RELOAD issue 45 by CODE

oktober 08

Megazine

SHOES ETNIES, SAL BARBIER AND IN4MATION PROUDLY INTRODUCE THE REINVENTION OF ONE OF THE GREATEST SKATEBOARDING .COM ETNIESSKATE VIBE. CLASSIC FEEL, BOARD BETTER STYLING, OF ALL TIME... THE SAL 23. MODERN FOR MORE INFO: INFO@SOLETECHNOLOGY.EU

CORTEX MID

for the big picture tune in to www.gravisfootwear.com

PAGINA INHOUD

editorial

Illustratie

Job Rompa

Surrealisme Halverwege de zomervakantie trof het me opeens. Ik kwam op een maandagnacht terug uit La Plagne, waar ik een weekend met vrienden (en de lokale bevolking) had geskate, geschilderd en gefeest. Compleet gebroken was ik de dinsdag daarop weer aan het werk gegaan, om op woensdagochtend weer te vertrekken naar Denemarken en Zweden voor een skateboard-roadtrip. In Denemarken werden de duurste discotheken aangedaan, terwijl de illegaal geïmporteerde halve liters in de auto stonden. En zo heeft iedereen zijn zomervakantieverhaal. Moraal van het verhaal? Het leven tijdens de zomervakantie is negen van de tien keer compleet surrealistisch. Om dit gevoel van zomervakantie te verlengen naar eind september, besloten we dat het thema van de nieuw RELOAD ‘surrealisme’ moest worden. Als gevolg daarvan vond ik mijzelf op een dinsdagochtend terug aan de telefoon met een galerie uit Londen. Eind november opent daar een expositie van de Japanse fotograaf Satoshi Minakawa, die in Japan de complete Dekotora-scene heeft vastgelegd. Verder spraken we met wakeboarders Mike Ketellapper en Maxine Sapulette. Zij verlengden hun zomervakantie met een trip naar Rusland, waar ze beiden wereldkampioen werden. Bij surrealisme denk je natuurlijk ook aan kunst, en daarom hebben we Michael Perry gevraagd de cover van dit nummer maken. De man die met zijn tekeningen complete werelden kan scheppen uit letters. Daarnaast zijn we er trots op dat we de eerste Nederlandse solotentoonstelling van Evan Hecox presenteren, op 24 oktober in de Chiellerie in Amsterdam. Verderop in dit nummer vind je meer over deze kunstenaar en zijn expositie. Terug naar de realiteit: RELOAD bestaat binnenkort tien jaar. Stay tuned voor onze (nu nog geheime) plannen om dit jubileum te vieren! RELOAD X! Jeroen Smeets hoofdredacteur jeroen@reload.nl

INHOUDSOPGAVE

Cover-up: Rob Maatman 10; Sneakers 12; New in My Space 14; Gear 16; Surf is in the air 18; Torah Bright 20; Gold diggers in Rusland 24, Groeten uit La Plagne 28; Cover art: Micheal Perry 30; Keeping it real 34; RELOAD presents: Evan Hecox 40; Dekotora 42; Remix Amour 46; Nico Dijkshoorn 48; Digital 51; Kick out the Jams 52; Surreal Games 54; Trash 60; Stay in / Get Out 61; Bedroomgirl 63; colofon Editie 03 / 2008 Hoofdredacteur: Jeroen Smeets jeroen@reload.nl Creative direction: Peter van Rhoon Art direction: Ruben Pater www.sixdegrees.nl Grid ontwerp: Ruben Pater/Six Degrees

Bijdragen van: Victor Verbeek, Nico Dijkshoorn, Maarten van der Schaaf, Jeroen Smeets, Laura Goense, Martijn Koetsier, Pim Derneden, Hoite Polkamp, Roel Janssen, Joris van Drooge en Elisabeth van de Grift Fotografie: Eric Antoine Elsbeth Thijssen Wouter Janssen

Styling: Lisa Stuijfzand Eindredactie: Robert van Eijden Anneke Bisschops Prepress & DTP: Charl Bos, Colorprofile Advertentie exploitatie: Patrick Hofland patrick@reload.nl

Vormgeving: Ruben Pater/Six Degrees Job Rompa/getajob.nu Ramon Avelino/getajob.nu Lowman/Hellowman.nl

Verschijningsfrequentie: 4x per jaar. 365 dagen per jaar op www.reload.nl

Logo design: Zedz

Abonnementen: S.P.Abonneeservice Postbus 105, 2400 AC Alphen a/d Rijn Tel: 0172 â&#x20AC;&#x201C; 47 60 85 abonnee@reload.nl

Tan Nuyen/Tannuyen.com Mike Clark/Straatpasta.nl

Cover art: Michael Perry Tapefont Rundgang: Manuel Dollt

RELOAD WINTER-08

WWW.RELOAD.NL/X

werw

PAGINA INHOUD

skate

tekst BEELD

Laura Goense Tan Nuyen

fotografie

Eric Antoine

COVER UP

Rob Maatman Ruim twee jaar geleden zagen we zijn ster al rijzen en interviewden we Rob Maatman (toen 15) samen met zijn broertje voor het Family-nummer van RELOAD. Inmiddels is deze skater uit Deventer zo onwerkelijk goed bezig dat hij een plekje op de cover verdient. Voordat we hem kwijt zijn, want onlangs werd Rob eerste op de Volcom Damn Am en won daarmee voor de tweede keer een ticket naar de Verenigde Staten.

Door het winnen van de Volcom Damn Am verdiende je een kwalificatiebewijs voor de Tampa Am in december. Hoe ver denk je het daar te schoppen? “Ik heb geen idee, ik ben al blij als ik een ronde verder kom en de halve finale haal. De Tampa Am is de grootste amateurwedstrijd van de Verenigde Staten en er komen een heleboel goede skaters op af. Daarna ga ik trouwens door naar Los Angeles om daar met vrienden te skaten. Dus het wordt sowieso een goede trip!” Je wordt van alle kanten gesponsord, zit in het Europese team van Emerica en schraapt duizenden euro’s aan prijzengeld binnen. Ben je dan nog wel een amateur? “Ja, ik krijg binnenkort ook betaald door Emerica en kom waarschijnlijk in het Europese team van Zero. Maar je bent pas pro als je je eigen schoenen en skateboard hebt. Ik heb wel een eigen skateboard, maar dat is merkloos dus dat telt niet. Het was een verrassing van Burnside en hij ligt sinds kort ook in de shop, met mijn foto en naam erop. Maar om echt pro te worden, zou ik naar Amerika moeten verhuizen, want daar zitten de merken.” Wat houd je tegen? “Doorbreken in Amerika moet wel lukken denk ik, maar ik mag niet van mijn ouders. Die vinden dat ik eerst mijn school moet afmaken en dat duurt nog minstens twee jaar. Alleen heb ik daar echt geen zin meer in. En het zou ook beter zijn om te gaan nu ik nog jong ben. Ik probeer ze te overtuigen.”

“Doorbreken in Amerika moet wel lukken” En hoe gaat het met je broertje Jelle? Skaten jullie nog veel samen? “Ja, we leren elkaar dingen. Ik ben goed in rails en trapleuningen en hij meer in transitions, dus dat is handig. Nu gaat het alleen niet zo goed met hem, want hij heeft zijn pols gebroken bij de Volcom Damn Am. Maar ik had dat ook toen ik een jaar of vijftien was, dan ben je aan het groeien en gaat je coördinatie niet lekker. Gaat vanzelf weer over.” Tijd voor de vaste vragen van deze rubriek. Laatste drug die je hebt gebruikt? “Wiet. Dat was afgelopen weekend in Amsterdam, na het filmen voor Schoft & Hijko. Ik rook alleen in het weekend.” Laatste keer dat je de koning van de dansvloer was? “Nooit. Ik houd niet zo van dansen en ik ben er ook niet goed in.” Laatste keer dat je ruzie had? “Ik heb nooit echt ruzie. Hoewel... Gisteren, met mijn moeder. Ik wilde ergens naartoe, maar zij vond dat ik moest leren voor school. Ik ben wel gegaan.”

Laatste keer dat je ergens spijt van had? “Een paar jaar geleden, toen had ik zoveel gespijbeld dat ik 62 uur moest nablijven. Daardoor kon ik ook niet naar het NK Skateboarden. Daar had ik echt spijt van.” Laatste keer dat je je eenzaam voelde? “Ik voel me nooit eenzaam. De enige keer dat ik me kan herinneren was op het vliegveld. Ik was alleen en kon de gate niet vinden. Ik probeerde mijn vader en mijn teammanager te bellen, maar ze namen niet op. Ik heb toen bijna mijn vlucht gemist.” Laatste keer dat je met de politie in aanraking kwam? “Dat is alweer een half jaar geleden denk ik. Voor skaten op privéterrein.” Beste smoes die je ooit hebt verzonnen? “Ik verzin heel vaak smoezen, maar ze zijn altijd slecht!”

PAGINA INHOUD

style

tekst BEELD

Jeroen Smeets Tan Nuyen

SNEAKERS

VANSxDavetheChimp Dave The Chimp is een kunstenaar die al jaren actief is op de straten van Londen, maar tegelijkertijd afgeeft op alles wat graffiti is. Een paradox? RELOAD schuift aan bij Dave (inmiddels verhuisd naar Berlijn) om te praten over de nieuwe sneaker die hij heeft ontworpen voor de Vans Vault collectie en over zijn beweegredenen. “Ik wil dat mensen hun ogen openen en hun hersens gebruiken.”

Je werkt al jaren op straat. Hoe verschilt dat met het project voor Vans? “Het eerste verschil zit hem simpelweg in de tijdsspanne. De eerste tekeningen die ik voor deze schoen heb gemaakt, zijn nu ruim een jaar oud – als ik op straat werk, gebeurt dat in een nacht. Bovendien heb ik geen advocaten die me vertellen waar ik wel of niet mag verven als ik ‘s nachts naar buiten ga om te schilderen.” Je skate zelf ook al jaren, is het daarom extra speciaal voor je om een schoen voor Vans te ontwerpen? “Ik skate al twintig jaar, en ik bak er nog steeds niks van! Vans schoenen zijn altijd mijn favoriete schoenen geweest om in te skaten, dus om nu een schoen voor ze te maken is prachtig. Ik heb gekozen voor het Mid School-model, omdat Tony Alva op die schoenen skate. Het is niet een van de populairste modellen van Vans, maar fuck de verkoopcijfers. TONY ALVA SKATE OP MID SCHOOLS!” Het lijkt alsof zien en gezien het belangrijkste is met deze schoenen? “De meeste mensen gaan door het leven op de automatische piloot, ze kopen wat ze verteld wordt dat populair is en mengen zich niet in het politieke proces. Ze denken alleen aan zichzelf. Daarom heb ik de schoen ‘Wake Up’ als titel gegeven. Ik wil dat mensen hun ogen openen en hun hersens gebruiken. Daarnaast is het ontwerp ook geïnspireerd op de nu rave-scene in London. Ik wil die kids iets meegeven voor hun arsenaal van krankzinnige kleurrijke gekkigheid.”

“Advocaten zijn bloedzuigers die de wereld hebben verpest door hun hebzucht” Op internet en in je eigen werk heb je altijd een ongezouten mening. Is er een punt geweest waarop Vans je terugfloot? “Helaas wel. Er waren een paar technische problemen met de neonkleuren die ik op de schoen wou hebben. Zonde, want ik wilde echt dat de schoenen het uitschreeuwden. Gelukkig zijn ze nog steeds vrolijk en kleurrijk. De neon zou het echter wel tot 11 gekickt hebben! Er waren ook wat problemen rondom het design van de doos, dat heeft het helaas niet gehaald. De advocaten waren te bang voor de tekeningen. Advocaten zijn bloedzuigers die de wereld hebben verpest door hun hebzucht. Je kunt niet eens meer naar de wc gaan zonder bang te zijn dat je wordt aangeklaagd. Fuck ‘em!” Zijn er nog geheime features verstopt in het design van de schoen? “Als je een smith grind op de over-vert van een concrete bowl doet, verandert de hele wereld in zwart-wit, behalve jij. De volgende drie minuten skate je in een videoclip uit de eighties. Maar dat had ik eigenlijk niemand mogen vertellen. Net als dat de inlegzooltjes geïmpregneerd zijn met lsd. Hoe meer je zweet op de dansvloer, hoe freakier het allemaal wordt! O, en elk meisje dat de schoen koopt heeft de optie om een nacht met mij, mijn vriendin en een videocamera door te brengen. The Vans Mega Corp en Associated Companies zijn op geen enkele manier betrokken bij dit aanbod.”

