ROELAND SCHOLTALBERS

ROELAND SCHOLTALBERS WOONT MET ZIJN ITALIAANSE VROUW DONATELLA, ZOONTJE LIBERO EN DOCHTER GLORIA IN TURIJN

E lande

“Wij zijn al eeuwen gewend om vreemdelingen te ontvangen”, zegt Sara alsof het vanzelfsprekend is. Gloria’s Siciliaanse meter probeert op mijn verzoek het karakter van haar mede-eilanders te duiden. Haar man Pedro, zelf een Portugees van de Azoren, knikt beamend. De kerkklok slaat middernacht en galmt na over het dakterras in Lipari. Donatella vult onze glazen nogmaals met Malvasia delle Lipari. De zoete wijn van een oorspronkelijk Griekse druif is een spoor uit een ver verleden, zoals verschillende beschavingen die in de loop der eeuwen op Sicilië achterlieten. Van Grieken tot Romeinen, van Byzantijnen tot Arabieren en van Spanjaarden tot Oostenrijkers. Daarom is de gemiddelde Siciliaan dus zo gastvrij en gemakkelijk in de omgang. Iedere Italiëganger heeft wel een anekdote over een gastvrije Italiaan, maar Sicilianen hebben grootmoedigheid tot kunst verheven. De volgende ochtend proberen we het Siciliaanse ontbijt bij uitstek: menza cà panna, een , een glaasje halfbevroren koffieglaasje halfbevroren koffiegranita met zelfgemaakte slagroom. Volgens traditie dip ik eerst het hoedje van de vergezellende brioche in het hemelse goedje. De kinderen smullen van granita met verse citroen en aardbei. Ik heb de rekening al betaald als iemand opmerkt dat we nog water nodig hebben. Even later staat de ober voor me met een fles water. Prego, alsjeblieft. Voor ik hem kan bedanken heeft hij bij het volgende tafeltje al twee espresso’s afgeleverd. Op de kade zoeken we een watertaxi. De kinderen staan erop dat we de piratenboot nemen. Bubu heeft een lange grijze baard en een piratenvlag die trots aan de mast wappert. De roodbruine kapitein zet ons af op een afgelegen strandje bij een in onbruik geraakte puimsteengroeve. Deze poreuze steen blijft dankzij kleine holtes drijven, magisch natuurlijk! De kinderen proberen er zoveel mogelijk te verzamelen. Bubu verschijnt alweer aan de horizon als onze magen beginnen te rommelen. Hij vaart ons naar een strandje met een restaurant waar hij eerder alle andere toeristen heeft afgezet. De piraat laveert zijn sloep tussen rotsen door om ons nog een paar grotten te laten zien. Alleen Bubu kan dat, verzekert matroos Diego die tevens zijn neefje is. Pas na een Campari-spritz bij zonsondergang navigeert Bubu ons weer naar de haven. We krijgen korting en hij staat erop dat de kinderen te gast waren. Een edelmoedige piraat in het hoogseizoen, dat bestaat zowaar. Bij Sara’s moeder in de heuvels van Messina ervaren we de essentie van de ongedwongen Siciliaanse gastvrijheid. Of misschien beseffen we dat dat eigenlijk niet de juiste term is. We zijn niet te gast, we zijn thuis. Met tientallen familieleden en vrienden vieren we Ferragosto alsof we elkaar al jaren kennen. We zwemmen, lachen, kletsen en eten onder het genot van de wijn des huizes, een Faro DOC die alleen op de noordoostelijke punt van noordoostelijke punt van Sicilië wordt gemaakt. Sara begeleidt haar moeder op de piano terwijl die een Napolitaanse klassieker vanaf het overdekte terras de wijngaard in laat schallen: T’aggio vuluto bene a te/ Tu mm’hê vuluto bene a me! Vanuit Vigna Sara, genoemd naar de oma van onze vriendin, lijkt het alsof je het vasteland kunt aanraken. En toch is Sicilië een wereld op zich. Een wereld waar we snel terug hopen te keren! •

ROELAND

klimmen rondom Rome

Een griezelige grot voor onervaren klimmers, een rots waarop je ook fijn kunt picknicken of een straatfestival waar jongeren tegen de muren van huizen omhoogklauteren. Acht plekken in het midden van Italië waar het goed klimmen is of waar je de met valmatras uitgeruste boulderaars kunt volgen.

