Harpoen: Herfst 2013 - Excellentie by Harpoen

E X E C N E T L I L E Digitale uitgave

Voorwoord Ik voel me zeer vereerd om mijn naam te mogen laten drukken op de plek waar voorheen de naam van onze geliefde Samuel Nelemans stond. Voor deze keer ben ik uw kapitein, uw piloot, uw maestro â&#x20AC;&#x201C; de co-hoofdredacteur van de Harpoen. We gaan dit jaar rouleren en in iedere uitgave zal de naam van een andere co-hoofdredacteur onder dit voorwoord staan. Of je mijn naam hier vaker zult vinden betwijfel ik, maar ik ben in elk geval blij dat we niet zojuist duizend Harpoens bij een verkeerde school hebben laten bezorgen, of dat we er niet per ongeluk tienduizend hebben besteld in plaats van duizend. Want ja, ik ben soms een vrij onhandig typetje. Deze Harpoen staat in het teken van roemrucht en heerlijkheid: excellentie. We gaan uiteraard in op de excellentie van onze school, maar ook op excellentie in het dagelijks leven. En dan heb je ook nog de columns, waarvan het merendeel totaal niet op excellentie slaat, maar dat boeit niet. Veel leesplezier!

Tahrim Ramdjan

5. Michelle van der Kind - eindredacteur

4. Rimke de Kroon - hoofdredacteur

3. Josephine van Schendel - vormgever

2. Jonne Kramer - redacteur

1. Annique Snel - redacteur

11. To Wiersma - redacteur

10. Tahrim Ramdjan - hoofdredacteur

9. Pleun Brink - eindredacteur

8. Roos Prins - fotograaf

7. Fleur Lycklama-Nijeholt - redacteur

6. Sebastian Weisshaar - redacteur

Colofon

1 3 6 8 10

2 4 7 9 11

Inhoud De Harpoen recenseert... - 8

Tijd is geld, geld is tijd - 49

Zwemles - 13

Kunstzinnig II - 50

Muziekrubriek - 15

Rome, maar dan anders - 51

Get to Know - 17

Damsco - 53

Wat een pech: schoolstrijd weg! - 31

De wereld vanaf een sloopkogel - 55

Kunstzinnig I - 33

What happened with mr. van der Meer? - 57

Quotes - 34

Daag, daag, Zwarte Piet... - 61

Morgenstond - 36

Poll: excellentie - 63

De mooiste dag van mijn leven - 39

Time to confess something - 67

De grootste van de school - 46

Moderubriek - 68

Kiezen of delen - 48

pagina 57

pagina 68

De Harpoen recenseert... ...een film: The Internship

...een game: GTA V

Als Bill (Vince Vaughn) en Nick (Owen Willson) hun baan als ervaren verkopers bij een horlogezaak kwijtraken, proberen ze een stageplek bij Google te krijgen. Dit lukt, maar het leven als stagiair bij Google is niet gemakkelijk, zeker niet als je niets van computers of programmeren af weet. Bovendien zijn ze tweemaal zo oud als de andere studenten. De stagiairs maken teams en doen opdrachten. Het beste team krijgt aan het eind van de zomer een felbegeerde baan. Ondanks de generatiekloof proberen Nick en Bill op hun manier met hun team de opdrachten uit te voeren.

Ik weet het nog alsof het vorige maand was, toen ik de eerste trailer van Grand Theft Auto V zag. Het zag er uiteraard heel vet uit: een terugkomst in de staat San Andreas, waar het allemaal om draaide in een oudere GTA uit 2004. De releasedatum leek echter nog heel ver weg – eind 2013, zo werd eerst gezegd.

The Internship is een komisch verhaal en goede reclame voor Google. De opbouw van de film is standaard; met de gebruikelijke ups en downs. Erg ‘Amerikaans’ is het concept dat de ‘underdog’ uiteindelijk wint. De boodschap is dat je altijd in jezelf moet blijven geloven. Het is dan ook niet spannend wát het einde zal zijn, maar het is wel leuk om te zien hóe de personages dit einde zullen bereiken. Het feit dat de film zich bij Google afspeelt, maakt dat The Internship zich toch onderscheidt van andere comedies met een soortgelijke verhaallijn.

Fleur Lycklama-Nijeholt

Dit resulteert in een grappig verhaal, waarin Bill en Nick de wereld van het internet en Google leren kennen. Aanvankelijk zijn ze echte outsiders tussen alle jonge whizzkids, maar het is leuk om te zien hoe ze langzamerhand toch steeds meer waardering van hun teamgenoten krijgen. Door hun levenservaring houden ze de groep een spiegel voor en laten ze zien dat menselijke omgang en improvisatie even belangrijk zijn als technische hoogstandjes. In de film zitten een hoop grappige scènes, zoals de eerste dag bij Google en de opdrachten die de stagiairs krijgen. Het gebruik van Google in de film maakt de film van deze tijd en origineel. Het is erg leuk dat de kijker een beeld van de bedrijfscultuur krijgt.

Toch ging het opeens veel sneller dan verwacht. Zelf heb ik het onderschat: ik dacht dat een pre-release niet een must was als je hem in de eerste week wilde hebben. Hoe erg ik me vergist had bleek uit het feit dat ik helemaal naar een verlaten Intertoys, all the way in Zwanenburg, moest om een exemplaar te verkrijgen. En dat was dan nog het op-een-na-laatste daar. Niemand kan ontkennen dat GTA V een grote hype heeft ontketend. Maar de grote vraag is: is deze hype terecht?

Gameplay Wat we in GTA IV tof vonden is teruggekeerd, samen met wat we in GTA IV misten – zoals het zelf kunnen Storyline besturen van Boeing 747’s. De map (de Een van de uniekere kenmerken aan speelruimte) in GTA V is ook groot: je deze GTA-game is het feit dat je over beschikt niet alleen over de stad Los drie personages kan beschikken, die Angeles, maar ook over een vrij grote allemaal een andere persoonlijkheid woestijn, gevuld met de meest aparte met bijbehorende bezigheden hebben. bezigheden. Van jetski racen tot lichtelijk Ik had zelf mijn twijfels bij de vraag of kannibalisme: het is allemaal in detail dit een succes zou zijn, maar de drie personages zijn naadloos in het verhaal uitgewerkt. Toch is men ook wel een verbonden. De storyline is vrij kort, maar beetje doorgeslagen in het detail van de gameplay. Zo is er een missie waarin de missies lopen soepel in elkaar over, waardoor je soms niet eens doorhebt dat je, door met de sticks op je controller te manoeuvreren, letterlijk alleen maar je in een missie bent beland. Kan een yoga-poses moet uitvoeren. voor-, maar ook een nadeel zijn…

...een app: Aviate Waarschijnlijk moest er even een lege ruimte in de storyline gevuld worden, of zo. Graphics Ook qua graphics is er e.e.a. veranderd: de graphics zijn iets minder duf en grijs, als je het zo wilt noemen, ten opzichte van GTA IV. Als je des nachts boven de stad vliegt heb je een ongelofelijk uitzicht over een levendige stad, gevuld met bewegende lichtjes, die de voor- en achterlichten van auto’s voorstellen. De graphics doen realistisch aan.

Deze app bevindt zich op dit moment nog in de bètafase. Hij is dus nog niet helemaal af, maar lijkt veelbelovend. Aviate is geen app in de normale zin, Aviate is een launcher. Wat houdt dat in? Op iedere Android telefoon zit een laagje software dat van de producent zelf komt en daarom ziet een telefoon van Samsung er anders uit dan eentje van HTC. Aviate is zo’n laagje; het zorgt voor een besturingssysteem dat net iets anders is.

Als je de app voor de eerste keer opent, word je gevraagd om Aviate Kortom: GTA V is een succes te als je launcher in te stellen. Nadat wij noemen. Niet alleen op het gebied van dit gedaan hadden, kwamen we in de marketing is het geslaagd – een ‘echte’ app terecht. Op het eerste videogame haalt immers zelden het gezicht zag alles er simpel en mooi uit, NOS Journaal - maar de game voldoet de besturing werd snel even uitgelegd ook ruim aan de verwachtingen. Toch waarna we zelf aan de slag konden. heeft het spel misschien wel een Allereest valt de grote foto op het homescreen op. Deze is weliswaar gevaarlijke overmoed over zich: het is soms zo uitgebreid dat je niet meer weet mooi en past goed in de lay-out van de rest van de app, maar wij hebben tot nu wat je doen moet en daardoor kan het wellicht juist saai kan worden… toe nog geen enkel nut hiervan gezien. Onder de afbeelding staan tien apps die GTA V ligt al een tijd in de schappen en snel te gebruiken en aan te passen zijn. is verkrijgbaar in vrijwel elke elektronica- Dit is allemaal heel mooi en leuk maar of speelgoedwinkel. Maar om hem te nog niet echt bijzonder. mogen kopen zul je wel iemand van 18 jaar of ouder met je mee moeten zeulen! Wat Aviate onderscheidt van andere launchers is dat het werkt met plaatsen Tahrim Ramdjan en activiteiten. Als je het homescreen naar rechts wegswiped, krijg je een overzicht van alle plaatsen die je vaak bezoekt, bijvoorbeeld: home, work, highschool etc.

Op iedere plaats heb je natuurlijk andere apps nodig. Thuis gebruiken wij vaak de SONOS-app voor muziek en op school natuurlijk onze digitale agenda. Gedurende de dag veranderen deze behoeftes natuurlijk en dat is waar Aviates echte kracht ligt. Als je je telefoon ‘s ochtends opstart, is het homescreen volledig ingericht volgens het thema morning. De apps die boven in het balkje staan zijn allemaal relevant voor opstaan, aankleden en naar school reizen. Zo staan onze weerapp, OVplanner en ook het nieuws ertussen. Deze apps kun je natuurlijk zelf kiezen. Als we met de tram naar school gaan, verandert de app automatisch in travelling-modus. Met natuurlijk weer de OV-app, maar daarnaast ook heel andere apps, zoals spotify, agenda en google maps. Dit proces van afwisselen gebeurt de hele dag. Op het moment dat we ‘s avonds een laatse keer naar de app kijken zien wij ons rooster voor morgen, de wekker en onze whatsapp-berichten. Totdat morgen weer een nieuwe dag begint en daarmee ook een nieuwe cyclus.

Minpunten: het kost tijd om aan de nieuwe posities van de apps te wennen; paar buggs (het is de bètaversie). Conclusie: deze app laat nu al zien wat de toekomst van telefoons zal zijn; op ieder moment de juiste informatie geven. Ondanks dat we even moesten wennen vinden wij de app geweldig! Hij is gratis, dus iedereen kan hem uitproberen en zelf beslissen of hij/zij hem wil of niet. Wij in ieder geval wel.

Pluspunten: steeds op het juiste moment handige apps; mooie en simpele layout; makkelijk te gebruiken; en natuurlijk gratis.

