RELOAD issue 46

Page 1

december 08

46

Megazine




PAGINA INHOUD

4

editorial

Illustratie

Job Rompa

RELOAD 2009 De vakantie naar de sneeuw is inmiddels weer geboekt, Sinterklaas achter de rug en oud en nieuw staat om de hoek. Jij als fervente crossover boardsporter slaat dan natuurlijk de RELOAD erop na over een tip van de sluier voor 2009. Computers. Ja, aldus onze technologie afdeling gaan computers het helemaal worden in het nieuwe jaar, in de wandelgangen hoor ik ook positieve verhalen over internet. Maar dat schijnt nog in ontwikkeling te zijn. Later daarover meer. Anderhalf jaar werk ik nu bij RELOAD. Je kan het er zowaar op naslaan, vanaf issue 41. Nu ben ik pas vijf issues verder, maar is de RELOAD in totaal tien jaar verder. Ik voel me soms een beetje zoals Tom Hanks in die ene film, hoe heet die ook alweer? Die ene film waarin hij heel klein is maar heel groot wordt, hij zit dan gevangen in een groot lichaam van een volwassene en moet zich dan redden in de grote mensen wereld. Ik kan even niet meer op de titel komen. Tien jaar. Ik kan me mijn tiende verjaardag nog wel herinneren, als ik mijn best doe. Er zullen ongetwijfeld slingers gehangen hebben en vrienden en familie waren waarschijnlijk ook aanwezig. Als het feestje van RELOAD net zo wordt als mijn verjaardag, krijgen we een onvergetelijke dag. RELOAD claimt deze maand, en begin 2009, alle aandacht, precies zoals ik alle aandacht opeiste op mijn tiende verjaardag. Het nieuwe issue is inmiddels ook af, en staat bomvol. Letterlijk, het was passen en meten maar alles en iedereen staat erin. Jeremy Jones, Trevor Andrew, Travis Rice, Jason Dill, Don Rimini, Mark Khaisman. Een lijst met namen die er niet om liegt. Zonder dat we een pagina extra hebben toegevoegd, zou je zowaar kunnen spreken van een extra dubbeldik feestdagenissue. En waarom ook niet? De libelle komt er ook elk jaar mee. RELOAD bestaat tien jaar en is eindelijk op hetzelfde niveau als de Libelle. Hallelujah! Jeroen Smeets hoofdredacteur jeroen@reload.nl



INHOUDSOPGAVE

Cover-up: Gerben Verweij 8; Sneakers 10; New in My Space 12; Masters Choice 14; Sneakers 16; Winter Gear 18; Cover art: Mark Khaisman 20, That’s not all 24; Fantasy Park Snowboarding 28; Snow Flicks 30; Legends vs Rookies 34; Polaroid Android 38; Made For Skate 42; RELOAD OST 46; Ninjasonik 48; The Big White 50; Kick out the jams 52; Games 54; Digital 56; RELOAD X 58; Trash 60; Stay in / Get out 61; Bedroomgirl 62 colofon Editie 04 / 2008 Hoofdredacteur: Jeroen Smeets jeroen@reload.nl Creative direction: Peter van Rhoon, Jeroen Smeets Art direction: Jeroen Smeets, Job Rompa Grid ontwerp: Ruben Pater/Six Degrees Cover art: Mark Khaisman

Snowboard redactie: Laura Goense

Styling: Lisa Stuijfzand

Bijdragen van: Victor Verbeek, Laura Goense, Steven Frohlich, Jeroen Smeets, Martijn Koetsier, Pim Derneden, Hoite Polkamp, Roel Janssen en Elisabeth van de Grift

Eindredactie: Robert van Eijden Anneke Bisschops

Fotografie: Lenn Verjans, Nick Jaskey, Jason Dill, Wouter Janssen

Prepress & DTP: Charl Bos, Colorprofile Advertentie exploitatie: Patrick Hofland patrick@reload.nl

Vormgeving: Job Rompa/getajob.nu Ramon Avelino/getajob.nu Lowman/Hellowman.nl

Verschijningsfrequentie: 4x per jaar. 365 dagen per jaar op www.reload.nl

Logo design: Zedz

Abonnementen: S.P.Abonneeservice Postbus 105 2400 AC Alphen a/d Rijn Tel: 0172 – 47 60 85 abonnee@reload.nl

Tan Nuyen/Tannuyen.com Mike Clark/Straatpasta.nl Patswerk/ Freshpats.nl Machiel Pleijsier/ deskinnykid.com

Tapefont Rundgang: Manuel Dollt

RELOAD 13 DECEMBER TOT 21 MAART WWW.RELOAD.NL/X

werw



PAGINA INHOUD

8

snow

teKSt Foto

COVER UP

Laura Goense Lenn Verjans

Gerben Verweij Gerben Verweij (20) is in Europa een van de beste in zijn specialisatie: handrails. Daarnaast klust de jonge Gouwenaar (opleiding: mbo-metaaltechniek) als lifttechnicus in een indoorhal – de plek waar hij vijf jaar geleden voor het eerst een snowboard aanstrapte. Zonder ooit een berg van dichtbij te hebben gezien, kocht hij een jaarkaart en haalde zijn eerste sponsors binnen. Wanneer ging je voor het eerst naar de echte sneeuw? “Dat was geloof ik in 2005 en het was nogal een teleurstelling. Ik voelde me totaal niet in mijn element, want ik houd van lappen, zo snel mogelijk rondjes maken door het park. Dat kan in een indoorbaan het beste, in een skigebied moet je vaak ver snowboarden om een lift te bereiken. Dat vind ik irritant.” Van poederrijden word je ook niet warm? “Nee, eigenlijk niet. Als je valt heb je overal sneeuw en het is koud. Eigenlijk ben ik een simpele, suffe snowboarder. Geef mij maar cityrails, dat vind ik het vetst. Dan ben je gewoon op straat, je doet vol adrenaline de rail vier of vijf keer en dan is het weer genoeg geweest.” Maar railwedstrijden zijn toch vaak in de bergen? “Laatst ben ik tweede geworden bij de Modena Skipass Railbattle in Italië. Dat was inderdaad in een skigebied. Maar binnenkort ga ik naar de Horsefeather City Jib in Tsjechië en ook naar Milaan. Railbattles in steden zijn vaak beter, want daar komen meer mensen op af. Hoewel er in het hele railbattle-circuit een raar sfeertje hangt. Het is altijd gezellig, maar voordat de wedstrijd überhaupt begonnen is, kijken de meesten al uit naar de afterparty. Ik ook wel, maar meer omdat ik voor een wedstrijd altijd zenuwachtig ben. Als ik eenmaal bezig ben, is dat gelukkig weg en geniet ik ervan.” En hoe zit het met de sfeer in het Nederlandse indoorcircuit? “Ik zal je zeggen wat ik daarvan vind: een grote grap! Serieus, de Nederlandse scene is verpest door alle kids die denken dat ze heel wat zijn. Mensen lopen rond met sponsordeals die ze niet verdienen of worden door mama en papa in de nieuwste outfits gestoken. Ik ken een aantal Europese pro’s, die zijn allemaal supermellow. Maar kom je hier in een indoorbaan, dan heeft iedereen een attitude. Mensen snappen de manier van leven niet en missen oprechte motivatie. Ik ging vroeger iedere dag op de fiets naar SnowWorld omdat ik snowboarden echt leuk vind. Niet omdat mijn ouders dat willen, integendeel. Maar goed, ieder voor zich.” Wat hoop je zelf te bereiken met snowboarden? “Ik zou het heel vet vinden om een keer mee te mogen doen aan de Hardrock Railbattle in Las Vegas. Dat is naar mijn idee de hardste railbattle in de wereld. Maar ik weet niet of ik daar ooit tussenkom, want daarvoor moet je vooral netwerken in de Amerikaanse scene. Uiteindelijk wil ik gewoon veel shredden met mijn homies en het zover mogelijk schoppen.”

Gerben Verweij met een fs tail to backboard op een 19 stair in Helsinki

“De Nederlandse scene is verpest door alle kids die denken dat ze heel wat zijn” Laatste keer dat je ruzie had? “Vroeger ging ik weleens vechten, maar nu niet meer. Ik respecteer mensen hun mening. Ruzie is sowieso onzin, uitpraten is belangrijker.”

Tijd voor de vaste cover up-vragen. Laatste drug die je hebt gebruikt? “Geen. Of nou ja, ik heb wel eens een blowtje gerookt, ik denk een half jaar geleden voor het laatst. Maar ik heb geen drugs nodig om me goed te voelen. Misschien is het omdat ik gelovig ben en daar veel kracht uit haal. Drugs vind ik een vorm van onderdrukking van je gevoelens.”

Laatste keer dat je in aanraking kwam met de politie? “Vijf of zes maanden geleden, ik fietste zonder licht en kreeg een boete.”

Laatste keer dat je koning van de dansvloer was? “Op de première van Project Up in Antwerpen, een snowboardfilm waar ik een part in heb. Ik stond op een gegeven moment in mijn eentje op het podium. Dat mocht kennelijk niet en ik werd eraf gegooid.”

Laatste keer dat je ergens spijt van had? “Dat was laatst, toen ik naar Stockholm ging voor een railbattle. Ik was te laat vertrokken, miste mijn vlucht en moest een nieuw ticket kopen. Daar had ik wel spijt van.”

Laatste keer dat je je eenzaam voelde? “Gisteren. Ik voelde me nooit eenzaam, totdat het na tweeënhalf jaar uitging met mijn vriendinnetje. Ik mis haar.”


photo: Daniel Josefsohn

MADE FOR SKATE NIKE SB POP-UP STORE NOVEMBER 30 – JANUARY 4

AN EXHIBITION CONTAINING FIVE DECADES OF MEMORABLE SKATEBOARD FOOTWEAR

Spuistraat 125a, Amsterdam, open daily 12.00 – 19.00 hrs


PAGINA INHOUD

10 music

teKSt BEELD

Hoite Polkamp Ramon Avelino

New in My Space

MySpace is een muzikaal doolhof. Met meer dan vijf miljoen bandprofielen heb je een handleiding nodig om er de weg te vinden. Hoite Polkamp selecteert elke RELOAD tien up and coming bands. Thomas Tantrum (5897 friends)

Soms is het allemaal zo simpel. Als beginnende band raak je bevriend met een doorgebroken artieste, die plaatst je in haar topvrienden en hop: een carrière is geboren. Dit overkwam de band Thomas Tantrum, die Lily Allens topvriend op MySpace is. De vierkoppige formatie uit Southampton heeft een aansprekende frontvrouw die schattig, eigenwijs, vrolijk en fris is. Net als de muziek, een aanstekelijke mix van electro en indierock. www.myspace.com/thomastantrum

No and the Maybes

(1798 friends) Dit trio uit Kopenhagen doet denken aan The Magic Numbers en geeft nieuwe betekenis aan het woord ‘luchtigheid’. Met hun breekbare sound en subtiele synthesizers zijn ze een voorbeeldige exponent van de groeiende Deense indie/DIY-scene. Hun trademark: in elk nummer moet iets onverwachts zitten – zo duikt in het nummer Petra Petrified een xylofoon op. www.myspace.com/noandthemaybes

Apes And Androids

(5937 friends) Als de livereputatie van een band je eerder bereikt dan de muziek, is er iets moois aan de hand. Meestal valt de muziek dan tegen, maar niet in het geval van Apes And Androids. Hun sound is het best te omschrijven als een wilde ruimtereis, waarbij Freddie Mercury, Ziggy Stardust, Prince, Beck en MGMT een vaste plek aan boord van het ruimteschip hebben. Glamrock, falsetstemmen, synthesizers, make-up en live een schaamteloze glamvertolking van Thriller. www.myspace.com/apesandandroids

Mad Con (10319 friends)

Het duo Mad Con ziet er op het eerste gezicht Amerikaanser uit dan George W. Bush die zijn tanden in een Whopper zet. Allemaal schijn, want Yosef en T Shaw komen oorspronkelijk uit Eritrea en ZuidAfrika en wonen nu in Noorwegen. Hun claim to fame is hun soulvolle interpretatie van Beggin’. Check vooral ook de tracks Liar en Dandelion, pure soul zoals je die nooit uit Noorwegen zou verwachten. www.myspace.com/madconspace

The Bang Gang (7412 friends)

Als je als band met trots naar buiten brengt dat ‘we convinced the world we were a band and not just a bunch of idiots playing other people’s music’, dan kun je de wereld aan. The Bang Gang begon ooit als djcollectief dat de stad Sydney bijbracht hoe je echt moet feesten. Onlangs bracht The Bang Gang Lights Sound Dance uit op het Australische label Modular. Ander wapenfeit: zoek op YouTube maar eens ‘bang gang dance’ op. Kan iemand deze jongens een standbeeld geven? www.myspace.com/thebanggang

http://www.myspace.com/reloadmag has 895 friends

Act Yo Age (4501 friends)

We blijven nog even in Australië, voor de met The Bang Gang bevriende mannen van Act Yo Age. Deze enorm misleidende bandnaam is de nieuwste act die DJ Ajax op zijn Sweat It Out-label tekende. Volwassen of niet, deze mannen weten hoe je een dansvloer moet rocken. De muziek zit dan ook stevig in elkaar. Een kruising tussen electro, fidget, rave en acid. Maar vooral hard. www.myspace.com/actyoageforever

Thomas Tantrum (589)

Act Yo Age (4501)

No and the Maybes (1798)

Best Fwends (10017)

Apes And Androids (5937)

Peter Broderick (3682)

Mad Con (10319)

De Staat (1046)

The Bang Gang (7412)

White Williams (6055)

Best Fwends (10017 friends)

Austin is eens per jaar het epicentrum van de wereldwijde alternatieve muziekscene tijdens het South By Southwest festival. Niet alleen dan, maar ook de rest van het jaar, is Austin het domein van Best Fwends. Geflipte antipopmuziek, gemaakt met een goedkope computer door twee muzikale idiots savants uit Texas. Op hun album Alphabetically Arranged vind je, zoals het een DIY-band betaamt, enkel tracks die korter duren dan 2 minuten. www.myspace.com/bestfwends

Peter Broderick (3682 friends) Peter Broderick was jarenlang een fanatiek skater, tot hij zijn knie ernstig blesseerde. Nu maakt hij muziek. De uit de Verenigde Staten afkomstige Peter noemt tegenwoordig Kopenhagen zijn home. En Home noemde hij ook zijn onlangs verschenen album, dat vol staat met aangename, onthaaste folksongs. www.myspace.com/peterbroderick De Staat (1046 friends)

Een jaar of tien geleden ging er een muzikale tornado door Nederland: de Eindhovense stonerrockband 7Zuma7. Denk Deep Purple, Kyuss, glitterpakken, oorverdovend en buikdanseres. Nu rollen we langzaamaan richting een volgende storm, die van De Staat. Hun debuutalbum Wait for Evolution kwam onlangs uit op Excelsior Records. Daar zouden de Nijmegenaren zo Europa mee in kunnen, als voorprogramma van Queens of the Stone Age. Kan iemand dat even doorgeven aan Josh Homme? www.myspace.com/destaat

White Williams (6055 friends) White Williams, bij zijn moeder beter bekend als Joe Williams (23), is een van de nieuwste artiesten die voort is gekomen uit de levendige muziekscene van Cleveland, Ohio. Al op jonge leeftijd ging hij op tournee met The Rapture en opende hij onder meer voor Hot Chip en Girl Talk. Zijn muziek heeft het meest weg van de eerste twee, maar bevat een afstandelijke coolness die vaag doet denken aan David Bowie. www.myspace.com/whitewilliams


T E S ITIE

TE

-PIS

S

ITIE

REN O FF

TOU

OF F -

BA

EN T S

RIP S E V

LE ARTELRICH NGEN C VEL - LAN U S TO LAN DES M T DES

M R A A ROP O

CUS T

P

TRI

TY L E CA

UR E N

FR E E S

ALP

I

NKU R

AAR OPL B

DI N G

CLU

EIDI

NG

NW A R

TO

NDE RIP S S

ALP IN

BA

LE S I D ING

LE

EN TER LE CUVEL L - LAND E S A S T N O L M E R T DES AA R O P RI P S LE S T ANSW A AT IDI

FR

DES

KUR S-S TAA TLIC H

TE

ERI DE T O RI F EXF PED -PIS PS

FRE

PS

PIS S T E

E

EXP

S

D I T IE

F CKCO R E E UNT R I D RY T R E I P S T R I P

EXP EDIT IES

T O U RE

BAC KC

N

EST

FRE

TRI

F

TS

S

YL E C AMP

EXP ED OFF ITIES -PIS TE

O

RIPSTAR NL

LER

LE

TY IS D L I E T T A TLIC LE I C H I D N A E E M I W S

LE ARTER NGENP CUVEL - LAND S T O LAN ES D M E A L P INK URS S TAA T

IES

AN H W A R

TAA OP T L IC

LE E CUV S L T O

TE

CL

-PIS

LEUB SNOW

www.r COU star.nl ERI NTRYip DE T TRIPS RIP XPE 2)034!2 s !DMIRAAL DE 2UYTERWEG s -+ !MSTERDAM s s INFO S DIT IES

OFF

TE

L I C S H T FR R I E P E R S I DE T R

O

FF- IPS P I S TE

TE

E X P EDI T

WOR NKU RA L R S - S AR

I

ALP

F-PIS

CL

E

-PIS

B S N LEUR OWW O

K

R A U L R A D S FRE R - STA EST A OP

SOF

S

LE ARTER - NGENP LA E CUV S L LA NDE T O M NDESS T RIP S

EVE meer info NTS check:

OFFFREER ID -

PIS EX E P E D TE TRIPS I T IES

P

CAM P

TIE

OFF

ALP IN

FRE ER I D E TR I

E

UR E N

CUS

FRE OUN TRY E OFF R I T EXP -PIS D RIP E EDI TE O S T TIE F R IPS S EXP F-P ED IS

ENST EE

TOM

CUS L LA NDES TOM ND E S T R EVE IPS N C A M P S

S OFF P I STE

IST

LIC LEI ANTW H DIYLE CAM

UNT KCO OWW L UNT ORL RY ALPERA RY D F TR INK AR TRI R I EES PS URS O PS TYL - STA PL ANW ATLI EID E CAM ART CH ING P LEV ER EN LA E

LEV E E CUS L T EV OM

STY L E

TR I P S

T F OU R E E R E N

L E C AMP S

ART

ST Y L E

DE

CA M P S

CL

CU S T OM

F R E E STY

ERI

BAC OUR DREAM YCO K N I F E D R UNT I R E U O E Y RY T R S A I E D RIP EVE RID E NTS T R BA IPS E FRCEKCOUN XPE ERI TRY T DIT DE T RIPS O OFF F R IES F I EXP P EDI-PIST S -P

R YLE EN

EST

E

ACKLER RLD NT COU AA NTR ROP F Y-TR LE ANW IPSC

FRE

T FRE OU

PS

RID

U B S A N L P IN LER OWW K O R U LD R S AA

IDE B

TIE

LEREEST AAR YL CLU OP LEIE CA B SNLEIDOIP D N OWWGEN EINGE O VE

S

S

LE

EER

R FR EE


PAGINA INHOUD

12 music

teKSt beeld

Jeroen Smeets Shootmedia

HIS MASTERS CHOICE

Trouble Andrew

“Als kind vond ik country maar niks, maar nu begrijp en waardeer ik het meer” 4. Nirvana – Nevermind

“In datzelfde jaar ging ik op mijn eerste roadtrip. Naar de Nationals in Québec. Ik was voor het eerst weg van huis, op pad met alleen maar oudere vrienden van negentien, twintig jaar. Het snowboarden was nog puur, er was geen druk van sponsors. Tijdens deze trip heb ik veel nieuwe muziek leren kennen: albums van Soundgarden, Tool en Bad Brains werden continu gedraaid in de auto.”