€ 120 € 80

€ 94,95

DC- Jersey City 1

Gravis - Gemini high 80’s

€ 119,95

€ 79,50

€ 79,95

€ 80

Gravis - Lodown HiCut LX

€ 90

Etnies - Dill Mid

CLAE - Parker ruby

Circa - 8track

K-swiss - Si-18 Rannell

€ 150

€ 59

Kustom - Nostal

€ 130

€ 90

NikeSB - Dunk MidPro

LFSTL x New Balance

€ 109

Pointer - Barajas Mid

La Gear - The Kid Fireball

Patta x Adidas - aZX 7000

€ 95

€ 80

VansXCarharrt - Chukka

éS - Holbrook

PAGINA INHOUD

14 musicmusic

teKSt Beeld

Hoite Polkamp Tan Nuyenmusic

New in My Space http://www.myspace.com/reloadmag has 827 friends http://www.myspace.com/myspacenl has 115624 friends

Hoite Polkamp is content manager van MySpace Nederland. Bandjes ontdekken is onderdeel van zijn werk. Voor iedere RELOAD vist hij tien nieuwe artiesten die je moet horen uit de eindeloze berg MySpace-profielen. Skip & Die (226 friends)

Skip & Die zijn Jori en Catarina, bekend van respectievelijk C-Mon & Kypski/ Nobody Beats The Drum en Shane Shu. Dit duo heeft niet alleen de looks, maar ook de goods. Denk aan een zonnige mix van MIA, Santogold en een vleugje Michael Franti-antikapitalisme. www.myspace.com/skipndie

Nathalie Portmans Shaved Head (9245 friends)

Oké, ze maken nummers met onvolwassen teksten over baardgroei en het bestrijden ervan (Beard Lust), staarten (Sophisticated Side Ponytail, check de video!) en seks (Me Plus Your Daughter), maar als je je band Nathalie Portman’s Shaved Head noemt, kun je niet meer stuk. Volgelingen van deze band gaan zelfs zo ver dat ze bands oprichten met namen als Chloe Sevigny’s Shaved Pussy. www.myspace.com/natalieportmans shavedhead

Oh Snap! (8305 friends)

Wat gebeurt er met je als je in een buitenwijk in de Verenigde Staten opgroeit op een gezond dieet van gangsta rap en street hustlin’? En je daarna bekeert tot het boeddhisme? Dan besluit je om de wereld op te vrolijken met muziek. Want als er één woord is dat Oh! Snap omschrijft, dan is het happy. Of misschien: dik? “Skinny jeans don’t come in my size, I like to dress fly, but fuck it, I like food.” www.myspace.com/daworldfamous ohsnap

Fake Blood (5559 friends)

Uitgebreide discussies worden online gevoerd over de identiteit van Fake Blood en Boy 8 Bit. Maar waar gaat het nou eigenlijk om? Inderdaad, om de muziek! En die is goed. Fake Blood heeft verpletterende remixen gemaakt van Bonde Do Role, Armand van Helden, South Rakkas Crew, Black Ghosts en meer. We Love Fake Blood! www.myspace.com/welovefakeblood

Pacific (5805 friends)

Deze jonge band uit Göteborg maakt volwassen muziek - denk Ratatat, Breakbot en Air. Pacific geeft aan sterk beïnvloed te zijn door de Franse filtersound en de aloude Italo-held Giorgio Moroder. RELOADs favoriet: Runway to Elsewhere. www.myspace.com/musicpacific

Foamo (1934 friends)

Hoor je Foamo, dan denk je aan bacon & eggs, achterbuurt, Mike Skinner lookalike, regen en veel binnen zitten. Kye Gibbon, aka Foamo, mag Armand van Helden, Kissy Sell Out en The Crookers tot z’n fans rekenen. Vanuit zijn ministudio belaagt hij de Engelse (en inmiddels ook internationale) muziekscene met stampende fidgethouse-remixes en eigen tracks. www.myspace.com/foamo

Skip & Die (226)

Foamo (1934)

Nathalie Portmans Shaved Head (9245)

Mighty Fools (390)

Oh Snap! (8305)

Svinkels (19456)

Mighty Fools (390 friends)

Op het gebied van stompende electro komt er een hoop goeds uit Engeland, Frankrijk, Italië en Duitsland. Nederland telde nog niet echt mee, totdat de Mighty Fools zich ermee gingen bemoeien. De Mighty Fools maken on-Nederlands goede fidgethouse, waardoor je weer Trots op Nederland wordt! www.myspace.com/mightyfools

Svinkels (19456 friends)

Het Franse Svinkels, bestaande uit Gerard Baste, Nikus Pokus en Mr Xavier, heeft zo zijn eigen kijk op muziek. Svinkels leeft in een fictief land genaamd Le Dirty Centre, dat een kruising is van Frankrijk en de Verenigde Staten en waar Snoop Dogg de president is. Fijne mix van hiphop en country. De nieuwe TTC? Dat niet, maar wel aanstekelijk. www.myspace.com/svinkels

Paul Devro (3263 friends)

De uit Vancouver, Canada, afkomstige Paul Devereux heeft er altijd onder geleden dat niemand zijn naam goed kon spellen. Inmiddels is Devereux wijselijk Devro geworden. Op z’n zeventiende begon hij met dj’en en inmiddels is hij een van de drijvende krachten achter het gerespecteerde label/blog Mad Decent (samen met Diplo), waarmee hij de meest actuele baile funk/baltimore brengt. Check ook zijn remix van de track Sirens van Dizzee Rasal. www.myspace.com/pauldevro

Little Boots (4639 friends)

Little Boots is blowin’ up in de blogosfeer! Waarom? Omdat de uit Blackpool, Engeland afkomstige Victoria Hesketh fris en anders is. In een door mannen gedomineerde electroscene staat Victoria haar vrouwtje en is ze niet bang om te experimenteren. Victoria is bovendien meer dan iemand die wat nummers in elkaar knutselt op de zolderkamer, ze is een allround performer! www.myspace.com/littlebootsmusic

Fake Blood (5559)

Paul Devro (3263)

Pacific (5805)

Little Boots (4639)

PAGINA INHOUD

Tekst Beeld

Gear gearusic

1. Free Pants

Jeroen Smeets

GEAR

Tan Nuyenusic

Wat is er lekkerder dan onderuitgezakt voor de buis hangen? Onderuitgezakt voor de buis hangen in je Free Pants!

www.thebestpantsinlifearefree.com

2. Sander Reijgers

Niet geschikt om te dragen bij het eerste bezoek aan je schoonouders: een trainingsjack gemaakt van opblaaspoppen.

€ 300

www.sanderreijgers.nl

3. New Dimension

De sweaters van New Dimension hebben een fijne new rave/electro-touch. Ook verkrijgbaar in de Code Gallery Store in Amsterdam.

€ 75

www.newdimension-clothing.com

4. Gravis vs The Hundreds

Sneakers met bagage! Onderdeel van de Gravis Black Box Collection, waarin onder meer ook een backpack, portemonnee en trolley.

www.gravisfootwear.com

5. Numark iDJ2

Waarom nog draaien met vinyl, cd’s of laptop? Zet je iPod op dit apparaat en je kunt dj’en tot de afterparty begint. Helaas niet inclusief goede muzieksmaak. www.numark.nl

6. Dakine Supertune Kit

Wat voor naaimachines geldt, geldt ook voor snowboards: onderhoud voorkomt reparatie. In de Dakine Supertune Kit zit alles wat je nodig hebt om je snowboard winterklaar te maken.

€ 79

www.dakine.com

7. Krink / Beautiful Losers

De beste inkt die je kunt krijgen komt uit de keuken van KR, de New Yorkse graffitischrijver. Deze stift is speciaal gemaakt voor de première van de documentaire Beautiful Losers.

5. € 180

www.krink.com www.beautifullosers.com

€ 796

€ 119,95

PAGINA PAGINA INHOUD INHOUD

18 18

Tekst teKSt beelD

Maarten van der Schaaf Maarten van der Schaaf Job Rompa

Surf is in the air surf gearusic

Naast de ASP World Tour en de Billabong XXL Big Wave, gaat dit seizoen een nieuwe internationale surfcompetitie van start: de Kustom Airstrike. Het Australische schoenenlabel geeft 50.000 dollar weg aan de held die de meest radicale en grensverleggende aerial weet te landen op z’n surfboard.

Stoere verhalen in de kroeg over je nieuwste move zijn uiteraard niet voldoende om die dollars weg te kapen. De Australiërs willen videobeelden zien. En terecht, want dan kan iedereen zien wat ‘ie uit de kast moet halen om te winnen. De afgelopen twee jaar organiseerde Kustom de wedstrijd alleen in Australië, maar nu is de competitie open voor surfers uit alle hoeken van de wereld. New skool surfing heeft de laatste jaren een enorme vlucht genomen. Letterlijk. De airs worden steeds hoger en de creatieve kids op de stadsstranden van Durban tot Sydney bedenken telkens weer nieuwe manoeuvres die tot voor kort echt onuitvoerbaar leken. Opvallend is dat de golven waarop deze sprongen gemaakt worden niet eens heel heftig zijn. Wij Hollanders en Belgen hebben dus geen excuus meer om niet met de wereldtop te kunnen meedoen. Bovendien is het toegestaan om je te laten aantrekken door een jetski dus: springen maar!

Op de website staan inmiddels al de eerste inzendingen. Tussen usual suspects als Andy Irons, Taj Burrow en Josh Kerr staan ook relatief onbekende jongens. Neem bijvoorbeeld Wade Goodall. Deze 22-jarige surfer, geboren aan de Australische Sunshine Coast, vond de golven thuis niet echt uitdagend en begon zelf aerials te bedenken. Plotseling was daar de passion pop. In zijn eigen woorden: surf op je forehand, spring, maak een double grab superman, draai je board 180 graden, land en draai weer 180 graden door zodra je geland bent. Op de website staan ook bizar hoge 360s van Goodall. Hij springt ze alsof ‘ie een flesje Fosters openschroeft. De inzending van de 18-jarige Zuid-Afrikaan Chad du Toit maakt ook indruk. Hij springt voorbij met een 360 double grab, net als zijn Billabong-teammaatje Sterling Spencer uit Florida. Misschien wel de mooiste inzending tot nu toe komt van de totaal onbekende surfer Jean-Charles

Bedray, bijgenaamd Jex. De Fransoos landt een backside flip, niet in Bali of Hawaii, maar gewoon op een winderige beachbreak ergens langs de Franse kust. Op de site staan ook de filmpjes van de winnaars van de afgelopen jaren, toen alleen Australiërs konden meedoen. In 2006 won Dion Agius met een backside flip en tijdens de laatste editie pakte Julian Wilson de prijs met een sushi roll, een combi tussen een Superman en een 360. Sick! www.kustomairstrike.com

PAGINA INHOUD

snow

tekst BEELD

Laura Goense Ruben Pater

Toen ze een klein meisje was, wilde de Australische Torah Bright bloemschikster worden. Op het eerste gezicht zou ze het ook kunnen zijn. Ze is 21 jaar en heeft lange blonde haren, mooi opgemaakte ogen en verzorgde handen. Achter haar bloedmooie uiterlijk schuilt echter helemaal niet iemand die weet hoe je margrietjes schikt. Maar een meisje dat op haar snowboard een Superpipe kan killen en nu al torenhoog favoriet is voor de Olympische Winterspelen. Best surrealistisch, vond RELOAD. Dus toen ze onlangs in Nederland was, gingen we op de koffie.

PAGINA INHOUD

snow

tekst BEELD

Laura Goense Ruben Pater

Dat bloemschikken is hem niet geworden? “Nee. Op mijn veertiende begon ik de wereld rond te reizen voor snowboardwedstrijden en sindsdien draait mijn leven om de sport. Ik wil nog wel een vak leren, maar dan eerder binnenhuisarchitectuur dan bloemschikken. Dat lijkt me een stuk leuker.” Maar rondjes spinnen in de halfpipe blijft het allerleukst? “Voorlopig in ieder geval wel. Er zit nog steeds een stijgende lijn in mijn kunnen en ik wil mezelf blijven verbeteren. Daarbij kijk ik heel erg uit naar de Spelen van 2010 in Vancouver. De komende winter ga ik me daar helemaal op richten.” De Winterspelen zijn pas over anderhalf jaar. Hoe bereid je je daar nu al op voor? “Om mee te mogen doen moet je aan bepaalde criteria voldoen van zowel het Internationaal Olympisch Comité als het land waar je voor uitkomt. Australië krijgt vier plaatsen, maar we hebben maar drie goede vrouwelijke halfpiperijders. Eigenlijk hoeven we ons dus alleen zorgen te maken om de punten die we internationaal nodig hebben. En die kunnen we verdienen in FIS World Cup wedstrijden. Het Australische team gaat om die reden de komende winter alle World Cups af. Ik ook, maar ik heb besloten me niet bij het team te voegen totdat de Olympische Spelen beginnen. Want ik wil meer mijn eigen weg gaan en tussendoor ook nog een paar TTR-wedstrijden rijden. Persoonlijk vind ik TTR’s zoals de Global Opens veel leuker en daarom heb ik de afgelopen jaren amper World Cups gereden. Maar voor de Spelen moet ik eraan geloven.” De vorige keer deed je ook mee en werd je vijfde. Wordt dit een revanche? “Ik hoop het wel, want de vorige keer was ik teleurgesteld over mijn resultaat. Ik wil graag aan mijn landgenoten laten zien wat ik kan. In Australië is snowboarden geen grote sport, maar tijdens de Spelen kijkt iedereen ernaar. Het is leuk als ze trots op je kunnen zijn, hoewel ik trouwens helemaal niet patriottistisch ben.” Hoe kan het eigenlijk dat jij als Australische zo ontzettend goed kunt snowboarden? “Ik ben opgegroeid in Cooma, in de Snowy Mountains, dus ik ben opgegroeid met skiën en snowboarden. Het seizoen is daar alleen erg kort. Er ligt maar zo’n drie maanden per jaar sneeuw en de scene is erg klein. Om verder te komen, ben ik daarom een paar jaar geleden naar Salt Lake City in de Verenigde Staten verhuisd. Daar heb je een heel lange winter en een heleboel goede snowboarders. Maar zelfs daar ben ik niet vaak, want ik ben vrijwel altijd onderweg.” Klinkt als een eenzaam bestaan. Heb je een leuke jongen die met je meereist? “Nee, en ik heb ook geen lijntjes uitstaan. In de snowboardwereld kom ik een heleboel leuke jongens tegen, ze zijn allemaal spontaan en vrolijk. Maar helaas – tot nog toe – niet meer dan dat. Verder valt het wel mee hoe eenzaam het is.