Sebastian Weisshaar

Zwemles ...een album: Random Access Memories Ik heb een aantal woorden voor het album Random Access Memories van Daft Punk: Herhaling. Langdradig. Slaapverwekkend. Het begin knalt er lekker in, om vervolgens meteen in te kakken. Hoewel ‘Give Life Back’ to Music een goed nummer is, zit er veel herhaling in. Dat geldt eigenlijk voor de meeste nummers op het album. Pas bij ‘Giorgio by Moroder’ word ik weer een beetje wakker. Tenminste, de eerste twee minuten. Daarna heb je zeven minuten lang precies hetzelfde. Hoewel ‘Giovanni Giorgio’ op een gegeven moment weer begint te praten, is het niet meer zo aangrijpend als in het begin. De beat blijft hetzelfde. Na zijn tweede monoloog lijkt het nummer een andere wending te nemen, maar vervolgens valt het toch terug in zijn vertrouwelijke habitat. ‘Within’ en ‘Instant Crush’ zijn twee nummers die goed in elkaar overlopen. Het zijn twee compleet verschillende nummers, maar toch wel de nummers die het album een beetje in leven houden. Het piano-intro van ‘Within’ geeft meteen de indruk ‘oké, we gaan iets anders proberen’. En als er vervolgens een techno-stem overheen klinkt die twee keer hetzelfde zingt, wordt het toch niet saai. Er blijft een soort spanning in het nummer hangen. ‘Instant Crush’ heeft nog het meest weg van een doorsnee popliedje. Hoewel ook hier veel herhaling in de muziek zit, houdt de zang het nummer overeind.

Ik heb behoorlijk wat traumatiserende dingen meegemaakt in mijn kindertijd: de raaf van huisje, boompje, beestje, de heks die op zolder woonde, maar nog het ergst van allemaal: zwemles. Wij wonen met z’n allen in Nederland, allemaal leuk en aardig, maar we worden wel omgeven door water en bovendien zijn er overal van die enge rivieren en kanalen. Aldus mijn ouders. Dus moest ik op zwemles.

Ook zitten er hier en daar verrassingen verstopt in het nummer. Vervolgens komt er weer een lap saaie, langdradige muziek. En die lap is dan maar twee nummers lang – samen duren ze bijna een kwartier. Maar dan komt… ‘Get Lucky’. Een van de zomerhits van 2013. En wat is een zomerhit zonder de held van het jaar – Pharrell Williams. ‘Get Lucky’ is een vrolijk en swingend nummer dat doet denken aan ‘Saturday Night Fever’. Samen met ‘Within’ en ‘Instant Crush’ is dit nummer het absolute hoogtepunt van het album. De rest van het album is eigenlijk bijzonder slaapverwekkend. Wat door andere mensen wordt gezien als het beste album van het jaar, viel in mijn oren toch wel vies tegen. Een beetje jammer.

Kwam dat even handig uit; we woonden toevallig op steenworpafstand van het Zuiderbad. Heel charmant en ouderwets en heel Oud Zuid kwam er zwemmen, dus wij ook. Ik was een behoorlijk schattig kind, al zeg ik het zelf, wel net iets te dik maar ik had tenminste een leuke zwembril, dus was niet onpopulair. Daar lag het allemaal niet aan, zeker niet. Het lag aan onze zwemlerares. Ik kon trouwens helemaal niet zwemmen, en had nog geen diploma’s dus ik moest voor mijn A-diploma. Het was zo’n vrouw uit de provincie, met van dat ‘lekker praktisch kort geknipt haar’, maar ze wilde wel hip blijven, dus had ze het roodgeverfd. Ze kwam elke zondagochtend met haar Ford aanzetten. Mijn vader keek altijd heel vies naar die auto, kan ik me nog herinneren. Haar zicht was er behoorlijk op achteruitgegaan de laatste jaren, dus had ze een leesbril gekocht in precies de verkeerde kleur roze. De kleur van de glazen was inmiddels al geel uitgeslagen, ze was namelijk fanatiek roker. Qua stemgeluid leek ze dan ook behoorlijk op mevrouw Oosterhof (ben me later dan ook rotgeschrokken toen ik die stem opeens weer hoorde).

Pleun Brink

Muziekrubriek De andere groep, de groep waarin mijn beste vriendin zat, had zo’n gezellige donkere man die aan wedstrijdjes ‘zo lang mogelijk onderwater blijven’ deed en bovendien kindereieren uitdeelde. Het was niet dat ik niet probeerde goed te zwemmen, maar ik kon het gewoon niet. De hele situatie was pretty much om te huilen. Maar dat stopte het Zuiderbad niet om mij aan mijn diploma te krijgen, dus na zeven maanden (de rest deed het trouwens in drie weken) was het zo ver: afzwemmen. Alsof het het spektakel van de eeuw was kwam heel Oud Zuid erop af stormen, de bolides en terreinwagens (heb ik trouwens nooit begrepen, mooie auto’s hoor, terreinwagens, maar ik kan in Oud Zuid nog niet eens een normale boom vinden) verzamelden zich rond het naargeestige bad. Ik was behoorlijk geïrriteerd, want het watermormel uit de provincie had mijn hippe zwembril afgenomen, want ‘als je in het water valt, heb je ook geen zwembril op’. En die dag moesten we ook nog door het gat, wat in de kolom ‘boven mijn kunnen’ kwam. Al met al had ik er precies geen zin in, en als ik ergens geen zin in had, ging ik driftig liggen en kwam ik niet meer overeind. Zo ook op afzwemdag. Maar dat hield het mormel niet tegen, ik moest en zou door dat gat, en wel vandaag. Ze kreeg me van de grond en heeft me uiteindelijk het zwembad maar gewoon ingegooid (duiken kon ik trouwens ook niet), en ik heb god knows how mijn diploma gehaald. Maar ik ga niet verbaasd zijn als ik op mijn oude dag sterf, omdat ik in het water val en niet meer weet hoe ik moet zwemmen. Don’t blame me, blame het mormel.

Na een lange brainstorm kwam dit eruit: wat luisteren de leerlingen van onze school eigenlijk het meest? Hier volgen vier toptiens.

Pleun Brink

Roos Prins – klas 6 A Forest – The Cure White Noise – Disclosure Heart Skipped A Beat – The XX I’m Gonna Find Another You – John Mayer The Great Escape – Patrick Watson Pharaos – SBTRKT Sorry – Kyteman 505 – Arctic Monkeys We Could Forever – Bonobo Down The Road – C2C Merel Burkunk – klas 4 Dogs – Damien Rice Welcome Home – Radical Face Psychantisch – De Jeugd van Tegenwoordig Youth – Daughter Same Love – Macklemore & Ryan Lewis Holding On – Flume Solonaise – Faberyayo Amsterdam – Coldplay Comptine d’un autre été, l’après-midi – Yann Tiersen Birds – Chef’special

To Wiersma

Get to Know

Wolf Meijer – klas 2 X You – Radio Edit – Avicii Spaceman – Hardwell Talk Dirty – Jason Derulo Hey Brother – Avicii Dill The Noise – Dillon Francis and Kill The Noise Another Night – Mac Miller Ma Direction – Sexion D’Assaut Donald Trump – Mac Miller Let It Go – Wiz Khala ft. Akon And We Danced – Macklemore ft. Ziggy Stardust Gilles Meester – klas 5 Nature Boy – George Benson My Latin Brother – George Benson Summertime – The George Benson Quartet & Dorothy Heyward My Heart Is Dancing – George Benson Take The “A” Train – George Benson Sack Of Woe – George Benson Billie’s Bounce – George Benson Give Me The Night – George Benson The World Is A Ghetto – George Benson Take Five – George Benson

Ruim zevenhonderd zielen bezoeken bijna dagelijks onze school. Maar hoeveel van hen, buiten je eigen vriendengroepje, ken je nou echt goed? Het is weer een nieuw schooljaar – een nieuwe ronde om nieuwe mensen te leren kennen. En wat boeit het als ze vier jaarlagen boven jou zitten, of juist twee onder jou: vriendschap is vriendschap. Leeftijd is maar een getal, en om maar meteen de grap af te maken voordat een ander het doet: ja, de gevangenis is maar een kamer. De onderstaande mensen lijken misschien angstaanjagende gedrochten of arrogante wannabe-celebrities, maar stiekem zijn ze allemaal heel interessant. Daarom hebben wij ze geïnterviewd voor de eerste editie van Get to Know. Het fijnste wat het Ignatius te bieden heeft qua menselijk vlees, is door ons speciaal voor jou geselecteerd. Mocht je toevallig nog naar sociaal contact snakken: vrees niet om bij één van onderstaande mensen aan te kloppen. Bijvoorbeeld voor een Starbucksdate, of om mee in de pauze naar de Appie te gaan. Disclaimer: alle geinterviewden zijn akkoord gegaan met het uitgewerkte interview vóór publicatie. Wij hebben niet tot doel om wie dan ook in een kwaad daglicht te zetten. Wij bieden onze excuses aan, indien de interviews door enkelen wel dusdanig ervaren werden.

R. (Ruud) Verbeek Jaarlaag: 4 / Leeftijd: 14 Bruin haar, bruine ogen 87,5% Nederlands, 12,5% Amerikaans Wat voor kleur tandpasta gebruik je? Ehm, ik gebruik meestal witte tandpasta, van Elmex. Is daar nog een reden voor? Nee, dat maakt me niet uit. Vroeger lustte ik geen zoute tandpasta, maar nu maakt het me niet meer uit.. Hoe vaak per dag ga je naar het toilet? Oh, dat is een lastige.. vier of vijf keer denk ik. En dan voornamelijk kleine boodschappen? Jawel. Wat is je grootste onzekerheid? Ehm.. ik denk of meisjes mij wel leuk vinden. Wat is je levensdroom? Ik wil een grote invloedrijke computerprogrammeur worden! In Silicon Valley? Neh, niet per se, ik wil best in Nederland blijven. Welke leraar zou je het liefst voor een dag willen zijn? Ehm, ik wil wel meneer Hamel zijn, dat lijkt me het leukst omdat je dan iedereen eruit kunt sturen!

Welke klassieke talen heb je gekozen? Latijn en Grieks, want ik vind het allebei erg leuk. Misschien laat ik nog eentje vallen, omdat ik een zwaar profiel heb. Oh ja, met wiskunde D, hoe bevalt dat? Ik vind wiskunde D geweldig en ik vind dat meer mensen het zouden moeten kiezen. Het lijkt veel op wiskunde A, maar wij zijn dan veel uitgebreider bezig, met bijvoorbeeld de driehoek van Pascal. Wanneer was je voor het laatst zielsgelukkig, en waarom? De laatste keer dat ik heel erg gelukkig was, was denk ik toen ik te horen kreeg dat ik met Arthon naar de prijsuitreiking van de Game Maker wedstrijd mocht.. ..Dat was middenin de toetsweek, toch? Ja, maar gelukkig kon er wat geregeld worden, ik kende ook heel veel mensen die daar liepen. Heb je nog een prijs gewonnen? Nee, helaas niet.. Nou ja, je bent tenminste door de voorselectie heen gekomen! Hoeveel verliefdheden heb je gehad? Ik denk drie. Aha.. ook mensen van school? Eh.. Nee wacht, het zijn er zelfs vier in totaal.. Maar twee zaten op deze school, ja.

