, οι υπηρεσίες, ο τρόπος που κινούνται και συμπεριφέρονται οι κάτοικοι, η στάση ζωής. Διαβάζω συνέχεια για αριθμούς, για το «ελληνικό προϊόν», για τρόπους προώθησης της Ελλάδας, για το άκρως φορεμένο τελευταία «experience», που το ακούς σε όλα τα φόρα για τον τουρισμό... Δεν καταλαβαίνουμε ωστόσο ότι ο συνδυασμός της επιτυχίας είναι η «αυθεντικότητα» και ο «επαγγελματισμός» – κάτι δύσκολο να εξηγηθεί και ακόμη πιο δύσκολο να επιτευχθεί.

Η ερώτηση ίσως ακουστεί κλισέ, θα ήθελα όμως να ακούσω την απάντησή σας: αν η Θεσσαλονίκη ήταν ένα φαγητό, ένα γλυκό και ένα ποτό, ποια θα ήταν αυτά; Δεν είναι ποτέ κλισέ οι ερωτήσεις που έχουν να κάνουν με εικόνες, παρότι ποτέ δεν εξαντλούνται σε μία μόνον απάντηση. Σίγουρα η Θεσσαλονίκη θα ήταν μπουγάτσα, αλλά εκείνη με το τραγανό, εκλεπτυσμένο φύλλο, που έρχεται σε αντίθεση με το πλούσιο, γλυκό περιεχόμενο και με την κανέλα και την άχνη που επιστεγάζουν και συμπληρώνουν αυτήν τη γευστική πανδαισία (η οποία μπορεί να έχει στοιχεία υπερβολής, αλλά ξέρει να αποθεώνει όλες τις εντάσεις της γεύσης και της ζωής). Θα ήταν, επίσης, ένα αφράτο σουτζούκι, με όλη τη μαγεία εκείνης της μυρωδιάς από κύμινο και κανέλα να ενσωματώνει μνήμες από καλοστρωμένα τραπέζια με ωραία τραπεζομάντιλα και αμέτρητες ιστορίες που έφεραν οι πρόσφυγες στην πόλη. Αν ήταν ποτό, θα ήταν λικέρ τριαντάφυλλο, αυτό που φτιάχνουν, όπως λένε, οι Μικρασιάτισσες, οι νεράιδες, και φυλάσσεται σε πολύτιμα μπουκάλια, ακριβώς όπως τα ατελείωτα μυστικά της πόλης, τα οποία κάποια στιγμή θα μάθω στη ζωή μου. Είναι άλλωστε και αυτό ένα στοίχημα που με κάνει να επιστρέφω συνέχεια στην πόλη που αγαπώ...

ΠΡΟΤΑΣΗ

ΤΑ ΤΡΙΑ ΓΟΥ Ρ ΟΥ Ν Α Κ Ι Α

Η ελληνική κουζίνα αλλιώς

11 ΔΕΚ 2023

033

μπουκιά σε αξέχαστη γευστική εμπειρία. Στα Τρία Γουρουνάκια θα βρείτε μια ποικιλία από εκλεκτά πιάτα, που εκπροσωπούν τη σύγχρονη ελληνική κουζίνα. Η πρώτη ύλη είναι αυτή που κερδίζει την παράσταση: εδώ δίνεται έμφαση στο να επιλέγονται τα πιο φρέσκα υλικά και κάθε πιάτο να ετοιμάζεται με τέλειο τρόπο. Δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι διαδικασίες παρασκευής γίνονται στην κουζίνα του εστιατορίου –από το φρεσκοψημένο ψωμί έως το επιδόρπιο– με στόχο να υπερβαίνουν κάθε φορά τις προσδοκίες μας. Το εστιατόριο προσφέρει ένα ξεχωριστό μενού χωρίς γλουτένη με ποικιλία επιλογών, αλλά και παιδικό μενού για τους μικρούς μας φίλους. Και όχι μόνον αυτά… Πλέον, τα Τρία Γουρουνάκια μάς προσφέρουν τη μέγιστη γαστρονομική εμπειρία: με την υπηρεσία «Dégustation» μπορούμε να δοκιμάσουμε μια πληθώρα γεύσεων (και γνώσεων) του σεφ Δήμου Καλαϊτσίδη. Αρκεί να ενημερώσουμε κατά την κράτησή μας και οι άνθρωποι του εστιατορίου θα φροντίσουν να μετατρέψουν το επόμενο γεύμα μας σε πραγματικό γευστικό ταξίδι.

ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ, ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ, ΤΑ ΤΡΙΑ ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙΑ ΜΑΣ ΑΝΕΒΑΖΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΓΕΥΣΗΣ, ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ. Στα Τρία Γουρουνάκια όλη η ομάδα είναι ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ, ΝΟΣΤΙΜΗ αφοσιωμένη στο να προσφέρει μια ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΙΣΚΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. ευχάριστη εμπειρία φαγητού σε Η ΚΑΛΗ ΚΟΥΖΙΝΑ θέλει

επιλεγμένα προϊόντα, δεξιοτεχνία στο μαγείρεμα και μεράκι στη διαδικασία. Με πάθος για τη δημιουργική μαγειρική, πολυετείς σπουδές και εμπειρία χρόνων στις μεγαλύτερες κουζίνες της Θεσσαλονίκης –και όχι μόνον– ο σεφ Δήμος Καλαϊτσίδης ζωντανεύει καθημερινά συνταγές ξεχασμένες, τις προικίζει με αγνά υλικά, τις παντρεύει με σύγχρονες αναζητήσεις και μετουσιώνει κάθε

όλους τους καλεσμένους. Όπως λένε χαρακτηριστικά και οι ίδιοι, «από τη ζεστή ατμόσφαιρα μέχρι τη φιλική εξυπηρέτηση, προσπαθούμε να σας προσφέρουμε τον καλύτερό μας εαυτό σε κάθε επίσκεψή σας. Η εμπειρία της γαστρονομίας δεν είναι απλώς μία αίσθηση: είναι ένας ολόκληρος κόσμος, που θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας».

«Τα Τρία Γουρουνάκια», Καποδιστρίου 7, Θεσσαλονίκη. Κρατήσεις στο Τ. 2310-249.050.

Taste.nowAdvertorial

Taste

ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

ΤΙ ΤΡΩΕΙ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ Τ ΗΝ ΠΡ ΩΤΟΧ Ρ Ο ΝΙΑ ;

Νουντλς από φαγόπυρο και γουρουνάκια από αμυγδαλόπαστα για το «Καλή Χρονιά» ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ, ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑΤΑ, ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ ΣΥΝΘΕΤΟΥΝ ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΤΗΣ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΤΟΥΣ, ΠΟΥ ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΓΩΝΙΕΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ.

03 ΕΚΕΙ όμως που τελειώνουν οι

ομοιότητες είναι όταν κάθε λαός κάθεται στο εορταστικό τραπέζι... Νουντλς από φαγόπυρο, μαυρομάτικα μπιζέλια, ρέγγες τουρσί, πράσινες φακές, χοιρινό σε διάφορες εκδοχές, αλλά και λογής λογής γλυκείς πειρασμοί συνθέτουν τον πολύχρωμο γαστρονομικό καμβά της Πρωτοχρονιάς ανά τον κόσμο.

τα συνηθισμένα, συμβολίζοντας τη μακροζωία και την ευημερία. Το έθιμο, που χρονολογείται από τον 17ο αιώνα, θέλει όσους τα τρώνε να τα ρουφούν και όχι να τα μασούν.

Μεξικό: Ταμάλες

ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ, τα ταμάλες (tamales), οι πίτες από καλαμπόκι γεμιστές με κιμά, τυρί ή ό,τι άλλο τραβάει η όρεξη κάποιου, που μαγειρεύεται στον ατμό μέσα σε φύλλα καλαμποκιού, είναι φαγητό για κάθε περίσταση. Την Πρωτοχρονιά, ωστόσο, έχουν την τιμητική τους, καθώς ετοιμάζονται δεΣΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ κάδες πακέτα, που καταλήγουν ΧΡΟΝΟΥ, οι Ιάπωνες τρώνε στα σπίτια συγγενών και φίλων. νουντλς από φαγόπυρο (soba Μάλιστα, την πρώτη ημέρα του noodles) ή toshikoshi soba, νέου έτους, τα ταμάλες συνοόπως λέγονται, για να αποχαιδεύονται συνήθως από ένα ρετίσουν τη χρονιά που φεύγει είδος σούπας, τη μενούδο, που και να καλωσορίσουν τη νέα. Μάλιστα, τα συγκεκριμένα νου- λέγεται πως είναι ιδανική για χάνγκόβερ. ντλς είναι μακρύτερα απ’ ό,τι

Ιαπωνία: Νουντλς από φαγόπυρο

Ηνωμένες Πολιτείες: Χόπιν’Τζον ΣΤΟΝ ΝΟΤΟ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ, η Πρωτο-

χρονιά φέρνει μαυρομάτικα φασόλια στο τραπέζι, με το Χόπιν’Τζον (Hoppin’John) να είναι ένα από τα πιο δημοφιλή πιάτα που, μαζί με τα μαυρομάτικα φασόλια, συνδυάζεται συχνά με ρύζι και χοιρινό κρέας. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές όσον αφορά στο γιατί προτιμούν τα μαυρομάτικα φασόλια τη συγκεκριμένη ημέρα οι Αμερικανοί (κυρίως στον Νότο)... Άλλοι λένε πως, επειδή «φουσκώνουν» όταν μαγειρεύονται, συμβολίζουν την αύξηση του πλούτου όλο τον χρόνο, ενώ άλλοι ερμηνεύουν την τάση αυτή μέσα από την παροιμία

που λέει «φάε φτωχά την Πρωτοχρονιά και λίπος όλο τον υπόλοιπο χρόνο».

Καναδάς: Τουρτιέρ ΣΤΙΣ ΓΑΛΛΟΦΩΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΟΥ ΚΑΝΑΔΑ

και κυρίως στο Κεμπέκ, μια

034-035

11 ΔΕΚ 2023 01. ΚΑΝΑΔΑΣ: ΤΟΥΡΤΙΕΡ. 02. ΙΤΑΛΙΑ: ΚΟΤΕΤΣΙΝΟ ΚΟΝ ΛΕΝΤΙΤΣΙΕ. 03. ΔΑΝΙΑ, ΝΟΡΒΗΓΙΑ: ΚΡΑΝΣΕΚΕΕ. 04. ΠΟΛΩΝΙΑ: ΡΕΓΓΑ ΤΟΥΡΣΙ. 05. ΜΕΞΙΚΟ: ΤΑΜΑΛΕΣ. 06. ΓΑΛΛΙΑ: ΚΡΟΚΜΠΟΥΣ.

παραδοσιακή κρεατόπιτα, φτιαγμένη με μια συνταγή που μετρά αιώνες ζωής, έχοντας ικανοποιήσει γενιές ολόκληρες γλυκατζήδων, είναι αυτή που κλέβει την παράσταση στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι: η τουρτιέρ (tourtière). Φύλλα αφράτης και αφάνταστα μοσχοβολιστής και γευστικής ζύμης κρύβουν στο εσωτερικό τους λαχταριστά, ζουμερά κομμάτια κρέατος, τα οποία η οικιακή οικονομία αιώνων «δένει» με την

πολύτιμη βοήθεια μπαχαρικών και μυρωδικών (από κανέλλα, γαρύφαλλο και μοσχοκάρυδο ώς φασκόμηλο, θυμάρι και δενδρολίβανο), αφήνοντας στο στόμα μια ιδιαίτερη γεύση που απογειώνει την απόλαυση στον ουρανίσκο όσων τη δοκιμάζουν. Σημειωτέον ότι η συνταγή για το συγκεκριμένο έδεσμα ποικίλλει – μάλιστα, λέγεται πως είναι τόσο πολλές οι παραλλαγές που κάθε οικογένεια φτιάχνει τη δική της.

Γαλλία: Κρόκμπούς

τραπέζια. Εκτός της Πρωτοχρονιάς, το γλυκό αυτό σερβίρεται και σε άλλες ξεχωριστές στιγμές, όπως οι γάμοι.

Ολλανδία: Όλιμπόλεν

ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ, από την άλλη, η Πρωτοχρονιά είναι γλυκιά και το κρόκμπούς (croquembouche), μια «πυραμίδα» από σουδάκια και καραμέλα στημένη με τρόπο που να θυμίζει πύργο, δεν λείπει ΣΤΗΝ ΟΛΛΑΝΔΙΑ, η Πρωαπό τα περισσότερα εορταστικά τοχρονιά είναι γαστρονομικά

Taste

ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

11 ΔΕΚ 2023

036

01. ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ: ΧΟΠΙΝ’ΤΖΟΝ. 02. ΟΛΛΑΝΔΙΑ: ΟΛΙΜΠΟΛΕΝ. 03. ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΑΥΣΤΡΙΑ: ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙΑ ΑΠΟ ΑΜΥΓΔΑΛΟΠΑΣΤΑ. 04. ΙΑΠΩΝΙΑ: ΝΟΥΝΤΛΣ ΑΠΟ ΦΑΓΟΠΥΡΟ.

συνυφασμένη με τα όλιμπόλεν (oliebollen), ένα παραδοσιακό γλύκισμα που μπορεί η μετάφρασή του να είναι «μπάλες λαδιού», ωστόσο είναι γνωστό και ως «ολλανδικό ντόνατ». Πρόκειται για αφράτα ζυμαράκια, συνήθως γεμιστά με σταφίδες, που ετοιμάζονται με απλά, καθημερινά υλικά και τηγανίζονται σε καυτό λάδι. Σερβίρονται ζεστά, με μπόλικη ζάχαρη άχνη – κι αν κάποιος προτιμά να αποφύγει το τηγάνισμα, δεν έχει παρά να αναζητήσει στους δρόμους τα Οliebollenkraams, που πωλούν τα λαχταριστά αυτά εδέσματα.

Γερμανία, Αυστρία: Γουρουνάκια από αμυγδαλόπαστα ΜΕ ΑΡΩΜΑΤΙΚΟ, ΖΕΣΤΟ ΚΡΑΣΙ, βρασμένο με κανέλα

και μπαχαρικά, το γνωστό γκλούβάιν (Glühwein), χοιρινό, αλλά και μάρτσιπαν υποδέχεται ο ουρανίσκος Αυστριακών και Γερμανών το νέο έτος. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς («Sylvesterabend», όπως αποκαλείται) οι Αυστριακοί πίνουν ζεστό κρασί, τρώνε χοιρινό στο δείπνο και διακοσμούν το τραπέζι με γουρουνάκια από αμυγδαλόπαστα, τα μάρτσιπανσβάιν (Marzipanschewein). Τα γουρουνάκια λέγεται ότι φέρνουν καλή τύχη, γι’ αυτό και τα Γκλούκσβάιν (Glücksschwein), φτιαγμένα από διάφορα υλικά, είναι ένα πρώτης τάξης δώρο για το νέο έτος.

Ιταλία: Κοτετσίνο κον λεντίτσιε

24ωρο και στη συνέχεια την τοποθέτησή της σε ένα βάζο με μπαχάρια, κρεμμύδια, λίγη ζάχαρη και λευκό ξύδι.

Πολωνία: Ρέγγα τουρσί Δανία, Νορβηγία: Κράνσεκέε ΜΕ ΡΕΓΓΑ ΤΟΥΡΣΙ

κάνουν ποδαρικό στο νέο έτος στην Πολωνία και σε πολλές περιΜΠΟΡΕΙ Η ΠΙΤΣΑ και τα οχές της Σκανδιναβίας, όπου μακαρόνια να είναι συνυφατη βρίσκει κανείς σε αφθονία. Το σμένα με την ιταλική γαστροασημένιο χρώμα της θεωρείνομική παράδοση, ωστόσο ται ότι φέρνει ευημερία, γι’ οι Ιταλοί υποδέχονται την αυτό και έχει ξεχωριστή θέση Πρωτοχρονιά με το κοτετσίστο εορταστικό τραπέζι. Ρέγγα νο κον λεντίτσιε (cotechino τουρσί σε σάλτσα κρέμας ή con lenticchie), στα Ελληνικά με κρεμμύδια είναι κάποιες «πράσινες φακές με λουκάαπό τις παραλλαγές που αρένικο», με τις φακές να συμβολίζουν τα χρήματα και την καλή σουν ιδιαίτερα στους λαούς αυτούς. Μάλιστα, στην Πολωνία τύχη. Το χοιρινό έχει τη δική του, ξεχωριστή θέση στο πρωτο- η συνταγή για σλέτζιε μαριχρονιάτικο τραπέζι των ιταλικών νοβάνε (sledzie marynowane) επιτάσσει το μούλιασμα της νοικοκυριών και με το (γεμιστό) ρέγγας με αλάτι σε νερό για ένα ζαμπόνε (zampone).

ΒΕΒΑΙΑ, ΔΑΝΟΙ ΚΑΙ ΝΟΡΒΗΓΟΙ προσθέτουν

μια γλυκιά νότα στο τραπέζι τους την παραμονή της Πρωτοχρονιάς με το κράνσεκέε (kransekage), που μεταφράζεται ως «στεφάνι». Φτιάχνεται από ντόνατς από μάρτσιπαν ή κέικ, που στοιβάζονται το ένα πάνω στον άλλο, κολλημένα με γλάσο, για να θυμίζουν πύργο. Μάλιστα, πολλές φορές στο κέντρο του κράνσεκέε τοποθετείται ένα μπουκάλι κρασί, με το οποίο συνοδεύουν το γλυκό έδεσμα.

Taste

ΠΡΟΤΑΣΗ

11 ΔΕΚ 2023

037

ΤΟ ΚΟΥΚΛΙΣΤΙΚΟ «ΠΙΡΟΣΚΙ», ΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΤΗΣ ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ, ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΜΟΔΙΑΝΟ, ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

ΤΟ ΠΙΡ ΟΣ Κ Ι– ΠΟΝΤΙΑΚΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚ Α ΠΡΟΪΟΝΤΑ

Απογειώνοντας την ποντιακή γαστρονομία ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΑΓΑΖΑΚΙ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΜΟΔΙΑΝΟ, Ο ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ ΘΑ ΒΡΕΙ ΟΛΕΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΝΟΣΤΙΜΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ: ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΠΙΡΟΣΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΕΚ ΜΕΧΡΙ ΩΤΙΑ, ΛΑΛΑΓΓΙΤΕΣ ΚΑΙ ΤΣΙΡΙΧΤΑ.

τον ώθησαν να ασχοληθεί με την ποντιακή κουζίνα επαγγελματικά. Και μόλις έμαθε ότι η Αγορά Μοδιάνο θα άνοιγε και πάλι για το κοινό, θεώρησε –ορθώς– ότι η ποντιακή γαστρονομία δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από αυτήν. Η απόφασή του να ανοίξει το «Πιροσκί – Ποντιακά παραδοσιακά προϊόντα» τον δικαίωσε. ΛΑΧΤΑΡΑ ΓΙΑ ΠΙΡΟΣΚΙ. Ο επισκέπτης θα βρει πιροσκί σε 20 διαφορετικές γεύσεις. Σωστά διαβάσατε: είκοσι! Από το παραδοσιακό πιροσκί της γιαγιάς με πατάτα ή τυρί μέχρι πιροσκί σε εξελιγμένη μορφή, που απογειώνουν την απόλαυση. Ας πούμε, το πιροσκί με πατάτα, μανιτάρια και πάστα τρούφας (το οποίο τιμήθηκε με το χρυσό βραβείο στα Specialist Awards 2023), αλλά και εκείνο με φέτα, μπέικον, μέλι και σουσάμι, που συνδυάζει αρμονικά το γλυκό με το αλμυρό.

Από τη γευστική πανδαισία δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν και δέκα βίγκαν επιλογές. Από τις προθήκες του καταστήματός του δεν λείπουν και άλλες νοστιμιές της ποντιακής παραδοσιακής κουζίνας, όπως το περέκ. Η ιδιαίτερη γεύση του οφείλεται στο ότι οι γιοχάδες (τα φύλλα της πίτας) παρασκευάζονται στο χωριό με τον παραδοσιακό τρόπο, στο σάτσι. Όπως με το πιροσκί, έτσι και στο περέκ θα βρείτε κλασικές πίτες με φέτα και κασέρι, περέκ λαχανικών, αλλά και κάποια απίστευτης νοστιμιάς, όπως αυτό με παστουρμά και πιπεριά Φλωρίνης. Η λίστα των προϊόντων περιλαμβάνει, ακόμη, ωτία, λαλαγγίτες και τσιριχτά σε ποιοτικές, μοναδικές γεύσεις,

που το κοινό δεν μπορεί να βρει οπουδήποτε αλλού. Θα βρείτε, επίσης, προϊόντα από μικρές, παραδοσιακές επιχειρήσεις, όπως φύλλα περέκ, τραχανάδες, ευριστό, μακαρίνα, χυλοπίτες κ.ά. Ανά τακτά διαστήματα, το κατάστημα διοργανώνει και events που αφορούν στην προώθηση της ποντιακής γαστρονομίας και παράδοσης.

«Το πιροσκί – Ποντιακά παραδοσιακά προϊόντα» στην Αγορά Μοδιάνο. Τ. 6974-727.377. FB/Το Πιροσκί Ποντιακά Παραδοσιακά Προϊόντα Instagram: to_piroski Tik Tok: @to_piroski

Taste.nowAdvertorial

ΟΣΟΙ γνωρίζουν τον Γιάννη Κοτζαγερίδη, τον ιδιοκτήτη του καταστήματος, ξέρουν καλά ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο ανήσυχο, με βαθιά αγάπη στις ρίζες του, τον Πόντο. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η αγάπη τον ώθησε να ασχοληθεί με τα πολιτιστικά δρώμενα που σχετίζονται με τις χαμένες πατρίδες και να ανελιχθεί μέχρι τη θέση του προέδρου στον πολιτιστικό σύλλογο της ιδιαίτερης πατρίδας του, του Ξηροπόταμου Θεσσαλονίκης. Ανάμεσα στις δράσεις του ήταν και η προσπάθειά του να αναδείξει την ποντιακή κουζίνα και τις νοστιμιές της. Μάλιστα, η Γιορτή Πιροσκί, που διοργάνωσε το 2015, στάθηκε αφορμή να κατοχυρωθεί το συγκεκριμένο έδεσμα στη συνείδηση του κόσμου ως η νοστιμιά μιας ολόκληρης περιοχής. Το μεγάλο ενδιαφέρον και η αγάπη των επισκεπτών (η αγάπη των συγχωριανών του ήταν δεδομένη)

Taste

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ c

«ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΩ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΩ ΜΟΝΟ ΤΑ ΕΝΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΜΟΥ. ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ. Ο ΤΟΠΟΣ ΑΥΤΟΣ ΣΥΝΔΥΑΖΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ» ΛΕΕΙ ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ Ο ΘΩΜΑΣ ΑΚΡΙΒΟΠΟΥΛΟΣ.

ΠΙΕΡΙΑ ΟΡΗ

Ένας χειμώνας γεμάτος ιστορίες, μαγειρέματα, τσίπουρο και καλή καρδιά Ο ΑΛΙΑΚΜΟΝΑΣ ΜΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ. ΣΑΝ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ, «ΠΑΙΖΕΙ» ΚΡΥΦΤΟ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΤΡΟΦΗ. ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΑΝΕΒΟΥΜΕ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΘΑ ΑΝΤΙΚΡΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟ ΤΟΥ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ. ΤΟΤΕ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΤΕΝΑ ΤΟΥ ΑΛΙΑΚΜΟΝΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΑΘΗΛΩΝΟΥΝ... Κείμενο: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΝΝΥ ΤΑΠΑΣΚΟΥ. Φω τογραφίες: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΧΙΛ ΛΕΑΣ ΧΗΡΑΣ.

«ΕΔΩ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ

– αυτό ήταν σπίτι. Από σπίτι έγινε κατάστημα. Το ξεκίνησα το 2007 και έκτοτε δεν έκλεισε ούτε μέρα» λέει ο 42χρονος Θωμάς Ακριβόπουλος, το μεράκι του οποίου είναι αποτυπωμένο σε κάθε γωνιά του μαγαζιού. Τον χειμώνα το τζάκι δεν σβήνει ποτέ στο μικρό καφέ, ενώ όλος ο χώρος είναι «ντυμένος» με πέτρα: «Ο χειμώνας εδώ είναι δύσκολος και βαρύς. Δυστυχώς, έχουν ερημώσει όλα τα χωριά. Κοιτάνε όλοι να φύγουν από την επαρχία, επειδή δεν θέλουν να ασχοληθούν με τις αγροτικές εργασίες» εξηγεί –με κάποια πικρία γι’ αυτούς που εγκατέλειψαν τον τόπο– ο Θωμάς, ο οποίος τα κατάφερε και έμεινε στο χωριό. «Εδώ, τα χιόνια δεν κλείνουν τους ανθρώπους στο σπίτι. Καθημερινά έρχονται 10-20 άνθρωποι στο καφέ, ενώ

038-039

11 ΔΕΚ 2023

Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΜΕ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΤΑ ΣΑΚΙΑ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΣΑΝΑΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΟΜΠΑ – ΞΕΡΕΣ ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΕΣ, ΠΟΥ ΤΙΣ ΜΑΖΕΨΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ. ΤΑ ΞΥΛΑ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΣΤΟΙΒΑΓΜΕΝΑ ΣΤΟ ΥΠΟΣΤΕΓΟ. ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 15 ΤΟΝΟΥΣ ΞΥΛΑ, ΚΑΘΩΣ Η ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ -20 ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΕΛΣΙΟΥ. «ΣΟΜΠΕΣ ΚΑΙ ΛΕΒΗΤΕΣ ΚΑΙΝΕ ΑΒΕΡΤΑ», ΛΕΕΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ.

