Het programma van Het Festival van de Gelijkheid 2017 by Curieus vzw

14+15+16 DECEMBER 2017 VOORUIT GENT

WWW.FESTIVALGELIJKHEID.BE

van de

met o.a. Jane Goodall · Aeham Ahmad · David Van Reybrouck · Rachida Lamrabet · Laila Ben Allal · Gabriel Rios · Thomas Rau · Jeroen Meus · Bart Moeyaert · Aya Sabi · Joris Luyendijk · Francesca Borri · Mundano · Nozizwe Dube · Tutti Fratelli · Coely · Spinvis · Caroline Pauwels · Raoul Servais · Michiel Vos · ‘Nuff Said · Nadia Fadil · Mohamed El Bachiri · Marek Šindelka · Anne Chapelle · Kat Steppe · Natalia · Rania Mustafa Ali · Matteo Simoni ... 1

Vier mee onze verschillen op het Festival van de Gelijkheid Op 14+15+16 december 2017, wanneer de eerste winterprik zich laat voelen, palmt Curieus opnieuw Gent in voor het vijfde Festival van de Gelijkheid. Drie dagen en nachten lang streven we naar gelijkheid, diversiteit en verbondenheid met een programma vol panels, sofababbels, documentaires, films, boekenclubs, muziek, poëzie en slam, inspiratie, expo, do it yourself, illustratie, street art, geef- en ruilinitiatieven, theater, performances … We doen dat niet alleen in de Gentse Vooruit. Ook in Sphinx Cinema, Triodos Bank, het Geuzenhuis, de Handelsbeurs en NEST kan je ons vinden.

“ Real equality isn’t possible, if we don’t celebrate our differences.” Hokjes overboord gooien en gelijkheid in het licht zetten, is de motor voor het Festival van de Gelijkheid sinds 2013. Ga in debat met Herman Van Goethem en Laila Ben Allal over nationalisme. Laat je gloednieuwe roman signeren door Marek Šindelka. Gooi hokjes overboord met Natalia en Carll Cneut. Deel je liefde voor woord met Mustafa Kör en andere lezers in de Boekenclub. Diep een meesterwerk op uit je boekenkast en schenk het aan The Empty Bookshop. Word opstandig van de docu I am not your negro. Laat je omver blazen door de straffe podiumbeesten van ‘Nuff Said. Deel je eigen heerlijk gênante mislukking op Faalverhaal. Word even stil door de kwetsbare getuigenis van Mohamed El Bachiri en Nabila Mazouz. Laat je ontroeren door de chemie op het podium tussen Aeham Ahmad en Spinvis.

Verklaar jouw crush de liefde in het Liefdesnest op de tonen van Charlotte Adigéry. Ontdek de brandend actuele kortfilms van Raoul Servais en verbaas je erover dat ze een halve eeuw oud zijn. Nomineer jouw geknipte ambassadeur voor de mensenrechten. Nestel je in de huiskamer met Martin Heylen, Guinevere Claeys en Francesca Vanthielen. Haal je pen boven bij de schrijfmarathon van Amnesty International. Droom samen met Nadia Fadil en Rachida Lamrabet over meer gelijkheid. Praat na en maak nieuwe vrienden in het Festivalcafé. En dans de benen van onder je lijf op de afterparty. Opgelet! Schrijf je op voorhand in voor de panelgesprekken, documentaires en Festivalbabbels via www.festivalgelijkheid.be. De plaatsen zijn beperkt. Check www.festivalgelijkheid.be ook voor updates over het programma, praktische info en nieuwe namen. Je vindt de Festivalpagina ook op facebook. Tweeten over het Festival of instagram overspoelen met beelden? #festivalgelijkheid

INHOUD INLEIDING 2 PANELS 4 FESTIVALBABBELS 24 DICHTERS & TEKENAARS 36 GEVEN & RUILEN 37 PODIUM 38 DOCU & FILM 42 BOEKENCLUB 48 EXTRA PANELS 50 VOOR KINDEREN 54 EN OOK NOG ... 56 PRAKTISCH 60

WOENSDAG 13 DECEMBER • 20:00 > 22:00 • BALZAAL Een man met een donkere huidskleur die de toegang tot de discotheek geweigerd wordt, een blinde vrouw die ontslagen wordt als secretaresse ook al bestaat er aangepast informaticamateriaal, een gesluierde vrouw die sissende verwijten hoort wanneer ze de tram opstapt, iemand met een exotische familienaam die ondanks het perfecte profiel niet voor een solliciatiegesprek uitgenodigd wordt, een gezin met twee papa’s dat van de huurbaas een njet krijgt omdat die alleen aan ‘normale gezinnen’ wil verhuren, een man

die geen schuldsaldoverzekering krijgt omdat hij jaren geleden een openhartoperatie onderging, een volslanke dame die naar huis gestuurd wordt omdat het bedrijf enkel magere hostessen in de kijker wil zetten … Dicriminatie op basis van herkomst, handicap, geloof, leeftijd, seksuele oriëntatie … blijft een sluipend gif. In de praktijk is het bijna onmogelijk om discriminatie te bewijzen, want vaak onuitgesproken en subtiel. Daarom doet 79% van de mensen die met discriminatie worden geconfronteerd hiervan geen

melding. België kreeg in 2007 een sterke antidiscriminatiewet. Maar in de praktijk lijkt de wet een maat voor niets. Elke dag horen we verhalen over discriminatie op de arbeids- en woonmarkt … Het recente onderzoek van de VUB-masterstudente Dounia Bourabain illustreert de onderhuidse discriminatie: uit 600 praktijktests in kledingzaken bleek dat blanke Belgen veel sneller en vriendelijker geholpen worden dan klanten van vreemde origine. Neemt discriminatie in Vlaanderen toe? Hoe presteert België in vergelijking met

PANELS

Het grote gelijkheidsdebat: discriminatie

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • PANELS

andere Europese landen? Wat kunnen wij van onze buurlanden leren? Waarom stoot elk bovenlokaal wetsvoorstel over praktijktesten (op de arbeidsof huisvestingsmarkt) op zo veel commotie en weerstand? Wat kunnen we anders doen om discriminatie weg te werken? Hoe kunnen we werken aan een gedragsverandering? Is onze superdiverse samenleving veel evidenter voor de volgende generatie en lost het discriminatie-probleem zichzelf op? Of is dat al te naïef? Zijn er good practices op vlak

van discriminatie bij jeugdverenigingen? Toont het veelbesproken ontslag van Rachida Lamrabet bij Unia (na haar bijdrage aan het artistieke project Deburkanisation) dat we meten met twee maten en twee gewichten? Is zij net als Youssef Kobo, Dyab Abou Jahjah, Alona Lyubayeva slachtoffer geworden van uit de hand gelopen polarisatie-spel? Of zijn ze professioneel echt uit de bocht gegaan? Yasmien Naciri stelt ons in haar opiniestuk enigszins gerust: “Je kunt heus wel er-

kennen en toegeven dat structureel racisme bestaat zonder andere vormen van haat te minimaliseren.” Zijn we met zijn allen veel minder tolerant t.o.v. spitante opinies wanneer die uitgesproken worden door iemand met migratieachtergrond als wanneer Jan, Piet of Etienne zich uitlaat? Gaan we onvoldoende in dialoog, hebben we te weinig aandacht voor de mensen die angstig zijn, en is er sprake van overgevoeligheid indien het over thema’s als cultuur, identiteit en etniciteit gaat? Hoe kan de

overheid discriminatie echt terugdringen? Bijzonder veel vragen om het vijfde Festival van de Gelijkheid te openen. We leggen ze voor aan Nadia Fadil 1 (professor Antropologie KUL), John Crombez 2 (voorzitter sp.a), Rachida Lamrabet 3 (auteur), Stijn Baert 4 (professor Economie UGent), Nozizwe Dube 5 (columnist voor MO*) en Dounia Bourabain 6 (studente Sociologie VUB). Moderator: Anna Luyten 7 (journalist en auteur).

Hallo witte mensen DONDERDAG 14 DECEMBER • 13:00 > 14:30 • FOYER THEATERZAAL ism deBuren Tijdens hun eerste doortocht op het Festival van de Gelijkheid organiseert deBuren een presentatie van het boek Hallo witte mensen van Anousha Nzume. Hallo witte mensen is een handleiding voor het leven in een witte wereld. Aan de hand van persoonlijke anekdotes, wetenschappelijke publicaties en gesprekken met ervaringsdeskundigen, helpt Anousha witte mensen om te gaan met hun witte fragiliteit tussen de steeds mondiger

wordende niet-witte mensen. En niet-witte mensen hoe ze om kunnen gaan met de defensieve houding van witte mensen zodra hun privilege ter discussie wordt gesteld. Dit alles brengt zij met liefde, compassie en geduld.

roens. Ze acteert, zingt, schrijft, produceert en presenteert al ruim 20 jaar. Sinds een aantal jaren roert Nzume zich in de discussie rondom Zwarte Piet. Ze was één van de mensen achter de eenmalige glossy Piet. Na De mama match (met Tanja Jess) verscheen begin dit jaar haar tweede boek Hallo witte mensen. Dalilla Hermans 3 is geboren in Rwanda en geadopteerd. In 2014 schreef ze een tekst over haar ervaringen met racisme in Vlaanderen, en sindsdien verdiept ze zich steeds verder in het thema. In

Na de boekvoorstelling gaat Jozefien Daelemans 1 (hoofdredacteur Charlie Magazine) in gesprek met onze vier gasten over het boek, racisme en wit privilege. Anousha Nzume 2 is half-Russisch, half-Kame-

het voorjaar verscheen haar boek Brief aan Cooper en de wereld, een autobiografisch verhaal met een scherp maatschappijkritisch randje. Sunny Bergman 4 is documentairemaker, activist en schrijver. In haar werk houdt ze zich bezig met onderwerpen als stereotypering, emancipatie, vooroordelen en seks en cultuur. In haar meest recente documentaire Wit is ook een kleur onderzoekt ze haar eigen etniciteit. Ze wil weten waarom veel witte mensen zich verongelijkt voelen als het over racisme gaat. Socioloog Pieter-Paul Verhaeghe 5 brengt dit najaar zijn boek Liever Sandra dan Samira uit, over de over de rol van praktijktesten en mystery shopping in de strijd tegen discriminatie.

PANELS • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

Duurzaamheid: meer dan morrelen in de marge? DONDERDAG 14 DECEMBER • 13:30 > 15:30 • THEATERZAAL Thomas Rau is dé duurzaamheidsarchitect van Nederland. Hij ontwerpt al bijna twintig jaar gebouwen die meer energie opwekken dan ze verbruiken en kreeg zowat alle groene onderscheidingen die je als architect kunt krijgen. Rau pleit voor een totaal andere manier van denken, consumeren en produceren. Als we straks geen lampen meer kopen maar licht en wasuren in plaats van wasmachines, is dat te danken aan hem. Samen met Sabine Oberhuber, zijn echtgenote, ontwikkelde hij

een model dat onze economie voorgoed kan veranderen. “Afval scheiden, duurzaam produceren: het is morrelen in de marge”, zegt Rau. “Sterker: duurzaam denken is het probleem. De duurzaamheidscultuur verkwanselt ons mentale vermogen. We denken alleen over hoe we dingen beter kunnen doen, maar leren niet hoe je het fundamenteel ánders aanpakt. Vandaag draagt niemand nog de consequenties voor zijn daden. Producten worden verkocht en daarmee wordt ook de verantwoorde-

lijkheid afgestaan. Waarom niet alles omdraaien? Als je een vliegtuig neemt, betaal je toch ook enkel voor de vlucht, zonder eigenaar te worden van het vliegtuig? We moeten evolueren van verbruikers naar gebruikers.” Op donderdag 14 december bezoekt Thomas Rau het Festival van de Gelijkheid. Hij komt zijn visie op de circulaire wereld van de toekomst uit de doeken doen. Daarna gaan we in gesprek over zijn model, met een toppanel.

Met Thomas Rau 1 (architect en auteur van Material Matters), Oana Bogdan 2 (architect en founding partner bij BOGDAN&VAN BROECK), Piet Colruyt 3 (bestuurder bij Korys en mede-oprichter van Re-Vive en SI2 Fund), Ignace Schops 4 (president Europarc Federation en bezieler van het Nationaal Park Hoge Kempen), Sophie De Somere 5 (artistiek leider Onbetaalbaar) en Thomas Van Craen 6 (Managing Director Triodos Bank België).

Stikken we allemaal in het fijn stof? DONDERDAG 14 DECEMBER • 15:30 > 17:00 • MOKABON VOORUIT “Luchtvervuiling kost ons negen maanden van ons leven”, kopte De Standaard begin dit jaar. Als je denkt dat dit de enige ongemakkelijke waarheid is over fijn stof, hier is er nog eentje. “Elk uur sterft in ons land minstens één iemand aan de gevolgen van luchtverontreiniging.” Hans Bruyninckx, directeur van het Europees Milieuagentschap, is duidelijk: “Naast de Italiaanse Povlakte en enkele

streken in Oost-Europa leven wij in de meest vervuilde regio van Europa.” Luchtvervuiling tast niet enkel de luchtwegen aan, het lokt ook harten vaatziekten uit. Hoe gezond is joggen in de stad dan nog? In Gent worden soms hogere fijnstofwaarden opgetekend dan in Mumbai. Op een willekeurige ochtend aan station Dampoort meten we 260.000 ultrafijne stofdeeltjes (cijfers van voor het circu-

latieplan). De cijfers komen uit het dossier van De Standaard Correspondent Ine Renson. ClientEarth deed metingen in Brussel die veel hoger liggen dan de officiële metingen. Zij stapten met enkele burgers naar de rechter, maar is dat de enige manier om beleidsmakers tot actie te dwingen? Kunnen steden het voortouw nemen wanneer het nationale beleid het laat afweten? Zijn circulatieplannen de heilige

graal? Hoe sociaal zijn maatregelen om oude dieselwagens uit de stadskernen te weren? En waar ligt onze eigen verantwoordelijkheid? Met Wim Van Hees 1 (vzw Ademloos), Mohamed Ridouani 2 (schepen van Milieu in Leuven), Christophe Depamelaere 3 (sportarts) en Ine Renson 4 (journalist De Standaard). Moderator: Ciska Hoet 5 (directeur RoSa vzw).

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • PANELS

Pak je armoede best lokaal aan? DONDERDAG 14 DECEMBER • 15:30 > 17:00 • FOYER THEATERZAAL “U zult het niet geloven, maar mensen zijn arm omdat ze te weinig geld hebben”, schreef Wim Van Lancker, onderzoeker bij het Centrum voor Sociaal Beleid van UAntwerpen. Hij klaagde de gefaalde samenwerking aan tussen ministers bevoegd voor armoede en hun inertie om een ambitieus overkoepelend plan uit te werken. Armoede doen dalen kan volgens Van Lancker enkel met een beleid

dat de laagste inkomens duurzaam laat stijgen. Maar misschien ligt de sleutel van het armoedebeleid wel op lokaal niveau. Enkele gitzwarte pijnpunten gerelateerd aan armoede kunnen we ook in een lokale context bij de kraag grijpen: onderwijs, huisvesting, gezondheidszorg, tewerkstelling, mobiliteit en ruimtelijke ordening … Armoede heeft vele gezichten. Hoe herken en bereik je ze?

Welke rol kunnen culturele en vrijetijdsorganisaties spelen? Het voorbeeld van Kortrijk, dat sinds 2012 het aantal inwoners in armoede zag dalen, kan misschien inspireren. Een greep uit de lokale succesfactoren? Woningen worden energiezuinig gemaakt, er wordt ingezet op activering op maat, een woonclub gaat op zoek naar betaalbare woningen … En vooral: participatie van mensen in armoede zelf.

Niet als hol theoretisch begrip, wel als reëel middel in de strijd tegen armoede. Met Joost Bonte 1 (coördinator straathoekwerk en Reachout! voor Oost- en West-Vlaanderen), Ikrame Kastit 2 (coördinator Uit de Marge), Rudy Coddens 3 (voorzitter OCMW Gent), Hagar Rebahi 4 (Victoria Deluxe) en Piet Van Schuylenbergh 5 (directeur afdeling OCMW’s bij de VVSG). John Vandaele 6 (journalist MO*) modereert.

Is het verstandshuwelijk terug van (nooit) weggeweest? DONDERDAG 14 DECEMBER • 16:00 > 17:30 • THEATERZAAL Liefde op het eerste gezicht, Blind Date … het waren bescheiden tv-successen uit de tijd dat vier nog gewoon VT4 was, een citytrip naar Palma de Mallorca het einde van de wereld leek en “Leentje zo is er maar ééntje” luidop droomde van haar motto. Nog bescheidener was het succes op liefdesvlak, we durven luidop te twijfelen of er één liefdeskoppel de buffalo-jaren ’90 overleefd heeft. Het was een tijd waarin

we nog volop geloofden in de liefdesvonk die meteen moet overslaan, in de passie op het eerste gezicht, in verliefdheid als de beste start van een stabiele relatie. Vandaag pakken datingprogramma’s het rationeler aan. Kandidaten op zoek naar liefde worden gekoppeld op basis van een checlist en objectieve criteria: studies, job, woonplaats, kinderwens, sociaal-economische achtergrond, ambitie ... Klinkt bekend in de oren,

niet? Rationele parameters gebruiken als basis voor een stabiele relatie en elkaar amper zien voor het officiële engagement? Heel wat culturen geloven sterk in gearrangeerde huwelijken. Alleen wordt het stuur daarbij niet in handen van wetenschappelijke experten gelegd, maar wel in die van de ouders. Zijn die parameters niet gelijkaardig? Zijn de slaagkansen van een huwelijk hoger wanneer we ons niet laten leiden door het uiterlijk

en overslaande vonken? Zijn rationele matches de toekomst? Zijn we het romantische ideaal helemaal ontgroeid of hebben de hoge scheidingscijfers te maken met onze langere levensverwachting en seriële monogamie? Is ons enthousiasme over Blind Getrouwd niet hypocriet wanneer we gearrangeerde huwelijken in andere culturen veroordelen? Met Naema Tahir 1 (auteur), Dirk De Wachter 2 (psychiater), Sybille Vanweeghaeghe 3 (seksuologe) en Rika Ponnet 4 (seksuologe en relatiebemiddelaar). Moderator: Bieke Ilegems 5 (journalist ATV).

PANELS • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

De macht van de consument: vegetarisme en dierenwelzijn DONDERDAG 14 DECEMBER • 18:00 > 19:30 • FOYER THEATERZAAL Dat veeteelt slecht is voor het klimaat, en te veel vlees niet goed voor onze gezondheid, is geen nieuws meer. Het aantal vegetariërs en vleesminderaars mag dan wel stijgen, toch gaat het nog erg langzaam. Voor veel mensen blijkt het een te grote stap om af te wijken van de heilige drievuldigheid: groenten, aardappelen en een lapje vlees. De Israëlische historicus

Yuval Noah Harari omschrijft veeteelt als de grootste misdaad van de moderne mensheid. Elk jaar worden zo’n 65 miljard dieren geslacht, de helft van alle mensen die ooit leefden. Het leven van deze dieren voor ze geslacht worden, is gruwelijk. Ze worden opgesloten in te kleine hokken en volgepompt met hormonen. Intussen stapelen wetenschappelijke bewijzen over hun

intelligentie zich op: kippen kunnen tellen en zijn net als varkens empathisch, schapen hebben een uitstekend geheugen en koeien maken snel vrienden en leren graag nieuwe dingen, maar kunnen ook depressief worden en rouwen. Waarom zijn we verontwaardigd over over onverdoofd slachten als we amper onze schouders ophalen bij de omstandigheden waarin vee leeft? We laten rustig toe dat het productieproces van vlees achter geslo5 ten deuren

gebeurt en zijn heel even geschokt wanneer er onverwacht beelden opduiken van gruwelijke praktijken in slachthuizen of industriële boerderijen. Maar de verontwaardiging gaat gauw liggen bij etenstijd. Hoe kunnen we als consument wegen op het hele productieproces? Kan de overheid een rol opnemen in het beperken van vleesconsumptie? En ‘diervriendelijk vlees’ bestaat dat wel? Veel vragen voor Alexia Leysen 1 (theatermaakster en drijvende kracht achter Dagen zonder Vlees), Yasmien Naciri 2 (ondernemer en opiniemaker), Wim Lybaert 3 (auteur en televisiemaker) en Tobias Leenaert 4 (oprichter EVA). Selma Franssen 5 (journalist Charlie Magazine) is moderator.

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • PANELS

Vat krijgen op de tijd Zinvol leven en zinvol werk DONDERDAG 14 DECEMBER • 18:00 > 19:30 • MOKABON VOORUIT ism Linx + Moeten, moeten. Het is altijd van moeten. We moeten een boeiende carrière uitbouwen. Snel opklimmen en genoeg geld verdienen om die 3-gevelwoning te kunnen kopen. Een mooie wagen hebben en een achterbank vol kinderen. In de zomer aan een strand liggen en in de winter op de skilatten staan. Tussendoor dineren in dat hippe restaurant, dat museum en die voorstelling meepikken die niet te missen zijn volgens het tijdschrift dat we moeten gelezen hebben. We lopen onszelf vaak voorbij en leggen de lat zo hoog dat ze onbereikbaar wordt. We nemen geen tijd om stil te staan

bij wat we allemaal ‘moeten’ en of dat écht zo belangrijk is. Kunnen we gas terugnemen wanneer we dat zelf zo aanvoelen? Is dit economisch en maatschappelijk haalbaar? Of kunnen we niet nog efficiënter omgaan met onze kostbare tijd?

ExtraTijd is docent in het efficiënter inzetten van tijd vanuit zijn ervaring als werkvereenvoudiger bij Colruyt en kennis als industrieel ingenieur. Christophe Morbee 2 , CEO van Besox, laat zijn medewerkers zelf beslissen hoeveel dagen verlof ze mogen opnemen om zo een betere werk-leven balans te creëren. Joke Hermsen 3 is een filosofe die vanuit de Griekse mythologie tijd losmaakt van het lineair meetbaar stelsel en

We gaan in debat met 4 sprekers die elk hun eigen interpretatie hebben van hoe tijd ingevuld en beleefd kan worden. Johan D’Haeseleer 1 van

ruimte geeft aan creativiteit en zelfontplooiing vanuit “het geschikte moment”. Ama Koranteng-Kumi 4 is zelfstandig communicatiedeskundige en werkt als publicist. Voor The School of Life Antwerpen doceert ze de klas How to Realise your own Potential. Karel Verhoeven 5 , co-hoofdredacteur van De Standaard, kan met zijn brede achtergrond van talen en filosofie, de visies van de sprekers tot een boeiend debat brengen.

Nationalisme, handig laagje vernis over socio-economische onrust? DONDERDAG 14 DECEMBER • 18:30 > 20:00 • THEATERZAAL Wanneer een bevolkingsgroep zich onderdrukt of genegeerd voelt in haar eigen land, spelen nationalistische gevoelens sterker op. Op zich logische sociologische evoluties. Maar wanneer nationalisme ontspoort in geweld, is dat hele identiteitsplaatje en waardenverhaal minder onschuldig. “De grootste dreiging voor West-Europa komt niet van het terrorisme, maar van onszelf”, zegt Christophe Busch, directeur van de Dossinkazerne. “Wat doen we de democratie zélf aan? Het is niet een aanslag die ons samenlevingsmodel zal ontwrichten, wel de

impact ervan.” We veroordelen luidop de ontspoorde misdaden van WOII. We kloppen ons daarbij al te graag op de borst dat we zelf moediger zouden zijn, en we schrijven de uitwassen graag toe aan gekken, ontspoorde weirdo’s … Op eenzelfde manier praten we soms over de IS-soldaten. Maar zowat alle onderzoeken naar massageweld en genocide komen tot dezelfde conclusies: heel vaak zijn daders heel gewone mensen. Als we de moed hebben om ons eigen verleden in de ogen te kijken, dan hebben we misschien ook de moed om ons

heden rationeler te bekijken. Zo kunnen we ons afvragen waarom jonge moslims zich zo uitgesloten voelen dat ze gaan vechten voor een kalifaat duizenden kilometers ver. Is het diezelfde ontvreemding ervoor zorgde dat Oostfronters en republikeinen in 1936 naar Baskenland trokken om er te vechten? Ontspoort nationalisme sowieso tot geweld, of moet een populistische leider eerst het voortouw nemen? Kunnen we een parallel trekken tussen de maatschappelijke breuklijnen vandaag en die in het interbellum, toen de globalisten en de 9

nationalisten ook tegenover elkaar stonden? Zijn de jaren ’30 terug? Is een nationalistische stem vandaag de dag altijd een proteststem? Zijn het altijd mensen aan de onderkant van de sociale ladder, mensen die zich genegeerd voelen, die voor uitgesproken nationalistische leiders stemmen? Zijn nationalisten a priori geslotener, met een conservatieve visie op wat de wat een groep samenhoudt en wat hun identiteit bepaalt? Kunnen we parallellen trekken tussen ontspoorde nationalistische conflicten wereldwijd? En hoe kunnen we het conflict in de Rif vandaag

PANELS • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

begrijpen? Zijn de protesten van de Rif-bevolking tegen de Marrokkaanse overheid niet ook vooral een uiting van de sociale onrust en revolte tegen

in de Rif coverde), Herman Van Goethem 2 (rector UAntwerpen, voormalig directeur van de Kazerne Dossin), Rozita Dimova 3 (professor

machtsmisbruik? We voeren een debat met Laila Ben Allal 1 (journaliste CNN die oa de recente conflicten

Cultuur - het (k)neusje van de zalm? DONDERDAG 14 DECEMBER • 20:30 > 22:00 • FOYER THEATERZAAL “Cultuur is geen franje, maar de motor van onze samenleving”, zei Ilja Leonard Pfeifer onlangs in Alleen Elvis Blijft Bestaan. We onderschatten de impact van cultuur op onze maatschappij. Cultuur kan mensen uit kansengroepen helpen om hun plek te vinden in de samenleving en handvaten bieden om een individueleen groepsidentiteit te ontwikkelen. Op die manier creëert cultuur ook ontmoeting en verbinding, maar dat is niet altijd in cijfers te vatten. Begin dit jaar besliste de VRT opnieuw te schrappen in het al magere cultuuraanbod op radio en TV. Was het opzij zetten van Bar du Matin op de VRT tekenend voor de smalende manier waarop beleidsmakers naar kunst en cultuur kijken? Staat cultuur op tv en radio sowieso garant voor een kijkcijferramp? Ligt de kracht van een deftig cultuurprogramma niet net in de

ambitie om voorbij te gaan aan de waan van de dag die vaak actuaprogramma’s beheerst. Dieper te graven. Schoonheid te zoeken. Dialoog te versterken, weg van polarisatie? Zowat iedereen is, zonder het goed te beseffen, met cultuur bezig is. Cultuur is veel omvangrijker dan naar een museum gaan of een theaterstuk bekijken. De creatieve en culturele industrie levert jaarlijks een bijdrage van meer dan 500 miljard euro aan de Europese economie. Waarom praten we dan steeds over ‘subsidies’ wanneer het gaat over cultuur en ‘investeringen’ wanneer het gaat over energie? Wat zegt het over onze maatschappij als cultuur telkens opnieuw als kneusje uit de begrotingsbesprekingen komt? Is de politiek bang van een sterke en mondige cultuurscene? Wat is de maatschappelijke rol van een kunstenaar anno 2017? Is

alle kunst geëngageerd? En moet dat dan? Welke rol kan cultuur spelen in een stedelijke en diverse samenleving? Kunnen steden het verschil maken door in te zetten op cultuur? Met Jan Moeyaert 1 (intendant Kunstenfestival Watou), Jos Geysels 2 (voorzitter Vlaams Fonds der Letteren), Sachli Gholamalizad 3 (actrice en theatermaker), Yannick Bochem 4 (centrumverantwoordelijke De Vaartkapoen) en Kurt Van Eeghem 5 (radio- en televisiemaker). Yasmina El Messaoudi 6 (journalist Charlie Magazine) is de moderator.

