Brilliant Ouverture by Muziekcentrum De Bijloke

BESPREEKBUREAU MUZIEKCENTRUM DE BIJLOKE GENT J. Kluyskensstraat 2, 9000 Gent Di - vr 10:00 - 12:00 & 13:00 - 17:00, za 13:00 - 17:00 t. 09 269 92 92 e. tickets@debijloke.be w. www.debijloke.be DE BIJLOKE BISTRO Ma - vr 12:00 - 18:00 Op concertdagen ook 2 uur voor en 2 uur na het concert t. 09 277 07 04 e. info@debijlokebistro.be w. www.debijlokebistro.be OP ZOEK NAAR EEN GESCHENK? Doe een concert cadeau in de vorm van een geschenkbon of een ticket naar uw keuze. Te verkrijgen aan onze balie. OP ZOEK NAAR KWALITEITSVOLLE OPNAMES? In de foyer vindt u een selectie opnames u aangeboden door ‘t KLAverVIER, Kasteeldreef 6, 2970 Schilde t. 03-384 29 70 e. info@tklavervier.be CULTUUR EN ECOLOGIE HAND IN HAND! WWW.ECORENTAL.BE De Bijloke rijdt op aardgas dankzij Ecorental. AANDACHT! Gelieve uw mobiele telefoon uit te schakelen. COLOFON Tekst programmaboekje | Veronique Verspeurt Inleiding | Johan Van Acker en Ning Kam (auditorium 19u15) Coverafbeelding | Gietijzeren standbeeld van Lamoraal van Egmont uit 1872, gegoten in Parijs en opgesteld voor het kasteel van Egmont in Zottegem (© Paul Hermans) Coördinatie programmaboekje | Sophie Cocquyt Verantwoordelijke uitgever | Yves Rosseel © Muziekcentrum De Bijloke Gent

BRILLIANT OUVERTURE beethoven, bart贸k, borodin Symfonieorkest Vlaanderen olv Etienne siebens Ning Kam | viool ZA | 24.10.09 | 20:00

09 269 92 92 - tickets@debijloke.be

BRILLIANT OUVERTURE Programma

UItvoerders

Ludwig van Beethoven

Symfonieorkest Vlaanderen

(1770 - 1827)

Etienne Siebens | dirigent

Coriolanus Ouverture, op. 62

Mircea Calin | concertmeester

Béla Bartók (1882 - 1971) Vioolconcerto nr. 2 in b, Sz. 112, BB 117 1. Allegro non troppo 2. Andante tranquillo 3. Allegro molto Pauze Ludwig van Beethoven Egmont Ouverture, op. 84 Alexander Borodin (1833 - 1887) Symfonie nr. 2 in b 1. Allegro 2. Scherzo. Prestissimo − Trio. Allegretto 3. Andante 4. Finale. Allegro

WWW.DEBIJLOKE.BE

Ning Kam | viool

TOELICHTING Brilliant ouverture veronique verspeurt

Het eerste concert van het Symfonieorkest Vlaanderen dit seizoen opent met enkele briljante werken: twee ouvertures van Beethoven, een vioolconcerto van Bart贸k en een symfonie van Borodin. De held staat er centraal. In de twee Beethoven-ouvertures worden respectievelijk de held Coriolanus en Egmont ten tonele gevoerd. Van Borodin horen we de zogenaamde heldensymfonie, een symfonie waarin de luisteraar als het ware ondergedompeld wordt in de sfeer van de grote Russische mythen en legenden. In Bart贸ks vioolconcerto worden geen historische helden bezongen, maar verlangt de partituur een zo grote virtuositeit van de solist, dat deze zeker de muzikale held van de avond wordt. Beethoven - ouverture Coriolanus (1807) en Egmont (1810) De twee ouvertures werden gecomponeerd in Ludwig van Beethovens tweede Weense periode (1803-1812), zijn zogenaamde hero茂sche jaren. Het is een tijd waarin hij nagenoeg al zijn bekendste symfonische werken schreef, onder andere het overgrote deel van zijn populaire symfonie毛n en ook de op dit concert gespeelde ouvertures Coriolanus en Egmont. Beide ouvertures zijn geschreven als muzikale inleidingen op bestaande toneelstukken. De Coriolanus-tekst werd in 1802 door de Oostenrijkse jurist en dramaturg Heinrich Joseph von Collin geschreven. Beethoven schreef de ouverture in 1807 waarschijnlijk voor de heropvoering van Collins werk op 24 april van dat jaar. Egmont is een tragedie van Johann Wolfgang von Goethe. Beethovens ouverture was het eerste deel van de volledige toneelmuziek die hij in 1810 voor Goethes tekst schreef in opdracht van het Wiener Burgtheater schreef. In beide werken komt de thematiek van de grote held aan bod die uiteindelijk het onderspit moet delven. Coriolanus vertelt het verhaal van de Romeinse staatsman en 09 269 92 92 - tickets@debijloke.be

