1
PROGRAMMA 01 en 02 MAART 2013 // 18:15 - 23:30
18:15 Concert I GODverdommeFREEDOM Miroslav Kochánek (CZ) en Tegest Pecht-Guido (ET) Dans en Bodysounds/ body percussion 19:15 Concert II Theatre sans Titre (TST) ‘Judith en Deborah’ (Philippe Blasband) (creatie) Aylin Yay en Circé Lethem (actrices) Florian Peelman (altviool) Werken van: Guido Schiffer, Thomas Smetryns, Wouter Vandenabeele en Petra Vermote. (creaties) 20:15 Concert III Lunapark (NL) Lunapark Ensemble, Klaas Tomme en Yvette Loynaz (zang) Chloé Geers&Talitha De Decker (dans) Dirk Opstaele (visuals) Werken van: Jonathan Bonny, Mirek Coutigny (creatie), Koen Quintyn en Benjamin Van Esser (creatie) Pauze 21:30 Concert IV Restless Night Het Amadeus Ensemble o.l.v. Wim Meuris, Inês Madeira (P) (mezzo), dansers van de Fontys academie Tilburg, Eddy Becquart (choreografie) Frank Missant (visuals) Werk van: Frank Nuyts (creatie) 22:30 Concert V All the world’s a stage Het Emanon Ensemble o.l.v. Raf De Keninck, Florian Peelman (altviool) Katerina Konstantourou (GR) (celesta) Dirk Opstaele (visuals) Werken van Susan Clynes, Nikos Ioakeim en Maarten Westers (creaties) Film van Rachid Laachir, live score van Michiel De Malsche (creatie)
3
Projectie van een cyclus van beelden van de Wereldtentoonstelling 1913 te Gent. Herkomst van het fotomateriaal “De Zwarte Doos - Stadsarchief Gent” Referentie: Paul Bergmans, “Les fêtes musicales à l’Exposition Universelle de Gand 1913. Notice commémorative”, Gent, I. Vanderpoorter, 1913.
18:15 Concert I
GODverdommeFREEDOM Uitvoerders: Miroslav Kochanek, Tegest Pecht-Guido en Ludovicus Grevendonk the fate wanted that the country split in two and he continued living in Prague. He started to dance in folk dance group Jaro, studied at Duncan Centre in Prague and at Fontys Dance Academy in Tilburg(NL) where he has met with Tegest. Imediatly after graduating he started his career by making smaller or bigger project in the Czech republic and abroad. Toelichting
Tegest Pecht-Guido
Tegest and Miroslav made together following creations: Heavy Bubbles, 100let Cenakel, Life-lines sound, IetsNietsNadaNic (Arr2), Friet-sexspeciaal, Friet-sex-birthday-speciaal, Friet-sex-zwanger-speciaal, Ontwarren&Ont-moeten, Meluzina and GODverdommeFREEDOM. In deze laatste voorstelling staat Ludovicus Grevendonk in voor het geluid.
Tegest was born 1979 in the beautiful country Ethiopia. 6 years she lived in the capital Addis Abeba. After, the fate wanted her to come to Germany in to a family that meant paradise for her. After an incredibly beautiful, anthroposophic education at school in the Bodensee (5km from Switzerland) she decided in 1998 to go to the Netherlands to The Hague to study Eurythmy, Dance academy in Rotterdam and in Tilburg where she has met Miroslav. Immediately after graduating at Fontys dance academy she started her career in a dance company T.R.A.S.H. where she dances until now.
Biografieën Miroslav Kochanek Miroslav was born 1981 in the beautiful country Czechoslovakia. 11 years he lived in the capital Prague. After,
5
19:15 Concert II
Theatre sans Titre: Judith e Déborah Tekst: Philippe Blasband (nederlandse vertaling Dirk Opstaele) Composities van (in alfabetische volgorde): Guido Schiffer: Judith en Déborah / Thomas Smetryns: Kantor / Wouter Vandenabeele: Le violon qui tourne / Petra Vermote: Tsvayg Uitvoerders: Aylin Yay en Dircé Lethem: actrices Florian Peelman: altviool Toelichting “Judith et Déborah” est une conversation, entre une grand-mère et sa seule petite-fille. Elles parlent des anniversaires, de la guerre, de l’antisémitisme, de la musique et des chansons. Elles parlent de la vie et de la mort. Elles parlent, évidemment, de Zottegem. (Philippe Blasband) Judith en Déborah. In de theaterdialoog zoeken wisselende gemoedsstemmingen,onverwachte antwoorden en interpretaties elk hun waarheid. Het stuk opent met het gehamer van een strijkstok op snaren,een ritmische” Berimbeau call” die uitmondt in een spottend afteldeuntje. Als uit etnische gezang geweekte brokjes melodie doemen op en nemen ons mee in haar melancholische reflecties die via glissando’s en vibrato’s openbarsten in een emotionele schreeuw. Onverwachte pizzicato commentaren en tegenzangen onderbreken de oorspronkelijke melodie die langzaam transformeert in een dramatische
6
ritmiek, haar laatste kreten uitstoot om samen met haar echo in stilte te verglijden. (Guido Schiffer) In Kantor wordt de altviolist gevraagd te spelen als was dit stuk de genoteerde versie van een obscure etnomusicologische opname ergens uit Oost-Europa in de jaren 30. Het melodisch materiaal is gebaseerd op de gezangen van de beroemde joodse cantors, de viooltechnieken komen van hier en nu of refereren misschien wel een beetje naar de typische stijl van de volksviolist… (Thomas Smetryns) Le violon qui tourne. De muziek is geïnspireerd op de tekst en er zijn kleine invloeden van repetitieve en volksmuziek. (Wouter Vandenabeele) ‘Tsvayg’ is Jiddisch voor ‘tak’, ‘twijg’. Het werk is gebaseerd op het Jiddische lied ‘My Yiddishe Mameh’, vernoemd in de theatertekst Judith
Biografieën Philippe Blasband // auteur