Zuidoost-Europese geschiedenis) en Anya Topolski 4 (columnist bij MO*). Karl Van den Broeck 5 (hoofdredacteur Apache) modereert.

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • PANELS

Is privacy een struikelblok in de strijd tegen terreur? DONDERDAG 14 DECEMBER • 20:30 > 22:00 • MOKABON VOORUIT ism Liga voor de Mensenrechten Onder het mom van de strijd tegen terrorisme perkt de overheid onze privacy steeds gemakkelijker en verder in. Een mooi voorbeeld hiervan is de aanpassing van de wetgeving over bijzondere opsporingsmethoden. Met de BOM-wet kan de overheid heel ver gaan in het onderzoeken van ons online gedrag en telecommunicatie. De aanpassingen geven de autoriteiten veel extra opsporingsmogelijkheden, waartegen wij burgers (en onze

zwaar bevochten rechten) niet voldoende tegen beschermd zijn. De overheid kan inmiddels alle informatie over jou aan elkaar linken: hoelang bel en mail je, met wie, waar en wanneer? Ook slaat ze alles op, misschien heeft ze het ooit nodig. Tijdens dit debat geven we een extra woordje uitleg over deze technische wetgeving. Dit is nodig want de meeste mensen weten niet welke bevoegdheden onze overheden naar zich toe trekken, en wat voor impact dat kan hebben op ons

leven. We willen hierover een toegankelijke discussie organiseren door het voorleggen van stellingen aan het publiek en de sprekers. Je hoeft hiervoor geen expert te zijn! Wat doet de overheid met alle data die ze verzamelt? Wie heeft toegang tot deze data? Wat is de impact op ons recht op privacy, de vrijheid van meningsuiting, en de democratie? Zijn er voldoende waarborgen die onze gegevens voldoende beschermen tegen misbruik? Wat als al deze informatie in de verkeerde handen valt?

Welke tol willen we betalen voor ‘vermeende’ veiligheid? Heeft niet iedereen iets te verbergen? Zou jij je lief, werkgever of verzekeraar al jouw berichtjes laten lezen? Je hoeft geen slecht mens te zijn om iets te willen verbergen. Dit debat kadert in een reeks die de Liga organiseert over de vrijheden die we opgeven voor (de illusie van) veiligheid. Voor meer informatie, kijk op praatmee.mensenrechten.be.

Heeft iedereen recht op een kind? DONDERDAG 14 DECEMBER • 21:00 > 23:00 • THEATERZAAL Wie een kinderwens heeft en niet op natuurlijke wijze zwanger kan worden, moet hulp kunnen krijgen. We zijn het erover eens dat er flink wat geld mag vloeien naar fertiliteitsonderzoek. Met succes, “onze vruchtbaarheidsbehandelingen behoren tot de beste ter wereld”, zegt Petra De Sutter. Heeft iedereen dan recht op een kind? Het ligt net iets complexer dan dat. Want heeft de overheid dan de plicht om tegemoet te komen aan de kinderwens van iedereen die dat recht opeist? Het ‘recht op een kind’ moeten we niet alleen bekijken vanuit het standpunt

van de ouders, maar ook van de maatschappij en in de eerste plek vanuit het kind zelf. Mag iemand wiens eerdere kinderen in een instelling geplaatst werden nog aankloppen bij een fertiliteitskliniek? Zijn er omstandigheden waarin we verslaafden, mensen met een zware mentale beperking en psychiatrische patiënten kunnen verplichten tot anticonceptie? Fertiliteitsarts Herman Tournaye snijdt treffend een ander ethisch vraagstuk aan: “Vroeger zag ik in mijn wachtkamer vooral koppels met anatomische problemen,

nu vooral mensen die te lang gewacht hebben.” Hebben we als maatschappij niet de verantwoordelijkheid om een betere werk-privébalans uit te tekenen waardoor mensen hun kinderwens niet moeten uitstellen? De procedures voor wensouders zijn lang en complex en gaan vaak gepaard met flink wat psychologische onderzoeken en een bureaucratische mallemolen. Schrikken we op die manier niet te veel mensen af die geschikte ouders zouden zijn voor kinderen op zoek naar een thuis? Want kiezen adoptie- of pleegouders niet net heel bewust voor het

ouderschap? Hebben zij niet net meer nagedacht over het ouderschap dan koppels bij wie het allemaal vanzelf gaat? We debatteren erover met Petra De Sutter 1 (professor Gynaecologie UGent en hoofd Reproductieve Geneeskunde UZ Gent), Ignaas Devisch 2 (professor Medische Filosofie en Ethiek UGent), Anouk Torbeyns 3 (journalist Stampmedia), Marleen Temmerman 4 (professor Gynaecologie en oprichter ICRH), Christian Denoyelle 5 (voorzitter Hoge Raad voor de Justitie) en Sara Coster 6 (kinderwenscoach en bestuurder bij Meer dan Gewenst). Fien Sabbe 7 (presentator) modereert 7 het gesprek.

PANELS • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

Is een kortere werkweek haalbaar? VRIJDAG 15 DECEMBER • 13:00 > 14:30 • FOYER THEATERZAAL • PANELGESPREK IN HET ENGELS ism denktank Minerva en Sampol “De oplossing voor (bijna) alles”, zo beschrijft de Nederlandse historicus Rutger Bregman (De Correspondent) de kortere werkweek. Volgens hem moeten we dan ook met zijn allen streven naar een 15-urige werkweek. In zijn nieuwste boek pleitte PS-voorzitter Elio Di Rupo iets voorzichtiger voor een werkweek van vier dagen. De reacties in Vlaanderen waren overwegend negatief. “Economisch negationisme”, noemde Ive Marx het bijvoorbeeld.

Voorstanders zien arbeidsduurvermindering als een instrument om tal van doelstellingen te helpen bereiken: meer werkgelegenheid, meer gendergelijkheid, minder stress en burn-outs, meer tijd voor zelfontplooiing en een betere relatie werk-gezin en een onderdeel van de strijd tegen de klimaatopwarming. Tegenstanders stellen zich luidop vragen bij de haalbaarheid en wenselijkheid van een collectieve arbeidsduurvermindering. Volgens hen is het slecht voor de bedrijven en de werkgelegenheid. Zij

verkiezen meer individuele flexibiliteit boven collectieve oplossingen. Het voordeel is dat we niet van een leeg blad moeten vertrekken. We kunnen leren uit het verleden, maar ook uit de hedendaagse voorbeelden van een kortere werkweek: van start-ups in Silicon Valley over Volkswagen in Duitsland tot de 35-urenwerkweek in Frankrijk. Daniel Bernmar, schepen in het Zweedse Göteborg, is één van de gangmakers van zo’n hedendaags voorbeeld. Hij is verantwoordelijk voor een tweejarig experiment

met de 30-urenwerkweek in het rusthuis Svartedalen. Voor het Festival van de Gelijkheid komt Daniel Bernmar uitleggen waarom hij voorstander is van de experimenten, en wat we eruit kunnen leren. Daarna volgt een debat over de pro’s en contra’s van de kortere werkweek. Met Daniel Bernmar 1 (schepen in Göteborg), Olivier Pintelon 2 (kernlid bij denktank Minerva), Riet Ory 3 (adjunct algemeen directeur bij Femma), Saskia van Uffelen 4 (CEO van Ericsson Belux) en Jan Denys 5 (arbeidsmarktdeskundige bij Randstad). Wim Vermeersch 6 (hoofdredacteur van het maandblad Sampol) modereert.

Seks gaat niet altijd op rust: intimiteit bij senioren VRIJDAG 15 DECEMBER • 13:00 > 14:30 • MOKABON VOORUIT ism S-Plus Over seks is alles al gezegd en hebben we alles al gezien. En toch … De lichamen die we zien op tv zijn meestal jong, heet en stomend. Zo lijkt seks enkel weggelegd voor de jeugd. Is seksualiteit op latere leeftijd niet meer de moeite waard dan?

Intimiteit en seksualiteit kunnen op latere leeftijd net intenser én beter worden. “Omdat heel wat zorgen verdwijnen”, aldus professor Bo Coolsaet. Wie toch fysieke of psychologische obstakels heeft, moet deskundig advies durven inroepen. Seks en intimiteit verdragen geen taboes. Luc Van de Ven meent

dat bij ouderen gevoelens van intimiteit, zekerheid en tederheid meer op de voorgrond treden. Hij ziet de problemen, maar ook de kansen voor oude en nieuwe liefdes, voor het samenleven na het pensioen. Seks op latere leeftijd is een taboe, maar wel een absolute realiteit. Uit een studie onder leiding van Els Messelis blijkt

dat de vraag naar seksualiteitsbeleving ook bij bewoners in een rusthuis stijgt. Maar dat botst vaak op onwennigheid bij de verzorgers. Op liefde en seks staat geen leeftijd, daarover praten we met Bo Coolsaet 1 (professor Urologie en Andrologie), Luc Van de Ven 2 (klinisch ouderenpsycholoog KUL), Els Messelis 3 (zelfstandig gerontoloog, gastdocent KUL, auteur) en Kaat Bollen 4 (seksuologe, auteur). Emilie Plouvier 5 (Charlie Magazine) modereert.

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • PANELS

Is ons politiekorps klaar voor de 21ste eeuw? VRIJDAG 15 DECEMBER • 13:30 > 15:30 • THEATERZAAL Hoe kunnen we het zoekgeraakte vertrouwen tussen jongeren en politie in stedelijke wijken herstellen? Patrouilleren in ‘probleemwijken’ gebeurt meestal in combi’s, zelden met de fiets of te voet. Wordt op die manier niet de wederzijdse argwaan gevoed? Zijn agenten genoeg vertrouwd met de buurt waar ze patrouilleren? Wordt geweld tegenover agenten voldoende veroordeeld? En wordt er hard genoeg opgetreden tegen tegen slui-

merend en uitgesproken racisme in lokale politiekorpsen? Jinnih Beels, voormalig hoofd van de diversiteitscel van de Antwerpse politie gelooft sterk in sensibilisering en assertiviteit om de korpsmentaliteit te wijzigen: “Veel agenten denken dat diversiteit niet belangrijk is. Wij werken preventief en proactief in plaats van repressief. De maatschappij verandert en de politie moet hierin volgen, maar dat doen we volgens velen te weinig en

te traag.” Hoe bouwen we aan een politiekorps dat de superdiverse realiteit weerspiegelt? Moeten we niet meer investeren in wijkagenten? Zijn jeugdwerkers niet dé ideale brugfiguren om onrust op te vangen en ontsporingen te voorkomen? Hoe bouwen we aan een duurzaam sociaal buurtweefsel? Luisteren we genoeg naar de stem van de bewoners? Hoe ver zijn we bereid te gaan voor onze illusie van veiligheid?

Met Christophe Busch 1 (directeur Kazerne Dossin), Marion Van San 2 (senior onderzoeker verbonden aan het RISBO), Hizir Cengiz 3 (columnist De Groene Amsterdammer), Max Daniel 4 (politiecommandant Noord-Nederland), Yassine Boubout 5 (activist), Jinnih Beels 6 (voormalig diversiteitscommissaris politie Mechelen) en Tom Meeuws 7 (voorzitter sp.a Antwerpen). Moderator: Kristof Clerix 8 (journalist Knack)

PANELS • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

Sociale dumping doet Europa wankelen VRIJDAG 15 DECEMBER • 15:30 > 17:00 • FOYER THEATERZAAL ism BTB-ABVV Nobelprijswinnaar Milton Friedman zei ooit dat een land ofwel open grenzen ofwel een welvaartsstaat kan hebben, maar nooit beiden. Toch is het net dat monster dat de EU heeft gecreëerd. Sinds het Verdrag van Maastricht in 1992 is er binnen Europa vrij verkeer van goederen en diensten. Dat wil zeggen dat bedrijven in een andere Europese lidstaat hun goederen en diensten mogen

aanbieden, maar dat de sociale zekerheid in het land van oorsprong wordt betaald. Daarom is een Slovaakse chauffeur goedkoper dan een Belgische. De misbruiken en sociale drama’s die met deze geglobaliseerde utopie gepaard gaan, zijn niet bij te houden. Faillissementen en massaal jobverlies, gebrek aan controle, juridische onduidelijkheid en nalatige opvolging … In de transportsector is al enkele jaren een ‘race to the bottom’

aan de gang. De prijzen moeten steeds lager, dus moeten chauffeurs zo weinig mogelijk kosten. Deze moderne slaven van de weg werken aan bijzonder lage lonen, bouwen amper pensioenrechten op, slapen aan de kant van de weg om zo weinig mogelijk tijd te verliezen en zijn vaak maandenlang weg van huis. Maar ook werkgevers zijn de dupe. Zij die volgens het boekje rijden, worden genadeloos uit de markt geprijsd.

De Belgische Transportarbeidersbond publiceerde onlangs, 3 jaar na haar Witboek met 25 concrete maatregelen tegen sociale dumping, een derde zwartboek Sociale Dumping vol ontluisterende feiten. Hoe trekken we deze scheefgegroeide situatie weer recht? Is een eengemaakt sociaal Europa een illusie? Met Meryame Kitir 1 (fractieleider sp.a in De Kamer), Frank Moreels 2 (voorzitter BTB-ABVV), Dirk Sterckx 3 (voormalig Europees parlementslid) en Hendrik Vos 4 (professor EU-studies aan de UGent). Bart Brinckman 5 (journalist De Standaard) modereert.

Het grote grondstoffendebat VRIJDAG 15 DECEMBER • 15:30 > 17:00 • MOKABON VOORUIT ism Vermeylenfonds Zonder grondstoffen geen eindproducten. Het lijkt evident, maar we staan er amper bij stil. En dat heeft gevolgen, want de plundering van bodemrijkdommen gaat gewoon door. Lokale gemeenschappen worden door mijnreuzen bekampt met oorlogsstrategieën, en de tactiek van de verschroeide aarde zal eerder wel dan niet worden toegepast als deze zorgt voor winstmaximalisatie. Daarnaast raken steeds

meer grondstoffen uitgeput en zullen gewapende conflicten alleen maar toenemen. Het gaat daarbij niet enkel over goud of aardolie. Experten voorspellen dat water de belangrijkste oorzaak zal worden van handelsconflicten. Israël haalt de helft van zijn water uit de bezette Palestijnse gebieden. China is de grootste producent van flessenwater. Turkije bouwt stuwdammen op de Tigris en Eufraat om samen met Israël en Saoedi-Arabië hun watervoorziening veilig te

stellen, wat zorgt voor tekorten in Syrië en Irak … Het hoeft niet te verbazen dat water al meer waard is dan petroleum. Het valt bovendien niet te ontkennen dat ondoordachte grondstofontginning bijdraagt aan klimaatsveranderingen, bodemerosie en verlies aan biodiversiteit. Wat is het beste alternatief voor dit onhoudbare model? Welke voorbeelden uit de circulaire economie verdienen onze aandacht? En hoe kunnen we als consument wegen op het productieproces?

Een debat met Raf Custers 1 (historicus en journalist), Nick Meynen 2 (geograaf), Jiska Verhulst 3 (bio-ingenieur in de milieutechnologie, directeur Plan C en transitiemanager Circulaire Economie) en Thomas Van Craen 4 (CEO van Triodos). Moderator is Dirk Van de Poel 5 (directeur interprofessionele werking Vlaams ABVV en voorzitter Transitienetwerk Middenveld).

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • PANELS

Dialoog als antwoord op radicalisering VRIJDAG 15 DECEMBER • 16:00 > 17:30 • THEATERZAAL ism Zwijgen is geen optie Hoe vaak moslims ook de terreur van IS veroordelen, het lijkt weinig te veranderen aan het monolithische beeld dat velen hebben over de moslimgemeenschap. Hoe komt dat? Zitten we te vast in ons (sociaal) netwerk, waarin ons eigen gelijk voortdurend bevestigd wordt? Worden we allemaal radicaler in onze uitspraken? Het discours in onze steeds diverser wordende samenleving lijkt steeds zwart-witter te worden.

“Allochtonen zijn, net zoals autochtonen, geen homogene groep. De term allochtoon wordt al te vaak door links én rechts vernauwd tot moslims, terwijl er ook autochtone moslims zijn. Wie deze definities hanteert, sluit (on)bewust bevolkingsgroepen uit en ontneemt hun zeggenschap in dit debat”, zegt columnist Yasmien Naciri. Heel wat politici surfen zachtjes mee op die golf van wij-zij-polemiek. Net op het moment dat beleidsmakers

moedig moeten zijn en nuance horen te scheppen, is de verantwoordelijkheidszin bij sommigen ver zoek en doen ze net het omgekeerde. Het antwoord op radicalisering is nochtans niet méér radicalisering. Het antwoord kan dialoog zijn, met een open blik elkaar ontmoeten. Kunnen we met z’n allen werken aan die dialoog, extremistisch geweld veroordelen en aanpakken, onze gedeelde waarden versterken en zo alle burgers een toekomstperspectief bieden?

Met Yasmine Kherbache 1 (Vlaams parlementslid), Lieven Boeve 2 (directeur-generaal Katholiek Onderwijs Vlaanderen), Fatima Ezzarhouni 3 (mede-oprichtster van Jihad van de moeders), Stijn Devillé 4 (artistiek directeur het Nieuwstedelijk), Koert Debeuf 5 (directeur van TIMEP Europe) en Othman El Hammouchi 6 (jonge filosoof). Moderator is Anthony Bosschem 7 (Zwijgen is geen optie)

Hoe ver reikt onze solidariteit in de zorg? VRIJDAG 15 DECEMBER • 18:00 > 19:30 • FOYER THEATERZAAL ism Socialistische Mutualiteiten Medische innovaties scheppen kansen voor een langer en kwaliteitsvoller leven. Dat kost uiteraard geld. Niemand betaalt graag belastingen, maar iedereen kan ziek worden. “Waarom is de solidariteit afgenomen, terwijl we steeds welvarender worden?” vraagt gezondheidseconoom Erik Schokkaert zich af. Enkele conclusies uit een bevolkingsonderzoek van so-

cioloog Marc Elchardus doen schrikken. Op de vraag of het verantwoord is om rokers niet langer te behandelen bij longkanker, gaf een groot deel aan het daarmee eens te zijn. Topdokter Baki Topal is duidelijk: “Als we precedenten creëren, zoals bij rokers, zullen we de grens telkens verleggen. Laten we dus vooral onze humane waarden goed in het achterhoofd houden.” Kunnen we beter gezond gedrag belonen in plaats van ongezond gedrag te

bestraffen? Of komt dat voor de zwakkeren in onze samenleving op hetzelfde neer? Hoe kunnen we gezondheidszorg betaalbaar én kwalitatief houden, zonder het solidariteitsprincipe overboord te gooien? Zou de solidariteit groter worden wanneer we beseffen hoeveel gezondheidszorg écht kost en hoe vaak we er zelf gebruik van maken? En hoe blij we mogen zijn als we het niet nodig hebben? Hoe houden we de zorgkosten

betaalbaar? En is het wel een probleem dat gezondheidszorg veel kost? Met Mark Elchardus 1 (professor Sociologie VUB), Erik Schokkaert 2 (professor Economie KUL), Sara Willems 3 (professor Equity in Health Care UGent), Ilse Degreef 4 (orthopedisch chirurg UZ Leuven) en Paul Callewaert 5 (algemeen secretaris Socialistische Mutualiteiten). Moderator: Bart Brinckman 6 (journalist De Standaard)

PANELS • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

Gelijke rechten voor ouders VRIJDAG 15 DECEMBER • 18:00 > 19:30 • MOKABON VOORUIT ism VIVA-SVV Een enquête van de Gezinsbond bij 6000 jonge ouders leert ons dat 93% van de moeders en 84% van de partners de 10 dagen geboorteverlof voor papa’s of meemoeders onvoldoende vindt. Ook Thomas Van der Veken, kersvers vader, verwoordde het treffend: “Het is alsof ik deelneem aan een toneel; mijn vrouw speelt de

hoofdrol en ik de dwaze rol. En na tien dagen moet ik weg.” Naast het geboorteverlof bestaat er ook een stelsel van ouderschapsverlof. Dit zijn 4 maanden verlof voor elke ouder met een voltijdse vergoeding van 707 euro netto per maand. Slechts een kwart van dit verlof wordt opgenomen door vaders. Uit een onderzoek van VIVASVV blijkt dat ruim de helft van de papa’s hun ouderschaps-

verlof niet kunnen opnemen om financiële redenen. Ook de werkgevers hebben wel oor naar een modernisering van het geboorte- en ouderschapsverlof. “Werknemers die een goede balans vinden tussen werk en privé worden minder ziek, krijgen minder vaak burn-outs en zijn gelukkiger, creatiever en productiever”, zei Inge Geerdens, CEO van CVWarehouse, onlangs.

Tijd om te zoeken naar oplossingen dus. Kunnen we ons laten inspireren door het Zweedse model? Moeten vaders harder op tafel kloppen bij hun werkgevers? Moet de overheid partnerschapsverlof niet enkel verlengen maar ook verplichten? We debatteren met Magda De Meyer 1 (voorzitter nationale vrouwenraad), Folker Debusscher 2 (ervaringsdeskundige), Brieuc Van Damme 3 (voorzitter Vrijdaggroep, co-auteur Time’s up, beleidsconsultant) en Nathalie Devenijns 4 (head of HR Axa Bank). Karin Jiroflee 5 (voorzitter VIVASVV) modereert.

Écht nieuws kost geld en tijd VRIJDAG 15 DECEMBER • 18:30 > 20:00 • THEATERZAAL • PANELGESPREK IN HET ENGELS ism MO* en deBuren Sinds de verkiezingscampagne van Donald Trump is de term ‘fake

nieuws’ niet meer uit de dagelijkse actualiteit verdwenen. De term wordt vandaag niet alleen door Trump en zijn achterban gebruikt, maar door steeds meer krachten die kritiek hebben op de media en hun berichtgeving. Dit leidt ertoe dat de zoektocht naar écht nieuws opnieuw tot de kern van de journalistieke focus behoort. Terwijl media meestal hun unieke bijdrage in de zoektocht naar kennis,

inzicht en duiding onderstrepen, wordt er zelden gediscussieerd over wat media echt moeten doen om betrouwbare informatiebronnen te zijn. Krijgen journalisten nog de tijd, de middelen en de steun die nodig is om zaken tot op het bot uit te spitten? Omdat deze vraag tot de kern van de diepgravende onderzoeksjournalistiek hoort, nodigt MO* op het Festival van de Gelijkheid twee internationaal gerenommeerde onderzoeksjournalisten uit: Nederlander Joris Luyendijk 1

(The Guardian en auteur van o.a. Dit kan niet waar zijn over de wantoestanden bij de grootbanken) en Jo Adetunji 2 (Deputy Editor van The Conversation, een onafhankelijke nieuwssite met grote inbreng van de academische wereld). MO*journalisten John Vandaele 3 en Pieter Stockmans 4 lezen een persoonlijke column voor. De avond wordt in goede banen geleid door MO*hoofdredacteur Gie Goris 5 . Een must voor iedereen die geïnteresseerd is in het belang van onderzoeksjournalistiek.

