Neuzen in Lint by Curieus vzw

Neuzen in

Lint

‘Neuzen in ...’ is een uitgave van curieus vzw • www.curieus.be/neuzenin • informatie@curieus.be curieus is een progressieve vereniging die door een andere bril naar cultuur en de samenleving kijkt. We organiseren frisse, originele en gedurfde activiteiten die je goesting geven in cultuur.

Neuzen in

Lint Iedere stad of gemeente heeft haar curiositeiten. En daar neuzen wij graag in. In die bijzondere plekjes, aparte verhalen en originele tips. Dan zie je het allemaal door een andere bril. Kijk eens naar Lint zoals je het nog nooit gezien hebt. Luister naar Lintenaren die je amper kent. Ontdek Lint alsof je er voor de eerste keer komt. Of je er nu woont of gewoon op bezoek bent. Welkom. Het is ons Lint. Onze eigenzinnige keuze. Steek je neus eens in Lint, haal diep adem en proef ervan op een compleet andere manier. Misschien ruikt het naar meerâ&#x20AC;Ś

De Lintenaren wilden onafhankelijk worden

Zo ontstond Lint Lint is oud en jong tegelijk. Al van in de Gallo-Romeinse tijd was Lint bewoond. Maar het zou tot 1869 duren eer Lint een onafhankelijke gemeente werd.

gronden in het gehucht Lint. Heel wat straatnamen zoals de Falconlaan, de Kapittellaan en de St. Baafslaan verwijzen nog naar deze vroegere eigenaars.

Lint was een gehucht van Kontich. Het grootste gedeelte was onbewoond en bestond uit uitgestrekte bossen en moerasland. In de 7de eeuw schonk de H. Reinhilde de “Rooierdonkhoeve” aan de abdij van Lobbes bij Thuin. In de 13de eeuw werd deze hoeve in de archieven ook vermeld als “Ter Lint” en later als “Linthoeve”. De naam zou op een lindeaanplanting kunnen duiden. In de middeleeuwen verwierven verschillende kloosters en abdijen

Op het kruispunt van de wegen naar Hove, Lier, Duffel en Kontich ontstond bewoning. Het gehucht werd “Linth” genoemd. Er was een brouwerij, een paar herbergen, een wagenmakerij, een smederij en enkele neringdoeners. In 1767 kregen de 600 Lintenaren voor het eerst een geestelijke, maar pas in 1842 zou Lint een volwaardige parochie worden.

De Lintenaren wilden al lang onafhankelijk worden. In 1867 was het zover en op 26 oktober werd Henricus Torfs de eerste burgemeester van de 788 Lintenaren. 15 jaar lang zou er gepalaverd worden over de gemeentegrenzen tot uiteindelijk beslist werd dat de spoorlijn Antwerpen-Brussel de grens met Kontich vormt. In 1976 ontsnapte Lint aan de fusiegolf in ons land en werd zo ĂŠĂŠn van de kleinste gemeenten van het arrondissement.

Binnenkoer opvangcentrum

Wat schuilt er achter de gevel? De asielzoekers in het Meihof In 1450 kwam de Gentse abdij van St. Baafs in het bezit van een goed van 70 ha met daarop een verschanste hoeve: de Moederhoef. Tijdens de Franse revolutie werd het domein openbaar verkocht en in 1868 werd op het omwalde gedeelte de prachtige villa “Bocks” gebouwd in Engelse cottagestijl. In 1932 kochten de zusters dominicanessen van Bethanië de villa met hoveniershuis op, samen 10

met een kleine hoeve met schuur, die ondertussen in de volksmond het “Meihof ” werd genoemd. De prachtige lusttuin met rozenperken, druivenserres en moestuin werd toen van water voorzien door een met een windmolen aangedreven pomp. Later werd op de plaats van de oude hoeve een klooster gebouwd. Op de plaats van de schuur kwam een kapel. De V-bommen veroorzaakten op het einde van de Tweede Wereldoorlog veel

schade en een brand in 1947 verplichtte de zusters tot een verbouwing. Zo kreeg het kloostercomplex in 1956 zijn huidige vorm.

Opvangcentrum In 1988 verlieten de zusters hun klooster. Vanaf 1991 werd het klooster gehuurd door het Rode Kruis om asielzoekers op te vangen, vooral koppels met kinderen. De afgelopen 20 jaar werden zo duizenden vluchtelingen uit de hele wereld in Lint opgevangen. Een rondleiding in het asielcentrum van het Meihof kun je aanvragen op 03/460.30.90 of via integratie.oclint@rodekruis.be.