TOELICHTING militaire held Gaius Marcius die zich al op jonge leeftijd in een militaire campagne tegen de Volcsi’s had onderscheiden. Als erkenning voor zijn heldhaftig optreden bij de verovering van de vestingstad Corioli, mocht hij de naam Coriolanus dragen. Door zijn vijandige houding tegenover de sociale ontvoogding van het gewone volk, geraakte hij echter in een bittere politieke strijd verwikkeld. Uiteindelijk werd hij na een debat over graanuitdelingen ten behoeve van een noodlijdend volk, verbannen. Hij werd verplicht zijn stad te verlaten en sloot zich uit wraak aan bij de Volsci die terugkeerde om Rome te veroveren. Slechts de smeekbeden van zijn moeder, vrouw en kinderen konden hem ervan overtuigen om rechtsomkeer te maken. Daarop zou hij volgens sommigen door de Volsci zijn omgebracht wegens verraad. Deze ‘held’ vormde de basis van Shakespeares bekende drama Coriolanus. De figuur inspireerde echter ook Heinrich Joseph von Collin in 1802. Hij verwerkte dit historische drama tot een eerder filosofische discussie waarin de vraag gesteld wordt of helden volledig vrij zijn in hun handelen of rekening moeten houden met de sociale context waarin ze leven. De Coriolanus-ouverture is wat betreft dramatiek en muzikale stijl een voorbode van de Vijfde Symfonie die Beethoven kort na dit werk schreef. In de ouverture verklankt de componist de sferen en gemoedstoestanden die in Collins toneeltekst aan bod komen. We horen er uitbarstingen van woede (in het brutale geweld van massieve, verpletterende tutti-akkoorden die doorheen het volledige werk regelmatig terugkeren), een onheilspellend gevoel van wanhoop (vooral te horen in de met spanning geladen pauzes), het starre onbuigzame karakter van Coriolanus (in het besloten eerste thema), een zacht en lyrisch pleidooi van de moeder en echtgenote (in het zangerige tweede thema) en uiteindelijk de dood van onze held (in de desintegratie van de melodie van het eerste thema tot stervende pizzicati in de strijkers op het einde van de ouverture). Vooral het conflict tussen de held Coriolanus enerzijds en zijn moeder en echtgenote anderzijds wordt sterk in de verf gezet. Die zielestrijd van onze held wordt in deze ouverture op een onovertroffen wijze verklankt. Goethes Egmont is eveneens gebaseerd op een historische WWW.DEBIJLOKE.BE