κάνουμε και πολλές εκδηλώσεις τα Χριστούγεννα και ώς τις αποκριές», συμπληρώνει, σημειώνοντας ότι πολλές φορές διοργανώνονται και μουσικές βραδιές. «Δεν ήθελα να πάω στην πόλη και να δουλεύω για να πληρώνω μόνο τα ενοίκια και τις υποχρεώσεις μου. Ήθελα να κάνω κάτι δικό μου. Ο τόπος αυτός συνδυάζει τα πάντα» λέει γεμάτος αισιοδοξία ο Θωμάς, ο οποίος, στα 42 του χρόνια, παραμένει εργένης: «Η δουλειά είναι δέσμευση, πρέπει όμως να βρεθεί και η κατάλληλη. Οι γάμοι παλαιότερα γίνονταν στο χωριό, με προοπτική να φύγει κάποιος από την περιοχή. Ευτυχώς που έχουμε κάποιους μετανάστες που ζουν εδώ και έχουν μικρά παιδιά. Λίγες είναι οικογένειες με παιδιά» εξηγεί. «Δεν είναι εύκολο για τους νέους…» υποστηρίζει όλο παράπονο ένας μεγαλύτερης

ηλικίας θαμώνας του μικρού καφενείου. «Εδώ το ισοζύγιο είναι αρνητικό. Την περίοδο του κορωνοϊού στα Ριζώματα είχαμε διακόσιους θανάτους και μόνο δέκα γεννήσεις» σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ.Δέλλας. «Φέρε ένα τσιπουράκι» φωνάζει ένας άλλος θαμώνας του καφέ, ο Γιάννης Λαζόπουλος, ο οποίος είναι γνωστός για τις επιδόσεις του στο κυνήγι – κυρίως του αγριογούρουνου, που επιτρέπεται αυτήν την εποχή.

Γιάννης, ο συνταξιούχος «ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ, το αγριογούρουνο έχει την τιμητική του. Τα μονοπάτια είναι γνωστά στους ντόπιους. Φέτος εμφανίστηκαν και αρκούδες,

αλλά εμάς δεν μας φοβίζουν. Το κυνήγι ξεκινά από τις 15 Σεπτεμβρίου και διαρκεί ώς το τέλος Φεβρουαρίου. Συνταξιούχοι είμαστε, παιδί μου, τι να κάνουμε... Ο χειμώνας εδώ έχει και τα καλά του. Κυνήγι, τσίπουρο και ‘κάτσιμο’» λέει ο κ.Λαζόπουλος, που χαρακτηρίζει τον χειμώνα ως την καλύτερη εποχή. Τα περισσότερα παλιά, πέτρινα σπίτια στα χωριά των Πιερίων Ορέων έχουν αντικατασταθεί από νέες κατοικίες, που κρατούν ωστόσο μορφολογικά την παράδοση της περιοχής. «Τα χωριά τα χτύπησε άσχημα ο μεγάλος σεισμός των 6,6 Ρίχτερ, που έγινε στην Κοζάνη και τα Γρεβενά το 1995. Καταστράφηκαν πολλές κατοικίες στα τρία χωριά – το Δάσκιο, τη Σφηκιά και τα Ριζώματα. Η Πολιτεία φρόντισε, έδωσε κίνητρα και πολλές κατοικίες ανακατασκευάστηκαν» εξηγεί ο κ.Δέλλας.

Δάσκιο, το χωριό με τις πέτρινες βρύσες ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΧΩΡΙΟ

στα δυτικά του νομού Ημαθίας, πριν από το νομό Κοζάνης, σε υψόμετρο 650 μέτρων, είναι το Δάσκιο. Παντού ακούγεται γάργαρο νερό που τρέχει από πέτρινες βρύσες. Από τις καμινάδες αναδύεται λευκός καπνός. Οι κάτοικοι είναι λιγοστοί – κάτω από εκατό. Το δημοτικό σχολείο, κλειδαμπαρωμένο. Η τεράστια αυλή θύμιζε ότι κάποτε εδώ έτρεχαν και έπαιζαν μικρά παιδιά. Την ελπίδα του επαναπατρισμού έφερε φέτος ο Κώστας Παπαευθυμίου, που αποφάσισε να αφήσει την πόλη και

Taste

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ 112023ΔΕΚ

040

Ο ΜΑΚΗΣ ΑΝΕΜΟΠΟΥΛΟΣ ΣΧΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΤΟΥ 12 ΜΕ 15 ΤΟΝΟΥΣ ΞΥΛΑ ΚΑΘΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ: «ΠΡΩΤΑ ΤΑ ΚΟΒΩ ΜΕ ΤΟ ΜΗΧΑΝΑΚΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑ ΣΧΙΖΩ ΜΕ ΤΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ. ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΑ ΚΟΥΒΑΛΑΩ, ΤΑ ΣΤΟΙΒΑΖΩ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΕΠΑΖΩ, ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΜΕ ΒΡΕΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΜΕΝΟ» ΕΞΗΓΕΙ Ο ΜΑΚΗΣ, ΓΝΩΣΤΟΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΩΣ «Ο ΜΑΚΗΣ Ο ΡΟΚΑΣ».

να επιστρέψει στο χωριό: «Έχει κρύο και χιόνια, αλλά ετοιμάσαμε τα ξύλα για τη θέρμανση, έχουμε και ένα μικρό μπακάλικο και θα περάσουμε τον χειμώνα μεταξύ μας» δηλώνει. Και εδώ, το λεωφορείο από τη Βέροια φτάνει μόνο μία φορά την εβδομάδα – κάθε Τρίτη. Οι επιβάτες είναι ελάχιστοι τον χειμώνα – και αυτοί ηλικιωμένοι.

Ο Θανάσης και η Ανθία Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ και η

σύζυγός του, Ανθία, μένουν όλη τους τη ζωή στο Δάσκιο. Το καλοκαίρι ασχολούνται κυρίως με τα καπνά, παρά το υψόμετρο, ενώ τον χειμώνα απολαμβάνουν τους καρπούς

από τα κηπευτικά τους: «Κάνουμε διάφορες εργασίες για να προετοιμαστούμε για τον χειμώνα. Μαζεύουμε ρίγανη, πατάτες, φασόλια και πολλά ξύλα. Τη ρίγανη τη μαζεύουμε κλωνί κλωνί, μετά την τρίβουμε, την περνάμε σε κόσκινο και στη συνέχεια τη βάζουμε σε φακελάκια. Είναι για το σπίτι, αλλά τη δίνουμε και σε φίλους» εξηγεί ο κ.Παπαβασιλείου, τρίβοντας τη φρέσκια, άγρια ρίγανη, που μοσχοβολά σε όλη την αυλή. Με περηφάνια δείχνει τα σακιά με τα προσανάμματα για τη σόμπα – ξερές κουκουνάρες, που τις μάζεψε το καλοκαίρι. Τα ξύλα είναι ήδη στοιβαγμένα στο υπόστεγο. Χρειάζονται τουλάχιστον 15 τόνους ξύλα. Η θερμοκρασία μπορεί να φτάσει μέχρι και τους -20 βαθμούς Κελσίου, παραμένοντας για μεγάλο διάστημα κάτω από τους μηδέν βαθμούς – ώς τον Απρίλιο.

«Σόμπες και λέβητες καίνε αβέρτα», λέει χαρακτηριστικά ο κ.Παπαβασιλείου. Στο Δάσκιο τη φιλοξενία θα τη ζήλευε και ο Δίας... Η Ανθία τρέχει να φέρει τα «καλά» ποτήρια, για να μας κεράσει φρέσκο χυμό, ενώ η κόρη τρέχει για τα σοκολατάκια. Η αυλή είναι χάρμα οφθαλμών: τα σταφύλια κρέμονται ακόμη από ψηλά, ενώ μέσα τους μπλέκονται και κάποια κολοκυθάκια, στρογγυλά και καταπράσινα. Τα λουλούδια δεν φοβούνται τον χειμώνα που έρχεται και οι ροζ τριανταφυλλιές με τις πολύχρωμες μολόχες αφήνουν το δικό τους άρωμα, παλεύοντας ποια θα επιβληθεί για να κερδίσει, με τα χρυσάνθεμα να «κορδώνονται» για την ομορφιά τους. Εδώ δεν αισθάνεσαι ξένος: αισθάνεσαι επίτιμος, καλοδεχούμενος καλεσμένος.

Φρέσκια σάλτσα και πλαστό ψωμί Η ΜΥΡΩΔΙΑ φρέσκιας σάλτσας προσελκύει το ενδιαφέρον. Ακολουθώντας την, ανακαλύπτεις το βασίλειο της Ανθίας. Ένας μεγάλος, κάτασπρος, πέτρινος φούρνος στέκεται «φρουρός», ενώ στο τραπέζι ξεχωρίζουν οι κατακόκκινες ντομάτες. «Είναι μαζεμένες από τον μπαχτσέ. Ούτε ράντισμα ούτε λίπασμα» λέει περήφανα η Ανθία, αποκαλύπτοντας όλα τα μυστικά για τις σάλτσες που ετοιμάζει για τον χειμώνα: «Μαζεύουμε τις ντομάτες. Πρέπει να είναι πάρα πολύ ώριμες και να μην έχουν οποιαδήποτε σαπίλα. Όσο πιο ώριμη είναι τόσο καλύτερη σάλτσα θα βγει». Δίπλα, η ζάχαρη, τα πράσα, τα

Taste

ΠΡΟΤΑΣΗ

11 ΔΕΚ 2023

041

ΣΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΠΩΛΕΙΟΥ «ΧΑΤΖΗ» ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΤΣΙΜΙΣΚΗ (ΑΡΙΣΤΕΡΑ), ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΜΟΔΙΑΝΟ (ΚΑΤΩ ΑΡΙΣΤΕΡΑ) ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΤΕ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΕΤΕ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΣΥΜΠΑΝ ΑΠΟ ΓΛΥΚΙΕΣ ΛΙΧΟΥ∆ΙΕΣ – ΣΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ.

Γλυκά από σόι...

ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΙΩΝΑ, ΤΟ ΟΝΟΜΑ «ΧΑΤΖΗ» ΕΧΕΙ ΤΑΥΤΙΣΤΕΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΩΝ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ) ΜΕ ΤΙΣ ΠΙΟ ΓΛΥΚΕΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ. ΣΗΜΕΡΑ, Η ΠΕΜΠΤΗ ΓΕΝΙΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑ ΑΛΜΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΜΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΟΤΑΝ το 1908 άνοιγε στην

οδό Βενιζέλου το «Γαλακτοπωλείον το Βελιγράδι», ουδείς θα μπορούσε να φανταστεί ότι εκείνο το μαγαζάκι, που αργότερα θα αποκτούσε την επωνυμία

«Χατζή», θα αποτελούσε ένα τόσο σημαντικό κομμάτι στην ιστορία της ζαχαροπλαστικής στην πόλη. Και όχι άδικα, αφού η φήμη των προϊόντων με βουβαλίσιο γάλα άγγιξε στο πέρα-

ΓΛΥΚΕΣ «ΑΜΑΡΤΙΕΣ». Τι να πρωτογράψεις για τα προϊόντα... Υπάρχει άραγε κάποιος που δεν λαχτάρησε κάποια στιγμή το θεσπέσιο εκμέκ κανταΐφι με καϊμάκι από βουβαλίσιο γάλα ή το χανούμ μπουρέκ; Το πολίτικο γαλακτομπούρεκο με κρέμα βουβαλίσιου γάλακτος και φρέσκο βούτυρο; Για

ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ, ΝΕΕΣ ΤΑΣΕΙΣ. Μόνο που η απόλαυση δεν σταματά εδώ. Οι άνθρωποι του γαλακτοπωλείου αφουγκράστηκαν τις ανάγκες του κοινού για βίγκαν προϊόντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο ασουρές, ένα από τα πιο παλιά και παραδοσιακά γλυκά, που κάνει εντυπωσιακή επανεμφάνιση – και ειδικά στις νέες ηλικίες, που το γνωρίζουν για πρώτη φορά. Δεν είναι μόνο βίγκαν: είναι και θεσπέσιο…

«Το γαλακτοπωλείο του Χατζή», Τσιμισκή με Παύλου Μελά 16, Διαγώνιος (Τ. 2310-284620) και στην Αγορά Μοδιάνο (Τ. 2310-220.530). Instagram: galaktopoleiochatzi_

Taste.nowAdvertorial

ΤΟ ΓΑ Λ Α Κ ΤΟ Π Ω Λ Ε ΙΟ ΤΟΥ Χ ΑΤ Ζ Η

σμα των ετών τα όρια του μύθου. Σήμερα, 115 χρόνια αργότερα, η αγάπη του κοινού παραμένει η ίδια. Το 2020, η πέμπτη γενιά της οικογένειας αποφάσισε να οδηγήσει την επιχείρηση στο μέλλον με τη δημιουργία ενός εξαιρετικής αισθητικής καταστήματος, στη συμβολή της Τσιμισκή με την Παύλου Μελά. Αντιμετωπίζοντας το παρελθόν με σεβασμό, κράτησε τον χαρακτηρισμό «γαλακτοπωλείο» της αρχικής ονομασίας, προσθέτοντας το όνομα της οικογένειας. Κι αυτό ήταν μόνον η αρχή. Η επιστροφή στις ρίζες σήμαινε και στροφή αποκλειστικά σε δύο παραδοσιακές κατηγορίες: τα σιροπιαστά και τα γλυκά που παρασκευάζονται με γάλα.

να μη μιλήσουμε για το κιουνεφέ με τυρί... Για τους μη μυημένους είναι απαραίτητη η διευκρίνιση: το συγκεκριμένο γλυκό τρώγεται αποκλειστικά ζεστό. Γι’ αυτόν τον λόγο παρασκευάζεται την ώρα της παραγγελίας (μόνο στο κατάστημα στη Διαγώνιο), για να το απολαύσετε την ίδια στιγμή, όπως του αρμόζει. Ιδιαίτερη μνεία επιβάλλεται να γίνει και στις χειροποίητες τουλούμπες. Κι αν νομίζετε ότι με τα σιροπιαστά σάς δημιουργήσαμε την επιθυμία να ένα πέρασμα από το «Γαλακτοπωλείο του Χατζή», φανταστείτε τι θα συμβεί όταν σας μιλήσουμε για το ταούκ γιουκσού, το καζάν ντιπί ή το μαλεμπί, που προσφέρεται σε διάφορες παραλλαγές – μεταξύ άλλων, με μαστίχα Χίου ή τριαντάφυλλο.

Taste

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ 112023ΔΕΚ

042

Η ΣΦΗΚΙΑ, ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΕ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΧΩΡΙΟ ΤΩΝ ΠΙΕΡΙΩΝ ΟΡΕΩΝ ΣΕ ΥΨΟΜΕΤΡΟ 650 ΜΕΤΡΩΝ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΑΠΟ 250 ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ. ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, ΜΕ ΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΚΕΡΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΚΗΠΕΥΤΙΚΩΝ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΠΕΡΝΟΥΝ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΣΗΜΕΙΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΤΟΥΣ, ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΚΑΦΕ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ, ΤΟ «ΠΑΤΡΙΚΟ».

κρεμμύδια, οι πιπεριές και τα σκόρδα: «Μπορείς να κάνεις σάλτσα με όποια γεύση θέλεις – μπορείς να βάλεις ό,τι αγαπάς. Όσον αφορά, όμως, στη σάλτσα του φαγητού, αυτή γίνεται μόνο με ντομάτα και λαδάκι δικής μας παραγωγής» εξηγεί χαρούμενη η Ανθία, που διεκδικεί επάξια ένα δικό της «αστέρι Μισλέν» για τις σάλτσες της, αλλά και για τον γλυκό τραχανά της και το ψωμί στον φούρνο, το «πλαστό», όπως το λέει. «Εμείς δεν αγοράζουμε ποτέ ψωμί, εγώ κάνω πλαστό όλο τον καιρό», λέει, καθώς τρέχει να μας σερβίρει, για να δοκιμάσουμε πόσο νόστιμο είναι. «Το χωριό δεν αποκλείεται ποτέ από το χιόνι, καθώς οι μπουλντόζες δουλεύουν στο φουλ» συμπληρώνει ο σύζυγός της, παρότι κάποιες φορές ο χειμώνας τούς πρόδωσε: «Έναν χειμώνα, θυμάμαι, είχα τον μπαμπά μου τον συγχωρεμένο

Ο Μάκης Ανεμόπουλος σχίζει με το τσεκούρι του 12 με 15 τόνους ξύλα κάθε καλοκαίρι, για να ετοιμαστεί για τον χειμώνα: «Πρώτα τα κόβω με το μηχανάκι και μετά τα σχίζω με το τσεκούρι. Στη συνέχεια τα κουβαλάω, τα στοιβάζω και τα σκεπάζω, έτσι ώστε ο χειμώνας που θα έρθει να με βρει προετοιμασμένο» εξηγεί ο Μάκης, Ο ΓΔΟΥΠΟΣ από το τσεκού- γνωστός σε όλους ως «ο Μάκης ο ροκάς». ρι που σχίζει τα ξύλα διαπερνά Είχε λατρεία με τη φύση και, όσο την ησυχία του βουνού. Είναι δυνατός και, συνάμα, σταθερός, μεγάλωνε, είχε συνειδητοποιήσει ότι η ζωή στην πόλη τον εγκλώσαν να βασίζεται πάνω σε βιζε: «Ήθελα να ησυχάσω, να κάποια μουσική σύνθεση, που εναρμονίζεται όμως απόλυτα με ηρεμήσω και, ταυτόχρονα, να ασχοληθώ με όλα αυτά το πυκνό δάσος, συνθέτοντας που είναι ευεργετικά για τον μια μοναδική άρια. άνθρωπο και την υγεία του. Από μακριά διακρίνεται η φιγούρα ενός άνδρα που στοιβάζει Είχα χορτάσει από την πόλη» θα επιμελώς τα ξύλα στο σιδερένιο πει χαρακτηριστικά ο Μάκης, καρότσι, για να τα μεταφέρει ένα ο οποίος διατηρούσε και δικό του ερασιτεχνικό ραδιοφωνιένα στις αποθήκες και τα υπόστεγα του σπιτιού του, δημιουρ- κό σταθμό στη Βέροια. «Από τα νεανικά μου χρόνια γώντας έναν επιπλέον, στιβαρό, ήμουν ροκάς. Έχω πάνω από ξυλόχτιστο τοίχο.

στο νοσοκομείο. Ήταν ο ιερέας του χωριού. Ήταν στα τελευταία του, θέλαμε να κατεβούμε κάτω και δεν μπορούσαμε...» θυμάται με πικρή νοσταλγία η Ανθία.

Μάκης, ο ροκάς

3.000 δίσκους, που τους έφερα μαζί μου και τους ακούω συχνά. Άλλες εποχές τότε... Πιστεύω ότι εκείνες τις εποχές, σε σχέση με τη μουσική, τα τραγούδια δίνανε παιδεία. Σήμερα είναι ανύπαρκτη». Για τον Μάκη, η φύση τού έδωσε το δικό του όραμα: «Αυτή με ζωντάνεψε ξανά. Έχω γίνει ένα με τη φύση – και όχι μόνον εγώ, όλοι οι συγχωριανοί μου. Αρκεί να την αγαπάς» προσθέτει. Τον Μάκη, όπως και τους κατοίκους στα Ριζώματα (το κεφαλοχώρι της περιοχής, που πήρε το όνομά του από τις ρίζες του βουνού, τον «τρόχαλο», όπως τον λένε οι ντόπιοι) ο χειμώνας δεν τους τρομάζει. Το χωριό είναι το μόνο που έχει παιδικό σταθμό, νηπιαγωγείο, δημοτικό σχολείο, γυμνάσιο και λύκειο. Εξυπηρετεί τα παιδιά όλων των χωριών της δημοτικής ενότητας – Σφηκιά, Ριζώματα, Δάσκιο, Πολυδένδρι, Χαράδρα, Ελαφίνα και Συκιά.

Taste

ΠΡΟΤΑΣΗ

11 ΔΕΚ 2023

043

Ο ΧΩΡΟΣ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ, ΤΑ ΞΥΛΙΝΑ ΤΡΑΠΕΖΟΚΑΘΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΑΠΕΔΟ ΑΠΟ ΜΩΣΑΪΚΟ, ΣΕ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΤΑ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ, ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΝΙΝΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΤΗΣ.

Ταξίδι γεύσης και συναισθημάτων ΑΝ ΣΑΣ ΕΧΟΥΝ ΛΕΙΨΕΙ ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΛΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΕΚΛΕΚΤΑ ΦΑΓΗΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ, ΤΟΤΕ ΤΟ ΜΕΖΕΔΟΠΩΛΕΙΟ ΤΗΣ ΝΙΝΑΣ ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΙΣΚΟ ΣΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΑΣ. ΜΙΑ ΦΟΡΑ κι έναν καιρό, πριν από 30 χρόνια, η κυρία Νίνα έφυγε από την πατρίδα της, τη Γεωργία, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή στην Ελλάδα. Το 2020, έχοντας πλέον συμπληρώσει 22 χρόνια εργαζόμενη ως μαγείρισσα, αποφάσισε να κάνει το επόμενο βήμα και να ανοίξει το δικό της εστιατόριο. Μπορεί να φαντάζει πια μακρινή, η εποχή εκείνη όμως δεν ήταν και η καλύτερη για νέα ξεκινήματα, αφού το άνοιγμα έγινε αμέσως μετά την πρώτη καραντίνα λόγω κορωνοϊού. Πίστεψε στις ικανότητές της και αποφάσισε να

ρισκάρει. Άλλωστε, όπως λέει και η ίδια, «όποιος δεν ρισκάρει δεν πίνει σαμπάνια το πρωί». ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΜΕΡΑΚΙ. Κάπως έτσι, γεννήθηκε το «Μόνο για σήμερα», το μεζεδοπωλείο της Νίνας. Ένας χώρος φτιαγμένος με αγάπη και μεράκι. Αυτό το καταλαβαίνεις με την πρώτη ματιά. Ο χώρος, τον οποίο επιμελήθηκε ο Λάζαρος Πάντος, με τους μεγάλους καθρέφτες, τα ξύλινα τραπεζοκαθίσματα και το δάπεδο από μωσαϊκό, σε παραπέμπει στα εστιατόρια της

παλιάς Θεσσαλονίκης. Αυτήν την ατμόσφαιρα ενισχύουν οι πίνακες και τα καδράκια με εικόνες της Θεσσαλονίκης από βιβλία του Βασίλη Κολώνα. Και στο βάθος, βλέπεις την κυρία Νίνα να δημιουργεί στην κουζίνα της. Και εδώ αρχίζει το πιο ενδιαφέρον κομμάτι... Στο εστιατόριό της θα βρεις τα πάντα, ανάλογα με τη διάθεσή σου. Θέλεις ένα τσιπουράκι με τους απαραίτητους μεζέδες; Θέλεις κρασάκι με επιλεγμένα κρεατικά; Ή μήπως ολόφρεσκα ψάρια και θαλασσινά; Τα χέρια της κυρί-

«Μόνο για σήμερα», Ολύμπου 18. Τ. 2310-542.766. FB/Μόνο για σήμερα Ιnstagram: mono_gia_simera

Taste.nowAdvertorial

ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

ας Νίνας κάνουν θαύματα, είτε πρόκειται για φαγητά της σχάρας είτε για μαγειρευτά – ας πούμε, ένα χουνκιάρ μπεγεντί ή ένα κότσι, που σιγοψήνεται επί ώρες. Οι γνώστες προτείνουν να μην παραλείψεις στην παραγγελία σου τα κεφτεδάκια της Νίνας ή το φαβάκι. Εμείς θα προσθέσουμε το μπουγιουρντί και τους κολοκυθοκεφτέδες με τζατζίκι. Πραγματικά απίστευτα! Βέβαια, τώρα που άρχισαν τα κρύα, ένα χοιρινό με λάχανο και μπούκοβο είναι ό,τι πρέπει… Ή κάποια σουπίτσα: ψαρόσουπα και κοτόσουπα για μακροβούτια με το ψωμί. Και κλείνουμε με το σημαντικότερο: αν το φαγητό είναι μέρος της απόλαυσης, το υπόλοιπο είναι η ζεστασιά των ανθρώπων του καταστήματος, το χαμόγελό τους, που σου ανεβάζει τη διάθεση, και η αγάπη με την οποία κάνουν τη δουλειά τους. Και αυτό φαίνεται με την πρώτη ματιά. Δεν είναι τυχαίο ότι αισθάνεσαι μία παρέα με τους ανθρώπους που τρώνε δίπλα σου. Μια αίσθηση που την έχεις σε πολύ λίγα μαγαζιά στις μέρες μας. Αίσθηση που επιτείνεται στις βραδιές live που οργανώνει τακτικά το «Μόνο για σήμερα». Πρέπει να τις ζήσετε – πραγματική εμπειρία...

Taste

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ 112023ΔΕΚ

044

ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΕΝΟΣ ΣΠΙΤΙΟΥ, ΔΥΟ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΙ ΛΙΑΖΟΝΤΑΙ. «ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΦΥΓΑΝΕ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ. ΕΓΩ ΕΧΩ ΠΑΙΔΙΑ, ΕΧΩ ΚΑΙ ΕΓΓΟΝΙΑ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ» ΕΞΗΓΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΑΜΠΑΚΑΣ, ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ. «ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΘΕΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ. ΑΠΛΩΣ ΦΥΓΑΝΕ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ» ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ. «ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΔΩ ΕΜΕΙΣ, ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ, ΜΕ ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ» ΑΝΤΙΤΕΙΝΕΙ Ο ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ, ΘΥΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΠΩΣ «ΟΥΤΕ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ».

