- REISVERHAAL
Foto's (2): Ivo Madder.
Reportage
Anders duiken in
L’Estartit
Wie denkt aan L’Estartit, denkt aan de Medeseilanden. Over dit natuurreservaat bracht Hippocampus begin dit jaar al een artikel. Maar L’Estartit heeft meer te bieden dan enkel duiken rond deze eilanden. We werden uitgedaagd om dit zelf te ondervinden en bijkomend gingen we op zoek naar een geschikte verblijfplaats.
A
ls je door het centrum van L’Estartit rijdt, zie je heel wat duikcentra. Ook duikers in duikpak lopen er massaal rond. Ik begin al te puffen als ik dit aanschouw. Het is namelijk 30°C in de schaduw.”In duikpak rondlopen, wil ik in deze temperatuur niet, hoor!”, zeg ik tegen mijn buddy Ivo, die begrijpend knikt. Hij heeft namelijk zelf mijn droogpak in de koffer gelegd. We gaan op zoek naar een klein, gezellig, familiaal duikcenter dat rekening kan houden met onze wensen en lopen daarom ook eens naar het haventje. Daar bekijken we al de boten die er liggen en steken ons hoofd even binnen bij het
22
Hippocampus nov./dec. 2011
bemand vulstation, dat door enkele duikcentra wordt gebruikt. Eén daarvan is het Xaloc Diving Center en daarvan vinden we maar één boot in de haven. Dus gaan we even op verkenning naar dat duikcentrum.
duikcenter We worden er onthaald door Ramón en zijn vrouw Mercé. Zij runnen dit duikcentrum al heel wat jaren en houden het bewust klein. Ramón weet ons te overhalen om niet perse te duiken aan de Medeseilanden, maar eerder in het gebied van Montgri waarin dit duikcenter is gespecialiseerd. Maar omdat ik totaal onbekend ben in dit duikgebied,
Links: De zomerse zomerse kleuren van het paars hoornkoraal. Rechts: Paarse draadslak (Flabellina affinis) die haar eitjes aan het afzetten is.
vraag ik om een combinatie te overwegen. “Geen probleem”, zegt Ramón en ik natuurlijk blij. We laten ons duikgerief en zelfs onze pakken achter in het duikcentrum en dit alles zal aan de boot bij elke duik tot onzer beschikking staan. Ik denk nog even bij mezelf dat dit wel een luxe is, want ik hou niet van sleuren met duikgerief gedurende de vakantie. Ze vertellen ons waar we langdurig gratis kunnen parkeren en nodigen ons uit om de volgende dag om 9.00 uur paraat te staan. Vermits we nog geen verblijf geregeld hebben, informeer ik ook bij hen. “Hier zijn veel hotels waar je zeker terecht kan”, vertelt Sylvia, één van de duikinstructeurs die al jaren bij Ramón in dienst is. Ik vraag haar naar andere mogelijkheden omdat ik uit ervaring weet dat nat duikgerief en hotel vaak niet samengaan en met de duikende drukte in L’Estartit wil ik het wat rustig en comfortabel. Daarom stelt Sylvia een bungalowverblijf voor. Ze geeft ons enkele opties en met die informatie vertrekken we op verkenning.
resort Op weg naar het strand van Pals, komen we terecht op camping Cypsela. We hebben al snel de indruk dat dit meer een resort is, want nog voor we aan de receptie komen, hebben we al een groot zwembad waar
Foto's (5): Ivo Madder.
Linksboven: Deze zwervende draadslak (Cratena peregrina) is volop haar eitjes aan het afzetten.
Boven: Een school zeeraven (Sciaena umbra).
Rechtsboven: Het Europees zeevarken, beter gekend onder de naam 'rascasse' of oranje schorpioenvis.
Onder: Drie luipaardslakken (Peltodoris atromaculata) bij elkaar.