TOELICHTING figuur: de graaf van Egmont (zie coverafbeelding), een Nederlandse edelman ten tijde van de opstand van de Nederlanden tegen Spanje. Het verhaal is gesitueerd in Brussel in 1566. Samen met Willem van Oranje is de graaf verwikkeld in een strijd tegen het beleid van de nieuwe landvoogd, de hertog van Alva. Egmont was erg populair bij de Vlaamse protestanten, maar wilde ook loyaal blijven aan de Spaanse koning. Hij geloofde ten onrechte dat hij beide partijen zou kunnen verzoenen en weigerde, ondanks herhaalde waarschuwingen, uit Brussel te vluchten zoals Willem van Oranje dat deed. Hij werd uiteindelijk opgepakt en stierf als een van de eerste van de 8.000 slachtoffers van Alva’s ‘Bloedraad’. In Beethovens Egmont-ouverture kan men het volledige drama volgen. Het muziekstuk bestaat uit drie delen, die zonder onderbreking gespeeld worden: 1. een korte inleiding die meteen een muzikale voorstelling van de tirannieke hertog van Alva en het lijdende volk tekent, 2. een allegro dat bestaat uit twee thema’s die verwerkt worden en leiden tot de muzikale voorstelling van de dood van Egmont en 3. een finale waarin ondanks alles de overwinning van het volk bezongen wordt. Bartók - vioolconcerto nr. 2 (1938) Het tweede vioolconcerto van de Hongaarse componist Béla Bartók is een van de grote meesterwerken van de twintigste eeuw. Het is een heerlijk romantisch concerto in drie bewegingen, doordrongen van eigen moderne accenten. De grootse dramatiek in de solopartij in het eerste en derde deel wordt er gecombineerd met de innige, tedere lyriek van de viool in het middendeel. Het werk bevat enkele van de meest briljante bladzijden uit de vioolliteratuur. De cadens van het eerste deel staat geboekstaafd als een van de meest opmerkelijke en virtuoze bladzijden van de twintigste-eeuwse concertliteratuur. Het concerto werd in 1936 voor een vrij respectabel bedrag van 3000 dollar besteld door Zoltán Székely (1903-2001), een van Hongarijes grote vioolvirtuozen die regelmatig met de componist concerteerde. Bartók werkte aan zijn opdracht in 1937 en 1938. Hij wilde er oorspronkelijk een symfonische variatie voor viool en orkest van maken, maar op uitdrukkelijk verzoek van Székely werd het een traditioneel concerto in drie delen. Bartók 09 269 92 92 - tickets@debijloke.be

TOELICHTING smokkelde er echter wel zijn oorspronkelijke idee in, zodat het variatieprincipe er prominent aanwezig is. Zo bestaat het middendeel volledig uit een thema met zes variaties. Op een hoger niveau heeft Bartók het thematische materiaal van het eerste deel gevarieerd tot dat van het laatste deel. Beide partijen waren er tevreden mee. Székely had een degelijk traditioneel concerto en Bartók was zo tevreden met zijn variaties dat hij daarna nooit meer de behoefte voelde om een grote symfonische variatievorm te schrijven. Het vioolconcerto duurt een kleine veertig minuten. De drie delen zijn zo opgebouwd dat het middendeel de spiegel vormt voor de twee buitendelen: het eerste deel wordt als het ware weerspiegeld in het derde deel. Die overeenkomsten gelden niet alleen voor de thema’s en motieven, maar ook voor de muzikale vorm van de bewegingen waarbij de afzonderlijke onderdelen nauwkeurig worden weerspiegeld. Men noemt dit vormprincipe een palindroom. Bartók gebruikte het meerdere malen in andere werken uit die periode. Beide buitendelen zijn eigenlijk grote sonatevormen met twee hoofdthema’s. Ze starten alle twee met een inleidend motiefje. Het hoofdthema wordt in de twee bewegingen door de solist gespeeld. De vier maten uit het eerste deel worden in het derde deel ritmisch getransformeerd en gevarieerd tot acht maten weergegeven. Het contrasterend neventhema is opgebouwd uit de 12 chromatische tonen van ons Westers toonsysteem, maar op een andere manier dan Schoenberg en zijn volgelingen dat deden met hun dodecafonische (twaalftoon) compositietechnieken. Bartók wilde niet atonaal componeren. Hij had voor zichzelf reeds uitgemaakt dat dit hem niet lag. Voor hem was de aanwezigheid van elk van die 12 tonen voldoende, zonder dat de volgorde waarin ze voorkwamen belangrijk was. Dat laatste was namelijk de kern van de principes van Schoenberg en de zijnen. Zoals reeds vermeld, bevat het eerste deel een opmerkelijke en technisch bijzonder veeleisende cadens. Die passage start met opvallende roterende kwarttonen in de solopartij. Het is een van de slechts twee momenten in Bartóks oeuvre waar hij gebruik maakt van microtonen. Het tweede deel, een andante, staat in schril contrast met WWW.DEBIJLOKE.BE

