სარჩევი
სარჩევი ვახო ბაბუნაშვილის ბლოგი
38
86
18
ფემინისტური კულინარია
მაქსიმე ჩარკვიანი
114
წყვილები: გიორგი ბახუტაშვილი თაკო შოშიაშვილი
მერიკო გუბელაძის ბლოგი
80
34
ბლიცი
ლევან ბერულავა Business Lunch Menu
პიკნიკ MENU
44
70 სალომე დადუნაშვილის ბლოგი
98 2
ის
ფიმიად დიანა ან ბლოგი
94
14
დავით გაბუნია ინტელექტMenu
“ვარსკვლავი”
თინა 3
რედაქტორის სვეტი
interviu
ქეთი მელუა პოლიტMENU
ირაკლი ალასანია
ზაფხული? - რა დროს დასვენებაა! :) აგარაკი? - კერესელიძის 11-ში :) კულინარტის - მაისი/ივნისის ნომერში გთავაზობთ: საზაფხულო და “ჯანსაღ” რეცეპტებს, აღმოაჩენთ “ვარსკვლავ თინას,” გაიცნობთ “ცოტნეს თაკოს,” იმოგზაურებთ ”სერგისთან” ერთად.... ჩვენს მუდმივ და “გემრიელ” ბლოგერების ჯგუფს, ახალი ავტორები შემოუერთდნენ, რაც ძალიან გვახარებს... ”რატატუი” - სპეციალურად კულინART-ისთვის მოამზადებს მარტივ და საინტერესო კერძების რეცეპტებს, ნუკა ორჯონიკიძე - ახალი რუბრიკით - პიკნიკ Menu თეონა დოლიძე - ფიტნეს მენიუს შემოგვთავაზებს.... ნია ტყეშელაშვილი - ჩვენი ჟურნალის სტუმრების სამზარეულოებში შეგახედებთ... ეს ყველაფერი ახალ ნომერში! ზაფხული, ჩვენს “კულინაირიულ” ფურცლებზე, ნამდვილად მოვიდა... 4
redaqcia
N3 5
“ბლაუენშტაინ საქართველო”
კომპანია „ბლაუენშტაინ საქართველო“ შეიქმნა 2008 წელს. პროექტი დაიწყო შვეიცარიელი ინვესტორების მხარდაჭერით. პირველი სათაო ფერმა აშენდა რაჭის ულამაზესი მთების, ალპურ ზონაში. ფერმა მარაგდება მხოლოდ ბუნებრივი საკვებით, ყოველგვარი ქიმიური დანამატების გარეშე. კომპანიიის მთავარი მიზანია, იზრუნოს მომხმარებელთა ჯამრთელობაზე და შესთავაზოს მას ჯანსაღი და ნატურალური პროდუქტი.
ეს ყველა პროდუქტი შეგიძლიათ შეიძინოთ კომპანია “ბლაუენშტაინ საქართველო-ს” საფირმო მაღაზიაში. ახლო მომავალში კომპანია გეგმავს დაიწყოს რძის პროდუქტების წარმოებაც.
კომპანია “ბლაუენშტაინ საქართველო-ს” ვეტერინარები ახორციელებენ მკაცრ კონტროლს, საქონლის მოშენებიდან მოყოლებული, პირუტყვის დაკვლის მეთოდით დამთავრებული. შემდეგ კი, ხორცის კონტროლი დიდი რუდუნებით ხორციელდება, შვეიცარულ და ევროპულ ნორმებთან შესაბამისობაში, ასევე ხორცპროდუქტების კონტროლს ახორციელებს თბილისში არსებული ISO-ს სტანდარტების მქონე ლაბორატორია. რაც იმის გარანტიაა, რომ მომხმარებელი მიიღებს ჯანსაღ პროდუქტს. კომპანია „ბლაუენშტაინ საქართველომ” სულ ახლახანს თბილისში, წერეთლის გამზირი 67, საფირმო მაღაზია გახსნა, სადაც მომხმარებელს რაჭის ალპურ საძოვრებზე გაზრდილი სქონლის, მხოლოდ უმაღლესი ხარისხის, უვნებელ და გემრიელ ხორცპროდუქტების (სოსისი, ძეხვეული, სტეიკები..) დიდ არჩევანს სთავაზობს. მაღაზია რეგულარულად კონტროლირდება შვეიცარიელი ვეტერინარების მიერ. რაც ყველაზე მთავარია, პირველად საქართველოში, კომპანია გთავაზობთ სპეციალური დამუშავებით, დამწიფებულ და სტანდარტული ფორმით დაჭრილ ხუთი სახეობის სტეიკს: თიბონი, რამსტეიკი, სტეიკი, პრემიუმ სტეიკი... ასევე, თქვენი პატარებისთვის ნატურალური, ყოველგვარი დამუშავების, გაყინვის და ქიმიური საკვები დანამატების გარეშე არსებულ ხორცპროდუქტებს,
ნინო ივანიშვილი პროექტის და გაყიდვების მენეჯერი
NICCOLO’S BLOG
დატკბი სადილით ნიკოლო როსი სასტუმრო Radisson Blu Iveria-ს აღმასრულებელი შეფ-მზარეული
l ევროპული, ქართული და აზიური სამზარეულო l საფირმო ცივი ჩაი და ლიმონათები l მხიარული მუსიკა l საუკეთესო ხედი l ბედნიერი სახეები
იყო და არა იყო რა, პატარა ზღვისპირა სოფელში პუნტა ალა, ტოსკანაში, იყო ერთი ბიჭი, რომელსაც არ ზღვის სანაპირო იზიდავდა, არც ზღვაში ცურვა ან გარუჯვა უყვარდა და არც თავად ხმელთაშუა ზღვა ხიბლავდა დიდად. ალბათ ის გრძნობდა, რომ მომავალში შეფ-მზარეული გახდებოდა და, ალბათ, ამ საქმისათვის ემზადებოდა შინაგანად... ბავშვობაში ყველა ზაფხულს ერთი და იგივე ადგილას ვატარებდი. ოჯახთან ერთად ძალაინ ლამაზ, მაგრამ პატარა ბიჭისთვის მოსაწყენ, ზღვისპირა სოფელში ვისვენებდით ხოლმე. ყოველდღე ერთი და იგივე „რიტუალს“ ვასრულებდით: სახლიდან ზღვაზე, ზღვიდან - სახლში დავდიოდით. შვიდი წლისამ გადავწყვიტე, დღისით სახლში დავრჩენილიყავი ხოლმე დედასთან ერთად - მშობლიურ ქალაქში უკვე დიდი ხანია რაც საჭმლის კეთების სწავლა დავიწყე. აქ კი საზაფხულო მზარეულის გაკვეთილების მოწყობა მოვინდომე! დედა ხილის კროსტატას გაკეთებას მასწავლიდა. კროსტატა - ერთგვარი დიდი ტარტალეტია, ან ჯემით, ან ნაღებითა და ხილით. ახლაც მახსოვს, როგორ მიხსნიდა, რომ ცომის მოზელვისას ხელებით ზედმეტად არ უნდა შევხებოდი, რომ გემო არ გამეფუჭებინა. ის ზაფხული 1980-ს დასაწყისში სამუდამოდ დამამახსოვრდა იმის გამო, რომ კროსტატების უზარმაზარი რაოდენობა გამოვაცხვე! იოლად დაითვლით - წარმოიდგინეთ, დღეში ერთს მაინც ვაცხობდი ზაფხულის სამი თვის განმავლობაში! კროსტატა ჩვენი ყოველდღიური მენიუს აუცილებელ ნაწილად იქცა - საუზმის, სადილის და ვახშამის დროს ვჭამდით მას და შუადღეზე კი ჩაისთან ერთად ვაგემოვნებდით. მე მგონი, ბევრი დავწვი კიდევაც - ყოველთვის ვერ ვახერხებდი სწორად გამოცხობას, ხანდახან სახლიდან რაღაც საქმეზე გავრბოდი და სულ მავიწყდებოდა ეს ჩემი კროსტატა... მაგრამ, იცით, 30 წლის მერეც კი კარგად მახსოვს ახლად გამომცხვარი კროსტატას სურნელი ჰაერში, თუ როგორ უნდა შემეთავსებინა ერთმანეთისთვის ინგრედიენტები, რომ ცომი არ გამეფუჭებინა. ეს მოგონებები სამუდამოდ ჩემთან და ჩემს რეცეპტებში დარჩება. ახლა კი ჩემი კროსტატა, ცოტაოდენ გაუმჯობესებული, შეგიძლიათ ჩვენს ივერია ტერასაზე და ივერია კაფეში მიირთვათ. შეიძლება ითქვას, რომ ის ჩემი ნაწილია, რომელიც მინდა ყველას გაგიზიაროთ.
ვარდების რევოლუციის მოედანი 1, 0108, თბილისი 10
ტ: +995 322 402 200 | info.tbilisi@radissonblu.com radissonblu.com/hotel-tbilisi Radisson Blu Iveria Hotel
ქეთი მელუა
რამდენად ხშირად ამზადებთ? სამწუხაროდ, ხშირად ვერ ვამზადებ, ამისთვის დრო აღარ მრჩება. მაგრამ მომწონს სალათების კეთება და თუ ოდესმე მექნება ძალიან ბევრი თავისუფალი დრო, ამ შემთხვევაში ვისურვებდი ვყოფილიყავი საუკეთესო პურის მცხობელი. ამზადებთ ქართულ კერძებს? სამწუხაროდ არა, ერთხელ ბაბუამ მასწავლა ხინკლის მომზადება და ბებიამ - ბლინის გამოცხობა, მაგრამ ეხლა ალბათ, თავიდან უნდა ვისწავლო ყველაფერი, სანამ რამის გაკეთებას დავაპირებ. ვიცი რომ დედა საოცრად ამზდებს. რას გიმზადებთ ხოლმე ყველაზე ხშირად? დედა ძალიან კარგი მზარეულია, ის ამზადებს ყველაფერს აჯაფსანდალიდან დაწყებული საცივით და ხაჭაპურით დამთავრებული. მე და ჯეიმსს ძალიან გვიყვარს მასთან ვახშამზე მისვლა. აქედან გამომდინარე ჯეიმსს ძალიან მოსწონს ქართული სამზარეულო. თუ არის რომელიმე ქართული ინგრედიენტი ,რომელსაც ვერ შოულობთ ლონდონში? ვიცი რომ, ხაჭაპურის გამოსაცხობად საჭირო ყველის ყიდვა იყო ძნელი, მაგრამ ახლა ირანულ მაღაზიაში იყიდება ქართული ყველის მსგავსი სახეობები და შესაბამისად, ეს საკითხიც მოგვარებულია. რა არის შენთვის კულინარია? მომწონს ადამიანები, ვინც ამ პროფესიასთან არიან დაკავშირებულები, მაგრამ მე ახალბედა და გამოუცდელი ვარ ამ სფეროში. ჩემთვის კულინარია, მაგიდასთან სასიამოვნოდ გატარებულ დროსთან და მოგონებებთან უფრო ასოცირდება. როგორ ფიქრობთ, იყო კარგი შეფ-მზარეული, ეს ნიჭია თუ ამის სწავლაც შესაძლებელია? მინდა ვიფიქრო, რომ ცხოვრებაში ყველაფრის სწავლა შესაძლებელია, თუკი დიდ დროს და ენერგიას დაუთმობ საქმეს. არ უნდა დაკარგო იმედი და აუცილებლად მიაღწევ მიზანს. მე ამის მჯერა.
ქეთი, ჩვენ ვაპირებთ ვისაუბროთ ქართულ სამზარეულოზე. რადგან ჩვენ ორივე ქართველები ვართ, ამიტომ ჩემი პირველი კითხვა იქნება: დაასახელოთ თქვენი საყვარელი სამი ქართული კერძი? აჭარული ხაჭაპური, ტყემალი - უბრალოდ ყველაფერს უხდება და მოხარშული სიმინდი მარილით, შავი ზღვის სანაპიროზე, რომ იყიდება.
რომელ სამ რესტორანს გამოყოფდით ლონდონში? “The Terrace“, მდებარეობს ჰოლანდის ქუჩაზე, ძალიან პატარა რესტორანია, სადაც ამზადებენ უგემრიელეს ბრიტანულ კერძებს. “The Covent garden”- ბარი და რესტორანი, ქალაქის ცენტრში. “The Kensington roof gardens” - ბარი და რესტორანი, სახლის სახურავზე გაშენებული ულამაზესი ბაღით. რომელ კერძს ვერ გასინჯავდით ვერასდროს? არასდროს გამისინჯავს ფუაგრა, არ მომწონს მისი მომზადების წესი, ვფიქრობ ასეთი სისასტიკით არ უნდა ექცეოდნენ ფრინველებს და ცხოველებს.
ავტორი: ნათია ჩხარტიშვილი 12
13
ინტელექტმენიუ ბავშვობა... როდესაც მესმის სიტყვა „ხილი“, წარმომიდგება ვაშლი, ეს არის უნივერსალური ხილი, რომელიც მოიცავს ყველაფერს. ნომერ პირველი და ყველაზე ზოგადი ხილია. სიტყვა ხილის ჩანაცვლება, რომ შეიძლებოდეს, ჩავანაცვლებდი ვაშლით.
ის არის სიცოცხლე... არ ვენდობი ადამიანებს, რომელთაც მარწყვი არ უყვართ. არ მესმის, როგორ შეიძლება არ გიყვარდეს. სეზონური მარწყვის სუნი, სიცოცხლის სუნიაჩემთვის.
ეს არის ზაფხული... თუ ეს ორი პროდუქტი არის, სხვა კერძი არც მინდა. ერთმნიშვნელოვნად ზაფხულია. დავით გაბუნია დრამატურგი
ეს არის ოჯახი... ღომი არის ოჯახური რიტუალი. კულინარიის მიმართ ძირითადად, მომხმარებლური დამოკიდებულება აქვს, როგორც ამბობს ცუდი მზარეულია. მიუხედავად იმისა, რომ კულინარიულ სივრცეში მცდელობები ჰქონდა, თვლის, რომ არსებობს რაღაც, რაც დიდი სურვილის მიუხედავად, არ გამოსდის და ასეთ დროს თავის დანებებაა საჭირო, ასე რომ კულინარიულ მიღწევებთან დაკავშირებით ხელი ჩაიქნია. გემრიელი კერძები და კულინარია მისთვის, პირველ რიგში დედასთან და ბებიასთან ასოცირდება. თვლის, რომ ბებია საუკეთესო კერძებს უმზადებდა, დედა კი- დღესაც პირველი კულინარია. ქალაქ ფოთში ცხოვრობდა, ბებია იმერელი, დედა მეგრელი, - შესაბამისად, ცხარე- მწარემჟავეს არის მიჩვეული და უპირატესობას მეგრულ-იმერულ სამზარეულოს ანიჭებს. დასავლურ-ქართული სამზარეულოს მოყვარულს პირველად ხინკალი 15 წლის ასაკში გაუსინჯავს. შეიძლება ეს ასოციაცია ბავშვობასთან დაკავშირებული სენტიმენტია, მაგრამ თვლის, რომ ყველაზე გემრიელი ბებიისა და დედის მომზადებული კერძებია.
14
ცხოვრობს მარტო, ალბათ ამიტომ არის, რომ საკუთარი თავისთვის კერძების მომზადება არ აინტერესებს. თვლის, რომ სხვებისთვის მომზადება დიდ მოტივაციას იძლევა, რადგან ასეთ დროს შემფასებელი და გამზიარებელი გყავს. კულინარია კი, იმდენ შრომას მოითხოვს, რომ საკუთარი თავისთვის თუ ამზადებ კერძებს, ის ძალიან უნდა გიყვარდეს. ყველაზე შთამბეჭდავი კერძი, რომელიც ბოლო დროს დააგემოვნა, არის მიდიების ჩაქაფული, კერძის შეფასებისას აღნიშნა: „მივხვდი, რომ კერძი არ არის მხოლოდ იმისთვის, რომ დანაყრდე, შეიძლება ისეთი სიამოვნება მიიღო, რომ მას გასტრონომიული ფოიერვერკიც კი ვუწოდოთ“. ყველაზე უცნაური, რაც ოდესმე გაუსინჯავს, არის თევზი „სურსტრომინგი“, რომელიც ძველი შვედური ტექნოლოგიით მზადდება. ეს არის დამპალი და თან დამარინადებული, საშინელი სუნის მქონე თევზი - შვედებსაც კი უკვირთ, როდესაც ეუბნება, რომ გაუსინჯავს. ეტიკეტზე აწერია, რომ არავითარ შემთხვევაში არ მიირთვათ დახურულ სივრცეში. თურმე ისეთი სუნი ასდის, წარმოუდგენელია საერთოდ როგორ შეიძლება გასინჯო, მაგრამ რომ დააგემოვნებ მიხვდები, - ნამდვილად ღირდა...
არის ის, რის გამოც შეიძლება დედაც კი გავყიდო. ბევრი ადამიანი ვერ ხვდება ასე ძალიან რატომ მიყვარს. უნაბი ჩემში ასევე აღვიძებს სნობიზმს.
ეს ერთმნიშვნელოვნად არის ჯანმრთელობა...
ნამდვილი გაზაფხული და სიახლე... მისი მომზადებაც შემიძლია.
ავტორი: მარიამ ნანეიშვილი ფოტო: LIG STUDIO
15
პოლიტMenu აკეთებს. ნათიაც, თვეში ერთხელ რაიმე განსაკუთრებულ კერძს ამზადებს და ჩვენს მშობლებთან ერთად მივირთმევთ. საქმიანი ვახშამი... - გააჩნია რა სტატუსით ხარ მიწვეული. თუ შენ უნდა ილაპარაკო, მაშინ რა თქმა უნდა ვერაფერს აგემოვნებ, სხვა სტუმრები კი, მშვენივრად მიირთმევენ. ვყოფილვარ, როგორც ერთ პოზიციაში, ისე მეორეში. ასე რომ, თუ შენ ხარ მთავარი წამყვანი, ვინც შეხვედრაზე უნდა ისაუბროს, ამ შემთხვევაში არაფერი გერგება. ვერც ღვინოს ირგებ და ვერც კერძებს.
ირაკლი ალასანია
პარტია“თავისუფალი დემოკრატების” თავმჯდომარე
საყვარელი სამზარეულო... - ჩემი აზრით, მეგრული სამზარეულო სრულად იტევს საქართველოს სხვადასხვა კუთხეებში არსებულ მრავალფეროვნებას. ქართული სამზარეულოდან, ასევე გამოვარჩევდი კახურ მიმართულებას, ხორცის კულტურა კახეთში უფრო მხიბლავს და ჩემთვის ერთ-ერთი ყველაზე საყვარელი რესტორანიც არის “კახელები”.
საუკეთესო სასმელი... - თეთრი ღვინო. რა თქმა უნდა ღვინის ტრადიცია ქართველებს მუდამ გვქონდა, მაგრამ დღეს, ძალიან მახარებს ქართული ღვინის წარმატება. ჩვენთან უკვე არაჩვეულებრივი ღვინოებია, ქართული ღვინის კულტურა მრავალფეროვნებით გამოირჩევა და დღესდღეობით, მსოფლიოს არცერთ ცნობილ და წამყვან ღვინის წარმოებას არ ჩამოუვარდება.
საყვარელი კერძი... - კერძს მეგრული სამზარეულოდან დაგისახელებთ. სტანდარტულია, ძალიან მიყვარს ბაჟე და ღომი, რომელსაც განსაკუთრებულად ამზადებენ დედაჩემი და ჩემი მეუღლე - ნათია. როდესაც სუფრაზე არის ბაჟე, სხვა კერძებს ვეღარ ვამჩნევ. საზღვარგარეთ ყველაზე ხშირად ალბათ, მექსიკურ რესტორნებში დავდივარ. გემოთი, სიცხარით, სანელებლებით, ჩვენს სამზარეულოს ჰგავს. როდესაც საზღვარგარეთ ვცხოვრობდი და ვმუშაობდი ყველაზე ხშირად მექსიკურ რესტორანში დავდიოდი. მსოფლიოს თითქმის ყველა კუთხის სამზარეულო მაქვს დაგემოვნებული, მიყვარს ექსპერიმენტები. გურმანი ვარ, თუმცა, სამწუხაროდ, თავად ვერაფერს ვამზადებ. სიმართლე გითხრათ, არც მიცდია, იქნებ მომავალში, ასაკში აღმომაჩნდეს ამის ნიჭი.
ჯანსაღი კვება... - ნამდვილად ვცდილობ, თუმცა ჩემი აზრით საკმარისი ოდენობის ბოსტნეულს და ხილს არ ვიღებ. ნათია ამაზე სულ მსაყვედურობს. სხვა მხრივ ვთვლი, რომ ჯანსაღი ცხოვრების წესით ვცხოვრობ. სწრაფი კვების ობიექტებში სიარული ახლა უფრო ნაკლებად მიყვარს, ადრე ბავშვებთან ერთად ხშირად “მაკდონალდსში” დავდიოდი. დღეს, თუ შვილებმა ძალით არ წამიყვანეს, ისე არასდროს მივდივარ.
ყველაზე ეგზოტიკური ინგრედიენტი... - თითქმის ყველანაირი ხორცი გამისინჯავს, ცხენის, კენგურუსი, ნუ ბაყაყს და სხვა მსგავსს აღარ ჩამოვთვლი. ყველაზე ეგზოტიკური ალბათ, კენგურუს ხორცია, მახსოვს მეორედ რომ დავბრუნდი რესტორანში ამ კერძისთვის. უფრო საქონლის ხორცს ჰგავს, მაგრამ სპეციფიური გემო აქვს, ისე მომეწონა, ისიც ვიფიქრე წინა ცხოვრებაში ავსტრალიაში ხომ არ ვცხოვრობდი.
16
ყველაზე კულინარიული ქალაქი... - რაც ესე უცებ მახსენდება, არის ქალაქი მონრეალი. არაერთხელ ვყოფილვარ ამ ქალაქში და კულინარიული თვალსაზრისით, ძალიან შთამბეჭდავია. ეს არის ფრანგული და ანგლო-საქსური სამზარეულოების მიქსი. იმ რესტორანში, რომელიც განსაკუთრებით დამამახსოვრდა, სრულ სიბნელეში გაწვდიან კერძებს. მომსახურე პერსონალი უსინათლოები არიან , მათ შეყავხართ სრულ სიბნელეში და ასეთ გარემოში გაწვდიან შეკვეთილ კერძს. როგორც ჩანს, როდესაც მხედველობის საშუალება არ გაქვს, ასეთ დროს სხვა რეცეპტორები, - აღქმის, გრძნობის, გემოვნების უფრო ძლიერად მოქმედებენ. საოცარი იყო. მართალია, ეს ადგილი დღემდე მახსოვს, მაგრამ სიმართლე გითხრათ, მეორედ იქ მისვლა აღარ მომინდება. ერთხელ ცხოვრებაში, რომ უნდა შეხვიდე და იგრძნო ,აი ისეთი რესტორანია. მეორე ყველაზე კულინარიული ქალაქი ჩემთვის არის, რა თქმა უნდა ნიუ-იორკი, იქ ყველაფერია... ის, რაც ერთმანეთს ძალიან უხდება... - ძირითადად, თეთრ ღვინოს ვსვამ როგორც ხორცთან, ასევე თევზთან. მიყვარს ერთად- ყველი,
ლორი და სხვადასხვა თეთრი ღვინო. ასევე მიყვარს ვისკი. როდესაც მაქვს შესაძლებლობა, კარგ ვისკის სიამოვნებით მივირთმევ. კარგია ერთად ვისკი, თხილი და სიგარა, - დესერტივით არის. როდესაც ხორცის კერძებს მივირთმევ, ასეთ შემთხვევაში უპირატესობას ტანინიან ღვინოს ვანიჭებ.. რაც დრო გადის, ტანინიანი ღვინო მეტად მომწონს. არაპროფესიონალი, განსაკუთრებული კულინარები... - მყავს ასეთი მეგობარი, - მეღვინე, გაგა მარგველაშვილი. სახლში სტუმრების მიღება... - ძალიან გვიყვარს მეც და ნათიასაც, მაგრამ სამწუხაროდ, ამას ძველად უფრო ხშირად ვახერხებდით. დღესდღეობით, ორივეს ისეთი სამსახური გვაქვს, რომ საქმემ და რუტინამ ცოტა დაგვაკარგინა ასეთი დღესასწაულების გამართვის ტრადიცია. თუმცა, თვეში ერთხელ მაინც გამოგვდის. არ გვინდა ამ ტრადიციის დაკარგვა. დღესდღეობით გარეთ გასვლის, რესტორანში სადილის თუ ვახშმის კულტურაც, ძალიან დამკვიდრდა. მაგალითად, გუშინ სტუმრები გვყავდა და სახლში არ წავიყვანეთ და წავედით რესტორანში. ინგრედიენტი, რომელიც არ გამისინჯავს... არ მიყვარს ბულგარული წიწაკა, გამისინჯავს, მაგრამ მუდამ მაქვს განცდა, რომ ის ჩემთვის არ არის, მისგან დისტანცირება მინდა ყოველთვის. ახლა საერთოდ არ ვეკარები. ყველაფრის მიმართ მაქვს ინტერესი, რომ გავსინჯო, ნუ ძაღლის ხორცს არ გავსინჯავ, ეს ზედმეტია. თბილისში გემრიელად ამზადებენ... - ფრანგული რესტორანი “ლე მარე”, ტერასა დიდუბეში, სასტუმრო “რუმსის” რესტორანი, “ვერა სტეიკ ჰაუსი”. ყველაზე ხშირად ამ რესტორნებში დავდივარ.
კულინარია, როგორც ხელოვნება... - კულინარია, რომ ხელოვნებაა ორი აზრი არ არის. ამავე დროს ჩვენთვის, როგორც სტუმართმოყვარე სახელმწიფოსთვის, დიპლომატიის ერთ-ერთი ინსტრუმენტია - კულინარიული დიპლომატია. როდესაც სტუმრები მყავს, მათ შორის ოფიციალური, ერთ-ერთი, რისი საშუალებითაც ყველაზე დიდ შთაბეჭდილებას ვახდენთ მათზე, არის კულინარია, თან როცა ისინი პირველად სტუმრობენ საქართველოს. არ მახსოვს სტუმარი, თუნდაც წლების შემდგომ რომ შევხვედრილვარ, არ გაეხსენებინა, თუ რა მიირთვა და დააგემოვნა საქართველოში. ასე რომ, ეს სტუმრების გონებაში ჩვენი იდენტობის ჩაბეჭდვაში ძალიან გვეხმარება კულინარიული ტრადიციები... - ოჯახური კულინარიული ტრადიცია შემიძლია დავარქვა, როდესაც ნათია და ახლა უკვე ჩემი ქალიშვილიც, მექსიკური სამზარეულოს კერძებს ამზადებენ და ოჯახის წევრებს ერთად გვკრებენ. კვირაში ერთხელ მაინც, ეკა ამას
ავტორი: მარიამ ნანეიშვილი ფოტო: LIG STUDIO
17
წყვილები
თაკო შოშიაშვილი: ოპერატორი, მოდელი გიორგი ბახუტაშვილი: მსახიობი
რომელ კერძს ამზადებს თაკო ყველაზე ხშირად? გიორგი: პიურეს, იმიტომ, რომ იცის ძალიან მიყვარს, თუმცა რამდენჯერმე სერიოზული კერძიც გააკეთა, გუფთის გაკეთებაც კი იცის. გიორგი: ხომ ამბობენ, კაცს ცოლი რომ მოჰყავს სუქდება, მე კი სულ ვამბობდი, - ამ სტერეოტიპს დავარღვევ და არ გავსუქდებითქო, მაგრამ ისე გემრიელად ამზადებს თაკო ყველაფერს, სულ რომ არ გშიოდეს, მაინც მოგინდება რომ დააგემოვნო. გიორგი თუ ამზადებს? თაკო: ძალიან გემრიელ შვრიის ფაფას ამზადებს. ხანდახან ერთად ვაკეთებთ რაღაცეებს. როგორ გაიცანით ერთმანეთი? თაკო: ეს ამბავი იმდენჯერ მოვყევი, რომ უკვე მეცინება, ერთმანეთი ჩვენი საერთო მეგობრის სახლში გავიცანით 2013 წლის 22 ნოემბერს.
რომელი პროდუქტი ჰგავს სიყვარულს? გიორგი: ყველაზე მეტად ალბათ თაფლი, რადგან პირველ რიგში, ეს ტკბილი პროდუქტია. რაც შეეხება თვისებებს, მსგავსება იმაშია, რომ ორივე სასარგებლოა, თუმცა დიდი ოდენობით მავნებელი. ყველაზე მნიშვნელოვანი თვისება ის აქვს, რომ თაფლი ერთადერთი პროდუქტია, რომელიც არა ფუჭებადია. თაკო: ჩემთვის სიყვარული ალუჩას ჰგავს გიორგი: რატომ? სიყვარული მჟავეა? თაკო: არა, არა, უბრალოდ ყველაზე მეტად ალუჩა მიყვარს და ამიტომ... რომელია გიორგის საყვარელი კერძი? თაკო: ყველაზე მეტად პიურე და კატლეტი უყვარს, დღეში ხუთჯერ რომ შესთავაზო ეს ტანდემი, უარს არ იტყვის... გიორგი: კი, ნამდვილად მიყვარს თაკო: საერთოდ, უპრეტენზიო მჭამელია. რომელია თაკოს საყვარელი კერძი? გიორგი: დიდად ჭამის მოყვარული არ არის, ადამიანები ხომ იმიტომ მიირთმევენ რომ შიათ, თაკო კი, - იმიტომ ჭამს რომ იარსებოს. უყვარს მექსიკური კარტოფილი, თავადაც ძალიან გემრიელად ამზადებს. გარკვეული პერიოდი ხორცსაც არ ჭამდა.
18
რომელია თაკოს საყვარელი დესერტი? გიორგი: თაკო მიკარნახე... თაკო: ძალიან ცოტა დროა, რაც ტკბილეული შემიყვარდა, ადრე იშვიათად მივირთმევდი. გიორგი: ხშირად ჩიზქეიქს უკვეთავს, მაგრამ ვერ ვიტყვი რომ ძალიან უყვარს. ტკბილეულს საერთოდ არ ჭამდა, ფეხმძიმობის პერიოდში შეუყვარდა და სულ ვამბობ, რომ ჩვენი შვილი მე მგავს, რადგან ტკბილეული ძალიან მიყვარს. თუ აუცილებელია რომ ვთქვა, მაშინ ჩიზქეიქი მოსწონს თაკოს ყველაზე მეტად. თაკო: არ არის სწორი, დესერტებიდან ყველაზე მეტად “ბრაუნი” მიყვარს, მაგრამ გიორგი არ მაჭმევს, ეშინია რომ გავცივდები და ალბათ, ამიტომ არ გაახსენდა. რამდენჯერაც არ გამოვთქვი სურვილი, რომ ნაყინი ვჭამო, გიორგი ყოველთვის ჩიზქეიქს ყიდულობს ჩემთვის. გიორგის საყვარელი დესერტი? თაკო: ვერ ვიხსენებ... გიორგი: შენ თავად მოგიმზადებია ჩემთვის თაკო: ... გიორგი: ჩინური ტორტი თაკო: როგორ დამავიწყდა... თან რომ იცოდეთ, რამდენი ვიწვალე რეცეპტის გასაგებად და მომზადების პროცესში. ქართველი არაპროფესიონალებიდან ვინ მიგაჩნიათ საუკეთესო კულინარად? გიორგი: თაკოს დედა, თინიკო აბულაძე რომ არა თქვენი პროფესიები, რამდენად შესაძლებელია, რომ კულინარია აგერჩიათ, როგორც პროფესია? გიორგი: არა, ამისთვის პირველ რიგში ალბათ, გურმანი უნდა იყო. ჩვენ კი, ჭამის მიმართ რაიმე განსაკუთრებული დამოკიდებულება არ გვაქვს.
19
გიორგი თუ ამზადებს კერძებს? თაკო: დილით საუზმის მომზადების მცდელობები აქვს, თუმცა შემდეგ სამზარეულო ისეთ დღეშია, რომ მირჩევნია თავად მოვამზადო საუზმე. პროდუქტი ან კერძი, რომელიც ყველაზე მეტად არ უყვარს თაკოს? გიორგი: კანჭი პროდუქტი, რომელიც არ უყვარს გიორგის? თაკო: ჭარხარლი
MAMONT VODKA – THE SPIRIT OF ADVENTURE არაყი “Mamont Vodka”
რომელია თაკოს საყვარელი ხილი? გიორგი: ალუჩა
ქართულ ალკოჰოლურ ბაზარს მაღალი ხარისხის და ძალიან საინტერესო ისტორიის მქონე არაყი “Mamont Vodka” შეემატა.
გიორგის საყვარელი ხილი? თაკო: გაქვს საყვარელი ხილი? გიორგი: კი მაქვს თაკო: მარწყვი უყვარს
ისტორიის თანახმად, ჩრდილოეთ პოლუსზე, იქ სადაც საკმაოდ მიუვალი ადგილებია, უმძიმესი კლიმატური პირობები და საკვების მომზადებაც წარმოუდგენელი, ექსპედიციაში მყოფმა ადამიანებმა ყინულში მამონტის ჩონჩხი აღმოაჩინეს. ექსპედიციის ერთერთმა წევრმა, ამ ფაქტის აღსანიშნავად გადაწყვიტა არყის “Mamont Vodka” წარმოება დაეწყო. არყის სახელწოდებაც სწორედ აღმოჩენილ მამონტთან არის დაკავშირებული, სასმელისთვის სპეციალურად შექმნილ ბოთლს კი მამონტის ეშვის ფორმა აქვს.
თბილისში სად გიყვართ სადილი? სხვადასხვა კაფეებში, ერთი განსაკუთრებული ადგილი არ გვაქვს. ყავა თუ ჩაი? გიორგი: ყავას იშვიათად ვსვამდი, მაგრამ თაკომ მიმაჩვია თაკო: ნებისმიერი სახის ყავა
მიუხედავად იმისა, რომ არქტიკულ ციმბირში წარმოების აშენება რთულია, კომპანიამ არჩევანი მაინც ციმბირზე შეაჩერა. დღეს მამონტი იწარმოება ეკოლოგიურად ყველაზე სუფთა მხარეში, რისთვისაც გამოიყებენა ალტაის მხარის ხორბალი და ალტაის მთების წყალი.
