CODE Magazine 12

DOCUMENTING STYLE Blue is the new black & de 38 beste denimbroeken van dit najaar Interview: Band of Outsiders-ontwerper Scott Sternberg Styled life: Naaldhakken en koptelefoons Paris is burning: Parijse revoluties en de roadmovie van Justice The heartland of americana: Red Wing, Minnesota

C12_COVER_New.indd 2

01208

ISSUE 12 AUTUMN 2008 PRIJS 8,95 EURO

8 710206 237132

17-09-2008 12:08:01

AdvertentiesCode12.indd 14

11-09-2008 20:27:08

AdvertentiesCode12.indd 15

11-09-2008 20:27:20

AdvertentiesCode12.indd 40 DNMUNIEU01_488x305_CODE_NED.indd 1-2

11-09-2008 20:48:05

AdvertentiesCode12.indd 41

11-09-2008 15:18:58 20:48:23 15-08-2008

Amy Gunther, Nicole Lemoine, Pase Rock, Beth Riesgraf, Anine Bing & The Lady Tigra in “A Superlative Day“. See the whole photo series in the palm / pocket sized WeSC winter catalogue 2008.

photo: Vincent Skoglund

www.wesc.com

AdvertentiesCode12.indd 42

11-09-2008 20:48:47

AdvertentiesCode12.indd 43

11-09-2008 20:49:03

code

page

CONTENT

006

PEOPLE 016

ALEXANDER BUDIKE Met een Zuid-Amerikaans gevoel voor speelsheid ontwerpt de Colombiaan Alexander Budike een nieuw soort jeans. En hij verzint en passant nieuwe woorden, zoals ‘elavagant’.

022

JELSKE PETERSON Jelske Peterson is medeoprichtster van Jouw Stoute Schoenen, waar klanten hun eigen schoenontwerp kunnen laten maken. Inmiddels ook ontdekt door schoenenblog Imelda.com.

028

GARY CARD Set designer Gary Card wordt vaak vergeleken met Andy Warhol, maar niet wat muzikale smaak betreft: hij luistert liever naar Mariah Carey dan naar Sonic Youth.

018

LINA STIGGSON Tattoo-artist Lina Stigsson wilde als vegetariër liever niet op een varkenshuid oefenen, dus pakte ze haar vriendje.

Nu lift ze met haar ontwerpen vrolijk mee op de burlesk-hype.

024

LITTLE DRAGON De Zweedse band Little Dragon bestaat uit drie rustige heren en een wilde zangeres. Ze kan niet wachten om Europa te veroveren. “Weet je hoe we Göteborg noemen? Gotham!”

030

ANNA ÖSTERLUND De Zweedse modeontwerpster Anna Österlund leest graag Amerikaanse detectives, luistert naar The Cure en maakt zich druk over anti-mode ‘waarmee je halfnaakt over straat gaat’.

020

JOACHIM BAAN Studenten, opgelet! Grafisch vormgever/ art director en fotograaf Joachim Baan deed slechts anderhalve dag het Grafisch Lyceum, maar leidt nu een succesvol ontwerpbureau.

026

MARIEKE BOS Burlesk-danseres Marieke Bos (of moeten we Mary Wood zeggen?) kan nu ook aan de muur van het benzinestation worden gehangen, want ze heeft een pin-upkalender gemaakt.

096

PICTURE PERFECT CODE ging op zoek naar fotomodellen met een klassieke schoonheid, vond er zeven en fotografeerde ze in hun natuurlijke omgeving: thuis.

ART

STYLE

110

BOOMBOX PROJECT De Boombox (in goed Nederlands: gettoblaster) is een icoon van de jaren tachtig. Fotograaf Lyle Owerko brengt ze naar 2008. “Esthetiek bij boomboxen is betrekkelijk.”

032

PARIS IS BURNING De revolutie van 1789 was niet de laatste: iedere tien jaar is het raak in Parijs.

Van het existentialisme en de nouvelle vague via de modeoorlog tot aan de rellen in de voorsteden. .

137

GALLERY CODE presenteert street art and beyond, in samenwerking met Carhartt.

050

BLUE IS THE NEW BLACK PART I Medewerkers van jeansshops vertellen wat groot gaat worden en wat ze zelf graag dragen. Slim fit doet het nog steeds goed, maar flare ligt op de loer.

060

BLUE IS THE NEW BLACK PART II Meer jeans dan je aankunt.

126

108

WATCH CLASSICS Horlogeklassiekers van de toekomst.

SNEAKERS Raju Doerga zocht weer een verse lading sneakers bij elkaar waar iedereen binnenkort mee wegloopt.

122

STORED Must-read, must-kwijl, must-visit: de beste winkels van de wereld.

BUY

BRANDS

130

STYLE PAGES Leven is best leuk, leven met stijl is veel leuker!

075

BAND OF OUTSIDERS Hoe komt Scott Sternbergs label Band of Outsiders toch aan die nostalgische look? Doordat Sternberg zich laat inspireren door polaroids. “Ik probeer de mode niet te veranderen.”

112

BRANDS CODE merkt op en selecteert.

117

BRANDS DELUXE Brands, maar dan luxe.

090

KEVIN ROWLAND Hoe een niet-begrepen kledingkeuze de carrière van de Engelse band Dexys Midnight Runners in één keer ruïneerde.

Jason Jules blikt terug met frontman Kevin Rowland.

INTERVIEW 044

JUSTICE Het baanbrekende Franse dance-duo zit op zijn praatstoel, backstage aan de oever van de Seine. “De Champs-Elysées met al zijn mooie winkels en high society?

I don’t give a fuck.”

REPORT

COLLAB

068

080

C12_INHOUD_V2.indd 2

BLUE IS THE NEW BLACK PART III CODE presenteert de ontwerpers – en hun visie op denim – die meededen aan de Amsterdam Denim Award tijdens de afgelopen Fashion Week.

RED WING Hoe een traditionele Amerikaanse worker shoe voor stoere mannen in Nederland wordt gedragen door vrouwen met jurkjes. Heavy Soul!

14-09-2008 12:13:13

page

007

C12_INHOUD_V2.indd 3

14-09-2008 11:58:44

C12_EDITORIAL.indd 2

13-09-2008 12:54:25

code

image

EDITORIAL

VIOLETTE CORNELIUS

page

009

CLASSIC

Waarschijnlijk heb ik het al eens eerder geschreven: ieder bladthema levert een zoektocht op. Voor ‘The classic issue’ vroegen we ons af: wat maakt iets tot een classic? Hoe herken je een classic van morgen? Zijn er criteria voor classics?

door een nieuwe generatie ontwerpers.

En tijdens de afgelopen Olympische Spelen om de schouders hing van alle Amerikaanse atleten die op het podium stonden, inclusief halfgod Michael Phelps. Geen enkel moment had hij ooit het gevoel gehad een klassieker te hebben ontworpen.

We hebben de antwoorden niet gevonden, maar ik had de afgelopen periode wel het plezier twee mensen te ontmoeten die aan de wieg stonden van classics. Maar ik had de afgelopen periode wel het plezier twee mensen te ontmoeten die aan de wieg stonden van classics.

De eerste was Giorgio Presca: Italiaan, visionair marketeer en een van de mensen die samen met Renzo Rosso en Wilbert Das het merk Diesel groot maakten. Sinds een half jaar is Presca de nieuwe baas van Wrangler en afgelopen zomer werd de nieuwe 2009 Wrangler-campagne, geschoten door de New Yorkse fotograaf Ryan McGinley, gepresenteerd. Naar aanleiding van de compleet nieuwe koers vroeg ik hem of hij daarmee het erfgoed van het merk niet los liet. Zijn antwoord was helder: “Of course we have our classics and they will always be part of Wrangler.

But it is our job to design new classics, isn’t it? The horse of today is the motorcycle of tomorrow.” Altijd prettig als mensen complexe zaken kunnen reduceren tot een paar lucide oneliners.

Kortom, een klassieker wordt zelden op het moment van geboorte herkend als klassieker. Sterker, het uitbrengen van een klassieker kan zelfs de aanleiding zijn tot een boel ellende, zoals Kevin Rowland ondervond, frontman van de band Dexys Midnight Runners. De man die de jaren tachtig soul gaf, ruïneerde zijn carrière door een te vroeg getimed meesterwerk uit te brengen. Volgens Jason Jules was het allemaal te wijten aan zijn nieuwe look.

Die ook classic was, overigens.

Een paar weken later belandde ik in een rondetafelgesprek met Geoff Hollister, de man die door Phil Knight in 1977 als derde werknemer van Nike werd aangesteld. Dat het merk het daarna vrij aardig heeft gedaan, is algemeen bekend. Hollister wordt weleens omschreven als de Forrest Gump van Nike: altijd stond hij op het juiste moment op de juiste plaats. Hollister ontwierp onder meer de windrunner, een van die vele vooruitstrevende Nikeontwerpen die overwaaiden van de atletiekbaan naar de straat. Het was ontroerend om te horen hoe Hollister vertelde over zijn verbazing toen dat door hem afgeschreven ‘jasje’, de windrunner, een aantal jaar geleden weer uit de kast werd gehaald

C12_EDITORIAL.indd 3

Iemand die wel exact op de hartslag van dit moment zit en tegelijkertijd rijkelijk put uit het klassieke modevocabulaire, is de Amerikaan Scott Sternberg. CODE sprak deze lieveling van Hollywood vlak voor de New York fashion week.

De casual klassieker van de laatste honderd jaar is natuurlijk de jeans. Wij produceerden onze diepgaandste denimspecial ooit. En zochten vervolgens Justice op in Parijs, aan de vooravond van de release van hun roadmovie in november. Het lijdt geen twijfel dat Justice de geschiedenis in gaat als een mijlpaal van de elektronische muziek. We dompelden ons nog wat dieper onder in Parijs, gingen op zoek naar klassieke schoonheid in Nederland en reisden af naar the American heartland, op zoek naar de wortels van het merk Red Wing.

Dit issue is dus zeker niet het retroissue geworden, waar we van tevoren een beetje bang voor waren.

Want dat weten we na het maken van dit nummer wel: door te zoeken naar classics zie je vernieuwing.

Peter van Rhoon hoofdredacteur

14-09-2008 11:08:33

AdvertentiesCode12.indd 2

11-09-2008 20:24:07

AdvertentiesCode12.indd 3

11-09-2008 20:24:19

code

page

COLOFON Uitgeverij

012 CODE Magazine BV Postbus 69654 1060 CS Amsterdam Telefoon: 020-4085511 Fax: 020-4082280 E-mail: redactie@code-mag.nl Website: www.code-mag.nl

Eindredactie

Robert van Eijden, Anneke Bisschops, Sally-Ann Ross

Styling

Steven Dahlberg, Jason Jules, Kanako B. Koga, Karolina Joniec

Creative director

Peter van Rhoon

Hoofdredactie

Peter van Rhoon

Toko

Productie

Roebijn Schijf

Type design, Art direction & Lay-out concept

Assistent productie

Graphic design

Toko (www.toko.nu)

Nadine van Asbeck Lithografie & prepress

Colorprofile (www.colorprofile.nl)

Druk

Chevalier International

Advertentie exploitatie

Patrick Hofland patrick@code-mag.nl

Abonnementen

Voor vragen over lopende abonnementen: mail naar abonnee@code-mag.nl Abonnement aanvragen?

Ga naar www.code-mag.nl en meld je aan.

Of stuur de bon in het blad op.

Abonnement opzeggen?

Stuur een brief ter attentie van ‘abonneeservice CODE’ naar: S.P. Abonneeservice, Postbus 105 2400 AC Alphen aan den Rijn Tel: 0172 – 47 60 85

Redactie

Fotografie

Martijn Haas, Romy Uebel, Jason Jules, Marieke Ordelmans, Robert van Eijden, Victor Verbeek, Raju Doerga, Paul Dezentjé, Marjolein Marchal, Mo Veld, Ann Binlot, Sharon Cohen, Debbie Wester Ben Rayner, Ingmar Siegram, Bianca Pilet, Isabella Rozendaal, Elza Jo van Reenen, Sander Tiedema, Elsbeth Tijssen, Myrthe ter Maten, Titus Brein, Lyle Owerko, Tribble & Mancenido, Nadine van Asbeck, Janette Beckman

0044: www.0044paris.com 2or+byyat: www.2orplus.com A Acne: www.acnejeans.com Adidas: www.adidas.com, 033-4963300 Alain Figaret: www.alain-figaret.com Alexander McQueen: www.alexandermcqueen.com, via Shoebaloo 020-6238086 Altamont: www. altamontapparel.com, via Sole Technology 020-3551100 American Apparel: www.americanapparel.net, 020-3302391 Ann Demeulemeester: www.anndemeulemeester.be APC: www.apc.fr April 77: www.april77.fr Asics: www.asics.com ASOS: www.asos.com Atelier LaDurance: www.atelierladurance.com, via cowboys2catwalk 020- 6239694 Atikin: www.atikin.com, via Stairss Distribution 020-356031084 Azimuth: www.azimuthwatch.dk B Bang & Olufsen: www.bangolufsen.com, Hegeman Bang & Olufsen 020-6165596 Beyond retro: www.beyondretro.com Blancpain: www.blancpain.com Bless: www.bless-service.de Blue Blood: www.bluebloodbrand.com, 020-4222985 Boticelli: www.robertobotticelli.it Breitling: www.breitling.com Buddist Punk: www.buddhistpunk.co.uk C Carhartt Store: Hartenstraat 18, Amsterdam, 020-3305666 Carhartt: www.carhartt.com Cartier: www.cartier.com Casio: www.casio-europe.com Chasin’: www.chasin.com Cheap Monday: www.cheapmonday.com

C12_Colofon.indd 2

Christophe Lemaire: www.lemairestyle.com Clae: www.clae.com Claes Iversen: www.claesiversen.com Converse: www.converse.com, via UPR 020-6266176 Cosmic Wonder: www.cosmicwonder.com Creative Recreation: via www.snizamo.nl, Snizamo 079-3200465 Cruyff Sports: www.cruyffclassics.com D DC Shoes: via www.focus-distribution.nl Denim is Everything: www.denimiseverything.com Dickies: www.dickies.com Diesel: www.diesel.com, Diesel store: Heiligeweg 11-17, Amsterdam Dsquared2: www.dsquared.com E Eastpak: www.e-eastpak.com Edwin: www.edwin-europe.com Edemonium: www.edemonium.com Episode: www.episode.eu Erté: www.erte.com éS: www.esfootwear.com, via Sole Technology 020-3551100 Etnies: via www.soletechnology.com, Sole Technology 020-3551100 Evisu: www.evisu.com F fabrics interseason: www.fabrics.at Ferragamo: www.salvatoreferragamo.it Fifht Avenue Shoe Repair: www.shoerepair.se Filippa K: www.filippa-k.com Fred Perry: www.fredperry.com, via Streetstyle 010-4783802 G Glue jeans: www.gluejeans.com Givenchy: www.givenchy.com Glitter & Twisted: www.glitter-and-twisted.com Glycine: www.glycine-watch.ch

L.A. Gear: www.lagear.com, www.lagear.nl Lacoste: www.lacoste.nl, via Fros 030-6879200 Lady Day: www.theninestreets.com 020-6235820 Lanoch: via Shoebaloo 020-6238086 Lanvin: www.lanvin.com Lee: www.lee.com, 0347-365965 Levi’s: www.levisstore.com LEW: www.l-e-w.nl H H&M: www.hm.com Hanes: www.hanes.eu Haptica: www.david-chavez. com Hells Belles: www.hellsbellesclothing.com HTC: www.htcamerica.com Hugo Boss: www.hugoboss.com, via Spice PR 020-4891031 Humör: www.humoer.dk I Ignoor: www.ignoor.com Iris van Herpen: www.irisvanherpen.com J J.Crew: www.jcrew.com JBL: www.jbl.com, 0184- 608060 Johnny Ramli: www.johnnyramli.com Joline Jolink: www.jolinejolink.com Julius Garden: www.julius-garden.jp Junk de Luxe: www.junkdeluxe.dk K Keep: www.keepcompany.com, via FDVC 06-41219331 Kostas Murkudis: www.kostasmurkudis.net K-Swiss: www.kswiss.nl, K-Swiss Nederland 0235430517 Kuyichi: www.kuyichi.com, 023-5532070 L L.A. Gear: www.lagear.com, www.lagear.nl Lacoste: www.lacoste.nl, via Fros 030-6879200

Lady Day: www.theninestreets.com 020-6235820 Lanoch: via Shoebaloo 020-6238086 Lanvin: www.lanvin.com Lee: www.lee.com, 0347-365965 Levi’s: www.levisstore.com LEW: www.l-e-w.nl M Marjan Pejoski: www.marjanpejoski.com Martin Margiela: www.maisonmartinmargiela.com Meistersinger: www.meistersinger.net Miss Sixty: www.misssixty. com N Nike: www.nike.com, 033-4343100 Nikita: www.nikitaclothing.com Nixon: www.nixonnow.com Nudie: www.nudiejeans.com O Officine Panerai: www.panerai.com Old Navy: www.oldnavy.com Oliver Goldsmith: www.olivergoldsmith.com Omega: www.omegawatches.com, 020-6757348 Osiris: via www.capitaldistribution.nl, Capital 010-4266082 P Panasonic: www.panasonic.nl Peace United: www.peace-united.com Phatoak: www.phatoak.com, via The Fash Agency 020-4895665 Polo Ralph Lauren: www.ralphlauren.nl Prada: www.prada.com, via Shoebaloo 020-6238086 PRPS: www.prpsgoods.com Puma: www.puma.com, 033-4320060 Q Quiksilver: www.quiksilver. com, 0800-0229224 R Raak Amsterdam: 020-4211324 Rado: www.rado.com Ralph Lauren: www.ralphlauren.nl

Red Wing: www.redwingshoe. com, via EMRES Benelux 079-3161033 Reebok: www.reebok.com Retro Studio: www.retrostudio.nl Rolex: www.rolex.com Rucanor: www.rucanor.com S Samsonite: www.samsonite. com, 070-3818887 Scapino: www.scapino.nl Schott: www.schottnyc.com Seiko: www.seiko.nl Six: www.click-six.com Skullcandy: www.skullcandy.com Sneaky Steve Randy: www.sneakysteve.com Sparrow Gingham: via www.urbanoutfitters.com SPRMRKT: www.sprmrkt.nl Stetson: www.stetson.com Striipe: www.vernon.dk Stussy: www.stussy.com, 020-6266025 Swatch: www.swatch.com Swear: via www.streetstyle. nl, Streetstyle 010-4783802 T Ted Baker: www.tedbaker.com Tiger of Sweden: www. tigerofsweden.com Tokyoflash: www.tokyoflash.com Tommy Hilfiger: www.tommyhilfiger.nl, 020-5892813 V Vans: www.vans.com Vivienne Westwood: www.viviennewestwood.co.uk Volcom: www.volcom.com, 030-6880458 W We Are Replay: www. wearereplay.com, via Spice Pr 020-04891031 WESC: www.wesc.com Wood Wood: www.woodwood.dk Woolwrich: via Press Only 020 421 12 26 Wrangler: www.wrangler.nl Y Yoshiko*Creation Paris: www.yoshikocreationparis.com Z Zucca: www.zuccone.com

13-09-2008 10:42:10

AdvertentiesCode12.indd 19

11-09-2008 20:27:59

code

page

DECODED

014

WHO THE F IS CODE

THE CONTRIBUTORS

Een greep uit het team dat verantwoordelijk was voor deze CODE. BIANCA PILET Fotografe Bianca Pilet bracht onlangs het boek Lucinda Timmerman uit en exposeerde met dit werk in het Parijse Colette. Naast haar autonome en commerciële werk schiet Pilet voor I-D, Rendez-Vous en Rolling Stone. Veel van dat werk heeft een licht surrealistische touch. Niet gek voor iemand die naar eigen zeggen haar inspiratie haalt uit supermarkten, rokende vrouwen, snelle auto’s, harige mannen en Duitse herdershonden. Voor CODE schoot ze de serie Paris is Burning.

LYLE OWERKO Ook al ken je zijn naam niet, zijn werk ken je wel: de schokkende beelden die fotograaf Lyle Owerko maakte tijdens 9/11 haalden de voorpagina van Time Magazine. De in New York wonende Owerko schiet in het dagelijks leven modecampagnes, maar maakt ook journalistieke reportages over oorlogsgeweld in Afrika. CODE plaatste zijn serie over... gettoblasters! Behalve van fotografie houdt Lyle van zijn 1967 Ford Mustang, zijn vriendin en hun achtjarige pitbull Luna. www.owerko.com

Lyle Owerko

Bianca Pilet

Debbie Wester

Nadine van Asbeck

KANAKO KOGA Styliste Kanako Koga is een vrouw van weinig woorden. Op de vraag of ze nog informatie nodig had voor de styling van de serie Paris is Burning, antwoordde ze: “I am a professional.” En daarmee basta. De van origine Japanse Kanako woont al sinds jaar en dag in Parijs, waar ze als freelancer verantwoordelijk is voor de styling van de mannen- en vrouwenshows van Maison Martin Margiela.

Daarnaast is ze moderedacteur van Rendez-Vous magazine. Gevraagd nog iets meer over zichzelf te vertellen antwoordt ze: “I’m running 200 km/h.” Om te ontspannen doet ze aan kungfu. En tussen de bedrijven door voedt ze haar twee kinderen op.

DEBBIE WESTER Noem Debbie Wester geen party girl, ook al kom je haar op ieder sociaal evenement in Amsterdam tegen. Mode, kunst en muziek zijn dagelijkse kost in het leven van deze freelancejournaliste.

Wester werkte ruim drie jaar lang als redacteur van het programma RTL Boulevard en bracht daar underground-fashion helden als de Londense Casette Playa onder de aandacht. Nu schrijft ze voor diverse media over mode en alles wat daarmee te maken heeft.

Voor dit nummer van CODE interviewde ze tattoo-artist Lina Stigsson.

SHARON COHEN Sharon Cohen is gek op culture shocks en woonde dan ook met overgave in Londen, Sydney en Tel Aviv. Zolang er maar een strand is. Net terug van een half jaar Israël, waar ze voor Nederlandse tijdschriften schreef en fotografeerde over Tel Aviv en zijn cultuur, interviewde ze voor dit nummer grafisch ontwerper, creatief duizendpoot en Rotterdammer Joachim Baan.

Ingmar Siegram

Kanako Koga

C12_Contribitors.indd 2

INGMAR SIEGRAM Ingmar Siegram begon als schilder en beeldend kunstenaar en is op dit moment fotograaf. “Magic is something very close to nothing at all” – zo omschrijft hij zijn mindstate als hij aan het fotograferen is. “Niets is verrassender en mooier dan de werkelijke wereld om ons heen,” aldus Siegram. Voor dit nummer van CODE fotografeerde hij Nederlandse fotomodellen thuis. Een onderwerp dat Siegram al enige tijd in beeld brengt voor zijn boek-inwording Models at Home. www.ericelenbaas.com / www.serial-art.com NADINE VAN ASBECK Het moet ergens op een warme lentedag zijn geweest toen Nadine van Asbeck de CODE-burelen kwam binnengewaaid met de tekst: “Ik wil alles doen, ook al is het koffie zetten!” Als afgestudeerd ontwerpster aan St. Martins groeide Van Asbeck in korte tijd uit tot assistent-artdirector en assistent-producer bij CODE. Jobs die deze stagiair extraordinaire moeiteloos afwisselt met tripjes naar tropische eilanden waar ‘the likes of’ Mick Jagger en de Britse koninklijke familie hun vakantie doorbrengen. “Natuurlijk heb ik cocktailjurken in mijn kast hangen!” Het heeft even geduurd, maar glamour – zij het in een licht chaotische vorm – heeft dan eindelijk de CODE-redactie bereikt.

13-09-2008 10:42:25

AdvertentiesCode12.indd 7

11-09-2008 20:25:11

code

text

image

PEOPLE

MARTIJN HAAS EN MARJOLEIN MARCHAL

ELSBETH TIJSSEN

page

016

IK KIJK NAAR EEN JEANS VANUIT ARCHITECTUUR Alexander Budike

De denimcollectie die Alexander Budike (28) ontwierp ter afronding van zijn studie aan de Rietveld Academie in Amsterdam vormt de basis voor Budike Jeans. Uit de conceptcollectie van 32 stuks die hij tijdens zijn afstuderen presenteerde, zijn zes ready to wear exemplaren ontstaan in natuurlijk donker indigo.

Alexander Budike verraste de modewereld onlangs met een nieuw woord: ‘elavagant’.

Je hoort het goed. Dat woord bestond nog niet: “Het staat voor elegantie en extravagantie,” vertelt hij. “Waarmee ik wil zeggen dat ik streef naar een speels spel met de pasvormen en de constructie van jeans.”

“Nieuwe denims zijn vrijwel altijd een variatie op de five pocket. Ik wilde daar een stap aan voorbij gaan met de lancering van mijn eigen jeanslabel, nu een jaar geleden. Ik kijk niet vanuit de mode naar een jeans, maar eerder vanuit de architectuur. Of zie verschillende soorten mensen voor me terwijl ik ontwerp.”

3xpeople_new.indd 3

Een kenmerkend model is bijvoorbeeld het Twisting David-model, een donkerblauwe Japanse denimbroek die op vlotte wijze mee draait met de benen van de eigenaar; niet alleen gemaakt vanuit draagbaarheid, maar ook vanuit een behoorlijk abstract gevoel voor constructie.

Hij vervolgt: “Jeans is een industrieel product geworden. Ik probeer mezelf voor te stellen hoe het was voor de industriële revolutie, toen denim op zich nog een innovatie was en het beeld dat we van jeans hadden nog niet was ingevuld. Dat alles nog kon, zeg maar.”

Budike gaat soms best ver met zijn ontwerpen. Een gulp kan bij hem zo maar een centimeter of dertig lang zijn, en de ontwerper durft te experimenteren met de hoogte van het kruis.

Die zoektocht? Waar komt die vandaan?

“Ik denk dat het komt omdat ik meerdere malen ben verhuisd,” antwoordt hij.

“Van origine ben ik Colombiaan, en ik woon nu zo’n tien jaar in Nederland. Ik bekijk

de zaken anders dan iemand die hier is opgegroeid. Zeg maar lichter: met een ZuidAmerikaans gevoel voor speelsheid.”

Zowel in januari als in juli stond hij op de modebeurs Bread & Butter in Barcelona.

“Dat was fantastisch. Toen werd echt duidelijk dat er interesse is voor dit product.

Het leverde ons een samenwerking op met een Japanse producent die ons bijzondere denimkwaliteiten ter beschikking stelt. We maken nu nog ieder exemplaar zelf. Maar deze winter kunnen we onze eerste productieserie uitleveren. Ik ben in de zomer van 2007 afgestudeerd, dus voor mijn gevoel gaat het allemaal heel erg snel.”

www.budikejeans.com

15-09-2008 08:13:43

THE CERAMIC PLAYER nixonnow.com

AdvertentiesCode12.indd 33

BREAK ON THROUGH

11-09-2008 20:39:50

AdvertentiesCode12.indd 5

11-09-2008 20:24:37

code

text

image

PEOPLE

DEBBIE WESTER

BEN RAYNER

page

019

HIJ WAS EEN SOORT LEVEND SCHETSBOEK Lina Stigsson In het kielzog van de burleske hype zijn haar tatoeages gewild. Maar de stijl van Lina Stigsson ontstijgt de smaak van het moment. Pin-ups en sailor tattoo’s, geïnspireerd op de klassieke Westerse tatoeages uit de jaren vijftig, strak lijnwerk, krachtig kleurgebruik en details als doodshoofden, dieren en mystieke elementen maken Stigssons werk tijdloos.

Dat Lina ooit in een Amsterdamse tattoo-shop zou belanden, was niet vanzelfsprekend toen ze opgroeide in Björstorp, een plattelandsdorpje in het zuidelijkste puntje van Zweden. Dat ze ‘iets met kunst’ zou gaan doen lag daarentegen wel voor de hand. Haar moeder was schilder en Lina bracht op haar vijfde de eerste olieverf al op het doek. Op haar negentiende verhuisde ze naar Londen om een jaar later naar Amsterdam te gaan, waar ze zich inschreef voor de Rietveld Academie.

De passie voor de tatoeagekunst begon bij de passie voor haar toenmalige vriend die tattoo-artiest was.

Het duurde niet lang voordat ze zelf ook het vak in wilde en om het naald- en lijnwerk onder de knie te krijgen, oefende Stigsson op hem én zichzelf. “Hij was een soort levend schetsboek.” Beginners oefenen meestal op een varkenshuid, maar als vegetariër zag Lina het tekenen op een dierenhuidje niet zitten. “Je leert er ook van om echt naar het lichaam en de spieren te kijken. Het mooiste is het als een tatoeage ook echt beweegt op je huid.”

Stigsson ging in de leer bij Tony Lomans in Deventer, die ook haar toenmalige vriend het vak had geleerd. Twee jaar lang reisde ze iedere dag op en neer met de trein naar zijn studio, waar Angelique Houtkamp, bekend om haar ‘fifty pin-up-style’, Lina de basistechnieken van het tatoeëren als schaduwen, belichting en vloeiende lijnen leerde zetten. Na twee jaar bij Tony te hebben gewerkt belandde Lina bij Tattoo Peter, een van de oudste tattoo-shops van Europa (gevestigd op de Wallen) die bekendstaat om zijn traditionele zeemanstatoeage.

“Die traditionele hebben iets emotioneels door de symboliek die altijd te maken heeft met liefde, leven en dood. En je kunt ze steeds vernieuwen. De kleuren van nu zijn veel sterker en mooier en door ze te combineren met edelstenen, dieren of andere symbolen, krijg je een nieuw beeld dat toch verankerd is in de traditie.”

De volgende stop was de studio van tattoo-legende Rob Admiraal, geroemd om zijn Japanse stijl. Hij leerde Lina met schaduw, diepte en gelaagdheid werken en daarnaast goed naar het lichaam te kijken. “Rob leerde me verder ook echt naar mensen te luisteren en hun ideeën om te zetten in een tatoeage.” Inmiddels staat ze regelmatig - samen met Rob Admiraal - op tattoo conventies wereldwijd en vliegen mensen zelfs over uit Londen en New York om tatoeages te laten zetten. Waar Stiggsons talent haar hierna brengt is de vraag.

