• • • •
Gabriele
Jaka jest róşnica między magiem a egzorcystą? Czy opętanie jest zaraźliwe? Czy noszenie przy sobie świętych wizerunków ma działanie ochronne? Jak odróşnić fenomeny diabelskie od paranormalnych i psychiatrycznych?
AMORTH
To tylko niektóre z najczęściej zadawanych pytań, które w ciągu wielu lat kierowano do ks. Gabriele Amortha, najbardziej znanego włoskiego egzorcysty. W ksiąşce zgromadzono róşne pytania zwykłych ludzi oraz lekarzy i psychiatrów, tworząc obraz najbardziej powszechnych wątpliwości co do aniołów, diabłów i fenomenów opętania.
GABRIELE AMORTH, kapłan z Towarzystwa Świętego Pawła, jest honorowym przewodniczącym Międzynarodowego Stowarzyszenia Egzorcystów i członkiem Międzynarodowej Papieskiej Akademii Maryjnej. Jest autorem licznych publikacji tłumaczonych na całym świecie: Ojciec Pio. Wiara, cierpienie, miłość; Wyznania egzorcysty; Nowe wyznania egzorcysty; Egzorcyści i psychiatrzy; Zbaw nas ode złego; Wspomnienia egzorcysty; Ostatni egzorcysta; Znak egzorcysty; Diabeł – współczesne dochodzenie.
dwumiesięcznik
www.wydawnictwo.net.pl
,6%1
14,00 zł
WYDAWNICTWO KSIÄ˜ĹťY SERCANĂ“W
dla chorych
www. wydawnictwo.net.pl
Aniołowie i diabły Pięćdziesiąt pytań do egzorcysty
Gabriele
AMORTH
Aniołowie i diabły Pięćdziesiąt pytań do egzorcysty
TYTUŁ ORYGINAŁU ANGELI E DIAVOLI Cinquanta domande a un esorcista TŁUMACZENIE Z JĘZ. WŁOSKIEGO Krzysztof Stopa Książka zawiera poprawione i uaktualnione teksty Gabriele Amortha, pierwotnie opublikowane w: Nuovi racconti di un esorcista (EDB, Bologna 132005, s. 189-212) oraz Esorcisti e psichiatri (EDB, Bologna 82013, s. 104-121). PROJEKT OKŁADKI Wydawnictwo DEHON FOT. NA OKŁADCE Fotolia KOREKTA Natalia Kulawiak Monika Ślizowska SKŁAD I ŁAMANIE Barbara Kerschner © 2014 Centro Editoriale Dehoniano via Scipione Dal Ferro, 4 – 40138 Bologna www.dehoniane.it
ISBN 978-83-7519-331-2 © 2014 Wydawnictwo Księży Sercanów DEHON ul. Saska 2, 30-715 Kraków tel./fax: +48 12 290-52-98 e-mail: dehon@wydawnictwo.net.pl sprzedaz@wydawnictwo.net.pl www.wydawnictwo.net.pl Druk: Moś&Łuczak sp.j., Poznań 2015
WPROWADZENIE
K
siążka Un esorcista racconta [wyd. pol. Wyznania egzorcysty] zupełnie bez mojej zasługi odniosła wielki sukces, który sprawił, że znalazłem się na pierwszym planie w środkach społecznego przekazu. Udzieliłem ponad stu wywiadów rozmaitym stacjom telewizyjnym i prasie o szerokim zasięgu oddziaływania, a także uczestniczyłem w licznych spotkaniach w mniejszym gronie, zawsze zakończonych dyskusją. Zgromadziłem ogromną ilość pytań, spośród których nietrudno jest mi wybrać te najczęściej się powtarzające. Wystarczy wspomnieć, że tylko podczas moich wystąpień na falach włoskiego Radia Maria najpierw przez godzinę udzielałem wywiadu, a potem przez dwie kolejne odpowiadałem na pytania zadawane telefonicznie przez słuchaczy. Następnie zacząłem serię comiesięcznych, półtoragodzinnych wystąpień. Na łamach czasopisma „Eco di Medjugorje” przez długi czas redagowałem rubrykę, która kończyła się pytaniami i odpowiedziami. Uznałem więc za stosowne odwołać się do tego doświadczenia i przytoczyć w tej książce najciekawsze zagadnienia. Nie napisałem zwartego tekstu, gdyż sta5
wiane pytania dotyczą szczegółowych i oderwanych od siebie kwestii. Staram się jedynie pogrupować je według podobieństwa podejmowanych tematów. W pierwszej części przywołuję najczęściej zadawane pytania, natomiast w drugiej te, które zadawali mi psychiatrzy w trakcie spotkań publicznych.
