Columbia Listopad 2015

RYC E R Z E KO LU M BA

L ISTOPAD 2015

COLUMBIA

RYC E R Z E KO LU M BA L I S T O PA D 2 0 1 5 ♦ T O M 9 5 ♦ N U M E R 1 1

COLUMBIA

Papież Franciszek przybywa do katedry św. Patryka aby odprawić nieszpory z księżmi i osobami z zakonów męskich i żeńskich, w Nowym Jorku w dniu 24 września.

A R t y K u ł y

Populacja Chrześcijan na Bliskim Wschodzie nadal jest dziesiątkowana, nadszedł więc czas aby podjąć działania. najwyższy ryCerz Carl a. anderson

4 dobry ojciec

7

Miłość jest naszą Misją Kościół wita papieża Franciszka podczas Jego pierwszej apostolskiej pielgrzymki do Stanów Zjednoczonych. zespół ColuMBii

19 uroczystości pod hasłem rodzina żyjąca w pełni

Bożą obecność odnajdujemy żyjąc w naszych rodzinach wedle teologicznych cnót wiary, nadziei i miłości.

Rycerze Kolumba przyłączają się do tysięcy osób zgromadzonych w Filadelfii na Ósmym Światowym Spotkaniu Rodzin.

reBeCCa vitz CheriCo

zespół ColuMBii

5 odnowiona wizja wolności religijnej Podczas swej wizyty w Stanach Zjednoczonych papież Franciszek zachęcał nas abyśmy składali radosne świadectwo naszej najgłębszej wiary. najwyższy kapelan arCyBiskup williaM e. lori 1 ♦ COLUMBIA ♦

LIstOpAd 2015

THIS PAGE AND COVER: L'Osservatore Romano

2 Mobilizacja na rzecz Chrześcijan Bliskiego wschodu

BuDuJĄC LEPSZy ŚWIAt

Mobilizacja na rzecz Chrześcijan Bliskiego wschodu Populacja Chrześcijan na Bliskim Wschodzie nadal jest dziesiątkowana, nadszedł więc czas aby podjąć działania Najwyższy Rycerz Carl A. Anderson

11 września wygłosiłem przemówienie na drugiej dorocznej Kolacji Solidarności w Obronie Chrześcijan podczas Narodowej Konwencji (National Leadership Convention) w Waszyngtonie D.C. Zamiast swego comiesięcznego przeslania, chciałbym podzielić się z wami uwagami jakie przy tej okazji poczyniłem.

CyWILIZOWANy ŚWIAt DOZNAJE szoku gdy ekstremiści Państwa Islamskiego wysadzają w powietrze starożytne zabytki takie jak słynna świątynia w Palmirze. Jej destrukcja to wielka strata dla ludzkości. Jednak wtedy gdy dzień za okrutnym dniem kurczy się chrześcijańska obecność na Bliskim Wschodzie, ginie też coś znacznie cenniejszego niż budowle.

Wspólnoty wiernych którzy od pokoleń utrzymywali wiarę w Syrii, Iraku, Palestynie i Egipcie zostały zredukowane do zaledwie ułamka swej poprzedniej populacji, a stopniowa eksterminacja jest tak samo brutalna jak wszystko to co fanatycy robią ze świątyniami i zabytkami przeszłości. ubolewamy nad materialną destrukcją pięknych zabytków. Ale nie ma niczego piękniejszego, nikogo bardziej cennego od naszych braci i sióstr którzy cierpią dziś ciało Chrystusa na Bliskim Wschodzie. Braci i sióstr których jedyną obroną jest to iż wierzą w tego który przykazał nam miłować swego bliźniego. tak jak przypomina nam św. Paweł, jesteśmy

jednym ciałem, choć składamy się z wielu członków i „gdy cierpi jeden członek, współcierpią wszystkie inne członki”(Kor: 12:26).

Arcybiskup Paul R. Gallaghar, reprezentujący Watykan na międzynarodowej konferencji ONZ dotyczącej Obrony Ofiar Przemocy Etnicznej i Religijnej na Bliskim Wschodzie która odbyła się 8 września, odniósł się do „niewyobrażalnych okrucieństw” popełnianych na Bliskim Wschodzie przeciwko Chrześcijanom i innym religijnym i etnicznym mniejszościom.

Proboszcz tom Doyle który zrobił tak wiele by uczulić nas na to co tam się dzieje, ze smutkiem nazwał prześladowanie Chrześcijan „nową normą,” (Killing Christians: Living the Faith Where It’s Not Safe to Believe, 2015).

Ale te prześladowania wcale nie są „nowe”; nie są też w żadnym wypadku normalne i muszą być zaprzestane. tak jak powiedziałem na Najwyższej Konwencji w sierpniu, nadszedł czas na prawdę o tym co dzieje się z Chrześcijanami na Bliskim Wschodzie. A to co się dzieje nie zaskakuje, i nie zaskakuje dlatego, że to nic nowego.

Dokładnie 100 lat temu, na początku tego co powszechnie znane było jako Ludobójstwo Ormian, Chrześcijanie na Bliskim Wschodzie cierpieli rok miecza jaki trwał przez prawie cały 1915 rok. W tamtym czasie zginęło ponad 250 tysięcy Chrześcijan. tylko w dniu 10 września 1915 roku w Mar-

din w turcji, w pobliżu granicy z Syrią zamordowano 8 tysięcy Chrześcijańskich kobiet i dzieci. Masakra została zapisana przez naocznego świadka, dominikanina Hyacinthe Simon.

Po Pierwszej Wojnie Światowej i w czasie późniejszych prześladowań XX wieku, Chrześcijanie w tamtym rejonie błagali o pomoc Wielką Brytanię, Ligę Narodów i ONZ. Ale ich apele zostały zignorowane.

Obecnie choć zgadzają się z tym naukowcy a dowody są oczywiste, trudno znaleźć kraje które będą chętne zadeklarować, że to co zdarzyło się w 1915 roku było ludobójstwem. Mówią nam, że opór w tej kwestii wynika z tego, że ci Chrześcijanie — tak jak i dzisiaj — nie stanowili wielkiej liczby.

Ale przecież Chrześcijanie w Ameryce nie są nieliczni, ani też dwa miliardy Chrześcijan na całym świecie.

Większość Amerykanów wie że termin „ludobójstwo” wyrósł z potrzeby świadomego wyeliminowania całej etnicznej lub religijnej grupy. Więc większość Amerykanów wie o ludobójstwie dokonanym przez Nazistów podczas II Wojny Światowej. Ale większość nie wie o okolicznościach i o tym co zdarzyło się podczas Pierwszej Wojny Światowej gdy świat ujrzał systematyczną eliminację Chrześcijan na Bliskim Wschodzie.

Ostatnio, papież Franciszek użył terminu „ludobójstwo” w odniesieniu do tego co dzieje się dziś z Chrześcijanami

LIstOpAd 2015

♦ COLUMBIA ♦ 2

BuDuJĄC LEPSZy ŚWIAt

w Iraku i Syrii. A ksiądz Douglas Bazi z Iraku który prowadzi obóz uchodźców w Erbil w Iraku powiedział mi ostatnio iż termin ludobójstwo jest „grzecznym słowem” wobec tego co naprawdę dzieje się z jego ludźmi.

Ksiądz Bazi sam zbyt dobrze o tym wie. Przeżył porwanie i tortury. Widział jak wysadzają jego własny kościół, wybito mu młotkiem zęby a kości, bijąc go połamano. Postrzelono go w nogę i z trudem uniknął śmierci w dwóch niezależnych zamachach bombowych w samochodzie. Powiedział mi, że jest „jednym z tych szczęśliwych,” ponieważ ciągle jeszcze żyje.

Klasyfikacja tych “szczęśliwców” jako „uchodźców” nie wystarczy. Jesteśmy wdzięczni rządom Kanady i Stanów Zjednoczonych, że zgodziły się przyjąć więcej uchodźców, ale powstaje pytanie które musimy zadać: „Ilu z nich będzie Chrześcijanami”?

Na Bliskim Wschodzie Chrześcijaństwo, o ironio, zbliża się ku zmierzchowi. Dzisiejsi Chrześcijanie tego obszaru są przedstawicielami ogniwa łączącego nas z jednym z najważniejszych — choć zapomnianych — rozdziałów historii Chrześcijaństwa. W grozie dnia dzisiejszego zapomniana jest chwała przeszłości. tak jak jasno określa to w swej książce The Lost History of the Christianity, historyk Philip Jenkins, tworzenie naszej współczesnej konwersacji na temat ludobójstwa jest jedną z nowych spraw w kontekście znacznie większego dziedzictwa długiej obecności Chrześcijan na Bliskim Wschodzie.

Chociaż dziś w większości zapomniana, bogata historia Chrześcijaństwa w Iraku i Syrii to okres dwóch tysięcy lat. Przez wieki były tam główne siły misyjne niosące Ewangelię aż po Chiny, Indie czy tybet. Z wielu powodów wedle Jenkins’a w pierwszym tysiącleciu po Chrystusie, Bliski Wschód był bardziej Chrześcijański niż wiele obszarów Europy.

Islam także ogromnie korzystał z kulturalnych osiągnięć wschodniego Chrześcijaństwa.

3 ♦ COLUMBIA ♦

LIstOpAd 2015

Jenkins pisze: „to właśnie Chrześcijanie .. zachowali i przetłumaczyli kulturalne dziedzictwo starożytnego świata — naukę, filozofię, medycynę — przenieśli ją do centralnych ośrodków takich jak Bagdad czy Damaszek. Wielu z nich, nazywanych arabskimi naukowcami, było w rzeczywistości Syryjczykami, Persami, Koptami… to mówiący po syryjsku Chrześcijańscy naukowcy wnieśli prace Arystotelesa w świat muzułmański … syryjscy Chrześcijanie nawet poczynili pierwsze referencje do indiańskiego systemu który określamy dziś jako arabski.. takie były korzenie Chrześcijaństwa w Złotym Wieku Arabskim”.

Chrześcijanom, których kultura tak wiele wniosła w rejon, który nazywają ojczyzną, grozi obecnie zagłada. Naukowcy mogą odkryć „utraconą historię’ na Bliskim Wschodzie ale naukowcy nie mogą zapobiec utraconej przyszłości.

Najgorsze aspekty XX wieku ujawniają się teraz w XXI wieku, gdy proces norymberski odsłonił, że Hitler stanowczo zaplanował ludobójstwo mówiąc: „Któż w końcu dziś mówi o zagładzie Ormian”?