Ze is weer begonnen met schilderen. www.linastigsson.com

C12_peoplelina_new.indd 2

15-09-2008 10:06:56

code

text

image

PEOPLE

SHARON COHEN

ISABELLA ROZENDAAL

page

020

DINGEN MOETEN KLOPPEN Joachim Baan

Anderhalve dag deed Joachim Baan (1979) het Grafisch Lyceum. Het werd niks. Sindsdien draagt hij het stempel ‘autodidact’. Hij liftte mee op de internetgolf, leerde zichzelf alle internettrucs en heeft in tien jaar een portfolio opgebouwd waar je u tegen zegt.

Vijf jaar geleden begon de grafisch vormgever/art director en fotograaf Joachim Baan met Anothercompany, een bureau dat zich bezighoudt met kunst, mode en communicatie. Het zwaartepunt ligt bij grafisch vormgeven – van seksclubs, magazines, modemerken en winkelinrichtingen tot corporate identities en oer-Hollandse postzegels. Joachim: “Ik heb een soort honger naar esthetiek en kwaliteit, ik word ongelukkig als ik iets heb dat net niet mooi is.” Maar voor een mainstream zonnebrandcrème maakt hij geen Dior-verpakking. “Dingen moeten kloppen. En de ruimte opzoeken tussen ‘kloppen’ en dat extra stapje, dat vind ik leuk.”

C12_PEOPLE_V3.indd 5

Voor inspiratie en een fotoproject trok Joachim een week door de Libische woestijn. Hij vond er de logica voor zijn nieuwste project: Skårf. Een creatie van patronen en structuren van Berlijn, gelaserd en/of geborduurd op een sjaal. Eentje van een allesbehalve logisch formaat (twee bij twee meter), tenzij je net als de oosterlingen inziet dat verkoeling en warmte goed samengaan in een sjaal. Voor de westerling: “Het zijn best heftige dingen, maar het is flinterdunne zijde, dus die twee vierkante meter is heel draagbaar.”

Skårf maakt samen met vier andere projecten deel uit van B.A.S., een Fonds BKVBproject dat de overeenkomsten en verschillen tussen de Nederlandse en Duitse maatschappij en designcultuur zichtbaar moet maken.

“Ik wil met mijn project de geheime plekken uit het heden en verleden in kaart brengen, zoals pop-up stores en undergroundclubs, maar ook stukken van de Berlijnse muur

en andere plekken. Met Skårf wil ik de vergankelijkheid, de vrijheid en beweging laten zien die er in de stad zit. En de tijdelijkheid van pop-up-stores vind ik heel interessant, ik wil mensen enthousiast maken voor die energie.”

Om van de stress af te komen springt Joachim zo af en toe uit een vliegtuig.

“Ja, nou, eigenlijk vorige week voor het eerst, ik zat tussen twee opdrachten in en dat heb je dan gewoon wel even nodig.”

www.anothercompany.org Skårf wordt gemaakt door het nieuwe Nederlandse label Tenue de Nîmes in samenwerking met een nog onbekend Duits label. De winkel van Tenue de Nîmes gaat half oktober open op de Elandsgracht 60 in Amsterdam.

13-09-2008 13:02:52

AdvertentiesCode12.indd 21

11-09-2008 20:28:27

code

text

image

PEOPLE

MARTIJN HAAS

ISABELLA ROZENDAAL

page

022

HOGE HAKKEN, ECHT LIEFDE Jelske Peterson De auteurs van toonaangevend schoenen-blog www.imelda.com riepen haar schoenen uit tot ‘probably the best proportional shoe wear we have ever seen’. Yes indeed. Jelske Peterson is heel hard bezig naam te maken in de modewereld met haar hooggehakte pumps. Nog meer aandacht zal ze ongetwijfeld krijgen nu ze onlangs een eigen winkel en atelier geopend heeft met als naam: Jouw Stoute Schoenen.

Schoenen in alle kleuren van de regenboog sieren het paars geverfde atelier aan de Oudezijds Achterburgwal in Amsterdam. Wie een blik in de etalage werpt, ziet schoenen met een ronde neus die de indruk wekken of ze zijn gemaakt voor filmsterren uit de jaren dertig en veertig. Maar in de werkplaats staan ook eigentijdse variaties met vooruitstekende zolen en elegante bloemenmotieven. Jelske Peterson legt uit hoe ze in het schoenvak is gerold: “Ik zat op de ARTEZ in Arnhem, maar volgde ook een cursus ambachtelijk schoenmaken in Nieuwegein, samen met mijn huidige zakenpartner Esther van Schagen. Esther kon voor een leuke huurprijs een atelier openen in dit pand in het hartje van Amsterdam en vroeg me of ik wilde participeren. Nou, dat was ‘an offer I couldn’t refuse’.

De locatie was prachtig, maar het contact met het Amsterdamse winkelpubliek moest nog worden gelegd. Zo kwamen ze op het idee om klanten zelf mee te laten denken over het ontwerp. Jelske: “Mensen die onze winkel bezoeken, kunnen zelf ideeën aandragen voor het ontwerp van een schoen. We staan open voor allerlei suggesties. En we vinden het prima als iemand zijn ontwerp al op een papiertje heeft uitgetekend.”

Tot nu toe hebben ze een paar van deze ‘eigen ideetjes’ in behandeling. Toch zal niet iedereen de stap wagen om een echte ‘Jelske’ te bestellen. Wie een schoen naar eigen ontwerp wil, moet er namelijk wat voor over hebben. Jouw Stoute Schoenen maakt damesschoenen vanaf 600 euro en herenschoenen vanaf 1200 euro per paar. “Herenschoenen zijn veel duurder, omdat de hakopbouw veel ingewikkelder is.”

Draagt ze ze zelf ook, al die hoge schoenen? “Ja hoor. Al heb ik voor mijn afstudeershow vrij bijzondere modellen gemaakt waarmee het zelfs voor mij een flinke toer wordt om zonder beven over straat te gaan. Als klanten dat willen, kunnen ze die in een lagere, loopbare versie bij me bestellen.” www.jouwstouteschoenen.nl

3xpeople_new.indd 5

Jurk Diesel

Beide ontwerpsters voegen aan iedere schoen die ze produceren een eigen touch toe. Zo hebben de meeste damesschoenenmodellen die Jelske ontwerpt hoge hakken en ronde neuzen: “Ik ben niet zo’n fan van al te spitse neuzen. Ronde vormen doen de voet het meeste recht, vind ik. Ik houd van Christian Louboutin, de Franse ontwerper die bekend staat om zijn gelakte zolen. Hij maakt pumps waarvan de lijnen mooi doorlopen.”

15-09-2008 08:13:58

AdvertentiesCode12.indd 23

11-09-2008 20:29:50

code

text

image

PEOPLE

MARTIJN HAAS

ELZA JO VAN REENEN

page

024

DE FEEL VAN ONZE MUZIEK IS GEWOON BRITSER Little Dragon

‘Electric soul’, zo omschrijven de leden van Little Dragon uit het Zweedse Göteborg hun eigen muziek. Zangeres van de groep is Yukimi Nagano. Onlangs was ze in K-Space, Amsterdam voor een optreden tijdens een launch van nieuwe K-Swiss-sneakers, ontworpen door de eveneens Zweedse Julia Hederus.

“Ik kom uit Göteborg,” zegt Yukima Nagano, nippend aan een kopje thee op een terrasje aan de Nieuwezijds Voorburgwal.

“Weet je hoe we dat noemen: Gotham!”

Ze lacht: “Omdat het er zo donker en depressief is, hoor je dan te zeggen. Maar eigenlijk valt dat best wel mee. De sociale voorzieningen in Göteborg zijn prima. Er is alleen gewoon niet zo heel veel te doen. Zo kan ik niet een band opnoemen die een beetje hetzelfde doet als wij.”

Ze maakt een grommend geluid; “Het is vooral black metal wat daar de klok slaat in jongerencentra en concertzalen. En daar hou ik persoonlijk niet zo heel veel van.”

3xpeople_new.indd 1

In 2007 bracht Little Dragon haar debuutalbum uit. De groep maakt muziek in de lijn van triphop-acts als Moloko en Goldfrapp.

De nummers werden gecomponeerd in de jaren dat de groep samen woonde in een Göteborgs studentenhuis. Nagano kijkt met romantische gevoelens terug op die periode: “We stonden eigenlijk altijd met elkaar te spelen. Als je naar de keuken moest dan kon je eigenlijk niet om het instrumentarium heen – en zo werd iedereen er in mee gezogen, haha! Die ene bewoner die niet mee deed; die is ook maar het huis uit gegaan.”

In eerste instantie maakten de groepsleden alleen maar geluidscollages, met de aanwezige apparatuur en door een beetje mee te tikken op het servies. Maar allengs kwam er vorm in. Nagano: “Kijk, het stond natuurlijk wel meteen vast dat ik de zangeres zou worden hè? Ik heb er de aanleg voor, en die jongens begeven zich liever op de achtergrond.”

Op dit moment heeft Little Dragon eigenlijk meer succes in Engeland dan in het thuisland Zweden. Nagano heeft er een eenvoudige verklaring voor: “De ‘feel’ van onze muziek is gewoon Britser. Daar passen we in een traditie van elektronische popgroepen met een zangeres; noem het arty pop.

We trekken daar makkelijk vijfhonderd man, als we in Londen een show geven.”

Zelf is ze van Japanse en ZweedsAmerikaanse origine. Heeft ze specifieke kwaliteiten dankzij die achtergrond? “Nou dat denk ik niet. Mijn ouders waren hippies en hebben me heel vrij opgevoed. Maar Little Dragon is vooral de dromerige samenwerking tussen mij en mijn medemuzikanten.

Die jongens zijn heel rustig en samen hebben we het geduld om in een heel creatieve trance te geraken.”

www.little-dragon.se www.hederusforkswiss.com

15-09-2008 08:13:29

AdvertentiesCode12.indd 25

11-09-2008 20:37:17

code

text

image

PEOPLE

MARJOLEIN MARCHAL

MYRTHE TER MATEN

page

026

ZIJ IS EEN DEEL VAN MEZELF Marieke Bos

In het dagelijks leven freelance modeontwerpster, in haar vrije tijd burleske danseres. Marieke Bos (32) doet eigenlijk alleen dingen die ze leuk vindt.

En wat begon als voor de lol model staan als pin-up, groeit nu uit tot een stylish verjaardagskalender.

Samen met Bregje Geurtsen vormt ze de Bombshellys. Zo’n anderhalf jaar geleden was hun eerste burleske optreden. Ze bedenken zelf de acts. “We zijn vooral bezig met de styling en maken onze pakjes zelf.

Het moet altijd funny zijn. Zo hebben we laatst een act gedaan waarbij ik een ei leg en Bregje een pan, waarna we op het podium een ei bakken.”

Bos maakt nu een pin-up verjaardagskalender, die begin 2009 moet uitkomen. “Vijf jaar geleden doken fotografe Myrthe ter Maten en ik voor het eerst samen de fotostudio in,

C12_PEOPLE_V3.indd 3

om mij als pin-up in allerlei stijlen te schieten. Nu gaan we regelmatig: we laden de auto própvol kleding.” Uit de berg foto’s die Ter Maten de afgelopen jaren heeft gemaakt, hebben ze twaalf types geselecteerd, die de basis vormen voor de kalender. Elke maand heeft een eigen dame, met een eigen verhaal. In mei is dat bijvoorbeeld Flirty Gertie, een ‘trailer park queen’. In zachtroze lingerie zit ze in een caravan met mint-wit geblokte gordijntjes. Bos: “Zij is gebaseerd op een cliché type, een trashy trailerparkmeisje die een romannetje leest en haar nagels lakt.

Ze is schattig en flirty tegelijk.”

Inspiratie haalt Bos uit klassieke cultfilms en boeken vol burleske types. “De beelden afkomstig uit Amerikaanse pin-up magazines uit de jaren vijftig zijn ouderwets, maar nog steeds even sexy. De outfits, hakken en poses zijn in de loop der jaren niet extreem veranderd.”

Eigenlijk houdt Bos er helemaal niet van om voor veel mensen op te treden. “Maar als ik me verkleed, ga ik me echt iemand anders voelen. In de burleske en pin-up scene heb ik de naam Mary Wood aangenomen. Zij is een deel van mezelf en zet zichzelf in de schijnwerpers. Natuurlijk tease ik het publiek met mijn sensuele outfit, maar het draait vooral om het totaalplaatje van theater en humor.”

Voor Bos is burleske geen hype. “Ik heb al meer dan tien jaar een voorliefde voor de sexy stijl van Betty Page en burleske. En ik verwacht dat de hype die nu overal heerst er snel af is. Volgens mij zijn burleske en pin-up iets tijdloos. Ook na de hype blijft het geliefd.

Zonder twijfel.”

profile.myspace.com/bombshellys www.myrthetermaten.com

13-09-2008 13:04:19

AdvertentiesCode12.indd 27

11-09-2008 20:37:47

code

text

image

PEOPLE

JASON JULES

BEN RAYNER

page

028

IK BEN OPGEHOUDEN MET PROBEREN COOL TE ZIJN Gary Card Er zijn veel eigenschappen die wij aan Gary Card zouden kunnen toeschrijven, maar cool is hij - naar eigen zeggen tenminste - niet. “Een van de meest bevrijdende beslissingen die ik de afgelopen periode heb genomen, is dat ik ben opgehouden met proberen cool te zijn. Niet lang geleden moest en zou ik een paar Sonic Youth-platen kopen. Ik dacht: het wordt hoog tijd dat ik mij in deze band verdiep, maar om eerlijk te zijn vond ik er weinig aan... dus heb ik de Greatest Hits van Mariah Carey gekocht en ik zeg je: ik heb er geen seconde spijt van gehad...”

Een nacht geleden stond de Londense Card nog te feesten met Gareth Pugh en een maand geleden hing hij in Florence met Carrie ‘Cassette Playa’ Mundane. Hij werkte voor grote merken als Adidas en AnOtherMan besteedde ruime aandacht aan hem. Als Gary Card niet cool is, wat zegt dat dan over ons?

Card maakt deel uit van een nieuwe generatie kunstenaars die samenwerken met grote merken. Toch heeft hij meer in zijn mars dan het versterken van andermans ideeën alleen. Hoewel hij zelf beweert geen vaste eigen stijl te hebben, bewijst de diversiteit van zijn werk dat er wel degelijk een artiest schuilt in deze ontwerper.

Officieel is hij decorontwerper, maar hij past zijn invulling aan dat beroep voortdurend aan. “Decorontwerp laat zich lastig definiëren. Goed, ik ontwerp decors en mijn agent omschrijft mijn werk zo, maar ik maak van alles: rekwisieten, kostuums, illustraties... het geeft mij de vrijheid om mij te ontwikkelen in elke richting die ik op wil.

Mijn agenten hebben naast een kantoor in Londen ook een vestiging in New York en zij willen mij daar vooral presenteren als een autonoom kunstenaar. Hier in Londen ben ik in de eerste plaats een ontwerper. Het is een prettige splitsing van mijn werk, zeker ook omdat ik in de Verenigde Staten niet zo bekend ben en daardoor wat meer ruimte heb om met mijn vrije werk te experimenteren.”

Gary Card wordt regelmatig vergeleken met Andy Warhol. En inderdaad; er zijn overeenkomsten. We noemen de bril en het kapsel... maar er is meer: beiden begonnen hun loopbaan in de reclame en beiden werkten samen met gelijkgestemden, kunstenaars en nietkunstenaars. De grootste overeenkomst is misschien wel dat Card het klaarspeelt om - net als Warhol - één van de coolste niet-coole mensen van zijn generatie te zijn.

www.myspace.com/garycard

C12_PEOPLE_V3.indd 4

13-09-2008 13:04:34

AdvertentiesCode12.indd 29

11-09-2008 20:38:20

code

text

image

PEOPLE

MARTIJN HAAS

TRULS BRÅHAMMAR

page

030

VROUWEN LATEN ZICH ANTI-MODE OPDRINGEN Anna Österlund

De Zweedse modeontwerpster Anna Österlund probeert met haar kleding een verdediging tegen de grote boze buitenwereld te bouwen. Ogenschijnlijk tegenstrijdige inspiratiebronnen als The Cure en hardboiled Amerikaanse detectiveromans helpen haar hierbij.

“Ik woonde in zo’n buurtje waar je eindeloos kon fietsen zonder dat je ooit in een gevaarlijke omgeving terechtkwam. Heel veilig allemaal.”

Het kost Anna Österlund weinig moeite om herinneringen op te halen aan haar jeugd in de omgeving van Stockholm. Haar kindertijd inspireert haar dagelijks. Zo ontwierp de Zweedse voor haar eindexamenproject aan de modeacademie kleding waarin de Engelse band The Cure een rol speelt. Österlund: “Ik hoorde op een dag het liedje High van The Cure, waarin zanger Robert Smith een paar zinnen jodelt die hij had opgevangen van het driejarige dochtertje van zijn zus. Met dat idee in mijn achterhoofd heb ik een kleine, leren cape gemaakt waarvan ik de achterkant doormidden sneed, zoals bij een lieveheersbeestje.”

Onlangs lanceerde Österlund haar eigen label, Ravishing Mad, met een collectie vrouwenkleding die het werk van haar eindexamen twee jaar geleden enigszins benadert, maar zakelijker van toon is.

Afgelopen zomer toonde ze haar collectie op de Nederlandse modebeurs De Modefabriek. Haar creaties doen denken aan die van Vivienne Westwood: punky, maar met een oog voor vrouwelijkheid.

C12_PEOPLE_V3.indd 7

Ze heeft korte jurken en broeken waarvan de taille hoog zit. Österlund: “Ik zet de taille express hoog in het ontwerp, omdat ik vind dat vrouwen zich tegenwoordig te veel anti-mode laten opdringen. Daarmee bedoel ik kleding waarmee je halfnaakt over straat gaat.”

Ravishing Mad brengt ook mannenkleding op de markt. Die is minder 1982 dan haar dameslijn, maar minstens even stoer, met een workerachtige kwaliteit vol denimstiksels.

Dat niet haar hele collectie sinds haar eindexamen bestaat uit Robert Smith-soepjurken en -overgooiers, komt omdat Österlund nog een andere fascinatie heeft: hardboiled Amerikaanse detectiveromans van schrijvers als Dashiell Hammett en Mickey Spillane. Österlund houdt van het overzichtelijke beeld van de rol van man en vrouw dat oprijst uit hun verhalen, die zich meestal afspelen in het Amerika van voor de Tweede Wereldoorlog. Het is een inspiratiebron die ogenschijnlijk haaks staat op The Cure, maar die dezelfde emotie bij haar oproept: jezelf verliezen in een wereld die de grauwe werkelijkheid een spiegel voorhoudt. “Die volledig eendimensionale karakters uit thrillerdetectives zetten me aan om een getailleerde powerdress te ontwerpen met riempjes en Scissorhands-handschoenen.

Daarmee kunnen vrouwen zich sterk voelen in een wereld die bij mij in ieder geval heel veel angst oproept.”

www.ravishingmad.se

13-09-2008 13:04:56

AdvertentiesCode12.indd 31

11-09-2008 20:39:17

FOTOGRAFIE BIANCA PILET STYLING KANAKO B. KOGA GROOMING YACINE DIALLO C/O B AGENCY CASTING MARTIN FRANCK STREET CASTING ASSISTENT FOTOGRAFIE JILDEZ KAPTEIN ASSISTENT STYLING JEANNE BERTIN BOSSU PRODUCTIE TIM WARD-HOLMES & CHANTAL HOOGVLIET MET DANK AAN GASPARD YURKIEVICH & GUIDO VOSS

PARIS IS BURNING Je kunt de klok erop gelijk zetten: iedere tien jaar ontstaat er een beweging die Parijs nieuw leven inblaast. CODE zet de afgelopen decennia op een rijtje en vertelt wie wie was toen iemand de lont voor de zoveelste maal in het kruitvat stopte.

C12_paris_copyV11.indd 2

13-09-2008 13:07:25

AXEL GAFFRIC ‘AX’HELL FRIGHT’ (20) GITARIST BICOK’S BREAKERZ T-SHIRT EN JAS: VINTAGE BROEK: APRIL 77 CHOKERKETTING: EDEMODIUM SCHEDELKETTING: SIX GITAAR HALSKETTING: PEACE UNITED

C12_paris_copyV11.indd 3

13-09-2008 13:07:33

FABIEN DARRAS (23) OVERHEMD: KOSTAS MURKUDIS BROEK: APRIL 77 JAS: SCHOTT PERFECTO KETTING: VINTAGE RING: 0044 LAARZEN: GO WEST

C12_paris_copyV11.indd 4

13-09-2008 13:07:52

code

images

text

PARIS IS BURNING

BIANCA PILET

MARTIJN HAAS

page

035

— Een stad die bezeten is van energie. Zo omschrijft de Britse historicus Andrew Hussey Parijs in zijn boek Paris: The Secret History.

Volgens hem drijft de Franse hoofdstad op een voortdurende creatieve eb en vloed-beweging. Het ene moment is Parijs een ingeslapen dorp, het andere moment staat er een recalcitrante denker op die zegt dat het allemaal anders moet. Ofwel: revolutie! Wat Parijs onderscheidt van andere steden is dat revolutionairen er niet alleen over zo’n revolte praten, maar deze soms daadwerkelijk tot stand weten te brengen. Sterker: dat gebeurt bijna iedere tien jaar wel een keer.

L’EXISTENTIALISME Tijdens de oorlog was Parijs als een van de weinige Europese hoofdsteden niet gebombardeerd door de Duitsers. Niettemin heerste er na de bevrijding een grote verslagenheid: de bevolking was arm en in sommige buurten zakten de huizen van ellende in elkaar. Toch kwam het culturele leven weer op gang, zij het langzaam. Verzamelpunt waren de terrassen in de wijk Saint-Germaindes-Prés, op de plek waar de Rue de Rennes en de Boulevard Saint Germain samenkwamen.

Daar nipten schrijvers Jean-Paul Sartre, Simone de Beauvoir en Albert Camus aan hun wijn, terwijl ook de machtige redacteuren van La Nouvelle Revue Française hier vaak kwamen. Deze intellectuelen vormden een hechte groep die

C12_paris_copyV11.indd 5

bekendheid zou krijgen met de door hen beleden filosofie van het existentialisme. Een stroming met als belangrijkste kenmerken: het afwijzen van godsdienst, het zelfbeschikkingsrecht van de mens, en de stelling dat het leven in wezen geen morele gronden kent.

Het existentialisme ging net zoveel over stijl als over inhoud. Neem de kleding van de existentialisten: de dames en heren in het buurtje bij de Seine, ‘de linkeroever’, droegen altijd zwarte coltruien. Sartre rookte zijn Gauloisesigaretten gekleed in een La Canadienne – een zware vilten jas, ontworpen voor de strenge Canadese winters. De soundtrack van deze culturele beweging was de jazz. Het spirituele hoofdkwartier van de existentialistische gene-

ratie was een club genaamd Tabou, aan de Rue Dauphine, waar iedereen belandde als de cafés in de omgeving dichtgingen.

Niet lang daarna zouden tijdschriften publiceren over deze generatie en het nieuwe sociale fenomeen dat de linkeroever van de Seine onveilig maakte. Het blad Samedi Soir berichtte over gigantische orgieën, georganiseerd door smerige existentialisten die hun tijd doorbrachten met dansen en het hebben van seks in vochtige kelders – totdat ooit een keer de atoombom zou vallen. Een moment waar de existentialisten, volgens het blad, allemaal op een perverse manier naar verlangden.

13-09-2008 13:08:01

code

page

STYLE

036

LA NOUVELLE ESTHÉTIQUE Het volk op straat heeft altijd een moeilijke relatie gehad met het chique Parijs, het Parijs van de haute couture en de daaromheen dralende jet set. Toen modeontwerper Christian Dior in het begin van de jaren vijftig opdracht gaf een mooie fotoserie te maken van zijn new look-kleding op een van de straatmarkten van Montmartre, vlogen de vrouwen van de vis- en fruitkramen op de modellen af en trokken hen de kleren van het lijf. Het betekende een snel en voortijdig einde van deze shoot.

Tot diep in de jaren zestig was Parijs een gespleten stad, waar arm en rijk tegenover

elkaar stonden. Een generatie die dat heel goed begreep waren de makers van nouvelle vague-films. Zij fabriceerden goedkope, snel gemonteerde verhalen die vanaf eind jaren vijftig de filmwereld vernieuwden. Cineast François Truffaut verfilmde zijn armoedige jeugd in Les Quatre Cents Coups (1959). De regisseur beeldde zijn personages af in het deplorabele Parijs van de jaren vijftig, met longshots langs vervuilde straten, lekkende regenpijpen en afgebroken dakpannen. Toch behield de stad in deze film haar esthetische waarde, omdat Truffaut begreep dat de stad naast een verheven

zijde ook een aardse schoonheid bezat. Die schoonheid verleidde ook vele fotografen tot het maken van sfeerrijke reportages – uit die tijd stammen de zwart-witansichtkaarten van verliefde stelletjes tegen een decor van verlaten huizen.

Parijs was intussen nog meer aan de jazz verknocht dan ooit tevoren. Steeds meer jongeren voelden zich aangetrokken tot de woeste beatnikmanier van leven die bij de jazz hoorde. Met het bijbehorende uiterlijk: jeans met omgeslagen pijpen, dikke zeemanstruien en brillantine in het haar.

PARIS AUX PRINTEMPS In het begin van de jaren zestig, toen de Beatles en de Stones Engeland onveilig maakten, rouwde Parijs nog om de dood van een icoon uit vroeger tijden: de sombere chanteuse Edith Piaf. Op hetzelfde moment stonden er artiesten op die wel enigszins een modern geluid produceerden, maar toch vooral ‘le beat’ herdefinieerden op een klassieke, Franse, manier. Zoals France Gall, een onschuldig ogend tienermeisje met een minirokje. Ze had goudblond haar en zong over haar amoureuze avontuurtjes. De Fransozen vonden het prachtig. Het had een hoog ó la la–gehalte, waar componist/zanger Serge Gainsbourg in de jaren die volgden wel raad mee wist. Met het ene na het andere kreunhitje spekte hij zijn bankrekening, terwijl de Fransen hun seksuele revolutie beleefden.

De echte diehard-intellectuelen in de cafés rond de Saint-Germain-des-Prés verfoeiden ondertussen nog steeds alles wat Amerikaans en dus ‘imperialistisch’ was. Zij riepen hun medestanders en vijanden op om toch vooral te geloven in de eigen dromen. ‘Wees realistisch, eis het onmogelijke!’ luidde de strijdkreet van deze situationisten. (Het situationisme streeft ernaar om door het creëren van ontregelende situaties een toestand van voortdurende maatschappelijke revolutie te bewerkstelligen.)

Zij vonden dat ‘de westerse mens’ vast kwam te zitten in een patroon waarin de media allesbepalend waren. Iedereen die de ware revolutie wilde, moest zoeken naar een uitweg uit dit ‘doolhof van beelden’, stelde de invloedrijke sitiuationist Guy Debord. Gek genoeg kregen zijn niet al te eenvoudige ideeën bijval van de man in de straat. Dat gebeurde toen de door

hem geproclameerde revolutie min of meer bij toeval samenviel met allerlei andere vormen van verzet die speelden in Parijs tijdens de lente van 1968. Zo waren binnen de studentenbeweging acties gepland om meer inspraak te krijgen op de universiteit. De studenten gebruikten de maatschappijkritiek van Debord hierbij als leidraad. Daarnaast stonden ook de vakbonden klaar om te demonstreren. Zo kon het dat in mei 1968 verschillende groepen elkaar vonden achter spandoeken met de mysterieuze spreuken van Guy Debord, zoals ‘Onder de straatstenen ligt het strand!’

Het zou niet lang duren voordat ontwerpers elders in de wereld de ideeën van het situationisme leerden interpreteren, onder het motto: een revolutie kun je ook bereiken door kleding aan te trekken die ontwrichtend werkt op de wereld om je heen.

LA RIVALITÉ In de jaren zeventig beleefde Parijs alweer een revolutie: de onttakeling van de haute couture als medium voor de allerrijksten. Café de Flore, aan de linkeroever van de Seine, was het oog van de orkaan. Daar zaten in 1978 alle fashionista’s aan de champagne en bestudeerden elkaars nieuwe creaties. In de Flore maakte het niet uit of je rijk was. Veel belangrijker was je plek in de hiërarchie van Yves Saint Laurent en Karl Lagerfeld, de twee modekeizers van Parijs.

C12_paris_copyV11.indd 6

Lagerfeld en Saint Laurent kenden elkaar van de modeacademie, en onderhielden tijdens hun schooljaren een goede vriendschap.

Die eindigde abrupt toen Yves Saint Laurent (de jongste van het duo) in 1959 doorbrak als leidinggevende ontwerper bij Dior, en daarna, in 1961, als ontwerper van het naar hemzelf genoemde label. Deze ‘moves’ degradeerden Lagerfeld à la minute tot een man in de marge van het modebedrijf.

Jaar in jaar uit betoverde Yves Saint Laurent de modeliefhebbers met de ene na de andere creatie die vrouwen deed uitstijgen boven zichzelf, met als hoogtepunt zijn ‘safari’-ontwerp van het broekpak voor vrouwen. Pas in de jaren zeventig zou zijn rivaal Karl Lagerfeld weer naar gelijke hoogte stijgen. Niet als ontwerper, maar als iemand die haute couture ook wist te verkopen aan een minder kapitaalkrachtig publiek – waarmee hij mede de deur opende voor de prêt à porter.