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • PANELS

Equal pay in de sport VRIJDAG 15 DECEMBER • 20:30 > 22:00 • MOKABON VOORUIT ism zij-kant In juli trokken onze Red Flames voor de eerste keer naar het EK. De drie groepswedstrijden werden live uitgezonden op Eén en de voetbalsters konden rekenen op een stadion vol tricolore supporters. Maar eenmaal ze naar huis werden gespeeld door Nederland, was het weer over naar de orde van de dag: de job riep. Inderdaad, in België kan geen enkele voetbalster leven van haar sport. Dat komt omdat sponsors nog niet zo lang geleden geen bal gaven om vrouwenvoetbal. En dus liet het publiek het ook afweten. Dat gebrek aan waardering ver-

taalt zich in ongelijke lonen. Want weinig respect betekent weinig aandacht, geen kijkers, geen sponsors en geen tv-gelden. De voetbalvrouwen trainen daarom na hun werkuren, en de vergoedingen voor de Red Flames liggen soms lager dan die van mannelijke spelers uit vierde provinciale. Behalve bij kunstschaatsen, tennis en beachvolleybal wordt sport nog te veel als een mannenzaak gezien. De

genderkloof in het prijzengeld is gigantisch. Een Tour-winnares mag amper 5% mee naar huis nemen van wat Chris Froome deze zomer opstreek. Onze eigenste topbasketbalster Ann Wauters krijgt voor een overwinning 0,15% van wat NBA-kampioen LeBron James binnenhaalt. Voor haar wereldtitel kreeg bokstalent Delfine Persoon 0,016% van Floyd Mayweathers prijzengeld. Enkel in het tennis krijgen

vrouwen en mannen – dankzij de jarenlange strijd van Billie Jean King – hetzelfde prijzengeld, en dat pas sinds 2007. Van equal pay is dus geen sprake. En dat is niet alleen discriminerend, maar ook bijzonder jammer voor al dat verspilde talent. Met oa Sabine Appelmans 1 (voormalig tennister), Inge Van Meensel 2 (VRT sportjournalist), Hans Vandeweghe 3 (sportjournalist) en Tina Tyteca 4 (scheidsrechter in de FIFA competitie). Inga Verhaert 5 (voorzitster zij-kant) modereert. 5

Vluchtelingen: tussen hoop en uitzichtloosheid VRIJDAG 15 DECEMBER • 21:00 > 23:00 • THEATERZAAL • PANELGESPREK IN HET ENGELS Ruim vier jaar geleden brak een gruwelijke burgeroorlog uit in Syrië. Miljoenen mensen sloegen in hun eigen land op de vlucht. Vandaag zijn we er nog steeds niet in geslaagd een humaan antwoord te bieden op de grootste vluchtelingencrisis in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog. Relatief gezien maken weinig Syrische vluchtelingen de overtocht naar Europa. Vier van de twaalf miljoen streken neer in Turkije, Libanon en Jordanië. Ongeveer 350.000 van hen belandden in Europa.

Toch schoot het oude continent in een kramp. En hoewel heel wat burgers zich daar niet door lieten verlammen, ontbrak een krachtdadig beleid. Tegelijk groeide bij velen een mix van angst en ongenoegen. Dat Angela Merkel werd weggehoond toen ze nog maar durfde te opperen dat we het best wel konden schaffen, is tekenend voor het cynisme dat in het debat is geslopen. “Wat zou jij doen?” Misschien wel dé vraag die ieder van ons zich zou moeten stellen als het over mensen op de vlucht gaat.

Dat is ook de vraag die vele Duitsers zich stelden, en dus hielpen ze Merkel es zu schaffen door nieuwkomers te helpen met Duitse les, voedselpakketten en kledij uit te delen, hun nieuwe buren helpen zich thuis te voelen ... Wat kan België leren van Duitsland? Worden nieuwkomers voldoende begeleid? Is de vluchtelingencrisis een uitzichtloze situatie of kan Europa nog veel meer doen? Sust Europa haar geweten door deals te sluiten met Turkije en Libië? Hoe kunnen we

de druk op kwetsbare landen aan de Middellandse Zee verlichten? Kan evenwichtige berichtgeving de maatschappelijke onrust temperen? Met Jens Franssen 1 (journalist VRT nieuws), Charlotte Vandycke 2 (directeur Vluchtelingenwerk Vlaanderen), Sofie D’Hulster 3 (voorzitter vzw Humain), Francesca Borri 4 (journalist en auteur), Rania Mustafa Ali 5 (Syrische vluchtelinge) en Meinie Nicolai 6 (voorzitter Artsen Zonder Grenzen). Koen Vidal 7 (journalist De Morgen) modereert.

PANELS • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

Suïcide: de stille doder ZATERDAG 16 DECEMBER • 13:00 > 14:30 • FOYER THEATERZAAL Zelfdoding is in ons land de belangrijkste doodsoorzaak bij mannen tussen 25 en 45 jaar, en de tweede belangrijkste oorzaak bij jongeren tussen 15 en 25 jaar. In 2014 pleegden in ons land gemiddeld 6 mensen per dag zelfmoord, anderhalf keer zo veel als het Europees gemiddelde. Het aantal pogingen ligt bovendien nog veel hoger. Vlamingen hebben het moeilijk met praten over psychische problemen. “Door naar elkaar te luisteren, kunnen we soms letterlijk levens veranderen”, schreef Evelien Chiau,

journaliste bij Charlie. “Dat wil niet zeggen dat we iedere persoon met zelfdodingsgedachten kunnen ‘redden’. Maar wat we wel kunnen doen, is wat vaker praten met elkaar. Écht praten.” De Vlaamse overheid investeert in actieplannen, maar toch blijven we het beduidend slechter doen dan de ons omringende landen. Vlamingen zetten te weinig en te laat de stap naar hulpverlening. Als ze die stap dan toch zetten, botsen ze al te vaak op de grenzen van onze geestelijke

gezondheidszorg. Wie hulp vraagt, komt niet in één-tweedrie bij de juiste hulpverlener terecht. De wachttijden blijven groeien terwijl er volop wordt bespaard. Preventie is belangrijk, maar haalt weinig uit als andere drempels te hoog blijven. Hoe kunnen we het tij keren? Veel vragen, voor een genuanceerd gesprek over suïcide, met Fleur van Groningen 1 (auteur en columnist), Evelien Chiau 2 (journalist Charlie Magazine), Tine Soens 3 (Vlaams par-

lementslid), Gwendolyn Portzky 4 (professor UGent en hoofd van het Vlaams Expertisecentrum Suïcidepreventie) en Bart Demyttenaere 5 (medisch raadgever Socialistische Mutualiteiten). Moderator is Sara Vandekerckhove 6 (journalist De Morgen) Wie met vragen zit over zelfdoding, kan terecht bij de Zelfmoordlijn op het nummer 1813 of www.zelfmoord1813.be.

Moeilijke dingen makkelijk uitgelegd ZATERDAG 16 DECEMBER • 13:00 > 14:30 • ANTIEKZOLDER ism Charlie Magazine Hoe kan het dat vluchten soms overboekt worden? Welke stappen moet een asielzoeker doorlopen om een asielaanvraag te doen? Hoe werkt een beleggingshypotheek? Wat gebeurt er achter de schermen als je iets opzoekt op Google? Waarom kent de Belgische belastingaangifte 885 codes en de Nederlandse 50? Als je het idee hebt dat onze sa-

menleving steeds complexer wordt: je bent niet de enige. Om bureaucratie terug te kunnen dringen, om procedures menselijker te maken, om je politiek te kunnen engageren en om te kunnen bepalen in hoeverre technologische ontwikkelingen wenselijk zijn, is het belangrijk om te begrijpen Hoe Dingen Werken. Daarom zullen tijdens deze sessie een aantal experten die weten wat wij niet weten vragen beant-

woorden die zelfs te moeilijk zijn om aan Google te stellen. Kennis is macht, en na deze explainersessie ga je gegarandeerd slimmer naar huis. Met journaliste Saskia van Nieuwenhove 1 over procedures in de jeugdzorg, auteur Thomas Smolders 2 over wat er precies gebeurt als je iets opzoekt op Google, ontwerper Hector Pahaut 3 over hoe een asielvraag in Nederland ver-

loopt, Joost Bonte 4 (lid van de Bende van de Paarse Krokodil) over de schuldindustrie en wat er gebeurt als je een factuur niet meer kan betalen en modedokter Aurélie van de Peer 5 over waarom de mode-industrie overproductie in stand houdt. Selma Franssen 6 (Charlie Magazine) is de leergierige moderator van dienst.

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • PANELS

Armoede op school ZATERDAG 16 DECEMBER • 13:30 > 15:00 • THEATERZAAL

De groep kansarmen in onze samenleving wordt steeds groter. Er zijn steeds meer risicogroepen met een verhoogde kans op armoede: generatiearmen, eenoudergezinnen, werklozen … Wie in armoede leeft, krijgt vroeg of laat te maken met sociale uitsluiting, ook in het onderwijs. Daarom is het enorm belangrijk dat scholen zich bewust zijn van de impact van armoede en kiezen voor de nodige zorg en een begripvolle aanpak. Scholen en het breder onderwijsbeleid kunnen een belangrijk preventieve taak

opnemen in de strijd tegen sociale ongelijkheid. SOS Schulden op School is een vzw die streeft naar gelijke onderwijskansen voor alle kinderen en jongeren, door aandacht te besteden aan kosten op school. Problemen met schoolkosten kunnen uitsluiting van kinderen en jongeren in de hand werken. De vzw neemt verschillende initiatieven om dit tegen te gaan. Uit

onderzoek van SOS blijkt dat 70% van de scholen te kampen heeft met onbetaalde facturen. Samen met de scholen, lokale besturen en diverse organisaties (caw, clb, armoedeorganisaties ...) tekenen ze een beleid op maat uit voor de school, om de factuur zo laag mogelijk te houden. Op het Festival van de Gelijkheid buigen we ons over

armoede op school met Frank Vandenbroucke 1 (professor aan de Universiteit van Amsterdam, voormalig minister van Onderwijs), Sandrine Ekofo 2 (voorzitter Kilalo), Johan Van Biesen 3 (voorzitter Schulden op School) en Raymonda Verdyck 4 (afgevaardigd bestuurder GO!). Moderator is Bart Eeckhout 5 (opiniërend hoofdredacteur De Morgen)

ism SOS Schulden op School

PANELS • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

Hoe veilig zijn onze wegen? ZATERDAG 16 DECEMBER • 15:30 > 17:00 • FOYER THEATERZAAL Elk jaar sterven 700 mensen op onze wegen. Daarnaast zijn er ook ontzettend veel gewonden die een verkeersongeval overleven, maar wel levenslang gekwetst of getraumatiseerd blijven. “Ze zouden het woord gewond moeten verbieden”, schreef Stijn Tormans, journalist bij Knack en slachtoffer van een verkeersongeval. “Een vreselijke term omdat het zo veilig klinkt. Een gewonde is niet dood, die geneest wel. Het zweet van de revalidatie zit er niet in, de hoop en wanhoop van velen ook niet.”

Waarom wordt verkeerscriminaliteit – een term die we ontlenen aan politierechter Peter D’Hondt – nog altijd zo stiefmoederlijk behandeld? Wie al te maken kreeg met verkeersagressie heeft het zich ongetwijfeld ook al afgevraagd: waarom worden sociale vaardigheden niet getest als volwaardig onderdeel van het rijexamen? En wat houdt ons tegen om het rijbewijs met punten in te voeren? “Kinderen zijn ons dierbaarste bezit. Zeggen we. Tot we een ruimtelijk plan moeten te-

kenen. Dan blijft toch weer de wagen de VIP, met doorgangspasje voor all areas”, schreef opiniërend hoofdredacteur van De Morgen Bart Eeckhout na een tragisch ongeval aan de schoolpoort. Waarom leiden we verkeer tijdens schoolpiekmomenten niet om, zodat we onze kroost met een gerust hart naar school kunnen sturen? De afgelopen jaren zijn een aantal maatregelen genomen: een algemene verlaging van de maximum snelheid naar 70 op alle gewestwegen, het invoeren van trajectcontroles,

de rijopleiding is grondig hervormd. Vandaag ligt het aantal verkeersdoden in Vlaanderen bijna 20% lager dan twee jaar geleden. Maar we zitten daarmee nog lang niet in het Europees koppeloton. Hoe zorgen we ervoor dat het aantal slachtoffers blijft dalen? Met Tine Hens 1 (journalist MO*), Joris Vandenbroucke 2 (fractieleider sp.a in het Vlaams Parlement), Koen Van Wonterghem 3 (gedelegeerd bestuurder Ouders van Verongelukte Kinderen) en Bart Eeckhout 4 (opiniërend hoofdredacteur De Morgen). Moderator is Bieke Purnelle 5 (coördinator RoSa vzw en columnist)

Over de wortels en de toekomst van Turkije ZATERDAG 16 DECEMBER • 16:00 > 17:30 • THEATERZAAL Turkije ging het voorbije jaar vaak over de lippen: coupplegers die de macht trachtten te grijpen, tienduizenden ambtenaren die ontslagen werden, Erdogan die herhaaldelijk uithaalde naar Europese leiders, spanningen met Rusland, een controversiële vluchtelingendeal, terroristische aanslagen ... In de nasleep van de couppoging was er niet alleen commotie in Turkije, maar ook in ons land. Hoe is de situatie nu? Is de

storm bij de Belgische Turken ondertussen wat gaan liggen? Turkije heeft al jaren een procedure lopen om toe te treden tot de EU. In september liet Angela Merkel zich ontvallen dat ze de toetredingsgesprekken definitief wil afblazen. Het land lijkt zich de laatste jaren in haar buitenlands beleid steeds meer op het Midden-Oosten te focussen, terwijl het vroeger eerder aansluiting zocht bij het

Westen. Hoe kijken burgers in Turkije en Belgische Turken hiernaar? Hoe groot is de wens bij hen nog om bij de Europese familie te horen? En wat zijn de gevolgen op geopolitiek vlak, als Turkije niet mag of wil toetreden tot de EU? Welke richting gaat Turkije uit? Zijn Europa en Turkije onlosmakelijk met elkaar verbonden? Welke diplomatieke en culturele brug kan Turkije leggen tussen Europa en Azië en Midden-Oosten. Hoe heeft het Ottomaanse Rijk Europa beïnvloed

en vice versa? Is Turkije niet een beetje Europa in het klein, met al die verschillende talen/ culturen? Hoe komt Turkije aan zo’n enorm sterk eenheidsgevoel? We organiseren een genuanceerd debat, met Meryem Kanmaz 1 (doctor in de Politieke Wetenschappen UGent), Serpil Aygun 2 (hoofdredactrice van de Turks-Belgische krant Binfikir), Bülent Özturk 3 (regisseur) en Raymond Detrez 4 (gewezen professor Zuidoost-Europese geschiedenis UGent). Tine Danckaers 5 (journalist MO*) leidt het gesprek in goede banen.

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • PANELS

Duurzame mode: bestaat dat? ZATERDAG 16 DECEMBER • 18:00 > 20:00 • FOYER THEATERZAAL “We vergeten al te vaak dat wat we dragen door mensen gemaakt is”, zegt modeontwerpster Katrien Van Hecke. Daarmee wijst ze niet alleen naar het ontwerp, maar ook naar de productie. Besparen op arbeidskosten is de belangrijkste reden voor kledingconcerns om de productie naar het buitenland te verhuizen. Een leefbaar loon en een veilige werkomgeving voor de arbeiders staan daarbij niet hoog op het prioriteitenlijstje. Hoewel we dat allemaal wel weten en

onze verontwaardiging groot is wanneer er weer eens een artikel in de media verschijnt over een ingestortte textielfabriek in Bangladesh, kunnen we het toch vaak niet laten om die shirt aan die spotprijs te kopen. “Zelfs als het loon van textielarbeiders verdubbelt, zal je dat niet merken in de winkel”, zegt Sara Ceustermans van Schone Kleren Campagne. Dus is er meer aan de hand dan enkel onze drang naar goedkope kleding. Hoe kunnen bedrijven verplicht worden

om hun verantwoordelijkheid te nemen? Is fair fashion betaalbaar voor iedereen of is het een luxeproduct? Welke rol kunnen lokale vakbonden en internationale wetgeving spelen? Hoe groot is de kracht van de consument? Als kledij modieus moet zijn, hoe kan ze dan duurzaam zijn?

Dingemans 5 (Kringwinkel Antwerpen, initiatiefnemer van The Empty Shop Antwerpen), Toos Franken 6 (ontwerpster) en Sarah Ceustermans 7 (Schone Kleren Campagne), Inez Louwagie 8 (Fair Fashion Fest). Moderator: Sarah Vandoorne 9 (journalist MO*)

Met Bruno Pieters 1 (ontwerper - Honestby), Sarah Dimani 2 (Modest Fashion Influencer), Sylvie Van Acker 3 (Sustainability Manager bij H&M), Tine Buysens 4 (Bel&Bo), Frank

Kunnen we online discussiëren zonder haatpraat? ZATERDAG 16 DECEMBER • 18:30 > 20:00 • THEATERZAAL ism Charlie Magazine Vandaag leven ongeveer 3,5 miljard mensen op het internet. Dat zijn 3,5 miljard mensen die met elkaar communiceren en interageren op allerlei platformen en manieren. Voor de nieuwe manier van online communicatie zijn er nog geen strakke regels of gedragscodes afgesproken. Dat zorgt ervoor

dat de luidste roepers steeds meer de toon van het gesprek bepalen. We zijn langzaam geëvolueerd naar een cultuur waarin online schelden het nieuwe normaal is. Journalisten worden steeds vaker bedreigd, waardoor ze terughoudender worden in wat ze nog publiceren. Volgens een onderzoek in Nederland werd 61 % van de

journalisten al eens bedreigd, waarvan 22 % maandelijks. Vrouwelijke journalisten en mensen van kleur moeten het vooral ontgelden. Kunnen we nog met elkaar discussiëren zonder elkaar de huid vol te schelden? Waar stopt de verantwoordelijkheid van de lezer of sociale media gebruiker en waar begint die van de nieuwssites?

In dit panelgesprek met ervaringsdeskundige Dalilla Hermans 1 , filosoof Ruben Mersch 2 , internet-experte Clo Willaerts 3 , Jong CD&Vvoorzitter Sammy Mahdi 4 en hoofdredacteur van Het Laatste Nieuws Dimitri Antonissen 5 praten we over concrete maatregelen en oplossingen voor dit probleem. Hoe kunnen we van het internet opnieuw een aangename plek maken? Hoofdredactrice van Charlie Magazine Jozefien Daelemans 6 leidt het gesprek in goede banen.

PANELS • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

Feminisme en seksualiteit: hand in hand? ZATERDAG 16 DECEMBER • 20:30 > 22:00 • FOYER THEATERZAAL Wanneer het gaat over seksualiteit lijken vrouwen het nooit goed te kunnen doen. Een vrouw met veel sekspartners en losse contacten wordt al snel als gemakkelijk en goedkoop weggezet, terwijl een vrouw met weinig ervaring als preuts en frigide wordt omschreven. Aan de ene kant worden vrouwen met boerkini’s verplicht hun kledij uit te trekken, aan de andere kant verwijdert Facebook elke foto waarop een (vrouwelijke) tepel zichtbaar is. Moeten we niet in eerste instantie iemands persoonlijke keuze respecteren om te laten zien en te bedekken wat zij/ hij wil, voor we ons als redders van de moraal opwerpen? Hebben anderen überhaupt zaken met wat een vrouw kiest om (al dan niet) te dragen? Kan

vrouwelijk naakt ook een vorm van verzet belichamen? En kan een boerka net zo goed een uiting zijn van feminisme? Het lijkt ook alsof we openlijker over seks praten dan de vorige generaties, maar is seksualiteit echt meer bespreekbaar dan vroeger? Heeft seksualiteit niet meer te maken met intimiteit en de relatie met ons lichaam, dan met seks? Vanaf welke leeftijd moeten we seksuele opvoeding aanbieden op school? En moet er in die lessen ook gefocust worden op genieten van seks

en ontdekken van seksualiteit, los van de biologische kant? De combinatie van feminisme en islam klinkt door het conservatieve imago van het geloof voor veel mensen niet logisch. In het westen worden vrijheden van minderheidsgroepen als lhbt’ers en vrouwenrechten als stokpaardje van westerse normen en waarden gebruikt, en die lijken in strijd met een vrouw die haar hoofd of zelfs haar hele lichaam bedekt. Is de Koran te verenigen met de strijd voor gelijkheid tussen mannen en

vrouwen? Is de vrouw in het westen niet ‘geseksualiseerd’, en dus ook niet vrij? Welke vrouwen (en mannen) moeten we dringend leren kennen als grote voortrekkers van moslimfeminisme? Met Niña Weijers 1 (auteur), Heleen Debruyne 2 (auteur en radiomaakster), Malika Ouacha 3 (antropoloog en onderzoeker) en Wim Slabbinck 4 (seksuoloog en journalist bij Charlie Magazine). Moderator: Emilie Plouvier 5 (Charlie Magazine)

Ongelijkheid doodt: wapens en geweld in de VS ZATERDAG 16 DECEMBER • 21U00 > 22U30 • THEATERZAAL • PANELGESPREK IN HET ENGELS Op een doodgewone dag in Amerika worden gemiddeld 93 mensen gedood door vuurwapens, waaronder 7 kinderen. Wapengeweld lijkt voor vele Belgen een ver-van-onsbed-show, maar in Amerika is het dagelijkse kost. “Als je leeft in een omgeving met bekwame politie, goede scholen en kinderopvang en de mogelijkheid om psychische hulp te krijgen, dan zullen minder mensen neergeschoten worden”, vertelde journalist Gary Younge in een interview met MO*. Waarom leidt het dodelijke wapengeweld zelden tot verontwaardiging in de VS? Wie heeft baat bij de angstcultuur

die ervoor zorgt dat zowat elke burger een vuurwapen in huis heeft? Waarom is het amper een rubriekje in het regionieuws waard wanneer een kind sterft door een vuurwapen? Hoe doorslaggevend is de omgeving waarin kinderen tot jongeren opgroeien wanneer het gaat om gewapende conflicten? Een zwarte man in Washington DC heeft dezelfde levensverwachting als een

man uit een ontwikkelingsland. In Europa lijkt zoiets ondenkbaar. Is de verdeeldheid in de VS even groot als de hoop die schuilt in the American dream? Is Amerika harder en meedogenlozer als maatschappij door die massale wapenomloop die in Europa afwezig lijkt? Weerspiegelt de verkiezing van Trump de angsten van een gefrustreerde witte bevolking? Waarom zijn Amerikanen zo gehecht aan

hun wapens terwijl ze voor zoveel doden zorgen? Met Gary Younge 1 (auteur en journalist The Guardian), Michiel Vos 2 (correspondent in de VS voor de VRT), Koen Vidal 3 (journalist De Morgen) en Alma Al-Osta 4 (Arms Advocacy Manager bij Handicap International). Moderator is Robin Ramakers 5 (journalist VTM-nieuws).

Festival van de Gelijkheid presenteert

DONDERDAG 7 DECEMBER 20u00 UFO UGENT UITVERKOCHT!

Een avond met

JANE GOODALL

De volledige opbrengst van de avond wordt geschonken aan The Jane Goodall Insitute

DAVID VAN REYBROUCK & ALICJA GESCINSKA

Haal onze verhalen in huis ... met een Charlie spreker, moderator of panel op je event. Onze redacteurs brengen dezelfde eerlijke Charlie spirit uit hun artikels tot leven in een boeiende lezing, panel of goed gesprek.

HET SPREKERSBUREAU VAN CHARLIE MAGAZINE

www.studiocharlie.be

FESTIVALBABBELS

Try a little tenderness Meer dan ooit het ruisende hart van het Festival … In de prachtige Balzaal van Vooruit nodigen we heel graag verrassende duo’s uit. Mensen voor wie we een boon hebben, omdat ze elk op hun manier een strijd voor gelijkheid en verbondenheid voeren. Gedreven mensen die inspireren en begeesteren. Mensen die onbewust een hartstocht, een engagement, soms littekens, een verleden, een toekomst … delen, maar elkaar vaak (nog) niet goed kennen. Wij laten ze graag kennismaken met elkaar. En met jou. Al die mooie mensen willen we graag in zachte professionele handen toevertrouwen. Daarom zijn we maar wat blij met onze bijzondere gastheer en gastvrouwen. Martin Heylen 1 (donderdag 14 december), Guinevere Claeys 2 (vrijdag 15 december) en Francesca Vanthielen 3 (zaterdag 16 december) ontvangen elk in hun huiskamer-voor-één-dag vijf mooie duo’s.