en Deborah van Philippe Blasband. De twijg staat symbool voor een familieband: deel van de stamboom. Vermote heeft het werk dan ook opgedragen aan haar – van Joodse origine zijnde - grootmoeder van moederszijde (dezelfde familieband als tussen Judith en Deborah). Op die manier staan de boom en de tak symbool voor het leven. De altviool wordt in dit stuk als het ware beschouwd als spreek- en zangstem. Het stuk evoceert op twee manieren het broze van het bestaan: de half gefluisterde klanken in het begin suggereren al meteen de moeilijkheid van spreken, een gevolg van ouderdom en gekoppeld aan de vreselijke toestanden die de protagoniste heeft moeten ondergaan. Maar eens zij uiteindelijk toch op volle kracht het woord neemt, worden de frases nog korter, waardoor opnieuw de inspanning om tot spreken duidelijk wordt. Het is inderdaad moeilijk het onzegbare in woorden te vatten. (Petra Vermote)
Philippe Blasband est un scénariste, qui écrit parfois aussi des romans et des pièces de théâtre. Il a aussi mis en scène et réalisé des films. Son dernier livre publié s’appelle “Ecrire m’emmerde” (De helaasheid der schrijven). Il a aussi écrit le livret de “Middle East”, de Frank Nuyts. www.blasband.be
7
Biografie // componisten Guido Schiffer
Zijn professioneel artistiek parcours startte in 1970. Via jazz, chanson en etnische muziek raakte hij geboeid door theater –en filmmuziek. en werkte als componist en violist voor theater en dansproducties De open cursus hedendaagse compositie aan het Gentse conservatorium opende nieuwe horizonten. Er werd gecomponeerd voor allerlei bezettingen. Hij, leidde workshops, schreef en dirigeerde voor hedendaagse fanfares en speelde als violist in diverse interculturele bands van Balkan over Flamenco en Arabische naar Kaapverdische, Braziliaanse en Afrikaanse muziek.
8
Hij zocht geestesgenoten in diverse artistieke disciplines en werd de bezieler van het artistiek platform Les Visiteurs du Soir. Internationale ontmoetingen resulteerde in diverse creaties, festivals, muziektheater produkties en interculturele projecten. Samen met Chris Carlier schrijft en dirigeert hij voor het 32 koppig Café Marché orkest dat slingert tussen filmmuziek, Punk, Balkan, jazzy en hedendaagse composities. Met het Zinnefolee koor, werkt hij aan de volkse opera Cinéma Vérité, over de stedelijke samenleving.
Thomas Smetryns
voor mezzosopraan en theorbe en een compositie voor toetsinstrumentenspeler David Catalunya en blokfluit. Hij werkt ook aan een reeks tekstcomposities en grafische partituren voor het Nadar Ensemble die de creatie zal brengen in oktober 2013 op het Transit Festival. Wouter Vandenabeele
Thomas Smetryns studeerde compositie bij Godfried-Willem Raes aan het conservatorium van Gent. Zijn zoektocht in het creëren van een experimentele muziekpraktijk resulteert in projecten waarbij een brede waaier aan instrumenten, uitvoerders en verschillende manieren van noteren aan bod komen. Improviseren doet hij voornamelijk met zijn uitgebreide collectie stemvorken en zijn collectie etnische muziek op 78 toeren platen. Hij schreef muziek voor onder andere Spectra Ensemble, Daan Vandewalle, het barokorkest B’Rock, het Klarafestival en ICTUS ensemble. Sinds 2008 is hij verbonden aan LOD. In opdracht van LOD schreef hij de muziek voor de voorstelling ‘De Duivel beduveld’ en leverde hij een bijdrage aan ‘Lecture Songs 1 en 2’. LOD engageerde hem voor de muziek bij een voorstelling en een opera Recent voltooide hij “3 ways to drift apart”, een compositie voor cello, piano en platendraaiers voor A’ton & Armide, “3 songs of Sighs and Tears”
Wouter Vandenabeele is een Gentse violist die het afgelopen decennium in Vlaanderen baanbrekend werk leverde op het kruispunt tussen klassieke muziek, jazz en folkmuziek. Hij kreeg een klassieke vioolopleiding, maar toonde zich al vroeg geboeid door de vele volksstijlen. Hij richtte in 1996 Ambrozijn op, een kwartet dat Vlaamse volksmuziek op een frissere, internationale manier wilde spelen. Maar Vandenabeele keek verder: met muzikanten uit het conservatorium, en jazz- en Arabische musici, stichtte hij Olla Vogala, een groots orkest dat op zoek ging naar een muzikaal kruispunt tussen jazz, Arabische muziek, folk en hedendaagse muziek. Beide projecten kregen grote kritische lof en oefenden veel invloed uit. Vandenabeelde reisde in de jaren daarna ook veel en vertaalde de muzikale invloeden vanuit West-Afrika tot
9
in Griekenland in het album ‘Chansons Sans Paroles’, een erg boeiende instrumentale plaat. Steeds meer zweert hij zijn virtuoze aanpak af en dompelt hij zich onder in nieuwe ervaringen.
Biografie // uitvoerders Aylin Yay // uitvoerder
Petra Vermote
Petra Vermote studeerde aan het Koninklijk Conservatorium van Gent (o.a. het Hoger Diploma voor gitaar bij Baltazar Benítez) en aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium van Antwerpen (diploma ‘Meester in de Muziek’ voor compositie bij Luc Van Hove). Ze volgde masterclasses bij Luca Francesconi, Fausto Romitelli, Yannis Xenakis, Kaija Saariahio, etc. Ze kreeg sinds 1998 heel wat compositieopdrachten (Spectra, Walpurgis, Ictus, Festival van Vlaanderen, Champ d’Action, Vlaams Radio Orkest, Emanon, I Solisti del Vento, Provincie Oost-Vlaanderen, Concertgebouw Brugge, deSingel,…) en muziek van haar wordt frequent uitgevoerd in binnen- en buitenland. Ze doceert begeleidingspraktijk en vakdidactiek aan de School of Arts – Koninklijk Conservatorium Gent, en gitaar aan de Academie voor Muziek en Woord van Izegem. www.petravermote.be
10
Aylin Yay est une comédienne polyglotte d’origine Belge et Turque. Elle a étudié au Conservatoire de Bruxelles. Elle a joué tant au théâtre (Entre autres Konteiner Kats, Macbeth à deux, les Témoins) qu’au cinéma (Mireille et Lucien, Cowboy, Thomas est amoureux, la Couleur des mots, Maternelle).