13-09-2008 13:08:08

code

page

PARIS IS BURNING

037

ART TERRORISME Kenmerkend voor de Franse punkscene is dat de betrokkenen hun activiteiten niet alleen beperkten tot muziek. In Parijs was punk vanaf de late jaren zeventig zelfs meer een politiek en kunst- dan een rock-’n-roll-fenomeen. Drijvende kracht was de Bazooka-groep, een organisatie van zelfbenoemde terroristen die als doel hadden de media in Parijs te ondermijnen. De betrokkenen behoorden tot de – ook in Parijs – zeer bloeiende kraakscene. Kenmerkend voor hun attitude was dat ze allemaal een ongelofelijke hekel hadden aan hippies (Les babas cool) en dat met de nodige agressie duidelijk maakten. Qua uiterlijk was de groep

beïnvloed door glamrock, in het bijzonder de New York-trash-stijl van punklegendes The New York Dolls. Dat wil zeggen: latex broeken, overdreven make-up voor zowel mannen als vrouwen en flink getoupeerde haren. Let op: dit was 1975, dus nog voordat er punks in Londen op een dergelijke manier over straat gingen.

De Bazooka-groep riep zichzelf in een manifest uit tot ‘een vrije republiek in het hart van de media’. Provocatie was hun medium. Zo weigerden ze de staat Israël te erkennen. Verder brachten ze een krantje uit met allerlei woeste popart cartoons, dat de lezers van de linkse krant Libération gratis ontvingen. De invloed

van de Bazooka’s was groot. Wat in de jaren zestig was bedacht, moest in de jaren tachtig worden afgemaakt, zo verklaarden veel militante couturiers in navolging van de Bazooka-groep.

Neem Jean Charles de Castelbajac (onlangs herontdekt door new rave-designer Casette Playa), die zijn modellen gedurende de jaren tachtig de catwalks opstuurde in Snoopy-Tshirts of jurken waar teddyberen aan hingen.

Geïnspireerd door de graffiti-art van zijn vriend Jean-Michel Basquiat ontwierp hij zelfs een baljurk voorzien van kleurige verfklodders.

SEXY BOYS ET SEXY GIRLS Tijdens de jaren tachtig en de vroege jaren negentig stierven duizenden homoseksuelen aan aids – waardoor evenzoveel excentrieke Franse travestieten maar kort kleur gaven aan het stadsbeeld. Uit verdriet om verloren vrienden verplaatsten sommige gay-activisten hun strijd naar de hogere kunsten. De bioscoophit Les nuits fauves maakte veel emoties los, mede omdat zowel de auteur als de regisseur voor het beëindigen van de productie aan aids waren overleden. Na Les nuits fauves zouden gays nadrukkelijker hun seksuele voorkeur gaan uitdragen in film en literatuur.

Ook heteroseksuele Parijzenaars doken in het wilde fin du siècle enthousiast op de herontdekking van de combinatie seks en kunst.

Journaliste Catherine Millet berichtte met haar

boek La Vie sexuelle de Catherine M. over haar deelname aan gangbangs, swingersparties en sm-rituelen. Als zelfs een ogenschijnlijk keurige vrouw als zij haar vrije tijd gebruikte voor een extreme beleving van erotiek, hoe zat het dan met de rest van de stad?

In zijn roman Les Particules élémentaires uit 1998 (Vertaald als Elementaire deeltjes) noemde auteur Michel Houellebecq man en paard: de hippies en de activisten van mei 1968 hadden de oude waardenstelsels opgeblazen zonder er iets voor in de plaats te zetten. Ze waren opgegaan in de kapitalistische consumptiemaatschappij die ze grotendeels zelf vormgegeven hadden, zich troostend met de zweverij van new age.

Deze stad was haar onschuld uit het ó la latijdperk totaal kwijt.

Frappant genoeg kwam net op dat moment een muziekscene opzetten die een sound produceerde die gemaakt leek te zijn voor alle swingersfeesten van Millet en Houellebecq.

Neo-discoartiesten als Daft Punk en Air grabbelden als kinderen in een snoepwinkel in het kitscherige Franse muziekverleden. Op hun album Moon Safari vermengde Air de elektronica van Pink Floyd met de zweverigheid van James Last en de lome geilheid van Serge Gainsbourg.

Daft Punk kwam in die tijd uit bij een crossover tussen Cerrone, Jean-Michel Jarre en KC and the Sunshine band. In de studentenbuurt rond de Sacré Coeur dansten de fans van deze acts op hun eigen huisfeestjes. De dresscode: seventies colbertjes, sneakers, Lacoste T-shirts en uitgegroeid Rod Stewart-haar.

LA GUERRE INFINITÉ Toen de zoetsappige lounge van Air was uitgewerkt, werd het wederom grimmiger in Parijs. De inwoners van de binnenstad zaten aan hun tv gekluisterd toen in 2005 jongeren in de troosteloze buitenwijken nacht na nacht auto’s in de fik staken. De situatie werd nog eens op scherp gezet door de krijgshaftige taal van de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken, Sarkozy: “We zullen dit tuig eens van de straat vegen.” Zo ver kwam het echter net niet: na het instellen van een avondklok doofden de

C12_paris_copyV11.indd 7

rellen uit. Maar hoe je het ook wendt of keert: sindsdien is het in Parijs spannender dan ooit.

Tegen deze achtergrond maakt de nieuwe elektronische dansmuziek van Justice zijn opwachting. Met krachtige symboliek voorziet Justice zijn eigen tijd van ironisch commentaar.

Neem Justice’s videoclip Stress, uitgekomen in mei 2008, waarin reltrappende jongeren de stad onveilig maken. Of hun beeldtaal, met het quasi-religieuze kruis dat telkens oplicht. Is het om de jeugd te evangeliseren? Of slechts om

het ritme aan te geven op de dansvloer? “Ach, wat zou het?” stelt de lepe Xavier de Rosnay van Justice. “Tachtig procent van Frankrijk is christelijk, dus waarom zou iemand moeite met ons hebben?” Een redenatie waar geen speld tussen te krijgen is. Toch schudden alle vaders en moeders van Parijs hun bezorgde hoofden naar de jeugd. Voor de zoveelste maal is er een generatie opgestaan die het establishment een intelligente, maar welverdiende trap tegen het achterste verkoopt.

13-09-2008 13:08:15

PIERRE DAVID (23) FOTOGRAAF TRUI EN RIEM: JULIUS GARDEN SPIJKERBROEK: HELLS BELLES ARMBAND: HTC BRETELS: DSQUARED2 SJAAL: FABRICS INTERSEASON ZONNEBRIL: OLIVER GOLDSMITH RING: YOSHIKO*CREATION PARIS

C12_paris_copyV11.indd 8

13-09-2008 13:08:22

CHARLES DERENNE (26) JAS: KOSTAS MURKUDIS OVERHEMD: ALAIN FIGARET STROPDAS: VINTAGE BROEK: CHRISTOPHE LEMAIRE HOED: DIESEL KETTING: VINTAGE 0044

C12_paris_copyV11.indd 9

13-09-2008 13:08:32

FRANÇOIS DARRAS ‘FRANKY FACKERZ’ (19) GITARIST EN ZANGER BICOK’S BREAKERZ JAS: UNDERCOVER SPIJKERBROEK: HELLS BELLES T-SHIRT: VINTAGE RIEM: ZUCCA ARMBANDEN: 0044

C12_paris_copyV11.indd 10

13-09-2008 13:08:42

AYMERIC BERGADA DU CADET (23) STYLIST OVERHEMD: VINTAGE LANVIN SJAAL: ERTÉ BROEK: VIVIENNE WESTWOOD BROCHE EN HANGER: VINTAGE

C12_paris_copyV11.indd 11

13-09-2008 13:08:52

THOMAS LAMY ‘TAMASS WILD’ (18) DRUMMER BICOK’S BREAKERZ T-SHIRT: H&M JAS: FABRICS INTERSEASON KETTING: 0044

C12_paris_copyV11.indd 12

13-09-2008 13:09:01

LUCAS JODY ‘LE VIET’ (19) BASSIST BICOK’S BREAKERZ SPIJKERBROEK: HELLS BELLES T-SHIRT: ANN DEMEULEMEESTER OVERHEMD: COSMIC WONDER LIGHT SNEAKERS: NIKE

C12_paris_copyV11.indd 13

13-09-2008 13:09:09

JUSTICE!

Het Parijse duo Justice veroorzaakt een revolutie in de elektronische muziek. En in tegenstelling tot Daft Punk, hun stadsgenoten die tien jaar geleden de muziekwereld op zijn kop zetten, verschuilt Justice zich niet achter maskers.

Het levert ze alleen maar meer volgelingen op. Na het zwart-wit geschminkte Kiss-leger uit de jaren zeventig is er nu het met kruisen getatoeëerde Justice-leger. Because we are your friends, you’ll never be alone again...

“I TELL YOU: DAFT PUNK IS HISTORY”

C12_justiceV8.indd 2

13-09-2008 13:10:27

C12_justiceV8.indd 3

13-09-2008 13:10:36

code

images

INTERVIEW

ELZA JO VAN REENEN

page

046

“JUSTICE IS VOOR ONS GEWOON EEN POPBAND”

C12_justiceV8.indd 4

13-09-2008 13:10:45

code

text

JUSTICE 2008

MARTIJN HAAS

page

047

— De baanbrekende Franse dance-act Justice brengt dit najaar een live-dvd uit getiteld A Cross The Universe. Een gesprek met het duo en hun clipregisseur Romain Gavras over fans, rock-’n-roll en Parijs.

“Ze komen over als een stel dorks, maar in werkelijkheid zijn het de heftigste feestneuzen die je je maar kunt voorstellen,” zegt Romain Gavras – biertje in de hand, sigaretje tussen de vingers – de clipregisseur van Justice. Gavras is ook de maker van de tour-dvd over de band die dit najaar verschijnt: A Cross The Universe. Dat Gavras zelf ook geen lieverdje is, beaamt hij meteen: “Als je die dvd ziet, heb ik werkelijk geen enkele scène geschoten zonder dat ik alcohol of drugs achter de kiezen had, hahaha! Maar het leverde heel grappige camerastandpunten op. Zo zijn er nogal wat scènes die ik liggend op de grond heb geschoten.”

We spreken Gavras in de perstent van het Rock en Seine-festival, eind augustus, in Parijs. Later die avond zal Justice daar een spetterend concert geven, als hoofdact van het festijn. Vooralsnog is het middag, en de entourage rond de Franse tweemansact is relaxed neergestreken in de rode tent om wat vragen te beantwoorden. Gavras, die eigenlijk alleen maar hier is om een beetje mee te feesten, wijst naar zijn vrienden die de pers te woord staan: “I tell you: Daft Punk is history.”

Gaspard Augé (‘The Moustache’) en Xavier de Rosnay (‘The Chinese Boy’) zijn mid-twintigers afkomstig uit Parijs-Noord. Ze ontmoetten elkaar op een feestje in 2003 en doken samen de studio in. Met hun remix van Simians plaat Never Be Alone scoorden ze hun eerste clubhit, en de naam Justice was daarmee in één klap gevestigd bij zowel dj’s als het publiek.

Kort hierna werden ze gevraagd om remixen te maken voor onder anderen N*E*R*D, Fatboy Slim, Daft Punk, Soulwax en zelfs Britney Spears. Vorig jaar verscheen hun debuutalbum en sindsdien is de beer helemaal los.

Zomer 2008 is de groep al achttien maanden op tournee langs de grotere zalen en het festivalcircuit.

Maar ook naast het podium hielden ze de gemoederen bezig. Zo sloten De Rosnay en Augé contracten af met kledinglabel Surface 2 Air voor de lancering van een motorjack- en broekenlijn. Ze namen met Romain Gavras een extreem gewelddadige videoclip op waarin een stel vandalen uit de banlieues figureerden – een clip die de Franse autoriteiten meteen verboden. En nu komt er dus niet een nieuw album, maar een ‘rockumentary’ uit over de tournee die ze onlangs deden door de Verenigde Staten.

MÖTLEY CRÜE Party animals, zegt Gavras? De waarheid zal wel in het midden liggen.

Maar het is een feit dat beide Justice-mannen als we ze interviewen enorme wallen onder hun ogen hebben. Xavier de Rosnay komt over als de denker van de twee. Hij vertelt over de inhoud van de film: “Er gebeurden de afgelopen twee jaar op tournee zoveel leuke dingen, en dat werd nooit gefilmd. Wat doodzonde was, want als het voorbij is, is het weg.

Daarnaast waren we fans van The Dirt, je weet wel, de autobiografie van Mötley Crüe. Zoiets wilden we ook. Al hebben wij geen poedelhaar, en ook geen spandex-broeken, nee. Haha.” Hij neemt een haal van zijn sigaret: “We waren ook bezig met het geven van goede liveshows. Het ene moment in de sneeuw, het andere moment in de zon, in twintig verschillende staten in twintig dagen. En dat met optredens van drieduizend tot vijfduizend mensen. Now the viewer can see what happens if you drive a bunch of French frogs through strange territory like the USA.” Goed, de film speelt zich af in de Verenigde Staten, en de jongens hebben daar een heel bijzondere tijd gehad. Maar daarmee gaan ze een beetje voorbij aan de hype die zich juist in eigen land afspeelt. Want ook al

C12_justiceV8.indd 5

krijgt de Franse act voet aan de grond in de Verenigde Staten, Justice is anno 2008 toch vooral dé band van Parijs. Overal in de stad lopen fans met zwarte T-shirts met het ‘kruis’ hun liefde voor de band uit te dragen.

Bij de trappen van de Sacré Coeur heeft zich tijdens de visite die CODE de stad brengt zelfs een heel Justice-legioen genesteld, dat al wijn slurpend de toeristen lastig valt, en dan oneindig vaak de tekst van het populairste nummer van Justice zingt: “Because we are your friends, you’ll never be alone again, well come on, well come on!”

“Parijs in onze handen?” vraagt Xavier zich af, die heel eventjes de indruk wekt dat hij hier niets van weet. “Ach, het is gewoon onze thuisstad.

We vinden het leuk, maar hebben geen speciale relatie met de stad.

Ik ken Parijs eigenlijk ook niet zo goed. Goed, het gedeelte ten noorden van de Seine, daar kom ik vaak. Daar zit ons platenlabel. Maar aan de andere kant van de Seine zou ik de weg niet weten. Ik vind het een leuke grote stad. Er is een groot cultureel aanbod. Alles is lekker dichtbij.

Het is toch een gemeente die zeven keer kleiner is dan Londen.” Hij staart eventjes voor zich uit: “Maar lang niet alles wat hier gebeurt, boeit me.

De Champs-Elysées met al zijn mooie winkels en high society? I don’t give a fuck.”

Zetten zij zich daar juist tegen af, wellicht? Jongens uit de banlieues die het toch maar hebben gemaakt in ‘het Parijs van de elite’? Xavier blaast maar weer eens wat rook in kringetjes voor zich uit. “De elite? Wat is dat dan? Ik denk dat dat hooguit honderd man zijn. Dat waren in mijn jeugd de lui die de grote discotheken dreven en dergelijke. Nu zijn het de grote webmasters of zo. Ik weet het niet. Het is allemaal zo snel gegaan dat ik me daar nooit zorgen over heb hoeven te maken.”

Dat laatste is onmiskenbaar waar. Sinds de groep in 2003 aan het firmament verscheen – aanvankelijk als twee dj’s – is de ster van Justice rijzende. Opvallend is hoezeer zij een ander pad bewandelen dan Daft Punk, die andere Franse elektronische duo-act die Parijs – een paar jaar geleden alweer – op stelten wist te zetten met eenzelfde nadrukkelijk conceptuele aanpak. Maar waar de twee heren van Daft Punk zelf nooit naar voren traden en hun alter ego’s ‘de robots’ (lees: een stel irritante plastic maskers) het werk lieten opknappen, kiest Justice voor een plek onder de spotlights. De groep lijkt ermee te willen zeggen dat exposure ook een artistieke conceptvorm is – mits juist gedoseerd.

JUSTICE-ARMY Hoe denken zij eigenlijk over al die Justice-lookalikes die – met bijna cartoonachtige voorkomens – door de stad banjeren? Types die exact hetzelfde hardrock T-shirt als Caspar dragen? Dezelfde leren jackjes als Xavier? Die zelfs het Cross-logo op hun arm tatoeëren, alsof het de deelname aan een bepaald geheim genootschap is? Xavier bromt wederom dat hij het allemaal nét iets anders ziet. Maar ditmaal valt Caspar hem in de rede. Hij gaat rechtop zitten en zegt: “Dat vinden wij te gek! Laten we daar duidelijk in zijn. Van mij mag je best spreken van een Justice-army. Kids die bijvoorbeeld allemaal dit soort T-shirts dragen.”

Hij wijst op het weelderige ‘fantasy art’-design op zijn shirt van de Britse seventies-rockband ELO. “Iedereen heeft me altijd verteld dat ELO een ongelofelijke protserige kutband was, met een heel fout imago. Toch ben ik er laatst naar gaan luisteren, en ik moet zeggen: er was niet een liedje dat me tegenstond. Ik vind ELO sindsdien te gek. Het Justice-gevoel van al die kids staat voor een bepaald soort openheid.”

13-09-2008 13:10:59

code

INTERVIEW

Daar kan ook Xavier zich wel in vinden, maar hij geeft een lezing die cynischer is: “Het mooiste leger dat er ooit is geweest, is de Kiss-army.

Dat je al die kids had die hun gezicht net zo schminkten als Gene Simmons en Paul Stanley. Hoe dommer het eruitzag, hoe beter eigenlijk. Dus als wij piepkleine leren jackjes dragen, dan is het goed dat een heleboel mensen dat ook doen, want daardoor gaan ze er in hun dagelijks leven echt niet beter uitzien. Het uniform vraagt zo zijn offers. Als je fan was van Kiss vroeger, dan liep je ook voor lul.” Caspar grinnikt: “Nee, het allerergste leger van popfans zijn mensen die het hoofd van Kid Rock op hun arm hebben getatoeëerd. Dat is echte overgave, dat je met zo’n lelijke kop durft rond te lopen!”

Maar zijn ze daadwerkelijk zulke feestbeesten als hun vriend Gavras beweerd? Met andere woorden: hebben ze groupies? Xavier reageert meteen: “Ik dacht dat het groupiefenomeen voorbij was na de late jaren negentig – het tijdperk van de superstar dj’s. Maar ze zijn er nog steeds!

Jongens en meisjes die overal achter je aan reizen en je kleedkamer binnensluipen als ze daar kans toe zien. Toch gaat het ze niet alleen om de seks. Althans bij ons niet. Meestal willen ze over hele gekke dingen praten. Ze beschouwen je als een vriend. Dat is wel eens beangstigend, maar ook boeiend om mee te maken.”

Voelen zij zich zelf zulke superstar dj’s, dan? Xavier schudt driftig van nee, en Caspar schudt zijn krullenbos met hem mee. Xavier: “Nee, superstar dj’s zijn wat mij betreft onderdeel van de dance-scene. We zijn daar wel een beetje onderdeel van, maar ook weer niet. Dance is nu een heel geaccepteerde stroming. Denk aan Ibiza en plaatjes draaien met een tanktop aan. Justice staat voor meer zaken. Kijk, NWA is ook dance, of Snoop Dogg is voor mij ook dance. Maar Justice is voor ons gewoon een popband.”

C12_justiceV8.indd 6

page

048

NIHILISME Romain Gavras komt erbij zitten. En leent meteen een sigaret van de anderen. Kan hij nog wat wilde shit noemen die we gaan zien in de dvd? Gavras: “De tourmanager had de hele tournee een pistool bij zich. Dat is een pistolengek. Hij was ook de buschauffeur. Dus we waren constant met een soort gek op tournee. Maar Amerika is sowieso een heel interessant land. De derde wereld en de eerste wereld staan er heel dicht bij elkaar. Als je in een stad als Detroit het centrum verliet, belandde je in een sloppenwijk. Crazy!”

Deed het hem in enig opzicht denken aan Parijs? “Een beetje wel. Parijs heeft op dit moment last van een ongelofelijke vorm van nihilisme. Niemand gelooft nog ergens in. Iedereen zit zich af te rukken bij plaatjes van Carla Bruni. Maar de mensen realiseren zich niet wat er aan de hand is, ook al krijgen ze het recht in hun gezicht gedrukt.”

Gavras maakte met Stress een video voor Justice over een drietal jongens uit de banlieues dat al rellend en keet trappend door de stad trekt.

Uiteindelijk slaan ze ook het camerateam dat hen volgt tot moes – een scène die een beetje doet denken aan het slot van de neo-noir klassieker C’est arrivé près de chez vous (1992). Gavras over zijn motivatie tot het maken van die video: “Als je kijkt naar de banlieues, dan waren dat nihilistische rellen. Niemand kon deze rellen echt plaatsen, want er was geen politieke boodschap achter. Dat idee heb ik overgeheveld. De mensen in Frankrijk waren echt geschokt, want ze probeerden de boodschap achter de video te begrijpen. Wat wilde ik nou eigenlijk zeggen? Maar juist het gegeven dat er geen boodschap is, is het punt dat ik wilde maken. Er is geen boodschap, want het is nihilistisch. En wij zijn too fucked to realize it.”

Dat maakt Justice in zo’n geval bijna tot speelbal van een heel heftige filmmaker. Zien Caspar en Xavier dat zelf ook zo? “Nee,” zegt Xavier.

“Romain is een vriend van ons. En hij krijgt totale vrijheid om te doen wat hij wil. Maar hij is juist ook een speelbal in ónze handen. Hij geeft die films en die clips precies dat wilde rock-’n-roll imago dat we nastreven.

En wat lullen we verder nou? We zijn allemaal even oud. Wonen allemaal in dezelfde stad. Er is niet veel moeite voor nodig om iets samen tot stand te brengen dat het gevoel verbeeldt dat wij allemaal delen.”

13-09-2008 13:11:10

New collection «We see through things» AUTUMN / WINTER 08

Feat. Laurent Fetis, Faker, Akroe, Parra, Grotesk, Pmkfa, Steven Harrington, Gasius, Mark Owens, Bus and more Netherlands distribution : www.freshcotton.com Email : jesse@freshcotton.com Phone : +31(0)20 4289517 RazaUno «Better Known as Brooklyn» photo :

www.sixpack.fr

AdvertentiesCode12.indd 39

11-09-2008 20:42:38

IS THE NEW BLACK TEXT KAROLINA JONIEC & ROMY UEBEL IMAGES BEN RAYNER

C12_newblue6.indd 2

17-09-2008 11:36:12

page

code

BLUE IS THE NEW BLACK, PART I

051

“Ik draag nooit iets anders dan jeans.

Behalve van Lee houd ik van Levi’s, omdat het net als Lee een rijke historie heeft. Als ik vintage jeans koop, zoek ik naar een rechte, A-vormige pasvorm, de echte vintage-look. Als het om nieuwe jeans gaat: hoe skinnier, hoe beter. Slim fit jeans verkopen het best in onze winkel. De media voorspellen een terugkeer van de flare jeans, maar ik weet niet of dat net zo’n succes wordt als de skinny jeans.”

ANTWERPEN Jonas de Houwer Lee Store

SHIRT EN JEANS LEE HOED VINTAGE

C12_newblue6.indd 3

14-09-2008 10:23:36

page

code

STYLE

052

“Momenteel is mijn favoriet uit het aanbod van Concrete het merk Wood Wood, omdat het goed draagbare, comfortabele kleding is. Flare jeans met een hoge taille worden misschien populair, maar de skinny jeans blijven mijn ding.”

AMSTERDAM Wayta Patmo Concrete JEANS ACNE TOP BUDDIST PUNK VEST PHATOAK HOED PUURR SNEAKERS NIKE SIERADEN VINTAGE

C12_newblue6.indd 4

14-09-2008 10:23:55

page

code

BLUE IS THE NEW BLACK, PART I

053

“Iedereen moet op zijn minst één paar perfect zittende jeans hebben. Zelf heb ik er duizenden in mijn klerenkast liggen. Ik heb een zwak voor Levi’s, omdat het zowel een klassieker als een modern merk is. Soms smokkel ik een beetje en draag ik andere merken, zoals Cheap Monday, maar op de lange termijn blijf ik trouw aan Levi’s. Wat ik mooi vind aan jeans is dat ze een bepaald karakter krijgen naarmate ze ouder worden. De nieuwe trend?

Dat wordt volgens mij op de jaren tachtig geïnspireerde flare jeans, het tegenovergestelde van skinny jeans.”

AMSTERDAM Robert Risteski Zipper JEANS LEVI’S SHIRT GIVENCHY SJAAL GIVENCHY JAS VINTAGE DIOR RIEM MARJAN PEJOSKI SCHOENEN PERTINI

C12_newblue6.indd 5

14-09-2008 10:24:05

page

code

STYLE

054

“The Globe verkoopt merken met een geschiedenis, zoals Levi’s, Edwin, Lee en meer. We hebben liever een goede kwaliteit denim dan dat we allerlei trends najagen. Persoonlijk houd ik van ruwe, unwashed denim.

Wat er binnenkort populair wordt?

De klassieke pasvorm, geïnspireerd op de jaren vijftig.”

ARNHEM Harry Wonder the Globe

SHIRT WOOLEN MILLS JEANS ATELIER LADURANCE SCHOENEN RED WING

C12_newblue6.indd 6

14-09-2008 10:24:15

page

code

BLUE IS THE NEW BLACK, PART I

055

“Mijn favoriete merken zijn Levi’s en Edwin, merken met een ruige, mannelijke look. De merken die het best verkopen in Fish and Chips zijn Carhartt, Ben Sherman en Fred Perry. Waar ik op let bij het selecteren van jeans is de kwaliteit. Goede kwaliteit kun je herkennen aan het gewicht van de stof en aan het stikwerk aan de binnenkant. De trend voor de toekomst is denk ik de rock-’n-roll look. Jammer, want dat betekent dat het mainstream wordt en daarom minder aantrekkelijk voor mij.

Ook de cigarette jeans kan wel eens populair gaan worden: strak, maar niet skinny.”

ANTWERPEN Nicolas Van Overmeeren Fish & Chips POLO FRED PERRY JEANS APRIL 77 SNEAKERS CONVERSE HOED VINTAGE BRETELS MODEL’S OWN

C12_newblue6.indd 7

14-09-2008 10:24:24

page

code

STYLE

056

“Cowboys2Catwalk heeft heel veel merken in huis. Mijn favoriet is Holland Esquire, omdat het een exclusief merk is. Voor mij belichaamt Holland Esquire de klassieke rock-’nroll look voor jonge mannen. En het ziet er geweldig uit in combinatie met PRPS. Ik denk dat we in de toekomst naar een wat meer relaxte en comfi look gaan. Niet meer van die superstrakke jeans, maar een comfortabele loose fit.”

AMSTERDAM Michael Pando Cowboys2Catwalk SHIRT JUNK DE LUXE JEANS LEVI’S SNEAKERS CONVERSE ACCESSOIRES MODEL’S OWN

C12_newblue6.indd 8

14-09-2008 10:24:34

page

code

BLUE IS THE NEW BLACK, PART I

057

“Mijn favoriete merk uit onze winkel is momenteel Studio D’Artisan, een Japans label waarvan wij de exclusieve verkooprechten buiten Groot-Brittannië hebben.

Studio D’Artisan gebruikt een zwarte, stijve en zware denim.

Wat ook goed verkoopt zijn de extra sterke bretels die we importeren van een winkel uit Venice Beach. Wat de toekomst betreft: ik vind dat het tijd wordt om te switchen van skinny naar old school, wijdere pasvormen.”

BERLIJN Kay Knipschild Burg & Schild JEANS LEVI’S VINTAGE UIT 1901 HOED STETSON T-SHIRT DENIM IS EVERYTHING BRETELS VENICE BEACH LAARZEN RED WING

C12_newblue6.indd 9

14-09-2008 10:24:46

page

code

STYLE

058

“Ik heb ongeveer dertig paar jeans, in alle stijlen, van baggy tot skinny.

Mannenjeans draag ik ook, want ik vind dat de baggy fit voor mannen enorm goed staat bij vrouwen. Wat nu groot gaat worden is aandacht voor details, bijvoorbeeld stikwerk van hoge kwaliteit.”

AMSTERDAM Evelyne Vergne Blue Blood Love for Denim Store

T-SHIRT AVALON BY BLUE BLOOD JEANS BLUE BLOOD SCHOENEN DIOR EXTREME GLADIATOR

C12_newblue6.indd 10

14-09-2008 10:24:57

page

code

BLUE IS THE NEW BLACK, PART I

059

“Bij The Three Threads verkopen we wat we zelf leuk vinden.

De inkoop wordt gedaan door de mensen die ook in de winkel staan. We volgen geen trends, maar richten ons op kwaliteit en traditie. De best verkopende merken bij ons zijn Edwin, Carhartt en Post. Zelf houd ik van jeans met een geschiedenis, bijvoorbeeld Levi’s. Ik zoek niet naar gekke modieuze dingetjes.”

LONDEN Matt Santo The Three Threads

SHIRT POST JEANS EDWIN SCHOENEN RED WING

C12_newblue6.indd 11

14-09-2008 10:25:05

IS THE NEW BLACK PA ART II COD DE selecteerde de 38 beste broeken van dit najaar.