რომელია თქვენი საყვარელი სამზარეულო? გიორგი: ქართული კერძი? გიორგი: ლობიანი თაკო: იტალიური სამზარეულო, კერძი კი, - ტორტელინი რომელია თაკოს საყვარელი საუზმე? გიორგი: შვრიის ფაფა გიორგის საყვარელი საუზმე? თაკო: ვერ გამოვიცანი რა ურჩევნია საუზმედ, თვითონ მარტო ყავა უნდა დილით, მაგრამ მე ვაძალებ რომ ისაუზმოს.
20
ავტორი: მარიამ ნანეიშვილი ფოტო: LIG STUDIO
წარმოებისას მნიშვნელოვანი ყურადღება ექცევა პროდუქტის ხარისხს და მუდმივად მიმდინარეობს ტექნოლოგიური კუთხით მკაცრი კონტროლი. ორი წელია, რაც „მამონტის“ ბრენდი ატარებს შეჯიბრს შეფ მზარეულებისა და ბარმენებისთვის, რადგან ჩვეულებრივ, არაყთან ყოველთვის ბარმენების კონკურსი არის დაკავშირებული, სადაც ერთმანეთს კოქტეილების მომზადების ხელოვნებაში ეჯიბრებიან. ეს კონკურსი გულისხმობს, რომ ბარმენისა და მზარეულის წყვილმა უნდა მოამზადონ არყის კოქტეილი და სათავგადასავლო, ექსპედიციური ხასიათის მისაყოლებელი კერძი. წელს კონკურსის ერთ-ერთ ნახევარ ფინალს საქართველომ უმასპინძლა. არაყი მამონტი თავგადასავლების მოყვარულ ადამიანებს აძლევს საშუალებას საკუთარ თავში აღმოაჩინონ სიახლეები, გამოსცადონ და სათანადოდ აღიშნონ საკუთარი წარმატებები. Mamont Vodka opens the door to a world of discovery. It celebrates the adventurous spirit of polar exploration – an inspiration to push harder, travel further and discover more!!!
ბავშვთა კვება ვთვლი, რომ თბილი, კეთილი და ძალიან კარგი შვილები მყავს. ჩემი შვილები ჩემი მეგობრები არიან, თავისუფლად ვურთიერთობთ, გადაწყვეტილებებს ურთიერთშეთანხმებით ვიღებთ. თუ რომელიმეს შემთხვევით ვუყვირე, აუცილებლად ბოდიშს ვუხდი და ვუხსნი ეს რატომ მოხდა, ჯერჯერობით ჩემს ბოდიშს იღებენ. მარიამზე ფეხმძიმედ, რომ ვიყავი, ყველა მეუბნებოდა: - აი, გააჩენ და მაშინვე იგრძნობ საოცარ ემოციასო... სიმართლე გითხრათ, რომ გავაჩინე იმწამსვე ვერ აღვიქვი ეს ყველაფერი, გულწრფელად ვამბობდი - „ჯერ არ ვიცი ვინ არის... ჩემი აზრით, ეს გაცნობიერებული დედობრივი დამოკიდებულება დროსთან, ზრუნვასთან, გამოცდილებასთან ერთად მოდის. მარიამი რომ დაიბადა, ახალშობილებზე ბევრი არაფერი ვიცოდი, ყველაფერი მასთან ურთიერთობით ვისწავლე. მშობლებზე ძალიან ბევრია დამოკიდებული, თუ როგორი ადამიანები იქნებიან ჩვენი შვილები. მნიშვნელოვანია, ყველანაირად ხელი შევუწყოთ შვილების განვითარებას, დავიცვათ ისინი კომპლექსებისგან. ჩემი მთავარი ამოცანაა, ხელი შევუწყო მათ, რომ ისინი ბედნიერები იყვნენ.
ნინი ბუკია “ცხოვრების არცერთ ეტაპზე მათთან პრობლემა არ მქონია, არც ღამე გამითენებია, რადგან ძალიან მშვიდი ბავშვები არიან. ორივე დამჯერი და წესიერია, სადაც არ უნდა ვიყოთ, არც მე და არც გარშემომყოფები მათი ყოფნით არასდროს ვწუხდებით... მიხარია, რომ ასე ხელს მიწყობენ, სხვანაირი შვილები, რომ მყოლოდა ალბათ გამიჭირდებოდა... დღეს, ბავშვები განსხვავებულები არიან და ვფიქრობ, ეს მათი თანამედროვე მშობლების დამსახურებაა. ჩვენ ვაღიარებთ დემოკრატიული ტიპის ოჯახს. საკუთარ შვილებს ისე უნდა მოექცე , როგორც თანატოლს. უნდა მოიპოვო მათი პატივისცემა, ნდობა, ამის შემდეგ კი, ყველაფერი მარტივია. თუ ბავშვი გენდობა, ის კარგად მოიქცევა, არ გაჯიუტდება. დარწმუნებული ვარ, ჩემს შვილებს ბევრი პირადი სურვილები აქვთ, მაგრამ ყოველთვის იციან ჩვენი შესაძლებლობები და არ მახსოვს, მაღაზიაში შესულებს რაიმეს ყიდვა აეჩემებინათ. ერთხელ მახსოვს, მე და ჩემი მეუღლე აჩიკო ძალიან შევწუხდით, ბავშვებს ვკითხეთ, თუ რა საჩუქრები
22
უნდოდათ თოვლის ბაბუსგან ახალ წელს,- ერთმა გვიპასუხა- ფურცელი, მეორემ კი, - ფანქარი. ნამდვილად ვამაყობ ორივე მათგანით, რადგან კარგად სწავლობენ, საუკეთესო ნიშნებს იღებენ და წარმატებულები არიან. მაგალითად, მარიამი უკვე იბრძვის ქალთა უფლებებისთვის. მოითხოვა რომ საგურამოს საფეხბურთო სკოლაში გახსნან ჯგუფი გოგონებისთვის, ამის შესახებ სტატუსებს აქვეყნებდა სოციალურ სივრცეში და აღნიშნავდა, რომ გენდერული თანასწორობა მნიშვნელოვანია. მეამაყება რომ ასეთია, მეც ვამხნევებდი ამ ინიციატივაში და ვეუბნებოდი, რომ სწორედ ასეთი ქალები ხდებიან მომავალში მარგარეტ ტეტჩერის თუ ჰილარი კლინტონის მსგავსნი. ალექსანდრე ძალიან წარმატებულია სპორტში. კარგად თამაშობს ფეხბურთს, არაჩვეულებრივად ცურავს. ბაბუა ჰყავს ყოფილი წყალბურთელი. დედას ოცნებაა , ის ოლიმპიური ნაკრების კაპიტანი გახდეს. თუმცა, ეს ჩემი ოცნებაა, თავად კი, რაც უნდათ ის პროფესია აირჩიონ, მთავარია იყვნენ ბედნიერები და ჯანმრთელები.
მინდა ჯანსაღი ადამიანები გაიზარდონ. ჩემი საყვარელი კერძია- ბიფშტექსი. ჩემს შვილებსაც ხორცისგან დამზადებული კერძები უყვართ, განსაკუთრებით სტეიკი, შემწვარი ხორცი, შემწვარი ქათამი. დილით, ვცდილობთ ერთად მოვიფიქროთ საუზმე. ძირითადად სენდვიჩებს, ”ყიყლიყოს” ვამზადებთ, ან კვერცხს და სოსისებს ვწვავთ. თანამედროვე დედების კიდევ ერთი პრობლემა დატვირთული გრაფიკია, შესაბამისად, როდესაც ერთად ვართ, გვირჩევნია გარეთ ვჭამოთ. ოჯახის ყველა წევრს განსაკუთრებით უყვარსა აჩიკოს დედის მომზადებული კერძები. ის არაჩვეულებრივი კულინარია, უგემრიელეს სადილებს ამზადებს. სიმართლე გითხრათ, არ ვარ „გადარეული“ ჯანსაღ საკვებზე, თუმცა ნამდვილად ვცდილობ. ვფიქრობ, პრობლემა არ არის ,თუ ბავშვები ხანდახან ჰამბურგერს შეჭამენ, შეიძლება ეს ჩემი მინუსია. მე, ჩემს ჩემს მეუღლეს და ბავშვებსაც ძალიან გვიყვარს ქართული სამზარეულო, რომელსაც ჯანსაღ კვებას ნამდვილად ვერ ვუწოდებ. მიხარია, რომ ჩემს შვილებს ძალიან უყვართ ხილი. ალექსანდრეს, შოკოლადი ან ვაშლი, რომ შესთავაზო აუცილებლად ვაშლს აირჩევს...
ავტორი: მარიამ ნანეიშვილი ფოტო: ანა ბოკო
23
ზაფხულის ცხელი დღეები ახლოვდება და ცხელ ამინდებში ყველა გასაგრილებელ საშუალებას ეძებს. ასეთ დროს ნაყინით გაგრილება კი, საუკეთესო გამოსავალია. სად უნდა მიირთვა ყველაზე გემრიელი და ჯანსაღი ნაყინი ან შეიკი თუ არა Wendy’s Frosty Corner- ში. სოფო ჩოგოვაძე - ფროსტი ეს არის უნიკალური პროდუქტი, რომელიც რეალურად არც ნაყინია და არც დესერტი და რომელიც ექსკლუზიურად, მხოლოდ ვენდის მომხმარებლებს შეუძლიათ დააგემოვნონ. ამერიკაში ფროსტი ვენდის დაარსების დღიდან ძალიან დიდი პოპულარობით სარგებლობს და ქართველმა მომხმარებელმაც ეს პროდუქტი მალე აიტაცა და ძალიან შეიყვარა. სწორედ ამიტომ, ჩვენ გადავწყვიტეთ, ნაყინის მოყვარულებისთვის, ვენდის და დანკინ დონატსის რესტორნებში ცაკლე სივრცე Frosty Corner-ი გამოგვეყო, სადაც მომხმარებლებს ისეთი უგემრიელესი ფროსტის დესერტების დაგემოვნება შეეძლებათ, როგორიცაა მარწყვის, ორეოს, ლეგენდარული M&M-ის, ნესკვიკის პარფეები, შეიკები, სხვა. Frosty Corner-ი ახალ განსაკუთრებულ შეგრძნებებს აჩენს, აქ ნაყინი სულ სხვა დატვირთვას იძენს, რომელიც არცერთ გურმანს არ დატოვებს გულგრილს. ნაყინი ყველა პატარას უყვარს, და მითუმეტეს თუ ეს ნაყინი Frosty Corner-ისაა.
სოფო ჩოგოვაძე - „საქართველოში ფროსტი ნატურალური რძისგან მზადდება, ამიტომ ფროსტის ყველა დესერტი აბსოლუტურად უსაფრთხოა ბავშვებისთვის. მეტიც ამ ბოლო დროს პედიატრები რეკომენდაციასაც კი უწევენ ნაყინის ჭამას, მისი უნიკალური შემადგენლობის გამო“. Frosty Corner-ების ქსელის განვითარება ორი ძირითადი მიმართულებით იგეგმება: ზოგ შემთხვევაში ის ინტეგრირებული იქნება ვენდის, ზოგში კი დანკინ დონატსის რესტორნებში. საქართველოში უკვე 5 Frosty Corner-ი ფუნქციონირებს და წლის ბოლომდე მათ რიცხვს კიდევ რამდენიმე ობიექტი შეემატება. ვენდი თავის ერთგულ მომხმარებელს სახალისო Facebook კონკურსსაც სთავაზობს, სადაც ფროსტის მოყვარულებს შესაძლებლობა აქვთ მონაწილეობა მიიღონ ახალი ფროსტის რეცეპტების მოფიქრებაში. ვენდი საუკეთესო რეცეპტების ავტორებს დაასაჩუქრებს და მათ რეცეპტს მენიუშიც კი დაამატებს. ასე რომ, ზაფხული ვენდის Frosty Corner-ის გარეშე წარმოუდგენელია. სოფო ჩოგოვაძე: „Frosty Corner-ში ისეთი განსაკუთრებული გარემო და პროდუქტები გვაქვს, რომ ვერ წარმომიდგენია სხვაგან სად უნდა წავიდეს მომხმარებელი, თუ არა ჩვენთან!“ სოფო ჩოგოვაძე - მარკეტინგის დეპარტამენტის უფროსი
ავტორი : ნია ტყეშელაშვილი ფოტო : LIG studio
თბილისში, ქალაქის ცენტრში, თამარ ჭავჭანიძე "ჰოუმმარტის" ჭავჭავაძის გამზირზე № 37ლ-ში ადმინისტრაციული მდებარეობს ორსართულიანი მენეჯერი სავაჭრო ცენტრი, რომლის მეორე სართული - "ჰოუმმარტი" ძირითადად სახლის თემატიკას უკავშირდება. თუ გსურთ, სახლის გემოვნებით მოწყობა, სწორედ "ჰოუმმარტს" უნდა ესტუმროთ. სავაჭრო ცენტრში მისულ მომხმარებელს, აქვს მრავალფეროვანი არჩევანი, როგორც სახლის გემოვნებით და დახვეწილად მოსაწყობად, ასევე სხვადასხვა ტიპის საინტერესო პროდუქციის შესაძენად: სახლის ავეჯი, დეკორაცია, ჭურჭელი, სახლის აქსესუარები, ოთახის განათება, საოჯახო ტექნიკა, ქალის სამკაული და თეთრეული, ფიტნესი და სპორტული ტანსაცმელი, სათამაშოების დიდი არჩევანი ბავშვებისთვის. აღსანიშნავია, ასევე სავაჭრო ცენტრში არსებული ყავის დიდი არჩევანი. აქ შეხვდებით ყავის ექვსამდე ობიექტს, შეგიძლიათ შეიძინოთ მოხალული ყავა ან ადგილზე მიირთვათ. დააგემოვნოთ "Wendy’s"-ის , და "Dunkin Donuts"- ის ყავა. ასევე იყიდება ნესპრესოს აპარატები და მისი კაფსულები. გვერწმუნეთ, ყავის არც ერთი მოყვარული დარჩება გულგრილი. მათთვის კი, ვინც ჯანსაღ ცხოვრებას ეწევა, ღამის საათებშიც შეუძლიათ ესტუმრონ „ასპრია“ ფიტნესს, რომელიც 24 საათის განმავლობაში ემსახურება მომხმარებლებს. სავაჭრო ცენტრს მომხმარებელთათვის კიდევ უფრო კომფორტულს ხდის ორ სართულიანი მიწისქვეშა სადგომი ავტომობილებისთვის. პირველ სართულზე ფუნქციონირებს წარმატებული ჰიპერმარკეტების ქსელი "Smart"-ი, სწრაფი კვების ობიექტი "Wendy’s"-ი და "Dunkin Donuts"-ი . სავაჭრო ცენტრი ძირითადად გათვლილია საშუალო და მაღალი შემოსავლის მქონე მომხმარებელზე, თუმცა შემიძლია გითხრათ, რომ დაბალი შემოსავლის მქონე
მომხმარებელი, ასევე შესძლებს სასურველი ნივთების შეძენას, როგორც საკუთარი სახლისთვის, ისე საჩუქრად. პროდუქციის ფასები საშუალოდ 5 ლარიდან იწყება. მხოლოდ Homemart -ის სავაჭრო ცენტრში სულ რამოდენიმე კვირის წინ გაიხსნა მაღაზია "Super Home", რომელიც მომხმარებელს სთავაზობს დახვეწილი დიზაინის და სტილის მქონე ტექსტილს, ჭურჭელს, სახლის აქსესუარებს და ოთახის სანათების მრავალფეროვან არჩევანს. აქვე შეგახსენებთ, სავაჭრო ცენტრის მეორე სართულზე არსებული მაღაზიების ჩამონათვალს, ესენია: Megatechnica, Super, Super Toys, Super Home, Brabantia, Laboratory My Home, English Home, Lotto, Penti, LifeStyle, Musera, Mandarina, Brandani, Divani, Aurelka Orthopedic Shoes, Lismedic, Ninuca Accessories, Game Zone, Coffee Paradise. ესთეტიკური მედიცინის კუთხით, ჩვენს ცენტრში ქალბატონებისთვის საინტერესო პროდუქციით წამოდგენილია ბრენდი "Lismedic", რაც გულისხმობს ლაზერულ ეპილაციას სახლის პირობებში, აქვთ სახვადასხვა ღირებულების აპარატები და არჩევანის გაკეთებაში პროფესიონალი კონსულტანტები
დაგეხმარებიან. ჩვენი სავაჭრო ცენტრის თავზე, პარტნიორი კომპანია “არქი ჯგუფი“ ახორციელებს 23 სართულიანი მრავალფუნქციური კომპლექსის "არქი თაუერის" მშენებლობას, რომლის ფარგლებშიც ასევე იგეგმება ენერგოეფექტური კოტეჯების მშენებლობა რეკრეაციული ზონით, საბავშვო მოედნებით და დასასვენებელი გარემოთი. აღნიშნული პროექტი დასრულდება 2016 წელს. პირველ სართულზე კი წარმოდგენილია სხვა და სხვა ბრენდის მაღაზიები და სერვის ცენტრები: VTB ბანკი, აფთიაქი "ფარმადეპო", ვილეროი & ბოხი, ჩაიმანია, "დელფოსი", "Hello Kitty", "Orange Elephant" და სხვა. თუ ხშირად გიჩნდებათ კითხვა, სად შეარჩიოთ ყველაზე ორიგინალური ნივთი, როდესაც ახლობელი ადამიანისთვის საჩუქრის ყიდვას გადაწყვეტთ, ან ახალ ბინაში გადადიხართ და სახლის გემოვნებით მოწყობა გსურთ, პასუხი მარტივია - უბრალოდ უნდა ესტუმროთ ჭავჭავაძის გამზ. #37ლ-ში მდებარე სავაჭრო ცენტრს - "ჰოუმმარტი". აქ ყველაფერია თქვენი სახლისთვის, საყვარელი ადამიანისთვის და ბავშვებისთვის. "ჰოუმმარტი" - ყველაფერი სახლისთვის!
Healthy Menu by Teona Dolidze
MEMORABLE TASTE FRESH HEALTHY DELICIOUS
16 წლის ბელგიაში წავედი სასწავლებლად და როგორც ყველა ევროპელი სტუდენტი, მეც გადავწყვიტე დასვენების დღეებში მემუშავა.
მის: ფალიაშვილის 80
პირველი სამსახური ერთ–ერთ ბისტრო/რესტორანში დავიწყე, მიმტანად. მე და იქ მომუშავე იტალიელი მზარეული ძალიან დავმეგობრდით. ვინაიდან ბავშვობიდან მიყვარდა საჭმელების კეთება, ვთხოვე გაეზიარებინა ჩემთვის კულინარიის ელემენტარული წესები, მანაც ეტყობა ჩემი პოტენციალი დაინახა და მალევე მის ასისტენტად დავიწყე შაბათ–კვირას (week-end) მუშაობა. მას შემდეგ დავიწყე კერძების შექმნა, ჯერ ჩემი მეგობრებისთვის და ოჯახის წევრებისთვის, ხოლო 2014 წლის დეკემბერში გავხსენი კაფე “კამა”. ვინაიდან, ვარჯიში ჩემი ცხოვრების განუყოფელი ნაწილია, შევეცადე საკვები და სპორტი ერთმანეთთან შემეთავსებინა და მომაკვდინებელი დიეტებიჯანმრთელი კვებით ჩამენაცვლებინა. სწორედ რომ, ჯანმრთელი და გემრიელი გარემო და საკვები გახდა “კამას”გახსნის მთავარი მოტივი. დაარღვიო იმ კვების რეჟიმი, რომლითაც წლების განმავლობაში ცხოვრობდი, თვიდან შეიძლება შეუძლებლად მოგეჩვენოს, მაგრამ სინამდვილეში, არც თუ ისე რთულია, რადგანაც უცებ არაფრის შეცვლა არ მოგიწევთ. მთავარია, დავიწყოთ პატარ–პატარა ცვლილებებით, რათა მივაღწიოთ გრძელვადიან შედეგს. წარმატების გასაღები ზუსტადაც, რომ ამ პატარ–პატარა ნაბიჯებშია. იყო ჯანმრთელი ბევრად უფრო მეტია, ვიდრე იყო უბრალოდ გამხდარი. ვინც ჯანმრთელი ცხოვრების წესს ირჩევს, ის აუცილებლად კარგად გამოიყურება. მისი კანი უფრო გლუვი და მკვრივია, მისი მეტაბოლიზმი უფრო აქტიური, შესაბამისად არც სუქდება, ის უფრო ენერგიული და ხალისიანია. თქვენი დღის მენიუ დაბალანსებული უნდა იყოს
ჯანმრთელი კალორიებით, ორგანიზმისთვის აუცილებელი ცხიმებითა და მინერალებით. რას ნიშნავს ჯანმრთელი კალორიები? მოგეხსენებათ ყველა საკვებს აქვს კალორია, მაგრამ რა განსხვავებაა ცუდსა და კარგ კალორიებში? შედარებისთვის ავიღოთ 100 კილოკალორია გაზიანი ლიმონათი და 100კილო კალორია ახლად გამოწურული შერეული ბოსტნეულის წვენი. ლიმონათის კალორიები ძირითადად შაქარია, რომელიც გვასუქებს. იგივე რაოდენობის წვენში კი, ორგანიზმისთვის მარგებელი და აუცილებელი ვიტამინების მთელი ჯგუფია. თუმცა, ჯანმრთელ კალორიებშიც გვმართებს სიფრთხილე. მაგალითად, ზეითუნის, ქოქოსის ზეთი, ავოკადო, ნიგოზი, ნუში- ძალიან მარგებელი პროდუქტებია და მათი სწორად მიღება აუცილებელია, რათა ორგანიზმმა სწორედ იფუნქციონიროს. მიუხედავად, ზემოთ ჩამოთვლილი საკვების მარგებელი თვისებებისა, თუ მათ მიღებას გადავამეტებთ, ის აუცილებლად გაგვასუქებს, მაგრამ თუ სწორ დოზირებას დავიცავთ, ჩვენი ორგანიზმი შეივსება მარგებელი ვიტამინებითა და მინერალებით. შევეცადოთ, რაციონიდან ამივიღოთ არაჯანსაღი საკვები (საფუარიანი პროდუქტები, ნამცხვრები, გაზიანი სასმელი,JUNK FOOD). დასაწყისისთვის მათი პორცია და მიღების სიხშირე შევამციროთ. კანფეტები, ნამცხვრები ჩავანაცვლოთ ჩურჩხელით, თაფლით, ტყლაპით, ცოტა შავი შოკოლადით. გაზიანი სასმელები, ცოცხალი წვენებით. პურ–ფუნთუშეული– უსაფუარო, სქლად დაფქული ბურღულეულის პურით და ასე შემდეგ. რაც მთავარია, არ დაგავიწყდეთ დღიურად 8 ჭიქა წყლის მიღება და ნებისმიერი სპორტული აქტივობა. ჯანმრთელობასა და კეთილდრეობას გისურვებთ!
31
ინგრედიენტები: • • • • • • • • • • •
150 გრ. ორაგული 30გრ.წითელი ხახვი 1 საშუალო ზომის კარტოფილი 2 სუფრის კოვზი ზეითუნის ზეთი 2 ჩაის კოვზი ბრინჯის ძმარი 20 გრ წიწმატი, 20 გრ რუკოლა (არაგულა) 1/4 ჭიქა ნაღები 4 გრ. მარილი 2 ფოთოლი დაფნა 5–6 ცალი შავი პილპილის მარცვალი
მომზადების წესი: კარტოფილი კარგად გავრეცხოთ და კანიანად დავჭრათ მრგვალ–მრგვალ ნაჭრებად.. ცოტა ღრმა ტაფაში გავაცხელოთ 1 სუფრის კოვზი ზეთი და შევწვათ კარტოფილი, თითო მხარეს 5–5 წუთი. ამოვიღოთ და “ფოლგა” გადავაფაროთ, რომ არ გაცივდეს. ცალკე მოვხარშოთ ორაგული დაფნაში, 2 გრ მარილში და პილპილის მარცვლებში. ამავდროულად, პატარა ქვაბში წამოვადუღოთ დარჩენილი ზეთი, ძმარი, ალყა- ალყა მრგვლად დაჭრილი ხახვი, მარილი. გადმოვდგათ გაზქურიდან და გადავურიოთ ნაღები. წიწმატი, რუკოლა, თევზი და კარტოფილი თეფშზე გადავიტანოთ და მოვასხათ სოუსი, სულ 240 კლრ.
Bon Appetit!
32
ავტორი: თეონა დოლიძე ფოტო: LIG STUDIO
მენიუს მიხედვით მუშაობენ, რაც გულისხმობს, რომ მენიუში კერძები და პროდუქტები სეზონის მიხედვით უნდა შეიცვალოს, გაყინული პროდუქტებით მომზადება-კი, არ არის სასურველი.
Business Lunch
კულინარიაში შემოვიდა “სიმარტივე” - Minimum afford, maximum satisfaction… მისი ყოველი სამუშაო დღე, დილით, 09:30 საათზე, თანამშრომლებთან თათბირით იწყება, აჯამებენ გასულ დღეს და გეგმავენ ახალს. სამუშაო დღე ძირითადად, ძალიან გვიან, საშუალოდ ღამის პირველ საათზე სრულდება. ამბობს რომ მაქსიმალისტია, უყვარს საკუთარი სამსახური და მთელ დროს სწორედ, მას უთმობს. რასაც აკეთებს, - აკეთებს გულით, ეს მისი პრიორიტეტია და დროის დათმობა არ ენანება. ცხოვრების ჯანსაღ წესს რაც შეეხება, მისთვის ეს ძალიან მნიშვნელოვანი საკითხია. ყოველი ახალი დღე საუზმით იწყება- ეს არის ხილი და ერთი ჭიქა წყალი, 13:00-14:00 საათისთვის ლანჩი, საღამოს კი, -ვახშამი. მიაჩნია, რომ კვების ჯანსაღი წესის დაცვა აუცილებელია, რადგან სხვა შემთხვევაში, ირღვევა ორგანიზმი, რაც მუშაობის რითმსა და ხარისხსზე აისახება, ეს კი, - არღვევს ცხოვრებას. მისთვის ყველაზე საყვარელი პროდუქტი არის ყველი. ყველაფერთან ერთად შეუძლია მიირთვას ყველი, საყვარელი კერძი კი - ხაჭაპურია.
ლევან ბერულავა სასტუმრო “რუმს თბილისის” გენერალური მენეჯერი “კულინART”-ის ამ ნომრისთვის ჩემი რესპოდენტია სასტუმრო “რუმს თბილისის” გენერალური მენეჯერი - ლევან ბერულავა. მოამზადა იტალიური კერძები: სალათა “მისტიკა” და სპაგეტი “ალფორნო” შვიდ წელიწადზე მეტ ხანს ნიუ-იორკში ცხოვრობდა და სტუდენტობის წლებში კერძებსაც იმზადებდა. ყველაზე გასტრონომიულ ქალაქში სხვადასხვა სამზარეულოებს გაეცნო და არაერთი განსაკუთრებული კერძიც დააგემოვნა. სინანულით მითხრა, რომ ბოლო დროს, დატვირთული გრაფიკის გამო, იშვიათად ახერხებს კულინარიისთვის დროის გამონახვას. ამბობს, რომ გურმანია, უყვარს გემრიელი კერძები, ეცნობა კულინარიულ სიახლეებს, რომელ ქალაქშიც არ უნდა ჩავიდეს, იქ მყოფ მეგობრებს წინასწარ ეკითხება საუკეთესო რესტორნებისა და კერძების შესახებ, იღებს რჩევებს მათგანაც, ვისაც შესაბამის ქალაქში უმოგზაურია. კულინარიული სფერო აინტერესებს და აღნიშნავს, რომ მისთვის ის ძალიან მნიშვნელოვანია. საინტერესო და ძალიან გემოვნებიანი დიზაინის მქონე სასტუმროს რესტორანში შევედით. მზარეულების ღია სამუშაო მაგიდასთან, მაღალ
34
ცეცხლზე სხვადასხვა კერძები მზადდებოდა. ძალიან მაინტერესებდა, თუ რას მოამზადებდა ლევანი... შთამბეჭდავი იყო საოცარი სისწრაფე, თუ როგორ ახერხებდა თითქმის ერთდროულად ეზრუნა სხვადასხვა კერძისთვის საჭირო თითოეულ ინგრედიენტზე. საოცარი სისწრაფით ერთდროულად ამზადებდა სალათს და უგემრიელესს მთავარ კერძს.
გარდა ქართული სამზარეულოსი, რომელიც უყვარს, მაგრამ თვლის, რომ ყოველდღიურობისთვის მძიმეა, გამოარჩევს
ორ სამზარეულოს, - იტალიურს და იაპონურს. იტალიურში არის პასტა, იაპონურში კი - ნუდლები, რაც ყოველდღე შეუძლია მიირთვას. ამბობს, რომ არ არსებობს ინგრედიენტი ან კერძი, რომელსაც არასდროს მიირთმევს. შეუძლია დააგემოვნოს ყველაფერი, რაც ცივილურ სამყაროში, რესტორნებში არის მოწოდებული. მთავარია, იყოს გემრიელი და ახალი. რაც შეეხება ვეგეტარიანელობას, თვლის რომ ეს ადამიანის პირადი არჩევანია. მთავარია, ადამიანი იკვებებოდეს ჯანსაღად. საქართველოში არსებული ლიმიტირებული პროდუქციის გამო მიაჩნია, რომ ვეგანობა აქ ძალიან რთულია. მასაც ჰქონდა პერიოდი, როდესაც უარი თქვა წითელი ხორცის მიღებაზე, მიირთმევდა მხოლოდ თევზს, შემდეგ კი, ხორცისგან დამზადებული კერძები მოენატრა და კვების ჩვეულ სტილს დაუბრუნდა. ხშირად აქვს ბიზნეს ლანჩი, რომელსაც უმეტესად სასტუმროს რესტორანში გეგმავს. მიაჩნია, რომ ასეთი ლანჩის მენიუსთვის აუცილებელია სალათა, პასტა ან ქათმისგან დამზადებული კერძი და დესერტი. ამ სეზონზე ლანჩისთვის იდეალურ მენიუს ასე შეარჩევდა: მარწყვის სალათა რუკოლათი, რიკოტა რავიოლი და პოდუ კრემი, რომელიც ძალიან ჰგავს შოკმანჟეს, ასევე კარგი არჩევნია რომელიმე ხილის სორბე, ლანჩის დასასრულს, კი რა თქმა უნდა, ჭიქა “ესპრესო.”
”ნიუ-იორკი, როგორც ყველაზე გასტრონომიული ქალაქი, კარგი კერძებისა და სამზარეულოების მექაა. ყველაზე კარგი შეფ-მზარეულებიც კი, გარკვეული პერიოდით მაინც, სწორედ ამ ქალაქში ჩადიან სამუშაოდ. შესაბამისად ძალიან ხარისხიანი და კონკურენტუნარიანი გარემოა და ყველაზე გემრიელი კერძების დაგემოვნებაც სწორედ, იქ შეიძლება”. ლევანმა, სასტუმრო “რუმს თბილისი”-სთვის , თავისი ნიუ-იორკელი მეგობარი, შეფ-მზარეული ფანჩესკო მანალო ჩამოიყვანა, რესტორნის მენიუს შესადგენად, საუკეთესო კერძებისა და ქართული პროდუქტების გასაცნობად მათ მთელი საქართველო ერთად მოიარეს. რესტორნისთვის მოკლე მენიუ შედგა, რადგან მენიუები, მრავალი კერძის ჩამონათვალით -უკვე გუშინდელი დღეა. მსოფლიოს წამყვანი რესტორნები დღეს მოკლე 35
სალათი “მისტიკა” • • • • •
რუკოლა პომიდორი “ჩერი” პარმეზანი პროშუტო დრესინგი: ზეითუნის ზეთი, ლიმონი, მარილი, შავი პილპილი
მომზადების წესი: რუკოლას მოასხით ზეითუნის ზეთი, მოასხით ნახევარი ლიმნის წვენი, დაუმატეთ მწიკვი მარილი და შავი პილპილი გემოვნებით. მოაყარეთ პომიდორი “ჩერი”, პროშუტო და პარმეზანის თხელი ფენები.
სპაგეტი “ალფორნო” ინგრედიენტები: • • • • • • • • • • • •
სპაგეტი ხახვი - 1 ს/კ ნიორი - 3 კბილი წითელი წიწაკა მარილი შავი პილპილი პომიდორი “ჩერი” ადუღებული წყალი ზეითუნის ზეთი რეჰანი ქინძი პარმეზანი
მომზადების წესი: ადუღებულ მარილიან წყალში მოხარშეთ მაკარონი, 6-7 წუთის განმავლობაში. სოუსის მოსამზადებლად ტაფაზე დაასხით ზეითუნის ზეთი, მოთუშეთ ერთი სუფრის კოვზი ხახვი, დაუმატეთ დაჭყლეტილი ან წვრილად დაჭრილი ნიორი, მარილი, წითელი წიწაკა, გახეხილი პარმეზანი. ტაფაზე დაასხით 50 გრ. სპაგეტის ნახარში წყალი, დაუმატეთ ერთი მუჭა პომიდორი “ჩერი” და ურიეთ ნელ ცეცხლზე. ტაფაზე დაყრილი პომიდორი “ჩერი” დაჭყლიტეთ. სოუსის მოამზადებას სულ სამი წუთი დასჭირდება, შემდეგ კი, ტაფაზე დაყარეთ მოხარშული სპაგეტი და რამდენიმე წუთი გააჩერეთ. გამზადებული კერძი გადაიტანეთ თეფშზე, მოაყარეთ გახეხილი პარმეზანი, ქინძი და რეჰანი.