6
CZĘŚĆ PIERWSZA
NAJCZĘŚCIEJ ZADAWANE PYTANIA
Egzorcyści i magowie 1. Czy istnieją egzorcyści silniejsi i egzorcyści słabsi, czy też każdy ma taką samą siłę? Nie da się zaprzeczyć temu, że istnieją różnice między egzorcystami. Zależą one od czynników o charakterze duchowym (intensywność modlitwy, zjednoczenia z Bogiem, ofiar, a nawet, ośmieliłbym się powiedzieć, świętości) i od czynników ludzkich, takich jak doświadczenie, inteligencja, szczególne wykształcenie, intuicja… Niełatwo jednak ocenić te czynniki i wszelkie porównywanie byłoby błędne, ponieważ tylko Bóg jest sędzią. Pewien francuski egzorcysta, odpowiadając swemu biskupowi na właśnie to pytanie, słusznie przedstawił mu wykaz nowych rzeczy, których się nauczył rok po roku podczas sprawowania tej posługi. Zasadniczo chciał powiedzieć: „Mogę się porównywać tylko z sobą samym. Zauważyłem, że zawsze mogę się czegoś nauczyć, ale dostrzegłem także korzyści płynące z doświadczenia”. Nie zapominajmy ponadto, że w dziedzinie egzorcyzmów bardzo dużą rolę odgrywają również inne czynniki: intensywność wiary i zaangażowanie w modlitwę osoby dotkniętej opętaniem oraz jej bliskich; wiara we wstawiennictwo Kościoła, a więc traktowanie egzorcysty jako narzędzia Bożego, który otrzymał to zadanie od 9
otrzymane od Chrystusa. „Egzorcyzmy mają na celu wypędzenie złych duchów lub uwolnienie od ich demonicznego wpływu”. Zwróćmy uwagę na to istotne rozróżnienie, w którym uznaje się, że nie tylko istnieje właściwe opętanie diabelskie, ale i są inne formy demonicznego oddziaływania.
34
CZĘŚĆ DRUGA
PYTANIA PSYCHIATRÓW
Fenomeny opętania 37. Chciałbym zapytać, czy zdaniem księdza istnieją jakieś symptomy zapowiadające chorobę, to znaczy czy u osób przez księdza zdiagnozowanych jako opętane występowały jakieś wspólne zachowania, które czyniły te osoby bardziej podatnymi na tego rodzaju ataki. Czy też opętanie dotyka przypadkowych osób? Pytam, choć te zjawiska opętania zachodzą również u jednostek deklarujących się jako agnostycy lub ateiści. 38. I jeszcze pytanie z ciekawości: przeczytałem o szczególnych zaburzeniach związanych z tymi zjawiskami, w rodzaju glosolalii (zdolności mówienia nieznanymi językami) lub lewitacji. Czy spotkał się ksiądz z tym? Postawione przez pana pytania są bardzo ciekawe. Zacznę od ostatniej kwestii. Tak, zdarzało mi się, że osoby w czasie egzorcyzmów mówiły innymi lub dziwnymi językami. Byłem świadkiem zjawisk lewitacji oraz iście herkulesowej siły. Same te zjawiska jednak nie wystarczą, by móc powiedzieć, że mamy do czynienia z diabelskim opętaniem. Potrzeba bardziej szczegółowego zbadania i połączenia z innymi elementami, aby wydać właściwy osąd.