C12_JeansV10.indd 2

14-09-2008 10:26:41

code

images

code

BLUE IS THE NEW BLACK PART II

NADINE VAN ASBECK

BUY

Vrouwen CHEAP MONDAY MEGA BOTTOM

WASSING: BLUE DRY GEWICHTSKLASSE: 11 OZ VOELT: DUN EN SOEPEL PRIJS: 50,00 EURO

WE ARE R

KUYICHI NENEH

WASSING: BARELY TOUCH GEWICHTSKLASSE: 12 OZ VOELT: ZACHT, MEDIUM STEVIG, STRETCH PRIJS: 119,95 EURO

TIGER OF SWEDEN SKINNY

WASSING: BLUE GEWICHTSKLASSE: 10,5 OZ VOELT: ZACHT, MEDIUM STEVIG, STRETCH PRIJS: 140,00 EURO

MISS SIX BLITZ

NIKITA REALITY

WASSING: WORK GEWICHTSKLASSE: 11,5 OZ VOELT: DUN EN SOEPEL PRIJS: 99,95 EURO

NUDIE SLIM KIM

WASSING: INDIGO ON BLACK GEWICHTSKLASSE: 11,75 OZ VOELT: ZACHT EN STEVIG, LICHTE STRETCH PRIJS: 129,90 EURO

QUIKSILV ROXY PO

C12_JeansV10.indd 3

14-09-2008 10:27:06

code

BUY

WE ARE REPLAY

WASSING: STRETCHED DENIM GEWICHTSKLASSE: 11,75 OZ VOELT: STEVIG, ZACHT EN MEDIUM RUW PRIJS: 240,00 EURO

ACNE THE BELL BLUE

WASSING: RAW DENIM GEWICHTSKLASSE: 11 OZ VOELT: STEVIG EN RUW, STRETCH PRIJS: 150,00 EURO

TRETCH

MISS SIXTY BLITZ

WASSING: L00496 GEWICHTSKLASSE: 11 OZ VOELT: ZACHT EN STEVIG, LICHTE STRETCH PRIJS: 134,90 EURO

BLUE BLOOD SIMONE

WASSING: ORGANIC STRETCH LIGHT (OSL) GEWICHTSKLASSE: 9,5 OZ VOELT: ZACHT MET LICHTE STRETCH PRIJS: 159,00 EURO

WASSING: WRUNG OUT BLUE GEWICHTSKLASSE: 13 OZ VOELT: DUN, ‘GEKREUKELD’ EN ZACHT PRIJS: 79,95 EURO

FIFTH AVENUE

TRETCH

QUIKSILVER ROXY POKKS

WASSING: WINTER WHITE GEWICHTSKLASSE: 10,5 OZ VOELT: DUN MET MINIMALE STRETCH PRIJS: 137,50 EURO

ETCH

LIGHT (OSL)

C12_JeansV10.indd 4

14-09-2008 10:27:22

code

code

BLUE IS THE NEW BLACK PART II

BUY

Mannen LEE LYNN NARROW

WASSING: BLACK BLEACHED DENIM VOELT: STEVIG EN RELATIEF ZACHT, STRETCH PRIJS: 139,95 EURO

G-STAR LUMBER FIT JACK PANT

WASSING: RAW GEWICHTSKLASSE: 12,25 OZ VOELT: MEDIUM STEVIG EN LICHT RUW PRIJS: 249,90 EURO

ALTAMONT MNS ALAMEDA SELVAGE

WASSING: INDIGO RAW GEWICHTSKLASSE: 12 OZ VOELT: STUG EN MEDIUM STEVIG PRIJS: 139,00 EURO

TIGER OF IGGY M2

DIESEL DIDDLY

WASSING: 008 RI GEWICHTSKLASSE: 12 OZ VOELT: SOEPEL, DUN EN ZACHT PRIJS: 170,00 EURO

QUIKSILVER DEANJAY

WASSING: DARK RIGID GEWICHTSKLASSE: 13 OZ VOELT: ZACHT EN MEDIUM DUN PRIJS: 114,95 EURO

NUDIELA

C12_JeansV10.indd 5

LEVI’S EN GUYS

14-09-2008 10:27:39

code

BUY

COATING

LEVI’S ENGINEERED GUYS

WASSING: DARK BLUE GEWICHTSKLASSE: 13,5 OZ VOELT: ZACHT EN STEVIG PRIJS: 139,95 EURO

BLUE BLOOD TARGET

WASSING: MADE IN JAPAN DG GEWICHTSKLASSE: 14,5 OZ VOELT: HARD EN SOEPEL MET COATING PRIJS: 449,00 EURO

TIGER OF SWEDEN IGGY M27302

WASSING: ASHES TO ASHES GEWICHTSKLASSE: 10,75 OZ VOELT: RUW EN SOEPEL, LICHTE STRETCH PRIJS: 119,00 EURO

HUMÖR 878502

WASSING: MEDIUM BLUE GEWICHTSKLASSE: 12 OZ VOELT: STUG EN STEVIG PRIJS: 100,00 EURO

NUDIELAB JOE

WASSING: LAB 7 GEWICHTSKLASSE: 14 OZ VOELT: ZACHT EN STEVIG PRIJS: 339,95 EURO

EVISU HERITAGE CLASSIC JEANS

WASSING: ONGEWASSEN GEWICHTSKLASSE: 12,5 OZ VOELT: HARD EN STUG PRIJS: 229,00 EURO

C12_JeansV10.indd 6

14-09-2008 10:27:53

code

code

BLUE IS THE NEW BLACK PART II

BUY

BLESS EPRFECT VERYTHING

WASSING: BLUE JEANS GEWICHTSKLASSE: 12 OZ VOELT: ZACHT, STUG EN STEVIG PRIJS: 305,00 EURO

EDWIN SEN SELVAGE SKINNY

WASSING: DARK USED GEWICHTSKLASSE: 11 OZ VOELT: ZACHT EN SOEPEL PRIJS: 169,00

APRIL 77 SKREW

ATIKIN PRETENDER

WASSING: RIVER BLUE GEWICHTSKLASSE: 12,5 OZ VOELT: ZACHT MET MINIMALE STRETCH PRIJS: 89,95 EURO

CARHARTT WESTERN PANT

WASSING: USED WASH GEWICHTSKLASSE: 12,75 OZ VOELT: ZACHT EN MEDIUM DUN PRIJS: 65,00 EURO

GLUE JEA

CHASIN’ DENIM SCORE

WASSING: ONGEWASSEN GEWICHTSKLASSE: 12 OZ VOELT: STEVIG EN SOEPEL PRIJS: 119,95 EURO

VOLCOM ERGO JEANS

WASSING: LIGHT WASH GEWICHTSKLASSE: 12,5 OZ VOELT: STEVIG EN MEDIUM ZACHT PRIJS: 99,50 EURO

WE ARE R

C12_JeansV10.indd 7

14-09-2008 10:28:07

code

BUY

CHTE STRETCH

APRIL 77 SKREW

WASSING: BROKEN ACID GEWICHTSKLASSE: 11,5 OZ VOELT: ZACHT EN MEDIUM STEVIG PRIJS: 120,00 EURO

DIESEL HEEVEN

WASSING GREY GEWICHTSKLASSE 11,5 OZ VOELT ZACHT EN SOEPEL, LICHTE STRETCH PRIJS: 210,00 EURO

GLUE JEANS # 1

WASSING: DRY DENIM GEWICHTSKLASSE: 12 OZ VOELT: STUG, STEVIG EN RUW PRIJS: 420,00 EURO

G-STAR BLADE PANT ORIGINAL

WASSING: CRUSHED GREY GEWICHTSKLASSE: 10,5 OZ VOELT: ZACHT EN STEVIG MET COATING PRIJS: 129,90 EURO

WE ARE REPLAY

WASSING: SUPER CLEAR DENIM GEWICHTSKLASSE: 12 OZ VOELT: DUN EN SOEPEL MET COATING PRIJS: 220,00 EURO

ATELIER LA DURANCE

WASSING: ONGEWASSEN/SELVAGE GEWICHTSKLASSE:14 OZ VOELT: HARD EN STUG PRIJS: 228,00 EURO

T COATING

GE

C12_JeansV10.indd 8

14-09-2008 10:28:22

code

BLUE IS THE NEW BLACK PART II

WRANGLER ACID & SPOTS

WASSING: WITCHCRAFTED GEWICHTSKLASSE: 14 OZ VOELT: ZACHT EN STEVIG PRIJS: 139,95 EURO

LEVI’S 501

WASSING: LIGHT BLUE GEWICHTSKLASSE: 13,5 OZ VOELT: ZACHT, SOEPEL EN STEVIG PRIJS: 89,95 EURO

PRPS BARRACUDA

WASSING: COTTON QUALITY GEWICHTSKLASSE: 13,5 OZ VOELT: SOEPEL EN STEVIG PRIJS: 350,00 EURO

C12_JeansV10.indd 9

14-09-2008 10:28:36

code

images

REPORT

TITUS BREIN

page

068

AMSTERDAM DENIM AWARD 2008 CODE PRESENTEERT DE ONTWERPERS - EN HÚN VISIE OP DENIM DIE MEEDEDEN AAN DE AMSTERDAM DENIM AWARD TIJDENS DE AFGELOPEN FASHION WEEK.

ERIC LEBON (FR) www.ericlebon.com

Amsterdam Denim Award-winnaar Eric Lebon vertaalde het thema van zijn meest recente collectie – een reis die begint bij de Parijse hiphopscene en eindigt in Afghanistan – in twee vernieuwende denimsilhouetten vol fraaie details.

silhouet Hommage aan de Arabische dresscode vertaald in een lichtgewicht ongewassen (raw) zwarte denim. jasje Klassiek, krap gesneden denimjasje. overhemd Extra lang wit overhemd van dun, semi-transparant katoen. broek Zwarte denim bandplooibroek met verlaagd kruis, geïnspireerd op de traditionele Arabische sarouels.

jas Oversized zwarte denimparka met korte trenchcoatcape en een capuchon afgezet met vossenbont. trui Handgebreide, donkerblauwe trui met Masaï-armbanden op de mouw. broek Ook hier een zwarte denim bandplooibroek met verlaagd kruis. De ingestreken vouw veroorzaakt een net ‘pantaloneffect’.

C12_awards4_helv.indd 2

14-09-2008 10:30:09

code

text

BLUE IS THE NEW BLACK, PART III

MO VELD

JAMES LONG (UK) www.jameslonguk.com

page

069

Met zijn sterke minicollectie compleet met accessoires lichtte James Long alvast een tipje van de sluier van zijn zomercollectie 2009 op.

Hij koos voor bleke indigotinten (een referentie aan de jaren negentig) zonder daadwerkelijk bleekmiddel te gebruiken, want dat zou niet ecologisch verantwoord zijn. James Long kreeg een ‘special jury mention’.

top Harnasachtig denim utility-top, geïnspireerd op een leren sm-haltertop. shorts Short-variant op de lange denimbroek met opgerolde pijpen. shirt Wit katoenen jersey T-shirt met zwarte bandage-print.

jas Denim bikerjack met extra grote kraag geïnspireerd op Robert Mapplethorpe. De tailleband is verstelbaar door middel van een knoop aan beide zijden. broek Denim bandplooibroek met steekzakken en een hoge tailleband. Het elastiek in de zoom van de pijpen veroorzaakt een licht pofbroekeffect. tas Ruime denim weekendtas met gunmetal-details, een handgevlochten touw als handvat en twee utility-stijl vakken aan de voorkant.

C12_awards4_helv.indd 3

14-09-2008 10:30:20

page

code

REPORT

PATRICK MOHR (DE) www.patrickmohr.net

070

De insteek van de twee uniseks denimoutfits van Patrick Mohr is dat zij er juist niet uitzien als denim. De gebruikte zwarte en witte denim is zeer dun, de fragiele details met veertjes werden door de jury als ‘moving’ gewaardeerd. Het totaalbeeld was verrassend zacht voor denim.

jasje Zwart denimjasje met organza stroken aan de mouw en langs de zoom. detail jasje Op de revers zijn organza driehoeken genaaid met daarin een veertje. top Beige T-shirt van zeer dunne stof – honderd procent katoenen jersey met blinde zomen. lange short Zwart denimshort met wederom organza stroken aan de pijpen. Ook hier organza driehoeken op de zakken met daarin een veertje. broche Grote kiltspeld met veren als corsage.

jas Reversible bomberjack van witte denim en zwarte organza met daartussen losse veertjes. broek Zwarte denim bandplooibroek met hoge taille en piping details. top Roze T-shirt van dunne katoenen jersey met rolmouwen gedragen met een overhemd-front van zwart katoen. broche Grote kiltspeld met daaraan organza 3D-driehoeken met veertjes.

C12_awards4_helv.indd 4

14-09-2008 10:30:33

page

code

BLUE IS THE NEW BLACK, PART III

ANDREA CREWS (FR) www.andreacrews.com

071

In lijn met het mode-recycle-activisme van het Parijse collectief Andrea Crews werden ook deze twee denimoutfits gemaakt van vintage denim.

Ontwerpster Maroussia Rebecq maakte er een spectaculaire show van, maar bleef volgens de jury te dicht bij haar ‘funky trash’-benadering – de outfits hadden evengoed van non-denim kunnen zijn.

top Shortsleeve tuniek gemaakt van een tweedehands denimoverhemd. hotpants Afgeknipte tweedehands spijkerbroek wordt hotpants. accessoires Dikke lange ketting en hoofdband van denim gevuld met isolatiemateriaal.

jasje Extra kort spijkerjack met fringes langs de capuchon, gemaakt van een jarentachtigdenimjasje met bloemenprint. pakje Hansop gemaakt van een tweedehands grijs denim western-overhemd over een top met asymmetrische sluiting. Voor de top zijn de restanten van het jarentachtigjasje gebruikt.

C12_awards4_helv.indd 5

14-09-2008 10:30:45

page

code

REPORT

HOUSE OF THE VERY ISLAND’S ROYAL CLUB DIVISION MIDDLESEX KLASSENKAMPF BUT THE QUESTION IS WHERE ARE U, NOW? (AU) www.houseofthe.com

072

De twee uniseks denimoutfits van House of the… sluiten aan bij het thema van de meest recente collectie (SS 09) Infinite Prime, geïnspireerd op een nachtelijke rave op Brighton Beach. De accessoires zijn gemaakt van langs de vloedlijn gevonden voorwerpen. Het op priemgetallen en toeval gebaseerde patroonprincipe werd door de jury als ‘te experimenteel’ beoordeeld.

jasje Oversized denimjas met zwarte jersey mouwen en rugpand.

T-shirt Organisch katoenen jersey T-shirt, geverfd en bedrukt met plantaardige verf. shorts Zwarte shorts van denim en jersey.

overhemd Oversized overhemd waarvan de patroondelen opzettelijk zijn verschoven volgens een systeem gebaseerd op priemgetallen. broek Baggy denim workerjeans met een enkele bandplooi.

C12_awards4_helv.indd 6

14-09-2008 10:30:58

page

code

BLUE IS THE NEW BLACK, PART III

...AND BEYOND (NL) www.andbeyond.nl

073

De denimoutfits die Brigitte Hendrix en Jolanda van den Broek ontwierpen voor de Amsterdam Denim Award passen bij hun meest recente collectie Spectacle; Trouble in Paradise: duistere 3D hawaï-prints op door de jaren vijftig geïnspireerde silhouetten voor zowel mannen als vrouwen. Ondanks het sterke beeld (favoriet bij het publiek) vond de jury dat ...and Beyond ‘geen specifieke denim-uitspraak’ had gedaan.

stof Denim bedrukt met een fotografisch uitvergrote denimstructuur die door computerbewerking is omgezet in een 3D-effect. shirt All over 3D ‘Trouble in Paradise’-print op hawaï-shirt van lichte denim. boorden Elastische boorden zijn naar binnen geklapt voor extra bloezend effect. Ook de broek heeft een elastische tailleband.

schouders Voorover gekantelde gevulde schouders. coupe bovenlijfje De coupenaden in dit nauwsluitende jurkje werken als een korset. stof All-over 3D ‘Trouble in Paradise’-print op denim. legging Stretch jersey legging met ‘Trouble in Paradise’-print.

C12_awards4_helv.indd 7

14-09-2008 10:31:10

AdvertentiesCode12.indd 45

15-09-2008 17:11:36

code

page

INTERVIEW

075

BRAND APART / /

Scott Sternberg won dit jaar de Swarovski Award for Menswear bij de Amerikaanse CFDA Fashion Awards. Zijn label Band of Outsiders werd daarmee een van de hotste labels van dit moment. CODE sprak Sternberg vlak voor zijn show in New York.

“IK MAAK GEWOON COOLE KLEDING”

C12_Int_BOF_V4.indd 3

14-09-2008 10:37:37

‘BAND OF OUTSIDERS GAAT OVER HET ONTDEKKEN VAN HET VERLEDEN, maar wel door de subjectieve en wazige bril van het geheugen’

code

text

INTERVIEW

MO VELD

Band of Outsiders maakt nostalgisch klassieke, maar perfect naar het nu vertaalde menswear en womenswear. Allemaal bedacht door een man die eigenlijk uit de filmwereld komt en als modeontwerper autodidact is. Voor CODE graaft Scott Sternberg zich een weg door zijn persoonlijke herinneringen en bergen vintage kleding, op zoek naar de details van de perfecte, tijdloze garderobe.

de sweaters en bootschoenen. Ik maak gewoon coole kleding, precies goed voor dit moment, maar ook tijdloos. Er is altijd wel een conceptuele draai, vooral nu de collectie zich heeft ontwikkeld, maar het grootste experiment zit eigenlijk in het merk, niet in de kleding zelf.

Vanuit designperspectief is Boy een grotere zandbak om in te spelen. Het is nog steeds heel klassiek en ik beperk me bewust tot inspiratie uit de mannengarderobe, maar in vrouwenkleding heb je toch meer ruimte om te spelen met vormen en proporties. De markt vroeg erom.”

— Band of Outsiders bestaat ruim vier jaar. Je hebt geen modeachtergrond, hoe ben je begonnen?

“Het is alweer bijna vijf jaar inderdaad, dat verklaart de grijze haren in mijn baard. Ik heb hiervoor een aantal jaren in de entertainmentindustrie gewerkt, voor de CAA, een giga agentschap voor creatief talent in Hollywood. Maar ik vond dat uiteindelijk maar een zotte bedoening.

Veel kapiteins op een schip en ondanks het hoge tempo gebeurde er eigenlijk nauwelijks iets. Ik had altijd al een instinctieve behoefte een eigen bedrijf op te zetten, een eigen merk als platform voor mijn ideeën. Een behoefte om deel uit te maken van een grotere culturele dialoog. Zelf ben ik altijd een groot fan en consument van mode geweest en ik vond het observeren van de mode-industrie ook wel intrigerend – Elsa Klench met haar Style Show op CNN, ik was tien jaar, in Dayton, Ohio. Zie je het voor je?”

“Als puber was ik verveeld en soms boos.

Ik was dol op Ralph Lauren en zag er altijd goed gestyled uit, maar niet té.

Kids die te perfect gekleed zijn, vind ik eng. Als gay kind op het platteland wilde ik niet te veel opvallen met mijn kleding.

Dat kwam pas later, na de middelbare school. Toen ging ik experimenteren met mijn eigen stijl en begon ik mijn look te verfijnen. Ik had gewoon wat tijd nodig om het een en ander bij elkaar op te tellen en kleding te gaan maken. Ik begon met overhemden en stropdassen, één model in verschillende stoffen, voornamelijk vintage materiaal dat ik in de omgeving van Los Angeles vond. Het werd door geweldige winkels als Ron Herman, Jeffrey en Barneys opgepikt. Van daaruit ben ik ieder seizoen doorgegroeid, heel langzaam.

Zo leerde ik al doende.”

— Vorig jaar heb je de vrouwenlijn Boy aan je label toegevoegd. Die lijn is op mannenkleding gebaseerd. Waarom heb je het niet bij menswear alleen gehouden?

“Ik bekijk mannenkleding heel strikt.

Ik probeer de mode niet te veranderen.

Ik probeer eigenlijk alleen om fantastische, frisse kleren te maken, goed gemaakte kleren om helemaal tot op de naad af te dragen. Mijn favoriete kledingstukken zijn corduroy pakken, grijs gemêleer-

C12_Int_BOF_V4.indd 4

page

076

“Boy is een leuke uitdaging en een goede creatieve uitlaatklep, maar het heeft me ook geholpen om mannenkleding beter te begrijpen. Tot nu toe is Boy altijd puur op mannenkleding gebaseerd geweest, de modellen, stoffen, vormen en silhouetten. Op die manier wist ik hoe ik een collectie moest samenstellen en leerde ik vrouwen te kleden. Langzaamaan begint Boy uit dat mannenkorset te groeien en komt er steeds meer een vrouwenspirit in. Een vrouw met gevoel voor stijl die met gemak mannenkleding in haar garderobe mixt. Het gaat niet om androgynie, maar om individualisme, vrijheid en autonome styling.”

— Je hebt je label vernoemd naar een relatief onbekend pareltje van een film van Jean-Luc Godard uit 1964. Heel nostalgisch en stylish. Mode was in die tijd nog een heel simpel en onschuldig gegeven.

Is die film je grote inspiratie?

“Het is eigenlijk alleen maar de naam, en de meta-eigenschap van de film, de manier waarop Godard een film maakt met een schijnbaar eenvoudige verhaallijn die eigenlijk gaat over verhaallijnen in film.

Dat is de inspiratie voor Band of Outsiders, als reflectie op onze cultuur, zowel in het verleden als nu. Ik heb nog steeds geen Bande à Part-collectie gedaan, qua mood of kledinginspiratie. De mannen in die film zijn geweldig en het meisje... goddelijk!”

— Hetzelfde geldt voor Philip Marlowe, ik zag de clip op je site voorbij komen.

Ik was dol op die serie, heel macho en cool, altijd die hoed op... Wat heb jij met Marlowe?

“Ja, weer zo’n geweldig Amerikaans archetype om uit te werken. Dat seizoen, zomer 2008, had mijn collectie een Marlowerandje. Ik vond een oude foto van mijn opa, genomen op Cuba in de jaren vijftig, op een boot, en dat werd het sfeerbeeld voor die collectie. Datzelfde seizoen kwam ik met de collectie bootschoenen in samenwerking met Sperry (een traditioneel Amerikaans bootschoenenmerk, MV), en ik hield mijn show op een boot in de haven van Chelsea. Dat was hilarisch, al varend

14-09-2008 10:37:47

code

BRAND APART

‘IK HOUD VAN DE IMPERFECTIE VAN POLAROID, DE LOSHEID EN DE DIRECTHEID VAN HET PROCES’

werden de moderedacteuren behoorlijk zeeziek terwijl ze naar mijn collectie keken. Toen ik polaroids maakte van die collectie kwam Marlowe in beeld. John Dewis, een goede vriend van me die vaak model is voor Band of Outsiders, voegt altijd weer iets nieuws toe aan het beeld, hij is een geweldige performer.

— Het nostalgische en informele imago van Band of Outsiders wordt versterkt door je keuze voor polaroidbeelden, met die mooie, verbleekte kleuren. Wat betekent polaroid voor jou?

“Polaroid speelt met het idee van geheugen, de typische beeldkwaliteit, het eenmalige aspect. Band of Outsiders gaat over het ontdekken van het verleden, maar wel door de subjectieve en wazige bril van het geheugen. Ik houd van de imperfectie van polaroid, de losheid en de directheid van het proces. Ik heb fotografie gestudeerd, maar beschouw mezelf niet als fotograaf.

Het maken van de polaroids en het posten op mijn blog, wat ik ook nog steeds zelf doe, is voor mij een onderdeel van het hele ontwerpproces. Het is de finishing touch van een collectie.”

— Je hebt ook een project gedaan met LEGO. Nog zo’n fijne jeugdherinnering die weer tot leven kwam?

“Als kind had ik echt een obsessie met LEGO. Het perfecte speelgoed om me mee af te zonderen van het vreemde en oersaaie Dayton. Ik heb er jaren mee doorgebracht.

Ik liep met het idee rond om een winkel te bouwen van LEGO, het leek me zo voor de hand liggend om iets letterlijk uit mijn jeugd te pakken en het direct in de

page

077

context van mijn huidige leven als modeontwerper te plaatsen. Ik heb de ruimte tot het laatste steentje zelf ontworpen en kon mijn ogen niet geloven toen het klaar was, zo mooi. LEGO heeft me uiteindelijk opdracht gegeven een Band of Outsiders-poppetje te ontwerpen, een T-shirt en nog wat gekke dingen. Enig om te doen.

Bij dit soort projecten komt mijn verleden in de filmindustrie om de hoek kijken: ik wil mijn klanten niet alleen kleden, maar het liefst een hele ervaring meegeven en ze helemaal in het merk betrekken.

Ieder merk met een sterke eigen identiteit kan dat nu doen, dat vind ik heel spannend aan marketing.”

— En de bootschoenen die je maakt samen met Sperry? Hebben zij jou benaderd of jij hen?

“Ik was met die zomercollectie op de boot bezig en ik wilde graag bootschoenen.

Sperry maakt de originele bootschoenen dus heb ik ze benaderd. Voor ik het wist had ik een meeting met de CEO en was het van ‘waarom ook niet?’. Tot nu toe doen we leuk zaken samen. Ik benader de samenwerking heel conceptueel, met de nadruk op de reconstructie van die perfecte schoen terwijl ik er een nieuwe draai aan geef.

Als ik dat allemaal zelf zou moeten bekostigen, zou ik lang niet zo veel kunnen experimenteren. Ik vrees het ergste als ze de rekening gepresenteerd krijgen voor het afgelopen seizoen, toen ik een bootschoen uit rubber heb laten maken in een regenlaarzenfabriek. Daarvoor moest een geheel nieuwe mal gemaakt worden.

Erg kostbaar, maar de schoen is te gek geworden.”

Images: A/W 2008 collectie

C12_Int_BOF_V4.indd 5

14-09-2008 10:37:55

code

INTERVIEW

‘Ik probeer eigenlijk alleen om fantastische, frisse kleren te maken,

GOED GEMAAKTE KLEREN OM HELEMAAL TOT OP DE NAAD AF TE DRAGEN’

— Je werkt ook samen met de traditionele Schotse wolfabrikant Glanmac Houd je van het ambachtelijke?

“Laat ik het een haat-liefdeverhouding noemen. Mijn pakken worden gemaakt door een van de laatste echte kleermakersateliers in Brooklyn. Heel mooi, maar ook heel langzaam. Glanmac is een oud Schots merk. Het leek me een goed idee om naar Schotland te gaan om wat sweaters te maken. De mensen daar zijn fantastisch, eerlijk en niet zo ironisch. En de kwaliteit is waanzinnig. Het zijn alleen heel dure sweaters geworden. We zullen zien hoe ze verkopen. Productie is altijd een uitdaging, de kleren zijn toch de nalatenschap van het merk, dus ze moeten wel goed gemaakt zijn, goed zitten en lang meegaan. Ik neem productie heel serieus, maar het is ook ontzettend frustrerend en saai.”

— Dit jaar heb je de prestigieuze CFDAAward voor nieuw talent gewonnen. Wat betekent die award voor je?

“Om eerlijk te zijn is er voor mij niet zoveel veranderd. Ik zit voornamelijk in mijn Los Angeles-bubble te werken en ga gewoon door met wat ik deed. Ik had eerder al een menswear award gewonnen van DNR, dat is de wekelijkse mannenmode-uitgave van Women’s Wear Daily. Die prijs werd uitgereikt tijdens een heel vreemd ontbijt, zonder eten, om acht uur ’s ochtends. Maar de mensen waren onwijs aardig.”

page

078

op een heel andere manier. Maar verder heb ik niks met dat Hollywood waar jij het over hebt. Sterker nog, ik heb echt schoon genoeg van die celebritycultuur en het effect ervan op mode. Dat rode loper gedoe werkt gelukkig niet voor mannenmode.

Je hoort nooit een mannelijke acteur vertellen welk merk pak hij aanheeft. Bovendien denk ik dat het inspelen op zo’n mainstream-machine een grote en dure fout is. Ik benader het op een andere manier.

Ik werk wel met acteurs voor bijvoorbeeld mijn lookbooks. In ruil daarvoor krijgen ze wat gratis kleren, maar verder geef ik nooit kleren weg, en ik leen ze ook zelden uit. Stylisten en acteurs leren zo vanzelf dat ze je kleren gewoon moeten kopen, en uiteindelijk doen ze dat dus ook.”

— Tot slot, wat is de inspiratie voor je laatste collectie?

“Het begon met Glen O’Brien’s TV Party – Glen, Debbie Harry, Fab Five Freddy, Basquiat – en die tijd in New York, van 1978 tot 1982, toen punk overging in new wave.

En ik raakte ook geobsedeerd door klittenband, we hebben zelfs een velcroSperry gedaan, en met kustwachtuniformen.

Boy wordt steeds groter, en er zitten meer accessoires in de mannenlijn. Daarnaast zitten er een aantal bijzondere retailachtige projecten in de pijplijn. De eerste is in Tokio in het voorjaar van 2009.

Helaas zit er voorlopig geen tripje naar Amsterdam in.”

— Hoe sta je tegenover de modewereld en waar plaats je jezelf daarin?

“Ik ben dol op de modewereld en vind het uiterst onderhoudend allemaal, maar ik voel me er zelden onderdeel van. Het zijn in het algemeen geweldige, intelligente en creatieve mensen die altijd interesse hebben in wat je inspireert, wat eigenlijk heel bijzonder is. Maar de mode-industrie is ook ouderwets en een beetje raar in veel opzichten, dus ik blijf op respectvolle afstand.”

— Je hebt goede relaties in Hollywood, aan je blog te zien. Dat is zeker best handig nu beroemdheden zoveel invloed hebben in de mode?

“Ik heb deze zomer veel met acteurs gewerkt. Michelle Williams, Kirsten Dunst, Max Minghella: ze waren allemaal geweldig, echt prachtig. Ze zetten mijn collectie in een heel ander licht, dat zou een model nooit kunnen. Ik heb zelfs de 72-jarige fotograaf Paul Jasmin als model gebruikt. Zo cool, hij draagt de kleding

www.bandofoutsiders.com

C12_Int_BOF_V4.indd 6

14-09-2008 10:38:06

AdvertentiesCode12.indd 11

11-09-2008 20:25:41

JEFFREY HAMERS, HOOGLAND

Als de populariteit van de Red Wing Engineer-laars in Nederland iets bewijst, is het wel dat functioneel design een kwaliteit heeft die mode overstijgt.

Je zou het authenticiteit kunnen noemen.

Juist nu de Nederlandse fashion crowd zich deze werkschoenen als stijlstatement heeft toegeëigend, blijkt hoe tijdloos en veelzijdig hun vormgeving is.

Dat Nederland Red Wing ontdekt heeft als maker van American classics is niet verwonderlijk, dat wij daar meer dan een eeuw over hebben gedaan des te meer.

FOTOGRAFIE STYLING G CASTING G FOTOGRAFIE NEDERLAND

TRIBBLE AND MANCENIDO JASON JULES ALYSSA K ISABELLA ROZENDAAL

draagt bruine Iron Rangers “Op de foto draag ik mijn lievelingspaar dat ik uit de Verenigde Staten heb gehaald.

