Columbia Styczeń 2018 by Columbia Magazine

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:54 PM Page 1

RYC E R Z E KO LU M BA

S TYCZEN` 2018

COLUMBIA

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:54 PM Page 2

RYC E R Z E KO LU M BA stycZeń 2018 ♦ toM 98 ♦ NuMer 1

COLUMBIA

ARTYKUŁY

3 Dar życia Nauczanie Humanae Vitae oraz rozwój nauk o płodności mogą pomóc nam zbudować kulturę życia. NAJWYŻSZY rYCErZ CArL A. ANDErSoN

Nawrócenie ku Ewangelii Życia refleksja nad pytaniami o godność ludzkiego życia może prowadzić nas do Bożego dobra i miłości. NAJWYŻSZY KAPELAN ArCYBISKUP WILLIAM E. LorI

Wiadomości Rycerzy Kolumba

Jak rodził się ruch Zaczynając od oddolnie zorganizowanego spotkania w salonie zwykłego waszyngtońskiego domu, Marsz dla Życia pomógł zmobilizować całe pokolenie, by broniło ludzkiego życia. JOHN BURGER

18 Pro-life od wybrzeża do wybrzeża

21 San Francisco daje świadectwo życia Doroczny Marsz dla Życia na Zachodnim Wybrzeżu USA rozwija się — i uzdrawia — w nieprzyjaznym otoczeniu. GIBBONS COONEY

22 Nawróceni po Roe kontra Wade Dwie kluczowe postaci, które walczyły o prawo do aborcji stały się zagorzałymi zwolennikami pro-life. CAROLEE MCGRATH

30 Stajemy w Twej obronie, o Życie Zarówno na Wzgórzu Parlamentarnym jak i w poszczególnych prowincjach Kanadyjczycy stają ramię w ramię, by bronić życia. COLLEEN ROULEAU

32 Marsze dla Życia rosną na całym świecie W obliczu wyzwań międzynarodowy ruch pro-life rośnie w siłę i jedność.

JOSEPH PRONECHEN

CORINNA TURNER Zdjęcie: Matthew Barrick

Dziesiątki dorocznych marszów ukazują przełomową siłę ruchu pro-life w całych Stanach Zjednoczonych.

2 ♦ COLUMBIA ♦

STYCZEń 2018

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:54 PM Page 3

BUDUJĄC LEPsZy ŚwIAT

Dar życia Nauczanie Humanae Vitae oraz rozwój nauk o płodności mogą pomóc nam zbudować kulturę życia Najwyższy Rycerz Carl A. Anderson

GDy PrZyGOTOwUJEMy sIę do 45. rocznicy wyroku sądu Najwyższego ws. Roe przeciwko Wade, na myśl przychodzi nam również inna rocznica. w lipcu będziemy obchodzić 50 lat od ogłoszenia przez błogosławionego papieża Pawła VI w 1968 roku encykliki Humanae Vitae dotyczącej regulacji poczęć. Następstwa obu tych wydarzeń są związane z wyjątkowym postępem naukowym, który stworzył nowe technologiczne środki kontrolowania procesu przekazywania życia ludzkiego. Gdy w 1992 roku sąd Najwyższy przywołał casus roe w postępowaniu Planned Parenthood przeciwko Casey, większość składu sędziowskiego (5 do 4) argumentowała, że precedens ten nie może zostać zniesiony, ponieważ przez ostatnie dwie dekady ludzie podejmowali decyzje dotyczące życia i związków, „polegając na dostępności aborcji na wypadek, gdyby antykoncepcja zawiodła”. Papież Paweł miał na te wyzwania zupełnie inną odpowiedź — jedna z nich została opisana jako „chrześcijański personalizm”. w Humanae Vitae pisał na temat miłości małżeńskiej, która jest aktem woli, by „małżonkowie stawali się niejako jednym sercem i jedną duszą, i razem osiągali swą ludzką doskonałość. Chodzi następnie o miłość pełną (...). Kto prawdziwie kocha swego współmałżonka, nie kocha go tylko ze względu na to, co od niego otrzymuje, ale dla niego samego, szczęśliwy, że może go wzbogacić darem z samego siebie” (9). Humanae Vitae głosi, że każda osoba jest warta miłości i szacunku ze względu na samą siebie i że posiada ona

niezbywalną nienaruszalność. To stwierdzenie jest dziś więcej niż potrzebne, jako że naukowe eksperymenty w takich obszarach jak sztuczna inteligencja, robotyka, czy manipulacja genetyczna posuwają się, przekraczając granice wyobrażalne jedynie dla najbardziej pomysłowych pisarzy science fiction. Papież Franciszek w swojej encyklice Laudato Si’ napisał, że „akceptacja własnego ciała jako daru Boga jest niezbędna, by przyjąć cały świat jako dar Ojca i wspólny dom, natomiast logika dominacji nad własnym ciałem przekształca się niekiedy w subtelną logikę panowania nad stworzeniem” (155). Nauka i technologia skonfrontuje nas z nowymi pytaniami o to, co to znaczy być człowiekiem. A odpowiedzi będą coraz trudniejsze w miarę, jak linia pomiędzy rzeczywistością autentyczną a wirtualną będzie się rozmywać. Dziś, podobnie jak w 1968 roku, Humanae Vitae jest ważną częścią odpowiedzi Kościoła. Niestety, niektórzy użyją zbliżającej się rocznicy, by wskrzesić stare kontrowersje, ale takie podejście zignoruje trwałą wartość encykliki. Św. Jan Paweł II promował Humanae Vitae i uważał, że potrzebne jest jej dalsze wyjaśnienie w celu zdobycia szerszej akceptacji dla jej nauczania. To właśnie jest powodem, dla którego rozwinął on „teologię ciała” i dla którego poświęcił temu tyle czasu. Ale już w 1968 roku rzecznicy naturalnego planowania rodziny, tacy jak moi przyjaciele, doktorzy Jon i Evelyn Billings, przyjęli Humanae Vitae i wsparli jej nauczanie poprzez naturalną metodę rozpoznawania płodności, która

to metoda jest dziś znana jako Metoda Billingsów. Zaledwie rok temu Unia Europejska certyfikowała nową aplikację mobilną, używającą algorytmu opracowanego przez nagrodzonego Noblem fizyka, która mierzy temperaturę ciała kobiety, aby dokładnie przewidzieć owulację. Jak oceniło to jedno z anglojęzycznych źródeł informacji, aplikacja znana jako Natural Cycles „może oznaczać koniec dla hormonalnych i inwazyjnych środków kontroli poczęć”. Ten rezultat może przyjść w samą porę. Światowa Organizacja Zdrowia zaklasyfikowała doustną antykoncepcję estrogenowo-progesteronową do pierwszej grupy substancji rakotwórczych. Oznacza to, że znane są jej właściwości rakotwórcze, które zwiększają u kobiet ryzyko wystąpienia nowotworu wątroby, szyjki macicy i piersi. Metody naturalnego planowania rodziny zachęcają kobiety do lepszego zrozumienia delikatnego, naturalnego procesu, który zachodzi w ich ciałach. Zachęcają do lepszego komunikowania się i większego szacunku pomiędzy mężem i żoną. Być może nowa „nauka” o ciele otworzy drogę dla nowego pokolenia katolickich małżonków, którzy żyją autentyczną teologią ciała w swoich małżeństwach oraz pomoże światu na nowo odkryć godność ludzkiego życia i miłości. Vivat Jezus!

sTyCZEń 2018

♦ COLUMBIA ♦ 3

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:54 PM Page 4

UCZYĆ SIĘ WIARY, ŻYĆ W WIERZE

Nawrócenie ku Ewangelii Życia Reﬂeksja nad pytaniami o godność ludzkiego życia może prowadzić nas do Bożego dobra i miłości Najwyższy Kapelan Arcybiskup William E. Lori DUCh DOROCZNEGO Marszu dla Życia w Waszyngtonie, D.C. jest wyjątkowy. Inicjatywa ta jest nie tylko pokojowa, ale również pełna nadziei i radości. Patrzy w przyszłość i próbuje stworzyć kulturę życia oraz miłości. I choć przyciąga ludzi w różnym wieku, zgromadzenie jest młode, składa się z wielu tzw. millennialsów oraz młodych rodzin. Gdy jest się pośród nich, odnosi się wrażenie, że uczestniczy się w jakiejś innej wersji Światowych Dni Młodzieży tętniącej przekonaniem, że ludzkie życie jest drogocennym darem od Boga i że każdą osobę od momentu poczęcia Stwórca obdarza nienaruszalną godnością i — bez wątpienia — prawem do życia. Uczestnicząc w Marszu dla Życia w styczniu każdego roku, niezmiennie się przeziębiam, ale to wydarzenie jest tego warte. Wracam bowiem do domu z odnowioną determinacją, by odpierać to, co papież Franciszek nazywa „kulturą odrzucenia” i by rozwijać w sobie autentyczną miłość i szacunek dla ludzkiego życia, szczególnie wtedy, gdy jest ono bezbronne. Często zadaję sobie pytanie o to, co przyciąga tak wielu ludzi na takie wydarzenie. Co sprawia, że podróżują wiele kilometrów, spędzają bezsenne noce w autobusach i stoją godzinami w błocie i na mrozie? Czy to zaledwie polityczny ruch czy może coś więcej? Odpowiedź, jak sądzę, jest taka, że Pan pracuje w umysłach i sercach tych dobrych ludzi oraz wielu innych im podobnych. Słowem użytym na 4 ♦ COLUMBIA ♦

STYCZEń 2018

opisanie tego powinno być „nawrócenie” — Pan nawraca ich umysły i serca na Ewangelię Życia. I chcę powiedzieć, że ten proces nawrócenia odbywa się na trzech poziomach: intelektualnym, moralnym i religijnym. POSZUKUJĄC PRAWDY Często myślimy o nawróceniu jedynie jako o doświadczeniu religijnym, takim jak zbliżenie się do wiary w Chrystusa lub konwersja na katolicyzm. A jednak nawrócenie ma również inne znaczenia. W sensie ogólnym jest to zmiana kierunku, w którym zdąża nasze życie, zabierająca nas poza siebie, poza nasz ograniczony punkt widzenia, poza nasz prywatny interes lub, jak określiłby to papież Franciszek, poza naszą strefę komfortu. To zmiana, która prowadzi nas do próby stania się lepszą, bardziej autentyczną wersją samych siebie. Nawrócenie jest zatem powszechnym ludzkim doświadczeniem. I, jak zaznaczyłem wcześniej, często ma miejsce na trzech poziomach naszego życia. Przyjrzyjmy się im, by głębiej zrozumieć sposoby, przez które ludzie mogą się nawrócić ku prawdzie i pięknu Ewangelii Życia. Pierwsze nawrócenie, intelektualne, rozpoczyna się w momencie, w którym zaczynamy zadawać sobie pytania i mierzymy się z założeniami. Zaczynamy zastanawiać się, czy to, o czym mniemaliśmy, że jest prawdą, rzeczywiście nią jest. Kwestionujemy retorykę i szum, których doświadczamy. Wielu ludzi, którzy uznali się za

zapalonych zwolenników „prochoice” dociera do etapu w swoim życiu, w którym zaczynają sobie zadawać pytania o argumenty przemawiające za aborcją, co prowadzi ich do ostatecznej zmiany zdania. W pewnym momencie przyjmują na poważnie argumenty filozoficzne oraz dowody naukowe przemawiające za człowieczeństwem nienarodzonego dziecka. Dla innych to przełomowe doświadczenie staje się faktem, gdy widzą nienarodzone dziecko przy pomocy ultrasonografu. W DRODZE KU WDZIĘCZNOŚCI Zmiana myślenia prowadzi do zmiany zachowania, nawrócenia moralnego — innego sposobu rozumienia, sądzenia i działania. Z zasady ludzie myślą o sobie jako o racjonalnych i działających zgodnie z sumieniem. Kiedy jednak przyglądają się sobie na poważnie, mogą dotrzeć do miejsca, w którym zaczynają czuć się niekomfortowo, podejmując decyzje i działając jedynie na podstawie tego, o czym myślą, że jest w ich najlepszym interesie. Zaczynają wtedy myśleć nie tylko o swoich problemach, swoim komforcie i swojej wygodzie. Zaczynają pytać o to, co naprawdę ma znaczenie, co jest prawdziwie ważne w życiu. Innymi słowy, zaczynają myśleć o cnotach i wartościach. Gdy ludzie zaczynają być przekonani

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:54 PM Page 5

UczyĆ SIĘ WIAry, ŻyĆ W WIerze

o wartości ludzkiego życia, może ich to doprowadzić do podejmowania trudnych wyborów. Ich nowo wykształcone poparcie dla kwestii prolife może spowodować odrzucenie ze strony przyjaciół i znajomych. Kobieta doświadczająca trudnej ciąży może znaleźć w sobie odwagę, by urodzić dziecko pomimo sprzeciwu rodziny. I choć takie osoby przechodzą już nawrócenie intelektualne i moralne, coś bardziej zasadniczego może dziać się w głębi ich jestestwa. Jest to mianowicie nawrócenie religijne. Kiedy życie zosta-

INTeNcJe ModLITeWNe oJcA ŚWIĘTeGo

odmawiane w łączności z papieżem Franciszkiem

PAPIEŻFRANCISZEK:CNSphoto/PaulHaring

Aby chrześcijanie, a także inne mniejszości religijne w krajach azjatyckich, mogli żyć swoją wiarą w pełnej wolności.