TOELICHTING de briljante virtuoze buitendelen van het concerto. Het parlando rubato-thema is vrij chromatisch, maar klinkt verbazend kinderlijk naïef. Dit thema wordt zes keer gevarieerd. De viool blijft centraal staan, al gebruikt Bartók de instrumenten uit het orkest op een bijzondere manier. Hij componeert bewust met enkele klankkleuren en effecten in de begeleiding en kiest daarom heel doordacht voor bepaalde instrumentencombinaties en speelwijzen. Het geheel klinkt teder en bij momenten zelfs breekbaar. Na de zes variaties herhaalt Bartók het oorspronkelijke thema, maar dan een oktaaf hoger. Voor de finale van het concerto voorziet de partituur twee eindes: eentje zonder inbreng van de solist, en eentje met een briljante solopartij. Het eerste was Bartóks oorspronkelijke slot, het laatste kwam er op verzoek van Székely, die wilde dat het werk zou eindigen ‘als een concerto en niet als een symfonie’. Borodin - Symfonie nr. 2 (1876) Evenals Beethovens ouvertures is ook Borodins tweede symfonie doordrongen van monumentale heroïek. Zijn tijdgenoten dichtten het werk zelfs de bijnaam ‘Bogatyrskaja simfonia’ toe, wat zoveel wil zeggen als ‘heldensymfonie’. Het werk is trouwens erg verwant met de muziek die hij in diezelfde periode schreef voor zijn ‘Vorst Igor’, een typisch voorbeeld van de Russische epische opera. Alexander Borodin was eigenlijk een chemicus, een Russische wetenschapper met een internationale reputatie. Er staat zelfs een chemische reactie op zijn naam. Muziek componeren was voor hem dus veeleer een hobby. Hij componeerde tijdens zijn vakanties, tijdens weekends en als hij ziek was. Zijn vrienden wensten hem daarom doorgaans geen goede gezondheid, maar een vruchtbaar ziekteverlof toe. Borodin heeft bijgevolg een betrekkelijk klein oeuvre bij elkaar geschreven, een veertigtal werken. Toch componeerde hij enkele van de mooiste en meest bekende werken uit de Russische muziekgeschiedenis: de symfonische schets ‘In de steppen van Midden-Azië’, zijn tweede strijkkwartet en zijn opera ‘Vorst Igor’. Ook zijn tweede symfonie wordt hiertoe gerekend. De periode waarin Borodin zijn tweede symfonie schreef, wordt gekenmerkt door een vernieuwde interesse voor de niet09 269 92 92 - tickets@debijloke.be

TOELICHTING programmatische instrumentale muziek. Vooral de symfonieën waren weer in trek. O.a. deze van Johannes Brahms en Anton Bruckner. De Nationale Scholen beleven ook in Rusland een bloeiperiode. Er bestond veel interesse voor opera’s met nationale thema’s en ook het gebruik van volksliederen en –dansen waren erg populair. Componisten probeerden de eigen Russische traditie te laten versmelten met moderne romantische tradities uit het Westen. Zo was Borodin beïnvloed door de lyriek en klassieke vormentaal van Mendelssohn en Schumann en de verfijnde orkestraties van Berlioz. Tegelijk kan men elementen uit de volksmuziek in zijn werk ontdekken, al zal men zelden letterlijke citaten van volksliederen of –dansen horen. Verder worden zijn composities gekenmerkt door nogal onvoorspelbare harmonische wendingen. De tweede symfonie toont Borodin op het hoogtepunt van zijn muzikale kunnen. Het werk bevat vier bewegingen: een allegro, een scherzo, een andante en een finale. Elk van deze delen heeft een eigen karakter, maar ze behoren onmiskenbaar tot hetzelfde werk. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het gemeenschappelijk melodisch materiaal. Verder hoort men doorheen het werk regelmatig flarden uit zijn opera ‘Vorst Igor’, waaraan hij in die periode werkte. De eerste beweging begint met een bruusk en episch openingsthema waarin zeer opvallend gespeeld wordt met de afwisseling van grote en kleine tertsen. Het tweede thema is een contrasterend lyrisch thema, dat wat doet denken aan Russische volksmelodieën. Later komt deze melodie terug in het trio van de tweede beweging en nog later, maar iets vager, ook in de vierde beweging. De volledige beweging ademt de sfeer uit van de wereld van de Russische helden en legenden. Het scherzo is een zeer snelle beweging in een vierledige maatsoort. Dat is wat ongewoon omdat het scherzo gewoonlijk in een dansante drieledige maat geschreven wordt. In het midden van dit deel hoort men een exotisch gekleurd trio. Deze passage verwijst naar het koor van de Polovtsiaanse meisjes uit zijn opera ‘Vorst Igor’. De derde beweging, het andante, wordt ingeleid door de klarinet. Daarna hoort men de prachtige hoornsolo, een van Borodins meest serene melodieën. De muziek suggereert alweer de wereld van mythen en legenden. WWW.DEBIJLOKE.BE