5. Beastie Boys – Some Old Bullshit

“Samen met een vriend liep ik een keer naar een feestje. We waren veertien jaar oud en van top tot teen gekleed in hiphopoutfit: Puma-schoentjes, trainingsbroeken, alles. Onderweg rapten we het hele album van voor naar achter na. Toen we bij de feestlocatie aankwamen en vroegen wanneer het ging beginnen, was het antwoord: ‘When you guys leave!’ Wij waren in onze woonplaats de enigen die de Beastie Boys tof vonden.”

6. 2Pac – All Eyez on Me

“In mijn afstudeerjaar heb ik een soort van mixtape gemaakt die diende als themesong voor mijn laatste jaar. Op de tape stonden praktisch alle tracks van All Eyez on Me. Van al mijn vrienden ben ik de enige die niet is afgestudeerd. Ik besloot om te stoppen met school en fulltime te gaan snowboarden.”

7. Descendents – Somery Trouble Andrew is de band van Trevor Andrew, die je kent van zijn prestaties op zijn snowboard of als verloofde van zangeres Santogold. Tijdens de meest recente London Calling-avond in de Paradiso gooide Trouble Andrew hoge ogen met hun set van slechts 20 minuten. De volgende ochtend schoof RELOAD aan bij een ontbijt van Amerikaanse pancakes en Nederlandse joints. Tussen het eten en roken door vertelde Trevor Andrew over zijn tien favoriete platen.

1. Johnny Cash – At Folsom Prison

“Toen ik klein was, hoorde ik altijd countrymuziek in de schoolbus of als mijn moeder me wegbracht met de auto. Ze luisterde dan naar Q104, ‘Your number one country music station’. Als kind vond ik country maar niks, maar nu begrijp en waardeer ik het meer. Er zit een bepaalde swagger in de muziek.”

2. Michael Jackson – Bad

“Het album Bad heb ik voor kerstmis van mijn ouders gekregen. Ik was helemaal gek van Michael Jackson, ik had zelfs zijn rode leren jack en witte handschoen. Aan de overkant van onze straat woonde een oude, verwarde man met een houten pistool. Op een dag richtte hij dat pistool op mij en begon te schreeuwen. Ik ben toen naar huis gegaan om mijn jack en handschoen aan te trekken. Voor zijn huis stond ik toen heel stoer en deed ik de danspasjes.”

3. Dr Dre – The Chronic

“Ook The Chronic heb ik van mijn ouders voor kerstmis gekregen, ik was toen twaalf jaar oud. Mijn ouders waren altijd erg open minded en lieten mij mijn gang gaan. Zij zagen geen gevaar in de expliciete teksten van The Chronic maar waardeerden het album om de artistieke waarde ervan, ook al zijn ze zelf geen fan van hiphop. Het jaar daarop heb ik het album van Snoop Dogg gekregen.”

“Dit album heb ik al meer dan vijf keer gekocht. Ik luisterde ook naar Dead Kennedys en Black Flag, maar Descendents vond ik toch altijd beter. Ik heb het nummer Coolidge voor het eerst gehoord in een oude Vision-skatevideo, bij een part van Gator. Datzelfde nummer heb ik vervolgens gebruikt in mijn allereerste snowboardvideopart.”

8. Hot Boys – Guerilla Warfare

“Acht of negen jaar geleden had ik verkering met een meisje in Memphis. Elke keer als ik in de auto naar haar onderweg was, luisterde ik naar dirty south-hiphop. Hot Boys, maar ook Master P en later Three 6 Mafia. Iedereen luisterde op dat moment nog naar west- en eastcoasthiphop. De specifieke dirty south-sound heeft ook mijn eigen muziek beïnvloed, tot op de dag van vandaag.”

9. Stiffed – Sex Sells

“Stiffed was de eerste band waar Santogold mee bezig was. Rond die tijd heb ik haar ook leren kennen. Hoewel ik ben opgegroeid met oude punkmuziek, luisterde ik op dat moment veel naar hiphop. Santogold heeft me de ogen geopend voor alle goede oude muziek, en zodoende heb ik mijn punkalbums weer ontdekt.”

10. Santogold – Santogold

“Bij het eerste album van Santogold was ik onderdeel van het ontstaansproces. Om haar aan het werk te zien was ontzettend inspirerend. Rond die tijd heb ik zelf ook veel nummers geschreven. Doordat Santogold met zoveel invloeden tegelijkertijd bezig was, ben ik ook weer gitaar en toetsen gaan spelen.”


OU

B VS

TUB

O

SF

UJO HF

FO

F OH PV

T -

LP S

FS JE 3

-

UF

S M J XF IPG oo O F y MLP Oy N PO F W [F FS BOB JO IFU 4 V TO JUE PX G "* TOP BH CP F ,0 XC P T FO BS V EF EF SP FJH BSE GS O DI FO FST FF PG F SJ WF DL (BT QBS EF S X E F UIP BEJ F F O O OJF G ; KT K GS FF F[F VXF JMMF M S TU ZM G N TV UBM Q F QS FU FSE PH FB SB MT W N PP N B S FY T US B

JN SV OH

J VO

U T

BZ

S HF SP U E

T

PP

"M

C

FU

.

SO

8 FF

UF

oo

JO UJT

B HS

4"*,0 FYQFEJUJPOT t t DIFDL TBJLP DPN


PAGINA INHOUD

14

gear

BEELD

SNEAKERS

Tan Nuyen

Sneakers € 84,95

€ 60,-

Vans - Authentic lo pro

Kswiss Venice

€ 90,€ 79,95

€ 79,95

DC - VEnice

Etnies Plus - Lenny High

Reebok - Pro Legacy

€ 69,95

Keep - Ramos

€ 89,95

€ 109,95

€ 79,95

éS x Chocolate - Theory 1.5

Emerica - Francis Suski

Supra - Suprano Hi

€ 74,50 € 90,-

Circa - 8track

Reebok - Sir Jam

€ 170,-

Timberland - 6” Premium Boot


€ 85,-

€ 74,90 € 75,-

The Hundreds - Johnson Mid

Vans - Caballero half cab pro

K1x - Meet the Parents

€ 79,95 € 79,95

€ 85,-

Gravis - Lowdown Slip on

Etnies - Skate 2 RVM

DC - Crest Black

NikeSB - Blazer Elite

€ 94,95

€ 60,-

€ 90,-

Gravis - Lowdown

,95 € 99

DVS - Huf Runner Black

€ 64 ,90

€ 55

Element - Why no

Clae - Romare Hi

€ -

Nike 6.0 - Zoom Air Converge

Macbeth - Wallister

€ 85,-

Vans - Rowley shambles Hi

,95 € 119

Converse - ERX 300 Hi


Nikita – Tarazed

Prijs: 89,95 euro www.nikita.com

BACKPACKS P

Fe : 70 e rijs

Prijs: 59 ,95

Forum – Ram bler

rds.co m

teKSt BEELD

Featur es dig ge : geschikt vo stoffee rde bo or meerdere Prijs: 1 ardbes s 19 euro cher m nowboards, www.f ing, w orums nowbo ieltjes. vollea

16 gear

Prijs: 230 euro www.burton.com

Features: geschikt voor meerdere snowboards, slot. bescher ming, los te koppelen tassen voor boots en bindingen, wieltjes,

in

BOARDBAGS

Burton – Wheelie board case volledig gestoffeerde board-

p

g –oudersntraalogcloth o l a h .a Anatures:usrco www

g ba t. n d i r r a rorp o r o a b ic-h Bet , com g.com

PAGINA INHOUD

Jeroen Smeets Job Rompa

Op reis neem je niet alleen jezelf mee, maar ook al je gear: snowboard, boots, sterke drank, misschien wel een complete camerakit en natuurlijk schoon ondergoed. Welke snowbag is het meest geschikt voor een veilig en comfortabel vervoer van je spullen? RELOAD doet een greep in het snowbag-aanbod voor het winterseizoen 2008/2009.

Enjoi – Dopem an Cas euro w ww.enjo tlerock ico.com


Feat u van res: vers c s parti pullen, s hillende kate men com b p t, inc Inho ud: 9 lusie oardwie artimen 7 lite te f ltjes, t o i r Pri l e geve n voor h t tasje js: 18 ntile e . 0 eu erd s t opberg ro w ww. choe e grav nenc n isfoo omtwea r.c

Grav is – T

rekk er

om

Dakine – Se quence

ijs: 129,95 eu ro

www.dakin e.com

0 euro

Features: ve rschillende co mpartimente van camera n voor het op -ap bergen aan voor- en paratuur, regenhoes, ta illeband, te achterkant. openen Inhoud: 33 liter Pr

Volcom – Termin al

Features: skateboa schoene rdwieltje n, comp artiment s, afritsbaar tot ru Prijs: 24 9 euro w voor wa gtas, com ww.volc s. partimen om.com t voor

30 lite r

boots,

liter P rijs: 12 9,95 e uro

DC – R eality

www .dakin e.com

gen v an

Featur es: wie ltjes Inhou d: 46

Prijs: 3 7,95 e uro

Dakin e – Bo otbag

Featu re schou s: geschikt voor h derstra et opb p. Inhou d: er

www.d cfootw ear.co m

TRAVELBAGS

Feature s: bergva foam paddy b k met w ody, foa a m padd opberg vakken terdichte ritsslu e . iting, ve d laptopopInhoud : 24 lite rs chillend r Prijs: 8 e

Eastpa k – Hud son

www.e astpak .com


PAGINA INHOUD

18 gear

teKSt Beeld

Jeroen Smeets Job Rompa

Winter gear 1. Totem belt

Buzzworks brengt dit seizoen wederom een collectie door kunstenaars ontworpen riemen op de markt. Deze riem is gemaakt door de Spaanse ontwerpers Potipoti. www.buzzworks.nl

€ 37,50 € 110,00

2. Hoodlamb Classic Jacket

De jassen van Hoodlamb worden gemaakt uit hennep, bamboe en andere milieuvriendelijke stoffen. Het resultaat? Een jas die jaren meegaat en waar je het nooit koud in krijgt. Inclusief vele verborgen extra’s. www.hoodlamb.com

.7

3. F01 Blueprint

Eindhovens trots Ontour heeft samen met huisontwerper Cosmic Crack een t-shirt gemaakt waarin de intergalactische complot theorieën worden uitgetekend. www.ontour.nl

.6

4. Regulus Beanie

Nikita is een van de merken die steevast hun steentje bijdragen aan de schoonheid van de dames op de pistes. Simpel maar elegant komen ze met de Regulus beanie. verkrjgbaar via: www.revertladies.nl

5. Ray Of Hope

.4 € 29,95

.3 € 29,00

.5

€ 42,50

Shepard Fairey ken je nog van de cover die hij drie issues geleden maakte voor RELOAD. Maar hij maakt ook sieraden voor zijn merk Obey, zoals deze Ray of Hope ketting verkrjgbaar via: www.revertladies.nl

6. Master blaster

Comfort en kwaliteit, dat is wat Nixon brengt met hun hoofdtelefoon. Met geluidskwaliteit waar een DJ blij van wordt hij afgemaakt met leren details voor het juiste draagcomfort. www.nixonnow.com

7. NYC Clutch

Geen portomonee en ook geen tas, de clutch zit er precies tussen in. En alles wat je nodig hebt past erin. www.volcom.com

€ 38,00

.1 .2 € 249,00


.1 € 199,00

.1 € 129,95

1. Vectra Glove

Dakine brengt de high fashion naar de piste met deze stijlvolle Gore tex snowboardhandschoen www.dakine.com

2. Natalia Brilli

Natalia is van origine sierandeontwerpster, maar weet ook wel raad met skateboards. Deze heeft ze ingepakt op de voor haar kenmerkende manier; met diepzwart leer. www.nataliabrilli.fr

3. Nokia x WeSC

In samenwerking met WeSC brengt Nokia de 5520 XpressMusic inclusief WeSC koptelefoon op de markt. Verkrijgbaar in de kleuren rood, groen en blauw. www.nokiawesc.com

4. SSC CO-OP Jacket

Sessions en Skullcandy slaan de handen ineen voor een winterjas. Plug je iPod in en omdat er een display op de mouw zit, hoef je je jas niet meer te openen om muziek te beluisteren. www.sessions.com

5. IPS Back Protector

Bescherming bieden is een essentieel eigenschap van je winteruitrusting. De IPS Back Protecter beschermt je rug en stelt je tegelijkertijd in staat vrij te bewegen. www.pro-tec.net

6. Zwalniac Beavers

Wandervogel geeft je een spoedcursus ‘Poolse vrouwen versieren’ met hun reversible hoody sweater. In maagdelijk wit, of full colour geel. www.wandervogel-clothing.com

.1

€ 79,50

.2

.5 € 90,00

.6

€ n.t.k.

€ 85,00

.4 € 299,95


PAGINA INHOUD

20

art

tekst BEELD

Victor Verbeek Tan Nuyen

cover-profile

Mark Khaisman

“Tape is per definitie popcultuur” Toen Mark Khaisman (50, Philadelphia) ontdekte dat hij van verpakkingstape afbeeldingen kon maken van Romeinse keizers tot pruilende Flickr foto meisjes, had hij zijn medium gevonden. Dat zijn werk nu veel aandacht krijg van street artists, heeft hem verrast. Het is het materiaal, vermoedt hij. “Wat marmer was voor de Romeinen is tape voor deze tijd. Onze maatschappij hangt met plakband aan elkaar” Eind jaren zeventig studeerde Mark Khaisman architectuur aan de toonaangevende Academie van de Sovjet-Unie in Moskou. “Het was niet zozeer een architectuuropleiding, als wel een algemeen designinstituut, vergelijkbaar met het Duitse Bauhaus,” vertelt de in Kiev geboren Khaisman. “Alle beroemde Russische structuralisten gaven er les. De kunstacademies stonden in die jaren onder streng toezicht van de staat. Kunstenaars moesten werken volgens de regels van het Sociaal Realisme (denk aan taferelen van opgetogen arbeiders en blozende boeren, VV). Op onze school hadden wij minder last van deze politieke inmenging – architectuur en design werden beschouwd als abstracte kunstvormen, niet als ideologische bezigheden. Ik kon mij daardoor vrij in de meesters verdiepen en ik ontwikkelde tijdens mijn studie een waardering voor de klassieke kunst.”


Als student was Khaisman eigenlijk meer geïnteresseerd in het ontwerpen van gebouwen dan in het bouwen ervan. Hij raakte betrokken bij een beweging die zich bezighield met papierarchitectuur. Khaisman: “Gefrustreerde jonge Russische architecten konden zo op zijn minst iets ruimtelijks ontwerpen en aan anderen laten zien. Verder was het een uitzichtloze toestand. Er werd in die tijd niets noemenswaardigs gebouwd. Papierarchitectuurcompetities waren voor ons een speeltuin om ideeën in uit te proberen en experimentele vormen te ontwerpen die praktisch onuitvoerbaar zijn. Het resultaat was eerder conceptuele kunst dan architectuur.” Khaismans keuze voor tape was min of meer het gevolg van een schitterend ongeluk. “Ik werkte als glas-in-loodontwerper en terwijl ik aan een raam bezig was, besloot ik – zonder speciale aanleiding – om vooraf een schets te maken met tape. Het kostte me een uur om het ontwerp op de glasplaat aan te brengen en al voordat het af was, realiseerde ik mij dat ik nooit meer met glas in lood wilde werken.” Khaisman beschrijft zijn tapetechniek graag als ‘the poor man’s stained glass’. “Ik maak op dezelfde manier gebruik van licht. Door lagen over elkaar te plakken, schilder ik als het ware met licht, precies zoals een glas-in-loodschilder dat doet, alleen gebruik ik maar één kleur.” Natuurlijk is tape meer dan alleen de vervanging van glas in lood. Het is, gelooft Khaisman, een samensmelting van alle dingen die hij ooit deed: zijn conceptuele kunst, de architectuur, animatie en het spelen met betekenis. “De tape plakt alles aan elkaar. Bij tape ligt de betekenis besloten in het materiaal. Simpelweg omdat ik met tape werk en tape een symbool voor deze tijd is, wordt alles wat ik in tape maak automatisch conceptueel.”