Onder: De hoofdingang van Cypsela resort.
duikinitiaties worden gegeven, een golfterrein, een fitnesscenter, een haarkapper en een supermarkt ontdekt. Na het aanmelden bij de receptie krijgen we een toegangskaartje. Ook de wagen wordt van een vignet voorzien. De parkwachter begeleidt ons naar onze bungalow type Mediterrani, die mooi omkaderd is met een weelderige plantengroei. Ook luxueuze suites kan men huren, maar deze extra luxe is niet nodig voor een duikvakantie. Verderop staan eenvoudige bungalows, type Finlandia. Deze staan in een ovaal en zijn misschien wel ideaal voor clubreizen. Wie met tent, caravan of mobilhome reist, kan ook hier terecht. Buiten het seizoen, van 1 mei tot 23 juni en van 1 september tot 15 november, is er desgewenst een pick-up dienst mogelijk naar het Xaloc Diving Center.
Cypsela resort ligt aan de linkerkant van ‘Carrer Rodors’ (een hoofdstraat op weg naar het strand van Pals). Maar de meeste gps-toestellen vinden deze straat niet. Beter ‘Platja de Pals’, in je gps intikken of anders de rechtstreekse gps-coördinaten N41º59’08” E3º10’55”. Dan zal je het zeker wel vinden.
Tijdens een wandeling merken we dat dit een enorm groot resort is, nl. 200.000 m².
Een welnesscenter, een restaurant, een snackbar, een taverne, biljart, een speelhal met elektronische spelen, een voetbalterrein, een volleybalveld en een speeltuin ontbreken niet. Dit is duidelijk een 4 à 5 sterren luxecamping. Alle bungalows werden gebouwd in de periode tussen 2006 en 2008. Naast slaapgelegenheid voor 4 tot 5 personen bieden ze voldoende comfort, zoals airconditioning, een fornuis op gas, keukengerei, koffiezetapparaat, waterkoker, magnetron, koelkast met apart diepvriesvak, lcd tv, wc en douche, haardroger, droogrek, een overdekt terras met tuinmeubels en een bbq. De suites zijn ruimer en zijn geschikt voor personen met mobiliteitsproblemen. Extra luxe zoals een vaatwasmachine, een broodrooster en een plasmascherm i.p.v. lcd tv bepaalt ook de meerwaarde. Ook wifi is aanwezig, maar spijtig genoeg niet gratis – wat eigenlijk wel zou mogen op een luxecamping. Maar blijkbaar is het een externe firma die in het uitgebreide wifi-netwerk geïnvesteerd heeft en natuurlijk haar investering wil terugverdienen. Een pendelbus brengt ieder die wil naar het strand van Pals, waar je in het klein strandrestaurant op de hoek (een aanrader) de allerbeste mojito kan drinken. Alhoewel het een kindvriendelijke camping is, is het toch een rustige camping zonder nachtlawaai. Dit is mede te danken aan de
strikte reglementeringen en de vele parkwachters die toezicht houden op de toegang, de veiligheid en het respect voor de aangename rustige sfeer. Na de wandeling steekt de dorst op. Gelukkig ligt er al een fles drinkwater klaar in de koelkast. Het water op de camping is drinkbaar (behalve dat van het zwembad), maar het heeft wel de typische chloorgeur en -smaak. Het resort speelt ook in op de huishoudelijke benodigdheden, want er staat op het aanrecht een pakketje klaar met lucifers, afwasborstel, afwasmiddel, vaatdoek en enkele vuilniszakken klaar.
duiken We zijn al vroeg uit de veren en na een rit van 20 minuten komen we aan bij het duikcentrum. Het ‘busje’, inclusief ons duikgerief, staat al klaar. Ze brengen ons tot op de kade, vlak aan de boot. Ik zie geen toilet aan boord, maar dit is ook niet nodig. De meeste duikplaatsen liggen op ongeveer 10 minuten varen. In de haven is er wel een toilet, maar je moet wel zelf je wc-papier meebrengen. We monteren onze flessen en brengen deze aan boord. De motor start, en - jawel - pas dan trekken we ons duikpak aan. Als we buiten varen, zie je recht voor je de beschermde Medeseilanden. Maar als je buiten de haven links afslaat, vaar je richting de duikplaatsen in het gebied Montgri. Daar ligt onze eerste duikstek: Hippocampus nov./dec. 2011
23
Reportage
- REISVERHAAL
Links: Langoesten kijken op ons neer terwijl we de wijde tunnel doorzwemmen. Rechts: Een prachtige cilinderroos in een grotje. Midden: De boot van Xaloc Diving Center.