TOELICHTING Het vierde en laatste deel, het snelle en energieke allegro, is subliem georkestreerd. De muziek verwijst heel duidelijk naar de feestscènes uit ‘Vorst Igor’. De première in 1877 was niet meteen een groot succes. Borodin kreeg veel commentaar op dit werk. Hij had een vrij zware en onpraktische blazerspartij geschreven, de opeenvolging van toonaarden in de verschillende bewegingen was ongebruikelijk, er was een overaanbod aan thema’s in zowel de eerste als de laatste beweging en hij bediende zich volgens tijdgenoten en collega’s te veel van harmonische vrijheden. Aan het eerste verwijt gaf hij op aanraden van zijn vriend Rimski-Korsakov gehoor. Hij verdunde de koperblazerspartij en maakte de textuur van het geheel lichter. Voor de andere elementen van kritiek bleef hij echter doof. Het zijn net die kenmerken die menig hedendaags melomaan in dit werk zo charmant vindt. De symfonie is vandaag een van de muzikale juweeltjes van de Russische muziekgeschiedenis.

09 269 92 92 - tickets@debijloke.be

BIOGRAFIE Symfonieorkest Vlaanderen Het Symfonieorkest Vlaanderen is een orkest samengesteld uit een zestigtal enthousiaste musici. Het orkest werd opgericht in 1960 onder impuls van ir. Dirk Varendonck, die ook de eerste dirigent was. Vanaf 1984 werd het ‘Nieuw Vlaams Orkest’ gedirigeerd door Patrick Peire, Robert Groslot en Fabrice Bollon. In 1995 werd het omgedoopt tot ‘Het Symfonieorkest van Vlaanderen’ en grondig hervormd onder leiding van intendant Dirk Coutigny. Hij herstructureerde het tot een modern flexibel orkest. Jaarlijks brengt het orkest een tiental producties die worden ontdubbeld in een ruim netwerk van concerten in eigen land, maar ook in Nederland, Duitsland, Groot-Brittannië en Italië. In 1998 trok Coutigny de Britse dirigent David Angus aan als chef-dirigent. In oktober 2004 werd David Angus opgevolgd door de Vlaamse dirigent Etienne Siebens. Deze dirigent heeft met zijn eigen Prometheus Ensemble reeds bewezen een goede combinatie te maken tussen kwaliteit, vernieuwing en gedrevenheid. In de Vlaamse pers werd deze aanstelling unaniem toegejuicht als een boeiende artistieke koers voor de toekomst van een van Vlaanderens meest dynamische orkesten. Etienne Siebens Etienne Siebens studeerde orkestdirectie bij Lucas Vis en Jorma Panula. Al snel werd hij uitgenodigd voor gastdirecties bij Het Brabants Orkest, Het Symfonieorkest van Vlaanderen, de Beethoven Academie, het Koninklijk Filharmonisch Orkest van Vlaanderen, het Vlaams Radio Orkest, de Vlaamse Opera, Muziektheater Transparant. Uitnodigingen in Engeland, Duitsland, Nederland en Spanje volgden. Hij dirigeerde o.a. de internationaal geprezen productie ‘The Lighthouse’ van Peter Maxwell Davies en in 2000 de wereldpremière van diens opera ‘Mr Emmet’. De pers schreef over Siebens “... de coming-man in het dirigent-arme België...” In 1992 richtte Etienne Siebens het Prometheus Ensemble op dat zich in korte tijd heeft weten te profileren tot een van de belangrijkste kamermuziekensembles. Het Prometheus Ensemble en dirigent Etienne Siebens worden sindsdien uitgenodigd in gerenommeerde concertseries en in de belangrijkste binnenWWW.DEBIJLOKE.BE