Ale to nie tylko zagadnienie pamięci, to także pytanie woli.

Artykuł 8 Konwencji ONZ na temat ludobójstwa mówi: „Każda z umawiających się Stron może zwrócić się do właściwych organów Narodów Zjednoczonych o przedsięwzięcie przewidzianych w Karcie Narodów Zjednoczonych środków, które uznają za odpowiednie dla zapobieżenia i stłumienia aktów ludobójstwa lub innych czynów wymienionych w Artykule III”.

Jesteśmy więc wdzięczni amerykańskim reprezentantom, państwu Jeff Fortenberry i Anne Eshoo za wprowadzenie rezolucji potępiającej ludobójstwo skierowane przeciwko Chrześcijanom i innym mniejszościom religijnym w Iraku i Syrii i nalegamy aby wspierał ją każdy członek Izby Reprezentantów i Senatu.

Ale musimy także zapytać dlaczego żaden kraj nie chce złożyć takiej samej deklaracji przed ONZ. Jak długo jeszcze rządy pozostaną pasywnymi obserwatorami?

W dniu 7 września papież Franciszek powiedział że „być może bardziej niż dawniej (Chrześcijanie) doznają prześladowań, są zabijani, wypędzani, rabowani tylko dlatego że są Chrześcijanami.

I dodał „dzisiaj także dzieje się to na oczach świata, w kompletnym milczeniu wielu mocarnych przywodców którzy mogliby to powstrzymać”.

Chrześcijanie wszelkich wyznań muszą połączyć się i jednym głosem zażądać aby zaprzestano ludobójstwa — aby ofiary otrzymały pomoc a zabójcy zostali powstrzymani. Dzisiaj, żadna kwestia dotycząca praw człowieka nie są pilniejsza niż zakończenie prześladowań wszystkich religijnych mniejszości na całym świecie. Św. John Fisher powiedział kiedyś, „Nie potępiam sumienia drugiego człowieka: ich sumienie może ich ocalić a moje musi ocalić mnie”. Św. Jan Paweł II wielokrotnie nawoływał do wielkiej mobilizacji sumienia w obronie praw człowieka.

Musimy trwać w solidarności z naszymi braćmi i siostrami którzy cierpią za wiarę, ich sumienie z pewnością ich ocali. Św. Jan Pawel II powiedział także w Veritatis Splendor: nasze „poszukiwania prawdy na własnej drodze, to bardziej podstawowy w stosunku do niego jest ciążący na każdym człowieku poważny obowiązek moralny szukania prawdy i trwania przy niej, gdy się ją odnajdzie” (34).

Wy i ja znamy prawdę o tym co dzieje się z Chrześcijanami na Bliskim Wschodzie, postępujmy w taki sposób abyśmy byli warci ich poświecenia.

Miejmy odwagę zmierzyć się z rzeczywistością. I w końcu miejmy odwagę zmienić rzeczywistość.

Niech Pan Bóg wam błogosławi bracia i siostry na Bliskim wschodzie I niechaj wzmocni nas w waszej obronie.

Vivat Jesus!

D O B RY O J C I E C

Mama i tata: Pierwsi nauczyciele wiary Bożą obecność odnajdujemy żyjąc w naszych rodzinach wedle teologicznych cnót wiary, nadziei i miłości Rebecca Vitz Cherico NOtA WyDAWNICZA: Poniższy tekst oparty jest na prezentacji autorki przedstawionej w dniu 25 sierpnia podczas Światowych Spotkań Rodzin w Filadelfii.

B

Thinkstock

ędąc najstarszą z sześciorga rodzeństwa spędziłam w młodości mnóstwo czasu zajmując się swoimi braćmi i siostrami.

Jednak nie przegotowało mnie to do głębokiej miłości jaką zrozumiałam wtedy gdy rodziło się każde z moich pięciorga dzieci.

Zaraz po narodzinach pierwszego dziecka owładnęły mną potworne obawy. Mocno zaniepokojona, zadzwoniłam do przyjaciółki która mądrze powiedziała mi, że mój strach wynika z miłości. Bałam się właśnie dlatego, że uświadomiłam sobie ten nieprawdopodobny, otrzymany dar. tak więc coś nowego i pięknego — skarb życia — stał się wtedy częścią mego świata. uświadamiając sobie, że podstawowym zadaniem rodziców jest wprowadzenie dziecka w rzeczywistość Bożej miłości jasnym stało się także, iż również nasza wiara to bezcenny dar który wpierw sami musimy otrzymać zanim staje się on tym co możemy przekazać dalej.

Pierwszym krokiem wpajania wiary jest więc zachwyt z otrzymanego daru, co z kolei ujawnia, iż nasze życie wiąże się z relacją.

Jesteśmy tu by poznać, kochać i służyć Bogu — kochać i być kochanym — i to dlatego musimy uczyć nasze dzieci modlitwy.

Nasze dzieci są nam dane abyśmy mogli je kochać i mogli pomóc im pokochać Boga. Ale są nam dane także po to abyśmy sami mogli być dzięki nim kochanymi i nauczyli się Go miłować. Większość rodziców wie, że do ich obowiązków należy edukacja dzieci, ale z trudem pamiętamy o tym, że nasze dzieci są tutaj także po to by i nas edukować. Pomóc nam w drodze do nieba. Jakże prawdziwe musiało to być dla Świętej Rodziny. Gdy Bóg powierzył Jezusa ludzkiej matce i ojcu — i Jezus (sam Bóg) był wobec nich posłuszny — Maryja i Józef troszcząc się o Jezusa, wiele nauczyli się o Bożej miłości i dla nich przeznaczonej czułości.

Dzięki naszym dzieciom otrzymujemy intuicyjną bezwarunkową miłość a także drogę która pomaga nam znaleźć się bliżej ideału Boga. uczymy się kochać tak jak On, wtedy gdy nasze

dzieci patrzą na nas z oddaniem, pokazują nam Bożą miłość i miłosierdzie. Ale gdy nie chcą spać będąc niemowlętami, złoszczą się jako maluchy, czy nie słuchają nas albo wprawiają w zakłopotanie gdy są starsze, pomagają nam nauczyć się rytmu Bożego serca który kocha idealnie i bezwarunkowo.

Aby odnaleźć dziś żywego Chrystusa możemy zapoznać nasze dzieci z innymi Chrześcijanami radośnie żyjącymi wiarą, z ubogimi i potrzebujących, oraz z sakramentalnym życiem Kościoła realizowanym poprzez Spowiedź, Mszę Świętą i Adorację Eucharystyczną.

Jesteśmy także powołani by pomóc naszym dzieciom otrzymać dar nadziei. Francuski poeta Charles Péguy napisał że nadzieja „miłuje to co się jeszcze nie zdarzyło i co będzie w przyszłości i w wieczności”. Nasza nadzieja wyrasta z wielkiej pewności: Nic co moglibyśmy uczynić nigdy nie powstrzyma Bożego pragnienia by pozostać w relacji z nami i z naszymi dziećmi. Jak wyjaśniał papież Franciszek, nawet nasze grzechy mogą stać się okazją na spotkanie z Bożym miłosierdziem, a świadomość miłosierdzia jest podstawą naszej nadziei.

Zanim zostaniemy rodzicami mamy wiele pomysłów na to jak i co będziemy robić. Ale gdy dzieci przychodzą na świat, możemy poczuć się przytłoczeni lub zniechęceni. Zadanie do samodzielnego wykonania jest po prostu zbyt wielkie. Bóg pragnie abyśmy byli tego świadomi tego i wiedzieli, że z nami zawsze jest.

Chociaż czasami wobec naszych ograniczeń, mamy wrażenie, że się poddamy, Bóg bierze pod uwagę nasze starania i może je zwielokrotnić. W cudzie rozmnożenia chleba i ryby, Jezus nie stworzył posiłku z niczego, wziął żywność którą przynieśli ludzie.

Gdy w naszych rodzinach odpowiadamy Mu „tak” i dajemy z siebie choćby tylko tyle ile mamy, sprawia że i to wystarczy. I wtedy widzimy cud Jego obecności.♦ REBECCA VItZ CHERICO uczy na uniwersytecie Villanova i jest redaktorem Atheist to Catholic: Stories of Conversion (2011). Jej mąż, Colin, jest członkiem rady im. St. Helena nr 14210 w Blue Bell, Pa.

dALszyCh ArtykUłów I MAterIAłów źródłOwyCh dLA kAtOLIków I ICh rOdzIn szUkAj nA www. dOBryOjCIeC . Org .

LIstOpAd 2015

♦ COLUMBIA ♦ 4

uCZyĆ SIĘ WIARy, ŻyĆ W WIERZE

Odnowiona wizja wolności religijnej Podczas swej wizyty w Stanach Zjednoczonych papież Franciszek zachęcał nas abyśmy składali radosne świadectwo naszej najgłębszej wiary Najwyższy Kapelan Arcybiskup William E. Lori

LAtA tEMu GDy posługiwałem Kardynałowi James’owi Hickey, ksiądz sekretarz z Archidiecezji Waszyngton, mój stary przyjaciel przybył do mnie w odwiedziny.

Gdy szedł przez kancelarię zatrzymał się i powiedział „Nawet nie wiesz jak ci tu dobrze”! trzeba było świeżego spojrzenia kogoś drugiego żeby pokazać mi jak wiele błogosławieństw zesłał na mnie Bóg. W sumie przyjaciel powiedział „Nie traktuj błogosławieństw jak coś co ci się należy”.

Przypomniał mi się ten przyjaciel gdy we wrześniu Ojciec Święty odwiedzał po raz pierwszy Stany Zjednoczone. Dla wszystkich było oczywiste, że papież Franciszek studiując wcześniej kulturę dziedzictwa i zmiany duszpasterskie przygotował się dokładnie do wizyty. Nie odczytywał ot tak zwyczajnie przygotowanych wcześniej mów. Spoglądał na nas świeżym wzrokiem, zaangażował nas i przypomniał nam o wielu błogosławieństwach jakimi Bóg nas obdarzył. Przypomniał nam, że nie należy myśleć, iż błogosławieństwa się nam po prostu należą. Powiedział nam żebyśmy się nimi radowali i wykorzystali je służąc bliźniemu, szczególnie ubogim i słabym.