Punta Salinas. De mooie kleuren van het paars hoornkoraal en het bloedkoraal, de afwisseling van drie grote tandbaarzen (merou’s), octopussen, zeebrasem, murenen, langoest, galathea’s tot luipaardnaaktslakken en purperen draadslakjes houden mij wel 70 minuten onder water. We danken onze duikgids, die deze duikplaats duidelijk als zijn spreekwoordelijke broekzak kent. ‘s Middags verkennen we L'Estartit en eten er wat tapa’s. In de namiddag duiken we aan de Medeseilanden, La Vaca, waar we door een tunnel en een grot zwemmen en waar we ook mooi onderwaterleven zien. ‘s Avonds trekken we naar het strand van Pals om er lekker te eten in het schijnsel van de volle maan. De volgende dag springen we aan Illa Pedrosa (Montgri) in het water, waar we een gevarieerd parcours afleggen. Eerst moeten we onder een reusachtige rots door, via een tunnel. Onderweg komen we langoesten tegen die op ons neerkijken. Iets later stijgen we via een schoorsteen en daar staat het paars hoornkoraal naar ons te waaien. Een Europees zeevarken (grote ‘rascasse’) ligt er te wachten tot er lekkers voorbij komt. Het gele slijmvisje – dat iets verder ondieper verstoppertje speelt – komt misschien in aanmerking, maar hier ronden we de duik af. De tweede duik, op de Medeseilanden, doen we eveneens ‘s morgens, zodat we na de middag vrij zijn. De volgende dag duiken we op de Medeseilanden van de ene ‘sec’ naar de andere; een sportieve duik waar adelaarsroggen, tonijn en barracuda’s aan het feesten zijn. Terwijl we aan het uitduiken zijn, genieten we nog van de zwervende naaktslak, het brandend vuurtje en de purperen naakslakjes die allen de ‘wave’ aan het oefenen zijn op het deinende wier. Het is een natuurlijke behoefte die mij uit het water dwingt. De volgende dagen doen we nog enkele duiken, afwisselend op Montgri en de Medeseilanden. En bij de voorlaatste duik, een namiddagduik, geeft de duikgids ons de keuze tussen een diepe duik op paars
Linksboven: Octopus.
24
Hippocampus nov./dec. 2011
Foto's (6): Ivo Madder.
Linksonder: Een murene. Midden: Murene op het wrak Reggio.
Hippocampus nov./dec. 2011
25
- REISVERHAAL
Foto's (6): Ivo Madder.
Reportage
Linksboven: Ook in het gebied van Mongri komen de grote tandbaarzen (merou's) naar de duikers toe.
Rechtsboven: Bungalow type Mediterrani.
Linksonder: Bungalows type Finlandia. Misschien wel ideaal voor clubreizen?
Rechtsmidden: Het brandend vuurtje (Dondice banyulensis).
hoornkoraal of een moeilijker, maar wel ondieper traject waar we zeker veel vis te zien zullen krijgen. We kiezen verstandig voor het laatste waar we inderdaad getrakteerd worden op: barracuda’s, scholen zeebrasem (gewone en gouden), murenen, veel ‘rascassen’, tientallen tandbaarzen, rifbaarzen, gaffelkabeljauw, een massa rode vlagbaarzen en een school zeeraven. Op ondiepte zijn de naaktslakjes ook weer van de partij. Kortom, een prachtige duik van 75 minuten.
26
Hippocampus nov./dec. 2011
Als afsluiter duiken we op naar een iets verder gelegen duikplaats in het gebied van Montgri. We bezoeken het wrak Reggio, dat een wrak van een wrak is; is nogal erg genivelleerd en amper begroeid. Maar het heeft wel een heel mooi kraaiennest, waar altijd een school vis ‘rondfladdert’. Er zijn wel enkele stukken waar je veilig kan in- en doorzwemmen. Op en in het wrak zit er heel wat leven, zoals de madeiraschorpioenvis, grazende mullen en zeebarbelen, murenen en naaktslakjes.
Rechtsmidden (voorlaatst): op weg naar de volgende duikplaats. Rechtsonder: Op het wrak vallen de groepjes zeebarbeel en de koning van de poon.
Mij is heel duidelijk dat zowel de Medeseilanden als het duikgebied van Montgri de moeite waard zijn.
Chrisje Demuynck