nie zrozumiane jako drogocenny dar, wielu zostaje uderzonych myślą, że Bóg kocha swoje stworzenie. A z tego miejsca jest już tylko jeden mały krok do tego, by dziękować Stworzycielowi za dar życia i — w ten sposób — zakochać się w Nim. Stajemy się skłonni do uwierzenia w Boga, do zaufania Mu i uwielbienia Go, dziękując za stworzenie każdej osoby na Jego podobieństwo, za zesłanie swojego Syna, aby przyjął i odkupił naszą naturę, wreszcie za wzywanie nas do przyjaźni z Nim. W ten właśnie sposób intelektualne

przekonania oraz moralne wybory na rzecz życia zostają otoczone Bożą łaską i miłością. To doświadczenie głęboko nas przemienia i wypełnia nasze działania w obronie pro-life autentyczną miłością do Boga i bliźniego. dzięki temu stajemy się nie tylko orędownikami życia, ale także świadkami miłości Boga, który nas stworzył i odkupił. To, jak mniemam, wyjaśnia radość, której doświadczam każdego roku, kiedy biorę udział w Marszu dla Życia. Mam nadzieję, że i wy doświadczycie tej samej radości.♦

KAToLIK MIeSIącA

Św. Gerard Majella (1726-1755) GerArd MAJeLLA urodził się 6 kwietnia 1726 roku jako potomek pobożnych katolików w Muro Lucano na wschód od Neapolu. Na wpół osierocony przez ojca w wieku 12 lat został praktykantem u krawca, by finansowo wspomóc matkę oraz swoje trzy siostry. Później otworzył swój własny sklep i dzielił swoje zarobki pomiędzy rodzinę i najuboższych. Gerard od młodości skłaniał się ku życiu zakonnemu. W wieku 14 lat z powodu wieku odmówiono mu przyjęcia do zakonu kapucynów. Później próbował dostać się do redemptorystów, którzy prowadzili misje parafialne w regionie, ale przełożony odrzucił jego kandydaturę z powodów słabego zdrowia Gerarda. Nie zniechęciwszy się, biegł za misjonarzami przez prawie 20 kilometrów. „Weźcie mnie ze sobą, dajcie mi szansę” — nalegał. „Potem możecie mnie odesłać, jeśli się nie sprawdzę”. Przełożony misjonarzy ustąpił i skierował go do nowicjatu redemptorystów. Majella z radością służył swojej wspólnocie jako furtian, zakrystian, krawiec i pielęgniarz. W 1752 roku złożył śluby wieczyste w obecności założyciela zakonu, św. Alfonsa Liguori. Brat Gerard jeszcze za życia stał się

powszechnie znany jako cudotwórca i mistyk, a wielu pragnęło jego duchowego przewodnictwa. Gdy kobieta fałszywie oskarżyła go o złamanie ślubów czystości, nie bronił się, ale posłusznie zaakceptował karę nałożoną na niego przez świętego Alfonsa Liguori, aż w końcu oskarżycielka odwołała swoje zeznanie. Majella umarł na gruźlicę 16 października 1755 roku w wieku 29 lat. Po jego śmierci wielu zwracało się do niego jako do potężnego orędownika. Najbardziej znana jest historia młodej kobiety, która w trakcie bardzo trudnego porodu modliła się, trzymając w ręce chusteczkę, którą dał jej Majella. Jej ból zelżał, a dziecko urodziło się zdrowe. Św. Gerard, kanonizowany w 1904 roku przez papieża Piusa X, jest patronem matek oczekujących potomstwa, nienarodzonych dzieci i ruchu pro-life.♦

STyczeń 2018

♦ COLUMBIA ♦ 5

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:54 PM Page 6

W I A D O M O Ś C I RYC E R Z Y KO LU M B A

Rycerze zapewniają dzieciom ciepło w Black Friday Najwyższy Skarbnik Ron Schwarz pomaga dziewczynce przymierzyć nową kurtkę zimową w kościele pw. św. Jana Chrzciciela w New Haven, w stanie Connecticut. Ta impreza organizowana przez Rycerzy Kolumba w ramach programu Kurtki dla Dzieci była jedną z wielu odbywających się w Connecticut 24 listopada, zmieniając Black Friday w dzień miłosierdzia, a nie konsumpcjonizmu. Podobne wydarzenia miały miejsce w ten dzień w ośmiu innych stanach i w Waszyngtonie, D.C., a akcję kontynuowano w kolejnych tygodniach. Odkąd w 2009 roku został uruchomiony program Kurtki dla Dzieci, rady Rycerzy Kolumba w miastach o zimnym klimacie w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie rozdały ponad 400 tysięcy nowych kurtek dla potrzebujących dzieci.

O. Francesco Patton OFM kustosz Ziemi Świętej oraz Najwyższy Rycerz Carl A. Anderson ukazują dyplom Nagrody Grato Animo, Waszyngton D.C., 11 listopada. W UZNANIU zasług za pracę Rycerzy w celu położenia kresu prześladowaniom chrześcijan i innych mniejszości religijnych na Bliskim Wschodzie, Najwyższy Rycerz Carl Anderson otrzymał nagrodę Kustodii Ziemi Świętej Grato Animo. Ojciec Larry Dunham, gwardian klasztoru franciszkanów w Waszyngtonie, D.C. wręczył tę nagrodę 11 listopada. Klasztor jest amerykańskim domem franciszkanów, którzy opiekowali się pielgrzymami i sanktuariami Ziemi Świętej przez 800 lat. Ojciec Dunham powiedział, że jest pod wielkim wrażeniem tego, że Rycerze 6 ♦ COLUMBIA ♦

STYCZEń 2018

Kolumba podjęli się sprawy chrześcijan na Bliskim Wschodzie obok tak wielu innych działań charytatywnych. „My, franciszkanie, czujemy się czasami trochę osamotnieni” — powiedział ojciec Dunham. „Kto zwraca na nas uwagę? Kto nam pomoże? I nagle widzę, że Rycerze Kolumba są także tutaj” — dodał. Od 2014 r. Fundusz Rycerzy Kolumba na rzecz Pomocy Chrześcijańskim Uchodźcom przekazał ponad 17 mln dolarów na pomoc humanitarną przede wszystkim w regionie Iraku i Syrii.♦

Nagrody Emmy dla dwóch filmów Rycerzy Kolumba

2 GRUDNIA dwa krótkie filmy dokumentalne wyprodukowane przez Rycerzy Kolumba zostały wyróżnione podczas 59. Dorocznej Gali Emmy Chicago/Midwest. Zwycięskie obrazy stworzono specjalnie na Światowe Dni Młodzieży 2016 i pokazywano je w Mercy Centre, zorganizowanym przez Rycerzy Kolumba centrum katechez anglojęzycznych i scenie Festiwalu Młodych w Tauron Arena Kraków. Statuetki Emmy zostały przyznane w dwóch kategoriach. Film pt. „Świadek Miłosierdzia: ks. Calloway” został wyróżniony za Wyjątkowe Osiągnięcie w kategorii Wywiad/Dyskusja. Z kolei film pt. „Świadek Miłosierdzia: Jennifer Trapuzzano” otrzymał statuetkę za Wyjątkowe Osiągnięcia w kategorii Reportaż o Człowieku. Obie produkcje można obejrzeć na kanałach Youtube Rady Najwyższej i Polskiej Rady Stanowej.♦

KURTKI DLA DZIECI: zdjęcie: Tom Serafin — FRANCISZKAŃSKA NAGRODA: Zdjęcie: Paul Felters

Rycerze nagrodzeni przez franciszkanów za pracę na rzecz prześladowanych chrześcijan

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:54 PM Page 7

W I A D O M O Ś C I RYC E R Z Y KO LU M B A

Zakon organizatorem kampanii Tygodnia Świadomości o Prześladowanych Chrześcijanach

Zdjęcie: Tom Serafin

Uczestnicy konferencji ONZ, która odbyła się 30 listopada pod hasłem: „Zachowanie pluralizmu i różnorodności w regionie Niniwy”. Od lewej do prawej: Najwyższy Rycerz Carl A. Anderson; Mohammed Hussein Moh’d Ali BahrAluloom, ambasador Iraku przy ONZ; arcybiskup Baszar Matti Warda z Erbilu w Iraku; arcybiskup Bernardito Auza, Stały Obserwator Watykanu przy ONZ; o. Salar Kajo, proboszcz parafii w mieście Teleskof w regionie Niniwy w Iraku, niedawno wyzwolonym spod kontroli ISIS; oraz Stephen Rasche, radca prawny i jeden z dyrektorów Programu na rzecz Przesiedleńców chaldejsko-katolickiej Archidiecezji Erbilu.

RYCERZE KOLUMBA wraz z Konferencją Episkopatu USA oraz innymi instytucjami katolickimi zorganizowali Tydzień Świadomości o Prześladowanych Chrześcijanach, który obchodzony był od 26 listopada do 2 grudnia. Kampania ta zwracała uwagę na trudną sytuację chrześcijan, którzy doświadczają cierpienia, szczególnie na Bliskim Wschodzie. Liczba chrześcijan w Iraku zmniejszyła się o 90 procent w ciągu ostatnich kilku lat — od 1,5 miliona przed 2003 r. do około 200 tysięcy dzisiaj. Liczba chrześcijan w Syrii obniżyła się aż o 70 procent. Od 2014 r. katolicki arcybiskup chaldejski Baszar Matti Warda z Erbilu w Iraku koordynował szeroką operację pomocy humanitarnej ze wsparciem Rycerzy Kolumba, w celu zapewnienia schronienia i opieki dla tysięcy chrześcijan i innych mniejszości religijnych zagrożonych ludobójstwem dokonywanym przez ISIS. Arcybiskup odwiedził Stany Zjednoczone, prosząc wszystkich o modlitwę i finansowe wsparcie prześladowanych chrześcijan. 26 listopada: Tydzień Świadomości rozpoczął się Dniem Modlitwy, w którym katolicy na całym świecie dołączyli do modlitwy za prześladowanych chrześcijan i o pokój na świecie. 27 listopada: arcybiskup Warda wraz z Najwyższym Rycerzem Carlem A. Andersonem i innymi liderami na konferencji prasowej w National Press Club w Waszyngtonie. D.C. „Nie prosimy o szczególne prawa dla nas. Prosimy o poczucia bezpieczeństwa i stabilności”, powiedział arcybiskup Warda. „To, o co naprawdę zabiegamy, to minimum, by móc godnie żyć”. 28 listopada: arcybiskup Warda celebrował w Narodowym Sanktuarium świętego Jana Pawła II w Waszyngtonie, D.C. mszę świętą żałobną w katolickim rycie chaldejskim w intencji ofiar ludobójstwa. Zauważył w swojej homilii, że pomimo zagrożenia wygnaniem lub śmiercią, prześladowani chrześcijanie odmówili porzucenia swojej wiary. „Mogli zachować wszystko, gdyby po prostu wyrzekli się swojej wiary, a jednak tego nie

zrobili” — powiedział. „Oni wybrali Chrystusa”. 30 listopada: Rycerze Kolumba wraz z Misją Stałego Obserwatora Stolicy Apostolskiej przy Organizacji Narodów Zjednoczonych zorganizowali konferencję w głównej siedzibie ONZ w Nowym Jorku, podkreślając potrzebę pluralizmu i demokracji na Bliskim Wschodzie i w innych miejscach. Spotkanie skupione było na poprawie warunków dla mniejszości w rejonie Równiny Niniwy, macierzy tak licznej niegdyś wspólnoty chrześcijańskiej. Najwyższy Rycerz Anderson wyjaśniał, że bez koncepcji pluralizmu, w ramach którego różne przekonania polityczne i religijne znajdują swoje miejsce, „potrzeba poszanowania praw mniejszości jest stracona, a skutki tego często dotykają także członków większości. (...) Gdy brak mniejszości, często znikają prawa dla wszystkich”. Spotkaniu przewodniczył arcybiskup Bernardito Auza, Stały Obserwator Stolicy Apostolskiej przy Organizacji Narodów Zjednoczonych. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej lub przekazać darowiznę, wejdź na christiansatrisk.org. ♦

Wiadomość od arcybiskupa Wardy z Erbilu „Rycerze Kolumba mocno zaangażowali się w pomoc chrześcijanom od samego początku kryzysu, zapewniając żywność i schronienie oraz inną pomoc materialną dla potrzebujących, w tym również dla dzieci w tak wielu miejscach. (...) Kiedy kryzys trwa długo, ludzie mają skłonność do zapominania lub zniechęcania się pomaganiem w tej samej sprawie. Jesteśmy tutaj, aby przypomnieć wszystkim, że przeżywamy trudny czas. Potrzebujemy Waszej pomocy; potrzebujemy Waszego głosu; potrzebujemy Waszego wsparcia”.