Circe Lethem
Circé is sinds 1994 actief als actrice in film, tv en theater, zowel aan Nederlandstalige als Franstalige kant. Haar bekendste films zijn Portrait d’une jeune fille (Chantal Akerman), La maison du canal (Alain Berliner), La Chambre des officiers (François Dupeyron) en Soeur Sourire (Stijn Coninx). In theater speelde ze o.a. in Ja ja maar nee nee (Dito’Dito / Transquinquennal), De Nachthal (Jürgen Gosch), In Memoriam (Hanneke Paauwe), Don Quichote (De Onderneming) en Vincent à Brixton (Adrian Brine). Ze speelde eerder met Aylin Yay in Maternelle, een film van Philippe Blasband.
Florian Peelman // altviool
Florian was born in Australia into a musical family where he quickly took up music, chamber music, gamelan, and conducting. He studied in Finland, England, Belgium and is now living and studying in Berlin. During his studies in Belgium he was a member of Arsis4, studied at the Queen Elizabeth Music Chapel, performed chamber music with Marie Hallynk, Ronald Brautigham, Jan Michiels, Ivry Gitlis, Maxime Vengerov, Janine Jansson a.o. His orchestral experiences include playing with the Gustav Mahler Youth Orchestra, the Verbier Festival Orchestra, the Berlin Phiharmonic and spent 2 years as Principle of the BCO. This years highlights include playing Kancheli’s Concerto for viola in the Bijloke, doing a tour in China with Mozarts Concertante, and being re-invited by Steven Isserlis to IMS Prussia Coves Open Chamber Music.
11
20:15 Concert III
Lunapark Programma: * Jonathan Bonny - iHeartwolf (wereldcreatie herwerkte versie) * Arnold Marinissen - muziek van de Ouldémé: Tchitchèk ma baz hay * Mirek Coutigny - Sextet (wereldcreatie) * Anthony Fiumara - muziek van de Ouldémé: May Taïwa * Koen Quintyn - Three women and a half (wereldcreatie herwerkte versie) * Arnold Marinissen - muziek van de Ouldémé: Harp Kwerende * Benjamin van Esser - Warp (wereldcreatie) Uitvoerders: Het Lunapark ensemble Yvette Loynaz en Klaas Tomme: zang Chloé Geers en Talitha De Decker: dans Dirk Opstaele: live tekeningen
Toelichting Jonathan Bonny: iheartwolf In iheartwolf wil Jonathan Bonny zijn voorliefde voor deze specifieke diersoort bezingen. Hij liet zich hiervoor oa. inspireren door de muziek van de Ijslandse post-rockband Sigur Rós en door iheartboy, een fototentoonstelling van Jessica Yatrofsky. Het agressieve versus het loyale, het angstaanjagende versus het schuchtere, het machtige versus het onschuldige en het mysterieuze karakter van eenzaam gehuil in de donkerste nachten. Dát, en het feit dat in elk van ons een stukje wolf aanwezig is.
12
Mirek Coutigny: Sextet Het idee voor ‘SEXTET.’ kwam bij jet lezen van het boek ‘Cloud Atlas’ van David Mitchell. Dit boek heeft een heel bijzondere structuur: zes verhalen worden gefragmenteerd gepresenteerd, maar vormen uiteindelijk toch een verhaallijn, die plaats en tijd overkoepelt. In elk verhaal is er echter één component dat hen bindt. Dit concept is min of meer over genomen in mijn compositie: het materiaal ervan, dat wordt gekenmerkt door bepaalde gebreken, streeft naar een samenhang, die echter nooit helemaal tot stand komt. Een beetje zoals het in het ‘echte’ leven ook is.
Koen Quintyn: Three women and a half 2 danseressen, 7 instrumenten, een fascinatie voor blauw, erotische verfafdrukken, pop-art, vrouwelijke ronde vormen en dubstep. Schrijf je een stuk voor 7 instrumenten, dan is het een ‘septet’. Zo simpel lijkt het tenminste. Of zou er een andere etymologische betekenis ten grondslag liggen aan dit stuk?
Benjamin Van Esser: Wrap De titel Warp slaat in de eerste plaats terug op mijn fascinatie voor het ‘tijdsspel’ dat eigen is aan muziek. Anderzijds wil Warp een reflectie zijn van de chaos die gepaard gaat met de enorme snelheid waarmee het leven in de Westerse wereld vooruit schiet. Zoals in eerdere werken tracht ik ook hier grillige ritmische patronen, die zich ontplooien in verschillende tempi, met elkaar te verzoenen. Vrij-atonale passages en consonante soundscapes wisselen elkaar met regelmaat af in dit driedelig werk.
13
Biografie // componisten
14
Jonathan Bonny
Mirek Coutigny
Jonathan Bonny startte zijn muziekopleiding in het stedelijk conservatorium van Oostende. Daar studeerde hij in mei 2010 af voor piano en slagwerk. Tegenwoordig studeert hij slagwerk aan het conservatorium van Gent. Hij soleerde al met verschillende harmonie-orkesten, en speelde al meerdere producties in het orkest van de Vlaamse Opera. Daarnaast is Jonathan ook bezig met compositie, dit onder het toeziend oog van Frank Nuyts. Uit diens compositieklas groeide in het afgelopen jaar het muziekcollectief Headliner, dat bestaat uit Koen Quintyn, Mirek Coutigny en Jonathan Bonny. In 2008 werd kreeg Chemical Waste, een pianokwintet, de tweede prijs op Dexia Classics. In 2012 werd een drastisch herziene versie van hetzelfde werk uitgevoerd door de kon. Muziekkapel van de Marine.