Voor mij zijn het echt puristische schoenen, perfect met jeans en een simpel shirt. Ik heb veel Engineers, maar draag voornamelijk mijn Iron Rangers en de Boat Shoe.”

C12_redwingV12.indd 4

14-09-2008 11:09:30

HIX, GITARIST SPIRITUAL MANSIONS SHIRT/JAS: WOOLRICH JEANS: LEE MUTS: VINTAGE TAS: OLD NAVY LAARZEN: RED WING

C12_redwingV12.indd 5

14-09-2008 10:40:47

code

text

vertaling

COLLAB

JASON JULES

VICTOR VERBEEK

page

082

— Op zoek naar het verhaal achter de Engineer-boot reisde CODE deze zomer af naar de bron: het plaatsje Red Wing, geboorteplaats en nog altijd thuisstad van de Red Wing-laars.

Het leek een reis terug in de tijd. Diep in de Amerikaanse staat Minnesota troffen we een schilderachtige omgeving aan, met een meer, een rivier, maïsvelden en wolken van dansende muggen. Een plek waarvan je je kunt voorstellen dat de Marlboro-man er leeft en Kevin Costner en Billy Bob Thornton er hun tenten opslaan om een epische cowboyfilm op te nemen.

Het is het soort omgeving waar Amerikaanse mythes ontstaan en worden gevoed, waar de mannen nog mannen zijn en de vrouwen zich wijden aan het bakken van appeltaart en de zorg voor hun kroost. De traditie van de schoen die algemeen wordt vereenzelvigd met rebellie en subculturen, blijkt geworteld in maïsteelt, jeugdhonkbalkampioenschappen, ijsvissen en hertenjacht. Wie had dat kunnen denken?

De grondlegger van de Red Wing-traditie is Charles H. Beckman. Hij zag dat er, juist tijdens een periode van explosieve economische groei en ontwikkeling, nergens in de Verenigde Staten degelijke werklaarzen te koop waren. In 1905 sloot hij daarom zijn schoenenwinkel om zijn eigen laarzenfabriek op te starten. “Wanneer wij het huidige succes van het merk omschrijven, zeggen we vaak dat we op de schouders van onze voorvaders staan,” aldus Red Wings vice president Mark Urdahl. Eigenlijk is er sinds 1905 in essentie weinig veranderd, vindt Rick Appelsies, senior vice president van de afdeling lifestyle. “Dit is een 103-jarig bedrijf, gelegen aan de oever van de Mississippi. Wij hebben onze eigen looierij, waar wij nog steeds zelf ons eigen leer prepareren. We sturen het naar de overkant van de straat, waar we het snijden en stikken, niet wezenlijk anders dan we ons hele bestaan hebben gedaan.”

De Red Wing-laars heeft het stadje waarnaar hij is vernoemd inmiddels ruimschoots overvleugeld. Voor een buitenstaander die hier komt kijken, is het verband tussen plaats en product moeilijk te begrijpen. Wat maakt juist deze laars, uit dit stadje, een klassieker? Waarom wordt Red Wing niet vanuit een kantoor in New York gerund door een paar marketeers, salesjongens en stagiairs met tatoeages, maar vanuit een gehucht in het Midden-Westen door nuchtere lieden die zelden buiten Red Wing komen?

Hoe behaal je zoveel succes met een organisatie die eerder overkomt als een uitgebreide familie dan als een miljoenenbedrijf?

De populariteit van Red Wing in Amsterdam of Tokio – exotische namen voor wie in het Amerikaanse heartland woont – wordt hier min of meer voor kennisgeving aangenomen. Men is er blij mee, maar hipheid is nooit een doel geweest. Misschien klopt de oude bijbelspreuk (tal van bijbelspreuken schieten je hier te binnen) dat een profeet nooit wordt erkend in zijn eigen huis. Zeker is dat in Noord-Amerika – op een paar vooruitstrevende winkels als J.Crew na – bijna alle van de twee miljoen verkochte schoenen terechtkomen bij consumenten die nog niet dood in een hippe club gevonden willen worden.

DUIZEND VERSCHILLENDE CHEMICALIËN Het is tien uur in de ochtend en het eerste dat opvalt in de Red Winglooierij (een lawaaierige, hectische fabriekshal met de afmetingen van een vliegtuighangar) is dat het er stinkt. Ontzettend. Hier wordt het leer voor de schoenen geprepareerd (gesneden, geverfd en ‘stabiel’ gemaakt).

Of, zoals onze gids uitlegt: van een organisch product verwerkt tot een functioneel materiaal – van huiden naar gladde vellen, naar leer. Er worden meer dan duizend verschillende chemicaliën gebruikt bij dit proces, dat eruitziet alsof het er – in al die jaren dat hier huiden worden geprepareerd – voor de arbeiders niet veel eenvoudiger is geworden. Hoewel dat waarschijnlijk wel zo is. In 1986 werd de looierij door Red Wing overgenomen.

Daarvoor was zij onafhankelijk en leverde niet alleen leer aan Red Wing, maar aan klanten door de hele Verenigde Staten.

Wanneer je door de fabriek loopt, besef je dat deze verfijnde vorm van alchemie een extreem fysiek proces is: mannen – het is moeilijk voor te stellen dat vrouwen dit werk doen – sjouwen duizenden huiden per dag, iedere dag, van de ene machine naar de andere. Ze inspecteren de kwaliteit. Ze voegen chemicaliën toe. Ze persen, snijden en vormen het leer. Veel van de mannen, van wie de meesten hier al meer dan veertig jaar werken, hebben biceps die een bodybuilder jaloers zouden maken.

Ongeveer tien minuten verderop ligt de fabriek waar de schoenen in elkaar worden gezet. Al die klassieke laarzen met hun soepele, stevige leer en sexy silhouetten worden hier gemaakt op machines die vaak nog van voor de Eerste Wereldoorlog dateren en waarschijnlijk legerlaarzen hebben geproduceerd tijdens de Tweede. Net als de looierij is dit een plek van ouderwets handwerk, zij het hier en daar iets verfijnder. Hier wordt het leer op maat gesneden, op leesten vastgezet, gestikt en gelijmd, vastgespijkerd en opnieuw gestikt. Er zijn ongeveer 250 stappen die een stuk leer moet doorlopen om een schoen te worden. Een proces van bloed, zweet en noeste arbeid – en vervolgens dragen wij deze schoenen als stijlstatement...

GEEN COMPROMISSEN Het is eenvoudig om je voor te stellen hoe het er hier honderd jaar geleden uitgezien moet hebben. Veel van de gebouwen zijn nog precies hetzelfde als toen – briljant geconserveerd, verstild in de tijd. In 1977 kocht de Red Wing-fabriek het St. James Hotel in de hoofdstraat van de stad en bracht het in 1875 gebouwde monument terug in zijn vroegere glorie.

Deze restauratie werd de standaard voor de rest van Red Wing. En net als het stadje zijn de schoenen in al die decennia nauwelijks veranderd.

Het was Red Wing dat de verschijning van de stad heeft geconserveerd en het zijn de Red Wing-fans die eisen dat het merk de klassieke stijl van de schoenen handhaaft. Rick Appelsies: “Vooral de Japanners zijn puristen. Als je niet werkt met precies dat stuk gereedschap dat werd gebruikt voor het originele product in 1920, dan leveren ze daar kritiek op. Ze zeggen dan: ‘Jullie hebben gebroken met de traditie van de laars en met jullie belofte aan de consument.’ Die laars zou met een paar aanpassingen veel comfortabeler en lichter kunnen zijn, maar de consument eist van ons dat de we hem precies zo maken als hij is.”

KATIE, GRAFISCH ONTWERPER SHIRT: PENDLETON ONDERJURK EN RIEM: BEYOND RETRO LAARZEN: RED WING CALICO

C12_redwingV12.indd 6

14-09-2008 10:41:16

C12_redwingV12.indd 7

14-09-2008 10:41:33

code

page

COLLAB

084

Peter Engel, marketingdirecteur van Red Wing: “Er zitten voordelen en nadelen aan de kritische houding van onze fans. Het voordeel is dat de integriteit van ons merk gewaarborgd blijft – we nemen niet de makkelijkste weg, we sluiten geen compromissen. Het nadeel is dat sommige consumenten zich zouden kunnen laten afschrikken door authentieke laarzen met stalen neuzen. Jongeren bijvoorbeeld, die zijn opgegroeid met sneakers, hebben in eerste instantie weinig op met welted zolen die wat stugger zijn en eerst ingelopen moeten worden. Wij zeggen: wij maken gewoon de best mogelijke schoen. Mensen die weten wat ze van Red Wing kunnen verwachten, vinden onze schoenen geweldig.”

Het mooie van Red Wing is dat het merk, in tegenstelling tot Levi’s of Lee Jeans, meer dan één classic heeft. Een gesprek met een Red Wingmedewerker ontaardt al snel in een opeenstapeling van misverstanden wanneer je niet vanaf het begin vaststelt wat precies te verstaan onder een ‘klassieker’ of ‘original’. Bij Levi’s zal niemand bestrijden dat hun klassieker de 501 is, net als bij Lee weinig mensen bezwaar zullen hebben tegen het aanwijzen van de Lee Rider als de original. Bij Red Wing liggen de zaken anders. Is het de rode laars met witte zool en mocassinneus?

De 875 misschien? De Engineer-boot, de Beckman of de Mexicaans ogende Pecos-laars? De lijst is eindeloos, evenals de discussie.

“Onze 501 is waarschijnlijk toch de 875, de klassieker met zijn witte zool, driedubbele stiksels en zes vetergaten. Een rechttoe rechtaan mocassinlaars,” zegt marketingdirecteur Peter. Anderen, de cool kids en de stijlelite, zullen hier zo hun eigen ideeën over hebben.

GOEDKOPE KOPIEËN De ontdekking van Red Wing in Nederland lijkt een prettige verrassing te zijn voor het merk. “Wij mogen dan 103 jaar oud zijn, op het gebied van lifestyle zijn we nog in onze puberteit,” aldus vice president Mark.

De schoenen zijn nooit aangepast om deze nieuwe populariteit aan te moedigen. Mark: “Er is een fundamenteel uitgangspunt waaraan wij nooit zullen tornen, en dat is kwaliteit. Je zou kunnen beweren dat de schoenen overdreven robuust zijn, dat het leer dikker is dan het noodzakelijkerwijs moet zijn, maar dat maakt juist deel uit van wie wij zijn en wie wij hopen te blijven. Hoewel we aanvoelen dat we best wat dunner leer zouden kunnen nemen, doen wij dat niet.”

Deze reportage is een verhaal geworden van traditie en vooruitgang, van het voortbouwen op wat zich al heeft bewezen en het ontdekken van nieuwe combinatiemogelijkheden. CODE trekt een lijn tussen fervente Red Wingdragers in Nederland, Minneapolis en de bakermat zelf:

Red Wing, Minnesota.

NATHAN, MUZIKANT/ZANGER GHOST IN THE WATER JACK: VINTAGE WRANGLER BROEK: TOMMY HILFIGER SHIRT: J.CREW LAARZEN: RED WING PECOS

Een keerzijde van Red Wings populariteit is de stortvloed aan goedkope kopieën die de laatste tijd opduikt. De originelen zijn alleen te koop in een beperkt aantal winkels. Die exclusiviteit is maar ten dele een gevolg van strategie. Red Wing kan simpelweg in hun Amerikaanse fabrieken niet meer laarzen produceren dan ze nu al doen. Zelfs al zouden ze een gretige markt willen verzadigen, dan zou dat niet lukken. Daarbij komt dat Red Wing nog altijd in de eerste plaats een workwear-producent is die zich richt op de professionele markt en de zware industrie. Rick: “Dat is de grote motor die de hele zaak aandrijft.” Red Wing let erop dat hun producten alleen worden verkocht in winkels waar men over voldoende kennis beschikt om de juiste schoen aan te meten. In de Verenigde Staten zal de eerste vraag van de verkoper altijd zijn: waarvoor wilt u hem gaan gebruiken? “Ik denk niet dat wij ooit een mainstream merk zullen zijn,” zegt Rick.

“Het past ons niet. Wij zijn tot op zekere hoogte altijd een buitenbeentje geweest dat zich hoofdzakelijk richt op de niet-doorsneeconsument.”

Iedereen die ooit een paar Red Wings aan zijn voeten heeft gehad, zal meteen begrijpen waarom imitaties niet meer zijn dan nepgoud. Het vakmanschap zit in de kleine dingen, zoals het voetbed van kurk dat de binnenzool in staat stelt zich te vormen naar de voet. De supersterke stiksels, de microvezels die de voetholte – de meeste kwetsbare plek van de voet – versterken. En in de grote dingen als de dikte en kwaliteit van het leer. Daar kan geen kopie tegenop. Maar wat Red Wings zo iconisch maakt, blijft een raadsel – ook voor het bedrijf zelf, waar men uren debatteert over het DNA van het merk en over hoe de specifieke kwaliteiten het beste in te zetten. Het feit dat het merk bereid is te luisteren naar de wens van de consumenten, is geen gering goed. Het lijkt alsof Red Wing daarmee niet alleen toebehoort aan het bedrijf, maar ook aan de fans, de werknemers en het stadje zelf.

Hier in Nederland hebben de laarzen een moderne, stedelijke interpretatie gekregen: Americana met een Europese rauwheid.

Uit Minneapolis komen de muzikanten van twee opkomende lokale bands.

Ghost in the Water is het musicerende echtpaar Nathan en Mandy Tensen-Woolery. Hun muziek is duister, aards en pop. Spiritual Mansions is een vijftal met een voorliefde voor meerstemmige zang, geluidseffecten en discussies over de Beach Boys.

Het is het geluid van de new americana: traditioneel Amerikaanse stijlen – college, heritage, workwear, blue jeans – anno nu, met een sophisticated stadsgevoel. Je zou de muziek van deze bands kunnen beschouwen als de soundtrack van Red Wing. Compromisloze rootsmuziek, gespeeld door een nieuwe generatie die wel veiligheidschoenen draagt, maar nooit uit veiligheid.

Katie en Alyssa werken allebei samen met Spiritual Mansions. ‘Big John’ Bauer woont en werkt in Red Wing, Minnesota voor Red Wing.

MANDY, MUZIKANT/ZANGERES GHOST IN THE WATER JURK: VINTAGE CHAMBREY JAS: POLO RALPH LAUREN VEST: GLITTER & TWISTED VINTAGE COLLECTION LAARZEN: RED WING ENGINEER

WWW.MYSPACE.COM/GHOSTINTHEWATER

C12_redwingV12.indd 8

14-09-2008 10:42:20

C12_redwingV12.indd 9

14-09-2008 10:42:47

C12_redwingV12.indd 10

14-09-2008 10:43:28

JOHN, ONDERHOUDSMAN RED WING JAS: CARHARTT BROEK: CARHARTT LAARZEN: RED WING 875

C12_redwingV12.indd 11

LISA STUIJFZAND, AMSTERDAM

CANDY REDING, AMSTERDAM

draagt Engineers

draagt Engineers

“Ik draag mijn Red Wings vaak met een strakke jeans met de laars omgeslagen.

Door de bovenkant om te slaan en ze te stylen in een androgyne rocklook maak ik ze ‘Lisa’!”

“Dit is mijn enige paar en ik draag ze echt overal bij. Dat kan een legging zijn met een jurkje, of verschillende soorten jeans. Ook als ik geen zin heb om opgetut de deur uit te gaan, draag ik mijn Red Wing ‘sloffen’ en daarbij iets met een capuchon.”

PIERRE CORNEILLE, AMSTERDAM

KAY VAN ZIJVERDEN, UTRECHT

draagt Rough Copper Classics (1907)

draagt Engineers

“Toen ik twintig jaar geleden in de Verenigde Staten op zoek ging naar de second-hand look, kocht ik daar mijn eerste paar Red Wings.

Die trouwens ook tweedehands waren. Ik draag ze zelf altijd met een jeans. Niet te stijf, maar een beetje shabby vintage. Door de jaren heen heb ik ongeveer tien paar verzameld.”

“Ik draag mijn Red Wings altijd met mijn broek erin, vaak een lichtere, rechte jeans. Een simpele basic-jeansstijl erbij werkt altijd goed. Als de laarzen ouder zijn, vind ik ze trouwens een stuk mooier. Ik heb ook het lichte model van de Engineers, dat draag ik op dezelfde manier.”

15-09-2008 10:32:58

SIMONE SASSMANNSHAUSEN, AMSTERDAM

draagt hoge Boat Shoes “Ik draag mijn laarzen een beetje open en dan meestal onder korte spijkerbroeken of over een skinny jeans. Of met een grijze of donkerblauwe joggingbroek en dan een strak wit T-shirt erbij.

Omdat bijna alle Red Wing-modellen vrij mannelijk zijn, vind ik het mooi om ze met vrouwelijke elementen als skinny jeans, kettingen en armbanden te combineren. De look blijft dan stoer, maar krijgt een vrouwelijk accent.”

www.redwingshoe-europe.com

RYAN, GITARIST/ZANGER SPIRITUAL MANSIONS STAAND BIJ MISSISSIPPI ROOD SHIRT: PENDLETON JEANS: DICKIES SHIRT: STÜSSY MUTS: VINTAGE LAARZEN: RED WING 875

C12_redwingV12.indd 12

14-09-2008 11:12:01

C12_redwingV12.indd 13

14-09-2008 10:45:06

DEXY’S MIDNIGHT RUNNERS BILLY ADAMS, KEVIN ROWLAND AND HELEN O’HARA IN IVY LEAGUE SPLENDOUR. ‘DON’T STAND ME DOWN’ SESSIONS, 1985 ALL CLOTHES BY BROOKS BROTHERS

C12_DMR_V6.indd 2

14-09-2008 10:46:45

page

code

INTERVIEW

091

A LEAGUE OF THEIR OWN / /

According to Jason Jules, Dexys Midnight Runners were one of the most stylish bands of the eighties.

IMAGE JANETTE BECKMAN DEXY’S MIDNIGHT RUNNERS IN A LONDON TUNNEL, 1981

C12_DMR_V6.indd 3

14-09-2008 10:46:57

‘This presenter, Muriel Gray started off the interview by asking us

WHY WE WERE DRESSED LIKE DOUBLE GLAZING SALESMEN’

text

INTERVIEW

JASON JULES

It was 1982, Come On Eileen was a global hit, and Dexys Midnight Runners’ depression defying sound was offering a glorious antidote to the New Romantics. Front man, Kevin Rowland, obsessed with creating a visual image for each album the band produced, was working on a new project. But by the time the much anticipated album Don’t Stand Me Down (1985) was released, the world had moved on, although not as far as they had. Almost overnight, one of the coolest, most respected bands around simply fell apart. In retrospect, it was their new look and not the album that was to blame. Don’t Stand Me Down has recently been reappraised, and is now considered to be one of the masterpieces of British pop music; a true classic. The band, though, is remembered by most as being a one hit wonder, and not for the three brilliant albums they made over a period of seven years.

It is said that clothes make the man, but they can also do a lot of damage...

Panned by music journalists, and ignored by the majority of once loyal Dexys’ fans, the album quickly fell into obscurity, almost as if it had never been made.

While tracks such as Come On Eileen and Geno got regular airings on the radio throughout the eighties and nineties, Don’t Stand Me Down, with songs like This Is What She’s Like and Knowledge Of Beauty was never regarded as a worthy part of the Dexys pantheon until the late ‘90s, when Chris Roberts, one of the few journalists who had given the album a thumbs up back in 1985, selected it as his choice for Unknown Pleasures: 20 Great Lost Albums Rediscovered, the 1996 free book which accompanied the weekly rock publication, Melody Maker.

It’s 2008, and the influences of eighties bands Joy Division, the Cure and even the Jesus and Mary Chain can be heard everywhere. In considering what makes a classic a classic, it is worth taking a look at Don’t Stand Me Down. We asked the man behind band, Kevin Rowland, about the album that people loved to hate and why, over twenty years later, it is being described as an exercise in style.

KEVIN ROWLAND ‘DON’T STAND ME DOWN’ SESSIONS, 1985 CLOTHES BY BROOKS BROTHERS

Rowland is recruiting musicians for his forthcoming album. “How was the keyboardist you auditioned last week?” I ask. ”Oh yeah, he was great! He was wearing...”

We then go on to talk about clothes for at least ten minutes before getting back to Rowland’s music project. Yet, style has always played a pivotal role in the success of Dexys Midnight Runners.

It’s been over twenty years since the release of the last Dexys album, and a lot has happened since then. ”It was such a struggle at the time, it was so misunderstood. The head of marketing at the record company said to me, about a year after the album had come out and been torn apart by the music press: “The trouble with the last album, Kevin, is that you could hear that all the life was produced out of it.” And so I thought, yeah, maybe they’re right — that I’d missed something. I started to think what did I do wrong?”

C12_DMR_V6.indd 4

page

code

092

”I was in rehab for cocaine addiction in this place in Clapham and I bought a Melody Maker and Chris Roberts was raving about it and that was the first time I’d really read anything so positive about it.

It felt good. I was so pleased about that.

I showed it to the counsellor, she read it as well. It was a great feeling.”

Since then, prevailing opinion about the album as a piece of music has completely turned around. Don’t Stand Me Down is now seen as one of the greatest albums in British musical history: a milestone, and an epic commentary on British society in the eighties. Rowland’s determination and obsessive nature has been vindicated by a new generation of music fans, many of whom were mere infants when the album was first released.

Unlike many albums which have been rediscovered — Nick Drake’s work, or Inspiration Information by Shuggie Otis are examples, the Dexys’ image and style of dress was as much a point of debate and argument as the music itself. Even in his eulogy, Roberts remembers that people were so ‘distracted by the smokescreen of smart clothes’ that they missed much of the album’s musical appeal. ”We were getting really stupid comments… it was on TV, and this presenter, Muriel Gray, who was really nice and friendly off camera, started off the interview by asking us why we were dressed like double glazing salesmen,” Rowland recalls.

The cover features the four core members of the band posing for a photograph. Rowland, always the main man and focal point is sitting at the back, on the left-hand side, making him, the only instantly recognisable face, virtually unnoticeable.

It also meant that, as any marketing man worthy of the name would have pointed out, if it’s not the lower half then it’s the left-hand side of an album sleeve which tends to get covered up when stacked in shops.

14-09-2008 10:47:10

code

DEXYS MIDNIGHT RUNNERS

‘After what we’d been wearing, which was so scruffy,

I THOUGHT IVY LEAGUE WAS A GREAT STYLE — SOMETHING LOVELY AND CLEAN’

As if that wasn’t enough, the band was not wearing the iconic tattered dungarees and torn shirts of the past, but was dressed in what is probably the most conservative, neat, squeaky clean clothing to grace the sleeve of a rock album — ever. ”Shortly after ‘Too-Rye-Ay’, I was really getting into American clothes. There was something in the air with the Ivy League look in ‘82/83. I mean Paul Weller with the Style Council had hints of that — one inch belts, flat front trousers, but there was something more European about what he was wearing—that mod, skinhead thing was so influenced by America and his look was a bit like that. There was also Holly Johnson, in ‘84 when he came out in Frankie, he had that hair cut, shirt and tie look...”

Rowland had always had a knack of recognising the sartorial zeitgeist before it became apparent to anyone else. With the knitted-caps and donkey jackets of the first album, and the dungarees and espadrilles of ‘Too-Rye-Ay’, he had not only visually captured the sound of the music he was making but also created a look which was both right for the time and yet somehow separate from it.

“After what we’d been wearing, which was so scruffy, I thought Ivy League was a great style — something lovely and clean.”

Unlike the clothing of many of their contemporaries – Madonna, Morrissey, U2 and Howard Jones, for example, the Dexys’ style was anything but cringe-worthy and dated when looked at today. In fact, the clothes have become as iconic as the album itself. But, the ‘Don’t Stand Me Down’ images at the time seemed not only a step, but a leap too far.

page

093

”I saw this guy dressed in Ivy League stuff — he had a check shirt, madras button down collar, chinos, plain caps, really nicely polished. He was drunk and was staggering around and he had his hair very neatly parted over to one side — and I thought, WOW.” The vision of this man tapped into Rowland’s youth and reminded him of his life as a young mod growing up in London, back in the late sixties—a period of rapidly evolving styles, which were rarely documented or even noticed except by the working and lower middle class kids of the time. It was a fleeting moment which came back to him with life-shaping impact while touring the ‘Too-Rye-Ay’ album in America. ”That’s exactly the look the coolest kids in South West London had in 1969/70, and with that slightly longer hair, and I thought — ah, that’s fucking great.”

And so while he, the band and millions of their fans dressed in ragged dungarees and torn shirts, singing ‘Too Rye Too Rye Too Rye Too Rye Ay’, Rowland was busy orchestrating a new and completely different look for the next phase in the bands history — even before he’d produced the album to go with it.

“I was in New York, walking down Madison Ave and I just looked in the window of Brooks Brothers and I saw a jacket, blue, with raised stitching all round, flat pockets, plaid shirt, plaid tie, and I then saw Florshiem’s shoe store and I bought a pair of plain caps and went back the following week and got a pair of wing tips.

Every time I went on tour I‘d go to the record company and say “Can I have $1,000, I wanna buy some clothes?” And I was just raiding Brooks Brothers, really raiding it and bringing suitcases of the stuff home. I was like “right, this is the new look.” It was fantastic.”

‘Every time I went on tour I‘d go to the record company and say

CAN I HAVE $1,000, I WANNA BUY SOME CLOTHES?’

C12_DMR_V6.indd 5

14-09-2008 10:47:18

code

INTERVIEW

‘MUSICALLY, THE WORLD WAS HAPPILY DRINKING FROM A POOL OF MAINSTREAMISM’

While most new styles tend to alienate a certain number of fans, be it musical or visual (think of Bob Dylan going electric, or David Bowie becoming the Thin White Duke) — this look managed to shock everyone but a marginal few.

By the time the album came out it was 1985, two years after Rowland had come across the look. It was a post Punk, post New Romantic, and post Band Aid age, where a new kind of atmosphere, very different to the time of the previous Dexys release in 1982, had emerged. Rowland noticed the change in the record company itself, which had become very professional.

“That was the summer of Live Aid, the whole music business had gone through a big shift...The pros had moved in”, but it was also a period of power-dressing, consumerism brand obsession, and a new kind of conservatism.

Musically, the world was happily drinking from a pool of mainstreamism — artists who seemed to reflect and aspire to the same slick and conformist values as their audiences: Names like Nik Kershaw and Howard Jones, and bands like the Eurythmics and Shakespeare’s Sister provided the soundtrack for success. In other words, by 1985, the eighties, with the padded shoulders, big hair and conspicuous consumption had really come of age.

And it was in this atmosphere that Rowland introduced the most severe and radical look possible, Ivy League. ”I think it probably had the wrong cover on it and that didn’t help… the picture of the four of us seated wasn’t quite right, there were better photographs taken and I could have been a bit more flexible about that - I was probably too rigid,” he says of it now.

‘While few could agree on what the band was trying to say with this new look,

THE MOST COMMON RESPONSE WAS ONE OF SHOCK’

page

094

Of course, unlike its UK counterpart, the American audience, which had previously lapped up the ‘Come On Eileen’ phase, recognised this pin-sharp image for what it was — an appropriation of the country’s social elite; the ladies and gentlemen who frequented the rarified environs of Harvard Yale and the like, those masters of the Universe to whom success is assured the second they’re born. ”Before we released the album, I remember seeing an interview in America in 1985 with the band The Thompson Twins, and the interviewer was saying “Oh you guys we just love the way you dress.” I think it was the American version of Smash Hits or something. “I’d hate to see you guys change- it would be my worst nightmare to wake up and see you wearing Ivy League”. I mean he literally said that”, says Rowland.

So, presented with this, the new image of the band which had previously made patched dungarees officially cool must have been quite a shock. In fact, to describe the reaction as bewildered would be like calling the sinking of the Titanic a minor boating accident. ”It missed everything — the fashion people didn’t like it — or maybe one or two did...” he says, a little optimistically.

While few could agree on what the band was trying to say with this new look, the most common response was one of shock. ”We weren’t doing it to shock people, we just loved it.” Rowland says now.

Like the songs on the album itself, the image - that obsessive appropriation of Ivy League style - has now been recognised as one of Kevin Rowland’s most accurate and enduring predictions. While the likes of Polo were, at the time, formulating their own take on the look, a few years later Stussy and Supreme would emerge to give it a surf and skate-conscious spin, which, along with brands like A Bathing Ape and Millionaires Boys Club, is still evident today. Add to that blogs such as A Continuous Lean, magazines such as Free and Easy, and bands such as Vampire Weekend and Chester French, and it’s easy to understand why Dexys Midnight Runners was one of the most stylish bands of the eighties.

Today, living and working in London, Rowland is busy forging ahead with an acting career, DJing and putting together the long awaited follow up to ‘Don’t Stand Me Down’. With the same fascination for style, and appreciation of minute detail, he’s wearing a unique take on forties and fifties clothing. As sharp and as fresh as ever.

DE ORIGINAL ‘DON’T STAND ME DOWN’ ALBUM SLEEVE RELEASED IN 1985.

C12_DMR_V6.indd 6

14-09-2008 10:47:30

www.casio.nl

AdvertentiesCode12.indd 9

11-09-2008 20:25:25

MODELS AT HOME Fotomodellen die in het bezit zijn van een klassieke schoonheid, hebben altijd werk in overvloed. Maar wat is klassieke schoonheid precies? CODE interviewde zeven modellen over hun werk en vroeg hen wat zij als klassieke schoonheid zien. En omdat schoonheid overal gedijt, fotografeerden we ze gewoon thuis.

“Ik durf best van mezelf te zeggen dat ik een knappe gast ben.”