Rendez-vous in Lint “De Witte Merel” Van brouwerij tot ontmoetingscentrum In 1908 begon Ernest Vloeberghs met zijn brouwerij en mouterij St. Bavo in Lint. Hij kende echter heel wat tegenslag. Eerst kwam de Eerste Wereldoorlog, die in en rond Lint hevig woedde, roet in het eten strooien. Na de oorlog zorgde de grote depressie dan weer voor heel wat problemen. In 1939 was het gedaan met de brouwerij. Eerst zat er nog even een opleg- en confituurfabriek “Los-Wes” in de gebouwen, en daarna de paddenstoelenkwekerij “De Witte Merel”. Toen ook zij de deuren

sloten kocht de gemeente de gebouwen en de bijkomende gronden. In 1972 nam het gemeentebestuur het principebesluit om een Ontmoetingscentrum te bouwen vermits er een groot gebrek aan vergaderruimte was voor de Lintse verenigingen was. Pas in 1978 werd het definitief ontwerp in de gemeenteraad goedgekeurd. Op 1 september 1980 werd met de bouw gestart. Op 27 en 28 oktober 1984 werd het Ontmoetingscentrum De Witte Merel officieel geopend.

De kameraden De oud-strijdersbond van Lint. Op 30 november 1919 richtten de oudstrijders E. Ramont en Alfons De Rijck in Lint de “Nationale Soldatenbond” op, later de “Nationale Strijdersbond” (NSB). Het Hoefijzer werd hun stamlokaal. Op hun zondagsuitstappen naar andere gemeenten, tot zelfs in Wallonië, namen ze altijd fier hun afdelingsvlag mee. Met de opbrengsten van hun toneelvereniging “Recht en Vrijheid” kochten de oud-strijders een gedenkteken voor de gesneuvelden. Op 21 juni 1925 werd op het plantsoen naast de kerk een bijna 4 meter hoog gedenkteken ingehul-

digd. Meer dan 40 NSB-afdelingen en vredelievende organisaties kwamen de 2 meter grote soldaat op een granieten voetstuk eer bewijzen. In 1980 verhuisde het monument naar de parking tegenover het ontmoetingscentrum “De Witte Merel”.

Vrede en democratie Op 11 november werd wapenstilstand altijd door een grote menigte herdacht en afgesloten met een spetterend feest in “Het Hoefijzer”. Nu nog trekt er elk jaar een stoet door de gemeente, 15

waarbij de NSB samen met de Lintse verenigingen, het gemeentebestuur en het harmonieorkest niet alleen de slachtoffers van beide wereldoorlogen herdenken, maar iedereen die voor vrede en democratie hun leven lieten. Aan het herdenkingsmonument wordt een eregroet gebracht en op het kerkhof de Last Post gespeeld. En er wordt ook nog altijd afgesloten met een drink van de oud-strijders in â&#x20AC;&#x153;Het Hoefijzer.â&#x20AC;?

Bos van Marpingen

De Universiteit Antwerpen voert hier al meer dan 15 jaar onderzoek uit naar pimpel- en koolmezen.

Lint in ‘t groen De bossen van Lint

Pimpel- en koolmezen

Het Kapelletjesbos, het Luitersheidebos en de Lierse bossen behoren samen tot het “Habitatrichtlijn-gebied”, een wettelijk beschermd Europees gebied. Bovendien behoort het ook tot het Vlaams Ecologisch Netwerk, waar dieren zich vrij en beschermd kunnen verplaatsen.

Het bos Van Marpingen bestaat hoofdzakelijk uit statige zomereiken met daaronder lijsterbessen en hazelaars. In het voorjaar vind je er salomonszegel, dalkruid, bosanemoon, braam en adelaarsvaren. In het najaar is de grond bezaaid met kleurige paddenstoelen.

In dit gebied leven ongeveer 50 reeën. De spoorweg is afgezet met draadafrastering en er zijn op verschillende plaatsen openingen voorzien zodat het wild zich vrij kan verplaatsen.

Maar wat vooral opvalt zijn de ontelbare nestkastjes van de Universiteit Antwerpen die hier al meer dan 15 jaar onderzoek uitvoert naar pimpel- en koolmezen. Natuurpunt heeft er dan

weer uilenkasten opgehangen, waardoor er een bosuilenfamilie neerstreek met 4 kuikentjes. Daarnaast vliegen er nog spechten, lijsters, valken, buizerds en zelfs rode wouwen rond. Het bos van Marpingen is vrij toegankelijk. Toon wat respect voor dit unieke bos en laat er geen afval rondslingeren.

Trouwzaal in het gemeentehuis

Lint in cijfers In 1869 telde Lint 780 inwoners. In 1950 waren het er al 3177. In 2010 woonden er 8363 Lintenaren.