TEKST & FOTOGRAFIE MATTEO ROSSI

Montagna Spaccata, Gaeta

Montagna Spaccata is uniek: voordat je gaat klimmen, moet je eerst abseilen. De berg is meer dan honderd meter hoog, met uitzicht op zee. Je bereikt de top van de berg met de auto en vervolgens een korte wandeling. Vanaf de bergtop seil je ab naar de rotsen onder de berg bij de zee. Daarna kun je een van de vele routes kiezen die je met ongeveer zeven ‘touwtrekken’ (multipitch) terug naar de top leiden. Er zijn verschillende moeilijkheidsgradaties en het zijn allemaal goed beveiligde sportklimroutes. De enige geluiden die je hier hoort, zijn die van de zee en de meeuwen. falesia.it/it/crag/12/gaeta-montagna-spaccata

Ripa Majala

Op het platteland van Lazio, in de buurt van Civitavecchia, ligt deze door groen omgeven rots. De rots is heel populair en wordt veel bezocht door Romeinen die hier komen klimmen en een dag in de natuur willen doorbrengen. Het is een van de beste klimrotsen van Midden-Italië, maar mensen komen hier ook graag om met het gezin te picknicken en te ontspannen in een hangmat. Er zijn sportieve routes in alle moeilijkheidsgradaties en eenmaal op de top kun je de zee zien, die niet ver weg is. Van 1 januari tot 31 juli is het gebied gesloten voor klimmers omdat er dan een zeldzame vogel (de slechtvalk) tussen de rotsen nestelt. climbingspotfactory.com/it/article/ermanno.busetti/ ripa-maiale-maiala

ROME Villa di Santa Maria

Ripa Majala

Sperlonga

Gaeta Gaeta

Grotta dell'Areonauta, Sperlonga

De grot Il Grottone ligt niet ver van de andere klimmuren in Sperlonga. Het is een griezelige plek voor onervaren klimmers; de wanden beginnen verticaal, worden vervolgens schuin en uiteindelijk hang je volledig horizontaal onder de wand. Voor Il Grottone moet je heel sterk zijn. Bij de Grottone kun je (mits je dus sterk genoeg bent) altijd terecht: in de zomer klim je in de schaduw, in de winter is er geen wind en als het regent, ben je binnen bezig. Hier wordt sportklimmen beoefend: routes die met een enkele ruk aan het touw kunnen worden afgelegd met de ‘protecties’ op de wanden. thecrag.com/it/arrampicar/italy/spiaggia-dellareonauta

INFO

WOORDENLIJST

• Route: route of lijn die beklommen moet worden. • Protecties: haken in de rots, waar een touw doorheen kan, zodat er veilig geklommen kan worden. • Boulderen: het beklimmen van – niet al te hoge – rotsen of wanden (maximaal vier meter) met een valmatras (crashpad). • Boulder: kei, rots.

22-09-2022 11:36

Deze kleine gemeente in de buurt van Rome is beroemd om zijn enorme beukenbos met honderd jaar oude bomen én zijn enorme klimstenen. Het is de laatste jaren een van de populairste plekken in Midden-Italië om te boulderen. Verspreid door het beukenbos liggen verschillende groepen boulders, die elk een naam hebben; de meestbezochte zijn Angelicum, Shining en Dogma Paradogma. De plaatselijke klimmers hebben een vereniging opgericht met de naam Sassisti Tusciaroli (Tusciaroli-boulderaars). Zij vinden voortdurend nieuwe reusachtige klimstenen, ontdoen ze van mos, geven ze een naam en maken ze bekend bij andere boulderaars, die uit heel Midden-Italië hiernaartoe komen met hun crashpads. sassistitusciaroli.it