Welkom bij de Festivalbabbels. Hier ben je drie dagen lang weg van de wereld. Of liever, in een andere wereld. 3

AEHAM AHMAD + LAILA BEN ALLAL

DONDERDAG 14 DECEMBER • 15:00 > 16:00 • BALZAAL Babbel in het Engels

Het is een weinig benijdenswaardige titel, maar Aeham Ahmad is een van de bekendste Syrische vluchtelingen. In 2014 veroverde de jonge pianist de sociale media, iets later vond zijn muziek ook de weg naar de klassieke media. De Palestijns-Syrische pianist groeide op in Yarmouk (een vluchtelingenkamp opgericht in 1957 om onderdak te bieden aan Palestijnen op de vlucht) en begon op vijfjarige leeftijd piano te spelen, aangespoord door zijn vader. Op zijn achttiende studeerde hij af aan het conservatorium in Damascus. Drie jaar na de Arabische Lente bleven er van de 150.000 inwoners in Yarmouk nog 24

amper 20.000 over. Op dat moment begon hij midden in het puin te musiceren met liederen over hoop en vrede. Aeham moest uiteindelijk zelf vluchten en kwam na een lange omzwerving terecht in Duitsland. BBC maakte een reportage over zijn vlucht, in het najaar liggen zijn levensverhaal én een nieuwe plaat in de rekken. In 2015 ontving hij de eerste Beethovenprijs voor mensenrechten, vrede en integratie. We brengen hem samen met Laila Ben Allal, de enige Belgische journaliste bij CNN. “Europeanen vergeten vaak dat hun voorouders ook ooit gevlucht zijn overzee,” zegt ze. Laila pleit ervoor dat Europa

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • FESTIVALBABBELS

WIM WILLAERT + NATHALIE TEIRLINCK

DONDERDAG 14 DECEMBER • 16:30 > 17:00 • BALZAAL Wim Willaert maakte van shit of mouse een gimmick, maar de personages die hij speelt, zijn zoveel meer. Hij speelt zijn rollen zo natuurlijk dat je jezelf er soms moet aan herinneren dat het een rol is. Frank in Eigen Kweek, Danny in Bevergem, Dirk in Le Ciel Flamand, Rudy in Offline of de liefdevolle vader in de videoclip van Marble Sounds’ Leave a Light On. Het klopt omdat hij ze met nuance en liefde speelt. Het kan toeval zijn, maar zijn personages dragen ook allemaal iets troostend in zich. Wim raakt niet alleen harten in Vlaanderen. Vorig jaar sleepte hij de Magritte du Meilleur Acteur (een belangrijke filmprijs in Franstalig België) in de wacht voor zijn rol in Je Suis Mort, Mais J’ai des Amis. En er is meer. Want hoewel

Een Festivalbabbel over hebben en houden moeten achterlaten, over het (gebrek aan een) thuisgevoel, over willen beminnen en afgestoten worden, over dubbelbloed en halfslachtige erkenning, over verontwaardiging en verwondering, over polarisatie en verbondenheid.

We vergeten wel eens hoe trots we mogen zijn op de vele getalenteerde acteurs, regisseurs en scenaristen die ons land telt. Na drie goed onthaalde kortfilms en een parel van een langspeelfilm, mogen we daar zeker ook regisseur Nathalie Teirlinck bij rekenen. Le Passé Devant Nous snijdt met zijn emotionele intensiteit zo diep dat het geen special effects nodig heeft om ons kippenvel te bezorgen. Slechts de beste regisseurs kunnen personages boetseren tot je ze als vrienden

Wim vooral bekendstaat als acteur, is hij ook actief als accordeonist bij Flat Earth Society en De Dolfijntjes. Een carrièreplan heeft Wim niet, buikgevoel en overgave des te meer.

beschouwt. Vrienden van wie je begrijpt wat ze doen en waarom ze het doen, ook al haat je dat ze het doen. Hoofdpersonage Alice is een escorte, maar Le Passé Devant Nous is geen film over prostitutie. Het is wél een verhaal over ‘niet durven’. Over ons onvermogen om te springen, over onze verlammende onmacht om ons kwetsbaar op te stellen en af te wijken van de persoon die we dachten te (moeten) zijn. Nathalie nam haar tijd om de film te maken. Hoewel. “Drie jaar, is dat nu zo lang? Het is een film die ik niet had kunnen maken toen ik 24 was”, zegt ze zelf. Ga kijken. Je kan er geen spijt van hebben. En vooral, kom luisteren naar deze bijzondere regisseur op de rand van haar internationale doorbraak. Mark our words. Een Festivalbabbel over ons onvermogen om soms een held te zijn, over angst voor intimiteit en angst om op je bek te gaan, over complexe personages in de film van ons leven, over onzekerheid en faalangst, over vertrouwen en over instincten die je in de steek laten, over eenzaamheid in onszelf en in de stad.

haar grenzen meer openstelt voor vluchtelingen en ook écht inzet op integratie en traumabegeleiding. In haar werk laat ze stemmen horen die zelden aan bod komen en het publiek wakker schudden met hun pakkende, soms pijnlijke, getuigenissen. Voor haar ijzersterke en veelgeprezen documentaire Frontline Belgium leefde ze een maand lang aan de zijde van Syriëgangers, imams, politici en vele anderen om een antwoord te vinden op de vraag waarom zo veel Belgische jongeren naar Syrië vertrekken om er te vechten. Ver weg van de gejaagde primeurdwang en sensationele clickbaits schetste ze een beeld van een complexe problematiek met een moeilijk verteerbare cocktail aan redenen. Gevoelsarme thuissituaties en gebrek aan communicatie, zelfmoordneigingen, de aantrekkingskracht van erkenning en avontuur, beleidsmakers en vastgeroeste structuren die problemen negeren en daardoor alleen maar verder polariseren … Een confronterende eyeopener.

FESTIVALBABBELS • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

MARLEEN TEMMERMAN + PAULA MARCKX

DONDERDAG 14 DECEMBER • 18:00 > 19:00 • BALZAAL Ons krijg je niet vaak stil, maar de verwezenlijkingen en het grenzeloze engagement van Marleen Temmerman, daarvan valt onze mond toch wel zachtjes open. Ze was de eerste vrouw in de Benelux die professor gynaecologie werd, stampte vanuit het niets het toonaangevende International Centre for Reproductive Health (ICRH) uit de grond, stortte haar integrale afscheidspremie als senator (€ 132.000) en alle opbrengst van haar boeken door aan een centrum in Afrika dat meisjes opvangt na een verkrachting, was jarenlang topvrouw bij de WHO en staat vandaag aan het hoofd van het Centre of Excellence in Women and Child Health in Nairobi. Of om het in de woorden van haar echtgenoot te zeggen: een duracell-konijn. “Tja, als ik ergens voor ga, dan smijt ik me volledig. Ik kan ook moeilijk nee zeggen tegen dingen die me interesseren: vrouwenrechten, gezondheidszorg, politiek, onderwijs …” Haar boosheid om onrecht is nog altijd even groot als vroeger, haar drive om er iets aan te

veranderen ook. “Solidariteit vind ik het allerbelangrijkste. Ons verblijf op deze aardbol is al zo kortstondig”, liet ze zich ontvallen. En dus blijft ze strijden voor al die vrouwen die anno 2017 nog geen toegang hebben tot gezondheidszorg en voorbehoedsmiddelen, die niet kunnen beslissen of en hoeveel kinderen ze willen, die amper beschermd worden tegen geweld en verkrachting … Een moedige doener, die niet bang is om in logge organisaties aan de boom te schudden en hoog wil mikken om ongelijkheid uit de wereld te schoppen.

maatschappelijk onrecht. Maar de verontwaardiging over haar persoonlijke situatie, en de actie die ze daarvoor wou ondernemen veranderde wél de wetgeving, en daarmee het lot van talloze vrouwen. Paula was in 1973 moeder geworden van een dochter terwijl ze niet getrouwd was. Een BOM avant la lettre, want het letterwoord moest zijn weg nog vinden naar de Van Dale. In die tijd, we schrijven 1973, moest ze haar bloedeigen dochter erkennen en adopteren voor ze officieel haar moeder was. En dat vond ze niet alleen absurd, maar vooral discriminerend, oneerlijk en not done. Ze zocht het adres op van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg, vlooide uit wie daar de hoogste pief was, kroop in haar pen en schreef hem een kwade brief. “Ik was verwonderd dat ik antwoord kreeg. Maar ik was wel fier.” Het resultaat? De Belgische wetgeving werd aangepast en ongehuwde moeders kregen gelijke rechten. Paula Marckx toont dat het loont om je kont op te heffen en actie te ondernemen tegen onrecht. Ze toont dat burgers een verschil kunnen maken. Ze toont dat

Mocht iemand een biografie over journaliste en ex-model Paula Marckx schrijven, dan luidt de ondertitel ongetwijfeld: de vrouw die de Belgische staat op de knieën kreeg. Want haar naam doet op het eerste zicht misschien weinig belletjes rinkelen, maar de kans bestaat dat ze ook jouw leven of dat van je geliefden heeft veranderd. Geen haar op haar hoofd dat er nochtans aan dacht om als een Don Quichote ten strijde te trekken tegen

geen wet vastgebeiteld zit. En dat een gezonde dosis lef, strijdvaardigheid en naïviteit zijn vruchten afwerpt. 91 jaar is ze ondertussen, maar dat doet er eigenlijk allerminst toe. Want ze kijkt je oprecht verbouwereerd aan wanneer je vraagt of ze geen zin heeft om het wat rustiger aan te doen. “Toch niet om thuis in mijn zetel te blijven zitten en tv-series te binge-watchen?” Veel liever komt ze op het Festival vertellen over die keer dat ze als eerste vrouw een vliegbrevet haalde op de luchthaven van Deurne. Of over haar carrière als model voor modehuis Natan. Of die talloze andere keren dat haar leven verrassende bochten nam. Een Festivalbabbel over dwarsliggers, over eigenzinnig je goesting doen en toch rekening te houden met anderen, over hoe het leven je kan trakteren op gelukkig toeval, over rolmodellen en mensen die het verschil maken, over alternatieve gezinsvormen en waarom sommige mensen het toch zo verdomd moeilijk hebben wanneer van het klassieke pad wordt afgeweken …

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • FESTIVALBABBELS

NATALIA DRUYTS + CARLL CNEUT

DONDERDAG 14 DECEMBER • 19:30 > 20:30 • BALZAAL Sommige sterren hebben genoeg aan een halve naam om de wereld te veroveren. Beyonce, Madonna, Messi … en Natalia. Sinds haar deelname aan Idool in 2003, verkocht Natalia meer dan 1 miljoen concerttickets en meer dan 400.000 platen. Cijfers die doen duizelen, maar de leading lady van onze muziekpodia blijft er Kempisch nuchter onder. Dankbaar en trots, dat wel. Maar ze mikt graag higher than the sun. Niet iedereen is fan van vrouwen met ambitie, maar we zagen zelden iemand zo elegant foert zeggen tegen alle bullshit en valse oprispingen. Rechtuit en heerlijk eerlijk. Ze speelt geen rol, Natalia is Natalia. Ze bracht de afgelopen jaren twee platen uit in eigen beheer. Omdat ze haar eigen ding wou doen en zich niet in de commerciële kronkels van platenmaatschappijen wou plooien. En dat werkt.

Dat je-m’en-foutisme lijken Kempenaars en West-Vlamingen met elkaar gemeen te hebben. En dus brengen wij Natalia samen met Carll Cneut, die de Vlaamse klei van zich afschudde toen hij en passant de wereld veroverde met zijn pen en kleurenpalet. Zilveren Penselen, Boekenpluimen, -welpen en -pauwen, de Cultuurprijs voor de Letteren en heel wat internationale prijzen kleuren zijn palmares. De boeken van Carll zijn verschenen intussen in 35 landen en werden al meer dan 170 keer vertaald. Enkele jaren terug werd hij genomi-

neerd voor de Hans Christian Andersen Award, ook wel de Nobelprijs voor jeugdliteratuur genoemd. Maar zijn succes is geen deel van een uitgekiend masterplan. Carll is bijna en stoemelings illustrator geworden. We hebben parels als Het Geheim van de Keel van de Nachtegaal te danken aan een verzameling Soubrypunten en een interimopdracht voor een tijdschrift. Net als zijn fans, lijken ook de tekeningen van Carll geen grenzen te kennen. Hij probeert de wereld te vangen op een blad, maar laat daarbij heel wat ruimte voor fantasie en verbeelding. En dus vallen

kinderen én volwassenen in bosjes voor zijn spel met licht en schaduw, kleur en beweging. Op zijn expo In My Head keken twee jaar geleden 50.000 kijklustigen mee in het hoofd (en pop-up atelier) van ’s lands meest bekende illustrator. Ons festivalpubliek mag even meekijken in zijn hart. Een Festivalbabbel over voeten op de grond en het hoofd in de wolken, over hoge latten en diepe dalen, over het zoeken naar een eigen taal, over uitzinnig applaus en nuchtere ‘doe maar normaal’-replieken, over artististieke werkijver en creatief in het leven staan.

CAROLINE PAUWELS + ANNE CHAPELLE

DONDERDAG 14 DECEMBER • 21:00 > 22:00 • BALZAAL Caroline Pauwels duikt binnenkort haar tweede academiejaar in als rector van VUB. Haar beleid blies meteen een frisse wind doorheen het academische landschap. Ze gelooft sterk in de kracht van nuance en dialoog. Je sais qu’on ne sait jamais, het is niet toevallig een regel uit een van haar favoriete nummers. Pas wanneer je alle elementen van het verhaal kent en weet hoe de ander iets beleeft, kom je dichter bij de

waarheid. Een denkoefening die elk oordeel vooraf zou moeten gaan. Ze is ook sterk overtuigd van de belangrijke, maatschappelijke opdracht van een stadsuniversiteit waar groepen samenleven en individuen zich thuis voelen. Caroline heeft steeds een gemeenschappelijk doel voor ogen. Haar grootste kracht is haar vurig vertrouwen in wat mensen samen kunnen bereiken. Precies 27

daarom is ze optimistisch over de maakbaarheid van de maatschappij. Mensen die elkaar inspireren en steunen hebben de kracht om de spelregels te veranderen. Ook op persoonlijk vlak durft ze moedige keuzes maken. Haar levenspad en vreugde geven het nakijken aan naargeestig hokjes denken. Hoe ze durft liefhebben en het leven viert. Voluit. Met vrienden, lange eettafels en schoonheid. Haar aanstekelijk

FESTIVALBABBELS • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

positivisme en oprechte dankbaarheid stuurt de grootste cynicus wandelen. Haar liefde voor Belgische mode en esthetiek deelt ze met Anne Chapelle, CEO van bvba32, de thuis van Ann Demeulemeester en Haider Ackermann. Wat beide vrouwen ook delen, is een moedig hart. Toen Anne op haar achttiende voorgoed haar pleeggezin achterliet, had ze 40 BEF op zak. Net genoeg voor een enkeltje

naar Mechelen, waar ze aan de kloosterpoort ging kloppen. De nonnen boden haar onderdak, een opleiding verpleegkunde en een plek waar ze gerespecteerd werd. Anne specialiseerde zich in tropische ziekten en klom op in de farmaindustrie tot Ann Demeulemeester haar hulp vroeg. De rest is geschiedenis. Anne straalt warmte uit in een (mode)wereld die vaak kil aanvoelt. Als CEO stuurt, motiveert en steunt ze haar

mensen. Haar oprechte liefde voor kledij is haar grootste kracht. “Een kledingstuk is een verlengde van iemands persoonlijkheid. Voor mij is het een soort van kunst.” Een Festivalbabbel over de liefde voor schoonheid, over het leven vieren en afscheid een plek geven, over vooruit en achterom durven kijken, over de maakbaarheid van de samenleving, over mensen ruimte geven om te groeien, over

een onderwijs dat talenten herkent en naar waarde schat, over de mix tussen empathie en nuchterheid.

LIEVE BLANCQUAERT + SANDER VAN BUSSEL

VRIJDAG 15 DECEMBER • 15:00 > 16:00 • BALZAAL

Als kind al wist Lieve Blancquaert dat ze fotografe wou worden. Vandaag bevat haar curriculum tal van indrukwekkende projecten en reportages. Haar fotografie gooit alle theater en poses overboord en laat ruimte voor symboliek. “Ik wou echt de wereld veranderen, als klein idealistisch meisje. Ik had die colère”, zei Blanquaert ooit. Zelfs na dertig jaar carrière is ze daar nog niets van verloren. Momenteel werkt ze aan het

laatste deel van haar drieluik over de wezenlijke momenten in het leven van de mens: geboorte, huwelijk en dood. Met Birth Day slaagde ze erin te tonen hoe een geboorte, waar dan ook, gelijk maar toch anders is. De invloed van de schoot waarin iemand geboren wordt, lijkt evident, maar ook waar die schoot zich bevindt speelt een immense rol in iemands leven. De contrasten bij haar opvolger Wedding Day waren al even fascinerend. Last Day wordt een intieme blik in het leven van wie voor de eindmeet staat. Wat betekent oud worden voor hen? Hoe kijken ze terug op hun leven? En wat verwachten ze van de dood? Ongetwijfeld een prachtig sluitstuk van een trilogie die even ontroerend als confronterend is.

met zijn kunstenaarscollectief Tilburg Cowboys. Als kunstenaars staan ze met hun cowboylaarzen stevig in de maatschappij. De stad is hun speeltuin, de inwoners actieve deelnemers. Met projecten als Weggeefgeld, waarbij mensen cash weggeven aan wie het harder nodig heeft dan zijzelf, en Straatfiets, waarbij elk inwoner van een straat een onderdeel ontvangt om samen met de buren één fiets te maken, wil Sander aanzetten tot positieve veranderingen en dialoog. Zijn artistieke ingrepen veranderen buurten én individuen. Het meest ambitieuze project is wellicht

We brengen Lieve samen met Sander Van Bussel, de man achter Human Rights Tattoo. Community art klinkt als een veel te duur woord en toch is het exact wat Sander beoogt 28

Human Rights Tattoo. Letter per letter tatoeëert het gezelschap de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens op verschillende lichamen van over de hele wereld. Goed voor maar liefst 6.773 tattoos op 6.773 mensen, waaronder ook zeven van onze festivalgangers. Een Festivalbabbel over de kunst om te kerven en te koesteren, over de impact van kunstwerken, over schoonheid als opgestoken middelvinger, over balanceren op de grens tussen individuele en collectieve projecten, over beelden en woorden die sociale verandering in gang kunnen zetten.

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • FESTIVALBABBELS

IGNAAS DEVISCH + HAGAR PEETERS

VRIJDAG 15 DECEMBER • 16U30 > 17U30 • BALZAAL Net zo intens als hij de begrippen onrust en rusteloosheid onderzocht, bijt hij zich nu vast in empathie. In Het Empathisch Teveel is hij kritisch over de roep om meer empathie als wondermiddel tegen sociale ongelijkheid. Want gaan onze emoties niet te veel met ons aan de haal wanneer we nood hebben aan een rationeel debat? En hoe zit het met empathie in persoonlijke verhoudingen? Hebben we op dat vlak niet net meer nood om ons in te leven in de beweegredenen van onze medemens? En kan de rationele slinger ook doorslaan in ethische debatten over genetische afwijkingen?

Met zijn verfrissende pleidooien is filosoof Ignaas Devisch een plezier om naar te luisteren. Niet bang om moeilijke vragen te stellen, maar ook niet te beroerd om mogelijke oplossingen van anderen af te tasten. Zijn rusteloosheid is aanstekelijk, zijn enthousiasme begeesterend. In zijn vorige boek nam hij die rusteloosheid onder de loep en nuanceerde de veelal moraliserende stukken over de gejaagdheid van het leven. Om gelukkig te zijn, moeten we niet streven naar een levenslange dolce far niente, want rusteloosheid is net een drive om een zinvol leven te leiden.

publieke held Pablo Neruda en de man die koudweg zijn vrouw en kind van zich afschudde. De activistische schrijver die zo streed tegen ongelijkheid, keerde zijn rug naar zijn dochter Malva, die geboren werd met een hersenletsel. Het boek is een universeel eerbetoon aan zo veel andere verzwegen kinderen die geboren werden met een lichamelijke of psychische beperking. En het heeft een persoonlijke component, want Hagar groeide zelf op zonder vader. Het was in een poging om zijn leven beter te begrijpen, dat ze

Om de valkuilen en kansen van empathie in persoonlijke en publieke relaties af te tasten, brengen we Ignaas samen met schrijfster Hagar Peeters. Zij won vorig jaar de Fintro Literatuurprijs met Malva, een krachtige roman vol magisch-realistische elementen. Ze baseerde zich op brieven, memoires en andere historische bronnen om de pijnlijke kloof te schetsen tussen de

zijn dagboeken achterna reisde naar Zuid-Amerika en op het vergeten verhaal van Malva stootte. Vanuit haar eigen kwetsuur, puurde ze een verhaal waarbij ze een stem gaf aan de stemlozen. Een Festivalbabbel over een maatschappij die geen beperkingen verdraagt, over het vat vol afwijkingen dat de mens is, over de balans tussen kunst en gezin, over grote vragen en vertwijfelde antwoorden, over vluchten voor de werkelijkheid of als blik op de wereld, over empathie en de mens achter de held en de misdadiger.

RAOUL SERVAIS + ARNE SIERENS

VRIJDAG 15 DECEMBER • 18:00 > 19:00 • BALZAAL Raoul Servais is een monument. Niet alleen is hij de pionier van de Belgische animatiefilm, hij is ook de enige Vlaming die tot op vandaag een Gouden Palm uit Cannes mee naar huis mocht nemen. Hij zette ons land in 1963 op de kaart toen hij in het Gentse 29

KASK de eerste opleiding Animatiefilm van Europa uit de grond stampte. Twee jaar later volgde met Chromophobia, een pakkend werk dat ook vandaag bijzonder actueel blijft, zijn internationale doorbraak als filmmaker. Het pacifisme van Raoul

FESTIVALBABBELS • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

laat zich zien in zowat elk van zijn films. Het is een wezenlijk onderdeel van wie hij is. Hij groeide op tijdens WO II en de gruwel van de dood en de smeulende puinhoop die ooit zijn huis was, hebben zich voorgoed op zijn netvlies gebrand.. Doorheen zijn films sluimert ook de invloed van het magisch-realisme waarin Paul Delvaux en René Magritte een belangrijke rol speelden. Niet toevallig twee grootmeesters die hij goed gekend heeft. Het resultaat is poëzie op het witte doek. Geen theatermaker of schrijver die de condition humaine treffender opvoert dan de Gentse Arne Sierens. Hij zet

zijn zintuigen open en verwerkt als seismograaf van de tijd indrukken in zijn werk. Het resultaat is theater dat die anekdotiek overstijgt. Zijn verhalen laten zich lezen als universele tijdloze vertellingen. Niet toevallig werden zijn stukken al opgevoerd in de VS, Portugal, Frankrijk, Duitsland en Groot-Brittannië. Hij is de meester van de melodramatiek, een harmonieuze mengeling tussen groteske kitsch en fijnzinnige kunst. Met die unieke mix scoort Arne zowel op het Festival d’Avignon als in de volkstheaters en is hij een van de meest gespeelde auteurs in het Vlaamse amateurcircuit. Acteurs staan te popelen om rollen te

vertolken die hij geschreven heeft. Hij wordt op handen gedragen door zowel critici als publiek. Een deel van dat succes heeft ongetwijfeld te maken met de herkenbaarheid en authenticiteit van zijn werk. Zijn personages kwakkelen maar wat aan in het leven. De ene luidop, de andere in stilte. Net als bij de toeschouwers. En daarmee raakt hij heel wat mensen. “Dat blijft toch altijd de ambitie, dat er geweend zal worden”, zegt hij zelf. Benieuwd of wij het tijdens zijn gesprek met Raoul droog kunnen houden. Een Festivalbabbel over surrealisme en absurdisme, over zintuigen en voelsprieten, over

compromisloos kunstenaar zijn, over improviseren en experimenteren, over de echte rijkdom van vriendschap, over onstuimig optimisme en verlammend pessimisme.

MOHAMED EL BACHIRI + NABILA MAZOUZ

VRIJDAG 15 DECEMBER • 19:30 > 20:30 • BALZAAL

“Het was een magisch moment voor mij”, zegt Mohamed. “Ik had echt het gevoel dat ik mensen kon verbinden. Het was alsof ik Kerstmis vierde met vijf miljoen anderen.” Samen met David Van Reybrouck goot hij zijn boodschap in een boek. Daarmee hoopt Mohamed vooral jongeren te bereiken en aan te zetten om naar de ander toe te gaan. “We mogen nog zo verschillend zijn, toch lijken we op elkaar”, vindt hij. “De mens is tot het allermooiste in staat. We hebben allemaal iets goeds in ons.” Met zijn hoopvolle boek maakt hij Loubna onsterfelijk. Mohamed kent als geen ander de maatschappelijke pijnpunten in Molenbeek, maar weigert in cynisme te vervallen. “Ik ben een jihadist van de liefde. Vraag me niet

Babbel in het Frans Mohamed El Bachiri richtte zich vorig jaar in De Afspraak tot de camera met een intense oproep voor een jihad van liefde. Loubna, zijn grote liefde en de moeder van zijn kinderen, kwam om bij de aanslagen

in Maalbeek. Hij boog zijn onmetelijke verdriet op een bijzonder veerkrachtige manier om tot een moedig betoog voor meer liefde, verzoening, dialoog en menselijkheid. De talloze reacties vanuit diverse hoeken drapeerden zich als een warm deken over hem. 30

om te haten, nog liever zou ik sterven!” Terrorisme maakt vele slachtoffers. Zo ook de Antwerpse Nabila Mazouz, wiens zoon naar Syrië vertrok om er te vechten maar opgepakt werd op de luchthaven van Char-

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • FESTIVALBABBELS

WIM DISTELMANS + BILALL FALLAH

leroi. De grond zakte weg onder Nabila’s voeten. Hoe kon zij niet gezien hebben wat er zich onder haar eigen dak afspeelde, in het hoofd van haar eigen zoon rijpte? Onder impuls van Saliha Ben Ali besloot ze een netwerk uit te bouwen met andere getroffen mama’s en richtten ze samen de vzw Jihad van de Moeders op. Ze proberen getroffen families met elkaar in contact te brengen en wegwijs te maken. Maar ze delen ook hun verhaal in scholen, op praatavonden en in tv-studio’s en proberen zo mee de strijd tegen radicalisering te voeren. Het volstaat niet om jonge Belgen die aanslagen pleegden of naar Syrië trokken te bestempelen als religieuze paria’s. Het zijn ónze jongeren, of we dat nu willen of niet. Het vergt moed om die dialoog aan te gaan. Nabila beseft dat er meer vragen zijn dan antwoorden, maar met Jihad van de Moeders wil ook zij haar boodschap van dialoog en menselijkheid uitdragen.