Jednym z błogosławieństw na temat którego często rozważa papież Franciszek jest wolność religijna. W swym pierwszym wystąpieniu na południowym trawniku Białego Domu powiedział, że Amerykańscy Katolicy pragną budować sprawiedliwe tolerancyjne i „inkluzywne” społeczeństwo oparte na szacunku wobec innych, także tych od których szczerze się różnią. Katolicy w Stanach Zjednoczo5 ♦ COLUMBIA ♦

LIstOpAd 2015

nych dbają o to aby społeczeństwo szanowało wolność religijną, którą papież Franciszek opisał jako „jedną z najcenniejszych własności Ameryki”.

WOLNOŚCI DANE PRZEZ BOGA Papież Franciszek wyraził wsparcie dla biskupów Amerykańskich i ich działań na rzecz utrzymania i obrony wolności religijnej a także zachęcał Amerykanów aby pozostając nadal dobrymi obywatelami, byli czujni i gotowi „zachować i bronić tej wolności przed wszystkim co jej zagraża bądź jest kompromisem”.

Podczas swego wystąpienia w Białym Domu, papież nie wymienił żadnych poszczególnych zagadnień i przepisów w dziedzinach takich jak sprawy zdrowia czy usługi społeczne które wymagają od wielu sponsorowanych przez kościół duszpasterstw oraz instytucji zapewnienia dla swych klientów środków porannych, sterylizacji, czy antykoncepcji. Ale później, jeszcze tego samego dnia, złożył nieoczekiwaną wizytę u Little Sisters of the Poor które szczególnie opierają się takim rozporządzeniom. ten gest wsparcia powinien podpowiedzieć nam abyśmy ponownie przyjrzeli się odwadze sióstr broniących naszej najbardziej podstawowej wolności.

Kolejnego dnia podczas swego wystąpienia przed Kongresem Amerykańskim papież Franciszek jeszcze raz powrócił do istoty wolności religijnej. Ponownie pomógł nam zrozumieć i na nowo spojrzeć na problem. Rozpoczął od wskazania marmurowej płaskorzeźby Mojżesza znaj-

dującej się w sali Izby Reprezentantów przypominając, że to poprzez Mojżesza otrzymaliśmy uprzywilejowany wyraz Bożego prawa zapisany w ludzkim sercu a więc Dziesięć Przykazań. Sprawiedliwość która odzwierciedla Boże prawo jednoczy ludzi i narody i szanuje transcendentną godność człowieka.

Następnie Ojciec Święty skierował naszą uwagę na ikony amerykańskiego dziedzictwa kulturowego. Przywołał Abrahama Lincolna, „strażnika wolności, który niestrudzenie pracował, aby ‘ten naród z pomocą Boga, doczekał się odrodzenia idei wolności’”. Papież przypomniał nam, że to „odrodzenie” wolności wymaga od nas żebyśmy służyli wspólnemu dobru w mocnym przekonaniu jednoczącej nas godności istoty ludzkiej.

Przekonanie to prowadzi do zaangażowania w walkę o utrzymanie fundamentalnych, i danych przez Boga wolności, przeciwstawiając się jednakże staraniom by wykorzystać religie dla celów niesprawiedliwych i przemocy. Rzeczywiście powinniśmy wykorzystywać naszą wolność by budować mosty porozumienia i współpracy kiedy to tylko możliwe.

W tym duchu Ojciec Święty odniósł się także do przywództwa Marcina Lutera Kinga Jr. którego marzenie zapewnienia „Afroamerykanom pełnych praw obywatelskich i politycznych powinno nas zainspirować i ugościć tu imigrantów którzy szukają błogosławieństwa wolności dla siebie samych i dla swych rodzin.

uCZyĆ SIĘ WIARy, ŻyĆ W WIERZE

ZAłOŻyCIELSKIE IDEAły Następnie, podczas wizyty w Filadelfii, papież Franciszek przemawiał w Independence Hall. I tam ponownie papież rzucił nowe światło na założycielskie ideały narodu, wskazując że „wszyscy ludzie stworzeni są równymi, że są obdarzeni przez Stwórcę pewnymi niezbywalnych prawami, a rządy istnieją, aby chronić i bronić tych praw”.

Wielkie ideały to oczywiście jedna sprawa, a walka aby zgodnie z nimi żyć to osobna kwestia. tutaj także słowa papieża pomagają nam na nowo wyraźnie zobaczyć polityczną i społeczną walką jaka charakteryzuje naszą własną historię na-

INtENCJE MODLItEWNE OJCA ŚWIĘtEGO

POPE FRANCIS: CNS photo/Paul Haring — ST. ROQUE GONZÁLEZ: Photo courtesy of the Jesuit Fathers in Asunción, Paraguay

Ofiarowane w jedności z papieżem Franciszkiem OGÓLNA: Abyśmy potrafili otworzyć się na osobiste spotkanie i dialog ze wszystkimi, również z tymi, którzy mają inne niż my przekonania.

MISyJNA: Aby Pasterze Kościoła, głęboko miłując swoje owce, mogli towarzyszyć im w drodze i podtrzymywać ich nadzieję.

rodu. Sukces tych zmagań jednakże tkwi w zachowaniu wolności religijnej zrozumianej nie tylko jako prawo do modlitwy gdy jest taka potrzeba, ale zaiste w aktywnym uczestnictwie w przestrzeni publicznej. W życiu politycznym, wiara służy temu by przypominać wszystkim, że jesteśmy stworzeni przez Boga i dla Boga oraz, że nasza godność wykracza poza współczesny nam świat.

Papież Franciszek następnie podkreślił, że różne tradycje religijne „służą społeczeństwu przede wszystkim przez orędzie, jakie głoszą”. tak jakby ostrzegając nas żebyśmy nie przyjmowali naszej wolności jako nam należną, wskazał na niebezpieczeństwo

wzrastającego sekularyzmu który stara się „wyeliminować wszystkie różnice i tradycje w powierzchownym poszukiwaniu jedności”. I także w tym kontekście powinniśmy spojrzeć na nowo na prawo sumienia do sprzeciwu w naszej kulturze.

Ostatecznie więc Ojciec Święty pomógł nam zobaczyć jak bardzo jesteśmy błogosławieni, równocześnie wyraźnie wskazując, że potrzebujemy odważnego dialogu z naszą kulturą po to by zachować naszą założycielską wolność jaką możemy się cieszyć. to dzięki takiej wolności możemy tworzyć kulturę która jest sprawiedliwa i pełna miłości — prawdziwą „cywilizację miłości”.♦

KAtOLICy MIESIĄCA

Św. Roque González (1576-1628) ROquE GONZáLEZ de Santa Cruz urodził się 17 listopada 1576 roku w Asunción, stolicy Paragwaju jako jedno z dziesięciorga dzieci swoich rodziców. Byli oni szlachcicami o pochodzeniu hiszpańskim, wychowywali dzieci w religijnej atmosferze domu a kontakt z miejscowymi Indianami szczepu Guaraní był częścią ich codziennego życia.

Już więc jako mały chłopiec González zdołał rozwinąć głębokie życie modlitewne i pokochał tubylców. Po przyjęciu święceń kapłańskich w wieku 22 lat, ks.

González odnosił takie sukcesy pracując wśród miejscowej ludności, że biskup uczynił go proboszczem katedry. Pragnąc jednak zostać misjonarzem, González wstąpił w 1609 roku do zakonu Jezuitów.

Biegle posługujący się językiem Guaraní, ojciec Gonzalez odpowiadał za nowo założoną w 1611 roku misję Św. Ignacego.

Z wielkim oddaniem, planował budowę szkoły, kościoła i domów mieszkalnych.

Za czasów jego przewodnictwa, trwającego cztery lata, misja rozkwitała.

Na kolejne 12 lat, posłano ojca González na wiele trudnych misji znajdujących się na terenach dzisiejszego Paragwaju, urugwaju, południowej Bra-

zylii oraz północnowschodniej Argentyny. Podczas swej pracy misyjnej, gromadził wspólnoty Indian w osadach znanych jako „reductions” a więc w bezpiecznych „rajach” do których nie docierał ucisk kolonialny.

W 1628 roku, wrogi indiański wódz zorganizował spisek mający na celu zabójstwo González’a oraz innych misjonarzy jezuickich. W dniu 15 listopada, napadnięto ojca González’a i ojca Alfonso Rodriguez’a, zabijając ich ciosami tomahawków. Dwa dni później zginął ojciec Juan del Castillo. Św. Roque González został ogłoszony pierwszym paragwajskim świętym. Papież Jan Paweł II kanonizował go wraz z dwoma innymi męczennikami Río Plate w Asunción w roku 1988. Ich święto obchodzone jest w dniu 17 listopada.♦

LIstOpAd 2015

♦ COLUMBIA ♦ 6

Miłość jest

W

dniach od 22 do 27 września papież Franciszek po raz pierwszy odwiedził Stany Zjednoczone zatrzymując się w wielu miejscach w Waszyngtonie D.C., Nowym Jorku oraz Filadelfii. W poprzedzających pielgrzymkę dniach papież odbył wizytę na Kubie nawołując jej obywateli by dążyli do sprawiedliwości, pokoju i wolności realizując „rewolucję czułości” zainspirowaną Miłosierdziem Matki Bożej. Wizyta do Stanów Zjednoczonych zorganizowana pod hasłem „Miłość jest Naszą Misją” miała swą kulminację w Filadelfii gdzie tysiące osób zgromadziły się na Ósmym Światowym Spotkaniu Rodzin.

Rycerze Kolumba oraz ich rodziny uczestniczyli w głównych wydarzeniach a Zakon zabezpieczył pomoc zarówno finansową jak i 7 ♦ COLUMBIA ♦

LIstOpAd 2015

wolontariat na czas wizyty papieskiej oraz Światowe Spotkańie Rodzin. Dotyczy to także publikacji trzystu tysięcy egzemplarzy broszury z której korzystano podczas wieńczącej wizyty Mszy Świętej w dniu 27 września.

Papież Franciszek odwiedzając Waszyngton i Nowy Jork osobiście powitał Najwyższego Rycerza Carl’a A. Andersona a obecność Zakonu była wyraźnie widoczna na wielu uroczystościach gdy Gwardia Czwartego Stopnia a także Rycerze przystrojeni szarfami Rycerzy Kolumba posługiwali jako służba liturgiczna.