Βασίλης, ο ντοματοπαραγωγός

«Η περιοχή έχει πολύ εύφορο έδαφος. Απασχολώ περισσότερα από 50 άτομα, που μπορεί να φτάσουν και τα 90. Η σοδειά της ντομάτας ολοκληρώνεται τον Οκτώβριο. Τίποτα δεν δουλεύει εδώ τον χειμώνα. Είμαστε εμείς κι εμείς. Παίζουμε κανένα Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡ- μπουρλότ και πίνουμε κανένα ΓΟΠΟΥΛΟΣ είναι ο μεγα- τσιπουράκι στο καφενείο. Ευτυχώς, έχουμε καλό μεζέ, λοπαραγωγός ντομάτας της περιοχής. Η ντομάτα Ριζωμάτων κυρίως αγριογούρουνο» λέει χαμογελώντας. είναι φημισμένη σε όλη την ΕλΓεύση γνωστή το αγριογούρουνο λάδα. Ετησίως, ο κ.Παπαγεωργόπουλος μπορεί να βγάλει από για όλους τους κατοίκους των 5 ώς και 12 τόνους ντομάτας. Το μικρών χωριών στα Πιέρια Όρη. Όλοι γνωρίζουν ποιοι πήγαν για μεγάλο του παράπονο είναι ότι κυνήγι αγριογούρουνου και θέλει να δώσει δουλειά στους νέους ανθρώπους για να μείνουν τι χτύπησαν. Τα νέα ταξιδεύουν γρήγορα στο καφενείο του στο χωριό, όμως δεν βρίσκει χωριού – η χαρά είναι μεγάλη χέρια: «Δεν έμεινε νέος κόσμος για να δουλέψει. Δεν ασχολείται για όλους, καθώς το θήραμα θα μοιραστεί όχι μόνο στους ο νέος. Όλοι κοιτάζουν για μία κυνηγούς που απαρτίζουν την θεσούλα και μία μεταθεσούλα, ομάδα (πολλές φορές φτάνουν που λέμε εμείς» λέει με πικρία, και τα 12 άτομα), αλλά και ενώ, όπως εξηγεί, εδώ και 25 σε όλους τους θαμώνες του χρόνια παίρνει εργάτες από καφενείου. την Αλβανία.

«Κανένας δεν κυνηγάει για εμπόριο, όλοι το κάνουν για προσωπική ευχαρίστηση – ίσως είναι και η πιο μεγάλη του χειμώνα» υποστηρίζει ο Βασίλης.

Θανάσης, ο καλύτερος κυνηγός αγριόχοιρων της περιοχής Ο 42ΧΡΟΝΟΣ Θανάσης Μελιόπουλος δεν έφυγε ποτέ από τα Ριζώματα. Η αγάπη του για την περιοχή ήταν αυτή που τον κράτησε, ομολογεί. Θεωρείται από τους συγχωριανούς του ο καλύτερος κυνηγός αγριόχοιρων της περιοχής. Όπως λέει περήφανα και ο ίδιος,

«την περιοχή την ξέρω πατηλιά πατηλιά». «Πήγαμε στο κυνήγι και εντοπίσαμε τον αγριόχοιρο. Βάζουμε τα καρτέρια και, πώς έτυχε, πήγα εγώ στο καρτέρι που ήταν το γουρούνι. Τα σκυλιά το βρήκαν και άρχισαν να το κυνηγάνε. Πότε σταματούσε, πότε ξεκινούσε, ήταν πολύ μεγάλο... Πολλά σκυλιά τραυματίστηκαν, τα έκοψε το γουρούνι. Σε μια στιγμή άκουσα το γουρούνι να έρχεται. Σημαδεύω προς τη μεριά που άκουγα τον θόρυβο. Όταν βγήκε και κατάλαβα πως είναι το γουρούνι και δεν ήταν κάτι άλλο, το αφήνω, έρχεται πολύ κοντά μου και τότε το χτύπησα. Ήταν τόσο μεγάλο, που σηκωνόταν όρθιο. Είχε δόντια τεράστια. Καταφέραμε και το βγάλαμε με τους άλλους φίλους μου από τη ρεματιά μετά από μία ώρα. Ζύγιζε πάνω από 180 κιλά» εξιστορεί ο Θανάσης. Το αγριογούρουνο μοιράστηκε

Taste

ΠΡΟΤΑΣΗ

11 ΔΕΚ 2023

045

Η ΚΑΒΑ ΤΟΥ «BEER 24» ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ 800 ΜΠΙΡΕΣ (ΝΑΙ, ΣΩΣΤΑ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ), ΜΕ ΤΙΣ 250 ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΨΥΓΕΙΑ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΙΣ ΑΠΟΛΑΥΣΕΤΕ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΟΣ. ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΑ ΠΕΛΑΓΩΣΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΚΙΛΙΑ, ΖΗΤΗΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ, ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΓΟΥΣΤΑ ΣΑΣ.

Heavenly crafted ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΦΙΟΡΙΤΟΥΡΕΣ: Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΤΗΣ ΜΠΙΡΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΜΑΓΑΖΙ ΣΤΗΝ ΟΛΥΜΠΟΥ (ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ). ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΣΤΕ ΛΑΤΡΕΙΣ ΤΗΣ ΜΠΙΡΑΣ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ Ή ΨΗΦΙΑΚΟΣ. ΚΑΠΟΙΟΣ θα μπορούσε να πει ότι η ιστορία του «Beer24» ξεκινάει κάπως ανορθόδοξα – ίσως και ρομαντικά. Η αγάπη του ιδιοκτήτη, Φίλιππου Βλάχου, προς τη μουσική, τα κόμικς και την επιστημονική φαντασία (και όχι μόνο) τον οδήγησε στο να αναζητήσει το 2013 τη μπίρα «Trooper» του βρετανικού χέβι μέταλ συγκροτήματος Iron Maiden (λέγεται ότι η συνταγή της είναι του τραγουδιστή Μπρους Ντίκινσον). Το πρόβλημα ήταν ότι η συγκεκριμένη μπίρα δεν υπήρχε στο εμπόριο και μόνον ορισμένα καταστήματα είχαν τη δυνα-

200 μπιρών. Ώσπου ήρθε ο κορωνοϊός…

τότητα να την προμηθευτούν. Κάπως έτσι, αναγνωρίζοντας το πρόβλημα που αντιμετώπιζε το κοινό όσον αφορούσε στην εύκολη πρόσβαση σε ιδιαίτερες μπίρες, δημιούργησε το e-shop www.beer24.gr, που έφερνε τον κόσμο της μπίρας κυριολεκτικά στα πόδια του. Παράλληλα, άνοιξε και ένα φυσικό κατάστημα στην Πέτρου Συνδίκα, που σταδιακά άρχισε να ανεβαίνει. Το 2018 το κατάστημα μεταφέρθηκε στην οδό Βεροίας 5, ως κλασική μπιραρία με την ονομασία «Valitsa Pub», στην οποία μπορούσες να απολαύσεις μια ποικιλία τουλάχιστον

ΚΑΙ ΕΓΕΝΕΤΟ TAP ROOM. Τον Νοέμβριο του 2022, η επιχείρηση μεταφέρθηκε στην τωρινή της τοποθεσία, στην οδό Ολύμπου – πλέον, ως tap room με την ονομασία «Beer24». Οι μυημένοι γνωρίζουν τη φιλοσοφία που κρύβει ο χαρακτηρισμός... Για τους υπόλοιπους θα πούμε ότι πρόκειται για χώρο όπου μπορείς να βρεις, μεταξύ άλλων, crafted μπίρες (όχι προϊόντα μαζικού εμπορίου) από μικροζυθοποιίες της Ελλάδας και του εξωτερικού. Το χειροποίητο keezer (ψυκτικός θάλαμος από τη μετατροπή ενός καταψύκτη) με τις τέσσερις βρύσες κερδίζει το βλέμμα του γνώστη. Δοκιμάστε τις συγκεκριμένες μπίρες, οι οποίες αλλάζουν ανά τακτά διαστήματα. Κατά τα άλλα, η κάβα περιλαμβάνει 800 μπίρες (ναι, σωστά διαβάσατε), με τις 250 από αυτές

να βρίσκονται στα ψυγεία, ώστε να τις απολαύσετε στον χώρο του καταστήματος. Και επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να πελαγώσετε με την ποικιλία, ζητήστε από τον ιδιοκτήτη να σας κάνει τις προτάσεις του, πάντοτε σύμφωνα με τα γούστα σας. Μάλιστα, κάποιες από τις μπίρες διατίθενται σε εξαιρετικά κουτιά, ενώ και ορισμένες ετικέτες μπουκαλιών είναι, χωρίς ίχνος υπερβολής, έργα τέχνης! Στον επάνω χώρο υπάρχει ένα μοναστηριακό τραπέζι: εκεί γίνονται γευστικές δοκιμές, για τις οποίες μπορείτε να ενημερωθείτε από την ιστοσελίδα του καταστήματος. Σημειωτέον ότι στο «Beer24» θα βρείτε και μια ενδιαφέρουσα συλλογή ποτών και κρασιών. Και κάτι ακόμη: αν νιώσετε την ανάγκη να συνοδεύσετε τη μπίρα σας με φαγητό, μπορείτε να παραγγείλετε πιάτα από το εστιατόριο «Μόνο για σήμερα», που βρίσκεται ακριβώς απέναντι, χωρίς επιπλέον επιβάρυνση στην τιμή τους. Το κατάστημα λειτουργεί Πέμπτη με Σάββατο, από τις 18:00 ώς το κλείσιμο.

«Beer24», Ολύμπου 17. Τ. 2312200.024. W. https://valitsa.pub/ E-shop: https://beer24.gr FB/beer24taproom Ιnstagram: beer24taproom. Δείτε τι μπορείτε να απολαύσετε στο tap room σκανάροντας με το smartphone σας το QR code που ακολουθεί: Taste.nowAdvertorial

BEER24

Taste

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ 112023ΔΕΚ

046

Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΦΡΕΣΚΙΑΣ ΣΑΛΤΣΑΣ ΠΡΟΣΕΛΚΥΕΙ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ. ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΕΣ ΝΤΟΜΑΤΕΣ. «ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΕΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΠΑΧΤΣΕ. ΟΥΤΕ ΡΑΝΤΙΣΜΑ ΟΥΤΕ ΛΙΠΑΣΜΑ» ΛΕΕΙ ΠΕΡΗΦΑΝΑ Η ΑΝΘΙΑ, ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΑΛΤΣΕΣ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ: «ΟΙ ΝΤΟΜΑΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΙΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΣΑΠΙΛΑ. ΟΣΟ ΠΙΟ ΩΡΙΜΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΑΛΤΣΑ ΘΑ ΒΓΕΙ».

Αμερική. Έφυγα από το χωριό για τα καράβια 15 ετών και μετά πήγα στη Νέα Υόρκη. Εκεί ασχολιόμουν με πισίνες. Έφτιαξα 763! Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Μετά πήγα στην Ολλανδία, αλλά πάλι επέστρεψα. Αυτό το μετάνιωσα...» λέει. Σήμερα, παρότι περιμένει τη σύνταξή του, ασχολείται με τα οπωροκηπευτικά. «Δεν μου αρέσει ο χειμώνας εδώ, επειδή δεν έχεις τι να κάνεις. Λίγο τάβλι, λίγο χαρτί, άντε και κανένα τσιπουράκι» εξηγεί και συνεχίζει τις ιστορίες με Ο 68ΧΡΟΝΟΣ Βασίλης Παπαγεωργίου ζούσε 21 χρόνια κάποιες τουρίστριες από την Αμερική που ήρθαν στο χωριό στην Αμερική. Επέστρεψε στο χωριό για να δει για πρώτη φορά και, ευτυχώς, ήταν αυτός που μπορούσε να συνεννοηθεί μαζί τα ανίψια του, αλλά, από λάθος στο διαβατήριο, δεν μπόρεσε να τους, όπως λέει με περηφάνια. Αυτό που κάνει είναι να επιστρέψει πίσω και έμεινε για παρακινεί τους νέους να πάντα στο χωριό. παντρευτούν, για να μη μείνουν «Ήρθα να δω την αδελφή και μόνοι, όπως ο ίδιος, αλλά και τα τρία της παιδιά, που δεν για να γεμίσει ο τόπος παιδιά: τα είχα δει ποτέ, αλλά από «Στην παρέλαση είναι μόνον λάθος στο διαβατήριο δεν μπόρεσα να επιστρέψω στην 64 παιδιά όλα κι όλα, απ’ όλα σε όλη την παρέα, ενώ ακολούθησε γλέντι για όλους στο καφενείο. Και ο Θανάσης είναι παραγωγός ντομάτας, και ο Θανάσης παραμένει εργένης... «Είναι δύσκολα εδώ τα πράγματα για τις γυναίκες» εξηγεί, χωρίς να χάνει, όμως, τις ελπίδες του.

Μπιλ the Greek

τα χωριά. Οι νέοι πρέπει να παντρευτούν. Αυτό λέω και στον ανιψιό μου. Καλά τα κυνήγια, αλλά η οικογένεια είναι το παν» τονίζει.

Απόστολος, ο καστανοπαραγωγός Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΟΥΤΣΙΟΥΚΗΣ διατηρεί

ένα μίνι μάρκετ στο χωριό, ενώ έχει και μάντρα οικοδομικών υλικών. Ήταν χρόνια στη Γερμανία, αλλά επέστρεψε στα πάτρια εδάφη. Για να περνάει πιο εύκολα ο χειμώνας, αλλά και για να εξασφαλίσει επιπλέον έσοδα, έσπειρε καστανιές και καρυδιές: «Για να εξασφαλίσω ένα επιπλέον εισόδημα τον χειμώνα» εξηγεί

– και συμπληρώνει: «Δεν είμαι και μεγαλοπαραγωγός, έχω 50 καστανιές και 100 καρυδιές. Βέβαια, το κάστανο είναι τόσο νόστιμο, που μπορεί να το φας και ωμό».

Συκιά, το χωριό των μεταναστών ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΟΦΥΛΛΑ

είναι επτασφράγιστα. Μεγάλες κλειδαριές στις εξώπορτες δένουν ασφυκτικά τα όμορφα σπίτια. Νεκρική σιγή. Μόνιμοι κάτοικοι: κάτω από εκατό. Όλοι ηλικιωμένοι. Μόνο μία οικογένεια με δύο παιδάκια, που μετακινούνται στο σχολείο, στα Ριζώματα, με ταξί. Η Συκιά είναι το τελευταίο χωριό της δημοτικής ενότητας

Taste

ΠΡΟΤΑΣΗ

11 ΔΕΚ 2023

047

ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ «ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ» ΣΤΗΝ ΟΛΟΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΑΓΟΡΑ ΜΟΔΙΑΝΟ, ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

ΗΛΙΟΤΡ ΟΠΙΟ

Από τη Νεάπολη στη νέα Αγορά Μοδιάνο και στην Ευρώπη ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΡΕΙΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ, ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ «ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ» ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΩΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΟΡΥΦΑΙΑΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΓΕΥΣΗΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΟΤΙ Η ΦΗΜΗ ΤΟΥΣ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΚΑΤΑΚΤΩΝΤΑΣ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ.

καρπών, το όνομα «Ηλιοτρόπιο» αποτελεί εγγύηση φρεσκάδας, νοστιμιάς και ποιότητας. Από την πρώτη μέρα που άνοιξε το κατάστημα της Νεάπολης, το 1989, έγινε αντιληπτό ότι δεν ήρθε απλώς για να γεμίσει με γεύση την καθημερινότητά μας, αλλά και για να ταράξει τα νερά ενός ολόκληρου κλάδου. Δεν είναι τυχαίο ότι σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα άρχισαν να το επισκέπτονται πελάτες από κάθε γωνιά της Θεσσαλονίκης και από άλλες πόλεις της χώρας. Η αυξημένη ζήτηση για τα προϊόντα της οικογενειακής επιχείρησης οδήγησε το 1998 στον διαχωρισμό πώλησης και παραγωγής, με τη δημιουργία εργαστηρίου στη Λητή. Το 2008 η παραγωγή μεταφέρθηκε σε κοντινή απόσταση, σε ιδιόκτητες, υπερσύγχρονες και πολύ μεγαλύτερες εγκατα-

στάσεις. Από τις 5 Δεκεμβρίου 2022 το κοινό μπορεί να βρει τα προϊόντα της επιχείρησης και στο κέντρο της πόλης, στην Αγορά Μοδιάνο. ΚΑΤΙ ΠΕΝΤΑΝΟΣΤΙΜΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Η γκάμα των προϊόντων του «Ηλιοτρόπιου», που εμπλουτίστηκε στο πέρασμα των ετών, περιλαμβάνει φρεσκοψημένους ξηρούς καρπούς, αποξηραμένα φρούτα, αλείμματα ξηρών καρπών χωρίς πρόσθετα, πραλίνες, δημητριακά, μπάρες, παστέλια, λουκούμια, μπαχαρικά, βότανα και πολλά σνακ. Ιδιαίτερη μνεία οφείλουμε στους καφέδες: θα βρείτε φρεσκοαλεσμένο ελληνικό καφέ, φίλτρου, εσπρέσσο, αλλά και καφέδες από ρεβίθι και κριθάρι. Το μυστικό της επιτυχίας, που διαρκεί περισσότερο από τρεις δεκαετίες, ονομάζεται «ποιότητα»: το «Ηλιοτρόπιο» συνεργάζε-

ç ται από το 1989 με προσεκτικά επιλεγμένους παραγωγούς, δείχνοντας ακλόνητη εμπιστοσύνη στα ελληνικά προϊόντα – επιλέγει με αντίστοιχη προσοχή και κάποια εισαγόμενα, όταν η ελληνική παραγωγή είναι ανεπαρκής. Σημειωτέον ότι η επιχείρηση εφαρμόζει πιστοποιημένο σύστημα διαχείρισης ποιότητας ΙSO 22000:2005. Σημαντικό τμήμα του «Ηλιο-

«Ηλιοτρόπιο», Α. Παπανδρέου 102, Νεάπολη (Τ. 2310-633.532), αλλά και στην Αγορά Μοδιάνο (Τ. 2310-232.396). W. www.iliotropio.com.gr FB/Ηλιοτρόπιο Ξηροί Καρποί Iliotropio Dry Nuts Μπείτε στην ιστοσελίδα της εταιρείας σκανάροντας με το smartphone σας το QR code που ακολουθεί: Taste.nowAdvertorial

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΤΡΕΙΣ των ξηρών

τρόπιου» αποτελεί το χονδρικό εμπόριο, το οποίο δεν περιορίζεται στα στενά όρια της Ελλάδας. Τα προϊόντα του άρχισαν να ταξιδεύουν σταδιακά και στην Ευρώπη: ήδη, οι κάτοικοι της Γερμανίας, της Ολλανδίας, της Σουηδίας, της Ισπανίας και της Ρουμανίας απολαμβάνουν τις νοστιμιές μιας εταιρείας που ξεκίνησε από έναν μικρό χώρο στη Νεάπολη...

Taste

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ 112023ΔΕΚ

048

ΤΟ ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΙ, ΤΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΠΡΟΣΑΝΑΜΜΑ ΠΟΥ ΑΠΟΘΗΣΑΥΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΘ’ ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ, ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗ «ΔΙΚΛΕΙΔΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΜΑΝΣΗ ΤΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΧΕΙΜΕΡΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ, Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΜΑΚΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΥΣ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΜΕ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΕΣ ΩΣ ΚΑΙ -20 ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΕΛΣΙΟΥ.

Μακεδονίδος από την ανατολική πλευρά των Πιερίων Ορέων. Πολλοί την αποκαλούν «χωριό των μεταναστών». Οι κάτοικοί του το έχουν σχεδόν εγκαταλείψει, με τους ηλικιωμένους να μένουν άγρυπνοι φρουροί του τόπου. Καθώς το μεσημέρι δίνει σιγά σιγά τη θέση του στο απόγευμα, στο μπαλκόνι ενός σπιτιού συναντάμε δύο ηλικιωμένους που λιάζονται: «Τα παιδιά μας φύγανε στο εξωτερικό. Εγώ έχω παιδιά, έχω και εγγόνια, αλλά είναι στη Γερμανία» εξηγεί ο Δημήτρης Ταμπάκας, που βλέπει τη ζωή αισιόδοξα. «Δεν έχει εγκαταλειφθεί το χωριό. Απλώς φύγανε στη Γερμανία και έρχονται το καλοκαίρι» υποστηρίζει. «Τον χειμώνα μένουμε εδώ εμείς, μόνοι μας, με ένα σωρό προβλήματα» λέει ο φίλος του, που έρχεται σε αψιμαχία μαζί του, για να του θυμίσει πως «ούτε λεωφορείο δεν πηγαίνει

στο χωριό»: «Τα προβλήματα είναι πολλά» δηλώνει σε έντονο ύφος, με τον κ.Ταμπάκα να απαντά πως το χωριό είναι ωραίο και πως δεν χρειάζεται λεωφορείο, καθώς όλοι οδηγούν. Βέβαια, οι γιαγιάδες δεν οδηγούν, ενώ οι ηλικιωμένοι που οδηγούν έχουν ήδη ξεπεράσει τα 80 έτη τους... Η μεταξύ τους αψιμαχία συνεχίζεται ώσπου να καταλήξουν στις ημέρες του χειμώνα που, παρά τις χαμηλές θερμοκρασίες, φαίνεται να τους ζεσταίνει την καρδιά: «Τον χειμώνα περνάμε καλά. Καθόμαστε, λέμε τα δικά μας, πίνουμε το τσιπουράκι μας και είναι μια χαρά» επιμένει ο κ.Ταμπάκας. Οι διαφωνίες πολλές, οι ιστορίες ακόμη περισσότερες. Το τσίπουρο ρέει άφθονο και τα «τσιμπολόγια» συνοδεύουν την καλή παρέα στα μικρά καφενεία των χωριών, στα Πιέρια Όρη. Οι μόνιμοι κάτοικοι

θα «ροκανίσουν» αισιόδοξα τον χειμώνα. Θα είναι έτοιμοι να τον αντιμετωπίσουν. Θα ζητήσουν ακόμη μία φορά από την Πολιτεία γιατρό, επειδή, όπως λένε, «μία στις 15 μέρες δεν φτάνει». Θα ζητήσουν και πιο συχνή συγκοινωνία: «Μία Τρίτη την εβδομάδα δεν αρκεί. Πρέπει να βρεθεί μια λύση. Πρέπει τα χωριά μας να μπορούν να επικοινωνούν με την πόλη πιο συχνά – ίσως έτσι παρακινηθούν και οι νέοι και επιστρέψουν» υποστηρίζει ο κ.Δέλλας, που βρίσκεται δίπλα σε όλους τους κατοίκους από αγάπη για τον τόπο του, ξεπερνώντας κατά πολύ κάθε αρμοδιότητα και υποχρέωσή του ως δημοτικού συμβούλου. «Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, τα χωριά έχουν λίγο πληθυσμό, φυλλορροούν λόγω εσωτερικής και εξωτερικής μετανάστευσης. Πρέπει να δοθούν κίνητρα. Λείπουν οι υποδομές υγείας. Πριν

από 50 χρόνια στην περιοχή υπήρχε αγροτικός γιατρός, νοσηλεύτρια και μαία. Σήμερα μας επισκέπτεται ένας αγροτικός γιατρός ανά 15 ημέρες. Φανταστείτε: κακές καιρικές συνθήκες τον χειμώνα και να μην υπάρχει η δυνατότητα πρωτοβάθμιας περίθαλψης για ένα απλό ή πιο δύσκολο περιστατικό. Όσο για τη συγκοινωνία, είναι ένα τεράστιο θέμα, καθώς μόνο μία φορά την εβδομάδα δεν αρκεί. Πώς μπορεί ένας κάτοικος –και κυρίως οι γεροντότεροι, που δεν έχουν τους δικούς τους ανθρώπους κοντά– να εξυπηρετηθεί και να έχει και την ασφάλεια ότι, αν παραστεί κάποια ανάγκη, θα μπορεί να βρεθεί κοντά στο αστικό κέντρο; Εμείς ζητάμε να επιδοτηθεί η γραμμή ως άγονη, ώστε να μπορούν οι κάτοικοι να εξυπηρετούνται» καταλήγει ο κ.Δέλλας, που αγωνιά για τον όμορφο τόπο του.

Taste

ΠΡΟΤΑΣΗ

11 ΔΕΚ 2023

049

ΑΡΚΕΙ ΕΝΑ ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΙΣΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ ΤΟΥ «ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ», ΣΤΗΝ ΚΟΜΝΗΝΩΝ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΓΕΝΝΗΘΟΥΝ ΑΠΕΙΡΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ...

ΤΟ Π Α Ν ΤΟ Π Ω Λ Ε ΙΟ ΤΗΣ ΘΕ Σ Σ Α ΛΟΝΙΚΗΣ

Ένας «ναός» γαστρονομικών θησαυρών

Η ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΑΣΤΡΙΜΑΡΓΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΚΟΜΝΗΝΩΝ. ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΑΙΩΝΑ, ΤΟ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΘΕΤΕΙ Ο,ΤΙ ΓΕΥΣΤΙΚΟΤΕΡΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΑΛΕΤΕ ΣΤΟ ΠΙΑΤΟ ΣΑΣ.

και, σήμερα, τα δισέγγονα Μιχάλης και Τζένη, που συνεχίζουν με το ίδιο πάθος το όραμα του παππού Κοσμά στο κατάστημα της οδού Κομνηνών. ΛΑΧΤΑΡΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΤΙ ΕΚΛΕΚΤΟ. Η αντίδραση που έχουν οι λάτρεις της γαστρονομίας και των ιδιαίτερων γεύσεων με το που περάσουν το κατώφλι του καταστήματος είναι η ίδια που έχει ένα παιδί μπαίνοντας σε παιχνιδάδικο: θέλεις να τρέξεις σε κάθε διάδρομο, να πιάσεις τα προϊόντα, να τα περιεργαστείς και να τα μυρίσεις. Είναι σίγουρο ότι ορισμένα από αυτά –ιδίως στα καρυκεύματα ή στα τσάγια– όχι μόνο δεν τα έχετε ξαναδεί στη ζωή σας, αλλά πιθανότατα δεν γνωρίζατε καν ότι υπάρχουν. Αμέσως σας γεννιέται η επιθυμία να δημιουργήσετε με αυτά, να αναζητήσετε στο ίντερνετ συνταγές από τους εξωτικούς τόπους προέλευσής τους, ίσως και να κάνετε ένα γευστικό ταξίδι σε χώρες μακρινές. Ακριβώς δίπλα βρίσκονται τα τυριά και τα αλλαντικά – ναι, δεν

είστε ο μόνος που θα θέλατε να δοκιμάσετε ένα κομμάτι απ’ όλα (ή, ακόμη καλύτερα, να σας κλειδώσουν το βράδυ στο μαγαζί...). Η ιδιαίτερη προσοχή που δίνουν οι άνθρωποι του καταστήματος είναι εμφανής σε κάθε τομέα: από τα φρέσκα λαχανικά, τα εξωτικά φρούτα και τα βιολογικά προϊόντα ώς τις ιδιαίτερες ανάγκες όσων ακολουθούν vegan διατροφή ή νηστεύουν. Κοινός παρονομαστής όλων των προϊόντων, η ποικιλία τους και η κορυφαία ποιότητα. Επιλέγονται προσεκτικά εδώ και δεκαετίες από παραγωγούς της Ελλάδας και του εξωτερικού, ώστε να ικανοποιούν ακόμη και τον πιο δύσκολο ουρανίσκο. Άλλωστε,

οι αλλεπάλληλες βραβεύσεις του «Παντοπωλείου» ήρθαν ως αποτέλεσμα της συστηματικής δουλειάς που γίνεται. Κλείνουμε με το καλύτερο: τα προϊόντα μπορούν να φτάσουν στο σπίτι σας χάρη στην υπηρεσία ντιλίβερι.