36
ავტორი: მარიან ნანეიშვილი ფოტო: LIG STUDIO
ფემინისტური კულინარია
მწვადი - შენ, ხაჭაპური - მე...
„ - კარაქიანი პური? იდეალურია! ვგიჟდები კარაქიან პურზე, შემიძლია, ყოველდღე ვჭამო და ერთხელაც არ დავიწუწუნო.” -აღტაცებით მითხრა მან და გამიღიმა. რომანი, რომელსაც ოდესმე დავწერ ჩემი ბედნიერი ქორწინების შესახებ, ასე დაიწყება, თუმცა ჯერ არც დაქორწინებული ვარ, არც რომანის წერისთვის მომიკიდია ხელი და უფრო მეტიც, ძალიან იშვიათად შევხვედრილვარ საქართველოში აღზრდილ კაცს, რომელიც ქალის მწირ კულინარიულ შესაძლებლობებს მოიწონებს, ან უშფოთველად მაინც შეხვდება. საზოგადოება, რომელსაც ვეკუთვნით, თავისას მოითხოვს. „კაცს სახლში სადილი უნდა დახვდეს“, „კაცია და დალევს, აბა, რას იზამს“, „კაცია და გაივლის-გამოივლის“ - ამბობს ის და ჩვენც ვეთანხმებით, თავს ვუქნევთ და ვემორჩილებით, ან არ ვეთანხმებით, თავის ქნევის ნაცვლად, უკამყოფილოდ ვჭმუხნით შუბლს, მაგრამ ასეა თუ ისე, მაინც ვემორჩილებით, რადგან მამაკაცები, რომლებიც გვიყვარდა და გვიყვარს, იგივე საზოგადოებაში აღიზარდნენ. გამოდის, რომ გულისკენ მიმავალი შემოვლითი გზა, რომელიც კუჭზე არ გადის, საკმაოდ რთული და შორია. ერთი წუთით წარმოვიდგინოთ, რომ ჩვენი ცხოვრებისეული პრობლემები, რომელიც ურთიერთობის აწყობაში ხელს გვიშლის, ერთადაა თავმოყრილი ცხარე (მექსიკურ-ქართულ - მალაიზიურად შეზავებულ) წვნიანში და თუ ამ წვნიანს დავხვრეპთ, ჯამის ფსკერზე პრობლემების მიზეზს აღმოვაჩენთ. მიუხედავად იმისა, გვიყვარს თუ არა ცხარე წვნიანი, მისი დახვრეპა ნამდვილად ღირს. ღირს, დავინახოთ, რომ ჯამის ფსკერზე, ფერადი ყვავილების ნაცვლად, სულ სხვა თაიგული გველის - სტერეოტიპების თაიგული, რომლის სურნელითაც სავსეა თითოეული ჩვენგანის ყოველდღიურობა. ერთი, ძალიან გავრცელებული სტერეოტიპის თანახმად, ჩვენ ქალი სამზარეულოში ვიცით. რასაც უნდა აკეთებდეს ის, რამდენ წარმატებასაც უნდა მიაღწიოს, ხაჭაპურის ცომის სისქე მაინც უმნიშვნელოვანესს კრიტერიუმად რჩება ნათესავ - მეგობრების მხრიდან ქალის შეფასებისას. ჩვენ ქალი სამზარეულოში ვიცით და გვიყვარს, როცა უზარმაზარი სუფრაა გასაშლელი, როცა სტუმრების წასვლის შემდეგ, სასტუმრო ოთახი გასარეცხი ჭურჭლითაა სავსე, როცა შინ დაბრუნებულ კაცებს დაპურება სჭირდებათ. ასეა თუ ისე, ქალის შრომა სამზარეულოში იმდენად ჩვეულებრივ და კანონზომიერ ამბად ვაქციეთ, რომ მადლობის გადახდას და შექებასაც საჭიროდ აღარ მივიჩნევთ. სამაგიეროდ, საკმარისია, კაცმა ერთხელ მოინდომოს კერძის მომზადება, რომ იქვე, სამზარეულოს კედელზე მიმაგრებული დაფნის ფოთლების გვირგვინიც მას ერგება და სხვა ჯილდოებიც, რაც კაცობრიობას მოუგონია.
38
სამზარეულოში კაცებს საკუთარი ნიშა აქვთ. „უბრალო“ კერძებზე ისინი ხელს არ ისვრიან - სალათები და ფაფები მათი ინტერესის სფეროს არ წარმოადგენს. სამაგიეროდ, არავის უთმობენ ე.წ. „მამაკაცური კერძების“ მომზადებას. მწვადი, ხაში და მისთანანი, მათი საქმეა. ასე ითვლება და მორჩა. პარალელების გავლება რთული არ არის. სამზარეულოშიც ის ხდება, რაც სხვაგან. ქალები მუშაობენ ბევრს, ქალები ჭრიან სამსახურებრივ პრობლემებს და მწვანილს, ქალები ეზიდებიან პროდუქტს ბაზრიდან სახლში და დოკუმენტებით სავსე ბაინდერებს - კარადიდან კარადაში, ქალების განკარგულებაშია სამზარეულოს დანებიცა და საკანცელარიო დანებიც, მაგრამ როცა საქმე გადაწყვეტილების მიღებაზე მიდგება, ქალები, როგორც წესი, თამაშგარე მდგომარეობაში აღმოჩნდებიან. დასკვნას, აკლია თუ არა მარილი სადილს, კაცები აკეთებენ. უმნიშვნელოვანეს დოკუმენტებსაც ისინი აწერენ ხელს. კაცები ინიშნებიან დეპარტამენტების უფროსებად, დეპარტამენტების, სადაც საქმე რიგითი თანამშრომელი ქალების კისერზე გადადის და ამზადებენ მხოლოდ მათთვის სასურველ, „მამაკაცურ კერძებს“, ოღონდ იმ შემთხვევაში, თუკი - „შავ სამუშაოს“ ქალები შეასრულებენ. „კაცია და ხორცის გარეშე არ შეუძლია“, „ვაჟკაცი გოგოა, მწვადი ისე უყვარს“ - ეს ფრაზებიც ჩვენი რეალობიდანაა. თურმე ნუ იტყვით და საჭმელსაც ჰქონია სქესი, ქალები და მამაკაცები კი, შიმშილშიც უთანასწორონი ვყოფილვართ, თურმე ქალის სიძლიერე მისი რაციონით შეიძლება გავზომოთ. აბა, „სალათისმჭამელი პრინცესა“ რისი მაქნისი უნდა იყოს? არადა, სტერეოტიპები მარტო აზროვნების თავისუფლებას კი არ გვართმევს, თურმე გემოს რეცეპტორების მგრძნობელობასაც გვიქვეითებს. რთული მისახვედრი არ არის, რომ გამოქვაბულები დიდი ხნის წინ მოვიტოვეთ უკან და ტექნიკური პროგრესის პირობებში, არცერთი კერძის მომზადება აღარ მოითხოვს განსაკუთრებულ ფიზიკურ ძალას. მამაკაცების გამორჩეული კულინარიული ნიჭი კი, რომელსაც ისინი მხოლოდ იშვიათ შემთხვევებში ავლენენ, ისეთივე მითია, როგორიც გახლავთ „კაცის ტვინი“, „კაცის მათემატიკური აზროვნება“, „კაცის მძღოლური უნარ - ჩვევები“ და ბევრი სხვა. მე და ამერიკელმა მეცნიერებმა დავადგინეთ, რომ ცხოვრება სტერეოტიპების გარეშე უფრო მშვენიერია, სამზარეულო უფრო მრავალფეროვანი, კერძები კი - გაცილებით გემრიელი.
P. S. „ვცხოვრობდით ერთად და ტკბილად, როგორც მურაბა და ჯემი ბებიაჩემის სარკეებიან განჯინაში, როგორც ვერცხლის დანა-ჩანგალი სტუმრებისთვის გაშლილ მრგვალ მაგიდაზე, როგორც ნაღებისფერი კარაქი და რუხი პური...“ - ამასაც ჩემს მომავალ წიგნში ამოიკითხავთ, რომელიც ოდესმე მიეძღვნება ყველა ბედნიერ ქორწინებას, ყველა არასტერეოტიპულ ოჯახს. წერას რომ შევუდგები, არ გამოგაპარებთ.
ავტორი: სალომე ბენიძე 40
თვის შეფი IOANNIS KRITIKOS Executive Chef HILTON BATUMI
მზარეულისგან, დიახ, მე ზოგჯერ ვუყურებ სახელგანთქმული მზარეულების კულინარიულ გადაცემებს. მე ვფიქრობ, რომ ეს ძალიან მნიშვნელოვანი გზაა, იმისთვის რომ ასწავლონ ადამიანებს, თუ როგორ გააუმჯობესონ კულინარიული უნარ-ჩვევები და ასევე სცადონ ახალი კერძების მომზადება. კულინარიული გადაცემები უკვე ტენდენციაა ბოლო ათწლეულის განმავლობაში, და ეს კარგია, რომ ადამიანებს აქვთ მათ მიმართ ინტერესი.
7 რა არის თქვენი ინსპირაციის წყარო? თქვენ უნდა გიყვარდეთ, ის რასაც აკეთებთ. თუ გიყვართ თქვენი სამუშაო, და ჩემს შემთხვევაში ეს არის სამზარეულო, თქვენ მზად იქნებით ექსპერიმენტისთვის, ეცდებით მოიფიქროთ ახალი რამ და მომზადების პროცესი უფრო შემოქმედებითი გახადოთ. ძალიან მნიშვნელოვანია გამოიყენოთ თქვენი ცოდნა, თუ აიღებთ ადგილობრივი სამზარეულოს რომელიმე კერძს და დაამატებთ მას ახალ ინგრედიენტს, აუცილებლად მიიღებთ მის თანამედროვე ვარიანტს.
8 როგორ ფიქრობთ, რომელი ინგრედიენტია ყველაზე რთული გამოსაყენებელი? კარგი მზარეულისთვის არ არსებობს რთული ინგრედიენტები. როდესაც ხვდებით ახალ ქვეყანაში, ვფიქრობ, რომ თავიდან ადგილობრივი ინგრედიენტებით შეიძლება ცოტა რთული იყოს კერძის მომზადების პროცესი, მაგრამ დროთა განმავლობაში მათ ეჩვევით.
9 თუ არის რაიმე დიდი სიახლე მოსალოდნელი მსოფლიო კულინარიაში? მიუხედავად იმისა, რომ ყველას ძალიან უყვარს იტალიური, ესპანური, ბერძნული და ფრანგული სამზარეულო, აღმოსავლეთ ევროპის სამზარეულო დღეს დიდი ყურადღების ცენტრშია. გარდა ამისა, მოსახლეობის უმრავლესობა, აქცენტს უფრო ჯანსაღ საკვებზე აკეთებს და ეძებს პროდუქტებს, როგორიცაა მაგალითად, უძველესი მარცვლეული.
10 რა მოგწონთ ყველაზე მეტად თქვენს პროფესიაში? მე მიყვარს მისი შემოქმედებითი მხარე. პირველ რიგში, მიყვარს ექსპერიმენტები, მომზადების პროცესში, მომწონს სხვადასხვა ინგრედიენტების და სანელებლების შერევა. ასევე მიყვარს კერძის გაფორმებაც. დღეს, საკვების ლამაზად პრეზენტაცია გახდა ძალიან მნიშვნელოვანი, ეს არის ხელოვნების ახალი ფორმა და თითოეული შეფმზარეული არის ერთგვარი მხატვარი.
11 მოგწონთ ქართული სამზარეულო და რას შეცვლიდით? ძალიან მომწონს ქართული სამზარეულო. მომწონს, რომ თქვენ კერძების მომზადების დროს უამრავ კაკალს იყენებთ. ეს მათ უნიკალურ გემოს აძლევს. ერთადერთი, რასაც მე შევცვლიდი კერძების გაფორმებაა. მე ვფიქრობ, მეტი ფანტაზია უნდა გამოიყენონ, რომ კერძები უკეთესად წარმოჩინდეს.
1 მოგვიყევით ცოტაოდენი თქვენს შესახებ. გქონიათ თუ არა სურვილი გარდა მზარეულობისა, რაიმე სხვა საქმით დაკავებულიყავით? მამა და ბაბუა გემის კაპიტნები იყვნენ, ამიტომ ოჯახის ტრადიციების შესაბამისად მეც გემის კაპიტანი უნდა გამოვსულიყავი, მაგრამ ეს ასე არ მოხდა. ბავშვობა, დედასთან და ბებიასთან გავატარე. ისინი დიდ დროს ატარებდნენ სამზარეულოში და მეც სიამოვნებით ვადევნებდი თვალს, თუ როგორ ამზადებნენ ისინი სცხვადასხვა კერძებს. შეიძლება ითქვას, რომ ძალიან პატარა ასაკიდანვე დაიწყო ჩემი გატაცება კულინარიით და სწორედ ამან განაპირობა ჩემი მომავალი პროფესიის არჩევანი. მეც არ ვნანობ, რომ გემის კაპიტანი არ გამოვედი. ექსპერიმენტები, რომელსაც ვატარებ სხვადასხვა კერძების მომზადების დროს, ავსებს ჩემს ცხოვრებას სხვადასხვა შეგრძნებებით და შემოაქვს კრეატივი. ეს უფრო საინტერესოა ვიდრე გემზე გატარებული დღეები. ვიცი, რომ ნამდვილად სწორი გადაწყვეტილება მივიღე, როდესაც ეს პროფესია ავირჩიე.
2 არსებობს თუ არა ისეთი პროდუქტი, რომელიც მუდმივად გინდათ რომ იყოს თქვენი სახლის სამზარეულოში?
სიმართლე უნდა გითხრათ, სახლში იშვიათად ვამზადებ. სამსახურში ძალიან დიდ დროს ვატარებ და ამიტომ სახლში კერძების მომზადების არც დრო მაქვს და არც სურვილი. ხანდახან არსებობს რა თქმა უნდა გამონაკლისი შემთვევებიც, მაგალითად როდესაც სტუმრებს ველოდები. უნდა ვაღიარო, რომ სახლში ჭამა უფრო მიყვარს, ვიდრე რესტორანში. როდესაც საბერძნეთში, ჩემს სახლში ვარ, დედა ამზადებს. ის საუკეთესო მზარეულია. რაც შეეხება ჩემს საყვარელ კერძს, ეს არის ღუმელში მომზადებული ვეგეტარიანული კერძი, სხვადასხვა ბოსტნეულით და მწვანილით.
3 დაასახელეთ სამი ზედსართავი სიტყვა, რომელიც განსაზღვრავს თქვენს სამზარეულოს? ავთენტური, მარტივი და ჯანსაღი.
4 რას ფიქრობთ ახალ ტენდენციაზე, რომ საკვები პროდუქტები მხოლოდ „ორგანული“ წარმოშობის უნდა იყოს? მე მომხრე ვარ „ორგანული“ საკვების და პროდუქტების. პესტიციდებისა და ქიმიური ნივთიერებების ზემოქმედებისაგან, ბოსტნეული და ხორცი არა მხოლოდ კარგავს თავის გემოს, არამედ შეიძლება სერიოზულად საზიანო იყოს ადამიანის ჯანმრთელობისთვის. ამის გათვალისწინებით, ჩვენ ვიყენებთ მხოლოდ „ორგანული“ წარმოშობის ინგრედიენტებს ჰილტონის სამზარეულოში.
5 აგემოვნებთ თუ არა ახალ კერძებს თამამად? არსებობს რაიმე კერძი, რაც თქვენ არ გაგისინჯავთ? რა თქმა უნდა. მე საკმაოდ თამამი ვარ, როდესაც საქმე საკვებს ეხება. მე არასდროს მითქვამს უარი კერძის გასინჯვაზე, მაგალითად აქლემის ხორცის, ალიგატორის და ა.შ.
6 თუ უყურებთ სხვა სახელგანთქმული შეფმზარეულის გადაცემებს? თუ ასეა, რომელია თქვენი საყვარელი? ძალიან გამიმართლა, როდესაც ლონდონში ვმუშაობდი, ბევრი რამ ვისწავლე - თუ არა ვარსკვლავი, შეიძლება ითქვას, ცნობილი
“ვარსკვლავი”
თინა
პროფესიით მსახიობი არ არის, თუმცა მას მაყურებელი სწორედ, ფილმებში შესრულებული როლებით იცნობს. თინა დაქალიშვილი 24 წლისაა და უკვე ბევრ საინტერესო პროექტზე მოასწრო მუშაობა. ნაზი, ლამაზი და გამხდარი გოგონა რეჟისორებისთვის საინტერესო პერსონად იქცა. -”პირველი როლი დავით ბორჩხაძის ფილმ ”სეზონში ” ვითამაშე. მაშინ 17 წლის ვიყავი და სრულიად გამოუცდელი. კინოზე მუშაობა ჩემთვის, ძალიან საინტერესო და ამავდროულად საპასუხისმგებლოც აღმოჩნდა. ამის გამო ძალიან გამიჭირდა.” თინასთვის ბოლო დიდი პროექტი ფილმი ” ვარსკვლავი ”იყო , სადაც მან ერთ-ერთი მთავარი როლი ითამაშა. - ” ჩემი აზრით, ამ ფილმმა დიდი გამოცდილება მომცა, როლზეც დიდი სიამოვნებით ვიმუშავე, თუმცა მაინც ვთვლი, რომ სათანადოდ მომზადებული არ ვიყავი. ” კინოში შესრულებული როლების მიუხედავად, თინას ყველაზე დიდი პოპულარობა სერიალ ”ჩემი ცოლის დაქალებში”, თინეიჯერი ანუკის როლის შესრულებამ მოუტანა. - ”ჩემი პერსონაჟი ანუკი თინეიჯერია და შესაბამისად, ძალიან არეული გოგოა. როგორც პერსონაჟი დადებითია, მაგრამ ძალიან მორცხვი და შებოჭილია და ალბათ, სწორედ ამის გამოც მოსწონს ხალხს. ეს პირველი სერიალი არ არის, სადაც ვმუშაობ და სწორედ ამიტომ ვიცი, როგორია სერიალის სპეციფიკა. ძალიან მომწონს ჯგუფი, რომელთან ერთადაც ვმუშაობ- ეს ბევრად ამარტივებს საქმეს. კინოს და სერიალს ერთმანეთს ვერ შევადარებ, რადგან ორი ერთმანეთისგან განსხვავებული პროცესია. ორივეზე სიამოვნებით ვმუშაობ და იმედია კიდევ დიდხანს ვიმუშავებ. ეს საქმე ძალიან მომწონს!” თინა დაოჯახებული არ არის. აქედან გამომდინარე, სამზარეულოში ფუსფუსიც იშვიათად უწევს. ძირითადად, სულ სამსახურშია , ერთადერთი, რისი მომზადების დროც აქვს, მხოლოდ ყავაა და ისიც დილით, სანამ სახლიდან გავა. რაც შეეხება კულინარიული ექსპერიმენტებს: -”ალბათ, მე თვითონ რამის გაკეთებას თუ გადავწყვეტ, ეს უკვე ექსპერიმენტი იქნება.. ☺ გამოუცდელი არ ვარ, მაგრამ რადგან იშვიათად მიწევს საჭმლის კეთება, შესაბამისად, რეცეპტებს ვერ ვიმახსოვრებ. ”
44 44
45
ფოტო: ნაკანიმამასახლისი ავტორი : ნია ტყეშელაშვილი
განსაკუთრებულად არც ერთი ქვეყნის სამზარეულო არ უყვარს. თინას საყვარელი კერძები- პასტა და ლაფშაა, უპირატესობას ანიჭებს იმას, რაც მაკარონითა და ცომით მზადდება. ყოველთვის კარგ ფორმაშია,ს მიუხედავად იმისა, რომ არც ვარჯიშობს და არც ჯანსაღად იკვებება. ”არ ვარ კარგ ფორმაში, უბრალოდ, გამხდარი ვარ. კვებითაც ცუდად ვიკვებები. დროის უქონლობის გამო Fast food - ის ხშირი სტუმარი ვარ. ვარჯიშითაც არ ვვარჯიშობ, თუმცა ადრე გაკვეული პერიოდი დავრბოდი, მაგრამ ახლა თავისუფალ დროს, ძილს ვამჯობინებ. ჩემი წარმატების საიდუმლო, ალბათ, ისაა, რომ ჩემი საქმე მომწონს და ამით კმაყოფილი ვარ- ეს შეგრძნება ყოველ დღე მაბედნიერებს!” სამომავლო გეგმები ჯერ არ აქვს, თუმცა სხვადასხვა შემოთავაზებას ხშირად იღებს: -”თუ რაიმე საინტერესო წინადადებას მივიღებ, რა თქმა უნდა, უარს არ ვიტყვი, უბრალოდ, უნდა ვიგრძნო, რომ როლისთვის მზად ვარ. ”
46
”ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, როდესაც გიყვარს რასაც ამზადებ და უფრო მეტად გიყვარს ადამიანები, ვისთვისაც ამზადებ. ერთი ჭიქა სწორად შერჩეული ღვინო და რაც მთავარია, სიყვარული - ყველაზე მნიშვნელოვანი ინგრედიენტი გემრიელი კერძის დასამზადებლად. ასევე მიყვარს ექსპერიმენტი, როგორც ცხოვრებაში, ასევე კერძებშიც და ვფიქრობ, ძალიან მნიშვნელოვანია. არასდროს იცი რა გამოვა, თუმცა, სწორედ ეს ხდის პროცესს ძალიან საინტერესოს. მიხარია, რომ ჩემს შემთხვევაში ყველა ექსპერიმენტი კარგად სრულდება”.. ნინომ რა თქმა უნდა, მისი უგემრიელესი კერძების რეცეპტებიც გაგვანდო, რომლებსაც მე აუცილებლად მოვამზადებ და თქვენც იგივეს გირჩევთ.
Food Lover კულინარიაში - ამ შემოქმედებით და ზღაპრულ საქმიანობაში, რესპოდენტებისგან მიღებულ გამოცდილებას, ჩემიც რომ დავუმატო, მთავარი სიყვარულია, ცოტა ბანალურად და რომანტიულად კი ჟღერს, მაგრამ მართლა ასეა. ჩემს ახალ აღმოჩენას დავესესხები და ვიტყვი, რომ გემრიელი კერძის მომზადებაში, თუნდაც ყველაზე მარტივში “მთავარი ინგრედიენტი” სწორედ, სიყვარულია. დაფიქრდით, პირველი ნაბიჯი, რამაც გადაგაწყვეტინათ, თუნდაც უბრალო ომლეტის მომზადება ( ჩემი ერთერთი ფავორიტი კერძი) ხომ სიყვარული იყო, მარტივი, სადა, მაგრამ რაც მთავარია გემოს, საჭმლის და მისი დაგემოვნების სიყვარული. მოკლედ, Food Lovers და კულინარტი ჩვენს ახალ აღმოჩენას - ნინო რუხაძეს გაგაცნობთ. მხიარული, ჭკვიანი, ენერგიული და რაც მთავარია, ძალიან კარგი კულინარი, რომელსაც ჩემი აზრით, თამამად შეუძლია მოყვარულებიდან პროფესიონალებშიც გადაინაცვლოს. ნინო 29 წლისაa, ჰყავს მეუღლე (მისი მე ნამდვილად მშურს, მას შემდეგ, რაც ნინოს საოცარი კერძები გავსინჯე). ნინო მუშაობს საქართველოს ტურიზმის ეროვნულ ადმინისტრაციაში და საკმაოდ დატვირთული გრაფიკი აქვს. მასთან სტუმრად 12 საათზე მივედი, რა თქმა უნდა ველოდებოდი გემრიელ კერძებს და იმასაც, რომ დიასახლისი მზადებაში იქნებოდა, მაგრამ მაინც გაკვირვებული დავრჩი. ინგრედიენტების ჩამოთვლისას, პირველად გამიელვა მსუბუქმა შიმშილის გრძნობამ, მაგრამ მერე, როდესაც ნინომ ლაზანია, სალათი და შოკოლადის დესერტი ახსენა, შიმშილის გრძნობა გამიძლიერდა და მხოლოდ მათზე დავიწყე ფიქრი. ნინომ
48
ისე მსუბუქად და სწრაფად მოამზადა ყველაფერი, თან ისეთი გატაცებით მიყვებოდა კერძებზე, მათ განსაკუთრებულობაზე და ღვინოზე, რომელიც მისი თქმით ყველა კერძისთვის განსაკუთრებული და საჭირო დანამატია, დამავიწყდა ჩემი საქმე და მხოლოდ კერძების გასინჯვაზე ვფიქრობდი, სხვა არაფერზე. “ძალიან მიყვარს გემრიელი საჭმელი და მათი დაგემოვნება, ქართული სუფრა, მომზადება და სუფრასთან დაკავშირებული ქართული ტრადიციები. ტურიზმის ეროვნულ ადმინისტრაციაში, ბოლო წლებში, საქართველოს სტრატეგიულ ტურისტულ პროდუქტად შეიძლება ჩაითვალოს Food and Vine (გასტრონომიული ტურიზმი). ჩემი სამსახური ანუ შიდა ტურიზმის სტიმულირების სამმართველო, გარკვეულწილად ამ მიმართულებით მუშაობს და რეგიონებში დავიწყებული კერძების გაცოცხლებას და პოპულარიზაციას უწყობს ხელს. ამით ჩემი ინტერესი ქართული კერძების მიმართ კიდევ უფრო გაიზარდა. ჩემს ოჯახში ყველაზე გემრიელად ბებია ამზადებდა სხვადასხვა კერძებს, შესაბამისად ჩემთვის გემრიელი საჭმელი მასთან ასოცირდება, ალბათ გენეტიკურიც არის „გემრიელი ხელი“ და როგორც ამბობენ მეც ეს ”ნიჭი” გენეტიკურად გადმომეცა. 22 წლის ასაკში, პირველად მოვამზადე კერძი, რომელიც ინტერნეტში ამოვიკითხე და გემრიელი გამოვიდა. მას მერე გატაცებული ვარ სხვადასხვა ქვეყნის კერძებით და ხშირად ვამზადებ. იმდენად გამიტაცა კულინარიამ, ძალიან ხშირად ერთ-ერთ ინტერნეტ საიტიდან უამრავ კულინარიულ წიგნებს ვიწერ. ჩამომიყალიბდა გარკვეული სიმპათიები რამდენიმე უცხოელი კულინარის მიმართ, რომლის რეცეპტების მიხედვით სახლში ხშირად ვამზადებ სხვადასხვა კერძებს, ამბობენ რომ კარგად გამომდის.“ აქ მე ჩავერთვები და კიდევ ერთხელ დავადასტურებ, რომ ნინო მართლა ძალიან გემრიელ კერძებს ამზადებს!
შოკოლადის მუსი მარწყვით ინგრედიენტები: • • • •
5 კვერცხი 3 ფილა შავი შოკოლადი ერთი ჩაის ჭიქა შაქარი 150 გრ კარაქიკარგად ავთქვიფოთ 5 კვერცხის გული. • 50 გრ. კონიაკი
მომზადების წესი: პატარა ქვაბში ჩავყაროთ შაქარი და დავდგათ გაზქურაზე, რომ გადნეს. დავუმატოთ 25გრ. კონიაკი და 50გ.რ. წყალი უნდა მივიღოთ დაახლოებით 1 ჩაის ჭიქა სითხე, შემდეგ მას შეურევთ ათქვეფილ კვერცხის გულებს და თან ვურევთ. შემდეგ მიღებულ მასას რკინის თასით მოვათავსებთ ცხელი წყლით სავსე ქვაბზე რომელიც გაზქურაზე დგას და დუღს. თან აუცილებლად ვაგრძელებთ მორევას, ორთქლზე მასა ნელნელა შესქედება. როდესაც მასა საკმაოდ სქელი კონსისტენციის გახდება თასს გადმოვდგავთ ორთქლიდან. პატარა თასში, ვყრით შოკოლადს, ვასხავთ დარჩენილ კონაიკს და წყალს, ვდგავთ ნელ ცეცხლზე და ხის კოვზით ვურევთ, რომ ინგრედიენტები ერთმანეთთან კარგად შეზავდეს. შემდეგ ავთქვიფავთ 5 კვერცხის ცილას, როდესაც ცილა ღრუბელივით ფაფუკი გახდება, ნელა, ხის კოვზით შევურევთ გამდნარ შოკოლადს. შემდეგ დავუმატებთ კვერცხის გულებით მირებულ ნაზავს , კარგად ამოურევთ ხის კოვზით და მოვათავსებთ ჭურჭელში. შეგიძლიათ დესერტი მარწყვით მორთოთ.
49
სალათი მსხლით და ლურჯი ყველით ინგრედიენტები: • • • • • • • • • •
სალათის ფურცლები 2 კონა რუკოლა 2 კონა 1 ავოკადო 1 მსხალი ნიგოზი 100 გ.რ. 250 გრ. ლურჯი ყველი 3 კბილი ნიორი 2 სუფრის კოვზი თაფლი 1 ლიმონი 1 ფორთოხალი
მომზადების წესი: დავჭრათ მსხალი და ავოკადო თხელ ფირფიტებად, დავამატოთ ხელით „დაჩეჩილი“ რუკოლა და სალათის ფურცლები და ავურიოთ ერთმანეთში. ცალკე ავიღოთ 3 კბილი ნიორი, 2 სუფრის კოვზი თაფლი, დავასხათ ცოტა ლიმონი და ფორთოხლის წვენი გემოვნებით და დავაბლენდეროთ, უნდა მივიღოთ ბლანტი მასა. ავურიოთ სალათის ფურცლები და თაფლის სოუსი ერთმანეთს, დავაჭრათ კუბიკებად ლურჯი ყველი და ბოლოს სალათ მოვაყაროთ წვრილად დაჭრილი ნიგოზი .
ლაზანია ინგრედიენტები: • • • • • •
1 შეკვრა, ლაზანიას ფირფიტები 1კგ შერეული ფარში 2 ქილა, ბოლონეზეს სოუსი 200 გ.რ. პარმეზანი 150 გრ. მასკარპონე 25 ნაჭერი თხელი მოცარელას ფირფიტა • 150 გრ. ნადუღი • 200 გრ. ნაღები • 2 ც. კვერცხი
მომზადების წესი: შავ ღვინოში მოვთუშოთ შერეული ფარში, დავასხათ 2 ქილა ბოლონეზეს სოუსი და ავურიოთ 2 ცალი კვერცხი. ცალკე თასზე ავურიოთ მასკარპონე, ნადუღი და ნაღები, მოვაყაროთ მარილი გემოვნებით. გავამზადოთ ფორმა რომელშიც თხლად დავასხავთ ხორციან სოუსს, შემდეგ დავაწყობთ ლაზანიას ფირფიტებს, შემდეგ ისევ ხორცის სოუსს, შემდეგ ნაღების სოუსს და ზემოდან დავაწყობთ მოცარელას თხლად დაჭრილ ნაჭრებს, ზემოდან მოვაყრით გახეხილ პარმაზანს. ისევ ლაზანიას ფირფიტები და გავამეოროთ იგივე სანამ ფორმა არ შეივსება ისე რომ ბოლო ფენა დარჩეს მოცარელა და ზემოდან მოყრილი პარმაზანი. შევდგათ ღუმელში 45 წუთით, რომელიც 200 გრადუსზე იქნება გაცხელებული. როდესაც გამზადებულ კერძს ღუმელიდან გამოიღებთ, გააჩერეთ 15 წუთი და მხოლოდ შემდეგ გაუმასპინძლდით სტუმრებს. ავტორი: ნატა ზარნაძე
50
ფოტო: LIG STUDIO
ვიკა ბუკია
ასხამენ და ონკანის წყლით ცვლიან. მერე ისევ რომ
წიგნის შთაბეჭდილების ქვეშ მყოფებმა, სალათისთვის
შედიან „საქმეზე“ და ტკბებიან, როგორ ჩაიკოკლოზინებს
საოცარი დრესინგი მოიგონეს.
ჩემი ქალბატონი „გაფილტრულ“ წყალს.
რა ცხოვრებაა ცხოვრება ჭამის გარეშე? ჩემთვის, ადამიანები ორ ნაწილად იყოფიან. ერთნი
ლიტერატურულ კაფეებში ეს ყველაზე კარგად
თუმცა ხანდახან ძალიან მინდა ავუხსნა მას, რა მაგარია,
იგრძნობა. თანამედროვე მწერლის რომანს, რომ
როცა არ იცუნცლები, არ ცოდვილობ, არამედ ჭამ. ასევე
კითხულობ და იქვე ჩიზქეიქი, რომ ტრიალებს შუშის
ხანდახან მომინდება (თუმცა იშვიათად) პირი ძალით
ვიტრინაში.
გავაღებინო და მეგრული, რძიანი სულგუნი ძალით
დილით საუზმობენ, მეორე ნაწილს კი, დილით ძინავს.
გავტენო პირში, ვაღეჭინო მანამ, სანამ არ შეუყვარდება.
დილა და საუზმე ჩემთვის რელიგიაა. არ მჯერა,
დააკვირდით, როგორ უხდება წიგნებს ნამცხვრები.
ამ აქტივობებში მონაწილეობას არასდროს ვიღებ,
როგორ შეიძლება იცოცხლო ისე, რომ ერთხელაც არ
ბჭობაც დამთავრდა. თათბირიდან გამოსული ყავას,
გამოსცადო გახუხულ პურზე მდნარი ყველით მიღებული
რომ დალევ მაგას რა ჰქვია? არაფერი? აუცილებლად
ბედნიერება; იცხოვრო ისე, რომ არ მოხვრიპო დილის
უნდა ერქვას - რაღაც კარგი და სასიამოვნოდ
ჩაი; ან გემრიელი ომლეტი არ გასინჯო... რა ცხოვრებაა
მოსასმენი.
- ცხოვრება საუზმის გარეშე?!