Topdokter Wim Distelmans is een kind van de revolutionaire jaren ’60. En dat laat zich voelen in zijn aversie tegen macht. Het is een misverstand dat Wim een groot voorstander is van euthanasie. Wel is hij een groot pleitbezorger en verdediger van het recht op euthanasie. “Patiënten verdienen zeggenschap over hun eigen leven”, zegt hij daar zelf over. Het is dezelfde verontwaardiging die hem er indertijd toe dreef om zich te specialiseren in oncologie. Begin jaren ’70 zag hij hoe dokters de kamers van terminale patiënten gewoon voorbijliepen ‘omdat het toch geen zin meer had’. Die verbolgenheid motiveerde hem om de palliatieve zorg in ons land te introduceren. En het is vooral in die medische tak dat ons land vandaag internationaal het verschil maakt. Wim bouwt

bruggen met zijn patiënten, maar blijft altijd professioneel. En hij krijgt er gratis levenslessen voor terug. “Als je vandaag iets wil doen, stel het dan niet uit tot morgen.” De jonge Wim maakte een film over verliefdheid. Kalverliefde heeft het zelfs ooit tot het Deense tv-scherm geschopt. “Mijn vader verklaarde me gek toen ik zei dat ik regie wou studeren”, zegt Wim. Maar zijn liefde voor film is er nog steeds. En dus brengen we hem samen met Bilall Fallah. De regisseur en scenarist wordt vaak in één adem genoemd met zijn copain Adil El Arbi. Geboren in Vilvoorde, groot aan het worden in Amerika. Hun eerste tvreeks is er een enorm succes. “Snowfall hoort op ieders lijstje van must-sees deze zomer”, schreef The Washington Post.

Na Image en Black leggen ze momenteel de laatste hand aan hun derde langspeelfilm Patser. “Hollywood is cool, en je kunt werken met veel grotere budgetten, maar je krijgt er ook veel meer bullshit”, zegt Bilall. “In België hebben we veel meer creatieve vrijheid. En dit is de film van ons hart, een echt passieproject.” Bilall is samen met Adil en Matthias Schoenaerts de bezieler is van Hakuna Casting. Dit castingbureau wil jonge acteurs met andere origine een duwtje richting filmstudio geven. Een kleine drie jaar na de start, barst Hakuna Casting van het talent en maken ook veel andere regisseurs gebruik van hun rijkelijk gevulde database. Een Festivalbabbel over coups de foudre in de film en in real life, over kiezen voor het leven, over grote dromen en kleine angsten, over ambitie en onzekerheid, over Brussel met al haar schoonheid en grootstedelijke pijnpunten, over hoe je als dokter en als regisseur het verschil kan maken.

Een Festivalbabbel over liefde en verbondenheid, over de littekens die het leven en de liefde met zich meebrengen, over een samenleving waarin mensen zich thuis voelen en gemeenschappen zich verbonden weten, over het collectieve trauma en persoonlijke drama’s die terreur teweegbrengen, over kracht putten uit pijn en verdriet, over vallen en opstaan.

VRIJDAG 15 DECEMBER • 21:00 > 22:00 • BALZAAL

FESTIVALBABBELS • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

MATTEO SIMONI + COELY MBUENO

ZATERDAG 16 DECEMBER • 13:30 > 14:30 • BALZAAL Acteur Matteo Simoni heeft zich in ons collectief geheugen genesteld met enkele onsterfelijke personages. Smos uit Safety First en Devon uit Callboys stalen heel wat huiskamerharten en werden instant klassiekers. Ook het theaterpubliek palmt Matteo telkens weer in, niet zelden als tragikomisch personage in een stuk van het eigenzinnige, mee door hem opgerichte, gezelschap FC bergman. “Ik wil een vrolijke mens zijn”, zegt Matteo. “Maar

theater moet meer zijn dan enkele leuke scènes. Er moet een noodzaak zijn, het moet over existentiële vragen gaan.” De dedication waar hij het in Safety First zo vaak over heeft, is voor hem meer dan een gimmick. “Als acteur doe je er alles aan om je in te leven in je rol.” En dus smijt hij zich, elke keer weer, volledig. Gulzig in het leven, maar ook gulzig in het geven. Zo trok hij voor zijn vertolking van de jonge Rocco Granata in Marina enkele weken naar Tropeo om zich het Calabrese dialect eigen te maken.

plots genadeloos toe. Ze had het nodig om even de hete adem van het publiek en de podia van zich af te werpen en in de luwte te groeien. Het resultaat van die afzondering en muzikale herbronning sloeg afgelopen voorjaar in als een bom. De beat en lyrics van Don’t Care bonzen, schuren en bonken het bloed van je hart naar je longen en je klein teentje. Coely had geen simpele jeugd, maar voor wrok is geen plaats. Ze kiest voor liefde en dankbaarheid. Ze weet haar rauwe verontwaardiging en oprechte verwondering te verwoorden in

Wij brengen hem samen met de Antwerpse hiphop queen Coely Mbueno, nog zo’n piepjong podiumbeest barstensvol talent. Ze is amper 23 lentes jong en heeft al een comeback achter de rug na twee jaar radiostilte. Toen ze op haar zeventiende pijlsnel naar de hoogste regionen van de hitlijsten schoot, de zomerse festivalpodia veroverde en als voorprogramma de planken opwarmde voor Kanye West en De La Soul, sloeg de paniek

YASMIEN NACIRI + MICHAEL DE COCK

ZATERDAG 16 DECEMBER • 15:00 > 16:00 • BALZAAL Yasmien Naciri is jaloersmakend energiek. Ze schrijft tweewekelijks een pittig stuk voor De Morgen, twittert als @smienos de klok rond haar mening, stampte een hulporganisatie en jeugdwerking uit de grond, inspireert jongeren

om te ondernemen, duikt regelmatig op als verfrissende opiniemaker en blijft ondertussen studeren. Haar tussenkomsten zijn een verademing in het debat. Ze stelt de zaken op scherp, maar laat ruimte voor dialoog

en nuance. “Ik had geluk”, zegt ze, “dat ik in mijn jeugd omringd werd door mensen die in me geloofden, me vertelden dat ik veel kon verwezenlijken.” Ze pleit dan ook voor een onderwijs dat de talenten van leerlingen erkent en een 32

herkenbare teksten. En haar onuitputtelijke energie? Die haalt ze uit optreden en haar familie, maar ook uit gebed. Haar voeten stevig op de grond, haar hoofd heerlijk in de wolken. Een Festivalbabbel over (te) snel volwassen (moeten) worden, over de zoekende zielen die we allemaal zijn, over een gezonde portie ijdelheid en naïviteit, over de liefde van en voor het publiek, over de moed om jezelf te zijn en de drang een rol te spelen, over de reis die pas begonnen is en de kracht van een warm nest.

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • FESTIVALBABBELS

Artistiek directeur, schrijver en regisseur Michael De Cock zet doelbewust jonge rolmodellen op de voorgrond in het Brusselse cultuurhuis KVS. Niet omdat het moet, maar omdat hij oprecht gelooft in

diversiteit. “Eigenlijk is het niet gepermitteerd vandaag nog verhalen te vertellen die geen diversiteit in zich dragen”, vindt Michael. Hij gelooft ook erg sterk in artistieke interventies buiten de theatermuren. Want kunst en cultuur kunnen gemeenschappen versterken, ontmoeting creëren en blikken verruimen. “Stadstheater moet staan voor een verbindend stadsproject.” Hij is ook niet bang van het klassieke theaterrepertoire – want sommige verhalen zijn onverslijtbaar en blijven herkenbaar, ook 3000 jaar later. Afgelopen lente werd

het befaamde heldenepos van Homeros integraal opgevoerd, dat onder de regie van Michael een verrassende blik wierp op onze actualiteit. Odysseus. Een zwerver komt thuis is het relaas van een bootvluchteling, een verhaal over heimwee en verlangen, een roep naar vrede en harmonie, een mijmering over de kern van een karakter en hoe je als mens sluimerzacht vervelt tot een ander mens. Een Festivalbabbel over rolmodellen en representatie, over schoonheid die tot nadenken stemt, over dagen die altijd weer te kort lijken, over in-

terculturele ontmoetingen en vriendschap, over de negatieve connotatie van tolerantie, over liefhebben wat vreemd is en loslaten wat je niet raakt.

representatiever leerkrachtenkorps. Zelf probeert ze alvast het goede voorbeeld te geven door haar stem te laten horen op sociale en andere media. Ze maakt er komaf met populistische denkfouten en taboes en wijst beleidsmakers, ondernemers, programmatoren, academici op hun verantwoordelijkheden.

FESTIVALBABBELS • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

MAREK ŠINDELKA + GABRIEL RIOS

ZATERDAG 16 DECEMBER • 16:30 > 17:30 • BALZAAL Babbel in het Engels Sinds Milan Kundera was geen schrijver zo populair in het Land van Pracht en Praag als Marek Šindelka. Normaal rollen wij eens met onze ogen wanneer iemand aangekondigd wordt als ‘supertalent’, maar na het lezen van Anna in kaart gebracht, voelden we de neiging om nog meer superlatieven te gebruiken. De bestaande genres zijn ontoereikend voor een boek dat zich nog het best laat beschrijven als een caleidoscoop van verhalen. Marek brengt op bijzondere wijze de onrust van een generatie in beeld. Zijn personages gaan gebukt onder een kille leegheid die weerspiegeld wordt in hun relaties, onvermogen om lief te hebben, getalm en gedraal. En daarmee geeft de schrijver – kind van de generatie die hij onder de loep

neemt – ook zichzelf bloot. Helemaal bijzonder is het contrast met zijn opvolger. Waar Anna in kaart gebracht zich liet kenmerken door de lamgeslagen personages, gaat het in zijn opvolger Únava materiálu over leven op het scherp van de snee.over leven op het scherp van de snee. Een bijzonder fysiek boek dat een sense of urgency ademt, over twee jonge broers op de vlucht. Het is geen moraliserend pamflet, Marek neemt geen standpunt in. Daarvoor is het respect voor zijn lezers te groot, hij registreert en illustreert en laat daarna de ruimte voor interpretatie.

kampen in Noord-Frankrijk. Omdat hij zijn oprechte verontwaardiging wil vertalen in reëel engagement. Ook als artiest maakt Gabriel moedige keuzes. De poppy sound en het aanstekelijke latin ritme van zijn debuut bleken de perfecte cocktail om alle festivalpodia plat te spelen. De keerzijde was een vernietigende zelftwijfel.

“Een allergische reactie, het ongemakkelijke gevoel dat het succes vals was”, zegt hij. “Ik moest weg, voelde de behoefte alles om te gooien.” Nieuwe platen en muzikale samenwerkingen volgden, maar na jarenlange stilte was het vooral Gold dat zich recht door ons hart boorde. “Dingen zijn eenvoudiger als je geen verwachtingen hebt”, weet Gabriel. Een Festivalbabbel over de ondraaglijke leegheid van het bestaan, over verlamming en onbeholpenheid, over vernietigende zelftwijfel, over snel leven en traag groeien, over alles achterlaten en opnieuw beginnen, over schrijven in de eenzame luwte en performen voor een overvolle zaal.

De thematiek van mensen op de vlucht raakt ook een gevoelige snaar bij Gabriel Rios. Ver van alle mediaheisa trekt hij als vrijwilliger bij vzw Humain naar vluchtelingen-

KAT STEPPE + JEROEN MEUS

ZATERDAG 16 DECEMBER • 18:00 > 19:00 • BALZAAL Geen regisseur heeft sterkere voelsprieten voor authenticiteit dan Kat Steppe. Haar reeksen en documentaires zijn prachtwerken. Het is hartverwarmend hoe ze in Goed Volk, Kwestie van Geluk, Bedankt & Merci en Ik Vergeet U Nooit broze zielen hun mooie zelf laat zijn. Hoe ze onuitgesproken verbanden legt tussen personages en verhalen en zo het weefsel van families en gemeenschappen laagje voor laagje blootlegt. Wij smelten voor die bitterzoete poëzie op het scherm.

“Je weet nooit wat de ander denkt. De ander is altijd een vreemd land”, vindt Kat. En dus brengt ze liever de gelijkenissen in plaats van de verschillen tussen mensen in beeld. Haar verhalen zijn niet alleen inhoudelijk sterk, maar het zijn ook esthetische pareltjes. Een streling voor het oog, oor en brein. Niet voor niets valt in elk artikel over Kat het woord ‘maniakaal’ wanneer het over haar werkritme en ijver gaat. Zelf houdt ze het liever op ‘toegewijd’. Het succes 34

van haar programma’s is dan ook geen toevalstreffer. Kat weet heel goed hoe ze de kijker bij zijn lurven moet grijpen en vasthouden. Bijzonder voor deze Festivalbabbel is dat de twee mensen in de sofa geen onbekenden

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • FESTIVALBABBELS

ANNEMIE TWEEPENNINCKX + BART MOEYAERT

voor elkaar zijn. We brengen Kat samen met haar klankbord en beste maatje Jeroen Meus. Wat ze delen, behalve erg veel respect en liefde voor elkaar? Hun ongeduld en liefde voor witloofrolletjes in de oven. En de televisieparel Goed Volk, waarvan zij regisseur is en hij de interviewer die geen interviewer is. Een ode aan het leven, waarbij koken een alibi is voor een echt gesprek. De kok stelt af en toe een simpele vraag, luistert en durft te wachten op trage twijfelende antwoorden terwijl hij een patat schilt. En dat zorgt voor mooie, oprechte getuigenissen. “Eenvoud is moeilijker dan choqueren”, zegt Jeroen. Hij is niet bang van het grote verhaal, maar ook nieuwsgierig naar de details die het leven kleuren. En dat levert beklijvende tv op. De levensverhalen van Goed Volk zijn onuitgesproken lessen in onthaasting. Het lijkt een spreidstand, want terwijl Jeroen onder iemands huid kruipt op hetzelfde trage ritme als hij in de soep roert, raast hij zelf door het leven. Zijn palmares telt 1.600 afleveringen van Dagelijkse Kost, 3 filialen van Würst en meer dan een miljoen verkochte kookboeken.

bar. Geen harde verwijten of dramatische uitlatingen in de media, maar een poëtische brief in de krant die heel diep raakte. Vandaag laat ze weten dat het deugd doet, dat mensen haar missen. Maar dat ze ook even de broodnodige tijd vond om op adem te komen; om haar hoofd en lijf te ontspannen en om wat minder intens te voelen. “Zonder aandacht is het leven dom,” zei Bart Moeyaert onlangs. En meteen wisten wij weer waarom hij al zo lang op ons verlanglijstje prijkt (niet alleen omdat hij de mooiste stem van de Lage Landen heeft). Zijn schijnbaar simpele taal heeft weerhaakjes, nu eens ruw, dan weer speels. Zijn heldere, korte zinnen porren ons tussen de zenuwbanen en

Drie jaar lang, op een ontiegelijk vroeg uur voor een zondag, heette Annemie Tweepenninckx ons welkom in haar Bar du Matin op Radio 1. Na drie jaar moest ze de boel sluiten. En dat voelde verdomd oneerlijk. Want het programma was een opgestoken middelvinger naar het efficiëntiedenken, een oase van schoonheid waar een stem al eens mocht twijfelen zonder onderuitgehaald te worden. Nu eens ingetogen, dan weer uitgesproken. Een programma dat zelfs op verplaatsing ging en zo inspireerde om nieuwe musea, festivals of culturele hotspots te ontdekken. Maar de beslissing viel zonder genade, en vooral zonder uitgesproken motief. Annemie reageerde sterk op het sluiten van haar geliefde

zijn poëzie blijft aan onze ribben plakken. Bart schreef voor generaties jongeren de literaire soundtrack van hun jeugd. Zijn autobiografisch debuut Duet met Valse Noten is bijna een kwarteeuw oud en liet niet alleen in het Nederlands harten smelten, maar ook in het Duits, Japans, Hongaars ... Als festivalorganisatoren keken wij ook met flink wat ontzag naar hoe hij als artistiek intendant van Gastland Vlaanderen en Nederland op de Frankfurter Buchmesse het kruim van de Nederlandstalige literatuur verzamelde. Het bleek van een enorme rijkdom, wat we delen. Na 2,5 jaar bij dat levendige cultuurfeest, moest hij even afkicken. Maar wij zijn dolblij dat hij vandaag opnieuw aan een boek en poëziebundel werkt. Jij en ik en alle andere kinderen, bijzonder welkom op de allerlaatste Festivalbabbel van 2017.. Een Festivalbabbel over de troost van het woord en van de stilte, over de boutade dat elk einde een nieuw begin is, over vlammende verzen en tedere zinnen, over de coulissen en podia van het leven, over wat ons bij elkaar houdt en wat ons uit elkaar doet vallen.

Een Festivalbabbel over de gelukzoekers die we allemaal zijn, over doodgewone mensen en doodgewoon koken, over eenvoudige vragen en ingewikkelde antwoorden, over empathie en authenticiteit, over helden en voetstukken, over de verborgen verhalen achter de gevels, over eerlijke televisie.

ZATERDAG 16 DECEMBER • 19:30 > 20:30 • BALZAAL

Festivaldichters en -tekenaars Het Festival van de Gelijkheid is een feest in woord en beeld. En dus zetten we heel graag de traditie van Festivaltekenaars en Festivaldichters verder. Meer nog, dit jaar breiden we ons team woordkunstenaars uit met een Festivalschrijver.

In de Balzaal van Vooruit zullen drie wonderlijk sterke illustratoren elke dag drie Festivalbabbels live illustreren. Op donderdag is dat Sabien Clement 1 , op vrijdag Fatinha Ramos 2 en op zaterdag Gerda Dendooven 3 . Doorheen het hele Festivalparcours zal je ongetwijfeld ook botsen op onze Festivaldichters. Op donderdag zal Carmien Michels 4 , op vrijdag Charlotte Van den Broeck 5 en op zaterdag Aya Sabi 6 ronddwalen op het Festival en poĂŤtische speldenprikjes uitdelen aan gasten en publiek.

En op de eerste Festivaldag gaat de Nederlandse stand-up filosofe Laura Van Dolron 7 enkele panelgesprekken volgen. Wat haar verontwaardigt en ontroert, pent ze neer. Op het einde van het gesprek duidt ze welke invalshoek ontbreekt in het debat, welke twijfels niet zijn uitgesproken ...

6 5

Laat je haar knippen en steun vrouwen met borstkanker DONDERDAG 14 + VRIJDAG 15 DECEMBER • 16:00 > 20:00 • BRUG VOORUIT Elk jaar krijgen bijna 10.000 vrouwen in ons land te horen dat ze borstkanker hebben. Een diagnose die als een mokerslag inslaat. Daarna volgt vaak een zware behandeling, waarbij velen hun mooie lokken verliezen. Een mooie vrouwelijke pruik helpt hen om die mentale dreun te verwerken en hun kwetsbare zelfvertrouwen op te krikken. Met de actie Geef om Haar probeert Think Pink zoveel mogelijk vrouwen (en mannen) te overhalen om hun lange paardenstaart af te knippen. Sinds 2008 werden op die manier al ruim 4000 vrouwen geholpen, die het financieel niet zo makkelijk hebben. Kan jij minstens 20 centimeter van je weelderige haardos missen en wil je mee je schouders zetten onder de actie Geef om Haar? Spring dan gerust binnen in ons kapsalon op het Festival

van de Gelijkheid. We meten je graag een fris kort coupeke aan om de rest van het Festival te ontdekken. Met dank aan de kapper-studenten en -leerkrachten van het PIHS Gent.

The Empty Bookshop

DONDERDAG 14 + VRIJDAG 15 + ZATERDAG 16 DECEMBER • 13:00 > 22:00 • WINTERTUIN Liefdesromans, detectives, woordenboeken, prentenboeken … Misschien staan er heel wat van deze te verstoffen in je boekenkast? Wij roepen op om je meest ontroerende, uitgelezen boeken een nieuw leven te geven. Vul de lege rekken in onze Empty Bookshop met je boekendonaties en koop een nieuwe pageturner om je te helpen de donkere wintermaanden door te komen. Dankzij jouw bijdrage steun je actief IBBY meets OKAN. IBBY-Vlaanderen ijvert voor het recht van ieder kind om een lezer te kunnen worden. In het voorjaar van 2018 zetten ze met jouw hulp een traject op in het OKAN-onderwijs waarbij auteurs en illustratoren verhalen schrijven met anderstalige nieuwkomers. Verhalen waarin OKAN-jongeren zichzelf herkennen, en waarin Vlaamse jongeren kunnen kennismaken met een wereld die hen vreemd is. Want verhalen moeten vensters en spiegels zijn. Verhalen zijn er ook om te delen, dus dagen we alle boekengevers ook uit om een persoonlijke boodschap achter te laten voor de volgende lezer. 37

GEVEN & RUILEN

Geef Om Haar kapsalon

PODIUM

TUTTI FRATELLI DRIESTUIVERSOPERA WOENSDAG 13 DECEMBER • THEATERZAAL VOORUIT • DEUREN 20:00 • UITVERKOCHT! TICKETS (€ 16 – € 4 SOCIAAL TARIEF) Ze hebben ons hart gestolen, bij hun vorige bezoek aan het Festival. En dus zijn we maar wat blij dat ze er met hun jongste productie graag opnieuw willen bij zijn. Afspraak op 13 december 2017, op de openingsavond van het vijfde Festival van de Gelijkheid voor de Driestuiversopera in de Thea-

terzaal van Vooruit. Erst kommt das Fressen, und dann kommt die Moral, in De Driestuiversopera van Bertold Brecht en Kurt Weill staat de wereld op zijn kop. Het theaterstuk vertelt het verhaal van bedelaars, schurken, bandieten, verdwaalden, schelmen,

hoeren en voddenbalen. Onder leiding van Reinhilde Decleir brengen Tutti Fratelli en deFilharmonie dit universele verhaal anno 2017 opnieuw op de planken. Een puur menselijke voorstelling waarin spel en zang triomferen over kapitalisme en onmenselijkheid.

’NUFF SAID DONDERDAG 14 DECEMBER • CONCERTZAAL VOORUIT • DEUREN 20:00 TICKETS (€ 10 IN VVK – € 3 SOCIAAL TARIEF) ‘Nuff Said. Wereld in beweging. Al 10 jaar lang podium vol stad. Tussen mainstream en underground, vol jong talent en internationale namen. Comedy, literatuur, muziek, spoken word ... vakkundig ingekapseld door de jungle hazers van BRZZVLL. Wentel je in deze heerlijke bak talent … Elke maand trekt ‘Nuff Said hun blik talentbakken open in ccBe, op 14 december slaan

ze voor het eerst hun vleugels uit op het Festival van de Gelijkheid met chef d’orchestre Maud Vanhauwaert 1 en een line-up om U tegen te zeggen.

Azhar Usman 2 (VS) is een Indisch-Amerikaanse stand-upper uit Chicago. CNN betitelde hem als de grappigste Amerikaanse moslim en volgens Georgetown University is hij een van de 500 meest invloedrijke moslims in de wereld. “Azhar Usman is untouchable” (Dave Chappelle)

Juicy 3 is een badass duo dat je meeneemt naar de gouden jaren van de hiphop, de jaren 2000, de 90s en way way back. De dames van Juicy steken bekende r&b-oldies in een eigenzinnig nieuw jasje. Al je ouwe jams, maar dan met een hoek af.

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • PODIUM

Miss Elli 4 is geboren in Madrid, maar groeide op in België. Haar moeder is Portugese, haar vader komt uit de Dominicaanse Republiek. Ze is de drijvende kracht achter Mama’s Open Mic en Radio Mama, twee projecten rond spoken word en slam poetry. In haar eigen werk zijn maatschappijkritiek, haar roots en haar passie voor geschiedenis terugkerende thema’s. Jeroen Leenders 5 ruilde in 2007 zijn taxi voor het podium en keek sindsdien nog niet achterom. Jeroen is een van de weinige comedians in Vlaanderen die pure stand-up comedy brengt. De moppen, oneliners en pointes vliegen je daarbij om de oren. Een brave rode draad die de voorstelling inleidt en afsluit moet je niet verwachten. Hetzelfde geldt voor excuses.