W dniu 23 września, podczas Mszy Świętej, pierwszej mszy kanonizacyjnej która odbyła się w Stanach Zjednoczonych (patrz strona 9), papież kanonizował Junípero Serra, franciszkanina i mis-

CNS/Doug Mills, pool

K

naszą Misją

Kościół wita papieża Franciszka podczas Jego pierwszej apostolskiej pielgrzymki do Stanów Zjednoczonych Zespół Columbii

Papież Franciszek pozdrawia zgromadzonych z mównicy (Speakers Balcony) na Kapitolu w dniu 24 września.

jonarza znanego jako Apostoł Kalifornii. Kolejnego dnia, papież Franciszek jako pierwszy papież, który odwiedził Kapitol wygłosił przemówienie podczas spotkania Kongresu. W przemówieniu nawoływał Amerykanów aby pozostali wiertni założycielskim zasadom narodu (patrz strona 14).

Następnie podążając śladem swych poprzedników Błogosławionego Pawła VI, Św. Jana Pawła II oraz papieża Benedykta XVI (patrz strona 14), zwrócił się do zgromadzenia ONZ w Nowym Jorku.

Odwiedził także Ground Zero (patrz strona 15), tak samo jak Benedykt XVI podczas swej wizyty w 2008 roku która była ostatnią pielgrzymką papieża Benedykta w Stanach Zjednoczonych.

W Filadelfii, papież Franciszek wygłosił historyczną mowę w InAll excerpts of papal texts © copyright Libreria Editrice Vaticana. Used with permission.

dependence Hall, czyli tam gdzie przyjęto zarówno Konstytucję jak i Deklarację Niepodległości. Zwracając się z mównicy z której przemawiał kiedyś Abraham Lincoln wygłaszając słynną Przemowę Gettysburską, Ojciec Święty nazwał to miejsce „miejscem narodzin Stanów Zjednoczonych Ameryki”. W swym wystąpieniu odniósł się do podstawowego prawa wolności religijnej (patrz strona 17).

Głównym powodem apostolskiej pielgrzymki papieża były Światowe Spotkania Rodzin które rozpoczęły się 22 września w Filadelfii (patrz strona 19). Światowe Spotkania gościły także papieża Franciszka podczas Festiwalu Rodzin w dniu 26 września. Kolejnego dnia papież odprawił Mszę Świętą dla ponad ośmiuset tysięcy uczestników spotkań.♦ LIstOpAd 2015

♦ COLUMBIA ♦ 8

Miłość jest Naszą Misją ❦ Pielgrzymka Apostolska Papieża Franciszka do Stanów Zjednoczonych

„RADuJCIE SIĘ ZAWSZE w Panu! Jeszcze raz powtarzam: radujcie się!”(Flp 4,4). to uderzające słowa, słowa, które mają wpływ na nasze życie. Paweł każe nam się radować. Praktycznie nakazuje nam się radować. Polecenie to współbrzmi z pragnieniem nas wszystkich — udanego życia, życia sensownego, radosnego. to tak, jakby Paweł mógł usłyszeć, o czym każdy z nas myśli w swoim sercu i wyrazić to, co czujemy, co przeżywamy. Coś głęboko w nas zachęca nas do radości i mówi nam, by nie godzić się na placebo, które po prostu utrzymuje nas w przyjemnym stanie. …

Jezus daje odpowiedź. Powiedział On swoim uczniom i mówi dziś do nas: Idźcie! Głoście! Radość Ewangelii jest czymś, czego trzeba doświadczyć, czego trzeba zaznać i przeżyć jedynie dzielenie się, poprzez dawanie siebie. …

Dzisiaj wspominamy jednego z tych świadków, którzy na tych ziemiach zaświadczyli o radości Ewangelii, ojca Junipero Serrę. Był uosobieniem „Kościoła, który wychodzi”, Kościoła, który wyrusza, aby wszędzie zanieść jednającą czułość Boga. Junipero Serra opuścił swoją ojczyznę i jej styl życia. Fascynowało go przecieranie szlaków, wychodzenie na spotkanie wielu ludzi, uczenie się i docenianie ich specyficznych zwyczajów i stylów życia. Nauczył się, jak zrodzić i pielęgnować życie Boże w obliczach każdej z napotkanych osób; uczynił je swoimi braćmi i siostrami.

Juniper starał się bronić godności wspólnoty rodzimej, chronić ją przed tymi, którzy się nad nią znęcali i którą wyzyskiwali. …

Ojciec Serra miał motto, które inspirowało jego życia i dzieło, powiedzenie, którym żył przez całe swe życie: siempre adelante! Zawsze naprzód! …

Obyśmy dziś byli zdolni, podobnie jak on powiedzieć: naprzód! Stale idźmy naprzód!

— Homilia wygłoszona podczas Mszy św. kanonizacyjnej Ojca Junipero Serrę w Narodowym Sanktuarium Niepokalanego Poczęcia NMP w Waszyngtonie, 23 września 9 ♦ COLUMBIA ♦

LIstOpAd 2015

TOP LEFT: CNS photo/Michael Reynolds, pool

«Idźcie! Głoście!»

Waszyngton, D.C.

ABOVE: L'Osservatore Romano

Zgodnie ze wskazówkami zegara od góry, od lewej: Papież Franciszek zatrzymuje się przed rzeźbą Św. Junípero Serra w Statuary Hall na Kapitolu w Waszyngtonie, 24 września. • Papież Franciszek odprawia Mszę Świętą Kanonizacyjną Junípero Serra 23 września przed Bazyliką Narodowego Sanktuarium Niepokalanego Poczęcia w Waszyngtonie. • Pielgrzymi z diecezji Querétaro, w Meksyku sfotografowani po Mszy Świętej Kanonizacyjnej. Wśród nich członkowie rady im. Fray Junípero Serra nr 13787 w Querétaro oraz rezydenci Jalpan de Serra, gdzie Junípero Serra założył swą pierwszą misję w Nowym Świecie. • Kobieta trzymająca w ręce dwujęzyczną broszurę na temat Junípero Serra opublikowaną przez Rycerzy Kolumba i rozdaną wśród uczestniczących we Mszy Świętej kanonizacyjnej. • Najwyższy Rycerz Carl A. Anderson i Najwyższy Kapelan Arcybiskup William E. Lori z Baltimore stają przed bazyliką na której umieszczono wizerunek nowo kanonizowanego świętego.

LIstOpAd 2015

♦ C O L U M B I A ♦ 10

Miłość jest Naszą Misją ❦ Pielgrzymka Apostolska Papieża Franciszka do Stanów Zjednoczonych

Papież Franciszek przemawia na posiedzeniu Kongresu na Kapitolu w Waszyngtonie w dniu 24 września.

W tyM KRAJu różne wyznania religijne w znacznym stopniu przyczyniły się do budowania i umocnienia społeczeństwa.

Ważne, aby dzisiaj, podobnie, jak w przeszłości, głos wiary nadal był słyszany, bo jest to głos braterstwa i miłości, który stara się wydobyć z każdej osoby i każdego społeczeństwa to, co najlepsze. taka współpraca jest potężnym zasobem w walce o wyeliminowanie nowych globalnych form niewolnictwa, zrodzonych z poważnych niesprawiedliwości, które można pokonać tylko dzięki nowej polityce i nowym formom społecznego konsensusu.

Myślę tutaj o historii politycznej Stanów Zjednoczonych, gdzie demokracja jest głęboko zakorzeniona w umysłach Amerykanów.

Wszelka działalność polityczna musi służyć i promować dobro osoby ludzkiej i opierać się na poszanowaniu jej godności. „uważamy za oczywiste te oto prawdy, że wszyscy ludzie są stworzeni równymi, że są obdarzeni przez swego Stwórcę pewnymi niezbywalnymi prawami; że do praw tych należą: życie, wolność i dążenie do szczęścia” (Deklaracja Niepodległości, 4 lipca 1776). …

Musimy teraz postanowić, by żyć tak szlachetnie i sprawiedliwie, jak to możliwe, wychowując nowe pokolenia, by nie odwracały się tyłem do naszych „bliźnich” i wszystkiego wokół nas.

Budowanie narodu wzywa nas do uznania, że musimy nieustannie odnosić się do innych, odrzucając mentalność wrogości, aby 11 ♦ C O L U M B I A ♦

LIstOpAd 2015

przyjąć postawę wzajemnej pomocniczości, dając z siebie to, co najlepsze. Jestem przekonany, że możemy to uczynić.

Nasz świat stoi w obliczu kryzysu uchodźców, na skalę niespotykaną od II wojny światowej. to stawia przed nami wielkie wyzwania i wiele trudnych decyzji. także na tym kontynencie, tysiące osób doprowadzanych jest do wyruszenia na północ w poszukiwaniu lepszego życia dla siebie i swoich bliskich, w poszukiwaniu większych możliwości. Czyż nie tego pragniemy dla naszych dzieci? Nie możemy być zaskoczeni ich liczbą, ale raczej musimy ich postrzegać jako osoby, widząc ich twarze i słuchając ich opowieści, starając się zareagować najlepiej jak możemy na ich sytuację. Reagować w sposób, który jest zawsze humanitarny, sprawiedliwy i braterski. Musimy unikać powszechnej dziś pokusy: odrzucenia tego, co uciążliwe. Pamiętajmy o złotej zasadzie: „Wszystko, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie!” (Mt 7,12). …

Miara jakiej używamy wobec innych będzie miarą, jakiego czas użyje wobec nas. Złota zasada przypomina nam również o naszej odpowiedzialności za ochronę i obronę życia ludzkiego na każdym etapie jego rozwoju.

— Przemówienie wygłoszone w Kongresie Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie, 24 września

CNS photo/Paul Haring

«Pamiętajmy o złotej zasadzie.»

Waszyngton, D.C.

«Bóg wciąż puka.»

CROWD: CNS photo/Alex Brandon, pool — OTHER: L'Osservatore Romano

SPRAWIACIE, ŻE MyŚLĘ o świętym Józefie. Wasze twarze przypominają mi jego oblicze. Józef musiał zmierzyć się z kilkoma trudnymi sytuacjami w swoim życiu. Jedną z nich był czas, gdy Maryja miała porodzić Jezusa. … Biblia mówi o tym bardzo wyraźnie: nie było dla nich miejsca. Mogę sobie wyobrazić Józefa z żoną spodziewającą się dziecka, bez schronienia, bez domu, bez miejsca, gdzie mogli by się zatrzymać. Syn Boży przyszedł na ten świat jako bezdomny. Syn Boży zaznał, co znaczy rozpoczynanie życie bez dachu nad głową. Możemy sobie wyobrazić, co musiał myśleć Józef. Jak to się dzieje, że Syn Boży nie ma w domu? …

W obliczu bolesnych i niesprawiedliwych sytuacji wiara daje nam światło, które rozprasza ciemności. tak, jak to było w przypadku Józefa, wiara otwiera nas na cichą obecność Boga w każdej chwili naszego życia, w każdej osobie i w każdej sytuacji. Bóg jest obecny w każdym z was, w każdym z nas. …

Wiara pozwala nam poznać, że Bóg jest po naszej stronie, że Bóg jest pośród nas, a Jego obecność pobudza nas do miłości. Miłosierdzie rodzi się z wezwania Boga, który wciąż puka do naszych drzwi, drzwi wszystkich ludzi, aby zaprosić nas do miłości, współczucia, do służby jedni drugim.