დესერტიც კარგი იყო! ვვახშმობ. მიხვდებოდით ალბათ, არაფერს ვმაზავ. დღეს სტერეოტიპების მსხვრევის ხასიათზე ვარ. იქნებ ვახშამზე ისეთი რამეც დავაგემოვნო, აქამდე რომ არც გამიბედავს. არსებობენ ადამიანები, რომლებიც ყველაფერს სინჯავენ ერთხელ მაინც ცხოვრებაში;
აი, გეკითხებით რა ცხოვრებაა - ცხოვრება გრძელი
მაგალითად, ჩემს მეგობარს აქვს სია სახალწოდებით
თათბირის შემდეგ დალეული ყავის გარეშე?
„გააკეთე სანამ ცოცხალი ხარ“.
რომ მწვანილს, სხვის გადარეცხილს არ ენდობა და
ხურდის ჩასაგდები აპარატების ჩამოსასხამი
აქ ნახავთ, რომ პარაშუტიდან უნდა გადმოხტეს,
თავად რეცხავს სათითაოდ (არადა ბევრი მტრები არ
ერთჯერადი ყავა არ ითვლება. არასდროს გამისინჯავს.
იმოგზაუროს რიოში, შეისუნთქოს კოკაინი, ამ სიაში
ჰყავს, ერთი პატარა ორგანიზაციის მმართველია). არ
რატომღაც მგონია, ისევე შორსაა ნამდვილი ყავის
One-night stand-საც მოკრავთ თვალს. ჰოდა, თუ ჩემი
სვამს გაზიან სასმელებს, არც წვენებს, ფრეშს- მხოლოდ
არომატისგან, როგორც თავად ეს აპარატი ყავის
მეგობარი უცნობთან სექსისთვისაც კი მზადაა, ხომ
ფეხაკრეფით შევდივარ ბორდის სხდომაზე. მაინც
მაშინ, თუ უყურებს როგორც წურავენ, არ სვამს ონკანის
პლანტაციებისგან.
შეიძლება მე ერთხელ ცხოვრებაში გავსინჯო ყავა
ყველა მე მიყურებს. უფრო სწორედ კი, არაჟანს ჩემს
წყალს, არც ნაყიდ წყალს, რაღაც აპარატი უდევს (ჩემი
საყელოზე. სანამ გადაწყვეტთ, რომ ფეთხუმი ვარ,
სკოლის ქიმიურ ლაბორატორიაში მინახავს მსგავსი),
გეტყვით - ადამიანები როგორც წესი, ჩემი ტანსაცმლით
წყლის გამფილტრავი და მხოლოდ იქიდან გეახლებათ.
ყოველთვის ვერ ხვდებიან რა მივირთვი, მაგრამ
არ ჭამს სულგუნს. თმა იპოვა ერთხელ და აპროტესტებს.
„გაქანებული ბოლო ლუკმის“ გვერდითი ეფექტი,
მის მაცივარში მხოლოდ ჰოლანდიური ყველია. თუმცა,
ერთხელ მაინც, ყველას ეპატიება. კიდევ კარგი ,ამ
პარმეზანის მაგივრად, ოთხი ყველის პასტაში იმერულს
თათბირს ჩემი უფროსი არ ესწრება. მისთვის, არაჟნის
თუ შეუგდებთ - შეჭამს ოლიმპიური სიმშვიდით (ვერ
ვსვამ ყავას და ვეფლობი საქმეებში, საქმიან
ლაქა ჩემს საყელოზე, აუცილებლად გახდებოდა საბაბი
გაარჩევს). მასთან თანაცხოვრება ალბათ რთულია -
ზარებში... სერიოზული ან სულელური მეილების
ხელფასის დაქვეთვის, ან საქმეში მკაცრი საყვედურის
განსაკუთრებით მისი ძალიან გურმანი ქმრისთვის.
კითხვაში, შეხვედრებში - ზოგი დაგეგმილია და ზოგიც
სამსახურში მაგვიანდება. ბოლო ლუკმა ყოველთვის ასეთია - გაქანებულ პირში მივაქანებ ომლეტის ბოლო ნაგლეჯს. რჩევა: დილის საუზმის ამქვეყნიურმა ტკბობამ ისე არ უნდა გაგიტაცოს, რომ თათბირზე დაგაგვიანდეს.
გამოცხადების. ჩემი ქალბატონი (ასე ძალიან უხდება) სულ რაღაც 31 წლისაა. ნამდვილი პედანტი. ვერ იტანს სიტყვას „ჭამა“. დაახლოებით, ხვდებით რა მოსაწყენი ცხოვრება აქვს? კი არ ჭამს - მიირთმევს. ღმერთო, მიშველე! ამბობენ,
ჩემს უფროსს ცალკე განყოფილება აქვს მაცივარში. ჩვენს თანამშრომლებს უყვართ ამ თემაზე ქილიკი. მე სულ არ ვამართლებ ამ გარემოებას, განსაკუთრებით არ მომწონს შესვენების დროს, მის კაბინეტში რომ შეიპარებიან, წყლის აპარატიდან ჩუმად წყალს რომ
კულინარიას, რომ თავისი კონსტიტუცია ჰქონდეს, ამ ბიზნესის გამომგონებლებს კარგი დღე არ
აპარატიდან. ყლუპ.. მშვენიერი ყოფილა.
დაადგებოდათ. ყავა ვისაც ნამდვილად უყვარს, იმ აპარატს აუცილებლად გვერდს აუვლის და რამეს მოახერხებს.
დაუგეგმავი.. მერე ფეისბუკზეც შედიხარ და NewsFeed-ის ჩამოსქროლვის დროს სტატუსს მოკრავ თვალს: „მშია.“ და ეს „მშია“ ისე დამეცა თავში მეხივით, რომ 10 წუთში უკვე „სტრადაში“ ვსხედვართ მე და ჩემი გოგოები. აი, რა ცხოვრებაა - ცხოვრება კარგი ლანჩის გარეშე? სამსახურიდან გამომძვრალი რომ ხარ, ცოტა მისტრესილი და მეგობარ თანამშრომლებთან ერთად ,რომ უნდა ჭამო და ილაპარაკო მთელი დამსახურებული შესვენების განმავლობაში. სადილის დროც მოვიდა. ინტელექტი ყველაფერთანაა კავშირში. ინტელექტი კულინარიაში კი, ძალიან გემრიელ მიგნებებს ნიშნავს. დამიჯერეთ, კულინარია ბევრად უფრო მეტს ნიშნავს, ვიდრე მაგალითად გოგრის კრემ-სუპი. კრემ-სუპში ჩაგდებული მოხრაკული ლორი კი ნამდვილად მიგნებაა, ინტელექტუალური კულინარია! დარწმუნებული ვარ, ლურჯი ყველის სალათი „Le-Maris-ში ძალიან გონიერმა და ჭკვიანმა.
52
ავტორი: ვიკა ბუკია
ადამიანებმა გამოიგონეს. იკითხეს, იკითხეს და კარგი
53
რასაც მივირთმევთ, ის ვართ-ო და რასაც ვფიქრობთ ხომ მითუმეტეს მაკო ჯაოშვილი ტრიალებს ჩემი აზრები კულინარტულად. მას შემდეგ, რაც პოზიტიური მიმართულებით საოცარი აღმოჩენები გავაკეთე, სულ უფრო მიუმჯობესდება იერ-სახე და თვალში სხივმაც იმატა. ძირითადად იმ კვებითი რაციონის დამსახურებით, ბალანსირებულად რომ განსაზღვრავს ორგანიზმისთვის საჭირო მინერალებისა და ვიტამინების დროულ ჩაწოდებას. ახლახან ისიც გავიგე, სილამაზე შიგნიდან იწყება-ო, დავიჯერე და ენერგიულად გადავდგი ნაბიჯი სიჯანსაღისკენ. თანდათან სხეული, მისი ენა და საქმისადმი მიდგომა უკეთესობისკენ გადაიხარა. წინაპირობად ერთი მნიშვნელოვანი კომპონენტია: ყოველ დღე თუ არა, კვირაში 2-3-ჯერ მაინც შემოვდგამ სასწორზე შეკითხვას - რა მივირთვა, რა დოზით ისე, რომ კუჭიც ვასიამოვნო და გონებაც. გემრიელად მომზადებული საკვები სასარგებლო რომ უნდა იყოს, ამაზე იმდენი გვსმენია და თავადვე იმდენჯერ გვითქვამს, ზედმეტია შეხსენება. ახლა უფრო გონების დიეტაზე ვისაუბროთ. როგორ გამოვკვებოთ ტვინი კარგი ფიქრებით. რა ვთქვათ, რა ვიფიქროთ, რაც მერე ჩვევაში გადადის და ჩვენს შეგრძნებებში აისახება. დაგროვილი დადებითი ემოციებით კარგ საქმეებს ვაკეთებთ და სწორედ ეს არის ლაღი ცხოვრების საწინდარი. ყველაფერი მართლაც „კარუსელივით“ ტრიალებს, გემოს ჩაატან სასარგებლო აზრებს და პოზიტიურად მოქმედებ, ბუნებრივია, ხალისი გემატება. უფრო ენერგიული ხდები. მერე ამ ჭარბი ენერგიისგან დასაცლელად სუფთა ჰაერზე ფეხით სეირნობ, ალიონზე მზეს ეგებები, ხანდახან მთებს და ველებს დალაშქრავ, ზოგჯერ უბრალოდ, ხელში კალამს მოიმარჯვებ და ჯანსაღ ცხოვრების წესზე დაწერ 1-2 გვერდს. გონების სავარჯიშოდ ხან ინტერნეტში მოგზაურობ, რომ გაიგო რომელ პროდუქტში რა ინგრედიენტია გუნება-განწყობის სასიკეთო. ასე მივაკვლიე, რომ ჩემი საყვარელი მზესუმზირა, მარტო საკნატუნოდ კი არაა კარგი, არამედ სასარგებლოც, რადგან მასში შედის A, E და B ჯგუფის ვიტამინები, რკინა, სელენი, თუთია, ფტორი, ნატრიუმი, იოდი. თურმე 50 გრამი მზესუმზირა საკმარისია ორგანიზმში E ვიტამინის
54
ბალანსის შესავსებად და ცხიმების აქტიური ცვლის უზრუნველსაყოფად. აი რად მყვარებია. სახელიც როგორი აქვს - მზეს უმზერს და თავადაც მომღიმარ მზეს გავს. აგერ პომიდვრის სეზონიც მოახლოვდა. ხან და ხან ვაშლივით მივირთმევ ხოლმე. გიკვირთ, რატომ?! ჩინებული ანტიდეპრესანტია. ასევე მდიდარია ყველა საჭირო ვიტამინებითა და მინერალებით. არეგულირებს ნერვულ სისტემას და ქმნის კარგ განწყობას. ჰო, ნაოჭებსაც აქრობს და არის კანი ტკიცინა. მივირთმევ და ვარ უკეთეს ხასიათზე. დაძაბულ შრომით რიტმსა და ქრონიკულ გადაღლილობას ბოლო ხანს ბევრი ვუჩივით. რას ვიზამთ, დრომ მოიტანა. ყველა სადღაც გარბის, რაღაცას გვთხოვენ სასწრაფოდ, სულ გვეჩქარება, სულ თავზე საყრელად გვაქვს საქმეები. ვართ შფოთსა და ფორიაქში. გვჭირდება რამე დამამშვიდებლად სასიამოვნო მისართმევი და სიხალისის მომგვრელი. რესტორნების მენიუდან ხშირად ვირჩევ გოგრის წვნიანს. ჯერ ერთი ორიგინალურია, თან მეგემრიელება, მეორეც მზესავით ყვითელგულა მისი რბილობი ასევე ანტიდეპრესანტია. თან D, C, P, PP, E, B. ჯგუფის ვიტამინებსაც უხვად შეიცავს, სპილენძ-ფოსფორრკინის მარილებით არის მდიდარი და ბევრ შინაგან დაავადებათა სამკურნალოდაა ზედგამოჭრილი.
სასტუმრო Costé უკრაინელი შეფ-მზარეული რუსლან გარბუზი სტუმრებს მრავალფეროვან, საზაფხულო მენიუს გთავაზობთ, რომელიც გაგაოცებთ სიახლეებით. უგემრელიესი კერძების ფართო არჩევანი და უკრაინული სამზარეულოს გავლენა. სალათებისა და დესერტების ნაირსახეობა მარწყვით, შეგიძლიათ დღის ნებისმიერ დროს დააგემოვნოთ, ეს იქნება საუზმე, ლანჩი, სადილი თუ ვახშამი. განსაკუთრებით კი გოგონებისათვის, რომელებიც ჯანსაღი კვებისა და ცხოვრების წესს მისდევენ, ჩვენს საზაფხულო მენიუში მსუბუქი, ვიტამინებით სავსე კერძების დიდი არჩევანია. მენიუში შედის საზაფხულო სალათი მარწყვით, იოგურტის სუპები, საზაფხულო აკროშკა.... დესერტებიდან კი, გასპაჩო, ქოქოსის პანაკოტა, მარწყვის მინესტრონე... სადაც თქვენ შეიგრძნობთ საოცრად გემრიელ, განსხვავებულ ზაფხულის არომატს.
ამ წითელ-ყვითელ მცენარეულ საკვებს მწვანე ბალახოვანი კერძებიც უხდება. ხომ გახსოვთ ყურს რომ ვუგდებ ჩემს სხეულს, შინაგანი ხმა რას მკარნახობს. ზუსტად ვიცი, როდის რა არის კარგი. პერიოდულად ისპანახს მივირთმევ, რადგან ისიც გამოირჩევა A, E, G, H, K, PP, და B ვიტამინების ნაკრებით, შეიცავს კალციუმს, მაგნიუმს, ნატრიუმს, ფოსფორს, სპილენძს და იოდის მარილებს. ამაღლებს ჰემოგლობინის დონეს და ორგანიზმს ავსებს ჟანგბადით. ტვინიც უკეთ მუშაობს და გონებაც მეტ საღ აზრს ბადებს. პოზიტიურ აზროვნებას რაც მოყვება უკვე გითხარით და ტრიალებს ასე წრეზე კულინარტული ამბები. დანარჩენ სათქმელს მომდევნო ნომრისთვის შემოვინახავ.
თბილისი, მ.კოსტავას 45ა ტელ: 0322 19 11 11 http://hotelcoste.ge/
FOODTOURIST
Li Tai Pe
Address: Furrengasse 14, Lucerne CH-6004, Switzerland, +41 41 410 10 23
შვეიცარიაში, ქალაქ ლუცერნში მდებარეობს ეს რესტორანი. ეს არის ყველაზე ძველი ჩინური რესტორანი შვეიცარიაში და ერთ–ერთი უძველესი მთელს ევროპაში. ძალიან ლამაზ, ძველ შენობაში განთავსებული, ტიპიური შუა საუკუნეების სტილის ავეჯით, დაბალჭერიანი დარბაზი. მაგიდები ყოველთვის დაკავებულია, ამიტომ აუცილებელია წინასწარ დაჯავშნა. გარდა იმისა, რომ ყველაფერი ძალიან გემრიელია, ევროპაში მდებარე მრავალი ჩინური რესტორნისგან განსხვავებით, რომელთათვისაც დამახასიათებელია ადგილსამყოფელი ქვეყნის სამზარეულოსა და გემოებთან მიმსგავსება, Li Tai Pe გამოირჩევა ნამდვილი ჩინური კერძებითა და არომატით. მიუხედავად იმისა, რომ ერთ–ერთ საუკეთესო რესტორნად ითვლება, იქ ძალიან ნორმალური ფასებია.
FOOD Tourist სერგი გვარჯალაძე გადაცემა „კომუნიკატორის“ წამყვანი და ავტორი
La Boucherie LUXEMBOURG VILLE Address: 9 PLACE D’ARMES, 1136 LUXEMBOURG, 26 10 38 83
ეს რესტორანი მდებარეობს ქალაქ ლუქსემბურგში. სტეიკებზეა ორიენტირებული და გრილის ტიპის რესტორანია. აქ სრულიად შემთხვევით მოვხვდი, როდესაც მე და ოპერატორი ნიკო ტარიელაშვილი დოკუმენტურ ფილმს „ელექტრონავტები“ ვიღებდით. გერმანიაში ვიყავით, ქალაქ კიოლნთან ახლოს, რუქას რომ დავხედეთ აღმოჩნდა, ძალიან ახლოს ვიყავით ლუქსემბურგის საზღვართან და გადავედით. შემთხვევით ამ რესტორანში შევედით, ძალიან მოგვეწონა ინტერიერი, ჩვეულებრივი ფრანგული სტილის რესტორანია, თუმცა განმასხვავებელი იყო ის, რომ მენიუ და აქსესუარები ტყავისგან იყო დამზადებული. რესტორნის მენიუც ტყავზე იყო დაწერილი. ეს ადგილი ძალიან კარგი სტეიკებით გამოირჩევა. თუ ლუქსემბურგში მოხვდებით, სტეიკის მოყვარულთათვის ეს არაჩვეულებრივი ადგილია.
56
Ristorante Chalet Don DIego Address: viale De Gasperi 25, Grottammare, Italia
Italia
ეს არის იტალიაში, კურორტულ ზონასთან, San Benedetto del Tronto-სთან ძალიან ახლოს. რესტორანი მდებარეობს ზღვის სანაპიროზე. გამიმართლა, რადგან ჩემი მეგობარი მეპატრონეს იცნობდა. კალიფორნიული სტილის რესტორანია, შიგნით ჩამოკიდებული თევზებით. აქვს ბაღით გაშენებული პატარა ეზო. გარეთ დავსხედით. სანამ კერძებს მოიტანენ, შეგიძლია ზღვაშიც შეხვიდე. მენიუს მიხედვით კერძები არ შეგვიკვეთავს, უბრალოდ ვთხოვეთ, რომ თევზეულის ოთხი კერძი მოემზადებინათ. საოცრად გემრიელი კერძები მოიტანეს. რესტორნის მეპატრონე ყოველ დილით, 5 საათზე თავად გადის ზღვაში და რასაც დაიჭერს, მთელი დღის განმავლობაში იმას ჰყიდის. ტურისტულ პერიოდებში ამ რესტორანში მოხვედრა საკმაოდ რთულია. აქვთ ვებგვერდი და შესაძლებელია წინასწარ დაჯავშნა. ამ რეგიონში, რაც კი თევზეულის სახეობა არსებობს, აქ ყველაფერი შეგიძლიათ დააგემოვნოთ. თავისთავად, აქ ღვინოც განსაკუთრებულია, რადგან სან ბერნადეტოს ირგვლივ, სულ ღვინის წარმოება მიმდინარეობს და ეს ადგილი ღვინითაც, ძალიან ცნობილია.
57
FOODTOURIST
Afrodyta
Address: 4a Letniskowa Street, TartakBrzózki ეს ადგილი სასტუმრო ‘აფროდიტა’, პოლონეთის მიკარგულ სოფელში, ვარშავიდან დაახლოებით 50 კმ-ის დაშორებით მდებარეობს და თავისი სპათი გამოირჩევა. აქაც სრულიად შემთხვევით მოვხვდი, ძალიან მიყვარს ვაშლის ნამცხვარი ნაყინით და სპეციალურად ამ სასტუმროს რესტორანში გამაგზავნეს მის დასაგემოვნებლად. პოლონეთში ჩემპიონატს აწყობენ ვაშლის ნამცხვრის მომზადებაში და ეს სასტუმრო მუდმივად იმარჯვებს . აქ ასევე განსაკუთრებულად ამზადებენ პოლონურ კერძს „გოლონკა“, ეს არის ღორის ხორცისგან დამზადებული კერძი, რომელსაც პოლონეთის თითქმის ყველა რესტორანში გვთავაზობენ. ეს კერძიც, აქ ნამდვილად განსაკუთრებულია. ასეთი გემრიელი ვაშლის ნამცხვარიც არსად გამისინჯავს.
Bukhara
New Delhi
Address: ItcMaurya Hotel Diplomatic Enclave | Sardar Patel Marg, Chanakyapuri, New Delhi 110021, India ეს რესტორანი მდებარეობს ნიუ-დელის ცენტრში, ერთ-ერთ დიდ სასტუმროში და ძალიან ძვირფას რესტორნად ითვლება. გათვლილია უფრო იმ უცხოელებზე, რომლებიც ნიუ-დელიში ცხოვრობენ და ქალაქის სტუმრებზე, რადგან ხორცისგან დამზადებულ კერძებზე ორიენტირებული რესტორანია. გამოირჩევა ქაბაბების მრავალსახეობით, ქათმის ხორცის კერძების საოცრად გემრიელი ვერსიებით, თავისი ცხარე სოუსებით და რა თქმა უნდა, ინდური პურით. საუკეთესო არჩევანია, შემწვარი ხორცის ასორტის შეკვეთა. მსგავსი არაფერი გამისინჯავს, ძალიან გემრიელი იყო. რაც შეეხება ინტერიერს, ეს თითქოს ევროპული ინტერიერის ელემენტების შემოტანის მცდელობაა, თუმცა ძალიან დახვეწილი ნამდვილად არ არის. ყოველთვის სავსეა სტუმრებით. შეგიძლიათ დარწმუნებული ბრძანდებოდეთ, რომ კარგი ხორცისგან დამზადებულ გემრიელ კერძებს მიირთმევთ – ძალიან სუფთა გარემოში.
58
ავტორი: მარიამ ნანეიშვილი
ბავარიული სამეფო ლუდი „კალტემბერგი“ უკვე საქართველოშია!
დებდნენ, რომ ლუდის მოსახარშად მხოლოდ ნატურალურ და მაღალი ხარისხის ინგრედიენტებს გამოიყენებდნენ. ამ კანონით დღემდე ხელმძღვანელობენ ბავარიის სხვა ლუდსახარშებიც. „როგორც ღვინო - ქართველებისათვის, ტრადიციული და ძალიან მნიშვნელოვანი სასმელია, ასევეა ჩვენთვის ლუდი. ეს არ არის მხოლოდ სასიამოვნო და გემრიელი სითხე, ეს ჩვენი კულტურისა და თვითმყოფადობის ნაწილია, რომლითაც სტუმრებს ოფიციალურ მიღებებზეც ვუმასპინძლდებით. ჩვენი ლუდი საკმაოდ სახელგანთქმულია და ბავარიისთვის ერთგვარ სავიზიტო ბარათს წარმოადგენს, ამიტომაც ვცდილობთ, რომ მომხმარებელს მაღალი ხარისხის და მხოლოდ ნატურალური ინგრედინტებისაგან დამზადებული ლუდი შევთავაზოთ,“ - განაცხადა პრინც ლუიპოლდმა და ასევე აღნიშნა, რომ მათი კომპანია ახალი და საინტერესო ბაზრის ძიებისას, საკმაოდ დიდი ხნის განმავლობაში იკვლევდა ქართულ ბაზარს, რის შედეგადაც, არჩევანი „კასტელის„ ქარხანაზე შეაჩერეს, რომელიც სრულად აკამყოფილებს უმაღლეს სტანდარტებს.
ლუდის მოყვარულებს კიდევ ერთი სიურპრიზი გელით! ზაფხულის ცხელ დღეებში შესაძლებლობა გექნებათ, მხოლოდ ნატურალური და მაღალი ხარისხის ინგრედიენტებისაგან დამზადებული, ბავარიული სამეფო ლუდი „კალტემბერგი“ დააგემოვნოთ! საქართველოში ბავარიული სამეფო ლუდის ხარშვის შესახებ შეთანხმებას კომპანია „ კასტელის და ბავარიული სამეფო ლუდის „კალტემბერგის„ წარმომადგენლებმა, უკვე მოაწერეს ხელი. ლუდი, რომელიც საქართველოში გერმანულ - ქართული ინვესტიციით დამზადდება, გერმანული, კერძოდ, ბავარიული სამეფო ოჯახის საკუთრებას წარმოადგენს. ამასთან დაკავშირებით, სამეფო ოჯახის წინამძღვარი, ბავარიის პრინცი, ლუიპოლდ რუპრეჰთ ჰაინრიხი საქართველოს ოფიციალური ვიზიტით, წელს 23 მაისს ეწვია. პრინცი ლუიტპოლდი ბავარიის ბოლო მეფის, ლუდვიგ III-ის შვილიშვილია. მიუნხენში სამართლის სკოლის დასრულების შემდეგ, 1977 წელს მან კალტენბერგის სასახლის ლუდსახარშის მართვა ჩაიბარა, პრინც ლუიტპოლდმა მალე გააფართოვა ბიზნესი და შექმნა ლუდსახარში საერთაშორისო ნიშნით. აქ ძირითადად ფოკუსირება ხდებოდა ორი ბრენდის, – “კიონიგ ლუდვიგ დუნქელის” და “კიონიგ ლუდვიგ ვაისბიერის” განვითარებაზე. მოგვიანებით, პრინცმა კალტენბერგის სასახლე უმსხვილეს ტურისტულ ცენტრად აქცია, 1980 წელს აქ დაარსდა კალტენბერგის რაინდთა ტურნირი, სადაც მთელი მსოფლიოდან იღებენ მონაწილეობას. ლუდსახარშმა მალევე მოიპოვა საერთაშორისო აღიარება და ის დღეს ერთ–ერთი მთავარი ბავარიული ბრენდია. 1979 წელს მოხდა კომპანიის საერთაშორისო დონეზე გაფართოება, შეიქმნა ლიცენზირებული წარმოება. დიდ მანძილზე ტრანსპორტირების ნაცვლად, დაიწყო ადგილზე ლუდის წარმოება. ხარშვის პროცესი მიმდინარეობდა კალტენბერგის ლიცენზიით, რაც გულისხმობს ლუდის ხარშვის წმინდა ბავარიული კანონის მკაცრად დაცვას. 2008 წელს პრინცი ლუიტპოლდი ბიზნესის მართვის ახალ სტარატეგიაზე გადავიდა, კონცენტრირება ბრენდის მარკეტინგსა და ახალ ბაზრების ათვისებაზე მოხდა. დღეს. სამეფო ბავარიული ლუდი “კიონიგ ლუდვიგ ინტერნაციონალის” ლიცენზიით, მსოფლიოს 12 ქვეყანაში იწარმოება, რომელთა რიგს საქართველოც შეემატა. 2011 წლის ოქტომბერში, პრინცმა ლუიტპოლდმა ჩაიბარა ნიმპენბურგის ფაიფურის ქარხანა და ისეთივე წარმატებით მართავს ამ წარმოებას, როგორც ლუდსახარშს. სამეფო ოჯახი ლუდს, მეთორმეტე საუკუნიდან აწარმოებს. „ბავარიული სიწმინდის კოდექსი“კი, მეთექვსმეტე საუკუნეში, კალტემბერგის სამეფო ლუდის მფლობელი ოჯახის წარმომადგენელმა, ჰერცოგმა უილიამ VI-მ შემოიღო, რომლის მიხედვითაც ლუდის მხარშველები პირობას
კომპანია „ კასტელმა“ ქარხნის გადაიარაღებისათვის და უმაღლესი გერმანული სტანდარტების მისაღწევად 3 მილიონ 200 ათასი ევროს ინვესტიცია განახორციელა. წლის ბოლომდე, საქართველოში 5 მილიონი ლიტრი გერმანული სამეფო ლუდის გაყიდვა იგეგმება, ხოლო ხელშეკრულება, რომელიც ითვალისწინებს საქართველოში დამზადებული ბავარიული სამეფო ლუდის ექსპორტს, სომხეთს და აზერბაიჯანსაც მოიცავს. ხარშვის დაწყების ცერემონიალთან დაკავშირებით, საქართველოს, კალტენბერგის ქარხნის მთავარი მხარშავი ეწვია, რათა უშუალოდ მიადევნოს თვალი ყველა იმ რთულ პროცედურას, რომელიც საქართველოში ბავარიული სამეფო ლუდის წარმოებასთანაა დაკავშირებული. „ჩვენ გავიარეთ გრძელვადიანი და საკმაოდ რთული პროცესი იმისათვის, რომ მიგვეღწია შეთანხმებას კალტენბერგის წარომადგენლებთან, გარდა იმ მნიშვნელოვანი ინვესტიციისა, რომელსაც გერმანული მხარე საქართველოში ლუდის სწორი მოხმარების კულტურაში ჩადებს, სასიხარულოა ის ფაქტი, რომ მათ ჩვენ ქარხანაში მიმდინარე პროცესები აღიარეს ყველა იმ სტადარტის შესაბამისად, რომელსაც მსოფლიოში ლუდის წარმოების ყველაზე მნიშვნელოვანი ქარტია, „ ბავარიული სიწმინდის კოდექსი ამყარებს. „ - განაცხადა კომპანია „კასტელის“ ხელმძღვანელმა თემურ ჭყონიამ. აღსანიშნავია ის ფაქტიც, რომ „ კალტემბერგის“ საგანგებო ბრენდ ატრიბუტიკაზე, რომელიც ასევე გერმანიაში დამზადდება, ცნობილმა ფრანგულმა დიზაინერთა ჯგუფმა იმუშავა.
დღეს, ჩემი ქართულის მასწავლებლებიდან რომელიმემ რომ გაიგოს, მე პირად ბლოგებსაც ვწერ, სადოქტორო დისერტაციასაც ვეჭიდები და პარალელურად, პრიალა კულინარიული ჟურნალისთვის სტატიის მომზადებაზეც მყოფნის სითამამე, ნამდვილად გაოცდებიან, ისევე, როგორც მათემატიკის მასწავლებელი, რომელიც ალბათ ვერასდროს დაუშვებდა, თუ ოდესმე დისკრიმინანტის ფორმულაც კი დამავიწყდებოდა.
ეკა ონიანი |
Ratatui.Me
ცხოვრებაში უამრავი საინტერესო რამე ხდება და კულინარიით ჩემი გატაცებაც ერთ-ერთია, იმ საინტერესო ამბავთაგან, რომელიც ცხოვრების გზაზე შემომეყარა და ალბათ, მუდამ თან გამყვება. არადა, ყველაფერი იმით დაიწყო, რომ უცხო ქვეყანაში გადაცხოვრება მომიხდა, ჯერ საკუთარ თავზე, უფრო სწორად - კუჭზე ზრუნვა დავიწყე, შემდეგ კი პატრიოტულმა გრძნობებმა შემიპყრო და როგორც ქართველებს გვჩვევია, დავიწყე უცხოელი მეგობრების გადმოპატიჟება და გოზინაყ-ხაჭაპურ-ნიგვზიანი ბადრიჯნებით გამოკვება, მერე ახსნა, როგორ მზადდება თითოეული მათგანი და.. მოკლედ, ამ ყველაფრისგან თავმობეზრებულმა ერთ შუაღამესაც პატარა ბლოგის გაკეთება გადავწყვიტე. ბლოგის წერა, როგორც ერთი შეხედვით ჩანდა, ისეთი მარტივი სულაც არ აღმოჩნდა, მით უფრო - ჩემნაირი შემთხვევითი კულინარისთვის. ხან ინგრედიენტები მაკლდა, ხან კი- სიტყვათა მარაგი ამ ინგრედიენტების უცხო ენაზე ჩამოსათვლელად. მოკლედ, ჩემი ენთუზიაზმი ზუსტად იქამდე მიმყვა, სანამ ვირტუალურ სამყაროში ნინოს არ გადავეყარე. მაგრამ ნინოზე სხვა დროს მოგიყვებით... დღეს ჩვენი ბლოგი უკვე 7 წლისაა და რამდენიმე ასეულ, დიდი სიყვარულით შექმნილ გემრიელ რეცეპტს იტევს. ვამაყობთ, რომ გამოცდილი კულინარებიც და დამწყები მოყვარულებიც ჩვენ გვენდობიან რა თქმა უნდა, ძნელია შექმნა რამე ახალი, თითქმის ყველაფერი ხომ უკვე მოიგონეს, აქ თუ არა, სხვა ქვეყანაში მაინც. მაგრამ ექსპერიმენტების გარეშე კულინარია, წარმოუდგენელია. სწორედ ასე მოხვდა, არცთუ დიდი ხნის წინათ, ჩემს კექსში ტარხუნა. ეს როგორ, ტარხუნას კექსში რა უნდაო, შეიცხადეს ჩემებმა, ზუსტად ისე, როგორც ოდესღაც მე გამაოცა სტაფილოს აღმოჩენამ ნამცხვარში. და რატომ? ტკბილ ლიმონათს თუ უხდება ტარხუნა, ჩაქაფულს კი - ტყემალი, რომელიც თავდაპირველად ხილად იყო ჩაფიქრებული და არა ბოსტნეულად, მე ვინ მიშლის, ნამცხვარი ტარხუნით გავაფერადო? გასინჯეს და მოეწონათ.
ინგრედიენტები: კვერცხი - 3 ც. ხორბლის ფქვილი - დაახლოებით 3 ჭიქა ან ცოტა მეტი შაქარი - 3 ჩაის ჭიქა მაწონი (ან რძე) - 100 გრ კარაქი - 100 გრ სტაფილო - 3 ცალი, პატარა ტარხუნა - 1 კონა (მსხვილი ღერების გარეშე). ფორთოხლის ცუკატები - 2 სუფრის კოვზი ვანილი, მწიკვი მარილი გამაფხვიერებელი - 1 ჩ/კ (ან ამდენივე სოდა ძმრით)
თასზე გაადნეთ კარაქი, თბილშივე შეურიეთ შაქარი, შემდეგ შეათქვიფეთ კვერცხი მიქსერით ან ხელის სათქვეფით. დაუმატეთ მწიკვი მარილი, მაწონი, ვანილი, ფორთოხლის ცუკატები. შემდეგ ნაზად შეურიეთ მსხვილ სახეხზე დახეხილი სტაფილო და წვრილად დაჭრილი ტარხუნა (ტარხუნის უხეში ღერები გადაყარეთ, მხოლოდ რბილი და ფოთლოვანი ნაწილი გამოიყენეთ). ბოლოს დაამატეთ გამაფხვიერებელი, ან სოდა ძმრით და ნაზი მორევით შეურიეთ ახალგაცრილი ხორბლის ფქვილი. გაითვალისწინეთ, რომ მიღებული ცომი უნდა იყოს არაჟანზე ოდნავ სქელი, ამიტომ ფქვილის რაოდენობა შეგიძლიათ თავად დააკორექტიროთ. ცომი გადაიტანეთ სასურველ ფორმაში და გამოაცხვეთ ღუმელში, 200 გრადუსზე. 30 წუთის მერე გასინჯეთ ჩხირით, თუ გულიდან ჩხირი მშრალი ამოვიდა, ესე იგი კექსი მზადაა. მიირთვით ჩაისთან ერთად.