In 2009 had Lint 187 werklozen (4,79%) waarvan 52 jonger dan 25 jaar (28%) en waarvan 51 ouder dan 50 jaar (27%).

4157 mannen. 4206 vrouwen. 22,47% 0 â&#x20AC;&#x201C; 17 jaar. 64,05% 18 â&#x20AC;&#x201C; 64 jaar. 13,48% ouder dan 65 jaar.

In 2008 was 1,41% van de bevolking buitenlander.

In 1900 woonden er 1338 inwoners in 257 woningen. In 2011 telt Lint 3376 gezinnen. Bevolkingsdichtheid = 1501 inwoners/ km 2 . Met uitzondering van de steden behoort Lint tot de dichtst bevolkte gemeenten van Vlaanderen.

Gemiddeld inkomen = 18490 euro per jaar. Lint staat hiermee op de 8ste plaats in de ranglijst van de welvaart in de provincie Antwerpen. Lint is 557 ha groot, waarvan 44,6% bebouwd gebied. 8,1% is groen gebied, waarvan 4,8% bos. Hoogste punt: 20 meter boven de zeespiegel. Laagste punt: 10 meter boven de zeespiegel. 21

Zo leefden wij in Lint Onze verborgen musea In Lint hebben we ons verleden goed weten te bewaren. We zijn dan wel snel gegroeid maar in onze verborgen musea kun je zelf zien en beleven hoe wij hier vroeger leefden.In de voormalige oranjerie van het park is niet alleen de heemkundige kring “Eugeen Goeyvaerts” gevestigd maar ook het heemmuseum “Den Aker”, het serremuseum “De Roskam”, het landbouwmuseum “De Ploeg” en de “Heem- en Kruidentuin”.

“Den Aker” In dit museum vind je nog een dorpscafé

uit 1900, een snoepwinkel en een klaslokaal uit 1930, een textielruimte, een tentoonstelling over de geschiedenis van de parochie en gemeente, een keldertje met opkamer, twee vertrekken uit oude woningen en langs de buitenzijde een huiskapel. Dompel je hier maar helemaal onder in de tijd van toen: in de oude bruine kroeg of in de snoepwinkel met in de vitrinekast op de honderdjarige toog affairekes, nobbelewitjes, nestels, citric, calichenhout, guimauvekes, violetjes en smoelentrekkers. In het klaslokaal van je grootouders vind je een mooie verzameling meestal tweetalige didactische platen. In de textielruimte zie 23

je hoe de baby’s toen geluierd en ingewikkeld werden, maar ook moemoe’s korset en een snelzeiker, een onderbroek met open kruis. Het half verzonken keldertje deed vroeger dienst als koelkast. Daarboven had je de opkamer, een klein slaapvertrek boven het keldertje. In de huiskapel vind je liturgische voorwerpen afkomstig uit Lint.

“De Roskam” In dit serremuseum worden in de inkomhal grote thematentoonstellingen georganiseerd. In de gang vind je onze ambachten, zoals voorwerpen uit een Lintse kapperszaak, of van de schoenmaker, terwijl een “Parisienneke” (type Leuvense stoof) voor de warmte zorgt. Je kunt er ook terecht bij de oude bakker, kruidenier of fietsenmaker.

De “heem- en kruidentuin” In de heemtuin of het boerenerf vind je nog een hondenhok, een waterput, een bijenhal en natuurlijk een “huiske” (= toilet). Daarachter ligt de kruidentuin met ongeveer 300 verschillende kruiden. Een ervaren gids vertelt je daar tijdens de opendeurdagen alles over de geneeskrachtige werking van deze kruiden.

“De Ploeg” En tenslotte vind je in het landbouwmuseum “De Ploeg” de oude en unieke landbouwwerktuigen waarmee de Lintenaren vroeger in hun dagelijks onderhoud voorzagen.

snoepwinkel in museum “den aker”

In Lint werd er goed gedronken.

Ons streekproduct Het bier van Lint In Lint lusten we een goede pot bier. Waarschijnlijk zijn wij op dat gebied niet anders dan andere gemeenten. We waren dan misschien maar een gehucht, ons bier zijn we hier al vroeg beginnen te brouwen. In de 16de eeuw hadden we recht over het gemeentepark aan de Koning Albertstraat een herberg: “Swerten Pot”. De naam verwees naar de eigenaar van de gronden: Pieter Pot, een Antwerpse bankier die de Sint-Salvator of Pieter Pot abdij stichtte. Of er in de “Swerten Pot” bier werd gebrouwen weten we niet

maar het was in die tijd wel gebruikelijk om aan een herberg ook een brouwerij te koppelen. In het begin van de 17de eeuw hadden we al zeker wel de brouwerij van Scheltjens, die actief bleef tot in de tweede helft van de 20ste eeuw. In 1908 was er nog een brouwerij bijgekomen: St. Bavo aan de Liersesteenweg. Maar deze moest al in 1939 haar deuren sluiten.