— Przemówienie wygłoszone podczas spotkania z bezdomnymi w parafii św.

Patryka w Waszyngtonie, 24 września

Papież Franciszek wita się z pracownikami i beneficjentami programu dożywiania St. Maria’s Meals Program of Catholic Charities w Waszyngtonie w dniu 24 września.

Powyżej po lewej: Ludzie czekają na papamobile przy jednej z ulic w Waszyngtonie, w dniu 23 września.

Powyżej: Papież Franciszek wita się z Najwyższym Rycerzem Carl’em Andersonem i jego żoną Dorian oraz Kardynałem Donald W. Wuerl, Arcybiskupem Waszyngtonu po wygłoszeniu papieskiej mowy w katedrze Św. Mateusza, w dniu 24 września.

Po lewej: Ojciec Święty wita się z siostrą Marie Mathilde lat 102 podczas swej niezapowiedzianej wizyty u sióstr Little Sisters of the Poor w Waszyngtonie, w dniu 23 września.

LIstOpAd 2015

♦ C O L U M B I A ♦ 12

Miłość jest Naszą Misją ❦ Pielgrzymka Apostolska Papieża Franciszka do Stanów Zjednoczonych

„RADuJCIE SIĘ, choć teraz musicie doznać trochę smutku z powodu różnorodnych doświadczeń” (1 P 1, 6). te słowa apostoła przypominają nam coś istotnego. Nasze powołanie należy przeżywać w radości. ta piękna katedra św. Patryka, budowana przez wiele lat dzięki ofiarności wielu mężczyzn i kobiet, może być symbolem pracy pokoleń amerykańskich kapłanów i zakonników oraz wiernych świeckich, którzy pomogli zbudować Kościół w Stanach Zjednoczonych. …

Radość mężczyzn i kobiet, którzy kochają Boga przyciąga do Niego innych. Kapłani i zakonnicy są powołani, aby w swoim powołaniu znaleźć i promieniować trwałym zadowoleniem. Radość wypływa z wdzięcznego serca. Zaprawdę, wiele otrzymaliśmy, tak wiele łask, tak wiele błogosławieństw, i tym się cieszymy. Warto, by przemyśleć na nowo nasze życie z łaską pamięci. … trzeba dążyć do łaski pamięci, aby wzrastać w duchu wdzięcz-

ności. Być może musimy zadać sobie pytanie: czy potrafimy zliczyć otrzymane błogosławieństwa?

Wdzięczne serce spontanicznie skłania się do służenia Panu oraz, aby znalazło to wyraz w życiu zaangażowania w naszej pracy. Kiedy już zdamy sobie sprawę, jak dużo Bóg nam dał, to życie pełne poświęcenia, pracy dla Niego i dla innych, staje się uprzywilejowanym sposobom odwzajemnienia się za Jego wielką miłość. …

Wdzięczność i ciężka pracy: to dwa filary życia duchowego, o których chciałem rozmawiać z wami dzisiejszego wieczoru. Dziękuję wam za modlitwy i pracę oraz codzienne poświęcenie, jakie podejmujecie w różnych dziedzinach waszego apostolatu. Wiele z nich znanych jest tylko Bogu, ale przynoszą one bogate owoce dla życia Kościoła.

— Homilia wygłoszona podczas Nieszporów z kapłanami i zakonnikami w Katedrze św. Patryka w Nowym Jorku, 24 września

Papież Franciszek wita się z młodą kobietą na wózku inwalidzkim po przybyciu do katedry św. Patryka w Nowym Jorku w dniu 24 września.

• Przed nieszporami papież modli się w kaplicy katedralnej wraz z Kardynałem Timothy M. Dolan, Arcybiskupem Nowego Jorku.

13 ♦ C O L U M B I A ♦

LIstOpAd 2015

L'Osservatore Romano

«Nasze powołanie należy przeżywać w radości.»

Nowy Jork

Papież Franciszek w wystąpieniu przed Zgromadzeniem Ogólnym ONZ w Nowym Jorku, w dniu 25 września.

CNS photo/Paul Haring

«Nasz wspólny dom oraz świętość każdego życia ludzkiego.»

KRyZyS EKOLOGICZNy, wraz ze zniszczeniem znacznej części różnorodności biologicznej, może zagrażać istnieniu samego rodzaju ludzkiego. Fatalne skutki nieodpowiedzialnego złego zarządzania gospodarką światową, napędzanego wyłącznie dążeniem do zysku i władzy, powinny być wezwaniem do poważnej refleksji nad człowiekiem: „Człowiek nie stwarza sam siebie. Jest on duchem i wolą, ale jest też naturą” (Benedykt XVI, Przemówienie do Parlamentu Republiki Federalnej Niemiec, 22 września 2011 r.; cytowane w enc. Laudato si’, 6). …

Dlatego też ochrona środowiska i walka z wykluczeniem wymagają uznania prawa moralnego, wpisanego w samą naturę człowieka, która obejmuje naturalne rozróżnienie pomiędzy mężczyzną a kobietą (por. Laudato si’, 155) i bezwzględne poszanowanie życia na wszystkich jego etapach i we wszystkich jego wymiarach (por. tamże, 123; 136). …

Wspólny dom wszystkich ludzi musi nadal być budowany na poprawnym zrozumieniu powszechnego braterstwa i na poszanowaniu świętości każdego życia ludzkiego, każdego mężczyzny i

każdej kobiety; ubogich, starszych, dzieci, chorych, nienarodzonych, bezrobotnych, opuszczonych, tych, którzy są osądzani jako możliwi do odrzucenia, ponieważ uważa się ich, za nic więcej niż liczby tej czy tamtej statystyki. Wspólny dom wszystkich ludzi musi być także budowany na zrozumieniu pewnej sakralności natury stworzonej. takie zrozumienie i szacunek wymagają wyższego stopnia mądrości, który akceptowałby transcendencję, wyrzekł się budowy wszechmocnej elity i zrozumie, że pełny sens życia indywidualnego i zbiorowego znajduje się w bezinteresownej służbie dla innych oraz roztropnym i naznaczonym szacunkiem wykorzystaniu stworzenia dla dobra wspólnego. Powtarzając słowa Pawła VI, „gmach współczesnej cywilizacji, musi rządzić się zasadami duchowymi, zdolnymi nie tylko, by ją wspierać, ale także by ją oświecać i animować” (Przemówienie do przedstawicieli państw, 4 października 1965 r.).

— Przemówienie wygłoszone podczas spotkania z przedstawicielami Narodów Zjednoczonych w siedzibie ONZ w Nowym Jorku, 25 września LIstOpAd 2015

♦ C O L U M B I A ♦ 14

Miłość jest Naszą Misją ❦ Pielgrzymka Apostolska Papieża Franciszka do Stanów Zjednoczonych

«W wyciągniętych rękach zostało darowane życie.»

KIEDy StOJĘ tutAJ na Ground Zero, w miejscu, w którym zginęły tysiące osób w bezsensownym akcie destrukcji, targa mną wiele różnych uczuć. tu rozpacz jest namacalna. Woda płynąca w kierunku pustej jamy przypomina nam o tych wszystkich, których życie padło ofiarą ludzi uważających, że zniszczenie, burzenie jest jedynym sposobem na rozwiązanie konfliktów. Jest to cichy krzyk osób będących ofiarami mentalności, która zna tylko przemoc, nienawiść i zemstę. Mentalności, która może spowodować jedynie ból, cierpienia, zniszczenia i łzy.

Płynąca woda jest także symbolem naszych łez. łez nad tak wielkim zniszczeniem i zgliszczami przeszłości i teraźniejszości. Jest to miejsce, gdzie wylewamy łzy, wypłakujemy poczucie bezradności w obliczu niesprawiedliwości, morderstwa i niepowodzenia regulowania konfliktów na drodze dialogu. tutaj opłakujemy bezprawną i bezsensowną śmierć niewinnych istot, z powodu niemożności znalezienia rozwiązań, które szanują dobro wspólne. ta płynąca woda przypomina nam o wczorajszych łzach, ale także wszystkich łzach wciąż dziś wylewanych. … tutaj, pośród bólu i żałoby mamy rów-

Papież Franciszek stojący pomiędzy duchowymi przywódcami Muzułmaninem i Żydem podczas nabożeństwa na terenie muzeum Ground Zero w Nowym Jorku, w dniu 25 września. nież namacalne poczucie heroicznej dobroci, do jakiej zdolni są ludzie, tych ukrytych zasobów siły, z jakich możemy czerpać. W głębi bólu i cierpienia doświadczyliście również pełni wielkoduszności i służby. W wyciągniętych rękach zostało darowane życie. W metropolii, która może wydawać się bezosobowa, anonimowa, samotna, okazaliście ogromną solidarność

zrodzoną z wzajemnego wsparcia, miłości i poświęcenia. Nikt nie myślał o rasie, narodowości, religii lub podziałach politycznych. Chodziło o solidarność, reakcję na pilne potrzeby, braterstwo. Było to doświadczenie bycia braćmi i siostrami.

— Przemówienie wygłoszone podczas spotkania w Strefie Zero w Nowym Jorku, 25 września

StALE SIĘ uŚMIECHAJCIE i pomagajcie nieść radość każdemu, kogo spotkacie. to nie zawsze łatwe.

Drogie dzieci, macie prawo, by marzyć i bardzo się cieszę, że tu w tej szkole, w waszych przyjaciołach i nauczycielach można znaleźć potrzebne wsparcie. Wszędzie tam, gdzie są marzenia, jest też radość, Jezus jest zawsze obecny. Zawsze.

— Przemówienie wygłoszone podczas spotkania z dziećmi i rodzinami imigrantów w szkole Królowej Apostołów na Harlemie w Nowym Jorku, 25 września Papież Franciszek odwiedzający szkołę podstawową na Wschodnim Harlemie (Our Lady Queen of Angels Catholic Elementary School), w dniu 25 września.