რჩევა: მზა კექსი რომ არ გამოგიშრეთ, ცხელივე გაახვიეთ ჩაის ტილოში, გარედან კი საკონდიტრო ან ჩვეულებრივი ცელოფანი შემოახვიეთ და ისე გააგრილეთ. ეს მეთოდი თქვენს კექსს არომატთან ერთად, სინოტივეს და სირბილეს შეუნარჩუნებს.
62
63
- არცთუ კარგი ამბავი გვჭირს ქართველებს: სუპების და ტკბილეულის არჩევანი გვაქვს ძალიან მწირი. ისტორიულმა ბატალიებმა თუ სამხრეთულმა ტემპერამენტმა ასე განაპირობა, რომ ჩვენი სამზარეულოს გენიალურობა მის სწრაფად მომზადებასა და სიმარტივეშია და არა კრეატიულობაში. თუმცა გამონაკლისები არის და კარგად დამალული რეცეპტები, სოფელ-სოფელ მოსაძებნი და გასაცოცხლებელი უამრავია. ერთ-ერთი ასეთია სვანური ჭინჭრის სუპი - მერხელი. ეს არის ვიტამინებით გაჯერებული, კრემ-სუპის კონსისტენციის კერძი, რომელსაც ჭინჭრის გარდა, ჩემთვის ბავშვობის გემოც აქვს. ბებიას განსაკუთრებულად უყვარდა. მოხარშული ჭინჭრის სუნი ბავშვობის მოგონებებთან ასოცირდება. მერხელის გაკეთება რთული არ არის, თუმცა საკმაოდ ბევრი ინგრედიენტი დაგჭირდებათ და არცერთი არ უნდა დაგაკლდეთ: ჭინჭარი - 800 გრამი (ახალდაკრეფილი, ნაზი ფოთლები) იის ფოთოლი, ღეროებიანად - 10-15 ცალი მწვანე ხახვი - 1 კონა ნივრის მწვანე ფოთლები - 1 ძირი (თუ არ გაქვთ, ჩაანაცვლეთ 2 კბილი ნივრით) მწვანე წიწაკა - 1 ცალი ნედლი პიტნა- 50-60 გრამი (მხოლოდ ფოთლები) ქერი ან შვრია - 1,5 ჭიქა მარილი - გემოვნებით მომზადება საკმაოდ მარტივია. ჭინჭრის ფოთლებს კარგად გარეცხავთ, გადაიტანთ ქვაბში და ასხამთ მდუღარე წყალს, ისე, რომ დაიფაროს. ადუღებთ, სანამ არ მოიხარშება, შემდეგ კარგად გაქნით ხის მოსარევით. ამატებთ წვრილად დაჭრილ მწვანე ხახვს, ნიორს, წიწაკას, იის ფოთოლს, პიტნას და ფრთხილად ურევთ დაფქულ ქერს ან შვრიას. კიდევ ადუღებთ 5 წუთი და კიდევ ერთხელ გაქნით. როცა შეგრილდება, შეაზავებთ მარილით. შეგიძლიათ მიირთვათ როგორც ცხლად, ისე ცივად, შოთის პურთან ან მჭადთან ერთად. სურვილის შემთხვევაში, შეგიძლიათ დაამატოთ ცოტა ნაღებიც. ავტორი: ეკატერინე ონიანი ფოტო: ფიქრია გოგინაშვილი Ratatuli food & Media
64
ისპანახის და პრასის წვნიანი
ინგრედიენტები: • • • • • •
ქეთი ბაქრაძის ბლოგი
ისპანახი - 4 კონა პრასი - 1 კონა ნაღები - 150 გრ. ბოსტნეულის ბულიონი - 1 კუბი მარილი - გემოვნებით პილპილი - გემოვნებით
მომზადების წესი:
დადგა ზაფხული, სიმწვანის ფერების პერიოდი.
მეორე კერძს რაც შეეხება, ძალიან მიყვარს სატაცური.
ბოსტნეულმა თუ ხილმაც, საოცარი სურნელი და ფერი შეიძინა.
სამწუხაროდ, მთელი წლის განმავლობაში სატაცურით კერძების მომზადების ფუფუნება არ არის. ზაფხულის პერიოდისთვის შემოვიდა და მეც რა თქმა უნდა, რესტორნის მენიუში დავამატე. მოვამზადე ტალიატელე კრევეტით, სატაცურით, ლიმნის და ნაღების სოუსით, დავუმატე სხვადასხვა მწვანილი, რომელმაც საოცარი გემო და სურნელი შექმნა. საკმაოდ განსხვავებული კერძია.
ზაფხულის პირველი თვის ბლოგისთვის, მინდა ისეთი სადილის თუ ვახშმის მენიუ შემოგთავაზოთ, სადაც სიმწვანე ჭარბობს. რესტორან “The Dining Room”-ში უკვე შეგიძლიათ ეს კერძები დააგემოვნოთ: სტარტერი - ისპანახის და პრასის წვნიანი, მთავარი კერძი - ტალიატელე სატაცურით და კრევეტით, ლიმნის და ნაღების სოუსში და რა თქმა უნდა დესერტი - ნუგა გლიასე. ისპანახის წვნიანი ყოველთვის მიყვარდა, თუმცა სულ ვფიქრობდი, რომ მის გემოს გარკვეული ელემენტი აკლდა, გადავწყვიტე წვნიანში პრასი დამემატებინა, რაც ვფიქრობ ძალიან მოუხდა, - ჯანმრთელი, გემრიელი, მწვანე ფერის წვნიანი გამოვიდა. საინტერესო არომატი აქვს პრასს, ცოტა ნივრის და ისპანახის გემოების ნაზავი, თან მსუყეა, თან გემრიელი, თან ეს მწვანე ფერი თითქოს თვალს უხარია... 66
მრავალი დესერტი სეზონის მიხედვით იცვლება მენიუში, თუმცა ნუგა-გლიასე რესტორნის ერთ-ერთი პირველი, საფირმო დესერტია, რომელიც ჩვენი რესტორნის გახსნის დღიდან, უცვლელად მენიუშია და მასზე მოთხოვნა არ წყდება. საკმაოდ რთული მოსამზადებელია, თუმცა, რომ დააგემოვნებთ, - ეს სიცივე, ნაყინის ეფექტი, შოკოლადის და ვანილის ნაწილები, ნიგოზი, - მიხვდებით, რომ საოცარი
მოწალეთ ისპანახი, დაჭერით პრასი და მოთუშეთ ღრმა ტაფაში, დაამატეთ მოწალული ისპანახი. გახსენით ერთი კუბი ბოსტნეულის ბულიონი და წამოადუღეთ. შემდეგ დაასხით მოთუშულ პრასსა და ისპანახს, იმის მიხედვით თუ როგორი სისქის წვნიანი გსურთ და დააბლენდერეთ. უკვე დაბლენდერებულ მასას დაუმატეთ ნაღები, მარილი, პილპილი გემოვნებით და განმავლობაში კვლავ წამოადუღეთ 1-2 წუთი.
ტალიატელე კრევეტითა და სატაცურით, ნაღებისა და ლიმნის სოუსით
ინგრედიენტები: • • • • • •
ტალიატელე -1შეკვრა კრევეტი- 1შეკვრა სატაცური -1შეკვრა ნაღები - 300გრ. პიტნა/ტარხუნა/შაშკვლავი - 1კონა ლიმონი - 1ც.
67
მომზადების წესი: ტაფაზე მოასხით ზეითუნის ზეთი, დაყარეთ კრევეტი და შეწვით. როცა კრევეტი შევარდისფერდება, მოასხით ლიმნის წვენი და დააყარეთ დაჭრილი სატაცური. სანამ კრევეტი იწვება, დააბლენდერეთ მწვანილი, დაუმატეთ ნაღები და წამოადუღეთ. მოხარშეთ ტალიატელე და გადაურიეთ ნაღების და მწვანილის მასაში.
ნუგა გლიასე
ინგრედიენტები: • • • • • • • •
კვერცხი - 6ც. თეთრი შოკოლადი -100გრ. შავი შოკოლადი - 100გრ. კარაქი- 200გრ. შაქარი - 300გრ. ბეილისი - 50გრ. კვანტრო - 50 გრ თხილი - 100გრ.
მომზადების წესი: დაადნეთ 100 გრ. თეთრი შოკოლადი 100 გრ. კარაქთან ერთად. შემდეგ ათქვიფეთ 3ც. კვერცხის ცილა + 150 გრ. შაქარი + დამდნარი შოკოლადი კარაქით +50 გრ. ბეილისი +100 გრ. წვრილად დაჭრილი თხილი. ამავე თანმიმდევრობით მზადდება შოკოლადის ნაწილი, უბრალოდ, თეთრის ნაცვლად იყენებთ შავ შოკოლადს, ბეილისის ნაცვლად კი, უმატებთ 50 გრ. კვანტროს. მიღებულ ორივე მასას ჩაასხამთ ფორმებში და 12 სთ-ის განმავლობაში გააჩერებთ საყინულეში.
ავტორი: მარიამ ნანეიშვილი ფოტო: LIG STUDIO 68
პიკნიკMENU
პროექტი გვქონდა წარდგენილი (მცოცავი საზღვარი). დავბრუნდი და ისევ ტატუკას გვერდით ვარ, ვცდილობ შევუმსუბუქო საზრუნავი და ამაში გიო და ელოც მეხმარებიან. ინტერვიუს ჩაწერის პროცესში, მუდმივად ჩემს ყურადღებას იქცევს ოჯახის განსაკუთრებული წევრი, რიზლა (ვაიმარანერი). თურმე უყურადღებობას ვერ იტანს. ახალ გაცნობილებისგანაც აღიარებას და კომპლიმენტს ითხოვს, წინააღმდეგ შემთხვევაში აითვალწუნებს, ამიტომაც გაცნობისთანავე მოვეფერე და შევაქე. სახლშიც ეფერებიან და ეფერებიან... გიო: ველოსიპედით სეირნობა მიყვარს და არ მომწონს, რომ ველო ტრასები არ არის. ბერლინში არ ვარ ნამყოფი, მაგრამ გამიგია,
დღეს დიდი დღეა! ჩვეულებრივი weekend-ი არ გახლავთ... წელიწადის ამ დროს, შაბათკვირა დღესასწაულის ტოლფასია... რაც უფრო კარგი ამინდია, მით უფრო ქვეითდება (ჩემი) შროისუნარიანობა და ვაღიარებ, რომ მთელი სამუშაო კვირა ვგეგმავ, როგორ გავატარო დასვენების დღეები. ხშირად პიკნიკს ვირჩევ... წიგნი და მზესუმზირა ამ დღის განუყოფელი ნაწილია. კიდევ ბევრი სათამაშო ბავშვებისთვის - მთელი დღე რომ კარგად გაერთონ (ისე მალე ბეზრდებათ ყველაფერი...). მენიუზე განსაკუთრებულად ვზრუნავთ: ვაცხობთ კექსს, ვამზადებთ ბუტერბროდებს... ხილი ყოველთვის იმდენი მიგვაქვს მეზობელ მოპიკნიკეებსაც, რომ გავუმასპინძლდეთ. მოკლედ, ეს დღე ჩემი ოჯახური დღესასწაულია! დღეიდან კულინArt-ის მკითხველი გაიცნობს ოჯახებს პიკნიკ-ტრადიციებით და მათ პიკნიკ-მენიუსაც შეიტყობს.
70
რომ იქ ამ მხრივ კარგი მდგომარეობაა. მინდა ბერლინში მოგზაურობა და კიდევ, ჩემს ქალაქშიც მინდა ველოსიპედით უსაფრთხოდ სიარული. რაც ნინა გაჩნდა, უფრო ხშირად სამზარეულოში ბავშვები და ძიმა ტრიალებენ. ხანდახან ბებიებიც უგზავნიან რიგ-რიგობით ცხელ-ცხელ სადილს. ელენე: დილაობით მე და გიო ვცდილობთ ძიმა და ტატუკა არ გავაღვიძოთ და ჩვენით მოვაზადოთ საუზმე. კვერცხს ვწვავთ ხოლმე და ხშირად პიცას ვიძახებთ. ცოტა ხნის წინ, ძალიან გემრიელი ორცხობილები გამოვაცხვეთ და მზადების ბოლოს აღმოჩნდა, რომ მთელი სამზარულო თავდაყირა დაგვიყენებია
ჩვენი პირველი სტუმარი ფოტოგრაფი დიმიტრი ჩიკვაიძე და მისი ოჯახია. დიმიტრი ( ძიმა), ტატუკა, გიორგი(13 წლის), ელენე (11 წლის), რიზლა (ძაღლი) და დიდი ოჯახის სულ-სულ პატარა წევრი, ორი თვის ნინა გიორგი და ელენე ბევრს მეცადინეობენ, ბევრს ჩხუბობენ და ყველაზე კარგად მაშინ გრძნობენ თავს, როდესაც ნინას უვლიან - მათ ამ საკითხშიც, ისევე როგორც ყველაფერში, მშობლების სრული ნდობა აქვთ გამოცხადებული. ძიმა: ნინა 11 წლის შემდეგ გაჩნდა. საკმაოდ დიდი შუალედია. რამხელა ბედნიერებაა ვერ გადმოგცემთ. მე ,გიორგის და ელენეს შემთხვევაშიც ძალიან ვეხმარებოდი ტატუკას, ამიტომ ამ მხრივ არაფერი შეცვლილა, ნინას აღზრდაშიც ჩართული ვარ. ახლახანს, რამდენიმე დღით მომიწია ოჯახის დატოვება. მე და ჩემს მეგობრებს ვენეციის 56-ე ბიენალეზე
71
ნინას გამო ტატუკა, ჯერჯერობით სახლშია, მაგრამ ტრადიციას არც წელს დაარღვევს და 26 მაისს ყვავილების მე-11-ე ფესტივალს უხელმძღვანელებს. ტატუკა: სამწუხაროდ, მე იმდენად მიყვარს ფასთ-ფუდი და გაზიანი სასმელები, მეუხერხულება საკუთარ შვილებს ავუკრძალო. ზოგადად დაძალების მომხრე არ ვარ. ჭამენ იმას, რაც უყვართ, ოღონდ ზომიერად. მაინც ვაკონტროლებ... დაახლოებით ორი წლის წინ, მეგობრებთან ერთად აფრიკაში ვიმოგზაურე. მთელი სამი კვირის მანძილზე ხორცი არ გამხსენებია. საქართველოში დაბრუნებულმა გადავწყვიტე სანამ არ მომინდებოდა, აღარ მეჭამა. ორი წელი გადის, რაც ჩემს რაციონში ხორცეული აღარ შედის. საზაფხულო აგარაკი წვერში აქვთ.
72
ლაშქრობა და პიკნიკებიც აქ იმართება ხოლმე. პიკნიკ-მენიუ ყოველთვის ყველას გემოვნების გათვალისწინებით კეთდება. დღესაც ასე მოხდა: ელენე - სენდვიჩები; გიორგი - სალათი; ძიმა - შავი პური, ყველი და ბევრი მწვანილი. ტატუკას კვების რაციონი, ნინას ბუნებრივი კვების გამო, შეზღუდულია, ამიტომ დღეს ის კომფორტული გარეომოს შექმნაში შეიტანს წვლილს, ანუ პიკნიკ-დიზაინერი იქნება.
ავტორი: ნუკა ორჯონიკიძე ფოტო: LIG STUDIO
სტუმრად სამზარეულოში
დიეტური კრეკერი
ნელი აგირბა
მომზადების წესი:
დავფქვათ ნახევარი ჭიქა შვრიის ფანტელი; დავამატოთ შვრიის საშუალო ზომის ფანტელი; დავფქვათ ყველი გემოვნებით (სასურველია, იყოს მაგარი სახეობის); მოვზილოთ ერთგვაროვანი ცომი; გამოსაცხობ ფორმაში ჩავაფინოთ პერგამენტი. გავაბრტყელოთ მასა და წინასწარ დავჭრათ სასურველ ფორმებად. ვაცხობთ გამოშრობამდე.
დიეტური გალეტები ნელიკო პირველად, რვა წლის წინ, საკუთარ სკოლის ბოლო ზარზე გავიცანი. მაშინ ის პირველი არხის ჟურნალისტი იყო და ჩემი სკოლის ბოლო ზარს აშუქებდა. დღეს კი, სპეციალურად კულინArt- ისთვის, სამზარეულოში მიმასპინძლა. შეხვედრა წინასწარ დავგეგმეთ, რისთვისაც ის საგანგებოდ მოემზადა. შვრია, ბანანი და ყველი - ეს ის ინგრედიენტებია, რითაც ნელიკო დიეტურ კრეკერს და ასევე დიეტურ გალეტებს მოგვიმზადებს. ნელიკო დღეს კურიერის წამყვანია. დატვირთული რეჟიმის გამო სამზარეულოში ფუსფუსისთვის დრო თითქმის არ რჩება, მაგრამ საღამოობით მაინც ახერხებს, რომ ბავშვებს გემრიელი და სასარგებლო საჭმელი მოუმზადოს. ჯანსაღი კვება - სამზარეულოში, მისი მთავარი პრიორიტეტია და თვლის, რომ ამით ბავშვებსაც სწორ მაგალითს აძლევს. „ დიდ სიამოვნებას ვიღებ იმის გაცნობიერებით, რომ სასარგებლო საკვებს მივირთმევ.“ პატარა ბავშვივით უყვარს შოკოლადი და ეს ერთადერთი საკვებია, რომელზეც უარის თქმა ძალიან უჭირს. რაც შეეხება ქართულ სამზარეულოს, ნელი მიიჩნევს, რომ ის ძალიან საინტერესო და მდიდარია, თუმცა თავად ნაციონალური კერძების დიდი მოყვარული არ არის. “ნაკლებად ვეტანები, ზედმეტად ცხიმიანი და ნიგვზიანია.” შესაბამისად, კულინარიულ ექსპერიმენტებს ხშირად ატარებს, რათა ბავშვების მენიუ მრავალფეროვანი გახადოს. ნებისმიერი კერძის მოზადებისას მის ძირითად პრინციპებს ეცნობა და შემდეგ უკვე იმპროვიზაციას მიმართავს. ექსპერიმენტის დროსაც, რა თქმა უნდა, მთავარი აქცენტი საკვების სიჯანსაღეზე კეთდება. ნელიკოს მომზადებულ კერძებს, შვილების გარდა, მეგობრებიც ხშირად აგემოვნებენ. მზიან ამინდში სამეგობრო ქალაქგარეთ პიკნიკებს მართავს, სადაც ტელეწამყვანი ყოველთვის თავისი მომზადებული კერძებით მიდის. თუ წონაში დაკლება გადაწყვეტილი გაქვთ და თან სასუსნავებს ვერაფრით ელევით, ნელიკოს მომზადებული დიეტური გალეტები და კრეკერები ნამდვილად თქვენთვისაა. კულინART-ი მკითხელს მათი მომზადების რეცეპტს სთავაზობს. 74
ავტორი: ნია ტყეშელაშვილი ფოტო: LIG STUDIO
მომზადების წესი:
ავიღოთ 200 გრამი საშუალო ზომის შვრიის ფანტელი. ნახევარი დავფქვათ, დავამატოთ შვრიის დაუფქველი ნაწილი, წვრილად დაკეპილი 1-2 ბანანი და თაფლი გემოვნებით- მეტი სიტკბოსთვის. მოვზილოთ ცომი. პერგამენტზე გადავიტანოთ სასურველი ზომის ბურთები. გალეტები ცხობისას ზომაში არ იმატებს. ყურადღება მიაქციეთ, რომ ზედმეტად არ გამოაშროთ.
75
მოზარდთა მენიუ
კლასიკური, ნეაპოლიტანური პიცერია “პომოდორისიმო” სავაჭრო გალერეა ”მერან”-ში
ანასტასია კვირიკაძე
18 წლის
ინტერესდები თუ არა კულინარიით? ძალიან დაინტერესებული ვარ კულინარიით, მომავალში მინდა,რომ ჩემი პროფესია გახდეს. სექტემბერში, 4 წლით ამერიკაში მივდივარ კულინარიის შესასწავლად. ხშირად გაქვს სურვილი, რომ რაიმე მოამზადო? ხშირად ვათვალიერებ სხვადასხვა ვებ-გვერდებზე რეცეპტებს და მომზადების სურვილიც ხშირად მაქვს. უფრო მეტად ნამცხვრებს ვაცხობ. რომელ კერძს ამზადებ ყველაზე ხშირად? ყველაზე ხშირად ნუშის ნამცხვარს ვაცხობ. ჩემს ირგვლივ ბევრს მოსწონს ეს ნამცხვარი და ხშირად მთხოვენ მის გამოცხობას. რომელია შენი საყვარელი კერძი? კონკრეტული საყვარელი კერძი არ მაქვს, მიყვარს ყველა სახის საკვები. რომელია შენი საყვარელი ხილი? ჩემი საყვარელი ხილი არის გრეიფრუტი. ყველაზე მეტად ვისი მომზადებული კერძები მოგწონს? ყველაზე მეტად დედაჩემის და ჩემი ნათლიის, ქეთი ბაქრაძის მომზადებული კერძები მიყვარს. ნამცხვრების და ტორტების ცხობა უფრო მოგწონს, თუ კერძების მომზადება? ორივე ძალიან მიყვარს,მაგრამ ნამცხვრების 76
ცხობის პროცესი უფრო სახალისო და მარტივია, ამიტომ ხშირად ვაცხობ. რომელი კერძები არ გიყვარს? ყველა კერძი მიყვარს...მხოლოდ, ჭარხლით მომზადებული საჭმელი არ მომწონს. ნიგვზის ტორტი, თუ ხილის ტორტი? ტორტი საერთოდ არ მიყვარს, მაგრამ თუ უნდა ავირჩიო, მგონი ნიგვზის სჯობია. რატომ გადაწყვიტე დღეს ამ ნამცხვრის და კერძის მომზადება? ამ ბოლო დროს, ხშირად ვაცხობ ნუშის ნამცხვარს, თან გემრიელია, თან უცხო. ეს ნამცხვარი ხშირად არ მხვდება სხვადასხვა კაფეებში თუ საცხობებში. დიფების მომზადება გადავწყვიტე იმიტომ, რომ ვფიქრობ ზაფხულს უხდება. არ არის ცხელი, რაც ზაფხულის ამინდებში სასიამოვნოა. ვინ გასწავლაამ ნამცხვრის და კერძის მომზადება? კერძის მომზადება დედაჩემმა მასწავლა. ჩემი აზრით, თბილისში ყველაზე გემრიელ ჰუმუსსის ამზადებს, არსად გამისინჯავს ასეთი გემრიელი. ნამცხვრის გამოცხობა თავად ვისწავლე რეცეპტების წიგნიდან. ვის ეკითხები ყველაზე ხშირად რჩევებს კულინარიასთან დაკავშირებით? რა თქმა უნდა დედაჩემს, რადგან ის ჩემთვის საუკეთესო მზარეულია და ვთვლი, რომ ჩემთვის კარგი რეცეპტების და რჩევების მოცემა შეუძლია. ამავე დროს, ხშირად მაკრიტიკებს, რაც ვფიქრობ, რომ ჩემი მომავლისთვის კარგია.
“პომოდორისიმო”-ს პირველი კაფე 2010 წელს, ჭავჭავაძის #33-ში გაიხსნა. ამ გასტრონომიული ობიექტის დაარსების მთავარი მიზანი, თბილისში ნამდვილი ნეაპოლიტანური პიცერიის გახსნა იყო. წარმატებული პროექტის შედეგი “პომოდორისიმო”-ს მეორე ფილიალი გახდა, რომელიც სავაჭრო ცენტრ „მერან”-ში მდებარეობს. აქ დაგხვდებათ ულამაზესი, გამწვანებული საზაფხულო ტერასა, თბილი გარემო, უგემრიელესი იტალიური კერძებისა და დესერტების მრავალფეროვნება. “პომოდორისიმო”-ს კაფეებში, ნეაპოლიდან ჩამოტანილ შეშის ღუმელში, რომელიც აშენებულია 400 აგურისგან, პიცა 420 გრადუს ტემპერატურაზე ზუსტად 2 წუთში მზადდება. შეფ-მზარეულმა ტრენინგები ნეაპოლის ერთ-ერთ ყველაზე ცნობილ პიცერიაში გაიარა. მან აქვე შეისწავლა პიცის ცომის გაბრტყელების ტექნიკა. შედეგად, ცომის დამუშავება ყოველგვარი დანადგარის გარეშე, ხელით ხდება. “პომოდორისიმო”-ში პიცის გარდა, შეგიძლიათ სხვადასხვა სახის სალათები და ხორცის კერძები დააგემოვნოთ: რიზოტო, პასტა და ძველი იტალიური რეცეპტით დამზადებული (3 წიწაკით და თაფლით, ღვინოში დამწიფებული...) უგემრიელესი სტეიკები, ასევე იტალიური და ფრანგული ნამცხვრები, კოქტეილები, აქვა ფრესკები (ადგილზე დამზადებული ხილის ლიმონათი) და უგემრიელესი ლიმონჩელო. სავაჭრო ცენტრ “მერან”-ში მდებარე “პომოდორისიმო”-ს საინტერესო შეთავაზება აქვს საქმიანი ადამიანებისთვისაც. მრავალფეროვანი ლანჩ მენიუ აერთიანებს სალათების, წვნიანების, პასტების, პიცებისა და ცხელი კერძების ფართო არჩევანს. თითოეული სახეობის კერძს ერთი სტანდარტული ფასი აქვს. გარდა ამისა, “პომოდორისიმო” იდეალური ადგილია ნებისმიერი სახის საქმიანი შეხვედრებისა თუ კორპორაციული ღონისძიებებისთვის. ესტუმრეთ კლასიკურ ნეაპოლიტანურ პიცერიას!
ადგილზე მიტანის სერვისი: 260 15 15
მისამართი: რუსთაველის #42, სავაჭრო ცენტრი “მერანი”
ჭავჭავაძის #33
ნუშის ნამცხვარი
Venue – Café Restaurant Factory 27
ღორის სუკი სოკოს შიგთავსით და ტარხუნის სოუსით
ინგრედიენტები:
მომზადების წესი:
• • • • • • • • •
კარაქი, 175 გრ. შაქარი, ვანილი, და ლიმნის ცედრა მოვათავსოთ ჯამში და ვურიოთ მიქსერით, სანამ არ მიიღებს კრემის ფორმას (8-10 წუთი). დავუმატოთ ნუშის ფქვილი, ხაჭო და 4ც კვერცხის გული.
კარაქი - 120 გრ. შაქარი - 275 გრ. ვანილი - 1 ჩ/კ კვერცხი - 4 ც. ფქვილი - 200 გრ. ნუშის ფქვილი - 50 გრ. ხაჭო - 300 გრ. ნუშის ჩიფსები - (მოსართველი) ლიმნის ცედრა - 1 ც. ლიმონი
ცალკე ჯამში ავურიოთ დარჩენილი კვერცხის ცილა და დარჩენილი შაქარი, სანამ არ მიიღებს რბილ და ქაფისებურ ფორმას და შემდეგ შევურიოთ პირველად მომზადებულ მასას. ჩავასხათ ფორმაში, მოვრთოთ ნუშის ჩიფსებით და 45 წუთის განმავლობაში გამოვაცხოთთ 160 გრადუსს ტემპერატურაზე გაცხელებულ ღუმელში.
ინგრედიენტები: - ღორის სუკი - 1 ცალი. - ქამა სოკო - 150 გრ. - ხახვი - 50 გრ. - ნიორი - 10 გრ. - ზეთი - 50 მლ. - ტარხუნა - 50 გრ. - პიტნა - 5 გრ.
- მდოგვი - 10 გრ. - რძე - 200 მლ. - კარაქი - 80 გრ. - ფქვილი - 20 გრ. - მარილი, პილპილი გემოვნებით. - ქინძი - 10 გრ.
ხარ 50 წ ისხ ლია ის ნ ტრ ი ად ი
ცია
მომზადების წესი:
ჰუმუსი კლასიკური • 2 ჭიქა მუხუდო • 2 კბ. ნიორი ½ ჩ/კ სუნელი „ძირა“ • 2/4 ჭიქა ტაჰინის პასტა (სეზამის პასტა) • ½ ჩ/კ მარილი • 1.5ც. ლიმნის წვენი.
ღორის სუკს მსხვილ ნაწილზე გაუკეთეთ ნახვრეტი, წვრილი მხარის მიმართულებით. ეცადეთ არ დახვრიტოთ ღორის სუკის ზედაპირი. ნახვრეტი შეგიძლიათ გააკეთოთ ხის კოვზის ტარით ან მახათით. ამასობაში მოამზადეთ სოკოს შიგთავსი: წვრილად დაჭერით სოკო, ხახვი, ნიორი და მოშუშეთ საშუალო ცეცხლზე. სოკოს დაამატეთ წვრილად დაჭრილი ტარხუნა, პიტნა, მარილი და პილპილი. მიღებული სოკოს მასით დატენეთ ღორის სუკი და შეწვით ის ტაფაზე მაღალ ცეცხლზე. შებრაწული სუკი მოათავსეთ ღუმელში, 200 გრადუს ტემპერატურაზე, 5 წუთის განმავლობაში. სოუსის მომზადება: დაბალ ცეცხლზე გაადნეთ კარაქი, მოაყარეთ ფქვილი და საგულდაგულოდ მოურიეთ, ემულსიის კონდიციამდე. დაასხით რძე და ურიეთ სოუსის გასქელებამდე. დაამატეთ, მდოგვი, დაჭრილი ტარხუნა, ნიორი და ქინძი. მარილი და პილპილი გემოვნებით. სუკი დაჭერით ნაჭრებად, მოასხით სოუსი და გააფორმეთ ტარხუნის ფოთლებით.
წითელი ბულგარულის ჰუმუსის მოსამზადებლად, კლასიკურ ჰუმუსს დაუმატეთ ფოლგაში გამომცხვარი ბულგარული ხორცის პროდუქტები შეიძინეთ საფირმო მაღაზიებში, მისამართებზე:
ბაბაგანუში (ბადრიჯნის დიფი) 2ც. დიდი ბადრიჯანი გამოაცხვეთ ღუმელში, გააცალეთ კანი და დაუმატეთ 2/4 ჭიქა ტაჰინის სოუსი, 1.5ც ლიმნის წვენი, 2 კბ. ნიორი და სუნელი „ძირა“. დაუმატეთ მარილი და წიწაკა გემოვნებით.
ავტორი: მარიამ ნანეიშვილი 78
ფოტო: LIG STUDIO
თბილისი: • გ. სვანიძის #15, ვაკის ქარხანა • პეტრიაშვილის #18, ვერა
• აწყურის ქუჩა #10/1, ისანი • ხიზანიშვილის #43, გლდანი • დოლიძის ქ. #11, საბურთალო • კორპ #5ა, IV მიკრო, დიღმის მასივი
ქუთაისი: • გრიშაშვილის #31; • გამსახურდიას #21; ბათუმი: • გორგილაძის #23.
მერიკოს
ინგრედიენტები:
ისპანახის და მარწყვის სალათი
150 გრ ისპანახის ფოთლები 150 გრ სალათის ფოთლების მიქსი 150 გრ მარწყვი 100 გრ ფეტა 1/2ავოკადო 100 გრ მოხალული ნიგოზი
ბლოგი
სოუსი 50 გრ ზეითუნის ზეთი 30 გრ ვაშლის ძმარი 1-2 ტარხუნის ღეროს ფოთლები 1/2კოვზი ყავისფერი შაქარი მარილი, პილპილი გემოვნებით
girCevT gagiJdeT! იდიომაა ასეთი ინგლისურ ენაში- Go Nuts, რაც ჭკუიდან გადასვლას ნიშნავს. პირდაპირ თუ გადავთარგმნით კი - “გათხილებას”. ექიმებიც გვირჩევენ ხშირად, to go nuts, სიტყვების თამაშია, რა თქმა უნდა. არ მგონია, ექიმები ჭკუიდან გადასული პაციენტების ნაკლებობას განიცდიდნენ. უბრალოდ, გვახსენებენ, რომ თხილეული არ უნდა მოვაკლოთ ორგანიზმს. მართლაც, საოცარი პროდუქტია. ერთი შეხედვითაც კი, განცდა გვიჩნდება, რომ რაც ძვირფასია ბუნებაში, ყველაფერი პატარა ფორმით და ზომით მოდის. თხილეული გაჯერებულია ანტიოქსიდანტებით, რაც გულის და ონკოლოგიურ დაავადებებს, კანის ნაადრევ დაბერებას ებრძვის. მათში არსებული ომეგა 3-ის ცხიმოვანი მჟავები ორგანიზმში, ანთებით პროცესებს ხელს უშლიან. დიდი რაოდენობით შეიცავენ ორგანიზმისთვის საჭირო ვიტამინებს, მიკროელემენტებს და მინერალებს. აქაც სიფრთხილეა საჭირო, რადგან თხილი კალორიულია და მცირე დოზით უნდა მივიღოთ. ოქროს წესი კი შემდეგს გვეუბნება: რაც მუჭში გვეტევა, იმ რაოდენობის უნდა მივირთვათ დღიურად. რამდენიმე ყველაზე ჯანსაღ და სასარგებლო თხილს ჩამოვთვლი: ნიგოზი, ნუში, ბრაზილიური თხილი, ფსტა (ფისტაშიო), ფიჭვის თესლი. რა თქმა უნდა, თხილეული უმჯობესია უმად მივირთვათ, ყოველგვარი თერმული დამუშავების, მარილის თუ სხვა დანამატების გარეშე. ხრაშუნა ტექსტურა საოცრად უხდება სალათებს, ხორციან კერძებს. რამდენიმე რეცეპტს შემოგთავაზებთ:
ჩამოთვლილი ინგრედიენტები დავაბლენდეროთ. სალათის და ისპანახის ფოთლები დავტეხოთ სასურველ ზომებად და მოვათავსოთ ჯამში, მოვაყაროთ დაჭრილი ავოკადო, მარწყვი და ფეტა. მოვასხათ სოუსი.