37
Egzorcysta widzi wiele dziwnych fenomenów, i to tego rodzaju, że nie uwierzyłby w nie, gdyby nie widział ich na własne oczy. Na przykład niektóre osoby w czasie egzorcyzmów wypluwają gwoździe, szkła, kłębki włosów… najróżniejsze rzeczy. W poduszkach czy materacach znajduje się skręcone kawałki metalu, sznury z zaplecionymi węzłami albo zaciśnięte w pętle w kształcie korony, prehistoryczne zwierzęta z materiału przypominającego plastik… Najcięższy przypadek, jakim się obecnie zajmuję, to sprawa osoby, o której demon powiedział, że zmusi ją do zwymiotowania odbiornika radiowego. Podczas kilku sesji osoba ta zwymiotowała już prawie dwa kilogramy różnych materiałów. Zwracam uwagę, że wydalane w ten sposób przedmioty materializują się w momencie, gdy wychodzą z ust. Widziałem to wyraźnie u pewnego młodego człowieka, który wypluł mi na rękę gwoździe. Do ostatniej chwili miałem wrażenie, że wypluwał ślinę. W ten sposób tłumaczy się, dlaczego dana osoba nigdy nie skarży się na dolegliwości fizyczne, nawet kiedy wypluwa duże i ostre kawałki szkła. Czy są to zjawiska paranormalne? Warto mieć na uwadze sposób, w jaki się to odbywa. Przedmioty, które znajdują się w poduszkach, są pewnymi znakami uroków, czyli są diabelskim dziełem. Odpowiem teraz na pierwsze pytanie. Opętaniem diabelskim mogą być dotknięci wszyscy, tym bardziej agnostycy, ateiści, niepraktykujący, ponieważ są oni bardziej bezbronni. Egzorcysta może egzorcyzmować każdego. Przychodzili do mnie mahometanie, buddyści, osoby pozbawione jakiegokolwiek credo religijnego. Oczywiście, prosząc o konieczną współpracę, postępuję zgodnie z tym, z jaką osobą mam do czynienia. Zalecam 38
każdemu wierne stosowanie się do swojej wiary religijnej lub do przekonań moralnych. Nie istnieją żadne znaki zapowiadające ani predyspozycje zależne na przykład od słabości systemu nerwowego lub od dziedziczności. Istnieje natomiast zagrożenie, że osoba wystawi się na niebezpieczeństwo opętania, na przykład uczęszczając na seanse spirytystyczne albo włączając się w sekty satanistyczne. Ważne jest, by wiedzieć, że opętanie diabelskie nie jest chorobą zakaźną. Opętani nie stanowią zagrożenia ani dla krewnych, ani dla miejsc, w których przebywają. Można zawierać małżeństwa, mieć dzieci bez ryzyka zarażenia kogokolwiek. Na przykład przyszła do mnie pewna dziewczyna, która z czystej ciekawości wzięła udział w czarnej mszy. Nie była w stanie się uczyć ani skoncentrować, miewała ataki nagłej gwałtowności, choć nigdy wcześniej nic takiego jej się nie przydarzało. W tym tkwiła przyczyna i była to przyczyna zawiniona. Kiedy mówimy o winie, wyjątkiem jest sprawa uroków, w którą się nie zagłębiam, ponieważ to zbyt obszerne zagadnienie i wykraczające poza nasz główny temat. 39. W pewnych kwestiach muszę przyznać, że zgadzam się z księdzem Amorthem. Odcinam się natomiast od stawiania znaku równości – w pewnym sensie – między kościołem a zakładem psychiatrycznym, przy czym ten pierwszy miałby być miejscem egzorcyzmów przeciwko złemu duchowi, a drugi miejscem uzdrawiania z obłąkania. Zgadzam się zaś, że obydwaj oddziałujemy w naszej pracy na człowieka. Sam wywodzę się z nurtu medycznego pozytywizmu, jestem niewierzący. Wierzę jednak 39