Drinken In Lint werd in ieder geval goed gedronken. Tijdens een dorpsfeest ter herinnering van de geboorte van Napoleon zorgde het Franse bestuur op 15 augustus 1813 voor genoeg drank. Tijdens een concert met 21 muzikanten werd 31 liter wijn en 1 hectoliter bier geschonken. ’s Avonds deed het gemeentebestuur daar bij het publiek bal nog eens 5 hectoliter bij. In Lint was het ook de gewoonte dat de eerste-communicanten en vormelingen van de pastoor broodjes en bier kregen. De eerste-communicanten waren toen gelukkig al 12 jaar. Zo kregen in 1895 103 kinderen ieder 3 “pistolés” en was er 78 liter “seef bier” nodig om dit door te spoelen.

In het ooit drassige bosgebied “De Ganzenbol” ligt nu een 90.000 m2 groot mediadorp

Made in Lint Televisie vanuit de Ganzenbol

Ja, Lint is klein. Maar soms kunnen kleintjes ook grootse dingen voortbrengen. Want vanuit de Ganzenbol verovert het Eurocam Media Center met haar mobiele camera’s en montagewagens de hele wereld. Opgravingen in de buurt van de Ganzenbol brachten een Romeinse bewoningskern aan het licht met een tempel, stallingen enzovoort. Er werden ook munten en aardewerk uit de tweede en derde eeuw gevonden. Deze streek was dus al vroeg bevolkt. De mensen deden er eerst aan landbouw en maak-

ten ook de werktuigen die daarvoor nodig waren.Dat bewijzen de talrijke hoeven die hier ooit gelegen hebben. Toen in 1836 de spoorlijn AntwerpenMechelen de Ganzenbol doorkruiste kon het niet lang duren of er kwamen fabrieken. In 1874 vestigde zich in de huidige Fabriekstraat dan ook een zeep- en sodafabriek. In 1910 kwam er een ijzergieterij. In 1912 een metaalverwerkingsbedrijf.

De hele wereld De tijd staat niet stil en Lint evolueert mee. In het ooit drassige bosgebied “De Ganzenbol” ligt nu een 90.000 m 2 groot mediadorp: het Eurocam Media Center met 15 televisiestudio’s waarvan de grootste een waterstudio is met een oppervlakte van 3000 m 2, 13 stijlvolle FleX ruimten, een auditorium voor 460 personen, 54 loges, 17 appartementen, burelen, multicamera faciliteiten, een bedrijfsrestaurant voor 200 personen, een eigen kinderdagverblijf, een fitnessruimte, het kunstproject art@EMC, 700 parkeerplaatsen en een helihaven. Met een vloot van 22 Outside Broadcastwagens uitgerust voor opnames in Hoge Definitie worden in de hele wereld opnames gemaakt van topevenementen zoals de Olympische Spelen, het WK en EK voetbal, de Ronde van Frankrijk tot zelfs Rock in Rio toe.

Het monument Het klokje van de O.L.V.-Geboorte kerk Het duurde lang eer de Lintenaren een eigen kerk kregen. Nochtans droegen zij braaf hun tienden af aan de kerkelijke instellingen, maar een eigen kerk kregen ze niet. Vermits Lint in de winter moeilijk te bereiken was stierven er zo heel wat Lintenaren zonder geestelijke bijstand. Pas in 1770 werd besloten om op de grond van de Falcontinnen een kapel te bouwen, op de plaats waar al een klein kapelletje stond ter ere van O.L.Vrouw op het Staaksken. Het was genoemd naar het O.L.Vrouw beeldje dat op een paal (staakske) was blijven staan na

de plundertochten van de Noormannen in Antwerpen. Op die plaats zou later trouwens de kathedraal van Antwerpen worden gebouwd.

Een kerk voor Lint In 1842 werd de kapel vergroot. Transept, koor en sacristieĂŤn werden aangebouwd, het dak omhoog gevijzeld en de muren verhoogd. Lint had eindelijk een kerk, maar dan wel zonder toren. Dat zou nog vijf jaar duren. In de kerk vind je twee prachtig handbewerkte biechtstoelen en een 31

predikstoel versierd met half verheven beeldhouwwerken. De glasramen worden toegewezen aan een Italiaanse schilder van half 19de eeuw. Naast een klassiek geschilderde kruisweg door Fr. De Backer (1861-1863) kun je er ook een hedendaagse kruisweg van AndrĂŠ De Nijs (2009) bewonderen. Bovenop de pastorij staat een bronzen klokje, gegoten in 1783. Waarschijnlijk deed het vroeger dienst als brandklok. Maar het oude klokje wordt vooral beschouwd als een stille getuige van het Lintse onafhankelijkheidsstreven.