BIOGRAFIE en buitenlandse festivals zoals Het Festival van Vlaanderen, Festival Musica Strassbourg, Festival Octobre en Normandie, Covent Garden Festival en het Festival Académies Musical de Saintes. In 2001 werd Siebens benoemd tot vaste gastdirigent bij het Vlaams Radio Orkest en in 2002 dirigeerde hij de veel besproken Holland Festival productie ‘Karkas’ van componist De Bondt. In 2004 werd Etienne Siebens benoemd tot chefdirigent bij het Symfonieorkest Vlaanderen. Ning Kam Ning Kam werd geboren in Singapore in 1975 en ontdekte de viool dankzij haar vader, Kam Kee Yong, zelf violist en componist. Vanaf 1987 studeerde ze aan de Menuhin School, waar ze les kreeg van Sidney Griller, Maurizio Fuks en Wen Zhou Li. Ze vervolgde haar studies aan het Curtis Institute bij Jaime Laredo, nadien aan het Cleveland Institute of Music bij Donald Weilerstein. Ning Kam won prijzen op verschillende festivals. Toch was de belangrijkste overwinning de Tweede Prijs ‘Prix du Gouvernement Fédéral Belge Eugène Isaye’ in de Koningin Elisabethwedstrijd in 2001. ‘The Strad’ sprak van een “strong artistic personality”. Ning Kam gaf talrijke concerten in Europa, Singapore, Canada en de Verenigde Staten. Ze bracht haar eerste cd uit in 1997, met werken van Enesco, Sarasate, haar vader Kam Kee Yong alsook transcripties van Heifetz. Vervolgens verscheen de cd ‘Transatlantic’ gewijd aan Amerikaanse muziek. American Record Guide loofde ‘Transatlantic’ als energiek en virtuoos, maar toch met humor, lichtheid en kracht. Als een artieste met een bijzondere interesse voor hedendaagse muziek gaf Ning Kam de wereldpremière van het aan haar opgedragen vioolconcerto van Claude Ledoux ‘Frissons d’Aile’ met het Orchestre Philharmonique de Liège. In 2005 was ze te gast in de ‘Park Lane Group Series’ voor jonge artiesten met oog voor hedendaagse muziek. In 2006 maakte ze haar succesvol debuut in Wigmore Hall met de Britse pianiste Carole Presland. Ning Kam speelt op een Guarneri Del Gesu (1730) die haar geleend wordt door Dhr. en Mevr. Rin Kei Mei uit Singapore.

09 269 92 92 - tickets@debijloke.be

Ning kam

HUISMEDEDELINGEN De Bijloke Bistro BY COEUR D’ARTICHAUT

Muziekcentrum De Bijloke Gent en Coeur d’Artichaut slaan de handen in elkaar om u zowel overdag als ’s avonds culinair te verwennen! De Bijloke Bistro biedt een schitterende bistrokeuken aan democratische prijzen, met een prachtig uitzicht op de middeleeuwse concertzaal en de Bijlokesite. De Bijloke Bistro is open van maandag tot vrijdag van 12u tot 18u; op concertdagen kan u er van twee uur voor tot twee uur na de voorstelling genieten van een heerlijk diner.

Waar blijven de bloemen?