Stel dat je nu op vakantie mag, naar welk land zou je gaan? Ik zou wel naar Noorwegen willen gaan, ik wil daar al heel lang heen en heb daar ook wat boeken over gelezen, zoals Nooit meer slapen van Hermans, en het is.. het lijkt me gewoon een heel leuk land om te zijn, je kan er wild kamperen en eh.. het schijnt gewoon heel mooi te zijn! Wist je dat Hamel ook van Noorwegen houdt? Oh.. *nerveus lachje* Welke game heb je voor t laatst gespeeld? Ehm, Minecraft. Speel je dat vaak? Nou ja, jawel, maar ik vind de mainstream games zoals GTA wel leuk om te bekijken op youtube..

L. C. N. (Lisa) Nieuwenhuijs Jaarlaag: 2 / Leeftijd: 13 Bruin haar, groene ogen 100% Nederlands Welke kleur tandpasta gebruik je? Blauw met wit.. (Ole: Ik ook blauw met wit!) Doen jullie alles samen? Jullie lijken net een stelletje! (Ole: Nee, we zijn gewoon goeie vrienden) En waarom blauw met wit? Nou, het is gewoon een chill merk.. Hoe vaak per dag ga je naar het toilet? *barst in lachen uit* Dat weet ik echt niet hoor! Probeer het te tellen.. Eh.. vier of vijf keer ofzo? In welke sport ben je het minst goed? Eh, honk- of handbalâ&#x20AC;Ś Doe maar handbal. Maar dat is toch juist makkelijk? Ja maar ik begrijp de regels niet! Wat is je levensdroom? Later een goeie baan hebben en gaan studeren in Amerika. Wil je ook gaan wonen in Amerika? Ja, naja, misschien.. Welke artiest luister je nu het meest, en welk album? Oh, mag ik even kijken op mijn iPhone? Volgens mij zijn al mijn liedjes van andere artiesten.. Ja, dat heb ik dus ook, gewoon een bij elkaar geraapte Spotify-lijst! Precies die! Maar ik denk wel Macklemore.

Wat is het meest awkward moment dat je hebt beleefd in je leven? Ik weet niet, ik heb heel veel awkward dingen meegemaakt.. De meest recente dan? Nou ja, het gebruikelijke, dat je wel eens denkt dat je een vriend ziet en een gesprek begint met iemand die je niet kent of zo.. Hoe vaak ben je verliefd geweest in je leven? Oh, vroeger echt heel vaak, echt heeeeeeeeeel vaak! Nu ook? Ehm, nee. Als je nu een ding tegen de rector mocht zeggen, wat zou het dan zijn? Geen zesde uren, wij hebben het nu twee keer per week. Echt niet leuk. Ja, ik heb het drie keer per week. Kutleven toch, je kan niemand tot half vijf op school laten. Maar scholen in mijn buurt gaan rustig door tot zes uur hoor. Ja, maar jij woont in de Bijlmer. Als je een levensspreuk mocht kiezen, welke zou dat dan zijn? Hakuna Matata!

Welke OV-lijn gebruik je het meest? De zestien. En wat is dat? Bus, tram? Tram. Wat een ***vraag dit trouwens. Op welk dier lijk je het meest? Een duif, want ik zag laatst een duif met obesitas. En daarom lijk je op een duif? (Ole: Nee, ze lijkt op een zeehond)

R. M. S. (Ryan) McDonnell Jaarlaag: 6 / Leeftijd: 17 Bruin haar, blauwe ogen 50% Nederlands, 50% Schots Wat voor mobiel heb je? Nou, ik had dus een Samsung Galaxy S2, maar.. Maar die is in het water gevallen. Toch? Ja. Hoe? Ehm, omdat ik ermee gezwommen had, hij zat in de achterzak van mijn zwembroek. En nu heb ik een Sony Ericsson. Een hele oude. Welke kleur tandpasta gebruik je? Ik gebruik Prodent White Now tandpasta, omdat het een bewezen recept is dat je tanden er wit van worden. Nou ja, dat zegt mijn moeder dan. Stel je zat op een onbewoond eiland, en je mocht twee mensen laten overvliegen, wie zouden dat zijn? Oh, die vind ik wel lastig.. ik denk dat ik deze maar skip. Ik wil niet een vriend benadelen ofzo.. Of je zegt gewoon “Mijn moeder en mijn vader”. Ja, doe dat maar. Als je een docent mocht zijn voor een dag, welke zou je zijn? Ehm, Ha… Ja, ik heb dus al heel veel Hamel gehoord. Oh, dan zeg ik wel iets anders. Doe maar Guijt ofzo, ben ik gymleraar. Welke OV-lijn gebruik je het meest? De bus vanuit Aalsmeer, daar woon ik. Is dat niet heel ver? Jawel, elke dag ga ik om half acht al weg. Meestal heb ik geen zin om te fietsen. Nou ja, soms in de zomer dan. Op welk dier lijk je het meest? Een vos. Waarom? Omdat ik sluw ben. Zo mainstream.. Haha. Wat was er eerder: de kip of het ei? Ehm, eerst was.. het ei. Omdat zeg maar.. een dier een ei had gelegd, en dat ei was gemuteerd tot een kip. En toen kwam er een kip uit, dus eerst het ei. *kijkt heel intelligent*

Wanneer was je voor het laatst zielsgelukkig, en waarom? Nja, dat weet ik eigenlijk ook niet meer.. Klinkt wel heel tragisch. Oh wacht, dat weet ik nog, in het Vondelpark, maar toen had ik gesm.. nou ja, maak er maar van “Toen ik melig was in het Vondelpark met vrienden.” Wanneer heb je voor het laatst gehuild? Ik denk dat dat voor de zomervakantie was. Omdat mijn moeder toen naar het ziekenhuis moest, en tja. Ah. gaat het nu wel beter met haar? Jawel, gelukkig. Hoe vaak ben je verliefd geweest? Ehm, drie keer. Op mensen van school? Is dit serieus een vraag? Nou ja, ja. Niet allemaal hoor. Wat is je vaste avondritueel? Nou, ik zeg eerst tegen mezelf dat ik moet douchen. En dan doe ik het niet. En dan val ik in slaap. Heb je nog een wijze raad voor de mensheid? Wees niet te snel om te vertrouwen. Oke.. en waar baseer je die op? Van alles. Mensen zijn niet te vertrouwen.

L. L. (Lida) Delawari Jaarlaag: 3 / Leeftijd: 15 Bruin haar, bruine ogen 50% Afghaans, 50% Russisch Welke kleur tandpasta gebruik je? Blauw, wit en rood. Waarom? Omdat het lekker is. De kleur is lekker? Oh, de kleur, ja dat boeit me geen f*ck. Hoe vaak per dag ga je naar toilet? Vier of vijf keer. Ook als je ongesteld bent? Ja. Stel je bent op een onbewoond eiland, en je mag twee personen laten overvliegen? Oke, ehm, dan moet ik kiezen tussen drie beste vriendinnen.. Je mag ook meneer Hamel meenemen. Nou, dan kies ik maar voor Natasja en jou [Natasja en Tahrim; de twee personen die aanwezig waren bij het interview, red.]. Ben je ooit met iemand van je eigen geslacht gegaan? Kunnen we die vraag overslaan? Wat is je levensdroom? Om later toch wel een soort huisje-boompje-beestje te hebben: getrouwd zijn, kinderen hebben, een leuke carrière. Wat voor carrière? Kantoorbaantje? Nee, eigenlijk juist niet, nee ho, ik neem mijn woorden terug – nu ik erover nadenk wil ik helemaal geen huisje-boompje-beestje. Ik wil gewoon gelukkig worden en uiteindelijk wel een man hebben en zo. En wat wil je echt bereiken? Een eigen dansschool.

Welke game heb je voor het laatst gespeeld? MW3. Nice. Wat was er eerder? De kip of het ei? Ei. Verklaring. Kip. Alsnog, verklaring. Ooit kwam er gewoon een dier langslopen, en dat raakte besmet met iets, en toen werd het een kip. Tja. Wat is het eerste dat je doet als je thuis komt? Kijken wat ik de volgende dag aan doe. Zonder je schoenen en jas uit te doen? Nee oke, eerst mijn schoenen en jas uitdoen. Nee trouwens, het eerste wat ik doe is altijd mijn kat begroeten! Oh, even je poesje begroeten. Ja. Even je poesje aaien. *zucht* ..ja. Vertel me, wat is je meest awkward moment? Nou, we waren met schooltoneel, en op een gegeven moment moest je bieden.. Was jij dat?! Wij hoorden van te voren dat als ze “bieden” zeiden, je mee moest doen. En toen ze begonnen met “bieden” riepen wij meteen “een miljoen!”, en mensen zaten echt zo van “sssh!” tegen mij en mijn vriendinnen, en toen snapten we pas dat we te vroeg waren. Als je een opmerking tegen de rector mag uiten, wat wil je dan zeggen? Ja, ik ken haar toch niet? Nee, maar qua school dan. Eh, ik wil overgaan. Ja, daar gaat zij vast heel veel aan doen..

Op welk dier lijk je het meest? Weet ik niet. Zeehond? Pardon? Nee, een panda. Dat lijkt me echt geweldig om te zijn, gewoon de hele tijd slapen en eten.

I. (Ilse) Kulderij Jawel, het meisje dat vloekte tijdens de opening! Jaarlaag: 4 / Leeftijd: 15 Blond haar, (naar eigen zeggen) blauwgroengrijze ogen 100% Nederlands (50% Amsterdams; 50% Fries) Goeiemorgen! Het is middag. Nou en. Wat voor mobiel heb je? Ik heb een crackberry. En daar ben je trots op? Nee kijk, als ik zo’n glazig geval zou hebben, zou het binnen twee dagen al helemaal onder de barsten zitten. Dus ja, ik ben er trots op. In welke sport ben je het minst goed? Ik kwam er op de Ardennen… …nee, ín de Ardennen.. jaja, in de Ardennen achter dat ik totaal niet goed ben in klimmen. En ik haat voetbal. Stel je mag twee mensen laten overvliegen als je vastzit op een onbewoond eiland, wie dan? Ehm, geen celebrities? Hmm.. (Natasja: Meneer Hamel) Hahaha, nee, ik zou meenemen.. geen idee. Iemand die altijd vrolijk is.. Jongens, wie is er altijd vrolijk? Wacht, dan zou ik jou wel meenemen! En mijn cavia! Dus ik sta op gelijke voet met je cavia? Nee wacht, een paard, die kan ik nog opeten! Ben je ooit met iemand van je eigen geslacht gegaan? Nee, maar het staat wel op mijn bucket list! Maar dan moet ik wel echt heel erg dronken zijn. Wat is je beste eigenschap? Ik heb doorzettingsvermogen, bitches! En Ynke vindt dat ik humor heb.