Tape uit berekening? Khaisman ontkent niet dat hij weet hoezeer het medium hem onder de aandacht van een groter publiek kan brengen. “Kijk, het is echt mijn ding, maar ik weet dat het – omdat het nu eenmaal plakband is – populair zal worden. Tape is per definitie popcultuur. Het is aantrekkelijk omdat iedereen een eigen ervaring met tape heeft. Met hoe het voelt om een beginnetje van een rol te pulken, hoe het klinkt als je het afrolt, hoe de lijm ruikt. Het is zo alomtegenwoordig in ons leven. Mensen zullen mijn werk zien en denken: waarom ben ik daar zelf niet opgekomen?” Tape is niet alleen een materiaal van deze tijd, het is ook tijdelijk. Wie wel eens een poster met vergeelde verdroogde plakbandjes van zijn muur heeft zien vallen, zal geneigd zijn zich af te vragen hoe houdbaar Khaismans werk is. “Het is ironisch. Ik maak beelden van prachtige, oude meubels en daarvoor gebruik ik plakband dat binnen afzienbare tijd uit elkaar valt.” Hoewel het lijkt alsof de tape niet bestand is tegen de tand des tijds, heeft Khaisman ontdekt dat dat wel meevalt. Mits je maatregelen neemt. “Ik bescherm het materiaal van twee kanten tegen UV-licht om verkleuring te voorkomen en tot nu toe houdt mijn werk zich prima. De tape wordt wel droog en hard als beton. Als ik iets aan mijn werken wil veranderen, blijkt dat soms na enkele maanden al niet meer mogelijk.”

Heden en verleden

Khaismans taferelen lijken herkenbare scènes van romantiek, bedrog en goed versus kwaad, maar door bewust bepaalde elementen uit de filmbeelden weg te laten ontstaat er een soort leeg sentiment: mensen zonder gezichtsuitdrukking, communicatie zonder emotie. Het zijn letterlijk bevroren scènes. Als je voor de kunstwerken staat lijkt het alsof ze flikkeren – door hun omvang en het verbrokkelde beeld dat door de toeschouwer moet worden opgebouwd uit de overlappende tape-lagen. Als een film die op pauze staat en heen en weer lijkt te springen tussen twee beelden: heden en verleden. “Ik wil door filmbeelden in een frame te plaatsen de tijd terugdringen. De tijd schrijdt voort en ik probeer hem tegen te houden.” Mensen die zijn site bezoeken en de originelen van zijn werken nog nooit gezien hebben, denken vaak dat Khaisman met Photoshop aan zijn werken sleutelt, maar dat is niet zo. Pas sinds enige tijd gebruikt hij een computer om animaties van zijn tape-werken te maken. De tijd die eerst tot stilstand gebracht is, wordt nu weer in beweging gezet. De film noir-serie bekeek het verleden met een hedendaagse blik, nu doet Khaisman het omgekeerde door beelden uit het heden te plaatsen in film uit het verleden. Hij herschrijft als het ware het verleden. De beelden moeten hiervoor versimpeld worden: lege hulzen zonder context, ‘cropped feelings’ en verdoofde emoties, om te voorkomen dat het resultaat te sentimenteel wordt.

“Wat marmer was voor de Romeinen is tape voor deze tijd. Onze maatschappij Voor zijn volgende project overweegt hij hangt met plakband aan elkaar.”

Wachten op inspiratie

Khaismans ontdekking van tape was volgens hem een ongeluk, maar tegelijk ook weer niet. “Natuurlijk was ik op zoek naar mijn medium. Als je naar een café gaat om het meisje van je leven te ontmoeten en het gebeurt, is dat dan toeval? Misschien wel, maar je moet wél zelf de deur uit gaan. Ik ben niet iemand die gaat zitten wachten op inspiratie. Ik denk na over wat ik wil doen, maar ik probeer mijn methodes niet onder woorden te brengen. Ik experimenteer en probeer dingen uit. Als het me na een paar dagen niet bevalt, probeer ik wat anders. Ik ben pragmatisch.”

Een deel van de nostalgie van Khaismans werk zit hem in de kwetsbaarheid van het materiaal en de amberkleurige gloed, de rest wordt opgeroepen door zijn onderwerpkeuze. Zijn werk zit vol klassieke beelden die door hem opnieuw worden opgebouwd en geïnterpreteerd. Khaisman: “Herhaling is goed.” Een goed voorbeeld zijn de film noirfragmenten uit de jaren vijftig. In zijn keuze voor een fragment gaat Khaisman altijd uit van het beeld zelf, pas na afloop denkt hij na over wat het zou kunnen betekenen. “De film noir-beeldtaal is tegelijkertijd krachtig, duister en ambivalent. Heel toepasselijk voor deze tijd. Film noir, met zijn femmes fatales en louche privédetectives, belichaamt een soort westerse stadsmythe. Het is ook duidelijk een afgesloten tijdperk: de beelden zijn af.”

een serie over boksers. Khaisman: “Denk aan Scorseses Raging Bull, maar dan met archiefbeelden. Bij voorkeur uit documentaires over Italiaanse immigranten in de Verenigde Staten, of wellicht Oost-Duitse boksers. Gedrongen mannen die elkaar tot moes slaan en daarna hun vrouw een zoen geven... Strijders die de andere wang toekeren, zoiets.” Tot slot: Was er voor het maken van de RELOAD cover nog veel conceptueel denkwerk nodig? “Nou nee, ik was vooral bang dat ik niets zou kunnen beginnen met het beeld dat jullie mij zouden sturen. Maar toen ik de foto zag, bleek die angst ongegrond. Het was een krachtige kop.” Lachend: “Bijna net zo goed als, nee, beter nog dan de Romeinse keizers...” Khaisman ziet zelfs een relatie tussen materiaal en onderwerp: “De lagen tape hebben wel wat weg van de sporen die een boarder achterlaat in de sneeuw.”




PAGINA INHOUD

24

snow

tekst BEELD

Laura Goense Ramon Avelino

De Amerikaan Travis Rice (26) is hands down een van de beste snowboarders van de wereld. Zijn freestyle trukendoos leverde hem in acht jaar professioneel boarden een paar auto’s, duizenden dollars aan prijzengeld en een supersterstatus in Japan en de Verenigde Staten op. De afgelopen twee jaar werkte hij aan zijn eigen snowboardfilm: That’s it, that’s all. Voorspelt deze titel het einde van zijn snowboardloopbaan? Verontrust zocht RELOAD Travis Rice op bij de filmpremière in Brussel.




PAGINA INHOUD

27

snow

Een rode loper ligt voor het statige Koninklijk Conservatorium Brussel, waar vanavond de première van That’s it, that’s all is. Not your average snowboard party – het blijkt VIPS only te zijn. De genodigden doen zich in de marmeren ontvangsthal te goed aan onbeperkt Desperado, Jägermeister-Red Bull, friet en gehaktballen. Enigszins onwennig lopen we rond en na wat moeite krijgen we Rice losgepeuterd bij de prdame. “Tien minuten, dan begint de film,” zegt ze streng. We voelen ons als Hart van Nederland bij de première van de nieuwe James Bond. Totdat blijkt dat Travis’ sterallures lang geleden zijn ingesneeuwd en hij nooit op zijn horloge kijkt. “Het is nogal een agressieve promotour,” legt de blonde snowboarder verontschuldigend uit. “We doen dertien Europese landen in achttien dagen en doen ook de Verenigde Staten, Canada, Japan, Nieuw-Zeeland en Australië aan. Maar That’s it, that’s all is eigenlijk gewoon een uit de kluiten gewassen project van mij en mijn vrienden. We wilden een film maken die anders is dan anderen, die motiveert en die de onbegrensde mogelijkheden van snowboarden laat zien.” Alsof hij bij al die premières nog geen honderden andere journalisten heeft gesproken, vervolgt hij enthousiast zijn verhaal: “Met mijn productie-bedrijf Brainfarm hebben we twee jaar aan de film gewerkt. De titel was oorspronkelijk Shedding light. Maar uiteindelijk hadden we zo veel materiaal dat we een documentaire hebben gemaakt onder die naam. That’s it, that’s all betekent verder niks dubbelzinnigs. Ik was wel van plan er een tijdje tussenuit te gaan en ergens ver weg een vreemde taal te leren – lay low for a while. Maar nu het puntje bij het paaltje komt, ga ik toch weer snowboarden de komende tijd.” Rice begint daarmee zijn achtste yearround winter als professioneel snowboarder. Iets waarvan hij, opgroeiend als zoon van een skipatroler in het piepkleine Jackson Hole, Wyoming, nooit had durven dromen. “Ik was van plan een jaartje te gaan boarden en daarna te gaan studeren.” Met net zo veel geweld als waarmee hij zijn tricks stompt, baande hij zich binnen een paar jaar een weg naar de internationale top van zowel het freeride- als freestyle-circuit. Inmiddels zit hij gebakken met zijn eigen signature snowboard van Lib Tech, een kledinglijn van Quiksilver, stapels prijzen, videoparts en nu dus een filmproductie. Wat valt er nog te bereiken? Daar hoeft Rice geen seconde over na te denken. Met een dikke grijns: “Er is nog zoveel te ontdekken. In het begin werd de wereld voor mijn gevoel kleiner. Maar hoe meer ik reis, hoe meer ik me realiseer dat ik slechts een fractie van de wereld heb gezien. Ik ben bijvoorbeeld zeven keer naar Alaska geweest, maar op de kaart zijn dat slechts speldenpunten op het continent. En China en India, niet de resorts want die stellen helemaal niks voor, maar de ongerepte bergkammen daar zijn waanzinnig.” Nog een film Dus kunnen we nog een film verwachten? Schichtig kijkt hij om zich heen en haalt zijn schouders op: “Ja, ik denk het wel. Alleen het is top secret, you know. We moeten nog sponsors werven.” De backcountryshots van That’s it, that’s all kunnen volgens hem nog overtroffen worden. “Andere locaties, andere rijders, het gebruik van multimedia, er kan nog wel een schepje bovenop.” Alleen qua wedstrijden legt hij de lat het komend seizoen iets minder hoog. “Normaal ben ik rond deze tijd van het jaar vol aan het

tekst BEELD

Laura Goense Ramon Avelino

trainen voor de winter, maar met deze premièretour is alles in de war. Het hakt erin en het zal wel even duren voordat ik weer in vorm ben.” De enige wedstrijd die rood omrand in zijn kalender staat, is vooralsnog de Nissan X-Trail in Japan, midden december. Het land waar hij door sommigen als een god wordt gezien. “Vorig jaar gaf een meisje me een boekje met daarin foto’s van mij en haar op verschillende wedstrijden van de afgelopen vijf jaar. Ze volgde me kennelijk overal waar ik kwam in Japan. Best bizar.” ‘Who does the tricks gets the chicks,’ kopte een ander tijdschrift ooit boven een artikel over Rice, maar ook daar haalt hij zijn schouders bij op. “Ik denk dat ik wel misbruik zou kunnen maken van mijn bekendheid, maar dat doe ik niet. Bovendien zit ik meestal in verlaten bergdorpjes waar weinig vrouwen te vinden zijn. Het meisje van mijn dromen heb ik nog niet ontmoet.” Bang voor de pr-dame praten we snel verder. Mist er naast een vrouw nog iets in zijn droombestaan? “Nou...” Travis denkt even na. Dan: “Ik zou meer willen surfen. Bij snowboarden wordt het namelijk steeds moeilijker vooruitgang te boeken, terwijl ik in het water met sprongen vooruit ga. Als ik mocht kiezen, ging ik denk ik zelfs liever surfen dan snowboarden.” Dan roept iemand van de organisatie ‘Showtime!’ en wordt Rice naar de bioscoopzaal gecommandeerd. Als voorprogramma wordt de film Pony Tale van het Scandinavische Action Horse Films getoond. Die vervolgens compleet in het niet valt als That’s it, that’s all begint. Met de ondersteuning van Red Bull en Quiksilver lijkt geld noch moeite te zijn gespaard voor de film, die ergens ook wel iets weg heeft van een natuurdocumentaire. Met Cineflex HD-camera’s gemonteerd aan helikopters vliegen Rice en andere snowboardhelden (zoals Jeremy Jones en Nicolas Müller) naar ongerepte poedervelden in Alaska en Nieuw-Zeeland. Af en toe wordt ingezoomd op blije berggeiten en overweldigende watervallen. Wanneer de snowboarders eenmaal zijn afgezet op een verlaten bergtop, volgt de helikopter hen van boven. Hierdoor rijdt de kijker de steile afdalingen als het ware mee in plaats van dat hij vanaf een afstand toekijkt, zoals in andere backcountry-films. De freestyleshots blijken minstens zo vooruitstrevend, en met nooit eerder vertoonde tricks bewijst Rice nog maar eens bij de top van de wereld te horen. Dat zijn ouders en vrienden vervolgens aan het woord komen en hem de hemel in prijzen, doet daar eigenlijk alleen maar afbreuk aan, want zijn daden spreken voor zich. Als we hem bij de afterparty nog even weten te onderscheppen, geeft Travis toe dat het gedeelte van de film met zijn ouders het enige is waar hij zelf ook niet zo weg van is. “Dat is er op het laatst in gemonteerd omdat de film over mij moest gaan. Maar in het vervolg hoef ik niet zo nodig in de hoofdrol.” “Ik zou het snowboarden kunnen uitmelken tot ik eind dertig ben”, geeft hij ten slotte oprecht toe. “Maar daar ben ik niet het type voor. Ik ben een atleet, snowboarden is mijn werk, of mijn carrière kun je zeggen. Ik ga door zolang het me uitdaagt en voorlopig is dat nog het geval. Eigenlijk is het gewoon een excuus om een droomleven te leiden.”

“Hoe meer ik reis, hoe meer ik me realiseer dat ik slechts een fractie van de wereld heb gezien”

Selectie erelijst Travis Rice 2001: Backside rodeo over een 117 feet spine in Superpark 5 in Mammoth, betekende zijn doorbraak als pro-snowboarder. 2002: 1e plaats X-Games Slopestyle in Colorado. 2003: 1e plaats Arctic Challenge Quarterpipe in Noorwegen. 2004: Voor de film Pop sprong Rice als eerste snowboarder ooit over de befaamde Chad’s Gap, een ruim 120 feet grote gap in Utah. 2006: 1e plaats Nokia Air & Style in München met een double backflip 180. 2007: 1e plaats Icer Air in San Francisco met een double corked backside rodeo 1080. 2007: 1e plaats Burton US Open Slopestyle met een frontside boardslide op de eerste rail, gevolgd door een backside 720 Japan Air, frontside 720 melon grab, backside rodeo 720 nosegrab, switch backside 180 en een frontside boardslide 270 off op de laatste rail. 2008: Film: That’s it, that’s all.


PAGINA INHOUD

28

snow

tekst BEELD

Laura Goense Lowman

Een nieuwe winter gaat standaard gepaard met de release van nieuwe snowboardfilms, en ieder jaar lijken dat er meer te worden. De trailers vliegen je om de oren op het wereldwijde web, iedere week is er wel ergens een premièreparty en alle makers beloven dat hun film ‘anders is dan andere’. Maar ga jij alle tientallen dvd’s kopen - of downloaden - om te zien wie er gelijk heeft en welke films echt de moeite waard zijn? Waarschijnlijk niet. RELOAD geeft je de top zeven van films die er in het seizoen’08/’09 daadwerkelijk toe doen.


Double Decade – Mack Dawg Productions

Project Up – Private-intel

Mack Dawg Productions maakt al twintig jaar (!) snowboardfilms en deze Amerikaanse mannen zijn nog lang niet klaar, zo bewijzen ze door dit jaar maar liefst twee films uit hun mouw te schudden: Down with People en Double Decade. In laatstgenoemde laten Jeremy Jones (railrider), JP Walker, Jussi Oksanen en nog meer grote namen zich van hun beste kant zien op rails, kickers en in de poeder. Daarnaast komen oude bekenden voorbij en wordt teruggekeken naar waar het allemaal mee begon. Oldschool soundtrack eronder en heftige kleurenfilter eroverheen: een feel good movie en mijlpaal in de industrie. Bijzonderheid: Jibben over Dixie-plees.

Dat we in de Benelux ook een heleboel snowboardtalent hebben rondlopen, tonen de jongens van Private aan met hun nieuwste project. In een dikke camper reisden ze het afgelopen seizoen door de Alpen, vergezeld door lagelanden- en Belgische helden zoals Dolf van der Wal, Christophe Reijnders, Wouter de Lange en David Doom. De filmkwaliteit is niet altijd om over naar huis te schrijven, maar voor onze medelanders knijpen we wat dat betreft graag een oogje toe. Bijzonderheid: Gerben Verweij licks rails like a lollypop.

Overseas – Pirate Productions Legends a winter tale – O’Neill Legends wordt door de makers beschreven als: ‘Mythische ontdekkingen in de natuurlijke speeltuinen van de wereld. Dit is het inspirerende winteravontuur van een aantal van de beste snowboarders ter wereld, nog nooit eerder verteld.’ Misschien een beetje te zweverig voor de gemiddelde indoorshredder, maar als je houdt van oude legendes en zwijmelt bij het idee van snowboarden in het licht van de volle maan: go check it out. Bijzonderheid: Jeremy Jones (backcountryrider) en Stefan Gimpl ontdekken een dorpje in Turkije waarvan de bewoners al vierhonderd jaar snowboarden. Althans, dat zeggen ze.