15 ♦ C O L U M B I A ♦

LIstOpAd 2015

TOP: CNS photo/Paul Haring — LEFT: L'Osservatore Romano

«Macie prawo, by marzyć.»

Nowy Jork

TOP :CNS photo/Andrew Burton, pool — RIGHT: AP Photo/Richard Drew, Pool

«Bóg mieszka w naszych miastach.» ŻyCIE W WIELKIM mieście nie zawsze jest łatwe. Środowisko wielokulturowe stwarza wiele skomplikowanych wyzwań. Jednak duże miasta przypominają o ukrytych bogactwach obecnych w naszym świecie: w różnorodności swych kultur, tradycji i doświadczeń historycznych. …

Nadzieją napełnia nas świadomość, że Jezus wciąż chodzi po naszych ulicach, że jest częścią życia swojego ludu, że jest z nami związany w jednej wielkiej historii zbawienia. …

Bóg mieszka w naszych miastach. Kościół żyje w naszych miastach i chce być jak zaczyn w cieście. Pragnie nawiązać relację ze wszystkimi, stanąć u boku wszystkich, głosząc cuda Przedziwnego Doradcy, Boga Mocnego, Odwiecznego Ojca, Księcia Pokoju.

— Homilia wygłoszona w Madison Square Garden w Nowym Jorku, 25 września

Papież Franciszek odprawiający Mszę Świętą na Madison Square Garden (u góry) oraz podczas przejazdu w papamobile przez nowojorski Central Park (powyżej), w dniu 25 września.

LIstOpAd 2015

♦ C O L U M B I A ♦ 16

Miłość jest Naszą Misją ❦ Pielgrzymka Apostolska Papieża Franciszka do Stanów Zjednoczonych

«Miłujmy wolność.»

J

ednym z punktów kulminacyjnych mojej wizyty jest za- i wspólnoty do oddawania czci Bogu, będącego źródłem trzymanie się tutaj, przed Independence Hall, miejscem wszelkiego życia, wolności i szczęścia. Przypominają nam o narodzin Stanów Zjednoczonych Ameryki. to właśnie tutaj transcendentnym wymiarze ludzkiej egzystencji i naszej niepo raz pierwszy ogłoszono swobody, które określają ten kraj. ograniczonej wolności w obliczu każdego roszczenia władzy Deklaracja Niepodległości stwierdza, że wszyscy ludzie stwo- absolutnej. Musimy jednak patrzeć na historię, zwłaszcza hisrzeni są równymi, że są obdarzeni przez Stwórcę pewnymi nie- torię ubiegłego wieku, aby zobaczyć okrucieństwa popełniane zbywalnych prawami, a rządy istnieją, aby chronić i bronić przez systemy, które twierdziły, że budują taki czy inny „raj tych praw. te gromkie słowa nadal nas dzisiaj inspirują po- na ziemi” uciskając narody, podporządkowując je pozornie dobnie, jak zainspirowały narody całego świata do walki o niepodważalnym zasadom i odmawiając im jakichkolwiek wolność i życie zgodnie ze swą godnością. praw. Nasze bogate tradycje religijne pragną zaoferować sens Jednakże historia ukazuje również, że te lub jakiekolwiek i kierunek, „posiadają siłę motywującą, która otwiera zawsze prawdy muszą być stale potwierdzane, przyswajane i bro- nowe horyzonty, pobudza myśl, poszerza umysł i wrażliwość” nione. Historia tego narodu jest również opowieścią o stałym (Evangelii gaudium, 256). Wzywają do nawrócenia, pojednatrudzie, trwającym do naszych dni, aby wcielić te wzniosłe nia, troski o przyszłość społeczeństwa, poświęcenia w służbie zasady w życie społeczne i polityczne. Pamiętamy wielkie dobra wspólnego i współczucia dla tych, którzy są w potrzebie. zmagania, które doprowadziły doznieW centrum ich duchowej misji jest sienia niewolnictwa, poszerzenia praw głoszenie prawdy i godności osoby wyborczych, rozwoju ruchu robotniludzkiej i praw człowieka. czego, i stopniowe wysiłki w celu wyNasze tradycje religijne przypomieliminowania wszelkiego rodzaju nają nam, że jako ludzie, jesteśmy wezOLNOŚĆ RELIGIJNA rasizmu i uprzedzeń skierowanych wani, aby uznawać Innego, który JESt PRAWEM PODStAWOwobec kolejnych fal nowych Ameryodsłania naszą tożsamość relacyjną w kanów. ukazuje to, że jeśli kraj obliczu wszelkich prób narzucenia WyM, KtÓRyM KSZtAłtuJE pragnie zdecydowanie dochować „jednolitości, jaką starają się nam nawierności swoim zasadom fundamenrzucić egoizm możnych, konformizm SPOSÓB INtERAKCJI SPOtalnym, opartym na poszanowaniu słabych, lub ideologia utopistów” godności człowieka, to umacnia się on (M. de Certeau). łECZNyCH I OSOBIStyCH Z i odnawia.

W świecie, gdzie różne formy nowoNASZyMI BLIźNIMI”.

Każdy z nas odnosi korzyść pamięczesnej tyranii dążą do stłumienia woltając o przeszłości. Ludzie, którzy paności religijnej, lub próbują ją miętają nie powtarzają błędów ograniczyć do subkultury, bez prawa przeszłości, patrzą natomiast z ufnością do głosu na arenie publicznej, lub wyna wyzwania teraźniejszości i przyszłości. Pamięć ocala ludzką korzystywać religię jako pretekst do nienawiści i brutalności, duszę od wszystkiego czy też kogokolwiek, kto próbowałby ją konieczne jest, aby wyznawcy różnych religii połączyli swój zdominować lub wykorzystać do swoich celów. Kiedy jedno- głos, wzywając do pokoju, tolerancji i szacunku dla godności stki i wspólnoty mają zagwarantowane skuteczne korzystanie i praw innych osób. … ze swoich praw, mogą nie tylko swobodnie realizować swój Kwakrowie którzy założyli Filadelfię byli inspirowani głępotencjał, ale także wnoszą swój wkład w dobrobyt i uboga- bokim ewangelicznym poczuciem godności każdego człowieka cenie społeczeństwa. i ideałem wspólnoty zjednoczonej braterską miłością. to przeW tym miejscu, które jest symbolem amerykańskiego stylu, konanie doprowadziło ich do założenia kolonii, która byłaby chciałbym wraz z wami zastanowić się nad prawem do wol- oazą wolności religijnej i tolerancji. Owo poczucie braterskiej ności religijnej. Jest to prawo podstawowe, które kształtuje troski o godność wszystkich, zwłaszcza słabych i bezbronnych, sposób interakcji społecznych i osobistych z naszymi bliźnimi, stało się istotną częścią amerykańskiego ducha. Podczas swej którzy mają różne od naszych poglądy religijne. wizyty w Stanach Zjednoczonych w 1987 roku, święty Jan Wolność religijna z pewnością oznacza prawo do oddawania Paweł II złożył temu wzruszający hołd przypominając wszystczci Bogu, indywidualnie i we wspólnocie tak, jak nam dys- kim Amerykanom, że: „Najwyższym sprawdzianem twojej kutuje nasze sumienie. Ale z drugiej strony wolność religijna, wielkości jest sposób, w jaki traktujesz każdą ludzką istotę, ale ze swej natury wykracza poza miejsca kultu i sferę prywatną zwłaszcza najsłabszych i najbardziej bezbronnych” (Przemóosób i rodzin. wienie, 19 września 1987, 3).

Nasze różne tradycje religijne służą społeczeństwu przede Chciałbym przy tej okazji podziękować wszystkim osobom, wszystkim przez orędzie, jakie głoszą. Wzywają one jednostki niezależnie od ich przynależności religijnej, które dążyły, by

„W

17 ♦ C O L U M B I A ♦

LIstOpAd 2015

Filadelfia

CNS photo/Paul Haring

Przemawiając z mównicy z której Abraham Lincoln ogłosił Mowę Gerttysburską, papież Franciszek wygłosił historyczne przemówienie w Independence Hall w Filadelfii, w dniu 26 września. służyć Bogu pokoju poprzez budowanie miast braterskiej miłości, poprzez troskę o naszych bliźnich w potrzebie, broniąc godności Bożego daru życia na wszystkich jego etapach, broniąc sprawy ubogich i imigrantów. Nazbyt często ludzie najbardziej potrzebujący naszej pomocy nie mogą zostać usłyszani. Jesteście ich głosem, a wielu z was sprawiło, że ich wołanie zostało wiernie usłyszane. W tym świadectwie, które często napotyka silny opór, przypominacie amerykańskiej demokracji o ideałach, na których powstała, oraz że społeczeństwo jest osłabione, kiedykolwiek i gdziekolwiek zwycięża niesprawiedliwość. …

Są dziś wśród nas są dziś członkowi dużej w Ameryce populacji języka hiszpańskiego, a także przedstawiciele imigrantów, którzy ostatnio przybyli do Stanów Zjednoczonych.

Pozdrawiam was wszystkich, ze szczególną miłością! Wielu z was wyemigrowało do tego kraju, za cenę wielkich kosztów osobistych, ale w nadziei na budowanie nowego życia. Nie zniechęcajcie się wszelkimi napotykanymi wyzwaniami i trudnościami. Proszę was, aby nie zapominajcie, że podobnie jak ci, którzy przybyli tu przed wami, wnosicie wiele darów do waszej nowej ojczyzny. Nigdy nie wstydźcie się swoich tradycji. Nie zapomnijcie wyniesionej nauki od waszych starszych, które są czymś, co możecie wnieść, by wzbogacić życie tej

amerykańskiej ziemi. Powtarzam, nie wstydźcie się tego, co jest częścią was, waszego krwioobiegu. Jesteście również wezwani, aby być odpowiedzialnymi obywatelami i wnieść owocny wkład w życie wspólnot, w których żyjecie. Myślę zwłaszcza o tętniącej życiem wierze, jaką ma wielu z was, głębokim sensie życia rodzinnego i tych wszystkich innych wartościach, jakie odziedziczyliście. Wnosząc wasze dary, znajdziecie nie tylko swoje miejsce tutaj, ale pomożecie odnowić społeczeństwo od wewnątrz. Nie zapomnij, co miało miejsce tu dwa wieki temu. Nie zapomnij, że Deklaracja Niepodległości stwierdza, że wszyscy ludzie stworzeni są równymi, że są obdarzeni przez Stwórcę pewnymi niezbywalnych prawami, a rządy istnieją, aby chronić i bronić tych praw. …

Miłujmy wolność. Wolność sumienia, wolność religijna, wolność każdej osoby, każdej rodziny, każdych ludzi — to, co da początek do praw. Niech ten kraj i każdy z was będzie odnowiony w wdzięczności za wiele błogosławieństw i wolności, jakimi się cieszycie. Obyście bronili tych praw, a zwłaszcza waszą wolność religijną, gdyż została wam ona dane przez samego Boga.