Wat is je levensdroom? Ik ga cliché doen: ik wil een positief verschil maken in deze wereld. Ik word de volgende Dalai Lama. Welke leraar zou je willen zijn als je een dag een leraar mocht zijn? Ik zou graag een dag meneer Ploegmakers willen zijn, zodat ik over mijn kale hoofd kan strijken. Welk transportmiddel gebruik je het meest? Paard. Wat was er eerder: de kip of het ei? De kip, like duh! Omdat er ooit een kip was en die poepte een kind uit en dat kind ging steeds meer op het ei lijken, en zo is het ei ontstaan.. uit de kip. (Eelke: What the fack..) Wat is je meest awkward moment? Nou kijk, het was dus in de metro, en ik kneep in de bil van een wildvreemde man, gewoon random. En ik wilde net uitstappen, maar toen ging de deur dicht, en ik stond nog steeds naast de man en dat was heel awkward. En toen ben ik maar naar de andere kant van de metro gelopen. Heb je nog een wijze raad voor de mensheid? Stop vooral geen pen in je bek, want dan stik je. Wat stop je wel in je bek? Eh.. Als je wat tegen de rector wilt zeggen, wat zou dat dan zijn? U hebt swag.

W.G.M. (Wolf) Meijer Jaarlaag: 2 / Leeftijd: 15 Blond haar, blauwe ogen 50% Nederlands, 50% Duits Welke kleur tandpasta heb je? Ik gebruik.. ik weet niet meer hoe het heet, maar ik gebruik er twee. Ik heb eentje die is rood-wit-blauw.. (Tara: Die heb ik ook! Heb je ook dat je dan op een knopje moet drukken en dan komt het eruit?) …nee, ik heb gewoon een tube. En ik gebruik een Sensodyne ofzo, die is wit. Hoe vaak per dag ga je naar de wc? Ehm.. drie keer. Ik moet zelfs nu nog naar de WC. In welke sport ben je het minst goed? Schaken. (Tara: Nee, dat kan je geen sport noemen) Nee, geen idee, ik sta een 9,5 voor gym.

Op welk dier lijk je het meest? Het is een beetje cliché om wolf te zeggen, dus Tara mag het zeggen. (Tara: Een varken!) Néé! Wat was er eerder: de kip of het ei? Een kip, je hebt in ieder geval een kip nodig om een ei te leggen. (Tara: Nee, ik zeg het ei! Er kwam gewoon een meteoriet uit de lucht vallen maar dan als een ei!) Tara.. nee.. Wat is het meest awkward moment dat je beleefd hebt? Nou, ik liep gister in een broek die gescheurd was.. En verder… Ik viel eens een keer op een podium voor alle mensen. Punt. Heb je een wijze raad voor de mensheid? Koop een broek die niet snel scheurt. (Tara: Nee joh, ik weet een betere! Doe een pen in je mond en dan gaan je mondhoeken vanzelf omhoog en dan ga je lachen!)

Wat is je beste eigenschap? Ik ben.. blij. Wat is je levensdroom? Ik wil dokter worden. Met bloed, heel veel bloed. Ik houd van bloed. *swypet met tong* Welke leraar zou je willen zijn als je een dag een leraar mocht zijn? Ik denk aan Padding, want die is echt ontiegelijk rijk.. maar Lolita is ook leuk. Doe maar Padding en Lolita, zo van Palita.

Wat een pech: schoolstrijd weg!

Tot zover - echter was dit nog maar een fractie van wie we allemaal hebben geïnterviewd! Er volgt nog zeker een sequel. Alvast een teaser voor de volgende keer: tot welk meisje, dat zichzelf graag vergelijkt met een panda, zou deze schokkende te-laat-lijst van vorig schooljaar behoren? Ook dat vind je de volgende keer in Get to Know. Lobi!

Toen alle leerlingen, onder wie ik, aan het begin van dit schooljaar weer bruin en uitgerust in de schoolbanken plaatsnamen, verheugde ik mij alweer op de drie leukste dagen van het schooljaar: de schoolstrijd. Dit fijne vooruitzicht werd echter al snel aan stukken gerukt toen ik erachter kwam dat de schoolstrijd dit jaar geen drie, maar slechts twee dagen gaat duren. Het duurde een tijdje voor ik het kon bevatten, maar toen drong het tot me door: Nog maar twee in plaats van drie dagen creativiteit, gezelligheid en Lolita’s frituur. Zouden er onderdelen geschrapt worden? Welke dan? Toch niet dans? Toch niet modeshow? Toch niet koken? raast het door mijn hoofd. Want eerlijk waar, de schoolstrijd is geweldig zoals die is, en daar hoeft niets aan veranderd te worden! De schoolstrijd is hét moment voor ons leerlingen om ons van onze beste kant te laten zien en te excelleren in wat we leuk vinden en waar we goed in zijn. Nu is éénderde van die kans om uit te blinken weg. Doodzonde wat mij betreft. Misschien moet er voortaan maar gestemd worden over bezuinigingen. Als alle leerlingen nu eens op een papiertje, met daarop door het bestuur samengestelde opties, hun voorkeur invullen, dan weten we zeker dat iedereen blij is! In de VS houdt de regering een shutdown als de twee partijen het niet met elkaar eens zijn; zou dat ook voor het Ignatius werken?

Ben of ken jij iemand die nog per se in de volgende Get to Know moet? Wacht niet, en mail meteen naar harpoen@ ignatiusgymnasium.nl met je suggestie!

Tahrim Ramdjan en To Wiersma (aka Tohrim)

KunstzinnIG Als we het niet zover willen laten komen, zouden we natuurlijk ook een soort sponsoractie op kunnen zetten genaamd: ‘Red de schoolstrijd van het IG!’. We zouden met de hele school muffins kunnen bakken en verkopen, en sponsorlopen en collectes kunnen houden. Daarnaast kunnen we kleine spotjes opnemen: ‘Ik ben (...) en ik ben boos! Want...’. Het geld dat we overhouden kunnen we dan mooi gebruiken om het derde schoolfeest, het tripje naar Ieper en de langere versie van de klassieke reizen ook terug te krijgen. Een echt excellente school in mijn ogen is een school die haar leerlingen de kans geeft om te excelleren. Dat bordje bij de hoofdingang hangt er trouwens nog, dus blijkbaar heeft staatssecretaris Dekker een andere definitie van excellent onderwijs dan ik. Maar als we met alle extra activiteiten in Dekkers ogen een minder excellente school zullen zijn, lever dat bordje wat mij betreft dan maar weer in.

Fleur Lycklama-Nijeholt

‘de Jan van Gent-vogel’, door Sam Langelaan – klas 4

Quotes

Ik vind je een hele fijne jongen, maar nu moet je echt even je grenzen kennen. – PAD

Wil je naar de WC? Dat wordt dan 20 cent. – PLO

Wat zie je er appetijtelijk uit! – MAR

Jongeman, gaat het wel goed met jou? – BRD

Ik ben HYPERRRRRRRRRRactief! Wakker worden wakker worden wakker worden! – BOZ

Het is geen feest, als jij er niet bent geweest.. – HAM Nederlanders hebben altijd de neiging om Belgen als kleine kindjes te behandelen: “aawh wat schattig, zeg eens ‘amai amai’!” – VER GRA: Waarom ga je niet naar de andere kant van het gebouw? Lekker sommetjes maken? Iedereen die Duits studeert is een beetje gek, ik verberg dat voor jullie. – BOX Ik vind het niet erg om zwakzinnig uit de hoek te komen. – REK Je zit hier niet in het bejaardenhuis, die mensen hebben een lang, zwaar leven achter de rug… Jij moet werken! – SHA Je hebt drie soorten docenten. Je hebt de strenge docent, bij wie je altijd stil moet zijn. Dat is even wennen, maar uiteindelijk begrijp je het. Je hebt de docent die geen orde kan houden die weet niet goed hoe hij een klas onder controle houdt. En je hebt de grillige docent, bij wie je nooit weet of hij nou streng is, of aardig. En die is gevaarlijk. *kijkt de klas rond* - HAM Mensen zonder mening stemmen PVV. – GRA

Ik waarschuw jullie alvast: ik ben in een heeeeeel chagrijnige bui! – WAR Ik knaag op God! – WIL Leerling haalt een 4. HAM: Dit, jongen, is dus een VMBO-cijfer. Jullie klas is letterlijk een smet op mijn rooster. – STO Eigenlijk is Willem van Oranje gewoon een terrorist. – BOZ Maak een goeie binnenkomer. Tsjak, de bal in het goal, zoals Pele dat zo goed kan. – PLO Jongens, alle aandacht hoort naar mij te gaan, kijk naar mij! – BRO Homerus gebruikt alleen een augment als hij daar zin in heeft. Hij dacht natuurlijk: ‘die scholieren over 2000 jaar, die herkennen een werkwoord ook wel aan de uitgang. – STO Dan kom je zo’n lokaal binnen met alleen maar classici en dan denk je: ai, ai, ai, is dit mijn beroepsgroep? – OEV

Jij hebt een eng masker op! Oh, het is geen masker.. – RUI

Als je het koud hebt, moet je in de hoek gaan staan, daar is het 90 graden. – KLE

Als je van kinderen houdt, moet je NIET naar het Ignatius gaan. – BOX

Een conjunctivus kan ook met voegwoorden gaan: ‘ut’, ‘cum’ en dat soort shit. - STO

Vertaal eens: ‘ik moet kotsen als ik jou zie.’ – RUI

Jou geven we dus vooral even niet de beurt. - VLA

De mooiboy is gearriveerd. – RUI

Met dank aan Hanna van Veeren & Martine Bolten 35

Morgenstond Nog versuft kijk ik uit het panoramaraam tegenover mijn bed. Het toont een uitzicht van de kenmerkende Bijlmerflats, overdonderd door donkere grijze wolken, nog immer gehuld in de rode morgenstond. De wolken dreigen ieder moment hun territorium op te eisen, om dat met bakken regen te vullen. Een vreemd verschijnsel is het inmiddels niet meer in dit land - maar toch sta ik, tegen beter weten in, elke morgen op met de hoop op een greintje zon. Als we een tiental minuten later zijn en ik reeds uit de douche ben gestapt, ben ik al halverwege mijn dagelijkse routine. Ware het niet dat zij wel eens onderbroken wordt door een causaliteit, zoals ik enkele dagen geleden nog tot grote horror ontdekte dat ik mijn OV-chipkaart verloren was. Diezelfde OV-chipkaart vond ik overigens dagen later pas terug onder mijn kast - God moge weten hoe hij daar terechtgekomen is. Hoewel men graag denkt dat ik een social media-junkie ben, valt dat toch mee. Ik kan niet het tegendeel ontkennen, maar een dergelijk zware metafoor dunkt me ook onterecht. Het is pas na het douchen wanneer ik voor het eerst een blik werp op mijn nieuwe Facebooknotificaties en WhatsAppjes. Onder deze WhatsAppjes bevindt zich veelal eentje van mijn beste vriendin, die dan vergeten is haar pilletjes in te nemen en als een kind van acht “Wakker worden! Wakker worden! Wakker worden!”, of iets in die trant, door enkele groepschats ‘schreeuwt’. Maar goed, dat heeft dan ook weer wat aandoenlijks. Terwijl ik mijn eerste beweging van de dag richting de grote boze buitenwereld maak en de deur achter me sluit, komt het sociaal leven weer op gang.