Met de ene bluebird shot na de andere is Overseas een film om stikjaloers van te worden. Om nog niet te spreken van de nooit eerder vertoonde tricks die de riders - waaronder Gigi Rüf en David Benedek - achteloos weten te stompen van backcountry- en parkkickers. Overseas is vastgelegd op 16 mm, zonder slap gelul erdoorheen en aangevuld met een vette soundtrack. De enige afwisseling tussendoor zijn creatieve, arty introducties van de riders, bijvoorbeeld door een robotspin. Oftewel: het valt niet uit te leggen, gewoon kijken. Bijzonderheid: Als je de film bestelt, krijg je er een 100-pagina tellend artbook bij. Weer eens wat anders dan een zooitje stickers.

Finger on da Trigger – Familia That’s it That’s all – Brainfarm Productions Een paar pagina’s terug kun je een interview lezen met de hoofdrolspeler van That’s it That’s all en de man achter Brainfarm Productions, Travis Rice. Dus houden we het hier kort: Alaska, Nieuw Zeeland, Wyoming, Terje Haakonson en soortgenoten, HD Cineflex-camera’s, dikke helikopters, gruwelijke tricks en adembenemende natuur. Bijzonderheid: Het engeltje op Rice’ schouder die - net als in eerdere films - op het nippertje voorkomt dat hij het loodje legt in een enorme lawine.

It’s Always Snowing Somewhere – Burton Burton is uiteraard de leader of the pack op snowboardgebied en heeft ook de leaders of the pack op hun boards en in hun films rondrijden. Peetu Piiroinen gaat tekeer in het park, Jeremy Jones (railrider) bewerkt boomstammen en traprailingen en Shaun White laat zich - hoe kan het ook anders - van zijn beste kant zien in de halfpipe. Neem daarbij nog Heikki Sorsa, Jussi Oksanen, Nicolas Muller, Natasza Zurek, een getalenteerde filmcrew en een heleboel poeder, en voilà: It’s Always Snowing Somewhere behaagt iedere snowboarder, van parkrat tot backcountryfanaat, met de wereldtop in alle disciplines. Bijzonderheid: Shaun White vermaakt zich ook prima in de poeder, op zijn 27e bezoek aan Japan.

Alle gangsters en getthoboys verzamelen! Meer urbanstylo dan dit zul je niet vinden deze winter. Finger on da Trigger begint met een liquidatiescène in de woestijn van Nevada, om te vervolgen met heel veel railgeweld en te eindigen met dollarbills en schaars geklede vrouwen. Daartussenin zit af en toe nog een sprongetje in de backcountry, maar het is vooral gebruikmaken van de stedelijke omgeving waar de jongens van Familia zich in onderscheiden. Voortgetrokken door kabels aan auto’s sliden ze over de meest onmogelijke obstakels, waarvan de grootste gek niet zou verzinnen dat ze daarvoor in aanmerking komen. Bijzonderheid: De kledingstijl, no need to say more.


PAGINA INHOUD

30

snow

tekst BEELD

Laura Goense Machiel Pleijsier / Patswerk


Shapers zijn elk seizoen druk in de weer om een nieuw funpark uit de grond te stampen waar jij de winter kan vertoeven. RELOAD stelt haar eigen park samen voor de beginners, gevorderden en de pro’s onder ons. Het ideale funpark, opgebouwd uit bestaande obstacles uit verschillende Europese parken.

BEGINNERS 1 2 3 4 5

Kicker met 1 meter tafel (Les2Alpes, Mayrhofen, Laax) Rainbowbox (Laax) Keuze tussen flatbox en kinked box (Les2Alpes, Mayrhofen, Laax) Keuze tussen kicker met 1 meter en 2 meter tafel (Les2Alpes, Mayrhofen, Laax) Keuze tussen picknicktafel en kleine flatrail (Laax)

INTERMEDIATE 6 7 8 9 10

Kicker met 5 meter tafel (Les2Alpes, Mayrhofen, Laax) Keuze tussen streetrail en streetbox (Les2Alpes, Mayrhofen, Laax) Keuze tussen streetkinked rail en streetkinked box Keuze tussen een kicker met 5 meter tafel en een c-rail gevolgd door een rainbowrail. Step-up van anderhalve meter met daarachter een wallride (Laax)

ADVANCED/PRO 11 12 13 14 15 16

Drop-in Kicker met 10 meter tafel (La Plagne) Kicker met 15 meter tafel (Les2Alpes, Laax) Keuze tussen flat-down-flat rail met een gap er tussen en een lanceerrail Keuze tussen S-rail en V-rail (Les2Alpes) Spine die je twee kanten op kan rijden (Mayrhofen)


W W W . R E L E A S E T H E B E A S T. N L

DRINKWIJZER.INFO

Geniet, maar drink met mate.




VS

Twintig jaar geleden begon de Amerikaanse snowboarder Jeremy Jones (32) met het hitten van rails rondom zijn huis – dat was namelijk stukken goedkoper dan een liftpas kopen. RELOAD spreekt de pionier van een beweging. “Ik slam tijdens elke filmtrip harder dan ik eigenlijk wil.”


Wanneer ben je begonnen met rails rijden? “Dat is denk ik al twintig jaar geleden. Voor mij en mijn vrienden was het stukken goedkoper om in de spreekwoordelijke achtertuin te rijden. We gingen dus de rails in de stad verkennen in plaats van dat we probeerden een liftpas te krijgen. Bovendien heb ik een skateboardachtergrond. Ik probeerde de skateboardtrucs ook met mijn snowboard te doen.” Maar tegenwoordig kun je je toch wel een liftpas veroorloven? “Jawel, maar toch geef ik de voorkeur aan het filmen van rails. Ik wil snowboarden in die richting nog verder pushen. Ik heb het gevoel dat het rijden van rails voor veel kids stukken toegankelijker is. Ik houd van dikke poeder en ik houd van snowboarden op plekken waar nog niemand is geweest, maar dat beschouw ik echt als geluk hebben.” Kun je het verschil uitleggen tussen het rijden van rails in het park en op straat? “Park rails zijn echt anders. De omgeving, de set-ups, alles eigenlijk. Ik haat park rails. Ze zijn gewoon hard en eng. Duizenden kids hitten die rails, waardoor de lip vaak raar en inconsistent wordt. Ik wil controle hebben over de set-up. Park rails laten dat niet toe.” Wat was je ergste slam? “Hmm, dat is moeilijk te zeggen. Ik slam tijdens elke filmtrip harder dan ik eigenlijk wil. Ik heb me er bij neergelegd dat het erbij hoort. Er is er een die ik me nog goed herinner, dat was in Finland. Ik was doodop van 24 uur nonstop reizen toen we bij een of andere gap out ledge aankwamen. Ik had een taxi rechtstreeks naar de sessie gepakt en ik hitte gelijk een van de grootste gap outs die ik ooit gedaan had. Ik slamde keihard, maar dan ook echt keihard. Ik dacht: dit is het einde van mijn trip. Maar op de een of andere manier stond ik weer op en hadden we een clip bij de tweede poging. Stoked!” Maar geen gebroken botten of andere enge blessures? “Nee, ik ben meer van de gescheurde spieren… Gescheurde schouderbanden, gescheurde ruggenwervels, dat soort dingen.” Om grote rails te rijden heb je grote ballen nodig. Zijn er ooit momenten geweest waarop je van plan was te stoppen met het rijden van rails? “Ik denk dat ik een paar keer per jaar met die gedachte speel. Elke keer slammen en jezelf zo ver pushen, dat ben je wel eens zat. Maar ik rijd al twintig jaar rails en dat is wat ik graag doe. Als ik stop met rails, is dat voor mij net alsof ik snowboarden de rug toekeer, terwijl het me zoveel gegeven heeft.”

Je hebt vast een vrouw en kinderen. Hoe beïnvloedt het hebben van een gezin die gedachten om te stoppen? “Inderdaad, ik heb een vrouw en twee kinderen. Mijn leven is schitterend. Mijn gezin beïnvloedt me in zoverre dat ik tijdens een trip mijn zaakjes goed wil regelen. Dat betekent clips verzamelen, zodat ik zo snel mogelijk weer naar huis kan. Ik ben door mijn gezin niet banger om te sterven of iets dergelijks. Mijn prioriteit voor wie ik nu zorg, is alleen veranderd.” Wat bedoel je daarmee? “Dat ik niet banger ben om dood te gaan nu ik kinderen heb. Ik heb gewoon geen zin om mijn tijd te verdoen met partyen of onzin uit te kramen tijdens een trip. Ik doe liever mijn werk, zodat ik snel terug kan naar mijn gezin.” Je kunt gerust zeggen dat je een leider bent van de railbeweging. Jaar in jaar uit zijn er hoge verwachtingen. Hoe ga je daar mee om? “Er zijn altijd verwachtingen, omdat mensen hebben gezien dat ik die tot nu toe elk jaar heb waargemaakt. Het wordt dus in ieder geval verwacht en ik verwacht het van mezelf. De enige druk komt van mij, niemand kan mij onder druk zetten. Ze kunnen het wel proberen, maar het zal geen effect hebben. Ik ben wie ik ben en ik doe wat ik doe!” En sponsors dan? Er zijn veel new kids on the block die graag jouw plekje in een team willen overnemen. “Ik ervaar geen druk van sponsors. Zij hopen op bepaalde resultaten en proberen je wel te pushen, maar ik lever gewoon resultaat. Je hoeft nooit te doen wat sponsors zeggen dat je moet doen. Dat is je gewoon onder druk zetten. Je kunt luisteren naar wat ze zouden willen en de suggesties ter harte nemen. Als je redelijk en eerlijk bent, zullen zij dat ook begrijpen. Van de opkomende rijders heb ik nog nooit druk ervaren. Veel kids doen de profs na of doen dingen waarvan zij denken dat sponsors of andere profs dat cool vinden. Dat is allemaal prima, maar ik doe dingen die vanuit mij komen, die ik zelf wil doen. Daar komt nog eens bij dat ik al te lang in dit wereldje meedraai om eventuele negatieve aandacht in de pers persoonlijk op te vatten.” Waar ben je de laatste tijd mee bezig? “Snowboarden. Er is een spot waar we altijd heengaan om ons klaar te stomen voor de street missies in december. We oefenen onze tricks en proberen onze benen weer sterk te krijgen. Je zou dus kunnen stellen dat ik aan het trainen ben.” ‘Een spot’, dat klinkt vaag. Is het geheim? “Die plek heet toevallig ook The Spot en is inderdaad geheim, haha!”

MINIMASTERCLASS

Gratis tips en advies van Jeremy Jones, wie wil dat niet? Speciaal voor RELOAD keek Jeremy Jones naar online video’s van vier Nederlandse snowboarders. “Step it up son!”

Sascha Ernst

“Ziet er smooth uit, Sascha! Je lijkt vol vertrouwen en je gaat ervoor. Ik zeg: ga naar buiten en pak de rails op straat. Blijf niet alleen in het park hangen. Rails op straat rijden helpt je echt om je railskills naar een hoger niveau te brengen.

Mick Veen

“Mick, het ziet ernaar uit dat je een aantal tricks goed onder de knie hebt. Ga alleen ook andere rails rijden, step it up son! Je hebt de skills en de controle. Wanneer je de grote rails gaat hitten, breek je uit je dagelijkse routine en word je beter.”

Barry Muijen

“Barry, je hebt een goede stijl te pakken! Je hebt je nose press en back lip on lock down. Twee van mijn favoriete tricks, wanneer ze goed uitgevoerd zijn. Big up! Er zitten veel change ups en spinning in je tricks. Ik zie liever één trick perfect uitgevoerd in plaats van een aantal tricks op een rail, maar dat is gewoon mijn persoonlijke voorkeur.”

Alex Blangé

“Je hebt een goed oog voor stijl, en daar ligt je focus ook. Stijl boven alles! Persoonlijk ben ik niet van de change ups, maar dat lijkt wel helemaal jouw ding. Ik stel voor om ook single tricks te doen. Houd je stijl vast, want die ziet er smooth uit. Blijf samen rijden met je filmer, hij heeft een goed oog. Wanneer je de volgende stap maakt, zal hij er een belangrijk deel van uitmaken.”.


101 Apparel, 10Deep, 667 Clothing, AAA Distribution, Addict, Adida Originals Adio, Airbag Craftworks, Originals, Craftworks Airwalk, Akomplice, Alien Workshop Almost, Alphanumeric, Alprausch, Altamont, Alternive, American Vintage, Amos, Analog, Angst Skateboards, A-Non, anzeigeberlin Armourdillo, Asics Sportstyle, Atticus, Aveal, Axion, Azita, Baretta Bastard, Bear, Bellows Skateboards, Bern, Black Brand, Black Diamond Blackmagic, Blackriver-Ramps, Blak Atak, Blind Skateboards, Blueprin kateboards, Blunt Wrap, Blutsgeschwister, Boardstein, Bobby Burns Bones Wheels, Buckle Down, C1rca, Cali Denim, Carhartt, Carhartt Casio, Cheap Monday Cheapo, Chico, Clae, Cleptomanicx, Monday, Cleptomanicx Cliché Skateboards Cobian, Consolidated, Converse, Converse Core Trucks, Creme Skateboards Crooks & Castles, Castles Cross Boule, Ctrl, D.E.A.L, Darkstar, DC Shoes, Dekline Dephect, Designer Toys, DISSIZIT, We Dickies, are members of the Djinns, Dogtown Skateboards Bright Brigade Dream Team, Dropmobile, Dunderdon, DVS, Eastpak, Electric, Element lvine, Emerica, Emily, Enjoi Skateboards, ENSI, Equal Athlatics, Es, Etnies vaw/Wave, Exact Science, Ezekiel, Fallen, Famous Stars And Straps enchurch, enchurch Fi-Hi, Flip Skateboards, Fly 53, Forvert, Foundation, Foursta ox, Freshjive, Frl. Prusselise, Fucking Awesome, Gämble, Ginko Press Gio Goi, Goi Girl, Globe, Goorin Brothers, gora company, Grindking, GSA Hancholo, Hoodlamb, Hooligan, Hubba, Humör, Hurley, Independen ndustrial, Insight, Irie Daily, Iron-Fist, Jart, JB Classic, Jim Rickey for Streetwear, Skateboarding, Sneaker and Fashion Keds, Keep Footwear, Kingpin, Kingtide, Know1edge, Kr3w, K-Swiss 24 and 25, 2009 Light, Lightning Bolt Europe akai, Lee, Les EttesJanuary Cosmetics, Levi’s, Levi’s www.brighttradeshow.com ousy Livin, Lowlife, Mada, MadFoot, Makia, Matix, Matix Girl, Mazine Minus, Monster Mag, Mosley Tribes, Myskatebrand.de, Nature Friendl kateboards, New Balance, Balance Nike 6.0, Nike SB, Nikita, NoLove, Nümph Oakley, Obey Obey, Official, Ogio, One Million Bucks, Onitsuka Tiger, Tiger Ontou Osiris, Pace Jeans, Paul Frank, Penfield, Permanent, PF Flyers, Phalanx Pirate Skateboards, Place, Plan B, Playboard, Plex, Pointer Footwea Pow, Powder Room, Powell, Powley, Premium, Prism, Pro-Keds, Puma Pyromaniac,Qhuit,Quiksilver,Ragwear,Rämmiedämmie,Rebelrockers Red Dragon, Reebok, REELL, Rietveld, Rip Curl, Ripzone, RMK Signature eries, Robotron Skateboards, Rockawaybear, Rockrebel, Rocksmith Roxy, Royal t, Rules, Sabre, Santa Cruz, Santa Monica Airlines, Saucony Originals, Selam Inc., Shisha, Shorty’s, Sionyx Sportswear, Sixpack rance, sixxa, Skullcandy, Slack, Sleaze, Source, Speed Demon portswear Int., Stereo, Streetwear Today, Stüssy, Stüssy sub industries, Suenos upra, Supreme Being, Svar Kult, Sweet Skateboards, Tech Deck, Tenso he Hundreds, Hundreds The Zonders, Thirtysix, Thrasher, Tie Shirt, Titus, Topdolla oy-Machine, Trainerspotter Clothing, Triumvir, TSG, TUK, Ucon, Ugly Dolls, Undefeated, Undefeated Untitled, Vans, Verve, Vice, Vicelona, Vox Footwea Warriors of Radness, Wax Poetics, Wemoto, Wemoto WeSC, WeSC X-Large, X-skates I’m a member of the Bright Brigade

Present your label, show your latest collection, exhibit your art, play your music, ride your skateboard, write an article or just visit us and be inspired by an outstanding family.


Hij heeft geen computer, geen mobiele telefoon en geen iPod. Die apparaten zijn slecht voor de concentratie, vindt Dill


PAGINA INHOUD

39 skate

teKSt BEELD

Victor Verbeek Tan Nuyen

foto

Nick Jaskey

Polaroid Android

“Ik voel me niet comfortabel bij de term skater-kunstenaar” Vraag het Jason Dill: er is in de skateboard-wereld maar weinig voor nodig om bekend te staan als excentriek. Het helpt al niet als je in New York woont en – God verhoede – af en toe een line zonder ollie filmt. Als je dan ook nog eens een kledingmerk begint dat Fucking Awesome heet en als curator in een galerie gaat werken dan doe je het er gewoon om. “Als mensen tegen mij zeggen dat ik niet genoeg om skateboarden geef, dan zeg ik: als jij er zoveel om geeft, ollie jij dan op die curb, doe jij dan die fucking kickflip!”


