Verkennen zonder grenzen Aka Moon in 5 albums
Dertig jaar en meer dan twintig cd’s heeft jazztrio Aka Moon op zijn naam. Kan je daar überhaupt de essentie uit halen? Een poging om het genie te vatten in vijf albums of projecten. Guy Peters
Aka Moon (1992)
Ganesh (1997)
DJ Grazzhoppa’s DJ Bigband + Aka Moon (2010)
Beïnvloed door hun bezoek aan de Aka, een pygmeeënstam uit de CentraalAfrikaanse Republiek, lieten Fabrizio Cassol (altsax), Michel Hatzigeorgiou (bas) en Stéphane Galland (drums) alles vallen voor hun nieuwe project. Ze werkten met intimiderend complexe polyritmes en polyfonie, een sound en stijl die aansloten bij die van Steve Colemans M-Base. Meteen was de uitzonderlijke chemie van het drietal voelbaar, via de ingenieuze composities van Cassol en de uitdagende flair van de muziek, maar vooral in het weergaloze samenspel vol onverwachte wendingen en hyperintense energie. Twee decennia lang was dit de enige Aka Moon-plaat in triobezetting. Tot op vandaag is het een verbluffend hoorspel, de intrede van een nieuw geluid.
De Afrikaanse trip van het trio was een eerste indicatie van hun nomadische en op de gemeenschap gerichte houding. Daarna leek het wel alsof er geen limiet stond op hun reisdrang, hun honger naar het verkennen van nieuwe tradities én het betrekken van meesters van andere tradities bij hun muziek. Zo ook bij het duo ‘Elohim’ en ‘Ganesh’, waarvoor ze gezelschap kregen van de Indiase percussiegrootheid Umayalpuram K. Sivaraman. Vooral op het tweede album, met ook gitaristen Marc Ducret en wijlen Pierre Van Dormael, werd je meegesleurd op een wervelende zoektocht door de Carnatische tradities, die naadloos gecombineerd werden met die vertrouwd klinkende Aka-jazz.
Aka Moon samenvatten als de band van de muzikale windrichtingen zou hen eigenlijk tekortdoen, want ze gingen ook aan de slag met dans- en theatergezelschappen (Rosas, TG Stan) en andere muzikale tradities. Met Ictus verkenden ze avant-gardemuziek, met DJ G razzhoppa’s DJ Bigband – letterlijk een bigband samengesteld uit DJ’s – belandden ze in de wereld van hiphop, draaitafels en beats. Het leidde opnieuw tot een waanzinnig dynamische interactie die de naden van het samenspel danig op de proef stelde. Het project werd getoond op Jazz Middelheim 2005. Een opname uit de KVS werd enkele jaren later beschikbaar als cd+dvd. Alweer een perfect voorbeeld van essentieel maximalisme.
18