â&#x20AC;&#x2122;t Zicht Landbouw, industrie en verkaveling Lint kent al zeker 2000 jaar bewoning. Logisch dat in die vele jaren het uitzicht van onze gemeente is veranderd. Aanvankelijk leefden wij van de landbouw. Verschillende abdijen en kloosters hadden hier gronden. Al gauw ontstonden er talrijke hoeven en hofsteden: de Rooiendonckhoeve, Goed Ter Zalen, Hoge Beke of Moederhoef, Schranshoeve, Ter Laren Velde, â&#x20AC;&#x2122;t Heiveld en Cremers stede. In 1630 kreeg Lint op het hoogste punt van het Linderveld een windmolen. Hij bleef actief tot in 1904 toen een windstorm hem vernielde. In de plaats kwam er een mechanische maalderij.

Industrie De aanleg van de spoorweg AntwerpenMechelen in 1836 zou onze gemeente definitief veranderen. Tegenover het nieuwe station Kontich verscheen reeds in 1874 een Sodafabriek. Nu kwamen er ook meer huizen bij, want industrie betekende ook werkvolk, maar ook directeuren, zodat er in 1886 een aantal statige burgerhuizen werden gebouwd in de Molenstraat. In de Bergstraat werden een reeks eengezinswoningen gebouwd.

In 1910 kregen we een ijzergieterij die tot aan de Tweede Wereldoorlog onder verschillende namen actief zou blijven. Daarna kwam er de uitgeverij SAR en vanaf 1956 de betonfabriek SOBEVI. En Lint kreeg nog meer industrie: een metaalverwerkingsbedrijf in 1912 en “Les Usines Photochimique Rico SA” in 1908.

Verkaveling In 1935 werd een viaduct over de spoorweg gebouwd en werd de Molenstraat met een nieuwe straat verbonden: de Nieuwstraat, waar ook al snel nieuwe woningen werden gebouwd. De tijd stond niet stil in Lint. De bestemming van industrieterreinen, landbouw- en bouwgronden werd vastgelegd. In 1960 telde Lint amper 4000 inwoners. Vandaag meer dan 8000. Lint begon te groeien en 36

dus werd er verkaveld. Heel wat nieuwe straten ontstonden. Op het nieuwe Lerenveld werd een KMO-zone gecreëerd maar ook sportterreinen. Jeugd en cultuur kregen er ook een stek en de gemeente plantte er zelfs een bos. Het nieuwste project werd tenslotte uitgevoerd aan het Molenveld. En zo is de cirkel rond. Waar ooit Lint ontstond aan de bossen en moerassen van het “Linderveld” hebben we nu een residentiële slaapgemeente van pendelaars waar men best zo snel mogelijk een register van de nog aanwezige bomen opstelt…

Het gemeentepark van 2,6 ha is nu een beschermd landschap.

Slow motion

Het park van ons gemeentehuis Lint telt heel wat rustige plekjes om een boek te lezen of wat te wandelen. Maar onze voorkeur gaat toch uit naar het park van ons gemeentehuis. Op de plek waar nu het gemeentehuis staat bevond zich al in 1446 de hoeve “Ten Larenvelde”. De hoeve kende een bewogen geschiedenis en werd tijdens de Spaanse f urie in de 16de eeuw een paar keer zwaar beschadigd. Tijdens de Franse revolutie werd het domein verkocht en in het begin van de 19de eeuw werd er een kasteel van plaisantie op gebouwd. 38

Dit kasteel in neo-Lodewijk XVI stijl met een prachtige romantische tuin is onveranderd gebleven sinds zijn laatste verbouwing in 1923. Ideaal om te kuieren langs de bruggetjes, boomgroepjes, slingerende paadjes, kunstmatige heuvels met weidse doorzichten en een idyllische vijver.