PAGINA INHOUD

40 skate

Toen hij vanuit Sydney werd benaderd voor een solo-expositie van zijn polaroids, was Dill gevleid, maar ook op zijn hoede. “Ik vroeg of ze wel wisten wat voor onderwerpen sommige van mijn polaroids hebben – mensen zouden de indruk kunnen krijgen dat ik vooral geïnteresseerd ben in drugs en tieten. Daarbij komt: ik voel me niet comfortabel bij de term skater-kunstenaar.” Het vooruitzicht van een expositie maakt Dill ongedurig. Zijn appartement is bezaaid met foto’s, knipsels en tijdschriften. Op tafel liggen twee enveloppen met werk voor de shows. Behalve een geheel aan polaroids gewijde expositie in een galerie in Sydney komt er volgend jaar ook een expositie in Kopenhagen. Daar zullen ook niet-polaroidfoto’s en collages die hij per post naar vrienden stuurde te zien zijn. Uit honderden foto’s en kaarten heeft Dill een selectie gemaakt die nu min of meer definitief is. “Ik voel me ongemakkelijk wanneer ik iemand vertel dat ik een solotentoonstelling krijg,” zegt hij. “De gedachte dat ik straks gebeld wordt met de mededeling: ‘Sorry, het gaat niet door’, achtervolgt me. Met skateboarden heb ik alles in eigen hand. Ik land de trucs, ik kies de spots en ik weet wat de fotograaf kan schieten. Met mijn eigen fotografie is dat heel anders. Om te beginnen ben ik verbaasd dat ik word geïnterviewd over mijn werk als fotograaf. Er zijn zoveel mensen die hun hele leven wijden aan de fotografie, mensen die verstand hebben van licht en compositie.” De uitnodiging voor een solo-expositie van Dills werk was het gevolg van enkele fotoverhalen die hij maakte voor tijdschriften. Hij is dus officieel een ‘gepubliceerd fotograaf’. Toch is hij er niet altijd gerust op dat zijn werk op zichzelf kan staan. “Het is waar dat mensen mijn foto’s geen aandacht zouden geven als ik niet Jason Dill was. Ik ben mij daarvan bewust en ik heb er geen problemen mee. Ik heb ook nooit iemand gevraagd mijn foto’s te exposeren.” Jason Dill houdt niet van digitale fotografie. Sterker: hij houdt niet van digitale apparaten. Hij heeft geen computer, geen mobiele telefoon en geen iPod. Die apparaten zijn slecht voor de concentratie, vindt Dill. Ze zijn gericht op instant bevrediging van behoeften en ze leiden af van waar het werkelijk om gaat. Dill schiet zijn werk analoog, met polaroid en met eenvoudige wegwerpcameraatjes. “Toen ik jong was, waren er

teKSt BEELD

Victor Verbeek Tan Nuyen

altijd stapels polaroidalbums bij mijn oma thuis. Weet je wat voor geur er uit zo’n album komt? Het gekke is dat polaroid vroeger eigenlijk in diezelfde instant bevrediging voorzag als digitale fotografie tegenwoordig. Toch is er een verschil. Mijn jonge nichtje zal niet opgroeien met hele mappen vol met half vervaagde, onscherpe kiekjes van zichzelf in Disneyland. Tegenwoordig deleten mensen dat soort foto’s. Ik ben blij dat mijn oma mijn vage foto’s altijd heeft bewaard.” Polaroidfotografie gaat over zo dichtbij mogelijk komen. Dills werk heeft een dwingende intimiteit die ongemakkelijk maakt en intrigeert. Op zijn polaroids zien we Dill die op de wc wordt afgezogen door een meisje, een zwerver in Berlijn met

zijn gulp open, Dill en een lading coke, Dills goede vriend en mentor, fotograaf Dash Snow, naakt met zijn baby in de tuin... “Mensen verwijten Dash en mij nogal eens dat wij onze foto’s vooral maken om te shockeren.”

Mark Gonzales

Dill groeide op in Huntington Beach. Toen hij acht jaar oud was, verhuisde het gezin naar een huis tegenover het huis van Ed Templeton. “Ed heeft mij echt gepusht met skateboarden. Hij en Jason Lee hadden het er altijd over dat Mark Gonzales de beste skater ooit was. Op een dag zag ik Mark langsrijden. Mijn beeld van hem was door alle verhalen zo magisch dat ik perplex was. Zijn verschijning, zeker in die tijd, met dat springerige haar, zijn blik en de manier waarop hij op zijn board stond. Ik was onder de indruk. Door Mark besloot ik naar New York te verhuizen. Zijn invloed op mijn skaten is enorm. Het bizarre is: nu is Mark mijn irritante buurjongen die om drie uur ‘s morgens aanbelt om met zijn typische Mark-

foto

Jason Dill

stem in mijn intercom te tetteren: ‘Hey Dill, what are you doing?’ Zoals Mark mij stimuleerde iets van mijn skateboardcarrière te maken, heeft Dash mij gestimuleerd mijn foto’s aan anderen te laten zien. Hij leerde mij om een boek samen te stellen en een verhaal te vertellen. We staan op zoveel van elkaars polaroids dat er een speciale band is ontstaan en inderdaad: hij heeft mijn foto’s sterk beïnvloed.” Zittend in de bistro tegenover de galerie waar hij werkt (hij eet er iedere dag een salade Niçoise), vertelt Dill hoe volgens hem alles wat de moeite waard is in New York langzaam wordt doodgeknepen. “Ik had het er laatst nog met Dash over, hoe extreem burgerlijk en saai alles is geworden. We waren in een café en iemand vroeg mij mijn sigaret uit te maken. Ik dacht: niet roken, hier? Ik heb een paar jaar geleden nog een meisje genomen op de bank hier in de hoek... Met een peuk in mijn mond. En nu kom jij met je zaklamp naar me toe om me te vertellen dat ik hier niet mag roken? Dash en ik spraken over waar we dan zouden moeten gaan wonen. Berlijn? Turkije? Hongarije? Het Midden-Oosten? Komt er straks een punt waarop de witte Amerikaanse cultuur zo ver is opgerukt dat alles schoon en braaf zal zijn? Geen sodomie, geen drank, geen tieten? Uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat we misschien wel naar Irak zouden moeten verhuizen. We zijn Irak (een graffiticrew uit New York, VV), en straks moeten we er voor onze vrijheid ook gaan wonen... Irak Crew in Irak. Misschien zijn er straks zoveel jonge Irakezen die gewend zijn aan Amerikanen dat er daar een nieuw New York ontstaat. ‘Hé man, ik ga in Irak wonen. Is dat niet gevaarlijk? Ja, maar ik kan er wel roken in cafés.’ Ik bedoel: ik kan niet geloven dat je nu zelfs niet meer mag roken in cafés in Frankrijk.

“Ik kan niet geloven dat je nu zelfs niet meer mag roken in cafés in Frankijk. Het is Frankrijk, godverdomme!”


PAGINA INHOUD

41 skate

teKSt BEELD

Victor Verbeek Tan Nuyen

foto

Jason Dill

lezers van RELOAD hebben er misschien nog nooit van gehoord. Wat mij overigens niets zou kunnen schelen. Het is mijn eigen kledingmerk, fijn, maar tegelijk is het the biggest pain in my ass. Ik houd van mijn merk, maar de kledingindustrie is a bitch. Consumenten zijn klootzakken. Stel, je hebt een hond. Stel, je hebt de duurste fucking hond die er te krijgen is. Dan kun je die zeldzame, dure rashond iedere dag een portie van de beste filet mignon voorzetten, je kunt hem alleen Evian-water te drinken geven. Maar diezelfde hond zal zonder aarzelen poep uit de kattenbak vreten. Zo zijn consumenten.” Dill heeft overwogen het label de nek om te draaien met een advertentie in de Village Voice en de L.A. Weekly: ‘Fucking Awesome is dead, thank you for killing it’. Vrienden hebben hem er toen van overtuigd het niet te doen. “Zij zeiden dat er behoefte is aan één jochie dat scheten laat achter in de klas. Dus doe ik mijn best om de boel in leven te houden. Begrijp wel: ik ben de slechtste zakenman in de hele wereld. Ik heb nooit een cent aan die kleding verdiend. Ieder jaar stop ik het geld dat binnenkomt terug in het merk. Daarvan maak ik dan een collectie die niemand wil hebben.” Give me a fucking break. Het is Frankrijk, godverdomme! Hoe kunnen Parijzenaars dat hebben laten gebeuren? Hun president is getrouwd met fucking Carla Bruni. De Fransen zouden romans moeten schrijven in de straten en nu mogen ze niet roken in een bar tabac? Het is alsof gokken verboden zou worden in Las Vegas. Jullie verliezen je cultuur, Frankrijk! Het wordt jullie afgepakt door de Amerikanen en de Britten. Ik wil dat de Fransen lomp zijn, dat ze roken en dat ze spugen... Op mijn fucking schoenen, omdat ik van ze houd. Straks verbieden ze wijn ook nog.”

Kanye West

Ooit maakte Dill een T-shirt met de tekst: ‘God only knows what I’d be without booze’. Dill: “Ik weet wat ik zou zijn zonder drank. Ik zou een betere skateboarder zijn, een betere geliefde. Ik zou niet zo’n fucking psycho zijn, maar ik weet ook dat ik waarschijnlijk superpissig zou zijn dat ik niet zou kunnen drinken.” Maar: God only knows what I’d be without photography, of God only knows what I’d be without skateboarding? Dill zou het niet op een T-shirt zetten. Daarvoor geeft hij – stelt hij met een sardonische grijns vast – te weinig om fotografie. En skateboarden. Dill: “Ik krijg daar ongetwijfeld commentaar op, want zeggen dat je niet om skateboarden geeft, is schijnbaar een doodzonde. Fuck that! Ik ben mijn halve leven pro-skater geweest, dus als mensen tegen mij zeggen dat ik niet genoeg om skateboarden geef, dan zeg ik: als jij er zoveel om geeft, ollie jij dan op die curb, doe jij dan die fucking kickflip! Ik hoef mij niet te bewijzen. Ik ben geen fan van Jason Dill de pro-skater. Jason Dill de pro-skater can go fuck himself. Mensen die hem in actie willen zien, kunnen hem spelen in een computerspel.” Over naar Fucking Awesome. Supreme skateshop opende precies rond de tijd dat Dill naar New York verhuisde. Zij stimuleerden hem om zelf een merk op te zetten. Samen met zijn partner in crime Mike Piscitelli heeft Dill toen – in een poging streetwear van binnen uit te hollen – Fucking Awesome opgericht. “Het is een zeer onsuccesvol succesvol kledingmerk. Kanye West draagt het, maar de

Of het helpt het om een slechte zakenman te zijn als je een goed product wil maken? “Mijn favoriete president – en ik heb een hekel aan alle presidenten ooit, van welk land dan ook, fuck iedereen die president wil worden, of politieagent – mijn favoriete president dus, is Jimmy Carter, een van de slechtste die wij ooit gehad hebben, maar een fantastische man. Hij heeft Habitat for Humanity opgericht. Ik ben trouwens heel blij dat we straks een zwarte president hebben. Het is niet de ontmanteling van het Amerikaanse racisme, maar het betekent wel dat kinderen die nu opgroeien, zonder voorbehoud zullen denken: een zwarte president, waarom niet? Het zal voor hen vanzelfsprekend zijn. Ik denk dat in onze generatie van dertigers voorzichtig het besef doordringt dat de oude magere hand vol ouderdomsvlekken eindelijk wordt losgerukt van het roer. De hoofdreden dat ik blij ben met Obama is dat ik niet vaak in mijn eigen land ben. Ik ben voortdurend in andermans landen. Als ik in het buitenland in de trein zit dan let ik erop –zelfs in Engeland – dat ik zacht praat, zodat mensen mij niet als Amerikaan herkennen.”

“Ik houd van mijn merk, maar de kledingindustrie is a bitch. Consumenten zijn klootzakken”

John Lennon

Van kunstenaars hoeven we geen maatschappelijke vernieuwing te verwachten, in elk geval niet van Jason Dill. “Ach, wie ben ik nu helemaal, fucking John Lennon? Bij hoge uitzondering heb ik soms aandrang mijzelf in de politiek te mengen. Ik was van plan een shirt te maken met als tekst: ‘The blacks and the homo’s are taking your guns and your children’. Als John McCain had gewonnen, had ik het zeker gedaan en misschien doe ik het alsnog. Begrijp me niet verkeerd: ik ben geen agnost. Mijn moeder houdt van Jezus en ik ben blij dat ze daar gelukkig van wordt. Kijk, het zou natuurlijk grappig zijn als ik straks dood ben en ik moet constateren: o mijn God, ik ben in de hel, ik heb het toch voor elkaar gekregen. Mijn gezicht staat in brand en het zal nooit ophouden. De hitte zal niet minder worden en dat allemaal omdat ik gek ben op alcohol, neuken en zwarte vrouwen.” Jasons collage-postkunst ontstond tijdens zijn reizen als skateboard-pro. Dill was de eerste van zijn familie die op reis ging naar landen als Japan en Australië. Trouw stuurde hij kaarten naar huis. Ook begon hij te fotograferen en die foto’s ter plekke te laten ontwikkelen. Het werd een jarenlang project. “Het is nog niet zo makkelijk om foto’s te laten ontwikkelen in Zuid-Afrika. Als je niet uitkijkt zijn je opnamen verprutst. Maar het idee dat je nooit weet wat eruit zal komen, vond ik juist interessant. Mijn foto’s combineerde ik met berichten uit lokale kranten – ‘politieagent schiet zichzelf in kruis’ – en zo maakte ik collages die ik dan naar mijn vrienden stuurde. Dat leverde meteen bijzondere poststempels op – essentieel. Nooit ben ik van plan geweest om iets met die post te doen, maar nu ben ik bezig om die dingen weer te verzamelen. Dat lukt niet altijd. Er zijn ex-vriendinnen met wie ik niet meer spreek en soms is mijn post nooit aangekomen. Mark Gonzales heb ik een tijd geleden een belachelijk minuscuul pakketje gestuurd. Ik weet niet of hij het ooit ontvangen heeft. Hij heeft er nooit wat over gezegd en ik heb er nooit naar gevraagd.” Zijn post, zijn kledingmerk, zijn skateboardhouding: wat Dill doet is altijd persoonlijk. “Het mag vreemd klinken – ijdel misschien, zelfs – maar meestal als ik een stoep op ollie kan dat me weinig schelen. Toch, soms gebeurt het dat ik skate en denk: fuck, ik ben Jason Dill en ik ollie een stoepje op – precies zo doet niemand mij dat na. Zo is het ook met fotograferen. Ik denk graag dat als ik wat schiet – een muur met een tekst erop, een hond die in een meertje zwemt –, dat ik mij zo’n tafereel dan toe-eigen. Net als die ollie maak ik het persoonlijk. Als je mij een stapel foto’s geeft van een paar van mijn vrienden, dan kan ik je precies vertellen wat van wie is. Het zou mooi zijn als mensen mijn polaroids ook uit een stapel zouden kunnen vissen.”



PAGINA INHOUD

43

skate

De expositie Made For Skate vertelt de complete geschiedenis van de skateboardschoen, van de jaren vijftig tot nu. “Vroeger had je maar één paar schoenen, en daarop deed je alles. Totdat je moeder ze eindelijk weggooide en jij boos op haar werd.”

tekst BEELD

Jeroen Smeets Tan Nuyen

De geschiedenis van het skateboarden is in een hele serie documentaires uitvoerig belicht, maar een van de belangrijkste aspecten van het skateboarden is daarbij aan de aandacht ontsnapt: skateboardschoenen. Vandaag de dag een miljoenenindustrie, maar begin jaren zeventig was dat totaal anders. Signature shoes bestonden nog niet en merken als Randy 720’s, Makaha Radials en Hobie shoes waren de household names. Jürgen Blümlein beheert samen met Daniel Schmid een skateboardmuseum in Stuttgart (Duitsland). Het museum was in eerste

instantie slechts een expositie in een gekraakt pand, maar de locatie bleef langer beschikbaar. Na vijf jaar strijd met de gemeente is het pand nu officieel benoemd tot skateboardmuseum. In die periode zijn verschillende exposities de revue gepasseerd, totdat Jürgen en Daniel zich op skateboardschoenen begonnen te richten. Na exposities in London en Frankfurt is in de maand december hun collectie te zien in de Nike SB Pop-Up Store in Amsterdam.


De klassieke hightop Vans-schoen met waffle-zool. In de jaren zeventig en tachtig had elke skater op zijn minst ĂŠĂŠn paar van deze schoenen.


“We sparen geen schoenen, maar verzamelen ze,” vertelt Jürgen. “Bij sparen moet ik meteen denken aan schoenen achter slot en grendel zetten en ze onbereikbaar maken. Onze schoenen kun je aanraken en ruiken. Een schoen is zoveel meer dan alleen schoen, in elke gebruikte schoen zit een ziel.” De meeste schoenen uit de Made For Skate-expositie zijn in 2003 naar Duitsland gestuurd door mensen die in de skateboardindustrie werken. Toen werd door het museum de actie Made For Trade gehouden, waarbij iedereen werd uitgenodigd om gebruikte skateschoenen op te sturen, waarna je er een nieuw paar voor terugkreeg. Jürgen: “Ook op eBay hebben we oude modellen gekocht. Sommige verkopers vonden ons initiatief zo tof dat ze de schoenen gratis opstuurden. Van andere mensen hebben we de schoenen slechts te leen. De emotionele band die deze mensen hebben met hun oude schoenen is heel sterk.”

De expositie van gebruikte schoenen opent een vat vol herinneringen. Het eerste paar schoenen dat je kocht van je eigen zakgeld, de eerste kickflip die je landde, de eerste keer dat je indropte in de miniramp... De verhalen over skateschoenen zijn eindeloos. Jürgen: “Ik heb mijn schoenen na een skatesessie op het dak gezet om ze te luchten. Ik raakte aan de praat met een paar vrienden, trok een nieuw paar schoenen aan en reed weg. Toen ik thuis aankwam had ik geen flauw idee meer waar mijn schoenen waren.”