Er vallen veel voor- en tegens te benoemen met betrekking tot social media, maar wat is het verdomd fijn als iedereen elkaar nog even oppept in een groepschat. Vooral als je een lange dag voor de boeg hebt van het eerste tot en met het zesde uur. Wat mij nog meer zou motiveren, is een berichtje van that special one. Iedereen heeft wel zijn of haar eigen special one. Diegene waarvan je elke ochtend een berichtje hoopt te krijgen, of waarmee je elke ochtend een gesprek probeert te starten. En jawel, ik ben ook maar een mens, dus ik heb ook een special one, ware het niet dat het er het afgelopen jaar alleen al drie waren. Deze ochtend heb ik ook gepoogd een gesprek te starten, maar vergeefs. Slechts één vinkje vergezelt de naam en het bericht wat ik zojuist heb verzonden – het dient nog aan te komen. En als ik niet op mijn special one kan rekenen, kan ik gelukkig wel op mijn andere lieve schat rekenen: de metro. De metro en ik hebben een perfecte relatie. Zolang ik dan alle vertragingen van een minuut, waardoor ik meteen mijn overstap mis en haast elke ochtend als een volslagen randdebiel moet rennen door de Gerrit van de Veenstraat waarbij ik ook nog moet uitkijken dat ik niet aangereden word, door de vingers zie. Maar ja, metro’s komen dan ook van Venus, net als die andere rare wezens. Dagelijks verrijk ik mijn aura weer in de metro, met de gesprekken van stereotype Bijlmerchicks - die in gebroken Surinaams vertellen over hun nieuwe hossels - en met de onheilspellende blikken van panische forenzen, als de chauffeur met satanisch genoegen de deuren voor hun ogen sluit. Het spektakel zal dagelijks tussen de tien en dertig minuten duren, wat genoeg ruimte geeft voor het onderhouden van mijn oneindige pseudo-sociaal netwerk op WhatsApp en Facebook, en om na te denken over wat mij passeert.

De mooiste dag van mijn leven Zoals de eerste regendruppels die op het raam vallen: het lijkt haast een race wie het eerst beneden is. Eenzelfde race speelt zich af wanneer we op Station Zuid aankomen. De ene na de andere advocaat en secretaresse haast zich óf naar het WTC, waar ze zich weer veilig van de buitenwereld kunnen afsluiten; óf naar de fietsenstalling, om vervolgens de laatste 500 meter per fiets af te leggen zodat je toch ‘gezond’ bezig bent; óf naar tram 5, waar ze met mijn gezelschap moeten kampen. En wie wil dat nou niet? Niet veel later sta ik voor de hellepoort, de plek die zich school noemt. Nu sta ik op het punt dat ik weer sociaal moet doen. En niet met één, niet met twee, nee: met maar liefst tientallen, zo niet honderden mensen. Kan ik dit aan? ‘Zo niet,’ denk ik bij mezelf, ‘dan trek ik me terug in mijn privévertrek.’ Bezoek is overigens altijd welkom – het is achter de rode deur in de fietsenstalling. Zolang je maar je eigen eten en drinken meeneemt, want de voorraad daar is schaars (jawel, schaars, Nathalie!). Ik zet mijn eerste voet binnen het domein van het Ignatius. Het is angstvallig leeg en ik passeer met hoge snelheid mijn kluisje. Maar voor ik het weet rinkelt de bel, terwijl ik nog mijn oortjes in heb – en is het eerste wat ik zie een mossel, die op me af komt stormen. Oh, dit wordt nog een lááááááánge dag…

Tahrim Ramdjan

Zondag 14 juli 2013, Phoenix Park, Dublin. Hier kwamen de Gentlemen of the Road met friends het spectaculairste concert van de eeuw geven. Het was de mooiste dag van mijn leven.

De reden dat ik hier terechtkwam was een ontsteking in mijn longen. Ik zou eerst naar het concert in de Ziggo Dome te Amsterdam gaan, maar door mijn ziekte mocht ik hier niet heen van de dokter. Ik vond het vreselijk dat ik na anderhalf jaar intensief fan-zijn mijn favoriete band nog steeds niet live kon zien. Tot mijn vader nog geen week later met het nieuws kwam dat we in de zomervakantie naar Dublin zouden gaan en dat hij twee kaarten had voor een concert van Mumford & Sons in Phoenix Park. Gelukkiger kon je me niet maken, dacht ik, tot ik erachter kwam dat het een minifestival was met niet alleen de hoofdact Mumford & Sons, maar ook met optredens van Edward Sharpe & The Magnetic Zeros, The Vaccines en Ben Howard. Toen ik dit hoorde kon mijn dag, of beter gezegd, mijn leven niet meer stuk. De vrijdag voor het concert waren mijn vader en ik door Dublin aan het slenteren, op zoek naar een cd-winkel. We waren al langs twee winkels geweest die in het gidsje stonden, maar die waren allebei failliet. Verslagen liepen we rondjes, tot we in een Vodafone-winkel een man zagen staan met lang haar en armen vol tatoeages. Zo iemand moet wel verstand hebben van muziek, dachten we. We liepen de winkel in en vroegen de man of hij misschien een cd-winkel in de buurt wist. Meteen kregen we een hele uitleg over twee cd-winkels en zijn persoonlijke mening over welke beter was. Mijn vader en ik waren allang blij en gingen naar de winkel die de man het best vond. In de etalage hing een grote poster: ‘The Tallest Man On Earth – Friday 12 July live at the Iveagh Gardens’. Mijn vader wees erop, maar ik zei dat het waarschijnlijk toch al uitverkocht was. Eenmaal in de winkel dook ik de cd’s in. Toen ik met een stapeltje naar mijn vader liep, was hij aan het bellen. Hij hing op en zei tegen me dat hij kaarten had geregeld voor The Tallest Man On Earth. Ik wist niet wat me overkwam toen we die avond in een parkje in Dublin deze held live zagen. En dit was nog voor het hoogtepunt van de vakantie…

Zondag. De dag. Mijn vader en ik zaten om half twee al bij de ingang van het park, hoewel het pas om drie uur open zou gaan (Het park, dat wil zeggen, het deel waar het concert plaatsvond. Phoenix Park is gigantisch). Want ja, als hardcore fan moet je wel op tijd zijn. Omdat er al zo veel mensen waren, ging het park uiteindelijk om twee uur al open. Na rijen, ticketscans en tassencontroles waren we eindelijk op het terrein. Het was Goffertpark XL, met overal eetkraampjes in alle soorten en maten, en in het midden een immens podium. Ook stonden er bij de ingang en op het podium vlaggen met het logo van Gentlemen of the Road. Het was nog erg rustig, dus mijn vader en ik konden vooraan op de grond zitten en een hamburger eten. Rond drie à vier uur begon de eerste act: Ham Sandwich. Een meisje in een zwart jurkje en met een zonnebril zong de lead. Ik had nog nooit van de band gehoord, maar vond de muziek meteen leuk. Het sprak me heel erg aan. De tweede act kwam na een pauze van, ik denk, een half uur. Omdat we vooraan stonden werd het steeds krapper om ons heen. We konden tijdens deze act gelukkig nog wel bewegen. Het waren de gasten van Edward Sharpe & The Magnetic Zeros. Om te zien hoe Alexander en Jade live hun hit ‘Home’ performden was voor mij echt een droom die uitkwam. Iedereen zong mee, de sfeer was zo goed en gezellig en in de Ierse zomerzon voelde ik me helemaal in mijn element.

Na de onvergetelijke performance van de Edward Sharpes kwam een band die in mijn oren niet echt thuishoorde in de sfeer van folk en hippies met baarden: The Vaccines. Ze waren niet slecht, absoluut niet, maar op een gegeven moment was het vooral heel veel rammen op gitaren en werd het een beetje eentonig. De Ieren om ons heen deelden die mening jammergenoeg niet en gingen helemaal los, waardoor ik meerdere malen bijna viel. Dit was het moment waarop we ons amper nog konden bewegen. De security gaf bekertjes met water door voor de mensen die vooraan stonden, omdat niemand meer weg kon om drinken te halen. Gelukkig kwam hierna een act waar ik zeer blij van werd: Ben Howard. Hoewel ik moet bekennen dat ik niet veel meer ken dan ‘Keep Your Head Up’ en ‘Old Pine’, vond ik het toch een geweldig optreden, en een hele verademing na The Vaccines. Ik had me nooit erg verdiept in Ben Howard, maar ik kwam erachter dat hij live vreselijk goed klinkt én ook nog linkshandig is, wat ik altijd heel leuk vind, want dat ben ik ook.

En toen, rond half negen, terwijl iedereen in spanning stond te wachten en het inmiddels was afgekoeld en donkerder was geworden, kwamen ze op. De hoofdact. De band waar iedereen voor was gekomen. De band waarvoor mijn vader en ik naar Dublin waren gevlogen. De band waar ik mijn hele leven wel naar zou kunnen luisteren: Mumford & Sons. Iedereen werd gek toen ze opkwamen. De telefoons werden tevoorschijn getrokken en terwijl iedereen foto’s en filmpjes maakten, werd er ook nog luidkeels meegezongen. De sfeer was geweldig. Iedereen was blij. Het publiek ging los, en ook Ben, Winston, Marcus en Ted haalden alles eruit wat ze eruit konden halen. Ik kon niet geloven dat ik ze live zag en ook nog eens behoorlijk dichtbij stond. Uiteindelijk gingen mijn vader en ik om twaalf uur naar huis met nog een bakje fish & chips, een shirt voor mijn vader, een shirt en een trui voor mij en ongelooflijk veel pijn in onze voeten. Dit was de beste zomervakantie ooit.

Pleun Brink

De grootste van de school Wanneer je als verse eersteklasser de deuren van de middelbare school binnenloopt ben je, tenminste in mijn geval, doodsbang en vol goede moed tegelijk. Hoe lang ik ook was voor mijn leeftijd, hoe volwassen ik me ook voelde, ook al had ik mijn groeispurt al gehad op de basisschool, de vertederde blikken van oudere leerlingen lieten me in elkaar krimpen tot de lengte waar ze me voor aan zagen. Als kleine anonieme gestalte liep ik met mijn rugzak, die overigens niet zo groot was als iedereen altijd denkt maar gewoon heel normaal geproportioneerd, door de nog wat onbekende gangen en merkte ik dat mensen van heus niet meer dan een paar centimeter groter me ontzettend schattig en klein vonden. Vanaf dag één van de middelbare school verlangde ik naar het moment waarop er mensen op school zouden zijn waartegen ik kon zeggen dat ze schattig en klein waren. En inderdaad, tweedeklassers die opnieuw de school binnenlopen beginnen meteen het fanatiekst te ‘ahhh-en’ en zich hardop te verbazen over het formaat van de rugzakken die de nieuwe lichting leerlingen met zich meezeult. De hele school begint weer vrolijk te verkondigen dat die eersteklassers elk jaar kleiner worden, en dat niemand zich meer kan voorstellen hoe het was toen zijzelf zo ontzettend klein waren.