Iedereen gaat toch een beetje dezelfde wedstrijden af, dus je leert elkaar goed kennen. De enigen die ik mis, zijn mijn familieleden. Die zie ik heel weinig, maar dat hoort erbij. Die tijd komt wel weer.” Er zijn wereldwijd een heleboel ogen op je gericht. Vind je het moeilijk om met die druk om te gaan? “Op zich word ik niet zenuwachtiger wanneer er meer mensen naar me kijken, zoals tijdens de Spelen. Ik ben er na zoveel jaar wel aan gewend. Daarnaast probeer ik ook niet te veel te letten op wat anderen doen, maar gewoon mijn eigen run zo goed mogelijk neer te zetten. Hoewel ik er natuurlijk niet onderuit kan om soms te kijken wat de concurrentie doet, want iedereen traint op dezelfde locaties. Zoals afgelopen zomer in NieuwZeeland: daar zie je de hele wereldtop en ook dat velen nu al keihard aan het oefenen zijn voor de Spelen. De Chinese meisjes bijvoorbeeld – ik schrok ervan. Die mochten van hun coach met niemand anders praten en waren iedere dag aan een stuk door de pipe aan het hiken. Maar dat is een andere mentaliteit en daar trek ik me weinig van aan.” Wat maakt jou beter dan die andere meiden, terwijl zij zo knetterhard trainen? “Mijn specialiteiten zijn switch tricks en inversions. In mijn dromen zie ik mezelf als een sterke, stijlvolle, smoothe snowboarder, haha! Dat probeer ik werkelijkheid te maken. Ik heb niet veel tijd om te oefenen, want ik ben bijna continu bezig met wedstrijden. Maar zodra ik de kans krijg, probeer ik mezelf te ontwikkelen. Het zit ook voor een groot deel in je hoofd, denk ik. In het begin klinkt een 720 in de halfpipe als iets surrealistisch. Maar als je het vaak genoeg probeert, beginnen je hersenen het te begrijpen en wordt het – bij mij althans – op een gegeven moment makkelijk. En dan ga je door naar de 900. Daar ben ik nu mee bezig, om die vlekkeloos en stijlvol uit te voeren. Misschien gaat dat ‘begrijpen in je hoofd’ bij mij iets sneller dan bij anderen.”

2008 Global Open Tour Champion World Superpipe Champion 2nd X-Games Superpipe 1st Nippon Open 2007 TTR Worlds Snowboard Tour Champion 2007 Global Open Tour Champion World Superpipe Champion 1st X- Games Superpipe 1st Nippon Open 2006 1st Us Open half pipe 1st World Superpipe Champion 1st Vans Cup 2nd X-Games 5th Winter Olympic Games 2005 1st Arctic Challenge 1st Nippon Open 1st World Winter Series Half Pipe Finals 1st FIS World Cup HP

PAGINA INHOUD

wake

tekst BEELD

Maarten van der Schaaf Ruben Pater

Tijdens het WK wakeboarden achter de kabel in Anapa, Rusland pakten ze allebei het goud. De Nederlandse wereldkampioenen Mike Ketellapper (20) en Maxine Sapulette (17) werden massaal onthaald op Schiphol en stonden een dag later kranten en televisie te woord tijdens de officiële persconferentie bij wakeboardcentrum Lido in Almere. Wakeboarden zit duidelijk in de lift. Terwijl de sport achter de boot al enkele jaren populair is, wordt ook boarden aan de kabel nu steeds bekender. Volgens de kersverse wereldkampioenen zijn de twee disciplines echter niet met elkaar te vergelijken. Maxine Sapulette: “Natuurlijk is het dezelfde sport, maar de techniek is totaal anders. Achter de boot spring je alles over de hekgolf, terwijl je aan de kabel alleen kan springen door op een bepaalde manier je bochten aan te snijden en je board te parkeren.” De twee disciplines hebben ook totaal gescheiden competities. Mike Ketellapper: “Tot nu toe heb ik me gericht op de kabel. Die techniek begrijp ik nu goed. Komende winter ga ik vier maanden naar de Verenigde Staten om te trainen. Ik wil twee maanden achter de kabel gaan boarden en twee maanden ga ik oefenen achter de boot. Ik denk dat boarden aan de kabel misschien wel lastiger is dan achter de boot, dus ik hoop dat ik achter de boot ook ver kan komen. Ik moet wel oppassen dat ik niet geblesseerd raak, want de boot is veel blessuregevoeliger.”

PAGINA INHOUD

wake

CELEBRITIES Maxine: “Wakeboarden achter de kabel is relatief nieuw in Rusland. Volgens mij is het zelfs de enige waterskibaan van het land. Bovendien staat die baan in Anapa er nog niet zo lang. De Russen snapten er niet zo veel van. Ze dachten dat we celebrities waren.” Mike: “Het wakeboarden staat er nog in zijn kinderschoenen, maar de Russen vinden het wel tof om te komen kijken. Er was best veel publiek in Anapa, ik schat zo’n tweeduizend man. In 2005 had ik al eens een wedstrijd geboard in Moskou, dus ik wist wel wat ik moest verwachten. Niet alles is even perfect geregeld. De Russische keuken is ook niet echt top. Maar goed, ik wil niet zeiken. Laat ik het zo zeggen: Het is goed te doen.” Maxine: “Het was echt een nieuwe ervaring voor me. Russen zijn een raar volkje. Ze kijken heel serieus en ze praten geen woord Engels. Het was een leuke, maar ook vreemde week. Toen we overstapten in Moskou was het gruwelijk koud, maar in Anapa aan de Zwarte Zee scheen de zon volop en was het dertig graden. Nog zoiets raars: op een avond waren we uit eten met het Protest-team bij een Irish pub, komt er plotseling een band binnen die gruwelijk hard begint te spelen. Het was supergezellig, maar aan het eind van de avond stond de drankbon van de band wel op onze rekening. Bizar toch?”

teKSt beeld

Maarten van der Schaaf Ruben Pater

PAGINA INHOUD

wake

teKSt beeld

Maarten van der Schaaf Ruben Pater

MOBE5 Mike: “De Mobe5 is een backflip met anderhalve draai om de as. Voor mij is het een vaste sprong in mijn run. Veel rijders springen wel een Mobe, maar een Mobe5 zie je niet veel aan de kabel.” Maxine: “Toen Mike die Mobe5 sprong was het bekeken. Iedereen ging uit z’n dak. Hij landde ‘m zo clean. Het leek net alsof hij ‘m al jaren doet.” Mike: “Ja, het ging super. Ik had heel hard getraind en voelde me goed. Alles lukte gewoon, zelfs ondanks de weersomstandigheden. In de finale stond er veel wind en waren er golven.”

Mike Ketellapper Geboren: 14 januari 1988 in Almere Board sinds: 2003 Sponsors: Protest Boardwear, Hyperlite Wakeboards, Casa Rosso, Nutcase Helmets Planbsports en Lido Almere. Coach: Rob Ketellapper bij Lido Almere

Maxine Sapulette Geboren: 25 februari 1991 in Enschede Board sinds: 2003 Sponsors: Protest Boardwear, J - star, Kustom Footwear, Dirty Dog sunglasses Coach: Sjors van de Kerkhof bij Cable Water Ski Twente (Enschede)

PAGINA INHOUD

style

teKSt beeld

Jeroen Smeets Ruben Pater

Op uitnodiging van het Franse wintersportdorp La Plagne en kledingmerk Arc’teryx trok RELOAD midden in de zomer naar het Urban Plagne festival. Samen met graffittischrijver Thomas Debatisse vertoefde RELOAD een weekend lang tussen de skateboards en spuitbussen, en liet en passant een tweetal geschilderde liftcabines achter. De liften zijn uitgestorven. De plaatselijke supermarkt puilt uit van de voorraden. De ski- en snowboardverhuur is gesloten. En op een enkel restaurant na is vrijwel alles dicht. Net als veel andere dorpen in de Franse Alpen ligt La Plagne er in de zomer stil bij een logisch gevolg van de wetten van de wintersporteconomie. Het tijdelijke personeel is weer terug naar de stad en slechts een enkeling is overgebleven in het bergdorpje op de piste. Hier staat de plaatselijke pizzabakker in de vroege middag de kroeg schoon te maken, ‘s avonds pizza’s te bakken en in het weekend plaatjes te draaien in de enige bar die nog publiek verwelkomt. Maar in het tweede weekend van juli wordt vier dagen lang de zomerstilte met grof geweld doorbroken. Dan wordt het Franse sneeuwgebied weer bevolkt met baggy jeans, wordt er vuurwerk in de lift afgestoken en is de parkeerplaats bezaaid met lege bierflesjes. Niet afkomstig van snowboarders, maar van skateboarders, BMX-ers en graffitischrijvers. La Plagne organiseert onder de noemer Urban Plagne ieder jaar een groot evenement waar alle extreme sporten die ooit

in Frankrijk voorbijgekomen zijn, een plek krijgen. Met natuurlijk ook een volledig skateboarden BMX-parcours. Behalve de verschillende wedstrijden die worden gereden, zijn er muziekworkshops, breakdancebattles en natuurlijk afterparty’s. En hoewel de regen met bakken uit de hemel valt, blijft het publiek enthousiast. De graffiti-schrijvers staan overdekt hun cabines te schilderen en de skaters zoeken hun toevlucht tot de overdekte plekken waar potjes S.K.A.T.E. gespeeld kunnen worden. De stemming stijgt elke avond tot grote hoogten in de lokale bar, waar Franse partychansons de zaal in worden geslingerd. RELOAD is uitgenodigd om samen met de Franse graffitischrijver Thomas Debatisse, aka Otome, een eigen cabine te claimen. Thomas is een 22-jarige grafisch ontwerper uit Nice, die sinds twee jaar bezig is met graffiti. In La Plagne komt hij op het idee om de liftcabine om te toveren tot een Volkswagenbusje. Thomas: “De Volkswagenbus is altijd een symbool geweest van de surfcultuur. Met deze skicabine kun je nu zelfs in een Volkswagenbusje op de top van de berg komen!” Behalve de RELOAD-cabine maakt Thomas

ook een cabine voor Arc’teryx, het outdoor sportsperformance-merk. Beide cabines worden in roulatie genomen in de lift en zijn dus vanaf het komende winterseizoen terug te vinden in de sneeuw. Laat RELOAD eindelijk eens wat andere sporen na dan lege flessen...

PAGINA INHOUD

style

teKSt beeld

Jeroen Smeets Ruben Pater

WinterUrbanPlagne Van 31 maart tot 3 april 2009 organiseert La Plagne de winter editie van Urban Plagne. Hier geen skateboards maar snowboard wedstrijden, demonstraties met sneeuwscooters en snowskates en de introductie van wakesnowboarding. www.urbanplagne.com

PAGINA INHOUD

teKSt beeld

Jeroen Smeets Tan Nuyen

COVER-profile

Michael Perry artusic

“Als illustrator ben je gelimiteerd tot het maken van illustraties, een kunstenaar is nergens aan gebonden”

RELOAD en kunst zijn even onafscheidelijk als taart en slagroom. Ver voor de tijd dat kunstenaars werden uitgenodigd om wodkaflessen, sneakers, paraplu’s of vinyl toys te beschilderen, gaven wij ze al de aandacht die ze verdienden. In RELOAD nieuwe stijl geven we kunstenaars nu ook de plék die ze verdienen: het hart van het megazine. Original machine printed art. Het werk van de New Yorkse kunstenaar Michael Perry balanceert tussen fine art, illustraties en design. In zijn surrealistische wereld komen letters en tekeningen tot leven. Een gesprek over instinctieve behoeftes, de verschillen tussen kunstenaars en illustratoren, en over penissen en vagina’s. Hoe ben je met kunst in aanraking gekomen? “Als kind was ik altijd al dingen aan het maken en aan het tekenen. Ik had schetsboeken, ging hutten bouwen en voerde wetenschappelijke experimenten uit in de keuken. Deze dingen deed ik uit een instinctieve behoefte – ik voelde dat ik iets moest doen. Op veertienjarige leeftijd kreeg ik van mijn opa, die schilder was, een tekendoos met oude olieverf. Ik was meteen verkocht.” Hoe definieer je je eigen werk? Ben je een kunstenaar of een illustrator? “Ik beschouw mezelf meer als een kunstenaar dan als een illustrator. Als illustrator ben je gelimiteerd tot het maken van illustraties, terwijl ik als kunstenaar ook illustraties kan maken. Een kunstenaar is nergens aan gebonden. Onlangs ben ik dat wat ik doe ook als maker gaan definiëren. Het klinkt misschien een beetje cheesy, maar het vat goed samen wat ik doe, en hoe dat werk tot stand komt. Boeken, magazines, illustraties, tekeningen, installaties – bij al deze projecten ben ik de maker.”