Tape en lijm

In de Made For Skate-expositie komt de gehele geschiedenis van de skateschoen voorbij. Zoals de Randy ‘720’, een soort bootschoen gemaakt voor sidewalk surfing. Steve Van Doren en de vroege jaren van Vans, dat het begrip customizen introduceerde. De allereerste schoen speciaal gemaakt voor skateboarden, de Hobie. De eerste pro-models en skateboarders die hun eigen schoenenmerken gaan opzetten, DC, Lakai, Etnies... En natuurlijk de researchlabs waar skateboardschoenen tegenwoordig worden ontwikkeld. Gevraagd naar het grote verschil tussen skateboardschoenen van vroeger en nu, antwoordt Jürgen: “Vroeger had je maar één paar schoenen, en daarop deed je alles. Je kocht de goedkoopste schoenen die je kon vinden en daar deed je zo zuinig mogelijk mee. Tape en lijm hielden de schoenen bij elkaar, totdat je moeder ze eindelijk weggooide en jij boos op haar werd. Als je in die tijd iemand zag lopen met dezelfde soort schoenen, wist je meteen dat hij of zij ook skatete. Dat is tegenwoordig wel anders.”

Vroeger kon je bij de Vans-winkel uit alle kleuren en materialen kiezen en direct een opdracht plaatsen voor een volledig gecustomizede schoen.

“Onze schoenen kun je aanraken en ruiken”

Globe’s signature schoenen van Rodney Mullen.

Ipath is een van de fabrikanten die hebben geëxperimenteerd met verschillende materialen, zoals hennep en canvas.

Made For Skate Exhibition Nike SB Pop-Up Store 30 november tot en met 4 januari Spuistraat 125a, Amsterdam Open van 12.00 uur – 19.00 uur De eerste advertentie voor de eerste officiële skateboardschoen uit 1965. Met special feature: een hardere laag rubber bij de tenen en hiel tegen slijtage.

Rubberen toe caps waren in de jaren zeventig erg praktisch. Iedereen die in een pool skatete, hield geen neus meer over op zijn schoenen na de talloze knee slams.

Tijdens de expositie is tevens de booklaunch van het boek Made For Skate. Made For Skate ligt pas vanaf januari 2009 in de gewone boekhandel.


PAGINA INHOUD

46

tekst beeld

music

Elisabeth van de Grift Ruben Pater

Original Snowboard Tapes Na het daverende succes van de eerste RELOAD OST - Surf Edition, ligt er nu weer een gloednieuwe exclusieve soundtrack voor je klaar. RELOAD zocht, vond en nodigde vier internationale producers en dj’s uit, ditmaal voor de Snow Edition, want zonder begeleidende soundtrack kunnen we je niet de bergen in sturen, toch? De mixtapes sluiten aan bij verschillende momenten tijdens je wintertrip: het inpakken van je tas, de road trip naar de bestemming, het pakken van de eerste poeder en natuurlijk de afterparty. Bereid je voor op harde bangers en een aantal verrassingen, zoals sneeuw in Afrika en een tip van de sluier van de aankomende release van de eerste heuse RELOAD track.

De mixtapes zijn te downloaden als MP3 bestand via www.reload.nl/muziek

Download ze alle vier!

Tas pakken

A.J. Holmes Gestresst je tas inpakken voor een last minute

trip is vanaf nu iets waar je glimlachend aan kunt terugdenken. A.J. Holmes (Londen - UK / Berlijn - Duitsland) neemt je mee naar de besneeuwde toppen van de Kilimanjaro met zijn mixtape Snow In Africa; a Secousse Style winter warm up. RELOAD ontdekte Holmes in de line up van Secousse, de residency van Radioclit in de Londense Notting Hill Arts Club. Deze zelfbenoemde koning van New Electric Hi-Life doet je niet alleen een relaxte soundtrack cadeau, hij geeft je gelijk ook nog wat stof tot nadenken mee. “Ik wilde voor deze mixtape muziek gebruiken die me doet denken aan de winter, die voor mij altijd begint met de Phil Spector’s Christmas cd. Daarnaast wilde ik muziek die te maken heeft met actuele gebeurtenissen in de wereld. De Amerikaanse verkiezingen en het overlijden van Miriam Makeba, de koningin van ZuidAfrikaanse zangeressen en anti-apartheids icoon,” vertelt Holmes. Verwacht echter geen zware bombastische trommels, Holmes houdt het licht en tropisch. “Ik ben als dj begonnen met vroege jaren ’80 electropop, die ik onder andere mixte met Musique concrète. Ik hield ervan om populaire muziek te mixen met nieuwe, experimentele dingen, dat zorgde voor interessante spanning. Toen ik in een tweedehandswinkel rondstruinde, kwam ik een plaat tegen van Dr Nico. Dat was mijn eerste ervaring met de tropical sound, inmiddels alweer tien jaar geleden. Mijn liefde voor Afrikaanse muziek werd steeds groter en in 2002 maakte ik een bewuste keuze om een African influenced record te maken. Deze stijl heb ik New Electric Hi-Life gedoopt.” myspace.com/ajholmesthekingofthenewelectrichilife


The Road TRIP

Public Vlak voor het afronden van zijn mixtape,

kreeg Public (Los Angeles/San Francisco USA) een ongeluk met een hersenschudding als gevolg. Toegewijd aan muziek als hij is, kroop deze producer toch achter de computer om zijn werk af te maken. En hoe! Zijn eigen remixen meanderen zich een weg door de 45 minuten durende tape. De custom-made openingstrack Reload zorgt dat je gelijk vol gas wilt geven. Public neemt je vervolgens mee naar een rustiger uptempo vaarwater, zodat je relaxed koers kunt zetten naar je eindbestemming. “Het komt eigenlijk zelden voor dat ik een mixtape release,” vertelt Public (22) “Ik ben meer een producer/performer dan een dj. Maar als ik er toch voor ga zitten, ben ik het hele proces bezig met aan zoveel mogelijk tracks iets speciaals toevoegen en daarnaast probeer ik nieuwe dingen te creëren. Mijn dj-sets zijn te vergelijken met deze mixtape, ze zijn wel iets harder. Tijdens een live set kun je echt really heavy sounds verwachten. Dan draai ik alleen mijn eigen nummers en remixen. De intro van deze mixtape kun je zien als mijn live show in een notendop. De plekken waar ik draai verschillen nogal van elkaar. In één week sta ik bijvoorbeeld voor drieduizend man te draaien in een grote club maar ook op een privéfeest in Beverly Hills voor tweehonderd feestgangers. Ik heb altijd in rock/post-hardcorebands gezeten, en in veel gruwelijk slechte punkbands. Daarna ben ik naar de band Marsh gegaan, die was redelijk elektronisch. Sinds een jaar ben ik pas bezig ben met het produceren van zware dance/pop onder de naam Public.” myspace.com/publicworld

De eerste poeder

De After pArty

dj.dstar Even dat je het weet: dj.dstar (Buffalo, New

Don Rimini Don Rimini (Parijs - Frankrijk) verzorgt va-

myspace.com/djdstar

myspace.com/donrimini

York - USA) doet hier niet aan een intro. Hij knalt er gelijk hard in; met hier en daar een vocale ‘dj.dstar comin’ up on the turntables’. Tracks van onder meer Buraka Som Systema zorgen ervoor dat je fully loaded de berg op gaat. “De Laatste tijd zoek ik meer de bassline niche op,” legt Dstar (23) uit. “Dubstep is ook populairder geworden, daarom wilde ik uit die scene ook een paar nummers gebruiken. In de clubs is mijn draaistijl vrij eclectisch. Ik probeer van alles iets te gebruiken. Ik wil mensen blijven verrassen zodat ze bij de les blijven.” Dstars remixen van Shoulda Let You Go en Push The Feeling On rockten afgelopen zomer de Amerikaanse dansvloeren. Halverwege de mixtape schakelt hij door naar de vijfde versnelling. Naadloos hopt hij van bassline naar baltimore naar dubstep en weer terug. “Ik draai muziek die vooruitstreeft, veel energie heeft, die vooral leuk is voor de luisteraars en opvalt tussen de grote massa. Deze tape is kenmerkend voor mijn stijl. Maar tegelijkertijd zullen veel mensen die mijn andere mixen kennen, toch enigszins verrast zijn. Deze mix is abstracter dan mijn vorige werk.“ Als fervent boarder kent Dstar de muzikale klappen van de zweep. “We luisterden van alles tijdens het boarden. Punk, hip-hop, house, whatever got us pumped up. Ik ben wel verliefd geworden op hiphop tijdens het snowboarden. Die swagger die veel rap heeft is perfect om smooth tricks op te doen. Snowboarden geeft me echt het beste gevoel in de wereld.”

navond je afterparty. Maak je borst maar nat: deze dj houdt van beuken en daar begint hij dan ook gelijk mee met zijn smerige intro. “Ik wilde het een nasty mood mee geven. Mijn kleine personal touch,” vertelt de Fransman (32). Don Rimini vergaarde internationale erkenning alsof het niets was met zijn track Let Me Back You Up en de remix Bust a Move. Aan de harde sound waar hij om bekendstaat, is bij deze mixtape niet te ontkomen. Harde basslines en climaxen die je schreeuwend achterlaten op de dansvloer. Zelf ziet hij deze mixtape als een manual for successful riding. “Yo dudes! Let’s go for 45 minutes with Don Rimini! Are you ready to get crazy??” Don R. doet zelf niet aan snowboarden. “Alhoewel ik het graag had willen leren. Ik heb mijn hele jeugd doorgebracht achter de draaitafels. Snowboarden heeft wel wat weg van mijn dj-stijl. Het is technisch maar tegelijkertijd ook vloeiend, efficiënt en energiek. Super nasty shit, pretty new school. We moeten ervoor zorgen dat het snel en hard gaat.” Snel en hard zijn in Don Rimini’s boekje onder meer Crookers, Boys Noize, Yuksek en Ed Banger Crew. “Mijn eerste liefde in de jaren ‘90 was techno en Chicago/Detroit house. Halverwege de jaren 90’ vond ik hiphop erg tof. Vandaag de dag mix ik al die invloeden met onder meer electro en fidget.” Mocht je na 40 minuten nog niet om zijn, dan heeft Don R. nog een harde uitsmijter voor je. “Brazen Boogie van Dilemn, een Frans broekie. I like it a lot!” En wij met jou, Don.


PAGINA INHOUD

48 music

teKSt BEELD

Hoite Polkamp Ramon Avelino

Het Amerikaanse punktrio Ninjasonik is een van de meest uitgesproken exponenten van de florerende New Yorkse Do-It-Yourselfscene. RELOAD praat met DJ Teenwolf van Ninjasonik over illegale feesten, internetberoemdheden en punk. “Tijdens concerten worden ze zelfs boos als ze erachter komen dat Rev McFly helemaal niet rapt�


‘I’m a tight pants wearing ass nigga!’ Met deze zin schudde Ninjasonik de baggy jeans dragende zwarte gemeenschap in New York wakker. Punkband Ninjasonik bestaat uit DJ Teenwolf, Rev McFly en Telli Gramz. In de punkscene in Brooklyn waarin de band zich beweegt, zitten naast jonge muzikanten ook promotors die illegale concerten in oude pakhuizen organiseren, vertelt DJ Teenwolf. Concerten met bands als The Death Set, Matt & Kim, Japanther, Team Robespierre, The Vivian Girls, The So So Glos en Thriller. Al die bands zijn bevriend met elkaar – niet voor niets heeft Ninjasonik een nummer op hun repertoire getiteld All Our Friends Are In Bands, dat tot stand kwam nadat ze hun halve vriendinkring waren tegengekomen tijdens het South by Southwestfestival in Austin, Texas. “Het was bijna schokkend om te zien hoeveel van onze vrienden daar waren.” Wat voegt Ninjasonik toe aan de New Yorkse Do-It-Yourself=scene? DJ Teenwolf: “Kleur! Wij zijn de zwarten van onze scene, haha! Maar serieus, dat zijn we echt. Als we een DIY-show in New York spelen, is ons publiek gegarandeerd een mix van alle verschillende kleuren.” Over die concerten van Ninjasonik gaan de wildste geruchten. Of ze allemaal waar zijn, kun je volgens DJ Teenwolf alleen ervaren op een illegaal feest in Brooklyn. “Officiële zalen zuigen. Normaal gesproken is het bij ons een grote moshparty. We spelen onze eigen songs, een paar punksongs en breken daarna de tent af. We zijn al uit een aantal grotere clubs verbannen.”

Muzikaal weten ze als geen ander hun luisteraars op het verkeerde been te zetten. “In New York willen mensen ons het label opplakken van hiphopgroep. Zo denken sommigen dat Tight Pants een hiphoptrack is, wat hilarisch is. Rev McFly rapt niet eens. Daarom hebben we van Tight Pants een rapremix gemaakt, om duidelijk te maken dat we geen rapgroep zijn.” De muzikale verwarring is wel te verklaren. Rev McFly is into punk, DJ Teenwolf luistert naar undergroundhiphop, soul, rock en eigenlijk van alles. En Telli Gramz is een hardcore hiphophead. Al die stijlen hoor je terug in de band. Teenwolf: “Zelfs door naar de meest afgezaagde popmuziek te luisteren kun je een betere muzikant worden.”

“Get off the blog en get on the block!” Idioten op internet

De band zit niet verlegen om duidelijke standpunten. In de track Internet Bitch zetten ze zich af tegen het fenomeen internet celebrities. “Dat nummer gaat over de idioten die alleen maar op internet zitten, waardoor er nu artiesten zijn die alleen op internet bekend zijn. Dat is dan hun claim to fame. Ze posten bergen bulletins op MySpace en gaan naar feesten om lijpe foto’s van zichzelf te maken, waarna ze tegen iedereen verkondigen: ‘Check me out , I’m on the internet, bitch’. Ik zeg: Get off the blog en get on the block!”

Met grof taalgebruik weten ze hun standpunten extra kracht bij te zetten. Zo begon Ninjasonik ooit als reactie op de muziek waar ze toen veel naar luisterden. “Baltimore club heeft ons in die zin sterk beïnvloed, want dat is écht ranzige muziek. Ons doel was om nog verder te gaan. Het absurde net over de rand duwen. Maar als je uiteindelijk goed gaat luisteren is alleen Holla for a Dolla een aanstootgevende track. (‘I don’t care if she has AIDS, I wanna fuck’). Natuurlijk hebben we geen seks met een chick met aids – als je denkt dat we dat menen, ben je achterlijk! Verder hebben we er bewust voor gekozen om geen cleane versies van onze songs te maken, omdat dit is hoe we zijn. Als je expres groffe taal gebruikt in een track, is het onzin om daarna een cleane versie van die track te maken. Fuck that!” Zoals ze zelf al zeggen is Brooklyn de beste plek om Ninjasonik live te zien, maar er bestaat een kans dat ze naar Europa komen. “McFly moet nog steeds zijn paspoort en papieren regelen, maar volgens mij is dat bijna rond. We kunnen niet wachten om naar Europa te komen en te representen!” www.myspace.com/ninjasonik www.myspace.com/hotcrew57



DVD

Tegelijkertijd met deze editie van RELOAD brengen we editie nummer drie van het Fully Charged project uit: de niet frequent uitkomende boardsport dvd’s van RELOAD. Fully Charged is een edit van door rijders ingeleverd materiaal en wordt gepresenteerd door O’Neill. DVD 3 kreeg als titel ‘The Big White’ mee. Redelijk toepasselijk, want de winter van 07-08 waarin deze dvd werd gefilmd, was bijzonder goed. Onder leiding van Henrik Hellman, verzamelde RELOAD een jaar lang materiaal van verschillende Nederlandse snowboarders. Hellman en de rest van de RELOAD productie crew gingen ook zelf op pad, onder andere naar een poederrijk La Plagne waar Frank van der Putten, Bas Mons en Richard de Ruijter elke muur en kicker onveilig maakten. Andere rijders die footage inleverden zijn onder andere Dimi de Jong, Tobias Aalderink, Bas Elhorst, Eveline van de Berg en vele anderen. De soundtrack van The Big White is dit jaar een hele fijne. Bijdrages van Jaya The Cat, Union Town, Sunfiresouls en H.I.D.O. leverden een mix van ska, funk, rock & roll en reggae op, waarin het gevoel van flow met succes gevangen is.

RELOAD’s Fully Charged wordt mede mogelijk gemaakt door: O’Neill, Jagermeister, La Plagne, Rome sSnowboards, Salomon Snowboards, Sapient, Demon, V.I.O en Holiday Cars. The Big White kan besteld worden via www.reload.nl voor het vriendelijke bedrag van E 9,95


PAGINA INHOUD

52 music

teKSt BEELD

Roel Janssen Ramon Avelino

Kick out the Jams!

Niemand kent de muziekindustrie beter dan de mensen in de muziekindustrie zelf. RELOAD nodigt elk issue acht mensen uit om hun muzikale tips te delen. Dit keer laten we het woord aan de PR mensen van verschillende labels. Welke platen raden zij aan?

Boye ’t Lam

Chantal Neeten

1. Dorian Concept - When Planets Explode Keiharde beats van deze Oostenrijkse producer. Een eigen sound met een hiphopgeoriënteerde basis die de grenzen opzoekt van techno, elektronica, jazz en boogie. 2. Carlos Niño & Friends - High With A Little Help From Muzikale duizendpoot die alles uit zijn mouw schudt: van jazz, hiphop, folk tot prachtige ambient en soundscape georiënteerde producties.