SPINVIS

(SUPPORT AEHAM AHMAD) DONDERDAG 14 DECEMBER • HANDELSBEURS • DEUREN: 19:00 • UITVERKOCHT! Aeham Ahmad het voorprogramma verzorgt. Deze Palestijns-Syrische pianist groeide op in Yarmouk. Na de Arabische Lente duurde het even voor de opstand/oorlog zich ook in Yarmouk liet voelen …

Trein Vuur Dageraad heet de nieuwe Spinvis, die eind april verscheen. En het is een pareltje. Dit voorjaar tourde hij met een zijn nieuwe album én een vernieuwde band door Nederland. Twee keer kwam hij langs in België, met uitverkochte concerten in de Ancienne Belgique en het Openluchttheater Rivierenhof. Dat smaakte naar meer, en daarom komt Spinvis in het seizoen van de melancholie terug naar onze land met een mini-clubtournee. En die tournee brengt hem naar Gent. Na zijn eerste succesvolle doortocht op het Festival van de Gelijkheid, drie jaar geleden in Vooruit, maakt hij nu opnieuw zijn opwachting.

Drie jaar geleden, te midden van het puin en de littekens die de Syrische burgeroorlog had geslagen, besloot Aeham piano te spelen en te zingen voor zijn overgebleven buren. Liederen over hoop en vrede, over niet opgeven en angst het hoofd bieden … De pacifist Aeham moest uiteindelijk zelf vluchten en kwam uiteindelijk in Duitsland terecht. In 2015 ontving hij de eerste Beethovenprijs voor mensenrechten, vrede en integratie. Ashok Sridharan, de burgemeester

We zijn bijzonder trots dat 39

van Bonn, zei daarover: “Aeham Ahmads history shows that Beethoven’s desire for freedom and his faith in the power of music have not lost their significance to the present day.” Twee jaar later staat hij op het podium van het Festival van de Gelijkheid. Aan u om hem te ontdekken.

PODIUM • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

FAALVERHAAL VRIJDAG 15 DECEMBER • 20:30 > 23:00 • FOYER THEATERZAAL Succes dwing je af, als je maar hard genoeg werkt. Tegenslag is deel van de roem, je krabbelt overeind en herrijst als een feniks. What doesn’t kill you, makes you stronger. Of niet? We smullen van dit soort Hollywoodiaanse verhalen en geven graag veel betekenis aan de mislukkingen van het leven. Maar wat als… Wat als falen nu eenmaal soms gebeurt, maar nergens voor nodig is? Brute pech of toeval. Net zoals succes. Wat als … de zaal leeg was op jouw grote première, simpelweg omdat de treinen staakten? Wat als … we falen en slagen

weer als onderdeel van het leven zouden gaan beschouwen, zonder het toe te schrijven aan iemands inzet, moeite, persoonlijkheid … En idem met slagen. Met Faalverhaal willen we het taboegeurtje rond mislukken weghalen en het weer de betekenis geven die het verdient. Af en toe is het verdomd ambetant, vaak hilarisch, soms oprecht triestig en een enkele keer leren we er iets van. Enkele bekende en minder bekende Vlamingen zoals Nele Van den Broeck 1 , Merdan Taplak 2 , Soe Nsuki 3 , Bas van Abel en Yannick Dekeukelaere leggen

op vrijdagavond hun ziel bloot en vertellen hun Faalverhaal. Mike De Ridder (NoMobS) verzamelt Faalverhalen bij de Festivalbezoekers en deelt de strafste met jullie. Hou je klaar voor een onderhoudende avond vol plaatsvervangende schaamte, het wegpinken van een traan en hier en daar een lachkramp. Om de spanning te verlichten brengt Nele ook enkele Faal-liederen. We sluiten de avond af met een open mic onder het motto ‘what happens in Faalverhaal stays in Faalverhaal’. Durf jij jouw verhaal te vertellen?

KAMYON

Vlucht voor de waanzin

ZATERDAG 16 DECEMBER • 14:00 + 17:00 • WOODROW WILSONPLEIN (AAN DE INGANG VAN NEST) GESCHIKT VOOR 8+ • TICKETS (€ 9 IN VVK – € 3 SOCIAAL TARIEF) Houten bankjes in de laadbak van een vrachtwagen. Dat is de eenvoudige arena voor Kamyon. Een klein meisje vertelt hoe ze in zo’n vrachtwagen met haar moeder door Europa reist, op de vlucht voor de waanzin. Op zoek naar een veilige thuis, een beter leven. Kamyon reist, zoals zovele duizenden migranten, door Europa. In elk land neemt een nieuwe actrice het woord. Na de première in Istanbul speelde Kamyon al in Slovenië, Frankrijk, Tsjechië, Italië, Hongarije en Groot-Brittannië… en België. Want na Brussel, komt Kamyon nu voor het

eerst naar Gent. Kamyon is een productie van KVS. “Een fictief, geabstraheerd verhaal over een harde realiteit: Kamyon brengt een persoonlijk relaas en geeft daarmee aan de stroom onheilsberichten over vluchtelingen een herkenbare stem. Met lichtbeelden en projecties roept Kamyon het benauwende vrachtwagengevoel treffend op. Ook de livesoundtrack van Rudi Genbrugge zoekt versplinterde emoties en felle kleuren op. Aan het slot volgt een magisch moment.” (De Standaard) 40

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • PODIUM

LIEFDESNEST ZATERDAG 16 DECEMBER • 14:00 > 22:00 • NEST

Beloof elkander eeuwige trouw … op het trouwfeest van uw onbekende (doch teergeliefde) vriend. Bereid om risico te nemen voor het allerhoogste goed in het leven: de liefde? Curieus palmt NEST in en maakt er een LiefdesNEST van. Wees welkgekomen op ‘t schoonste trouwfeest van het jaar.

LIEFDESNEST VIERT EN TOOST

SYRISCH HUWELIJKSMAAL

HUWELIJKSVIERING MET CEREMONIEMEESTER GUUS EN LIEFDESTOOST 15:30 > 17:00

EEN HEERLIJK SYRISCH BUFFET 17:00 > 19:30 Bij Iyas Kaadouni (kok & burgerjournalist) gaat liefde letterlijk door de maag! Inschrijven en proeven voor € 10.

Een trouwfeest is geen écht trouwfeest zonder dat we de liefde vieren! Ontdek de ware liefde van bekende en minder bekende stemmen, met intermezzo’s van poetry slam, schunnige brieven en pure magic. Hef het glas op de liefde met o.a. Saskia De Coster, Anissa Boujdaini 1 , Jos & Rosa (Hotel Romantiek), Janis en Renaud.

BROEIERIG AVONDFEEST HET AVONDFEEST BARST LOS 19:30 > 22:00 Met een dessertbuffet op de tonen van Safri Duo. Misschien passeert de Lac du Connemara ook de revue. Met live muziek die uw ogen doet blinken: Charlotte Adigéry 2 & Anemone Valcke 3 + Simon Casier & Noémie Wolfs 4 (Zimmerman) + Gertjan Hellemont 5 (Douglas Firs) + Thomas Oosterlynck (Amongster) + Lieselot De Wilde (Bel Ayre) + Amazumi + Roncha + Elise Van Reybroeck (Les François) + Robrecht Vanden Thoren 6 & Hannelore Vanheerswynghels … ontroeren u met hun mooiste en meligste lovesong. Afsluiten doen we met een dansfeest én karaoke! Trek uw geliefde tegen uw gilet en slow op jullie favoriete lovesong op het broeierige avondfeest, met de enige echte DJ Zaki! Een dansvloer in het midden. Koekeloerdertafeltjes rondom. Op de Gentse Cultuurmarkt verzamelden we alvast de mooiste en meligste liefdessongs. Check ons zeemzoet spotify-lijstje als opwarmertje voor ons zoetsappig liefdesfeest.

LIEFDESNEST MET EEN GOUDEN RANDJE DOORLOPEND RANDANIMATIE 14:00 > 18:00 Experten in menselijke emoties Sarah Eyckerman en Saar De Buysere van U-brief gieten jouw woorden in een strak stramien. Een aangetekende liefdesbrief, een kattebelletje onder de deur… Aan ringen doen we niet meer, vereeuwig uw liefde in het Tattoosalon I love Wendy. Laat uw man- en/of droomvrouw tekenen door illustratoren Nina Vandeweghe, Shamisa Debroey en Lukas Verstraete. Kussen is geen privilege van acteurs. De gewone man kust (en u kan kijken)!

DOCU & FILM

DONDERDAG 14 DECEMBER

15:00

IN UTERO

SPHINX CINEMA

VS – KATHLEEN MAN GYLLENHAAL 2014 - 90 MINUTEN

13:00

COWSPIRACY

dokters en psychologen en zelfs de verhalen van The Matrix en Alice in Wonderland brengt Gyllenhaal een ontzettend boeiende documentaire over het ontstaan van het menselijke leven.

16:30

MARQUETTE PARK

VS – KIP ANDERSON & KEEGAN KUHN 2014 - 85 MINUTEN

Wereldleiders breken zich al jaren hun hoofd over de vraag hoe op korte termijn de klimaatverandering tegengegaan kan worden. Het antwoord is volgens de documentaire Cowspiracy heel simpel: stop met het eten van vlees. In de docu wordt de verwoestende impact van de vleesindustrie in beeld gebracht. Klimaatverandering wordt voor het grootste deel veroorzaakt door de veeteelt, dus niet door het gebruik van kolen, gas, of olie. Cowspiracy is nu al een klassieker. Een ‘eye-opener’ zoals Blackfish of An Inconvenient Truth. Dit schokkende, maar ook humoristische verhaal toont de verwoestende impact van grootschalige veeteelt en industriële landbouw op onze planeet. De film geeft ook een oplossing voor een duurzame groei van de wereldbevolking.

Hoe hebben ervaringen die je in de baarmoeder meemaakt effect op je latere leven? De baanbrekende documentaire In Utero toont aan de hand van interviews, culturele mythes, populaire films en technologische trends hoe belangrijk de periode in de baarmoeder is voor het verdere leven. De Amerikaanse documentairemaakster Kathleen Man Gyllenhaal brengt met In Utero een meeslepende, cinematografische documentaire die op zoek gaat naar één van de grootste mysteries van het menselijke leven. Hoe verloopt het leven in de baarmoeder en wat voor blijvende impact heeft dit op ons verdere leven? Door het samenbrengen van theorieën van epigenetica en biochemie, interviews met

BELGIE – SAM OSTYN 2017 – 90 MINUTEN ISM ‘NUFF SAID

De Amerikaanse dichter/ performer Amir Sulaiman, nodigde de Belgische funkband BRZZVLL in 2016 uit om samen met hem op te treden op het festival Takin’ it to the Streets in Marquette Park, het park in Chicago waar Martin Luther King in 1966 zijn legendarische mars voor burgerrechten hield. Documentairemaker Sam Ostyn vergezelde BRZZVLL op deze concerttrip, en volgde hun frontman Vincent Brijs en dichter Amir Sulaiman tijdens hun zoektocht naar het sociale verhaal achter IMAN, de vrijwilligersorganisatie die Takin’ it to the Streets organiseert. Het eindresultaat is een poëtische documentaire waaraan een bijzonder sterk gevoel van betrokkenheid kleeft. De documentaire vat de schoonheid van het kleine, het alledaagse. Het geloof in menselijkheid en samenleven en de belangrijke rol die kunst daarin speelt, staat centraal.

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • DOCU & FILM

17:00

WIT IS OOK EEN KLEUR NEDERLAND – SUNNY BERGMAN 2016 – 50 MINUTEN

en verontwaardiging van witte mensen zodra het over racisme gaat, voert ze confronterende telefoongesprekken met mensen die haar via Facebook uitscholden of bedreigden in reactie op haar publiekelijke uitspraken tegen zwarte piet in het bijzonder en racisme in het algemeen. Na de film volgt een nagesprek met Sunny Bergman (regisseur) en Dalilla Hermans (auteur).

geruchten op van omkoping, belangenvermenging en onethisch winstbejag. Een schimmige wereld van wapenhandelaars, van corruptie, hebzucht, smeergeld en achterkamers. Maar ook van politici, geheime diensten, militaire bevelhebbers en wereldleiders wiens morele kompas helemaal tilt is geslagen. Hun enige objectief lijkt de oorlog zo lang mogelijk te laten duren en geld te verdienen, ongeacht de menselijke en morele kost. Aan de hand van getuigenissen van onderzoeksjournalisten, wapenhandelaars, lobbyisten, politici en insiders, toont Shadow World hoe de internationale wapenhandel een bedreiging vormt voor de democratie. Niet alleen in de landen waar de wapens gebruikt worden maar ook in het Westen, waar ze vandaan komen. Zoals historicus Howard Zinn ooit zei “Dat oorlog onze geschiedenis beheerste, wil nog niet zeggen dat ze deel moet zijn van de toekomst.”

19:00 Sunny Bergman wil weten waarom veel witte mensen zich verongelijkt voelen of zelfs boos worden als het over racisme en witte privileges gaat. Op welke manier kleurt wit zijn het denken? Op zoek naar antwoorden ontleedt Sunny Bergman in Wit is ook een kleur de moraal van de ‘weldenkende’ elite. Vooralsnog worden in het racismedebat de problemen gemakshalve neergelegd bij immigranten. Omdat ze niet goed zouden integreren. Maar wat kleurt de blik van witte hoger opgeleiden, die het morele gelijk aan hun zijde denken te hebben en menen dat kleur er niet toe doet? Slagen zij erin om hun kinderen ‘kleurenblind’ op te voeden? Bergman neemt de proef op de som. In haar zoektocht naar antwoorden op de vraag hoe kleur ons beïnvloedt in ons doen en laten, neemt Bergman ook zichzelf onder de loep en loopt ze voorop in een experiment dat privileges op basis van kleur meet. Sinds zij zich publiekelijk inzet tegen racisme in Nederland, komt zij veel boze witte mensen tegen. Nieuwsgierig naar wat er ten grondslag ligt aan de boosheid

SHADOW WORLD BELGIE - JOHAN GRIMONPREZ 2016 - 94 MINUTEN

In Shadow World legt Johan Grimonprez de business van de wereldwijde wapenhandel bloot - de business die zijn winsten telt in miljoenen dollars en zijn verliezen in mensenlevens … In de nasleep van iedere oorlog duiken er telkens weer

21:00

SACRO GRA ITALIE – GIANFRANCO ROSI 2014 - 95 MINUTEN

De drukke ringweg rond Rome en de mensen die er wonen en werken: meer heeft regisseur Gianfranco Rosi (Fuocoammare) niet nodig om een sterke documentaire te maken. Sacro GRA bezorgde hem in 2014 de Gouden Leeuw op het Filmfestival van Venetië. De Grande Raccordo Anulare, kortweg GRA, is de ringweg die de miljoenenstad Rome omsluit. Het is ook het decor van de laatste documentaire van Gianfranco Rosi die een onzichtbare wereld blootlegt langs deze immer voortrazende snelweg. We zien een wereld ver verwijderd van het imago en de eeuwige roem van Rome. Twee jaar lang reed de regisseur rond in zijn bestelwagen langs de ringweg. Hij observeerde, stond open voor alle ontmoetingen en bereidde zorgvuldig zijn documentaire voor. Gianfranco Rosi volgt 7 kleurrijke personages en toont hun stilstaande levens aan de rand van de alsmaar doorrazende hoofdstad. Het resultaat? Een kleurrijk portret - met een vleugje humor en ontroering - van een mooie selectie opmerkelijke Romeinen.

DOCU & FILM • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

VRIJDAG 15 DECEMBER

16:30

KORTFILMSELECTIE RAOUL SERVAIS

SPHINX CINEMA 13:00

NOWHERE TO HIDE

CHROMOPHOBIA  (1965)

NOORWEGEN/ZWEDEN – ZARADASHT AHMED 2016 - 86 MINUTEN

Het beklijvende Nowhere to Hide, dat begin dit jaar de prijs voor beste documentaire won op het IDFA docufestival in Amsterdam, volgt gedurende vijf jaar de Iraakse verpleegkundige Nori Shariff. Hij probeert zo lang als het kan zijn werk te blijven doen in Centraal-Irak. Nadat de Amerikanen Irak hebben verlaten, krijgt Nori Sharif de opdracht om verslag te doen van de stand van zaken in zijn land. In een van de gevaarlijkste en ontoegankelijkste gebieden ter wereld – de “dodendriehoek” in het midden van Irak filmt de verpleegkundige, werkzaam in het plaatselijke ziekenhuis van Jalawla, gedurende vijf jaar de slachtoffers van de oorlog. De confronterende beelden tonen families die verscheurd, beschadigd en verminkt zijn door het geweld in Irak. En elke dag komen er nieuwe bij, want de conflicten duren voort en aanslagen ontregelen het dagelijks leven. Het is onduidelijk wie de strijdende partijen zijn, want de tegenstanders blijven lang onzichtbaar. De dreiging neemt echter toe en als het Irakese leger in 2013 vertrekt, slaat de aan militante groeperingen overgeleverde bevolking op de vlucht en vertrekt zelfs het grootste deel van het ziekenhuispersoneel.

Sharif blijft als een van weinigen achter en blijft zelfs doorfilmen wanneer IS in 2014 oprukt naar Jalawla en de stad uiteindelijk inneemt. Maar dan moet ook hij halsoverkop vluchten om zichzelf en zijn gezin in veiligheid te brengen.

In het ziekenhuis moet alles goedkoper en dus sneller en efficiënter. Het management voert enorme druk uit op het personeel om zo snel en efficiënt mogelijk te werken. De menselijke verbinding tussen arts en patiënt verdwijnt hierdoor steeds meer op de achtergrond, waardoor bij veel artsen alle plezier in het werk verloren raakt. Sommigen raken gefrustreerd, krijgen een kort lontje, terwijl anderen juist onverschillig worden tegenover patiënten, met alle gevolgen van dien. In 2012 stond Jérôme Le Maire nog op DOCVILLE met het mooie Le thé ou l’électricité, een film waarvoor hij ook een nominatie voor de European Film Award in de wacht sleepte. Waar toen een Marokkaanse gemeenschap centraal stond waar de tijd als het ware leek te zijn stil hebben gestaan en waar de ‘moderniteit’ schoorvoetend binnenkwam, richt hij nu zijn blik op een wereld die niet meer tegengesteld kan zijn. Burning Out schetste een onthutsend beeld van de perfecte voedingsbodem voor een steeds groter wordend probleem: de burn out.

15:00

BURNING OUT BELGIE – JEROME LEMAIRE 2016 - 75 MINUTEN

Toenemende werkdruk, operatiekamers die overbezet zijn en chirurgen die meer en meer uren moeten presteren. Twee jaar lang volgde de Belgische regisseur Jérôme Le Maire een team Franse artsen in de operatiekamers van een bekend Parijs ziekenhuis en hij kwam terug met een hallucinant verslag. Burning Out luidt de alarmbel en maakt pijnlijk duidelijk dat het zo niet verder kan. 44

De grijze legioenen overweldigen de wereld van de kleur om er hun kleurloze dominantie te vestigen. De weerstand komt te voorschijn in de gedaante van een scharlaken Tijl Uilenspiegel, die met zijn chromatische listen de terugkeer van de kleur zal bewerkstelligen.

SIRENE  (1968) Monsterachtige kranen en voorhistorische vliegende reptielen domineren een onherbergzame zeehaven. Enkel een eenzame hengelaar wordt er als menselijk wezen gedoogd. Hij wordt getuige van een zonderlinge idylle tussen een scheepsjongen en een zeemeermin. Droom of werkelijkheid?

GOLDFRAME  (1969) Jason Goldframe, filmproducent, is overal de beste en altijd de eerste. Vooral wil hij de eerste zijn om een nog nooit tevoren gerealiseerd huzarenstukje te produceren: een 270mm film. Gedreven door zijn obsessie om te presteren, wil hij zelfs zijn eigen schaduw voorbijsteken. Op een avond lukt hem dat ook …

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • DOCU & FILM

NACHTVLINDERS  (1998) Een nachtvlinder leidt ons naar de wachtzaal van een nachtelijk station waar zich een surrealistische schets afspeelt. Geïnspireerd door het oeuvre van Paul Delvaux.

ATRAKSION (2001) Doelloos slenteren galeiboeven door een desolaat en afgebladerd landschap. Eén van hen waagt het naar een verblindend licht te kijken. Is dit de Bevrijding? De man besluit het erop te wagen.

17:00

DYING FOR LIFE BELGIE – ANDRÉS LÜBBERT & HUSSEIN SHABEEB 2017 - 75 MINUTEN

België geconfronteerd worden, blijven ze glimlachen. We ontdekken het verhaal achter de glimlach, een humane queeste om geaccepteerd te worden in een nieuwe samenleving. Filmmaker Andrés Lübbert wilde een project realiseren waarin hij de jonge vluchtelingen, die hij via kunstZ leerden kennen, centraal stelt. Andrés’ vader vluchtte destijds voor het regime van Pinochet en het thema blijft hem als filmmaker prikkelen. Coregisseur Hussein Shabbeeb, vluchtte 8 jaar geleden uit Irak. Regisseurs Andrés Lübbert en Hussein Shabeeb zullen na de vertoning aanwezig zijn voor een Q&A.

aan kinderen van asielzoekers. Hun emotionele letsels, trauma’s en onzekerheden uiten zich soms in angst en agressie, maar in de zorg van de immer geduldige juf Kiet kunnen ze terug kind zijn en spelen. Een jaar lang volgden regisseurs Petra en Peter Lataster juf Kiet en haar klas met kinderen uit alle windstreken. Ze filmden alle gebeurtenissen vanuit het perspectief van de kinderen en op hun hoogte. De eenvoud waarmee de kinderen in beeld gebracht worden, doet denken aan Être et Avoir, het meesterwerk van Nicolas Philibert waarmee de film terecht vaak vergeleken wordt. Hun aanpak laat ons meeluisteren bij de onderonsjes tussen de leerlingen, die nu eens grappig en dan weer aandoenlijk zijn. Juf Kiet is een pracht van een film, een ode aan de weerbaarheid van het kind en de tomeloze inzet en toewijding van Juf Kiet, de juf die je ieder kind toewenst. Na de film volgt een nabespreking met Winny Ang (kinderen jeugdpsychiater)

19:00

DE KINDEREN VAN JUF KIET NEDERLAND – PETER EN PETRA LATASTER 2017 - 115 MINUTEN

Op de basisschool in het Brabantse dorp Hapert geeft juf Kiet les in de instroomklas Theater en film komen op een kruispunt in Dying for Life. De documentaire vertelt het verhaal van Osama en Dara, twee Syriërs die hun persoonlijke ervaringen delen, bij voorkeur op een podium. Andrés Lubbert (El Color del Camaleon) en Hussein Shabeeb volgen in de documentaire Dying for life Osama en Dara, twee Syriërs die elkaar ontmoeten in het opvangcentrum van Kapellen. Osama schrijft een theaterstuk over zijn ervaringen als politiek vluchteling en droomt ervan het te kunnen spelen in een echt theater. Ondanks de moeilijkheden waarmee Osama en Dara in 45

21:00

EL COLOR DEL CAMALEON BELGIE/CHILI – ANDRÉS LÜBBERT 2017 - 87 MINUTEN

10 jaar na de dood van Chileens dictator Pinochet brengt Leuvens regisseur Andrés Lübbert het verhaal van één van de vele mensen wiens leven geraakt is door deze woelige periode; zijn eigen vader. Een verhaal dat niet enkel vertelt over en terugkeert naar het verleden, maar ook de impact toont die het verleden heeft tot op vandaag. Tijdens het Pinochet-regime valt de 21-jarige Jorge in handen van de Chileense geheime diensten, die hem op gewelddadige wijze dwingen voor hen te werken. El Color del Camaleon is een intiem verhaal van een vader op zoek naar innerlijke rust en een zoon op zoek naar antwoorden en een open dialoog met zijn eigen vader. Ze keren terug naar de plaatsen waarvan Jorge dacht ze nooit meer te bezoeken, ze vinden een oud STASI dossier terug en proberen het duistere verleden te reconstrueren. Andrés Lübbert, de regiseur van de film, zal een inleiding geven en blijf ook na de film nog even hangen, voor een Q&A.

DOCU & FILM • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

ZATERDAG 16 DECEMBER SPHINX CINEMA

15:00

MACHINES DUITSLAND/FINLAND/INDIA – RAUL JAIN - 2016 - 75 MINUTEN

13:00

KEDI TURKIJE - CEYDA TORUN 2017 - 80 MINUTEN

Sinds jaar en dag zwerven er meer dan 100.000 katten in de straten van Istanboel. Ze zijn een deel van de stad geworden en dragen bij tot de magische sfeer ervan. De katten zijn van niemand en van iedereen, ze zijn wild noch tam. Toch hebben ze vaak een speciale band met één of meerdere mensen en brengen ze genegenheid en vreugde in hun leven. Tegelijk houden de katten van Istanboel ‘hun’ mensen een spiegel voor en doen hen nadenken over de wereld en zichzelf op een manier dat niemand of niets anders dat kan. Kattenliefhebber of niet: je gaat voor de bijl voor deze wereldwijde boxoffice-hit over het leven van 7 zwerfkatten in Istanboel. Voor haar debuutfilm ontwierp regisseuse Ceyda Torun een speciale camera waarmee ze op ‘kathoogte’ kon filmen, waardoor de film heel wat unieke actiebeelden bevat en de katten echt personages worden. Maar Kedi is niet zomaar een catfilm, het is een prachtig vormgegeven ode aan Istanboel, zijn katten én zijn inwoners.