Mirek Coutigny (1992) startte met pianolessen op zevenjarige leeftijd. Sinds 2001 kreeg Mirek gedurende negen jaar les van Marie-Noëlle Damien, en van Jean-Claude Vanden Eynden in het ‘Centre Eduardo del Pueyo’ in Brussel. Als veertienjarige behaalde hij in de wedstrijd Dexia Classics een eerste prijs. In oktober 2010 startte Mirek zijn studies aan het Conservatorium in Gent. Hij is er leerling piano bij Daan Vandewalle en volgt compositie bij Frank Nuyts. Hij componeerde muziek voor enkele kortfilms van studenten van het rits, kask en narafi en maakt samen met Koen Quintyn en Jonathan Bonny deel uit van het collectief Headliner, met wie hij zowel samen stukken schrijft, als uitvoert.
Koen Quintyn
Benjamin Van Esser
Koen Quintyn studeerde aan de muziekacademie te Tielt en het Instituut voor Muziek en Dans (MUDA) in Gent. Nadien begon hij zijn opleiding compositie aan het Gentse Conservatorium bij Frank Nuyts. Hij mocht voor zijn werk –zowel als pianist als componist- al verschillende prijzen in ontvangst nemen (IVME compositiewedstrijd 2de prijs, Dexia-classics 2de prijs ensemble, Vlamo 1ste prijs solist). Momenteel schrijft hij een musical in opdracht van Musical van Vlaanderen in samenwerking met Mirek Coutigny voor het ‘musicallabo’ en voor de periode 2013-2015 zal hij Artist in Residence zijn voor Trefpunt. Met het productiehuis Camerata Productions werkt hij aan een grootscheepse circusvoorstelling, maar daarnaast zoekt hij ook met zijn muziekcollectief Headliner frisse horizonten op.
Benjamin Van Esser (°1979, Maaseik) studeerde naast piano bij Jan Michiels o.a. hedendaagse muziek, muziektechnologie en kamermuziek. Hij is momenteel onder meer actief als begeleider en researcher aan het Koninklijk Conservatorium te Brussel. Als componist beweegt Benjamin zich in verschillende stijlen. Naast het ‘klassieke’ werk bouwt hij tevens een aantal andere projecten uit, zoals EsR (electro-akoestisch), NorthFace+ (nu-jazz), Molcos (metal). Ondanks deze grote verscheidenheid aan stilistische wandelpaden is er een duidelijk ‘leitmotiv’ aanwezig in Benjamin’s oeuvre : metrische ambiguïteit. In zijn composities onderzoekt hij mogelijkheden omtrent een, zeg maar ‘trompe l’oreille’ effect rond de parameter ‘tijd’. www.benjaminvanesser.be
15
Biografie // uitvoerders
16
Lunapark Lunapark werd in 2009 opgericht door Arnold Marinissen en Anthony Fiumara, met Marinissen als dirigent. Dat de grenzen tussen hoge en lage kunst steeds meer vervagen, daar geloven ze bij Lunapark niks van. Maar dat er in de hedendaagse muziek gebieden zijn waar ruimte is voor de meest uiteenlopende stromingen – dat vinden ze wél interessant. Lunapark wil deze muziek in al haar verscheidenheid laten horen. De naam staat voor het machinale in de stukken die het ensemble uitvoert. Maar ook voor spanning, het avontuur, de pret, de onverwachtse bochten, de snelle loopings en het uitzicht op de blauwe lucht. Pop- en rockinvloeden staan er gebroederlijk naast meer klassiek georiënteerde werken. Afgelopen seizoenen trad Lunapark op met Tindersticks-voorman Stuart A. Staples, Michael Nyman, Steve Reich, Dustin O’Halloran en Puzzle Muteson. www.lunapark.nu
17
Yvette Loynaz
Chloé Geers
De Cubaans-Amerikaanse mezzosopraan Yvette Loynaz studeerde af aan de Operastudio Vlaanderen in Gent na haar studies aan de Manhattan School of Music in New York City. voor meer info, zie: www.yvetteloynaz.com www.bangupopera.com
Chloé Geers (1991) studeert aan de Fontys hogeschool voor de kunsten te Tilburg en volgt de opleiding Choreografie, haar humaniora genoot ze aan de Kunsthumaniora voor Muziek & Dans te Gent. Naast haar eigen werk , danste ze onder meer mee in stukken van Kevin Polak, Eddy Beqcuart, Barbara Mullin, Dieter Defurne, Chantal Tyncke en Jan Dekeyser. Ze werkte als choreografe voor de Musical Terminus (Musical van Vlaanderen) en richtte in 2013, samen met Talitha De Decker Compagnie Diesseksie op.
Klaas Tomme
Talitha De Decker
Klaas Tomme (1985) is een WestVlaamse Gentenaar. Afgestudeerd als leraar in het secundair onderwijs: muziek-informatica Master student muziek producer aan de Shool of Arts, conservatorium Gent Groep: Ides Moon
18
Talitha De Decker (Eeklo, 1991) volgt momenteel de choreografieopleiding aan de Fontys Dansacademie. Haar vooropleiding kreeg ze op de Kunsthumaniora in Brussel (KHB). Als danser werkte ze mee aan de productie PITSERS (Fabuleus) en was ze te zien in verschillende stukken (o.a. Itamar Serussi, Marc Van Loon, Paea Leach, Katja Grässli). Als choreograaf werkte ze al veel met amateurs, en ze zet nu ook haar eerste stappen in het professionele veld. In 2013 richtte ze samen met Chloé Geers Compagnie Diesseksie op.