Wat is voor jou als kunstenaar het belangrijkst? Een mooie illustratie, een boodschap die verteld wordt of de progressie die je als kunstenaar maakt? “Voor mij is het proces van het maken het belangrijkst. Daar staat wel tegenover dat het eindresultaat visueel aantrekkelijk moet zijn. Maar wanneer ik iets maak waarmee ik niet tevreden ben, is dat vaak een belangrijk onderdeel van het proces. Dat heeft tot gevolg dat mijn volgende werk beter is.” Als opleiding heb je een graphic designstudie gedaan. Is dat geen rare combinatie met fine art? “De fine art heeft me geleerd om mijn handen te gebruiken, mijn graphic designstudie heeft me geleerd om mijn hersens te gebruiken. De graphic design-opleiding die ik heb gevolgd, was een intellectueel rijke opleiding waarin ideeën voorop stonden. Mijn leraren vertelden altijd: ‘Wij leren jullie nadenken, jullie kunnen het maken zelf leren’. Die houding was enorm inspirerend. Ik kan me niet voorstellen waar ik zou zijn zonder mijn opleiding.” Dat klinkt behoorlijk braaf. Heb je geen stoere graffitiverhalen uit het verleden, zoals andere hedendaagse kunstenaars? “Toevallig raakte ik laatst in een café aan de praat met een gozer. Ik vertelde dat ik een hekel had aan graffiti, niet wetende dat hij zelf in de graffitiscene zat. Persoonlijk heb ik nooit echt interesse gehad voor graffiti. Hij legde me uit dat graffiti een pure vorm van creatie is, omdat de graffitischrijvers creëren vanuit een instinctieve behoefte. Op die manier is graffiti wel degelijk interessant, maar verder denk ik niet of nauwelijks over graffiti na. Als ik iets op een muur zie dat mijn aandacht grijpt, dan doet het dat als een kunstwerk, niet als een graffiti piece.”

Je hebt een obsessie met letters. Wat fascineert je zo aan letters? “Ik denk dat dat is blijven hangen vanuit mijn opleiding, maar mijn interesse voor taal en lettervormen gaan ver terug. Toen ik klein was, tekende ik de hele tijd logo’s die uit letters bestonden. Mijn eerste fine art-piece dat ik op school maakte, voordat ik realiseerde dat ik designer wilde worden, was een dorpje van huizen gemaakt uit de letter T. Ik raakte helemaal obsessief toen ik besefte dat een T liggend op zijn rug het perfecte huis was. De vormen van letters stralen iets voor me uit, en dat gebruik ik in mijn werk.” Je werk lijkt een surrealistische wereld waarin je letters en tekeningen tot leven komen. Doe je dat bewust? “Vaak is het voor mij niet helemaal duidelijk waar deze wereld vandaan komt. In mijn nieuwe werk komt het landschap steeds meer terug. Ik heb net een serie tekeningen gemaakt van planeetfabrieken. Heel erg vervreemdend. Soms duiken dingen ineens op.” Vanwege je surrealistische werelden krijg je vaak ook aparte verzoeken binnen. Wat is de raarste opdracht die je ooit hebt gekregen? “Voor een artikel in The New York Times was ik gevraagd om de woorden ‘Sex Beyond Porn’ te schrijven. Ik had het artikel niet gelezen en had dus geen enkele context waarin ik die titel moest plaatsen. Ik heb toen letters gemaakt uit penissen, tieten en vagina’s. Ik stuurde het op naar de art director en haar reactie was onvergetelijk. Ze zei: ‘Je moest het gewoon proberen, hè? Het spijt me, maar er is geen enkele kans dat The New York Times dit ooit zal afdrukken!’”

1. Tree skull / Screenprint 2. Boing / Painting 3. Universal / Painting 4. Landscape 6 / Screenprint 5. Female Dollar / Typography

Original Machine printed Art

PAGINA PAGINA INHOUD INHOUD

34 34 snow style

teKSt fotografie Typografie

Hoite Polkamp Elsbeth Thijssen Job Rompa

Hoe breng je een fotoshoot in een surrealistische thema zonder te vervallen in pretentieuze fashion fotografie? Dat doen we gewoon niet. RELOAD houdt het eerlijk, echt en oprecht. Zes teamriders gefotografeerd in een winterjas. Fotografie: Elsbeth Thijssen Locatie: Smart Project Space, Amsterdam Met dank aan: Karel & Sjaak, lab111

PAGINA INHOUD

40 art

De Amerikaan Evan Hecox is het type kunstenaar dat zichzelf op de opening van zijn eigen tentoonstelling omschrijft als ‘de minst coole persoon aanwezig’. Zijn eigen werk beschrijft hij zelfs als ‘saai’. Kalmte en rust zijn misschien termen die beter passen bij het werk van Evan Hecox. Met oog voor detail verwerkt hij verschillende typografische elementen, alledaagse voorwerpen en stedelijke omgevingen in zijn ontwerpen. Zomaar een straathoek in Chinatown. Voetgangers wachten voor het rode stoplicht, een vrouw op weg naar huis met haar boodschappen steekt alvast over. Op de muur naast de groentewinkel zie je nog net een tag met druipers staan. In de achtergrond hangen weegschalen. Zijn schilderijen zitten zo gelaagd in elkaar, dat ze gemakkelijk te verwarren zijn met prints of zeefdrukken. Een overblijfsel van zijn studie, waar hij een voorliefde ontwikkelt voor de zeefdruk- en schilderklassen. Na zijn tijd op Colorado State University komt Evan in San Francisco terecht, waar hij aan de slag gaat bij snowboardmerk Twist en begint niet lang daarna ook bij Chocolate Skateboards. Hecox valt met zijn neus in de boter: San Francisco herbergt in die periode (de jaren negentig) een bloeiende alternatieve kunstscene, voortkomend uit de skateboarden graffiticultuur. Hecox en zijn vrienden uit die tijd zullen later aan de basis staan van Beautiful Losers, een rondreizende expositie uit 2004. Het zijn eigenlijk de eerste street artists, om die vervelende term maar eens te gebruiken.

teKSt beeld

Jeroen Smeets Evan Hecox

Behalve met skateboards heeft Hecox zich ook altijd beziggehouden met vrij werk. In december 2007 verschijnt van hem het boek Urban Abstract, Hecox’ interpretatie van de stedelijke omgevingen van Tokio, Berlijn, Mexico-stad en natuurlijk San Francisco. De Beautiful Losers-beweging heeft misschien beroemdere en zeker flamboyantere kunstenaars voortgebracht dan Hecox, maar wat vorm en inhoud van zijn werk betreft kan hij zich meten met de besten. Door het versterken van schijnbaar onbelangrijke landschapselementen door kleur, compositie en vorm, maakt hij het alledaagse interessant – en daarmee ook zichzelf. Naar aanleiding van Urban Abstract organiseren RELOAD en Mather Kunst een tentoonstelling van Hecox’ werk in de Chiellerie in Amsterdam. Ook (of eigenlijk: juist) als je Hecox alleen maar kent van zijn skateboardontwerpen zeker de moeite van een bezoek waard. En misschien wel de laatste kans om de urbane kant van Hecox te zien. Want over zijn toekomstplannen zegt hij: “Ik wil het stedelijke werk waar ik mee bekend ben geworden meer gaan combineren met organische aspecten. Vroeger deed ik ook veel portretten, daar wil ik ook weer mee gaan beginnen. Ik wil dat mijn werk steeds meer een vervreemdende, droomachtige kwaliteit gaat hebben.” Urban Abstract in Amsterdam Chiellerie, Raamgracht 58, Amsterdam 24 oktober tot en met 29 oktober Opening: vrijdag 24 oktober om 17.00 uur www.matherkunst.com www.chiellerie.nl

Naar eigen zeggen heeft hij in de laatste elf jaar ongeveer duizend skateboards ontworpen: Evan Hecox uit San Francisco. Zijn designs voor Chocolate Skateboards hebben een hele skateboardgeneratie gevormd, maar ook zijn wat meer abstracte werk is de moeite waard. Reden genoeg voor RELOAD om de man naar Nederland te halen voor een tentoonstelling.

PAGINA INHOUD

42 art

tekst Beeld

Joris van Drooge Job Rompa

fotografie

Satoshi Minakawa

De Japanse fotograaf Satoshi Minakawa documenteerde een populaire hobby in zijn land: Dekotora, ofwel het pimpen van vrachtwagens. Groot is goed, meer is beter dan minder, liever honderd lampen dan geen lampen en waarom een classy kleur kiezen wanneer je je auto ook afzichtelijk roze kunt spuiten? De fotoâ&#x20AC;&#x2122;s van Minakawa zijn binnenkort te zien in de Londense galerie The Printspace.

PAGINA INHOUD

45 art

tekst fotografie

Joris van Drooge Satoshi Minakawa

DEINSPIRATIEVOORDEKOTORAKOMTVOORAL UIT POPCULTUUR: MANGA, SCIENCEFICTION, ROBOTS, ROCKMUZIEK EN STRIPS Dekotora. Het klinkt als de naam van een bouwmarkt, maar het is Japans voor Pimp my ride. ‘Tora’ is een afkorting van het woord voor truck en ‘deko’ staat voor decoratie. Het tijdverdrijf gaat terug tot de jaren zeventig, toen in Japan de film Truck Yaro een grote hit was (check YouTube voor de begincredits van de film). De hoofdrolspeler was een customized truck die zich 103 minuten lang door een uiterst slap verhaal worstelde. Maar het kwaad was al geschied, want door Truck Yaro groeide Dekotora uit tot een fenomeen. Door heel Japan begonnen jongens (het is een nogal masculiene hobby) met het pimpen van hun auto of truck, en de minder bedeelden met hun fiets of brommer. Er ontstonden zelfs speciale Dekotora-gangs. Duidelijk is dat de gemiddelde Dekorateur geen aerodynamische ambities heeft. Vaste elementen zijn de oversized spoilers, soms zo absurd groot dat je serieus denkt dat de auto gevaar loopt op te stijgen bij een snelheid van meer dan 150 kilometer per uur. Een ander populair element zijn paintbrushtekeningen, liefst met een design waarvoor de term kitsch nog een compliment is: Mickey Mouse op een motor, een watervalletje met naaldbomen, een tijger tussen een planetenstelsel, dat werk. Verder mogen ook bekerhouders en een zo dik mogelijke stereo-installatie niet ontbreken, zodat je spoilers lekker meetrillen wanneer je in de file staat. De inspiratie voor Dekotora komt vooral uit popcultuur: manga, science fiction, robots, rockmuziek en strips. Vandaar dat sommige creaties meer op ruimteschepen lijken dan op auto’s. Behalve Dekotora bestaat er ook Vanning (waarbij bestelwagens of gewone auto’s worden

getuned) en Dekochari, de poor man’s variant op Dekotora: het versieren van je fiets. Dan is er ook nog de Dekotora middle class die scooters en brommers optuigt. Maar of het nu fietsen of monstertrucks zijn, de elementen van deze versierkunst zijn ruwweg gelijk. Het motto: Groot is goed, meer is beter dan minder, liever honderd lampen dan geen lampen en waarom een classy kleur kiezen wanneer je je auto ook afzichtelijk roze kunt spuiten? Dekotora is vooral een plattelandsding. Stadse Japanners hebben het nooit echt cool gevonden, dat gedoe met die lampen en die spoilers. Zij vinden het maar een agrarisch verschijnsel. Fotograaf Satoshi Minakawa is zo’n stadse Japanner. Met het verschil dat hij wél de schoonheid zag van de rijdende creaties. Hij raakte zelfs zo gefascineerd door Dekotora dat hij besloot om een serie te fotograferen. Maar in plaats van het geijkte trotse-eigenaar-voor-zijn-vehikelplaatje, koos hij een andere aanpak. Minakawa wilde puur het object fotograferen: de fietsen, vans en brommers tegen een steriele achtergrond in de studio, de trucks voor een mysterieuze schemering. Geen storende elementen. Door de voertuigen los te weken van de dagelijkse realiteit – en van hun maker – brengt hij ze terug tot wat ze zijn: kunst. Wat dat betreft lijkt Dekotora veel op graffiti: in hun normale omgeving zijn de gepimpte trucks doe-hetzelfwerk van nerdy jongens, maar zet ze in het museum en het wordt kunst. “Voor mij zijn deze jongens veel echter dan normale kunstenaars,” zegt Minakawa. “Die zijn berekenend. Deze jongens zijn spontaan, en proberen zo hun persoonlijkheid, idealen, waarden en dromen weer te geven.”

ESSENTIELEELEMENTENVOOR JE EIGEN DEKOTORA]  Een mega-soundsystem met zware woofers en schelle tweeters. Tien boxen is het minimum.  Paintbrushtekeningen. Haal inspiratie uit cartoons, video games en sciencefictionfilms. Een Bob Ross-landschapje met waterval en dennenbos mag ook.  Lampen rondom, liefst zoveel

mogelijk. Hang er een computerprogrammaatje aan zodat je ze psychedelisch kunt laten knipperen.

 Voor-, achter-, zij- en dakspoilers. Hoe groter hoe beter. Gevaar voor andere weggebruikers geen bezwaar.  Dikke antenne. Om aan te

sluiten op je 27-MC bakkie, zodat je on the road (dat wil zeggen tussen Starbucks en McDonald’s) kunt communiceren met je Dekotora-maten.

 Lage, puntige voorspoiler. Voor een snelle, pijnloze dood van onoplettende voetgangers.  Oversized achteruitkijkspiegels met dikke randen. Veiligheid boven alles!  Extra harde claxon. Bescheidenheid is geen eigenschap van de gemiddelde Dekotora-rijder.  Spreuken. Denk aan teksten als ‘Don’t come a-knocking when the van is a-rocking’, ‘My other

car is a Ferrari’ of ‘My grandfather was a kamikaze pilot’. Wel even omzetten naar Japanse tekens.