შებრაწული ქათმის ფილე კინოას გარნირით
ინგრედიენტები: 500 გრ ქათმის ფილე 250 გრ დაჭრილი თხილეულის ნაზავი (ნუში, მიწისთხილი, თხილი) 3 კვერცხის ცილა 4-5 ღერი ქონდარი მარილი პილპილი კინოას გარნირი 200 გრ მოხარშული კინოა 4 კბილი ნიორი 100 გრ ქიშმიში 50 გრ მოხალული ფიჭვის თესლი 1 ლიმნის წვენი 100 გრ ზეითუნის ზეთი 5 ღერი დაჭრილი ოხრახუში მარილი, პილპილი გემოვნებით
ქათმის ფილე გავრეცხოთ და გავაშროთ ხელსახოცით. ცალ-ცალკე ჯამში მოვათავსოთ კვერცხის ათქვეფილი ცილა და დაჭრილი თხილის მიქსი. თხილის მიქსს დავუმატოთ მარილი, პილპილი, დაჭრილი ქონდარი. ამოვავლოთ ქათმის ფილე კვერცხის ცილაში, შემდეგ თხილის მიქსში და გამოვაცხოთ ღუმელში 180 გრადუსზე 25-35 წუთი. დრო დამოკიდებულია ქათმის ფილეს სისქეზე. მოვხარშოთ კინოა. გავახუროთ ტაფა და მოვწვათ ნიორი. ერთად ავურიოთ კინოა, ნიორი, ქიშმიში, ფიჭვის თესლი, ზეითუნის ზეთი, ლიმნის წვენი, მოვაყაროთ დაჭრილი ოხრახუში, მარილი, პილპილი. მივირთვათ შემწვარ ქათამთან ერთად.
80
ფოტო: LIG STUDIO
81
სოფო თავხელიძის ბლოგი ბელგიური შოკოლადი, ისეთივე ცნობილი ბრენდია მთელ მსოფლიოში, როგორც შვეიცარიული ბანკები და საათები , გერმანული მანქანები და ფრანგული სუნამოები. ბელგიამ მნიშვნელოვანი წვლილი შეიტანა შოკოლადის ინდუსტრიის განვითარებასა და საგემოვნო თვისებების სრულყოფაში. ყოველივე კი, მიიღწევა უმაღხლესი სახისხისა და ზუსტი სტანდარტის გათვალისწინებით. შოკოლადი დაახლოებით 3000 წლისაა. კაკაოს გამოყენების კულტურა ცენტრალური ამერიკის უძველესი ცივილიზაციიდან, მაიას ტომებიდან მოვიდა. კაკაო მათი ყოველდღიური ცხოვრების ნაწილს შეადგენდა. მისი ხსნარიდან მიღებულ სასმელს, ჩილის უმატებდნენ და ცივად მიირთმევდნენ. როცა აცტეკებმა მაიას ტომების ტრადიციები შეითვისეს, მათ უცხო სასმელს ”xocolatl”ი - მწარე წყალი უწოდეს. ევროპამ კაკაოს მარცვლებისგან წარმოებული სასმელი კონკისტადორ ერნან კორტესის ექსპედიციის შემდეგ დააგემოვნა (1528 წ. ). მაღალმა საზოგადოებამ ცივ სასმელს ცხელი - არჩია, ჩილის სიმწარე კი, მსოფლიოში, ბელგიური შოკოლადი მსოფლიოში ცნობილია თავისი ინტენსიური არომატით და მაღალი კაკაოს შემცველობით. როგორც წესი, ის არ შეიცავს კონსერვანტებს და მცენარეულ ზეთებს. ეროვნულ ღირსების ხარისხში აყვანილი შოკოლადის წარმოება მკაცრად კონტროლირდება AMBAO ( ბელგიის ეკონომიკის სამინისტროს მიერ შემუშავებული შოკოლადის სერტიფიცირების ნიშანი) მიერ. იგი განსაზღვრავს კაკაოს ცხიმის შემცველობის ზღვარს და კრძალავს შემცვლელი პროდუქტების გამოყენებას. ბელგიის სამეფოს ტერიტორიაზე შექმნილი შოკოლადი იმის გარანტიას იძლევა, რომ ამ ქვეყანაში არსებული შოკოლადის წარმოების ტრადიცია ზედმიწევნით არის დაცული. წარმოების პროცესი კაკაოს მოსავლის აღებიდან იწყება კაკაოს მოსავლის აღებიდან, როცა მარცვალი სრულ სიმწიფეს აღწევს. საგემოვნო თვისებების გასაუმჯობესებლად რბილობმოცლილ თესლს 2—7 დღე-ღამის განმავლობაში უტარებენ ფერმენტაციას, რის შედეგადაც იგი სასიამოვნო გემოსა და არომატს იძენს. შემდეგ, ბურღულის წვრილად დაქუცმაცებით, „სრესილ კაკაოს“ იღებენ, რომლისგანაც კაკაოს ცხიმს და შოკოლადს ამზადებენ. დარჩენილ მყარ კომპონენტს კი, დესერტების სარგო კაკაოს ფხვნილად გარდაქმნიან. საბოლოო სახის მისაღებად, გლუვი და პრიალა ფაქტურის მისაღწევად, ნედლეული ნაწევრდება და დაბალ ტემპერატურაზე ლღვება. ერთსაათიანი მუდმივი მორევით მდგრადი გემო და სტრუქტურა
82
ყალიბდება. ამის შემდეგ, შოკოლადის მასა გადააქვთ ფორმებში გასაცივებლად. შოკოლადის ხარისხის კლასიფიკაციაში, ყურადღება ექცევა კაკაოს შემცველობას პროდუქტში, მაგალითად: ბელგიური სტანდარტი - 35%-ს მოითხოვს, ბრიტანული -25%-ს, ხოლო ირლანდიული -20%-ს. ამ ნიშნულის ქვემოთ შოკოლადი ე.წ. “იმიტაციას” წარმოადგენს. კაკაოს შემცველობის მიხედვით, შოკოლადის ხუთ ძირითად ტიპს განასხვავებენ:
შავი შოკოლადი შოკოლადი რძის დანამატის გარეშე, ხშირად მას სუფთა შოკოლადსაც ეძახიან. შეიცავს 35%- დან 80%-მდე კაკაოს. სიტკბოს შემცველობის მიხედვით განასხვავებენ ტკბილ, ნახევრადტკბილ და მწარე სახეობებს: “fondant”, “puur” , “noir”.
რძიანი შოკოლადი მას შემდეგ, რაც შვეიცარიელმა ფარმაცევტმა ანრი ნესტლემ რძის ფხვნილის თვისებები აღმოაჩინა, მისმა კომპანიონმა და კონდიტერმა დანიელ პეტერმა, 1875 წელს, შოკოლადში ამ კომპონენტის დამატებით რძიანი შოკოლადის სახეობა მიიღო.
თეთრი შოკოლადი მზადდება კაკაოს ცხიმის (25%-30%), შაქრის, რძის ფხვნილის, ვანილის გამოყენებით. მას არ ემატება კაკაოს ფხვნილი, რის გამო სპილოსძვლისფერ შეფერილობას იღებს. მასში მინიმუმამდეა დაყვანილი ისეთი ანტიოქსიდანტები, როგორიცაა თეობრომინი და კოფეინი, ფართთოდ გამოიყენება კონდიტერიაში კონტრასტის შესაქმნელად. მისი ელასტიური, მსუბუქი სტრუქტურა იდეალურია შავ შოკოლადთან შერწყმაში.
შოკოლადის იმიტაცია 10% კაკაოს შემცველობის, მცენარეულ ცხიმზე დამზადებული შოკოლადია.
შოკოლადი ცხობისათვის სუფთა შოკოლადი, 100% კაკაოს შემცველობით. იგი არ შეიცავს დანამატებს. ეს არის ძალიან მწარე გემოს, ძლიერი არომატის შოკოლადის ფხვნილი ან ფილა, რომელიც ძირითადად საცხობად გამოიყენება.
83
ყოველწლიურად, ბრიუსელის ექსპოპავილიონში გამართულ საერთაშორისო გამოფენადათვალიერება ,, SALON DU CHOCOLAT” თავს უყრის ბელგიური შოკოლადის უმსხვილეს მწარმოებლებთან ერთად სალონ-სახელონოებსაც. უნდა აღინიშნოს, რომ ხშირ შემთხვევაში, სწორედ ასეთი საოჯახო ბიზნესიდან განვითარდნენ დღეს, უკვე ცნობილ ბრენდებად წოდებული ფირმები. Neuhaus 1857 წელს, შვეიცარიელმა ფარმაცევტმა ჟან ნიუჰაუსმა, ბრიუსელში თავისი პირველი აფთიაქი გახსნა, სადაც წარმატებით ვაჭრობდა შოკოლადში ამოვლებული ხველების წამლით. მიგნებებისა და ექსპერიმენტების შედეგად, 1912 წელს მისმა შვილიშვილმა ჟან ნიუჰაუს II -მ შექმნა დრაჟე, ეს იყო “პრალინედ” წოდებული, მსოფლიოში პირველი კანფეტი, მყარი შოკოლადის გარსითა და რბილი შიგთავსით. მას ეკუთვნის ასევე, პირველად შოკოლადის სასაჩუქრე ბრჭყვიალა მასალით
84
შეფუთვის მცდელობაც. Neuhaus სახელი დღესაც, ბელგიური შოკოლადის სტანდარტთან ასოცირდება. Galler -ის ისტორია 1930 წლიდან კონდიტერების ოჯახში იწყება. მესამე თაობამ, ჟან გალლერმა დიდი ძიებისა და ცოდნის დაგროვების შედეგად, შექმნა ნატურალური ინგრედიენტებზე დაფუძნებული პრემიუმ კლასის ბელგიური შოკოლადი, კონსერვანტებისა და დანამატების გარეშე.
ვარსკვლავის ფორმის შოკოლადები, კონდიტერის საიდუმლო რეცეპტებს ინახავენ. ბრიუსელის ექსპო დათვალიერბაზე მწარმოებლები ცდილობენ ექსპერიმენტალური გემოები და ინოვაციური ტექნოლოგიები წარმოაჩინონ. ასე იყო 1958 წელს, როდესაც Neuhaus-მა დამთვალიერებელს ახალი სპეცპრალინე Tentation и Caprice შესთავაზა. შემდეგ წლებში Leonidas-მა გამოიტანა ,,ოქროს ჰიტად” აღიარებული Manon - თეთრი შოკოლადი, თხილით გულში. წლევანდელი გამოფენის სტუმარი კულინART-ი გახლდათ. ორგანიზატორებმა სემინარებით, მასტერკლასებით დატვირთული პროგრამა შემოგვთავაზეს. Neuhaus,
Leonidas, Galler, Guylian, Pierre Marcolini. სხვადასხვა დროს შექმნილი კანფეტის სახეობები: პრალინე, განაშე, მანონი, მარციპანი, ზეფირი, ჯანდუჯა, კარამელი, დაშაქრული ნუში, ნეოპოლიტანური, ტრუფელი, მარგალიტი და ფერადოვანი მაკარონები. შეიძლება ითქვას, ნანახმა მოლოდინს გადააჭარბა. შემოგვთავაზეს ბრენდული და ხელნაკეთი კაკაოს ზეთები, კაკაოს ღვინო, პარფიუმერული საცხები… დეგუსტაციის დასასრულს კი, შოკოლადის შადრევნებითა და სკულპტურებით დამშვენებული შოკოლადის fashion show გამართეს და ბავშვები შოკოლადის სტატუებით დაასაჩუქრეს. ავტორი: სოფო თავხელიძე
Neuhaus და Galler ევროპის სამეფო ოჯახების მომმარაგებლები არიან. მათი პროდუქცია ამშვენებს ბელგიის, დიდი ბრიტანეთის, შვედეთის, დანიის, ნიდერლანდების სამეფოს წვეულებებს. Guylian-ის დამაარსებელი ანტვერპენის საკონდიტრო სკოლის წარმომადგენელია. მცხობელის ოჯახიდან გამოსულმა გაი ფაბერტმა 1960 წელს შექმნა შოკოლადის კომპანია, რომელიც 2008 წელს 164 მილ. აშშ დოლარად გაიყიდა. უზომოდ პოპულარული, ორიგინალური პრალინები: ზღვის ცხენის, ნიჟარის,
85
ვახო ბაბუნაშვილის ბლოგი
იხვის ტოლმა და ბუს კვერცხები “იხვის ტოლმა/ბუს კვერცხები — ერთგვარი ეგზოტიკური კერძები, ძნელად საშოვარი დელიკატესები.” Margot Lescaut (facebook friend)
საქართველო, მიუხედავად გრძელი და ჩახლართული ისტორიისა, ისევ ახალგაზრდა ქვეყანაა. ჩვენ, ძალიან ბევრ სფეროში ეხლა ვიწყებთ გარკვევას, სწავლას, სხვადასხვა პროფესიის განვითარებას და მათ შორის კულინარიისაც. დარწმუნებული ვარ, სულ რაღაც 10 წელიწადში საქართველო კავკასიის კულინარიული სამოთხე გახდება, ტრადიციებით, სიახლეებით, მოდერნიზმით … მინდა ერთ ბიჭზე მოგიყვე. თბილისელი იყო, თბილისში დაბადებული და გაზრდილი. მაშინ თბილისი უზარმაზარი იმპერიის, ერთერთი პერიფერიის მთავარი ქალაქი იყო, ხოლო მოსკოვი ამ იმპერიის დედაქალაქი. ამ ბიჭს ბავშვობიდან ჭამაც უყვარდა და ხუმრობაც. თბილისის პრესტიჟულ უბანში ერთ-ერთ სკოლაში სწავლობდა. სკოლის წარჩინებით დამთავრების შემდეგ, ჯერ პერიფერიის მთავარ უნივერსიტეტში ჩააბარა, მისი წარმატებით დამთავრების შემდეგ კი, იმპერიის მთავარ უნივერსიტეტში გადავიდა და კარგი ბიოლოგი გახდა. კი არ უყვარდა ბავშობიდან მოსკოვი, მაგრამ მთავარი საქმეები მაშინ მანდ კეთდებოდა. ამბიციებიც დიდი ჰქონდა, ცოდნა, 86
განათლება, ნიჭიც და მალე, მაშინ როცა დიდმა იმპერიამ ნგრევა დაიწყო და სხვა, უფრო მომცრო იმპერიად ყალიბდებოდა, ბედი ბიზნესშიც სცადა და ბევრი ფულიც იშოვა. მრწამსით ლიბერტანიალელი იყო და თავისუფლება მიაჩნდა ყველაზე დიდ სიმდიდრედ. ჯანიანი ბიჭი იყო და დიდი იუმორიც ჰქონდა. თუმცა წესრიგი უყვარდა. ბევრ რამეზე ფიქრობდა, ბევრი იდეა აწუხებდა. ამ ბიჭის სახელია კახა ბენდუქიძე. დიდი იმპერია რომ დაინგრა და მისი სამშობლო, ყოფილი პერიფერია, დამოუკიდებელი ქვეყანა გახდა და თვითგამორკვევა დაიწყო, უკან დაბრუნდა და ურთულესს რეფორმებს ჩაუდგა სათავეში. გახდა მთავრობის წევრი – ეკონომიკის მინისტრი, შემდგომ - ეკონომიკური განვითარების მინისტრი. შემდეგ დაინიშნა ქვეყნის სახელმწიფო მინისტრად - რეფორმების კოორდინაციის საკითხებში.იგი ითვლება ბოლო წლების ერთ-ერთ ყველაზე წარმატებულ რეფორმატორად. მისი უშუალო ავტორობით განხორციელდა
ეკონომიკის დერეგულირების, ჯანმრთელობის დაცვის, საფინანსო სექტორის, ბუნებრივი რესურსებით სარგებლობის, სანებართვოსალიცენზიო სისტემის, ენერგეტიკისა და საჯარო სამსახურის მნიშვნელოვანი რეფორმირება, შრომის ბაზრისა და საგადასახადო სისტემის ლიბერალიზაცია. განახლდა პრივატიზაციის პროცესი. ამ რეფორმების შედეგად მოქალაქეების ცხოვრება გაცილებით მარტივი გახდა. ერთხელ თქვა: იყიდება ყველაფერი, სინდისის გარდაო და ამის შემდეგ გამყიდველს და იუდას ეძახდნენ. საკუთარი სახსრებით დააფუძნა საქველმოქმედო ორგანიზაცია ცოდნის ფონდი, დაარსა თბილისის თავისუფალი უნივერსიტეტი და საქართველოს აგრარული უნივერსიტეტი, სადაც კულინარიული აკადემიაც შექმნა … ბევრი შესძლო, მაგრამ ბევრის განხორციელებაში ხელი შეეშალა. ყველას, უფროსს თუ უმცროსს თქვენობით ელაპარაკებოდა, მაგრამ თუ უტიფარ სულელს შეხვდებოდა, ძალიან უხამსად გაისტუმრებდა ხოლმე. უჭკუობის, გაუნათლებლობის და უტიფრობის მიმართ დაუნდობელი იყო. 90-იანების დანგრეულ ეკონომიკაში, კორუფციაში, კრიმინალში ცხოვრებისას, როცა თავისუფლებაზე ან კეთილდღეობაზე იწყებდი ლაპარაკს, ხშირად სკეპტიკოსები გპასუხობდნენ: თავისუფლება არა იხვის ტოლმაო, ჰოდა, ერთხელ კახა ბენდუქიძემაც იფიქრა “იხვის ტოლმის რეცეპტი რატომ არ არსებობსო”, გადაწყვიტა და მისი კულინარიული ფანტაზიების უყოყმანო 88
და უბადლო შემსრულებელმა, ქალბატონ რუსიკოსთან ერთად შექმნა “იხვის ტოლმა”… მე გასინჯული მაქვს მისი იხვის ტოლმა და ვთვლი, რომ იხვისგან მომზადებულ კერძებს შორის, ერთ-ერთი საუკეთესო რეცეპტია. ასეა, ასეთი იუმორის, იდეების და შესაძლებლობების ადამიანები ქმნიან ფუნდამენტურ რაღაცეებს და მათ შორის, მისი შექმნილი კულინარიული აკადემია ის მყარი ფუნდამენტია, რაზეც მომავალში ქართული კულინარია გაიზრდება და დარწმუნებული ვარ, მსოფლიო მაშტაბით გაითქვამს სახელს. სწორედ, ამ კულინარიულმა აკადემიამ შეცვალა მზარეულობა - კულინარობით, მზარეულის ხელოსნობა - კულინარის ხელოვნებით და ეს პროფესია პრესტიჟული და მაღალანაზღაურებადი გახადა.
ერთხელ, ერთ-ერთ სატელევიზიო კულინარიულ-კონკურსში, ჟიურიში ვიყავი. მონაწილეები სწორედ, ამ კულინარიული აკადემიის სტუდენტები იყვნენ, ძალიან საინტერესო ხალხი, მას შემდეგ უმრავლესობასთან დღემდე გამომყვა მეგობრობა. აქ დავაგემოვნე მაგალითად, ქათქათა და მსუბუქ ქაფში ჯადოსნურად შენიღბული ქართული ტრადიციული შქმერულის გემო, თითქმის მოლეკულარული კულინარიის მეთოდით მომზადებული შქმერული, ძალიან საინტერესო ბადრიჯანი ნიგვზით და კიდევ სხვა კარგი იდეა. ეს სტუდენტი-ახალგაზრდები, თავისი ასაკიდან გამომდინარე, ამბიციური და თავმომწონე ხალხია, აქ ცოტა ქართული ხასიათიც ერთვება და შედეგად ვღებულობთ
თამამ ექსპერიმენტებს ქართულ სამზარეულოში, რაც განვითარების აუცილებელი პირობაა. მათ მენტორებად, სხვადასხვა კარგი რესტორნების ძალიან საინტერესო შეფ-მზარეულები ჰყავთ, რომლებიც გარდა თავისი პროფესიული გამოცდილებისა, ამ ხალხს ფანტაზიის თავისუფლების მაგალითსაც აძლევენ, მაგრამ მთავარი მაგალითის მიმცემი, მთავარი კრიტიკოსი, მთავარი სულისჩამდგმელი და მთავარი დეგუსტატორი მაინც, კახა ბენდუქიძე იყო, რომელმაც იხვის ტოლმის რეცეპტის შექმნა კი მოასწრო, მაგრამ ბუს კვერცხების შოვნა არ დასცალდა.
ავტორი: ვახო ბაბუნაშვილი
ამ პროფესიის შესასწავლად ახალგაზრდა, განათლებული, ინტერესიანი, უცხო ენების მცოდნე, ინტერნეტში მუდამ სიახლისთვის მძრომიალე ხალხი მიიზიდა და ეს იმ გარემოთი და იმ პედაგოგების მოზიდვით შეძლო, რასაც დღეს კულინარიულ აკადემიაში შეხვდები. 2014 წელს კახა ბენდუქიძე გულის უკმარისობით, ლონდონში პოლიტიკურ ემიგრაციაში ყოფნისას გარდაიცვალა. მის მტრებს გაუხარდათ, ძლიერი ინტელექტი და პრინციპული მოწინააღმდეგე აღარ ჰყავთ, მის მომხრეებს კი, დიდი ძალა გამოაკლდათ. უკეთესი მომავლისთვის ბრძოლაში, მაგრამ ის ცვლილებები, რაც მან დატოვა საქართველოში და უკრაინაში, თუნდაც რუსეთში, საკმარისი იქნებოდა რამდენიმე ადამიანის უკვდავსაყოფად.
89
თათუკა ჯავახიშვილის ბლოგი კრისტინა ბაუერმანი -“სამსახური როგორც ცხოვრების სტილი”
2003 წელს ქ. ბათუმში დაარსდა პირველი კაფე, სრულყოფილი დიზაინითა და მომახურებით. მას შემდეგ კაფე “პრივეტ იზ ბატუმა“ წარმოადგენს ქალაქის სავიზიტო ბარათს და უმასპინძლა მრავალ სტუმარს. ინტერიერი: რეტრო სამზარეულო: ქართული და ევროპული დესერტების მრავალფეროვანი არჩევანი კაფე “პრივეტ იზ ბატუმა“ დაარსდა: 2003 წელს ადგილმდებარეობა: ქ. ბათუმი, მემედ აბაშიძის N 39 ტელეფონი: 0422 27 77 66
იტალია. სამხრეთ იტალია. რა გსმენიათ ამ ადგილის შესახებ? გემრიელი საჭმელი, კარგი ღვინო, უძველესი კულტურა და კიდევ ალბათ ის, რომ აქ საკმაოდ ტრადიციული გარემოა. ქართველებისთვის კარგად ნაცნობი ღირებულებები - ოჯახი, დედა, რელიგია, წინაპრები. აქ დაიბადა ქალი, რომელმაც მნიშვნელოვანი წვლილი შეიტანა თანამედროვე კულინარიის რევოლუციაში. გაიცანით, კრისტინა ბაუერმანი, მიშლენის ვარსკვლავოსანი შეფ მზარეული. კრისტინა, საშუალო ფენის სტანდარტულ ოჯახში დაიბადა. პროფესიაც, საკმაოდ სტანდარტულად, პერსპექტიული აირჩია და იურისტი გახდა. მას ასზე მეტი წარმატებული საქმე ჰქონდა, როგორც იურისტს, მაგრამ თავი რიგითი “რუხი” პიროვნება ეგონა. კრისტინას მიაჩნდა, რომ ოჯახში არსებული ნიჭი ხელოვნებისადმი, მთლიანად მის არქიტექტორ დას ერგო წილად, თვითონ კი უბრალოდ რიგითი პროფესიის პრაგმატული წარმომადგენელი იყო. “იმ დროს ჩვენ ყველას გვინდოდა ვყოფილიყავით ამერიკელები” - იხსენებდა კრისტინა 2012 წელს, იტალიაში, ჩვენი შეხვედრის დროს - “და მეც გამბედაობა მოვიკრიბე და ამერიკაში გავემგზავრე დასასვენებლად. უკვე მესამე დღეს მივხვდი რომ აქ მინდოდა ცხოვრება.” კრისტინამ მიატოვა წარმატებული კარიერა. ყველაფერი მიატოვა და სან-ფრანცისკოს ერთ-ერთ რესტორანში კაპუჩინოს და კრეპების დამზადება დაიწყო. პარალელურად სწავლას აგრძელებდა.
90
სწორედ, აქ გახსნილ და თანამედროვე კულტურაში, გაიცნო უამრავი საინტერესო ადამიანი, დაიანახა ყველა ის შესაძლებლობა, რომელიც აქამდე მიუწვდომელი ეგონა და გაიგო, როგორ უნდა ყოფილიყო ბედნიერი. “სავალდებულო სამხედრო სამსახურის ნაცვლად იტალიელი ახალგაზრდები ერთი წლით უნდა მიემგზავრებოდნენ საზღვარგარეთ” - დაასკვნა კრისტინამ. არ შემიძლია არ დავეთანხმო და იგივე არ მოვუწოდო ქართველ სტუდენტებს. მომდევნო წლებში ბევრი საინტერესო რამ მოხდა. კრისტინამ დაიწყო გრაფიკული დიზაინერის კარიერა და მეგობართან ერთად საკუთარი კომპანიაც დააარსა, შემდეგ ქეთერინგის ბიზნესი დაიწყო და დროთა განმავლობაში მიხვდა, რა საქმიანობა იტაცებდა ყველაზე მეტად - კულინარია. კრისტინა მუშაობდა მასწავლებლად, თარჯიმნად. მუშაობდა ღამის ცვლებში და ემზადებოდა ფინანსურად, რომ შეეცვალა პროფესია და შესაბამისად მთელი ცხოვრება. სწავლის სურვილი, დაუღალავი შრომა და მონდომება უკვალოდ არასდროს ქრება. 2003 წელს კრისტინამ კიდევ ერთი დიპლომი აიღო, ოღონდ ამჯერად ის, რომელიც ნამდვილად გამოადგებოდა - კულინარიული ხელოვნების დიპლომი. “ცხოვრების სტილი უნდა იყოს შენი საქმიანობის ნაწილი და საქმიანობა უნდა იყოს შენი ცხოვრების სტილის ნაწილი” - ეს სიტყვებიც კრისტინასგან მოვისმინე და ვფიქრობ ეს არის მისი წარმატების
“პორტო ფრანკო“ - ს შეფ მზარეული გთავაზობთ: აჭარული ხაჭაპურის მრავალფეროვან არჩევანს, ქართული ცომეულის და იტალიური პიცების სხვადასხვა სახეობებს.
ასევე გთავაზობთ განახლებულ მენიუს თქვენ შესაძლებლობა გაქვთ დააგემოვნოთ ხინკალი, ქაბაბი, მწვადი. ქართული სამზარეულოს ცივი და ცხელი კერძები.
მისამართი: ქ. ბათუმი კ. გამსახურდიას 40, ტელეფონი 0422 276222
განმსაზღვრელი. საქმე უნდა აკეთო კარგად, ამისთვის კი უნდა აკეთო ის, რაც გულწრფელად გიყვარს. ...და ცხოვრობდა კრისტინა დიდხანს და ბედნიერად... საბედნიეროდ, ასე მარტივად და ზღაპრულად არ იყო საქმე. შემდეგ ყველაფერი ისე მოხდა, როგორც რეალურ ცხოვრებაში - ბევრად უფრო საინტერესოდ და დაძაბულად. კრისტინამ გაიარა სტაჟირებები მაღალი დონის ფრანგული სტილის ამერიკულ რესტორნებში. სწორედ აქ სწავლობ ჭეშმარიტ კულინარიას და ხვდები რომ, შეფ მზარეული არის პროფესია - რთული და საინტერესო პროფესია. მაგრამ თუ ვინმეს ჰგონია, რომ ასეთი რესტორნების სამზარეულოებში დიდოსტატი შეფ მზარეულები და მათი შეგირდები კომფორტულ გარემოში ნებივრობენ და ხელოვნების ნიმუშებს სულ მუზების გარემოცვაში ქმნიან, იმედი უნდა გავუცრუო. ეს ყაზარმული ტიპის დაწესებულებებია. მკაცრი, დაუნდობელი და ურთულესი სამუშაო პირობებით. ასეთ სამზარეულოში ყოველთვის რთულია მოხვედრა და მით უფრო რთულია თუ ქალი ხარ. სქესობრივი დისკრიმინაცია ამ სფეროშიც აქტუალურია და კიდევ უფრო მძაფრად იგრძნობოდა იტალიაში, სადაც კრისტინა დაბრუნდა საკუთარი რესტორნის გახსნის ამბიციით. “ჩვენ (ქალებმა) არავის არაფერი არ უნდა დავუმტკიცოთ, ჩვენ ისედაც ყველაფერი შეგვიძლია, უბრალოდ უფრო გვიან დავიწყეთ” - ასე ხსნის კრისტინა გავრცელებულ სტერეოტიპებს იმის შესახებ, რომ მამაკაცები პროფესიების უმრავლესობას უკეთ ეუფლებიან. ამერიკულ ტემპს და ფრანგულ სიმკაცრეს მიჩვეულს, იტალიური მოდუნებული და ბოჰემური გარემო ეუცხოვა. ბიზნესის დაწყებაში ბიუროკრატიული სისტემაც ხელს უშლიდა. მაგრამ კრისტინამ მაინც განახორციელა ჩანაფიქრი და გახსნა პირველი რესტორანი “Glass”, რომელმაც დიდი აღიარება მოუტანა. ისიც უნდა ვაღიაროთ, რომ საკუთარი ბიზნესი ბევრისთვის თავისუფალ გრაფიკს, ნაკლებ სადარდებელს და უკეთეს ფინანსურ მდგომარეობას ნიშნავს, რაც სულაც არ არის სიმართლე. კრისტინა, ისევე როგორც ბევრი რესტორატი და შეფი, თვითონ არის ხელოსანიც, მენეჯერიც და PR აგენტიც. რთულია, მომგებიანი ბიზნესი გქონდეს გარემოში, სადაც გადასახადები გახრჩობს, მოუწესრიგებელი შრომითი კოდექსია და არ არის ჩამოყალიბებული სანიტარული ნორმები კვების ობიექტებისთვის. დარწმუნებული ვარ, ნაცნობი სიტუაციაა ბევრი ქართველისთვის. მიუხედავად ყველაფრისა, კრისტინამ შრომა და მონდომება არ დაიზარა. ის ახლაც აგრძელებს სწავლას და ხშირადად შეგირდადაც მიდის სხვა შეფებთან. ბიზნეს გეგმის წერა ისწავლა და მეორე რესტორანი გახსნა, რომელიც კონკრეტული ბიზნეს იდეით დაიბადა Romeo.
92
თუ მისი პირველი რესტორანი მისი ცხოვრებაა, მისი ნაწილია და კრისტინას გარეშე ვერ იარსებებს, მეორე რესტორანი გათვლილი და კარგად გაანალიზებული პროექტია, რომელსაც შემოსავალი მოაქვს.
მაგრამ არ მეშინოდა წარუმატებლობის და არც ახლა მეშინია. ჩემი აზრით, უნდა ვიყოთ ლმობიერები ჩვენ თავთან და შეგვეძლოს საკუთარი თავის პატიება მარცხის შემთხვევაში.
კრისტინამ ისწავლა, როგორ გამხდარიყო კარგი მენეჯერი და ლიდერი. ის ყოველთვის მოიხსენიებს თავის თანამშრომლებს პატივისცემით და ამბობს: ადამიანები რომლებიც ჩემთან ერთად მუშაობენ და არასდროს ამბობს “ჩემზე” ან “ჩემ დაქვემდებარებაში”. პრესასთან ყოველთვის სულ? შეფთან* ერთად ჩნდება. აღიარებს თანამშრომლების წვლილს და აფასებს მათ. მიუხედავად დეკრეტული შვებულების კანონისა, მაინც არ ერიდება ქალებთან ერთად მუშაობას. ყოველთვის ცდილობს ისწავლოს და მისცეს სწავლის და განვითარების შესაძლებლობა თანამშრომლებს.
შენთვის, როგორც ქალისთვის, იყო თუ არა წარმატების მიღწევა უფრო რთული ვიდრე მამაკაცებისთვის?
“თუ იცი როგორ ისწავლო - ყველაფერს ისწავლი” მითხრა მან. საბოლოო ჯამში, კრისტინა ბაუერმანმა, გოგონამ სამხრეთ იტალიის ერთი ჩვეულებრივი ოჯახიდან, მოახერხა მსოფლიოში ერთ-ერთი გამორჩეული შეფი გამხდარიყო, დაემსახურებინა გამბერო როსოს 2 ჩანგალი, მიშლენის ვარსკვლავი, გაეხსნა 2 რესტორანი რომში და თავდაყირა დაეყენებინა საკუთარი ცხოვრება იმისთვის რომ აესრულებინა ოცნება - ის დღეს ბედნიერია იმ საქმით, რასაც აკეთებს. მე კი ბედნიერი ვარ, რომ შევძელი მისი ისტორია გამეზიარებინა ქართველი მკითხველისთვის. კრისტინაც სიამოვნებით დამთანხმდა პასუხი გაეცა რამდენიმე შეკთხვაზე.