PAUZE 21:30 Concert IV
Restless Night Noite inquieta (wereldcreatie), een monodrama van Frank Nuyts in een choreografie van Eddy Becquart. Gebaseerd op ‘Het Boek der Rusteloosheid’ van Pessoa. Deel I: Deel van de dromen / Deel II: Deel van het boek Deel III: Deel van het eenzame leven Uitvoerders: Het Amadeus ensemble o.l.v. Wim Meuris Inês Madeira: mezzo-sopraan
Laatste jaarsstudenten danstheater Fontys-Hogelschool Tilburg Frank Missant: Visuals
Toelichting
het ‘Deel van het eenzame leven’ de aanloop naar een hartverscheurende ‘saudade’. (Frank Nuyts)
De componist, de choreograaf, de zangeres en de kalligraaf geven hieronder kort hun visie op de persoon en het oeuvre van de Portugese schrijver Fernando Pessoa. Pessoa verkoos het dromen óver en ín het leven als zijn enig mogelijke bestaansvorm. Hij verschanste zich achter een hele rij alter ego’s en beschreef dan onafgebroken in café’s op bierkaartjes en enveloppen, de landschappen en de ontmoetingen in zijn geest. De drie delen van deze partituur, die elk de relatie van Pessoa ten opzichte van zijn eigen schrijverschap verklanken, lijken ook geschreven door verschillende componisten. Het ‘Deel van de droom’ is vrij expressionistisch. Het ‘Deel van het boek’ is eerder post-minimalistisch. Drie populaire liederen zijn in
Het naakte bed als biotoop; een uitgekleed object; een staande stilstand. Nachten als gedachten : momenten en plaatsen , jawel de grote tijd en ruimte met weinig uitwendige actie maar binnenin passeren traagzaam samengebald alle bedenkingen over het lot der dingen; de magie van het woord en de beschouwende eenzaamheid, nauwelijks te dragen door een mens. Elke interactie heb ik gevraagd onder de huid te laten zitten in de bewuste keuzes voor elke klank, beweging of lijntekening. En het geheel? ....tja..... Dat geheel blijft een verstild raadsel op de wijze van Pessoa. (Eddy Becquart)
19
“Als Vrij Nederland-lezer ben ik heel vroeg met August Willensen’s vertaalwerk ‘geconfronteerd’. Wat een luxe (dank, Arbeiderspers!) om Pessoa in mooie, tweetalige edities te kunnen lezen. En om zich te kunnen laten binnenleiden in de wereld van Pessoa’s aarzelingen en vermommingen. s’ Nachts, als er tijdelijk een einde is gekomen aan de menselijke dwaasheid, beluister ik graag cd’s met Pessoa-voordracht. Een warm bad in de Portugese zangerigheid is‘t. En da’s ook hoe ik de prestatie van Inês Madeira ervaar wanneer ze Frank Nuyts’ schijnbewegingen vertolkt.” (Frank Missant) “Singing Pessoa is singing Lisboa” Pessoa looked for himself in every sentence written on sheets or scraps of paper, the quality of the latter did not matter. Content, ideas, dreams and thoughts, and therefore feelings and emotions all went through his writing... and that’s how I tried to get into it all. I was looking for Pessoa’s restlessness and surprsingly found my own in a way. In the texts selected from “Noite Inquieta” (Restless Night) I meet Pessoa quite often through the sameness of his and my emotions but essentially too in sentences where I can find also my deep essence: “contento-me com muito pouco, o ter cessado a chuva, o haver um sol bom neste sul feliz” (I am content with very little, the rain ceased, the sun is just there...). Singing Pessoa by Frank Nuyts becomes then something deep and very personal! (Inês Madeira)
20
Biografie // componisten
Foto: Van Ootegem Philip
vlnr: Eddy Becquart, Frank Missant, Frank Nuyts, Inês Madeira
Frank Nuyts
Eddy Becquart
Geboren te Oostende in 1957. Studeerde slagwerk aan het conservatorium van Gent en compositie bij Lucien Goethals aan het Instituut voor Pyschoacoustica en Electronische Muziek (IPEM). Richt met Iris De Blaere in 1989 de 7-koppige cross-over band Hardscore op, waarmee hij 4 CD’s opneemt en internationaal mee tourt. Schrijft ondertussen een uitgebreid oeuvre in een postmodern idioom bijeen, waaronder achttien piano sonates, vijf symfonieën, en verscheidene muziektheaterwerken. Geeft compositie en orkestratie aan het Conservatorium van Gent. www.franknuyts.com
Eddy Becquart begon op 17 jarige leeftijd te dansen tijdens zijn humaniora en maakte in die college omgeving zijn eerste choreografieën, tekeningen en schilderijen. Na een studie ergotherapie vindt hij een intrigerende link tussen het psychomotorische aspect van de bewegende mens en de dans als kunstvorm. Hij rondt zijn dansstudie af, met een docentenbevoegdheid aan de Theaterschool Amsterdam en volgt nadien nog intensieve dansscholing bij Kazuo Ohno [Japanse butodans], Rob Stuyf [moderne Europese danstechniek], Rosalia Chladek [expressionistische dans] en Lucas Hoving [moderne dans].
21
Na verscheidene jaren van locatieperformances, psychomotore projecten en solodansen en een steeds verder uitgroeiend beeldend werk en vele dansworkshops overal te lande, belandt hij in Nederland en werkt sinds 1986 aan de dansacademie in Tilburg (thans de Hogeschool der Kunsten Tilburg). Daar is hij blijvend begeesterd om de afdeling danstheater tot leven te brengen. Heel wat van zijn studenten bouwen actueel aan een interessante danscarrière. De toenemende internationalisering van de dansscène bracht hem met dansprojecten en choreografieën o.a. in Cuba, China, Ghana, Vietnam en diverse Europese steden en instituten.