 Stoelbekleding: liefst glimmend, glad, vies nepleer. Extra punten voor slang- of tijgerprint. Verschillende tv-schermen, in

ieder geval eentje in de achterbak, te bekijken met de achterklep open. Want hoe moet je anders je favoriete mangaserie volgen als je iedere avond op een parkeerplaats rondhangt?

 Een bekerhouder voor je forty-ounce of 7-11 Big Gulp. Want als iets dorstig maakt, is het wel knutselen.

Helaas zijn veel van bovengenoemde aanpassingen in Nederland bij wet verboden. Een woordvoerder van het ministerie van Verkeer en Waterstaat kan – afgaande op bijgaande foto’s – niet meteen zeggen wat precies wel en niet mag. “Dan zou ik de auto of fiets eerst moeten zien en opmeten,” zegt hij aarzelend. Maar hij weet wel dat sommige gefotografeerde voertuigen je in problemen kunnen brengen. “Er bestaan bijvoorbeeld regels voor het aantal lampen en de grootte van spoilers. Ook mogen auto’s geen onderdelen hebben die voetgangers en fietsers kunnen verwonden. Dus geen scherpe randen of een speer op je auto.” Kortom, bestudeer eerst de regels voor het pimpen van je auto op www.rdw.nl, en ga dan pas aan de slag.

De fotoserie van Satoshi Minakawa is van 26 november tot en met 26 december te zien in de Londense galerie The Printspace (74 Kingsland Road, Shoreditch). www.theprintspace.com www.satoshiminakawa.com

PAGINA INHOUD

teKSt Beeld

music

Je dropt een remix online. Een paar dagen later voegt de populaire BBC Radio One-dj Kissy Sell Out je toe als Myspace-vriend. Tot verbazing ontdek je vervolgens dat je op de playlist staat voor zijn radioshow op BBC Radio One. Je Myspace-views en -vrienden vertienvoudigen; zelfs internationale platenlabels tonen interesse. Een surrealistisch debuut voor de allereerste remix die je online dropt? Geen surrealiteit, maar realiteit voor C-Code en Mike Mago.

BMKLTSCH RCRDS

C-CODE & MIKE MAGO REMIX EP

1 2 3 4 5

Elisabeth van de Grift Ramon Avelino

CLAP CLAP BADMAN SHITTY BIM LONELY BOOTY SECONDHANDJOB

FOR FREE DOWNLOAD CHECK WWW.BOEMKLATSCH.NL a remix of C-mon & Kypski – Shitty Bum a remix of Nobody Beats The Drum – Quit Your Job

All tracks produced by C-Code & Mike Mago, mastered by Maarten Blom. Published and distributed by BMKLTSCH RCRDS

27-04-2008 17:42:50

PAGINA INHOUD

music

Boemklatsch, zijn dat niet die gasten uit Utrecht? Ja. Zijn ze niet ooit begonnen als hiphopcollectief? Ja. Zaten zij niet laatst in het RTL-Nieuws-item over twintig jaar house? Eh, ja. Vertel eens Mike Mago, hoe zit dat? “We zijn inderdaad begonnen als hiphopdjcollectief en feestorganisatie. Van het ‘1000 en 1 blikken bier feest’ in een studentenhuis, het eerste officiële Boemklatsch-feest op een boot, dat zich vervolgens verplaatste naar de Ekko in Utrecht, om uiteindelijk terecht te komen in de Tivoli. Boemklatsch is energiek en bont, we staan met veel mensen achter de draaitafels en daardoor gebeurt er veel. $jammie the Money, Illvester, Atactic, Ramkraak en ik zijn goede vrienden en weten wat we willen. Sinds 2007 hebben we een managementdeal met Jammm. Hierdoor kunnen we meer doen. We organiseren meer feesten, we zijn een label gestart: BMKLTSCH RCRDS én onze eerste plaat Mixing in Action ligt in de winkels. We hebben zelfs een radioshow op Utracks (zie www.utracks.nl, red). Voorlopig is Nederland nog groot genoeg voor ons, maar langzamerhand willen we ook internationaal wat meer bekendheid krijgen.” Vanwaar die switch van pure hiphop naar een eclectische smeltkroes van muziek? “We zijn allemaal begonnen als dj’s met voorliefde voor hiphop. Maar op een gegeven moment ga je je horizon verbreden en zie je eigenlijk steeds meer leukere muziekgenres. Genres die ook het gevoel van hiphop hebben, terwijl het een compleet andere muziek is. Alle house die je vroeger hoorde was trance of aanverwant. Wij trokken dat genre niet. Nu met de opkomst van dance en house uit Amerika, Frankrijk, Engeland en Duitsland, merk je dat het veel meer is dan alleen maar trance. Als je nu naar onze muziek luistert, dan zitten er wel degelijk nog veel dingen in die aan hiphop doen denken. Hiphop is ghetto en dat is ook zo met onder andere booty, baltimore en elektro. We zijn altijd op zoek naar de nieuwste dingen, genres en nummers. Het is echt een sport geworden, voor je het weet zit je de hele nacht alleen maar achter je computer muziek te checken.” C-Code (30): “Het maakt nu ook echt geen moer meer uit wat voor muziek je leuk vindt, zolang het maar lekker is. Je hebt steeds minder purisme.”

teKSt Beeld

Elisabeth van de Grift Ramon Avelino

Door de amoureuze uitstapjes naar andere muziekgenres, kreeg Mago (28) dj/producer C-Code uit het zwoele zuiden in zijn vizier. “Mike hoorde mijn mixtape destijds,” vertelt C-Code. “In 2005 heeft hij mij een keer gevraagd te draaien op Ammehoela, het feest dat Boemklatsch organiseerde in Tivoli, De Helling. Toen draaide ik al veel breaks en Engelse dance. Ik ben ooit begonnen als een drum’n bass-dj, maar op een gegeven moment werd dat te hard en te gabberachtig. Vanaf 2003 ging ik breaks draaien. Maar dat was nogal een puristische stroming en ik wilde niet in clichés vervallen. Toen Boemklatsch veel meer richting dance ging, heb ik Mike voorgesteld om een keer samen beats te maken.” Mike: “Eigenlijk was het gewoon veel lol maken achter de computer: net een soort nerds. We zijn allebei heel eigenwijs. Als wij muziek aan het maken zijn, dan kunnen we elkaar heel irritant vinden en elkaar niet begrijpen, totdat we elkaar heel geniaal vinden. Als je dat accepteert en daarin een weg vindt, ontstaat die chemie. Als hij iets doet wat ik niet tof vind, dan zeg ik gewoon: ‘het is bagger’ en andersom delete hij het.” C-Code: “Weg ermee! We zijn ook heel perfectionistisch; geen van beiden sloddervossen. We zijn kritisch op elkaar en op onze muziek. Je kunt maar één keer een eerste indruk maken.” En die eerste indruk was een slam dunk: met de remixes die ze maakten verwierven ze bekendheid op een aantal internationale blogs. De eerste remix van C-Code en Mike Mago was van Extince: Repperdeklep. C-Code: “Op een gegeven moment werd deze op BBC Radio One gedraaid. Kissy Sell Out heeft die zelf van een weblog afgepikt en ging compleet los tijdens de uitzending. Dat was voor

ons een indicatie dat we op de goede weg waren. Mike en ik focussen ons nu ook steeds meer op het buitenland.” “We merken dat steeds meer internationale labels interesse in ons hebben,” vult Mike aan. “We hebben net een remix af voor AC Slater op Palms Out Records. Daar gaan we ook nog een volle EPrelease op doen. Hoe zien jullie de toekomst, C-Code? “We gaan nu serieus verder met het maken van remixen en eigen producties. Het lijkt me heel vet dat je na een tijdje remixverzoeken krijgt van mensen waar je nu zelf platen van draait. Dat Kissy Sell Out of Crookers vraagt: ‘Kunnen jullie ook een vette remix voor ons maken?’. C-Code: www.myspace.com/hoodlumbreaks Mike Mago: www.myspace.com/mikemago Boemklatsch: www.boemklatsch.nl

De Amerikaanse weblog Palms Out is begonnen als ieder ander muziekblog. De zondag werd echter gebombardeerd tot Remix Sunday: webloggers verzamelden tien remixes, sommige van bekende dj’s of producers, maar ook onbekende nieuwkomers kregen een kans. Dit werd zo’n succes, dat Palms Out inmiddels is uitgegroeid tot één van de bekendste muziekblogs op het internet. Naast het blog is er nu ook het New Yorkse platenlabel Palms Out Records en een organisatie die feesten over de hele wereld organiseert. palmsout.blogspot.com

PAGINA INHOUD

style

teKSt Beeld

Nico Dijkshoorn Jonathan Looman

Nico Dijkshoorn bezoekt voor RELOAD de hotspots en not so hotspots. Een meedogenloze blik in de tijdsgeest van nu.

ls ik een jaar of tien geleden bij mijn oma op visite ging, dan gaf mij dat een zekere rust. Alles klopte. Ze snapte de videorecorder niet, ze knipte haar teennagels vlak naast een plak boerencake, lulde twee uur lang onafgebroken over het openbaar vervoer en vroeg mij aan het eind van de avond of ik haar kunstgebit vleesvrij wilde maken. Daarna liet ik haar achter in dat met 86 schemerlampjes volgestouwde arbeiderswoninkje en daalde af in het trapportaal.

Dat was het fijnste moment van de avond. Op iedere verdieping hing, naast de deur van de benedenburen, een portret van een Huilende Zigeunerjongen. Op de tweede verdieping hing al jaren een jongetje met koolzwart haar en een hondje in zijn armen. Langs zijn wang gleed een traan. Een verdieping lager was een jongetje met even zwart haar afgebeeld, dit keer met een dode kip onder zijn arm. Ook hij huilde. Op de benedenverdieping hadden ze er echt werk van gemaakt. Daar hing een gelijmde puzzel van twee zigeunerkinderen, met de wangen tegen elkaar en allebei huilend. Achter hun krioelde het van de zielige dieren. Het was altijd een mooie afsluiting van een bezoek aan mijn oma. Buiten liet ik een verzamelwind van drie minuten en dacht na. Die huilende kinderkoppen deden iets met me. Dood gingen we allemaal, sommige mensen zelfs terwijl ze gewoon doorleefden. Dat soort inzichten.

Ik miste een Huilende Zigeuner in mijn leven. Een kunstwerk dat mij aan het denken zette. Maar dan iets moderns. Dat moest toch bestaan. Er moest toch ergens in Nederland in een museum of een galerie een moderne variant van de Huilende Zigeuner hangen. Een surrealistische tranentrekker. Ik besloot in Rotterdam te gaan zoeken, in museum Boymans van Beuningen. Als ik wilde janken ging ik altijd naar Rotterdam. Ik ben nooit binnengekomen. De Nieuwe Huilende Zigeuner stond gewoon pontificaal bij Boymans voor de deur met een baardje en een glimmende buttplug in zijn hand. Een stenen kabouter van een metertje of vier hoog. Ik was meteen enthousiast. Meestal zie je ze niet zo groot, kabouters. Ja, ik voelde, onder andere in mijn reet, dat dit beeld iets met mij deed. Godverdomme, wat had ik stilgestaan de laatste tien jaar. Ik keek nog eens naar die geile gnoom naast me. Wat was er veel gebeurd. Ik had er wel over gelezen, dat kunstenaars inmiddels geld verdienden met het punniken van harde porno. Gesubsidieerde hemelbestormers die heel geconcentreerd een uitgerekte anus zaten te breien, dat had ik een wat treurig beeld gevonden. Wat ik hier aan kunst vlak naast mij zag oprijzen, had echter een enorme urgentie. Het was een statement. Niet meer en niet minder.

Een klap in het gezicht van Rien Poortvliet, die de kabouter in zijn werk stelselmatig had neergezet als een seksloos wezen. Bij Rien zag je alleen maar goedmoedige dwergjes met stapels hout op hun rug of ze spalkten de gebroken staart van een eekhoorn. Nee, dan deze viriele kabouter voor het museum. Die stond trots met een Jellybutt Royale in zijn hand. Ik herkende hem, de buttplug. Over surrealisme gesproken. Bijna eng vond ik het, dat deze botergeile reuzenkabouter hetzelfde attribuut in zijn hand had dat ik twee maanden geleden, onder druk van de anaalmaffia, bij Annelies Scheepsma had proberen in te brengen. Het kwam door dit kunstwerk allemaal weer boven. Die krankzinnige nachten dat ik met tegenzin en met behulp van liters slaolie had geprobeerd iets in haar reet te proppen. Ja, ik wist het zeker, die terreur van de pornocultuur, dat je er alleen nog seksueel toe doet als je je bitch staand op je bed met je kont naar een denkbeeldige camera toe rectaal berijdt, daar ging dit beeld over. Deze kabouter zei eigenlijk keihard nee tegen al die verdwaasde pubers die iedere ochtend hun zak staan te scheren omdat Randy Cummaster dat in Anal Vibrations, The Movie ook doet. Deze kabouter was een schreeuw om liefde. Ik schreeuwde zelf ook maar eens.