może się okazać istotowo różna. Dlatego przytoczyłem przykład biblijny Mojżesza, który mocą Boga dokonywał takich samych cudów, jakich później dokonywali magowie mocą diabła. Możemy się zetknąć z dwoma identycznymi fenomenami: jednym o charakterze diabelskim i drugim o charakterze parapsychologicznym. W jaki sposób rozróżnić przyczynę? Przede wszystkim na podstawie sposobu działania. Na przykład jeśli osoba przejawia nadzwyczajną siłę jedynie podczas egzorcyzmów. Ponadto jeśli występują inne podejrzane fenomeny. Jeśli, przykładowo, ta sama osoba podczas egzorcyzmów zostaje pokropiona wodą święconą, reaguje tak, jakby została oparzona. Niewątpliwie nie zdarza się to osobom dotkniętym fenomenami o charakterze parapsychologicznym. Dodam jeszcze: skuteczność środków zaradczych. Jeśli ktoś działa pod wpływem mocy diabelskich, egzorcyzmy są skuteczne, natomiast nie mają takiej skuteczności inne terapie o charakterze naturalnym. Wiedza medyczna i zdolności parapsychologiczne (jak pranoterapia) wpływają na dolegliwości wynikające z działania złego ducha. Również na tej podstawie widać, że różnica dotyczy istoty, a nie tylko fenomenologii.
SPIS TREŚCI
Wprowadzenie CZĘŚĆ PIERWSZA NAJCZĘŚCIEJ ZADAWANE PYTANIA Egzorcyści i magowie ........................................................... Problemy doktrynalne ......................................................... Różne ciekawostki i szczególne objawy ............................. Porozmawiajmy o szatanie .................................................. Narzędzia uwolnienia ..........................................................
9 14 19 23 28
CZĘŚĆ DRUGA PYTANIA PSYCHIATRÓW Fenomeny opętania .............................................................. Rola lekarza ........................................................................... Nadzwyczajne zdolności i dobrodziejstwa ........................ Środowiska życiowe i dobre duchy .................................... Uroki i parapsychologia .......................................................
57
37 42 47 50 54
• • • •
Gabriele
Jaka jest róşnica między magiem a egzorcystą? Czy opętanie jest zaraźliwe? Czy noszenie przy sobie świętych wizerunków ma działanie ochronne? Jak odróşnić fenomeny diabelskie od paranormalnych i psychiatrycznych?
AMORTH
To tylko niektóre z najczęściej zadawanych pytań, które w ciągu wielu lat kierowano do ks. Gabriele Amortha, najbardziej znanego włoskiego egzorcysty. W ksiąşce zgromadzono róşne pytania zwykłych ludzi oraz lekarzy i psychiatrów, tworząc obraz najbardziej powszechnych wątpliwości co do aniołów, diabłów i fenomenów opętania.
GABRIELE AMORTH, kapłan z Towarzystwa Świętego Pawła, jest honorowym przewodniczącym Międzynarodowego Stowarzyszenia Egzorcystów i członkiem Międzynarodowej Papieskiej Akademii Maryjnej. Jest autorem licznych publikacji tłumaczonych na całym świecie: Ojciec Pio. Wiara, cierpienie, miłość; Wyznania egzorcysty; Nowe wyznania egzorcysty; Egzorcyści i psychiatrzy; Zbaw nas ode złego; Wspomnienia egzorcysty; Ostatni egzorcysta; Znak egzorcysty; Diabeł – współczesne dochodzenie.
dwumiesięcznik
www.wydawnictwo.net.pl
,6%1
14,00 zł
WYDAWNICTWO KSIÄ˜ĹťY SERCANĂ“W
dla chorych
www. wydawnictwo.net.pl
Aniołowie i diabły Pięćdziesiąt pytań do egzorcysty