დიახ, და საპირისპიროს მტკიცებას თუ დავიწყებ მოგატყუებ. რამდენიმე კვირის წინ დავესწარი Parabere-ს ფორუმს ესპანეთში. ეს არის ქალების ახალი კავშირი, რომლის პირველი ყრილობა ბილბაოში გაიმართა. ერთ-ერთმა გამომსვლელმა წარადგინა კვლევა იმის შესახებ, რომ ქალებისა და მამაკაცების თანასწორობის მიღწევას კიდევ 80 წელი დასჭირდება. მე კი მგონია, რომ ყველაფერი ბუნებრივად განვითარდება და იმდენ დროს წაიღებს, რამდენიც საჭირო იქნება. დადგება დღე, როდესაც ახალი თაობა ვეღარ დაინახავს განსხვავებას ქალსა და კაცს შორის. ყველა პროფესიაში თანდათანობით მოვა თანასწორობა. ერთხელ ახსენე, ცხოვრების სტილი უნდა იყოს შენი საქმიანობის ნაწილი და საქმიანობა უნდა იყოს შენი ცხოვრების სტილის ნაწილი. როგორ უნდა მიაღწიო წარმატებას ასეთი ფორმულით? ახალგაზრდობაში დავპირდი ჩემ თავს, რომ ჩემი სამსახური, ჩემი პირადი ცხოვრების განუყოფელი ნაწილი იქნებოდა. არასდროს მინდოდა სახლიდან
გასვლა სამსახურში წასასვლელად და პირიქით. მინდა ყოველთვის სახლში ვგრძნობდე თავს კომფორტულად. შენ ხარ ქალი, დედა, ბიზნესმენი, ვარსკვლავოსანი შეფი. როგორ ახერხებ ბალანსს? ამას ყველა ქალი ახერხებს. მე არ ვარ ერთადერთი. ჩვენ ყოველთვის ვიყავით დედები, პროფესიონალები და ცოლები. ადამიანებმა უნდა დაიწყონ ახლებურად ფიქრი და დაუშვან, რომ ამ სამი როლის შეთავსება შესაძლებელია. დიახ, ქალს შეუძლია იყოს დედა და ცოლი ერთდროულად, ისევე როგორც შეუძლია იყოს დედა და პროფესიონალი. ქართულ სამზრეულოს მრავალსაუკუნოვანი ისტორია აქვს, მაგრამ დღესაც ჩვენი კერძები ისე გამოიყურება, როგორც ათწლეულების წინ. შენ იტალურ სამზარეულოში მომხდარი რევოლუციის მნიშვნელოვანი მონაწილე ხარ. რას ურჩევდი ქართველ შეფებს და რესტორატორებს? “ჩემი რჩევა მარტივია”: გიყვარდეთ და დაიცავით ტრადიციები, მაგრამ ნუ დაატყვევებინებთ მათ თავს. არ შეგეშინდეთ და გაბედეთ.
ავტორი: თათუკა ჯავახიშვილი
გთავაზობთ მასთან ინტერვიუს და იმედი მაქვს ის ისევე შთაგაგონებთ, როგორც მე შთამაგონა ჩვენი პირველი შეხვედრისას. პირველად როგორ მოხვდით ამერიკაში? შტატებში წავედი დასასვენებლად. ელდა მეცა ყველაფრისგან, რაც ვნახე და განსაკუთრებით, ადამიანების შესაძლებლობებისგან. მახსოვს, ათასობით ადამიანი ქალაქის სხვადასხვა ნაწილში და ქალაქი, სადაც ვიყავი პროტესტში. ვიფიქრე, რომ თუ ამდენი ადამიანი აპროტესტებს რაღაცას, მაშინ ალბათ არიან ვიღაცეები, ვინც მათ უსმენენ. კიდევ მახსოვს თავისუფლება ყველგან… ისეთი შეგრძნება გეუფლება თითქოს ყველაფრის გაკეთება შეგიძლია და არავინ არ გაგკიცხავს. იქ მეტი შემწყნარებლობაა განსხვავებულისადმი, თუმცა როგორც შემდეგ აღმოვაჩინე, ყველაფერს აქვს საზღვარი. როდის მიხვდი რომ ცხოვრების თავდაყირა დაყენება და ყველაფრის შეცვლა გინდოდა?კონკრეტული მომენტი არ ყოფილა, იყო რამდენიმე შემთხვევა. ეს ყველაფერი ახალი იყო ჩემთვის. მახსოვს ვფიქრობდი, რომ თუ ჩანაფიქრი არ გამომივიდოდა თავს იმით გავიმართლებდი, რომ ახალ საქმეს მოვკიდე ხელი.
93
ჩვენი ბებიების მოყოლილი ზღაპრების, მათი ხელისგულებიდან გასინჯული აჯიკის, მათ წინსაფრის ჯიბეებში ნაპოვნი ხურმის ჩირის ამბები იქნება, ყველასთვის საერთო და გასაგები.
დიანა ანფიმიადის ბლოგი
წინასწარგამოცხადებული სიყვარულის (კულინარიული წიგნის) ქრონიკა ვთქვი, ერთ დღესაც ყველაფრისთვის
მოვიცლი, რაც დავგეგმე, ყველა წიგნს დავწერ, რომლის დაწერაც გადავწყვიტე, ყველა ლექსს ვთარგმნი და ყველა ნამცხვარს გამოვაცხობ მეთქი. ჩემს თავს დავპირდი, უამრავი უინტერესო საქმის, წერაკითხვების, დედლაინების და ათასი მოვალეობისგან იმ ჩაიდანს რომ დავემსგავსე, ბებიაჩემს, სპეციალურად ღუმელზე (ფეჩზე) შემოსადებად რომ იყენებდა. როგორი ჩაიდანი იყო? წვრილ-წვრილ ყვავილებიანი, მაგრამ ის ყვავილები აღარც ეტყობოდა, გამურული, გადაქექილი, სახელურიც გატეხილი ჰქონდა. მაგრამ ღუმელზე ჩაის მშვენივრად ადუღებდა, სხვა ახალი ჩაიდანი არ გაიმეტებოდა ამ საქმისთვის. დროა, ნამდვილად შესაფერისი დროა, იმ ჩაიდანს ძირი გავუხვრიტო და შიგნით ქრიზანტემები დავთესო. 94
როგორი ნაღვლიანი დასაწყისი გამომივიდა?
წიგნის ფაბულა ასეთია, პატარა გოგონა, მეხუთეკლასელი, ნახევრად ხუთოსანი, ნახევრად ისე რა, წიგნების კითხვა რომ უყვარს და კიდევ რომელიმე დებილური პოპჯგუფი, ბებოსთან მიდის, საზაფხულო არდადეგებზე. მმ, თავგადასავალს ელოდებით? ფანტასტიკის ან ფენტეზის სტილში? არა, აქ სხვანაირი თავგადასავალი იქნება. 10 დღე, 10 საუზმე, სადილი და ვახშამი - ბებია და შვილიშვილი ერთად მზარეულობენ. ოღონდ, უბრალოდ კერძები კი არ იქნება - სულ ქართული ეთნოგრაფიის,
ფოლკლორის, ლიტერატურის, მითოლოგიის, ზეპირი ისტორიის სიღრმიდან ამოკენკილი რეცეპტებით შექმნილი, თავისი დიალექტური სანელებლებით, დავიწყებული, თუ ნახევრადდავიწყებული ლექსიკით. მაგალითად, თენდება დილა, სოფელში მამლის ყივილი, ძაღლების ყეფა, ქათმების კრიახი ისმის, ბებომ უკვე მოასწრო შინაური ცხოველების დაპურება, ახლა შვილიშვილის გაღვიძებას ელოდება, რომ საუზმე ერთად მოამზადონ. დილით რას მიირთმევენ? რასაკვირველია ფაფას, ხორბლის ან ხავიწის, ან იქნებ სიმინდისაც. ჩიტიფაფა იცით რა არის ან ჩიტიფაფობა? ეს უძველესი, ნაყოფიერებასთან დაკავშირებული ქართული რიტუალია, ყველიერის ორშაბათს ხარშავდნენ ფაფას,
მალე ბებიაჩემის დაბადების დღე იქნება. ჩემი მზეთუნახავი, ლურჯთვალება, სპილენძისფერთმიანი, მაღალი და გრძელთითება ბებოსი - რა მარლენ დიტრიხი? რისი გრეტა გარბო? უკვე ხუთი წელია აღარ მყავს, ჩემი ბავშვობის სინათლე და წინსაფრის ჯადოსნური სურნელება, ჩემი გემოვნებისა და კულინარიული ალქიმიის მაგისტრი. ჰოდა, მას მინდა მივუძღვნა ეს წერილიც და წიგნიც, რომლის დაწერაც გადავწყვიტე. ოდესმე მეც ხომ მოვიცლი დასაწერად? ოდესმე მეც ხომ შემოვირიგებ დედლაინების ღმერთს? ჰოდა, მომინდა ამ წიგნის შესახებ თქვენთვის მეამბო, მოგეწონებათ თუ არა? კარგი იქნება თუ არა? მოკლედ, 95
ღობეებს უსვამდნენ, მინდვრებში დგამდნენ, რომ ჩიტებს ფაფა ეკმარათ და მოსავალი არ გაენადგურებინათ. ფუსფუსებენ ჩვენი ბებო და შვილიშვილი, ნახევრადმითოლოგიური სიტყვიერების საბურველში გახვეულნი. აქვე ბებოს ვაჟა-ფშაველას ლექსიც ახსენდება, ჰოდა, ამ ამბების თხრობაში, ეს ჩვენი უჭმელი გოგო ისე გადაყლაპავს ფაფას, რომ თვითონაც ვერ მიხვდება. “შეიმკო თოვლი ფაფითა, ვით პატარძალი ხალებით. ჩიტთაც ღმერთს მადლი შესწირეს ცად აპყრობილის ბრჭყალებით. სუნი ტრიალებს ფაფისა თავის ფაფურის ძალებით.” სადილისთვის პურის ცხობაც, ხომ მთელი ამბავია? ეხუმრებით? ადგებოდნენ ეს ჩვენი გოგო და ბებიამისი, გაცრიდნენ ფქვილს, მოემზადებოდნენ ამ ყველაზე მნიშვნელოვანი საქმისთვის: “დოლის პურს ჯერ გავრეცხამდით და გავახმობდით ცხრილში. გავაკეთებდით, მერე დავარკვევდით ტაბაკითა, ხონჩით. რაც კარგი პური იყო, საკუთარი დოლის პური, იმას დავფქვამდით, მერე გამტკიცამდით სამტკიცში, იარდალს ვეძახდით თეფშს, ჩავდებდით, ისე ვხეხამდით, რომ ხელის შემოკვრით ვერ იცრებოდა, ისეთი სქელი იყო. დღეში ერთ ჩანახს ძლივ გავცრიდით. ჩანახი ოცი გირვანქა არის. ვარცლი იყო, ვარცლში ჩავყრიდით. პურის ცომი მოდედებული გვქონდა, იმას მოვზელამდით ერბოთი და კვერცხით, თითქმის ნახევარ ფუთ ერბოს უზამდით, კვერცხიც ასე
96
ორმოცი ცალი მოუნდებოდა. ერბოს გაათბობდნენ და ისე მოზელამდნენ. ძალიან მაგარი უნდა. “ თქვენ გგონიათ, ჩვენი წინაპრები პურს მხოლოდ სადილისთვის აცხობდნენ? არა, სულაც არა, უამრავი რიტუალის შემადგენელი ნაწილი, სწორედ სხვადასხვაგვარი პურის ცხობა იყო, ჰოდა, სანამ თონიდან გამტკიცულ შოთებს ამოყრის, ჩვენი ბებო ამ ამბებს აუცილებლად მოუყვება თავის შვილიშვილს, ხვნა-თესვის დაწყების წინ გამოსაცხობ ხმიადებზე, საახალწლო ბასილებზე, საშობაო მუცლის სალოცავზე, სააღდგომო კვერებზე, საქორწილო პურზე და კიდევ ძალიან, ძალიან ბევრ რამეზე. მოკლედ, მთელი წიგნი ასეთი ამბებით და რეცეპტებით იქნება სავსე, პერსონაჟები კი მე და ჩემი ბებო ვიქნებით - რეალური თუ გამოგონილი, გახსენებული თუ დავიწყებული ამბების მონაწილეები. პს. უკვე ხუთი წელია ბებო აღარ მყავს და აღარც ასეთი ამბები ხდება ჩემს არდადეგებზე. ქურასთან ვდგავარ და ბებიაჩემზე ვფიქრობ. დიდი ქვაბით ღომი ჩავადგი. გიჟდებოდა ჩემი ბებო ზინაიდა ღომზე, როდესაც მზადდებოდა, თავისთვის დიდი, თავმოდგმული თეფშით დაიდგამდა -” მე ბევრი” - ამბობდა. ჰოდა, არ ვიცი, რა გზას გადის კერძი ჩვენი სუფრიდან მიცვალებულების ტრაპეზამდე, მარა მაინც ჩავარჭობ ერთ დიდ ღომიან თეფშში სანთელს, რა ვიცი, რა ხდება ეს პატარა, ნახევრადხუთოსანი გოგოს და ბებიამისის რიტუალია. აუცილებლად უნდა დავწერო ეს წიგნი.
ავტორი: დიანა ანფიმიადი
Yeni Raki-ს ხუთი ექსკლუზიური ვახშამი თბილისში ლონდონის, ბერლინის, სოფიის, ვარნის, შემდეგ, Yeni Raki 5 ექსკლუზიურ ვახშამს უმასპინძლებს თბილისის ყველაზე ცნობილ რესტორნებში. ხუთი საუკეთესო ქართული რესტორანი, ფუნიკულიორი, შავი ლომი, ცისფერი მთები, პურის სახლი და ტაბლა მათი მომსახურების მაღალი ხარისხის გათვალისწინებით შეირჩა. Yeni Raki -სთან ერთად ხუთ ექსკლუზიურ ვახშამს წარმოადგენენ ცნობილი შეფ-მზარეულები: მერიკო გუბელაძე და ვახო ბაბუნაშვილი. Yeni Raki წამყვანი თურქი ანისული ალკოჰოლური მწარმოებელი კომპანიაა. Impact Databank-ის ცნობით, Yeni Raki არის მსოფლიოში ნომერ პირველი ანისული ალკოჰოლური სასმელი საცალო ფასის მიხედვით და მეჩვიდმეტე ყელაზე ძვირფასი ალკოჰოლური ბრენდი. ხუთ ექსკლუზიურ ვახშამზე დამზადდება სპეციალური კერძები, რომელიც თანხვედრაში იქნება რაქის გემოსთან. Yeni Raki-ს ხუთი ექსკლუზიური ვახშამი “Unrush Your World”-ის კამპანიის ფარგლებში ტარდება, რომლის მთავარი გზავნილიც არის: შეჩერდი, გაიზიარე, ისიამოვნე მეგობრების გარემოცვაში ყოფნით და აუჩქარებლად დააგემოვნე რაქი. Yeni Raki-ს ხუთ ექსკლუზიურ ვახშამზე შეირჩა 50 სპეციალური სტუმარი: მედიის წარმომადგენლები, მსახიობები, ცნობილი საზოგადო მოღვაწეები. რაქის მდიდარი კულტურული მემკვიდრეობა თანამედროვე თურქული რესტორნებისა და გასართობი ცენტრების განუყოფელი ნაწილია. ამ მემკვირეობის ყველაზე ცნობილი წარმომადგენელი, Yeni Raki გაზიარების, კავშირის, სიყვარულისა და მეგობრობის სიმბოლოა. რაქის გააჩნია 500 წლიანი ტრადიციული ისტორია. „ჩვენ შევისწავლეთ რაქის წარსული, შედეგად მივიღეთ ისტორია, რომელმაც აღმავალი მისცა ძლიერ, ანისიდის-არომატის სასმელებს, რომლებიც დღეისთვის არის ჩვენთვის ცნობილი; ჩვენ აღმოვაჩინეთ შთამბეჭდავი ინფორმაციით დახუნძლული ისტორია“.
სალომე დადუნაშვილის ბლოგი
მაშტაბით, თვეში მხოლოდ რამდენჯერმე ახდენს. ეს დღეები სანაპიროზე მაცხოვრებელი ყველა ფრანგის კალენდარში წითელი მარკერითაა შემოხაზული. დიდი მიქცევის დღე. დღე, როცა ქვიშაში ჩაფლული კოკიაჟი ანუ მოლუსკები, წყლის საფარის დაცვას კარგავენ და მსუნაგი, ფოცხებით შეიარაღებული ფრანგების საკბილონი გახდებიან. მარჯვნივ და მარცხნივ მარილიანი წყლის გუბეები, მიტოვებული წყალმცენარეები და მოულოდნელად მიუსაფრად დარჩენილი პაწია კიბორჩხალები, შუაში კი- სამანქანო გზა. გზა, რომელიც კუნძულთან მიგიყვანს. სანამ ნოარმუტიეზე გადასასვლელ უზარმაზარ ხიდს ააგებდნენ, ეს ხავსმოკიდებული სლიპინა გზა, ერთადერთი იყო საფრანგეთში ყველაზე გემრიელი კარტოფილის სამშობლოდ აღიარებული კუნძულისკენ.
გამთენიისას, ცივ, ნისლიან ჰაერში გახვეულები, დგანან და ელიან. საწვიმარებში, ხელში ფოცხებითა და კალათებით. გამძლეები ოკეანიდან წამონაბერ ცივ ქარს არ უფრთხიან. მოხუცები და ბავშვები მანქანებში იყუჟებიან. დრო გადის, ნისლი ნელ-ნელა იფანტება და ჰორიზონტზე კუნძული ნოარმუტიეს ბნელი კონტური ჩნდება. გამთენიისას, ცივ ნისლიან ჰაერში თოლიები ჭყივიან და ატლანტიკის ოკეანე ნელ-ნელა გაყოფას იწყებს. წყალი ჯერ ქაფდება, ბუყბუყებს მერე კი, ფეხაკრეფით იპარება. მიდის და ქრება. ჰორიზონტამდე არაფერია ყვითელი ქვიშის გარდა, რომელზეც წყლის ლივლივის ანაბეჭდიღაა დარჩენილი. მთვარის მიზიდულობა ხილულ სასწაულს ამ
98
თუ მოასწრებდი გადასვლას, უკან დაბრუნებას ალბათ, მაინც ვერა. გზის გასწვრივ კოშკებია აგებული, ოკეანე ძალიან სწრაფად ბრუნდება. როგორც ეჭვიანი სატრფო ცოტა ხნით მიტოვებულ საყვარელს, წყალი ისე წამიერად იბრუნებს დაკაგულ დროს და სივრცეს. თუ მიხვდი, რომ ვეღარ მიასწრებ ნაპირამდე, სასწრაფოდ კოშკის ზედა პლატფორმაზე უნდა აცოცდე და დაელოდო, როდის მოცურდება მაშველი ნავი და გადაგარჩენს. ნისლი იფანტება, ქარიც ისე მძალვრად აღარ უბერავს და მზის სხივებით გამთბარ ქვებზე, კმაყოფილი თოლიები დასეირნობენ. გაშიშვლებული ფსკერი ჯერ კიდევ ყინულივით ცივია, მაგრამ მალე პაწია გუბეები მზეზე თბება და სიცოცხლის ოაზისებად იქცევა. ქვიშა მკვრივია, როგორც სველი თიხა. შიშველი ფეხი მხოლოდ, მცირე ანაბეჭდს ტოვებს, მაგრამ სულ მალე არემარე დაისერება ასობით დიდი თუ პატარა
ნაფეხურით. ადამიანები, დროებით დაშვებულნი იმ სივრცეში, რომელიც მათ არ ეკთვნით, დროს არ კარგავენ.
ყველა ისევ ნაპირისკენ იძვრება. ოკეანე ბრუნდება და სიამოვნებით ჩამოგართმევთ ნაქურდალს თუ შეყოვნდებით.
ჯერ ადგილი უნდა შეარჩიო.
როცა დაღლილ დაქანცული ფეხებიდან წებოვან ქვშას ჩამოიბან და შინისაკენ მიმავალ გზაზე, მოხდილი ვალის შეგრძნებით, სრულიად ლეგიტიმურად მიეცემი მშვიდ ძილს, არ გეგონოს, რომ ეს ისტორიის დასასრულია.
ნუ მკითხავთ როგორ, ეს მე ვერ დავისწავლე. დღემდე ინტუიციას ვენდობი. მერე დაჰკრავ ფოცხს და ნახავ, ხომ არ ამოჰყვა მოლუსკი. ორსადგულიანი ნიჟარა, რომელსაც იტალიანი ვონგოლეს,საფრანგეთში კი- პალურდს ეძახიან. თუ-კი, ესე იგი კიდევ უნდა მოჩიჩქნო ფსკერი. მოლუსკებს ერთად უყვარს დასახლება. სადაც ერთი, იქ მეორეც აღმოჩნდება. აგრძელებ ასე, სანამ მთელი სანათესაო შენს კალათში არ ამოყოფს თავს. როცა მოსავალი შემცირდება, გზას გააგრძელებ და სხვა ადგილს იპოვი. რას არ ნახავ ოკეანის ფსკერზე. ათობით სხვა მოლუსკს, რომელსაც არ ვაგროვებთ ( არ ვიცი რატომ) პაწია, სულ პაწაწინა კიბორჩხალებს, რომელებიც ფეხზე აგაცოცდებიან., წყალმცენარეებს და სხვა უცნაურ ქმნილებებს, რომლებიც კარგა ხანი თოკები მეგონა და ზღვის ბინადარი ყოფილა. არც კი მინდა მის არსებას ჩავუღრმადე და მასთან წყალში შეხვედრის პერსპექტივაც, მაინცდამაინც დიდი სიამეს არ მგვრის.
სახლში მისულს დღის ყველაზე მნიშვნელოვანი ნაწილი გელის. მოლუსკების მომზადება და ვახშამი. განსხვავება ახალსა და ძალიან ახალ ზღვის პროდუქტებს შორის (მესამე კატეგორია არ არსებობს) იმდენად დიდია, რომ .... ძალიან დიდია. მიუხედავად დიდი სიყვარულისა ამ პროდუქტის მიმართ, მე უმ მოლუსკებს ვერ გეახლებით. სამაგიეროდ, ძალიან მიყვარს ღუმელში გამომცხვარი საფანელით, კარაქითა და ნივრით ან ცოტა ქინძით. საფრანგეთში ამ ყველაფერს, ახლად გამომცხვარ ბაგეტთან და მარილიან კარაქთან ერთად შეექცევიან.
ვაღიარებ, ეს შესანიშნავი გასართობია. რაღაც საშუალო კროსსა და იოგას შორის.
იტალიაში ვონგოლეს პასტასთან ერთად მოგართმევენ და იქ მისი ნაზი, მოტკბო გემო, პომიდვრისა და ნივრის არომატით იქნება გაჯერებული.
რეზულტატი ყოველთვის ერთია: სულიერი სიმშვიდე, მუცლის მაძღრობა და წელის ტკივილი.
ეს ვახშამი დღის ბოლოს, რომელიც ოკეანის ფსკერზე გასეირნებით დაიწყო, განსაკუთრებულია.
ფრანგული „სპორტის“ ამ სახეობას თავისი წესებიც აქვს .
შეგიძლია მშვიდი სინდისით თქვა, რომ შენ, თავად მოიპოვე მოლუსკი შენი არსობისა და თავისუფალი ხარ ხვალ დილამდე, სანამ წელის ტკივილი გაგაღვიძებს.
არ გამოიყენო დიდი ფოცხი, უკან დააბრუნე ყველა მოლუსკი, რომელიც 2 სანტიმეტრზე პატარაა და არ შეაგროვო 5 კილოზე მეტი. თუ წესების დაცვა, თქვენი საყვარელი საქმიანობა არ არის, საზღვაო პოლიცია სიამოვნებით დაგეხმარებათ და სოლიდური ჯარიმის მეშვეობით, შეგაყვარებთ წესრიგს. და მერე უცებ, რაღაც უხილავი სიგნალით,
ავტორი: სალომე დადუნაშვილი
99
OPENING CEREMONY
ესმას ბლოგი სუნრელოვანი რემინისცენციები
“რიქსოს ბორჯომი” საპარტნიორო ფონდისა და ყაზახური ინვესტიციით აშენდა. სასტუმროს მთლიანი საინვესტიციო მოცულობა 38,5 მლნ. აშშ დოლარია. საპარტნიორო ფონდის თანამონაწილეობა პროექტში 50 %-ია. საქართველოში, ბორჯომში მდებარე სასტუმრო „რიქსოსი“ საკუთარ სტუმრებსა და დამსვენებლებს უმაღლესი დონის მსოფლიო კლასის მომსახურებას სთავაზობს. სასტუმრო „რიქსოს ბორჯომი“ 2015 წლის თებერვალში გაიხსნა. სასტუმროს გააჩნია ძვირადღირებული ფუფუნების სერვისის ტრადიცია, რომელიც ნათლად ჩანს სლოგანში: „ნუ ელი ნაკლებს“. ბორჯომის სასტუმრო „რიქსოსში“სტუმრებს მართლაც, გამორჩეული კომფორტი ელოდებათ. აქ თანამედროვე დიზაინის სტილში მოწყობილი ყველა ოთახი სიმშვიდის მომგვრელ, მომნუსხველ, წიწვოვანი ხეებით დაფარულ მთებს გადაჰყურებს. თერაპიული თვისებების მქონე წყალი კი, ამ ადგილის მთავარი ღირსშესანიშნაობაა, თუმცა, ჯანმრთელობის ცენტრის მომსახურების გარდა, სასტუმრო თავის სტუმრებს სთავაზობს სპა მასაჟს, თურქულ აბანოს, საუნას, ფიტნესის ოთახს, „რიქსი კლუბს“ VIP სტუმრებისათვის და „წყლის თაღს“ ბუნებრივი მინერალური წყლით. თავისი სტუმართმოყვარეობის, ყურადღებიანი ინდივიდუალური მომსახურებისა და საუცხოო სამზარეულოს გამო, „რიქსოსის“ სასტუმრო აღიარებულია მსოფლიოს პროფესიონალი ექსპერტების მიერ და მიღებული აქვს ამერიკული ხუთვარსკვლავიანი ბრილიანტის ჯილდო - Conde Nast, მსოფლიო მოგზაურობის ჯილდო და ის პლანეტის უდიდეს სასტუმროთა შორის მოიხსენიება. თუ სასტუმრო „რიქსოსს“ ესტუმრებით, თქვენ განსაკუთრებულად მაღალი სტანდარტებით უზრუნველყოფა გარანტირებული გაქვთ; კლიენტის საუკეთესო მომსახურება მისი ყოველი სტუმრობის დროს „რიქსოსის“ უმთავრესი პრინციპია. „რიქსოსი“ - ეს მართლაც დაუვიწყარი გამოცდილებაა.
ვაკური ყავა, ჭურჭელი „მადონა“ და სუნამო „კლიმა“ მოგონება ორნაირია - ერთი ექსკლუზიური, რომელიც ჩვენს პირად გრძნობებს ეხება და მეორე ჩვენი დროის, ჩვენი თაობის საერთო თავგადასავალი. პირველი - მხოლოდ ჩვენ გვახსოვს, მეორე - ყველას. ყველას, ანუ ადამიანებს, ვინც დროის ჩვენს რადიუსში ცხოვრობდა და ცხოვრობს. მეორე მოგონება საერთოა, საერთო დასკვნებით, ნივთებით და არომატებით. ბოლო დროს ახალი ჰობი მაქვს: კოლექციასავით ვაგროვებ ყველაფერს, რაც ჩემს დროს მახსენებს, ჩემს ოჯახს, მეგობრებს, ნათესავებს... ამ მოგონებებს თავისი არომატები ახლავს და რაც უფრო მძაფრად მახსოვს სურნელი, მით მჭახედ ვხედავ წარსულს. ეს ჩემი ჰობი ასეთია: ავიჩემებ საგანს ან ძველ ფრაზას და მერე ამ თემაზე მეგობრებთან ერთად ვხითხითებთ... დიახ ვხითხითებთ, რადგანაც ყველაზე სევდიან რემინისცენციასაც დროის გასვლის შემდეგ, რაღაცნაირი იუმორი ახლავს.
რემინისცენცია N1 ვაკეში ყავამ ამოხეთქა ;))))) იყო ასეთი (ვითომ) სასაცილო გამოთქმა - ვაკელებს ეკითხებოდნენ - მართალია, რომ ვაკეში (ზოგჯერ მრგვალ ბაღში) ყავამ ამოხეთქა? ;)))) ეს იყო ჩემს ბავშვობაში, „ილუზიონის“ დროს, ხრიუშა და სტეპაშკას დროს, მულტპანორამის, ვია 75-ის და აბონ ციციაშვილის დროს... მახსოვს, როცა ბავშვობაში დასასვენებლად მივდიოდი, მაგალითად, სოხუმში, ბათუმში, წყნეთში, ლიკანში, ქობულეთში, გაიგებდნენ თუ არა იქაურები რომ ვაკელი ვარ, მეკითხებოდნენ - მართალია, რომ ვაკეში ყავამ ამოხეთქა? სოლოლაკზე, მთაწმინდაზე, საბურთალოზე ან ვერაზე არ კითხულობდნენ. მაინცდამაინც ვაკეზე. არადა ყავას ყველგან სვამდნენ.
101
ახლა თითქოს, ზუსტად მახსოვს როდის შეწყდა ეს შეკითხვა... 9 აპრილის შემდეგ. ეს ფრაზა, შემოსული ტანკისა და ჩემი თაობის არშემდგარი სტუდენტობის წელთაღრიცხვამდე არსებობდა... მერე და მერე ყველაფერი გაერთიანდა და ფრაზაც დაიკარგა. ჩვენი მოგონების ყავას მომწარო გემო აქვს, ჩვენი სტუდენტობასავით. თუმცა ის ყავა სავსეა სილაღით და უნივერსიტეტის წინ, ოდესღაც არსებული კაფე „სტუდენტურის“, ფენოვანი ხაჭაპურის ოხშივარით გაჯერებული.
ვაკეში ნამდვილმა ყავამ, რა თქმა უნდა, არ ამოხეთქა. მრგვალ ბაღში „ამოხეთქა“ შადრევანმა - ეგზიუპერის პლანეტამ და ზედ დასკუპებულმა პატარა უფლისწულმა (სადაც ერთ დღეს ინტერვიუზე მივედი, მის ავტორ-მოქანდაკესთან, კაფეში ყავა დავლიეთ და დღემდე მასთან ვარ, ოჯახში, “ქუხნაში”...).
რემინისცენცია N3
რუსულ ტანკსა და ევროპელ უფლისწულს შორის არჩევანი ჩემმა თაობამ მაშინვე გააკეთა.
ნეოლითელ ადამიანს თიხის თეფში ერჩია, შუა საუკუნეების ჩინელს - ფარფატა პორცელანის, „ფრანციცულ“ მეფეებს ოქროსი და ვერცხლის... საბჭოთა (გვიანი ეპოქის) ოჯახებს -„მადონას“ თეფშები.
რემინისცეცია N2 სუნამო „კლიმა“ გახსოვთ „კლიმა“? თავისი განუმეორებელი „მჩხვლეტავი“, გრილი სუნით. ამასწინათ მეგობრებმა ვიხითხითეთ - „კლიმას“ ქრთამის სუნი აქვს... (ოხ, ოხ, ოხ, ოხ რამდენი მასწავლებელისთვის, ლექტორისთვის თუ დირექტორისთვის გაგზავნილა კოხტად შეფუთული „კლიმა“ - კომუნისტური ეპოქის კორუფციის სურნელოვანი ლიდერი). Lancome-ს შედევრი სუნამო „კლიმა“ საბჭოთა ქალების გემოვნების ლიდერი
იყო. სად იყო მაშინ ამხელა არჩევანი, რაის „ნარცისო“ და რაის „აგენტპროვოკატორი“. „კლიმა“ 1967 წელს შეიქმნა და „ბურჟუაზიულად მოწამლა“ საბჭოთა „უსექსო ქალების“ უმანკო სული. ახლა კი მართლა მაინტერესებს, როგორ მოახერხა - Lancome-მ ჩაკეტილი კავშირის დაპყრობა? „კლიმა“ ოყო ტროას ცხენი ბრეჟნევის იმპერიაში. რა თბილია ეს ყველაფერი: ამასწინათ ბებიაჩემის ბატისტის ცხვირსახოვი ვიპოვე. ღრმად დავყნოსე და თითქოს (თითქოს მომეჩვენა, რომ) ისევ ასდიოდა „კლიმის“ სუნი... იის, ჟასმინის, ვარდის, ნარცისის, ბერგამოტის, ბამბუკის, ვეტივერის, ტუბეროზას და როზმარის სურნელი - ჩვენი ბებიების და დედების, მასწავლებლების და ლექტორების გაუცვეთელი სურნელია. „კლიმა“ პირველი ხიდი იყო ევროპასთან. მისი მძაფრი სურნელი საბჭოთა მოქალაქეებში „ბურჟუაზიის მოკრძალებულ ხიბლს“ შლიდა და მის ერთ წვეთში ეტეოდა აკრძალული ზმანებები. „კლიმა“ ელჩი იყო, ნამდვილი ელჩი თავისუფლების ქვეყნიდან მოვლენილი.
102
ქალბატონი მადონა ;)))) ყველა ეპოქას თავისი მზითვი აქვს. საბჭოთა ეპოქის მზითვია - ჭურჭელი „მადონა“.
„მადონამ“ ჩაანაცვლა მზითვებში „ვეფხისტყაოსნი“. პლათფორმიან, ბაბეტიან, „ბითლზებიან“, კრებ-ჟორჟეტიან ლამაზ გოგოებს სწორედ, ბრჭყვიალა მადონას ატანდენ მზითვებში. (ჩემს თაობაში, ასე აღარ იყო - ჩვენს დროს მადონა აღარ მადონობდა - ტუსაღად ეწყო კარადაში). ეს ჭურჭელი ორად გახლეჩილი გერმანიის აღმოსავლეთ ნაწილის სარფიანი ბიზნესი გახლდათ. Kahla-ს ფაბრიკიდან, ეშელონებით უშვებდნენ საბჭოთა სვეტსკი ოჯახებისთვის მართლაც, უმაღლესი ხარისხის ფაიფურს. ჰოდა, იყიდებოდა და იყიდებოდა. ჯერ მხოლოდ ცეკას მდივნებისთვის, მათი ცოლებისთვის, სიდედრებისთვის, შვილებისთვის... მერე, მათი მძღოლების ცოლებისთვის, მეზობლებისთვის, მეგობრებისთვის. მაშინდელმა სპეკულიანტებმა ბევრი იშოვეს ამ ბიზნესში. მერე ცეხებში პატენტებიც
გაჩნდა... ორიგინალს ჰგავდა, მაგრამ უფრო მძიმე ფაიფურისგან მზადდებოდა და იაფი ღირდა. ბევრ ოჯახში გაუცვეთლად დაბერდა „მადონა“, საბჭოთა სერვანტებში დაიმტვერა. თითქოს, აუცილებელი იყო, უნდა გქონოდა, მაგრამ თითქმის, არავინ ხმარობდა. ჩემს თაობაში - უმურაბოდ, უშაქროდ, უბზაროდ, უნაოჭოდ დაგვიბერდა ქალბატონი “მადონა”. ამას წინათ გამოვალაგე. ჰოდა, ვიფიქრე უნდა გავშალო, გავაწყო, გავაცოცხლო და „კულინარტი“ პირველივე “მადონობაზე” დავპატიჟო.