PAGINA INHOUD

style

teKSt Beeld

Nico Dijkshoorn Jonathan Looman

Hij maakte nogal wat in mij los, deze kabouter. “Neeeeeeeeeeeeeee”, riep ik over straat, ongeveer de tekst die Annelies ook had geschreeuwd toen ik, moe geworden van het urenlang geklungel, de Jellybean Royale middels een kordate aanloop in één klap toch achter in haar kont had gedreven. Eigenlijk was dat ook surrealistische kunst geweest. Nee schreeuwen en ja doen. Ik klom in de kabouter en ging om zijn hoofd heen hangen, Ik moest even met hem praten. Of hoe zeiden ze dat in een catalogus bij een tentoonstelling, ik moest even een intrinsiek gesprek aangaan met een zich vanuit zijn eigen substantie manifesterende en toch op zichzelf staande entiteit. Toch had ik het idee dat niet alle bezoekers van Boymans van Beuningen begrepen waar dit kunstwerk over ging. Dat zag ik aan al die verdwaasde koppen onder mij, waar inmiddels 120 museumbezoekers zich om kabouter Buttplug hadden verzameld. Het was nu of nooit. Met deze ene speech kon ik hun levens veranderen. Het voelde aan alsof niet ik sprak maar Kabouter Buttplug zelf. “Mensen”, begon ik, “jullie kennen allemaal wel het gevoel dat je in de supermarkt staat en dat je denkt, ja waarom en waarheen en waar gaat het allemaal naartoe en dat je meteen daar-

na denkt: ik heb nog drumsticks nodig of dat je denkt: dat kassameisje, met die vlechtjes, die zou ik wel eens naakt op haar rug dwars door een stelling ontbijtkoek willen schuiven. Maar jullie doen dat niet, omdat jullie gevangen zitten in een spiraal van seksuele onmacht die zich uit in een kutleven. Kijk jullie verdomme nou staan hier, met jullie gapende vissenbekken. Jullie zien kunst als een zachte kroket die je op een dinsdagmiddag even uit de muur komt trekken. En dan zegt Kabouter Reetneuk hier naast mij, nee! Nee tegen verveeld beleefde kunst en ja tegen de surrealistische beleving. Ja tegen overdadige prikkeling van de zintuigen. Laat de kunst toe in je lichaam. Stel een daad. Zoals ik.” Daarna weet ik niets meer. Heb alleen een vreselijke pijn aan mijn reet en de afgebroken buttplug ligt overdekt met bloed in de hoek van mijn kamer. Verf mijn haar zwart, schilder mij nu en je hebt de ultieme Nieuwe Huilende Zigeuner.

DOCUMENTING STYLE Blue is the new black & de 38 beste denimbroeken van dit najaar Interview: Band of Outsiders-ontwerper Scott Sternberg Styled life: Naaldhakken en koptelefoons Paris is burning: Parijse revoluties en de roadmovie van Justice The heartland of americana: Red Wing, Minnesota

C12_COVER_New.indd 2

ISSUE 12 AUTUMN 2008 PRIJS 8,95 EURO

! W O N T OU

17-09-2008 12:08:01

Word nu lid van CODE en ontvang een abbrazzio laptop sleeve

Apollo 16 fits 17”

Apollo 15 fits 15”-15,4”

Apollo 14 fits 13”-13,3”

PAGINA INHOUD

teKSt beeld

DIGITAL

Pim Derneden Tan Nuyen

Digital Autumn digitalusic

De ledglove, draganflyer en picoprojector: gadgets waar zelfs Jules Verne (wie?) niet van durfde te dromen in deze surrealistische aflevering van RELOAD’s gadgetrubriek Digital.

1. Rogue

Exclusief horloge dat de aandacht trekt door het subtiele gebruik van sci-fi-groene lcdvlakken. Het lijkt op een radarscherm, maar het geeft wel degelijk de tijd aan. Als je er eenmaal aan gewend bent, zie je in een oogopslag hoe laat het is. Waterdicht, ledlicht en alarm.

2. Shooter Fire

Brandblussers zijn zo jaren tachtig – tegenwoordig gebruik je een anti fire gun! Met acht salvo’s koolstofdioxidekogels schiet je ieder beginnend vuurtje uit. Werkt eenvoudig: stel de afstand in tot de vlammen en knallen maar!

3. Optoma/Microvision Pico Projector

Deze kleine projector, slechts gevoed door een paar batterijen, tovert al je video’s en afbeeldingen op de muur. De nieuwe lasertechniek maakt het beeld haarscherp en van een redelijk goede kwaliteit. Er zijn plannen om deze techniek in je telefoon te stoppen.

Prijs: 150 euro www.tokyoflash.com

Prijs: onbekend www.yankodesign.com

4. Torch White LED Glove

5. Draganflyer X6

6. Portable GPS

Prijs: 12.000 euro www.draganfly.com

Prijs: onbekend www.tuvie.com

Futuristische zaklamp, of eigenlijk handlamp. Dit idee komt direct uit sci-fi-films: je draagt het geheel als een handschoen, waarbij de batterijen en de lamp om je pols zitten. Het licht wordt via glasvezels naar je vingertop getransporteerd. Kortom: wijs naar iets en het wordt verlicht! Prijs: onbekend www.designboom.com

7. Cowon S9 Player

Al je foto’s of films kun je nu het vogelperspectief geven! De Draganflyer hoeft maar 30 minuten opgeladen te worden en dan heb je 450 watt aan kracht. Het ding voert een fly-by uit met 45 kilometer per uur met een camera eraan vast gestrapped. Gpsautopilot included, zodat jij je kunt concentreren op je foto’s.

Draagbaar gps-apparaat voor om je pols dat gebruikmaakt van een flexibel scherm en een touchscreen. Het is bedoeld om je door een stad te leiden: voer je skatespots in en dit ding voert je er supereasy naar toe. Omdat het ook een mp3-speler is, word je onderweg voorzien van je favoriete nummers. Volgend jaar op de markt.

www.cowonglobal.com

www.toyota.jp

Cowon mediaplayer met goed design en de allernieuwste techniek aan boord. Een 3.3 inch amoled touch panel display, 16 miljoen kleurenscherm met een resolutie van 480x272 pixels, 500 MHz dual-core cpu, T-DMB digital television tuner, bluetooth, FM-radio, TV-out, G-Sensor accelerometer, 32 GB en 40 uur muziek afspelen op een volle accu!

8. Toyota Winglet

9. Spykee Cell

10. Tatung Skype phone

Prijs: onbekend

Prijs: 250 euro www.spykee.org

Prijs: onbekend www.e-novadesign.com

De Segway kennen we, maar deze Winglet is een stuk cooler. Vooral de miniversie, de ‘S’, is vet. De besturing vergt wat oefening, maar dan heb je wel je handen vrij. Een aantal gyroscopen en sensoren zorgen voor de besturing. Maximale snelheid 6 kilometer per uur, actieradius 10 kilometer, oplaadtijd 1 uur, gewicht 9,9 kilo.

Robot uit Japan, maar gelukkig ook in Nederland verkrijgbaar. Wat heeft hij aan boord? Wifi, videocamera, mp3-speler, VoIP, microfoon, luidspreker, motoren, motion sensoren en je kunt er je iPhone op kwijt. Spykee is op afstand bestuurbaar via internet. Jammer dat hij geen tosti’s kan maken.

Mooi of niet mooi? De meningen verschillen nogal over deze digitale gadget. Maar ook dit concept wordt in productie gebracht en op de RELOADredactie willen we er een hebben. Strak en simpel design, een ‘echte’ knop, geen scherm, tiptoetsen, bluetooth en brute antenne.

PAGINA INHOUD

text Beeld

music

CD REVIEWS

Roel Janssen Tan Nuyen

Kick out the jams De zomer is over, de festivals zijn achter de rug en het zal niet lang meer duren voordat de regen weer keihard toeslaat. Massaal kunnen we onze toevlucht weer zoeken in de vele clubs die Nederland rijk zijn. RELOAD vroeg dit keer aan acht Nederlandse dj’s naar welke albums zij uit kijken de komende maanden?

Aad de Alex Cortiz)

Mooy

(D-Shake/

1. Steve Bug - Bugnology 3 Minimal en techhouse van een van de pioniers in het genre. Bugnology 2 en vooral 1 zijn heerlijke mix-cd’s, met veel plezier en creativiteit in elkaar geflanst. Genoeg reden om vol verwachting naar deel 3 uit te kijken. 2. Tussle - Cream Cuts Tikkeltje schurende dance uit San Francisco met fijne, wrikkende en tribal grooves. Voor mensen die niet rechtdoor denken. 3. Lindstrom - Where You Go I Go Too Uit Oslo. Drie lang uitgesponnen tracks met sferische, trancy, tegen disco aanleunende elektronica. Prettig aanwezig!

DJ WaxFiend

1. R. Kelly: 12 Play 4th Quarter De titel zegt genoeg: niet bedoeld voor kleine meisjes! Tracks als Hairbraider en Body Body zetten de toon voor dit R&Balbum. Gaat ongetwijfeld van pas komen om elke vrouw warm te krijgen tijdens de winter. 2. Jay Z - Blueprint 3 ‘I see you Jockin’ Jay-Z’! De eerste banger van The Blueprint 3 is al een feit, en met dit album zal Mr. S. Carter wederom de hiphopscene voorzien van een blauwdruk voor kwaliteitshiphop. 3. Ziggi - In Transit Het tweede album van de in Nederland wonende reggaester zal laten horen hoe Ziggi is uitgegroeid tot een artiest die wereldwijd erkend wordt als de toekomst van reggae!

DJ Lady Aïda

1. Octave One - Summers On Jupiter Het begon allemaal met de single I Believe in 1988. Na twintig jaar weten de Detroitse Burden-broers die typische motorcity-technosound opnieuw uit te vinden. 2. Carl Craig & Moritz Von Oswald - Recomposed Vol. 3 Technogoeroe Carl Craig en minimalist Moritz Von Oswald oftewel Maurizio hebben de Bolero van Ravel onder handen genomen in een fusieproject met het Franse Les Siècles Orchestra. 3. Unit Moebius - The Golden Years De onovertroffen Haagse funkin’ ghetto tech(no)koning Unit Moebius brengt met The Golden Years een overzichtsalbum uit de Haagse glorietijd, begin jaren negentig.

Beesmunt Soundsystem

1. The Proxy - n.n.b. Opkomende Russische kei- en keiharde, rauwe electro. ‘Dancing in the Dark’ en ‘Raven’ zijn ongelofelijk hard. Gezellige tering herrie waar live iedereen op kapot gaat. 2. Daft Punk - n.n.b. Op internet verschijnen harde nieuwe tracks, bijv. ‘Daft Club’, en volgens Manager P zitten ze ook weer in de studio. Veelbelovend! 3. Jay-Z - The Blueprint 3 We zijn niet echt hiphop meer maar ‘Jockin Jay-Z’ komt hard. Jay-Z laat zien dat hij nog altijd in staat is om te vernieuwen.

DJ Juggernaut Mace (Fremdkunst/DigHeads)

DJ Jesse Voorn

1. The Streets - Everything Is Borrowed De laatste plaat van The Streets was slecht, maar dit album is beter. Een totaal waar je van begin tot eind naar moet luisteren 2. Agoria - Dust featuring Scalde Techno in de breedste zin van het woord. Emotionele strings, uitstapjes naar house en rustige breakbeats op een album waarbij de liedjes centraal staan. 3. Missy Elliot - Block Party Ik ben een grote hiphopfan en van Missy Elliot heb ik ieder album. Haar vorige zat vol verwijzingen naar de oldschoolhiphop en afgaande op de titel Block Party is dat hier ook weer het geval!

DJ Kid Sublime

1. Kid Sublime - Rappin’ Blak Mijn nieuwe hiphopproject. Ik breng ‘m terug naar tien seconden sampletijd! Features van onder anderen Camp Lo, Defari en Frank-N-Dank. 2. Platinum Pied Pipers - Abundance Liveband van m’n homeboy Wajeed uit Detroit. Frisse Motownsoul anno 2008. Respect Bruf! 3. Lady Alma - Soulfood Lady Alma is mijn homegirl en favoriete soulzangeres ever! Ze heeft die classic Philly-sound met dope houseen brokenbeatproducties van onder anderen 4hero, Marc de Clive-Lowe en King Britt

DJ Kypski

1. Soulwax - Part Of The Weekend Never Dies Ik hoor te veel over deze lui en dat maakt nieuwsgierig! Ik begreep dat dit een dvd met een docu is, en dat lijkt me wel interessant, een kijkje nemen in hun keuken. 2. Andre 3000 - 3 Stacks André 3000 kan met leuke, originele dingen komen. Het zou best eens kunnen dat dit op 3FM gedraaid gaat worden, wegens de extreme catchyheid 3. The Herbaliser - Can’t Help This Feeling Met Take London was ik blij, maar ik heb altijd het idee gehad dat de echte vette shit nog moest komen. Komt het?

1. The Foreign Exchange Leave It All Behind In het vierde kwartaal van 2008 komt het dynamic duo Nicolay en Phonte met de opvolger van hun klassieker Connected. Ik kan niet wachten... 2. Madlib - WLIB AM: King Of The Wigflip BBE’s Beat Generation-albums stellen vrijwel nooit teleur, en Madlib ook niet, dus dit album moet wel goed worden. Ook leuk: Madlibs Beat Konducta 5 komt in oktober uit. 3. Terminalogy - Politics As Usual Beats door onder anderen de heilige drie-eenheid Large Pro, Premier en Pete Rock. Tel daarbij op een van New Yorks betere rappers en dat moet een album vol bangers met een vintage randje worden.