Biografie // uitvoerders
22
Frank Missant
Inês Madeira
"Ik heb het geluk te zijn opgeleid door bekwame meesters als Jef Boudens en Claude Mediavilla, die mij onderdompelden in de ene na de andere 'excercice de style'. Een techniek die ik, op vraag van Ed.Albin Michel (Parijs) aanwendde in mijn 'ZONNELIED' bij teksten van Franciscus. 'Arme' materialen en Italiaanse aardepigmenten zijn een andere component van dit boek. Mijn letterwerk in steen behelst o.a. de graftombes van Louis XVI en Marie-Antoinette (Parijs) en recentelijk vooral kapwerk in Carraramarmer. Kalligrafisch werk verrichtte ik voor particulieren (recent voor Axel Vervoordt), overheid en groepstentoonstellingen ( o.a. Meermanno Den Haag). Leve het handwerk !"
De in Portugal geboren mezzo sopraan Inês Madeira studeerde eerst in het conservatorium van Lissabon, maar behaalde haar post-graduaat in Opera Studio Vlaanderen. Ze won in 2004 de Temple Square Concert Award in the OperaPlus summer school en zong een recital in de Leighton House London. In 2008 speelde ze de hoofdrol in twee wereldpremieres van opera’s van Jorge Salgueiro. Dit jaar zal de hoofdrol vertolken in Luis Bragança Gils opera ‘La Spinalba en eveneens in Vasco Mendoça’s ‘Jerusalem’. Verder zong ze in meer traditionele opera’s van Mozart, Bizet, Handel, Ned Rorem en Weill in Duitsland, London en Singapore en Maleisië.
Amadeus Ensemble het Strijkorkest Amadeus is een bende enthousiaste strijkers, gegroeid uit een samenwerking tussen vzw Kortjakje en de Stedelijke Academie voor Muziek, Woord en Dans te Lier. Ze delen een fantastische passie: Muziek. Amadeus brengt ‘outstanding performances’, van Vivaldi, Bach over John Cage, Harri Wesman tot en met wereldcreaties van Jan Borré en Frank Nuyts. Wat begon als een piepklein orkestje groeide uit tot een groep van 25 jonge musici. Studenten, professionelen en ‘gebeten’ amateurs vormen de basis van dit unieke strijkorkest. Het aanstekelijke enthousiasme van deze musici leidde tot overweldigende tournees doorheen Finland en Spanje.
Leden Strijkorkest Amadeus Strijkkwartet: Hans De Vos*, Cedric Allard*, Bart De Vos* en Daan De Vos* Astrid Leeman, Barbara Gysbrechts, Caroline Lemmens*, Charlotte Maes, Griet Verelst, Hannah Van Laere, Jef De Haes, Jan Tambuyser, Joke Verswijvel, Katrien De Munter, Linsey Coppens, Pieter Valgaeren, Delejan Brynaert, Jakobe Brynaert, Sara Lathouwers, Sarah Van Laere, Sofie Servranckx, Veerle Van Gorp, Winnie Bogaerts, Sara Verheyen Dirigent: Wim Meuris* * laureaat van de Belfius Classics wedstrijd
23
22:30 Concert V
All the world’s a stage Nikos Ioakeim: So real as though metaphysical (wereldcreatie) Maarten Westers: Don’t Shoot (wereldcreatie) Susan Clynes: Marine Blossoms (wereldcreatie herwerkte versie) Michiel De Malsche: The Source (wereldcreatie) Film: Rachid Laachir Dirk Opstaele: live tekeningen Toelichting
24
Nikos Ioakeim: So real as though metaphysical De celesta is een instrument dat eigenlijk niet veel meer is dan metalen platen die gehamerd worden. In die zin refereert de celesta naar het oer-concept van de semantron, het archetypisch instrument voor het bijeenroepen van mensen voor elke vorm van sociale activiteit, gebezigd in het Oosten vooraleer de klok daar werd geïntroduceerd. De semantron betekent een roep/ oproep – met andere woorden, het is een signaal, een onderbreking van de stilte voor een specifieke reden.
Maarten Westers: Don’t Shoot In december 1901 verzond en ontving Guglielmo Marconi het eerste draadloze bericht over de Atlantische oceaan. Een grote ontdekking die hij deed met de techniek die Nicola Tesla een paar jaar eerder uitgevonden had. Op 6, 8 en 11 juli 1995 vraagt kolonel Thom Karremans viermaal om luchtsteun. Tevergeefs. Twee dagen later is met de woorden “Don’t shoot the pianoplayer” de val van Srebrenica een feit. We sturen allemaal berichten de ruimte in met of zonder succes. Om ze te ontvangen hoef je alleen te luisteren, althans als je dat zou willen.
Ik ben mij beginnen realiseren dat wij nu geneigd zijn stilte in muziek een rust te noemen, omdat wij die stilte als een pauze in een voor het overige ogenschijnlijk (orenschijnlijk?) ononderbroken aanwezigheid te beschouwen. Stilte is echter de ware realiteit: het is de normale staat der dingen, waarin muziek zich even mag kenbaar maken, daardoor bewust die stilte onderbrekend en zijn bestaan eraan dankend.