«Παντοπωλείο της Θεσσαλονίκης», Κομνηνών 12. Τ. 2310-244.684. Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα-Σάββατο, 08:00-20:30 (και ντιλίβερι). FΒ/Το ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ της ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Instagram: the_grocery_of_thessaloniki

Taste.nowAdvertorial

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ που κεντρίζει το ενδιαφέρον του επισκέπτη πριν καν μπει στον χώρο του καταστήματος είναι η χρονολογία «1924» που αναγράφεται στην πινακίδα: πρόκειται για το έτος ίδρυσης της επιχείρησης, που σε μερικές ημέρες θα μπει στο 100ό έτος της ιστορίας της. Ένας αιώνας απόλυτα συνδεδεμένος με την πόλη και τους κατοίκους της (και όχι μόνον). Η ιστορία της ξεκίνησε το 1922, με την καταστροφή της Μικράς Ασίας, όταν ο Κοσμάς Σωτηριάδης πήρε τον δρόμο της προσφυγιάς από τη Σαμψούντα στη Θεσσαλονίκη. Δύο χρόνια αργότερα άνοιξε στην Αγορά Μοδιάνο κατάστημα με εδώδιμα και αποικιακά. Η αρχή είχε, πια, γίνει... Οι Θεσσαλονικείς αγάπησαν αμέσως εκείνο το μπακάλικο, που τους έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουν έναν ολόκληρο νέο κόσμο γεύσεων και αρωμάτων. Τα χρόνια πέρασαν και ακολούθησαν οι επόμενες γενιές: ο γιος του Μιχάλης, ο εγγονός του Γιώργος με τη σύζυγό του Ζωή

Taste

ΠΑΡΑΔΟΣΗ

ΣΤΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΧΡΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡ

050-051

11 ΔΕΚ 2023

ΤΡΑΠΕΖΙ ΟΥΓΕΝΝΩΝ ΤΗΣ ΟΝΙΑΣ ΡΔΙΤΣΑ

Κάποτε, τις ημέρες των γιορτών όλα άλλαζαν στη Δυτική Θεσσαλία. Τα σπίτια έπαιρναν γιορτινή όψη. Οι νοικοκυρές είχαν πολλά να κάνουν: παλάμιζαν το πάτωμα των σπιτιών, ασβέστωναν τους τοίχους, φουκάλιζαν τη ρούγα, έστρωναν τις καλές μαντανίες στα κρεβάτια και ήταν έτοιμες να ζήσουν τις γιορτινές αυτές ημέρες. Σήμερα, πολλά έχουν αλλάξει – ίσως ανεπιστρεπτί. Μια ματιά στο παρελθόν ζεσταίνει όμως πάντοτε τις καρδιές. Εικονογράφηση: TASTE.NOW

Taste ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ στο χθες και στο σήμερα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς επιχειρεί η εκπαιδευτικός Βασιλική Κοζιού-Κολοφωτιά, ερευνήτρια τοπικής ιστορίας και λαογραφίας στην Καρδίτσα. Στο πλαίσιο αυτό, παρουσιάζει ενδιαφέροντα στοιχεία για τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι γιόρταζαν τότε και γιορτάζουν σήμερα στις περιοχές της Δυτικής Θεσσαλίας. Παλαιότερα, οι άνθρωποι –και ιδιαίτερα αυτοί που κατοικούσαν στα χωριά– ζούσαν έντονα τις ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Όλα άλλαζαν αυτές τις ημέρες. Τα σπίτια έπαιρναν γιορτινή όψη. Οι νοικοκυρές είχαν πολλά να κάνουν: παλάμιζαν το πάτωμα των σπιτιών, ασβέστωναν τους τοίχους, φουκάλιζαν τη ρούγα, έστρωναν τις καλές μαντανίες στα κρεβάτια και ήταν έτοιμες να ζήσουν τις γιορτινές αυτές ημέρες. Τους εορτασμούς με τις γουρνουχαρές, τα γλέντια, τα τραγούδια και τους χορούς σταμάτησε απότομα ο πόλεμος του 1940 και η Κατοχή. Όταν όλα αυτά τελείωσαν, οι Καρδιτσιώτες επανήλθαν στον παλιό εορτασμό των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, αλλά, δυστυχώς, έλειπε ο ενθουσιασμός, έλειπαν και τα χρήματα. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, με τη φυγή των ανθρώπων της υπαίθρου προς την πόλη για αναζήτηση δουλειάς, άρχισε σιγά σιγά να αλλάζει και το σκηνικό εορτασμού αυτών των ημερών. Στα σπίτια μπήκαν τα χριστουγεννιάτικα δέντρα, οι Αη-Βασίληδες και τα κάθε είδους λαμπιόνια που αναβοσβήνουν. Οι κουλούρες δεν ζυμώνονται πια από τις νοικοκυρές, αλλά αγοράζονται από τους φούρνους της γειτονιάς. Στα παιδάκια που λένε τα κάλαντα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς δίνουν μόνο λεφτά. Τα τραγούδια και τα γλέντια στα σπίτια σπάνια γίνονται σήμερα, σύμφωνα με την ερευνήτρια. Οι περισσότεροι «γλεντιστές» προτιμούν πλέον τα νυχτερινά κέντρα και τις ταβέρνες, ενώ για όσους μένουν στα σπίτια τους συντροφιά τους είναι η τηλεόραση με τα εορταστικά χριστουγεννιάτικα προγράμματα που ετοιμάζουν τα κανάλια, τα οποία όμως ουδόλως θυμίζουν την παράδοση του τόπου. Πολλές αλλαγές επήλθαν στον τρόπο ζωής και εορτασμού των μεγά-

ΠΑΡΑΔΟΣΗ

11 ΔΕΚ 2023

052-053

ΟΙ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΣ ΖΥΜΩΝΑΝ ΤΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΚΟΥΛΟΥΡΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΣΤΑΦΙΔΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΚΑ ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΑΖΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΕΜΙΣΤΗ ΚΟΤΑ ΜΕ ΡΥΖΙ, ΣΥΚΑ, ΣΤΑΦΙΔΕΣ, ΕΝΤΟΣΘΙΑ ΑΠΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΑΚΙΑ ΑΠΟ ΠΡΟΣΦΟΡΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙ. ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ, ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ, ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΑΝ ΤΗΝ ΟΛΟΖΕΣΤΗ ΣΟΥΠΑ, ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΕΜΙΣΜΕΝΗ ΚΟΤΑ (Ή ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ) ΚΑΙ ΤΗ ΧΟΙΡΙΝΗ ΤΗΓΑΝΙΑ, ΑΝ ΕΙΧΕ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ Η ΓΟΥΡΝΟΥΧΑΡΑ, ΚΑΙ ΑΝΤΑΛΛΑΣΣΑΝ ΕΥΧΕΣ.

Taste

ΠΑΡΑΔΟΣΗ

να χτυπήσει πρώτος την καμπάνα με τον γνωστό, χαρμόσυνο ήχο, που έστελνε το μήνυμα της γέννησης του Χριστού. Μετά τη θεία μετάληψη και το τέλος της χριστουγεννιάτικης λειτουργίας, οι χριστιανοί έλεγαν μεταξύ τους τα «χρόνια πολλά» και οι γυναίκες, μέσα κι έξω από την εκκλησία, μοίραζαν κομμάτια ζυμωτής, φρεσκοψημένης και μοσχομυριστής κουλούρας και κομμάτια τηγανισμένου κοτόπουλου για τις ψυχές των πεθαμένων. Το μεσημέρι, ανήμερα των Χριστουγέννων, απολάμβαναν την ολόζεστη σούπα, την παραγεμισμένη κότα (ή γαλοπούλα) και τη χοιρινή τηγανιά, αν είχε προηγηθεί η γουρνουχαρά, και αντάλλασσαν ευχές. Με το φαγητό και το κρασάκι ερχόταν και το κέφι με τα τραπεζιάτικα τραγούδια. Το χριστουγεννιάτικο τραπέζι δεν ξεστρωνόταν εκείνη την ημέρα ούτε έβγαζαν τα γιορτινά τους, επειδή πίστευαν ότι μαζί τους ήταν και ο Χριστός και ήθελαν να ζήσουν όσο περισσότερες ώρες μπορούσαν μαζί του. Το βράδυ, οι Χριστούγεννα άνδρες επισκέπτονταν τα σπίτια Πρωί πρωί της παραμονής των που γιόρταζαν και το γλέντι συνεχιΧριστουγέννων, οι νοικοκυρές ζύμωναν τις αβγοκλούρες για τα ζόταν μέχρι αργά. Τη δεύτερη ή τρίτη ημέρα των παιδιά της οικογένειας, αλλά και Χριστουγέννων τα περισσότερα για τα παιδιά που σε λίγο θα τους σπίτια ήταν επί ποδός, επειδή είχαν έλεγαν τα χριστουγεννιάτικα κάτη γουρνοχαρά. Το σφάξιμο λαντα. Το τραγούδι που συνήθως και το συμμάζεμα του γουρουέλεγαν ήταν το: νιού αποτελούσε ιεροτελεστία. Χριστούγιννα, ΠρωτούΜόλις τελείωνε το συμμάζεμα γιννα, πρώτη γιορτή του χρόνου/ του γουρουνιού, οι άνδρες και οι Για βγάτι, για να μάθιτι γυναίκες έφευγαν για τα σπίτια τώρα Χριστός γιννιέτι/ Γιννιέτι κι αναθρέφιτι στο τους. Οι άνδρες, όμως, με τα καλά τους ρούχα, ξαναγύριζαν στο σπίτι μέλι και στο γάλα/ Το μέλ’ το τρών’ οι άρχου- που είχε τη γουρνοχαρά και εκεί στηνόταν ένα πλούσιο τραπέζι με ντες και τα κιριά στ’ς αγίους/ τυρόπιτες, τηγανιά, ψητό χοικι τα καλά τα θυμιατά ρινό στα κάρβουνα, κρασί από τριγύρου στ’ς ικκλησίτσις. το αμπέλι και τραγούδι ώς αργά το Οι νοικοκυρές ζύμωναν τη χριβράδυ. Πρώτος ο νοικοκύρης, για στουγεννιάτικη κουλούρα του να τιμήσει τους φιλοξενούμενους, σπιτιού με τις σταφίδες και τα σύκα και ετοίμαζαν την παραγε- άρχιζε το παρακάτω τραγούδι: Απόψε στο σπιτάκι μου μιστή κότα με ρύζι, σύκα, σταέχω χαρά μεγάλη/ φίδες, εντόσθια από κοτόπουλο τον άγγελό μου φίλευα και και κομματάκια από πρόσφοτον Χριστό κερνούσα/ ρο, για να είναι ευλογημένο το και την κυρά την Παναγιά χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Ξημερώματα της ημέρας των Χρι- τη σταυροπροσκυνούσα,/ να μου χαρίσει τα κλειδιά, στουγέννων χτυπούσε η καμπάνα και όλη η οικογένεια ντυμένη με τα κλειδιά του παραδείσου. Το τραγούδι, το γλέντι και ο χορός καλά της και καθαρή στην ψυχή και το σώμα, αφού όλα τα μέλη της συνεχίζονταν ώς αργά το βράδυ, με νήστευαν, ξεκινούσε για την εκκλη- κύριους πρωταγωνιστές τους άνδρες και τη νοικοκυρά, όρθια στην σία. Πολύ τυχερός και ευλογημένος θεωρούταν όποιος προλάβαινε πόρτα, έτοιμη να γεμίσει ξανά το λων γιορτών στους κατοίκους της υπαίθρου. Διατηρήθηκαν όμως πολλά στοιχεία του λαϊκού τους πολιτισμού, τα οποία, σε συνδυασμό με τις αναβιώσεις που γίνονται από τους διάφορους πολιτιστικούς συλλόγους της Καρδίτσας, κατάφεραν να μεταλαμπαδευτούν και στις επόμενες γενιές, ως γνώση, όμως, για την παραδοσιακή ζωή των προγόνων τους. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια η πανδημία άλλαξε ξανά το εορταστικό κλίμα... Οι καλαντιστές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, λόγω της καραντίνας, κλείστηκαν στα σπίτια τους. Οι πόρτες των σπιτιών, που άνοιγαν διάπλατα για να τους υποδεχτούν, πλέον δεν ανοίγουν τόσο εύκολα. Οι ηλικιωμένοι στερήθηκαν τα χριστουγεννιάτικα και τα πρωτοχρονιάτικα τραπέζια με τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Μέσα στη μοναξιά τους, θυμούνται με νοσταλγία τις παλιές εορταστικές μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.

τραπέζι με μεζέδες και τις κανάτες με κρασί.

11 ΔΕΚ 2023

054

ριά κι αμπόλιασι κλουνάρια,/ κλουνάρια, χρυσουκλώναρα, χρυσουκουμπουδιασμένα,/ που τα κουμπόδιασι ο Πρωτοχρονιά Χριστός μι το διξί το χέρι,/ Την Πρωτοχρονιά οι νοικοκυρές μι το διξί, μι το ζιρβί, μι τ’ σηκώνονταν πριν ακόμη χαράξει, για να ζυμώσουν τη βασιλοκλού- άγιου το βαγγέλιου./ Κι τα’ χρόν’! ρα, μια μπουγάτσα μεγάλη με Σαν έφτανε το μεσημέρι, όλα τα αλεύρι φαρίνα, την οποία καλοζύμωναν και μέσα έβαζαν σύκα, στα- μέλη της οικογένειας κάθονταν γύρω από την τάβλα και περίφίδες και μία κουταλιά μέλι. μεναν με αγωνία το κόψιμο της Μόλις την έβαζαν στο ταψί, άρχιζε η ιεροτελεστία του στολισμού τής βασιλόπιτας και το τυχερό κομμάτι. Ο νοικοκύρης του σπιτιού, επάνω επιφάνειας: με το πιρούνι «κεντούσαν» διάφορα λουλούδια αφού τη σταύρωνε τρεις φορές με το μαχαίρι, έβγαζε τόσα κομμάτια και με το κομμάτι ζύμης που κραόσα και τα μέλη της οικογένειας, τούσαν έφτιαχναν τον τσομπάνη με την κάπα και τη γκλίτσα, ένα συν ένα για τον Χριστό. Όποιος πετύχαινε τους σπόρους, θα είχε τσαμπί σταφύλι, έναν σταυρό κ.ά. Μέσα έβαζαν ένα νόμισμα, ένα μεγάλη σοδειά και θα ήταν καλός γεωργός. Αν κάποιος πετύχαινε κλωναράκι από κορομηλιά ή το κλωναράκι του δέντρου, θα κληματαριά, ένα σπυρί σιταείχε πολλά δέντρα και αμπέλια. ριού ή καλαμποκιού και μία τρίχα από αγελάδα: καθένα από Όποιος πετύχαινε την τρίχα, θα αυτά συμβόλιζε την προσδοκία για είχε πολλά ζώα. Αυτός όμως που θα πετύχαινε το φλουρί θα ήταν εξασφάλιση της σοδειάς και της ο μεγάλος τυχερός, αφού εξαευημερίας της οικογένειας. Μαζί σφάλιζε τη χαρά και την ευτυχία με τη βασιλοκλούρα ζύμωναν και για όλη τη χρονιά. Στη συνέχεια, κουλούρες για τα ζώα τους, τις έτρωγαν την παραγεμιστή κότα, οποίες έσπαζαν στην πλάτη μιας αγελάδας ή ενός προβάτου ανήμε- την πρασοτηγανιά και την αετόπιτα. Αν κάποια οικογένεια είχε ρα της Πρωτοχρονιάς και έδιναν ένα ξενιτεμένο μέλος ή κάποιον στα ζωντανά μερικά κομμάτια να στον στρατό, απαραίτητα έβαζαν τα φάνε, για να είναι γερά. στο τραπέζι ακόμη ένα πιάτο, Το πρωί της Πρωτοχρονιάς όλη η ένα ποτήρι, ένα πιρούνι και ένα οικογένεια πήγαινε με τα γιορτινά ρούχα στην εκκλησία. Σαν σχολού- κουτάλι. Πριν αρχίσουν να τρώνε, έκαναν όλοι τον σταυρό τους και, σε η εκκλησία, μικροί και μεγάλοι, αν είχαν νιόπαντρη νύφη, εκείνη γυναίκες και άνδρες, μέσα κι έξω προσκυνούσε τρεις φορές και μετά από την εκκλησία αντάλλασσαν ξεκινούσαν το φαγητό. «χρόνια πολλά». Πολλές γυναίκες Όπως και τα Χριστούγεννα, έτσι και μοίραζαν κομμάτια βασιλοτην Πρωτοχρονιά το τραπέζι ήταν κλούρας και τυρί στο εκκλησίόλη την ημέρα στρωμένο. Την ημέασμα. Οι μικρότεροι φιλούσαν ρα αυτή έκοβαν για το καλό τα τα χέρια των μεγαλύτερων, του νύχια των μικρών παιδιών και παπά και της παπαδιάς, οι οποίοι κούρευαν λίγα από τα μαλλιά θεωρούνταν σεβάσμια πρόσωπα. τους. Επίσης, κλάδευαν ή φύτευΟι άνδρες με τους γκράδες ντουαν ένα δέντρο και πετούσαν τις φεκούσαν, για να διώξουν τα κακά πνεύματα. Ανήμερα της Πρωτοχρο- στάχτες στον κήπο. Πολλές νοικονιάς, παλαιότερα, και της παραμο- κυρές τα μεσάνυχτα της παραμονής, τα τελευταία χρόνια, τα παιδιά νής της Πρωτοχρονιάς πήγαιναν στη βρύση και την άλειφαν γύριζαν στα σπίτια και έλεγαν τα με λίπος, λέγοντας: «Όπως τρέχ’, παρακάτω κάλαντα: βρυσούλα μ’, το νιρό σ’, έτσι να τρέχ’ Άγιος Βασίλης έρχιτι, και το βιος μ’». Γινάρης ξημερώνει./ -Βασίλη μ’, πούθι έρχισι κι Πολλές και ποικίλες είναι οι δοξασίες και οι τελετουργίες που πούθι κατιβαίνεις;/ έμειναν βαθιά ριζωμένες στην -Από τη μάνα μ’ έρχουμι, καρδιά του λαού μας. Αρκετές από στον δάσκαλου πααίνου./ αυτές κατάφεραν να φτάσουν ώς -Κι αν έρχισι απ’ τον δάτις μέρες μας, χάρη στις συγκισκαλο, πες μας την αλφαβήτα./ Στην πατιρίτσα ακούμπη- νησιακές μνήμες των προγόνων μας, που αγαπούσαν ιδιαίτερα την σα να πω την αλφαβήτα/ κι η πατιρίτσα ήταν χλου- παράδοση του τόπου τους.

Taste

ΠΡΟΤΑΣΗ

11 ΔΕΚ 2023

055

a Η ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΤΟ «ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ» ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ, ΕΝΩ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΜΙΛΛΗ.

Η Ασία στην πόρτα μας

ΤΙ ΘΑ ΛΕΓΑΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟΝ ΓΥΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ; ΤΟ «ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ» ΣΑΣ ΒΓΑΖΕΙ ΤΑ... ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ, Ο,ΤΙ ΠΙΟ «ΨΑΓΜΕΝΟ». Η ΜΕ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ ΤΗ ΓΕΥΣΗ. ΕΠΙΒΙΒΑΣΤΕΙΤΕ. ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ δεν αναπολήσατε ένα φαγητό που απολαύσατε σε κάποιο ταξίδι σας στην Κίνα, το Βιετνάμ, το Περού ή κάποιο άλλο

εξωτικό μέρος του πλανήτη; Και πόσο πολύ δεν επιθυμήσατε να το είχατε και πάλι στο πιάτο σας; Το ότι δεν είναι ιδιαίτερα εύκολο

εξερεύνηση στα ράφια του καταστήματος αποτελεί μια μοναδική εμπειρία. Θέλεις να πιάσεις κάθε ένα από τα πολύχρωμα σακουλάκια και μπουκαλάκια, να τα μελετήσεις, να τα ανοίξεις και να τα γευθείς. Θα βρεις κυριολεκτικά τα πάντα: από τα –αυτονόητα– noodles, τα rice cakes και τα

spring rolls μέχρι σάλτσες, ντιπς και bao bans με διαφορετικές γεμίσεις. Και το καλύτερο: θα βρεις και τα σκεύη στα οποία θα τα απολαύσεις! Το κατάστημα απευθύνεται σε πελάτες χονδρικής και λιανικής, ενώ στα σκαριά βρίσκεται αυτό το διάστημα η δημιουργία ηλεκτρονικού καταστήματος, που θα καλύπτει καταναλωτές και επιχειρηματίες σε όλη την Ελλάδα. Η δημιουργία του αποτελεί ακόμη μία επιβεβαίωση των τεράστιων αλμάτων που κάνει η Θεσσαλονίκη στο επίπεδο της γαστρονομίας, αλλά και μια απόδειξη της αγάπης του κοινού για νέες γευστικές εμπειρίες. Χωρίς αμφιβολία, το «Παντοπωλείο της ασιατικής κουζίνας» αποτελεί «hot spot» για τη Θεσσαλονίκη – τα επόμενα βήματά του μας προϊδεάζουν για το επόμενο «ταξίδι» μέσα από τις γεύσεις.

«Το παντοπωλείο της ασιατικής κουζίνας», Μητροπόλεως 91. T. 2310-231.806. Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα-Σάββατο 10:00-21:00. FB/Το Παντοπωλείο της Ασιατικής κουζίνας Instagram: Το Παντοπωλείο της Ασιατικής κουζίνας

Taste.nowAdvertorial

ΤΟ Π Α Ν ΤΟ Π Ω ΛΕΙΟ ΤΗΣ Α ΣΙΑΤΙΚ ΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑ Σ

να κάνετε συχνά εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι δεν θα μπορέσετε να απολαύσετε υπέροχες, έθνικ νοστιμιές: το «Παντοπωλείο της ασιατικής κουζίνας» έχει όλα τα απαραίτητα υλικά, για να ξεδιπλώσετε το μαγειρικό σας ταλέντο (ακόμη κι αν δεν βρίσκεστε στο επίπεδο του Νόμπου Ματσουχίσα). Φανταστείτε τον υπέροχο χώρο της οδού Μητροπόλεως σαν ένα γραφείο ταξιδίων, που θα σας ταξιδέψει μέσω της γεύσης σε λαούς και πολιτισμούς. Η ποικιλία των προϊόντων που διαθέτει είναι εξαιρετικά μεγάλη και από κάθε γωνιά του πλανήτη, ενώ η ποιότητά τους είναι απαράμιλλη. Άλλωστε, δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού ο ιδιοκτήτης, Μιχάλης Σωτηριάδης, ακολουθεί πιστά τη φιλοσοφία της οικογενειακής παράδοσης, που διακρίνεται για τη συνέπεια, τον επαγγελματισμό και τον σεβασμό προς τον πελάτη.

Taste

Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΕΚΛΕΚΤΟ

Α ΠΟΣ ΤΟΛΟΣ Π Α Π Α ΔΟΠΟΥΛΟΣ ME AT COMPANY

Κορυφαίο κρέας Λουκάνικο πρόβειο και αλλαντικά από ελληνικά χέρια

Επιλεγμένα κομμάτια 100% ελληνικού πρόβειου κρέατος σε φυσικό βοδινό, βρώσιμο περίβλημα, φυσικά ωριμασμένο. Προϊόν καθαρής ετικέτας, χωρίς κανένα συντηρητικό και πρόσθετο. Καταναλώνεται ζεστό, μαγειρεμένο στη σχάρα ή στο τηγάνι. Είναι κατάλληλο για BBQ, πλατό αλλαντικών, σπετσοφάι, πιάτα με αβγά, σάλτσες για ζυμαρικά και πίτσα, ενώ είναι ιδανικό συνοδευτικό στην οσπριάδα.

ΗΤΑΝ ΤΟ 1925, ΟΤΑΝ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ, ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ, ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ ΚΑΙ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΟΥΣ ΚΡΕΟΠΩΛΕΙΟ. Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΕΝΙΑ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ, ΤΑ ΕΞΙ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ, ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΕΙΝΟΥΝ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΚΡΕΟΠΩΛΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ 1939 ΤΟ ΜΕΤΕΓΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ. ΣΗΜΕΡΑ, η τρίτη γενιά ιδιο-

κτητών συνεχίζει να εξελίσσει την οικογενειακή επιχείρηση σε μια σύγχρονη και κάθετα ολοκληρωμένη εταιρεία, από τις λίγες στον κλάδο της στον ελληνικό χώρο με αυτό το μοντέλο οργάνωσης και λειτουργίας. Στο ιδιόκτητο πάρκο παραγωγής, έκτασης 55.000 τετρ.μ., στο Λαμπρινό της Ξάνθης, λειτουργούν οι επιχειρησιακές μονάδες της εκτροφής, του σφαγείου, της επεξεργασίας κρέατος, της παραγωγής αλλαντικών και κρεατοσκευασμάτων, της επεξεργασίας ζωικών παραπροϊόντων και

υποπροϊόντων και της παροχής υπηρεσιών και επεξεργασίας υποπροϊόντων rendering, ενώ το κρεοπωλείο συνεχίζει χωρίς διακοπή από το 1939 τη λειτουργία του στη Δημοτική Αγορά Ξάνθης.