FOTOGRAFIE STYLING ASSISTENT FOTOGRAFIE ASSISTENT STYLING

C12_pict6.indd 2

INGMAR SIEGRAM STEVEN DAHLBERG PAUL VAN DE LOOI ROSALIE WILLEMSE

14-09-2008 11:14:42

C12_pict6.indd 3

14-09-2008 11:14:49

SONJA ZWARTE SINGLET: LEVI’S SKINNY JEANS: LEVI’S HORLOGE: MODEL’S OWN SCHOENEN: SCAPINO KETTING EN ARMBANDEN: EPISODE

C12_pict6.indd 4

14-09-2008 11:15:03

TIJMEN BONTJAS: MODEL’S OWN BRUINE BROEK: ANN DEMEULEMEESTER ZWARTE LEREN LAARZEN: MODEL’S OWN KETTING VAN BOTTEN: MODEL’S OWN

C12_pict6.indd 5

14-09-2008 11:15:20

BABS HUIDKLEURIGE JUMPSUIT: JOLINE JOLINK RODE HOED: TED BAKER

C12_pict6.indd 6

14-09-2008 11:15:35

MICHELLE ZILVEREN JURK: CLAES IVERSEN GROENE RIEM: DIESEL ARMBANDEN: MODEL’S OWN ZWARTE PUMPS MET BLOEM: MODEL’S OWN

C12_pict6.indd 7

14-09-2008 11:15:47

NADINE LEREN JACK: MEXX KETTING: EPISODE

“MODEL ZIJN IS ECHT HET MAKKELIJKSTE BAANTJE DAT ER BESTAAT”

HERMAN SWEATER/VEST MET CAPUCHON: RALPH LAUREN BROCHES: EPISODE

Tijmen

C12_pict6.indd 8

14-09-2008 11:16:07

C12_pict6.indd 9

14-09-2008 11:16:19

HEGE TRANSPARANTE JURK/PAK: LEW ZWARTE SLIP: H&M

code

text

STYLE

MARIEKE ORDELMANS

104

MODEL Tijmen Godert Alois LEEFTIJD 23 jaar BUREAU Peperoni OPDRACHTGEVERS onder meer Dior Homme, Comme des Garçons, Hermès

MODEL Sonja Hulsman LEEFTIJD 27 BUREAU Paparazzi OPDRACHTGEVERS onder meer Miu Miu, AvantGarde

“ZET MIJ IN EEN MODELLENAPPARTEMENT IN PARIJS EN IK WORD DOODONGELUKKIG”

“MODEL ZIJN IS ECHT HET MAKKELIJKSTE BAANTJE DAT ER BESTAAT”

Sonja

Tijmen

“Als ik ergens niet aan voldoe, is het wel aan het clichébeeld dat mensen van modellen hebben. Ik houd niet van die vluchtige, overdreven levensstijl. Daarvoor ben ik veel te nuchter. Zet mij in een modellenappartement in Parijs en ik word doodongelukkig. Ik woon ook nog steeds in Lemelerveld, een klein dorp bij Zwolle. Ik geniet ervan om iedere dag met mijn hond de bossen in te gaan. Ik werk al tien jaar als model, maar niet fulltime. Momenteel ben ik met mijn derde studie bezig, bedrijfskunde aan de Universiteit Twente, en dat valt prima te combineren.

“In mijn ogen was Fabio Lanzoni, de gespierde man met het lange blonde haar, het ultieme voorbeeld van een mooi mannelijk model. Ik ben al mijn hele leven mager en zag mezelf daarom nooit als een eventueel model.

Hedi Slimane, de ontwerper van Dior Homme, zag wel iets in magere jongetjes en sprak mij aan, op straat in Parijs. Dat was zes jaar geleden.

Slimane is in mijn ogen de man geweest die aan de wieg van de magere modellenlook voor mannen heeft gestaan. Klassiek gespierde mannen passen niet in zijn slank getailleerde pakken. Hij moest dus op zoek naar nieuwe, unieke types. De freaky jongens met de gekke koppen, noem ik ze altijd.

In mijn tienerjaren werkte ik als model voor een klein bureau in Almelo.

Ze zagen wel iets in mij en ik vond het leuk om op een catwalk te lopen.

Maar het was geen langgekoesterde wens. Na een paar jaar stapte ik over naar Elite Models in Amsterdam en vanaf toen ging het snel. Ik werd naar het buitenland gestuurd en sleepte de ene na de andere grote klus binnen. Ik werd zelfs het gezicht voor een Miu Miu-campagne.

Ieder model droomt daar van, maar ik was doodongelukkig. Ik wilde naar huis, terug naar Nederland. Het is een egoïstische wereld en je loopt elke dag in je eentje door een grote, onpersoonlijke stad te slenteren met je portfolio onder je arm. En dan nog het leven in een modellenappartement. De mentaliteit van die meiden en de drukte paste totaal niet bij mij.

Teruggaan is één van de moeilijkste beslissingen van mijn leven geweest. Ik had net de Miu Miu-campagne gedaan en de aanbiedingen stroomden binnen. Mijn modellenbureaus waren natuurlijk woedend en ze verklaarden me voor gek. Misschien was ik dat ook wel, het is tenslotte een weggegooide kans, maar mijn gevoel bleek sterker dan de passie voor het vak. Ik zou ook niet weten waar ik nu had gestaan had als ik wél was gebleven. Dat is iets waar ik maar heel soms aan denk.

De Nederlandse markt is prima voor mij. Ik doe veel commerciële dingen en ik vind de afwisseling in het werk nog steeds leuk. Elke dag zijn het andere mensen, ideeën, verhalen en locaties. Dat laatste is wel een voorrecht overigens. Ik kom op heel bijzondere plekken met mijn werk. Maar ik realiseer me wel dat het niet allemaal vanzelfsprekend is.

Ik geloof dat mooie mensen vaak een streepje voor hebben. Wat ‘mooi’ eigenlijk precies inhoudt, weet ik niet. Net als ‘lelijk’ trouwens. Dat is zo moeilijk te definiëren. Ik zie mezelf ook niet als het mooie meisje, de klassieke schoonheid. Dan denk ik toch eerder aan de oude generatie topmodellen als Claudia Schiffer en Cindy Crawford. Zij zijn van top tot teen perfect. Natuurlijk kunnen ze met de juiste make-up en styling wel het mooie meisje van mij maken, maar ik word voornamelijk geboekt vanwege mijn edgy look.”

C12_pict6.indd 10

page

Ik durf best van mezelf te zeggen dat ik een knappe gast ben. Maar niet alleen vanwege mijn looks. Mensen zijn in mijn ogen ook knap als ik een normaal gesprek met ze kan voeren. Loensende mensen vind ik ook gaaf. Het maakt ze een beetje mysterieus. Ik ben namelijk van mening dat een kleine imperfectie iemands persoonlijkheid maakt. Mensen mogen best een beetje een outsider zijn, dat ben ik ook. Op school werd ik ermee gepest, maar door anders te zijn dan de rest sta ik nu wel op de catwalk bij Dior. Dat is een middelvinger terug, ja. Omdat ik zelf altijd op mijn uiterlijk word beoordeeld, probeer ik het bij anderen juist zo min mogelijk te doen. Het gaat je tegenstaan. Ik vind het bijvoorbeeld veel belangrijker of ik mijn muzieksmaak met iemand deel. Lelijk worden mensen pas als ze egoïstisch zijn.

Het beste aan model zijn is dat je veel mag reizen. Dat is ook de voornaamste reden waarom ik destijds op het aanbod van Hedi Slimane inging. Je komt op plekken waar je anders nooit zou komen. En model zijn is echt het makkelijkste baantje dat er bestaat. Je hoeft vrij weinig te doen, maar je krijgt wel veel betaald.

Anderzijds ben je niets meer dan een klerenhanger. Je moet niet verwachten dat mensen uit de industrie ook echt interesse voor je hebben. Mijn modellenbureau denkt bijvoorbeeld al zes jaar dat ik in een rockband speel, terwijl dat helemaal niet waar is. Waarschijnlijk vanwege mijn lange haar en mijn voorkeur voor strakke broeken. Maar daar moet je jezelf overheen zetten.

Dromen over mijn modellencarrière doe ik niet, daar ligt mijn passie niet. Ik heb veel vrienden gemaakt in de mode-industrie en het is leuk bijverdienen, maar zodra het gaat vervelen, houd ik ermee op. Ik voel me namelijk meer kunstenaar dan model. Ik heb samen met bevriende kunstenaars een galerie, Dek-22, waar we onze eigen schilderijen en het werk van andere jonge kunstenaars exposeren. Dáárin wil ik groot worden. Op dit moment kan ik het goed combineren. Soms is het zelfs handig. Ontwerpers zijn net als ik creatievelingen en dat maakt het communiceren een stuk makkelijker.”

14-09-2008 11:16:33

page

code

STYLE

105

MODEL Babs de Jongh LEEFTIJD 24 jaar BUREAU Touché Models OPDRACHTGEVERS onder meer Elle, Valentino

“JE LEVEN HOEFT NIET SAAIER TE ZIJN ALS JE MINDER MOOI BENT”

“OP MIJN KINDERFOTO’S IS AL TE ZIEN DAT IK POSEER”

Babs

Michelle

“Iedere dag is anders en je weet nooit waar je volgende week bent. Dat maakt mijn werk zo opwindend. Ik kan er niet tegen om lang op één plek te zijn, dan begint het te kriebelen. Dus wat dat betreft zit ik met dit beroep helemaal goed. Toch heb ik geen grote dromen. Natuurlijk, een Sports Illustrated-cover zou leuk zijn, maar ik heb niet de drang om dit koste wat kost te verwezenlijken. Als we het dan hebben over echte dromen, dan zie ik mezelf ooit nog eens met dieren werken. Hoe of wat weet ik niet, maar dat is mijn ultieme meisjesdroom.

“Model zijn is een meisjesdroom die uitkomt. Al van jongs af aan vind ik het een intrigerend beroep. Ik ben er altijd mee bezig geweest. Als ik tijdschriften doorbladerde, sierde ik in gedachten zelf de cover. Zelfs op mijn kinderfoto’s is al te zien dat ik poseer, haha! Naarmate ik ouder werd, hoorde ik steeds vaker van mensen om mij heen dat ik fotogeniek was, dus ik wilde wel een poging wagen. Maar mijn moeder hield me tegen. Ze vond me veel te jong. Pas toen een kledingverkoper haar adviseerde om ‘iets’ met mij te gaan doen, ging ze overstag.

Momenteel ben ik hard bezig met het opbouwen van een goed portfolio.

Nederland is een mooie opstap, maar ik droom van grote internationale campagnes en shows, het gezicht worden van L’Oréal of een show lopen voor Jean Paul Gaultier.

Ik heb er niet bewust voor gekozen om model te worden. Je rolt erin. Ik had model gestaan tijdens de Coiffure Awards voor een bevriende kapper en hij vond dat ik de foto’s moest opsturen. Dat is nu acht jaar geleden en inmiddels zit ik het grootste gedeelte van het jaar in het buitenland.

Ik heb bijna alles al gedaan en gezien, maar vanzelfsprekend wordt het nooit. Sterker nog, ik begin het juist steeds meer te waarderen!

In het begin doe je alles op de automatische piloot, nu ben ik wijzer en kijk ik meer om me heen. En dan besef je dat je een lucky girl bent. Aan de andere kant is het ook wel een heel eenzaam vak. Zonder mijn laptop zou ik het niet volhouden, ben ik bang. De mensen met wie je werkt, weten je op sommige vlakken heel onzeker te maken. Ze wijzen je op heel kleine dingen waar je zelf nog nooit bij stil hebt gestaan.

Ik merk dat je als model vaak voorrang krijgt omdat je er mooi uitziet.

Iedereen weet dat een model niet in de rij hoeft te staan voor een chique club of restaurant. Mijn uiterlijk heeft mij nog nooit tegengewerkt. Je kunt blijkbaar niet te mooi zijn voor iets. Mij maakt het niet uit hoe iemand eruitziet, het gaat om karakter. Ik gedraag me ook niet anders in het bijzijn van alleen knappe of alleen lelijke mensen. Ik ken persoonlijk ook geen model dat dit wel doet. Maar omdat we in een wereld werken waarbij alles om het uiterlijk draait, denken mensen vaak dat het voor ons belangrijk is hoe anderen eruitzien. Wat ik had gedaan als ik lelijk was geweest? Waarschijnlijk iets anders waar ik net zo gelukkig van word. Je leven hoeft niet saaier te zijn als je minder mooi bent.

Er wordt gezegd dat ik een klassieke schoonheid ben. Mijn ogen, neus en mond staan precies in de juiste verhoudingen. Als ik aan ultieme, tijdloze schoonheid denk, zie ik Doutzen Kroes. Ik ben volgens mij een mix van klassiek en fashion. Ik ben heel divers, het is maar net wat de klant vraagt.”

C12_pict6.indd 11

MODEL Michelle Swolferink LEEFTIJD 17 jaar BUREAU Name Models OPDRACHTGEVERS Fancy, Elle Girl, Yes

Toch laat het buitenland nog even op zich wachten. Ik ben te jong en ook nog leerplichtig. Volgend jaar begin ik met een tweejarige opleiding voor onderwijsassistent, maar om eerlijk te zijn is dat best moeilijk als je je zinnen op iets anders heb gezet. Ik troost me met de gedachte dat ik nog tijd genoeg heb om model te worden. Of een campagne voor L’Oréal erin zit? Geen idee. Dat zou betekenen dat ik de nieuwe Doutzen Kroes word, en daar durf ik geen uitspraken over te doen.

Als ik voor de camera sta, voel ik me zelfverzekerd. Ik straal op de set.

Deze zelfverzekerdheid neem ik niet mee in het dagelijkse leven, want in real life ben ik tamelijk verlegen. Die zelfverzekerdheid is er automatisch, er is geen knop die ik eerst moet omzetten.

Je doet veel mensenkennis op als je in de mode-industrie werkt. En natuurlijk helpt het ook om door de maatschappij mooi gevonden te worden. Soms heeft een mens gewoon bevestiging nodig voor zichzelf.

Met afwijzingen leer je na verloop van tijd omgaan. In het begin dacht ik echt dat er iets mis was met mijn uiterlijk als ik een klus niet kreeg. Nu realiseer ik me dat ze dan gewoon op zoek zijn naar een ander type.

Wat ik mis in deze industrie, is een grotere diversiteit aan modellen. We zien nog zo weinig donkere modellen in de bladen en campagnes. En ik snap ook niet waar al die graatmagere modellen mee bezig zijn. Ik houd juist wel van een beetje rondingen. Of ik mezelf door dit onwerkelijke schoonheidsideaal laat beïnvloeden? Niet echt, maar ik moet wel mijn buikspieren gaan trainen. Ik heb maatje 32/34, maar opdrachtgevers vragen wel eens of ik mijn buik wil inhouden, vandaar.”

14-09-2008 11:16:46

page

code

STYLE

106

MODEL Nadine van Kralingen LEEFTIJD 20 jaar BUREAU Max Models OPDRACHTGEVERS onder meer Marlies Dekkers, Britse en Duitse Vogue

“IK WILDE MARECHAUSSEE BIJ DE LANDMACHT WORDEN”

“EEN OPRECHTE PASSIE VOOR HET VAK HEB IK NIET”

Nadine

Herman

“Aan wie ik mijn modellencarrière te danken heb, weet ik nog steeds niet. Drie jaar geleden heeft een onbekende mij opgegeven voor de Modelmasters modellenwedstrijd van Max Models. Ik ben diegene achteraf wel dankbaar: ik kwam in de halve finale terecht en realiseerde me opeens dat ik het erg leuk vond om te doen en dat ik potentie had.

Daarvoor had ik er nog geen seconde over nagedacht. Ik ben uiteindelijk niet verder gekomen dan de halve finale omdat wij naar Duitsland verhuisden. Mijn vader is militair. Tijdens die wedstrijd kreeg ik wel de smaak te pakken en heb uiteindelijk foto’s van mezelf naar een Duits bureau gestuurd. Toen is de bal gaan rollen.

“Vier jaar geleden werd ik van student sportleraar ineens model. Ik zat in de trein en werd aangesproken door de eigenaar van Touché Models.

Of het me niet wat leek om model te worden. Ik had er zelf nog nooit over nagedacht. Model zijn is in mijn ogen toch meer een meisjesding.

Mijn zus zei het weleens voor de grap maar vier jaar geleden was alles nog heel anders. Met de komst van al die tv-programma’s is het vak zo gehypet. Iedereen wil opeens model worden, ook jongens.

Het zal sommige mensen best verbazen dat ik goed aard in de modewereld. Ik ben namelijk in een heel andere wereld opgegroeid.

Model zijn is ook nooit mijn meisjesdroom geweest: ik wilde marechaussee bij de landmacht worden, in de voetsporen van mijn vader treden. Wie weet doet ik het ooit nog eens, maar voorlopig trekt het modellenwerk me meer. Ik droom ervan nog een keer op de cover van de Franse Vogue te staan. Ik voel me ook niet ongemakkelijk in dit wereldje. Wie er ook klaagt over het leven in een modellenappartement, ik heb er geen last van. Het wordt zo overdreven, de haat en nijd tussen de meiden valt reuze mee. En dat veel modellen eraan onderdoor gaan is ook niet waar. Vooral de media doen er een schepje bovenop en dan neem je het al snel voor waarheid aan.

Ik denk dat ik er goed in ben om mezelf te blijven. Sta met beide benen op de grond. Ja, ook dankzij mijn opvoeding. De mensen nemen me maar zoals ik ben. Ik ben ervan overtuigd dat je deze attitude ook wel moet hebben. Je wordt namelijk alle kanten opgeslingerd. De een vindt je helemaal het einde, de ander vindt je te dik en weer een ander klaagt omdat je te mager bent. Het bureau kan je ook ieder moment op straat zetten als ze genoeg van je hebben.

Angst om mijn schoonheid te verliezen heb ik ook niet. Ik heb mezelf nooit als een ‘mooi’ meisje beschouwd. Misschien denken anderen dat wel van mij als ik op straat loop, maar dat heb ik andersom ook. Ik hoor vaak van opdrachtgevers dat ik een klassieke schoonheid ben. Maar wat ze daar mee bedoelen? Ik zou het niet weten. Ik vraag het wel eens maar ik heb nog nooit een duidelijk antwoord gehad. En eerlijk gezegd kan ik het begrip klassieke schoonheid zelf ook niet met woorden omschrijven.”

C12_pict6.indd 12

MODEL Herman Hanekamp LEEFTIJD 23 jaar BUREAU Touché Models OPDRACHTGEVERS onder meer Etro, Strellson

De vraag om model te worden kwam voor mij precies op het juiste moment. Ik was erg onzeker over mijn studiekeuze. Ik zat een week later al in Milaan, en toen ging het snel. Parijs, Londen, New York: overal waren ze geïnteresseerd. Na vier maanden heb ik mijn studentenwoning opgezegd en ben ik definitief gestopt met mijn studie. Over eventuele consequenties dacht ik niet na. Je bent achttien jaar en kunt alleen aan feesten, reizen en groot geld denken. In Nederland is het best moeilijk om uit te leggen dat je fulltime model bent. Veel mensen accepteren niet dat je stopt met school.

Een oprechte passie voor het vak heb ik niet. Maar ik haal er wel voldoening uit, zeker als ik voor grote klussen geboekt word. Ik ben daarin heel ambitieus, ik wil iedere keer meer verdienen en betere opdrachten binnenhalen. Als ik sportleraar was geworden, had ik mijn hele leven voor dezelfde uurprijs en bij dezelfde baas gewerkt. Model zijn is een stuk opwindender. Wat er zo bijzonder aan is? Vroeger zou ik gezegd hebben dat je gratis exclusieve clubs binnenkomt. Nu zie ik het als een kick om telkens beter te worden.

Ik kan niet over mezelf zeggen dat ik mooi ben. ‘Mooi’ is zo’n relatief begrip. Het is de maatschappij die bepaalt of iemand mooi is of niet.

Ik word altijd in het hokje klassieke schoonheid geplaatst. Ik denk dat het te maken heeft met je testosterongehalte. Alles in je gezicht moet in verhouding zijn en een brede kaaklijn en een gespierd lichaam zijn een must. Klassieke schoonheid werd honderd jaar geleden al mooi gevonden en over honderd jaar nog steeds. Trendgevoelige schoonheid bestaat ook. Denk maar aan de categorie modellen met een speciale edge. Ze zijn uniek en daarom zo interessant voor merken. Vaak werken ze een jaar lang heel hard totdat het nieuwe er vanaf is.

Echt lelijk is niemand. Alleen vind ik ongetrainde en ongezonde dikke mensen wel minder mooi. Maar dat heeft ook te maken met mijn sportachtergrond. Dat modellen alleen met mooie mensen omgaan is bullshit. Al is mijn vriendin wel model (model Babs, MO). Ze is mooi, slank en begrijpt mijn levensstijl. Maar ik ben geen modellendater hoor.

Vergelijk het met acteurs, die zoeken elkaar ook onbedoeld op.”

14-09-2008 11:17:02

page

code

PICTURE PERFECT

107

MODEL Hege Golf LEEFTIJD 25 BUREAU Boekers OPDRACHTGEVERS AIFW, Noorse magazines

“EEN IMPERFECTIE MAAKT JE UNIEK EN KNAP” Hege

“Ik ben niet knap, wel interessant. Dat klinkt vast raar uit de mond van een model, maar ik word niet geboekt vanwege mijn perfecte lichaam, want dat heb ik helemaal niet. Mijn kont en benen zijn niet strak genoeg en omdat ik als kind al zo lang was, heb ik nu een heel rare, kromme houding. Toch ben ik een veelgevraagd model. Ik doe dit werk al acht jaar en heb een goede reputatie opgebouwd. Ik werk professioneel en dat weten klanten. Er zijn echt veel knappere modellen te vinden in Noorwegen, maar dat zijn jonge meisjes die vaak verlegen zijn. Ik ben altijd al een extravert type geweest en ik krijg daarom ook de klussen waarbij je veel moet acteren of apart moet zijn. Ik kan meer dan alleen sexy kijken, en dat is mijn unique selling point.

Het was nooit mijn idee model te worden. Acteren, dat wilde ik. Maar toen ik als veertienjarig meisje gescout werd, vond ik dit ook wel een leuke manier om in de spotlights te staan. Dromen over een succesvolle carrière in het buitenland heb ik nooit gedaan, simpelweg omdat ik vliegangst heb. Maar gelukkig is er in Noorwegen genoeg te doen.

Omdat mijn vriend naar Nederland is verhuisd, moest ik wel een keer het vliegtuig in en vandaar dat ik nu ook een bureau heb in Amsterdam.

Met het modellenwerk kan ik onbedoeld mijn twee grootste passies combineren: mode en acteren. Voor de camera kan ik compleet iemand anders zijn, dus eigenlijk acteer ik ook een beetje. Dat geeft mij de meeste voldoening. De minder leuke kanten zijn dat je veel moet wachten, dat mensen onaardig tegen je zijn en dat je zelf totaal geen inspraak hebt. Het is een harde wereld en er is altijd wel iets mis met je. Te grote oren, scheve mond; je wordt overal op afgerekend en dat maakt je onzeker. Ik ben daarin nu wel iets relaxter geworden. Ik wilde altijd dat iedereen me leuk vond, maar ik heb geleerd dat niet iedereen van je look, persoonlijkheid en humor kan houden.

Klassieke schoonheid? Dat vind ik oninteressant. Kleine neus, heldere ogen, volle lippen. Ik observeer mensen graag en ik moet iets interessants hebben om naar te kijken. Een scheve neus bijvoorbeeld.

Een imperfectie maakt je uniek en knap. Ik heb zelf ook rare kaken en te grote wenkbrauwen. Ik ben ook niet van mening dat knappe mensen meer succes hebben zoals wel vaak wordt beweerd. Het hangt heel erg van de branche af. In Noorwegen wordt het niet gewaardeerd als je er perfect uitziet. Je moet iets ongewoons hebben, anders vindt men je al snel saai. In Noorwegen is het ook not done om je beter te voelen dan iemand anders. Wat dat betreft bent ik een rasechte Noorse.”

C12_pict6.indd 13

14-09-2008 11:17:16

code

text

BUY

PAUL DEZENTJÉ EZENTJÉ

page

108

RADO CERAMICA ERAMICA Hoewel Rado sinds 1957 bestaat, besttaat, is d de antracietgrijze lijn Ceramica (1989) 1989) 989) het h meest bekend, beroemd en geroemd. d. Een horloge van keramisch glas was en is revolutionair.

Prijs Ceramica chronograaf: vanaf 2200 euro OMEGA D DE E VILLE E HO H HOUR OUR VISION VISIO ON O De De e Ville-horlogelijn Ville-ho orloge elijn dateert date eert uit uit de e jaren jare en zestig. zestig g. Met Me et Hour Ho our Vision Vis sion n introduc introduceert ceertt Om c Omega mega een horlogekast horlog geka ast waardoor wa aard a door het het uurwerk uurwe erk ook ook via de e zijk zijkanten kan zic chtba h aar is s. zichtbaar is.

(Ook (O k vintage vinta i tage nog nog beschikbaar.) b hikb ) Prijs j vanaf js vana af 40 4000 00 00 euro eu u

OFFICINE PANERAI LUMINOR UMINOR Militair geheim groeit uitt tot trendmerk: Officine Panerai maakt sinds 1930 duikinstrumenten voor de Italiaanse aliaanse marine, maar pas in 1993 kwamen en de horloges voor het eerst beschikbaar voor oor de consument.

Prijs vanaf anaf 3000 euro eu

BLANCPAIN FIFTY FTY FATHOMS FATHOM MS M Archetype van het duikhorloge ge waarmee Blancpain ooit de dieptegrenss verlegde naar 50 vadem (91,45 meter). Ontwikkeld voor een Franse militaire eliteduikeenheid eduikeenheid en ook vintage zeer populair.

Prijs vanaf 9500 euro

C12_Watchesv2.indd 2

ROLEX OYSTER TE PERP PERPETUAL PE ETUAL EXPLORER (EXPLORE (EXPLORER ER R I) Ontwikkeld omstreeks 1950.

19 950. Beroemd geworden door Sir Edmund Edm mun nd Hillary en Tenzing Norgay, die in 1953 als eersten ee ersten de Mount Everest bedwongen. H Hillary illa ary had zijn Rolex tijdens de klim trouwens trouwen ns niet n om.

Nieuwprijs p j 3855 euro

MEISTERSINGER NO.1 NO Meistersinger maakt horloges h ges met één wijzer die uren en minuten a eft (minuten in aangeeft eenheden van vijf). Ee Een moderne oderne klassieker die pas in 2001 op de markt kt kwam.

Prijs j vanaf 600 euro

HAPT HAPTICA TICA A BR BRAILLE WATCH WATCH CONCEPT CO ONC CEPT T Het uurwerk uurwe erk bestaat b uit twee ee roterende roteren nde schijven met daarop braille-informatie -info ormattie – nm inute en. de combinatie vormt de tijd in uren e en minuten.

Neoklassieker, zowel wat concept once ept als looks loo oks betreft. Gaat binnenkort in prod productie. ductie e.

Prijs nog niet bekend

SEIK SEIKO KO KINET KINETIC TIC Met ‘Kinetic’ ‘Kinettic’ introduceerden in ntrod d n de e Japanners Japanne ers in 1986 198 86 een ee en nieuw nie euw type t automatisch mattisch uurwerk, uurw werk k, het eerste dat de kinetische (bewegings-) (bew wegiings--) energie van de rotor omzet in n elektrische energie.

Prijs nog niet bekend

14-09-2008 11:18:18

page

code

CLASSICS & FUTURE CLASSICS

109

CASIO C CASIOTRON SIOTRON (1974) Ineens was w daar in de e jaren ren zeventig zeven het kwartshorloge, dat zich kwartsh ch razendsnel wereldwijd verspreidde. De Casiotron versprei otron uit 1974 is Casio’s eerste, e en een klassieker eker qua vorm.

Prijs j 300 dollar, mits in goede staat.

GLYCINE AIRMAN RMA AN 7 PLA PLAZA A ZA MAYOR TITANIUM ANIU UM BLACK BLAC CK DLC DLC Horloge met meerdere mee erdere tijdzones tijd dzon nes dat opvalt op pvalt door de drie-in-één in-é één wijzerplaat, wijzerrplaa at, de e grootte en de rechthoekige ige vorm vorm. m Glycine e bes bestaat staatt sind sinds ds 1914, en is vooral bekend als pilotenmerk, dankzij de Airman 17.

Prijs ongeveer 4500 euro.

AZIMUTH MR. ROBOTO O Speelgoedrobots inspireerden inspire ee erden Azimuths designers tot dit horloge. e. Het linkeroog van de robot laat de uren n zien, het rechteroog n de neus en is de 24-uur indicator en mond tonen de minuten..

Prijs ongeveer 3000 euro. ro.

NIXON ROTOLOG Eén van de eerste alternatieven a atieven voor de reguliere wijzeraanduiding. wijzera ding. Achter een venstertje draaien ttwee schijven met getallen; de combinatie van de d getallen tallen is de tijd in uren en minuten. Moderne Modern klassieker. ssieker Prijs j 299 euro SWATCH SW WATC CH De eerste eers rsste co collectie ollecttie (1983) (198 983) bestond uit twaalf twa aalf exemplaren. e plare en.. Deze De eze sobere sobe ere zwarte zw warte e is ssindsdien inds de klassieker. ssiekerr.

Prijs Prij js niet ni bekend

ASOS CASSETTE FACE CE Het ontwerp van dit horloge rloge grijpt grijpt terug g naar naa ar de jaren zeventig, met cassettebandje cas ssettteban ndje op de wijzerplaat waarbij de twee we ee wieltjes de uren n en minuten tonen. Staal, al, fors fors en en retro. re etro.

Prijs ongeveer 55 euro

C12_Watchesv2.indd 3

TOKYOFLASH SHINSHOKU OK KU K U Webstore Tokyoflash is een n moderne klassieker in futuristische watches.

Afgebeelde Shinshoku is daar aar een fraai voorbeeld van. Voor iedereen en met een creditcard cre online te bestellen. stellen.

Prijs j omgerekend om nog geen n 100 euro

CARTIER TANK (1919) Louis Cartier liet zich bij het ontwerpen van dit horloge iinspireren door or de tanks uit de Eerste Wereldoorlog.