STYCZEń 2018

♦ COLUMBIA ♦ 7

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:54 PM Page 8

Jak r dził się ruch Zaczynając od oddolnie zorganizowanego spotkania w salonie zwykłego waszyngtońskiego domu, Marsz dla Życia pomógł zmobilizować całe pokolenie, by broniło ludzkiego życia

d swoich początków przed 44 laty doroczny Marsz dla Życia w Waszyngtonie, D.C. stał się największą na świecie coroczną demonstracją dotyczącą praw obywatelskich. Zainspirował również wiele podobnych przedsięwzięć w Północnej Ameryce i na całym świecie. Jednak niewiele brakowało, by nic z tego nie miało miejsca. Po wyroku Sądu Najwyższego USA ws. Roe przeciwko Wade ogłoszonego 22 stycznia 1973 roku, wśród rzeczników pro-life trwał okres szoku. „Większość ludzi zaangażowanych w tę sprawę nie wierzyła, że taka decyzja mogła zapaść. To było niemal nie do pomyślenia” — wyjaśnia William V. Devlin, 82-letni członek rady 6526 im. św. Franciszki de Chantal w Wantagh, w stanie Nowy Jork. Według Devlina około sześć miesięcy później rozpoczęły się dyskusje na temat tego, jak społeczność pro-life powinna zachować się w pierwszą rocznicę podjęcia tej decyzji. Lew Gardner, również pochodzący z Long Island 78-latek, który wraz z żoną Helen był członkiem organizacji Family for Life (ang. Rodzina dla życia — przyp. tłum.), wspomina — „Chcieliśmy upamiętnić tę rocznicę i po prostu stanęliśmy przed pytaniem o to, jak to zrobić. Nie mogliśmy pozwolić, by ta data przeszła bez echa”. Devlin, Gardner i kilku innych zostali skontaktowani z katolicką prawniczką z Waszyngtonu o imieniu Nellie Gray, która niewiele wcześniej przeszła na emeryturę w Departamencie Zatrudnienia Stanów Zjednoczonych. W 2010 roku w rozmowie z Catholic News Service Gray wspominała — „Zadzwoniło do mnie kilku Rycerzy Kolumba. Nie wiedziałam nawet, kim są, ale wyjaśnili mi swoje stanowisko w sprawie aborcji i powiedzieli, że potrzebują miejsca, w którym mogliby przedyskutować plany dotyczące marszu. Tym miejscem został salon w moim domu”. Eileen Vogel z organizacji Women Concerned for the Unborn Child (ang. Kobiety w Trosce o Nienarodzone Dzieci — przyp. tłum) w Pensylwanii była jedną z osób, które uczestniczyły w tym październikowym spotkaniu w 1973 roku. Ale zanim się tam znalazła, wysłuchała głosów podczas innego zgromadzenia rzeczni8 ♦ COLUMBIA ♦

STyCZEń 2018

ków prawa do życia z całego stanu. Wielu z nich wyrażało wątpliwości dotyczące marszu, sądząc, że nie jeśli nie zorganizują go prawidłowo, będzie to jeszcze gorsze niż siedzenie z założonymi rękami. „Pojawiły się wszystkie jeśli. A co, jeśli będzie burza lodowa? A co, jeśli nikt nie przyjdzie?” — wspomina Vogel. „Jestem pewna, że w chwili zakończenia spotkania myśleli, że wszystko jest ustalone” — domyśla się Vogel. „Ale to był dopiero początek i rezygnacja nie wchodziła w grę”. Po obiedzie, zjedzonym w jej domu, Nellie Gray powiedziała do organizatorów siedzących przy jej stole: „Chciałabym, żebyście powiedzieli mi, dlaczego sądzicie, że powinniśmy maszerować”. „Pamiętam, że powiedziałam, iż to nie ma znaczenia, ilu ludzi się pojawi” — mówi Vogel. „Choćby nas było tylko 10 osób, historia i tak byłaby zmuszona odnotować, że to był głos protestu przeciwko zabijaniu niewinnych dzieci”. Ze względu na waszyngtońskie doświadczenie Gray, grupa ustanowiła ją swoim liderem. „Nellie była entuzjastycznie nastawiona, ale też trochę się wahała” — mówi Gardner, który dziś służy jako Sekretarz ds. Finansów w radzie 5632 w Red Hook, w stanie Nowy Jork. Gray oraz inni planujący z wiarą zrobili krok do przodu i podjęli decyzję o zorganizowaniu demonstracji z udziałem muzyków oraz politycznych i religijnych przywódców w okolicach Kapitolu. Po jej zakończeniu miał odbyć się marsz pomyślany jako „krąg życia”, ponieważ jego trasa przebiegałaby wokół budynków Kongresu i siedziby Sądu Najwyższego. Grupa sformułowała kluczowe „zasady”, wyrażając moralną i prawną odpowiedzialność za zachowanie i ochronę życia każdej osoby ludzkiej i rozpoczęła pracę nad zbieraniem funduszy, uzyskiwaniem pozwoleń i nagłaśnianiem wydarzenia zaplanowanego na 22 stycznia. W imieniu darczyńców wysłano do prawodawców cięte róże, a Devlin, zawodowy artysta, zaprojektował logo marszu przedstawiające Kapitol otoczony różą o długiej łodydze. Kolejny Rycerz z Long Island, John Mawn, który zmarł w 2002 roku, pomógł zorganizować transport. Właściciel firmy

Zdjęcie dzięki uprzejmości Billa Devlina

John Burger

U GÓRY: Zdjęcie dzięki uprzejmości Billa Devlina — NA DOLE: Zdjęcie dzięki uprzejmości Fundacji Edukacji i Obrony Marszu dla Życia

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:54 PM Page 9

Powyżej: Pierwszy Marsz dla Życia zorganizowany 22 stycznia 1974 roku zgromadził 20 tysięcy uczestników, wśród których były osoby, które przybyły z bardzo daleka. • Na poprzedniej stronie: Nellie Gray (1924-2012), organizatorka wydarzenia przemawia na wiecu poprzedzającym Marsz dla Życia. styczeń 2018

♦ COLUMBIA ♦ 9

wynajmującej busy wraz ze swoją żoną, Marie, służyli jako para ds. pro-life w swojej radzie 4651 im św. Jana Franciszka Regisa w Ronkonkoma, w stanie Nowy Jork. „John powiedział nam: nie czekajcie aż znajdziecie 50 osób, żeby zapełnić autokar” — wspomina Vogel. „Zamiast tego mówcie ludziom, że macie już autobus, który jedzie do Waszyngtonu i chcielibyście, by oni pojechali z Wami”. Ostatecznie ponad 20 tysięcy ludzi, w tym pasażerowie przepełnionych autokarów przybywający z miejsc tak odległych jak np. stan Illinois, uczestniczyło w pierwszym Marszu dla Życia, który odbył się 22 stycznia 1974 roku.

Krótka historia aborcji w Ameryce lata 50. XIX w. Amerykańskie Stowarzyszenie Medyczne (AMA) naciska na stanową i terytorialną legislaturę, żeby zdelegalizować aborcję na życzenie.

lata 60. i 70. XIX w. Susan B. Anthony, Elizabeth Cady Stanton i inne przywódczynie sufrażystek i ruchu abolicjonistycznego potępiają aborcję jako społeczne zło w przemówieniach i pismach. 1890

1916

Statuty zalecane przez AMA zabraniają aborcji za wyjątkiem zagrożenia życia matki. Margaret Sanger otwiera pierwszą klinikę

10 ♦ C O L U M B I A ♦

STyCZeń 2018

1937

1959

1967

Pomimo czarnych myśli wielu obawiających się o demonstrację zorganizowaną na otwartej przestrzeni w środku zimy, pogoda okazała się słoneczna, a temperatura wynosiła 21 stopni Celsjusza. „To jest Boża opatrzność” — mówi Vogel. „Nie sądzę, byśmy jeszcze kiedykolwiek mieli o tej porze roku dzień tak piękny, jak wtedy”. Niemniej jednak liczba uczestników rosła gwałtownie każdego roku przez kilka kolejnych lat, a Marsz dla Życia zaczął... żyć własnym życiem. Wzrosła liczba dorocznych wydarzeń dopełniających marsz takich jak różne konferencje, czy Narodowe Czuwanie Modlitewne w Intencji Życia w Bazylice Sanktuarium Niepokalanego Poczęcia.

kontroli urodzin w Stanach Zjednoczonych na Brooklynie. Nowojorski Planned Parenthood wywodzi swój początek z tego wydarzenia.

1969

Amerykański Instytut Prawa doradza zalegalizowanie aborcji przeprowadzanej ze względu na psychiczne lub fizyczne zdrowie matki, ciążę w wyniku gwałtu lub kazirodztwa oraz uszkodzeń płodu.

1970

Krajowa Federacja Gildii Katolickich Lekarzy potępia wysiłki zmierzające do liberalizacji ograniczeń aborcji, pisząc, że „uczyniłoby to z praktykujących lekarzy grabarzy narodu”.

Kolorado liberalizuje ograniczenia aborcji jako pierwsze z serii stanów, które zniosło swoje ustawodawstwo pro-life. Podobne prawa są przegłosowywane w Kalifornii, Oregonie i Północnej Karolinie.

1973

Krajowe Stowarzyszenie na rzecz Zniesienia Prawa Aborcyjnego (dziś znane pod nazwą NARAL Pro-Choice America) zostaje założone przez dr Bernarada Nathansona. W tym samym roku Kanada wprowadza poprawkę do prawa karnego zezwalającą na aborcję selektywną oraz z powodu niepożądanych cech płodu. Nowy Jork zezwala na aborcję na życzenie do 24. tygodnia życia. Alaska, Hawaje i Waszyngton przyjmują podobne prawa.

Sprawa Roe przeciwko Wade obala stanowe prawa przeciw aborcji w Stanach Zjednoczonych. Doe przeciwko Bolton, sprawa towarzysząca Roe przeciwko Wade powoduje legalizację aborcji na życzenie przez całe dziewięć miesięcy ciąży poprzez rozszerzenie definicji zdrowia kobiety.

ZGODNIE Z RUCHEM WSKAZÓWEK ZEGARA OD LEWEJ: Zdjęcia: Jaclyn Lippelmann, Spirit Juice Studios, CNS photo/Chaz Muth, © Renata Grzan Wieczorek / FortheLoveofBeauty.com, Jeffrey Bruno

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:54 PM Page 10

ZGODNIE Z RUCHEM WSKAZÓWEK ZEGARA OD LEWEJ: Zdjęcie: Alton Pelowski, CNS/Gary Cameron/Reuters, Matthew Barrick, zdjęcie dzięki uprzejmości Sisters of Life, Matthew Barrick

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:55 PM Page 11

Setki polityków i postaci ze świata religii uświetniło swoją obecnością scenę w parku National Mall, spod której rusza Marsz dla Życia i szło ramię w ramię z uczestnikami marszu. Tematy takie jak aborcja poprzez częściowe urodzenie i syndrom poaborcyjny przykuły powszechną uwagę. Czasami maszerujący musieli brnąć przez zaspy śniegu i osłaniać się przed przenikliwym wiatrem i ulewnym deszczem, ale rosnąca liczba młodych ludzi zaznaczających swoją obecność od samego początku sprawiła, że Marsz urósł. Po śmierci Nellie Gray w 2012 roku Jeanne Mancini została wybrana przewodniczącą March for Life Education & Defense Fund (ang. Fundacja Edukacji i Obrony Marszu dla Życia —

1974 1976 1980 1984

Odbywa się pierwszy Marsz dla Życia w Waszyngtonie, D.C., w rocznicę sprawy Roe przeciwko Wade.

Kongres przyjmuje Poprawkę Hyde’a powstrzymującą Medicaid i inne fundusze federalne od finansowania aborcji. Poprawka Hyde’a jest utrzymana w mocy przez Sąd Najwyższy.

Prezydent Ronald Reagan wprowadza politykę Mexico City odmawiającą federalnego finansowania grupom, które promują lub przeprowadzają aborcję w innych krajach. Zasada była uchylana i wprowadzana po kolei przez prezydentów Clintona (1993), Busha (2001), Obamę (2009) i Trumpa (2017).

Lata 80. XX w. Oddolne wysiłki ruchu pro-life na poziomie lokalnym obejmujące otwarcie centrów dla

1988 1989

1992

2003

przyp. tłum). Jej przywództwo otworzyło nowy rozdział w historii organizacji, nadając ruchowi pro-life coraz większy rozmach. „Wy jesteście pokoleniem pro-life” — powiedziała Mancini, przemawiając do tłumu millenialsów zgromadzonych w parku National Mall podczas zeszłorocznego Marszu dla Życia. „Wierzę, że wy właśnie jesteście pokoleniem, które zakończy największą społeczną niesprawiedliwość dzisiejszego świata!”.♦ JOHN BURGER jest redaktorem portalu Aleteia.org oraz członkiem rady 16253 im. Metropolity Andrzeja Szeptyckiego w New Haven w stanie Connecticut.

kobiet w nieplanowanej ciąży.

W Kanadzie sprawa R. przeciwko Morgentaler doprowadza do zezwolenia na nieuregulowaną aborcję we wszystkich wypadkach.

Sprawa Webster przeciwko Reproductive Health Services podtrzymuje prawo stanu Missouri stwierdzające, że ludzkie życie rozpoczyna się od poczęcia oraz zabrania finansowania i używania infrastruktury stanowej do przeprowadzania aborcji. Sprawa Planned Parenthood przeciwko Casey potwierdza główne założenia sprawy Roe przeciwko Wade, ale podnosi kilka nowych ograniczeń co do aborcji. „Zakaz aborcji poprzez częściowe urodzenie” zostaje przyjęty przez Kongres i podpisany przez prezydenta George W. Busha.