Κρεοπωλείο: Δημοτική Αγορά Ξάνθης, Τ. 25410-22080, 2541022849. Πάρκο παραγωγής: Λαμπρινό Ξάνθης, Τ. 2541-600500, W. www.meatcompany.gr Ε. info@meatcompany.gr.

Καβουρμάς θρακιώτικος Επιλεγμένα κομμάτια 100% ελληνικού βοδινού κρέατος, καβουρντισμένα και σιγομαγειρεμένα στο λίπος τους, σε τεχνητό, μη βρώσιμο περίβλημα. Προϊόν καθαρής ετικέτας, χωρίς κανένα συντηρητικό και πρόσθετο. Καταναλώνεται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Κατάλληλος για πλατό αλλαντικών, σε πιάτα με αβγά, σε σάλτσες για ζυμαρικά, αλλά και σε ραγού λαχανικών.

Παστουρμάς Επιλεγμένο βόειο μπούτι «ψήνεται» με το αλάτι, ξηραίνεται φυσικά, καλύπτεται με την πάστα (μείγμα τριγωνέλλας και μπαχαρικών, γνωστή ως «τσιμένι») και ωριμάζει φυσικά. Παραδοσιακή συνταγή της Ανατολής. Καταναλώνεται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος σε σχεδόν διάφανες, λεπτοκομμένες φέτες. Είναι κατάλληλος για πλατό αλλαντικών, παστουρμαδόπιτες, πιάτα με αβγά ή ως συνοδευτικό στο τραχανότο.

056-057

11 ΔΕΚ 2023

Τι είναι τα προϊόντα. καθαρής ετικέτας;.

Η αξιοποίηση της ευκαιρίας που. προσφέρει ο συνδυασμός της παράδοσης. και της μακρόχρονης εμπειρίας με τις. σύγχρονες μεθόδους παραγωγής και τις. άριστες πρώτες ύλες δίνει στην εταιρεία. Απόστολος Παπαδόπουλος Meat Company . τη δυνατότητα να διαθέτει στην αγορά. μια σειρά αλλαντικών εξαιρετικής. ποιότητας: τα αλλαντικά καθαρής. ετικέτας (Clean Label). Πρόκειται για. προϊόντα στα οποία δεν έχουν προστεθεί. συντηρητικά και τεχνητά συστατικά,. έχουν παραχθεί με ήπια ή πολύ μικρή. επεξεργασία και η συνταγή τους. βασίζεται σε απλές και αναγνωρίσιμες. πρώτες ύλες φυσικής προέλευσης..

Πέταλο λουκάνικο Ξάνθης Επιλεγμένο 100% ελληνικό βόειο κρέας με μπαχαρικά σε βρώσιμο, φυσικό περίβλημα. Δένεται με το χέρι στο χαρακτηριστικό σχήμα απ’ όπου παίρνει και το όνομά του και ωριμάζει φυσικά. Πατροπαράδοτη και τοπική συνταγή, πρεσβευτής της γαστρονομικής ταυτότητας της Ξάνθης. Προϊόν καθαρής ετικέτας, χωρίς κανένα συντηρητικό και πρόσθετο. Καταναλώνεται ζεστό, μαγειρεμένο στη σχάρα ή στο τηγάνι. Είναι κατάλληλο για BBQ, πιάτα με αβγά, πλατό αλλαντικών, πικάντικες πίτσες, μπουρέκια και πεϊνιρλί.

Μπριζόλα χοιρινή με κόκκαλο καπνιστή Ένα 100% ελληνικό χοιρινό κρέας, καπνισμένο σε ξύλο οξιάς. Δεν απαιτείται μαγείρεμα. Καταναλώνεται ζεστή, περασμένη από τη σχάρα ή το τηγάνι. Είναι ιδανική για κυρίως πιάτα και BBQ.

Επιλεγμένο βόειο μπούτι, καλυμμένο με τριμμένους κόκκους πιπεριών και μπαχαρικά, ψημένο στον ατμό και καπνισμένο σε ξύλο οξιάς. Προϊόν εβραϊκής έμπνευσης, «μετανάστευσε» με τους Εβραίους της Ρουμανίας στην Αμερική. Καταναλώνεται σε λεπτοκομμένες φέτες σε θερμοκρασία περιβάλλοντος και είναι κατάλληλο για κλειστά ή ανοιχτά σάντουιτς, πίτσα, μπρουσκέτες, κεσαδίγιας ή πλατό αλλαντικών.

Taste.nowAdvertorial

Παστράμι

Taste c

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

«ΕΙΜΑΙ FOODIE ΑΠΟ ΠΑΙΔΑΚΙ, ΔΙΟΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΨΩΝΙΖΩ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ, ΝΑ ΜΙΛΑΩ ΜΕ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ, ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΩ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΒΑΡΕΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΖΩ ΨΑΡΙΑ. ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ – ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΟΤΑΝ ΤΡΩΩ, Ο ΝΟΥΣ ΜΟΥ ΤΡΕΧΕΙ ΣΤΟ ΤΙ ΘΑ ΦΑΩ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΕΣ ΩΡΕΣ» ΟΜΟΛΟΓΕΙ Ο ΚΙΜΩΝ ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ – ΣΤΟ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ, ΣΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ «BOTRINI’S», ΣΕ ΔΕΙΠΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΜΥΘΙΚΑ ΚΡΑΣΙΑ ΤΟΥ CHÂTEAU COS D’ ESTOURNEL (PHOTO CREDITS: ΘΑΝΟΣ ΛΑΪΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ DEALS.COM.GR).

11 ΔΕΚ 2023

058-059

ΚΙΜΩΝ ΦΡΑΓΚ ΑΚΗΣ

ΣΤΗ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΜΕΡΑΚΛΗΔΕΣ ΤΕΧΝΙΤΕΣ» «Η μαγειρική πρέπει να είναι μια πιο μοναχική διαδικασία, στοχαστική, που να αναζητά πρώτα πώς θα βρει την καλύτερη πρώτη ύλη και μετά πώς θα την εξυψώσει με απλές κινήσεις. Σεμνούς τεχνίτες με μεράκι χρειαζόμαστε, όχι φαντασμένους καλλιτέχνες» υποστηρίζει ο γνωστός δημοσιογράφος, εκδότης και διευθυντής του Andro (andro.gr) στη συζήτηση που έχουμε μαζί του. Τον ακούμε με προσοχή – τα χιλιόμετρα που έχει γράψει στην τέχνη της ωραίας ζωής σίγουρα του δίνουν πολύτιμη πείρα. Σ υνέν τευξ η: ΑΓΓΕΛΟΣ Ν. ΒΑΣΣΟΣ.

Taste ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ, η μαγειρική κινείται

μεταξύ δύο απόλυτων άκρων – από τη μία, η πρακτική δεξιότητα που ικανοποιεί καθημερινές βιοτικές ανάγκες. Κι από την άλλη, η υψηλή τέχνη που γεννά συναισθήματα, αξιοποιώντας εκλεκτές πρώτες ύλες και αναδεικνύοντας τα πιο φίνα, τα πιο βαθιά χαρακτηριστικά τους. Ευτυχώς, υπάρχουν πάντοτε κι εκείνοι που καταφέρνουν να συνδυάζουν αυτά τα δύο άκρα, απολαμβάνοντας τη μαγειρική ως μια υψηλή

“

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ τέχνη που αποτελεί, ταυτόχρονα, καθημερινό βίωμα. Αυτοί είναι οι πραγματικοί μπον βιβάν. Συναντάμε έναν τέτοιο βιρτουόζο της ωραίας ζωής, τον δημοσιογράφο, εκδότη και διευθυντή του Andro.gr, Κίμωνα Φραγκάκη, σε μια συζήτηση που φιλοδοξεί να συμπυκνώσει σε λέξεις τη γεύση του ευ ζην. Τελικώς, στη χώρα μας σήμερα τρώμε ή απολαμβάνουμε; Σε ποιον βαθμό είμαστε απλοί, μηχανιστι-

Παραδοσιακά, το τραπέζι στην Ελλάδα είναι τόπος και αφορμή συνάντησης, απόλαυσης, μοιράσματος. Μην το υποτιμάμε αυτό. Όπως και το γεγονός ότι στον τόπο μας όλες οι γενιές συναντιούνται γύρω από το ίδιο τραπέζι. Και ακόμη, ότι η σύνθεση του τραπεζιού δεν είναι αυστηρή: μπορεί να προστεθούν καρέκλες, μπορεί να ενωθούν τραπέζια! Είναι και αυτό πολιτισμός – και μάλιστα σπουδαίος. Ταυτόχρονα, δεν είναι ψέμα ότι η ποιότητα του φαγητού σε αυτές τις συγκεντρώσεις έρχεται συχνά σε δεύτερη μοίρα: φέρε μεζέδες, φέρε το ένα, φέρε το άλλο, τηγανητά, χύμα κρασί, αναψυκτικά, άσ’ τα να τσιμπάμε, τα παιδιά με τα κινητά, φωνές, τσιγάρα, και ούτω καθεξής. Εικόνες πιθανώς μερακλήδικες ή και τρυφερές, αλλά γαστρονομικά προβληματικές (για να μη μιλήσουμε για τη βαρυστομαχιά). Έστω κι έτσι, όμως, θα ήταν σνομπισμός άνευ αξίας να πούμε ότι καταναλώνουμε μηχανικά και δεν απολαμβάνουμε.

κοί καταναλωτές τροφής, ικανοποιώντας βιολογικές ανάγκες μας, και πόσο συχνά έχουμε τη δυνατότητα να συμμετέχουμε σε γαστριμαργικές συνευρέσεις που μας κοινωνικοποιούν και μας εμπλουτίζουν ως ανθρώπους; Παραδοσιακά, το τραπέζι στην Ελλάδα είναι τόπος και αφορμή συνάντησης, απόλαυσης, μοιράσματος. Μην το υποτιμάμε αυτό. Όπως και το γεγονός ότι στον τόπο μας όλες οι γενιές συναντιούνται γύρω από το ίδιο τραπέζι. Και ακόμη, ότι η σύνθεση του τραπεζιού δεν είναι αυστηρή: μπορεί να προστεθούν καρέκλες, μπορεί να ενωθούν τραπέζια! Είναι και αυτό πολιτισμός – και μάλιστα σπουδαίος. Ταυτόχρονα, δεν είναι ψέμα ότι η ποιότητα του φαγητού σε αυτές τις συγκεντρώσεις έρχεται συχνά σε δεύτερη μοίρα: φέρε μεζέδες, φέρε το ένα, φέρε το άλλο, τηγανητά, χύμα κρασί, αναψυκτικά, άσ’ τα να τσιμπάμε, τα παιδιά με τα κινητά, φωνές, τσιγάρα, και ούτω καθεξής. Εικόνες πιθανώς μερακλήδικες ή και τρυφερές, αλλά γαστρονομικά προβληματικές (για να μη μιλήσουμε για τη βαρυστομαχιά). Έστω κι έτσι, όμως, θα ήταν σνομπισμός άνευ αξίας να πούμε ότι καταναλώνουμε μηχανικά και δεν απολαμβάνουμε. Αυτό όμως, δυστυχώς, ισχύει στο ακέραιο για πολλά –αν όχι για τα περισσότερα– μεσημεριανά γεύματα τις καθημερινές: μια άθλια τυρόπιτα (με μαργαρίνη αντί για βούτυρο ή λάδι και τυρί της συμφοράς), ένα «κουρασμένο» σάντουιτς κοκ. Πώς το επιτρέπουμε αυτό στον μερακλήδικο εαυτό μας, ενώ οι «ξενέρωτοι» συν-ευρωπαίοι κάνουν διαλειμμα για γεύμα με ένα πιάτο ημέρας, ένα κρασί, έναν ζεστό εσπρέσο; Θυμάμαι πόση εντύπωση μου έκανε όταν, φοιτητής στη Γαλλία, έβλεπα εργάτες να κάνουν διάλειμμα για φαγητό σε ένα απλό, μεν, μπιστρό ή κινέζικο της γειτονιάς, με τη μπίρα τους, με το γλυκό τους και με δυο ανθρώπινες κουβέντες, βρε αδερφέ, προτού επιστρέψουν στη δουλειά. Η εστίαση είναι ένας από τους πρωταγωνιστές του

11 ΔΕΚ 2023

060

επιχειρείν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα – ειδικά σε περιπτώσεις πόλεων όπως η Θεσσαλονίκη. Κι όμως: παρότι ο συγκεκριμένος κλάδος δείχνει, πράγματι, δυναμική και ανθεκτικότητα, δεν λείπουν οι φωνές που κάνουν λόγο για πολυφορεμένες, εύκολες μανιέρες, που μακράν απέχουν από τη δημιουργικότητα που οφείλει να χαρακτηρίζει τη μαγειρική τέχνη. Ποια είναι η γνώμη σας επί του θέματος; Το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη δημιουργικότητας, αλλά η υπερβολική δημιουργικότητα (μαζί με τη μανιέρα και την αντιγραφή που επισημαίνετε). Πιο πολύ μας λείπουν οι μερακλήδες τεχνίτες, που θα κάνουν λίγα και καλά πράγματα χωρίς να ψάχνονται διαρκώς και να ζηλεύουν ή να ανταγωνίζονται τους ομότεχνούς τους. Θεωρώ ότι η μαγειρική πρέπει να είναι μια πιο μοναχική διαδικασία, στοχαστική, που να αναζητά πρώτα πώς θα βρει την καλύτερη πρώτη ύλη και μετά πώς θα την εξυψώσει με απλές κινήσεις. Σεμνούς τεχνίτες με μεράκι χρειαζόμαστε, όχι φαντασμένους καλλιτέχνες. Αλήθεια... Θα περιγράφατε τον εαυτό σας ως foodie; Είμαι foodie από παιδάκι, διότι μου αρέσει να ψωνίζω στην αγορά, να μιλάω με παραγωγούς, να μαγειρεύω και να κάνω βαρετά πράγματα, όπως το να καθαρίζω ψάρια. Σκέφτομαι συνέχεια το φαγητό – ακόμη κι όταν τρώω, ο νους μου τρέχει στο τι θα φάω μετά από μερικές ώρες. Με ενδιαφέρουν τα καινούργια μαγαζιά και στενοχωριέμαι όταν κλείνουν τα παλιά στέκια. Τα μυστικά του foodie είναι απλά: ψωνίζουμε πράγματα στην εποχή τους, τρώμε εκεί όπου τρώνε οι ντόπιοι, προτιμούμε τα μαγαζιά με λίγα και καλά πράγματα στο μενού. Έχετε άποψη ειδικότερα για τη γαστρονομική σκηνή της Θεσσαλονίκης; Αν ναι, έχετε εντοπίσει ισχυρά και αδύναμα στοιχεία της; Δεν γνωρίζω καλά τη σκηνή της

Taste

ΠΡΟΤΑΣΗ

11 ΔΕΚ 2023

061

ΣΤΟΝ «ΝΙΚΗΦΟΡΟ», Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΥΛΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ. Η ΜΑΕΣΤΡΙΑ ΣΤΟ ΨΗΣΙΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΑΓΕΙΡΕΜΑ ΑΥΤΑΠΟΔΕΙΚΤΗ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ, ΤΡΕΙΣ ΓΕΝΙΕΣ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΟΥ ΠΕΛΑΤΗ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΗ ΕΓΓΥΗΣΗ.

Το καλό έγινε ακόμη καλύτερο ΕΚΛΕΚΤΕΣ ΚΟΠΕΣ ΚΡΕΑΤΟΣ, ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟ ΜΕΝΟΥ, ΜΙΑ WINE LIST ΠΟΥ ΚΑΘΙΣΤΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ, ΑΡΙΣΤΑ ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ, «ΖΕΣΤΗ» ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ: ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ; ΤΑ ΚΑΛΑ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ είναι

μικροί «θησαυροί». Είναι εκείνοι οι ιεροί χώροι όπου γνωρίζεις ότι θα απολαύσεις υπέροχο φαγητό σε έναν χώρο αισθητικής και ποιότητας, με φροντίδα και εξυπηρέτηση σαν από φίλους. Είναι οι «οάσεις» που σου προσφέρουν τις απαραίτητες «ανάσες» από την καθημερινότητα. Γι’ αυτό και, όταν βρεις ένα τέτοιο resto, κάνεις τα πάντα για να το κρατήσεις στην

καθημερινότητά σου, όσο συχνότερα μπορείς. Αυτή ακριβώς είναι η περίπτωση του «Νικηφόρου», του θρυλικού κρεοφαγικού εστιατορίου στα ανατολικά της Θεσσαλονίκης. Εδώ και πάνω από 40 χρόνια αποτελεί στέκι όλων των καλοφαγάδων Θεσσαλονικέων, αλλά και των επισκεπτών στην πόλη – μία απαραίτητη στάση για «προσκύνημα» από τους

ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ. Όσοι βρεθούν στον «Νικηφόρο» γνωρίζουν καλά τι θα απολαύσουν – ανάμεσα σε πολλά και ωραία, θα βρείτε συγκλονιστική μοσχαρίσια Tomahawk, bavette, ακόμη και το αφρικανικό Ribeye Namibia, γνωστό στους connaisseurs για την πλούσια γεύση και την απαλή υφή του. Παράλληλα, οι άνθρωποι του resto φροντίζουν να ανανεώνουν τακτικά το μενού, προσθέτοντας νέες γεύσεις – είναι σίγουρο ότι θα ανακαλύψετε πολλές καινούργιες νοστιμιές στην επόμενη επίσκεψή σας. Και επειδή κανένα γεύμα ή δείπνο δεν είναι τέλειο αν δεν υπάρχει και το σωστό wine pairing, στον «Νικηφόρο» έχετε στη διάθεσή σας σερβιτόρο-sommelier, ο οποίος με χαρά θα σας μυήσει στη νέα wine list του resto. Αυτή περιλαμβάνει κρασιά δυσεύρετα στη Θεσσαλονίκη – ανάμεσα σε άλλα, οι Παλιές Ρίζες του La Tour Melas (ένα εξαιρετικό ξηρό ερυθρό από την ποικιλία Αγιωργίτικο), το Malbec Argentino από το οινοποιείο Catena Zapata (ένα δυσεύρετο αργεντίνικο ερυθρό μακράς παλαίωσης με αρώματα από cassis, βατό-

μουρα και βιολέτες, μαζί με γήινες νότες, το οποίο συνοδεύει ιδανικά αρνίσια παϊδάκια και κόκκινα κρέατα) ή το Κτήμα Άλφα One (ένα από τα μεγάλα ελληνικά κόκκινα κρασιά, το οποίο φτιάχνεται κάθε φορά από τα 17 καλύτερα βαρέλια του Κτήματος Άλφα, όπως τα επιλέγει ο ίδιος ο Άγγελος Ιατρίδης, για να εκφράσουν το τερουάρ του Αμυνταίου – ιδανικό για όσους αγαπούν τις rare μπριζόλες). Κάτι σημαντικό, για όσους σχεδιάζετε άμεσα την επόμενη επίσκεψή σας στον «Νικηφόρο»: κάθε Τετάρτη υπάρχει μενού αλά καρτ με γεύσεις που σημάδεψαν την ιστορία του resto σε pairing με διάφορα κρασιά, ενώ κάθε Πέμπτη (από την 01.12.2023 ώς τις 07.01.2024) υπάρχει γιορτινή προσφορά. Όχι ότι χρειαζόμασταν, βέβαια, αφορμή για την επόμενη κρεοφαγία… Και κάτι ακόμη: η ομάδα του «Νικηφόρου» έχει φροντίσει και για όσους αποφεύγουν τη γλουτένη, διαμορφώνοντας ένα μενού ειδικά γι’ αυτούς (μάλιστα, το εστιατόριο διαθέτει την ανάλογη πιστοποίηση). Κι αν ανησυχείτε για τη γεύση, ηρεμήστε: ο gluten-free κιμάς, για παράδειγμα, είναι τόσο νόστιμος, που δεν θα καταλάβετε καν τη διαφορά!

«Νικηφόρος», Θερμαϊκού 23, Βυζάντιο. Τ. 2310-416.052.

Taste.nowAdvertorial

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ

πιστούς των επικούρειων απολαύσεων. Και, ευτυχώς για όλους εμάς, εξακολουθεί, περνώντας σιγά σιγά από τη δεύτερη στην τρίτη γενιά ιδιοκτητών, να επανεφευρίσκεται, ώστε να προσφέρει στους επισκέπτες του μόνο το καλύτερο.

Taste Θεσσαλονίκης, πρέπει όμως να πω ότι παντού στην Ελλάδα τρώμε όλο και καλύτερα. Η Ελλάδα είναι γαστρονομικός προορισμός και θα ήταν ακόμη σπουδαιότερος, αν δίναμε μεγαλύτερη σημασία στα παραδοσιακά μας προϊόντα. Ας σκεφτούμε ότι στη Γαλλία ή την Ιταλία κάθε εστιατόριο θεωρεί υποχρέωσή του να έχει τυριά, κρασιά και άλλα καλούδια της περιοχής του, τα οποία τιμά και αναδεικνύει με πολλή υπερηφάνεια. Τι καθιστά την εμπειρία ενός γεύματος ή ενός δείπνου επιτυχημένη στα μάτια σας; Είναι το φαγητό; Το pairing του φαγητού με το κρασί; Η art de la table; Ο χώρος; Η συμπεριφορά των συνδαιτημόνων; Όλα αυτά είναι σημαντικά και λειτουργούν εν συγχορδία. Θα ήθελα να προσθέσω μία μικρή σκέψη σε κάθε στοιχείο που είπατε. Είναι, λοιπόν, το φαγητό, αλλά και το κόστος: έχουμε σωστή σχέση ποιότητας-τιμής; Έπειτα αναφέρατε το pairing με το κρασί. Θεωρώ πιο σημαντικό να υπάρχουν λίγα, έστω, τίμια εμφιαλωμένα κρασιά και στην τελευταία ταβέρνα παρά να ασχολούμαστε με το πόσο ατσίδας είναι ο σομελιέ στο

“

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ τάδε αθηναϊκό στέκι της μόδας. Ειδικά αν είσαι σε οινοπαραγωγική περιοχή. Δεν νοείται να έχεις ψησταριά σε ένα χωριό που σε ακτίνα 30 χιλιομέτρων έχει τρία και τέσσερα ωραία οινοποιεία και να σερβίρεις ημίγλυκο ροζέ από ασκό. Πάμε στην art de la table… Θα αναφερθώ σε κάτι που αρκετοί θεωρούν στοιχείο art de la table, αλλά δεν είναι: αξίζει να πίνουμε το κρασί στο κατάλληλο, φίνο ποτήρι. Το σωστό ποτήρι μεγιστοποιεί την απόλαυση. Ο χώρος: φίλοι εστιάτορες, αφήστε τους ντεκορατέρ και βάλτε το προσωπικό σας μεράκι, όπως θα κάνατε στο σπίτι σας. Ακόμη κι αν δεν είναι όλες οι καρέκλες ίδιες. Το μαγαζί να έχει πρώτα ψυχή και μετά σχεδιαστική υπογραφή. Όσο για τη συμπεριφορά των συνδαιτημόνων: μου είναι αδύνατο να απολαύσω ένα γεύμα, αν οι συνδαιτημόνες μου –ή οι πελάτες στο διπλανό τραπέζι– είναι αγενείς απέναντι στον σερβιτόρο. Ποιο πιστεύετε ότι θα είναι το «next big thing» στη γαστρονομία στην Ελλάδα; Δεν μπορεί παρά να είναι το «σημερινό» ελληνικό φαγητό. Που, στην Αθήνα, βλέπουμε ήδη σε μαγαζιά όπως τα Φίτα, Φαραώ, Λινού Σουμπάσης, Άκρα,

Τρώω και σουβλάκια και μπέργκερ και πίτσες, αρκεί να είναι αυθεντικά και καλής ποιότητας – όχι, δηλαδή, «προκάτ» και από αλυσίδες. Μάλιστα, με κίνδυνο να θεωρηθώ εκκεντρικός, πρέπει να σας πω ότι ένα καλό σουβλάκι ή ένα ζουμερό μπέργκερ ή μια λεπτή πίτσα μου αρέσουν πολύ και με ένα ωραίο κρασί. Έχω πιει και… σαμπάνια με πιτόγυρο, αλλά παρακαλώ να μην το βάλετε τίτλο στη συνέντευξη!