— Przemówienie wygłoszone podczas spotkania na rzecz wolności religijnej w Independence Hall w Filadelfii, 26 września LIstOpAd 2015

♦ C O L U M B I A ♦ 18

Miłość jest Naszą Misją: Rodzina Żyjąca w Pełni ❦ Ósme Światowe Spotkania Rodzin

Powyżej: Duża wystawa Rycerzy Kolumba ekspozycyjnej, obejmowała gabloty prezentujące pracę ponad 300 katolickich organizacji, zgromadzeń zakonnych i duszpasterstw służących rodzinie.

Po lewej: Dwie siostry dominikanki z Nashville pozują do zdjęcia wraz z uczestnikami z Azji i Afryki. Wszyscy mają oficjalne plecaki z logiem Światowych Spotkań Rodzin i emblematem Rycerzy Kolumba. Otrzymali je wszyscy zarejestrowani uczestnicy.

Z

apoczątkowane przez Św. Jana Pawła II aby wspierać, celebrować i odnieść się do powołania chrześcijańskiej rodziny w Kościele i społeczeństwie, Światowe Spotkania Rodzin odbywają się co trzy lata już od 1994 roku. W tym roku po raz pierwszy spotkania gościły w Stanach Zjednoczonych. Arcybiskup Charles J. Chaput OFM Cap, oraz archidiecezja Filadelfii powitały rodziny, księży i osoby duchowne z ponad stu krajów.

W dniach między 22 a 25 września ponad 15 tysięcy zarejestrowanych uczestników, (a więc ponad dwa razy więcej niż na poprzednich największych Światowych Spotkaniach rodzin jakie miały miejsce w 2012 roku w Mediolanie we Włoszech,) 19 ♦ C O L U M B I A ♦

LIstOpAd 2015

zgromadziło się w centrum Pensylwania Convention Center.

Kongres rodziny obejmował wystąpienia główne i sesje robocze, Mszę Świętą, nabożeństwa i inne spotkania. Posiadające największą powierzchnię ekspozycyjną i salę balową w północowschodnich Stanach Zjednoczonych, centrum konferencyjne w sierpniu br. gościło także Najwyższą Konwencję Rycerzy Kolumba.

Oprócz wsparcia wolontariatu Zakonu, oraz sponsorowania Światowych Spotkań, wielu Rycerzy Kolumba wraz z rodzinami uczestniczyło w kongresie a ponad 20 członków znalazło się wśród głównych mówców spotkań.♦

Photos by Tom Serafin and Matthew Barrick

Uroczystości pod hasłem rodzina Żyjąca w pełni

Filadelfia

Góry: Uczestnicy Światowych Spotkań Rodzin w Pennsylvania Convention Center na rozpoczęcie uroczystości 22 września. • Biskup Jean Laffitte, sekretarz papieskiej Rady ds. Rodziny podpisuje swoją książkę The Choice of the Family, której bezpłatne egzemplarze wydawane były podczas wystawy Rycerzy Kolumba. • Siostra Bethany Madonna ze zgromadzenia Sisters of Life podczas prezentacji w trakcie kongresu rodziny. • Arcybiskup Vincenzo Paglia, przewodniczący papieskiej rady ds. Rodziny wita się z dziewczynką po Mszy Świętej dla uczestników kongresu. • Antonio Bañuelos, Sekretarz Stanowy z Iowa Rycerzy Kolumba wraz z żoną Mayra, i trójką ich dzieci. • Kardynał Luis Antonio Tagle, Arcybiskup Manila, Filipiny podczas głównego wystąpienia.

LIstOpAd 2015

♦ C O L U M B I A ♦ 20

Miłość jest Naszą Misją: Rodzina Żyjąca w Pełni ❦ Ósme Światowe Spotkania Rodzin

Powołanie jako uczniów-misjonarzy WIĘKSZOŚĆ Z WAS zna dzieje św. Katarzyny Drexel, jednej z wielkich świętych zrodzonej z tego Kościoła lokalnego.

Kiedy mówiła papieżowi Leonowi XIII o potrzebach misji, papież — a był bardzo mądry papież! — zapytał ją dobitnie: „A co z tobą? Co zamierzasz zrobić”? te słowa zmieniły życie Katarzyny, bo przypomniała sobie, że w końcu, każdy chrześcijanin, zarówno mężczyzna jak i kobieta, na mocy chrztu świętego otrzymał misję. … te słowa — „A co z tobą”? — zostały skierowane do osoby młodej, młodej kobiety o wzniosłych ideałach i zmieniły jej życie. Sprawiły, że pomyślała o ogromnej pracy, którą trzeba wykonać i zdała sobie sprawę, że została powołana, aby mieć w niej swój udział. Jak wielu młodych ludzi w naszych parafiach i szkołach ma te same wzniosłe ideały, hojność ducha i miłość do Chrystusa i do Kościoła! …

Jednym z największych wyzwań stojących przed Kościołem w tym pokoleniu jest krzewienie we wszystkich wiernych poczucia osobistej odpowiedzialności za misję Kościoła, i umożliwienie im wypeł-

Papież Franciszek podczas przekazywania znaku pokoju z Arcybiskupem Charles’em J. Chaput z Filadelfii. niania ich odpowiedzialności jako uczniów-misjonarzy, jako zaczynu Ewangelii w naszym świecie. …

Drodzy bracia i siostry, dziękuję wam za to, jak każdy z was odpowiedział na pytanie Jezusa, które było natchnieniem dla waszego powołania: „A co z tobą”? Zachę-

cam was do odnowienia radości tego pierwszego spotkania z Jezusem i czerpania z tej radości odnowionej wierności i sił.

— Homilia wygłoszona podczas Mszy św. z biskupami, duchowieństwem i zakonnikami w katedrze świętych Piotra i Pawła w Filadelfii, 26 września

KIEDyŚ PEWNE DZIECKO zapytało mnie — a wiecie, że dzieci zadają trudne pytania — zapytało mnie: „Ojcze, co robił Pan Bóg, zanim stworzył świat”? Zapewniam was, że trudno mi było odpowiedzieć. I powiedziałem mu to, co teraz mówię wam: przed stworzeniem świata Bóg kochał, bo Bóg jest miłością; ale była to taka miłość, jaką Bóg miał w sobie, miłość pomiędzy Ojcem i Synem w Duchu Świętym. Była ona tak wielka, tak obfitująca …, że nie mógłby być egoistą. Musiał wyjść z siebie, aby mieć kogoś do kochania poza sobą. I wtedy Bóg stworzył świat. … Ale Biblia mówi, że najpiękniejszą rzeczą, jaką uczynił Bóg jest rodzina. Stworzył mężczyznę i kobietę, powierzając im wszystko. Poddał im świat: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, uprawiajcie ziemię, niech wydaje owoce, niech się rozwija”. Całą miłość, jaką zawarł w tym cudownym stworzeniu powierzył rodzinie. …

Kiedy mężczyzna i jego żona pobłądzili i oddalili się od Boga, Bóg nie zostawił ich samymi. taka była miłość. taka była miłość, która zaczęła podążać z ludzkością, zaczęła kroczyć z Jego ludem, aż nadszedł czas dojrzały i Bóg dał największy znak Swej miłości: Swego Syna. A gdzie posłał Bóg Swego Syna? Do pałacu? Do ja21 ♦ C O L U M B I A ♦

LIstOpAd 2015

kiegoś miasta? Żeby utworzył przedsiębiorstwo? Posłał Go do rodziny. Bóg przyszedł na świat w rodzinie. …

Rodzina ma boski dokument tożsamości. Czy to jasne? Bóg nadał rodzinie dokument tożsamości, aby w jej łonie coraz bardziej wzrastały prawda, miłość i piękno. Pewnie ktoś z was może mi powiedzieć: „Ojcze, ty tak mówisz, bo on nie jesteś żonaty”!

Pewnie, w rodzinie są trudności. … W rodzinach zawsze jest krzyż. Zawsze. Ponieważ miłość Boga, Syna Bożego, także otworzyła nam tę drogę. Ale w rodzinach, po krzyżu, jest także zmartwychwstanie, ponieważ tę drogę otworzył nam Syn Boży.

Dlatego rodzina jest — przepraszam za to określenie — fabryką nadziei, nadziei życia i zmartwychwstania, bo Bóg nam otworzył tę drogę. …

Pomagajmy sobie nawzajem, aby umożliwić „postawienie wszystkiego na miłość”. Pomagajmy sobie nawzajem w chwilach trudnych i ulżyjmy sobie nawzajem w znoszeniu ciężarów.

Wspierajmy się nawzajem. Bądźmy rodzinami, które stanowią wsparcie dla innych rodzin.

— Przemówienie wygłoszone podczas czuwania modlitewnego na Światowe Spotkanie Rodzin w Filadelfii, 26 września

CNS photo/Paul Haring

«Rodzina ma boski dokument tożsamości»

Filadelfia

RyCERZE KOLuMBA SKłADAJĄ ŚWIADECtWA PODCZAS FEStIWALu RODZIN RuDy I LEONA GONZALEZ wraz z dwójką ze swej piątki potomstwa oraz dwójką z dziesięciorga wnucząt mieli przywilej spotkania z papieżem Franciszkiem podczas Festiwalu Rodzin w dniu 26 września. Leona odczytała świadectwo dotyczące głębokiej katolickiej wiary małżeństwa, doświadczenia w roli rodziców dziadków i pradziadków, pełnienia roli edukatorów oraz ich związków z rdzenną kulturą amerykańską. Państwo Gonzalez byli jedną z ośmiu rodzin wybranych z całego świata do złożenia publicznego świadectwa przed Ojcem Świętym podczas wieczornego spotkania w którym uczestniczyły dziesiątki tysięcy osób.