In de textielfabrieken in de Indiase miljoenenstad Gujarat dreunen de machines onverhinderd door en werken de arbeiders voor een peulschil in mensonterende omstandigheden. Voor regisseur Rahul Jain, zelf een telg uit een rijke familie van Indiase textielindustriëlen, was het noodzakelijk om het harde labeur vast te leggen. Een hypnotiserende ‘soundtrack’ van het dreunen van de machines met betoverende shots van een bijna perverse schoonheid worden afgewisseld met beelden uit het leven van de arbeiders die je terug naar de realiteit brengen.

zijn nergens ter wereld burgers zo vrij en onafhankelijk van elkaar als daar. Perfect toch? Maakt die hyperindividualisering en doorgedreven zelfontplooiing ook gelukkiger? Hebben mensen geen nood aan een gemeenschap, contact en samenhorigheid? Willen we die totale individuele onafhankelijkheid eigenlijk wel? In 1972 publiceerde de Zweedse overheid een manifest, getiteld “The Family of the Future”. Daarin werd een nieuw maatschappelijk ideaal naar voren geschoven: alleen wanneer mensen fundamenteel onafhankelijk zijn van elkaar, zijn authentieke relaties mogelijk. De Zweedse overheid zette alles in het werk om iedereen gelijke kansen en een onafhankelijk bestaan te bieden. Vrouwen kunnen perfect kiezen voor alleenstaand moederschap via een spermabank, zieken en ouderen kunnen beroep doen op de nodige instanties, een vrouw mag niet langer afhankelijk zijn van haar man voor haar financiële welstand, kinderen niet van

17:00

THE SWEDISH THEORY OF LOVE ZWEDEN - ERIK GANDINI 2015 - 90 MINUTEN

In de ogen van velen is Zweden de perfect georganiseerde samenleving. Dankzij een sterk staaltje ‘social engineering’ 46

hun ouders. Want alleen dan is de echte, authentieke liefde mogelijk: wanneer we de ander niet meer nodig hebben. Dit uitgangspunt is tot op de dag van vandaag voor de meesten mensen in de westerse maatschappij een ideaal. Vele decennia na de lancering van het manifest, sluipt er echter twijfel in de geesten. Want als mensen elkaar niet meer nodig hebben, is er ook geen sociaal contact meer nodig. Filmmaker Erik Gandini (Videocracy) weet als geen ander achter de façade van onze ‘perfecte’ Westerse wereld te kijken. In zijn gebruikelijke uptempo stijl, met knappe beelden, uitgekiende soundtrack en meeslepende voice-over maakte Gandini van The Swedish Theory of Love een boeiende reflectie op onze maatschappij waarin het streven naar individuele onafhankelijkheid nog steeds het grootste goed is. Soms grappig, vaak intriest, stelt de film pertinente vragen over de zoektocht naar geluk, menselijke relaties en de essentie van het mens-zijn.

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • DOCU & FILM

19:00

I AM NOT YOUR NEGRO BELGIE/VS – ANDRES LUBBERT 2017 - 87 MINUTEN

In deze Belgische co-productie vertrekt Raoul Peck van een tekst van de Afro-Amerikaanse schrijver James Baldwin voor een reis door de zwarte

21:00

DOWN TO EARTH

geschiedenis die de Burgerrechtenbeweging uit de jaren ‘60 verbindt met het huidige #BlackLivesMatter. De film is een treffend betoog op basis van archiefbeelden, filmfragmenten en actuele nieuwsbeelden aan elkaar gepraat door de bezwerende stem van Samuel L. Jackson. De tekst, geschreven in 1979, is helaas nog altijd heel actueel en bespreekt een racisme dat veel dieper geworteld is, een fundamenteel gevoel waarbij men de andere niet in zijn menselijkheid wil aanvaarden. De film is een treffend betoog op basis van archiefbeelden, filmfragmenten en actuele nieuwsbeelden die aan elkaar gepraat worden door de bezwerende stem van Samuel L. Jackson.

VS/VK – RENATA HEINEN & ROLF WINTERS 2015 - 87 MINUTEN

Op zoek naar een nieuw perspectief en zingeving leefden Rolf Winters en Renata Heinen met hun drie kinderen op verschillende plekken over de hele wereld. De eerste vier jaar in Noord Amerika, leefden ze samen met een Indianenstam. Daar

ontstond het idee om de wijsheid van de stamoudsten op film vast te leggen. Het gezin trok daarop een jaar rond de wereld op zoek naar de andere Wisdom Keepers en leefden bij verschillende volksstammen op zes continenten. Deze film voert de kijker van de oevers van Lake Superior in Michigan tot het hart van de Amazone, van het Australische achterland tot de Kalahari woestijn en van de Andes tot aan de binnenlanden van India en toont de bijzondere ontmoetingen van het gezin met tribale ‘earth keepers’. Van de gesprekken die ze voerden met wijzen en stamhoofden, maakten ze een film die vertelt hoe alles met elkaar in verbinding staat en hoe nodig het is om onze aarde te koesteren.

BOEKENCLUB

VRIJDAG 15 DECEMBER FOYER DANSSTUDIO 15:00 > 16:00

Een boek lezen doe je vaak in alle intimiteit. Onder de warme wol of het schemerende avondlicht neem je de tijd om de stemmen in je eigen hoofd te horen weerkaatsen. Wie leest, creëert zijn eigen kleine universum. Maar wanneer een verhaal je raakt, wil je erover praten. Met vrienden rond de tafel, met je lief in de sofa. Of met mensen die je helemaal niet kent. Of met de schrijver zelf!

WIJ LAURA VAN DOLRON

Voor onze Boekenclub selecteren we opnieuw enkele toppertjes. Een tiental lezers schuiven met de schrijver aan tafel en samen laten ze elkaar de literaire hoeken van de kamer zien. De gesprekken worden in goede banen geleid door de immer charmante en spitante boekenlovers Nele Reymen 1 en Anneleen Van Offel 2 . Vol flair praten ze met de schrijver over hun boek, maar laten vooral ook de lezers aan het woord over hun persoonlijke lezing van het verhaal. En oh ja, er is koffie en er zijn koekjes. Zo wordt het vooral een heel gezellige babbel … en een unieke kans om aan tafel te schuiven bij je favoriete schrijver.

WIJ is een politieke speech die je door elkaar schudt. Een persoonlijke bekentenis die je hart breekt. Een ontregelend portret van wie wij zijn. Laura tourde afgelopen najaar en deze winter met de gelijknamige voorstelling door Nederland en België. De tekst van de voorstelling bleek, net als eerder Liefhebben, op zichzelf zoveel kracht te bezitten, dat deze nu is uitgegeven door ISVW Uitgevers.

16:30 > 17:30

VERKRUIMELD LAND AYA SABI

Water en droogte, oorlog en vrede, leven en sterven, haat en liefde, heerschappij en machteloosheid: Aya Sabi 48

schuwt in Verkruimeld land de grote thema’s niet. Ze portretteert ‘het land van uitersten’ in een wijze en raadselachtige verhaalmozaïek dat een eigentijdse draai geeft aan de verteltraditie van Duizend-eneen-nacht. Van een vroedvrouw die bij de baby’s die ze ter wereld brengt enkel sterfelijkheid ziet tot een tienermeisje dat ‘s nachts stiekem gaat zwemmen in het donkere woud en wordt beticht van bezetenheid… Het begon allemaal in het land van uitersten.

18:00 > 19:00

WIL JEROEN OLYSLAEGERS

Het is oorlog. Antwerpen wordt bezet door geweld en wantrouwen. Wilfried Wils acht zichzelf een dichter in wording, maar moet zich ook zien te redden als hulpagent. De mooie Yvette wordt verliefd op hem, haar broer Lode is een waaghals die zijn nek uitsteekt voor joden. Wilfrieds artistieke mentor, wil juist alle joden vernietigen. Zich manoeuvrerend tussen twee werelden probeert hij te overleven, terwijl de jacht op de joden verdergaat. Jaren later vertelt hij zijn verhaal aan een van zijn nakomelingen.

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • BOEKENCLUB

ZATERDAG 16 DECEMBER FOYER DANSSTUDIO 13:30 > 14:30

BEN JIJ LIEFDE MUSTAFA KÖR

‘Dromende vis op adelaarsklauw zo wachtten wij op onze levens’   Het langverwachte poëziedebuut van Mustafa Kör. Ben jij liefde is een muzikale bundel, vol beelden van een bucolische geboortestreek tot Brabantse velden. Intiem en donker tegelijk schept de dichter uit een barokke bron en vraagt aan stenen, vogels en koningen: Ben jij liefde. Een bevreemdende bundel, eens je hem als een granaatappel openscheurt.

op weg naar de uitgang. Ze staat alleen op het perron, haar koffer naast haar. Tranen stromen over haar wangen. Zo langzaam dat je ze kan tellen. De trein die haar hier bracht, raast steeds verder weg. Op die trein ligt het enige op heel deze wereld waar Anna nog iets om gaf: een boek met daarin een envelop met 23 brieven.  Dit is het verhaal van twee mensen. Het is een liefdesverhaal. En het is er geen.

krachten. Nu, in 2035, is ze een steenrijke kunstenares. Haar werk verandert tal van mensenlevens, terwijl haar leven eenzaam is en wordt bedreigd. In 1985 is de grootvader van Renée, een politie-inspecteur, getuige van de laatste en bloedigste terreuraanval van De Bende. Vanaf de parkeerplaats voor de supermarkt ziet hij iets wat niemand anders opvalt. Dertig jaar later krijgt hij een laatste kans om zijn gelijk te halen.

16:30 > 17:30

18:00 > 19:00

YUCCA PETER TERRIN

WEES ONZICHTBAAR MURAT ISIK

15:00 > 16:00

HET WORDT SPECTACULAIR. BELOOFD ZITA THEUNINCK

5 oktober 13.34 u. Daar staat ze. Eenzaam op het lege perron, in een Franse stad. Niet in iemands armen. Niet haastig

Is een man nog een vader als zijn kind niet meer leeft? Dit vraagt Viktor zich af wanneer hij vrijkomt na elf jaar gevangenis. De wereld die hem ooit heeft veroordeeld voor de dood van zijn kind, herkent hij nauwelijks meer. Op zoek naar wie hij is, ontmoet hij de Gier, een oude man uit het misdaadmilieu. Renée, een vrouw van negenentwintig, richt het woord tot haar zoontje. Toen ze vier was overleefde ze een herseninfarct, op haar negende ontdekte ze haar magische

Wees onzichtbaar van Murat Isik is een grootse epische roman over de wanhopige strijd van een gezin tegen een tiran-

nieke vader en een prachtige coming of age van een sensitieve jongen die opgroeit in een onveilige wereld, gebaseerd op Murat Isiks eigen jeugd. Maar het is ook een schitterende en kleurrijke ode aan de Bijlmer. De Bijlmermeer, begin jaren tachtig. De vijfjarige Turkse Metin komt met zijn ouders en zus naar Nederland. Het gezin gaat in de flat Fleerde wonen. Vader is een werkloze communist die overdag boeken van Marx leest en zich ’s avonds bezat met vrienden. Thuis is hij vaak gewelddadig en dan siddert het hele gezin. Metin vreest hem en maakt zich onzichtbaar. Maar langzaam – als de kinderen ouder worden en de moeder emancipeert – groeit het verzet tegen de vader.  Ondertussen verandert de Bijlmer ook. Bedoeld als vooruitstrevende wijk verwordt het tot een gevreesd getto met veel criminaliteit en hordes junks. Op een zondagavond in 1992 boort een Boeing 747 zich in de flat Kruitberg. Tientallen bewoners komen om. In de weken daarna lopen op Metins middelbare school de raciale spanningen op. De Bijlmer verandert in de jaren daarna definitief: ondanks fysiek verzet van activistische bewoners worden veel flats gesloopt, waaronder die van Metin.

Wie een plekje heeft in onze Boekenclub, kan dit najaar het gekozen boek aan een voordeelprijs (10% korting) kopen bij Het Paard Van Troje (Kouter 113, Gent).

EXTRA PANELS

WETOPIA Making city together

Joke Quintens 1 op het Festival van de Gelijkheid stadsmakers uit om ons in te wijden in Wetopia, waar we samen stad maken.

In Wetopia nemen we het heft zelf in handen om onze gemeenschap vorm te geven. Burgers, activisten, kunstenaars, wetenschappers en bestuurders . Als het vertrouwen in de politiek op een laag pitje brandt, is het meer dan ooit nodig dat we een andere manier om de maatschappij te organiseren aanwakkeren. Ondertussen wordt overal al duchtig aan Wetopia gebouwd. Daarom nodigen Curieus en

De inspiratiedag Wetopia – making city togther bestaat uit 4 delen, telkens met een keynote spreker en een panelgesprek. Omdat we verder kijken dan enkel Vlaanderen, zal de voertaal hier de hele dag Engels zijn.

De panelgesprekken worden in goede banen geleid door Ania Rok 2 , coördinator governance and social innovation bij Iclei Europa (Local governments for sustainability) en Urbact (Driving change for better cities) .

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • EXTRA PANELS

panelgesprek 1

TROTS EN HERWONNEN ZELFWAARDE ZATERDAG 16 DECEMBER • 13:00 > 14:30 • MOKABON VOORUIT De sessie wordt ingeleid door Mundano 1 (Braziliaanse street artist). Hij vertelt hoe hij de voddenrapers (catadores) in Braziliaanse steden van een artistieke make over en een

maeker 3 (drijvende kracht achter Cultureghem), Samira Bendadi 4 (journalist bij MO*, maakte een reportage vanuit de Parijse banlieues over het nieuwe Frankrijk) en Mundano.

nieuwe status voorzag. Aansluitend gaan we in gesprek met Ariana Mazzeo 2 (Desis Lab Barcelona en adviseur Ada Calau, burgemeester van Barcelona), Eva De Baerde-

panelgesprek 2

SUPERDIVERSITEIT, MENSEN SAMENBRENGEN ZATERDAG 16 DECEMBER • 15:30 > 17:00 • MOKABON VOORUIT Deze sessie wordt ingeleid door professor Maurice Crul 5 van de Vrije Universiteit Amsterdam. Hij geeft zijn visie op de superdiverse stad van de toekomst. Daarna wisselen we

van gedachten met Liesbeth Huybrechts 6 (onderzoeker participatief design UHasselt en bezieler van The Other Market Genk), Freek Persyn 7 (architect 51n4e), Omar Ba 8

(historicus en diversity & inclusive consultant), Gerardo Salinas 9 (organisator van MAPping Brussels en het Mestizo Art Festival) en Maurice Crul.

panelgesprek 3

WE DOEN HET ZELF WEL: LOKALE COMMONS ZATERDAG 16 DECEMBER • 18:00 > 19:30 • MOKABON VOORUIT Om deze sessie te openen vertelt Nicolas Détrie 10 van het Franse collectief Yes we Camp zijn verhaal. Aansluitend volgt een panelgesprek met Farah

Laporte 11 (coördinator van Refu Interim), Koen Vidal 12 (journalist De Morgen, over Detroit), Frank Beke 13 (voormalig burgemeester van Gent),

Karim Bachar 14 (coach van zaalvoetbalclub FT Antwerpen) en Nicolas Détrie.

panelgesprek 4

SAMEN STAD MAKEN: ANDERE ALLIANTIES ZATERDAG 16 DECEMBER • 20:30 > 22:00 • MOKABON VOORUIT De laatste sessie wordt op gang getrokken met een key note van Joke Quintens, field expert Wetopia - making city together. Daarna volgt een panelgesprek met Ugo

Guarnacci 15 (University of Reading), Lot Mertens 16 (gebiedsmanager Rotterdam en drijvende kracht achter Mooi, Mooier Middelland), Jan Goossens 17 (directeur Festival

de Marseille), Stijn Oosterlynck 18 (professor Sociologie Universiteit Antwerpen) en Joke Quintens.

EXTRA PANELS • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

Panels in Triodos

Voor het tweede jaar op rij is het Festival ook in Triodos Bank te gast, voor enkele panelgesprekken, in het prachtige kantoor op de Steendam in Gent. Op donderdag hebben we het over ‘het nieuwe wonen’, op vrijdag krijgen we 5 inspirerende jonge ondernemers op bezoek en breken we ons hoofd over de toekomst van geld.

Het wonen van de toekomst DONDERDAG 14 DECEMBER • 13:00 > 14:30 • TRIODOS BANK “We moeten meer levenskwaliteit realiseren op minder ruimte. Het Vlaamse model is het tegendeel: wij verkavelen ons kapot.” Aan het woord is Vlaams Bouwmeester Leo Van Broeck. Kunnen we de Belgische geschiedenis van ondoordachte stadsontwikkeling en lintbebouwing nog keren? Of is het kalf al lang verdronken? Hoe goed onze bedoelingen

ook zijn om zonnepanelen op ons dak te leggen, spouwmuren te isoleren en warmtepompen te installeren … zolang we niets fundamenteel veranderen aan onze betonhonger, blijven al deze groene ambities onzinnig. De toekomst ligt in woontorens en rijwoningen in levendige steden en dorpskernen met sterke middenstand op wandelafstand in plaats

van supermarkten aan de rand. En groen, veel groen. Wie treint, weet dat pendelen met openbaar vervoer vaak geen pretje is. Ligt er een oplossing in dichter bij huis werken of ligt de sleutel bij het mobiliteitsnet? Brengt de populariteit van steden de sociale mix in het gedrang? Met Leo Van Broeck 1 (Vlaams Bouwmeester), Cathy

Camertijn 2 (voormalig zaakvoerder Ondernemersnest), Federico Bisschop 3 (zaakvoerder Cohousing Projects), Nicolas Bearelle 4 (CEO Re-Vive), Stein Meulenijzer 5 (Tiny Houses), Sven Taeldeman 6 (Gents Schepen van Wonen en Stadsontwikkeling). Moderator: Yasmina El Messaoudi 7 (journalist Charlie Magazine).

Jonge ondernemers aan het woord VRIJDAG 15 DECEMBER • 13:00 > 14:30 • TRIODOS BANK We geven graag het woord aan jonge ondernemers, die willen dat hun product of dienst betekenis toevoegt aan jouw leven. In loondienst werken? Dat is niet voor hen. Zij verkiezen

een betekenisvolle job boven zekerheid en harde cash. Wat drijft deze ondernemende wereldverbeteraars? Hoe wisten zij in te breken in hun markt? En: is dit de toekomst?

Met Bas Van Abel 8 (Chief Executive Officer bij Fairphone), Sophie Devolder 8 (zaakvoerder bij Happy Kiddo), Taha Riani 10 (drijvende kracht achter

www.mvslim.com), Titia De Haes 11 (Frommelrommel) en Mariah Mansvelt 12 (oprichtster Yoni). Selma Franssen 13 (journalist Charlie Magazine) leidt het gesprek in goeie banen.

zijn en wat zijn de gevaren dan? Kunnen vernieuwende monetaire systemen zoals Bitcoin een revolutie op gang brengen of zijn deze vooral vatbaar voor misbruik van gegevens? Zit er toekomst in specifieke munten voor milieudoeleinden? Zijn onze betaalsystemen nog toepasbaar op onze samenleving? Kunnen complementaire munten slabakkende economieën er weer bovenop helpen (denk aan de

Sardex in Sardinië)? Welke initiatieven bestaan er al? Hoe kunnen overheden/banken hiermee omgaan? Met o.a. Edgar Kampers 14 (Chief currency officer bij Qoin), Anissa Boutiebi 15 (coördinator de Torekes Gent), Jan Vermeulen 16 (Senior payments systems expert bij de Nationale Bank van Belgie) en , Hugo Wanner (vzw Muntuit). An Hofman 17 (Z-nieuws) modereert het gesprek.

De toekomst van geld VRIJDAG 15 DECEMBER • 18:00 > 19:30 • TRIODOS BANK De Indiase premier Narenda Modi was bloedserieus toen hij het begin 2017 over ‘demonetisatie’ had. Vier uur nadat hij had uitgelegd wat hij met die term bedoelde, was het al klaar en helder voor de meer dan 1 miljard inwoners: Indiërs konden vanaf dat moment niet langer betalen met de bestaande biljetten van 500 en 1.000 roepie – samen goed voor 86% van de valuta in omloop. Of die man was gek gewor-

den, vraag je je luidop af? Dat kan. Maar groter is de kans dat hij The Curse of Cash heeft gelezen, waarin topeconoom Kenneth Rogoff pleit voor de afschaffing van papieren geld. Een gewaagd economisch experiment dat belastingontduiking en corruptie wil tegengaan. “Hoe meer cash je hebt, hoe meer je de ondergrondse economie steunt, niet de legale”, schrijft Rogoff. Zal onze toekomst cashless 52

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • EXTRA PANELS

Geuzenhuis nodigt uit

Het Geuzenhuis biedt, naar aanleiding van het Festival van de Gelijkheid, twee interessante panelgesprekken aan. Fijnproevers kunnen op vrijdag- en donderdagavond terecht in de Zuilenzaal voor debatten over geweld en over filosofie.

We need to talk about ... violence 5

VRIJDAG 15 DECEMBER • 20:00 > 21:30 • GEUZENHUIS Meer dan ooit bepaalt geweld de maatschappelijke agenda. Daarom is het belangrijk om er genuanceerd en grondig over na te denken. Alles op één hoop gooien vertroebelt ons zicht op oorzaken, motieven en gradaties, en daar is niemand bij gebaat. Dat geldt zeker voor het geweld dat ons vandaag de dag het meest bezig houdt: het jihadistisch terrorisme. Paul Cliteur 18 stelt dat de

religieuze dimensie van het jihadistisch terrorisme om strategische redenen wordt ontkend. Desalniettemin heeft religie geweld in haar DNA. Bevatten niet alle heilige boeken van de grote monotheïstische godsdiensten aansporingen om andersdenkenden te doden? Volgens Maarten Boudry 19 maken die religieuze, sacrale

waarden en doelstellingen het jihadisme nog gevaarlijker en haatdragender dan het nazisme, een stelling die Twitter deed ontploffen. Op deze gespreksavond leggen ze samen hun stellingen rustig uit, en historicus Jan Dumolyn 20 en filosoof Karim Zahidi 21 bieden kritisch weerwerk. Ann Peuteman 22 (journalist Knack) modereert.

Filosofie waar men ze niet vermoedt 11

ZATERDAG 16 DECEMBER • 19:30 > 21:00 • GEUZENHUIS De filosofie heeft een eigenaardig lot: ze is aan bod gekomen waar het zogezegd niet om filosofie ging. In de literatuur bijvoorbeeld. Er is veel meer filosofie dan onze huidige kortzichtige opdelingen in vakken en disciplines doen vermoeden. Filosofie is soms meer aanwezig waar men ze niet vermoedt. En wij gaan ernaar op zoek. Geen academische vakfilosofie, maar naar filosofische inzichten die bruikbaar zijn in het praktische leven. Op zoek naar filosofie in literatuur en kunst. Schoonheid en troost. Zin en zinloosheid.

Kortom: een boeiende, filosofische gespreksavond. Yves Petry 23 is schrijver en essayist, maar ook wiskundige en filosoof van opleiding. Petry schreef verschillende filosofische romans, waaronder Het jaar van de man, De Achterblijver en De Maagd Marino. Anne Provoost 24 is een bekroonde schrijver. In haar romans, essays en korte verhalen weet ze altijd interessante thema’s aan te dragen en pertinente vragen te stellen. Vallen en De Arkvaarders behoren tot haar bekendste romans.

Bleri Lleshi 25 is filosoof, politiek wetenschapper, documentairemaker en jeugdwerker. Geboren in Albanië, werkt en woont hij nu al achttien jaar in België. Auteur van De neoliberale strafstaat en Liefde in tijden van angst. Zijn missie: het huidige cynische klimaat bestrijden. Optimisme is volgens hem een morele plicht.

VOOR KINDEREN

Het Festival van de Gelijkheid houdt van alle mensen, ongeacht maat, gewicht en leeftijd en dus voorzien we

OP ZATERDAG 16 DECEMBER

een programma vol creativiteit voor onze jongere medemens. We gaan filosoferen, rappen, voorlezen, schilderen, experimenteren met lichtgraffiti … Daarnaast is ook de voorstelling Kamyon (zie p.40) toegankelijk vanaf 8 jaar. In Sphinx Cinema programmeren we naast ons documentaire-aanbod ook twee jeugdfilms (zie www.festivalgelijkheid.be).

KLEUTEROPVANG (4+)

INITIATIE RAP (10+)

Op zaterdag 16 december kunnen ook ouders met kinderen van 4 tot 10 jaar onbezorgd naar het Festival komen, dankzij onze kinderopvang. Je kan je kroost toevertrouwen aan één van de erkende begeleiders van Joetz vzw. Zij houden een oogje in het zeil, terwijl jij een debat, docu of Festivalbabbel meepikt. Inschrijven (maximum capaciteit is 12 kindjes) is verplicht!

Een dope rapworkshop met aandacht voor tekst, ritmegevoel en expressie. In groep maak je een echt rapnummer. Achteraf perform je voor elkaar. Roncha, ervaren lesgever, rapper en woordsmid, begeleidt deze workshop en geeft tips en tricks.

12:30 > 19:00 • TUSSENLOGE

13:00 > 14:30 • NEST

FILOSOFEREN MET KINDEREN (6+) 13:00 > 14:00 • TUSSENLOGE

Waarvan dromen goudvissen? Is een vlieg zonder vleugels nog een vlieg? Wat voel je als iemand doodgaat? Wat betekent vriendschap? Kinderen stellen soms verdomd moeilijke vragen. Beter dan een slecht antwoord is een goed gesprek. Filosoof Alex Klijn gaat aan de slag met de grote en kleine vragen van onze jongsten.