2007

2010

2016

Sąd Najwyższy utrzymuje w mocy federalny zakaz aborcji poprzez częściowe urodzenie. W 89 miastach odbywa się pierwsza ogólnokrajowa kampania 40 Dni dla Życia.

Na poziomie stanów zostaje przyjętych kilkanaście praw ograniczających aborcję, w wielu stanach zdelegalizowano aborcję po 20. tygodniu życia płodu.

W sprawie Whole Women’s Health przeciwko Hellerstedt Sąd Najwyższy USA obalił przepisy ustanawiające przepisy dla aborcjonistów w lokalnych szpitalach i nałożył na kliniki aborcyjne wymóg spełniania minimalnych standardów medycznych.

Dzisiaj Marsze pro-life wzywają do zakończenia legalnej aborcji i są przeprowadzane we wszystkich 50 stanach i wielu krajach na całym świecie.

STyCzEń 2018

♦ C O L U M B I A ♦ 11

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:55 PM Page 12

Rycerze i Marsz Co roku rycerze kolumba pojawiają się licznie na Marszu dla Życia razem ze swoimi rodzinami, radami, parafiami i uniwersytetami. Dodatkowo: • rycerze kolumba byli wśród założycieli organizujących pierwszy marsz w 1974 roku. • od 1974 roku rycerze z Wirginii służą jako służba porządkowa marszu, zbierają darowizny i zapewniają pierwszą pomoc. • Co roku rycerze z Waszyngtonu, D.C. oraz ich rodziny przygotowują i rozdają 10 tysięcy transparentów rycerzy kolumba 12 ♦ C O L U M B I A ♦

StyCZeń 2018

„Broń Życia” i „Wybierz Życie”. • Członkowie rady 9542 katolickiego uniwersytetu Ameryki i inni członkowie służby liturgicznej spośród rycerzy kolumba pomagają podczas Narodowego Czuwania dla Życia w Bazylice Narodowego Sanktuarium Niepokalanego Poczęcia. • Przez dekady Zakon przygotowywał znaki i materiały informacyjne pro-life na konferencje Marszu dla Życia, a także na kanadyjski krajowy Marsz dla Życia.

• rada 6375 uniwersytetu Georgetown współorganizuje doroczną wygłaszaną przez kardynała o’Connora konferencję dla Życia, największą studencką konferencję pro-life w Stanach Zjednoczonych. • Najwyższy rycerz Carl A. Anderson zaczął uczestniczyć w Marszach dla Życia w latach 70-tych i kilkukrotnie przemawiał do zgromadzonych. • Zastępca Najwyższego rycerza Patrick kelly pełni funkcję przewodniczącego rady Marszu dla Życia od 2012 roku.

U GÓRY: Zdjęcie: Matthew Barrick – U DOŁU: Zdjęcie: Spirit Juice Studios

Powyżej: Najwyżsi funkcjonariusze i ich żony wraz z Jeanne Mancini (w środku) prowadzą Marsz dla Życia w Waszyngtonie, D. C.: (od lewej do prawej) Najwyższy Adwokat John Marella; Amey Marella; Zastępca Najwyższego Rycerza Patrick Kelly, przewodniczący rady Marszu dla Życia; Jeanne Mancini, prezes Marszu dla Życia; Najwyższy Rycerz Carl Anderson; Najwyższy Sekretarz Michael O’Connor; Patricia O’Connor oraz Dorian Anderson. • Z prawej: Członkowie rady Uniwersytetu George’a Waszyngtona 13242 w Waszyngtonie, D. C stoją przed budynkiem Sądu Najwyższego na zakończenie Marszu dla Życia 2016.

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:55 PM Page 13

Aborcja w liczbach 59 milionów — przybliżona liczba aborcji

przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych od 1973 r. (dane szacunkowe Narodowego Komitetu Prawa do Życia na podstawie obliczeń Instytutu Guttmachera w 2014 r., ekstrapolacja za ostatnie lata i korekta zaniżonych danych.)

Mniej niż 2 procent — odsetek wykonanych aborcji dla powszechnie przytaczanych „wyjątków” kazirodztwa, gwałtu i ryzyka dla życia lub zdrowia matki. (Archiwum Johnstona podaje, że w wyniku poczęcia na skutek gwałtu dochodzi do 0,3 procent aborcji, kazirodztwa 0,03 procent, a zagrożenia dla życia matki 0,1 procent. Dodatkowe 0,8 procent występuje, ponieważ istnieje ryzyko zagrożenia dla zdrowia matki. Pojęcie „zdrowia” w tym przypadku nie odnosi się do prawnego opisu zdrowia w orzeczeniach Sądu Najwyższego, w których słowo to odnosi się do aborcji w trybie planowym).

7 na 10 — zaniżony szacunek liczby dzieci z zespo-

łem Downa lub trisomią 21, które zostały poddane aborcji w wyniku prenatalnego badania przesiewowego. (Szacunki dla Stanów Zjednoczonych wynoszą od 67 procent do 92 procent w oparciu o różne czynniki, w tym wiek matki i jej pochodzenie etniczne.)

Ponad 50 do 1 — liczba aborcji w stosunku do

każdego noworodka adoptowanego w Stanach Zjednoczonych. (Krajowa Rada Adopcji i Instytut Guttmachera)

— liczba aborcji w porównaniu do żywych urodzeń w społeczności afroamerykańskiej. W Nowym Jorku liczba ta przekracza 50 procent. (Centers for Disease Control, Gut-

2 do 5

tmacher Institute i New York City Dept. of Health and Mental Hygiene)

Dane zostały opracowane przez Departament Analiz Danych Charlotte Lozier Institute.

“Ludzie ciągle pytają mnie — dziennikarze ciągle pytają mnie — jakie są statystyki marszu dla Życia. Cóż, ciężko jest dodać wszystkie te wielkości po 44 latach, ponieważ było nas wiele. Ale przecież nie w tym rzecz. Jest tylko jedna liczba, która ma dla mnie znaczenie — jedna liczba, która dla każdego z nas ma znaczenie — i tą liczbą jest 58 milionów. od 1973 roku 58 milionów Amerykanów zostało zabitych w formie aborcji. To w ich imieniu tu dzisiaj jesteśmy”. Jeanne Mancini, przewodnicząca Fundacji Edukacji i Obrony Marszu dla Życia, 2017 rok.

Zdjęcia: Spirit Juice Studios

Amerykanie popierają ograniczenia aborcji Przez minione dziesięciolecia instytut opinii Publicznej marist bada opinie Amerykanów na temat aborcji w badaniu zamawianym przez rycerzy Kolumba. Podobnie jak w minionych latach, najnowsze badanie przeprowadzone w grudniu 2017 roku, pokazuje, że przytłaczająca większość Amerykanów popiera znaczące ograniczenia aborcji. 76% ograniczyłoby aborcję do — co najwyżej — pierwszych trzech miesięcy ciąży, co jest o wiele bardziej restrykcyjnym wymogiem niż obecnie istniejący w Stanach zjednoczonych. Liczba ta konsekwentnie

pozostaje w stosunku ponad 3 na 4, odkąd rozpoczęto badania. Połowa Amerykanów ograniczyłaby aborcję tylko do – co najwyżej – wypadków gwałtu, kazirodztwa lub w celu ratowania życia matki. Dodatkowo 60% Amerykanów sprzeciwia się używaniu pieniędzy z podatków do finansowania aborcji, z kolei mniej niż 4 z 10 (36%) popiera to rozwiązanie. 30 punktów procentowych wynosi różnica w odpowiedzi na pytanie, czy Amerykanie wspierają (63%) zakaz aborcji po 20. tygodniu ciąży, czy są mu przeciwni (33%). STyCzeń 2018

♦ C O L U M B I A ♦ 13

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:55 PM Page 14

14 ♦ C O L U M B I A ♦

styczeń 2018

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:55 PM Page 15

STYCZEń 2018

♦ C O L U M B I A ♦ 15

Setki duchownych w procesji na mszy św. rozpoczynającej Narodowe Czuwanie Modlitewne w intencji Życia 21 stycznia 2016 roku w Bazylice Niepokalanego Poczęcia w Waszyngtonie, D.C. Wydarzenie to gromadzi około 9 tysięcy uczestników każdego roku. • Na przeciwległej stronie u góry: Studenci Akademii Świętego Krzyża w Kensington w stanie Maryland podczas Młodzieżowego Marszu dla Życia w Capital One Arena 22 stycznia 2016 roku. 16 ♦ C O L U M B I A ♦

styczeń 2018

Poprzednia strona: Zdjęcie: © Renata Grzan Wieczorek / FortheLoveofBeauty.com — CNS photo/Gregory A. Shemitz

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:55 PM Page 16

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:55 PM Page 17

„Nie jesteś sam”

U GÓRY: CNS photo/Gregory A. Shemitz — W ŚRODKU: Zdjęcie: Greg Gibson Photography

28-letnia Mary Forr jest dyrektorem Departamentu ds. Życia w Archidiecezji Waszyngton, D.C. Była koszykarka drużyny Uniwersytetu Notre Dame urodzona w Altoona, w stanie Pensylwania, koordynuje programy i kształcenie w zakresie wsparcia w czasie ciąży, w temacie czystości oraz śmierci i umierania. Pomaga także zorganizować Młodzieżowy Marsz i Mszę Świętą w Intencji Życia. Wydarzenie to poprzedza każdego roku Marsz dla Życia. Redakcja Columbii miała okazję porozmawiać z nią o marszu oraz o tym, co skłoniło ją do podjęcia tej pracy. Oto, co miała do powiedzenia. Moi rodzice są bardzo zaangażowani w ruch pro-life i na Marsz dla Życia chodziłam, odkąd tylko pamiętam. Każdego roku jestem pod ogromnym wrażeniem wielkości tego marszu. To niezwykle inspirujący moment, gdy wchodzisz na szczyt wzgórza, obracasz się i nie widzisz nic poza morzem ludzi. Pamiętam, gdy w czasie studiów wchodziłam na Wzgórze Kapitolińskie obok młodego mężczyzny z zespołem Downa. Był przemarznięty, ale uśmiechał się i mówił o tym, jak wspaniale jest tam być. Spotkanie z tym młodym człowiekiem sprawiło, że był to najpotężniejszy marsz, w jakim uczestniczyłam. Moja młodsza siostra, Marita, to osoba wymagająca szczególnej troski, ale jest dla mnie ogromnym źródłem inspiracji, by walczyć o godność każdego życia, szczególnie dzieci, które są w niebezpieczeństwie z powodu swojej niepełnosprawności. Moja siostra uczestniczy w Olimpiadach Specjalnych i każdego lata mój brat i ja jesteśmy wolontariuszami w Stanowych Rozgrywkach w Pensylwanii.

Mój tata zawsze powtarzał, że sport uczy nas życia. Sport uczy nas, że ciężka praca opłaca się i że są zarówno zwycięstwa, jak i porażki. Tak samo wygląda to w naszej pracy ruchu pro-life, ale w przeciwieństwie do sportu nasze wyniki liczą się w dalszej perspektywie. To jest bitwa, którą musimy kontynuować, ponieważ nie zależy od tego wynik na tablicy z punktami — zależy od tego ludzkie życie. Myślę, że ci, którzy nie uznają prawa do życia, są powodowani z reguły czymś osobistym — zazwyczaj jest to jakiś rodzaj zranienia. Musimy pracować nad tym, by wyleczyć te rany, ponieważ są one prawdziwe. Właśnie dlatego praca nad Projektem Rachel, którym zajmujemy się w naszym biurze, jest tak istotna. Doroczny Młodzieżowy Marsz i Msza Święta w Intencji Życia rozpoczął się po raz pierwszy 25 lat temu jako próba zmobilizowania młodych ludzi na terenie archidiecezji. Rozrósł się bardzo szybko i dziś niemal 20 tysięcy młodych ludzi z całego kraju przyjeżdża do Capitol One Arena. Marsz rozpoczyna się o 6:45 rano, ale tych ludzi nie da się jeszcze mocniej rozbudzić. Msza św. koncelebrowana przez kardynałów, biskupów i ponad 100 księży jest dla nich niewiarygodnym przeżyciem. To ważne, by wiedzieć, że nie jesteś sam. Wielu młodych ludzi ma dziś doświadczenie społeczeństwa, które mówi im, że kobieta ma prawo wyboru; że ich silne, katolickie wartości nie są ważne. Tymczasem tutaj są zjednoczeni z 20 tysiącami innych nastolatków, którzy są tu w tym samym celu, co oni.♦ STyCzeń 2018