1. N.A.S.A. - The Spirit Of Apollo Collabo tussen Squeak E. Clean, DJ Zegon en hun muzikale helden, waaronder Tom Waits, Kanye West, Santogold, ODB, M.I.A., RZA en John Frusciante! 2. LeATHERMOUTH - XO Opgericht door Frank Iero en Rob Hughes van My Chemical Romance. LeATHERMOUTH daarentegen is straight up punk en hardcore.

(Rush Hour/Kindred Spirits)

3. Liquid Spirits - Music De top van nu-soul uit Nederland en wellicht wel Europa. Leon Ware (producer van Marvin Gaye) en rapper Phonte (Little Brother) schoven aan bij de productie van het album.

(Epitaph/Anti)

3. William Elliott Whitmore - Animals In The Dark Afkomstig uit de hardcore punkscene en met een stem zo rauw als die van een gospelpredikant uit de jaren ‘20, weet Whitmore je compleet te raken.

Aletta Seij

Nina Dorner

(Mid-Town Records)

(V2)

1. V/A - Rotterdam Records 15 + 1 Jaar Feest Rotterdam Records bevat drie schijfjes: een live-cd van het evenement, een studiomix van Rotterdam Termination Source en een dvd met livebeelden en een fotogallerij van het evenement.

1. Eagles Of Death Metal - Heart On Fantastische plaat. De perfecte kickass, mannen met snorren en rockattitude Autobahn soundtrack! 2. Ane Brun - Sketches Sketches bevat alle tracks van Changing Of The Season, de laatste studioplaat van Ane Brun. Maar deze keer Ane die zichzelf op gitaar en piano begeleidt. Betoverend en puur. 3. The Dodos - Visiter Een van mijn muzikale ontdekkingen van 2008. Een band die live én op cd eenzelfde intensiteit en tightness laat zien en horen, fascinerend om naar te kijken en te luisteren.

2. V/A - 15 Years Of Nightmare De absolute hardcorehelden uit de historie van 15 Years of Nightmare zullen de dubbel cd die uitkomt ter ere van de vijftiende verjaardag gaan mixen. Een absolute knaller. 3. V/A - Project Hardcore.nl 2008 De live-sets van Project Hardcore. nl die gedraaid werden deze avond waren allemaal ijzersterk. Lekker in je auto op vol volume en scheuren maar!

Nalden

Rogier Bol

Lonneke van der Loos

1.The Knux - Remind me in 3 days Twee jongens uit New Orleans die fantastische hiphop maken die doet denken aan de early days van Outkast.

1. Drive Like Maria - n.n.b. Drive Like Maria gaat de nieuwste hardst rockende Nederlandse/ Belgische band worden van 2009! Invloeden van o.a. Led Zeppelin, ZZ Top, Neil Young en Queens Of The Stone Age. 2. The Fireman - Electric Argument Paul McCartney en zijn vaste producer Youth vormen samen The Fireman. Ditmaal meer elektrische gitaren en minder ambienthouse, en voor het eerst ook vocalen! 3. Leine - Truth To Be Told Leine heeft een prachtige warme stem en met haar muziek waan je je in zo’n rokerige jazzclub die je had in de jaren ’50.

(Universal)

2. Donavon Frankenreiter - Pass it around Erg populair in de surfscene. Afgelopen week heeft Donavon een samenwerking met Room Eleven opgenomen waar we dit jaar nog mee naar radio gaan. 3. Common - Universal Mind Control Heeft al vele albums uitgebracht en uitverkochte shows in NL, maar nog nooit een grote hit gehad. Dit keer meer uptempo tracks van Common. Met producties grotendeels van The Neptunes.

(PIAS)

(Appletree Records)

Adriaan Pels

(Excelsior Recordings)

1. Roosbeef - Ze Willen Wel Je Hond Aaien, Maar Niet Met Je Praten Roos Rebergen won in 2005 de Grote Prijs van Nederland en op deze prachtplaat maakt ze mooie liedjes met prachtige teksten die je ontroeren en vooral doen glimlachen.

1. Nelson & Djosa - Don’t Kill Your Feelings Het verborgen producerstalent uit Rotterdam. Met hun debuutalbum zullen ze zich voorgoed op de internationale kaart zetten! Earth Wind & Fire meets Prince meets the UK Broken Beat scene.

2. De Staat - Wait For Evolution De band rond Torre Florim maakt eigenwijze, maar doeltreffende gitaarrock. 2009 gaat een mooi jaar worden en De Staat heeft de soundtrack al af.

2. Hayzee - Appletree Beat Series Vol. 3 Hayzee had al een grote buzz op het internet met zijn gratis EP Next Level en de videoclip van Press Start. Met zijn 8bit sound van hiphop en synthesizer sounds van oude games is Hayzee alles behalve een standaard producer.

3. zZz - Running With The Beast zZz boeit van begin tot eind met enkel orgel, drums en Ottenheims zang. Rock & Roll, maar dan heerlijk sleazy.

3. Ntjamrosie - Atouba (Live) Ntjamrosie doet het goed met haar album Atouba maar de echte ervaring van haar muziek is toch live. Vandaar nu ook Atouba live!!!



PAGINA INHOUD

54 games

Games

teKSt BEELD

Martijn Koetsier Ramon Avelino

Of je nou een krantenwijk hebt en met kerst weer langs de deuren mag, of een dikke baan hebt en straks je dertiende maand casht, december is een uitgelezen maand om geld over de balk te smijten. En omdat je naast de ovenwanten voor je moeder en neushaartrimmer voor je opa ook wel even vindt dat je zelf een cadeautje hebt verdiend, geven wij je alvast een paar tips waaraan je je zuurverdiende knaken zonder problemen kunt uitgeven. Skate 2

Guitar Hero World Tour

Prince Of Persia

In 2007 stond de gamewereld even helemaal op z’n kop. EA kondigde een skate game aan die Tony Hawk aan de kant zou schuiven en de speler eens iets zou laten voelen wat op écht skateboarden lijkt. Grote praatjes, zoals bij iedere release, alleen werden ze dit keer nog waargemaakt ook. Ollie’s maken door met je stick te poppen, een kickflip door in diezelfde beweging snel opzij te schuiven en een moeilijkheidsgraad waarbij geen andere woorden passen dan bloed, zweet en tranen. Met veel honger wordt er dan ook uitgekeken naar januari, wanneer Skate 2 verschijnt. De vernieuwingen in de game zijn terug te leiden tot twee principes: compleet nieuwe omgevingen en een uitbreiding van je trukendoos. Klinkt niet direct als wereldnieuws, maar goed, we hebben al eens gezien hoe het krampachtig verzinnen van nieuwe, onwerkelijke features je spelformule om zeep kan helpen. Ook zitten je voeten dit keer niet aan je board vastgespijkerd, waardoor je footplants kunt doen en zelfs over een picknicktafel kunt springen terwijl je board er onderdoor rolt. En als die tafel net even verkeerd staat, kun je van je board stappen en ’m een stukje verslepen, want alles wat in de echte wereld verplaatsbaar is, is dat in deze game ook. Een enorme winst aan vrijheid dus, die er in combinatie met de moeilijkheidsfactor voor zorgt dat je in de zomer van 2009 waarschijnlijk nog steeds niet uitgespeeld bent.

Inderdaad, de game is al uit, maar aangezien je je verlanglijstje voor de Kerstman nog moet maken, willen we je er even aan herinneren dat je deze game bovenaan zet. Want alsof het naspelen van rocktracks op gitaar nog niet cool genoeg was, heb je er dit keer ook nog een drumstel, bas en microfoon bij. OK, Activision aapt hier natuurlijk schaamteloos Rock Band na, maar aan de andere kant hadden ze geen keus en was hun enige optie hetzelfde doen, maar dan nog beter. Is dat gelukt? Helaas staan er op het RELOADkantoor nog geen twee complete sets van beide spellen (hint voor de meelezende pr-bazen van Activision en EA) dus helemaal zeker weten we het niet, maar het lijkt er op dat Guitar Hero World Tour dankbaar gebruik heeft gemaakt van de kritiek die Rock Band om z’n oren kreeg. Zo had je bij die laatste een wel heel erg plastic drumkitje dat bij een beetje fanatieke drummer geen lang leven in het vooruitzicht had. Activision kwam vervolgens met een drumstel met impactgevoelige pads, die ten eerste minder herrie maken en ook op sommige momenten extra scores mogelijk maken door harder te slaan. Maar wat pas echt revolutionair is, is het zelf maken van nummers. Dus wil je met je bandje een demo opnemen, maar kun je geen studio betalen, dan is dit een serieus alternatief. En het resultaat kun je direct online gooien en delen met de Xboxcommunity. Wij zijn benieuwd wanneer de eerste platendeal uit deze game rolt.

2008 was tot nu toen een jaar met wel heel veel vette releases. Tussen GTA IV, Saint’s Row 2, Gears Of War 2 en Guitar Hero World Tour door zou je deze nieuwe Prince Of Persia bijna over het hoofd zien en dat zou een mooie misser zijn, want de eerste screenshots zien er adembenemend uit en grafisch gezien zou dit zelfs wel eens één van de mooiste games van 2008 kunnen worden. De makers hebben al toegegeven dat ze zelf erg onder de indruk waren van Assassin’s Creed, dus verwacht in de nieuwe Prince Of Persia ook een paar momenten dat je je controller even aan de kant legt om van het uitzicht te genieten. De basis van de game is aardig hetzelfde gebleven, wat neerkomt op het oplossen van puzzels, acrobatisch van punt A naar punt B klimmen en slingeren en een robbertje vechten op z’n tijd. Wel kun je dat dit keer in alle vrijheid doen en dus de hele wereld verkennen, waarbij je aan een vrij losse verhaallijn gebonden bent en dus zelf in grote mate de volgorde van gebeurtenissen kunt bepalen. Voor de gezelligheid heb je dit keer Elika aan je zijde, die je de ene keer uit de brand helpt met magische krachten en de andere keer je vege lijf redt als je ergens ligt te creperen en op sterven na dood bent. Een gouden formule, een eindeloos uitgestrekte nieuwe wereld en een sidekick waar je ook eens een keer écht wat aan hebt: Prince Of Persia wordt een mooie laatste toevoeging aan het al aardig flinke stapeltje topgames uit 2008.

Uitgever: EA Platform: PS3, Xbox 360 Release: januari 2009

Uitgever: Activision Platform: PS2, PS3, Wii, Xbox 360 Release: out now

Uitgever: Ubisoft Platform: PC, PS3, Xbox 360 Release: december 2008



PAGINA INHOUD

56 digital

Digital

1. Arvus Pre-Renaissance luidsprekers

Om met de deur in huis te vallen: ze kosten 140.000 dollar per paar. Maar dan heb je ook twee übercoole, esthetisch vormgegeven speakers. Per paar zes kanalen van versterking, 3000 Watt RMS. Materiaal: hout, carbon fiber en RVS. Per set zitten er honderden manuren aan handwerk in. Geen geld, eigenlijk! Prijs: 130.000 euro www.arvusloudspeakers.com

2. UV led-headband

Yep, CSI is toch het leukste als je zelf met de gadgets kunt spelen, zoals met deze UV led-headband. Het licht detecteert haar en vezels, olie, gassen en zelfs terpentine en andere ondefinieerbare vlekken... Ideaal om eens goed mee rond te snuffelen in je huis. Of het huis van je vriend(-in). Wedden dat je dingen vindt waarvan je het bestaan niet wilde weten? Prijs: 250 euro www.foxfury.com

3. Cam Baby

De Cam Baby is een kleine, schattige robot voor in huis. De Cam Baby’s reageren door middel van loopjes wanneer je in je handen klapt en ze beginnen te huilen wanneer ze omvallen – niet te hard klappen, dus. Je gaat er echt van houden en ze zijn nog leuk gezelschap voor je Pleo ook! Voorlopig alleen in Japan te bestellen en online: Prijs: 60 euro www.geekstuff4u.com

teKSt beeld

Pim Derneden Job Rompa

5. Stitch Desktop Humidifier

8. BoomBench

6. Ops Glove

9. Decibel AlarmClock

7. Clarion MiND

10. Electrolux Scan Toaster

In deze rubriek moet altijd een gadget met een usb-stekker, en dit is by far de meest bizarre die we konden vinden. Last van een droge keel? Gebruik deze Stitch luchtbevochtiger. De kleine Stitch meet 184x130x165mm – doe er water in en de luchtvochtigheid in je kamer is al snel optimaal. Te koop vanaf half december. Prijs: 100 euro www.runat.co.jp

Eindelijk eens een Nederlandse uitvinding in deze rubriek: Michael Schoner van NL Architects heeft een bank ontworpen. Wat daar digital aan is? Nou, deze bank kun je via Bluetooth koppelen aan je mobiele telefoon. En dan heb je ineens een BoomBank die je favoriete mp3 van je telefoon afspeelt. Prijs: onbekend www.michaelschoner.de

De Ops Glove is een beschermende handschoen die ook wordt gebruikt door het Amerikaanse leger in Irak. Gemaakt van wolfraam en daardoor extreem hittebestendig. En superlicht. Eindelijk kun je je handen in het vuur houden zonder dat je iets voelt! Behalve wolfraam zit er ook Nomex in, en dat maakt de handschoen extreem flexibel en stretchbaar. Geschikt voor... Alles, eigenlijk. Prijs: 1000 euro military.outdoorresearch.com MiND staat voor Mobile internet Navigator Device. Over een paar jaar hebben we allemaal zo’n ding, dus koop hem nu, dan val je nog op. Gps, Bluetooth, WiFi, 4.8-inch WVGA touchscreen, 4GB SSD, microSD card slot, Firefox-based webbrowser en Google Maps. Wat wil je nog meer? Niets! Prijs: 600 euro my.clarion.com

.4

4. Hangtimer

Heb je in deze donkere wintermaanden ook zo’n moeite met opstaan? Deze wekker maakt je gegarandeerd wakker, want het volume van het alarm bedraagt 110 decibel. Kortom, je hebt eigenlijk oordoppen nodig ter bescherming. Je kunt het ding ook meenemen op vakantie, want hij werkt op drie AA-batterijen. Slaap je in een tent, dan wek je meteen de hele camping. Prijs: 50 euro www.geekstuff4u.com

Mocht je wat tijd willen besparen in je ochtendroutine, dan is de Electrolux Scan Toaster het perfecte apparaat. Ontwerper Sung Bae Chang heeft een toaster bedacht die je via usb kunt aansluiten op je computer. Het ding downloadt vervolgens het nieuws, de weersvoorspelling of zelfs je dagelijks cartoon en toast die op je sneetje brood. Eet smakelijk en je consumeert meteen het nieuws. Prijs: onbekend

11. GenevaSound

Rocket science voor snowboarders: deze nieuwe hangtimer detecteert zelfs de kleinste veranderingen wanneer je in de lucht bent. Dezelfde techniek zit verwerkt in de spaceshuttle en in nieuwe NASA-ruimtevaartuigen. Vroeger onbetaalbaar, nu betaalbaar door gebruik te maken van MEMStechnologie. Met onder meer de geschiedenis van je laatste tien sprongen, je beste hangtime, totale hangtime en gemiddelde hangtime. Prijs: 50 euro www.hangtimer.com

De GenevaSound is het perfecte tv-meubel, vormgegeven als houten kabinet met zwarte pianolak. De home theatre-set van je dromen heeft 2.1 surroundsound met DSP-techniek, digitale 700 watt-versterker, zeven speakers, 12-inch subwoofer, geïntegreerde iPod/iPhone-dock, internetradio en o ja, een cd-speler. Prijs: 4000 euro www.genevalab.com

.7 .1

.8

.5

.2 .9 .3 .6

.10

.11



PAGINA INHOUD

music

teKSt BEELD

Hoite Polkamp Ramon Avelino

Tien jaar na de oprichting is boardstylemagazine RELOAD nog steeds springlevend, bewijst onder meer de expositie RELOAD X. RELOAD is het enige cultmagazine van Nederland en wordt gemaakt vanuit een stevig begrip van de boardlifestyle, popcultuur en hedendaagse kunst. In de tien jaar van zijn bestaan veranderde RELOAD vier keer van formaat. Voor de meeste tijdschrifttitels commerciële zelfmoord, maar voor de makers, lezers en adverteerders van RELOAD logisch. Verandering bleek een waarde die ingebakken zit in het DNA van zowel magazine als lezers. Wat niet is veranderd: grafische kunst als belangrijk element van RELOAD. Al bij het eerste nummer nam RELOAD het initiatief op dit vlak en bracht het covers en interviews met de meest relevante kunstenaars wereldwijd. Sinds 2002 is grafische kunst de basis van de RELOADcover. Voor ieder issue wordt een grafische vertaling gemaakt van een foto van een boardsporter uit de Benelux. Sommige van die covers waren niet beter dan matig, andere covers zijn werkelijk works of art. Om de creatieven te eren die RELOAD door de jaren heen een gezicht hebben gegeven, heeft RELOAD een expositie samengesteld: RELOAD X. Op deze expositie zijn RELOAD-covers te zien van bekende namen uit de kunst wereld als Sam Flores, Piet Parra, Michael Perry, Mark Khaisman en Shepard Fairey. Speciale aandacht is er voor de cover van het nieuwste nummer, gemaakt door Pinkyvision, een – nu nog – onbekende kunstenaar uit Engeland. De cover van Pinkyvision wordt in zeefdruk uitgebracht in een eenmalige oplage van 100 stuks. De verkoopprijs is sympathiek: 50 euro.