ავტორი: ესმა კუნჭულია
103
ღვეზელის შიგთავის მასალა:
FARIN’S KITCHEN
• 1 დიდი ჭიქა (200 მლ) მოხარშული და მომზადებული ქათამი დაჭრილი(კუბიკებად 1x1 სმ) • 1 დიდი ჭიქა პატარა, მწვანე ბარდა, • ½ ჭიქა სტაფილო მოხარშული მცირე კუბიკებად დაჭრილი (1x1 სმ) • 2 სუფრის კოვზი კაპერსი პატარა ნაწრებად დაჭრილი • ½ ჭიქა დაჭრილი მოტკბო/მომწარო კიტრის მწნილი • ½ ჭიქა დამარინადებული დავჭრათ კუბიკებად(შეგიძლიათ ხახვის და კიტრის მწნილი დაახლოებით სამი საათის განმავლობაში გავაჩეროთ ძმარში)
• • • • • • • • • • • •
2 ცალი მაგრად მოხარშული კვერცხი ½ ჭიქა დაჭრილი ნიახური 1 ხახვი საშუალოდ დაჭრილი 4 კბილი ნიორი, დაჭრილი 2 ს/კ ტომატის პასტა 1 ს/ კ გახეხილი ჯინჯერი და 1 კოვზი ჯინჯერის ფხვნილი 1 ს/კ კარდამონის ფხვნილი 4 ს/კ შაქარი 3 ს/კ მარილი 1 ჩ/კ დაფქვილი წითელი წიწაკა(სურვილისამებრ) 4 ს/კ მზესუმზირის ზეთი 150 მლ წყალი
ქათმის ღვეზელი სურინამიდან ტროპიკული ტყეებით განთქმული, ულამაზესი ქვეყანა სურინამი, სამხრეთ ამერიკის ჩრდილოეთ ნაწილში მდებარეობს. სურინამის კულტურას განსაზღვრავს სხვადასხვა ეროვნების ხალხი მთელი მსოფლიოდან: ინდოელები, ინდუსტანელები, აფრიკელი ინდონეზიელები, ჩინელები, ლიბანელები, ბრაზილიელი და ჰოლანდიელები. ამ შერეული სახოგადოების ორი მთავარი შემაკავშირებელი და სოციალური საქმიანობა არის: ცეკვა და კვება ამაღლებულ განწყობაზე. მას შემდეგ, რაც მე დავიბადე და გავიზარდე სურინამულ, ინდუსტრიულ ოჯახში, სურინამული კულტურის ამ საოცარი შეგრძნებების ნაწილი მინდა თქვენც გაგიზიაროთ. მინდა ავღნიშნო, რომ საქართველოშიც არ არსებობს წვეულება ქართული ცეკვისა და სუფრის გარეშე. სწორედ ამიტომ მე შემოგთავაზებთ სურინამულ კერძს, რომელიც ქართული სულისკვეთებით მოგიმზადეთ. საჭირო მასალა: ახალი დამარილებული ქათმის ხორცი, კვერცხი, ბარდა, მჟავე კიტრი (პიკულები), მწვანილი, სუნელები და (ცომი). კერძში ასევე იგრძნობა ჰოლანდიური ინგრედიენტების გავლენა, მაგალითად კიტრი, ხახვისა და კიტრის მჟავე აზიურ სანელებლებთან ერთად, როგორიცაა ჯინჯერი და კარდამონი. მომზადებული კერძი შეგიძლიათ მიირთვათ ლანჩზე ან სადილად. ასევე შვედური სუფრასაც დაამშვენებს. 104
ღვეზელის ცომის რეცეპტი: დიდ თასში განვათავსოთ 500 გრამი ფქვილი, დაჭრილი ცივი კარაქი და ერთი კვერცხი, დავასხათ 100 გრამი ცივი წყალი და კარგად მოვზილოთ ცომი. მიღებული მასა მოვათავსოთ მაცივარში ნახევარი საათით. შემდეგ გამოვიღოთ მაცივრიდან კალკის ქაღალდზე სამფენად გავაბრტყელოთ, გადავახვიოთ და შევდოთ ისევ მაცივარში. ეს უნდა გავიმეოროთ ოთხჯერ, ცომი ფუმფულა, რომ გამოვიდეს.
ცომის რეცეპტი: • • • • • •
500 გრ ფქვილი 500 გრ ცივი კარაქი 1 კვერცხი 1 კვერცხი ათქვეფილი 1 ჩაის კოვზი მარილი 100 მლ ცივი წყალი
105
ღვეზელი შიგთავსის რეცეპტი: მშრალი დაჭრილი ხახვი, ნიორი, ჯინჯერი, ილი და წითელი წიწაკა დავყაროთ ზეთიან ტაფაზე, და ვურიოთ საშუალო ცეცხლზე 3 წუთის განმავლობაში. შემდეგ დავამატოთ სტაფილო, ტომატის პასტა, შაქარი და მარილი. ორი წუთის შემდეგ დავასხათ წყალი, კვლავ კარგად აურიოთ და 8 წუთი გავაჩეროთ დაბალ ცეცხლზე, რომ სტაფილო კარგად დარბილდეს. შემდეგ დავამატოთ მოხარშული, დაჭრილი ქათმის ხორცი, მწვანე ბარდის მარცვლები, კიტრის და ხახვის მწნილი დაჭრილი, კაპერსი და ურიოთ 3 წუთის განმავლობაში საშულოზე მაღალ ტემპერატურაზე. შეგვიძლია ასევე დავამატოთ შაქარი და მარილი გემოვნებისამებრ. პიკანტური და მსუბუქად მოტკბომომჟავო არომატი უნდა იგრძნობოდეს. ამის შემდეგ ავიღოთ დაჭრილი, მაგრად მოხარშული კვერცხი, ნიახური და დავყაროთ მაღალ ცეცხლზე მომცრო ქვაბში და მოურიოთ. 1 წუთის შემდეგ გადმოვდგათ, გავაგრილოთ და ჩავყაროთ მომზადებულ ქათმის შიგთავსთან ერთად.
გამოვიღოთ ცომი, გავაბრტყელოთ ისე, რომ ცომის სისქე ½ სმ შეადგენდეს. დანით 6 ნაწილად დავყოთ, ისე რომ თითოეული იყოს 10 x 10 სმ. ავიღოთ სავსე სუფრის კოვზი მომზადებული ღვეზელის შიგთავსი და დავაყაროთ ცომის პატარა ნაჭერს და მოვკრათ. ღვეზელს შეგვიძლია მივცეთ ნებისმიერი ფორმა. შემდეგ ზემოდან წაუსვათ კვერცხი და ზეთი. გამზადებული ქათმის ღვეზელები 25 წუთის განმავლობაში გამოვაცხოთ ღუმელში 180 გრადუსზე, სანამ ოქროსფერს არ მიიღებს. და როგორც ჩვენთან ამბობენ სურინამში Nyang Sweeti! გემრიელად მიირთვით! ავტორი: Farin Ramdjan ფოტო: lLIG STUDIO
NEWCOMERS
სახელი, გვარი: გიორგი ჯანყარაშვილი
ასაკი: 21 წლის
განათლება:
კულინარია:
გეგმები:
ბავშვობაში წონის პრობლემა ჰქონდა. თვითონ შეადგინა კვების რაციონი, თვითონვე იმზადებდა კერძებს და ექვს თვეში 55 კგ დაიკლო. ამის მერე დაინტერესდა კულინარიით. მეცხრე კლასში უკვე ზუსტად იცოდა რა პროფესიას აირჩევდა. პროფესიულ კოლეჯ „იკაროში“ მზარეულის ერთი საფეხური დაამთავრა, შემდეგ სწავლა საქართველოს კულინარიის აკადემიაში განაგრძო, სადაც მეორე საფეხურზეა.
ამბობს, რომ გურმანია, მაგრამ ჭამა არ უყვარს. მოსწონს სუნები, გემოები და არომატები. სახლში თავად ამზადებს, მაგრამ უფრო ხშირად მეგობრებისთვის. გამორჩეულად უყვარს იტალიური სამზარეულო, პასტა, პიცა, სოუსები. ფიქრობს, რომ ქართული სამზარეულო ერთ-ერთი გამორჩეულია, მაგრამ დახვეწა და შემსუბუქება სჭირდება.
მზარეულის პროფესია კვების ობიექტის გარეშე წარმოუდგენელია. მომავალში თავი დიდი რესტორნის შეფად წარმოუდგენია, სადაც თანამედროვე, ე.წ. მოდერნისტული სამზარეულო იქნება. ამბობს, რომ თუ პროდუქტი არ არის მაქსიმალურად ხარისხიანი, ნომერ პირველი შეფიც კი ვერაფერს გააკეთებს. ადრე პროდუქტის ხარისხს ამხელა ყურადღება არ ენიჭებოდა, მაგრამ დღეს ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ პროდუქტი ჯანსაღი და არა გენმოდიფიცირებული იყოს.
შავი შოკოლადის ტორტი ხილით • • • • •
შავი შოკოლადის ბისკვიტი: კარაქი - 175 გრ. შაქარი - 175 გრ. თაფლი - 25 გრ. დამდნარი შავი შოკოლადი - 25 გრ.
• • • • •
კვერცხი - 4ც. ფქვილი - 150 გრ. კაკაო - 25 გრ. საცხობი ფხვნილი - 8.75 გრ. ნუშის ფხვნილი - 25 გრ.
მომზადების წესი: ჯამში ავთქვიფოთ კარაქი, შაქარი, თაფლი და შოკოლადი, ფაფუკი მასის მიღებამდე. სათითაოდ ჩაუმატოთ კვერცხი და კარგად აურიოთ. მშრალი ინგრედიენტები ერთმანეთში აურიოთ და ნელ-ნელა დავამატოთ კარაქისა და კვერცხის მასას. მასა ჩავასხათ 20 სანტიმეტრის დიამეტრის მქონე ცხიმ წასმულ ფორმაში და 170 გრადუსზე ვაცხოთ 30-35 წუთი. გამოვაცხოთ, გავაგრილოთ ცოტა ხანი ფორმაშივე, შემდეგ გადმოვიღოთ ცხაურზე და მინიმუმ 2 საათი დავტოვოთ გასაგრილებლად. უსწორმასწორო ზედაპირი მოვაჭრათ და ძირის მხრიდან ავაწყოთ.
106
107
NEWCOMERS
სახელი, გვარი: გიორგი ჯოხაძე შავი შოკოლადის მუსი: ინგრედიენტები:
მომზადების წესი:
• • • •
75 გრ. ნაღები ავადუღოთ ვანილთან ერთად, დავასხათ შოკოლადს და ავურიოთ კარგად, ერთგვაროვანი მასის მიღებამდე, გავაგრილოთ.
ნაღები 35 % - 75 გრ. შავი შოკოლადი - 75 გრ. ნაღები 35 % - 350 გრ. ვანილი - 1 გრ.
ავთქვიფოთ დარჩენილი ნაღები 2/3 ით, შევურიოთ გაციებული შოკოლადის მასა და კარგად ავთქვიფოთ ნაღები ბოლომდე. გადავიტანოთ საკონდიტრო ტომარაში და 30 წუთი მაცივარში გავაციოთ.
კარამელიზირებული თხილი: ინგრედიენტები:
მომზადების წესი:
• მოხალული გარჩეული თხილი - 50 გრ. • შაქარი - 50 გრ.
შაქრით კავაკეთოთ მშრალი კარამელი, ჩაუმატოთ თხილი და აურიოთ. გადმოვიტანოთ სილიკონზე და დავაცადოთ გაციება. მასის ნახევარი წვრილად დავჭრათ, ნახევარიც მსუბუქად ხელით დავამტვრიოთ.
ასაკი: 20 წლის
განათლება:
გეგმები:
კულინარიის მიმართ ინტერესი ბავშობიდან ჰქონდა. სახლშიც კარგად ამზადებდნენ და თვითონაც ყოველთვის ეხმარებოდა. ამბობს, რომ რვა წლის ასაკში უკვე ზუსტად იცოდა, რომ მზარეული გამოვიდოდა, მაგრამ ოჯახის წევრებს სურდათ, რომ უმაღლესი განათლება მიეღო და არქიტექტორი ან ექიმი გამოსულიყო. სკოლის დამთავრების შემდეგ ეროვნულ გამოცდებზეც გავიდა, თუმცა ზუსტად იცოდა სად აპირებდა განათლების მიღებას, ამიტომ გამიზნულად ჩაიჭრა და სწავლა კულინარიის აკადემიაში დაიწყო, იქ სადაც თავად სურდა. მზარეულის შვიდ თვიანი კურსი გაიარა, ასევე საკონდიტრო. ტკბილეული არ უყვარს, თუმცა თვლის რომ შეფ მზარეულმა ყველაფერი უნდა იცოდეს. კეთება უფრო ევროპული სამზარეულოსი უყვარს. თავად გურმანია, კეთების პროცესის გარდა დაგემოვნებაც უყვარს. ამჟამად კულინარიის აკადემიაში ასისტენტ მასწავლებლად მუშაობს. ასევე მუშაობს კერძო დაკვეთებზე, ამზადებს ფურშეტებს, ლანჩებს. ამბობს, რომ დღეს მის ოჯახს მოსწონს მისი არჩევანი და ამაყობენ მისი წარმატებებით.
მომავალში სწავლის გაგრძელება საზღვარგარეთ სურს. ფიქრობს, რომ ამ პროფესიაში მუდმივი განვითარების გარეშე მაქსიმუმს ვერ მიაღწევ.
ორაგულის ფილე ბროკოლის პიურეთი, სტაფილოსა და ჯინჯერის სოუსით
ფორთოხლის კონფიტიური:
ბროკოლის პიურე
ინგრედიენტები:
მომზადების წესი:
ინგრედიენტები:
მომზადების წესი:
• ფორთოხალი - 1ც. • შაქარი - 150 გრ. • წყალი - 150 მლ.
ფორთოხალი დავჭრათ 2 მილიმეტრის სისქეზე და წყლისა და შაქრის სიროფში დაბალ ტემპერატურაზე ვხარშოთ 30 წუთი. ამოვიღოთ სიროფიდან და გავაცივოთ. დაგვჭირდება სულ რამდენიმე ნაჭერი. თითო ნაჭერი დავჭრათ პატარა სამკუთხედებად.
• • • •
ბროკოლს გავწმინდავთ დავჭრით და დავდგამთ მოსახარშად, რომ მოიხარშება გადავწურავთ და „დავაბლენდერებთ“, დავუმატებთ ნაღებს ამოვურევთ და შემდეგ დავამატებთ მწვანე ტობასკოს და მარილს გემოვნებით.
• მარწყვი - 200 გრ. • ფორთოხალი (სეგმენტებ მოჭრილი) – 1ც. • შაქრის პუდრა - 10 გრ. • საჭმელი ყვავილები
ბისკვიტი დავდოთ სასურველ ლანგარზე, დავნამოთ ფორთოხლის ნახარში სიროფით, წავუსვათ ცოტა შოკოლადის მუსი და გადავანაწილოთ, დავაყაროთ დაჭრილი კარამელიზირებული თხილი, დანარჩენი შოკოლადის მუსი დავასვათ ბურთების სახით, დავალაგოთ სხვადასხვა ფორმაზე დაჭრილი მარწყვი და ფორთოხლის სეგმენტები, დავაყაროთ მთელ-მთელი კარამელიზირებული თხილი, დავალაგოთ ფორთოხლის კონფის სამკუთხედი ნაჭრები, დავაყაროთ შაქრის პუდრა და დავალაგოთ ყვავილებიც.
108
ბროკოლი - 150 გრ ნაღები - 20 მლ მწვანე ტობასკო - გემოვნებით მარილი - გემოვნებით
სტაფილოს და ჯინჯერის სოუსი ინგრედიენტები:
მომზადების წესი:
• სტაფილო - 100 გრ. • ჯინჯერი - 50 გრ. • თაფლი - 20 გრ.
სტაფილოს და ჯინჯერს გავთლით და დავადგამთ მოსახარშად დარბილებამდე, შემდეგ გადავწურავთ და „დავაბლენდერებთ“ , შემდეგ გავატარებთ წვრილ საცერში და დავამატებთ თაფლს. სოუსის სასურველი მასის მისაღებად, დავამატებთ ბოსტნეულის ბულიონს და მარილს გემოვნებით
109
კულინარიული კრახი გახუხული პურის ნაფშხვენი ინგრედიენტები:
მომზადების წესი:
• • • • •
პურს ვუსვამთ ზეითუნის ზეთს დავაყრით ორეგანოს, ნივრის პუდრას მარილი და შევდგათ ღუმელში 180 გრადუსზე 18 წუთით. გამოცხობის შემდეგ ხრატუნა პურს ხელით დავფშხვნით
პური - 60 გრ. ზეითუნის ზეთი - 20 მლ. ნივრის პუდრა - 5 გრ. ორეგანო - 5 გრ. მარილი გემოვნებით.
რობის
კულინარიული აკორდები...
„სცენაზე გამათბობელი დავდგით, ტაფაზე ხახვი დავჭერით, იქვე პურიც იყო, სასმელიც, ჩაიდანში წყალი დუღდა... პროცესში სრულიად უცნობი ადამიანები ჩავრთეთ. მიკროფონი დავდეთ და მთელ კონცერტს ფონად სრულიად განსხვავებული ბგერები მიჰყვებოდა...“ ორაგულის ფილე ინგრედიენტები:
მომზადების წესი:
• • • • •
ორაგულის ფილეს გადავუსმევთ ზეითუნის ზეთს და 200 გრადუსამდე გახურებული გრილზე დავადებთ გრილის ზოლებს. შემდეგ გადმოვიღებთ „ჟარონაზე“ დავაყრით მარილს და მიქს წიწაკას გემოვნებით და შევდგამთ ღუმელში 200 გრადუსზე 9 წუთით.
ორაგულის ფილე - 190 გრ. მარილი გემოვნებით მიქს წიწაკა გემოვნებით ზეითუნის ზეთი - 10 მლ. ფიჭვის კაკალი მოხალული - 4-5 ც.
კულინარიას გლობალურად აღიქვამს. ამბობს – ამ სფეროს ბუნება მართავსო... ყველა კუთხისთვის ის არის სახასიათო, რაც იქ ხარობს. ზოგადად, კავკასიური კერძები უყვარს. ფიქრობს, რომ ქვეყნის ყველა კუთხისთვის დამახასიათებელი მრავალფეროვანი სამზარეულო ქართულ კულტურას გამორჩეულს ხდის. „ქუთაისელი ვარ და სულ ვაკვირდები – იმერეთში როგორი ხალხიც ცხოვრობს, სუფრასაც ისეთს შლიან, ძალიან ლამაზს და მრავალფეროვანს... ქათამს ისეთ “პოზაში” ათავსებენ, რომ მარტო ჭამა კი არა, შეიძლება სხვა რაღაცაც მოგინდეს მასთან. ეს, რა თქმა უნდა, ხუმრობით. კახეთში სუფრაზე ხორცეული ჭარბობს. სვანეთი კუბდარით გამოირჩევა, სამეგრელო - სულგუნით...“
გასაფორმებლად: • ისპანახის ფოთოლი - 4 ც. • სტაფილოს სლაისები - 4 სლაისი • ბოლოკის 5 სლაისი
არასოდესაა რობის კონცერტები ერთმანეთის მსგავსი... ავტორი ნატალია ბერიანიძე ფოტო: LIG STUDIO 110
111
კულინარიული კრახი
უყვარს ცვლილებები და სპონტანურობა როგორც საკუთარ საქმეში, ასევე კულინარიაში. ყოველ ჯერზე კერძს განსხვავებულად აკეთებს. მიაჩნია, რომ მზადების დროს აუცილებელია კარგი მუსიკა, დადებითი განწყობა, ცოტა ღვინო და მარტო ყოფნა. ეს იდეალური გარემოა... ხშირად უბრალო და მარტივი ინგრედიენტებისგანაც კი ძალიან გემრიელ საკვებს ამზადებს. ასეთი შემთხვევა ბევრი ჰქონია სამზარეულოში. „როდესაც საქართველოს გარეთ მქონია კონცერტები, მუსიკოსები დავივლიდით ხოლმე ბაზარს და მერე ვიწყებდით ექსპერიმენტებს. მაგალითად, პრასს ვჭრიდი და ზეთში ვწვავდი, კალორიულიც იყო და გემრიელიც. ბახუსიდან გამოსვლის საუკეთესო საშუალებაა. კეთების პროცესში იმდენჯერ ვსინჯავ, რომ საბოლოოდ გამზადებულს არასოდეს ვაგემოვნებ. ზოგი ყველაფერს ერთად ყრის ტაფაზე, მე კი მიყვარს ბოსტნეულის ჯერ ცალკე მოთუშვა, შემდეგ სართულებად დალაგება და დაბალ ცეცხლზე დადგმა. იმდენ ხანს ვაჩერებ, სანამ ოთახში მყოფ რომელიმე ადამიანს ნერვები არ უმტყუნებს. ბოლოს, უცებ ავხდი ხოლმე თავს კერძს და გამაქვს სტუმრებთან. ამ დროს მოშიებულ სტუმრებს ისე უხარიათ, პრეტენზიები აღარ აქვთ, არც კერძის სახელს კითხულობენ. სამზარეულოში ტრიალისას დიდი მნიშვნელობა აქვს განწყობას. აურა ყოველთვის მოქმედებს საკვებზე და შედეგიც შესაბამისა. არატრადიციული და ეგზოტიკური საკვებიც გამისინჯავს, მაგალითად ზღარბი. ჯარში ყოფნისას 2 წლის ლეკვის მწვადიც დავაგემოვნე.“ ჩვენთვის ყველაზე საინტერესო თემაზე, კულინარიულ კრახზე რომ გადავედით, მუსიკოსმა იხუმრა – იმ დანით არავინ გამომკიდებია, რომლითაც კერძს ვამზადებდი და ალბათ გრანდიოზული კრახიც არ მქონიაო. მაგრამ სამზარეულოში მაინც განუცდია მცირე კრახი, რომელსაც მცირე ხანძარიც მოჰყვა.
მაგრამ არა! ნასვამზე უკეთესად გამოდის რა!“ რობის, აზრით საქართელოში კულინარიული ეთიკის ნორმებია დასაცავი. მას არ მიაჩნია სწორად, დილით სხვადასხვა არხზე კერძების კეთების ტრანსლირება პირდაპირ ეთერში. ამბობს, რომ გაჭირვებულ ადამიანებზე უნდა იფიქრონ და გარკვეულ ჩარჩოებში ჩასვან ასეთი პროექტები.
„ერთხელ ძალიან მშიერი ვიყავი და ძალიან გავერთე მზადების პროცესით. აჯაფსანდალს ვაკეთებდი. ჯერ ბადრიჯანი მოვათავსე მარილში, გავაჩერე რაღაც დროის განმავლობაში, შემდეგ კი გადავწურე. ამასობაში, ეზოში ჩემი მეგობრები სვამდნენ. ბადრიჯანი ტაფაზე დავტოვე და ცოტა ხნით ეზოში გავედი, სმას შევუერთდი. შევყევი ლაპარაკს და ერთი საათი გავიდა. უცებ ვხედავთ - სახლი სადაცაა დაიწვება. სამზარეულო ფაქტიურად განადგურებული იყო, ქვაბები ჩამწვარი... ამიტომ ჯობია ფხიზელმა აკეთო კერძები..
„ ერთხელ ჩემ მეგობართან დავრჩი, დილით მისი შვილი, რომელსაც მხოლოდ ჩაი და პური ჰქონდა, უყურებდა გადაცემას, სადაც ათასგვარ საკვებს ამზადებდნენ და აგემოვნებდნენ. ტელევიზორი დორბლიანი იყო, საწყალი ბავშვი ლამის შიგნით შეძვრა.“ მუსიკოსი კულინარიას ხელოვნების ერთ-ერთ ყველაზე რთულ და გამორჩეულ სფეროდ მიიჩნევს. როგორც თვითონ ამბობს, ამაში ძალიან დიდი „კაიფია“ და ყველას უსურვებს ეს გრძნობა გამოსცადოს. „დანის ალესვასაც კი თავის მუღამი და საინტერესო ბგერა აქვს. თუ დავაკვირდებით ტაფაზე დასხმული ზეთიც სასიამოვნო ჟღერადობის არის...“ რობი კუხიანიძეს მუსიკალურ-კულინარიული გეგმაც აქვს. აპრებს , სამზარეულოს ხმებისგან სინთეზური მუსიკა ააწყოს და საკუთარ კონცერტს ფონად დაადოს.
112
ავტორი: ნინი სანაია ფოტო: LIG STUDIO
113
FOOD ბლიცი
მაქსიმე ჩარკვიანი
ყველას უყვარს, მაგრამ მე არ მიყვარს... (რომელი პროდუქტი ან კერძი)
ჩემთვის გასტრონომიული დედაქალაქია...
ვერ ვიტყვი, რომ ყველას უყვარს, მაგრამ მე ნამდვილად ვერ ვმეგობრობ თევზთან, განსაკუთრებით კი, ქაშაყთან.
მართალია, მოსკოვში არ არის მიშლენის ვარსკვლავის მფლობელი რესტორანი, მაგრამ თამამად შემიძლია ვთქვა: იმ ქალაქებიდან, სადაც კი ვყოფილვარ, მოსკოვი გამორჩეულია რესტორნების მრავალფეროვნებით.
არ მიყვარდა და ახლა შემიყვარდა... (რა პროდუქტი ან რომელი კერძი) არათუ არ მიყვარდა, ვერ ვიტანდი ბანანს. ბავშვობაში ამაზე საშინელი არაფერი არ მეგონა და არ ვჭამდი. ახლა კი, ის ძალიან მიყვარს, სწრაფად წაიხემსებ გზაში.
ყველაზე გემრიელად ამზადებს... ჩემი ოჯახის ყველა წევრს აქვს თავისი გამორჩეული კერძი,- გელა ბაბუას მომზადებული სალათი და სოუსები, ბებიას -საცივი, დედასლობიო და ბადრიჯანი. არავის არ გამოვყოფ, რადგან მიყვარს გემრიელად ჭამა.
ყველაზე ლამაზი ხილია...და ყველაზე ლამაზი ბოსტნეულია... დიდ ყურადღებას ვაქცევ ფერთა შეხამებას. მომწონს საზამთროს მწვანე და წითელი და ბადრიჯნის, იისფერი და მწვანე ფერები.
არ გავა დღე, რომ არ ვჭამო... კულინარია არის... ჩემი აზრით, მომზადების პროცესში - ჩემი შინაგანი სამყაროს მატერიალიზებული მდგომარეობა. კერძის გემო, ფორმა, მომზადების სირთულე და ფერიც კი, დამოკიდებულია ჩემს მსოფლმხედველობაზე, იმ მომენტისთვის.
ჩემს მაცივარში აუცილებლად ნახავთ... ყოველთვის არის სხვადასხვა სახეობის ყველი, უბრალო, ჩვეულებრივიც და სპეციფიური გემოს მქონეც. აუცილებლად არის ხორცი ნებისმიერი ფორმით, იქნება ეს ლორი, მოსკოვური ძეხვი თუ, სტეიკი. ბოსტნეულის გარეშე ხომ ვერ წარმომიდგენია. რძე და ბევრი რძის პროდუქტი, საუზმეზე მიყვარს ფაფები, სიმინდის ბურბუშელა რძით, ან უბრალოდ იოგურტი, მიუსლით ან ერთი ჭიქა კეფირი.
არასდროს არ გამისინჯავს...
ფოტო: კარინა ივანოვა
114
ბევრი ეგზოტიკური კერძი...უფრო სწორად არ გამისინჯავს და ალბათ, ვერც გავსინჯავ - ეს არის იხვის ლაყე კვერცხისგან მომზადებული ჩინური დელიკატესი. წერენ, რომ ის არც ისე საშინლად გამოიყურება, მაგრამ მე მაინც ვფრთხილობ.
ჩემდა სამწუხაროდ, კვებასთან დაკავშირებით საშინელი ხასიათი მაქვს,და ნამდვილად ვერ შევჭამ ყოველდღე ერთი და იგივე საჭმელს, დიდი ხნის განმავლობაში.
გემრიელად ვამზადებ... ჩემთვის, სწრაფად და პრაქტიკულად ვამზადებ, თუ გემრიელი არ არის, არ შევჭამ, ისევ ჩემი ხასიათიდან გამომდინარე, ამიტომ ჩემთვის ყოველთვის საშუალო დონეზე ვამზადებ, ხოლო სადღესასწაულოდ მეგობრებისთვის ან გოგონებისთვის ვცდილობ გავაკეთო რაიმე ორიგინალური. ასეთად ითვლება პასტა, ხორცით და პომიდვრის სოუსით, რადგან ამ კერძს ყველაზე ხშირად ვამზადებ.
ნამდვილი გურმანია... ალბათ დედა, რადგან ხშირად ვხედავ , რას და როგორ მიირთმევს...
ჩემი საყვარელი დესერტია... ტკბილეული ძალიან მიყვარს. განსაკუთრებით გამოვყოფდი ფახლავას, ქობულეთში გატარებულ ბავშვობას მახსენებს, ასევე შოკოლადის ცხელ მაფინს ნაყინით, რომელიც კაფე ”ჟანჟაკში” იყიდება და დედას მომზადებულ ნაპოლეონს.
როცა მშიერი ვარ... ადამიანსაც შევჭამ. არაადეკვატურად ბოროტი ვხდები))))) ეს ყველამ კარგად იცის და ამიტომ ,როდესაც ვამბობ“ წავიდეთ ვჭამოთ“, უპრობლემოდ მომყვებიან)))
როცა კარგად დანაყრებული ვარ... ყველაფერზე შეგიძლია დამიყოლიო, რადგან კმაყოფილი და ბედნიერი ვარ, ცოტა მაკლია ხოლმე ნირვანამდე.
თბილისში ყველაზე გემრიელად მივირთმევ... სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ, თბილისის რესტორნებში ნაკლებად დავდივარ, ძირითადად სახლში ვიკვებები, სადაც ძალიან გემრიელად ამზადებენ. ბათუმში კი, არის ადგილი, რომელმაც ძალიან მომხიბლა... ეს არის ფან ფანი.
ჩემი საყვარელი კოქტეილია... მე, როგორც ბარის ერთ-ერთ დამფუძნებელს, ყველა კლასიკური კოქტეილი მაქვს გასინჯული, თუმცა გამორჩეულად არცერთი არ მიყვარს. ალბათ გააჩნია დღის და წლის რა დროა. სიცხეში სასიამოვნოა დალიოთ PIMMs ან Bellini. საღამოს უფრო მიყვარს White Russian ან Negroni.
აქ ამზადებენ ისეთ გემრიელ მიდიებს ყველის სოუსში, რომ თითებს ჩაიკვნეტთ...
115
როცა მთვრალი ვარ…
რა პროდუქტი ხარ შენ?
ყველაზე მხიარული ადამიანი ვარ მსოფლიოში, როგორც ფილმში „Mask“.
ალბათ თევზის რომელიმე სახეობა, ამიტომაც ვერ ვჭამ ჩემს მსაგვსს არსებებს.
უსაზღვროდ რომანტიკული ვხდები და ბევრს ვცეკვავ. ეს საოცარი სანახაობაა, რომელსაც დილაობით ხშირად უხერხულობით ვიხსენებ)))
ყველაზე უცნაური კერძი, რაც გამისინჯავს... შემწვარი მწერები, თუმცა ამას კერძსაც ვერ დავარქმევდი)))
სადილს უხდება... მუსიკა მე, სადილზე ფილმს რომ ვიღებდე, ალბათ გამოვიყენებდი პროკოფიევის მონტეკი და კაპულეტის მუსიკას, ან მეცოდინებოდა მაინც , თუ როგორ მეჩვენებინა ყველაფერი ამ მუსიკის თანხლებით
რისი ფობიაა სიტოფობია? დიეტის დროსაც უარს ვერ ვამბობ... არასდროს ვყოფილვარ დიეტაზე, მაგრამ ეხლა ჩემი მეგობარი გოგონა მიბიძგებს, რომ კვების რაციონიდან ამოვიღო ხორცი, რძე, შაქარი, მარილი, მაღაზიის წვენები და წყალი, ჩაი, ყავა, ყველა ტკბილეული და პური. ერთი თვის მერე მკითხეთ და გიპასუხებთ, შემიძლია თუ არა რომელმეზე უარის თქმა))) მადა ჭამაში მოდის? მე გამონაკლისი ვარ, რადგან ბავშვობიდან სპორტს მივსდევდი და მივეჩვიე ,რომ ბევრი არ უნდა ვჭამო. ჯობია ცოტ-ცოტა და ხშირად. სანამ ტვინი რამეს მოიფიქრებს, მე უკვე დამთავრებული მაქვს ჭამა.
ფობია, როდესაც არ გესმის დასმული კითხვის აზრი?
გასინჯეთ... თავის დროზე, ჩემთვის აღმოჩენა იყო შემწვარი ყველი თაფლით და ნიგვზით. ისე კი გასინჯეთ , გასინჯეთ ყველაფერი. მხოლოდ ცნობისმოყვარეობით შეიძლება აღმოაჩინოთ ახალი ფერები, როგორც კერძებში, ისე ცხოვრებაშიც.
ავტორი: მარიამ ნანეიშვილი
116