Susan Clynes: MARINE BLOSSOMS Marine Blossoms is een altvioolconcerto geschreven voor moeder en kind. Hoe klinkt het in de baarmoeder voor een mens in wording? Volgens A. Tomatisch is de ontwikkeling zo dat de foetus eerst de hoge en later pas de lagere frequenties waarneemt. De structuur van het stuk geeft deze ontwikkeling muzikaal weer door te evolueren van één hoge noot naar één lagere melodie naar één nog
lager muzikaal ‘veld’. Het publiek kan zo een sonore reis maken door de baarmoeder, inclusief walvisgeluiden en fractalen om de celdeling te verklanken. Michiel De Malsche: The Source’ ‘The Source’ beschrijft de laatste etappe van de queeste van een dame die haar dorp probeert te redden van de ondergang. Hiervoor moet ze de ‘bron van de wijsheid’ vinden’. Dit blijkt echter alles behalve een evidentie te zijn. Verhaal/Regie/Camera/Vormgeving: Rachid Laachir & Michiel De Malsche
Biografie // componisten
Foto: Leo Elskamp
Nikos Ioakeim
Nikos Ioakeim werd geboren in Athene in 1978. Hij is linkshandig, (letterlijk) kortzichtig, en heeft alle vier zijn verstandskiezen laten trekken. Hij heeft een blindedarmoperatie en een frenulectomie ondergaan en twee acute nier-kolieken overwonnen. Hij bezit een bleke gelaatskleur als gevolg van een erfelijke, onschuldige hyperbilirubinemie. Hij heeft twee
exostosen, een naast elke kleine teen (die hij zijn zesde tenen noemt). Hij is een beruchte boekenwurm en dit dreigt hem vatbaar te maken voor keratoconus. Eenmaal is hij getroffen door 3C scoliose als gevolg van pulmonale effusie. Bij toeval is bij hem ooit een congenitaal gedraaid hart gediagnosticeerd (met het risico van verkeerde conclusies op gevorderde leeftijd). Hij is een nachtvogel, suiker-verslaafde en bijna-vegetariër. Hij stopte met roken op 15 augustus 2012 nadat hij vijftien jaar lang een hobbyist was. Voor de rest doet hij het prima.
25
26
Maarten Westers
Susan Clynes
Maarten Westers geboren te Groningen begon zijn studie aan het Prins Claus Conservatorium Groningen in 2003 in de richting Jazz met als hoofdvak piano. Na deze studie met succes te hebben afgesloten in 2008 en het winnen van een 1ste prijs in een compositiewedstrijd maakte hij de overstap naar de opleiding compositie muziek en studioproducties (CMS) om zich verder te ontwikkelen als componist. In 2011 studeerde hij één semester aan het Koninklijk Conservatorium Gent bij Frank Nuyts waar hij het stuk “Don’t Shoot” schreef. Dit jaar studeert Maarten af aan het Prins Claus Conservatorium te Groningen bij Klaas ten Holt. Daarnaast is hij werkzaam als pianodocent aan het Prins Claus Conservatorium en de muziekschool in Dokkum. Hij werkt momenteel aan een musical over het leven van Aletta Jacobs deze zal in 2014 in de stadsschouwburg Groningen in première gaan.
Susan Clynes studeerde af in 2012 bij Frank Nuyts als Master in de Compositie. Dit als kers op de taart van haar studietijd waarin ze componeerde voor kortfilm, reclame en theater, zowel voor grote als kleine ensembles. Gelijktijdig met haar activiteiten als componiste treedt Clynes op als pianiste en zangeres waar ze eigen werk vertolkt. Ze bracht haar eerste Album uit op 17-jarige leeftijd (Sugar For A Dream) en brengt binnenkort haar nieuwe Live plaat en DVD uit met onder andere Simon Lenski (cello) en haar nieuwe pianotrio. Ook is ze zangeres bij het experimentele songwriting/jazz-octet Ag8tet met composities van Antoine Guenet, dat startte als Artist in Residence project van Trefpunt 2012. Meer info, concertdatums, photo’s en muziek vind je op haar site: www.susanclynes.tk.
Michiel De Malsche
Als componist en muzikant verkende Michiel De Malsche (°1982, SintNiklaas) een erg breed spectrum aan muziekgenres, gaande van hedendaags klassiek tot punk, tot jazz, dub, breakcore, etc. Hij begon zijn muziekstudies op 7-jarige leeftijd aan de stedelijke muziekacademie van Sint-Niklaas, studeerde Jazz-Piano aan de Antwerpse kunsthumaniora en behaalde uiteindelijk een master in de klassieke compositie aan het Conservatorium van Gent. Sindsdien schrijft hij fulltime muziek. Tevens heeft hij steeds gepoogd om zijn ambities als beeldend kunstenaar te onderhouden.
Rachid Laachir
Rachid Laachir (°1986, SInt-Niklaas) studeerde theaterkostuum aan de Antwerpse academie voor schone kunsten. Hij is actief als beeldend kunstenaar, regisseur, schrijver en poppenspeler. Quasi onmiddellijk na zijn studies werd hij door de Nederlandse theaterregisseuse Lotte Van Den Berg geëngageerd om gedurende 4 maand een voorstelling te maken in Kinshasa, gevolgd door een lange internationale tournee. Als beeldend kunstenaar mocht hij tentoonstellen in onder meer Noorwegen en Congo en als regisseur was hij verbonden aan de Rotterdamse Schouwburg.
www.michieldemalsche.com
27
Biografie // uitvoerders Emanon Ensemble
Emanon groepeert 16 jonge en talentrijke musici onder leiding van Raf De Keninck. Het ensemble heeft een neus voor nieuwe Vlaamse composities. Met het uitbreken naar de andere kunstdisciplines brengt Emanon veelzijdigheid en kwaliteit. Deze crossovers passen volledig binnen de filosofie van Emanon: Vlaamse composities creëren voor een ruim publiek. Ook in de puur muzikale concerten gaat Emanon steeds op zoek naar een boeiende spanning tussen hedendaagse Vlaamse muziek en de hoogtepunten uit de internationale kamermuziekliteratuur. Met zijn veelzijdige sinfoniettabezetting - strijkkwintet, blaaskwintet, trompet, trombone, harp, slagwerk en piano - is Emanon momenteel ongetwijfeld één van de boeiendste ensembles in Vlaanderen. De cd’s ‘Mystery’, ‘Darkness’ en ‘Tarquinia’ bewezen de kwaliteit van Emanon. Om jong talent te ondersteunen schrijft Emanon tweejaarlijks een compositiewedstrijd uit.