Sperlonga

In Sperlonga, een historische plaats in Midden-Italië, heeft het sportklimmen geschiedenis geschreven. We zijn in Lazio, op de grens met Campanië, waar je van oktober tot maart een muur kunt beklimmen met uitzicht op zee. In de zomer is dat te warm, maar in de winter klim je op zonnige dagen in een T-shirt. In totaal zijn hier honderden klimroutes die variëren in moeilijkheidsgraad, sommige zijn dichtbij en andere iets verder weg van de zee. Of je nu de Pilaar (waar de foto is genomen) of de berg Moneta als klimplek kiest, na afloop komen alle klimmers bijeen in Guido il mozzarellaro, een eetgelegenheid in de buurt van de klimroutes waar uitstekende mozzarella en tielle (een typisch streekproduct) worden geserveerd. climbingspotfactory.com/it/climbadvisor/ sperlonga

Street Boulder wedstrijd, Soriano nel Cimino

Villa di Santa Maria

Dit gebied in Abruzzo is beroemd om de enorme rotsformaties die, als de rug van een stegosaurus, uit de aarde steken. In Villa di Santa Maria is een van de grootste en meest fascinerende rotsblokken te vinden: het lijkt het landschap in tweeën te snijden. Je vindt hier een aantal alpinistische routes met verschillende moeilijkheidsgradaties. Per route heb je vijf of zes ‘touwtrekken’ nodig om de top te bereiken. Vervolgens kun je aan de minder steile kant weer afdalen. Voor wie niet helemaal naar de top wil, zijn er in de straatjes van het dorp enkele sportklimroutes die zo’n twintig meter omhooggaan tegen dit enorme rotsblok. mountlive.com/abruzzo-parete-rocciosa-di-villa-sant-maria2-solo-al-gran-sasso Om nieuwe sensaties uit te proberen, wordt er ook in de historische centra van kleine steden geklommen. In Italië worden street boulder- of stadsklimwedstrijden georganiseerd. Het zijn festivals die voor iedereen toegankelijk zijn. Tijdens zo’n festival wordt een stad een dag lang overspoeld door klimmers die de tientallen klimroutes willen uitproberen. Routes die zijn uitgezet tegen de bakstenen muren van huizen en op de muren van kastelen (als die er zijn). Soms eindigen de routes recht onder het balkon van een oudere dame die er plezier in heeft te zien hoe de jongeren tegen de muur van haar huis omhoogklauteren. Tijdens deze festivals komt de klimgemeenschap niet bijeen om te wedijveren, maar om samen te zijn en te feesten met een routekaart in de hand en een crashpad op de schouder. Bij elke editie is er een finale waarin de klimmers die de meeste routes in het hele land hebben geklommen het tegen elkaar opnemen. De street boulder-wedstrijd van Soriano nel Cimino was een van de eerste en meestbezochte festivals in Midden-Italië, maar nu zijn er elk seizoen tientallen evenementen. Houd het programma op de website in de gaten! circuitostreetboulderitalia.it

Vitorchiano

Vitorchiano is een leuk dorpje om te bezoeken. Het ligt in de buurt van Rome en is gebouwd op vulkanisch gesteente (piperino). Ditzelfde gesteente vind je in de kleine hazelaarbosjes op het platteland rondom het dorp. Het is duidelijk te zien dat de plaatselijke jongeren al begonnen zijn de rotsen te beklimmen. Deze plek is onlangs ontdekt, de rotsblokken zijn schoongemaakt, hebben een naam gekregen en er kunnen nu honderden routes van verschillende moeilijkheidsgradaties worden geklommen. Net als in Soriano komen hier in het weekend veel klimmers – met de crashpads op hun schouders – om de donkere rotsblokken te beklimmen. Er is nog weinig informatie over dit gebied te vinden, maar een groep jongeren die van deze plek is gaan houden en er vaak komt, heeft een Instagramaccount aangemaakt dat fungeert als gids voor het beklimmen van deze betoverende rotsblokken. @testeindietro