Wandelen in het park In 1952 werd een gedeelte van het domein gekocht door de gemeente. Het kasteel Lindhof werd het gemeentehuis. De conciërgewoning en het koetshuis werden

verbouwd tot administratief centrum en politiecommissariaat. Het gemeentepark van 2,6 ha is nu een beschermd landschap. De afsluiting langs de Koning Albertstraat bestaat uit met buizen verbonden muurtjes. Op ieder muurtje vind je het wapenschild van Lint. Over de vijver liggen verschillende bruggetjes. Achter een kunstmatige heuvel vind je het â&#x20AC;&#x153;kabouterbruggetjeâ&#x20AC;?, in de vorm van een boomstam, uitgevoerd in cementrustiek. Een ander merkwaardig bouwwerk is de betonnen aanlegsteiger voor de roeibootjes en een bakstenen toilethuisje dat oorspronkelijk bij het koetshuis hoorde.

Hoge bomen In het gemeentepark vind je niet minder dan 45 verschillende soorten bomen. Sommigen dateren nog van het begin van de

19de eeuw. In die tijd was het de gewoonte om uitheemse en zonderlinge bomen te planten: mammoetboom, tulpenboom, Libanonceder, plataan, atlasceder, rode beuk, rode en witte paardekastanjeâ&#x20AC;Ś Plekjes genoeg dus om in slow motion van Lint te genieten!

Wist je dat… … in het gemeentepark een alleenstaand “stenen huisje” (toilet) staat, gebouwd rond 1875? Het maakte vroeger deel uit van het koetshuis maar doet nu dienst als pomphuisje. … de dikste linde van Lint aan de vijver in het gemeentepark staat en een stamomtrek van 4,1 meter heef t? … een plataan met een stamomtrek van 4,3 meter tot de oudste bomen van het gemeentepark behoort? Hij staat er al meer dan 200 jaar. … de tulpenboom en de mammoetboom tot de hoogste bomen van het park behoren? Beiden zijn hoger dan 25 meter. 40

… de lindebomen op het plein in de Lindelei afkomstig zijn van de voormalige Nationale Kwekerij van Tervuren? Zij werden als plantenoverschot in 1960 gratis ter beschikking gesteld aan geïnteresseerde gemeenten. … aan het gemeentehuis een gedenkplaat hangt met het opschrift “zij die vielen tot de beschaving van Afrika”? De plaat hangt er ter ere van twee Lintenaren: de 25-jarige J.B. Van den Bergh en de 23-jarige J.L. Van Assche, respectievelijk overleden in 1898 in Matadi en in 1903 in Amadis in de Congo-Vrijstaat. … Lint een amfibieënpoel heef t in het bos aan het Lerenveld?

… Lint door een zware storm werd geteisterd op 21 juli 2009? Een hoogspanningspyloon viel op een auto en in het bos van Marpingen moesten 225 beschadigde bomen worden gekapt. … diezelfde storm het leven eiste van de oudste linde van Lint, die in zijn val achter het ontmoetingscentrum ook nog eens verschillende andere bomen meesleurde? … een Lintse grafdelver ooit in een door hem zelf gegraven put viel en moest worden ontzet door de begrafenisstoet? … Lint geen enkel geïnstalleerd verkeerslicht heeft?

bos van Marpingen 41

kindertekening van de speeltuin in Lint door Hanne en Lisa

Lint door de ogen van kinderen “Er staat een mooie haan op de kerktoren.” “In de zomer hangen er overal mooie bloemen aan de palen op de straat. Die gieten ze met een tractor.” “De binnenspeeldag en de speelweek in de Witte Merel zijn leuk.” (3de lj) “Ik vind picknicken in het park leuk en het gemeentehuis is mooi verlicht” (3de lj) “Ik vind dat Lint propere straten heeft.” “Wat er nog mag komen is een zwembad zoals in Kontich.” (5de lj) “Lint heeft veel appartementen maar het mogen er niet te veel worden.” (5de lj) “Er staan veel bomen in Lint maar dat is goed.” (5de lj)

“De begraafplaats in Lint is niet zo gekend maar het is er rustig, het mag ook wat groter zijn.” (5de lj) “Je kunt in het park gaan spelen en er zijn rustige straatjes.” “Een beetje minder lawaai van de treinen zou tof zijn.” “Ik wil ook een cinema en een goed en bekend restaurant. Of dat er meer theaters komen.” Wil je meer en uitgebreidere reacties lezen, surf dan naar www.curieus.be/neuzenin

Die is van Lint Gommaar Janssens (1894 – 1970) was een internationaal bekende kunstsmid, leerling van de uitzonderlijk getalenteerde Lierse kunstsmid Louis Van Boeckel. Hij werkte en woonde van 1926 tot aan zijn dood in Lint. Lodewijk de Vocht (1887 – 1977) was toondichter van liederen en symfonisch werk. Hij woonde een tijdje in Lint en componeerde hier de befaamde liederen “Liefde gaf u duizend namen” en “Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen”. Hij was kapelmeester van de Antwerpse kathedraal en directeur aan het Antwerps Conservatorium.