28
Raf De Keninck Raf De Keninck werd laureaat van diverse nationale en internationale wedstrijden. Als klarinettist werkte hij samen met tal van orkesten en dirigenten zowel in Vlaanderen als op de internationale muziekscène. Hij was solist met het ‘Walter Boeykens clarinet choir’ en met diverse strijkkwartetten in muziek van Mozart, Weber en Brahms. Als dirigent verzorgde De Keninck talloze concerten en werkte hij samen met vermaarde solisten zoals Walter Boeykens, Soon Sho, Margriet Van Reisen, Charlotte Riedijk en Erwin Deleux maar ook met tal van mensen uit andere kunstdisciplines zoals Pascale Platel, Hubert Damen, Koen Monserez en Steven Beersmans. Momenteel is Raf De Keninck verbonden aan het Ensemble Emanon als artistiek leider en algemeen directeur. Sinds begin 2012 is Raf De Keninck verbonden aan het Fontys Hogeschool voor de Kunsten Tilburg als directeur van de sector Muziek.
Musici
Katerina Konstantourou
Hans Van Kerckhoven: viool Hendrik Ide :viool Tine Janssens: altviool Ann Van Hecke: cello Jan Verhoeven: contrabas Andy Dhondt: saxofoon Lucovico Dignazio: fluit Ricardo Matarredona: klarinet Simon Haspeslagh: hoorn Vincent Caers: percussie Jelle Proost: pauken Jan Lust: piano Leen Van der Roost: harp www.emanon.be www.rafdekeninck.be Dirk Opstaele // live tekeningen De Oostendenaar Dirk Opstaele studeerde aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Neerpelt, aan Sint-Ignatius te Antwerpen (sociologie) en theater aan de Ecole Jacques Lecoq te Parijs. Aansluitend werkte hij als assistent voor operaproducties. In 1985 was hij medestichter van het theatergezelschap Ensemble Leporello, waarover hij tot vandaag de artistieke leiding heeft. Zijn creaties met dit ensemble werden en worden vertoond in vele Europese landen en zijn zeer muzikale spektakels, waar het koor vaak een grote rol speelt. Zijn belangrijkste teksten zijn Bergtocht, Britannis, De wraak van Macbeth, Minnevozen, Weg!
Katerina Konstantourou werd geboren in Athene. Zij behaalde haar diploma piano aan het Nationaal Conservatorium van Athene waar Igor Taraschansky haar leraar was. Daarnaast studeerde zij aan de Universiteit van Athene bij de Faculteit van het Basisonderwijs. Na haar afstuderen werkte zij drie jaar als lerares in het openbaar onderwijs. In 2004 kwam zij naar Nederland, waar ze haar pianostudie op het Utrechts Conservatorium vervolgde met als leraar Martyn van den Hoek. Sedert haar afstuderen legt Katerina zich met name toe op het promoten van hedendaagse muziek en werkt regelmatig met jonge componisten. Florian Peelman zie p.8
STOP 29
Wordt verwacht... zOOmer 2013 zOOmer 2013, de derde editie van het Gentse Feesten initiatief van vzw HardScore, brengt een nieuwe kameropera ‘Paternel’ van Frank Nuyts naar een toneelsstuk van Philippe Blasband, dit in een regie van Machteld Timmermans. Aylin Yay speelt, drie zangeressen zingen en Frank Nuyts leidt een ensemble bestaande uit fluit, drie harpen en één contrabas. Als start van de avond kunt u eveneens de creatie bekijken van een danstheaterproductie voor twee bassisten en twee dansers. Kristof Roseeuw en Yannick Peeters improviseren op de bassen, Eddy Becquart en Andrea Beugger geven hen weerwoord op de dansvloer. locatie: Operastudio Vlaanderen, van 22 tot en met 28 juli 2013 telkens om 20u
Voorwaarts Maart/en avant Mars 2014 Al voor de vijfde keer organiseert Hardscore Voorwaarts Maart/En Avant Mars in de Bijloke. Het jaarlijkse minifestival heeft in de aanloop naar haar houten jubileum een eigen ‘smoel’ ontwikkeld, dat valt niet te ontkennen. Muziek die vandaag geschreven wordt staat centraal, met veel aandacht voor jonge makers van allerlei esthetische pluimage die naar hartenlust de grenzen tussen kunstvormen mogen aftasten. In 2014 staat onder andere de reünie van de band Hardscore (unplugged!) op het programma en worden de spots gericht op slagwerk en de saxofoon. We vieren immers de tweehonderdste verjaardag de Belgische uitvinder van het instrument van Anthony Braxton, Bill Clinton en Lisa Simpson. Maar we kunnen ook niet heen om wat er nog eens honderd jaar later gebeurde. De gruwel van de Grote oorlog vormt het uitgangspunt voor een artistieke beschouwing van de schijnbaar onverzoenlijke relatie tussen onze dagdagelijkse menselijkheid en de onontkoombare ontmenselijking die ontstaat wanneer een staatsapparaat evolueert tot oorlogsmachine. Het grote verhaal van botsende ideologieën komt steeds weer tegenover de kleine, persoonlijke beleving ervan te staan. Wat eerst een ondraaglijk bevel was muteert in een verlangen om te doden. Kunst staat daar allesbehalve los van, of het nu gaat om Dresden, Vietnam of Caïro. En verder op het programma: filmmuziek, Keiko Shichijo, live-schilderen in interactie met muziek, C.P.E. (jawel!) Bach, boekenrekken gevuld met mensen, … (Maarten Quanten) locatie: De Bijloke Muziekcentrum Gent, op 14 en 15 maart 2014
30
Organisatie: vzw HardScore Artistiek leider: Frank Nuyts Productie en organisatie: Iris De Blaere Beeldaansturing: Veronique Bidée Teksten: ‘Judith en Deborah’ en ‘Noite Inquieta’ zijn terug te vinden op de site www.hardscore.be Grafische vormgeving: Virginie Soetaert in samenwerking met Muziekcentrum De Bijloke Gent Met dank aan Voor’nkussie (percussion rental & sales, Amsterdam) Fontys Dansacademie SAMWD Lier Alle medewerkers van Muziekcentrum De Bijloke Sanne Van Hooydonck en Ilse Buyl
En met de steun van
31