PAGINA

Album out on October 6 For free downloads check www.subbacultcha.nl

Advil. Sneller dan pijn.

ABONNEEACTIE WORDNUABONNEEVANRELOADENONTVANGGRATISHETNIEUWEALBUMVANTHESTREETS

EVERYTHING IS BORROWED VAN THESTREETSPLUSVIERKEERRELOAD VOOR SLECHTS 14,95 Mike Skinner weet als geen ander zijn eigen leven onder woorden te brengen. Op zijn vierde, en zelf verklaarde laatste album ‘Everything is borrowed’ keert Mike Skinner terug naar de basis en heeft het over de grote onderwerpen in het leven. Onder andere religie, bestaansrecht, evolutie en vriendschappen passeren de revue. Instrumenten zijn aangetrokken voor een nieuwe muzikale basis die totaal anders is dan zijn voorgaande albums. Mike Skinner is terug en lijkt een herboren persoon gevrijwaard van alle excessen die nog zo prominent aanwezig waren in zijn eerdere albums. “i came to this world with nothing / and i leave with nothing but love / everything else is just borrowed”

HOE?SURFNAARDEABONNEEPAGINAOPWWW.RELOAD.NL

PAGINA INHOUD

teKSt beeld

Martijn Koetsier Tan Nuyen

Surreal special gamesusic

GAMES

Als je een beetje logisch nadenkt, past natuurlijk iedere game binnen het thema “surrealisme”. Computerspelletjes zijn nou eenmaal hét middel om jezelf voor de gek te houden en in een andere wereld alles te zijn wat je in het echte leven niet bent. Toch hebben we in deze special de games gezocht die je de komende maanden op de meest hyperrealistische manier aan het wankelen brengen op het randje van dromen en nachtmerries. Resistance 2

Spore

Mirror’s Edge

Diabolik: The Original Sin

Uitgever: SCEA Ontwikkelaar: Insomniac Games Platform: PlayStation 3 Release: november 2008

Uitgever: Electronic Arts Ontwikkelaar: Maxis Platform: PC en Mac Release: september 2008

Uitgever: Electronica Arts Ontwikkelaar: EA Digital Illusions Platform: PS3, PC, Xbox 360 Release: Najaar 2008

Uitgever: Atari Ontwikkelaar: Artematica Platform: Wii, NDS, PC, PS2, PSP Release: 31-10-2008

Freaky aliens zijn altijd uitstekend schietvoer, en in Resistance 2 kom je een heel scala aan bizarre creaturen tegen. In deze sci-fi first person shooter neem je het opnieuw op tegen de Chimera uit deel 1. Het zijn een soort moderne zombies, die mensen met een virus infecteren en zo ook in Chimera laten veranderen. Als lid van een elitegroep die resistent tegen dit virus is, ga je dit intergalactisch zooitje ongeregeld op verschillende Amerikaanse locaties te lijf. Wat Resistance 2 net dat beetje extra glans geeft, is de jarenvijftigsetting. Niet een standaardomgeving voor een game als deze, maar het decor en zelfs de wapens zorgen voor een prima sfeertje. Naast een offline single en multiplayer modus, belooft het online gedeelte ook een mooi spektakel te worden. Verdeeld over verschillende squads kun je met wel zestig man in hetzelfde potje meespelen, dus dat worden heerlijk chaotische taferelen.

Dat je een hele samenleving opbouwt van de eerste holbewoners tot aan moderne wetenschappers, dat hebben we met games als Civilization en SimCity al wel gezien. Spore gaat nog net even een stapje verder. Je begint hier als eencellig organisme en evolueert zo tot een sociaal en intelligent wezen dat onderdeel is van een complexe cultuur waarin alles mogelijk is. Het ultieme doel is met jouw soort de wereld te veroveren en vervolgens op zoek te gaan naar nieuwe buitenaardse planeten om te veroveren. Hoewel je niet direct met andere gamers samen kunt spelen, is het sociale aspect rond de game wel belangrijk. Op YouTube is al een speciaal kanaal waardoor je vanuit de game video’s kunt uploaden, om te laten zien wat jouw soort allemaal kan. Omdat je bij het ontwikkelen van je wezentje ontelbare mogelijkheden tot customizen hebt (wil je een beest met acht ogen op z’n rug, geen probleem), zal geen enkel spel hetzelfde verlopen. Niemand minder dan Brian Eno verzorgde trouwens de muziek, wat samen met de tekenfilmachtige look voor een frisse en unieke gameplay zorgt.

Een stad zo brandschoon en perfect uitgedacht als in deze game, heb je nog nooit gezien. Toch speelt Mirror’s Edge zich af in een naargeestige dictatuur volgens het recept van George Orwells 1984. Als main character Faith is het jouw taak om boodschappen, die voor het totalitaire regime verborgen moeten blijven, van zender naar ontvanger te krijgen. De ontwikkelaars hebben daarbij geprobeerd om een nieuw gevoel van bewegingsvrijheid binnen een game te creëren. Dat hebben ze gedaan door moves af te kijken van sporten als free running en parkour en het camerawerk voornamelijk vanuit de speler zelf te laten plaatsvinden. Het resultaat is een snelle game met een lekker hoog actieniveau. Wie hoogtevrees heeft, zal tijdens het spelen van de game af en toe echt z’n maag voelen omdraaien. Als je het springen van gebouw naar gebouw in Crackdown al geweldig vond, zul met Mirror’s Edge helemaal uit je dak kunnen gaan. Het script is overigens geschreven door Rhianna Pratchett, dochter van de beroemde fantasyschrijver Terry Pratchett.

Strips zijn waarschijnlijk voor de meeste kids een eerst kennismaking met het concept surrealisme. Games gebaseerd op strips zijn dan ook een voor de hand liggende, maar niet even vaak succesvolle keuze. Dat het bij Diabolik om een oude, obscure Italiaanse comic gaat en niet om een Amerikaanse melkkoe, belooft veel goeds. De aanpak van de game blijft dicht bij de oorsprong, door 2D stripanimaties te combineren met 3D real-time graphics. Ook hoef je nu eens een keer niet de held uit te hangen, want Diabolik is een gewetenloze meesterdief, die graag in de weer is met allerlei gadgets en vermommingen. In een mix van pointand-click speurwerk, snelle actie en stealth missies, moet hij zijn liefje Eva zien te bevrijden. De gameplay en verhaal zijn vrij traditioneel, maar de sfeer van de comic en afwisseling in graphics beloven een knap staaltje esthetische fijnproeverij.

8 0 0

2 r e

b m te

p e s

WARNING:

The stunts featured in this game were performed by professionals, so neither you nor your dumb little buddies should attempt anything from this game.

www.jackassthegame.com Distributed by

ÂŠ2007 MTV Networks. All rights reserved. MTV: Music Television, MTV Games, JACKASS and all related titles and logos are the trademarks of MTV Networks, a division of Viacom International Inc. ÂŠ 2007 Red Mile Entertainment.Inc. All rights reserved. Red Mi le Entertainment and related logos are trademarks of Red Mile Entertainment, Inc. Dickhouse Productions and their logo are the registered trademarks of Dickhouse Productions. All rights reserved. Distributed in Europe by Empire Interactive Europe Limited. Empire and ' ' are either trademarks or registered trademarks of Empire Interactive Europe Ltd, in the UK, Europe and/or other countries. All rights reserved. "PlayStation", "PS" Family logo and "PSP" are registered trademarks of Sony Computer Entertainment Inc. Memory Stick Duo TM may be required (sold separately). All other trademarks are the property of th eir respective owners.

PRESENTS

RELOAD’S THE BIG WHITE STAY TUNED RELOAD SNOW DVD # 3 WILL BE RELEASED THIS WINTER ORDER YOUR COPY AND GET MORE INFO ABOUT THE RELEASE PARTY @ WWW.RELOAD.NL Salomon Snowboards Brand Essentials Visual Identity

SAPIENT 0809 LOGOS Logos may only be used with permission from the Sapient Marketing Department

T E S ITIE

-PIS

ITIE

TOU REN O FF

OF F -

EN T S

RIP S E V

LE ARTELRICH NGEN C VEL - LAN U S TO LAN DES M T DES

TRI

TY L E CA

UR E N

FR E E S

RIPSTAR NL

LER

CLU

EIDI

DI N G

AAR OPL

NW A R

NDE RIP S S

ALP

NKU R

DES

ALP IN

M R A A ROP

CUS T

EN TER LE CUVEL L - LAND E S A S T N O L M E R T DES AA R O P RI P S LE S T ANSW A AT IDI

LE S I D ING

B SN LEUR O W W

AN H W A

TAA OP T L IC

LE R E CUV S L T O

KU ORL A R S - S AR

-PIS

KUR S-S TAA TLIC H

ERI DE T O RI F EXF PED -PIS PS

FRE

PIS S T E

EXP

D I T IE

F CKCO R E E UNT R I D RY T R E I P S T R I P

EXP EDIT IES

T O U RE

TRI

EST

FRE

BAC KC

YL E C AMP

EXP ED OFF ITIES -PIS TE

IES

www.r COU star.nl ERI NTRYip DE T TRIPS RIP XPE 2)034!2 s !DMIRAAL DE 2UYTERWEG s -+ !MSTERDAM s s INFO S DIT IES

OFF

TY IS D L I E T T A TLIC LE I C H I D N A E E M I W S

ALP I N KUR SS T A ATL I

CH TR S FR I E P E R S I DE

O TRIPS EXFFP I S TE

PED IT

A L P IN

F-PIS

LE ARTER NGENP CUVEL - LAND S T O LAN ES D M E

-PIS

B S N LEUR OWW O

R A U L R A D S FRE R - STA EST A OP

LE ARTER - NGENP LA E CUV S L LA NDE T O M NDESS T RIP S

SOF

EVE meer info NTS check:

O FREE

F I EXPF-PISR T DE TRI

ED E I T IES

CAM P

TIE

OFF

ALP IN

FRE ERI D

TRI P

UR E N

CUS

FRE OUN TRY E OFF R I T EXP -PIS D RIP E EDI TE O S T TIE F R IPS S EXP F-P ED IS

ENST EE

TOM

CUS L LA NDES TOM ND E S T R EVE IPS N C A M P S

S OFF P I STE

IST

LIC LEI ANTW H DIYLE CAM

UNT KCO OWW L UNT ORL RY ALPERA RY D F TR INK AR TRI R I EES PS URS O PS TYL - STA PL ANW ATLI EID E CAM ART CH ING P LEV ER EN LA E

LEV E E CUS L T EV OM

STY L E

TR I P S

T F OU R E E R E N

L E C AMP S

ART

ST Y L E

CA M P S

CU S T OM

F R E E STY

ERI

BAC OUR DREAM YCO K N I F E D R UNT I R E U O E Y RY T R S A I E D RIP EVE RID E NTS T R BA IPS E FRCEKCOUN XPE ERI TRY T DIT DE T RIPS O OFF F R IES F I EXP P EDI-PIST S -P

R YLE EN

EST

ACKLER RLD NT COU AA NTR ROP F Y-TR LE ANW IPSC

FRE

T FRE OU

RID

U B S A N L P IN LER OWW K O R U LD R S AA

IDE B

TIE

LEREEST AAR YL CLU OP LEIE CA B SNLEIDOIP D N OWWGEN EINGE O VE

EER

R FR EE

RELO

WINTER

MEERINFORMATIE

WWW.RE

OAD

INTER-08:

ATIEISTEVINDENOP

RELOAD.NL/X

Freebo

Bord voor de k

rs zonde n u f d r w bo a rd: sno

neeuw

bureau van de st die over het po om ro st e weg uiteen in ag De gest estort valt grof tg ui dt ht or w ie e onze aandac Trash-redact rsberichten di Pe . ën od rie do go et te ni twee ca aarop wij enementen w schimvragen voor ev pogingen van en n de or w en voor de ill w en ijg en kr gevond thousiast te en s on h om Tr es -wereld’ De as mige bedrijfj in de funsport ur tie jo lu n vo va ‘re e tie st es zoveel vooral een kw is n le eel ak st Sn en rubriek sam Ripsticks bij de lscheiding: de Stencilnalistieke afva mpioenschap Ka Open Friese agse. da ie dr op ph boards en het Hi emsteedse He de j bi n ke artpul ivals klippen op fest n die tegen de n ge Aa in . ht en ic ijp st e gr di Kijk, wij wel be seren, kunnen gemeente el de n hu e blijven organi di s e en wethouder . Maar wat al di subsidiepotjes n geen gebrek tte de ze ag en za ill w ge t op de kaar met een door zielt die hopen opvolger padvinders be ntenslijper de pu he sc tri ek el n raadsel. ee n en ee rolschaats n, blijft ons rd te knutsele n is, aan oa aa eb te at ef sk t ho he van eld dat daar be rt ve it Strand, oo n n ee he n zekere St Wie heeft aarom denkt ee hten op W ? ac er w lg te vo n te op zo’n rd, dat wij zit bo ee Fr vere t n he ee n uitvinder va ”? Carven op e dank zonder sneeuw Ne n ? fu es d ltj ar ie bo kw w “sno extra zwen ee tw chen” et ts m ru d ar en deld longbo willen glijden s rt aa ijw “z tiek al ij ng vol authen je Strand. Als w r van een helli ve n lie Sa t in da ij at w ra dan doen door een st Priussen. nsneeuw dan e no rd ka ee e rk nd pa pe ge kner bbel tdeksels en du Francisco vol pu eeds behoefte om st gegaan dat de door it d ur nu tu va es d tij ng al aa Wij zijn er nden werd vi te t ie ui og en bo rt -, po ake-, skim nieuwe boards rd e handel die w bo uw ee Go Fr t n. ve he er sle het bedrijf persbericht ov t rhe , ke ch ze To de . es or e hoek. Vo of powerboardj RANI r - onverwacht nde ee ke KE MIT m be of le in ke m en t et ER LU m ID om R kwam ui ar da M EA ch sprake Trash-redactie ORD T n misschien to heid belde de FREEB D polsen of er da LOA RE te n om Ee s ij. er er rt boardspo ije nieuwlicht g naar deze bl ar als verrasis van een vraa onbetrouwba en ev n ee et m k oe rz de markton g . skater die graa send resultaat n 34 jarige pro- is dit echt ee s du al ” is, t dacht ik: n saaie spor e muur vloog, t het opeens ee over de Chines alleen voor en ik “Ik zeg niet da en en io to ns r pe aa ijn “m t ijven, n dat ik tot m le maken voorda el st an anoniem wil bl or m vo n et ee eeld 0 indy ’s kan ij gewoon ni rb m 72 n p oo fli jv ko bi ck Ik ki je s? l t le ee al Hoev dan? Stel da blijven rollen. ik niet. Maar tdaging? Niet achteruit zou een nieuwe ui t dat al? O, wist ar aa na st e at be . ga t.. ek oo of ik meteen ne n speedb hij eens op zo l, weet ik niet ardje achter ee aa bo rh ” ve ow .. rd e. sn t kj bo or bo ee t so op een voor dat Fr B ben ik he ze me vragen t lezen bij Plan goed, mochten hoor. Als ze di n de el rm ve naam zeg. Niet mijn opvallend veel ben nu 26. ateboarder was sk en ow sn , ash-redactie. “Ik en Tr em de n no da te en am bij na boardsport n Olympische Ook een, niet ieuwing in de nog ergens ee k rn ve oo of de lo er ge , of wil doen. ov ik and mij na kan enthousiaster pro board en n em ge ni ei e der di ijn e m , do ndin een motortje on t ik vert trucs Ik heb een vrie ik: als ik er eens el mogelijkheden. r gekomen da ve nk zo de s nu m is So t zove medaille. He ? Niet bepaald. hroon n... man er zijn oening uit haal n Freebord sync lijk. kunt scharniere ee je t or da vo f Of ik daar vold r O ? aa m ch ur n, to tu n ge zij ja na ’ t en ve nd ill u ke w Zo het lijf te ‘naam onbe zou zetten... rs de stuipen op e mij zo inschrijven. Wel als ngen.” so ha e on lli sp ju ijn ga m ik Zonder ogen julli ...mannen Londen 2012 m niet dom of zo slalom tijdens ar maar ik ben ha od ro n ie issch Haha, ik heb m n. je mee te werke rde aan dit stuk den. ge or ei w w te er rd at Sl Kelly D geassociee LOA RE et m et Hij wenste ni

Info: www.free

bord.com

Metallica : Death Magnetic Wie claimt dat Metallica een van de grondleggers is van de heavy metal, heeft gelijk – zonder Metallica was er nu geen... Metallica - maar doet de band te kort. Veel belangrijker dan hun album ‘Master of Puppets’ en de trashy schuifelhit ‘Noting Else Matters’, is hun verdienste voor de strijd tegen Het Internet. James Hetfield en trawanten – aardige jongens, als je ze kent – waren ontroostbaar toen zij na het intypen van hun eigen naam in Napster ontdekten dat werkelijk iedereen op het wereld wijde web erop uit was om Metallica een poot uit te draaien. Honderden miljoenen aan royalty’s liep de muziekindustrie mis door illegaal downloaden en 99 procent daarvan, zo rekende de chronisch hyperventilerende drummer Lars Ulrich ons voor, kwam toe aan Metallica. Hun verweer was van een verbluffende eenvoud, zo onnozel dat het weer geniaal was. Ze doken onder. Als iedereen Metallica platen downloadt, redeneerden ze, dan maken wij die gewoon niet meer. Geen manische ‘gillende paarden’ gitaarsolo’s meer, geen sprintjes op de dubbele basdrum en geen pseudo-klassieke tokkelintro’s, vanaf ‘Load’ klonk Metallica als iedere andere radio rockband, voorspelbaar en verveeld. Nu met ‘Death Magnetic’ zijn ze op dat besluit teruggekomen. Ze hebben er ook de leeftijd voor, voor nostalgie. James Hetfield is nu 45. Hij heeft tien jaar verspeeld in het ondergronds verzet tegen de vooruitgang en nu is het tijd voor een terugblik. Mannen van Hetfields leeftijd kopen een Harley en luisteren naar ouwe lullenrock. Metallica covert ouwe lullenrock - hun eigen, en als wij ‘Death Magnetic’ niet downloaden maar kopen komt die Harley er misschien ooit ook nog wel. Moeilijk-doen-gehalte: 7.8 Verdict: Hand over ons hart, voordeel van de twijfel, maar alleen omdat ze ooit Trash Metal speelden...

Sticker Bomb

Na de vele boeken over graffiti die uit zijn gekomen in de laatste paar jaren, lijkt het nu de tijd voor boeken over stickers. Geen van de boeken die tot nu toe zijn uitgekomen kunnen echter tippen aan de boeken vol stickers die je vroeger verzamelde . Sticker Bomb komt in de buurt. Niks meer dan alleen maar stickers die je thuis of waar dan ook kan opplakken.

Once upon a time...

Jeremy Fish brengt in ‘Once upon a time’ een overzicht van zijn gemaakte werk tussen 2005 en 2008. Bekend van zijn werk voor onder andere Carhartt en .... creëert Jeremy Fish een wereld waarin dieren en mensen harmonieus naast elkaar leven en elkaar hard nodig hebben.

Written on the city

Het zijn de teksten op straat die elke argeloze voorbijganger aan het nadenken of lachen kan brengen. Variërend van filosofische boodschappen tot kwade boodschappen aan het adres van hondenbezitters. Dit boek bundelt een keur aan teksten gevonden op straat, inclusief het werk van de Amsterdamse Laser 3.14.

Little people in the city

Rond 2006 had elke street artist de neiging om zijn werk tot gigantische proporties op te blazen. In London bracht een onbekende Slinkachu met zijn project ‘Little people in the city’ een nieuw element in streetart, intimiteit. De miniatuur personen die Slinkachu achter laat op straat lijken lief en onschuldig maar een tweede blik verraad hun onschuld.

Over & Over Ziggi : In Transit Wij worden – en nu drukken wij ons voorzichtig uit – niet erg vrolijk van reggae. Misschien ligt dat aanons, misschien aan het feit dat wij uit Nederland komen en niet van Jamaica. Die zon, die zee en die wiet waar je niet meteen psychotisch van wordt, we kennen het alleen van horen zeggen. Het maakt luisteren naar reggae als luisteren naar iemand die een grap probeert na te vertelen die hij op een feestje hoorde. “...Je had er bij geweest moeten zijn.” Voor reggae geldt – net als voor die feestjes en die grappen - dat wij juist blij zijn dat we er níet bij hoefden te zijn. Bloednerveus worden we van die dance hall galm, dat samenstaan-we-sterk-sentiment en het geforceerd relaxte muzikale geslof. In Transit? Prima, maar til dan wel je voeten op en loop godverdomme eens door! De reggaezanger Ziggi woont in Rotterdam, maar hij komt van Sint Eustasius, een eilandje zo dicht onder Jamaica dat je bij gunstige passaatwind passief met Sean Paul en Shabba Ranks mee kan paffen. Die overgewaaide invloeden van de bakermat zijn in iedere noot en in ieder woord op ‘In Transit’ hoorbaar. Geen reggae cliché ontbreekt. Ziggi kan het ook niet helpen. Babylon, Jah, Ziggi was er bij en nu wil hij het navertellen. Hij doet dat met verve, maar het blijft een matig verhaal. Moeilijk-doen-gehalte: 5.5 Verdict: Ziggi’s Nederlandse reggae is als Jamaicaanse palingsound, even exotisch als onnodig.

Michael Perry, de kunstenaar die tevens de cover van deze RELOAD heeft ontworpen heeft zijn tweede boek uitgebracht getiteld ‘Over & Over’. In dit boek legt Micheal de nadruk op handgemaakte patronen. Een verfrissing ten opzichte van al het grafische computer geweld heden ten dage.

Friends with you

De missie van het Friends With You collectief luidt als volgt: ‘Kunst op een universeel niveau beschikbaar maken en tegelijkertijd een gedeelte van de pure en onbezorgde jeugd herinneringen en blijdschap overbrengen naar de volwassen wereld’. Alleen al met de cover van dit boek slagen ze daar ruimschoots in.

Playful Type

Letters zijn altijd om ons heen, dus aandacht voor de presentatie van deze letters is op zijn plaats. Playful Type laat een brede collectie van de meest indrukwekkende lettertypes zien. Met een eervolle vermelding voor Lowman, onze vaste Nico Dijkshoorn typografische illustrator.

Shop Team Battle

Burnside is wederom het decor van de infameuze shop team battle. 35 shops nemen het in deze battle tegen elkaar op om te strijden voor Best Shop Team 2008. Zal Burnside de titel ook dit jaar weer zelf in de wacht slepen? 5 oktober Burnside / Deventer

International Amsterdam Film Festival

Het IAFF brengt elk jaar weer een spannende mix van kunst en film. Met dit jaar onder andere op het programma: Heavy Metal in Baghdad, The Urban Cook Book, Megunica (een documentaire over de Italiaanse kunstenaar Blu) en de street artist Brad Downey die in de Amsterdamse straten installaties zal achter laten. 16 tot 19 oktober De Balie / Amsterdam

Amsterdam Dance Event

Of in de volksmond; ADE. Amsterdam is drie dagen lang het centrum van de hele dance wereld. Elke club barst van de feestjes, en de afterparty’s. De line-up? Te lang om zelfs maar een samenvatting van te geven. Beter bivakkeer je drie dagen lang in de stad Amsterdam, aan slapen kom je toch niet toe. 22 tot 25 oktober Amsterdam

Private Première Party

Private is terug met een nieuwe Benelux snowboard film, getiteld Project Up. Het gonst op internet al van de geruchten, wie hebben er parts? Wie niet? Zeker is dat de première party een knaller wordt die je zeker niet wilt missen. 24 oktober - Club Petrol / Antwerpen

BK Wave

Het is nog even spannend wanneer het Belgische Kampioenschap surfen precies zal plaatsvinden. Maar wanneer de weersomstandigheden perfect zijn zal de gehele Belgische surf top zich aansluiten om te vechten voor die eerste plaats. Houd www.swell.be in de gaten voor de aankondiging. Een weekend tussen 25 oktober tot 23 november Bredene / Wissant / Audresseles / Belgie.

NK Skateboarden

AreaFiftyOne is dit jaar wederom het toneel van het NK Skateboarden. Keiharde hammers gegarandeerd en de keiharde gezelligheid krijg je er gratis bij toe. Kunnen Tim Zom en Jeroen Sars hun titel van vorig jaar prolongeren? 31 oktober tot 2 november AreaFiftyOne / Eindhoven

WINTEROPENING SNOWWORLD ZOETERMEER 4 & 5 oktober 2008

� GRATIS half uur durende ski- en snowboard proeflessen � testen van de nieuwste ski- en snowboardmaterialen � proeflessen van diverse funtools � diverse infostands � diverse clinics � live entertainment � Gästerennen (skiwedstrijd voor elk niveau) � Snowboard Cup (alpine & freestyle) � Après-ski Party � tweedehands beurs � filmpremière van Rome snowboards � Eén uur pistetoegang exclusief materiaalhuur voor slechts � 10,-

KIJK VOOR MEER INFORMATIE OP WWW.SNOWWORLD.COM � SPORTS & WELLNESS � APRÈS-SKI � RESTAURANTS � VERGADEREN & EVENTS � HOTEL �

Hannah Leeftijd: 22

Beroep: student Fashion & Branding, modeacademie. Woonplaats: Amsterdam

Wazig... Ik vind het niet erg om als jongetje te worden versleten. Ik vind het juist leuk mensen in verwarring te brengen over mijn seksualiteit. En dat mijn moeder niet zeker weet of ik wel hetero ben. Soms doe ik me ook wel eens voor als ‘n slet. Maar dat valt mee hoor: ik heb vooral een grote bek. Dit grijze setje past heel goed bij me, die lange onderbroek is heel cool, heel wazig. Echt ideaal om een hele zonnige zondagmiddag in rond te lopen en je fijn te voelen. Nee, ik doe niet meer aan strings, geef mij maar van die hipsters. Lelijk zijn m’n handen en voeten. Mooi is m’n haar. En voor de rest ben ik wel tevreden. Veel mannen houden van m’n billen (lachend). En er zijn er genoeg die kleine borsten mooi vinden.

Credits: Fotografie: Wouter Jansen Styling: Lisa Stuijfzand Visagie: Severine van Donkelaar Beeldbewerking: Pineapple imaging Tekst: Robert B.P. van Weperen

Model: Hannah Setje: Benetton Onderbroek: Björn Borg

DRINKWIJZER.INFO

Geniet, maar drink met mate.