Werel Archetype etype van het rechthoekige ho horloge voor dames ames en heren.

Prijs j op aanvraag. aanvraa

14-09-2008 11:19:34

code

text

ART

VICTOR VERBEEK

page

110

THE BOOMBOX PROJECT

— Fotograaf Lyle Owerko brengt een icoon van het in-your-face individualisme in beeld op een bijna ingetogen manier.

Begin jaren tachtig waren de hoogtijdagen van de boombox. In New York schalden op warme avonden de zomerhits door de parken. ‘Me and my Radio’, LL Cool J unisono uit tien Panasonic RX7700’s in een kring. Kwam er reclame of nieuws, dan draaide men collectief naar een andere zender. De boombox was het medium om je muzieksmaak met anderen te delen rockin the crowd - maar ook om de rest van de wereld te provoceren. Deze slagschepen vol elektronische gadgets, chroom en overbodige knoppen, met woofers zo groot als maxisingles en het gewicht van een hutkoffer, waren onmogelijk te negeren in het straatbeeld – en daarvoor hoefde je ze nog niet eens aan te zetten.

In de film Do the Right Thing (1989) speelt de boombox van de kinderlijke reus Radio Raheed een hoofdrol als katalysator van rassenrellen.

‘Fight the powers that be!’, Public Enemy wordt tot zwijgen gebracht met een honkbalknuppel.

“I killed your fuckin’ radio...”. Een pizza joint fikt af, er valt een dode. De boombox als molotovcocktail die de controverse doet oplaaien. Zoals punklegende Joe Strummer het ooit verwoordde: ‘This is radio dash using audio ammunition...’

C12_boomv4.indd 2

De boomboxen op deze pagina’s komen uit Owerko’s eigen verzameling. Hij kocht ze op rommelmarkten en in thrift stores. De selectie is vrij willekeurig ontstaan. “Het ging mij er niet zozeer om of ze mooi waren, of uit een bepaalde periode kwamen. Esthetiek bij boomboxen is ook betrekkelijk. Mijn vrienden vragen allemaal of ze de boombox met de stickers - absoluut de lelijkste en goedkoopste machine uit de serie in het echt mogen zien. Het is wel het exemplaar dat er meest gebruikt uitziet. Dat spreekt aan. Je gaat je afvragen welke muziek erop is gedraaid.

Van wie hij is geweest.”

De foto’s in The Boombox Project vertonen hoe verschillend de gettoblasters uiterlijk ook zijn - een stilistische eenheid. Dezelfde matte zilvergrijze waas hangt over alle beelden.

Owerko gebruikt geen flits maar continu licht en een lange sluitertijd. Hierdoor hebben de apparaten iets afstandelijks, een haast buitenaardse kwaliteit gekregen. Ieder detail is even minutieus uitgelicht, van de verchroomde knoppen tot de gloed van de ledjes en V-meters.

“Ik wil de boomboxen fotograferen alsof het fabrieken zijn, machines die op steenkool draaien.”

Owerko’s beelden met hun frontale camerahoek, egale lichtval en abstracte soberheid laten ruimte voor associaties. Het voor de hand liggende verband tussen de boombox en de B-boycultuur, bijvoorbeeld, heeft de fotograaf bewust niet gelegd. “Stel ik had een paar boomboxen vol wild style tags geschoten, dan was de context ingevuld geweest. De neiging van sommige hedendaagse fotografen en filmers om zich te verliezen in obscure popcultuur referenties is voor mij niet boeiend. Goed, de insider herkent misschien de verwijzing naar Star Trek-aflevering zo en zo, maar waar wordt de verbeelding opgeroepen? Het is boeiender om alleen een kader aan te geven. Net als een leeg cassettebandje van 60 minuten.

De begrenzing staat vast, maar de invulling staat iedereen vrij.”

(Spike Lee heeft inmiddels contact opgenomen met Lyle Owerko naar aanleiding van zijn Boombox Project.)

14-09-2008 11:21:32

code

THE BOOMBOX PROJECT

C12_boomv4.indd 3

page

111

14-09-2008 11:21:40

code

text

BRANDS

ROMY UEBEL

page

112

JOHNSON MOTORS Wie Ooit was er een tijd dat de naam “Johnson Motors” niet alleen een belletje deed rinkelen, maar de oren van iedere motorliefhebber ten westen van de Mississippi deed gonzen met geronk. Vooral diegenen die hielden van Britse motorfietsen die door Bill Johnson en Wilbur Cedar naar Californië werden geïmporteerd. Van 1936 tot aan de jaren ’60, toen Japanse rice rockets de markt begonnen te overspoelen, was hun winkel in Pasadena een synoniem voor benzineslurpende brute machines.

In 2004 blaast vintage motorverzamelaar Sean Kelly het merk weer nieuw leven in en hij opent, op een steenworp afstand van de oude locatie, een winkel die de legendarische naam draagt. Deze keer draait het niet om het importeren van motoren. Nee, vandaag staat Johnson Motors voor kleding voor motormuizen met een passie voor paardenkrachten.

Label look Bedrukte T-shirts en jacks van een korte een strakke snit die eruitzien alsof ze dateren uit vroeger avontuurlijker tijden. Daarnaast: petten en patches.

Nieuw voor A/W 2008 De ontwerpen worden meer en meer sophisticated met jacks voorzien van voeringen en achterzakken, uitgevoerd in Duitse camouflagestoffen. De hemden hebben armzakken à la Steve McQueen.

Inspiratie Sean Kelly haalt zijn inspiratie overduidelijk uit de roemruchte eerste periode van Johnson Motors’ bestaan.

Zij zeggen “Let out your inner Steve McQueen!”

Wij zeggen Vrooooooeem!

Street cred Niets ademt ‘straat’ als een ronkende motor en de geur van verbrand rubber.

Waar te koop www.johnsonmotorsinc.com

CONVERSE Wie Als iemand Marquis Converse in 1908, toen hij begon met de productie van ‘rubber schoenen’ in Massachusets, had voorspeld hoeveel zijn merk later nog zou gaan betekenen, had hij er waarschijnlijk niets van geloofd. Nu tijdens hun honderdjarig bestaan zit Converse net zo diep verankerd in het DNA van jeugdcultuur als de drang tot vernieuwing. Dat is een aanzienlijke ontwikkeling voor een bedrijf dat ooit benaderd werd door een basketballer die met pijnlijke voeten kampte en luisterde naar de naam Chuck Taylor... Gelukkig is niets van Converse’s underground uitstraling verloren gegaan toen Nike het merk in 2003 kocht. Integendeel: Converse blijft een inspiratie voor iedere volgende generatie.

Label look Chuck Taylor All Stars en varianten daarop, zijn er in nagenoeg iedere denkbare combinatie van materialen en afwerking. Stijlen als de Pro Leather of de Weapon hebben een sportieve uitstraling, terwijl bijvoorbeeld de Jack Purcell een meer sophisticated vormgeving heeft.

Nieuw voor A/W 2008 Materialen als vilt, fleece, suède maken de Chuck geschikt voor het winterseizoen. Monochroom leren high tops met klittenband of veters zorgen voor een eeuwfeest look.

Inspiratie Converse is vijf decennia lang de nummer één in basketbalschoenen geweest en die status hebben ze niet bereikt met het kijken van tennis! Tegenwoordig haalt het merk de inspiratie uit muzikanten, ontwerpers, of skaters, wat vaak samenzweringen oplevert met beroemdheden als Johnny Knoxville of Hiroshi Fujiwara.

Zij zeggen “Welcome to the Converse century’” Wij zeggen Er is weinig dat je fout kan doen in een paar Converse.

Street cred Al meer dan een miljard Converse verkocht! Vragen?

Waar te koop Zo’n beetje op iedere straathoek – is het niet geweldig? www.converse.com

C12_brands_V1.indd 2

14-09-2008 11:22:58

code

text

BRANDS

VICTOR VERBEEK / ROMY UEBEL

page

113

HUMÖR Wie Humör, een Deens label voor stoere doch ironische jongemannen, opgericht door dezelfde creatieve geesten die ons eerder het bohémien bosmeisjes merk Numph brachten.

Label look “De rijke Deense modetraditie vooruithelpen door een versmelting van modestijlen uit verschillende tijdvakken,” is wat de ontwerpers voor ogen stond. Wij zien, al dan niet denim, broeken in uiteenlopende silhouetten, basic shirts met mooie details en wol... veel wol. In bonte frisse kleuren, want Humör wil zich afzetten tegen het sobere zwart-wit dat volgens hen te lang de Europese mode heeft gedomineerd.

Nieuw voor A/W 2008 Gebreide truien met motieven in de - inmiddels onvermijdelijke street wear huiskleuren turkoois-geel-roze maar ook in een koel Scandinavisch palet van navyblauw, zeegroen, okergeel en donkeroranje.

De breisels combineren patronen uit klassieke Noorse truien met grafische elementen uit de street fashion.

Inspiratie Muziek, in het bijzonder de underground elektronische DJ cultuur uit New York, Londen, Berlijn en Kopenhagen. Voor het kleurenpalet hebben de ontwerpers ook gekeken naar het straatbeeld in het stadsdeel Shibuya in Tokio, alwaar de flaneurs tot diep in de nacht in een kakelbonte stoet voorbij trekken.

Zij zeggen “Met onze materiaalkeuze, onze ontwerpen, onze details en kleuren willen wij een stijl creëren die tegelijkertijd vernieuwend en - na jaren van saaie monochrome mannenmode - hoogstnoodzakelijk is, als commercieel en draagbaar.”

Wij zeggen Mode voor jongens die zich even comfortabel voelen in een steeg in Tokio als op een Jutlands bospad. Goede knit wear voor heren is schaars. Wij juichen de komst van Humör toe. Het merk is tijdloos en nonchalant dankzij ruige warme vesten, truien en mutsen.

Cool door de slimme combinatie met broeken in moderne mannelijke street wear belijning.

Waar te koop zie www.humoer.dk

PF FLYERS Wie Sneakers is niet noodzakelijkerwijs de eerste associatie bij de naam “Goodrich”. Het waren wel degelijk de mensen bij voormalig bandenfabrikant B.F. Goodrich die de ‘posture foundation’ zool uitvonden en zo werd, in 1937, PF Flyers, geboren. Generaties kinderen hebben sindsdien hun kleine speelplaatsoverwinningen geboekt op deze schoenen, terwijl moeders zichzelf gelukkig prijsden vanwege de verantwoorde voetvriendelijke constructie. Ten tijde van de “airy” innovaties in de sneakerbranche in de jaren ’80 en ’90 deed PF Flyers een middagdutje. Het was New Balance dat het schoenenmerk in 2003 wist te wekken.

Label look Een clean sneaker zonder franje, met de uitstraling van een authentieke klassieker. De beste materialen en afwerking op een sportieve zool met understatement als het achterliggende idee.

Nieuw voor A/W 2008 Moderne silhouetten en heruitgaven van modellen uit de archieven. Voor de mannenlijn variëren de materialen van lakleer tot mat gewaxt canvas. De vrouwenstijlen zijn verkrijgbaar in zongebleekte kleuren en subtiel versleten premium stoffen.

Inspiratie Archieven, archieven, archieven – gecombineerd met het beeld van de moderne man die op zijn racefiets naar zijn werk gaat. Vrouwen die daadwerkelijk dansen.

Zij zeggen “Reclassification of the sneaker” Wij zeggen Eufemismen? Wij zijn gek op eufemismen!

Street cred De komst van PF Flyers in 2003/2004 werd enthousiast begroet door zowel sneaker heads als burgers. Nu, afgaande op de stijlen voor het komende seizoen, ziet het er naar uit dat ze nog wel een tijd zullen blijven.

Waar te koop SeventyFive, Amsterdam www.pfflyers.com

C12_brands_V1.indd 3

14-09-2008 11:23:08

code

text

BRANDS

MO VELD

page

114

LACOSTE Wie La Chemise Lacoste, zoals het merk met de groene krokodil officieel voluit heet, werd opgericht door de Franse tennis champ van weleer, Rene Lacoste († 1996), samen met business partner André Gillier. Rene Lacoste bracht het tennis veel innovatie: o.a.... het polo shirt! Het wereldberoemde sportswear merk wordt inmiddels gerund door zoonlief Michel Lacoste.

Label Look Net als Fred Perry in de UK staat Lacoste voor de bon ton-stijl van preppy sports uit de tijd dat die nog uitsluitend door de elite beoefend werden. Maar merken als Lacoste en Fred Perry weten ook heel goed met hun tijd mee te gaan, en zich zowel met jong als oud te associëren.

C12_brands_V1.indd 4

Nieuw voor A/W 2008 Skikleding in sophisticated retro look met veel beenwarmers, geweldige sleehak-enkel moonboots, jacquard patronen en jodphurs, vooral bedoeld als city chique. Daarnaast zorgen de kleuren van de Jamaicaanse vlag voor een onvervalste ‘college’ look. De grijs met witte Club-lijn kreeg een zilver krokodilletje.

Inspiratie Wat zou Rene Lacoste en zijn entourage vandaag de dag dragen?

Zij zeggen Tennishelden moeten ook stylish de winter door.

Wij zeggen LOVE! (als in de tennis-term als er 0 gescoord is) Street cred Het krokodilletje was een heus icoon voor de geslaagde man in de 80’s.

Christophe Lemaire heeft het merk uit die dode hoek gesleurd en er een meer upscale fashion feel aan gegeven.

Waar te koop Lacoste heeft vijf eigen boutiques in Nederland, zie www.lacoste.nl

14-09-2008 11:23:22

code

text

BRANDS

MO VELD

page

115

THE LAST BAG Wie Op tournee door Amerika besloot de Deense drummer Piet Breinholm een van zijn jeugdliefdes nieuw leven in te blazen: de oerdegelijke, traditionele Deense schooltas. Het businessplan was al rond voor het vliegtuig weer veilig in Kopenhagen landde.

Label look Ogenschijnlijk onveranderd maar tot in de puntjes geperfectioneerd wordt The Last Bag (vernoemd naar de bevriende New Yorkse band The Last Band) in een klein assortiment variaties en een bij het nostalgische sentiment passend kleurpalet uitgevoerd. Het voor de tas gebruikte Braziliaanse ossenleer is nog altijd even onverwoestbaar, en is bovendien gelooid in een van de vijf schoonste leerverwerkingsbedrijven ter wereld (met ISO-keurmerk). Behalve een large en een small versie van de Classic is er de 48, met een groot pennenvak aan de voorkant, en de Lulu, die je – hoe nerdy – als rugtas draagt.

Nieuw voor A/W 2008 De collectie zal niet snel groeien met heel veel meer styles en The Last Bag doet ook niet aan bijpassende accessoires als pennenetuis, lunchboxjes of extra vakjes voor je mobiele telefoon, maar blijft zo dicht mogelijk bij het origineel. Wel nieuw is dat het puristenlabel sinds kort een agent heeft voor de Benelux, waardoor de kans groot is dat de tas ook hier in het straatbeeld verschijnt.

Inspiratie Wat goed is blijft goed, maar kan altijd nóg beter.

Zij zeggen “The Last Bag is een tijdloze designklassieker die staat voor puur vakmanschap en duurzaamheid.”

Wij zeggen Hij is regenbestendig, je 14,4” MacBook Pro past in de Classic Large en je 12”, 13,3” en 14” laptop past zelfs in de Classic Small, dus... back to school!

Street cred Love it or hate it, maar street – anno 1980 dan – is de tas onmiskenbaar.

Waar te koop www.pietbreinholm.dk

S***R Wie Jorge Sampaio en Jose Neves openden hun eerste S***R store op Carnaby Street in 1996 en creëerden een eigen niche, door zich als sneaker store aan de high end fashion en indie muziek scene te relateren. S***R doet ook regelmatig collabs met Fred Perry, Hummel en Casette Playa.

Label Look Comme des Garçons meets Marc Jacobs maar dan voor een veel groter en jonger publiek; de sneakerleest is lang, smal en puntig met veel klassieke invloeden, uitgevoerd in fijne kleuren en veel metallic. Voor meiden zijn er ook veel hakjes in hippe retrostijlen van de jaren ‘40 tot ‘80.

Nieuw voor A/W 2008 Dit najaar grijpt S***R terug met een “Greatest hits”- collectie van de beroemdste modellen: Dean, Jimmy en Grant, met in totaal 101 verschillende uppers.

Inspiratie Indie underground world wide.

Zij zeggen “No limits to imagination when it comes to cool footwear for the young, discerning customer of today.”

Wij zeggen High style, low prizes, yeah!

Street cred Swear is everywhere, van Vogue tot het hysterische Londense New Rave magazine Super Super.

Waar te koop www.swear-london.com en in Nederland o.a. bij 2PR, Lock, Stock & Barrel (Amsterdam) en Funky House (Rotterdam).

C12_brands_V1.indd 5

14-09-2008 11:23:35

code

text

BRANDS

MO VELD

page

116

GRAM Wie Alweer een nieuwe klassieker uit Stockholm. Alexis Holm (voorheen inkoper bij Tiger) en Anna Stenvi (afgestudeerd aan het London College of Fashion) begonnen Gram in april 2005. Hoewel ze het merk niet alleen voor sneakers willen reserveren, was dit voor hen wel een logische eerste stap. De sneakers van Gram zijn klassiek, understated, maar toch met herkenbare signatuur. Topkwaliteit materialen, waanzinnige afwerking en mooie kleurcombinaties en prints. Alexis en Anna nemen hun schoenen zo serieus, dat ze op hun website een onderhoudshandleiding aanbieden.

Label Look In eerste instantie nostalgisch ogende high- en lowtopsneakers, maar bij nadere inspectie toch advanced. Herkenbaar aan de twee ronde metalen ventilatiegaasjes, prachtig afgebiesde vormen en het oerdegelijke materiaal (British Millerain waxed cotton van een 120 jaar oude, wereldberoemde coatingfabrikant uit Yorkshire). Sommige modellen worden ook uitgevoerd in topkwaliteit leer of een combinatie en zijn daarmee een slimme hybride van sneakers en dress shoes.

Behalve schoenen levert Gram een minicollectie wollen sweaters met prints.

C12_brands_V1.indd 6

Nieuw voor A/W 2008 Gram brengt dit jaar een limited schoen uit in een totale oplage van 1600 stuks (800 wit, 800 zwart): de Gram SE. Exclusief voor Nederland vind je een aantal van deze SE’s in de CODE Gallery Store.

Inspiratie Gram-schoenen worden ontworpen om vooral niet op te vallen, maar doen dat lekker toch, zoals het een klassieker betaamt.

Zij zeggen “Love your shoes, because believe it or not, they love you.”

Wij zeggen Top stijl én duurzaamheid, het zou in de grondwet moeten staan.

Street cred Gram werd vanaf day one gretig opgepikt door de hotste retailers zoals Opening Ceremony in de Verenigde Staten, Norden in Brussel, Nitty Gritty in Stockholm. Ze zijn chronisch uitverkocht, maar dat maakt ze alleen maar extra chic. www.gramdesign.se

14-09-2008 11:23:55

code

text

BRANDS

VICTOR VERBEEK

page

117

CodeLuxe

Dagmar

Dagmar is de grootmoeder en muze van de drie Zweedse zusters Söderlind en de naam van het label dat zij in 2005 oprichtten. Karin, Kristina en hun jongere zusje Sofia hebben – zo gelooft Karin – het ondernemerschap van hun vader en het talent voor mode van Dagmar.

C12_codeluxe_V3.indd 2

Karin Söderlind: “De eenheid die Dagmar bracht in onze familie draagt nu bij aan wat wij in de harde mode-industrie bereiken. Onbaatzuchtig en oprecht, zo proberen wij mode te maken.

Natuurlijk discussiëren we weleens, maar het is uiteindelijk altijd twee tegen één – beslissen is dan geen probleem.”

Het ontwerpen van fashion items alleen is voor hen geen doel. Liever maken ze “mode voor mensen die goed voor zichzelf zorgen.” Hun ontwerpopvatting is uitgesproken: materialen en afwerking wegen zwaarder dan het najagen van trends. “We zijn kwaliteitsnerds en gebruiken alleen de beste stoffen, zoals babykamelenhaar, fijne merinoswol en bewerkt katoen.”

De A/W 2008 collectie is geïnspireerd op de film Persona van Ingmar Bergman. De film gaat over twee vrouwen van wie er één actrice is.

Halverwege de film stopt zij midden in een scène met spreken. Daarom is de collectie van de drie

zusters verdeeld in twee helften. De ene helft verwijst naar de actrice zoals zij was: gelukkig, sprankelend, en theatraal. De andere helft gaat over haar zwijgzame leven in een inrichting.

Dat laatste klinkt zwaarmoedig, maar dat is zeker niet het gevoel dat de collectie oproept. We noemen een prachtig gesneden blazer en een reeks van speelse, korte, getailleerde jurkjes van glanzende zijde of gebreide fijne wol. De kleuren zijn ingetogen zwart, diep donkerblauw en grijs, met hier en daar een helder oranje, okergeel of goud als contrast. Broeken hebben een hoge taille, halzen zijn vaak open, al dan niet voorzien van asymmetrische sluiting.

Dagmar werd in 2007 opgenomen in de ‘Fresh New Faces’ van de New York Fashion Week.

Niet gek voor een Zweedse grootmoeder! www.houseofdagmar.se

14-09-2008 11:25:36

code

text

CODELUXE

VICTOR VERBEEK

page

118

Common Projects Een goede ontwerper herken je aan zijn talent voor eenvoud.

Common Projects uit New York maakt al een paar jaar luxe sneakers zonder opsmuk: simpele klassieke lijnen, ingetogen kleuren en nergens een logo of merknaam te zien. Common Projects doet bewust niet aan reclame en branding. Een goed ontworpen schoen moet voor zichzelf spreken.

Het plan voor Common Projects ontstond in een sake bar. Grafisch ontwerper Prathan Poopat en brand consultant Flavio Girolami waren op zoek naar “een project” om eens samen aan te werken. Poopat had ruime ervaring bij tijdschriften als: Visionaire en V Magazine. Girolami stond met zijn advies tal van Italiaanse luxe labels terzijde. Twee sake later waren ze er uit. De werktitel werd de merknaam: Common Projects. De ontwerpfilosofie paste op een rijstvloeitje: het integreren van functionaliteit, vorm en materiaal in een perfecte herenschoen. Het eerste resultaat van de nieuwe samenwerking was een hoge lichtgrijze sneaker, een soort kruising tussen een tennis- en een basketbalschoen, de ‘Achilles’.

Met de A/W collectie 2008 zet Common Projects serieus in. De lijn, die is geïnspireerd op militaire uniformen, is afwisselend stoer mannelijk en klassiek elegant. Er zijn training boots, een combinatie van legerlaarzen - hoog geveterd met ronde neuzen - en een sneakerzool, in zwart leer, zwart nylon en wit leer. De officers shoes zijn gebaseerd op klassieke herenschoenen.

Wij vinden de subtiele laarsvariant zeer sterk, net als de Chelsea boot.

In korte tijd heeft hun minimalistische, ‘klassiek experimentele’ benadering Common Projects een aanzienlijke reputatie opgeleverd. Kanye West is een fan en modeontwerpers als Raf Simmons en Narciso Rodriguez lopen op CP. Begrijpelijk want: voortborduren op klassieke eenvoud door die te versimpelen, is een sterk concept. www.commonprojects.com

Vadum

De Deense ontwerpster Charlotte Vadum is niet geïnteresseerd in het najagen van trends. Liever zou zij de mode wat afremmen en ontwerpen maken die langer meegaan dan een seizoen. Noem het onbescheiden, maar op alles wat binnen onze huizen gebeurt wil deze ontwerpster haar stempel drukken. Het kleed waarop wij lopen en de trui die we daarbij dragen, alles moet volgens Vadum een samenhangend geheel zijn.

Charlotte studeerde af aan de Academy for Art and Design in Kopenhagen en kwam terecht in het interieurdesign, een minder gehaaste bedrijfstak.

Toen zij in 2001, samen met Vibeke Bernhoft, haar label Vadum oprichtte, bleef een architectonisch timmermansoog zichtbaar. Niet alleen in haar stoelen, maar ook in haar mooi geconstrueerde, functionele mode. Na een ruim jaar had Vadum zowel een homewear- als een knitwear-lijn.

Vanaf 2005 richt Vadum zich alleen nog op mode. De Vadum A/W 2008-collectie is modieus, maar plaatst kwaliteit en duurzaamheid boven een streven naar actualiteit. De stijl is Scandinavisch sober met hier en daar een avontuurlijk element. De materialen zijn natuurlijk: veel zijde, wol, katoen, zo min mogelijk synthetische stoffen, maar wel prachtige eigen kasjmier blends.

Vadum kleedt alleen beroemdheden van wie de oprichters vinden dat zij goede ideeën hebben. Liever een intellectueel met een goed verhaal dan een acteur met een goed gebit. Al dat idealisme is bewonderenswaardig, maar wanneer het verder niet aan de ontwerpen af valt te lezen, blijft het bij ‘een verhaal’. Vadums mode reikt verder omdat zij haar opvattingen in haar mode integreert. Vadum maakt de mode misschien niet trager, wel simpeler en mooier. www.vadum-cph.com

C12_codeluxe_V3.indd 3

14-09-2008 11:25:44

code

text

BRANDS

MO VELD

page

119

Garb Store Kledingfanaat Ian Paley heeft al een label op zijn naam staan (One True Saxon) en verleende zijn designskills aan tal van andere merken.

Met Garbstore brengt hij zijn persoonlijke favorieten uit het ‘unfamiliar vintage’-genre tot leven, en wel tot in het kleinste detail.

Wat de naam betreft: Garb is een onhip woord voor kleren, gewone casual kleren dus, niks geen mode of blingbling. Desondanks maakt Garbstore streetwear voor fijnproevers, of nerds zo je wilt. De post-WWII casual style van Garbstore bestaat uit T-shirts met of zonder nostalgische print, veel typische college sportsinvloeden, utility-jasjes en overhemden van verschillende origine, sweaters – waaronder ook de traditionele Engelse schooluniformtrui – en fraaie jeans.

De nieuwe wintercollectie My Youth Died in France heeft veel hoogwaardig Japans denimnieuws, zoals de slubdenim en een bijzondere vijfpocket met een bliksemvorm in de zijnaad. Daarnaast geweldige plaidparka’s en overhemden, zware indigo geverfde shirts en lamswollen truien met goede strepen. “We remove ourselves from the fashion world and for once try and concentrate on what is good,” zegt Garbstore. Waarvan akte. www.garbstore.com

Diesel Magnetic Toen de eigenzinnige boerenzoon Renzo Rosso begin jaren tachtig met een paar kornuiten jeansmerk Diesel begon, werkte zijn ambitie om van Diesel ‘the coolest of the biggest’ te maken nog op de lachspieren. Maar toen hij zijn partners van Genius Group uitkocht en vervolgens in 1988 de Nederlandse ontwerper Wilbert Das van de academie plukte, groeide het merk daadwerkelijk uit tot een toonaangevend denimmerk.

Brillen waren altijd al een sterke accessoire bij Diesel, maar de lichtgewicht Magnetic Shades die Wilbert Das ontwikkelde samen met designerbrillen-powerhouse Safilo (producent voor Dior, Balenciaga en Yves Saint Laurent) gaan nog een stap verder in stijl en techniek.

Slimme magneetjes bewerkstelligen dat de bril openklapt bij de minste inspanning en voor degenen die constant hun bril kwijtraken is de koker ook magnetisch. Handige bewaarplek: de koelkastdeur. De collectie bestaat uit een serie retrofuturistische modellen van druppelvormig tot rechthoekig en dat alles in oneindig veel kleuren, zowel als zonnebril als voor focale glazen. www.diesel.com

C12_codeluxe_V3.indd 4

14-09-2008 11:25:53

code

text

CODELUXE

VICTOR VERBEEK

page

120

Hope

Het lijkt wel alsof alle nieuwe dingen op modegebied tegenwoordig in Stockholm gebeuren. Als Zweeds witbrood worden de verse modemerken over ons uitgestrooid en bijna zonder uitzondering zijn ze de moeite waard. Hope is zo’n merk. Voor hun bijzondere silhouetten, natuurlijke materialen en veelzijdigheid ontvingen zij inmiddels verschillende prijzen.

Hope-oprichters Ann Ringstrand en Stefan Söderberg leerden elkaar kennen toen ze werkten als ontwerpers voor H&M. Ringstrand verliet het budgetlabel voor Peak Performance en Soderberg vertrok naar Levi Strauss. Na ruim tien jaar van omzwervingen vonden zij de tijd rijp voor een eigen label. In de herfst van 2001 debuteerde Hope met een ambitieuze prêt-à-porter damescollectie. Vier jaar later volgde een herencollectie en in 2006 een schoenenlijn.

De nieuwe A/W collectie van Hope is een dapper experiment in silhouet en pasvorm. Niet dat alles volkomen nieuw is. Er zijn tekenen – schoudervullingen, bird eye tweed, MC Hammer-broeken! – dat Ringstrand en Söderberg tijdens de jaren tachtig geconcentreerd naar MTV hebben gekeken. Het principe van het ‘Hammer pants’-silhouet (zeer wijd vallende pijpen die strak naar de enkels toelopen) komt terug in meerdere stukken.

De overgang van losse, mooi vallende stoffen naar strakke contouren veroorzaakt speelsheid en spanning. Datzelfde geldt voor de korte blazers en hemden met asymmetrische sluiting en ongewone, maar elegante kragen. Ook spannend: de ‘pseudo double breasted’ jassen voor dames en heren: mét twee knopenrijen, maar zonder overlap. Hope Stockholm is een merk dat meer en meer gaat intrigeren naarmate je langer kijkt. Wij zijn voorlopig nog niet uitgekeken. www.hope-sthlm.com

C12_codeluxe_V3.indd 5

14-09-2008 11:26:08

code

text

BRANDS

ROMY UEBEL

page

121

Denim Demon De broers Oskar en Anton Olsson uit Stockholm zijn trots op hun geboortegrond: Lapland in het uiterste noorden van Zweden, Jämtland om precies te zijn. Al sinds hun jeugd waren ze gevoelig voor de lokroep van de wildernis. Bovendien begrepen ze hoe waardevol het was om de tradities van hun volk, de Sami (Lappen) te cultiveren. Toen ze vorig jaar hun label Denim Demon begonnen, was het hun streven om die eeuwenoude traditie te combineren met de geschiedenis van de goede oude blue jeans.