Rudy lat 81, jest byłym wielkim rycerzem rady Our Lady of Fatima Shrine nr 14622 w Lewiston, N.y., w pobliżu Niagara Falls, gdzie małżeństwo zamieszkało na emeryturze w Rezerwacie tuscarora.♦

TOP: L'Osservatore Romano — PRISON: CNS photo/Paul Haring

«Chce, abyśmy nadal szli po ścieżkach życia.»

JEStEM tutAJ JAKO pasterz, ale przede wszystkim jako brat, aby dzielić waszą sytuację i uczynić ją moją własną. Przybyłem, abyśmy mogli pomodlić się wspólnie i ofiarować naszemu Bogu to wszystko, co powoduje nam ból, ale także wszystko to, co daje nam nadzieję, abyśmy mogli otrzymać od Niego moc zmartwychwstania. …

W wierze wiemy, że Jezus nas poszukuje. Chce uleczyć nasze rany, ukoić nasze stopy zranione samotnym podążaniem, oczyścić każdego z nas z pyłu naszej podróży. Nie pyta nas, gdzie byliśmy, nie pyta co takiego robiliśmy. Przeciwnie, mówi nam: „Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną” (J 13, 8).

Dopóki nie umyję twoich stóp, nie będę mógł wam życia o którym zawsze marzył Ojciec, życia dla którego was stworzył.

Jezus przychodzi, aby nas spotkać,

abyśmy mogli odzyskać naszą godność jako dzieci Boże. Chce nam pomóc wyruszyć ponownie, podjąć naszą podróż, odzyskać naszą nadzieję, przywrócić naszą wiarę i zaufanie. Chce, abyśmy nadal szli po ścieżkach życia, uświadomili sobie, że mamy misję, i że uwięzienie nie jest tym samym, co wykluczenie. … ten okres waszego życia może mieć tylko jeden cel: podać wam rękę w powrocie na właściwą drogę, podać rękę, by pomóc wam powrócić do społeczeństwa.

— Przemówienie podczas spotkania z więźniami w Filadelfii, 27 września

«Niechaj Drzwi Miłosierdzia zostaną otwarte.»

SłOWA NIE SĄ w stanie w pełni wyrazić smutku jaki czujesz z powodu nadużyć przez które cierpiałeś. Jesteście drogimi dziećmi Boga które zawsze powinny oczekiwać naszej obrony, miłości i troski. Jest mi naprawdę przykro, że twoja niewinność została naruszona przez tych którym zaufałeś.

Czasem zawiedli twoje zaufanie członkowie twojej własnej rodziny, w innych przypadkach byli to księża którzy mają świętą odpowiedzialność aby troszczyć się duszę. W każdym wypadku, zdrada ta była straszliwym naruszenie ludzkiej godności…

Niechaj Drzwi Miłosierdzia na zawsze pozostaną szeroko otwarte w naszych diecezjach, parafiach, domach i sercach abyśmy przyjęli tych którzy zostali wykorzystani i ufając Panu poszukują drogi przebaczenia. Obiecujemy wspierać twe trwałe uzdrowienie i zawsze zachować czujność by chronić dzieci dzisiaj i w przyszłości.

— Wystąpienie podczas spotkania z ofiarami przemocy seksualnej, seminarium St Charles Borromeo, 27 września LIstOpAd 2015

♦ C O L U M B I A ♦ 22

Miłość jest Naszą Misją: Rodzina Żyjąca w Pełni ❦ Ósme Światowe Spotkania Rodzin

DLA KOŚCIOłA RODZINA nie jest przede wszystkim powodem do obaw, ale raczej radosnym potwierdzeniem Bożego błogosławieństwa dla dzieła stworzenia. Każdego dnia, na całym świecie, Kościół może radować się darem Pana tak wielu rodzin, które nawet pośród trudnych prób pozostają wierne swoim obietnicom i dochowują wiary!

Chciałbym powiedzieć, że głównym wyzwaniem duszpasterskim naszych zmieniających się czasów jest zdecydowane pójście w kierunku uznania tego daru. Pomimo wszystkich przeszkód, jakie widzimy przed nami, wdzięczność i uznanie powinny przeważać nad obawami i narzekaniami. Rodzina jest podstawowym locus przymierza między Kościołem a Bożym stworzeniem. Bez rodziny, nawet Kościół by nie istniał. Nie mógł by też być tym, do czego jest powołany, to znaczy „znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego” (Lumen gentium, 1). …

My biskupi, jako pasterze jesteśmy wezwani do zebrania naszych sił i odbudowania entuzjazmu dla czynienia rodzin coraz pełniej zgodnymi z błogosławieństwem Boga, zgodnymi z ich powołaniem! …

Chrześcijaństwo, które „czyni” niewiele w praktyce, nieustannie „wyjaśniając” swoje nauczanie jest niebezpiecznie niesymetryczne. Powiedziałbym nawet, że tkwi w błędnym kole. Pasterz musi pokazać, że „Ewangelia rodziny” jest naprawdę „dobrą nowiną” w świecie, gdzie troska o siebie zdaje się najwyższą władzą! Nie mówimy o jakimś romantycznym marzeniu: wytrwałość, potrzebna do posiadania rodziny i jej budowania przemienia świat i ludzką historię. …

Niech Bóg obdarzy nas tym darem odnowionej bliskości między rodziną a Kościołem. Rodzina jest naszym sprzymierzeńcem, naszym oknem na świat oraz dowodem nieodwołalnego błogosławieństwa Boga przeznaczonego dla wszystkich dzieci, które w każdym wieku rodzą się w tym trudnym a jednak pięknym stworzeniem, któremu Bóg kazał nam służyć!

— Przemówienie wygłoszone podczas spotkania z biskupami przybyłymi na Światowe Spotkanie Rodzin w Filadelfii, 27 września 23 ♦ C O L U M B I A ♦

LIstOpAd 2015

Od góry: Rycerze z rady im. Father Ludwig nr 4609 w Villanova University stoją przed Philadelphia Musem of Art służąc jako porządkowi podczas Mszy Świętej na zakończenie Światowego Spotkania Rodzin 27 września. • Wierni zgromadzeni wzdłuż Benjamin Franklin Parkway w Philadelphii, oczekujący na przybycie papieża Franciszka na kończącą Mszę Świętą. • Uczestnicy modlą się korzystając z broszury której 300 tysięcy egzemplarzy zostało wydrukowanych przez Rycerzy Kolumba.

FAR LEFT: CNS photo/Jonathan Ernst, Reuters — OTHER: Photos by Matthew Barrick

«Dar odnowionej bliskości między rodziną a Kościołem.»

Filadelfia

TOP: CNS photo/Matt Rourke, pool — RIGHT: CNS photo/Paul Haring

«Dar odnowionej bliskości między rodziną a Kościołem.»

My, chrześcijanie, uczniowie Pana, prosimy narody świata, aby nam pomogły!

Jak wielu jest nas tutaj, na tej celebracji! Już to samo w sobie jest czymś proroczym, rodzaj cudu w dzisiejszym świecie. Obyśmy wszyscy mogli być prorokami! Obyśmy wszyscy mogli być otwarci na cuda miłości dla dobra wszystkich rodzin świata, a tym samym przezwyciężyli zgorszenie wąskiej, małostkowej miłości, zamkniętej w sobie, niecierpliwej wobec innych! Opuszczam z pytaniem dla każdego z was by odpowiedzieć — ponieważ powiedziałem słowo „niecierpliwe”: w domu czy krzyczymy przy sobie nawzajem czy mówimy z miłością i czułością? to jest dobry sposób by mierzyć naszej miłości.

Jakże pięknie byłoby, gdybyśmy wszędzie, nawet poza naszymi granicami, mogli docenić i wesprzeć to proroctwo i ten cud! Odnawiamy naszą wiarę w słowo Pana, które zaprasza rodziny wiernych do tej otwartości. Zaprasza ono tych wszystkich, którzy chcą mieć udział w proroctwie przymierza mężczyzny i kobiety, rodzącym życie i objawiającym Boga! Niech Bóg pomaga nam by dzielić się w proroctwie pokoju, czułości i sympatii w rodzinie. Niech jego słowo pomoże nam wziąć udział w proroczym znaku pilnowania naszych dzieci i naszych dziadków z czułością, z cierpliwością i z miłością.

— Homilia wygłoszona podczas Mszy św. kończącej VIII Światowe Spotkanie Rodzin w Filadelfii, 27 września

U góry: Papież Franciszek odprawiający Mszę Świętą na zakończenie Światowego Spotkania Rodzin 27 września w Filadelfii.

Powyżej: Ojciec Święty błogosławi afrykańską dziewczynkę podczas gdy jej rodzina prezentuje dary do ołtarza.

LIstOpAd 2015

♦ C O L U M B I A ♦ 24

RÓBMy

WSZyStKO CO MOŻEMy ABy WSPIERAĆ POWOłANIA .

WASZE

MODLItWy I WSPARCIE SĄ BEZCENNE .

u t R Z y M u J M y W I A R Ę Ż y WĄ

“PRAGNĘ StAĆ SIĘ BOŻyM NARZĘDZIEM MIłOSIERDZIA” urodziłem się na Filipinach, moi rodzice byli chińskiego pochodzenia. Będąc najstarszym z sześciorga rodzeństwa uczyłem się o swej wierze już za młodu i uczęszczałem do katolickich szkół. Jako student uniwersytetu, będąc członkiem katolickiej wspólnoty charyzmatycznej doznałem głębokiego nawrócenia.

Przez pewien czas pracowałem na Filipinach, a następnie w latach 2002-2007 miałem także okazję opracować w Chinach. Mam wrażenie, że to tam właśnie usłyszałem powołanie do kapłaństwa. Zawierzając swe powołanie Bogu, poświęciłem się Jezusowi poprzez wstawiennictwo Maryi jak nauczał Św. Ludwik de Montfort.

W wyniku spotkania z siostrą zakonną która powiedziała mi o wspólnocie Companions of the Cross (Wspólnota towarzyszy Krzyża), w 2008 roku wyemigrowałem do Kanady i w dniu 15 sierpnia, w święto Wniebowzięcia Maryi, wstąpiłem do wspólnoty, Św. Jan Vianney powiedział kiedyś że „kapłaństwo to miłość serca Jezusa”, i że to wyraża się przede wszystkim poprzez miłosierdzie.

Będąc księdzem pragnę być narzędziem Bożego Miłosierdzia.

Photo by Nadia Molinari

OJCIEC KENNEtH LAO, C.C Associate Pastor, St. Timothy Catholic Church North York, Ontario