♦ C O L U M B I A ♦ 17

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:55 PM Page 18

Pro-life od wybrzeża do wybrzeża Dziesiątki dorocznych marszów ukazują przełomową siłę ruchu pro-life w całych Stanach Zjednoczonych Joseph Pronechen ie każdy może przybyć na doroczny Marsz dla Życia w Waszyngtonie, D.C. Ale od 1974 roku stabilny strumień towarzyszących mu marszów znacznie urósł. Dziś w Stanach Zjednoczonych odbywa się ponad 60 lokalnych inicjatyw, które pozwalają wielu tysiącom ludzi opowiedzieć się za życiem. By nie być gołosłownym, warto wspomnieć o około 10 tysiącach uczestników Marszu dla Życia w Dallas, który po raz pierwszy zorganizowano w 2002 roku. To wydarzenie rozpoczyna się mszą świętą, po czym maszerujący ruszają przed budynek Sądu Federalnego im. Earle’a Cabella — pierwszego miejsca, do którego w 1970 roku wpłynęła sprawa Roe przeciwko Wade. Na Florydzie, w miejscowości St. Augustine, Marsz dla Życia rozpoczynający się w 2007 roku liczbą uczestników równą 700, dziś przyciąga 3,5 tysiąca ludzi z miejsc takich jak Miami czy Savannah, w stanie Georgia. Rajd i Marsz Uczczenia Życia w Denver przyciąga ponad 5 tysięcy osób każdego roku. Wiele mniejszych marszów ma miejsce w miastach takich, jak Concord, w stanie New Hempshire czy Charlotte w Północnej Karolinie. Co najmniej jedna inicjatywa prolife w takiej formie poprzedziła pierwszy z dorocznych marszów w Waszyngtonie. Laurence i Marge Theriault, którzy służyli w tym czasie w Komitecie ds. Prawa do Życia stanu Illinois, pomogli zorganizować pierwszy marsz w Chicago w 1972 roku, tj. rok przed (!) wyrokiem Sądu Najwyższego w sprawie Roe przeciwko Wade. „Dzieci ze wszystkich katolickich szkół maszerowały w czasie Tygodnia Szacunku dla Życia” — wspomina Laurence, Rycerz Kolumba z rady 3731 im. ojca Johna J. Dussmana w Glenview w stanie Illinois. „To był bardzo radosny marsz, ponieważ chcieliśmy celebrować życie”. 18 ♦ C O L U M B I A ♦

STyCZEń 2018

Marsz dla Życia w Chicago jest dziś największym wydarzeniem pro-life w całych środkowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych, które regularnie przyciąga ponad 5 tysięcy ludzi z Illinois i pobliskich stanów nawet podczas największych zimowych mrozów. Jedno z najmłodszych wydarzeń pro-life jest również jednym z największych. OneLife LA zapoczątkowane przez arcybiskupa José H. Gomeza w 2015 roku wyrosło na gruncie Marszu dla Życia, który powstał 11 lat wcześniej.

DENVER W 2003 roku Johna Costello, członka rady Van Nuys 3148 w Kalifornii, zaniepokoiła informacja usłyszana w chrześcijańskiej stacji radiowej, że „przez ostatnie 30 lat przeprowadzono ponad 30 milionów aborcji i większość chrześcijan nie zrobiła nic albo zrobiła bardzo niewiele, by to zmienić”. Niedługo później Costello został poproszony o pełnienie funkcji szefa komitetu pro-life w radzie 3148. Następnie współorganizował Marsz dla Życia w Los Angeles wraz z ówczesnym Wielkim Rycerzem Johnem Riordanem i Julie Ball, dyrektorką Centrum Poradnictwa Ciążowego w Mission Hills, w stanie

PO LEWEJ: Zdjęcie: Michael Morneau — U GÓRY PO PRAWEJ: Zdjęcie: Spirit Juice Studios — NA DOLE PO PRAWEJ: Zdjęcie dzięki uprzejmości OneLife LA

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:55 PM Page 19

CHICAGO

LOS ANGELES

styczeń 2018

♦ C O L U M B I A ♦ 19

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:56 PM Page 20

Kalifornia. W marcu 2004 roku około 700 osób przybyło, aby maszerować zatłoczonym Bulwarem Ventury i dać publicznie świadectwo o wartości życia. „Byliśmy pionierami w stanie Kalifornia” — mówi Costello. Ostatecznie marsz wyewoluował do postaci dzisiejszego archidiecezjalnego wydarzenia OneLife LA. Dziś pod przywództwem arcybiskupa Gomeza OneLife LA przyciąga niezliczone tłumy. „Arcybiskup Gomez jest wyjątkowym liderem i ambasadorem kultury życia” — stwierdza Richard Marciniak, Przewodniczący Rycerzy Kolumba ds. Kultury Życia w Południowej Kalifornii i członek komitetu organizacyjnego OneLife LA. „W tym roku spodziewamy się od 20 do 30 tysięcy uczestników”. Dodał, że oprócz uczestniczenia wraz z rodzinami i pełnieniu służby jako marszałkowie wydarzenia Rycerze promują je w całej archidiecezji i pozostają „wiodącą siłą marszu”.♦

Zdjęcie: Bill Poehler

ST. PAUL

JOSEPH PRONECHEN jest dziennikarzem redakcji National Catholic Register należącej do EWTN.

Olympia Jan. 22

Spokane Jan. 20

Bismarck Jan. 22

Portland Jan. 14

Montpelier Jan. 22 St. Paul Jan. 12

Boise Jan. 20 Cheyenne Jan. 13

San Francisco Jan. 27

Jan. 22 Denver Jan. 13

Los Angeles Jan. 20

Topeka

Las Vegas Mar. 10

San Diego Jan. 20

Phoenix Jan. 20

Dallas Jan. 20 Austin Jan. 27

2018 20 ♦ C O L U M B I A ♦

Jefferson City Jan. 22

Jan. 22

Tulsa Jan. 22

Little Rock Jan. 21

Elkhart Jan. 13

Cleveland Jan. 22

Fort Wayne Jan. 27 Columbus Jan. 22 Louisville Jan. 22 Knoxville Jan. 22

Atlanta Jackson Shreveport/Bossier Jan. 22 Jan. 19 Jan. 27 Mobile Jan. 19 Pineville/Alexandria Feb. 3 Baton Rouge Jan. 20

Pensacola Jan. 13 Biloxi Jan. 22

STyCzEń 2018

Boston Jan. 18

Albany Jun. 4

Chicago Jan. 14

Lincoln

Salt Lake City Jan. 20

Concord Jan. 13

Charlotte Jan. 12

New Haven Jan. 22

Providence Jan. 22

Annapolis Mar. 12 Washington, D.C. Jan. 19 Raleigh Jan. 13 Columbia Jan. 6

St. Augustine Jan. 13

JAN 18 P 1_5 FINAL.qxp_Mar E 12 1/5/18 4:37 PM Page 21

San Francisco daje świadectwo życia Doroczny Marsz dla Życia na Zachodnim Wybrzeżu USA rozwija się — i uzdrawia — w nieprzyjaznym otoczeniu Gibbons Cooney

oston an. 18

Zdjęcie: Eva Muntean

dence 2

ierwszy Marsz dla Życia na Zachodnim Wybrzeżu zorganizowany 22 stycznia 2015 roku zachwycił organizatorów wynikiem ponad 7 tysięcy uczestników. Wydarzenie przyciągnęło jednak także sprzeciw politycznego i medialnego establishmentu San Francisco — opór ten trwał każdego roku. Jednym z rezultatów tej cenzury i niekorzystnego prezentowania Marszu jest próżnia, w którą nieświadomie wpadają niedoinformowani odbiorcy. Jak żartobliwie ujęła to jedna z organizatorek, Dolores Meehan, „Możecie unikać prawdy, ale nie możecie uniknąć ruchu w mieście!”. Ralph DeSimone, były Wielki Rycerz rady 14156 im. Najświętszej Maryi Panny w Walnut Creek, w 2004 roku także był jednym z organizatorów. „Wielu z nas odpowiedziało na wezwanie, by bez strachu głosić godność każdej osoby, szczególnie tej najbardziej niewinnej” — mówi DeSimone. „Wiedzieliśmy, że przeprowadzenie bezpiecznego i dobrze zorganizowanego marszu w San Francisco będzie okazją do tego, by pokazać innym, że jest wielu ludzi w różnym wieku i pochodzących z różnych środowisk, którzy z powagą cenią ludzkie życie”. W ciągu ostatnich 2 lat wydarzenie to miarowo rozrastało się aż do poziomu 50 tysięcy uczestników. Ale to zaledwie część historii. Choć ludzie w różnym wieku, różnego koloru skóry i różnego światopoglądu uczestniczą w marszu, każdego porusza entuzjastyczna obecność wielkiej liczby młodych ludzi. W odniesieniu do tego wydarzenia zaczęto organizować pielgrzymki, nabożeństwa z adoracją, msze święte w specjalnych intencjach oraz konferencje dla młodych, co uczyniło to wydarzenie jednym z

najbardziej religijnych weekendów całego roku dla katolików żyjących w tym regionie. „Rozwój Marszu jest marzeniem, które się spełniło” — mówi Eva Muntean, główny organizator. „Pamiętam ten pierwszy rok i to, jak za rogiem placu stanęliśmy twarzą z twarz z niewiarygodnie przepełnionymi nienawiścią protestującymi. Przez pół sekundy byłam przerażona. Gdy podnosiłam nogę, chcąc zrobić kolejny krok, zastanawiałam się, czy zatrzymam się, czy pójdę dalej. Ale ja i my wszyscy zrobiliśmy ten krok. Zrobiliśmy krok, nie zatrzymaliśmy się i wciąż jeszcze nie skończyliśmy!”. Organizatorzy zawsze starali się, by marsz był okazją do uzdrowienia i do niesienia przesłania nadziei i miłości rozlewających się na ulice San Francisco. Motto brzmi: „Aborcja krzywdzi kobiety”. Wydarzenie rozpoczyna się od cichej kampanii uświadamiającej, na którą składają się świadectwa osób dotkniętych problemem aborcji. Lisa Hamrick, współzałożycielka lokalnego Marszu dla Życia, nie wiedziała, czego się spodziewać, kiedy nagle pewna kobieta podeszła do niej podczas zeszłorocznego wydarzenia. „Przyszła i stanęła naprzeciwko mnie” — wspomina Hamrick. „Spojrzała mi prosto w oczy i powiedziała słowa, których nigdy nie zapomnę: To ja byłam po drugiej stronie! Ale w tym roku po raz pierwszy idę z Wami!”.♦ GIBBONS J. COONEY jest sekretarzem parafialnym w parafii pw. św. Piotra i Pawła w San Francisco i wolontariuszem podczas Marszu dla Życia na Zachodnim Wybrzeżu. StYCZEń 2018

♦ C O L U M B I A ♦ 21

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:56 PM Page 22

Nawróceni po Roe kontra Wade Dwie kluczowe postaci, które walczyły o prawo do aborcji stały się zagorzałymi zwolennikami pro-life Carolee McGrath

r Bernard Nathanson był jednym z najgłośniejszych rzeczni- tego, że aborcja jest jedynie usunięciem „niezróżnicowanej masy koków sprawy. Tysiące kobiet, jak twierdził, miało zginąć w wy- mórek”. Pisał: „Jestem głęboko zaniepokojony moją rosnącą pewnoniku potajemnie przeprowadzanych zabiegów, jeśli nie zagwarantuje ścią, że oto przyczyniłem się do śmierci ponad 60 tysięcy osób”. się im dostępu do aborcji, a Nathanson musiał stawać w ich obronie. Powstała technologia USG i Nathanson wkrótce przekonał się, że Z tego powodu ginekolog z Nowego Jorku został w 1969 roku niemożliwe jest zaprzeczyć człowieczeństwu nienarodzonego dziecka. współzałożycielem Krajowego Stowarzyszenia na rzecz Zniesienia W 1979 roku napisał książkę pt. „Abortując Amerykę”, która ukaPrawa Aborcyjnego. Rok później został dyrektorem Nowojorskiego zywała, jak to ujął, „nieuczciwe początki ruchu proaborcyjnego”. PrzyCentrum Zdrowia Reprodukcyjnego i Seksualnego, największej na znał się również do fabrykowania statystyk na temat liczby kobiet, świecie placówki przeprowaktóre giną z powodu nielegalnie dzającej aborcje. przeprowadzanych aborcji. Ale w wielu innych miejscach Celem było przekonanie Sądu aborcja była wciąż nielegalna. Najwyższego, że legalizacja aborJednym z takich miejsc był Tecji jest czymś, co ratuje życie. ksas, gdzie lokalni prawnicy i W 1984 roku wystąpił jako aktywiści z Dallas byli gotowi narrator w filmie dokumentalzmienić antyaborcyjne prawo nym pt. „Cichy Krzyk” powstatego stanu. Jako powód wybrali łym we współpracy z niezamężną, bezrobotną, młodą Narodowym Komitetem ds. kobietę imieniem Norma Prawa do Życia. Film pokazuje McCorvey, której odmówiono przy użyciu ultrasonografu abordostępu do aborcji, gdy po raz cję 12-tygodniowego dziecka. kolejny zaszła w ciążę. Człowiek określający się jako Na potrzeby tej sprawy żydowski ateista rozpoczął późMcCorvey zeznawała pod niej duchową wędrówkę będącą innym imieniem: Jane Roe lub wynikiem przyjaźni z księdzem Dr Bernard Nathanson w 1985 roku i Norma McCorvey, aka po prostu Roe. To stąd pochoJohnem McCloskey’em należą„Jane Roe”, w 1998 roku. Oboje wyrzekli się poparcia dla prawa dzi nazwa, pod jaką zapamięcym do Opus Dei. Nawrócił się do aborcji. tano tę rozprawę: Roe przeciwko później na katolicyzm i 8 grudWade, która ostatecznie w 1973 nia 1996 roku został roku została doprowadzona aż przed Sąd Najwyższy USA. ochrzczony przez kardynała Johna O’Connora, arcybiskupa Nowego Przełomowa decyzja zdekryminalizowała aborcję na terenie całego Jorku w Katedrze św. Patryka. kraju i, w pewnym sensie, Nathanson i McCorvey zwyciężyli. Ale Nim to się stało, McCorvey rozpoczęła swoją własną drogę do nato nie koniec ich historii. W latach, które nastąpiły po rozprawie, wrócenia. W 1995 roku jej życie zmieniło się, kiedy organizacja proich postrzeganie kwestii aborcji drastycznie się zmieniło. Stali się life przeprowadziła się do biura w Dallas naprzeciwko kliniki rzecznikami pro-life, a Boże przebaczenie, które spotkali, ukazało im aborcyjnej, w której pracowała McCorvey. Zaledwie rok wcześniej się w potężny sposób. opublikowała książkę pt. „Jestem Roe: moje życie, sprawa Roe przeZaledwie rok po zakończeniu sprawy, w 1974 roku w artykule za- ciwko Wade i wolność wyboru”, w której opisała swoje trudne dzietytułowanym „Głębiej o aborcji”, który został opublikowany w New ciństwo, uzależnienie od używek, trzy ciąże i poparcie dla sprawy England Journal of Medicine, Nathanson wyrażał wątpliwości co do Roe kontra Wade. 22 ♦ C O L U M B I A ♦