Kortom, het nieuwe schooljaar is begonnen. Ondertussen zit ik in de zesde klas, en behoor ik dus zowaar tot de oudsten van de school. Ik had gedacht dat dit het hoogtepunt moest zijn in grootte. De hele school is jonger, en dus ook vele malen kleiner, of ze nou eersteklasser zijn of vierdeklasser, ze zijn allemaal kleiner en dat is zeker. Maar helaas, niets is minder waar. Zomaar uit het niets is iedereen mijn ooghoogte voorbij gegroeid. Knuffels en omhelzingen kunnen niet meer op de juiste manier gebeuren met beide voeten op de grond, high-fives gaan plotseling gepaard met een klein sprongetje en iemands gezicht is niet eens meer te herkennen als ik op een lagere tree sta. Dat jongens, want het gaat hier voornamelijk om het meterslange mannelijke soort, van mijn eigen jaar zo groot geworden zijn is nog wel enigszins te bevatten en daarmee ook nog wel acceptabel, maar dat drie jaar jongere broertjes van vriendinnen nu opeens óók langer zijn dan ik is onvoorstelbaar. Ik heb het over de jongetjes die nog niet zo lang geleden aan mijn been hingen als ik weg wilde gaan en die kokhalsden bij zoenscènes op tv. Uit automatisme wil ik zulke ventjes graag over hun bol aaien of ze op hun voorhoofd kussen, maar daar heb ik opeens een ladder bij nodig en dat haalt de spontaniteit ervan aanzienlijk naar beneden. Als oudste van de school heb ik me nog nooit zo klein gevoeld. De eersteklassers zijn vast weer veel kleiner dan voorgaande jaren, maar dat is natuurlijk heel relatief, want als kleine eersteklasser was ik blijkbaar op mijn grootst.

Jonne Kramer

of.. .

Kiezen of delen?

aar

r de

nn rege

oo ag d

Tijd is geld, geld is tijd...

tsen

l fie choo

jl de erwi

hele

t pen e o p ? oek r je kijkt uzes r a b p , nch in je e naa pen o n l er lu i t d s j n i n o xa ka je b ool z in Te ist? e rwijl t zit j e d Sch t ta n un o en s comm ekke op scho l e r r o o s al Do rush do leed k r je c e ? v e aren ation t r ukst s e l e l d r e r j n e o l al al rt aa eno het met Fey jax-shi p t o e A en rh ders iend Naa met een u r v o e e j jl j ? met erwi ooit zijn n t e k j t ki fees ofilm ngn a l r e o b p ? eten Een ns je het jaar p e e d j i o p nt an zitte week v t s d a tan ft v ets ghts aar en li ijkste to i e n e n I r on ler i een ritantste u b n ir onke met je r d en ben In e heb elke

sma

s Pr

Roo

Wier o T s&

Een vaak gehoorde spreuk. Tijd is geld. Puur kapitalisme naar mijn mening. Het meest onbegrijpelijke voor ons mensen wordt uitgedrukt in iets wat wij zelf gecreĂŤrd hebben. Een creatie van de mensheid is zo belangrijk, essentieel dat zelfs de tijd er afhankelijk van is. Tijd is geld, hoe langer iemand leeft, hoe meer geld. Als tijd geld is zou dat betekenen dat iemand die lang leeft meer geld heeft, wat ook klopt. Als iemand vier jaar heeft gewerkt, zal hij meer geld hebben dan als hij twee jaar heeft gewerkt. Maar als iemand die langer leeft meer geld heeft, dan heeft iemand die meer geld heeft langer geleefd. Meer geld is dus meer tijd. Geld is tijd, iemand met meer geld heeft meer tijd. Wij leven in een wereld waarin we de primaire levensbehoeftes kunnen vervullen. Geld is dus eigenlijk bedoeld om de tijd buiten werk te vullen. Met eten, sport en allerlei andere 21-eeuwse benodigdheden. Hoe meer geld, hoe meer men buiten-werkactiviteiten kan doen. Vaak echter hebben mensen die veel geld hebben weinig tijd. Staat geld dus misschien voor hoe weinig vrije tijd iemand heeft? Hoe meer geld, hoe minder tijd. Vele succesvolle mensen met veel geld hebben weinig tijd om dit geld te benutten. Het geld kan maar op kleine momenten worden uitgegeven en dat zien we dan ook. Extremen in alle richtingen: boten, horloges, businessclassticktets en alles wat maar enigzins duur is. Is het dan zo dat tijd geld steelt? Tijd steelt geld. Als je geen tijd hebt, kun je geen geld uitgeven. Geld kan alleen uitgegeven worden als je tijd hebt. Dus hoe meer tijd, hoe minder geld. Ik zal je een vraag stellen: geef je meer geld uit als je twee of vier jaren leeft? Geld wordt minder gedurende tijd. Tijd is dus een vaag gebeuren. De hysterie rond dit thema is toch wat te groot geworden: quality-time, een hoe-organiseer-ikmijn-leven-cursus en het groeiende aantal naar meer tijd smachtende overstresste gymjuffen. Tijd is big business. Mijn persoonlijke tip voor alle overstresste gymjuffen: Ga eens rustig zitten, drink een lekkere warme kop koffie en lees vooral de Harpoen!

Sebastian Weisshaar 48

KunstzinnIG

Rome, maar dan anders Natuurlijk heb je ervan gehoord: de klassieke reis in de vijfde klas. Al vanaf de Open Dag wordt er uitgebreid over Rome en de andere klassieke reizen verteld. De meest spannende en indrukwekkende verhalen gaan rond over het Forum Romanum en avonden in de oude stad. In de vierde klas, bij de voorlichtingen, is iedereen enthousiast over de PowerPoint met prachtige foto’s van grootse kerken en pleinen. Maar niet iedereen ziet acht dagen in zo’n grote historische stad zitten en de sportieve types kiezen dan ook voor de Spartanenreis, wat toch een soort survivaltour is. De derde optie, waarvoor de goedhartige meneer Stouthart je probeert te winnen, is de Griekenlandreis. Maar eigenlijk heeft iedereen al vóór de voorlichting een keuze gemaakt: Rome!

‘de Koningin’, door Ilse Kulderij – klas 4

Maar... niet iedereen kán naar Rome. Dus heb ik samen met een gezellig groepje de overstap naar de Griekenlandreis gemaakt. En daar blijkt achteraf niemand spijt van te hebben. Rome is natuurlijk indrukwekkend, zeker voor een gymnasiast. En al hunkeren wij als gymnasiast natuurlijk voortdurend naar nieuwe kennis en inzichten, de Griekse witte stranden en helderblauwe lucht staan niet voor niets op de voorkant van miljoenen ansichtkaarten. Als je zo lekker aan het zwemmen bent bij een prachtig eiland, vergeet je bijna het doel van de reis. Totdat mevrouw Shaya in de bus de kennisquiz afneemt. Dan blijkt dat je zeker wel wat geleerd hebt over de vele opgravingen. De kenmerken van de verschillende Griekse stijlen – archaïsch, klassiek en hellenistisch – kan ik nu wel dromen. ’s Avonds was er vanzelfsprekend tijd om te ontspannen. Eerst samen uit eten, met of zonder de leraren: het was heel gezellig. En al is de Griekse keuken in ons land wat minder populair dan de Italiaanse: zij viel zeker in de smaak. Na het eten was er nog tijd voor uitgaan of een terrasje.

Damsco Je hoort het al: zon, zuipen... ziekenhuis! Met als pechvogel van de week: Jaloe, van wie ook haar telefoon was gestolen, is op zee-egel gaan staan. De elf zwarte puntjes hebben de hele week in haar voet gezeten. Gelukkig hoefde ze niets van het programma te missen en bleek er prima mee te dansen. Op dit kleine ongeval en wat kwijtgeraakte sokken na, is de week soepel verlopen. We zijn wel in vijf plaatsen geweest (Athene, Delphi, Kaiafas, Pylos en Nafplio), waarvan we alle leuke plekjes hebben gezien. Tal van opgravingen en musea zijn bezocht, waaronder de indrukwekkende opgraving van Mykene en het (of toch niet?) graf van Agamemnon. Voor de rest hebben we veel plezier gehad, een enkele keer tot diep in de nacht. Geslapen werd er in de bus. Het was een geweldige ervaring en de reis was zeker zo bijzonder als Rome, met aangenaam korte-broekjes-weer. Tussen leerlingen en leiding klikte het prima. En vreemd genoeg, waar ik eigenlijk een beetje tegenop had gezien, het rondreizen van hotel naar hotel, het koffer in- en weer uitpakken, dat blijkt achteraf het leukst.

Worden jullie ook wel eens overvallen door een intens gevoel van blijdschap, simpelweg door de reflectie van de zon in het water van de gracht of door de kleur van de huizen? Door de fontein in het Vondelpark of de herinneringen aan een gelukkige jeugd wanneer je langs Artis of een speeltuintje fietst? Mij overkomt dit in ieder geval erg vaak, en op een gegeven moment vroeg ik me af welke dingen bij anderen de liefde voor Amsterdam doen opbloeien. Ik heb aan een aantal mensen gevraagd wat ze het leukst vonden aan in Amsterdam wonen, of wat ze het meest daaraan misten toen ze ergens anders woonden. Een heel vaak genoemd punt was de sfeer die overal in Amsterdam hangt. Een relaxte sfeer, waarin je jezelf kan zijn, waarin je kunt opvallen of in de menigte kunt opgaan. Het is een stad om je meteen in thuis te voelen. Bovendien kom je regelmatig bekenden tegen, zowel persoonlijke kennissen als BN’ers. Hoe dan ook zijn Amsterdammers aardig maar niet opdringerig, iets wat voor de doorsnee Nederlander natuurlijk een grote pre is.