OPENINGS EXPOSITIE Chiellerie

Zaterdag 13 december 17.00 – 20.00 Raamgracht 58 - Amsterdam

Lock & Load

Vrijdag 9 januari / 9 februari 17.00 – 21.00 Lange Jansstraat 22 - Utrecht

M

Vrijdag 13 februari / 27 februari 18.00 – 21.00 Meent 125 - Rotterdam

Dings

Vrijdag 6 maart / 20 maart 21.00 – 00.00 Bergstraat 12 - Eindhoven

FINAL CLOSURE PARTY Zaterdag 21 maart

Tom’s SKATESHOP

18.00 – tot later Oude Hoogstraat 35 - Amsterdam


ABONNEEPAGINA WORD NU ABONNEE VAN RELOAD EN ONTVANG GRATIS HET DUTCH MASTERS BOEK EN RELOAD X

NEW DIMENSION T-SHIRT PLUS VIER KEER RELOAD VOOR SLECHTS 29,50 RELOAD X NEW DIMENSION VOOR HET 10-JARIGE JUBILEUM HEEFT RELOAD DE HANDEN INEEN GESLAGEN MET NEW DIMENSION OM EEN EXCLUSIEF T-SHIRT TE PRODUCEREN. MET EEN SPECIAAL ONTWERP ROCK JIJ STRAKS HET FRESHTE T-SHIRT VAN DE STRAAT.

DUTCH MASTERS TWEE EN EEN HALF JAAR GELEDEN BRACHT RELOAD DE EERSTE MUSEALE TENTOONSTELLING OVER STREET ART EN URBAN PAINTING IN HET GEM, DEN HAAG. HET BOEK DUTCH MASTERS BEVAT WERK VAN ALLE KUNSTENAARS IN DE TENTOONSTELLING.

MET EEN ABONNEMENT OP RELOAD WEET JE ZEKER DAT JE GEEN ISSUE MEER MIST. IN APRIL, JUNI, SEPTEMBER EN NOVEMBER VALT DE RELOAD THUIS OP DE MAT.

Ja, ik abonneer me op RELOAD magazine en betaal € 14,95. Ik ontvang vier keer per jaar RELOAD magazine en het RELOAD verrassingspakket met o.a. een suprise ei (zolang de voorraad strekt).

Mijn gegevens:

Betaalwijze:

Naam: M / V Adres:

Hierbij machtig ik S.P. Abonneeservice om het verschuldigde bedrag van mijn rekening af te schrijven.

Stuur deze bon (of een kopie van deze bon) ter attentie van ‘Abonneeservice RELOAD’ naar:

Postcode:

Bank- / Gironr. :

S.P. Abonneeservice Postbus 105 2400 AC Alphen aan den Rijn

Woonplaats:

B A E D R A A N N

A N I G A P E E N N O

Ik betaal per girobetaalkaart en betaal het verschuldigde bedrag plus € 3,50 administratiekosten per jaar, namelijk € 18,45.

L O N O . W D E A G F O R L E SU R . W OP WW

E-mailadres:

Telefoonnummer:

Geboortedatum: (dd-mm-jjjj)

Handtekening: Datum:

Of surf gewoon naar de abonneepagina op www.reload.nl!

Het abonnement wordt automatisch verlengd en geldt tot schriftelijke wederopzegging (uiterlijk twee maanden voorafgaand aan het einde van de abonnementsperiode).


days Back in the

et ls ‘Ik vind h et teksten a rspronkelijk m n e ld e e o rd n beoozo mooi’. Hij was een on goedlopende vrijheid va e t e n ie a n n v e l e jd o ti v l e eet te n heeft a at ‘het g Een blad d de poedersneeuw’ werd een talent e in w .” t t h io e c d H stu en. een bo chaos. k, kunst est het word te gedijen in st e vangen, mon boardsporten, muzieafgewisb t e h k n va de relee blad waarivrolijke onzin werden 0 – seks RELOADaak, de samenstelling in beweging d ‘9 duren De opm en andere e spreken de jaren eeft bizarre s was voort dactie, allessen werden de meest veral seld met – wnds het nulnummer hmien, O u . rt e rd Si evoe en ond en drugs. h nooit door enig stralaten rs, souacht en uitg ideeën bedgoodies, oude nummeli boardRELOAD zic gsmodel, of formaat iets e n H e ls e rd trips a slinge verspreidinbellie en de behoeft en een r India. feestjes en venirs van nd en trektochten dooed denvangen. Reuws te maken, speeld ervare la d p n a geheel nie en totaal gebrek aan kt. Tien en in L t archief in die dage dozen vol ust Flater: rol, maar e k niet worden uitgevlavan het JvD: “He dat van Gu mappen met stickers n o rs a o a te g a n a k e m k e g st n 1 in ullen e , nu de erg e vijftig xen van 200 met losse sp jaar na datoeest zijn gezakt en der ingeaarin de fa wamem om w ’ 2 0 0 2 n sf re e ‘Factu n langsk lancering apgebrek min of m t tijd toen nog ls fotografe etmalen slat de Trash-redactie heeter van zaten. Adia’s niemand werkte at steevast P d h beeld n bleek l haald, ac et oprichter/uitgever te uur l - op te hale r een stape om eens m dacteur van het eers e roman- digitaals Peter dan wees naa aar zou het elde ‘d zoek. A Rhoon en rerooge te praten over dandere ijl hij mompen’ ging de rw te , D n n e n a ze n v o e d mak Joris kunnen zitt lf zoeken t blaadjes wel eens inervolgens vloekend ze tiek van heythes. v fotograaf RELOAD - m erkdruk n dome e sm li a s eiste de wn RELOAD e e ir id ia n e g a st a v e st e b r ti a de Ook onde yourself-tijdperk va Een combin ens Peter van Rhoon ar o-itatig dat ze heid, is volgg van wat hem tien ja steerder, in het d Het gebeurde regelm D schat in zijn tol. rlieten. Jv llen niet omschrijvinzielde om zonder invekennis het pand ve ta geleden be ever en zonder enige hten. “Ik huilendOAD qua stagiair-aanhebben onc L g t ri E it e R u o te t r m a e p r d rift o zond of Unileve Peters opeen tijdsch rd reisvoor Philips. “Legendarisch was laatste van zaken elancer die snowboa k naar jn n zi a iair in dergeda was een fre hreef. Toen ik, op zoe toeval en een stag lijk?’ De merking tege studie doe je eigen de harde verhalen scoor mijn verhalen, bij oette, r lk o e week: ‘W wraak do afnemers v de Maagdenberg ontm wil een stagiair nam daarop ter te wissen...” u p Marco van oop je verhaal niet, ik derjn com nberg schijf van zier waren we blij met ie. Toen riep hij: Verkten.” Van de Maagde ren, n g e e p ro fe h lo c “V ra n ri PvR: f fotog e kome blad op t schrijven o r en een een die stage wild n van een deadline kon zelf nie s een goede verkope bank le a h t e bij h ht door te maar hij waerd snowboarder. De ees het was het normaal om een nac ns zelfs drie. gepassioner onder de indruk en wan Rhoon ook nog ms twee nachten. Een nu niet halen. So ontberingen kome was minde gsplan af. Dus stak V ur en – u in m m e e d rn e Dergelijke ond en keer in nnen ti rd a c it d meer voor.” ku zijn cre elden oon zich te de Maagdenberg h R n a v t n werden g n e e g n n a me ri V e e tb d n n – lee tste o nier herinneren jn ouders. “Niet de marten kan De groode zomer van 2003. Detstraat was a s zi n st n e ibau t a il v jd w ti ld e ge te aan de Walzaal tot een en magazin ar liep b redactieruim n e e waarop je eeren. Na anderhalf ja n e comen va ingekromp zes bij drie waarin allt. De ik je verzek werking ten einde.” ren geprop ruimte van onze samen estaat puters en bureaus wagolf en zes ronkende b , D A O L E R k te egewijde combinatie van hit mperaturen tegen hrift, dus oo te Ieder tijdsce van talentvolle en toLOAD is r o o v t een e d rg artussen zarlijk een Macs zo a “D : bij de grati n en medewerkers. RE or een D Jv . n atuu rade redacteure roedplek geweeest voel ieder- de 50 g ige secretaresse en n hoon.” p R b o jw n n h ri a e n V v e a . r d w te te ij li alt wekte Pe creatieve e hreef immer opge opkomendeblad vormgaf of volscendektheid t lijke opgew r e tt u een die he oor als art director, tr of jourp it u n o chte hier brak later dpywriter, kunstenaars eleven Deze sc de drijvende kracht a hoe b , o d n s c ij e a lt r, o m e a h h le c is tc b D a w st weest. Pro in de RELOA er. RELOAD ge ook, werden met een li nalist. Juist ht getalenteerden ov ttingsa h g li sc c rampza r een in o o allen de e d r e n ene rt erste opgelost. Ton overmoedige adve ties RELOAD’s e ereld s a w e n g e e o e rt ro w n e Joris van D intrede in ‘de grote s anders fout va per eens twintig adv mer naar de tieverko het num stagiair. Zijn hriftjournalistiek’ wah is hij n vlak voor nder met de ogen e sc k c jd ra to ti , tb e ld n d e o n st zo a v had voorge ging, werd oment een gesprek dan hij zichven. “Voor mijn stage everij te drukker eren op het laatste mpagina’s p le te knip an twintig altijd geb delijk een echte uitg leven. van de tospecial v dacht ik einoor het eerst van mijn d in een extra fo . De goed gemutstheidr iedereen o n st v o iet d ingela betreden, e in een antikraakpa l van ek aan teur werd n hoofdredac eld. JvD: “Bij een bezoPeter op Ik belandd uw, in het slechte dee imte st e e d g o rd ru js oo op pri schoolgeb -West. In de redactie n de ünchen antw oiled de ISPO in Mn twee Beierse hard b hadden: Amsterdameteld één laptop tusse enorm a to v u g a a s e in d de vra stond welg persberichten. Ik wa acht op ook Drogen cops of wij r nicht,’. Gevolg: een nn niet dozen met druk.” nbrigade e ‘Nein, leide onder de in t in de straat, een hasjhonde agenten in de weer k a a m e g erd itse r Eike Van Drooge dan zes Du rste editie w PvR: “De ee kamer van vormgeve diploma minder m RELOAD. Redacteur ls Drogen – t zijn HEAO geven, met tea Duits uitgesproken a ..” krappe werk rm nijn had ne zwaar. - op zijn Menijn. Me hij leerde zichzelf vor. Tot op nacht extra ie d t n e e -e h O ld d A a a E h nH geha s in niets ee me voor want hij wa vandaag schaam ik er zijn de dag vanwaarop we bij hem ov de manier eken en zijn pagina’s schouder k


RELOAD anno nu Het zijn achteraf beschouwd relatief kleine rimpels in het bestaan van het blad. : “Dat RELOAD tien jaar bestaat, is te danken aan bluf, wilskracht en tomeloze inzet van heel veel mensen. Gelukkig maar, want RELOAD is een van de weinige onafhankelijke en originele titels in een medialandschap dat steeds gelijkmatiger wordt. Het kan dus wel.” Van Rhoons overlevingsstrategie is simpel: luister goed naar je lezer en je adverteerder en volg vervolgens een oorspronkelijkekoers.” De nieuwste oorspronkelijke koers van RELOAD is ruim een jaar geleden ingezet. Er kwam een ander formaat en – voor het eerst sinds het bestaan van het blad – een vast stramien. PvR: “Ons ideaal was aanvankelijk om de opmaak te verdelen over een team van vormgevers met een uitgekristalliseerde stijl. Eens in de zoveel maanden was er een vormgeversoverleg met als doel: eensgezindheid bereiken over lettertypes etc. Memorabel was de sessie met een nieuw collectief vormgevers, dat alle rules of conduct voor zo’n sessie brak (altijd respect voor elkaars werk) door te melden dat ‘de meeste vormgeving in RELOAD wat hun betreft waardeloos was’. RELOAD heeft zijn vaste vorm gevonden in de huidige opmaak. Niet langer wordt het blad ontworpen door dertien jonge Quark Express honden. PvR: “RELOAD is in alle opzichten in rustiger vaarwater terechtgekomen. Er zit meer lijn in en structuur. Ik ben er daarom van overtuigd dat een nieuwe garde jonge redacteuren met de juiste instelling en drive RELOAD naar nieuwe hoogten zal kunnen sturen.”

Vandal Squad

Er verschijnen nog steeds veel graffitiboeken, maar zelden hebben ze een interessante invalshoek. Vandal Squad van Joseph Rivera is een uitzondering op deze regel. Rivera was jarenlang rechercheur bij de Vandal Squad, het New Yorkse politiedepartement dat zich met het oppakken van graffitischrijvers bezighield. Boeiend en feitelijk tegelijk vertelt hij over het kat-en-muisspel waarin hij vele jaren was verwikkeld.

Dibujos

Sommige dingen bestaan gewoon omdat ze bestaan, ze zijn hier omdat ze hier moeten zijn. De Braziliaan Flavio Morais tekent om te tekenen. Zijn tekeningen zijn niet mooi, lelijk of perfect. Ze bestaan omdat ze moeten bestaan. De Spaanse uitgeverij Actar bundelde er een aantal in het boek Dibujos.

Outsiders

Van Steve Lazarides, de manager van de Londense kunstenaar Banksy, komt het kunstboek Outsiders. Lazarides is naast manager van Banksy ook eigenaar van verschillende galeries in Engeland en weet als geen ander een actuele en interessante selectie op te voeren van kunstenaars die voorbij hun werk op de straat kijken.

Twentieth Century Eightball

Daniel Clowes ken je van de cultfilm (en comic) Ghost World. Vol zelfspot en scherpe opmerkingen wordt in Twentieth Century Eightball een collectie van zijn oude tekeningen in een nieuw jasje gepresenteerd. Comics als Why I hate Christians, Ugly girls en Sensual Santa passeren de revue..

Bands on the Road: The Tour Sketchbook

Het leven van een band op tournee bestaat niet alleen maar uit seks, drugs en rock ‘n’ roll – er zijn ook vele uren van verveling. Bands on the Road: The Tour Sketchbook laat zien welke tekeningen tijdens deze periodes van lusteloosheid werden gemaakt door bands als Franz Ferdinand, Interpol, Bloc Party, Death Cab For Cutie, Muse en Belle & Sebastian.

Offpiste: In The Land of Kustaa Saksi

Er komt meer dan goede snowboarders en mooie vrouwen uit Finland. Kustaa Saksi laat in zijn boek Offpiste zien wat het landschap van Finland met je doet wanneer je er (als grafisch vormgever) middenin zit. De illustraties van Saksi zijn speels, surrealistisch en hebben allemaal een natuurlijke touch.

Radio Silence: A Selected Visual History of American Hardcore Music

In de geschiedenis van de hardcore is de som van de totale scene belangrijker gebleken dan een specifieke band. Radio Silence: A Selected Visual History of American Hardcore Music geeft een eerlijke en oprechte blik in de hardcorescene van vroeger met foto’s, persoonlijke brieven en schetsen voor albumcovers van bands als Minor Threat, Bad Brains, maar ook nog veel meer bands die je niet kent.

What it is

Kunstenares Lynda Barry geeft in haar eerste boek What it is een unieke kijk in haar eigen leven. Maar wat is het? Het is een kruising tussen een schetsboek, een comic en een kunstboek die inspireert door het levendige kleurgebruik en de collagevorm.

O’Neill Evolution

De halfpipe is er dit jaar niet meer, maar daarvoor in de plaats gekomen is een vijfsterren TTR slopestyle parcours. De zessterren TTR quarterpipe is er overigens nog wel. 5-10 januari / Davos

Burton European Open Voor de tiende keer organiseert Burton de Burton European Open. Iedereen kan zich inschrijven, en als je er een lange vakantie aan vastplakt, maak je het NK snowboard ook nog mee! 9-16 januari / Laax

NK Snowboard 2009

Het NK snowboarden is dit jaar wederom in Laax. Nederlandse snowboarders storten zich op de halfpipe, big air, boardercross en de slalom. 25-29 januari / Laax

Snowbombing

Bij Snowbombing draait het om de line-up. Niet van de snowboarders, maar van de muzikale acts. Dit jaar: Fatboy Slim, Dizzee Rascal, Grandmaster Flash, Reverend & The Makers en vele, vele anderen. 29 maart-4 april / Mayrhofen

Quiksilver Airtime

Workshops van Nederlandse snowboarders, feestjes tot in de ochtend en een viersterren TTR-wedstrijd genaamd Absolut Park Spring Battle. 3-11 april / Flachau

Nikita Chickita Jam

Een open-invite all girls wedstrijd waarbij de dames in een relaxte atmosfeer kunnen boarden met andere dames. Op het spel staat een eenjarig sponsorcontract bij Nikita! 18 april / Serfaus


Juniarti Leeftijd: 22 jaar

Beroep: Gogo danseres Woonplaats: Alkmaar

Schattig... Behalve wat ondergoed, draag ik eigenlijk helemaal niks als ik slaap. Maar voor op de foto leek me dit wel beter. Mooi setje, toch? Het staat me eigenlijk best wel schattig. Maar ook weer niet tè; het is nog wel sexy. Gemaakt van een lekker stofje. Ideaal vind ik die padded BH. Omdat ik niet zo lang ben, is het fijn als mijn borsten extra goed uitkomen. Mijn borsten zijn mijn plus. Misschien dat mijn billen nog iets groter zouden kunnen, maar ik ben verder heel tevreden hoor. Door veel te bewegen, weinig te drinken en niet te roken blijf ik in vorm. Als ik moet dansen heb ik ook niet zo veel kleren aan, daar raken mannen van onder de indruk. Dat is ook de bedoeling: het publiek een beetje op te hypen.

Credits: Fotografie: Wouter Jansen Styling: Lisa Stuijfzand Visagie: Severine van Donkelaar Beeldbewerking: Pineapple imaging Tekst: RBP van Weperen

Model: Juniarti Sadjid Setje: Roxy Pyjama hemd: Paul Frank



W W W . R E L E A S E T H E B E A S T. N L

DRINKWIJZER.INFO

Geniet, maar drink met mate.


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.