Ρίνι, Dopios, Λόντζα και τόσα ακόμη στέκια, φθηνά ή ακριβά, δημιουργικά ή καθημερινά, τρέντι ή λιγότερο τρέντι, με κοινό παρονομαστή ότι είναι σύγχρονα ελληνικά, όχι «πειραγμένα» νεο-γκρικ (έχει μεγάλη σημασία αυτή η διαφοροποίηση). Σύντομα, δυστυχώς, δεν θα υπάρχει η παραδοσιακή ταβέρνα, αλλά θα υπάρχουν πολλά τέτοια μαγαζιά, από νέους ανθρώπους που θα σερβίρουν όμορφο, σημερινό ελληνικό φαγητό. Έτσι μου αρέσει να το σκέφτομαι: όμορφο, δηλαδή φυσικό και φροντισμένο, και σημερινό, δηλαδή σύγχρονο και φρέσκο-λαϊκό. Υπάρχουν προορισμοί εκτός συνόρων που έχουν γίνει δημοφιλείς χάρη στη γαστρονομία – τους επισκεπτόμαστε έχοντας στην ατζέντα μας να δοκιμάσουμε ένα συγκεκριμένο πιάτο, να απολαύσουμε ένα διάσημο κρασί στον τόπο παραγωγής του ή να γευματίσουμε σε ένα συγκεκριμένο εστιατόριο. Πόσο κοντά βρίσκεται η χώρα μας στο να καταφέρει να προσελκύσει μια μερίδα επισκεπτών/τουριστών για αντίστοιχους λόγους; Συμβαίνει ήδη αυτό που λέτε στη χώρα μας, σε νησιά όπως η Τήνος και η Σαντορίνη, αλλά –περισσότερο για Έλληνες– και σε χειμερινούς προορισμούς, όπως το Σκλήθρο, το Ξινό Νερό κ.ά. Αυτό που χρειάζεται είναι να ενισχυθεί ο οινοτουρισμός και οι leaders της αγοράς (το κάνουν ήδη, για παράδειγμα, το Κτήμα Κυρ-Γιάννη και το Κτήμα Άλφα) να δημιουργήσουν δικούς τους ξενώνες και εστιατόρια. Γενικότερα, αν δώσουμε έμφαση στα δικά μας, ντόπια και αυθεντικά προϊόντα, αντί να σερβίρουμε ροζέ Προβηγκίας και σεβίτσε, η τάση αυτή θα αυξηθεί σε βαθμό πραγματικά εντυπωσιακό – πιστέψτε το! Πόσο συμβατές έννοιες είναι η γαστρονομία και το στιλ; Μπορεί μια κουζίνα να διαθέτει, εκτός από γεύση, αισθητική; Βέβαια μπορεί, αν κοινός πα-

11 ΔΕΚ 2023

062

ρονομαστής είναι η κομψότητα και η αυθεντικότητα πέρα από εφήμερες μόδες. Βλέπουμε τα τελευταία χρόνια το ελληνικό κρασί να βελτιώνεται και αρκετά οινοποιεία της χώρας μας να αναλαμβάνουν σημαντικές πρωτοβουλίες εξωστρέφειας. Αρκούν οι κινήσεις αυτές για να βάλουν δυναμικότερα τη χώρα μας στη διεθνή οινική σκηνή; Πόσο πιθανό είναι να δούμε κάποια στιγμή ελληνικά κρασιά να αποτελούν το αντικείμενο του πόθου οινόφιλων διεθνώς; Συμβαίνει ήδη με τα κρασιά της Σαντορίνης, που έχουν –τουλάχιστον– τριπλασιάσει την αξία τους τα τελευταία λίγα χρόνια. Συμβαίνει σε έναν βαθμό και με τη Νάουσα και τα Ξινόμαυρά της. Η τάση θα συνεχιστεί με κρασιά απ’ όλη την Ελλάδα, χρειάζεται ωστόσο συνέπεια και υπομονή. Γνώμη μου είναι ότι δεν θα γίνει «μπαμ», αλλά θα υπάρχει σταθερή εξέλιξη για τους σωστούς επαγγελματίες. Μη ξεχνάμε όμως ότι μόνο με τον τουρισμό αυξάνεται πολύ η κατανάλωση ελληνικού κρασιού – είναι κάτι σαν «εξαγωγή», στον βαθμό που τουριστικό συνάλλαγμα δαπανάται για κρασί. Κάτι τελευταίο – ίσως και κάπως πιο «ελαφρύ»: δύσκολα θα σας φανταζόμουν να απολαμβάνετε ένα πιτόγυρο ή να ενδίδετε στη «γοητεία» του junk food. Υπάρχει κάποια ένοχη γαστριμαργική απόλαυση στην οποία δυσκολεύεστε να αντισταθείτε; Τρώω και σουβλάκια και μπέργκερ και πίτσες, αρκεί να είναι αυθεντικά και καλής ποιότητας – όχι, δηλαδή, «προκάτ» και από αλυσίδες. Μάλιστα, με κίνδυνο να θεωρηθώ εκκεντρικός, πρέπει να σας πω ότι ένα καλό σουβλάκι ή ένα ζουμερό μπέργκερ ή μια λεπτή πίτσα μού αρέσουν πολύ και με ένα ωραίο κρασί. Έχω πιει και… σαμπάνια με πιτόγυρο, αλλά παρακαλώ να μην το βάλετε τίτλο στη συνέντευξη! (γέλια).

Taste

O ΧΩΡΟΣ

11 ΔΕΚ 2023

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΗ ΤΟ 1862, Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΧΕΙ ΤΟΙΧΟΥΣ ΚΑΛΥΜΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ, ΩΣΤΟΣΟ, ΒΡΩΜΙΣΕΙ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΥΠΟΣΤΕΙ ΦΘΟΡΕΣ. «Ο ΧΩΡΟΣ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΣΕ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΚΑΙ ΡΗΜΑΓΜΕΝΗ ΑΙΘΟΥΣΑ ΦΑΓΗΤΟΥ. ΟΙ ΝΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΒΡΩΜΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΔΕΝ ΤΙΣ ΕΙΧΑΝ ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ» ΕΞΗΓΕΙ Ο ΕΕΡΟ ΚΟΙΒΙΣΤΟ, ΣΥΝΙΔΡΥΤΗΣ ΤΟΥ ΣΟΥΗΔΙΚΟΥ ΣΤΟΥΝΤΙΟ CLAESSON KOIVISTO RUNE, ΠΟΥ ΑΝΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ.

ΜΠΕΡΓΚΕΝ, ΝΟΡΒΗΓΙΑ

Χρηματιστήριο γεύσης ΤΟ RESTO «FRESCOHALLEN» ΗΛΘΕ ΩΣ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΝΟΡΒΗΓΙΚΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ, ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΜΙΑ ΡΗΜΑΓΜΕΝΗ ΑΙΘΟΥΣΑ ΦΑΓΗΤΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ ΥΠΗΡΧΕ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΧΩΡΟ.

ΣΕ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ μετέτρεψε

το σουηδικό στούντιο Claesson Koivisto Rune μια διατηρητέα αίθουσα στο Μπέργκεν της Νορβηγίας, προσθέτοντας ένα γωνιώδες μπαρ με καθρέφτες και αποκαθιστώντας τις ιστορικές νωπογραφίες του κτιρίου.

Σχεδιασμένο για να αναδείξει την ιστορία του χώρου, το ρεστοράν «Frescohallen» ήλθε ως προσθήκη στο τέως νορβηγικό χρηματιστήριο, στο Μπέργκεν, αντικαθιστώντας μια ρημαγμένη αίθουσα φαγητού που προηγουμένως υπήρχε εκεί. Κατασκευασμένη το 1862, η αίθουσα έχει τοίχους καλυμμένους με ιστορικές τοιχογραφίες, που είχαν, ωστόσο, βρωμίσει και είχαν υποστεί φθορές. «Ο χώρος φιλοξενούσε μια άθλια και ρημαγμένη αίθουσα φαγητού. Οι νωπογραφίες ήταν πολύ βρώμικες και επί δεκαετίες δεν τις είχαν φροντίσει» εξηγεί, μιλώντας στο Dezeen, o Έερο Κόιβιστο, συνιδρυτής του στούντιο. «Οι δέκα γιγαντιαίες νωπογραφίες περιγράφουν την καθημερινή ζωή και την επιχειρηματική δραστηριότητα της Νορβηγίας εκείνης της εποχής και ολοκληρώθηκαν το 1923 από τον νορβηγό καλλιτέχνη Άξελ Ρέβολντ. Τώρα, τα έργα τέχνης αποκαθίστανται και φωτίζονται με τελευταίας τεχνολογίας φωτισμό».

063

Taste ΒΑΛΑΝΤΗΣ ΛΑΜΠΡΙΑΝΙΔΗΣ

ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ COFFEE EXPERT Τι (και πόσο) καφέ πίνει ο Έλληνας; Πόσο δεκτικός είναι ο Θεσσαλονικιός στον πειραματισμό και πώς θα κερδίσουμε, ως πόλη, το στοίχημα της ποιότητας, αποσείοντας άπαξ και διά παντός τη ρετσινιά της «φραπεδούπολης»; Πολλά τα ερωτήματα – απευθυνθήκαμε στον καλύτερο, για να μας τα απαντήσει. Σ υνέν τευξ η: ΑΓΓΕΛΟΣ Ν. ΒΑΣΣΟΣ. Πορ τρέ τα: ΣΑΚΗΣ ΓΙΟΥΜΠΑΣΗΣ.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΤΑΝ ΚΑΝΟΝΙΖΑ το ραντεβού με τον Βαλάντη Λαμπριανίδη (ιδιοκτήτη του Valenio Roastery στα Λαδάδικα και του Valenio Store στην Ικτίνου, αλλά και έναν από τους βαθύτερους γνώστες της τέχνης του καφέ διεθνώς – δεν είναι τυχαίο ότι διδάσκει εδώ και χρόνια σε ακαδημίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό τεχνικές μπαρίστα και είναι πιστοποιημένος παγκόσμιος κριτής από το WCE για τα εθνικά και τα παγκόσμια πρωταθλήματα καφέ), είχα στο μυαλό μου να συζητήσω μαζί του για τον καφέ ως εποχικό, χριστουγεννιάτικο ρόφημα – τις συνταγές, τα αναμενόμενα ή αναπάντεχα pairings των ημερών κοκ. Με έναν τόσο συναρπαστικό άνθρωπο, ωστόσο (και απολαμβάνοντας μερικά φλιτζάνια μυρωδάτου, κρεμώδους εσπρέσο με specialty coffee από την Κένυα στον φιλόξενο και ζεστό όροφο του καφεκοπτείου του στην οδό Λυκούργου, στα Λαδάδικα, εκεί όπου φιλοξενεί τα σεμινάριά του), η συζήτηση γρήγορα κύλησε προς άλλα μονοπάτια. Και ευτυχώς. Επειδή, όταν έχεις απέναντί σου κάποιον με τέτοια γνώση του αντικειμένου του, είναι αμαρτία να μην τον «εκμεταλλευτείς»...

μετράει την ισορροπία που βρίσκει σε κάθε ποικιλία καφέ (επειδή κάθε ποικιλία βαθμολογείται και βαθμονομείται ξεχωριστά, όχι ως μπλεντ, ως χαρμάνι – αυτό έρχεται αργότερα), όπως επίσης και το άρωμα στον στεγνό και στον βρεγμένο καφέ (και όταν είναι, δηλαδή, φρεσκοαλεσμένος ο κόκκος και όταν έρχεται σε επαφή με το νερό). Ακολουθούν η γεύση (αυτό που εμείς αποκαλούμε «flavor» και που, στην πραγματικότητα, αποτελεί συνδυασμό γεύσης και όσφρησης), η οξύτητα (στοιχείο εξαιρετικά σημαντικό, καθώς υπάρχουν καφέδες όπου η οξύτητα είναι τόσο υψηλή, που καλύπτει όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά), η ισορροπία του καφέ, η γλυκύτητα και το texture, όπως το λέμε εμείς – το «σώμα» του καφέ, η πυκνότητα που εντοπίζουμε στο υγρό στοιχείο. Στο τέλος προκύπτει μια αξιολόγηση μέσα από την τελική βαθμολογία.

Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε συνηθίσει ακόμη το να συζητάμε για τον καφέ με όρους κρασιού... Πόσο εξοικειωμένος είναι ο κόσμος; Μπορεί ο μέσος καταναλωτής να εκτιμήσει αυτές τις διαφοΤι καφέ πίνουμε σήμερα ρετικές ποιότητες του καφέ στην Ελλάδα; Πόσο απαιτηκαι, αν ναι, είναι πρόθυμος τικοί είμαστε σε ζητήματα να πληρώσει για να τον ποιότητας; απολαύσει; Παλαιότερα, ο καφές ήταν πιο εμπορικός. Αυτό ισχύει ακόμη και Βλέπουμε ότι χρόνο με τον χρόνο ο κόσμος αρχίζει και δοκιμάζει σήμερα. Το μεγαλύτερο κομμάτι διαφορετικά πράγματα. Για να της ελληνικής αγοράς είναι το είμαι ακριβέστερος: πλέον, είναι commercial market, με το προϊόν δεκτικός στο να τα δοκιμάσει, που ονομάζουμε «εμπορικούς επειδή μέχρι τώρα δεν έμπαινε καφέδες». Στην πυραμίδα βαθκαν στη διαδικασία να δοκιμάσει. μονόμησης και αξιολόγησης του Το πρώτο στοίχημα για εμάς ήταν καφέ υπάρχει το commercial market (η εμπορική αγορά με τους να καταφέρουμε ο κόσμος να εμπορικούς καφέδες), ακολουθούν μας επιτρέψει να του δώσουμε να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό. η premium και η ultra premium Όταν έχεις συνηθίσει σε γευστικά κατηγορία και στο τέλος έρχεται χαρακτηριστικά που θυμίζουν ως η specialty grade κατηγορία – ένα επί το πλείστον καβουρντισμένους επίπεδο στο οποίο φτάνει ένας καφές όταν συγκεντρώσει 80 βαθ- ξηρούς καρπούς, μαύρη σοκολάτα, έντονα πικρά στοιχεία και μούς και πάνω. γεμάτο σώμα, δύσκολα μπορείς να τον πας αυτόν τον καταναλωτή στα Ποια είναι τα στοιχεία δύσκολα – στα ανθικά χαρακτηριπου συνεκτιμώνται για να διαμορφωθεί η βαθμολογία στικά, στα εσπεριδοειδή, στο φρουτένιο, στις οξύτητες, στις ιδιαίτερες ενός καφέ; πολυπλοκότητες… Πατάμε πάνω σε ένα πρωτόκολλο γευσιγνωσίας, βάσει του οποίου Είναι κάπως σαν να θέλεις βαθμονομεί ο γευσιγνώστης που να του δώσεις να δοκιμάασχολείται με το συγκεκριμένο σει κάτι που δεν είναι καν αντικείμενο. Στο πλαίσιο αυτό

11 ΔΕΚ 2023

066-067

«Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΑΦΕ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ. ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΠΑΜΕ ΒΗΜΑ ΒΗΜΑ. ΜΕ ΒΑΣΙΚΟ ΑΞΟΝΑ ΤΟ ΝΑ ΜΗ ΧΑΝΕΤΑΙ Η ΓΛΥΚΥΤΗΤΑ, ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΕΝΑΣ ΚΑΦΕΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΦΡΟΥΤΕΝΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ, ΟΞΥΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΑΦΗΝΕΙ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΜΑΚΡΑ ΕΠΙΓΕΥΣΗ, ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ Ο ΠΕΛΑΤΗΣ ΝΑ ΤΟΝ ΘΥΜΑΤΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΕΙ «ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑΠΙΩ».

Taste καφές γι’ αυτόν... Ακριβώς. Το πρώτο στοίχημα, λοιπόν, ήταν να μας επιτρέψει ο καταναλωτής να του δώσουμε να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό. Πιστεύω ότι βρισκόμαστε πλέον σε πολύ καλό επίπεδο, με δεδομένο και το ότι ο κόσμος ταξιδεύει, δοκιμάζει, ακούει. Δεν έχουμε φτάσει ακόμη στο σημείο το κοινό να ξεχωρίζει τις ποικιλίες – αυτό είναι ακόμη μακρινό. Έχει αρχίσει, ωστόσο, να ξεχωρίζει πλέον τους καφέδες που έχουν κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, να τους θυμάται και την επόμενη μέρα και να τους διακρίνει σε σύγκριση με τους καφέδες που καταναλώνει στην καθημερινότητά του. Αυτός είναι και ο δικός μας στόχος: να καταφέρουμε να δώσουμε καφέδες με διαφορετικό χαρακτήρα, να μπορέσουμε να αποδώσουμε το μέγιστο από κάθε ποικιλία, χωρίς όμως να χάνεται η ισορροπία και προσφέροντας ένα προϊόν που θα είναι αποδεκτό από τον πελάτη, ο οποίος θα εξακολουθήσει να το αναγνωρίζει ως καφέ. Πολλές φορές έρχονται άνθρωποι στο καφεκοπτείο μας, δοκιμάζουν έναν καφέ και λένε «Πολύ ιδιαίτερος καφές, αλλά ναι, μπορώ να τον πιω ευχάριστα». Αν έλεγαν «Ναι, πολύ ιδιαίτερος καφές, αλλά δεν είναι για εμένα, δεν μπορώ να τον ξαναπιώ», θα είχαμε πρόβλημα. Το ζήτημα λοιπόν είναι εμείς, που καβουρδίζουμε τον καφέ, να κρατάμε την ισορροπία σε κάθε ποικιλία και να πηγαίνουμε βήμα βήμα. Αν τον πελάτη που σήμερα τρώει πιτόγυρο τον πας

“

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ κατευθείαν σε ένα γκουρμέ πιάτο, θα αντιδράσει. Δεν προλαβαίνει να αφομοιώσει τη διαφορά. Πρέπει, στην αρχή, να τον πας από το πιτόγυρο σε μιαν άλλη εκδοχή του γύρου – για παράδειγμα, ως μερίδα σε ένα πιάτο. Στη συνέχεια, σε μια διαφορετική πρόταση, που θα θυμίζει γύρο. Και κάπως έτσι, βήμα βήμα, να τον πας στο γκουρμέ, για να μπορέσει να σε ακολουθήσει. Το ίδιο ισχύει και με τον καφέ. Η δύναμη της συνήθειας είναι πάρα πολύ ισχυρή. Αναλογιστείτε πόσα χρόνια ήμασταν στη λογική του στιγμιαίου καφέ, με μία γεύση χειμώνα-καλοκαίρι, χωρίς πολυπλοκότητες, χωρίς να αλλάζει οτιδήποτε. Είτε μας άρεσε είτε όχι, αυτό ήταν. Η νέα εποχή του καφέ είναι ένας ολόκληρος νέος κόσμος. Κι εμείς το πάμε βήμα βήμα. Με βασικό άξονα το να μη χάνεται η γλυκύτητα, με στόχο ακόμη κι ένας καφές που έχει φρουτένια χαρακτηριστικά, οξύτητες και πολυπλοκότητες να αφήνει μια ωραία και μακρά επίγευση, έτσι ώστε ο πελάτης να τον θυμάται ευχάριστα την επόμενη μέρα και να λέει «Μου άρεσε, θέλω να τον ξαναπιώ». Όπως το περιγράφετε, ο ρόλος σας είναι περισσότερο εκπαιδευτικός πάρα παραγωγικός – χωρίς να παραγνωρίζω τη σημαντική δουλειά που γίνεται στο roastery... Προσωπικά, έχοντας αφιερώσει πάνω από τη μισή ζωή μου στην εκπαίδευση όχι απλώς των

Όταν έχεις συνηθίσει σε γευστικά χαρακτηριστικά που θυμίζουν ως επί το πλείστον καβουρντισμένους ξηρούς καρπούς, μαύρη σοκολάτα, έντονα πικρά στοιχεία και γεμάτο σώμα, δύσκολα μπορείς να τον πας αυτόν τον καταναλωτή στα δύσκολα – στα ανθικά χαρακτηριστικά, στα εσπεριδοειδή, στο φρουτένιο, στις οξύτητες, στις ιδιαίτερες πολυπλοκότητες…

επαγγελματιών του κλάδου, αλλά και του κόσμου που βλέπουμε να έρχεται καθημερινά στα μαγαζιά μας, πιστεύω ότι το πιο σημαντικό είναι να καταλάβει ο επισκέπτης τι κάνεις και μετά, βήμα βήμα, να μπορέσεις να τον εκπαιδεύσεις, ώστε να μπει σ’ αυτόν τον κόσμο.

ο καφές έχει τη δεύτερη θέση μετά το πετρέλαιο. Πώς γίνεται λοιπόν γι’ αυτό το προϊόν, που ξυπνά ολόκληρο τον πλανήτη κάθε μέρα, εσύ να λες «έλα, μωρέ…»;

Λιγοστεύουν αυτά τα «έλα, μωρέ…» που ακούτε κάθε μέρα; Με λύπη μου οφείλω να ομολογήσω ότι στη Βόρεια Ελλάδα δεν Πώς θα καταφέρουμε να βγάλουμε από τη Θεσσαλο- λιγοστεύουν και τόσο – στη Νότια Ελλάδα η κατάσταση αλλάζει νίκη τη ρετσινιά της «φραπερισσότερο και ταχύτερα. Ίσως πεδούπολης» και να την έχει να κάνει με το ότι εμείς εδώ καταστήσουμε συνώνυμη δεν ακούμε και δεν ανεχόμαστε του ποιοτικού καφέ; πολλά. Ίσως να μη μας αρέσει να Πρώτα απ’ όλα, επιβάλλεται πειραματιζόμαστε... Δεν δεχόμαστε να απαλλαγούμε από το «έλα, εύκολα το καινούργιο. Όταν πάμε μωρέ...». Κάνω σεμινάρια, εκπαιδεύσεις και παρουσιάσεις εδώ και στην Αθήνα, μας αρέσει να δοκιμάζουμε. Όταν πάμε στη Ρώμη, πάρα πολλά χρόνια, παρουσιάζω μας αρέσει να δοκιμάζουμε. Όταν την εξέλιξη του καφέ, προσπαθώ να ενημερώσω τον κόσμο και αυτό είμαστε εδώ, δεν θέλουμε καν να το ακούσουμε. που ακούω συνέχεια όλο αυτό το Εμείς, ας πούμε, ασχοδιάστημα –και ειδικά εδώ, στη Βόλούμαστε μόνο με specialty coffee. ρεια Ελλάδα– είναι αυτό το «έλα, Θεωρώ πολύ σημαντικό –όχι μόμωρέ, καφές είναι...». νον εγώ, αλλά και όσοι παράγουμε Από επαγγελματίες του κλά- ποιοτικό καφέ– να μπορέσουμε να δώσουμε αυτούς τους καφέδες δου ή από απλούς κατανασε περισσότερα μαγαζιά, επειδή λωτές; μέσα από μια τέτοια συνέργεια θα Και από τους δύο. Από τους επαγμπορέσουμε να εκπαιδεύσουμε γελματίες του κλάδου «έλα, μωρέ, πολύ περισσότερο κόσμο στον ποιος θα το καταλάβει;..» και από ποιοτικό καφέ. Αν είμαστε ένας ή τους καταναλωτές «έλα, μωρέ, δύο, δεν μπορούμε να κάνουμε ένας καφές είναι...». δουλειά. Αν δεν εγκαταλείψουμε Αυτήν τη στιγμή, η Θεστη λογική τού «έλα, μωρέ…», δεν πρόκειται να πετύχουμε κάτι καλό σαλονίκη έχει εξαιρετικές καφετέ– όχι μόνο στον καφέ, οπουδήποτε. ριες, στις οποίες έχουν επενδυθεί πάρα πολλά χρήματα – κι όμως, Όταν αναφερόμαστε σε artisanal, όταν πας να πιεις σ’ αυτές τον αυτό πρέπει να είναι artisanal καφέ σου, πολλές φορές απογοσε όλα. Γι’ αυτό το ένα κιλό που ητεύεσαι. Για εμένα είναι πολύ ρίχνουμε κάθε πρωί στο σιλό του μύλου μας, για να το αλέσουμε και συγκινητικό ότι πολλές φορές έρνα ξεκινήσουμε την ημέρα μας στα χονται στο καφεκοπτείο μας κυρίες 70 ή 75 ετών, οι οποίες θέλουν να μαγαζιά μας, κάποιοι άνθρωποι αγοράσουν ελληνικό καφέ –επειδή χρειάστηκε να μαζέψουν 7 κιλά και ο ελληνικός καφές μας είναι καρπούς, έναν έναν με το χέρι, specialty χαρμάνι από Βραζιλία ώστε να μπορέσουν να πάρουν και Αιθιοπία– και μου λένε: «Να αυτό το ένα κιλό που έχει τις προσου κάνουμε μία ερώτηση, τώρα διαγραφές που χρειαζόμαστε. Σε που σε βρήκαμε; Γιατί τόσα χρόνια μια τέτοια διαδικασία δεν χωράνε πίναμε χώμα; Πού αλλού μπορούλογικές «έλα, μωρέ…». Αυτήν τη στιγμή, ο καφές με να τον βρούμε;». Αξίζει να υποστηρίξουμε είναι το δεύτερο πιο διαδεδομένο τους έλληνες roasters, να υποστημη αλκοολούχο ρόφημα στον πλανήτη, μετά το νερό. Κάποτε, το ρίξουμε ελληνικές επιχειρήσεις και να μη στέλνουμε τα λεφτά μας δεύτερο πιο δεδομένο μη αλκομόνο στην Ιταλία. Να υποστηρίολούχο ρόφημα ήταν το τσάι, ξουμε ελληνικές επιχειρήσεις από ακολουθούσε η Coca Cola και τέταρτος ήταν ο καφές. Σήμερα, από τις οποίες βιοπορίζονται ελληνικές οικογένειες. Και οι οποίες επιχειρήτη στιγμή που η Ασία ξεκίνησε να σεις κάνουν ιδιαίτερη και εξαιρετιπίνει καφέ, έχει γίνει το Νο. 2. Και κή δουλειά, για την οποία βραβεύχρηματιστηριακά να το πάρουμε,

11 ΔΕΚ 2023

068-069

«ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ROASTERS, ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ. ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΒΙΟΠΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ. ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΒΡΑΒΕΥΟΝΤΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ. ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ, ΣΤΟ ΦΑΓΗΤΟ, ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΞΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ».