Merel Lommen

Een belangrijk tweede aspect van de Amsterdamse fijnheid is het feit dat er altijd nieuwe plekjes te ontdekken zijn. Hierdoor zijn de mogelijkheden voor de ondernemende types om zelf een nieuw plekje te creëren heel groot, door zelf een feest, festival of bar aan het Amsterdamse leven toe te voegen. Ik vroeg mijn gesprekspartner of ze een voorbeeld kon geven van een nieuw plekje dat ze ontdekt had. “Bijvoorbeeld ‘T’, een koffietentje in de Roetersstraat, ontdekte ik voordat het überhaupt veel klanten had. Noem het hipster, of noem het Amsterdams. Hier is namelijk altijd iets te ontdekken voordat anderen dat hebben gedaan.” De Amsterdamse zomer werd ook door velen genoemd. Degene die ik sprak die momenteel in Londen woont omschreef zijn perfecte zomerscène:

De wereld vanaf een sloopkogel aan de gracht zitten in de zon met een gitaar. Met je voeten over de rand van de gracht bungelen en een koud drankje drinken, kletsen over van alles, lachen, van de zon genieten, en dat allemaal met zomers gitaarspel op de achtergrond. “In Amsterdam kan dat, en nergens anders op die manier. Ook toeristen schijnen dit nogal vastlegwaardig te vinden, want je wordt vaak gefotografeerd vanuit rondvaartboten wanneer je je in deze scène begeeft. “Amsterdam is een mode stad. Er zijn, vooral in het centrum, veel leuke, kleine en zeer stylishe winkeltjes te vinden. Amsterdam is een belangrijke en bekende stad, maar toch klein. Alles is op fietsafstand, en niets is te ver.” Ook dit maakt Amsterdam volgens velen een geweldige woonplaats. Nog los van al het bovenstaande is Amsterdam een bloedmooie stad, of ze nou door zon beschenen wordt of bedekt is met sneeuw. Het feit dat dit algemeen bekend is in grote delen van de wereld zegt op zich genoeg. Ik wilde jullie er gewoon even aan herinneren dat jullie in een pronkstukje van de wereld wonen, of er in ieder geval elke dag komen. Dus als het je even niet mee zit, door examenstress, lastige roosters, vervelende opdrachten of een rood stoplicht, kijk dan even om je heen en geniet. Het zal je goed doen.

Jonne Kramer

Miley is hot. En niet zomaar hot, maar echt hot. Sinds ze haar lieve Disneyimago achter zich heeft gelaten is ze niet uit de media weg te slaan. Niet altijd even positief, maar het is tenminste publiciteit. En daar gaat het om, toch? Hoewel haar nieuwe stijl de wereld choqueert, betekent dat ook dat ze continu aandacht krijgt. En dat is natuurlijk heel slim in de showbizz. Maar waarom zijn wij ook gechoqueerd? In het land van de wallen en de wiet zijn we echt wel wat gewend. In Amerika daarentegen zijn Miley’s nieuwe video’s porno voor kinderen van onze leeftijd. Haar nieuwe imago is wellicht een publiciteitsstunt, maar geeft ook een dikke vinger naar de Amerikaanse overheid. En geven we die diep van binnen niet allemaal?

Ook is ze - laten we wel wezen gewoon een mooi meisje. Wellicht vinden mensen het jammer dat ze haar lange bruine manen heeft ingeruild voor een blonde tomboy coupe, maar het was misschien ook wel tijd voor wat nieuws. En daarbij, ze moest toch iets doen om van haar Hanna Montana-imago af te komen. De willekeurige plakplaatjes die verspreid zijn over haar lichaam zijn dan misschien te veel van het goede, maar de boodschap is duidelijk: Miley Cyrus is geen Disneyprinsesje meer. En draait het hier eigenlijk wel om? Want als ik me niet vergis, gaat het bij zangers en zangeressen uiteindelijk toch echt om de muziek. En dat is iedereen een beetje vergeten. Het gaat niet om hoe een artiest eruitziet of om hoe hij zich gedraagt. Natuurlijk is dat ook belangrijk, maar het belangrijkste is of de artiest een beetje gangbare muziek maakt.

What happened with mr. Van der Meer? En bij Miley Cyrus is dat zeker zo. Luister naar haar nieuwe hit ‘Wrecking Ball’. Kijk niet naar de video, maar luister naar het nummer. Je zult erachter komen dat het helemaal niet zo slecht is als je dacht toen je de video erbij keek. Alleen omdat mensen gechoqueerd worden door het feit dat ze naakt op een sloopkogel zit, luisteren ze niet eens meer naar de muziek en de tekst die Miley wil overbrengen. Daarbij zie je helemaal niets aanstootgevends in de videoclip, dus waarom is er zoveel ophef over? Alsof andere artiesten nooit uit de kleren zijn gegaan in video’s. Kijk naar Katy Perry in ‘California Gurls’. Of, iets recenter, Rihanna in ‘Stay’. Zijn ze naakt? Jazeker. Maar zie je daar meer of minder dan in Miley Cyrus’ nieuwe video? Nee. Dus waarom moet alle aandacht opeens daarnaartoe? Het is niets nieuws, dus het is onzin dat we hier zo’n heisa over maken.

En dan de opvallendste Miley Cyrusstunt van 2013: het twerken op de Video Music Awards. Twerken is een manier van dansen die eigenlijk vooral gedaan wordt door forse donkere vrouwen. Miley laat zien dat ook slanke blanke meisjes kunnen twerken. Maar nee, ook hier moeten de media weer moeilijk over doen. Kom op jongens, we hebben echt wel heftiger dingen gezien dan dat. Zelfs Paul McCartney vindt de ophef over Miley’s getwerk overdreven. En die man is 71 jaar oud. Volgens mij zegt dat wel wat. Al met al is er dus geen enkele reden voor ophef over Miley Cyrus’ nieuwe image. Ze blijft een stijlicoon met een eigen wil. En als die wil soms niet volgens het boekje is, is dat heel erg jammer voor het boekje. En wat het twerken betreft: de mensen die zelfs daar moeilijk over doen, moeten eens voor de grap naar een Frisfeest gaan.

Pleun Brink

Meneer van der Meer, op de foto herkenbaar in vol ornaat, is sinds de laatste dag van het schooljaar 2012-2013 spoorloos verdwenen. We hebben gezocht op al zijn favoriete plekjes, we hebben hem proberen te lokken door te schudden met koffiebonen, we hebben overal rondgevraagd, maar hebben hem tot op de dag van vandaag niet gevonden. Zou hij op zijn kleine rode scootertje weg zijn gereden naar het paradijselijk leven of is hij misschien toch naar de Russische maffia, waarvan we allemaal wisten dat meneer Van der Meer hoofd was?

Voor de mensen die niet weten wie deze meneer is: meneer Van der Meer was een befaamd Duits leraar op het Ignatius. Als hij het niet had over zijn feeërieke boerderijtje in Frankrijk ging de les vaak over het leven. O ja, je leerde behoorlijk wat in de Duitse les: meestal geen Duits, maar dat hinderde niet. Ik kan me nog goed herinneren dat wij het Nederlandse woordenboek erbij pakten en we meneer Van der Meer de meest vreemde woorden lieten uitleggen. Dan kwamen de raarste woorden voorbij: sforzando, bisbilles en fytofaag, Jan wist ze allemaal. Want we leerden dan wel niet veel Duits, maar hij was een van de intelligentste mensen die ik in mijn hele leven heb ontmoet. We wisten eigenlijk maar bar weinig van de man zelf, naast het feit dat hij een boerderijtje bezat en alle (!) Slavische talen had gestudeerd ‘’gewoon omdat het kon’’. Elke dag kwam hij op zijn rode scooter en elke dag ging hij weer naar huis op zijn rode scooter.

Laatst kreeg ik een vriendschapsverzoek op Facebook. ‘’Jan van der Meer wil je toevoegen als vriend.’’ Ik was hem al bijna vergeten, maar dit schudde me wakker. Waar is meneer Van der Meer gebleven? Toen ik dit aan mijn medeleerlingen vroeg, konden ze slechts antwoorden met ophalende schouders. Er is geen vorm van afscheid geweest: geen taart, geen speech, geen tranen, niks. Dit gebrek aan afscheid schreeuwt bijna naar onderzoek, dus ik ben mijn laatste weken druk bezig geweest met de vermissing van meneer Van der Meer. Wat jullie waarschijnlijk allemaal is opgevallen is dat we er wel een nieuwe leraar bij hebben voor Duits, die vrijwel alles representeert wat meneer Van der Meer niet was: jong, hip en intensief Duits gevend. Toen ik het hem vroeg, wist ook hij niet waar meneer Van der Meer was. Maar wat denken de leerlingen over de vermissing? Waar denken zij dat hij uithangt? Of weten ze dit al? Ik heb maar even een simpele poll opgezet, net zoals vroeger bij Hyves. De resultaten zijn te vinden als je de bladzijde omslaat:

Daag, daag, Zwarte Piet... Zoals je kunt zien in de grafiek zijn de meningen erg verdeeld. De leerlingen weten het ook niet precies. De keuze ‘Op weg naar Frankrijk’ is met 47,06% overduidelijk in de meerderheid, maar zeker van deze gebeurtenis zijn we nog niet. Er waren leerlingen die anderen theorieën hadden, maar deze sprong er toch echt wel uit: ‘’Hij is op zijn rode scooter naar Frankrijk gegaan, heeft daar de hele vakantie Russische wetenschappelijke teksten geschreven, heeft deze naar de Russische overheid gestuurd, die teksten zijn onderschept door de maffia, en nu wordt hij gebruikt als spion voor de communicatie tussen de Roemeense, Tjechische en Poolse overheid.’’

Waar meneer Van der Meer uithangt weet niemand echt, maar we weten allemaal wel dat we hem erg gaan missen. Het waren leuke jaren meneer, en we zullen u zeker niet vergeten. Bij deze bedankt voor alle leuke lessen en leerzame levenstips. Ik wens u samen met de medeleerlingen veel succes met waar u nu mee bezig bent en we hopen u snel weer eens te zien!

To Wiersma

Gewoon op het Ignatius maar we zien hem steeds niet (5,88%)

Een andere school (25,53%)

Op zijn scooter op weg naar zijn boerderij in Frankrijk (47,06%)

Naar de Russische maffia (29,41%)

Waar is meneer Van der Meer gebleven?

De wintermaanden naderen, de pepernoten liggen al een tijdje in de winkels en Sinterklaas zit ondertussen op zijn stoomboot richting Nederland. Iedereen krijgt er weer zin in! Er was echter al ruime tijd een discussie aan de gang over de vraag of Zwarte Piet racistisch zou zijn. Officiële woorden werden hier in eerste instantie niet aan vuil gemaakt. Premier Rutte is namelijk ook van mening dat Zwarte Piet nou eenmaal zwart is. Hij noemde het een zaak van de samenleving, niet van de regering. Toch escaleerde deze discussie tot een zaak die serieus bedreigend is voor ons Sinterklaasfeest en daarmee voor onze cultuur. Want daar was Verene Shepherd... Een stomme Jamaicaanse trut die uit is op het verneuken van onze traditie. Volgens professor Shepherd, mensenrechtenonderzoeker bij de Verenigde Naties en hoofd van de VN-werkgroep die onderzoek doet naar Zwarte Piet, moet Nederland stoppen met Sinterklaas omdat onze beste Piet racistisch is en een terugkeer naar de slavernij betekent. Pure onzin vind ik dit. Is het slavernij om een donker persoon te bedanken nadat hij de deur voor je open heeft gehouden? Nee. Nadat Verene Shepherd haar mening over Zwarte Piet bekend had gemaakt gaf zij een interview aan EenVandaag om zich te verduidelijken. Zij heeft in dit interview een aantal dingen gezegd waar ik graag op wil reageren. Ten eerste zegt Shepherd dat de werkgroep niet kan begrijpen waarom Nederlanders niet inzien dat dit een terugkeer is naar de slavernij en dat dit in de 21e eeuw echt niet kan. Nederlanders zien dit niet in omdat Sinterklaas een onschuldig kinderfeest is en kinderen nog nooit van slavernij hebben gehoord. Nederlanders zien dit ook niet in omdat de meeste Nederlanders Zwarte Piet niet beschouwen als discriminatie. Uit Amsterdams onderzoek in opdracht van Dienst Maatschappelijke Ontwikkeling in 2012 is gebleken dat 73 procent van de Nederlanders Zwarte Piet geen discriminatie vindt. Van de Surinaamse Nederlanders vindt maar 27 procent het discriminerend.