AZIZI EN DE BLAUWE VOGEL (6+) 15:00 > 16:00 • NEST

Laïla Koubaa bracht samen met haar zus elke zomervakantie door bij haar familie in Tunis. Tijdens de Jasmijnrevolutie in 2011 kwam Azizi, die zich al lange tijd in haar verscholen hield, zijn verhaal vertellen … Na een introductie en een voorleesmoment wordt de link met de actualiteit gelegd. We knutselen een jasmijnslinger en leren onze naam schrijven in het Arabisch. 54

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • VOOR KINDEREN

LICHTGRAFFITI (12+) 17:00 > 18:30 • NEST

Een beetje gefoefel met sluitertijd en licht en voor je het weet, ben je aan het schilderen met licht. Deze techniek laat je toe magische scenario’s te ensceneren. Denk laserzwaardridder ontmoet samoerai met vuurbal. Graffiti-amateur Roncha heeft de techniek helemaal onder de knie en begeleidt deze workshop.

SCHILDEREN OP GROOT FORMAAT (10+) 17:00 > 18:30 • NEST

Tijd om te experimenteren met vormen, kleur, materiaal en … afmetingen! We schilderen op groot formaat met artistiek schilder Stoffel Engels. Landschappen in het breed, portretten in het lang, het kan allemaal. We gaan grootse dingen maken!

WORKSHOP KAMYON (8+)

WOODROW WILSONPLEIN Na beide voorstellingen van Kamyon (zie pag. 40) kan je in gesprek gaan met Farbod Fathinejadfard, een Brussels-Iraans theatermaker. Het verhaal van Kamyon is dat van velen, maar dus ook van Farbod. Hij kwam zelf 17 jaar geleden in de laadruimte van een vrachtwagen naar België. Hij gaat samen met toeschouwers in op de actualiteit van migratie en de gevolgen hiervan. 55

EN OOK NOG ...

Boekenmarkt

DONDERDAG 14 + VRIJDAG 15 + ZATERDAG 16 DECEMBER • 13:00 > 22:00 KASSARUIMTE & GANG THEATERZAAL Het zorgvuldig uitgekozen aanbod van Paard van Troje - officieel de beste boekhandel van het land - zal je vast en zeker verleiden. Grijp je kans om jouw lievelingsboek of een onbekende verrassende parel op de kop te tikken op onze sfeervolle boekenmarkt. En wie weet bots je doorheen de gangen van Vooruit wel op jouw favoriete schrijver en kan je hem of haar meteen vragen om jouw boek te signeren.

Festivalcafé

DONDERDAG 14 + VRIJDAG 15 + ZATERDAG 16 DECEMBER • 13:00 > 23:00 • BRUGZAAL Even verpozen van het inhoudelijke vuurwerk bij de panelgesprekken, napraten over die aangrijpende Festivalbabbel, je ontroering delen over de documentaire die je zag, een intieme tête-à-tête versieren, nieuwe Festivalvrienden ontmoeten en het pittige debat verderzetten aan tafel … Het kan allemaal in de Brugzaal met een glaasje rode wijn of wat honingzoete thee. Op vrijdag 15 en zaterdag 16 december 2017 is het café in handen van onze vrienden van VFG. Drankkaarten in braille of een basishandleiding voor gebarentaal helpen je om jouw bestelling vlot door te geven aan onze enthousiaste caféploeg. Want wederzijds respect is meer dan een slogan, het is een levenshouding.

SCHRIJFWEDSTRIJD “ In alles zit een barst, zo komt het licht binnen.” (Leonard Cohen) Creatief Schrijven en VFG gaan op zoek naar teksten over imperfectie. Een schrijfwedstrijd voor iedereen met en zonder beperking. Alle info op www.festivalgelijkheid.be

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • EN OOK NOG

Human Rights Tattoo DONDERDAG 14 DECEMBER • 14:00 - 16:00 • BRUG VOORUIT Omdat de mensenrechten op elk individu van toepassing zijn, zou je denken dat we ze eigenlijk vlotjes uit het hoofd kennen. Maar dat blijkt niet zo te zijn. En hoe kunnen we deze mensenrechten afdwingen en wereldleiders vragen ze te respecteren of beschermen, wanneer we ze zelf niet kennen? En dus vatte kunstenaar Sander van Bussel enkele jaren geleden het plan op om de complete Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (6773 tekens) letter per letter op 6773 mensen wereldwijd te tatoeëren. Tot op vandaag sieren al 3472 letters van de UVRM de lichamen van 3472 mannen en vrouwen van over de hele wereld.

Of jouw opa, die jarenlang gevangen zat en net daarom maar al te goed de waarde van vrijheid kent? Of een politicus/a die zich dankzij de tattoo aangesproken voelt om een statement te maken voor de mensenrechten ... en zich daar dan ook tot het einde van zijn/haar dagen voor engageert. Vertel ons via via de link op festivalgelijkheid.be wie voor jou de geknipte Human Rights Ambassadeur is. En waarom.

Het Festival van de Gelijkheid en Human Rights Tattoo project willen 7 Festivalvrienden een Human Rights Tattoo geven. Niet zomaar. We vragen dat je niet zelf 1cm 2 van je lichaam ter beschikking stelt. Maar dat je iemand nomineert die voor jou de perfecte ambassadeur van de UVRM zou zijn. Misschien denk je wel aan je dochter, aan de drempel van haar volwassen leven en vol vuur om in de maatschappij het verschil te maken?

Human Rights Wall 22 NOVEMBER T/M 20 DECEMBER • SINT-PIETERSPLEIN In aanloop van het Festival van de Gelijkheid kan je de Wall of Rights bezichtigen. Een fotomuur van 32 meter lang, waarop de eerste helft van de UVRM te lezen is, in 3321 getatoeëerde lettertekens. Deze indrukwekkende installatie werd voor de eerste keer aan het publiek getoond op het internationale Breda Fotofestival 2016. En een jaar later kan ook ons Festivalpubliek kennismaken met de 3321 mensen uit 62 verschillende landen die samen de human rights uitdragen.

EN OOK NOG • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

De Drukfiets van Kastaar DONDERDAG 14 + VRIJDAG 15 + ZATERDAG 16 DECEMBER • 13:00 > 22:00 • BRUG VOORUIT Dit jaar geven we je de kans om met je eigen zelfgemaakte Festivalsouvenir naar huis te gaan. Kastaar - het Antwerps analoog drukkerscollectief van de grafische ontwerpers An Eisendrath en Stoffel Van den Bergh - komt met hun prijswinnend beest naar Vooruit:

een analoge drukpers gebouwd op een oude bakfiets. Je gaat aan de slag om de antieke drukpers in gang te zetten. Op enkele minuten heb je een pracht van een A6 kaart - zelf - gedrukt. Een prachtige, ontroerende of inspirerende festivalquote op kwalitatief mooi papier. Onhandige Har-

ry’s hoeven niet te vrezen. An en Stoffel helpen je om het er goed van af te brengen. Elke festivaldag hebben we nieuwe ontwerpen in de pers klaarstaan voor jou, helemaal in het thema van de dag. Dus … push it real good!

Schrijfmarathon Amnesty International DONDERDAG 14 + VRIJDAG 15 + ZATERDAG 16 DECEMBER • 17:00 > 20:00 • VOORUIT CAFÉ Amnesty International nodigt je uit om in je pen te kruipen en een brief of kaartje te schrijven. Jouw schrijfsels kunnen een levensbelangrijk verschil maken voor mensen die zijn gemarteld om wat ze geloven, die gediscrimineerd worden om wie ze zijn, die gedwongen werden te trouwen of vastgezet werden omdat ze voor hun mening uitkwamen.

Vorig jaar in december schreven meer dan 2 miljoen activisten over de hele wereld voor mensen in nood. Jij kan op het Festival van de Gelijkheid één van hen zijn. Haal je pen boven op donderdag, vrijdag en zaterdag (elke dag van 17 uur tot 20 uur) in het café van Vooruit en doe mee aan Amnesty’s schrijfmarathon.

Skryf brengt een ode aan de liefde ZATERDAG 16 DECEMBER • 13:00 > 17:00 • WOODROW WILSONPLEIN De zandschrijver Skryf rijdt zichzelf voort, een lint aan zandletters achterlatend. Skryf refereert aan de vergankelijkheid. Een luttel hoopje zand creëert de magie van het woord. De mens, de natuur en de tijd zorgen ervoor dat het woord weer vervliegt. Soms erg snel, soms heel langzaam. Als zand door de vingers ..... Speciaal voor Liefdesnest brengt Skryf met zand een ode aan de liefde op de grond. Uit

een kleine gestuurde opening stroomt zand. Hij legt zo in traag tempo de tekst letter voor letter neer. Als hij klaar is, rijdt hij door naar het volgende deel van de tekst en daarmee geeft Skryf het geschrevene bloot aan de elementen en passanten. Langzaam raakt de geschreven tekst steeds meer aangetast door weer, wind en publiek, en verdwijnt weer langzaam. Een installatie van Gijs Van Bon 58

K O R T I N G b O N e XT R a G R aT I S bOeK K O u T e R 113–114 , b 9 0 0 0 G e N T +32 9 3 3 0 0 8 8 3 I N fO @ p a a R d v a N T R Oj e . b e

meT deze bON bIj elKe aaNKOOp vaNaf € 20

10 % KO RT I N G Op heT hele a a N b O d va N pa a R d va N T ROj e

fRaNceSca peTRIzzO memOIReS vaN eeN bITch heT veRhaal vaN heleNa vaN TROje

G e l d I G va N 20 /10 /2017 TOT 20 /12 /2017

( W e R e l d b I b l I OT h e e K )

NIeT cumuleeRbaaR m e T a N d e R e KO RT I N G e N

certified PDF paardvantroje_ad_festivalgelijkheid.indd 1

29-09-2017 12:33:39

NIEUWS DAT JE ELDERS NIET LEEST!

Onze gratis nieuwsbrieven: www.mo.be/nieuwsbrief

Onze Facebookpagina: www.facebook.com/mondiaalnieuws

CB10469

Onze Twitterpagina: www.twitter.com/mondiaalnieuws

OM OP DE HOOGTE TE BLIJVEN VAN DE SNEL VERANDERENDE EN MONDIALISERENDE WERELD MOET JE OP ONZE WEBSITE WWW.MO.BE ZIJN

CB10469_Adv_webMO_190x115.indd 1

Op onze website vind je elke dag: • nieuwsberichten uit de hele wereld • diepgravende analyses en papers • exclusieve dossiers en reportages • scherpe opinies en columns • boeiende interviews met stemmen uit de hele wereld • wedstrijden voor niet te missen concerten en ﬁlms • een agenda met interessante lezingen, debatten en andere events

Onze Instagrampagina: www.instagram.com/mondiaalnieuws

10/10/17 16:08

PRAKTISCH

WIE? Het Festival van de Gelijkheid is een organisatie van Curieus vzw (www.curieus.be). Heb je een vraag over het Festival? festival@curieus.be

WANNEER?

TOEGANKELIJKHEID Alle zalen van het Festival zijn rolstoeltoegankelijk, behalve de Antiekzolder en de Wintertuin in Vooruit. Heb je extra begeleiding of ondersteuning nodig? Zoek je een doventolk? Contacteer ons gerust.

Het Festival van de Gelijkheid vindt plaats van donderdag 14 december tot en met zaterdag 16 december 2017. Op woensdag 13 december organiseren we een openingsdebat en theateroptreden. Op 7 december organiseren we een pre-Festivalavond avond met Jane Goodall.

HOE GERAAK IK AAN VOORUIT?

WAAR?

Vanaf station Gent-Sint-Pieters neem je tramlijn 1 richting centrum. Stap af aan de Savaanstraat. Wandel de Bagattenstraat door tot aan Vooruit. Vanaf station Gent-Dampoort neem je bus 70 / 71 / 72 / 73 / 76 / 78 richting centrum. Stap af aan Zuid. Wandel via de Lammerstraat naar Vooruit.

De uitvalsbasis van het Festival blijft het Kunstencentrum Vooruit (Sint-Pietersnieuwstraat 23 in Gent). Je kan ook opnieuw terecht in Sphinx Cinema, het kantoor van Triodos Bank ... en voor het eerst ook in NEST en in de Handelsbeurs.

MET DE FIETS Onder het terras van Vooruit vind je een gratis fietsenparking.

MET HET OPENBAAR VERVOER

Check www.festivalgelijkheid.be voor updates over het programma, praktische info en nieuwe namen. Je vindt de Festivalpagina ook op Facebook. Tweeten over het Festival of instagram overspoelen met beelden? #festivalgelijkheid

CARPOOLEN

OPGELET!

PARKING

Schrijf je op voorhand in voor de panelgesprekken, Festivalbabbels, documentaires, boekenclubs, Liefdesnest, Faalverhaal en het kinderprogramma. Dat doe jij bij de programmablokjes op de website. De plaatsen zijn beperkt.

TICKETS Alle debatten, festivalbabbels, expo’s, documentaires … op het Festival van de Gelijkheid zijn gratis toegankelijk. Enkel de theatervoorstelling van Tutti Fratelli (13/12), het optreden van ‘Nuff Said (14/12), de voorstellingen van Kamyon (16/12) en het optreden van Spinvis + Aeham Ahmad (14/12) zijn betalend.

Zoek je een goedhartige Festivalchauffeur? Of wil je zelf andere autoloze Festivalgangers gelukkig maken met een lift? Lanceer je warme oproep dan op de Facebookpagina van het Festival of via Carpool.be. In de buurt vind je een betaalparking onder het Zuid en het Sint-Pietersplein. Beiden zijn 24/24 open.

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID • PRAKTISCH

WOENSDAG 13 DECEMBER

DONDERDAG 14 DECEMBER

OPENINGSDEBAT

PANELS

• 20:00 > 22:00 (Balzaal): Het grote gelijkheidsdebat: discriminatie

• 13:00 > 14:30 (Foyer Theaterzaal): Hallo witte mensen • 13:30 > 15:30 (Theaterzaal): Duurzaamheid: meer dan morrelen in de marge? • 15:30 > 17:00 (Mokabon Vooruit): Stikken we allemaal in het fijn stof? • 15:30 > 17:00 (Foyer Theaterzaal): Pak je armoede best lokaal aan? • 16:00 > 17:30 (Theaterzaal): Is het verstandshuwelijk terug van (nooit) weggeweest? • 18:00 > 19:30 (Foyer Theaterzaal): De macht van de consument: vegetarisme en dierenwelzijn • 18:00 > 19:30 (Mokabon Vooruit): Vat krijgen op de tijd. Zinvol leven en zinvol werk • 18:30 > 20:00 (Theaterzaal): Nationalisme, handig laagje vernis over socio-economische onrust? • 20:30 > 22:00 (Foyer Theaterzaal): Cultuur - het (k)neusje van de zalm? • 20:30 > 22:00 (Mokabon Vooruit): Is privacy een struikelblok in de strijd tegen terreur? • 21:00 > 23:00 (Theaterzaal): Heeft iedereen recht op een kind?

PODIUM • 20:00 > 22:00 (Theaterzaal): Tutti Fratelli: Driestuiversopera

DOORLOPEND

DONDERDAG 14 + VRIJDAG 15 + ZATERDAG 16 DECEMBER GEVEN & RUILEN • 13:00 > 22:00 (Wintertuin): The Empty Book Shop • 16:00 > 20:00 (Brug Vooruit): Kapsalon Geef om Haar (niet op zaterdag)

FESTIVALBABBELS (BALZAAL)

met Martin Heylen • 15:00 > 16:00: Aeham Ahmad + Laila Ben Allal • 16:30 > 17:30: Wim Willaert + Nathalie Teirlinck • 18:00 > 19:00: Marleen Temmerman + Paula Marckx • 19:30 > 20:30: Natalia Druyts + Carll Cneut • 21:00 > 22:00: Caroline Pauwels + Anne Chapelle

EN OOK NOG… • 13:00 > 22:00 (Kassaruimte): Boekenmarkt Paard Van Troje • 13:00 > 22:00 (Brug Vooruit): De drukfiets van Kastaar • 13:00 > 22:00 (Sint-Pietersplein): Wall of Rights • 13:00 > 23:00 (Brugzaal): Festivalcafé • 17:00 > 20:00 (Café Vooruit): Schrijfmarathon Amnesty International

PODIUM • 19:00 > 23:00 (Handelsbeurs): Spinvis + Aeham Ahmad • 20:00 > 22:30 (Concertzaal Vooruit): ‘Nuff Said

DOCU & FILM (SPHINX CINEMA) • 13:00 > 14:30: Cowspiracy • 15:00 > 16:30: In Utero • 16:30 > 18:00: Marquette Park • 17:00 > 18:30: Wit is ook een kleur • 19:00 > 20:30: Shadow World • 21:00 > 22:30: Sacro GRA

EXTRA PANELS • 13:00 > 14:30 (Triodos Bank): Het wonen van de toekomst

EN OOK NOG • 14:00 > 17:00 (Brug Vooruit): Human Rights Tattoo • 13:00 > 21:30 (Festivalparcours): Huisschrijver Laura Van Dolron

HUISDICHTER EN -TEKENAAR • 13:00 > 22:00 (Festivalparcours): Huisdichter Carmien Michels • 18:00 > 22:00 (Balzaal): Huistekenaar Sabien Clement

PRAKTISCH • FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

VRIJDAG 15 DECEMBER

ZATERDAG 16 DECEMBER

PANELS

• 13:00 > 14:30 (Foyer Theaterzaal): Is een kortere werkweek haalbaar? • 13:00 > 14:30 (Mokabon Vooruit): Seks gaat niet altijd op rust: intimiteit bij senioren • 13:30 > 15:30 (Theaterzaal): Is ons politiekorps klaar voor de 21ste eeuw? • 15:30 > 17:00 (Foyer Theaterzaal): Sociale dumping doet Europa wankelen • 15:30 > 17:00 (Mokabon Vooruit): Het grote grondstoffendebat • 16:00 > 17:30 (Theaterzaal): Dialoog als antwoord op radicalisering • 18:00 > 19:30 (Foyer Theaterzaal): Hoe ver reikt onze solidariteit in de zorg? • 18:00 > 19:30 (Mokabon Vooruit): Gelijke rechten voor ouders • 18:30 > 20:00 (Theaterzaal): Echt nieuws kost tijd en geld • 20:30 > 22:00 (Mokabon Vooruit): Equal Pay in de sport • 21:00 > 23:00 (Theaterzaal): Vluchtelingen: tussen hoop en uitzichtloosheid

• 13:00 > 14:30 (Foyer Theaterzaal): Suïcide: de stille doder • 13:00 > 14:30 (Antiekzolder): Moeilijke dingen makkelijk uitgelegd • 13:30 > 15:00 (Theaterzaal): Armoede op school • 15:30 > 17:00 (Foyer Theaterzaal): Hoe veilig zijn onze wegen? • 16:00 > 17:30 (Theaterzaal): Over de wortels en de toekomst van Turkije • 18:00 > 20:00 (Foyer Theaterzaal): Duurzame mode: bestaat dat? • 18:30 > 20:00 (Theaterzaal): Kunnen we online discussiëren zonder haatpraat? • 20:30 > 22:00 (Foyer Theaterzaal): Feminisme en seksualiteit: hand in hand? • 21:00 > 22:30 (Theaterzaal): Ongelijkheid doodt. Wapens en geweld in de VS

FESTIVALBABBELS

FESTIVALBABBELS (BALZAAL)

met Francesca Vanthielen • 13:30 > 14:30: Matteo Simoni + Coely Mbueno • 15:00 > 16:00: Yasmien Naciri + Michael De Cock • 16:30 > 17:30: Marek Šindelka + Gabriel Rios • 18:00 > 19:00: Kat Steppe + Jeroen Meus • 19:30 > 20:30: Annemie Tweepenninckx + Bart Moeyaert

(BALZAAL)

met Guinevere Claeys • 15:00 > 16:00: Lieve Blancquaert + Sander Van Bussel • 16:30 > 17:30: Ignaas Devisch + Hagar Peeters • 18:00 > 19:00: Raoul Servais + Arne Sierens • 19:30 > 20:30: Mohamed El Bachiri + Nabila Mazouz • 21:00 > 22:00: Wim Distelmans + Bilall Fallah

PODIUM • 14:00 > 15:00 (Woodrow Wilsonplein): Kamyon • 14:00 > 18:00 (NEST): LiefdesNEST met een gouden randje • 15:30 > 17:00 (NEST): LiefdesNEST viert en toost • 17:00 > 18:00 (Woodrow Wilsonplein): Kamyon • 17:00 > 19:30 (NEST): LiefdesNEST met Syrisch huwelijksmaal • 19:30 > 22:00 (NEST): LiefdesNEST met broeierig avondfeest

PODIUM • 20:30 > 23:00 (Foyer Theaterzaal): Faalverhaal

DOCU & FILM (SPHINX CINEMA)

• 13:00 > 14:30: Nowhere to hide • 15:00 > 16:30: Burning Out • 16:30 > 18:00: Kortfilmselectie Raoul Servais • 17:00 > 18:30: Dying for life • 19:00 > 20:30: De kinderen van juf Kiet • 21:00 > 22:30: El color del camaleon

• 13:00 > 14:30: Kedi • 15:00 > 16:30: Machines • 17:00 > 18:30: The Swedish Theory of Love • 19:00 > 20:30: I Am Not Your Negro • 21:00 > 22:30: Down to Earth

BOEKENCLUB (FOYER DANSSTUDIO)

met Anneleen Van Offel • 15:00 > 16:00: Wij - Laura Van Dolron • 16:30 > 17:30: Verkruimeld Land - Aya Sabi • 18:00 > 19:00: Wil - Jeroen Olyslaegers

met Nele Reymen • 13:30 > 14:30: Ben jij liefde - Mustafa Kör • 15:00 > 16:00: Het wordt spectaculair. Beloofd - Zita Theunynck • 16:30 > 17:30: Yucca - Peter Terrin • 18:00 > 19:00: Wees onzichtbaar - Murat Isik

EXTRA PANELS

VOOR KINDEREN

• 13:00 > 14:30 (Triodos Bank): Jonge ondernemers aan het woord • 18:00 > 19:30 (Triodos Bank): De toekomst van geld • 20:00 > 21u30 (Geuzenhuis): Geuzenhuis nodigt uit ... We need to talk about violence

• 12:30 > 19:00 (Tussenloge): Kleuteropvang (4+) • 13:00 > 14:00 (Tussenloge): Filosoferen met kinderen (6+) • 13:00 > 14:30 (NEST): Initiatie Rap (10+) • 15:00 > 16:00 (NEST): Azizi en de kleine blauwe vogel (6+) • 17:00 > 18:30 (NEST): Schilderen op groot formaat (10+) • 17:00 > 18:30 (NEST): Lichtgraffiti (12+)

HUISDICHTER EN -TEKENAAR • 13:00 > 22:00 (Festivalparcours): Huisdichter Charlotte Van den Broeck • 18:00 > 22:00 (Balzaal): Huistekenaar Fatinha Ramos 62

Het Festival van de Gelijkheid is een organisatie van Curieus met de steun van de Nationale Loterij, P&V Verzekeringen, Triodos Bank, Linx +, sp.a, BTB-ABVV, Charlie Magazine, Paard van Troje, Socialistische Mutualiteiten, Stad Gent, Sphinx Cinema, MO* Magazine, UGent , Human Rights Tattoo, Kunstencentrum Vooruit en Zwijgen is geen optie.

EXTRA PANELS • 13:00 > 14:30 (Mokabon Vooruit): Wetopia 1 - Trots en herwonnen zelfwaarde • 15:30 > 17:00 (Mokabon Vooruit): Wetopia 2 - Superdiversiteit, mensen samenbrengen • 18:00 > 19:30 (Mokabon Vooruit): Wetopia 3 - We doen het zelf wel: lokale commons • 20:30 > 22:00 (Mokabon Vooruit): Wetopia 4 - Samen stad maken: andere allianties • 19:30 > 21u00 (Geuzenhuis): Geuzenhuis nodigt uit ... Filosofie waar men ze niet vermoedt

EN OOK NOG • 13:00 > 17:00 (Woodrow Wilsonplein): Skryf brengt een ode aan de liefde

HUISDICHTER EN -TEKENAAR • 13:00 > 22:00 (Festivalparcours): Huisdichter Aya Sabi • 16:30 > 20:30 (Balzaal): Huistekenaar Gerda Dendooven in samenwerking met Amnesty International Gent, SamPol, Denktank Minerva, Joetz, Viva-SVV, zij-kant, deBuren, S-Plus, tBEDRIJF, FOS-Socsol, Schulden op School, Liga voor de Mensenrechten, Vermeylenfonds, VFG, Think Pink, PIHS Gent, Geuzenhuis, Jongsocialisten, Handelsbeurs, NEST, Jane Goodall Institute Belgium en Creatief Schrijven.

COLOFON Het Festival van de Gelijkheid is een organisatie van Curieus Grasmarkt 105/41, 1000 Brussel festival@curieus.be www.curieus.be www.festivalgelijkheid.be Eindredactie: An Pauwels · Jurgen Theunissen Verantwoordelijke uitgever: Jurgen Theunissen Copywriting: Evelien Chiau Grafische vormgeving: Rob Marcelis Gedrukt op ecopapier 63

“Real equality isn’t possible, if we don’t celebrate our differences.” 3 dagen en 3 nachten vol panels, sofababbels, documentaires, films, boekenclubs, muziek, poëzie & slam, inspiratie, expo, do it yourself, illustratie, street art, geef- & ruilinitiatieven, theater, performance …