Taste

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

τις νέες επεξεργασίες του κόκκου από τη φάρμα. Μιλάμε για καφέδες που έχουν υποστεί infusion, για καφέδες που έχουν υποστεί ζύμωση με διάφορους τρόπους Μπορεί γι’ αυτές τις συμπε- και τεχνικές, ακόμη και αναερόβιους – που μπαίνει ο καρπός μέσα ριφορές να φταίει και η τιμή του καφέ; Αντιλαμβά- σε βαρέλια με νερό, το βαρέλι σφραγίζεται με τρόπο που δεν νομαι ότι όλο αυτό που πεμπορεί να εισέλθει οξυγόνο, τα ριγράφετε έχει ένα κόστος φυσικά σάκχαρα της πούλπας, παραγωγής. Θα μπορούσε της σάρκας του καρπού αρχίζουν κάποιος να θεωρεί τον να τρώγονται, η διαδικασία αυτή καφέ αυτής της κατηγοπροκαλεί ζύμωση και, κάπως ρίας ακριβό, έτσι ώστε να προτιμά καφέ χαμηλότερης έτσι, ο κόκκος αποκτά φρουτένια και έντονα αρωματικά χαρακτηποιότητας; ριστικά. Δεν το πιστεύω. Όχι, η τιμή δεν Όταν διαφοροποιείται είναι απαγορευτική, είμαστε πάρα η πρώτη ύλη, τόσο ο roaster, που πολύ κοντά στην τιμή των εμποκαβουρδίζει τον καφέ, όσο και ο ρικών καφέδων – θα βρεις έναν καφέ σε πακέτο στο 1,80 με 2 ευρώ, μπαρίστα, που τον παρασκευάζει, θα μπορέσουν να βγάλουν στο τη στιγμή που εμείς κινούμαστε στα 2-2,50 ευρώ. Δεν είναι απαγο- φλιτζάνι έναν εντελώς διαφορετικό γευστικό χαρακτήρα από αυτόν ρευτική η διαφορά. που έχουμε συνηθίσει στους καφέδες που πίναμε ώς τώρα. Για να επιστρέψουμε στο προϊόν, ποιο είναι το «next Πόσο κοντά είμαστε σ’ αυbest thing» στους καφέτήν την εξέλιξη; δες; Υπάρχει κάτι που δεν Θεωρώ ότι είμαστε αρκετά κοντά, έχουμε δει ακόμη, που να αποτελεί την επόμενη τάση; δεν είναι ωστόσο και πάρα πολύ Ασχολούμαι ως κριτής με τα πρω- εύκολο να δεχτούμε αυτήν την αλλαγή, με δεδομένο ότι η συγκεκριταθλήματα καφέ εδώ και αρκετά μένη διαδικασία μεταβάλλει την χρόνια. Σύμφωνα, λοιπόν, με όσα τιμή στη φάρμα, αλλάζει η τιμή βλέπω σε διεθνείς διαγωνισμούς, η νέα τάση στον καφέ έχει να κάνει της πρώτης ύλης. Μια ποικιλία Arabica που πωλείται, για παράμε τα γευστικά χαρακτηριστικά δειγμα, στα 8 δολάρια θα μποτης πρώτης ύλης που παράγεται ρούσε, με την εφαρμογή τέτοιων με διάφορες τεχνικές στις φάρτεχνικών, να πάει στα 15 δολάρια. μες. Πλέον, δεν περιμένουμε Δεν ξέρω, βέβαια, πόσο εύκολα μόνον από τον μπαρίστα, που θα θα μπορούσαν τέτοιοι καφέδες να αποδώσει ό,τι καλύτερο μπορεί εισχωρήσουν στην αγορά, παρά στο παρασκευαστικό κομμάτι, για να μας ταξιδέψει σε ιδιαίτερες το γεγονός ότι τα πρώτα σημάδια δείχνουν ότι αρέσουν αρκετά στο γεύσεις, αλλά παρακολουθούμε

ονται διαρκώς στο εξωτερικό. Σε διαφορετική περίπτωση, είναι σαν να λέμε ότι, στο φαγητό, αγοράζουμε αποκλειστικά ξένα προϊόντα.

“

Το ζήτημα είναι εμείς, που καβουρδίζουμε τον καφέ, να κρατάμε την ισορροπία σε κάθε ποικιλία και να πηγαίνουμε βήμα βήμα. Αν τον πελάτη που σήμερα τρώει πιτόγυρο τον πας κατευθείαν σε ένα γκουρμέ πιάτο, θα αντιδράσει. Δεν προλαβαίνει να αφομοιώσει τη διαφορά.

κοινό, επειδή είναι φρουτώδεις και πολύ ιδιαίτεροι. Σε κάθε περίπτωση, εννοείται, ασφαλώς, ότι δεν πρέπει να το παρακάνουμε... Ήδη αντιμετωπίσαμε πρόβλημα σε κάποιες περιπτώσεις, με φάρμες που το παράκαναν, παράγοντας καφέδες «over» σε όλα, με αποτέλεσμα στο τέλος όντως να λες «Αυτό δεν είναι καφές, είναι κάτι άλλο». Το είδαμε και σε κάποιους διεθνείς διαγωνισμούς, όπου συγκεκριμένοι καφέδες αποκλείστηκαν, επειδή κρίθηκε ότι δεν μπορούσαν να αξιολογηθούν ως καφέδες. Και σ’ αυτήν την περίπτωση θα χρειαστεί να υιοθετηθεί κάποιο πρωτόκολλο στις φάρμες, το οποίο θα ακολουθείται, έτσι ώστε αυτό που παράγεται και η τεχνική που χρησιμοποιείται να ελέγχεται με κάποιον τρόπο, για να μην είναι πολύ μακριά από αυτό που έχουμε συνηθίσει να πίνουμε ως καφέ.

11 ΔΕΚ 2023

070

αν κάποιος κάτσει δύο ώρες για καφέ θα φάει παράλληλα και πρωινό και brunch και μεσημεριανό και απογευματινό – και θα πιει και τρεις καφέδες. Δεν μπορούν να διανοηθούν ότι εμείς μπορεί να περνάμε και δύο ώρες πίνοντας καφέ. Χωρίζουμε; Το συζητάμε στον καφέ. Χάσαμε τη δουλειά μας; Το συζητάμε στον καφέ. Κερδίσαμε κάτι; Το συζητάμε στον καφέ. Πήραμε αύξηση; Το συζητάμε στον καφέ. Γενικώς, ο καφές είναι στην κουλτούρα του Έλληνα, ο οποίος αφιερώνει πολύ χρόνο στην απόλαυσή του. Αυτό που προτείνω εγώ είναι, αφού είμαστε διατεθειμένοι να αφιερώσουμε τόσο χρόνο για να πιούμε τον καφέ μας, να τον χαλαλίσουμε πίνοντας έναν καλό καφέ και να μην τον σπαταλήσουμε με έναν καφέ κακής ποιότητας.

Είμαστε σε περίοδο εορτών. Έχουμε συνδυάσει τις γιορτές με φαγητό, με γλυκό, με Είναι τελικά στο DNA του κρασί... Λιγότερο με καφέ. Έλληνα ο καφές; Θα μπορούσε να αποτελέσει Ίσως σας φανεί περίεργο, στην Ελο καφές ένα χριστουγεννιάλάδα, ωστόσο, δεν πίνουμε τελικώς τικο ρόφημα; τόσο πολύ καφέ όσο νομίζουμε. Η Ασφαλώς. Ξεκινώντας από το πολύ Νορβηγία και οι υπόλοιπες σκαναπλό... Θέλεις να πας μια βόλτα διναβικές χώρες έχουν αυτήν τη στιγμή τη μεγαλύτερη κατά κεφα- στην αγορά, να χαζέψεις βιτρίλή κατανάλωση καφέ με πάνω από νες και να κάνεις τα ψώνια σου; Παίρνεις έναν καφέ στο χέρι και 12 κιλά κατανάλωσης ετησίως, τη στιγμή που στην Ελλάδα δεν κατα- αρχίζεις το περπάτημα. Και, προφανώς, μπορείς να τον απολαύναλώνουμε πάνω από 5,5-6 κιλά σεις σε πάρα πολλές εκδοχές – οι καφέ κατά κεφαλή τον χρόνο. συνταγές του καφέ είναι άπειρες. Είμαστε, αντιθέτως, στις Καφές με σοκολάτα, καφές με σαπρώτες –ίσως και στην πρώτη– ντιγί, καφές με καραμέλα, καφές θέσεις στον κόσμο σε ό,τι αφορά με marshmallow – εμείς, ας πούμε, τον χρόνο που αφιερώνουμε για κάνουμε αυτήν την περίοδο καφέ να καταναλώσουμε καφέ. Σε όλο τον κόσμο, ο καφές είναι ανάγκη. Σ’ με σοκολάτα και marshmallow, εμάς είναι απόλαυση. Αυτή είναι η όπως επίσης και τρεις χριστουγεννιάτικες, δικές μου, signature μεγάλη διαφορά μας. Γι’ αυτό και ο εσπρέσο επινοήθηκε στην Ιταλία συνταγές στο καφεκοπτείο. Κάπως έτσι δεν ξεκίνησε, άλλωστε, το και όχι στην Ελλάδα – και γι’ αυτό στην Ελλάδα δεν τον αποδεχτήκα- δεύτερο κύμα του καφέ; Με την παρουσίαση του καφέ σε διαφορεμε μέχρι που μπήκε σε μεγάλο ποτήρι και έγινε φρέντο, για να έχουμε τικές μορφές από αλυσίδες όπως τα Starbucks; να πίνουμε επί ώρα. Αυτός είναι ο λόγος που αυτήν τη στιγμή είμαστε Και από pairings; Πόσο η μοναδική χώρα στον κόσμο που «δεκτικός» είναι ο καφές σε έχει πάνω από 80% κατανάλωση ζευγαρώματα; κρύου καφέ –φρέντο εσπρέσο ή Εντελώς. Έχουμε τον εξαιρετικό φρέντο καπουτσίνο– χειμώνα καλοκαίρι. Είναι λόγω της ποσότητας συνδυασμό καφέ με γλυκό. Έχουμε και της διάρκειας που αφιερώνου- καφέ με αλκοόλ – σε ζεστή και κρύα πρόταση, όπως τον Irish με στην κατανάλωση του καφέ. Coffee ή ένα Espresso Martini. Ο Δύσκολα θα συναντήκαφές είναι κάτι πολύ δικό μας, σεις σε άλλες χώρες περίπτωση που μας συντροφεύει σε όλες τις κάποιος να κάτσει επί δύο ώρες στιγμές. για να πιει καφέ. Εκτός συνόρων,

Taste

ΠΡΟΤΑΣΗ

11 ΔΕΚ 2023

071

ΚΑΘΕ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ «ΑΚΑΔΗΜΙΑ», ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΙΑΤΑ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΓΕΙΡΙΚΑ ΚΙΤΑΠΙΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΑΡΚΟΥ (ΦΩΤΟ), ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΓΙΟΡΤΗ, ΜΙΑ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΩΧΙΑ, ΕΝΑΝ ΛΟΓΟ ΙΚΑΝΟ ΝΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ.

ΑΚΑΔΗΜΙΑ

Comfort food για το σώμα και την ψυχή

Η ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ περίοδος είναι μια ιδανική ευκαιρία για εξωστρέφεια, καλύτερη διάθεση και περισσότερο χρόνο έξω από το σπίτι, παρέα με φίλους και αγαπημένους. Και ποια καλύτερη συνθήκη να βρεθούμε με αγαπημένους από μία επίσκεψη σε ένα εστιατόριο, όπου, γύρω από το ίδιο τραπέζι, θα μοιραστούμε στιγμές, νοστιμιές και συναισθήματα... Επειδή το εστιατόριο, στην πραγματικότητα, είναι ένας χώρος παρηγορητικός όχι μόνο για το σώμα, αλλά και για την ψυχή (αν όχι κυρίως γι’ αυτήν). Γι’ αυτό ακριβώς αγαπάμε τόσο την «Ακαδημία» στην Αγίου

Μηνά, σε ένα από τα ομορφότερα σημεία του καθ’ ημάς downtown. Επειδή ο Κωνσταντίνος Μάρκου, ο σεφ του γνωστού και αγαπημένου resto στα Άνω Λαδάδικα, έφτιαξε αυτό ακριβώς: έναν χώρο που πρώτα γιατρεύει την ψυχή (με άνετα καθιστικά, ζεστή και οικεία ατμόσφαιρα, αισθητική που έγινε «σήμα κατατεθέν» και διακοσμητικές πινελιές που αποπνέουν το μεράκι του) και στη συνέχεια το σώμα (με μια κουζίνα comfort, υλικά γνώριμα, τα οποία ο Κωνσταντίνος χειρίζεται με τον σεβασμό που τους πρέπει και με την τόλμη που επιβάλλει η δημιουργική του έμπνευση, αλλά

στην «Ακαδημία», απολαμβάνοντας τα πιάτα που βγαίνουν από τα μαγειρικά κιτάπια και τις φωτιές του Κωνσταντίνου, μετατρέπεται σε μια αληθινή γιορτή, μια δοξολογία στην ευωχία, έναν λόγο ικανό να μας βγάλει από το σπίτι, αλλά και τον καταλύτη, το «μαγικό φίλτρο» που φέρνει χαμόγελα στα χείλη της παρέας και ζεστά αισθήματα στην καρδιά της. Το μπόνους; Κάθε εποχή έχουμε ακόμη έναν λόγο να χαιρόμαστε. Επειδή, πέρα από τη σταθερή κάρτα της «Ακαδημίας» την οποία λατρεύουμε να απολαμβάνουμε ξανά και ξανά, ο Κωνσταντίνος, ως ανήσυχο πνεύμα, πειραματίζεται εποχικά με πρώτες ύλες και καινούργιες συνταγές, είτε ακολουθώντας τες κατά γράμμα είτε πειράζοντάς τες με τον γνωστό,

δημιουργικό τρόπο του. Δεν θα σας πούμε περισσότερα: αξίζει (τουλάχιστον) μία επίσκεψη, για να ζήσετε αυθεντικά την εμπειρία, με τις δικές σας αισθήσεις... Κάτι τελευταίο, αλλά σημαντικό: το επιδόρπιο της «Ακαδημίας», το θρυλικό μιλφέιγ, αποτελεί για πολλούς λόγο ικανό για μία επίσκεψη (και οι παρόντες δεν εξαιρούνται...). Έτσι, μόνο χαρά μάς προκάλεσε η είδηση ότι ο Κωνσταντίνος έχει στα σκαριά τη δημιουργία ενός ζαχαροπλαστείου, το οποίο θα παρασκευάζει αποκλειστικώς το διάσημο μιλφέιγ, σε 4-5 διαφορετικές εκδοχές. Ανυπομονούμε!

«Ακαδημία», Αγίου Μηνά 3, πλατεία Εμπορίου, Θεσσαλονίκη. Τ. 2310-521.803. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Κυριακή 12:00 μ.μ.-02:00 π.μ. Δευτέρες κλειστά (εκτός εορτών ή κάποιας εκδήλωσης).

Taste.nowAdvertorial

ΟΙΚΕΙΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ «ΠΕΙΡΑΓΜΕΝΕΣ» και μια αναφορά στη μεσογειαΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΥΛΙΚΑ ΑΠΟ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: κή γαστρονομική κουλτούρα που επιτάσσει την απλότητα ως τον υψηλότερο βαθμό εκζήτηΑΥΤΗΝ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η «ΑΚΑΔΗΜΙΑ», σης). ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ RESTΟ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΑΓΙΟΥ ΜΗΝΑ. Το αποτέλεσμα; Κάθε επίσκεψη

Taste

ΕΥΦΡΑΙΝΕΙ ΚΑΡΔΙΑΝ

ΤΑ WINE PAIR ΤΑ ΣΩΣΤΑ, ΤΑ ΕΟΡΤΑΣΤΙ

11 ΔΕΚ 2023

RINGS

072-073

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και όλοι κινούμαστε σε ρυθμούς εορταστικούς. Τα εστιατόρια προετοιμάζονται πυρετωδώς για την πιο απαιτητική περίοδο του χρόνου, η πόλη έχει φορέσει τα καλά της και ο κόσμος ετοιμάζεται να γιορτάσει τα Χριστούγεννα και την αλλαγή του χρόνου. Πολλοί επιλέγουν ένα εστιατόριο ή κάποιο μπαρ για τα ρεβεγιόν και τα τραπεζώματα ανήμερα των μεγάλων εορτών, ενώ άλλοι προτιμούν τη θαλπωρή του σπιτιού. Ό,τι και να επιλέξετε, ευχόμαστε να περάσετε όμορφα, να έχετε όμορφη παρέα, ένα νόστιμο φαγητό στο τραπέζι σας και το ιδανικό κρασί στο ποτήρι σας.

ΙΚΑ

Κείμενο: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, wine professional sommelier σ το «Classico» bistro moderne (papadopouloschris96@gmail.com) Εικονογράφηση: TASTE.NOW

Taste ΕΜΕΙΣ είμαστε εδώ να φροντίσουμε για το τελευταίο: να έχετε το σωστό κρασί στο ποτήρι σας. Γι’ αυτό και σας προτείνουμε κρασιά για τη φωτεινή και ομορφότερη, κατά πολλούς, περίοδο του χρόνου, ώστε να «απογειώσουμε» τα ρεβεγιόν Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, αλλά και το χριστουγεννιάτικο και το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι. Για τους περισσότερους λάτρεις του κρασιού, η επιλογή μίας φιάλης αποτελεί καθημερινή συνήθεια. Είτε στη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματος είτε το βραδάκι, παρέα με τα αγαπημένα μας πρόσωπα και τη συντροφιά μιας ταινίας στον καναπέ του σπιτιού μας, δίπλα στο στολισμένο δέντρο.

Λευκά κρασιά ΑΡΧΙΚΑ, στην κατηγορία του λευκού, καθημερινή επιλογή μας αποτελεί η φρέσκια Μαλαγουζιά 2023 του Κτήματος Γεροβασιλείου, αλλά και το Sauvignon Blanc 2023 του Κτήματος Άλφα. Πρόκειται για δύο κρασιά με ισορροπία, φινέτσα και δροσιστική οξύτητα, ιδανικά για όλες τις ώρες της ημέρας. Ιδανική περίπτωση για ένα πλούσιο δείπνο (ή μεσημεριανό, τις γιορτινές ημέρες), παρουσία γαλοπούλας, ψαριού ή λευκού κρέατος, αποτελούν το Chablis 2022 από το Domaine Louis Moreau (από τη διάσημη περιοχή του Σαμπλί, στη Βουργουνδία, που βγάζει ορισμένα από τα καλύτερα Chardonnay του κόσμου), το μοναδικό Urziger Wurzgarten GG 2021 της ποικιλίας Riesling από το οινοποιείο του Dr. Loosen, αλλά και το Kekerengu Sauvignon Blanc 2022 του οινοποιείου Astrolabe για τους φίλους των πιο αρωματικών ποικιλιών. Εδώ έχουμε κρασιά με όγκο, υψηλές οξύτητες, ωραία λιπαρότητα και μεγάλη διάρκεια αρωμάτων.

Ροζέ κρασιά ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ του ροζέ

ΕΥΦΡΑΙΝΕΙ ΚΑΡΔΙΑΝ κρασιού προτείνουμε ένα ελληνικό, ένα ιταλικό και ένα γαλλικό κρασί. Πρώτη στάση το Αμύνταιο και το Οινοποιείο Noema, ώστε να ανοίξουμε μία φιάλη Eruption Ροζέ 2022. Το κρασί προέρχεται από το σταφύλι Ξινόμαυρο και έχει ανοιχτό ροζέ χρώμα, προσεγγίζοντας σε στιλ τα κρασιά της Νότιας Γαλλίας και της Προβηγκίας. Ωραία οξύτητα και έντονος αρωματικός χαρακτήρας φράουλας και κερασιού, ροδάκινου, γκρέιπφρουτ, αλλά και νότες ανθέων τριανταφυλλιάς. Από την άλλη, το ιταλικό ροζέ που κέρδισε τις εντυπώσεις μας είναι το Alie 2022, από την περιοχή της Τοσκάνης και το οινοποιείο Frescobaldi. Συναντάμε τις ποικιλίες Syrah και Vermentino. Στη μύτη και στο στόμα μάς εκπλήσσει ευχάριστα χάρη στην πολυπλοκότητα, την έντονη οξύτητα και τα αρώματά του. Λουλούδια και κόκκινα φρούτα (όπως φράουλα και κόκκινα βατόμουρα) συμπληρώνουν ένα κρασί με φινέτσα και πολύ καλή σχέση ποιότητας-τιμής. Τέλος, ένα από τα αγαπημένα μου ροζέ Προβηγκίας είναι το Pétale de Rose. Το όνομα «Pétale de Rose» προέρχεται από το πέταλο του ρόδου και το ανοιχτό χρώμα, που θυμίζει ροδοπέταλο (πρώτη το έδωσε η Regine Sumeire στο κρασί της, για να ακολουθήσουν οι υπόλοιποι και να γίνει παγκόσμια τάση). Η τραγανή οξύτητα, το πλούσιο σώμα του και το περίπλοκο μπουκέτο αρωμάτων, στο οποίο βρίσκετε τριαντάφυλλο, μπαχάρια και κόκκινα φρούτα, θα σας γοητεύσουν.

Ερυθρά κρασιά ΦΥΣΙΚΑ, δεν μπορούμε να

παραλείψουμε τα αγαπημένα μας ερυθρά κρασιά. Πολλά από αυτά που προτείνουμε μπορούν να γεμίσουν τα ποτήρια μας στο χριστουγεννιάτικο και το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι. Ξεκινώντας, πάμε να δοκιμάσουμε ένα από τα πιο δημοφιλή ελληνικά ερυθρά κρασιά: το Γη και Ουρανός 2021, από το οινοποιείο του Απόστολου Θυμιόπουλου. Ένα

Ξινόμαυρο που προέρχεται από αμπελοτόπια στα χωριά Τρίλοφος και Φυτεία, στην περιοχή της Νάουσας, και παλαιώνει για 18 μήνες σε γαλλικά δρύινα βαρέλια. Ωραία, υψηλή οξύτητα και έντονες, αλλά την ίδια στιγμή στρογγυλές και καλοδουλεμένες τανίνες. Πλούσιο σώμα, ισορροπία και πολυπλοκότητα. Στη μύτη θα βρούμε αρωματικά, κόκκινα φρούτα, μπαχάρια, βοτανικά χαρακτηριστικά και νότες βανίλιας και κέδρου, ενώ δεν λείπουν και τα ιδιαίτερα αρώματα ντομάτας και ελιάς. Από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι δεν πρέπει να λείπει και το Barbera d’Alba 2019, από τη Βόρεια Ιταλία και τη περιοχή του Πεδεμόντιου. Ένα κρασί της ποικιλίας Barbera από την περιοχή της Λα Μόρα, στην Άλμπα, από το μπουτίκ οινοποιείο του Corino. Εδώ συναντάμε ένα κρασί πιο φρουτώδες σε σύγκριση με ένα Nebbiolo, με υψηλή οξύτητα και βελούδινες τανίνες, μέτριο σώμα, ωραία πολυπλοκότητα και ισορροπία. Αρώματα κόκκινων φρούτων, όπως το κεράσι και το βατόμουρο, βιολέτες και γλυκά μπαχαρικά, όπως η γλυκόριζα και η κανέλα, συνθέτουν ένα κρασί με φινέτσα. Από την Ιταλία μεταφερόμαστε στην Αργεντινή, επιλέγοντας τη Bonarda 2021, από το οινοποιείο El Enemigo. Δοκιμάζουμε ένα κρασί με μέτριο σώμα, δροσιστική οξύτητα και βελούδινες τανίνες, αρώματα κόκκινων και μαύρων φρούτων, όπως το κεράσι, το βατόμουρο και το δαμάσκηνο, σε συνδυασμό με γλυκά μπαχαρικά, όπως η γλυκόριζα. Τέλος, στο τραπέζι μας έχει πάντοτε θέση ένα γαλλικό κρασί από την περιοχή του Μπορντό. Ένα δείπνο στο οποίο θα απολαύσουμε κόκκινο κρέας και πλούσια πρωτεΐνη χρειάζεται ένα Μπορντό, για να γίνει ακόμη καλύτερο. Δεν θα αναφέρω κάποιο συγκεκριμένο, καθώς η γκάμα που μπορείτε να επιλέξετε είναι τεράστια και ποικίλλει ανάλογα και τα χρήματα που είστε διατεθειμένοι να δαπανήσετε. Υπάρχουν κρασιά της συγκεκριμένης περιοχής για όλα τα βαλάντια – δύσκολα θα σας απογοητεύσουν, όποιο κι αν προτιμήσετε.

11 ΔΕΚ 2023

074

Σαμπάνιες ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ, έχουμε

δύο σαμπάνιες ιδανικές για τη βραδιά της αλλαγής του χρόνου. Για αρχή, μία από τις πιο γνωστές και ποιοτικές σαμπάνιες είναι η Deutz Brut Classic. Φτιάχνεται από το γνωστότερο και πλέον διαδεδομένο μπλεντ ποικιλιών της περιοχής, το Chardonnay, το Pinot Noir και το Pinot Meunier. Το χρυσό της χρώμα σαγηνεύει, ενώ οι φυσαλίδες τρέχουν ανοδικά, σαν να θέλουν να πετάξουν έξω από το ποτήρι. Η οξύτητά της φέρνει αίσθηση φρεσκάδας, ενώ τα αρώματα από άνθη ακακίας και λευκόσαρκα φρούτα (όπως το πράσινο μήλο) και η μοσχοβολιά τού μπριός, σε συνδυασμό με την πολυπλοκότητα που προσφέρουν οι τρεις ποικιλίες, συνθέτουν ένα πάντρεμα με φινέτσα, ισορροπία και γοητεία. Από το ίδιο μπλεντ ποικιλιών έχουμε να προτείνουμε και τη Champagne Jacquart Mosaique Signature 5 years aged. Μια σαμπάνια που μας γοήτευσε για τον ιδιαίτερα toast χαρακτήρα της, τη φυσαλίδα που γαργαλάει τον ουρανίσκο μας, την εντυπωσιακή οξύτητά της και τα έντονα αρώματα λευκόσαρκων και εσπεριδοειδών φρούτων.

Γλυκείς οίνοι, βερμούτ, ουίσκι ΦΥΣΙΚΑ, για τους λάτρεις των

γλυκών κρασιών, ένα γλυκό Port, ένα Vinsanto ή ένα Icewine αποτελούν πάντοτε το «κερασάκι στην τούρτα» ενός δείπνου. Από Port επιλέγω το Ramos Pinto, από Vinsanto το Κτήμα Αργυρού, ενώ στο Icewine ο Dr. Loosen είναι καλλιτέχνης. Last, but not least: μη διστάσετε να δοκιμάσετε ένα βερμούτ του Lustau (με λίγο πάγο και μία φλούδα πορτοκάλι), ενώ το Aberlour Casg Annamh θα γοητεύσει τους λάτρεις του ουίσκι.

Taste

ΠΡΟΤΑΣΗ

11 ΔΕΚ 2023

075

Η ΚΟΥΖΙΝΑ ΤΟΥ «ΣΤΑΒΛΟΥ» ΕΙΝΑΙ Ο,ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΚΩΣΤΟΓΛΟΥ. ΥΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ «ΜΠΑΓΚΕΤΑ», ΣΕ ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΑΣΟ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ ΣΤΟ ΣΤΗΣΙΜΟ ΤΟΥ ΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΚΟΛΙΤΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ, ΟΙ ΕΚΛΕΚΤΕΣ ΠΡΩΤΕΣ ΥΛΕΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΑ ΟΡΕΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΒΙΡΤΟΥΟΖΙΚΑ ΚΥΡΙΩΣ. εικαστικός Λάζαρος Πάντος. Γιατί, όμως, «Στάβλος»; «Δημιουργήσαμε έναν χώρο γεύσης και τέχνης με την ονομασία ‘Στάβλος’, επειδή ο στάβλος περιέχει την έννοια της φροντίδας και της ασφάλειας που θα θέλαμε όλοι μας» εξηγεί ο Γιώργος Κώστογλου. «Η νοστιμιά είναι απλή, λιτή, ουσιαστική και οικεία. Φροντίδα και χαμόγελο είναι δεδομένα. Η τέχνη είναι κλασική και ομορφαίνει τον χώρο. Και όλο αυτό το προσφέρουμε σε πραγματικά πολύ φιλική τιμή».