Poll: Excellentie Vervolgens zegt professor Shepherd dat zij zich tegen Zwarte Piet zou verzetten als ze in Nederland zou wonen. Maar beste mevrouw Shepherd, jij woont helemaal niet in Nederland, dus jouw mening zou eigenlijk helemaal niks uit mogen maken. Hebben VN-onderzoekers bovendien niet iets beters te doen dan dit flauwe onderzoek? Er zijn duizenden andere problemen in de wereld die veel meer aandacht zouden moeten krijgen dan deze zaak, die maar een kleine groep in een klein land betrekt. Syrië kan wel even wachten...? Tenslotte vroeg Shepherd zich in het interview het volgende af: “Wat is er mis met één Santa Claus, waarom twee Santa Clauses?” Dit is weer zo’n typisch geval van ‘ik heb geen idee waar ik het over heb’, aangezien Santa Claus de Amerikaanse versie is van Sinterklaas. Daarbij heeft Santa Claus een fabriek op de Noordpool staan waar hij elfen en kabouters speelgoed laat verpakken. Alle lilliputters in de wereld zouden zich dus beledigd moeten voelen door de Kerstman, die geen haar beter blijkt te zijn dan Sinterklaas. Ik ben van mening dat Nederlanders de rol van discriminant in de schoenen wordt geschoven. Ik had zelf nog niet eerder op deze manier nagedacht over dit onderwerp. Dit zal vooral zo zijn omdat mij, en met mij waarschijnlijk bijna alle andere kinderen in Nederland, vroeger is verteld dat Zwarte Piet zwart is door het roet uit de schoorstenen. Toen Zwarte Piet in de 19e eeuw werd bedacht als hulpje/knecht/slaaf van Sinterklaas zal hij waarschijnlijk zwart zijn geweest door zijn ondergeschikte positie. Knechten waren in die tijd nou eenmaal ondergeschikt en vaak zwart, maar dat was toen. Ik ben natuurlijk tegen slavernij en ik ben het ook met professor Shepherd eens dat we in de 21e eeuw niet meer zouden mogen discrimineren, maar door de huidige context die wordt gegeven aan het zwart zijn van Zwarte Piet, namelijk door roet, vind ik het belachelijk dat er zo’n ophef wordt gemaakt over onze traditie. Een traditie die is voortgekomen uit een prachtige gedachte: samen zullen wij delen. De VN kan zich beter zorgen maken over de situatie van de zwarte mensen in Afrika.

Annique Snel 62

Vraag een Ignatiaan waar hij aan denkt bij ‘excellentie’. Het eerste wat hij/zij zal zeggen is ‘mijn school’. Nou ja, dat is dan het politiek correcte en maatschappelijk gewenste cliché. Het is wel zo dat onze school vorig jaar is geselecteerd als een van de excellente scholen in Nederland. Om precies te zijn: wij zijn de enige middelbare school in Amsterdam en directe omgeving die tot een excellente school is uitgeroepen. Uiteraard een prestatie om trots op te zijn. Maar het is wel lof van buitenaf: in hoeverre vindt men binnen de school dat wij een excellente school zijn? We stelden leerlingen uit drie jaarlagen deze vraag in een poll, aan de hand van vijf tot twintig stellingen. Leerlingen uit klas 1 werd gevraagd wat hun eerste indruk van het IG was; leerlingen uit klas 3, die bijna op de helft zijn, mochten hun mening uiten; en leerlingen uit klas 5, die naar het eind toe werken, werd gevraagd of ze weer voor het IG zouden kiezen als ze hun schoolcarrière over mochten doen. In totaal hebben 34 eersteklassers, 39 derdeklassers en 32 vijfdeklassers de poll ingevuld.

Leerlingen uit de derde en vijfde jaarlaag werden geconfronteerd met verschillende kenmerken van de school. Men kon allerlei onderdelen van de school ranken: van ‘overwegend negatief’ (een 1) tot ‘overwegend positief’ (een 4). Hiernaast vind je alle onderdelen met hun scores. Het valt meteen op dat de punten ‘kantine’ en ‘rechten voor leerlingen’ als laagste gerankt zijn. Hier is echter wel een logische verklaring voor: in de kantine zijn de prijzen dit jaar omhooggegaan, wat zorgt voor (begrijpelijke) frustraties. Ook is er wederom een schoolfeest geschrapt, wat waarschijnlijk bij sommigen de indruk wekt dat er een beetje bezuinigd wordt ten koste van leerlingen. Dat laatste is overigens te weerleggen: ook docenten leveren jaarlijks in en ouders betalen meer ouderbijdrage. Er blijken geen punten te zijn die echt zwak of onvoldoende scoren. We hebben ook gevraagd wat men graag terug zou willen zien op het IG. Maar omdat dat punten zijn die we allang kennen – roosterborden (die er waarschijnlijk dit jaar echt zullen komen, al zeggen ze dat al een paar jaar), schoolfeesten terug – of wensen die wensen zullen blijven – geen zesde uren – geef ik ze niet uitgebreid de ruimte hier.

g 63

Ranking the Stars Op een schaal van 1 tot 4 Ruimte voor excelleren* Goethe, DELF, Cambridge etc.

3,8

Sfeer op school

3,7

Lesrooster

3,7

Docenten

3,4

Inhoud van lessen

3,4

Gebouw en faciliteiten

3,2

Buitenschoolse activiteiten Schooltoneel, -hockey, etc.

Regels en handhaving

2,9

Kantine

2,8

Aandacht voor leerlingen

2,7

Rechten van leerlingen* Inspraak

2,7

* werd alleen voorgelegd aan vijfdeklassers

Een stel stellingen Verder kregen de leerlingetjes zoals vanouds weer een hoop stellingen toegeworpen. Sommige voor alleen de bruggers, sommige voor alleen derde- en vijfdeklassers, en sommige voor allemaal. Eveneens uitgedrukt in een score van 1 tot 5, waarbij 1 staat voor ‘Helemaal mee oneens’ en 5 voor ‘Helemaal mee eens’. Het lijkt haast een onvermijdelijk verband: hoe ouder je wordt, hoe pessimistischer je denkt. De scores die

de vijfdeklassers geven zijn, op één punt na, lager dan die van de derdeklassers. Toch valt er wederom weinig te klagen, de resultaten spreken boekdelen en is er geen sprake van grote ontevredenheid op een bepaald punt. Ook is de vijfdeklassers gevraagd of ze weer voor het IG zouden kiezen. Het merendeel zei ja. De mensen die nee zeiden, gaven aan dat ze liever een school gekozen zouden hebben waar ze terug hadden kunnen vallen op vwo, en dat het niet per se aan het IG zelf ligt. Zoals een vijfdeklasser zelf zei: “het IG heeft zwek”.

Op een schaal van 1 tot 5 Klas 1

Klas 3

Klas 5

Totaal

Ik kijk uit naar mijn zes jaren hier.

4,1

Ik denk dat het IG fijner is dan andere scholen.

4,7

4,3

3,8

4,3

Het IG voldoet aan mijn verwachtingen.

4,6

4,7

4,2

4,5

Ik denk dat iedereen zichzelf kan zijn op het IG.

4,4

4,6

4,3

3,6

3,4

3,5

4,6

4,3

4,5

3,7

3,9

Sinds ik begonnen ben op het IG, is de situatie verbeterd. De kwaliteit van onderwijs voldoet, denk ik. De hamvraag: ik vind dat de school terecht 'excellente school' wordt genoemd.

4,1

Time to confess something.. 1. meneer Van Essen (NASK, scheikunde en ANW)

8x genoemd

2. meneer Van Eckeren (Latijn en Grieks)

7x genoemd

3. meneer Van Boxtel (Duits)

6x genoemd

4. mevrouw Van Oeveren ( Latijn en Grieks)

4x genoemd

5. meneer Schins (NASK, wiskunde, natuurkunde en ANW)

4x genoemd

We hebben allemaal wel eens wat op ons hart en wat is het heerlijk om het dan een keer aan iemand te vertellen; je hond, je beste vriend of misschien een leraar (je weet maar nooit). Maar sommige mensen doen het liever à la Hollywood en vertellen het anoniem aan de Harpoen. Ik heb de beste voor je uitgezocht (gender is wel genoemd, m is man en v is vrouw):

‘’Ik heb een secret crush op mevrouw Boerma.’’ (m) Ja, ja we hebben er weer een nieuwe Engelse lerares bij, compleet met geweldig Engels accent, maar ze geeft tot nu toe alleen nog maar les aan de bovenbouw. ‘’Ik vind Latijn en Grieks eigenlijk best wel leuk.’’ (v)

De publieksprijs Tot slot hebben we leerlingen ook nog de gelegenheid gegeven om hun waardering uit te spreken voor sommige docenten. Natuurlijk doen alle docenten hun best om een goede indruk te maken en goed onderwijs over te brengen, maar toch springen sommigen er echt uit. Die willen we even een podium geven zodat ze hun shine kunnen pakken.

Gefeliciteerd docenten – hiermee zijn we aan het einde gekomen van de derde poll van de Harpoen. De poll lijkt inmiddels een traditie te worden: waar het de volgende keer over zal gaan, weet ik nog niet, maar ik hoop jouw geest de volgende keer wederom te kunnen verrijken met ingewikkelde scores en, natuurlijk, mijn lange gebrabbel tussendoor.

Tahrim Ramdjan

‘’Stiekem ben ik zwaar geobsedeerd door een jongen uit de zesde.’’ (m) Ik wilde het eigenlijk geen kleine, dichtloze versie maken van Gespot, maar deze mocht er wel bij. ‘’Wij hebben de hele vakantie menstruatieverhalen in de Cosmogirl gelezen.’’ (m) ‘’Ik ben jaloers op de vriendin van meneer van Eckeren.’’ (v)

Wil jij zelf ook met je geheim in de Harpoen staan? Maar toch helemaal anoniem blijven? Mail dan naar harpoen@ig.nl

68 Ferk, klas 4 Schoenen: Nike Air Max Shirt, overhemd en broek: Leviâ&#x20AC;&#x2122;s Tas: Herschels

Doris, klas 3 Broek: Leviâ&#x20AC;&#x2122;s Shirt: Merchandise van Mozes and the Firstborn Schoenen: Clarks Rugzak: Episode

Moderubriek

Zou jij de

schoolkrant

willen ontwerpen?

Als je interesse hebt in het worden van de nieuwe vormgever van de Harpoen, mail dan je naam & motivatie naar: josephineiszakelijk@gmail.com

HARPOEN HERFST 2013