U heeft zeker al gemerkt dat dirigent en solisten vanaf dit seizoen geen bloemen meer krijgen, maar wel de enige echte ‘Bijlokemacarons’! Exclusief voor Muziekcentrum De Bijloke Gent ontwikkelde Gents chocolatier Nicolas Vanaise van Yuzu de ‘Bijlokemacaron’, geïnspireerd door de gele bol van De Bijloke. Ook u kan proeven van de ‘Bijlokemacarons’. U krijgt er een bij een koffie in De Bijlokebistro. In de Bijlokebistro kan u ook een doosje macarons kopen.

‘Staalkaart’: nieuw cultureel tijdschrift!

‘Staalkaart’ is Vlaanderens nieuwste culturele tijdschrift. Het verschijnt tweemaandelijks en focust op de culturele actualiteit in Vlaanderen. Naast diepgaande artikels over kunst, muziek en theater komen o.a. de agenda’s van diverse cultuurhuizen, en cd- en boekbesprekingen aan bod. Muziekcentrum De Bijloke is partner van ‘Staalkaart’ en publiceert in elk nummer een artikel dat aansluit bij de programmering van het Muziekcentrum. In het novembernummer wordt de patroonheilige van de muziek onder de loep genomen naar aanleiding van het concert van Collegium Vocale Gent op 20 november.

Programmaboekjes online!

Wellicht merkte u reeds dat het programmaboekje in een nieuw kleedje zit! Vanaf dit seizoen kan u de programmaboekjes ook online lezen op www.debijloke.be

09 269 92 92 - tickets@debijloke.be

BiNNENKORT ZO | 25.10.2009 | 17:00 | Docenten in

ZA | 14.11.2009 | 20:00 | Voix Gras

Concert

Heath String Quartet, Solisten

Duo Mythos

Vlaams Radio Koor olv Bo Holten

Les couleurs, les sons et les parfums...

Padding, Dutilleux, Beethoven, De La Rue

ZA | 31.10.2009 | 20:00 | Symfonisch 3 / 3+

ZO | 15.11.2009 | 16:00 | Kidconcert

Brussels Philharmonic olv Carlos

deFilharmonie olv Michal Dworzyns-

Kalmar, Wu Qian (piano)

ki, Christine Van Pellicom (acteur),

New World

Jeroen Vander Ven (acteur) Romeo en Julia

DO | 05.11.2009 | 20:00 | Musica Antiqua 2

WO | 18.11.2009 | 20:00 | Jazz / Jazz+

Orchestre des Champs-Elysées olv

Roy Hargrove Quintet

Philippe Herreweghe, Jean-Guihen Queyras (cello)

DO | 19.11.2009 | 20:00 | East of Eden

Schumann, Mendelssohn

Hossein Omoumi (ney en zang), Madjid Khaladj (tombak, daf, zang-e

DI | 10.11.2009 | 20:00 |

saringôshti (percussie)

Exploration / Symfonisch 1+

Mystieke stemmen binnen de Iraanse

Carolin Widmann (viool),

stilte

Jean-Guihen Queyras (cello) Benjamin, Koch, Ravel, Boulez,

VR | 20.11.2009 | 20:00 | Musica

Widmann

Antiqua 1 Collegium Vocale Gent olv Philippe

DO | 12.11.2009 | 20:00 | Miry / +

Herreweghe

Spiegel String Quartet, Sander

One perfect Harmony

Geerts (altviool), Mackim Fernandez Samodaiev (cello), Roeland Hendrikx

ZO | 22.11.2009 | 17:00 | Docenten in

(klarinet)

Concert

Webern, Brahms, Schönberg

Docenten van de afdeling jazz, lichte muziek conservatorium

VR | 13.11.2009 | 20:00 | Symfonisch 3+

ZA | 28.11.2009 | 20:00 | Symfonisch

Guido De Neve (viool), Frank

2 / 2+

Agsteribbe (klavecimbel), Amster-

Symfonieorkest Vlaanderen olv

dam Sinfonietta

Seikyo Kom, Pieter Wispelwey

Bach, Celis, Vivaldi, Kennis,

(cello)

Agsteribbe, Schnittke, Goubaidoelina

Dvorák, Britten, Elgar