Ο Σ ΤΑΒΛΟΣ

Υψηλή μαγειρική δεξιοτεχνία σε stress-free τιμές κής να σου προσφέρεται σε τιμές που δεν «δαγκώνουν» – κοινώς, θα φας φαγητό που δεν θα σε «φάει».

ΕΝΑ ΟΛΟΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΜΕΛΕΝΙΚΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΟΤΙ ΕΝΑ ΓΕΥΜΑ Ή ΕΝΑ ΝΕΟ CONCEPT. Μήπως ΕΝΑ ΔΕΙΠΝΟ ΚΟΡΥΦΑΙΑΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ένα τέτοιο εστιατόριο σας ακούγεται πολύ καλό, για να είναι αληθινό; Κι όμως. Αυτό το ΜΕ ΕΚΛΕΚΤΕΣ ΠΡΩΤΕΣ ΥΛΕΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ νέο concept stress-free απόλαυσης λειτουργεί εδώ και μερικές ΝΑ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΑΚΡΙΒΑ. ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. Η ΙΔΕΑ είναι απλή, αλλά εξ ορισμού επιτυχημένη, επειδή βασίζεται σε πραγματικές ανάγκες: ένα εστιατόριο το οποίο θα προσφέρει stress-free απόλαυση σε τιμές που δεν θα «δαγκώνουν». Τι σημαίνει stress-free απόλαυση; Ό,τι θα βρεθείς σε έναν υπέροχο, comfort χώρο, «ζεστό» και εξαιρετικά καλαίσθητο, όπου θα απολαύσεις φαγητό νόστιμο, φτιαγμένο με εγγυημένα ποιοτικές πρώτες ύλες, με έμπνευση στη σύλληψη του πιάτου και μαγειρική δεξιοτεχνία στην εκτέλεσή του. Ότι θα βρεις μια κάρτα που δίνει αρκετές επιλογές, ώστε να υπάρχει κάτι και για τον πλέον απαιτητικό, όχι ωστόσο

υπερβολικά πολλές, ώστε να αναρωτιέσαι (δικαίως) πώς είναι δυνατόν μια κουζίνα να αντεπεξέρχεται επιτυχημένα σε τόσο πολλές και διαφορετικές μαγειρικές προκλήσεις (μην το σκέφτεστε: δεν είναι δυνατόν). Ότι θα έχεις στη διάθεσή σου μια επιλογή από εξαιρετικά κρασιά κυρίως του ελληνικού αμπελώνα, αρκετά ώστε να διαλέξεις αυτό που σου ταιριάζει (εννοείται ότι θα έχεις πάντοτε στο πλευρό σου βοήθεια, αν δεν είσαι σίγουρος για την επιλογή σου), όχι όμως τόσο πολλά, ώστε να χρειάζεται να είσαι... σομελιέ, για να διαλέξεις τι θα βάλεις στο ποτήρι σου. Και το καλύτερο: όλη αυτή η εμπειρία ποιότητας και αισθητι-

εβδομάδες στον «Στάβλο», έναν νέο χώρο εστίασης που δημιούργησε σε μία από τις πιο ζωντανές γειτονιές της πόλης, στις παρυφές του κέντρου (στην οδό Μελενίκου, μεταξύ Αρμενοπούλου και Δ. Γούναρη) ο Γιώργος Κώστογλου. Ένας από τους πλέον εμβληματικούς restaurateurs στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος, στη διάρκεια μιας πορείας δεκαετιών, έχει συνδέσει το όνομά του με χώρους όπου λατρεύαμε να απολαμβάνουμε κορυφαίες γαστρονομικές δημιουργίες (όπως το «Αγιολί» στο ισόγειο του Electra Palace ή, πιο πρόσφατα, η «Brizola», στη δυτική είσοδο της Θεσσαλονίκης). Στη διαμόρφωση του (όντως εξαιρετικά καλαίσθητου) χώρου, στον οποίο ξεχωρίζει ένας αρχαίος φούρνος που διασώζεται κάτω από το γυάλινο δάπεδο, συνέπραξε ο γνωστός θεσσαλονικιός

ΒΑΘΙΑ ΝΟΣΤΙΜΙΑ. Η κουζίνα του «Στάβλου» είναι ό,τι ακριβώς θα περίμενες από τον Γιώργο Κώστογλου. Υπό τη δική του «μπαγκέτα», σε σύμπραξη με τον Τάσο Βασιλειάδη στο στήσιμο του μενού και με τον Γιώργο Κολίτση στην εκτέλεση, οι εκλεκτές πρώτες ύλες μετασχηματίζονται σε αριστουργηματικά ορεκτικά (όπως το αρωματικό χούμους πάνω σε ψητή μελιτζάνα, η παστή, σπιτική παλαμίδα με κρέμα φασολάδας, οι λαχανοντολμάδες με γαρίδες και καλαμάρι ή ο γλυκός, τηγανητός τραχανάς με γαρίδα, μανιτάρι και γκουανσιάλε) και βιρτουόζικα κυρίως (δοκιμάσαμε μοσχαρίσια μάγουλα με πουρέ μανιταριών, αργοψημένη πανσέτα, ένα θεσπέσιο κεμπάπ από αρνίσιο κιμά συνοδεία σάλτσας πιπεριάς Φλωρίνης, αλλά και ένα λαβράκι στον αχνό με χαβιάρι χελιδονόψαρου). Κι αν όλες αυτές οι νοστιμιές σάς ακούγονται πολύ καλές για να είναι... φθηνές, ισχύει το αντίθετο: τα ορεκτικά κυμαίνονται από 4,5 ώς 9 ευρώ, ενώ τα κυρίως παίζουν στη ζώνη των 10-12 ευρώ (πάνω κάτω, ανάλογα και με την πρώτη ύλη), με μερίδες πραγματικά γενναιόδωρες. Προσθέστε σε όλα αυτά τις σχεδόν εξωπραγματικές τιμές για μια σειρά από εξαιρετικά κρασιά (είναι δύσκολο, λόγω ποιότητας και τιμής, να αντισταθείς στο να ανοίξεις ένα δεύτερο μπουκάλι) και θα καταλάβετε γιατί έχουμε βρει το νέο μας στέκι αυτόν τον χειμώνα. Πάντα τέτοια!

«Ο Στάβλος», Κ. Μελενίκου 30Α. Τ. 2310-967.273. FB/oStavlos Instagram: _o_stavlos

Taste

ΑΠΟΨΗ

Ένα hub για το κρασί στην πόλη Γράφει η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΑΝΘΙΔΟΥ*

ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ του κρασιού εδώ, στη Βόρεια Ελλάδα, ευτυχώς είχαμε και έχουμε οραματιστές. Δεν είναι τυχαίο ότι από εδώ ξεκίνησαν ή γιγαντώθηκαν ιδέες γύρω από το κρασί και έγιναν πραγματικότητα θεσμοί που απλώθηκαν σε όλη τη χώρα και αφομοιώθηκαν, ώστε να μπορούμε να μιλάμε σήμερα για επώνυμο ελληνικό οίνο, για ποιοτικό οίνο, για οινοτουρισμό, για οινική κουλτούρα. ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ, πριν από 30

ç * Η κυρία Αλεξάνδρα Ανθίδου είναι διευθύν τρια της ένωσης «Οινοποιοί Βορείου Ελλάδος»

“

χρόνια μπήκε ένα λιθαράκι από τα πρώτα μέλη της ένωσης «Οινοποιοί Βορείου Ελλάδος», ώστε να γίνουν οι «Δρόμοι του Κρασιού», προκειμένου το κοινό να επισκεφθεί τα οινοποιεία, για να γνωρίσει τους σύγχρονους

076

χρόνια είναι μέλη και στηρίζουν μιαν ένωση, τη δική τους ένωση «Οινοποιοί Βορείου Ελλάδος». Ούτε είναι τυχαίο που, μέσα από την ένωση, ιδρύθηκαν οινικοί θεσμοί και brand names, όπως οι «Δρόμοι του Κρασιού», τα «ΒορΟινά», η Παγκόσμια Ημέρα Ξινόμαυρου, οι «Ανοιχτές Πόρτες», η Παγκόσμια Ημέρα Οινοτουρισμού, το Παρατηρητήριο ΠΓΕ Μακεδονία, ο Διαγωνισμός Οίνου Θεσσαλονίκης και άλλα πολλά.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ η κινητήριος

δύναμη για να προχωρούν τα πράγματα μπροστά, για να δημιουργηθούν καταστάσεις, να ανοίξουν νέοι δρόμοι, να χτίσουμε, να προοδεύσουμε; Σίγουρα η οικονομική ευπορία και η εργασία. Όμως, χρειάζεται κάτι πριν από όλα αυτά. Το όραμα!

11 ΔΕΚ 2023

χώρους όπου δημιουργείται το κρασί. Σιγά σιγά άρχισαν οι εκδηλώσεις οινογευσίας, η γνωριμία με τα αμπελοτόπια και τις ποικιλίες, οι τρόποι απόλαυσης του κρασιού στο εστιατόριο, στο μπαρ, στο σπίτι.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΥΚΟΛΟ να γίνουν όλα αυτά ούτε έγιναν από τη μία στιγμή στην άλλη. Χρειάστηκε πρώτα το όραμα και στη συνέχεια η αρχή. Χρειάστηκε ο ανθρώπινος νους. Ιδέες που έγιναν πραγματικότητα. Πρωτοπόρος εδώ, ο Γιάννης Μπουτάρης, γόνος οινοπαραγωγικής οικογένειας (μια ανήσυχη, αλλά στο έπακρο δημιουργική προσωπικότητα), ο Γιάννης Καρράς, που συμπεριέλαβε έναν πρότυπο αμπελώνα στο πλαίσιο ενός τουριστικού συγκροτήματος, ο Ευάγγελος Τσάνταλης, που δεν δίστασε να επενδύσει σε αχαρτογράφητες περιοχές, ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος, που με την ευγλωττία του προσέλκυσε το κοινό να γνωρίσει όχι μόνο το κρασί, αλλά και το επώνυμο απόσταγμα, ο Ευάγγελος Αβέρωφ, που δημιούργησε έναν απαράμιλλο ορεινό αμπελώνα στις κορφές της Πίνδου. Ακολούθησε το νέο αίμα: ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου, ο Στέλιος Κεχρής, οι Λαζαρίδηδες από τη Δράμα, ο Βασίλης Τσακτσαρλής, ο Άγγελος Ιατρίδης, ο συνεχιστής τού Γιάννη Μπουτάρη, ο γιος του, Στέλλιος, και, ευτυχώς, τόσοι ακόμη.

«Να έχουμε έναν χώρο για το κρασί, το σπίτι του κρασιού, το σπίτι για όλους όσοι αγαπούν και θέλουν να μάθουν για το κρασί, το δικό μας σπίτι!»: πόσες φορές άκουσα αυτήν τη φράση και πόσες φορές την είπα κι εγώ, μέχρι που, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τυχαίο που όλοι αυτοί οι οινοποιοί όλα αυτά τα τελικά, έγινε πραγματικότητα.

ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ σήμερα στο πρόσφατο δημιούργημα, το «The Wine Hub», τον χώρο που τα μέλη της Ένωσης επιθυμούν να αποτελεί κέντρο αναφοράς για το κρασί στη Θεσσαλονίκη και στην ευρύτερη περιοχή. Πρόκειται για έναν χώρο γευστικών δοκιμών, στον οποίο γίνονται τακτικά εκδηλώσεις οινογευσίας με θεματικό περιεχόμενο, masterclasses, παρουσιάσεις και εκπαιδευτικά σεμινάρια οίνου. Ακόμη, ο χώρος είναι ανοιχτός για το κοινό, το οποίο μπορεί να λαμβάνει πληροφόρηση σχετικά με τα επισκέψιμα οινοποιεία στους «Δρόμους του Κρασιού της Βορείου Ελλάδος» – ποια είναι, πού βρίσκονται, ποιο είναι το ωράριό τους, τι περιλαμβάνει μια ξενάγηση, τις ετικέτες τους κτλ. «ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ έναν χώρο για το κρασί, το σπίτι του κρασιού, το σπίτι για όλους όσοι αγαπούν και θέλουν να μάθουν για το κρασί, το δικό μας σπίτι!»: πόσες φορές άκουσα αυτήν τη φράση και πόσες φορές την είπα κι εγώ, μέχρι που, τελικά, έγινε πραγματικότητα. Ανοίξαμε και σας περιμένουμε! Ήδη, στο μικρό διάστημα της λειτουργίας μας πραγματοποιήσαμε ένα εκπαιδευτικό σεμινάριο, μία θεματική γευστική δοκιμή με το πολύ ιδιαίτερο, συνδυαστικό πάντρεμα μουσικής και οίνου, γιορτάσαμε το Ξινόμαυρο την 1η Νοεμβρίου, δεχτήκαμε φίλους και συνεργάτες – μέχρι και τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων. ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

χρονιά θα ανακοινωθεί και το νέο πρόγραμμα εκδηλώσεων, το οποίο θα αναρτάται στην ιστοσελίδα www. winemakersofnorthgreece.gr.

Taste

WINE & SPIRITS

11 ΔΕΚ 2023

ΟΙ Σ Υ Ν ΤΑ Κ Τ E Σ ΤΟΥ TA S T E Ε ΠΙ Λ Ε ΓΟΥ Ν

Τι θα βάλουμε στο ποτήρι μας αυτές τις γιορτές;

ΤΑ ΤΡΑΠΕΖΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΓΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΔΕΣΜΑΤΩΝ. ΕΥΤΥΧΩΣ, ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΚΡΑΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΟΔΕΥΣΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΝΟΣΤΙΜΙΑ ΠΟΥ ΛΑΧΤΑΡΑΜΕ.

Xinomavro, Magoutes Ξινόμαυρο από τους ορεινούς, ασβεστολιθικούς αμπελώνες του οινοποιείου «Μαγκούτες». Καθαρότητα, πολυπλοκότητα και πολυεπίπεδη ακρίβεια σε μια εξαιρετικά σπάνια φιάλη. Αυτόχθονες ζύμες, μηδενικές παρεμβάσεις στην οινοποίηση και αυστηρή προσήλωση στις αρχές της αναγεννητικής αμπελουργίας (regenerative viticulture). Κρασί terroir, που προσδιορίζει –ίσως για πρώτη φορά στον ελληνικό αμπελώνα– την έννοια του «climat». Διαθέτει μεγάλες δυνατότητες παλαίωσης.

Λημνιώνα, Oenops Wines Ένα κρασί από την ορεινή Θεσσαλία, από αμπελώνες ηλικίας άνω των 30 χρόνων, που δίνουν σταφύλια που χαρακτηρίζονται από φυσική οξύτητα και όμορφα αρώματα κόκκινων φρούτων. Με μέτριο ρουμπινί χρώμα, στη μύτη βρίσκουμε αρώματα κερασιού και φραγκοστάφυλου, με νότες ανθέων ακακιών και μπαχαρικών στο φόντο. Φρέσκο και φρουτώδες στο στόμα, διαθέτει ζωηρή οξύτητα, λεπτό σώμα και βελούδινες τανίνες. Συνδυάζεται με rib-eye, ζυμαρικά με σάλτσες ντομάτας και χοιρινό στον φούρνο.

Ήδυσμα Δρυός Xi, Κτήμα Τέχνη Οίνου Το Κτήμα Τέχνη Οίνου καλλιεργεί στα εδάφη της Δράμας το Ξινόμαυρο, την κορυφαία ερυθρή ποικιλία της Βόρειας Ελλάδας. Η αυστηρή καλλιέργεια και η προσεκτική οινοποίηση έχουν συνεισφέρει στη δημιουργία ενός κρασιού που ακροβατεί ανάμεσα στη φινέτσα και τη δύναμη, τη λεπτότητα και τον όγκο, την παλαίωση και τη φρεσκάδα. Στο ποτήρι είναι πορφυρό, με γκρενά ανταύγειες. Διαθέτει μοναδικά τυπική μύτη Ξινόμαυρου, με βαλσαμικά αρώματα, ποτ πουρί, κόκκινα μούρα, φρούτα του δάσους, κράνα, λιαστή ντομάτα, βρεγμένο δάσος, δέρμα και νότες τρούφας. Στο στόμα επικρατεί ο γήινος γευστικός χαρακτήρας, μαζί με υψηλές οξύτητες, γεμάτο σώμα, υψηλές τανίνες, ώριμες, αλλά έντονες, γεμάτο αλκοόλ και σώμα.

077

Taste

WINE & SPIRITS

Ρόζα, Οινοποιείο Κεχρής Βαθύ ροζέ χρώμα, με ιώδεις ανταύγειες. Τα αρώματα φρέσκιας άγριας φράουλας ισορροπούν με τις δροσερές νότες του ρετσινιού, που αλλάζουν ανάμεσα στη μαστίχα και τα βότανα και ενώνονται επάνω σε ένα καπνιστό φόντο από το βαρέλι. Η χαρακτηριστική οξύτητα του Ξινόμαυρου προσδίδει στο κρασί φρεσκάδα και ισορροπεί με την αρωματική ένταση του κρασιού, πριν καταλήξει σε ένα παρατεταμένο, πικάντικο τελείωμα. Ιδανικός συνοδός για μανιτάρια στη σχάρα, θαλασσινά, καπνιστό σολομό σκέτο ή με ζυμαρικά, κοκκινιστά ψάρια, αρνάκι στη γάστρα ή τη σούβλα, σουτζουκάκια, ψητές μελιτζάνες, πιάτα της ασιατικής κουζίνας (όπως σολομός σούσι και λαχανικά τεμπούρα) και πικάντικα σκληρά τυριά.

Apla Ερυθρό, Oenops Wines Ένα μπλεντ από Ξινόμαυρο, Λημνιώνα και Μαυρούδι από τη Μακεδονία, τη Θεσσαλία και τη Θράκη, από αμπέλια ηλικίας 14-45 ετών. Ένα όμορφο ερυθρό, με έντονο φρούτο στη μύτη, όπου κυριαρχεί το κεράσι, τα φρέσκα μούρα και ελαφρές νότες από φύλλα ντομάτας. Το στόμα είναι ισορροπημένο, μαλακό και φρουτώδες, με το Ξινόμαυρο να δίνει φρεσκάδα και ένταση, με ιδιαίτερη ζωηράδα στο τέλος. Συνδυάζεται ιδανικά με ψητά κρέατα, αλλαντικά και τυριά. Επιπλέον, η μοναδική δομή του το καθιστά ταιριαστό με πικάντικες σάλτσες.

Τέχνη Αλυπίας ροζέ, Κτήμα Τέχνη Οίνου

Αφρός, Οινοποιείο Κεχρής

Το ροζέ Τέχνη Αλυπίας μάς προσφέρει ένα γοητευτικό, ανοιχτό χρώμα και έναν διακριτικό, φινετσάτο χαρακτήρα. Δροσερό, ευέλικτο και ελαφρύ, είναι ιδανικό ως κρασί apéritif όλο τον χρόνο. Έχει τη δυναμική να βάλει τέλος στα διλήμματα επιλογής κρασιού, αφού μπορεί να λειτουργήσει εξαιρετικά από την αρχή ώς το τέλος ενός γεύματος, με κάθε λογής πιάτα. Στο ποτήρι μας έχει ανοιχτό ροζέ χρώμα, ενώ στη μύτη φέρνει διακριτικά αρώματα από λευκόσαρκα κεράσια, φρούτα του δάσους, ροδοπέταλα και ορυκτές νότες. Μια μύτη με ευγένεια και φινέτσα. Στο στόμα αναδεικνύει μια εξαιρετική παλέτα με περισσότερη ορυκτότητα, τονισμένη οξύτητα, ιδανική ισορροπία και μακρά επίγευση.

Ελαφρώς θολός στην όψη, καθώς εμφιαλώνεται αφιλτράριστος, με διακριτικές φυσαλίδες που ανεβαίνουν ζωηρά στην επιφάνεια του ποτηριού, ο Αφρός μάς προσφέρει όλη τη φρεσκάδα της ρετσίνας που ζυμώνει. Έντονα αρωματική στη μύτη, με καθαρές νότες ρετσινιού, αλλά και ιδιαίτερη πολυπλοκότητα στο στόμα, η οποία ισορροπεί με την τονισμένη οξύτητα, αυτή η pet-nat ρετσίνα είναι ικανή για μοναδικές γευστικές εμπειρίες. Συνδυάζεται ιδανικά με όλα τα θαλασσινά και τα μικρά τηγανητά ψάρια, με παστές λιχουδιές, αβγοτάραχο, αλλά και αρωματικά πιάτα από την κουζίνα της Άπω Ανατολής. Εξαιρετική και ως απεριτίφ ή σε αρωματικά κοκτέιλ.

078-079

11 ΔΕΚ 2023

Anafora Limniona, Κτήμα Τέχνη Οίνου Μια ποικιλία των βουνών, η οποία καλλιεργείται με επιτυχία τα τελευταία χρόνια στους κρύους αμπελώνες της Δράμας. Στο ποτήρι έχει ζωηρό, κόκκινο χρώμα, με πορφυρές ανταύγειες. Στη μύτη συνυπάρχουν ταυτόχρονα οι έννοιες της εκφραστικότητας και της αυστηρότητας, σε ένα σύνολο που χαρακτηρίζεται από αρώματα κόκκινων κερασιών, μούρων, κόκκινου φραγκοστάφυλου, καπνιστού ζαμπόν, cigar box, φουντουκόπαστας και βανίλιας. Η τονισμένη οξύτητα προσφέρει φρεσκάδα, ενώ τα αρώματα στόματος χαρακτηρίζονται από έναν όμορφα ανθικό χαρακτήρα, με πρωταγωνιστή τη βιολέτα. Η λεπτή και φινετσάτη παλέτα συμπληρώνεται με το μέτριο, ισορροπημένο αλκοόλ, τις ζωηρές, φίνες τανίνες και την επίμονη επίγευση, ενώ οι ελαφρώς βαλσαμικές νότες χαρίζουν επιπλέον πολυπλοκότητα και χαρακτήρα.

Πλάνο Μαλαγουζιά, Κτήμα Τέχνη Οίνου Η Μαλαγουζιά του Κτήματος Τέχνη Οίνου, το Πλάνο Μαλαγουζιά, είναι ένα κρασί που καταφέρνει να διατηρεί τον ρόλο του στο τραπέζι, ταιριάζοντας υπέροχα με πολλά φαγητά της μεσογειακής κουζίνας, χωρίς όμως να θυσιάζει τη γνωστή εξωστρέφεια της ποικιλίας. Στο ποτήρι μας έχει ανοιχτό λεμονί χρώμα, με πρασινωπές ανταύγειες. Στη μύτη ο χαρακτήρας είναι έντονος – κινείται στις αρωματικές περιοχές των μεσογειακών βοτάνων: εσπεριδοειδή, άγουρο ροδάκινο, νυχτολούλουδο και ένας υπέροχος, πράσινος χαρακτήρας, που θυμίζει πράσινη πιπεριά, φρεσκοκομμένο γρασίδι, μάραθο και δυόσμο. Στο στόμα, η υπέροχα δροσιστική του οξύτητα, σε συνδυασμό με το μέτριο σώμα και αλκοόλ, του επιτρέπουν να είναι ευέλικτο στο τραπέζι, καθιστώντας το ένα κρασί ταυτόχρονα ευλύγιστο και εκφραστικό.

Apla Λευκό, Oenops Wines Ένα κρασί από Μαλαγουζιά, Ασύρτικο και Βιδιανό από τη Μακεδονία, τη Θράκη και την Κρήτη, από αμπελώνες 15-45 ετών. Μετά από ψύξη στους 5 βαθμούς και τη διαλογή των σταφυλιών, αυτά πιέζονται (με μικρό ποσοστό σε ολόκληρο τσαμπί) σε πνευματικό πιεστήριο. Ένα εύγευστο κρασί με πολυπλοκότητα και έντονο χαρακτήρα τροπικών φρούτων, ακολουθούμενο από λευκόσαρκα φρούτα και νότες λουλουδιών. Γεμάτο στόμα, που υποστηρίζεται όμορφα από την οξύτητα και ακολουθείται από μακρά επίγευση. Συνδυάζεται τέλεια με θαλασσινά και σαλάτες, σούσι και γενικώς με την ασιατική κουζίνα.

Nebbio, Κτήμα Τέχνη Οίνου Η σπουδαία ερυθρή ποικιλία Nebbiolo είναι γνωστή ως «η ποικιλία που δεν ταξιδεύει», καθώς σπάνια μπορεί να χαρίσει την απαράμιλλη γοητεία της μακριά από τον γεμάτο ομίχλη και υγρασία καιρό της ιταλικής περιφέρειας. Η δοκιμή του Τέχνη Οίνου Nebbio, ενός κρασιού που παράγεται κάθε χρόνο σε ελάχιστες φιάλες από το Κτήμα Τέχνη Οίνου στους αμπελώνες της Δράμας, μας κάνει να αναφωνούμε: και όμως, ταξιδεύει! Η σχεδόν δεκαετής παλαίωσή του τού χαρίζει έναν υπέροχο πλούτο αρωμάτων και αναμνήσεων. Στο στόμα, η παλαίωση έχει προσδώσει στο κρασί μια βελούδινη υφή, ενώ η τονισμένη οξύτητα το κρατά ακόμη ζωηρό και γεμάτο νεύρο. Το μέτριο αλκοόλ, οι όμορφα ώριμες τανίνες και ο μέτριος όγκος του Nebbio χαρίζουν στο κρασί ισορροπία και ευελιξία.