Etienne De Ryck (1925 2005) woonde heel zijn leven in Lint en was de eerste secretaris-generaal van de Vlaamse Gemeenschap. Marie Van Gastel (1892 – 1980) woonde een tijdje in Lint en was de eerste vrouw die het woord voerde in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden, waar ze na WO I hulp kwam vragen voor de noodlijdende kinderen in West-Europa.

Op Stap naar Lint Cafe prins albert

Langs onze bruine kroegen Onze gemeente telt nog enkele authentieke bruine kroegen, waar je op een onbevangen gezellige manier een pint kunt gaan drinken.

“Het Hoefijzer” Zo’n 300 jaar geleden werd hier door een smid een huis verkocht dat “Het Hoefijzer” heette. In het begin van de 18de eeuw was er al een herberg gevestigd, later ook nog een wagenmakerwinkel die ook kruidenierswaren verkocht. In 1912 gaf het schepencollege de toelating om er een nieuwe herberg te bouwen en behalve het meubilair is dat nu nog het café dat we kennen. Het spaarkastje van toen hangt er nog steeds. In de 50 gleuf jes konden de stamgasten vroeger centen steken om te sparen voor een jaarlijkse uitstap of “tering of souper” (een groot feest). Nu spaart men nog steeds maar dan niet langer met euro’s maar met… jetons.

“Prins Albert”

De stoven hadden een kwalijke reputatie omdat het “oorden van plezier” waren.

Op stap in Lint Langs onze bruine kroegen Onze gemeente telt nog enkele authentieke bruine kroegen, waar je op een onbevangen gezellige manier een pint kunt gaan drinken.

om een nieuwe herberg te bouwen. Behalve het meubilair is dat nu nog het café dat we kennen. Het spaarkastje van toen hangt er nog steeds. In de 50 gleufjes konden de stamgasten vroeger centen steken om te sparen voor een jaarlijkse uitstap of “tering of souper” (een groot feest). Nu spaart men nog steeds maar dan niet langer met euro’s maar met… jetons.

“Prins Albert” In 1585 stond op de plaats waar nu café 47

“Prins Albert” staat “Het Quaetpeert”. In de 17de eeuw was dit het eigendom van de familie Asselberghs die ook eigenaar was van “De Zwarte Pot”, de brouwerij en “de Stoven”, een badhuis. De stoven hadden een kwalijke reputatie omdat het “oorden van plezier” waren. In Lier werden in het begin van de 17de eeuw zelfs klachten ingediend omdat het er in Lint veel te liederlijk aan toeging en de boeren er hun laatste centen in het cabaret achterlieten.

dag, donderdag, vrijdag en zaterdag. Maar ook op zondag van 10 tot 13 uur kun je er terecht voor een pintje.

In 1700 duikt voor het eerste de naam “De Roscam” op. Dit was toen zeker al een herberg. In 1913 werd de danszaal van “De Roscam” vergroot. In 1919 nam de familie Ceulemans de zaak over en herdoopte de herberg in “Prins Albert”. In 1933 werd het meubilair voor het laatst vernieuwd. De 88-jarige bazin Lucienne Ceulemans baat het café nog steeds uit, maar dan wel alleen op dins-

In 1900 telde Lint 257 woningen, 39 herbergen en brouwerij “Den Aker”. In de cafés werd Seef of boerengerstbier geschonken, wat te vergelijken is met Hoegaerden of Witte Dentergemse.

“Den Aker” “Den Aker” is een authentiek café uit 1900. Het heef t dan wel niet echt bestaan maar het is wel volledig gereconstrueerd met meubilair uit verschillende oude herbergen in Lint.

“Den aker”

Louis Weytjens vond de WELO blokjes uit maar het waren de LEGO blokjes die met de eer gingen lopen.

De Route

langs de kapellekes van Lint Lint en omgeving telt veel kapelletjes. Volg ons voor een route langs enkele van de mooiste.

Maria-Kapelletje In de jaren 50 bouwde Louis Weytjens een kapel op de hoek van de Uitbreidingstraat en de Nieuwstraat met betonblokken die hij zelf had ontworpen. De muren konden zonder mortel worden gebouwd, gewoon door de betonstenen met driedimensionale zwaluwstaart50

verbindingen ineen te schuiven. Dit werd het Maria-kapelletje, twee muren in “Welosteen” met een houten dak met schaliën, ondersteund door een ijzeren paal. Louis Weytjens ontwikkelde ook speelgoedblokjes met zijn idee. Op de wereldtentoonstelling van 1958 stelde hij zijn WELO-stenen en WELO-speelgoedblokjes voor aan het brede publiek. Maar het sloeg niet aan. Enkele jaren later veroverden de LEGO-speelgoedblokjes dan wel de wereld.