Oskar en Anton laten geen misverstanden bestaan over hun prioriteiten: Denim Demon maakt spijkerbroeken, niets meer en niets minder. Geen blingbling en - voor wat het waard is - ‘liever ook geen fashion’. De Olssons mogen eigenzinnig zijn, hun werkwijze is zo onorthodox dat je je gaat afvragen of ze het menen – tot je hun broeken ziet. Volgens DD is denim een van de weinige materialen, samen met leer, die mooier worden tijdens hun levensduur. “Hoe meer slijtage, hoe meer karakter. Er is geen reden om je jeans te wassen voordat je omgeving gaat klagen over stank...”

Uitgaande van deze gedachte begonnen de broers met denim wassingen die waren gebaseerd op broeken die zij zelf hadden ingedragen. Het ruige Jämtland laat sporen na en door die na te maken, werden broek en streek met elkaar verbonden. Maar daar bleef het niet bij: op zoek naar de authentieke Sami-jeans vroegen Oskar en Anton bewoners uit hun dorp, echte Sami, om een ruwe jeans voor zes maanden te dragen zonder hem te wassen. Deze broeken zullen als voorbeeld voor nieuwe wassingen worden gebruikt. Ze zullen worden vernoemd naar de drager van de originele broek. (op de DD-blog kan je aan de hand van close-ups van de deelnemers zien hoe ze hun broek blootstellen aan echte Sami-ontberingen.)

Nieuw in de A/W 2008 collectie is de Juvvie, een nonchalante, ruim vallende pasvorm met een ‘chinch-back’. Voor echte mannen heeft Denim Demon een gelimiteerde lijn van zware 15,5oz denim ‘Sarves’ met DD’s eigen selvedge in groen, wit en blauw, de kleuren van de vlag van het district Jämtland. Verder: een knoop met een rendiergewei erop en een leren patch met Sami-kunst en teksten in hun taal. Voor dames is er nu de skinny fit: Nietje - Zuid Sami voor meisje...

Er zijn veel high end denimlabels die een verhaal willen vertellen. Denim Demon onderscheidt zich doordat zij dat verhaal vertellen met hun jeans. www.denimdemon.se

C12_codeluxe_V3.indd 6

14-09-2008 11:26:39

code

text

BUY

VICTOR VERBEEK / MARIEKE ORDELMANS

MELT Website www.melt65.com Adres Nationalestraat 123, 2000 Antwerpen

Gammaplayer is niet alleen de naam van zijn winkel, maar ook de titel van één van Jeff’s platen. “Het gaat over een globetrotter die risico’s durft te nemen in zijn leven.

Dit gevoel vonden we goed passen bij de winkel, vandaar de naam.” Jeff en Yoko hebben met Gamma-player een eigen universum gecreëerd. Als je de winkel binnenstapt ben je voor even volledig afgesloten van de buitenwereld. De binnenwereld is zwart, van vloer tot plafond, en het decor is minimalistisch met hier en daar een zilveren accent. Jeff Mills verandert het thema van de winkel ieder seizoen en de ruimte verandert mee.

C12_stored.indd 2

122

In tijden waarin het soms lijkt alsof België langzaam uit elkaar valt, vindt in de Vlaamse stad Antwerpen een versmelting plaats. Melt is de naam van een winkel/galerie/broedplaats die in juni is geopend door drie partners met ervaring in branding, mode en kunst: Rob van Gijzelen, Ina Arends en Kurt Gernaey.

Volgens het drietal zullen alle zintuigen worden aangesproken in deze conceptwinkel die draait om het samensmelten van verschillende disciplines, ideeën en smaken. De openingstentoonstelling ‘Summer Bliss’ zet meteen de toon. Er is werk te zien van de Nederlandse fotografe Ingrid Baars, de Franse Illustratrice Sophie Toulouse, de japanse grafica Kosuke Hashijima en de Nederlandse ontwerpers Anna ter Haar en Merel Boers / Miss Blackbirdy (mode).

Het ruime interieur van Melt - door Guido Marsille en stylist Frank Visser - is functioneel en ongepolijst. Kasten en de toonbank zijn gemaakt van ongelakte houten planken, hier en daar voorzien van grafisch werk van Kosuke Hashijima. De overige rekken zijn strakke zwarte constructies die alle ruimte geven aan de producten. Geen opdringerig design en ook geen geforceerd minimalisme, de hele opzet is prettig onpretentieus,

Nadat producer en dj Jeff Mills een tijdje in Chicago had gewoon, opende hij een conceptstore met experimentele kleding. In Chicago en omstreken was een groot gebrek aan winkels die progressieve mannenlabels verkochten. Samen met zijn (Japanse) vrouw Yoko Uozumi ging hij aan de slag.

page

maar wel zinnenprikkelend.

De kleding die bij Melt hangt past in dit beeld. Mooie no-nonsensemerken als: het Scandinavische Mads Norgaard, het Belgische Y Dress, en Numph, Skunkfunk, talent Maria Westerlind of de sociaal geëngageerde labels Melissa Shoes en Wesc.

Melt verkoopt ook voedingswaren en speciaal uit natuurlijke ingredienten als olijfolie en vruchten gemaakte Melt-zeepblokken. De eigenaars sporen creatieve geesten aan om zich te laven aan wat zijzelf de Melt Garden noemen: een inspirerende proeftuin. Melt is een sympathieke conceptwinkel waar de bezoeker wordt gekieteld in de hoop dat hij smelt voor de merken, de tentoonstelling en de innovatieve ideeën. Ons zal je niet zo snel hoeven opvegen. Toch vinden wij Melt’s zoektocht naar schoonheid door vermenging van design, mode en kunst - hoewel af en toe wat al te cute – nobel, en een fijn plan bovendien.

GAMMAPLAYER Website www.gammaplayer.com Adres 2035 West Division, Chicago, IL 60622

Dit seizoen staat Gammaplayer in het teken van ‘The Universe by Night’. Een filosofische benadering van licht en duisternis. Labels die voor hem dit thema belichamen zijn onder andere 24/7 Suits, Midnight, H Chalayan, Firma, Thais Franca en Alejandro Jr. De collectie wordt aangevuld met muziek, boeken, tijdschriften en kunst. Jeff en Yoko reizen zelf ieder seizoen naar Europa en Azië, om daar met veel aandacht nieuwe, unieke labels te selecteren. Ook fijn: om de exclusiviteit te behouden is er van iedere maat maar een kledingstuk te koop. Ja, Gammaplayer rockt!

14-09-2008 11:28:22

code

text

STORED

ROMY UEBEL

page

123

Als Steve McQueen nog over deze planeet had gedwaald, dan was hij waarschijnlijk een vaste klant geworden van de pas geopende winkel Burg & Schild in Berlijn.

BURG & SCHILD Website www.burgundschild.com Adres Rosa-Luxenburgstr. 3, D-10178, Berlijn

Niet alleen verkopen de eigenaars Jörg Brandenburg en Kay Knipschild Johnston Motors kopieën van Steve McQueens klassieke shirts, zij belijden ook McQueens onspannen levenshouding en zijn, dezer dagen schaarse, non-conformistische stijl. De winkel, letterlijk in het hart van de wijk Mitte, vult het gat tussen blinkende designerwinkels, onoverzichtelijke warenhuizen en megawinkels die alleen één merk verkopen. Ze doen dat door het creëren van een gezellige, persoonlijke sfeer in een traditionele mannenmodewinkel die door de eigenaars zelf wordt bestierd. Antiek, ongelakt hout, metaal, grote muurschilderingen, traditionele Mexicaanse kleden, alles - tot aan de slimme minimale verlichting en speciaal ontworpen kasten toe - dient als een broeierig decor voor een indrukwekkend aanbod aan denim. De twee oprichters zijn modevakmannen. Service en

“Vierzehn OZET?” – veel van de voorbijgangers hadden moeite met het correct uitspreken van de naam van deze nieuwe winkel in Berlijn-Mitte. Het moet zijn: “Fourteen Ounce”, het is de standaard term voor de materiaalkwaliteit van denim, de stof die de boventoon voert in deze 450 vierkante meter grote concept store.

De man achter 14oz is geen nieuwkomer in het vak. Karl-Heinz Müller zette Bread&Butter, Europa’s grootste streatwear en jeans bears op. Het heropenen van zijn oorspronkelijk in Keulen gevestigde winkel in de Duitse hoofdstad, is voor Müller het in vervulling gaan van een oude wens. “Deze winkel is een afspiegeling van alles waar ik zelf van houd”, legt hij zelfbewust uit. En waar Müller van houdt, mag best wat kosten! Een bedrag van zes cijfers is geïnvesteerd in de verbouwing van het pand uit 1890.

Origineel basalt en houten vloeren uit België werden geïmporteerd.

Hollandse Witjes uit Nederland.

Een dozijn art-decolampen en zware houten planken werden bij een Parijse antiquair gevonden.

In de tuin achter de winkel klatert een gigantische fontein. Een indrukwekkend aquarium met kwallen trekt meteen bij binnenkomst de aandacht, alles straalt ambitie uit. “Ik wilde een nieuwe maatstaf bepalen voor wat er mogelijk

C12_stored.indd 3

kennis zijn hier nu eens geen holle frases. Men is altijd bereid om de klant, bij een kop koffie, een achtergrondverhaal over willekeurig welk product te vertellen. Of het nu een gesprekje over de afkomst van de Stetson hoed, Levi’s Vintagejeans, of Randolf- en Ray Ban-brillen is, details over de handgestikte denim van Atelier LaDurance of de fair trade aanpak van Nudie, deze mannen kennen ieder stuk in hun keizerrijk van tachtig vierkante meter.

Hoewel achter in de winkel, is de ruimte die Burg & Schild inruimt voor een shop-in-shop concept met Red Winglaarzen aanzienlijk. Producten als klassieke straaljagerhelmen uit Engeland en zorgvuldig uitgezochte koffietafelboeken complementeren het aanbod. Conclusie: een pleasure island voor echte mannen. Of zij die dat willen zijn.

14OZ BERLIN Website www.14oz-berlin.com Adres Neue Schönhauser Strasse 13, 10178 Berlijn.

is in de detailhandel”, legt Müller uit. Aangezien perfectionist zijn tweede naam is, draaide hij er - in zijn streven naar het hoogst haalbare - zijn hand niet voor om het voltallige personeel twee dagen na de opening te ontslaan. De winkel bleef drie weken dicht, totdat het hem lukte om verkopers te vinden die wel aan zijn eisen voldeden.

Wat het aanbod betreft, de winkel heeft gangbare merken zoals Converse, G-Star en Levi’s naast exotische, zoals: Nigel Cabourn, Kohzo en Ernest Sewn. Op het openingsfeest dat plaatsvond tijdens de Berlin Fashion Week, kwamen alle modebonzen opdagen. De reactie was unaniem: deze winkel zou vanaf nu een verplichte pleisterplaats zijn voor alle bezoekende trendscouts en fashionista’s die Berlijn aandoen op zoek naar frisse indrukken.

Berlijn: nog altijd een speeltuin voor ideeën en experimenten, een speeltuin bovendien waar geld geen rol speelt.

14-09-2008 11:28:31

code

text

BUY

ANN BINLOT / VICTOR VERBEEK

Website www.crywolfny.com Adres 111 St. Marks, tussen 1st Ave en Ave A Manhattan, New York

In het alternatieve Haagse Hofkwartier, waar naast Puurr, Simpel en de Crumpler Store de linten- en stropdassenwinkels dapper standhouden, is sinds kort No Boys Allowed gevestigd. No Boys Allowed is een winkel waar je koffie en thee kunt krijgen, chocoladekoekjes kunt eten en, o ja, sneakers kunt kopen... Als je een meisje bent, tenminste.

Niet iedereen (lees: jongens) was even enthousiast over de naam, maar oprichtster Cim Froelig wist wat ze wilde. “Als allereerste sneakerboetiek voor meisjes in Nederland mag je je best een beetje afzetten. Bovendien is de afkorting NBA een verwijzing naar mijn grote liefde: basketbalsneakers.” Het lichte ongemak dat

C12_stored.indd 4

124

Toen het echtpaar Abiri Ward en Nina Wolff Cry Wolf openden in de New Yorkse East Village, wilden zij met hun winkel de essentie van de wijk vangen: progressief, jong en stijlvol.

CRY WOLF

De sneakerboetiek heeft wel wat weg van een poppenhuis en de meisjesachtige inrichting versterkt dit gevoel. Planken vol stoere sneakers, maar alles net wat kleiner. Er is een oude koffiemolen en een robothondje om te aaien.

De uitstalkast is een verzameling van oude houten meubeltjes die tot een geheel zijn vertimmerd en overgeschilderd in turkoois.

Chesterfields staan op een oudroze vloer. De egaalgrijze achtergrond heeft tot gevolg dat te midden van al deze vrolijkheid, de sneakers toch goed tot hun recht komen.

page

Wolff, een architect hoopte haar eigen werktijden te kunnen gaan bepalen en Ward, die verderop in de buurt de bar Plan B heeft, wilde sinds enige tijd een sneakershop beginnen. Het resultaat was Cry Wolf. De boetiek bevindt zich op St. Marks Place, midden tussen een verscheidenheid aan cafés, tatoeagestudio’s, winkeltjes en bars. Het adres van Cry Wolf is een plek vol herinneringen aan het artistieke verleden van de East Village – Mick Jagger filmde er de video voor Waiting on a Friend en Led Zeppelin vereeuwigde de gevel op de albumhoes voor Physical Graffiti. De winkel, open sinds april 2008, heeft een verfijnd streetwear aanbod met independent labels van over de hele wereld. Cry Wolf heeft een beetje van alles – schoenen, accessoires, mannen- en vrouwenmode en een goede selectie aan tweedehands ontdekkingen. “We proberen na te denken over de stijl van de buurt en over wat onze vrienden zouden dragen, dingen die bijzonder zijn voor ons,” aldus Wolff.

Loop enkele stappen de intieme ruimte binnen en je ziet houten balken, bakstenen muren. Als blikvanger hangt een modernistische kroonluchter midden in de winkel.

Alles in het interieur getuigt van Wolffs Scandinavische afkomst en haar achtergrond als architect.

Wie door de rekken neust, waant zich op een winkelwereldreis, met labels uit Australië (St. Augustine Academy), Thailand (Greyhound) en Japan (Kenzo Minami).

Sommige labels zijn in New York exclusief bij Cry Wolf te krijgen, waaronder het Deense merk Best Behaviour en het Zweedse Denim Demon. Lokale New Yorkse merken zijn onder andere de sieraden van Bijules en het vooruitstrevende mannenmerk Public School.

Wolff omschrijft de typische Cry Wolf-klant als: “een creatief individu dat hier om de hoek woont en van zijn kleren houdt.” Maak je geen zorgen als je de komende tijd niet in New York verwacht te komen. Deze herfst opent Cry Wolf een eigen online boetiek.

NO BOYS ALLOWED Website www.noboysallowed.nl Adres Prinsestraat 104, Den Haag

jongens voelen wanneer zij No Boys Allowed binnenkomen, vindt Froeling vermakelijk.

“Meestal begint het met wat halfgespeelde verontwaardiging. Dan zien ze dat we bijzondere sneakers hebben, maar niets in hun maat en gaan ze mokkend in een tijdschrift zitten bladeren. Ze mogen natuurlijk best een koekje en een kopje thee, maar ze moeten niet in de weg lopen.”

Het aanbod is divers: er zijn the usual suspects Nike, Adidas en Converse, maar ook merken als Springcourt, Keep, JB Classics – van ontwerpster M. – Onitsuka en Vision. Je vindt er kleding van Wrangler en Pharmacy Industry en veters van Mr. Lacy. In januari zullen de sneakers van Creative Recreation verkrijgbaar zijn. Ook cool: een speciale No Boys Allowed-selectie van heruitgaven van LA Gear-classics (oktober). Verwacht de Stardust (meisjesschaal 8:10) begin volgend jaar.

14-09-2008 11:28:44

www.russellathletic.eu AdvertentiesCode12.indd 37

11-09-2008 20:42:03

code

production

BUY

RAJU ‘ILOVESNEAKERZ’ DOERGA

page

126

SWEAR GRANT HIGH Gevlochten zwart en wit leer levert een luxe punky look op.

Prijs 135 euro

Fall / Winter ’08

L.A. GEAR STARDUST L.A. Gear was in de jaren tachtig het eerste sneakermerk voor dames. Twintig jaar na de hype keert het merk terug.

Prijs 80 euro

GRAVIS CORTEX MID HVW8 Ontworpen samen met HVW8, de designstudio uit Los Angeles en Montreal.

Prijs 100 euro ADIDAS LONDON Onderdeel van de Adidas Cities Series – Europe.

Prijs 90 euro

DC SHOES MANTECA MID Afkomstig uit de Life-collectie.

Prijs 100 euro NIKE SB P-ROD 2 HIGH De tweede sneaker van pro-skater Paul Rodriguez van het Nike SB-team.

Prijs 110 euro

C12_sneakers2.indd 2

14-09-2008 11:29:44

page

code

RUBBER & CANVAS

127

ASICS GEL LYTE III Sneaker met een gespleten tong. Er worden slechts 500 paar van geleverd in heel Europa.

Prijs 100 euro

VANS MIDSCHOOL PRO DAVE THE CHIMP Halfhoge sneaker met een ontwerp van de Londense street artist Dave the Chimp.

Prijs 90 euro PUMA EASY RIDER MACHINE WASH De Easy Rider na een rondje in de hoofdwas.

Prijs 100 euro

CLAE PARKER Clae combineert de klassieke casual schoenensilhouetten met het comfort van sneakers.

Prijs 120 euro

LACOSTE MISSOURI Dit model komt oorspronkelijk uit 1985, maar is twee jaar geleden weer op de markt gebracht.

Prijs 130 euro REEBOK FREESTYLE NEW YORK Speciale uitvoering van de Freestyle met de New Yorkse taxi’s als inspiratiebron.

Prijs 90 euro

K-SWISS BRISTEL HI Image: 01561146_3-4_LR.psd K-Swiss, groot geworden met tennisschoenen, heeft nu ook een basketbalsneaker.

Prijs 99,95 euro

DIESEL ICE COOL Vintage look en vintage Diesel-logo.

Prijs 110 euro

ETNIESPLUS PLOVER Damessneaker met zijden lint als veter.

Prijs 100 euro

C12_sneakers2.indd 3

14-09-2008 11:29:57

code

page

BUY

128

KEEP GUERRA RED CHECK Damessneaker met houthakkerslook van ecologisch verantwoord merk.

Prijs 80 euro

CREATIVE RECREATION CESARIO De verschillende kleurencombinaties van de Cesario worden geleverd in een oplage van tussen de 90 en 500 paar wereldwijd.

Prijs 130 euro OSIRIS SOUTH BRONX MAZAKII Met artwork van de jonge Chinese kunstenares Mazakii, die dit jaar haar master Fashion Design aan Istituto Marangoni in Londen behaalde.

Prijs 85 euro

ÉS SQUARE ONE BOBBY WORREST & KROOKED Bobby Worrest en Krooked Skateboards hebben zich laten inspireren door basketbalteam Washington Wizards en skater Mark Gonzales.

Prijs 70 euro

CRUYFF SPORTS INDOOR CLASSIC Gebaseerd op de originele zaalvoetbalschoen uit de jaren tachtig.

Prijs 100 euro

STRIIPE THE BOOT Jong Deens sneakerlabel.

Prijs 65 euro

SNEAKY STEVE RANDY Black-Blue Leather Canvas Zweedse high-topsneaker van leer en canvas, geïnspireerd door de klassieke basketbalsneaker. Heeft behalve veters ook klittenband.

Prijs 89,95 euro

NIKE AIR REJUVEN8 Volgens Nike ontworpen voor atleten om hun voeten te laten herstellen tussen wedstrijden door.

Prijs 100 euro GOLIATH GULLY MID Het in de jaren dertig opgerichte Nederlandse cricket- en voetbalschoenenmerk Goliath maakt zijn rentree.

Prijs 90 euro

C12_sneakers2.indd 4

14-09-2008 11:30:14

AdvertentiesCode12.indd 35

11-09-2008 20:40:42

code

images

BUY

SANDER TIEDEMA

page

130

WITTE LAGE SNEAKER RUCANOR 29,95 EURO

RECHTER PAGINA ROZE LAKPUMP MET SLANGENPRINT BOTTICELLI, 425 EURO ZWARTE OPEN LAKHAK MET KETTING FERRAGAMO, 755 EURO GOUDZWARTE HAK MET ‘HANENKAM’ PRADA VIA SHOEBALOO, 550 EURO ZWARTE PUMP MET ‘SPOOR’ IN DE HAK DIESEL, 420 EURO GOUDEN PUMP MET PLATEAUZOOL LANOCH VIA SHOEBALOO, 595 EURO ZWARTGOUDEN PUMP MET STILETTOHAK ALEXANDER MCQUEEN VIA SHOEBALOO, 520 EURO

C12_Styled_V2.indd 2

14-09-2008 11:33:38

C12_Styled_V2.indd 3

14-09-2008 11:33:48

code

styling

STYLED LIFE

NADINE VAN ASBECK & KAROLINA JONIEC

DONKER LEREN SCHOUDERTAS MARTIN MARGIELA VIA SPRMRKT 925 EURO

RECHTER PAGINA GROEN, BEIGE KROKODILLENCLUTCH MET ROND HANDVAT GROTE DONKERLILA LAKCLUTCH MET HANDVAT BRUINE SLANGENPRINT ENVELOPCLUTCH BEIGE SLANGENPRINTCLUTCH MET METALEN RANDEN ZWART LEREN CLUTCH MET LEREN RIEM EN METAALDETAIL ZWARTE LAK ENVELOPCLUTCH ZWARTE CLUTCH MET GOUDEN KNOP EN GROENE VOERING METALLIC BLAUWE CLUTCH

C12_Styled_V2.indd 4

page

132

JOHNNY RAMLI VIA RAAK, 199,95 EURO HUGO BOSS, 349 EURO LADY DAY, 20 EURO STYLIST’S OWN 2OR+BYYAT VIA SPRMRKT, 150 EURO LADY DAY, 20 EURO LADY DAY, 10 EURO DIESEL, 80 EURO

14-09-2008 11:33:56

C12_Styled_V2.indd 5

14-09-2008 11:34:06

code

page

STYLED LIFE

VINTAGE VERSTERKER MET HOUTDETAILS BANG & OLUFSEN VIA RETRO STUDIO 95 EURO

C12_Styled_V2.indd 6

134

RECHTER PAGINA HEADPHONE MET BEIGE BAND EN GROENE EARPIECES ZWART, GOUDEN HEADPHONE MET SLANGENPRINTBAND ZWARTE LANGWERPIGE HEADPHONE MET ZILVEREN EARPIECES ZWARTE HEADPHONE MET HOUTDETAILS HEADPHONE MET ORANJE/BRUINE EARPIECES

PANASONIC, 425,90 EURO SKULLCANDY, 79 EURO BANG & OLUFSEN VIA HEGEMAN, 110 EURO GRADO, 1199 EURO WESC, 59,95 EURO

14-09-2008 11:34:14

C12_Styled_V2.indd 7

14-09-2008 11:34:24

AdvertentiesCode12.indd 1

11-09-2008 20:23:13

code

text

ART

ROBERT VAN EIJDEN

page

137

BIG GEEZERS TOUR /

Hoe noem je een groep street artists die in een Nightliner-bus op een road trip van 5500 kilometer gaan?

Carhartts Big Geezers Tour!

VERSLAG VAN EEN ARTISTIEK SCHOOLREISJE

C12_Gallery_V2.indd 3

14-09-2008 11:35:48

code

page

ART

138

In augustus 2007 nodigde Carhartt een aantal internationaal vermaarde street artists uit voor de ultieme road trip: 5500 kilometer in een Nightliner-bus door Noord- en OostEuropa. Drie weken lang trok de vrolijke bende langs Carhartt-winkels in Kopenhagen, Oslo, Warschau, Boedapest, Wenen en Bratislava, om de muren van de winkels te verfraaien, liefde en respect te verspreiden en natuurlijk veel bier te drinken. Ook de openbare ruimte werd door de kunstenaars onder handen genomen, meestal in samenwerking met nieuwsgierige locals die met hun eigen spuitbussen op het evenement af kwamen.

C12_Gallery_V2.indd 4

Het idee voor dit extended schoolreisje komt oorspronkelijk van Chaz, de man achter The London Police. Big Geezers Jeremy Fish, The London Police, Will Barras, Microbo, Wayne Horse, Bo 130, Galo en Joska hadden de tijd van hun leven en gelukkig is alle pret vastgelegd door twee meereizende cameramannen, een fotograaf en een journalist. Het resultaat heet Big Geezers Tour, een boek en dvd die in december verschijnen. Als je nog op zoek bent naar Sinterklaascadeaus: het is weer eens wat anders dan aftershave en een paar sokken.

Big Geezers Tour (boek en dvd) ISBN 978-3-939181-03-3

14-09-2008 11:48:58

code

BIG GEEZERS TOUR

C12_Gallery_V2.indd 5

page

139

14-09-2008 11:49:12

code

page

ART

140

C12_Gallery_V2.indd 6

14-09-2008 11:49:22

code

BIG GEEZERS TOUR

C12_Gallery_V2.indd 7

page

141

14-09-2008 11:49:35

code

ABONNEMENT

WORD NU LID CODE: HET ENIGE MODEBLAD DAT JE NIET KUNT MISSEN

Neem nu een abonnement op CODE en ontvang een Abbrazzio-laptop sleeve!

Voor 24,95 euro ontvang je een jaar lang (vier nummers) CODE in je brievenbus.

Daarbij krijg je als welkomstcadeau de Apollo laptop sleeve van Abbrazzio.

Reliëf met lef

de Apollo laptop sleeve van Abbrazzio Abbrazzio is een Nederlands designlabel, opgericht in 2007 en gespecialiseerd in laptoptassen en –sleeves. Paradepaardje binnen de collectie van Abbrazzio zijn de Apollo laptop sleeves, ontworpen met een knipoog naar iconen van de jaren tachtig, zoals het cassettebandje, de grote koptelefoon en de oversized zonnebril. De designs zijn uitgevoerd in stijlvol reliëf en vormen wat ons betreft een prettige afwisseling op de saaie standaard sleeves. De Apollo laptop sleeves van Abbrazzio worden gemaakt van supersterk materiaal en zijn er in de volgende maten: Apollo 14 fits 13”-13,3”, Apollo 15 fits 15”-15,4”, Apollo 16 fits 17” www.abbrazzio.com

Geïnteresseerd in deze aanbieding?

Vul de bon in of ga naar www.code-mag.nl

JA,

De Apollo sleeves worden rond 1 december 2008 verstuurd.

Deze actie loopt tot 1 december 2008

MIJN GEGEVENS ZIJN

maak mij abonnee, ik betaal 24,95 euro en krijg een Abbrazzio-laptop sleeve plus vier keer per jaar CODE thuis gestuurd.

Naam –––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––– m

v

Adres ––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––– Postcode ––––––––––––––––– Woonplaats ––––––––––––––––––– Telefoonnummer ––––––––––– E-mail –––––––––––––––––––––––

MAAT

KLEUR

13”

Oceaanblauw

Rekeningnummer ––––––––––––––– Bank/Postbank –––––––––––

15”

Limegroen

Handtekening ––––––––––––––––– Datum ––––––––––––––––––––

17”

Zwart

Het abonnement wordt automatisch verlengd en geldt tot schriftelijke wederopzegging (uiterlijk 2 maanden voorafgaand aan het einde van de abonnementsperiode).

Grijs Ik machtig S.P. Abonneeservice om middels automatische incasso het abonnementsgeld af te schrijven van mijn rekeningnummer Ik betaal per girobetaalkaart en betaal 3,50 euro meer, namelijk 28,45 euro per jaar

C12_ABO_V5.indd 2

Geboortedatum –––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

Stuur deze bon (of een kopie van deze bon) t.a.v. Abonnee service CODE in een envelop naar: S.P. Abonneeservice, Postbus 105, 2400 AC Alphen a/d Rijn.

Of ga naar WWW.CODE-MAG.NL

14-09-2008 11:50:30

page

143

Apollo 14 fits 13”-13,3”

C12_ABO_V5.indd 3

Apollo 15 fits 15”-15,4”

Apollo 16 fits 17”

14-09-2008 11:50:47

code

page

COLLAB

2

TOKYO ELECTRIC MET BEAMS T IN AMSTERDAM @ CODE GALLERY T-shirtfreaks opgelet: van 1 november tot en met 1 december staat de CODE Gallery Store (Oudezijds Achterburgwal 121 in Amsterdam) in het teken van Japan. Behalve onder meer Japanse denim en Japanse toys, brengt CODE de collectie T-shirts van BEAMS-T tijdelijk en exclusief naar Nederland.

Het Japanse T-shirtmerk BEAMS-T heeft een missie: kunst dichter bij het dagelijks leven brengen. Daarom verkoopt BEAMS-T T-shirts met ontwerpen van bekende en onbekende kunstenaars afkomstig uit de hele wereld. BEAMS-T heeft acht winkels in Tokio, vijftien winkels in totaal in Japan en ook nog twee in Hongkong.

CODE presenteert vanaf 1 november niet alleen T-shirts uit de reguliere collectie van BEAMS-T, maar ook shirts van het nieuwe project Mangart. Mangart beziet de wereld van de Japanse tekenstijlen manga en anime door een BEAMS-T-filter. Momenteel zijn de Mangart-shirts alleen verkrijgbaar in de BEAMS-T flagshipstore in Daikanyama (Tokio), dus grijp deze november je kans! www.codegallerystore.com

C12_collab_V1.indd 2

14-09-2008 11:13:23

AdvertentiesCode12.indd 17

11-09-2008 20:27:35

AdvertentiesCode12.indd 13

11-09-2008 20:25:58