STyCZeń 2018

PO LEWEJ: AP Photo/J. Scott Applewhite — PO PRAWEJ: AP Photo/Eric Gay

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:56 PM Page 23

W ciągu kilku miesięcy od spotkania swoich sąsiadów działających pro-life, wśród których znalazł się również pastor Philip Benham, McCorvey opuściła przemysł aborcyjny na zawsze i została ewangeliczką. Została przyjęta do Kościoła katolickiego w 1998 roku przez księdza Franka Pavone, krajowego dyrektora organizacji Priests for Life (Księża za Życiem — przyp. tłum.). niewiele wcześniej tego samego roku opublikowała drugą książkę, której tytuł brzmiał: „Zwyciężona przez miłość”. Była to historia o skrusze, miłosierdziu, nawróceniu i nadziei. Jako uzupełnienie do tej książki, napisała: „nie ma dnia, w którym nie dziękowałabym Bogu za mężczyzn i kobiety, którzy poprzez osobisty kontakt ze mną lub po prostu dzięki swoim modlitwom pomogli mi podczas mojej podróży. Jego miłosierdzie jest nieskończone”. W swoim osobistym pamiętniku wydanym w 1998 roku pod tytułem „ręka Boga” nathanson wypowiadał się w podobnym tonie. „nie mogę wyrazić, jak bardzo jestem wdzięczny za tych, którzy

modlili się za mnie przez te wszystkie lata, w których publicznie rozgłaszałem swój ateizm i niewiarę. Pełni uporu i miłości modlili się w mojej intencji. Jestem przekonany ponad wszelką wątpliwość, że te modlitwy zostały wysłuchane” — napisał. nathanson w swojej książce wyznał również, że był „jednym z tych, którzy uchylili wrota przed tą barbarzyńską epoką”. McCorvey wypowiedziała się podobnie w publicznym ogłoszeniu. „Moja sprawa, która doprowadziła do zalegalizowania aborcji na życzenie, jest największym błędem mojego życia”. Mimo wyrzutów sumienia, umierając — nathanson 21 lutego 2011 roku w wieku 84 lat, a McCorvey 18 lutego 2017 roku w wieku 69 lat — w spokoju opuścili ten świat jako mocni świadkowie ewangelii Życia.♦ CaroLee MCGrath jest współprowadzącą programu the Gist w telewizji CatholictV. Jest żoną i matką piątki dzieci. Pisze z Massachusetts.

Zdjęcie: Chip Somodevilla/Getty Images

Opuszczając przemysł aborcyjny Bernard nathanson i norma McCorvey to zdecydowanie nie jedyni promotorzy aborcji, którzy doświadczyli w swoim życiu potężnych nawróceń poprzez refleksję, przyjaźnie i świadectwo pro-life. dr John Bruchalski nawrócił się po zakończeniu pracy jako aborcjonista w placówce położniczej w późnych latach 80. ubiegłego wieku. dziś jako członek rady 10754 im. ojca Pio w Great Falls w stanie Wirginia założył w 1994 roku tepeyac Family Center, jedną z największych placówek medycznych pro-life w całych stanach Zjednoczonych. W przypadku nawrócenia się w 2009 roku abby Johnson, byłej dyrektor Planned Parenthood w Bryan/College station w teksasie, doszło do tego częściowo z powodu kampanii 40 dni dla Życia. W następstwie tego wydarzenia założyła ona and then there Were none (ang. dosł. I Nikogo Już Nie Było — przyp. tłum.), organizację, która pomogła ponad 400 aborterom opuścić przemysł aborcyjny. • abortionworker.com

„stoję dziś przed Wami ja, kobieta, która osiem lat swojego życia spędziła, pracując i prowadząc placówkę Planned Parenthood. Z powodu mocy nawrócenia, z powodu mocy Chrystusa stoję przed Wami jako kobieta, która została wykupiona od win swojej przeszłości” – Abby Johnson, założycielka And Then There Were None podczas wiecu na Marszu dla Życia 2017

styCZeń 2018

♦ C O L U M B I A ♦ 23

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:56 PM Page 24

Miłość ratuje życie • W 2004 r. Członkowie rady A&M 10624 w stanie Teksas oraz Porozumienie dla Życia Brazos Valley w Bryan/College station w Teksasie zainaugurowali 40dniowe, trwające 24 godziny na dobę czuwanie modlitewne przed miejscowym ośrodkiem aborcyjnym. obecnie działania tego oddolnego ruchu aktywnego w 57 krajach, dającego pokojowe świadectwo połączone z modlitwą dzięki 40 Dniom dla Życia doprowadziły około 14 tysięcy kobiet myślących o aborcji do zmiany decyzji. 170 zatrudnionych w przemyśle aborcyjnym zostawiło swoją pracę, a 90 klinik aborcyjnych zostało zamkniętych. • 40daysforlife.com • Największa w stanach Zjednoczonych młodzieżowa organizacja pro-life, Students for Life of America, pomogła założyć i zbudować ponad 1100 organizacji studenckich na całym świecie i wyszkoliła dziesiątki tysięcy studentów w całym kraju w obronie nienarodzonych i pomocy ich matkom w środowiskach studenckich • studentsforlife.org • pregnantoncampus.org

„Niech ten ruch będzie znany z miłości, nie z gniewu. Niech ten ruch będzie znany ze współczucia, nie z konfrontacji. Jeśli chodzi o sprawy serca, nie ma nic silniejszego niż łagodność. (...) Aby uzdrowić naszą ziemię i przywrócić kulturę życia, musimy nadal być ruchem, który obejmuje wszystkich, dba o wszystkich i okazuje szacunek dla godności i wartości każdej osoby”. Wiceprezydent Mike Pence, Marsz dla Życia 2017

24 ♦ C O L U M B I A ♦

sTyCZeń 2018

Zdjęcie: Chip Somodevilla / Getty Images

HAsło Marszu dla Życia w 2018 roku — „Miłość ratuje życie” — jest czymś więcej niż chwytliwym sloganem. odzwierciedla niezliczone sposoby, dzięki którym pełna współczucia praca na rzecz ochrony życia dokonuje prawdziwej zmiany. oto tylko kilka przykładów: • Projekt Rachel to oparty na strukturze diecezjalnej dyskretny program pomocy duszpasterskiej i uzdrowienia poprzez posługę sakramentalną, który służy kobietom i mężczyznom cierpiącym w następstwie aborcji. Założony w 1984 roku oferuje porady duszpasterskie, grupy wsparcia, rekolekcje oraz wydaje skierowania do certyfikowanych specjalistów zdrowia psychicznego. • hopeafterabortion.com • Sisters of Life to kontemplacyjno-czynna żeńska wspólnota zakonna założona w Nowym Jorku w 1991 roku przez kardynała Johna o’Connora w celu ochrony i umacniania świętości każdego ludzkiego życia. Działania apostolskie obejmują zapewnienie mieszkania i praktyczną pomoc dla potrzebujących kobiet w ciąży, leczenie poaborcyjne, rekolekcje i ewangelizację. • sistersoflife.org

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:56 PM Page 25

„My wszyscy, zgromadzeni tutaj, aby świadczyć o błogosławieństwie ludzkiego życia, zobowiązujemy się do rozbicia izolacji kultury, która uważa śmierć za rozwiązanie trudności życiowych. (...) Poświęćmy się wskrzeszeniu wartości, jaką jest solidarność. Miłość wymaga solidarności”.

GÓRA: Zdjęcie dzięki uprzejmości The Gospel Herald Society — Z LEWEJ: Zdjęcie: © Renata Grzan Wieczorek / FortheLoveofBeauty.com – Z PRAWEJ: Zdjęcie: Slav Zatoka

Matka Agnes Mary Donovan, przełożona generalna Sisters of Life, Marsz dla Życia na Zachodnim Wybrzeżu 24 stycznia 2009

Pomagać kobietom wybrać życie Podczas gdy lIczBa klinik aborcyjnych w stanach zjednoczonych — obecnie około 700 — zmniejsza się, liczba ośrodków pro-life dla kobiet w ciąży rośnie. Ponad 1100 ośrodków położniczych w stanach zjednoczonych oferuje obecnie, obok tradycyjnego modelu poradnictwa i pomocy materialnej, badanie Usg. około 100 dodatkowych ośrodków każdego roku staje się placówkami świadczącymi usługi medyczne w ograniczonym zakresie, a wiele klinik rozwija się, zapewniając kompleksową opiekę zdrowotną z perspektywy ochrony życia.

„Jako osoba adoptowana i rodzic adopcyjny wiem dobrze i z własnego doświadczenia, w jaki sposób adopcja ukierunkowuje na cel. Jest aktem miłości, nadziei i sprawiedliwości. Pomaga przywrócić to, co zostało złamane. Branża aborcyjna promuje mit „niechcianego dziecka”, aby usprawiedliwić rzeź niewinnego życia ludzkiego — nieplanowany jest niechcianym, a więc niekochanym. To kłamstwo. I ten mit jest rozbijany każdego dnia przez odważne matki decydujące się na poród i miliony adoptowanych dzieci i ich rodzin, które udowadniają, że nie ma czegoś takiego jak niechciane życie”. Ryan Bomberger, założyciel Fundacji Radiance

od czasu uruchomienia przez Rycerzy Kolumba w 2009 roku Inicjatywy Ultrasonograf rady stanowe i lokalne pomogły dostarczyć 900 aparatów Usg do specjalistycznych ośrodków dla kobiet w ciąży, wykorzystując środki zebrane w ramach Funduszu Rycerskiego „Kultura Życia”. zakon jest na dobrej drodze do dostarczenia ponad 1000 aparatów Usg w 10. rocznicę inicjatywy, tj. w 2019 roku. Najwyższy Rycerz carl a. anderson ogłosił ten cel na 135. Najwyższej Konwencji w sierpniu 2017 roku, szacując, że dzięki wykorzystaniu tych aparatów uda się w tym czasie ocalić milion nienarodzonych dzieci, zachęcając rozważające aborcję kobiety w ciąży do wyboru życia. • kofc.org/ultrasound sTyczeń 2018

♦ C O L U M B I A ♦ 25

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:56 PM Page 26

„Stoję tu dziś z wami jako żona, matka i oczywiście jako osoba ocalała z aborcji, która działa na rzecz życia. (...) Gdyby aborcja się udała, mój mąż nie spotkałby swojej żony. Nasze dzieci nigdy by się nie narodziły. Aborcja nie tylko kończy życie — aborcja zmienia życie wszystkich pokoleń”.

„Kobieta doświadczająca nieplanowanej ciąży zasługuje również na nieplanowaną radość”. Patricia Heaton, amerykańska aktorka i modelka, mówczyni podczas OneLife LA 2017

„Stoję z wami w obronie tych, którzy nie mają głosu, tych przedwcześnie urodzonych, tych, którzy są naszym najcenniejszym darem. (...) My, mężczyźni, musimy stanąć do walki o życie niewinnych i ich matek przeżywających kryzys. Musimy powstać i doprowadzić do zmiany”. Benjamin Watson, skrzydłowy drużyny Baltimore Ravens; mąż i ojciec pięciorga dzieci

„Koledzy i koleżanki studenci! To nie jest problem innych ludzi. Nie ma miejsca na obojętność. Zakończenie aborcji jest naszym obowiązkiem”. Katrina Gallic, University of Mary w Bismarck, Północna Dakota.

