Lidewij van Wilgen

Lidewij

Lidewij van Wilgen (1966) is wijnmaker in de Languedoc op haar domein Terre des Dames. Ze heeft drie dochters en een Franse man. Meer over Lidewij en haar domein: terredesdames.com

Oogstromantiek

Het voelt bijna ongepast om mijn gevlekte handen met zwarte weinig meer voor elkaar. De tijd tussen de aanvoer van nieuwe rouwranden op het blinkend witte toetsenbord van mijn kisten met druiven begon steeds langer te worden en de nieuwe computer te leggen. Na acht dagen oogsten heb ik trossen op de sorteertafel waren zo warm dat ze al leken het opgegeven om er nog representatief uit te zien. Ik draag te gisten. Zeker voor witte wijn en rosé – maar ook om de kleren waar mijn dochters toen ze op het lycée zaten al geen frisheid in de rode wijnen te behouden – is het zaak de zin meer in hadden. Wat moet er ooit door het hoofd van druiven zo koel mogelijk in de tank te krijgen. Met de toename mijn smaakvolle dochter Fiene zijn gegaan toen ze een paars van mijn plezier en ambitie in wijn maken werd uiteindelijk T-shirt met een agressieve adelaar aanschafte? En wie heeft alle romantiek gesmoord. die zwarte jeans ooit tot zo’n scheve short verknipt? Het Tegenwoordig gaat de wekker om half zes. Ik heb bij de winkel maakt me niet uit, met mijn met wijn bevlekte benen in van Decathlon voor iedere plukker een lamp gekocht die ze rubberlaarzen valt er toch geen eer meer te behalen. Ik klim met een elastiek op hun hoofd kunnen zetten. Na een kopje op ladders, sleur met slangen en probeer de tien mensen die koffie uit een totaal uncool apparaat waar zeker geen espresso’s voor me in de wijngaard werken gemotiveerd te houden. of macchiato’s uitkomen jaag ik ze het donker in. Ooit, achttien jaar geleden, toen we hier net waren aange- En daar gaan ze. Van de schrik en de kou heerlijk fris en komen, had ik nog een klassiek romantisch beeld van de efficiënt plukken ze zo snel als ze kunnen. Als de eerste oogst. We hadden iemand die verantwoordelijk was voor de druiven binnenkomen, dampend van de ochtenddauw, gaat de kelder, dus ik kon me volop storten op een mooie lunch die zon net langzaam op boven de rotsen achter de wijngaarden. aan de spreekwoordelijke lange tafel geserveerd werd. Ik had Om tien uur ga ik de wijngaard in met een kan koffie en, er zelfs slingers van een hippe dit keer, een grote zak van de winkel uit Amsterdam boven onovertroffen chouquettes van gehangen. De plukkers dachten Ik zag foto’s van de oogst bij onze lokale bakker. dat ik gek was, maar wat zag het er fotogeniek uit. Ilja Gort voorbijkomen – daar We zitten tussen de wijnranken in de schaduw van een olijfboom. was het pas gezellig. Maar ik Het is niet heel glamoureus, Een paar jaar later, toen ik de eindverantwoordelijke voor werd eigenlijk steeds saaier maar wel gezellig. “Ik denk dat vanochtend de mooiste zonsopALLES was geworden, bleef ik gang was die ik ooit heb gezien”, toch nog proberen lunches op zegt een meisje. “Maar die boven tafel te zetten die ik tussen de Syrah dan,” vraagt een jongen, de aanvoer van de druiven in “toen we helemaal bovenop de elkaar flanste. Ik zag foto’s van berg waren?” Hij trekt zijn de oogst bij Ilja Gort voorbij- smartphone uit zijn zak. komen – daar was het pas Schitterende beelden inderdaad gezellig. Maar ikzelf werd waarmee ze op Instagram vast eigenlijk steeds saaier. In beter scoorden dan met foto’s van tegenstelling tot Bordeaux is de een zoveelste lunch. Vandaag heb Languedoc een superwarme ik tot half acht werk in de kelder. regio. Plukkers die fijne wijntjes Maar zij liggen lekker in de koele mogen drinken en daarna rivier en zijn morgen weer fris. onder de brandende zon Ik geloof dat mijn concept zo gek druiven moeten plukken krijgen nog niet is.