In 1982 werd de kapel zwaar beschadigd door een met rollen blik geladen vrachtwagen. In 1992 werd ze terug opgebouwd door werklieden van de gemeente naar een nieuw ontwerp van wijlen architect Pol Steegmans.

Het Kerkhof-kapelletje In 1883 werd het kerkhof aan de kerk door de provinciale gezondheidscommissie afgekeurd omdat het er te nat was. In 1884 kocht de gemeente daarom een stuk grond aan het in 1970 afgebroken Godsgasthuis. 80 jaar lang werden hier de Lintse overledenen begraven. In 1966 werd het nieuwe kerkhof aan de Bouwenstraat geopend. Het neogotische kapelletje uit 1903 stond oorspronkelijk op het domein â&#x20AC;&#x153;Hovense Hoekhofâ&#x20AC;? aan de Lintsesteenweg in 52

Hove. Toen dit domein in 1920 door een Israëliet, de heer Tolkowsky, werd gekocht, wou hij in geen geval dat er zo’n “katholiek gedrocht” op zijn grond stond. Dus werd het door de gemeente Lint in 1921 naar zijn huidige plaats overgebracht.

O.L.V.- van Marpingen Sinds mensenheugenis staat er in het Bos van Marpingen, verscholen in het groen, een kapel. De legende wil dat in 1876 in het Duitse “Hartelwald” in het dorp Marpingen een in het wit geklede vrouw verscheen aan drie achtjarige meisjes. Al erkende de kerk deze verschijning niet, toch groeide de plek uit tot een druk bezocht bedevaartsoord. Dit was een doorn in het oog van de plaatselijke overheid die besloot om de

bedevaarten te verbieden. In het begijnhof van Lier woonde in die tijd ook een bijzonder vroom en steenrijk begijntje, familie van de adellijke familie Della Faille. Toen zij hoorde van de mirakels in Marpingen besloot zij op grond van het toenmalig Bureel van Weldadigheid van Lier, een boomkapelletje in het Bos van Marpingen te vervangen ten voordele van een kapel ter ere van O.L.V. van Marpingen. In mei 1877 werd de houten kapel, gemaakt uit bomen uit het bos, ingehuldigd. Honderd jaar later, in 1977, werd de houten kapel vervangen door een bakstenen gebouw ontworpen door wijlen architect P. Steegmans. Nu nog trekken heel wat mensen op tweede Pinksterdag vanuit Lint op bedevaart naar deze kapel.

Colofon Neuzen in Lint werd bijeen geneusd door curieus Lint: Frank Van Dessel Wil je meedoen met curieus Lint? Neem dan contact op met curieus.lint@curieus.be Fotografie: An Haelewaeters Vormgeving: Rob Marcelis Lay-out: Nele Willems Met dank aan: Basisscholen Lint, OCMW Lint, ‘Heemkundige kring ‘Eugeen Goeyvaerts’. Meer info: www.curieus.be/neuzenin 54

CURIEUS? curieus is een sociaal-culturele vereniging voor volwassenen die zich bezig houdt met alles wat mensen kan boeien. Je komt ons tegen op meer dan 300 plaatsen in Vlaanderen en Brussel. Je kan er komen proeven van de activiteiten die een kleine of grote groep vrijwilligers organiseren voor iedereen in hun gemeente of wijk: daguitstappen, info- en debatavonden, tentoonstellingen, filmvoorstellingen, standupcomedy-avonden, internetklasje, quizzen, fiets- of wandeltochten… Kortom: alles wat mensen ‘curieus’ maakt. curieus is er voor mensen die op zoek zijn naar een zinvolle vrijetijdsbesteding. Mensen die andere mensen willen ontmoeten in een aangename en vriendschappelijke sfeer. curieus is er ook voor mensen die graag iets opsteken, die steeds op de hoogte willen blijven en mee willen zijn in deze steeds veranderende maatschappij. curieus draagt waarden als respect, gelijkwaardigheid en solidariteit hoog in het vaandel. We kiezen voor een samenleving waarin iedereen gelijke kansen krijgt om zich te ontplooien en de verantwoordelijkheid heeft om deze kansen te benutten. curieus kiest voor ontmoeting. curieus wil mensen samenbrengen, banden smeden, netwerken bouwen.

www.curieus.be informatie@curieus.be

printed by

www.zwartopwit.com

V.u.: Jurgen Theunissen, p/a Grasmarkt 105/41, 1000 Brussel. Niet op de openbare weg gooien ajb.