26 ♦ C O L U M B I A ♦

STycZeń 2018

ZGODNIE Z RUCHEM ZEGARA OD GÓRY PO LEWEJ: Zdjęcie: Spirit Juice, Zdjęcie dzięki uprzejmości Archidiecezji Los Angeles, Zdjęcie: Rachel Gallic, Zdjęcie: Matthew Barrick

Melissa Ohden, założycielka Sieci Ocalałych z Aborcji

JAN 18 P 1_5 FINAL.qxp_Mar E 12 1/5/18 4:37 PM Page 27

U GÓRY: Zdjęcie: Tom Serafin – Z LEWEJ: Zdjęcie dzięki uprzejmości Hannah Rose Allen – Z PRAWEJ: Zdjęcie dzięki uprzejmości Brandi Swindell

„Opowiadać się za życiem to opowiadać się za kobietą a opowiadać się za kobietą to opowiadać się za życiem. Przemysł aborcyjny nie chce, abyś uwierzył w tę prawdę. (...) Marsz dla Życia ma prosty przekaz o matkach w ciąży i o ich dzieciach: kochamy ich oboje! A nasze przesłanie wygrywa”. – Zastępca Najwyższego Rycerza Patrick E. Kelly, przewodniczący Rady Marszu dla Życia

„Jestem matką sześciorga żyjących dzieci i jestem babcią. Jestem również matką, która dokonała aborcji. Dołączam do głosów tysięcy w całej Ameryce, którzy mówią: Nigdy więcej milczenia!. Jeśli marzenie Martina Luthera Kinga ma przetrwać, nasze dzieci muszą żyć. Nasze matki muszą wybierać życie”.

„Ważne jest zaangażowanie się kobiet, które chcą skończyć z przemocą aborcyjną i które popierają prawa człowieka i sprawiedliwość dla wszystkich. Głos prolife mężczyzn, kobiet i rodzin ma znaczenie i naprawdę może wiele zmienić”. Brandi Swindell, założycielka i dyrektor generalny Stanton Healthcare

Alveda King, siostrzenica Martina Luthera Kinga Jr. styczeń 2018

♦ C O L U M B I A ♦ 27

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:56 PM Page 28

28 ♦ C O L U M B I A ♦

styczeń 2018

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:56 PM Page 29

styczeń 2018

♦ C O L U M B I A ♦ 29

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:56 PM Page 30

Stajemy w Twej . obronie, o Zycie Zarówno na Wzgórzu Parlamentarnym jak i w poszczególnych prowincjach Kanadyjczycy stają ramię w ramię, by bronić życia Colleen Rouleau

ziesiątki tysięcy zgromadziły się 11 maja 2017 roku na XX Narodowym Marszu dla Życia w Ottawie, w prowincji Ontario. Morze uśmiechniętych twarzy ciągnęło się od pomnika Centennial Flame aż do Peace Tower w pobliżu schodów prowadzących do budynku kanadyjskiego parlamentu. Uczestnicy dorocznego wydarzenia, które zbiegło się ze 150. rocznicą Konfederacji Kanady (powstania państwowości Kanady — przyp. tłum.), oddawali cześć wartości każdego ludzkiego życia i pokojowo protestowali przeciwko radykalnej polityce państwa w stosunku do aborcji. „Jesteśmy, obok Chin i Korei Północnej, jednym z bardzo niewielu krajów na świecie, które nie posiada żadnego prawa ograniczającego aborcję” — wyjaśnia Jim Hughes, przewodniczący Campaign Life Coalition (Koalicji na rzecz Kampanii dla Życia — przyp. tłum.), politycznego ciała reprezentującego ruch prolife w Kanadzie. „Wielu Kanadyjczyków nie jest świadomych tego faktu”. 14 maja 1969 roku Akt Nowelizacji Prawa Karnego zalegalizował dostęp do aborcji akredytowanym szpitalom po otrzymaniu zgody wydawanej przez komisję lekarską. Sąd Najwyższy Kanady w wyroku w sprawie R przeciwko Morgentaller uznał te obostrzenia za niekonstytucyjne i unieważnił wszystkie prawa regulujące dostęp do aborcji. Około dekady później Nellie Gray, założycielka Marszu dla Życia w Waszyngtonie, D.C., zainspirowała Hughesa. „Powiedziała mi: Kanada także powinna maszerować dla życia” — wspomina. Po rozmowach z bazylianinem, ojcem Alphonsem de Valk i wieloma innymi osobami Hughes pomógł zorganizować pierwszy

30 ♦ C O L U M B I A ♦

STyCzeń 2018

Zdjęcie: Jake Wright

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:57 PM Page 31

U GÓRY: Zdjęcie: Jean-Marc Carisse — Z PRAWEJ: Zdjęcie: Jake Wright

Chrystus powiedział: Kto przyjmuje jedno z tych dzieci w imię moje, Mnie przyjmuje. Oto dlaczego aborcja jest tak tragicznym złem — ponieważ odrzucenie małego dziecka jest odrzuceniem Chrystusa. Jeśli nie chcecie dziecka, ja chcę. Dajcie mi je” – św. Teresa z Kalkuty, założycielka Misjonarek Miłosierdzia, Ottawa, 17 września 1988 roku. oficjalny narodowy marsz w 1998 roku. Rycerze Kolumba byli znaczącym sprzymierzeńcem w organizacji tego wydarzenia od samego początku, pomagając w kwestiach finansowych, organizacyjnych i w zakresie uczestnictwa. Delegaci Stanowi Rycerzy Kolumba oraz inni Rycerze w całym kraju pomogli również organizować mniejsze marsze, które odbywały się w stolicach poszczególnych prowincji Kanady. „Jestem bardzo wdzięczny Rycerzom Kolumba za ich zaangażowanie, przywództwo i wsparcie” — mówi Hughes. Przez ponad 20 lat Narodowy Marsz dla Życia ewoluował w trzydniowe wydarzenie, rozpoczynające się od wieczornego czuwania modlitewnego na Wzgórzu Parlamentarnym w przeddzień marszu. „80 procent uczestników nie skończyło jeszcze 30 lat życia” — zauważa Hughes. „To bardzo radosne wydarzenie”. Aktualnie w Kanadzie ponad 100 tysięcy aborcji rocznie jest oficjalnie odnotowywanych w statystykach. Ale Narodowy Marsz odzwierciedla rosnącą liczbę obywateli, którzy przyjmują, poprzez słowo i czyn, wartość ludzkiego życia. Hughes wspomina słowa Matki Teresy, wypowiedziane kiedy święta była głównym mówcą podczas wydarzenia pro-life na Wzgórzu Parlamentarnym w 1988 roku. „Piękną rzeczą w ruchu pro-life jest to, że oto zwykli ludzie robią dla Boga niezwykłe rzeczy”.♦ COLLEEN ROULEAU pisze z Edmonton, w prowincji Alberta.

Na poprzedniej stronie: Najwyższy Dyrektor Graydon Nicholas z Nowego Brunszwiku wraz ze swoją żonę Elisabeth i funkcjonariuszami stanowymi Ontario przemawiają na Wzgórzu Parlamentarnym przed rozpoczęciem kanadyjskiego Marszu dla Życia w Ottawie, 11 maja 2017 roku. • Skarbnik Stanowy Ontario Marcel Lemmen (po lewej) bierze udział w Narodowym Marszu dla Życia 2017 razem z córką Grace i żoną Charlene. Na zdjęciu obecny jest również Delegat Rejonowy Randy Hingston z rady Granottier 2092 w Owen Sound w prowincji Ontario. STyCzEń 2018

♦ C O L U M B I A ♦ 31

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:57 PM Page 32

Marsze dla Życia rosną na całym świecie W obliczu wyzwań międzynarodowy ruch pro-life rośnie w siłę i jedność

arsz dla Życia rozpoczął się w Stanach Zjednoczonych, ale dziś jest globalnym fenomenem obejmującym wydarzenia w państwach tak różnych jak — by wymienić zaledwie kilka — Meksyk, Polska, Nigeria, Francja i Australia. Według Niamh Uí Bhriain z Rajdu dla Życia w Dublinie „Marsz w Stanach Zjednoczonych bez wątpienia zainspirował wielu ludzi z całego świata, by wspólnie opowiedzieli się za życiem”. Jeanne Mancini, przewodnicząca March for Life Education & Defense Fund (ang. Fundacji Edukacji i Obrony Marszu dla Życia — przyp. tłum.) w Waszyngtonie, D.C., zauważyła, że liderzy pro-life z wielu krajów uczestniczyli w marszu w stolicy USA. „Wracają do domu i czerpiąc z tego doświadczenia, budują coś, co jest unikalne dla ich lokalnej społeczności” — mówi. Inspiracja i akomodacja czynią każdy spośród marszów prolife marszem wyjątkowym — od kobziarzy i improwizowanego irlandzkiego tańca na ulicach Dublina poprzez radosny, pokojowy i stosunkowo stateczny „Life Fest” w brytyjskim Birmingham aż po totalną atmosferę popkulturowego koncertu w Limie, stolicy Peru. Rosnący w siłę międzynarodowy ruch jest również zauważalnie młody. Paul Forget, lider ruchu pro-life w Belgii zauważył, że „Marsz 32 ♦ C O L U M B I A ♦

STyCZEń 2018

dla Życia w Brukseli jest organizowany przez młodych, bardzo młodych ludzi. Średnia wieku organizatorów wynosi 23 lata. Ja też mam tyle lat. Reprezentujemy nowe pokolenie, które wierzy, że życie musi być chronione”. John Smyth, dyrektor Kampanii Pro-Life w Irlandii zgadza się z tym stwierdzeniem. „To młodzi kierują tym ruchem” — mówi. „To ruch, który się umacnia”. Ten sam fenomen dotyczy wszystkich innych miejsc za wyjątkiem Afryki, gdzie młodzież zdecydowanie jest pro-life, ale tak samo można opisać również starsze pokolenie. Obianuju Ekeocha jest założycielem organizacji Culture of Life Africa (Afrykańska Kultura Życia — przyp. tłum.), która pomaga w zorganizowaniu marszów pro-life na całym kontynencie. „Nasze prekursorskie marsze gromadzą wielu ludzi: młodych i starych, silnych i słabych, bogatych i ubogich” — mówi. „Ludzie ci, z typową afrykańską żywiołowością, werwą i wigorem, śpiewają i modlą się, dając świadectwo świętości oraz godności życia, macierzyństwa i małżeństwa. Nasze marsze są potężnym głoszeniem jednomyślnej postawy pro-life typowego afrykańskiego społeczeństwa”. Jak ujął to Emmanuel Badejo, biskup diecezji Ojo w Nigerii, „W Afryce mamy powiedzenie, że zawsze znajdzie się miejsce dla jeszcze jednego dziecka”. Niemniej jednak, choć wiele krajów afrykańskich wprowadziło

Zdjęcia dzięki uprzejmości międzynarodowych organizatorów marszów pro-life

Corinna Turner

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:57 PM Page 33

◀ Pierwszy paryski „Marche Pour La Vie” miał miejsce w 2005 roku, a w 2017 roku zgromadził 50 tysięcy uczestników. Jednym z pierwszych partnerów marszu była Fondation Jerôme Lejeune, występująca w imieniu osób z genetycznym upośledzeniem umysłowym. Od 1975 roku aborcja do 12. tygodnia ciąży jest legalna we Francji. ► Członkowie One of Us Foundation (Fundacja Jeden z Nas — przyp. tłum.), europejskiego stowarzyszenia 25 organizacji pro-life, podczas Forum w Budapeszcie 17 maja 2017 roku. Pośród licznych inicjatyw, mających na celu ochronę ludzkiego życia w najbardziej delikatnych etapach jego rozwoju w 2014 roku Fundacja wystosowała petycję broniącą nienarodzonego życia, postulując zakaz badań niszczących embriony. Podpisana przez niemal 2 miliony obywateli jest jedną z największych obywatelskich petycji w historii Unii Europejskiej. prawo przeciwne aborcji, znalazły się one pod ogromną presją zachodnich organizacji. „Wrogowie życia posiadają finansowe zasoby, które pozwalają im osiągać ogromne sukcesy w świecie Zachodu” — mówi Virginia Coda Nunziante z włoskiego oddziału Marszu dla Życia. „Teraz są one zdesperowane, by w ten sposób skolonizować Afrykę. Jesteśmy zglobalizowanym światem, a to jest globalna bitwa”. Jednym z błogosławieństw wypływających z rozprzestrzenienia się ruchu Marszów dla Życia jest poczucie jedności i solidarności zarówno w obrębie poszczególnych narodów, jak i w ujęciu międzynarodowym. „To jest jedna rodzina — to zjednoczony głos w różnych krajach na całym świecie” — mówi Ben Thatcher, jeden z dyrektorów brytyjskiego Marszu dla Życia. „Możemy pomóc sobie wzajemnie, możemy się od siebie wzajemnie uczyć i możemy wspólnie więcej osiągnąć”. W Stanach Zjednoczonych opowiedzenie się po stronie prolife nie jest niespotykane, ale w wielu krajach — nawet tak silnie opowiadających się pro-life jak Irlandia, Polska, czy Peru — ludzie, którzy wierzą w prawo do życia często czują się wyalienowani lub nawet zagrożeni. W 2016 roku podczas Marszu Świętości Życia w Warszawie, arcybiskup warszawsko-praski Henryk Hoser nazwał uczestnictwo w marszu „aktem odwagi”. Carol Maraví, rzecznik prasowy Marszu dla Życia w Limie również opisuje presję, którą czują opowiadający się za życiem. „Jesteśmy pod ostrzałem i potrzebujemy marszu, który jest twarzą naszego ruchu pro-life”. Marsz demaskuje kłamstwo, jakoby działacze pro-life byli osamotnieni. Inicjatywa przyczynia się również do nawiązywania kontaktów, do powstawania nowych przyjaźni. Po zakończeniu marszu ludzie wracają do domu, drżąc z ekscytacji, pełni

nowej pewności siebie i zwiększonego zaangażowania na rzecz pomocy kobietom i nienarodzonym dzieciom. We Francji, pomimo atmosfery agresywnego sekularyzmu, marsze na rzecz życia lub rodziny mają miejsce w Paryżu co 12 miesięcy od 2005 roku. Wyjątkiem był styczeń 2016 roku, kiedy to marsz został odwołany z powodu zagrożenia terrorystycznego. Jednak w zeszłym roku marsz powrócił i był liczniejszy niż kiedykolwiek, ponieważ, jak się okazało, uczestniczyło w nim 50 tysięcy ludzi popierających życie. To uczyniło z paryskiego wydarzenia największy marsz w Europie. Nie zmienia to jednak faktu, że ruch pro-life we Francji mierzy się z niespotykanym dotąd poziomem sprzeciwu. W lutym 2017 roku francuski parlament przyjął ustawę kryminalizującą różne formy świadectwa pro-life jako „utrudnianie aborcji”, szokując tym samym obserwatorów na całym świecie. „Celem tego prawa jest karanie za każdą informację, która mogłaby zniechęcać kobietę do zabiegu aborcyjnego” — tłumaczy Nicolas Sévillia z Fondation Jerôme Lejeune, która współorganizuje paryski marsz. „To prawo jest skandaliczne, ponieważ każda obiektywna informacja na temat prawdy o aborcji jest z natury zniechęcająca!”. Thierry de la Villejegu, wiceprzewodniczący marszu w Paryżu pyta, „czy wszyscy maszerujący dla życia zostaną skazani za nielegalne zakłócenie aborcji?”. Bez względu na to przygotowania do marszu zaplanowanego na 21 stycznia 2018 roku przebiegają bardzo dobrze. „W tym roku hasłem wydarzenia będzie Światło — światło życia, jako przeciwieństwo ciemności śmierci” — mówi Sévillia. „A żeby zobaczyć światło, trzeba mieć szczęście i się urodzić”.♦ CorINNA TurNEr jest brytyjską pisarką nominowaną do Medalu Carnegie. STyCZEń 2018

♦ C O L U M B I A ♦ 33

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:57 PM Page 34

FILIPINY Marsze dla życia zainicjowane przez Rycerzy Kolumba na Filipinach rozpoczęły się w Luzon w 2009 roku i od tego czasu rozprzestrzeniły się aż po Visayas i Mindanao. W 2017 roku marsze w Quezon City, Antipolo City, Iloilo City, Davao City i Bacalod City gromadziły po 5 tysięcy uczestników. Aborcja na Filipinach jest nielegalna, a marsze służą afirmacji ludzkiej godności i promowania katolickiego nauczania. 34 ♦ C O L U M B I A ♦

styCzeń 2018

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:57 PM Page 35

MEKSYK Pierwszy Marsz dla Życia w Mexico City odbył się w 2012 roku. W 2017 roku uczestniczyło w nim około 13 tysięcy osób. W 2007 roku w regionie federalnym Mexico City zalegalizowana została aborcja na życzenie do 12. tygodnia życia. W pozostałych stanach Meksyku legalność aborcji waha się.

UKRAINA POLSKA Począwszy od wydarzenia w Warszawie w 2009 roku marsze dla życia w Polsce są organizowane w 140 miastach. W zeszłym roku około 200 tysięcy uczestników uczestniczyło w całym kraju w marszach, promując nauczanie o rodzinie, miłości i odpowiedzialności oraz przyjmując wartość ludzkiego życia. W 1993 roku aborcja została w Polsce zakazana oprócz wyjątkowych okoliczności. Zastąpiło to dotychczasowe post-sowieckie prawo szeroko zezwalające na aborcję.

W 2017 roku w Kijowie miał miejsce drugi marsz potwierdzający wagę rodziny. Wydarzenie zorganizowane przez Ogólnoukraińską Radę Kościołów i Organizacji Religijnych z pomocą lokalnych Rycerzy przyciągnęło kilka tysięcy uczestników. Marsze odbywają sie także w Chmielnickim i Iwano-Frankiwsku. styCZeń 2018

♦ C O L U M B I A ♦ 35

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:57 PM Page 36

IRLANDIA Ogólnoirlandzki Marsz dla Życia i Narodowe Czuwanie dla Życia są organizowane na zmianę w Dublinie. Oba skupiły sie ostatnio głównie na obronie Ósmej Poprawki do Konstytucji Irlandii, która gwarantuje prawo do życia nienarodzonego dziecka. Marsz w 2017 roku przyciągnął 80 tysięcy uczestników.

ANGLIA CZECHY Narodowy Marsz dla Życia i Rodziny odbywa się co roku w Pradze. W 2017 roku w marszu uczestniczyło ponad 5 tysięcy osób i towarzyszyło mu przemówienie premiera dotyczące większego wsparcia państwa dla rodzin kosztem promowania aborcji. Aborcja na życzenie została zalegalizowana w 1957 roku, kiedy to była Czechosłowacja znajdowała się pod kontrolą radziecką.

WŁOCHY Doroczny Marcia Nazionale per la Vita w Rzymie to protest przeciwko ustawie legalizującej aborcję z 1978 roku. W marszu uczestniczy 15-20 tysięcy osób.

36 ♦ C O L U M B I A ♦

styCZeń 2018

Marsz dla Życia w Wielkiej Brytanii po raz pierwszy miał miejsce w 2012 roku w Birmingham i jego celem było ożywienie marszów i wieców, które miały miejsce w Zjednoczonym Królestwie w latach 70 i 80 ubiegłego wieku. Aborcja do 24. tygodnia ciąży została zalegalizowana w Wielkiej Brytanii przez Akt Aborcyjny w 1967.

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:57 PM Page 37

HOLANDIA Marsz dla Życia w Holandii po raz pierwszy miał miejsce w 1992 roku w Amsterdamie. Później został przeniesiony do Hagi, pierwotnej siedziby holenderskiego rządu i jednego z miast-gospodarzy Organizacji Narodów Zjednoczonych. W 2017 roku w marszu uczestniczyło 15 tysięcy ludzi. Aborcja jest częścią narodowego planu ochrony zdrowotnej.

SZWAJCARIA Pierwszy szwajcarski Marsch fürs Läbe odbył się w 2009 roku. Doroczne wydarzenie, które przyciąga kilka tysięcy uczestników, zostało zakazane w 2017 roku, ale organizatorzy planują marsz w 2018 roku w Bernie, stolicy Szwajcarii. Aborcja na życzenie do 12. tygodnia ciąży została zalegalizowana w Szwajcarii w 2002 roku.

HISZPANIA Coroczne marsze pro-life odbywają się w całej Hiszpanii, w tym także w Madrycie, stolicy kraju. W 2017 roku około 100 tysięcy osób wzięło udział w wydarzeniach w całym państwie. Marsze nie mają stałej daty. Adaptują się do bieżących politycznych i społecznych wydarzeń. W Hiszpanii aborcja jest legalna w określonych okolicznościach do 22. tygodnia ciąży.

NA DOLE PO PRAWEJ: Zdjęcie: Claudiu Pantea

RUMUNIA Pierwszy krajowy marsz dla życia w Rumunii (Marșul pentru viață) miał miejsce w 2011 roku, a w 2015 roku wydarzenie to zostało przemianowane na Rumuńsko-Mołdawski Marsz dla Życia. Do 2017 roku marsz odbywał sie w 287 miastach w obu państwach, a w samej Rumunii uczestniczyło w wydarzeniach 110 tysięcy ludzi. Aborcja została zalegalizowana w Rumunii przez reżim komunistyczny w 1958 roku, ograniczona w latach 1967-89 i przywrócona ponownie w 1990 roku. StyCZeń 2018

♦ C O L U M B I A ♦ 37

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:57 PM Page 38

BELGIA Brukselski Marsz dla Życia został zapoczątkowany w 2010 roku i gromadzi 4 tysiące uczestników. Marsz potwierdza godność człowieka charakteryzującą go od poczęcia do naturalnej śmierci w obliczu krajowej polityki, która coraz mocniej promuje materialistyczne spojrzenie na osobę. Celem jest wywołanie odnowionej debaty na temat aborcji oraz eutanazji, które zostały zalegalizowane w 2002 roku.

NIEMCY Pierwszy marsz w obronie życia w Niemczech odbył się około roku 2000. Odkąd w 2010 roku przyjął nazwę Marsz dla Życia (Marsch für das Leben) zwiększa swoją liczebność. Marsz w Berlinie w 2017 zgromadził 7,5 tysiąca ludzi. Aborcja w Niemczech w teorii jest bezprawna, ale liczne wyjątki w prawie czynią ją ogólnodostępną.

UGANDA NIGERIA Archidiecezja Owerri zorganizowała pierwszy w tym państwie marsz pro-life w czerwcu 2013 roku. Prowadzony przez arcybiskupa Anthony’ego Obinnę marsz był poświęcony hasłu: Obrona Ludzkiego Życia od Poczęcia do Naturalnej Śmierci i przyciągnął tysiące uczestników. W czerwcu 2014 roku 11 biskupów poprowadziło jeszcze większy marsz w Abuja i od tego czasu podobne wydarzenia zaczęły się mnożyć w całym państwie. 38 ♦ C O L U M B I A ♦

STyCzeń 2018

Regionalny marsz pro-life rozpoczął się w 2010 roku i był zorganizowany z pomocą Human Life International. Pierwszy marsz w Budaka przyciągnął 2 tysiące ludzi, podobną frekwencję osiągając w kolejnych marszach organizowanych w Arya, Soroti, Mbale i Tororo. Ostatni marsz w 2016 roku zgromadził w miejscowości Wakiso, niedaleko stolicy Kampali 3 tysiące osób. Aborcja w Ugandzie za wyjątkiem medycznych powodów jest nielegalna, ale międzynarodowe grupy opowiadające się za kontrolą zaludnienia wywierają naciski na miejscowy rząd, aby zliberalizowały swoje prawo.

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:57 PM Page 39

PERU Od 2002 roku doroczny Marcha por la Vida w Limie odbywa się 25 marca, w Dzień Dziecka Nienarodzonego. Archidiecezja Lima organizuje marsze od 2013 roku każdorazowo gromadząc 100 tysięcy uczestników. Ostatni marsz w 2016 roku przyciągnął ponad 750 tysięcy osób — było to największe wydarzenie w historii Peru. W 2017 roku powódź spowodowała odwołanie marszu. Peruwiańskie prawo zezwala na aborcję tylko w wypadku zagrożenia życia lub zdrowia matki.

KOREA POŁUDNIOWA

PERU: Zdjęcie: Carlos Garcia Granthon/Pacific Press/Alamy Live News — KOREA POŁUDNIOWA: Zdjęcie: An Hee-young

Poczynając od 1994 roku doroczne marsze odbywają się w Seulu. Inne marsze i wydarzenia pro-life mają miejsce w przeciągu całego roku, a najbliższe wielkie wydarzenie ma się odbyć 8 marca. Aborcja w Korei Południowej jest nielegalna, ale nie niespotykana. Od 1973 roku istnieją również prawne wyjątki od tego zakazu.

AUSTRALIA

JAPONIA

Doroczny wiec pro-life (dziś już pod szyldem Marszu dla Życia) w Brisbane oraz Marsz Niemowląt w Melbourne po raz pierwszy zorganizowano w 2009 roku. 4 tysiące ludzi wzięło udział w Marszu dla Życia 2017 w Brisbane, co zbiegło się z głosowaniem nad ustawami dekryminalizującymi aborcję, które zostały wycofane. W Australii prawo aborcyjne jest regulowane przez rządy poszczególnych stanów.

Pierwszy Marsz dla Życia w Tokio miał miejsce w 2014 roku. Tokijski Marsz zapoczątkowany przez jedną osobę dziś rośnie w siłę w państwie bardzo mało świadomym istnienia ruchu pro-life. W 2017 roku w marszu uczestniczyło 150 osób. Prawo wprowadzone w 1948 i 1949 roku zalegalizowało aborcję w Japonii. STyczeń 2018

♦ C O L U M B I A ♦ 39

JAN 18 P 1_3.qxp_Mar E 12 1/3/18 4:57 PM Page 40

u T r z y m u J m y w i a r ę ż y wą

„w służBie Panu odnaJduJę TylKo radość” Chciałem być księdzem, odkąd pamiętam. Pan pobłogosławił mi, stawiając na mojej drodze niesamowite wzory kapłańskiej miłości i służby przez całe moje życie. Gdy miałem 13 lat, Bóg okazał mi swą miłość w potężny sposób. zdiagnozowano u mnie czerniaka złośliwego i istniało zagrożenie, że umrę z powodu tej choroby. nie mając żadnej kontroli nad sytuacją, zwróciłem się do Pana, mówiąc mu: „Będziesz teraz musiał się mną zaopiekować”. Po operacji, gdy lekarze mówili mi, że wszystko będzie w porządku, było to dla mnie jakby sam Chrystus powiedział: „zwracam Ci Twoje życie. ale chcę, byś mi je ofiarował”. od tej chwili wiedziałem, że Bóg pragnie, abym został księdzem i od tego momentu w służbie Panu odnajduję tylko radość.

Zdjęcie: McNeese Stills + Motion

Ksiądz John Paul lewis Archidiecezja Oklahoma City Rada 8204 im. Ala Waleczka

róBmy

wszysTKo Co możemy aBy wsPierać Powołania .

wasze

modliTwy i wsParCie są BezCenne .